02002A0430(02) — PL — 01.09.2019 — 009.001
Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie
|
UMOWA między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Dz.U. L 114 z 30.4.2002, s. 73) |
zmieniona przez:
|
|
|
Dziennik Urzędowy |
||
|
nr |
strona |
data |
||
|
DECISION No 1/2004 OF THE COMMUNITY/SWITZERLAND AIR TRANSPORT COMMITTEE of 6 April 2004 (*) |
L 151 |
1 |
30.4.2004 |
|
|
DECISION No 3/2004 of the community/switzerland air transport committee of 22 April 2004 (*) |
L 151 |
9 |
30.4.2004 |
|
|
DECYZJA NR 1/2005 KOMITETU DS. TRANSPORTU LOTNICZEGO WSPÓLNOTY/SZWAJCARII z dnia 12 lipca 2005 r. |
L 210 |
46 |
12.8.2005 |
|
|
L 347 |
91 |
30.12.2005 |
||
|
L 298 |
23 |
27.10.2006 |
||
|
L 298 |
25 |
27.10.2006 |
||
|
L 318 |
31 |
17.11.2006 |
||
|
L 318 |
42 |
17.11.2006 |
||
|
L 34 |
19 |
8.2.2008 |
||
|
L 127 |
58 |
15.5.2008 |
||
|
L 40 |
38 |
11.2.2009 |
||
|
L 106 |
20 |
28.4.2010 |
||
|
L 347 |
54 |
31.12.2010 |
||
|
L 187 |
32 |
16.7.2011 |
||
|
L 338 |
70 |
21.12.2011 |
||
|
L 128 |
14 |
16.5.2012 |
||
|
L 356 |
109 |
22.12.2012 |
||
|
L 12 |
4 |
17.1.2014 |
||
|
L 212 |
21 |
18.7.2014 |
||
|
L 373 |
24 |
31.12.2014 |
||
|
L 226 |
12 |
29.8.2015 |
||
|
L 118 |
24 |
4.5.2016 |
||
|
L 42 |
19 |
18.2.2017 |
||
|
L 348 |
46 |
29.12.2017 |
||
|
L 329 |
30 |
27.12.2018 |
||
|
L 226 |
1 |
30.8.2019 |
||
|
(*) |
Akt ten nie został nigdy opublikowany w języku polskim. |
UMOWA
między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego
KONFEDERACJA SZWAJCARSKA
zwana dalej „Szwajcarią”,
oraz
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,
zwana dalej „Wspólnotą”,
zwane dalej „Umawiającymi się Stronami”,
UZNAJĄC zintegrowany charakter międzynarodowego lotnictwa cywilnego i pragnąc, aby postanowienia wykonawcze dotyczące europejskiego transportu wewnętrznego były zharmonizowane;
PRAGNĄC określić zasady dotyczące lotnictwa cywilnego w obszarze objętym przez Wspólnotę i Szwajcarię, które nie naruszają postanowień zawartych w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską (zwanym dalej „Traktatem WE”), w szczególności istniejących uprawnień Wspólnoty na mocy artykułów 81 i 82 Traktatu WE oraz wynikających z nich zasad konkurencji;
PRZYZNAJĄC, że właściwym jest oparcie tych zasad na ustawodawstwie obowiązującym we Wspólnocie w momencie podpisywania niniejszej Umowy;
PRAGNĄC zapobiec, przy pełnym szacunku dla niezależności sądów, rozbieżnym interpretacjom i osiągnąć na tyle, na ile jest to możliwe jednolitą interpretację postanowień niniejszej Umowy i odpowiadających postanowień prawa wspólnotowego, które są w znacznym stopniu powielone w niniejszej Umowie,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE:
ROZDZIAŁ 1
Cele
Artykuł 1
Artykuł 2
Postanowienia niniejszej Umowy i jej Załącznika stosuje się w zakresie, w jakim dotyczą one transportu lotniczego lub spraw bezpośrednio związanych z transportem lotniczym, jak określono w Załączniku od niniejszej Umowy.
ROZDZIAŁ 2
Postanowienia ogólne
Artykuł 3
W zakresie niniejszej Umowy i bez uszczerbku dla postanowień szczególnych w niej zawartych, zakazana jest wszelka dyskryminacja ze względu na przynależność państwową.
