02018R0274 — PL — 30.12.2022 — 003.001

Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/274

z dnia 11 grudnia 2017 r.

ustanawiające zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, certyfikacji, rejestru przychodów i rozchodów, obowiązkowych deklaracji i powiadomień oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1306/2013 w odniesieniu do odpowiednich kontroli i uchylające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/561

(Dz.U. L 058 z 28.2.2018, s. 60)

zmienione przez:

		Dziennik Urzędowy
		nr	strona	data
►M1	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2020/1547 z dnia 23 października 2020 r.	L 354	4	26.10.2020
►M2	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2021/1007 z dnia 18 czerwca 2021 r.	L 222	8	22.6.2021
►M3	ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2022/2567 z dnia 13 października 2022 r.	L 330	139	23.12.2022

▼B

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/274

z dnia 11 grudnia 2017 r.

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WPROWADZAJĄCE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustala zasady stosowania rozporządzeń (UE) nr 1306/2013 i (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do:

systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli;

certyfikacji:

rejestru przychodów i rozchodów;

obowiązkowych deklaracji;

kontroli i analitycznej bazy danych izotopowych;

powiadomień.

ROZDZIAŁ II

SYSTEM ZEZWOLEŃ NA NASADZENIA WINOROŚLI

Artykuł 2

Zezwolenia na nasadzenia winorośli

Zezwoleń na nasadzenia winorośli, o których mowa w części II tytuł I rozdział III rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, udziela się zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Zezwolenia na nasadzenia winorośli, o których mowa w ust. 1, dotyczą nowych nasadzeń, ponownego sadzenia i praw do sadzenia, które mają zostać przekształcone.

Zezwoleń na nowe nasadzenia, o których mowa w art. 64 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, udziela się corocznie.

▼M3

Artykuł 3

Wcześniejsze decyzje dotyczące obszarów, które mają być udostępnione pod nowe nasadzenia

Jeżeli państwa członkowskie postanawiają ograniczyć łączną powierzchnię udostępnioną pod nowe nasadzenia przyznawaną w formie zezwoleń zgodnie z art. 63 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, podają one takie decyzje do wiadomości publicznej, wraz z uzasadnieniem, do dnia 1 marca danego roku; w swojej decyzji informują również, czy obliczają one łączną powierzchnię udostępnioną pod nowe nasadzenia zgodnie z art. 63 ust. 1 lit. a) czy zgodnie z art. 63 ust. 1 lit. b) tego rozporządzenia.

Państwa członkowskie mogą ustalić termin przedstawienia zaleceń od organizacji zawodowych lub zainteresowanych grup producentów, o których mowa w art. 65 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, aby zapewnić by zalecenia te były przedstawiane z wyprzedzeniem umożliwiającym ich przeanalizowanie przed podjęciem przez zainteresowane państwo członkowskie decyzji, o której mowa w ust. 1, dotyczącej ograniczenia łącznej powierzchni udostępnionej pod nowe nasadzenia. Zalecenia są również podawane do wiadomości publicznej.

▼B

Artykuł 4

Kryteria udzielania zezwoleń na nowe nasadzenia

Jeżeli państwa członkowskie decydują się na stosowanie kryteriów udzielania zezwoleń na nowe nasadzenia zgodnie z art. 64 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, decyzje takie podaje się do wiadomości publicznej do dnia 1 marca danego roku.

Decyzje, o których mowa w ust. 1, dotyczą:

zastosowania jednego lub więcej kryteriów wymienionych w art. 64 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w tym należytego uzasadnienia w przypadku gdy państwa członkowskie postanawiają stosować art. 64 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, jak również kryteriów wymienionych w art. 4 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273;

liczby hektarów udostępnionych w celu udzielenia zezwoleń na szczeblu krajowym:

(i)

proporcjonalnie;

(ii)

zgodnie z kryteriami pierwszeństwa wymienionymi w art. 64 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz w art. 4 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

▼M3

Jeżeli państwa członkowskie zamierzają stosować kryteria pierwszeństwa, o których mowa w ust. 2 lit. b) pkt (ii), określają one, które z tych kryteriów pierwszeństwa będą stosowane i czy będą stosowane na szczeblu krajowym czy regionalnym. Państwa członkowskie mogą również postanowić, że każde z wybranych kryteriów pierwszeństwa będzie mieć inne znaczenie. Takie decyzje umożliwią państwom członkowskim ustanowienie rankingu indywidualnych wniosków na poziomie krajowym lub regionalnym w odniesieniu do przyznawania liczby hektarów na podstawie ust. 2 lit. b) pkt (ii), w oparciu o zgodność tych wniosków z wybranymi kryteriami pierwszeństwa.

▼B

Artykuł 5

Domyślne przepisy w odniesieniu do nowych nasadzeń

Jeżeli państwa członkowskie nie podadzą do wiadomości publicznej decyzji, o których mowa w art. 3 i 4, do dnia 1 marca danego roku, dla danego roku zastosowanie mają następujące przepisy dotyczące udzielania zezwoleń na nowe nasadzenia:

dostępność zezwoleń na nowe nasadzenia odpowiadająca 1 % całkowitej powierzchni upraw winorośli na ich terytorium, zgodnie z art. 63 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, i bez innych ograniczeń;

proporcjonalny rozdział hektarów wśród wszystkich wnioskodawców na podstawie wielkości obszaru, w odniesieniu do którego złożyli oni wniosek o zezwolenie, w przypadku gdy wnioski przekraczają udostępniony obszar.

Państwa członkowskie zapewniają, że informacje dotyczące przepisów mających zastosowanie do udzielenia zezwoleń w danym roku na podstawie ust. 1 są podawane do wiadomości publicznej.

Artykuł 6

Składanie wniosków dotyczących nowych nasadzeń

Po podaniu do publicznej wiadomości decyzji, o których mowa w art. 3 i 4, lub informacji na temat przepisów mających zastosowanie do udzielania zezwoleń w danym roku, o których mowa w art. 5 ust. 2, i nie później niż do dnia 1 maja, państwa członkowskie otwierają okres składania wniosków indywidualnych, który trwa co najmniej miesiąc.

We wnioskach wskazuje się konkretną wielkość i położenie obszarów w gospodarstwie wnioskodawcy, w odniesieniu do którego to gospodarstwa złożono wniosek o zezwolenie.

Jeżeli decyzję w sprawie ograniczeń lub kryteriów, które mają zostać zastosowane, podjęto zgodnie z art. 3 i 4, państwa członkowskie mogą zwolnić wnioskodawców z wymogu wskazywania we wniosku konkretnego położenia obszaru w gospodarstwie, w odniesieniu do którego złożono wniosek o zezwolenie. W celu wdrożenia systemu zezwoleń państwa członkowskie mogą zażądać, w stosownych przypadkach, dodatkowych informacji od wnioskodawców.

Jeżeli państwa członkowskie postanowią zastosować niektóre kryteria udzielania zezwoleń na nowe nasadzenia zgodnie z art. 4, zastosowanie mają następujące przepisy:

kryteria kwalifikowalności wymienione w art. 64 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz w art. 4 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273: we wniosku należy wskazać produkt(y) sektora wina, który(-e) wnioskodawca zamierza produkować na obszarze(-ach) nowo nasadzonym(-ych), określając, czy wnioskodawca zamierza produkować jeden z następujących produktów czy więcej:

(i)

wina z chronioną nazwą pochodzenia (ChNP);

(ii)

wina z chronionym oznaczeniem geograficznym (ChOG);

(iii)

wina bez oznaczenia geograficznego, w tym wina, na których podana jest odmiana winorośli;

▼M3

aa)

kryterium pierwszeństwa, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013: w stosownych przypadkach we wnioskach wskazuje się odmiany winorośli, które wnioskodawca zamierza uprawiać na nowo nasadzanych obszarach, które to odmiany muszą być wymienione w wykazie odmian kwalifikujących się do ochrony zasobów genetycznych winorośli, ustanowionym i podanym do wiadomości publicznej przez właściwy organ danego państwa członkowskiego, i które zostały sklasyfikowane zgodnie z art. 81 ust. 2 tego rozporządzenia;

▼B

kryterium pierwszeństwa, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013: wnioski zawierają informacje o charakterze gospodarczym, wykazując zrównoważoność gospodarczą danego projektu na podstawie jednej lub większej liczby standardowych metod analizy finansowej inwestycji rolnych wymienionych w części E załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273;

▼M3

kryterium, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013: wnioski zawierają informacje o charakterze gospodarczym, wykazując wzrost oszczędności kosztowej lub konkurencyjności, lub obecności na rynkach na podstawie ustaleń przedstawionych w części F załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273;

▼B

kryterium pierwszeństwa, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. g) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013: wnioski zawierają informacje świadczące o możliwości ulepszenia produktów o chronionym oznaczeniu geograficznym na podstawie jednego z warunków określonych w części G załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273;

▼M3

kryterium, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013: wnioski zawierają informacje wykazujące, że wielkość obszaru działek winnicy w gospodarstwie wnioskodawcy, który nie korzysta ze zwolnień określonych w art. 62 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w momencie składania wniosku jest zgodna z progami, które mają zostać ustalone przez państwa członkowskie na podstawie przepisów określonych w części H załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273;

▼B

w przypadku gdy państwa członkowskie wymagają, aby wnioskodawcy respektowali zobowiązania, o których mowa w częściach A i B załącznika I oraz częściach A, B, D, E, F, G i w części I pkt II załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 w odniesieniu do odpowiednich kryteriów, zobowiązania te muszą być uwzględnione we wnioskach.

W przypadku gdy państwa członkowskie mogą bezpośrednio uzyskać którąkolwiek z informacji wymienionych w akapicie pierwszym lit. a)–f), mogą one zwolnić wnioskodawców z zawarcia takich informacji we wnioskach.

Po upływie okresu składania wniosków, o którym mowa w ust. 1, państwa członkowskie informują niekwalifikujących się wnioskodawców o niekwalifikowalności ich wniosków na podstawie decyzji w sprawie kryteriów kwalifikowalności przyjętych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 4. Takie wnioski zostają wyłączone z kolejnych etapów procedury.

Artykuł 7

Udzielanie zezwoleń na nowe nasadzenia

Jeżeli cały obszar, którego dotyczą złożone kwalifikujące się wnioski, nie przekracza obszaru(-ów) udostępnionego(-ych) zgodnie z art. 3 ust. 1, państwa członkowskie udzielają zezwoleń w pełnym zakresie, w odniesieniu do którego producenci złożyli wnioski.

Jeżeli cały obszar, którego dotyczą złożone kwalifikujące się wnioski, przekracza obszar(-y) udostępniony(-e) zgodnie z art. 3 ust. 1, państwa członkowskie stosują procedurę wyboru określoną w załączniku I.

Nie później niż dnia 1 sierpnia państwa członkowskie udzielają zezwoleń wybranym wnioskodawcom w zależności od wyniku procedury wyboru, o której mowa w akapicie pierwszym. Jeżeli kwalifikujące się wnioski nie zostały w pełni pozytywnie rozpatrzone, wnioskodawcy zostają poinformowani o przyczynach takiej decyzji.

Jeżeli udzielone zezwolenie odpowiada mniej niż 50 % obszaru będącego przedmiotem odnośnego wniosku, wnioskodawca może odrzucić takie zezwolenie w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym udzielono zezwolenia.

W przypadku, o który mowa w akapicie pierwszym, wnioskodawca nie podlega karom administracyjnym, o których mowa w art. 62 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że odpowiednia liczba hektarów zostaje udostępniona w tym samym roku, nie później niż do dnia 1 października, w odniesieniu do zezwoleń, które mają być udzielone wnioskodawcom, którym przyznano jedynie część powierzchni, o którą wystąpili we wniosku zgodnie z wynikami procedury wyboru, o której mowa w ust. 2, i którzy nie odrzucili odpowiednich zezwoleń. Państwa członkowskie mogą również podjąć decyzję o udostępnieniu tych hektarów w kolejnym roku dodatkowo, oprócz 1 % całkowitej powierzchni upraw winorośli, jak przewidziano w art. 63 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Artykuł 8

Ograniczenia w udzielaniu zezwoleń na ponowne sadzenie

Jeżeli państwa członkowskie postanowią ograniczyć udzielanie zezwoleń na ponowne sadzenie na obszarach kwalifikujących się do produkcji win oznaczonych ChNP lub ChOG zgodnie z art. 66 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, podają one takie decyzje do wiadomości publicznej do dnia 1 marca.

