Odpowiedź na obawy związane z zatrudnieniem w UE w 2015 r.

Projekt wspólnego sprawozdania o zatrudnieniu uzupełnia analizę wzrostu gospodarczego na 2015 r. Analizuje stan zatrudnienia i tendencje społeczne w krajach Unii Europejskiej oraz ich działania polityczne mające na celu poprawę stanu zatrudnienia i wydajności społecznej.

AKT

Projekt wspólnego sprawozdania o zatrudnieniu Komisji i Rady do komunikatu Komisji w sprawie rocznej analizy wzrostu gospodarczego na 2015 r. (COM(2014) 906 final z 28.11.2014)

STRESZCZENIE

JAKI JEST CEL TEGO SPRAWOZDANIA?

W kontekście nowego cyklu semestru europejskiego Komisja Europejska (KE) opublikowała roczną analizę wzrostu gospodarczego na 2015 r. dotyczącą podejścia UE do wspierania tworzenia miejsc pracy i rozwoju. W szczególności roczna analiza wzrostu gospodarczego ustala priorytety UE w zakresie rozwoju gospodarczego oraz zapewnia krajom UE wskazówki polityczne na nadchodzący rok.

Roczną analizę wzrostu gospodarczego uzupełnia niniejsze wspólne sprawozdanie o zatrudnieniu, które analizuje stan zatrudnienia w UE oraz działania polityczne krajów UE prowadzone w tym zakresie.

KLUCZOWE ZAGADNIENIA

Sprawozdanie pokazuje, że wprowadzenie zasadniczych reform strukturalnych jest opłacalne. Analizuje także możliwości poprawy stanu zatrudnienia i wydajności społecznej w UE.

Główne wnioski:

—

rynek pracy oraz tendencje społeczne: bezrobocie powoli spada, ale nadal utrzymuje się na wysokim poziomie w UE-28, czyli 24,6 mln (10,1%) we wrześniu 2014 r. W sprawozdaniu zauważono również, że:

—	bezrobocie długotrwałe wciąż rośnie (5,1% w EU-28 w 2013 r.);

—	bezrobocie młodzieży utrzymuje się na bardzo wysokim poziomie (21,6% w EU-28 w 2014 r.), ale widoczne są oznaki poprawy;

—	odsetek osób wcześnie kończących naukę stopniowo spada, zbliżając się do docelowego poziomu poniżej 10%, który ma zostać osiągnięty do 2020 r.;

—	Europa jest na dobrej drodze do osiągnięcia celu, zgodnie z którym do 2020 r. co najmniej 40% osób w wieku 30-34 lat będzie miało wyższe wykształcenie.

—

Reformy rynku pracy i reformy społeczne w krajach UE: Kraje UE wdrażają reformy zgodne z zaleceniami semestru europejskiego 2014 r., których korzystne skutki uwidaczniają się na przykład w rosnących współczynnikach aktywności. Podjęto działania w celu zaradzenia długotrwałemu bezrobociu. Mają one na celu:

—	zmniejszenie segmentacji rynku pracy* poprzez uproszczenie prawa pracy w krajach UE;

—	obniżenie opodatkowania pracy, aby umożliwić przedsiębiorstwom (ponowne) zatrudnianie młodzieży i osób długotrwale bezrobotnych;

—	zapewnienie korzystnych warunków dla firm w celu wspierania przyuczania do zawodu;

—	poprawę umiejętności w systemie edukacji na wszystkich poziomach w krajach UE;

—	zreformowanie systemów zabezpieczenia społecznego w celu zapewnienia, aby osoby wykluczone z rynku pracy były zabezpieczone i chronione przed ubóstwem.

W sprawozdaniu podkreślono jednak, że postęp i poziom ambicji we wdrażaniu tych reform różnią się pomiędzy krajami UE. Dlatego potrzebne są dalsze wysiłki, aby skutki reform stały się odczuwalne.

Tablica wyników zawierająca wskaźniki

Sprawozdanie zawiera również drugie wydanie tablicy wyników zawierającej kluczowe wskaźniki zatrudnienia i wskaźniki społeczne wprowadzone w celu wzmocnienia społecznego wymiaru unii gospodarczej i walutowej (EMU), takie jak:

—	bezrobocie;

—	stopa bezrobocia wśród młodzieży i odsetek młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się (odsetek NEET);

—	dochód do dyspozycji gospodarstw domowych;

—	wskaźnik zagrożenia ubóstwem;

—	nierówności w dochodach*.

Główne wnioski na 2015 r. pokazują utrzymujące się różnice społeczno-ekonomiczne w stopie bezrobocia, stopie bezrobocia wśród młodzieży i odsetku NEET wśród młodych ludzi. Zmniejszenie dochodów gospodarstw domowych oraz rosnące nierówności i wskaźniki ubóstwa są również widoczne w większości krajów południowych strefy euro (Włochy, Grecja itd.).

KLUCZOWE POJĘCIA

* Segmentacja rynku pracy: gdy rynek pracy jest podzielony na części podrzędne. Przykłady obejmują sytuacje, w których niektórzy pracownicy mają umowy na czas nieokreślony, a inni na czas określony, lub gdy istnieją różnice pomiędzy warunkami pracy dla pracowników migrujących i pracowników osiadłych.

* Nierówności w dochodach: w tym kontekście oznacza to porównanie względnego udziału w dochodach danego kraju różnych grup w populacji. W przypadku gdy udział w całkowitych dochodach jest wysoki wśród osób najbogatszych, biedniejsze segmenty mają odpowiednio mniejszy udział i nierówność jest wyższa.

Więcej informacji można znaleźć:

—	na stronie internetowej DG ds. Gospodarczych i Finansowych; oraz

—	w arkuszu informacyjnym KE dotyczącym projektu wspólnego sprawozdania w sprawie zatrudnienia.

Ostatnia aktualizacja: 21.06.2015