Artykuł 4
W zakresie niniejszej Umowy i bez uszczerbku dla przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92, zawartych w Załączniku do niniejszej Umowy, nie ma ograniczeń swobody przedsiębiorczości obywateli Państwa Członkowskiego WE lub Szwajcarii na terytorium któregokolwiek z tych Państw. Dotyczy to również tworzenia agencji, oddziałów i podmiotów zależnych przez obywateli Państwa Członkowskiego WE lub Szwajcarii, zamieszkałych lub mających siedzibę na terytorium któregoś z tych Państw. Swoboda przedsiębiorczości obejmuje prawo do podejmowania i wykonywania działalności prowadzonej na własny rachunek oraz zakładania i zarządzania przedsiębiorstwami, w szczególności spółkami w rozumieniu artykułu 5 ustęp 2, na warunkach ustanowionych dla swoich obywateli zgodnie z ustawodawstwem kraju, w którym takie założenie się odbywa.
Artykuł 5
Artykuł 6
W zakresie, w jakim dotyczy to Umawiającej się Strony, artykuły 4 i 5 nie mają zastosowania do działalności, która jest związana, choćby tylko sporadycznie, z wykonywaniem władzy publicznej.
Artykuł 7
Artykuły 4 i 5 oraz środki podjęte na ich podstawie, nie naruszają postanowień ustawowych, wykonawczych lub administracyjnych, przewidujących szczególne traktowanie cudzoziemców, uzasadnione względami porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego.
Artykuł 8
Niezgodne z niniejszą Umową i zakazane są wszelkie porozumienia między przedsiębiorstwami, wszelkie decyzje związków przedsiębiorstw i wszelkie praktyki uzgodnione, które mogą wpływać na handel między Umawiającymi się Stronami i których celem lub skutkiem jest zapobieżenie, ograniczenie lub zakłócenie konkurencji na terytoriach objętych obowiązywaniem niniejszej Umowy, a w szczególności te, które polegają na:
ustalaniu w sposób bezpośredni lub pośredni cen zakupu lub sprzedaży albo innych warunków transakcji;
ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji, rynków, rozwoju technicznego lub inwestycji;
podziale rynków lub źródeł zaopatrzenia;
stosowaniu wobec partnerów handlowych nierównych warunków do świadczeń równoważnych i stwarzaniu im przez to niekorzystnych warunków konkurencji;
uzależnianiu zawarcia kontraktów od przyjęcia przez partnerów zobowiązań dodatkowych, które ze względu na swój charakter lub zwyczaje handlowe nie mają związku z przedmiotem tych kontraktów.
Jednakże postanowienia ustępu 1 mogą zostać uznane za nie mające zastosowania do:
które przyczyniają się do polepszenia produkcji lub dystrybucji produktów bądź do popierania postępu technicznego lub gospodarczego, przy zastrzeżeniu dla użytkowników słusznej części zysku, który z tego wynika, oraz bez:
nakładania na zainteresowane przedsiębiorstwa ograniczeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia tych celów;
dawania przedsiębiorstwom możliwości eliminowania konkurencji w stosunku do znacznej części danych produktów.
Artykuł 9
Niezgodne z niniejszą Umową i zakazane jest nadużywanie przez jedno lub więcej przedsiębiorstw pozycji dominującej na terytorium objętym obowiązywaniem niniejszej Umowy lub na znacznej jego części, w zakresie, w jakim może wpływać na handel między Umawiającymi się Stronami.
Nadużywanie takie może polegać w szczególności na:
narzucaniu w sposób bezpośredni lub pośredni niesłusznych cen zakupu lub sprzedaży albo innych niesłusznych warunków transakcji;
ograniczaniu produkcji, rynków lub rozwoju technicznego ze szkodą dla konsumentów;
stosowaniu wobec partnerów handlowych nierównych warunków do świadczeń równoważnych i stwarzaniu im przez to niekorzystnych warunków konkurencji;
uzależnianiu zawarcia kontraktów od przyjęcia przez partnerów zobowiązań dodatkowych, które ze względu na swój charakter lub zwyczaje handlowe nie mają związku z przedmiotem tych kontraktów.
Artykuł 10
Wszelkie porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione, których celem lub skutkiem jest zapobieganie, ograniczanie lub zakłócenie konkurencji, jak również nadużycia pozycji dominującej, które mogą oddziaływać jedynie na handel w obrębie Szwajcarii, podlegają ustawodawstwu szwajcarskiemu i podlegają kompetencji władz szwajcarskich.