Organizacje zawodowe lub zainteresowane grupy producentów, o których mowa w art. 65 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, przedstawiają zalecenia, które mają być wzięte pod uwagę przez państwo członkowskie na podstawie art. 66 ust. 3, z wystarczającym wyprzedzeniem, aby umożliwić ich rozpatrzenie przed podjęciem decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym. Zainteresowane państwo członkowskie podaje te zalecenia do wiadomości publicznej.

Decyzje, o których mowa w ust. 1, stosuje się w ciągu jednego roku od dnia, w którym zostały one podane do wiadomości publicznej.

W przypadku gdy zalecenie organizacji zawodowej lub zainteresowanej grupy producentów obejmuje okres dłuższy niż jeden rok, ale nie dłuższy niż trzy lata, zgodnie z art. 65 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, takie decyzje mogą również mieć zastosowanie przez okres maksymalnie trzech lat.

W przypadku gdy takie organizacje zawodowe lub zainteresowane grupy producentów nie przedłożą stosownych zaleceń z wyprzedzeniem umożliwiającym ich rozpatrzenie, zgodnie z ust. 1, a państwa członkowskie nie podadzą do wiadomości publicznej odnośnych decyzji do dnia 1 marca, państwa członkowskie zezwalają automatycznie na ponowne sadzenie, jak przewidziano w art. 9.

Artykuł 9

Procedura udzielania zezwoleń na ponowne sadzenie

Wnioski o wydanie zezwolenia na ponowne sadzenie, o których mowa w art. 66 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, mogą być składane w dowolnym czasie w ciągu tego samego roku winiarskiego, w którym ma miejsce wykarczowanie. Państwa członkowskie mogą jednak zdecydować, że wnioski o wydanie zezwolenia na ponowne sadzenie mogą być składane do końca drugiego roku winiarskiego następującego po roku, w którym miało miejsce wykarczowanie. Jeżeli te terminy nie są przestrzegane, państwa członkowskie nie udzielają zezwolenia na ponowne sadzenie.

We wnioskach określa się konkretną wielkość i położenie wykarczowanego(-ych) obszaru(-ów) oraz obszaru(-ów), który(-e) ma(-ją) być ponownie obsadzony(-e), w tym samym gospodarstwie wnioskodawcy, w odniesieniu do którego zezwolenie ma być udzielone. Jeżeli decyzja o ograniczeniach nie zostaje podjęta zgodnie z art. 8, zaś wnioskodawca nie podjął żadnego ze zobowiązań, o których mowa w części A pkt 2 lit. b) załącznika I oraz w części B pkt 2 lit. b) załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 oraz w pkt 4 części B i w części D załącznika II do tego rozporządzenia, państwa członkowskie mogą zwolnić wnioskodawców z wymogu wskazywania we wniosku konkretnego położenia obszaru(-ów), który(-e) ma(-ją) zostać ponownie obsadzony(-e) i w odniesieniu do którego(-ych) udziela się zezwolenia. W celu wdrożenia systemu zezwoleń państwa członkowskie mogą zażądać, w stosownych przypadkach, dodatkowych informacji od wnioskodawców.

Państwa członkowskie automatycznie udzielają zezwoleń w terminie trzech miesięcy od złożenia wniosku. Państwa członkowskie mogą jednak podjąć decyzję o stosowaniu terminów, o których mowa w art. 6 i 7, w odniesieniu do – odpowiednio – składania wniosków i udzielania zezwoleń na nowe nasadzenia.

Jeżeli obszar, który ma być ponownie obsadzony, odpowiada temu samemu wykarczowanemu obszarowi lub jeżeli nie podjęto decyzji o ograniczeniach zgodnie z art. 8 ust. 1, można stosować procedurę uproszczoną na poziomie krajowym lub na niektórych obszarach na terytorium państwa członkowskiego. W takim przypadku zezwolenie na nowe nasadzenia może być uznane za udzielone od dnia, w którym obszar został wykarczowany. W tym celu zainteresowany producent przedstawia, najpóźniej do końca roku winiarskiego, w którym miało miejsce karczowanie, wiadomość ex post, która stanowi wniosek o udzielenie zezwolenia.

Wnioski o wydanie zezwoleń na ponowne sadzenie, o których mowa w art. 66 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, mogą być składane w dowolnym czasie w ciągu roku.

Artykuł 10

Procedura udzielania zezwoleń zgodnie z przepisami przejściowymi

W przypadkach, w których zgodnie z art. 68 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 państwa członkowskie postanowiły przedłużyć termin składania wniosków o przekształcenie praw do sadzenia w zezwolenia po dniu 31 grudnia 2015 r., a także podały tę decyzję do wiadomości publicznej do dnia 14 września 2015 r., wnioski o przekształcenie przez producenta mogą być składane w dowolnym czasie do dnia upływu terminu ustalonego przez państwa członkowskie w tej decyzji.

We wnioskach określa się konkretną wielkość i położenie obszarów w gospodarstwie wnioskodawcy, w odniesieniu do którego to gospodarstwa zezwolenie ma zostać udzielone. Państwa członkowskie mogą zwolnić wnioskodawców z wymogu wskazywania we wniosku konkretnego położenia obszaru w gospodarstwie, w odniesieniu do którego zezwolenie ma być udzielone. W celu wdrożenia systemu zezwoleń państwa członkowskie mogą zażądać, w stosownych przypadkach, dodatkowych informacji od wnioskodawców.

Po sprawdzeniu, czy prawa do sadzenia, w odniesieniu do których wystąpiono z wnioskiem o przekształcenie zgodnie z ust. 1, są nadal ważne, państwa członkowskie automatycznie udzielają zezwoleń. Okres od złożenia wniosku o przekształcenie do udzielenia zezwolenia nie przekracza trzech miesięcy.

▼M3

W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o udostępnieniu zezwoleń na podstawie art. 68 ust. 2a rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, oprócz 1 % całkowitego obszaru obsadzonego winoroślą, jak przewidziano w art. 63 ust. 1 tego rozporządzenia, powiadamiają one Komisję o obszarze objętym tymi dodatkowymi zezwoleniami do dnia 1 marca w latach 2023, 2024 i 2025.

▼B

Artykuł 11

Zmiana określonego obszaru, w odniesieniu do którego udzielono zezwolenia

W należycie uzasadnionych przypadkach państwa członkowskie mogą zadecydować, na wniosek wnioskodawcy, że uprawa winorośli może mieć miejsce na obszarze należącym do gospodarstwa, który jest odmienny od określonego obszaru, w odniesieniu do którego udzielono zezwolenia, pod warunkiem że wielkość nowego obszaru w hektarach jest taka sama i że zezwolenie jest nadal ważne zgodnie z art. 62 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Ustęp pierwszy nie ma zastosowania, w przypadku gdy zezwoleń udzielono na podstawie zgodności z określonymi kryteriami kwalifikowalności i kryteriami pierwszeństwa związanymi z położeniem wskazanym we wniosku, a we wniosku o zmianę wskazano nowy określony obszar położony gdzie indziej.

ROZDZIAŁ III

CERTYFIKACJA WYROBÓW WINIARSKICH

Artykuł 12

Procedura i kryteria techniczne mające zastosowanie do celów certyfikacji

►M1 Procedura certyfikacji, zatwierdzania i weryfikacji wina bez ChNP lub ChOG zgodnie z art. 120 ust. 2 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 wymaga dowodów administracyjnych na poparcie prawdziwości umieszczanych na etykiecie lub w prezentacji tego wina odmian(‐y) winorośli lub rocznika. ◄

Ponadto państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o:

przeprowadzeniu na anonimowej próbce organoleptycznego testu wina odnoszącego się do zapachu i smaku w celu sprawdzenia, czy podstawowa właściwość wina zależy od wykorzystanej odmiany (odmian) winorośli;

przeprowadzeniu testu analitycznego w przypadku wina wytworzonego z jednej odmiany winorośli.

Procedura jest przeprowadzana w państwie członkowskim, w którym produkowane jest to wino. W przypadku mieszanek win z różnych państw członkowskich, o których mowa w art. 120 ust. 2 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, procedura certyfikacji może zostać przeprowadzona przez każde z zainteresowanych państw członkowskich.

Procedura certyfikacji jest przeprowadzana poprzez losowe i oparte na analizie ryzyka kontrole zgodnie z art. 36 i 37 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 oraz rozdziałem VI niniejszego rozporządzenia.

Koszty certyfikacji ponoszą podmioty gospodarcze będące jej przedmiotem, chyba że państwa członkowskie zdecydują inaczej.

Podmioty gospodarcze zajmujące się obrotem wyrobami winiarskimi produkowanymi, przetwarzanymi lub butelkowanymi przez nie same są uznawane i otrzymują zezwolenie od właściwych organów państw członkowskich do poświadczania pochodzenia, cech, rocznika zbiorów lub odmiany (odmian) winorośli zgodnie z art. 11 i 12 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, pod nadzorem właściwych organów wyznaczonych zgodnie z art. 146 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

ROZDZIAŁ IV

REJESTR PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW

Artykuł 13

Zakres i forma rejestru

Podmioty gospodarcze zobowiązane są do prowadzenia rejestru przychodów i rozchodów, zwanego dalej w niniejszym rozdziale „rejestrem”, który zawiera:

wpis dotyczący przyjęcia do i wydania z obiektów podmiotu gospodarczego każdej partii wyrobów winiarskich, o których mowa w art. 147 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

kategorię produktu, jak określono w art. 14;

czynności określone w art. 29 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, jeżeli są one przeprowadzane na terenie obiektu.

w odniesieniu do każdej noty w rejestrze podmioty gospodarcze, o których mowa w akapicie pierwszym, muszą być w stanie przedstawić jeden z dokumentów towarzyszących, o których mowa w art. 10 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, lub wszelki inny dokument handlowy towarzyszący odnośnej przesyłce;

Rejestr może być prowadzony w jednej z następujących form:

stałe, kolejno ponumerowane arkusze;

elektroniczny rejestr przedstawiony zgodnie ze szczegółowymi zasadami określonymi przez właściwe organy;

odpowiedni nowoczesny system sprawozdawczości zatwierdzony przez właściwe organy;

zbiór dokumentów towarzyszących zawierających datę ich sporządzenia lub przejęcia przez handlowców.

Państwa członkowskie mogą jednak postanowić, że rejestr prowadzony przez producentów może mieć formę uwag znajdujących się na odwrotnej stronie deklaracji produkcji, zbiorów lub zapasów, określonych w rozdziale VI rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

Artykuł 14

Produkty, jakie należy uwzględniać w rejestrze

W odniesieniu do produktów wpisywanych do rejestrów prowadzi się osobne rachunki dla:

każdej z kategorii wymienionych w części II załącznika VII do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, z rozróżnieniem na:

(i)

każde wino z ChNP i produkty przeznaczone do przetworzenia na takie wino;

(ii)

każde wino z ChOG i produkty przeznaczone do przetworzenia na takie wino;

(iii)

każde wino bez ChNP lub ChOG wyprodukowane z jednej odmiany winorośli oraz produkty przeznaczone do przetworzenia na takie wino, z odniesieniem do klasyfikacji odmiany winorośli, przyjętej przez dane państwo członkowskie na podstawie art. 81 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz ze wskazaniem roku zbiorów;

(iv)

każde wino bez ChNP lub ChOG, produkowane z dwóch lub większej liczby odmian winorośli oraz produkty przeznaczone do przetworzenia na takie wino, ze wskazaniem roku zbiorów;

(v)

każdy produkt niezgodny z praktykami enologicznymi i ograniczeniami przewidzianymi w art. 80 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 lub w rozporządzeniu (WE) nr 606/2009, który musi zostać zniszczony zgodnie z art. 10 rozporządzenia (WE) nr 606/2009;

następujących produktów przechowywanych w dowolnym celu:

(i)

sacharoza;

(ii)

zagęszczony moszcz winogronowy;

(iii)

oczyszczony zagęszczony moszcz gronowy;

(iv)

produkty używane do zakwaszania;

(v)

produkty używane do odkwaszania;

(vi)

destylat uzyskany z wina;

(vii)

każdy produkt uboczny z produktów winiarskich, który musi zostać unieszkodliwiony zgodnie z sekcją D części II załącznika VIII do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz z art. 14a i 14b rozporządzenia (WE) nr 606/2009, ze wskazaniem, czy dotyczy to dostawy do destylacji, produkcji octu czy konkretnego wykorzystania przy produkcji niezwiązanej z produkcją wina.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) różne wina z ChNP lub ChOG, umieszczone w pojemnikach o objętości nie większej niż 60 litrów i opatrzone etykietami zgodnie z przepisami unijnymi, które są nabywane od osób trzecich i przechowywane w celu sprzedaży, mogą być zapisywane na tym samym rachunku, pod warunkiem że przyjęcie i wydanie każdego wina z ChNP lub ChOG zostanie zapisane oddzielnie.

