KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Rozporządzenie:

ma zastosowanie do węglowodorów (HFC)¹, perfluorowęglowodorów (PFC)² i heksafluorku siarki (SF6)³;
określa zasady dotyczące ograniczania emisji, wykorzystywania, odzyskiwania i niszczenia F-gazów;
ustanawia ogólny roczny limit wpływu HFC na klimat, który to limit będzie stopniowo obniżany w latach 2015–2030.

Ponadto rozporządzenie wprowadza wymienione poniżej obowiązki.

Celowe uwalnianie F-gazów jest zabronione, chyba że jest to technicznie niezbędne do zamierzonego stosowania produktu. Producenci muszą dołożyć wszelkich starań w celu ograniczania emisji podczas produkcji, transportu i magazynowania F-gazów.
Operatorzy urządzeń zawierających F-gazy muszą podejmować wszelkie środki ostrożności w celu zapobiegania jakimkolwiek wyciekom. Muszą dopilnować, by urządzenia były regularnie sprawdzane pod kątem szczelności. Wymagania różnią się zależnie od potencjalnego wpływu na klimat lub zależnie od tego, czy urządzenie jest hermetycznie zamknięte.
Do 31 grudnia 2022 r. Komisja Europejska ma przedstawić sprawozdanie na temat skutków rozporządzenia.

Organy krajowe są odpowiedzialne za zapewnienie programów certyfikacji i szkoleń dla przedsiębiorstw i osób zaangażowanych w instalowanie, serwisowanie, konserwację, naprawę lub likwidację urządzeń zawierających F-gazy oraz w odzyskiwanie F-gazów.

Rozporządzenie od 2015 r. do 2025 r. wprowadza stopniowo zakazy sprzedaży kolejnych produktów, takich jak pewne kategorie lodówek i zamrażarek, układów klimatyzacyjnych, pianek i aerozoli zawierających F-gazy, jeśli istnieją bezpieczniejsze i bardziej przyjazne dla klimatu alternatywne produkty.

Rozporządzenie ma na celu ograniczenie wpływu na klimat spowodowanego stosowaniem HFC. Roczny limit HFC na rynku w roku 2030 wynosi 21 % poziomu z lat 2009–2012.
W celu zapewnienia przestrzegania tych limitów Komisja przyznaje roczne kontyngenty dla producentów i importerów. Nie wolno ich przekraczać.

Producenci, importerzy, eksporterzy, podmioty korzystające z substratów oraz przedsiębiorstwa niszczące F-gazy muszą składać Komisji coroczne sprawozdania.
Importerzy urządzeń zawierających F-gazy także są do tego zobowiązani, a od 2017 r. muszą udowadniać, że ilości HFC w importowanych przez nich urządzeniach są uzasadnione.

Rozporządzenie służy także zapewnieniu, aby UE przestrzegała swoich zobowiązań międzynarodowych wynikających z poprawki z Kigali do Protokołu montrealskiego.
Na mocy poprawki z Kigali dodano HFC do wykazu substancji kontrolowanych wymienionych w Protokole montrealskim (zob. streszczenie). Decyzja weszła w życie 01 stycznia 2019 roku. Oczekuje się, że wycofywanie HFC pozwoli zaoszczędzić około 80 gigaton ekwiwalentu CO₂ w perspektywie 2050 r. i znacząco przyczyni się do walki ze zmianą klimatu.
Wszystkie 198 stron Protokołu montrealskiego zobowiązało się podjąć działania na rzecz stopniowego ograniczenia produkcji i stosowania HFC. Pierwszy etap redukcji dla UE i innych krajów rozwiniętych miał się rozpocząć w 2019 r. Większość krajów rozwijających się rozpocznie wycofywanie w 2024 r.

Rozporządzenie (UE) nr 517/2014 zostało uchylone rozporządzeniem (UE) 2024/573 (zob. streszczenie) z dniem 12 grudnia 2024 roku

Zmniejszanie ilości gazów cieplarnianych powstałych w wyniku działalności człowieka (gazów fluorowanych)