Artykuł 11
Artykuł 12
Artykuł 13
Zgodna z niniejszą Umową jest:
pomoc o charakterze socjalnym przyznawana indywidualnym konsumentom pod warunkiem że jest przyznawana bez dyskryminacji związanej z pochodzeniem produktów;
pomoc mająca na celu naprawienie szkód wyrządzonych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.
Za zgodną z niniejszą Umową może zostać uznana:
pomoc przeznaczona na rozwój gospodarczy regionów, w których poziom życia jest nienormalnie niski lub regionów, w których występuje poważny stan niedostatecznego zatrudnienia;
pomoc przeznaczona na wspieranie realizacji ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania lub mająca na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce Umawiającej się Strony;
pomoc przeznaczona na ułatwienie rozwoju niektórych działań gospodarczych lub niektórych regionów gospodarczych, o ile nie zmienia warunków wymiany handlowej w zakresie sprzecznym ze wspólnym interesem.
Artykuł 14
Komisja i władze szwajcarskie utrzymują stały nadzór nad sprawami, określonymi w artykule 12 i wszystkimi systemami pomocy istniejącymi odpowiednio w Państwach Członkowskich WE i w Szwajcarii. Każda z Umawiających się Stron zapewnia, że druga Umawiająca się Strona jest informowana o wszelkich procedurach podjętych w celu zagwarantowania respektowania zasad określonych w artykułach 12 i 13 oraz jeśli zajdzie niezbędne, może przedstawiać uwagi przed podjęciem ostatecznej decyzji. Na wniosek jednej z Umawiających się Stron, Wspólny Komitet omawia wszelkie właściwe środki wymagane dla funkcjonowania niniejszej Umowy.
ROZDZIAŁ 3
Prawa ruchu
Artykuł 15
Z zastrzeżeniem przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2408/92, zawartych w Załączniku do niniejszej Umowy:
Dla celów ustępu 1:
Artykuł 16
Postanowienia niniejszego rozdziału zastępują odpowiednie postanowienia istniejących porozumień dwustronnych między Szwajcarią a Państwami Członkowskimi WE. Jednakże istniejące prawa ruchu, które wynikają z tych porozumień dwustronnych i które nie są objęte na mocy artykułu 15, mogą być realizowane pod warunkiem że nie występuje dyskryminacja ze względu na przynależność państwową a konkurencja nie jest zakłócona.
ROZDZIAŁ 4
Stosowanie Umowy
Artykuł 17
Umawiające się Strony podejmują wszelkie właściwe środki, ogólne lub szczególne, w celu zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z niniejszej Umowy i powstrzymują się od wszelkich działań, które mogłyby zagrozić osiągnięciu celów niniejszej Umowy.
Artykuł 18
Artykuł 19
Artykuł 20
Wszystkie wątpliwości dotyczące ważności decyzji podejmowanych przez instytucje wspólnotowe w ramach ich uprawnień wynikających z niniejszej Umowy, należą do wyłącznej kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.
ROZDZIAŁ 5
Wspólny Komitet
Artykuł 21
Artykuł 22
ROZDZIAŁ 6
Nowe prawodawstwo
Artykuł 23
Wspólny Komitet:
ROZDZIAŁ 7
Państwa trzecie i organizacje międzynarodowe
Artykuł 24
Umawiające się Strony zasięgają wzajemnie opinii w wymaganym terminie na wniosek jednej z Umawiających się Stron, zgodnie z procedurami ustanowionymi w artykule 25, 26 i 27:
w sprawie zagadnień dotyczących transportu lotniczego, którymi zajmują się organizacje międzynarodowe; oraz
w sprawie różnorodnych aspektów ewentualnego rozwoju w relacjach między Umawiającymi się Stronami a państwami trzecimi w odniesieniu do transportu lotniczego oraz w sprawie funkcjonowania istotnych elementów dwustronnych lub wielostronnych porozumień zawartych w tej dziedzinie.
Konsultacje prowadzone są w terminie jednego miesiąca od zgłoszenia wniosku lub w nagłych przypadkach w najszybszym możliwym terminie.