Utratę prawa do stosowania ChNP lub ChOG wpisuje się do rejestru. Odnośne produkty przesuwa się do jednego z rachunków dotyczących win bez ChNP lub ChOG.

Artykuł 15

Informacja o wyrobach winiarskich, które mają być wpisane do rejestru

W odniesieniu do każdego przyjęcia i wydania produktów, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. a), w rejestrze podaje się:

numer partii produktu [jeżeli taki numer istnieje] wymagany na mocy prawa unijnego lub krajowego;

datę przeprowadzenia czynności;

ilość przyjętych lub wydanych produktów;

przedmiotowy produkt, oznaczony zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi lub krajowymi;

odniesienie do dokumentu towarzyszącego lub świadectwa, które towarzyszy lub towarzyszyło danemu przewozowi zgodnie z art. 10, 11 i 20 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 9 tego rozporządzenia.

W przypadku win, o których mowa w części II pkt 1–9 oraz 15 i 16 załącznika VII do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, wpis w rejestrze prowadzonym przez podmioty gospodarcze zawiera nieobowiązkowe informacje, o których mowa w art. 120 wspomnianego rozporządzenia, o ile są one umieszczone na etykietach lub planuje się umieszczenie ich na etykietach.

Pojemniki do przechowywania win, o których mowa w ust. 2, są zidentyfikowane w rejestrze wraz ze wskazaniem ich nominalnej objętości. Pojemniki są również opatrzone odpowiednimi szczegółowymi danymi, jakich wymagają państwa członkowskie, aby umożliwić właściwym organom identyfikację ich zawartości przy użyciu rejestru.

W przypadku pojemników o pojemności nie większej niż 600 litrów, wypełnionych tym samym produktem i składowanych razem w ramach tej samej partii, oznaczenie pojemników w rejestrach może jednak być zastąpione przez oznaczenie całej partii, pod warunkiem że partia ta jest wyraźnie oddzielona od pozostałych.

W przypadku poprzednich przewozów danego produktu odniesienie do dokumentu, na podstawie którego produkt był wcześniej przewożony, odnotowuje się w rejestrze.

Artykuł 16

Informacje o działaniach, które mają być wpisane do rejestru

W przypadku każdej z czynności określonych w art. 29 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 rejestr obejmuje:

przeprowadzone czynności;

w przypadku czynności, o których mowa w art. 29 ust. 2 lit. a), b) i c) rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273:

(i)

datę przeprowadzenia czynności;

(ii)

rodzaj i ilość użytych produktów;

(iii)

ilość produktu otrzymanego w wyniku tej czynności, w tym alkoholu uzyskanego w wyniku korekty zawartości alkoholu w winie oraz ilości cukru w roztworze cukru usuniętym z moszczu pierwotnego;

(iv)

ilość produktu użytego do zwiększenia stężenia alkoholu, zakwaszenia i odkwaszenia i słodzenia;

(v)

oznaczenie produktów przed wykonaniem danej czynności i po niej, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami unijnymi i krajowymi;

oznaczenia umieszczone na pojemnikach, w których produkty wpisane do rejestru były umieszczone przed czynnością oraz w których umieszczono je po tej czynności;

w przypadku butelkowania – liczbę napełnionych pojemników i ich zawartość;

w przypadku butelkowania na zlecenie – nazwę i adres rozlewni.

Jeżeli dochodzi do zmiany kategorii produktu w wyniku przetworzenia, które nie jest skutkiem czynności, o których mowa w art. 29 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, w szczególności w przypadku fermentacji moszczu winogronowego, w rejestrze odnotowuje się ilości i rodzaj produktu uzyskanego po przetworzeniu.

Artykuł 17

Informacje dotyczące win musujących i win likierowych, które mają być wpisane d rejestru

W przypadku produkcji wina musującego rejestry wskazują dla każdego przygotowanego cuvée:

datę przygotowania;

datę butelkowania w przypadku wszystkich kategorii gatunkowych win musujących;

objętość cuvée oraz wskazanie każdego składnika cuvée, jego objętości oraz rzeczywistej oraz potencjalnej zawartości alkoholu;

objętość użytego tirage liqueur;

objętość expedition liqueur;

liczbę otrzymanych pojemników z określeniem, w odpowiednim przypadku, rodzaju wina musującego, przy zastosowaniu terminu związanego z zawartością cukru resztkowego, o ile termin ten jest umieszczony na etykiecie.

W przypadku produkcji wina likierowego rejestry wskazują w odniesieniu do każdej przygotowywanej partii:

datę dodania produktów, o których mowa w części II pkt 3) lit. e i f) załącznika VII do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

rodzaj i ilość dodanego produktu.

Artykuł 18

Informacje o konkretnych produktach, które mają być wpisane do rejestru

Oddzielne księgi rachunkowe dotyczące produktów, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b), wskazują w odniesieniu do każdego produktu:

w przypadku przyjęcia:

(i)

nazwę i adres dostawcy z odniesieniem, w odpowiednim przypadku, do dokumentu, który towarzyszył przewozowi produktu;

(ii)

ilość produktu;

(iii)

datę przyjęcia;

w przypadku wydania:

(i)

ilość produktu;

(ii)

datę użycia lub wydania;

(iii)

w stosowanych przypadkach nazwę i adres odbiorcy.

W odniesieniu do produktów ubocznych lub produktów, które mają zostać wycofane zgodnie z art. 14a ust. 2 i art. 14b rozporządzenia (WE) nr 606/2009, ilości, które mają zostać wpisane do rejestru, to ilości oszacowane przez podmioty gospodarcze zgodnie z art. 14a tego rozporządzenia.

Artykuł 19

Ubytki oraz użytek osobisty lub rodzinny

Państwa członkowskie ustalają maksymalny dopuszczalny odsetek ubytków wynikających z parowania w trakcie składowania, różnych czynności lub zmian kategorii produktu.

Prowadzący rejestr informuje na piśmie organ właściwy miejscowo w terminie określonym przez państwa członkowskie, jeżeli rzeczywiste ubytki przekraczają:

w trakcie przewozu – zakres tolerancji, o którym mowa w pkt 2.1 lit. d) części B załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273; oraz

w przypadkach wskazanych w akapicie pierwszym – maksymalny odsetek ustalony przez państwa członkowskie.

Właściwy organ, o którym mowa w akapicie pierwszym, podejmuje niezbędne środki w celu zbadania ubytków.

Państwa członkowskie określają, w jaki sposób należy odnotować w rejestrze dane w odniesieniu do:

spożycia przez producenta i jego rodzinę;

ewentualnych przypadkowych zmian objętości produktów.

Artykuł 20

Terminy wprowadzania danych do rejestru

Dane szczegółowe, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. a) oraz art. 15 i 19, są odnotowywane w rejestrze:

w przypadku przyjęć, nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu odbioru; oraz

w przypadku ubytków, użytku osobistego i rodzinnego lub wydania, nie później niż trzeciego dnia roboczego następującego po stwierdzeniu ubytków, konsumpcji lub wysyłce.

Dane szczegółowe, o których mowa w art. 29 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 oraz w art. 16 i 17 niniejszego rozporządzenia, są odnotowywane w rejestrze:

nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu operacji; oraz

w przypadku wzmacniania, tego samego dnia.

Dane szczegółowe, o których mowa w art. 14 ust. 1 lit. b) i art. 18 niniejszego rozporządzenia, są odnotowywane w rejestrze:

w przypadku przyjęć i wydania, nie później niż w dniu roboczym następującym po dniu odbioru lub wysyłki; oraz

w przypadku konsumpcji, w dniu konsumpcji.

Państwa członkowskie mogą jednak zezwolić na dłuższe terminy nieprzekraczające 30 dni, w szczególności jeśli stosowane są rejestry skomputeryzowane, pod warunkiem że możliwe jest jeszcze przeprowadzenie kontroli przyjęcia, wydania oraz czynności, o których mowa w art. 29 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, w każdej chwili i na podstawie innych dokumentów potwierdzających oraz że te dokumenty zostaną uznane za wiarygodne przez właściwe organy.

W odniesieniu do procesów wzbogacania, o których mowa w art. 29 ust. 2 lit. b) rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, państwa członkowskie mogą wymagać, aby były one wpisywane do rejestru przed przeprowadzeniem czynności wzbogacania.

Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, 2 i 3 wydanie tego samego produktu może zostać wpisane do rejestru w formie miesięcznego podsumowania, w przypadku gdy produkt jest umieszczony wyłącznie w pojemnikach o nominalnej pojemności nie większej niż 10 litrów, wyposażonych w jednorazowe zamknięcie, o którym mowa w art. 9 ust. 1 lit. e) pkt (i) rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

Artykuł 21

Zamknięcie rejestru

Rejestr jest zamykany poprzez sporządzenie rocznego bilansu raz do roku w dniu, który ma zostać ustalony przez państwa członkowskie. W ramach rozliczenia rocznego przeprowadza się inwentaryzację zapasów. Istniejące zapasy są przenoszone na kolejny roczny okres. Są one wpisywane do rejestru w formie przyjęcia z datą następującą po sporządzeniu bilansu rocznego. Jeżeli rozliczenie roczne wykazuje różnice między zapasami w bilansie a zapasami istniejącymi, odnotowuje się to w zamkniętych księgach.

ROZDZIAŁ V

DEKLARACJE

Artykuł 22

Deklaracje produkcji

Producenci składają deklaracje produkcji, o których mowa w art. 31 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, w odniesieniu do produkcji bieżącego roku winnego do dnia 15 stycznia każdego roku. Państwa członkowskie mogą ustalić termin wcześniejszy lub, w przypadku późnych zbiorów oraz konkretnych wyrobów winiarskich, termin przypadający nie później niż dnia 1 marca

Deklaracja produkcji, o której mowa w ust. 1, zawiera co najmniej następujące informacje:

nazwę producenta;

miejsce, gdzie wyroby są przechowywane;

kategorie produktów używanych do produkcji wina: winogrona, moszcz winogronowy (zagęszczony moszcz, rektyfikowany zagęszczony moszcz, moszcz częściowo sfermentowany), nowe wino w trakcie fermentacji.

nazwę i adres dostawców;

obszary uprawy winorośli wykorzystywane do produkcji, w tym do celów doświadczalnych, z których pochodzą winogrona, podane w hektarach i z odniesieniem do położenia działki winorośli;

wielkość, wskazaną w hektolitrach lub 100 kg, wyrobów winiarskich uzyskanych od początku roku winiarskiego i posiadanych w dniu złożenia deklaracji, w podziale według koloru (czerwone/różowe lub białe), kategorii użytych produktów (winogrona, młode wino w trakcie fermentacji, moszcz, w tym moszcz częściowo sfermentowany, ale bez moszczu zagęszczonego i rektyfikowanego skoncentrowanego) oraz jeden z następujących rodzajów:

(i)

wino z ChNP;

(ii)

wino z ChOG;

(iii)

wino szczepowe bez ChNP/ChOG;

(iv)

wino bez ChNP/ChOG

(v)

wszystkie inne produkty w tym roku winiarskim, w tym moszcz zagęszczony i rektyfikowany moszcz zagęszczony.

Państwa członkowskie mogą wprowadzić zasadę składania jednej deklaracji na zakład wytwarzający wino.

Ilość wina, którą należy podać w deklaracji produkcji, jest całkowitą ilością uzyskaną po zakończeniu zasadniczej fermentacji alkoholowej, obejmującą drożdżowy osad winiarski.

