Dyrektywa odnosi się do trzech głównych problemów:
Dyrektywa przewiduje szereg narzędzi umożliwiających zwiększenie przejrzystości informacji o opłatach dla konsumentów. Przykładowo wymaga, aby w każdym państwie członkowskim dostępny był co najmniej jeden niezależny serwis internetowy, który pozwala na porównanie opłat rachunków płatniczych stosowanych przez różne banki.
Dyrektywa miała być transponowana do prawa krajowego do
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/92/UE z dnia w sprawie porównywalności opłat związanych z rachunkami płatniczymi, przenoszenia rachunku płatniczego oraz dostępu do podstawowego rachunku płatniczego (Dz.U. L 257 z , s. 214–246).
ostatnia aktualizacja