Artykuł 25
Głównymi celami konsultacji przewidzianych w artykule 24 litera a) są:
wspólne ustalenie, czy zapytania poruszają problemy leżące we wspólnym interesie; oraz
w zależności od charakteru takich problemów:
Artykuł 26
Artykuł 27
ROZDZIAŁ 8
Postanowienia końcowe
Artykuł 28
Przedstawiciele, eksperci i inni pracownicy Umawiających się Stron są zobowiązani, nawet po zaprzestaniu pełnienia swoich funkcji, do nieujawniania informacji uzyskanych w ramach niniejszej Umowy, które są objęte tajemnicą zawodową.
Artykuł 29
Każda z Umawiających się Stron może wnieść sporną sprawę, dotyczącą interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy do Wspólnego Komitetu. Ten ostatni dokłada starań w celu rozstrzygnięcia sporu. Wspólny Komitet otrzymuje wszystkie informacje, które mogą być pomocne do przeprowadzenia dogłębnej analizy sytuacji, w celu znalezienia właściwego rozwiązania. W tym celu Wspólny Komitet bada wszystkie możliwości utrzymania dobrego funkcjonowania niniejszej Umowy. Postanowienia niniejszego artykułu nie mają zastosowania do spraw należących do wyłącznej kompetencji Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich na mocy artykułu 20.
Artykuł 30
Artykuł 31
W przypadku gdy jedna z Umawiających się Stron odmawia zastosowania się do obowiązku wynikającego z niniejszej Umowy, druga Umawiająca się Strona może, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 22 i po zakończeniu wszelkich innych stosownych procedur przewidzianych w niniejszej Umowie, podjąć właściwe tymczasowe środki ochronne w celu zachowania równowagi w stosunku do niniejszej Umowy.
Artykuł 32
Załącznik do niniejszej Umowy stanowi jej integralną część.
Artykuł 33
Bez uszczerbku dla postanowień artykułu 16, niniejsza Umowa zastępuje odpowiednie postanowienia dwustronnych porozumień będących w mocy między Szwajcarią z jednej strony a Państwami Członkowskimi WE z drugiej strony, dotyczące wszelkich spraw objętych niniejszą Umową i Załącznikiem do niej.
Artykuł 34
Niniejszą Umowę stosuje się z jednej strony do terytoriów, do których ma zastosowanie Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i na warunkach ustanowionych w tym Traktacie, a z drugiej strony, do terytorium Szwajcarii.
Artykuł 35
Artykuł 36
Niniejsza Umowa podlega ratyfikacji lub zatwierdzeniu przez Umawiające się Strony zgodnie z ich procedurami wewnętrznymi. Wchodzi w życie pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po ostatecznej notyfikacji o złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub zatwierdzających wszystkich następujących siedmiu umów:
Hecho en Luxemburgo, el veintiuno de junio de mil novecientos noventa y nueve, en doble ejemplar en lenguas alemana, danesa, española, finesa, francesa, griega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa y sueca, siendo cada uno de estos textos igualmente auténtico.
Udfærdiget i Luxembourg, den enogtyvende juni nitten hundrede og nioghalvfems, i to eksemplarer på dansk, engelsk, finsk, fransk, græsk, italiensk, nederlandsk, portugisisk, spansk, svensk og tysk, idet hver af disse tekster har samme gyldighed.
Geschehen zu Luxemburg am einundzwanzigsten Juni neunzehnhundertneunundneunzig in zwei Urschriften in dänischer, deutscher, englischer, finnischer, französischer, griechischer, italienischer, niederländischer, portugiesischer, spanischer und schwedischer Sprache, wobei jeder dieser Wortlaute gleichermaßen verbindlich ist.
Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις είκοσι μία Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα, σε δύο αντίγραφα στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, δανική, ελληνική, ισπανική, ιταλική, ολλανδική, πορτογαλική, σουηδική και φινλανδική γλώσσα· καθένα από τα κείμενα είναι εξίσου αυθεντικό.
Done at Luxembourg on the twenty-first day of June in the year one thousand and ninety-nine, in two copies in the Danish, Dutch, English, Finnish, French, German, Greek, Italian, Portuguese, Spanish and Swedish languages, each of those texts being equally authentic.
Fait à Luxembourg, le vingt-et-un juin mil neuf cent quatre-vingt dix-neuf, en deux exemplaires en langues allemande, anglaise, danoise, espagnole, finnoise, française, grecque, italienne, néerlandaise, portugaise et suédoise, chacun de ces textes faisant également foi.