W celu przeliczenia ilości produktów innych niż wino na hektolitry wina państwa członkowskie mogą ustalić współczynniki na podstawie obiektywnych kryteriów mających znaczenie dla przeliczenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji współczynniki wraz z powiadomieniami, o których mowa w pkt 8 załącznika III do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1185.

Państwa członkowskie nakładają na podmioty dokonujące zbioru winogron i handlowców, którzy wprowadzają do obrotu produkty przeznaczone do produkcji wina, obowiązek dostarczenia producentom danych potrzebnych do wypełnienia deklaracji produkcji.

Artykuł 23

Deklaracje zapasów

Producenci, przetwórcy, rozlewnie i handlowcy przedstawiają deklaracje zapasów, o których mowa w art. 32 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 w terminie do 10 września. Państwa członkowskie mogą wyznaczyć wcześniejszy termin.

Taka deklaracja zawiera co najmniej następujące informacje:

tożsamość producentów, przetwórców, rozlewni lub handlowców;

miejsce, gdzie przechowywane są wyroby;

w odniesieniu do win: zapasy ogółem w podziale według koloru (czerwone/różowe lub białe), rodzaju wina (z ChNP, z ChOG, wino ze szczepu bez ChNP/ChOG lub wino bez ChNP/ChOG), pochodzenia (z Unii lub z państw trzecich) oraz rodzaju podmiotu będącego w posiadaniu zapasów (producent lub handlowiec);

w odniesieniu do moszczu: zapasy ogółem w podziale według koloru (czerwone/różowe lub białe), rodzaju (skoncentrowany moszcz winogronowy, rektyfikowany zagęszczony moszcz winogronowy lub inny rodzaj), rodzaju podmiotu będącego w posiadaniu zapasów (producent lub handlowiec).

Unijne wyroby winiarskie wyprodukowane z winogron zebranych w tym samym roku kalendarzowym nie są włączane do tej deklaracji.

Artykuł 24

Deklaracje zbiorów

W przypadku gdy państwa członkowskie wymagają deklaracji zbiorów, o których mowa w art. 33 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, podmioty dokonujące zbioru składają taką deklarację do dnia 15 stycznia. Państwa członkowskie mogą ustalić wcześniejszy termin lub, w przypadku późnych zbiorów, termin nie później niż do dnia 1 marca.

Tego rodzaju deklaracja zawiera co najmniej następujące informacje, w podziale zgodnie z kategoriami określonymi w pkt 1.2 ppkt 3) załącznika III do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273:

tożsamość podmiotu dokonującego zbiorów winogron (zgodnie z informacjami wymaganymi w pkt 1.1 ppkt 1) załącznika III do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273);

powierzchnia uprawy winorośli wykorzystywanej do produkcji (podana w hektarach i z odniesieniem do położenia działki winorośli);

ilość zebranych winogron (w 100 kg);

przeznaczenie winogron (w hl lub w 100 kg):

(i)

użytych do produkcji wina przez zgłaszającego jako producenta;

(ii)

dostarczonych do spółdzielczej wytwórni wina (jako winogrona lub moszcz);

(iii)

sprzedanych producentowi wina (jako winogrona lub moszcz);

(iv)

o innym przeznaczeniu (jako winogrona lub moszcz).

Artykuł 25

Powiadomienia i centralizacja informacji

Informacje zawarte w deklaracjach produkcji i deklaracjach zapasów zgodnie z art. 22 i 23 oraz w deklaracjach zbiorów zgodnie z art. 24 niniejszego rozporządzenia, oraz w deklaracjach dotyczących obróbki lub deklaracjach dotyczących wprowadzania do obrotu zgodnie z art. 34 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, w stosownych przypadkach, są zbierane centralnie na poziomie krajowym.

Państwa członkowskie określają formę i sposób przekazywania im tych informacji.

ROZDZIAŁ VI

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE KONTROLI

SEKCJA I

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł 26

Próbki do celów kontroli

Do celów rozdziału VII rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 instytucja łącznikowa państwa członkowskiego może zwrócić się do instytucji łącznikowej innego państwa członkowskiego o pobranie próbek zgodnie z instrukcjami zawartymi w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Organ zwracający się z wnioskiem zatrzymuje zgromadzone próbki i określa między innymi, w którym laboratorium mają one być analizowane.

SEKCJA II

ANALITYCZNA BAZA DANYCH IZOTOPOWYCH

Artykuł 27

Próbki przeznaczone do analitycznej bazy danych

▼M2

W celu utworzenia analitycznej bazy danych izotopowych, o której mowa w art. 39 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, państwa członkowskie zapewniają, aby próbki świeżych winogron, które mają być analizowane przez wyznaczone laboratoria państw członkowskich, były pobierane, poddawane obróbce i przetwarzane na wino zgodnie z instrukcjami określonymi w części I załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

▼B

Próbki świeżych winogron pobiera się z winnic zlokalizowanych w obszarze uprawy winorośli o jasno określonych: rodzaju gleby, usytuowaniu, systemie uprawy winorośli, odmianie, wieku i praktykach prowadzenia upraw.

▼M2

Liczbę próbek, jakie należy pobrać co roku z przeznaczeniem do analitycznej bazy danych, określono w części II załącznika III. Przy wyborze próbek uwzględnia się zarówno położenie geograficzne winnic w państwach członkowskich określonych w wykazie zawartym w części II załącznika III, jak i odsetek win z chronioną nazwą pochodzenia lub chronionym oznaczeniem geograficznym w poszczególnych państwach członkowskich lub regionach. Co roku przynajmniej 25 % próbek pobiera się z tych samych działek co w roku poprzednim.

▼M2

3a.

W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą postanowić, że próbki winogron uprawianych do produkcji win z ChNP lub ChOG mogą być pobierane przez podmiot zarządzający ChNP lub ChOG. W takich przypadkach pobieranie próbek koordynują wyznaczone laboratoria państw członkowskich zgodnie z instrukcjami określonymi w części I sekcja A załącznika III.

▼B

Próbki są analizowane metodami określonymi przez Komisję na podstawie art. 80 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 15 rozporządzenia (WE) nr 606/2009 w laboratoriach wyznaczonych przez państwa członkowskie. Wyznaczone laboratoria spełniają ogólne kryteria działania laboratoriów badawczych ustanowione zgodnie z normą ISO/IEC 17025:2005, a w szczególności uczestniczą w systemie badań doskonałości obejmujących metody analizy izotopowej. Laboratoria przedstawiają europejskiemu ośrodkowi referencyjnemu ds. kontroli w sektorze wina („ERC-CWS”) dowody na piśmie wskazujące na zgodność z tymi kryteriami w celu kontroli jakości oraz zatwierdzenia przekazanych danych.

Laboratoria sporządzają sprawozdania z analizy zgodnie z częścią IV załącznika III oraz arkusz z opisem każdej próbki zgodnie z kwestionariuszem w części III załącznika III.

▼M2

Laboratoria przekazują ERC-CWS zgromadzone dane wraz z kopią sprawozdania z analizy oraz wyniki i interpretację analiz wraz z kopią arkusza zawierającego opis, drogą elektroniczną, nie później niż do dnia [31 października] roku następującego po zbiorze winogron.

▼B

Państwa członkowskie i ERC-CWS:

przechowują dane w analitycznej bazie danych;

przechowują każdą próbkę przez przynajmniej trzy lata od dnia jej pobrania;

korzystają z bazy danych wyłącznie do monitorowania stosowania prawodawstwa unijnego i krajowego w sektorze wina lub do celów statystycznych bądź naukowych;

stosują środki w celu ochrony danych, w szczególności środki przeciw kradzieżom i obcej ingerencji;

►M2 bez zbędnej zwłoki lub kosztów udostępniają dokumentację podmiotom, które wygenerowały informacje zawarte w dokumentacji, aby umożliwić skorygowanie ewentualnych nieścisłości. ◄

ERC-CWS sporządza i aktualizuje co roku wykaz laboratoriów w państwach członkowskich wyznaczonych do przygotowania próbek oraz do prowadzenia pomiarów na potrzeby bazy danych.

Artykuł 28

▼M2

Przekazywanie informacji zawartych w analitycznej bazie danych w przypadku podejrzenia niezgodności z przepisami Unii dotyczącymi sektora wina

▼B

Informacje zawarte w analitycznej bazie danych izotopowych są udostępniane na żądanie laboratoriom wyznaczonym przez państwa członkowskie.

▼M2

Jeżeli jest to konieczne do celów naukowych, statystycznych, kontroli lub sądowych w należycie uzasadnionych przypadkach, informacje, o których mowa w ust. 1, jeżeli są reprezentatywne, mogą zostać udostępnione na żądanie właściwym organom wyznaczonym przez państwa członkowskie w celu zapewnienia zgodności z przepisami Unii dotyczącymi sektora wina oraz sądom krajowym. Informacje te wykorzystuje się wyłącznie do celów, do których są one wymagane, i traktuje się je jako poufne.

▼M2

2a.

W przypadku kontroli w państwie członkowskim, w odniesieniu do której potrzebne są dane referencyjne z analitycznej bazy danych izotopowych dotyczące wina wyprodukowanego w innym państwie członkowskim, właściwy organ państwa członkowskiego zwraca się do ERC-CWS o skontaktowanie się z wyznaczonym laboratorium państwa członkowskiego, w którym produkowane jest wino będące przedmiotem dochodzenia, w celu zweryfikowania podejrzenia z wykorzystaniem wszystkich dostępnych odpowiednich danych. W ciągu 1 miesiąca od daty otrzymania wniosku wspomniane wyznaczone laboratorium weryfikuje, czy dane wino jest zgodne z przepisami Unii dotyczącymi sektora wina. Jeżeli z należycie uzasadnionych powodów nie można dotrzymać tego terminu, wyznaczone laboratorium informuje o tym odpowiednio ERC-CWS, a następnie ERC-CWS:

(i)

pozyskuje odpowiednie dane referencyjne dotyczące pomiarów izotopowych odnoszące się do danego wina z analitycznej bazy danych izotopowych i przekazuje je organowi występującemu z wnioskiem, lub

(ii)

jeżeli odpowiednich danych referencyjnych dotyczących pomiarów izotopowych nie można pozyskać z analitycznej bazy danych izotopowych, lecz wymagane próby są udostępniane ERC-CWS na jego wniosek, zapewnia organowi występującemu z wnioskiem wsparcie analityczne, w tym wyniki odpowiednich pomiarów izotopowych odnoszących się do danego wina;

ma to miejsce w ciągu 1 miesiąca od momentu, gdy stało się jasne, że nie można dotrzymać pierwotnego terminu. W obu przypadkach odpowiednie dane dotyczące pomiarów izotopowych są interpretowane i dostarczane najpóźniej w ciągu 2 miesięcy od daty otrzymania wniosku przez właściwy organ państwa członkowskiego, w którym wyprodukowano podejrzane wino.

▼B

Udostępniane informacje dotyczą jedynie odpowiednich danych analitycznych potrzebnych do interpretacji analiz wykonanych na próbce o porównywalnych cechach i pochodzeniu. Wszelkim powiadomieniom dotyczącym udostępnianych informacji towarzyszy przypomnienie o warunkach korzystania z bazy danych, o których mowa w art. 27 ust. 7 lit. c).

▼M2

ERC-CWS publikuje, w sposób anonimowy, roczne sprawozdanie dotyczące głównych wyników w odniesieniu do wniosków otrzymanych zgodnie z ust. 1 i 2 oraz głównych ustaleń z kontroli przeprowadzonych przez państwa członkowskie na ich terytorium z wykorzystaniem analitycznej bazy danych izotopowych. ERC-CWS zapewnia, aby sprawozdanie to nie zawierało żadnych szczególnie chronionych informacji handlowych. Ustalenia te zgłasza się ERC-CWS przed końcem marca roku następującego po okresie sprawozdawczym, a ERC-CWS publikuje sprawozdanie w ciągu 2 miesięcy.

▼B

Artykuł 29

Krajowe bazy danych izotopowych

Wyniki analiz izotopowych przechowywane w bazach danych państw członkowskich powstają w drodze analizy próbek pobranych i zbadanych zgodnie z art. 27.

SEKCJA III

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE KONTROLI

Artykuł 30

Kontrola systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli

W celu sprawdzenia zgodności z przepisami ustanowionymi w rozdziale III tytułu I części II rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, w rozdziale II rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 oraz w rozdziale II niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie wykorzystują rejestr winnic, o którym mowa w art. 145 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Artykuł 31

Weryfikacja informacji zawartych w rejestrze winnic

Państwa członkowskie udostępniają dane znajdujące się w rejestrze winnic do celów monitorowania i weryfikowania działań finansowanych w ramach krajowego programu wsparcia, o którym mowa w sekcji 4 rozdziału II tytułu I części II rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, do których się odnoszą.

W odniesieniu do obszarów upraw winorośli i w celu prowadzenia aktualnego rejestru winnic przeprowadzane są przynajmniej następujące kontrole:

kontrole administracyjne stosowane w odniesieniu do wszystkich plantatorów winorośli określonych w rejestrze winnic, którzy:

(i)

rozpoczynają korzystanie z zezwolenia na nasadzenia lub ponowne sadzenie, lub dokonały rejestracji lub zmiany danych w rejestrze winnic po złożeniu wniosku lub powiadomienia dotyczącego systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli;

(ii)

składają wniosek o środki dotyczące „restrukturyzacji i przekształcania winnic” lub „zielonych zbiorów” w ramach krajowego programu wsparcia, o którym mowa w art. 46 i 47 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013;

(iii)

składają jedną z deklaracji, o których mowa w art. 31, 32 i 33 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

coroczne kontrole na miejscu przynajmniej 5 % wszystkich plantatorów winorośli określonych w rejestrze winnic.

W przypadku gdy plantatorzy wybrani do próby są w tym samym roku objęci kontrolami na miejscu w ramach środków, o których mowa w lit. a) ppkt (i) oraz (ii), tego rodzaju kontrole na miejscu są zaliczane do osiągnięcia rocznego progu w wysokości 5 % i nie ma potrzeby ich powtarzania.

systematyczne kontrole na miejscu przeprowadzane na obszarach uprawy winorośli, które nie są ujęte w dokumentacji plantatora winorośli, jak określono w załączniku IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

Artykuł 32

Kontrole dotyczące deklaracji

W odniesieniu do deklaracji, o których mowa w art. 31–34 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, państwa członkowskie przeprowadzają wszelkie kontrole oraz wprowadzają wszelkie środki niezbędne do zapewnienia prawidłowości tych deklaracji.

▼M2

Artykuł 32a

Kontrole nieopakowanych produktów sektora wina

W przypadku przywozu nieopakowanych produktów sektora wina nieobjętych systemem komputerowym lub systemem informatycznym, o których mowa w art. 14 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, w celu umożliwienia kontroli właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się miejsce rozładunku, może zażądać od odbiorców przesyłek nieopakowanych produktów sektora wina przechowywania tych przesyłek w miejscu rozładunku w ich zakładzie przez okres nieprzekraczający 10 dni roboczych. Odbiorcy nie mogą wysyłać ani przekazywać przesyłki, z której w tym okresie właściwy organ pobrał próbki, ani nią manipulować, dopóki nie zostaną poinformowani o wynikach kontroli.

Na wniosek odbiorców właściwy organ, w przypadku gdy postanowi nie przeprowadzać kontroli danej przesyłki, zezwala na wysyłkę przesyłki przed upływem okresu, o którym mowa w akapicie pierwszym.

▼B

ROZDZIAŁ VII

POWIADOMIENIA

Artykuł 33

Powiadomienia dotyczące systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli

Co roku do dnia 1 marca państwa członkowskie przekazują Komisji:

informacje na temat obszarów uprawy winorośli, o których mowa w art. 145 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, dotyczące sytuacji na dzień 31 lipca poprzedniego roku winiarskiego. Informacje te przekazywane są w formie określonej w części I załącznika IV do niniejszego rozporządzenia;

▼M3

informacje przekazywane zgodnie z art. 63 ust. 4 i art. 64 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 10 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Powiadomień tych dokonuje się w formie określonej w części II załącznika IV do niniejszego rozporządzenia;

▼B

powiadomienie w sprawie ograniczeń stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do ponownego sadzenia w tym samym gospodarstwie, o których mowa w art. 8 niniejszego rozporządzenia. Powiadomień tych dokonuje się w formie określonej w tabeli A części V załącznika IV do niniejszego rozporządzenia.

zaktualizowany krajowy wykaz organizacji zawodowych lub zainteresowanych grup producentów, o których mowa w art. 3 i 8 niniejszego rozporządzenia;

informacje o sumarycznej wielkości obszaru, co do którego upewniono się, że został obsadzony winoroślą bez zezwolenia, a także o obszarach wykarczowanych bez zezwolenia, o których mowa w art. 71 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013. Taka informacja odnosi się do poprzedniego roku winiarskiego. Informacje te przekazywane są w formie określonej w części III załącznika IV do niniejszego rozporządzenia;

w przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o stosowaniu kryterium pierwszeństwa, o którym mowa w art. 64 ust. 2 lit. h) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, progi, co do których podjęto decyzję w odniesieniu do minimalnej i maksymalnej wielkości gospodarstw, o których mowa w pkt H załącznika II do rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

Do dnia 1 listopada każdego roku państwa członkowskie zgłaszają Komisji:

wnioski o zezwolenia na nowe nasadzenia, zezwolenia rzeczywiście udzielone w poprzednim roku winiarskim zgodnie z art. 7 ust. 1 lub 2 niniejszego rozporządzenia, oraz zezwolenia odrzucone przez wnioskodawców, jak również zezwolenia udzielone innym wnioskodawcom przed dniem 1 października zgodnie z art. 7 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Powiadomień tych dokonuje się w formie określonej w części IV załącznika IV do niniejszego rozporządzenia;

zezwolenia na ponowne sadzenie udzielone w trakcie poprzedniego roku winiarskiego, o których mowa w art. 9 niniejszego rozporządzenia. Powiadomień tych dokonuje się w formie określonej w tabeli B części V załącznika IV do niniejszego rozporządzenia;

zezwolenia udzielone w trakcie poprzedniego roku winiarskiego na podstawie przekształcenia ważnych praw do sadzenia, o których mowa w art. 10 niniejszego rozporządzenia. Takiego powiadomienia dokonuje się w formie określonej w części VI załącznika IV do niniejszego rozporządzenia oraz jedynie do dnia 1 listopada roku następującego po upływie terminu przekształcenia, o którym mowa w art. 68 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, lub w terminie ustalonym przez państwo członkowskie zgodnie z art. 10 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

▼M3

Na zasadzie odstępstwa od akapitu pierwszego lit. c) państwa członkowskie powiadamiają Komisję do dnia 1 marca 2023 r. o zezwoleniach udzielonych między dniem 1 sierpnia a dniem 31 grudnia 2022 r. na podstawie przekształcenia ważnych praw do sadzenia, jak przewiduje art. 10 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

▼B

W przypadku gdy państwo członkowskie nie przestrzega przepisów zawartych w ust. 1 lub 2, lub jeśli stosowne informacje okażą się błędne, Komisja może zawiesić część lub całość miesięcznych płatności, o których mowa w art. 17 rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, w odniesieniu do sektora wina do czasu prawidłowego powiadomienia.

Przepisy zawarte w niniejszym artykule nie naruszają obowiązków spoczywających na państwach członkowskich, określonych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1337/2011 ( 1 ).

Artykuł 34

Przepisy ogólne dotyczące powiadomień i udostępniania informacji

Przedstawiane Komisji powiadomienia, o których mowa w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/273 oraz w niniejszym rozporządzeniu, składane są zgodnie z przepisami rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/1183 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2017/1185.

Artykuł 35

Przechowywanie dokumentów towarzyszących, informacji i rejestrów

Dokumenty towarzyszące oraz ich kopie są przechowywane przez okres co najmniej pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostały wypełnione.

Informacje dotyczące systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, składane zgodnie z art. 33, należy przechowywać przez co najmniej dziesięć lat winiarskich następujących po roku winiarskim, w którym zostały one przedłożone.

Rejestr przychodów i rozchodów oraz dokumenty dotyczące zapisanych w nim czynności są przechowywane przez okres co najmniej pięciu lat od chwili zamknięcia odnoszących się do nich rachunków. Jeżeli w rejestrze pozostaje co najmniej jeden niezamknięty rachunek dotyczący nieznacznych ilości wina, rachunki takie mogą zostać przeniesione do następnego rejestru, przy czym w pierwotnym rejestrze wpisana zostaje adnotacja o takim przeniesieniu. W takim przypadku okres pięciu lat rozpoczyna się w dniu przeniesienia.

Dane z rejestru winnic, jak przewidziano w art. 7 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273, są przechowywane tak długo, jak jest to niezbędne do celów monitorowania i kontroli środków lub systemu, których dotyczą, oraz w każdym przypadku, przez co najmniej pięć lat winiarskich w przypadku danych odnoszących się do środków lub przez co najmniej dziesięć lat winiarskich w przypadku danych dotyczących systemu zezwoleń na nasadzenia winorośli, następujących po roku, do którego informacje się odnoszą.

ROZDZIAŁ VIII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 36

Uchylenie

Rozporządzenie wykonawcze (UE) 2015/561 traci moc.

Artykuł 37

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

ZAŁĄCZNIK I

PROCEDURA WYBORU OKREŚLONA W ART. 7 UST. 2

A. PRZYDZIAŁ NA ZASADZIE PROPORCJONALNEJ

Część całkowitej liczby hektarów udostępniona na nowe nasadzenia, którą państwa członkowskie zdecydowały się przydzielić na zasadzie proporcjonalnej wszystkim wnioskodawcom na szczeblu krajowym zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. b) ppkt (i), jest rozdzielana pomiędzy poszczególne kwalifikujące się wnioski według następującego wzoru, przy jednoczesnym przestrzeganiu ewentualnych ograniczeń, o których mowa w art. 3 ust. 1:

A1 = Ar × (%Pr × Tar/Tap)

zezwolenie udzielone indywidualnemu wnioskodawcy na zasadzie proporcjonalnej (w hektarach)

powierzchnia będąca przedmiotem wniosku producenta (w hektarach)

%Pr

odsetek całkowitej powierzchni udostępnionej na zasadzie proporcjonalnej

Tar

całkowita powierzchnia udostępniona w ramach zezwoleń (w hektarach)

Tap

suma wszystkich wniosków złożonych przez producentów (w hektarach)

▼M3

B. PRZYDZIAŁ WEDŁUG KRYTERIUM PIERWSZEŃSTWA

Część całkowitej liczby hektarów udostępnionej na nowe nasadzenia, którą państwa członkowskie zdecydowały się przydzielić na poziomie krajowym lub regionalnym zgodnie z kryteriami pierwszeństwa, o których mowa w art. 4 ust. 2 lit. b) pkt (ii), jest rozdzielana pomiędzy poszczególne kwalifikujące się wnioski w następujący sposób:

państwa członkowskie dokonują wyboru kryteriów pierwszeństwa na szczeblu krajowym lub regionalnym i mogą nadać wszystkim wybranym kryteriom takie samo znaczenie lub przypisać im różną wagę. Państwa członkowskie mogą zastosować takie zróżnicowanie wagi kryteriów w sposób jednolity na szczeblu krajowym lub zmienić je w zależności od obszaru na terytorium państwa członkowskiego.

W przypadku gdy państwa członkowskie nadają to samo znaczenie wszystkim kryteriom wybranym na szczeblu krajowym lub regionalnym, wartość jeden (1) jest powiązana z każdym z nich.

Jeżeli państwa członkowskiego nadają kryteriom wybranym na szczeblu krajowym lub regionalnym różną wagę, wartość od zera (0) do jednego (1) jest powiązana z każdym z tych kryteriów, a suma wszystkich indywidualnych wartości musi być zawsze równa jeden (1).

Jeżeli waga tych kryteriów jest różna w zależności od regionu na terytorium państwa członkowskiego, indywidualna wartość od zera (0) do jednego (1) jest powiązana z każdym z tych kryteriów w odniesieniu do każdego regionu. W tym przypadku suma wszystkich indywidualnych wartości wagi kryteriów wybranych dla każdego z tych regionów musi zawsze być równa jeden (1).

państwa członkowskie oceniają indywidualnie każdy kwalifikujący się wniosek na podstawie jego zgodności z wybranymi kryteriami pierwszeństwa. W celu dokonania oceny stopnia zgodności z każdym z kryteriów pierwszeństwa państwa członkowskie ustanawiają jednolitą skalę na szczeblu krajowym lub regionalnym, na podstawie której przyznają one określoną liczbę punktów każdemu wnioskowi w odniesieniu do każdego z tych kryteriów.

jednolita skala wstępnie określa liczbę punktów, które należy przyznać w zależności od poziomu zgodności z każdym z kryteriów, precyzując także liczbę punktów, które należy przyznać w zależności od każdego elementu każdego konkretnego kryterium.

państwa członkowskie ustalają klasyfikację indywidualnych wniosków na szczeblu krajowym lub regionalnym na podstawie całkowitej liczby punktów przyznanych każdemu wnioskowi w zależności od zgodności lub poziomu zgodności, o którym mowa odpowiednio w lit. b), oraz – w stosownych przypadkach – znaczenia kryteriów, o których mowa w lit. a). W tym celu stosują one następujący wzór:

Pt = W 1 × Pt 1 + W 2 × Pt 2 + … + W n × Pt n

całkowita ilość punktów przyznanych konkretnemu indywidualnemu wnioskowi

W 1, W 2 …, W n

waga kryterium 1, 2, …, n

Pt 1, Pt 2 …, Pt n

poziom zgodności wniosku z kryterium 1, 2, … n

W odniesieniu do obszarów, na których wartość wagi wynosi zero dla wszystkich kryteriów pierwszeństwa, wszystkie kwalifikujące się wnioski otrzymują w ramach skali maksymalną wartość w zakresie poziomu zgodności.

państwa członkowskie udzielają zezwoleń poszczególnym wnioskodawcom zgodnie z kolejnością ustaloną w klasyfikacji, o której mowa w lit. d), i do wyczerpania liczby hektarów, które należy rozdzielić w zależności od kryteriów pierwszeństwa. Wnioskodawcy przyznaje się w formie zezwolenia całkowitą liczbę hektarów, o którą składał wniosek, zanim udzieli się zezwolenia kolejnemu w klasyfikacji wnioskodawcy.

Jeżeli dostępna liczba hektarów jest wyczerpana w odniesieniu do pozycji w klasyfikacji, w przypadku której kilka wniosków otrzymało taką samą liczbę punktów, pozostałe hektary rozdziela się między te wnioski na zasadzie proporcjonalnej.

jeżeli wartość graniczna dla określonego regionu lub obszaru kwalifikującego się do korzystania z ChNP lub ChOG lub obszaru niekorzystającego z oznaczenia geograficznego zostaje osiągnięta w trakcie udzielania zezwoleń zgodnie z pkt A i lit. a)–e) niniejszego punktu, żaden dodatkowy wniosek pochodzący z tego regionu lub obszaru nie zostaje pozytywnie rozpatrzony.

▼B

ZAŁĄCZNIK II

PRÓBKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 26

CZĘŚĆ I

Metody i procedury pobierania próbek

Jeżeli próbki wina, moszczu winogronowego lub innego ciekłego wyrobu winiarskiego są pobierane w ramach współpracy między organami kontrolnymi, właściwy organ gwarantuje, że:

w przypadku produktów w pojemnikach o pojemności nie większej niż 60 litrów, zmagazynowanych w jednej partii, próbki są reprezentatywne dla całej partii;

w przypadku produktów w pojemnikach o nominalnej pojemności powyżej 60 litrów próbki są reprezentatywne dla zawartości pojemnika, z którego są pobierane.

Próbki są pobierane poprzez wlanie danego produktu do przynajmniej pięciu czystych pojemników, każdy o nominalnej pojemności nie mniejszej niż 750 ml. W przypadku produktów, o których mowa w pkt 1 lit. a), pobieranie próbek może również przybrać formę wybrania z badanej partii przynajmniej pięciu pojemników o pojemności nominalnej nie mniejszej niż 750 ml.

Jeżeli próbki wina mają być badane z zastosowaniem metody magnetycznego rezonansu jądrowego deuteru, są one umieszczane w pojemnikach o nominalnej pojemności 250 ml lub nawet 50 ml, jeśli mają być przesłane z jednego laboratorium analitycznego do drugiego.

Próbki są pobierane, zamykane, gdy jest to właściwe, a następnie pieczętowane w obecności przedstawiciela przedsiębiorstwa, w którym próbka jest pobierana, lub przedstawiciela przewoźnika, jeżeli próbka jest pobierana w trakcie transportu. Jeżeli nie jest obecny żaden przedstawiciel, podaje się ten fakt w sprawozdaniu określonym w pkt 4.

Każda próbka zamknięta jest szczelnym, nienadającym się do ponownego zastosowania zamknięciem.

Każda próbka opatrzona jest etykietą zgodną z pkt A części II.

Jeśli pojemnik jest zbyt mały, by można było przyczepić do niego zalecaną etykietę, pojemnik jest oznaczany nieusuwalnym numerem, a wymagana informacja umieszczana jest na osobnej karcie.

Od przedstawiciela przedsiębiorstwa, w którym pobierana jest próbka, lub przedstawiciela przewoźnika, wymaga się podpisania etykiety lub, gdy ma to zastosowanie, karty.

Urzędnik właściwego organu upoważniony do pobierania próbek sporządza pisemne sprawozdanie, w którym odnotowuje wszelkie uwagi, jakie uzna za ważne dla oceny próbek. W sprawozdaniu, gdy jest to niezbędne, podaje wszelkie oświadczenia przedstawiciela przewoźnika lub przedstawiciela przedsiębiorstwa, w którym pobrano próbkę, a także wymaga złożenia na nim podpisu tegoż przedstawiciela. Również podaje ilość produktu, z którego pobrano próbkę. Jeśli złożenie podpisów wspomnianych wyżej i w pkt 3 akapit trzeci zostanie mu odmówione, powinien zamieścić odpowiednią adnotację w sprawozdaniu.

Każdorazowo, gdy pobierane są próbki, jedna z nich pozostaje jako próbka kontrolna w przedsiębiorstwie, w którym została pobrana, a druga – w siedzibie właściwego organu, którego urzędnik pobrał próbki. Trzy próbki są przesyłane do laboratorium urzędowego, które wykonuje badania analityczne i organoleptyczne. W nim jedna z tych próbek zostaje poddana analizie. Kolejne są przechowywane jako próbki kontrolne. Próbki kontrolne są przechowywane przez co najmniej 3 lata od ich pobrania.

Partie próbek opatrzone są na zewnętrznym opakowaniu czerwoną etykietą zgodną z wzorem zamieszczonym w pkt B części II. Wymiary etykiety są następujące: 50 mm × 25 mm.

Wysyłając próbki, właściwy organ państwa członkowskiego, z którego próbki są wysyłane, przystawia swoją pieczęć częściowo na zewnętrznym opakowaniu, częściowo na czerwonej etykiecie.

CZĘŚĆ II

A. Etykieta opisująca próbkę zgodnie z pkt 3 części I

Wymagane informacje:

nazwa i adres, z podaniem państwa członkowskiego, numer telefonu i faksu oraz adres e-mail właściwego organu, na którego prośbę pobrano próbki;

numer seryjny próbki;

data pobrania próbki;

nazwisko urzędnika właściwego organu uprawnionego do pobrania próbki;

nazwa i adres, numer telefonu i faksu oraz adres e-mail zakładu, w którym pobrano próbkę;

identyfikator pojemnika, z którego pobrano próbkę (np. numer pojemnika, numer partii butelek itp.);

opis produktu, z podaniem obszaru produkcyjnego, roku zbioru, rzeczywistego lub potencjalnego stężenia alkoholu oraz, jeżeli jest to możliwe, odmiany winorośli;

wyrazy: „Rezerwowa próbka kontrolna może być zbadana jedynie przez laboratorium upoważnione do wykonywania analiz kontrolnych. Przerwanie pieczęci stanowi wykroczenie podlegające karze.”

Uwagi:

Minimalny rozmiar: 100 mm × 100 mm.

B. Wzór czerwonej etykiety, o której mowa w pkt 6 części I

UNIA EUROPEJSKA

Produkty przeznaczone do badań analitycznych i organoleptycznych na podstawie rozporządzenia wykonawczego (UE) 2018/274

ZAŁĄCZNIK III

PRÓBKI, O KTÓRYCH MOWA W ART. 27

CZĘŚĆ I

Instrukcje do pobierania próbek ze świeżych winogron i przetwarzania ich na wino w celu przeprowadzenia analizy metodą izotopową określoną w art. 27

A. Pobieranie próbek z winogron

Każda próbka musi składać się przynajmniej z 10 kg dojrzałych winogron tej samej odmiany. Muszą one być pobrane w zastanych warunkach. Pobieranie próbek musi nastąpić w okresie, gdy na działce odbywa się zbiór. Zebrane winogrona muszą być reprezentatywne dla całej działki. Próbki ze świeżych winogron lub w formie moszczu winogronowego mogą być przechowywane w formie mrożonej aż do dalszego zastosowania. Wyłącznie w przypadku gdy przewidziany jest pomiar tlenu-18 w wodzie w moszczu, podwielokrotność moszczu może zostać pobrana osobno oraz przechowana po wytłoczeniu całej próbki winogron.

Po pobraniu próbek sporządza się kartę opisu. Karta ta musi składać się z pierwszej części dotyczącej pobierania próbek z winogron i drugiej części dotyczącej winifikacji. Musi ona być przechowywana wraz z próbką i towarzyszyć jej podczas całego transportu. Musi być uaktualniana poprzez wprowadzanie danych o każdej operacji, jakiej próbka jest poddawana. Karta opisu dotycząca pobierania próbek jest sporządzona zgodnie z pkt A kwestionariusza zamieszczonego w części III.

B. Winifikacja

Winifikacja musi być przeprowadzana przez właściwy organ lub departament uprawniony do tego celu przez ten organ, jeżeli to możliwe w warunkach porównywalnych z warunkami naturalnymi panującymi w obszarze produkcyjnym, dla którego dana próbka jest reprezentatywna. Wynikiem winifikacji musi być całkowita zamiana cukru na alkohol, tj. na mniej niż 2 g/l cukru resztkowego. Jednakże w niektórych przypadkach, np. w celu zapewnienia lepszej reprezentatywności, przyjęte mogą zostać większe ilości cukru resztkowego. Jak tylko wino się sklaruje i ustabilizuje za pomocą SO2, należy je umieścić w butelkach o pojemności 750 ml i opatrzyć etykietami.

Karta opisu do celów winifikacji sporządzana jest zgodnie z pkt B kwestionariusza zamieszczonego w części III.

▼M3

CZĘŚĆ II

Liczba próbek do pobrania przez państwa członkowskie każdego roku do celów banku danych analitycznych, o którym mowa w art. 27 ust. 3

—

30 próbek w Bułgarii,

—

20 próbek w Czechach,

—

200 próbek w Niemczech,

—

50 próbek w Grecji,

—

200 próbek w Hiszpanii,

—

400 próbek we Francji,

—

30 próbek w Chorwacji,

—

400 próbek we Włoszech,

—

10 próbek na Cyprze,

—

4 próbki w Luksemburgu,

—

50 próbek na Węgrzech,

—

4 próbki na Malcie,

—

50 próbek w Austrii,

—

50 próbek w Portugalii,

—

70 próbek w Rumunii,

—

20 próbek w Słowenii,

—

15 próbek w Słowacji.

▼B

CZĘŚĆ III

Kwestionariusz pobierania i winifikacji próbek winogron przeznaczonych do analizy metodami izotopowymi, o których mowa w art. 27 ust. 5

Metody analityczne oraz sposób wyrażania wyników (jednostki), którymi należy się posłużyć, odpowiadają metodom i zasadom zalecanym i opublikowanym przez OIV.

1. Informacje ogólne

1.1.

Próbka nr

1.2.

Nazwisko i funkcja urzędnika lub osoby upoważnionej, która pobrała próbkę:

1.3.

Nazwa i adres właściwego organu odpowiedzialnego za pobranie próbki:

1.4.

Nazwa i adres właściwego organu odpowiedzialnego za winifikację i wysyłkę próbki, jeżeli inny niż określony w pkt 1.3:

2. Ogólny opis próbek

2.1.

Pochodzenie (kraj, region):

2.2.

Rok zbiorów:

2.3.

Odmiana winorośli:

2.4.

Kolor winogron:

3. Opis winnicy

3.1.

Nazwisko i adres osoby uprawiającej działkę:

3.2.

Lokalizacja działki:

—

wioska wina:

—

lokalizacja:

—

numer katastralny:

—

szerokość i długość geograficzna:

3.3.

Rodzaj gleby (np. wapienna, gliniasta, wapienno-gliniasta, piaskowa):

3.4.

Położenie (np. stok, równina, wystawiona na słońce):

3.5.

Liczba winorośli na 1 ha:

3.6.

Przybliżony wiek winnicy (mniej niż 10 lat, między 10 a 25 lat, ponad 25 lat):

3.7.

Wysokość nad poziomem morza:

3.8.

Metoda uprawy i przycinania:

3.9.

Rodzaj wina, na które winogrona są zazwyczaj przetwarzane (zob. kategorie produktów winiarskich wymienione w części II załącznika VII do rozporządzenia (UE) nr 1308/2013):

4. Właściwości zbioru i moszczu

4.1.

Szacunkowa wydajność z 1 ha dla działki, na której odbył się zbiór: (kg/ha):

4.2.

Stan zdrowia winogron (np. zdrowe, zgniłe), z wyszczególnieniem, czy winogrona były suche, czy wilgotne w momencie pobrania próbki:

4.3.

Data pobrania próbki:

5. Warunki pogodowe poprzedzające zbiór

5.1.

Opady w ciągu 10 dni poprzedzających zbiór: tak/nie

5.2.

Jeśli tak, podać dodatkowe informacje, o ile są dostępne:

6. Nawadnianie winnic

Jeśli zbiory były nawadniane, data ostatniego podlewania:

(Pieczęć właściwego organu odpowiedzialnego za pobranie próbki oraz nazwisko, stanowisko i podpis urzędnika pobierającego próbkę)

1. Mikrowinifikacja

1.1.

Masa próbki winogron, w kg:

1.2.

Metoda wytłaczania:

1.3.

Ilość otrzymanego moszczu:

1.4.

Właściwości moszczu:

—

zawartość cukru wyrażona w g/l przy pomocy refraktometrii:

—

całkowita kwasowość wyrażona w g/l kwasu winowego: (nieobowiązkowe):

1.5.

Metoda obróbki moszczu (np. osadzanie, wirowanie):

1.6.

Fermentacja drożdżowa (odmiana zastosowanych drożdży). Wskazać, czy nastąpiła spontaniczna fermentacja:

1.7.

Temperatura podczas fermentacji:

1.8.

Metoda zastosowania do określenia końca fermentacji:

1.9.

Metoda obróbki wina (np. rozlewanie):

1.10.

Dodanie dwutlenku siarki w mg/l:

1.11.

Analiza otrzymanego wina:

—

rzeczywiste stężenie alkoholu w % obj.:

—

całkowity suchy wyciąg:

—

redukcja cukrów wyrażona w g/l cukru inwertowanego:

2. Tabela chronologiczna winifikacji próbki

Data:

—

Data: (taka sama jak data zbioru, część I pkt 4.3)

—

wytłoczenia:

—

rozpoczęcia fermentacji:

—

zakończenia fermentacji:

—

butelkowania:

Data wypełnienia części II:

(Pieczęć właściwego organu, który przeprowadził winifikację, oraz podpis właściwego urzędnika tego organu)

CZĘŚĆ IV

Wzór sprawozdania z analizy próbek produktów sektora wina i wyrobów winiarskich zbadanych metodą zalecaną i opublikowaną przez OIV, o której mowa w art. 27 ust. 5

A. INFORMACJE OGÓLNE

Państwo:

Numer próbki:

Rok:

Odmiana winorośli:

Klasa wina:

Region/obszar:

Nazwa, adres, numer telefonu i faksu oraz adres e-mail laboratorium odpowiedzialnego za wyniki:

Próbka do analizy kontrolnej przez ERC-CWS: tak/nie

B. METODY I WYNIKI

1.	Wino (przeniesione z części III załącznika III) 1.1. Objętościowa moc alkoholu: % obj. 1.2. Suchy wyciąg ogółem: g/l 1.3. Redukcja cukrów: g/l 1.4. Całkowita kwasowość wyrażona jako kwas winowy: g/l 1.5. Dwutlenek siarki ogółem: mg/l

2.	Destylacja wina na SNIF-NMR 2.1. Opis urządzenia do destylacji: 2.2. Objętość destylowanego wina/waga otrzymanego destylatu:

3.	Analiza destylatu 3.1. Alkohol w destylacie wina % (m/m)

4.	Wyniki korelacji izotopu deuteru/wodoru etanolu mierzonego przy zastosowaniu magnetycznego rezonansu jądrowego (MRJ) 4.1. (D/H)I = ppm 4.2. (D/H)II = ppm 4.3. „R” =

5.	Parametry MRJ Obserwowana częstotliwość:

6.	Wyniki korelacji izotopowej wina 18O/16O δ 18O [‰] = ‰ V. SMOW – SLAP

7.	Wyniki korelacji izotopowej moszczu 18O/16O (w stosownych przypadkach) δ 18O [‰] = ‰ V. SMOW – SLAP

8.	Wyniki korelacji izotopowej winnego alkoholu etylowego 13C/12C δ 13C [‰] = ‰ V-PDB.

ZAŁĄCZNIK IV

ZGŁOSZENIA, O KTÓRYCH MOWA W ART. 33

CZĘŚĆ I

Formularz do przekazywania informacji, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. a)

Tabela

Wykaz obszarów uprawy winorośli

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok winiarski:
Obszary/regiony	Obszary rzeczywistych upraw winorośli (ha), które kwalifikują się do produkcji (*1):
	Wina z chronioną nazwą pochodzenia (ChNP) (*2)	Wina z chronionym oznaczeniem geograficznym (ChOG) (*3)		Wina bez ChNP/ChOG i produkowane na obszarze ChNP/ChOG	Wina bez ChNP/ChOG i produkowane poza obszarem ChNP/ChOG	Ogółem
	Wina z chronioną nazwą pochodzenia (ChNP) (*2)	Z czego uwzględnione w kolumnie (2)	Z czego nieuwzględnione w kolumnie (2)	Wina bez ChNP/ChOG i produkowane na obszarze ChNP/ChOG	Wina bez ChNP/ChOG i produkowane poza obszarem ChNP/ChOG	Ogółem
(1)	(2)	(3)	(4)	(5)	(6)	(7)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego
(1) Dane dotyczą dnia 31 lipca poprzedniego roku winiarskiego. (2) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChOG lub wina bez oznaczenia geograficznego. (*3) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChNP i wina bez oznaczenia geograficznego (kolumna (3)) lub jedynie wina z ChOG i wina bez oznaczenia geograficznego (kolumna (4)). Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnach (3) i (4) nie powinien figurować w kolumnach (5) i (6). Uwaga: Wartości, które należy wprowadzić w kolumnie (7) = (2) + (4) + (5) + (6).

Termin przekazania informacji: 1 marca.

CZĘŚĆ II

Formularz do przekazywania powiadomień, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. b)

▼M3

Tabela A

Zezwolenia na nowe nasadzenia – Odsetek

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok:
Metoda obliczania zgodnie z art. 63 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013:
Odsetek, który należy zastosować na szczeblu krajowym:
Uzasadnienia dotyczące ograniczenia odsetka na szczeblu krajowym (jeżeli odsetek wynosi mniej niż 1 %):
Obszar A: Całkowity obszar (ha) zgodnie z art. 63 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 rzeczywiście nasadzony (w dniu 31 lipca):
B1: Całkowity obszar (ha) rzeczywiście nasadzony w dniu 31 lipca 2015 r.:
B2: Obszar (ha) objęty prawami do sadzenia dostępnymi do celów przekształcenia w zezwolenia w dniu 1 stycznia 2016 r.
Obszar B (B1+B2) zgodnie z art. 63 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013:
(Obszar A lub obszar B pomnożony przez odsetek stosowany na poziomie krajowym) = Całkowity obszar (ha) dla nowych nasadzeń na poziomie krajowym, na podstawie ustalonego odsetka i punktu odniesienia:
Całkowity obszar (ha) przeniesiony z poprzedniego roku zgodnie z art. 7 ust. 3 niniejszego rozporządzenia:
Obszar (ha) zgodnie z art. 68 ust. 2a rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 (wyłącznie w odniesieniu do lat 2023–2025)
Całkowity obszar (ha) zezwoleń na nowe nasadzenia winorośli na poziomie krajowym:

Termin przekazania powiadomienia: 1 marca.

▼B

Tabela B

Zezwolenia na nowe nasadzenia – Ograniczenia geograficzne

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok:
W stosownych przypadkach, ograniczenia ustalone na odpowiednim szczeblu geograficznym:
A. dla regionu, w stosownych przypadkach		Ograniczony obszar
region 1
region 2
…
B. dla „podregionu”, w stosownych przypadkach		Ograniczony obszar
podregion 1
podregion 2
…
C. dla obszaru ChNP/ChOG, w stosownych przypadkach		Ograniczony obszar
obszar ChNP/ChOG 1
obszar ChNP/ChOG 2
…
D. dla obszaru bez ChNP/ChOG, w stosownych przypadkach		Ograniczony obszar
obszar bez ChNP/ChOG 1
obszar bez ChNP/ChOG 2
…
Uwaga: Informacjom zawartym w tej tabeli powinny towarzyszyć związane z nimi uzasadnienia, o których mowa w art. 63 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013.

Termin przekazania powiadomienia: 1 marca.

Tabela C

Zezwolenia na nowe nasadzenia – Decyzje w sprawie kryteriów kwalifikowalności na odpowiednim poziomie geograficznym podawane do wiadomości publicznej

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok:
Kryteria kwalifikowalności, w stosownych przypadkach:
Kryteria kwalifikowalności – art. 64 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 4 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273	Wybrane przez państwa członkowskie: T/N	Jeśli tak, proszę podać odpowiedni poziom geograficzny, w stosownym przypadku:
Art. 64 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013		Obszar ChNP 1; Obszar ChNP 2; …
Artykuł 4 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273		Obszar ChOG 1; Obszar ChOG 2; …
(Art. 64 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013)	Wybrane przez państwa członkowskie: T/N	W przypadku odpowiedzi twierdzącej w odniesieniu do art. 64 ust. 1 lit. d), proszę podać odpowiedni poziom geograficzny, w stosownym przypadku:
Kryteria pierwszeństwa – art. 64 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013
Art. 64 ust. 2 lit. a)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 2 lit. b)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 2 lit. c)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 2 lit. d)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 2 lit. e)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Artykuł 64 ust. 2 lit. f)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Artykuł 64 ust. 2 lit. g)		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Art. 64 ust. 2 lit. h):		Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 1/obszar bez ChNP/ChOG 1; Region, podregion, obszar ChNP/ChOG 2/obszar bez ChNP/ChOG 1; …
Uwaga: W przypadku odpowiedzi twierdzącej w odniesieniu do art. 64 ust. 1 lit. d), tabeli tej muszą towarzyszyć uzasadnienia, o których mowa w art. 64 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz w art. 4 ust. 5 rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273.

Termin przekazania powiadomienia: 1 marca.

Tabela D

Zezwolenia na nowe nasadzenia – Decyzje w sprawie proporcjonalnego rozdysponowania i kryteriów pierwszeństwa na odpowiednim poziomie geograficznym podawane do wiadomości publicznej

Państwo członkowskie:

Data przekazania informacji:

Rok:

Obszar całkowity (ha) udostępniony na nowe nasadzenia na szczeblu krajowym:

1. Proporcjonalne rozdysponowanie, w stosownych przypadkach:

Odsetek obszarów, które mają być przyznane na zasadzie proporcjonalnej na szczeblu krajowym:

Liczba hektarów:

2. Kryteria pierwszeństwa, w stosownych przypadkach:

Odsetek obszarów, które mają być przyznane według kryteriów pierwszeństwa na szczeblu krajowym:

Liczba hektarów:

Informacje na temat jednolitej skali ustanowionej na szczeblu krajowym w celu oceny poziomu zgodności poszczególnych wniosków z wybranymi kryteriami pierwszeństwa (zakres wartości, wartość minimalna i maksymalna …):

2.1. Jeżeli kryteria pierwszeństwa są stosowane na szczeblu krajowym, bez różnicowania według obszaru

Wybrane kryteria pierwszeństwa i ich znaczenie:

Kryteria pierwszeństwa Art. 64 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273

Art. 64 ust. 2 lit. a) (*)

Art. 64 ust. 2 lit. a) (**)

Art. 64 ust. 2 lit. b)

Art. 64 ust. 2 lit. c)

Art. 64 ust. 2 lit. d)

Art. 64 ust. 2 lit. e)

Art. 64 ust. 2 lit. f)

Art. 64 ust. 2 lit. g)

Art. 64 ust. 2 lit. h)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (***)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (****)

Znaczenie (0–1):

(*) Nowy podmiot (Uwaga: Kryteria „nowy podmiot” i „młody producent” nie mogą być wybrane jednocześnie, tylko jedno z nich może mieć zastosowanie).

(**) Młody producent.

(***) Wcześniejsze zachowanie producenta.

(****) Organizacje nienastawione na zysk i służące celom społecznym, które otrzymały grunty skonfiskowane w związku z aktami terroryzmu lub innego rodzaju działalnością przestępczą.

2.2. Jeżeli kryteria pierwszeństwa są stosowane na szczeblu krajowym z różnicowaniem według obszaru

2.2.1. Obszar 1: (proszę opisać, jakie są krajowe ograniczenia dotyczące obszaru 1)

Wybrane kryteria pierwszeństwa i ich znaczenie:

[Jeżeli żadne kryterium nie zostanie wybrane w odniesieniu do tego konkretnego obszaru, należy wskazać zero we wszystkich kolumnach poniżej]

Kryteria pierwszeństwa: Art. 64 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273

Art. 64 ust. 2 lit. a) (*)

Art. 64 ust. 2 lit. a) (**)

Art. 64 ust. 2 lit. b)

Art. 64 ust. 2 lit. c)

Art. 64 ust. 2 lit. d)

Art. 64 ust. 2 lit. e)

Art. 64 ust. 2 lit. f)

Art. 64 ust. 2 lit. g)

Art. 64 ust. 2 lit. h)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (***)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (****)

Znaczenie (0–1):

(*) Nowy podmiot (Uwaga: Kryteria „nowy podmiot” i „młody producent” nie mogą być wybrane jednocześnie, tylko jedno z nich może mieć zastosowanie).

(**) Młody producent.

(***) Wcześniejsze zachowanie producenta.

(****) Organizacje nienastawione na zysk i służące celom społecznym, które otrzymały grunty skonfiskowane w związku z aktami terroryzmu lub innego rodzaju działalnością przestępczą.

…

2.2.n. Obszar n: (proszę opisać, jakie są krajowe ograniczenia dotyczące obszaru n)

Wybrane kryteria pierwszeństwa i ich znaczenie:

[Jeżeli żadne kryterium nie zostanie wybrane w odniesieniu do tego konkretnego obszaru, należy wskazać zero we wszystkich kolumnach poniżej]

Kryteria pierwszeństwa: Art. 64 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 oraz art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273

Art. 64 ust. 2 lit. a) (*)

Art. 64 ust. 2 lit. a) (**)

Art. 64 ust. 2 lit. b)

Art. 64 ust. 2 lit. c)

Art. 64 ust. 2 lit. d)

Art. 64 ust. 2 lit. e)

Art. 64 ust. 2 lit. f)

Art. 64 ust. 2 lit. g)

Art. 64 ust. 2 lit. h)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (***)

Art. 4 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia delegowanego (UE) 2018/273 (****)

Znaczenie (0–1):

(*) Nowy podmiot (Uwaga: Kryteria „nowy podmiot” i „młody producent” nie mogą być wybrane jednocześnie, tylko jedno z nich może mieć zastosowanie).

(**) Młody producent.

(***) Wcześniejsze zachowanie producenta.

(****) Organizacje nienastawione na zysk i służące celom społecznym, które otrzymały grunty skonfiskowane w związku z aktami terroryzmu lub innego rodzaju działalnością przestępczą.

Termin przekazania powiadomienia: 1 marca.

CZĘŚĆ III

Formularz do przekazywania informacji, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. e)

Tabela

Obszary obsadzone bez odpowiednich zezwoleń po dniu 31 grudnia 2015 r. oraz obszary wykarczowane na podstawie art. 71 ust. 3 rozporządzenia (|UE) nr 1308/2013

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok lub okres winiarski (1):
Obszary/regiony	Obszary (ha) obsadzone bez odpowiednich zezwoleń na nasadzenia po dniu 31 grudnia 2015 r.:
Obszary/regiony	Obszary wykarczowane przez producentów w roku winiarskim	Obszary wykarczowane przez państwo członkowskie w roku winiarskim	Spis łącznej powierzchni nasadzeń dokonanych bez zezwolenia, które nie zostały jeszcze wykarczowane na koniec roku winiarskiego
(1)	(2)	(3)	(4)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego:
(1) Informacje dotyczą roku winiarskiego poprzedzającego przekazanie informacji.

Termin przekazania informacji: 1 marca.

CZĘŚĆ IV

Formularz do przekazywania powiadomień, o których mowa w art. 33 ust. 2 lit. a)

Tabela A

Zezwolenia na nowe nasadzenia na żądanie wnioskodawców

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok:
Obszary/regiony	Liczba hektarów, o którą wystąpiono z wnioskiem do celów nowych nasadzeń, które znajdują się na obszarze kwalifikującym się do produkcji:
	Wina z ChNP (*1)	Wina z ChOG (*2)	Jedynie wina bez ChNP/ChOG	Ogółem
(1)	(2)	(3)	(4)	(5)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego
Jeżeli mają zastosowanie ograniczenia na odpowiednim poziomie geograficznym (art. 63 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013):
Dla danego obszaru z (bez) ChNP/ChOG:		Obszar, o który wystąpiono z wnioskiem (ha)
(1)		(2)
obszar z (bez) ChNP/ChOG 1
obszar z (bez) ChNP/ChOG 2
…
(1) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChOG lub wina bez oznaczenia geograficznego. Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (2) nie powinien figurować w kolumnie (3). (2) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina bez oznaczenia geograficznego, lecz nie do produkcji wina z ChNP; Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (3) nie powinien figurować w kolumnie (4).

Termin przekazania powiadomienia: 1 listopada.

Tabela B

Faktycznie udzielone zezwolenia na nowe nasadzenia i obszary, które były przedmiotem odrzucenia

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Odnośny rok:
Obszary/regiony	Liczba hektarów faktycznie przyznanych do celów nowych nasadzeń, które znajdują się na obszarze kwalifikującym się do produkcji:							Obszar, który był przedmiotem odrzucenia przez wnioskodawców (art. 7 ust. 3) (ha)
	Wina z ChNP (*1)	Wina z ChOG (*2)		Jedynie wina bez ChNP/ChOG		Ogółem
(1)	(2)	(3)		(4)		(5)		(6)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego
Obszar, który był przedmiotem odrzucenia przez wnioskodawców (art. 7 ust. 3):
Jeżeli mają zastosowanie ograniczenia na odpowiednim poziomie geograficznym (art. 63 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013):
Dla danego obszaru z (bez) ChNP/ChOG:	Przyznany obszar (ha)		Obszar, który był przedmiotem odrzucenia przez wnioskodawców (art. 7 ust. 3) (ha)		Obszar, o który wystąpiono z wnioskiem i który nie został przyznany przez państwo członkowskie (ha), ponieważ:
					Wykraczał poza ustanowione granice		Nie spełnił kryteriów kwalifikowalności
(1)	(2)		(3)		(4)		(5)
obszar z (bez) ChNP/ChOG 1
obszar z (bez) ChNP/ChOG 2
…
(1) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChOG lub wina bez oznaczenia geograficznego. Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (2) nie powinien figurować w kolumnie (3). (2) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina bez oznaczenia geograficznego, lecz nie do produkcji wina z ChNP; Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (3) nie powinien figurować w kolumnie (4).

Termin przekazania powiadomienia: 1 listopada.

CZĘŚĆ V

Formularz do przekazywania powiadomień, o których mowa w art. 33 ust. 1 lit. c) i art. 33 ust. 2 lit. b)

Tabela A

Zezwolenia na ponowne sadzenie – zastosowane ograniczenia

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok:
W stosownych przypadkach należy wskazać w odniesieniu do odpowiednich obszarów z ChNP/ChOG ograniczenia dotyczące ponownego sadzenia, o których zadecydowało państwo członkowskie zgodnie z art. 66 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1308/2013 i art. 6 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2018/273
Obszar ChNP, w stosownych przypadkach		Zakres ograniczenia (T (1)/P (2))
obszar ChNP 1
obszar ChNP 2
…
Obszar ChNP, w stosownych przypadkach		Zakres ograniczenia (T (1)/P (2))
obszar ChOG 1;
obszar ChOG 2;
…
Inne informacje uważane za przydatne do wyjaśnienia stosowania takich ograniczeń:
(1) Całkowite (T): ograniczenie ma charakter bezwzględny, ponowne obsadzenia, które byłyby sprzeczne z ustalonymi ograniczeniami, są całkowicie zabronione. (2) Częściowe (P): ograniczenie nie jest bezwzględne, ponowne obsadzenia, które byłyby sprzeczne z ustalonymi ograniczeniami, są częściowo dozwolone w zakresie określonym przez państwo członkowskie.

Termin przekazania powiadomienia: 1 marca.

Tabela B

Faktycznie udzielone zezwolenia na ponowne sadzenie

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok winiarski:
Obszary/regiony	Liczba hektarów faktycznie przyznanych do celów nowych nasadzeń w obszarach kwalifikujących się do produkcji:
Obszary/regiony	Wina z ChNP (*1)	Wina z ChOG (*2)	Wina bez ChNP/ChOG	Ogółem
(1)	(2)	(3)	(4)	(5)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego
(1) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChOG lub wina bez oznaczenia geograficznego. Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (2) nie powinien figurować w kolumnie (3). (2) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina bez oznaczenia geograficznego, lecz nie do produkcji wina z ChNP; Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (3) nie powinien figurować w kolumnie (4).

Termin przekazania powiadomienia: 1 listopada.

Uwaga: Informacje dotyczą roku winiarskiego poprzedzającego przekazanie informacji.

CZĘŚĆ VI

Formularz do przekazywania powiadomień, o których mowa w art. 33 ust. 2 lit. c)

Prawa do sadzenia przyznane przed dniem 31 grudnia 2015 r. i przekształcone w zezwolenia – Faktycznie udzielone zezwolenia

Państwo członkowskie:
Data przekazania informacji:
Rok winiarski:
Obszary/regiony	Liczba hektarów faktycznie przyznanych w odniesieniu do obszarów kwalifikujących się do produkcji:
Obszary/regiony	Wina z ChNP (*1)	Wina z ChOG (*2)	Wina bez ChNP/ChOG	Ogółem
(1)	(2)	(3)	(4)	(5)
1
2
…
Razem dla państwa członkowskiego
(1) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina z ChOG lub wina bez oznaczenia geograficznego. Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (2) nie powinien figurować w kolumnie (3). (2) Te obszary mogą również kwalifikować się do produkcji wina bez oznaczenia geograficznego, lecz nie do produkcji wina z ChNP; Żaden z obszarów zgłoszonych w kolumnie (3) nie powinien figurować w kolumnie (4).

▼M3

Termin przekazania powiadomienia: 1 listopada

Uwaga Przedmiotowa tabela musi zostać przekazana w odniesieniu do każdego roku winiarskiego (od dnia 1 sierpnia roku n-1 do dnia 31 lipca roku przekazania informacji) do dnia 1 listopada roku następującego po upływie terminu, o którym mowa w art. 68 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1308/2013, lub terminu ustalonego przez państwo członkowskie zgodnie z art. 10 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

Jednak informacje dotyczące okresu od dnia 1 sierpnia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. przekazuje się do dnia 1 marca 2023 r.

( 1 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1337/2011 z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie statystyk europejskich dotyczących upraw trwałych oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 357/79 i dyrektywę 2001/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 347 z 30.12.2011, s. 7).