Fatto a Lussemburgo, addì ventuno giugno millenovecentonovantanove, in due copie, nelle lingue danese, finlandese, francese, greca, inglese, italiana, olandese, portoghese, spagnola, svedese e tedesca, ciascun testo facente ugualmente fede.
Gedaan te Luxemburg, de eenentwintigste juni negentienhonderd negenennegentig, in tweevoud, in de Deense, de Duitse, de Engelse, de Finse, de Franse, de Griekse, de Italiaanse, de Nederlandse, de Portugese, de Spaanse en de Zweedse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek.
Feito em Luxemburgo, em vinte e um de Junho de mil novecentos e noventa e nove, em duplo exemplar nas línguas alemã, dinamarquesa, espanhola, finlandesa, francesa, grega, inglesa, italiana, neerlandesa, portuguesa e sueca, fazendo igualmente fé qualquer dos textos.
Tehty Luxemburgissa kahdentenakymmenentenäensimmäusenä päivänä kesäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäyhdeksän kahtena kappaleena englannin, espanjan, hollannin, italian, kreikan, portugalin, ranskan, ruotsin, saksan, suomen ja tanskan kielellä, ja jokainen teksti on yhtä todistuvsvoimainen.
Utfärdat i Luxemburg den tjugoförsta juni nittonhundranittionio i två exemplar på det danska, engelska, finska, franska, grekiska, italienska, nederländska, portugisiska, spanska, svenska och tyska språket, vilka samtliga texter är lika giltiga.
Por la Comunidad Europea
For Det Europæiske Fællesskab
Für die Europäische Gemeinschaft
Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα
For the European Community
Pour la Communauté européenne
Per la Comunità europea
Voor de Europese Gemeenschap
Pela Comunidade Europeia
Euroopan yhteisön puolesta
På Europeiska gemenskapens vägnar
Por la Confederación Suiza
For Det Schweiziske Edsforbund
Für der Schweizerischen Eidgenossenschaft
Για την Ελβετική Συνομοσπονδία
For the Swiss Confederation
Pour la Confédération suisse
Per la Confederazione svizzera
Voor de Zwitserse Bondsstaat
Pela Confederação Suíça
Sveitsin valaliiton puolesta
På Schweiziska Edsförbundets vägnar
ZAŁĄCZNIK
Do celów niniejszej Umowy:
1. Liberalizacja lotnictwa i inne przepisy dotyczące lotnictwa cywilnego
nr 1008/2008
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 września 2008 r. w sprawie wspólnych zasad wykonywania przewozów lotniczych na terenie Wspólnoty, Dz.U. L 293 z 31.10.2008, s. 3.
2000/79
Dyrektywa Rady z dnia 27 listopada 2000 r. dotycząca Europejskiego porozumienia w sprawie organizacji czasu pracy personelu pokładowego w lotnictwie cywilnym, zawartego przez Stowarzyszenie Europejskich Linii Lotniczych (AEA), Europejską Federację Pracowników Transportu (ETF), Europejskie Stowarzyszenie Cockpit (ECA), Stowarzyszenie Linii Lotniczych Regionów Europy (ERA) i Międzynarodowe Stowarzyszenie Przewoźników Lotniczych (IACA), Dz.U. L 302 z 1.12.2000, s. 57.
93/104
Dyrektywa Rady z dnia 23 listopada 1993 r. dotycząca niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 307 z 13.12.1993, s. 18) zmieniona:
nr 437/2003
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 lutego 2003 r. w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty, Dz.U. L 66 z 11.3.2003, s. 1.
nr 1358/2003
Rozporządzenie Komisji z dnia 31 lipca 2003 r. wykonujące rozporządzenie (WE) nr 437/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie sprawozdań statystycznych w odniesieniu do przewozu lotniczego pasażerów, frachtu i poczty oraz zmieniające jego załączniki I i II, Dz.U. L 194 z 1.8.2003, s. 9, zmienione:
nr 785/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych, Dz.U. L 138 z 30.4.2004, s. 1, zmienione:
nr 95/93
Rozporządzenie Rady z dnia 18 stycznia 1993 r. w sprawie wspólnych zasad przydzielania czasu na start lub lądowanie w portach lotniczych Wspólnoty, Dz.U. L 14 z 22.1.1993, s. 1 (art. 1–12), zmienione:
2009/12
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie opłat lotniskowych, Dz.U. L 70 z 14.3.2009, s. 11.
96/67
Dyrektywa Rady z dnia 15 października 1996 r. w sprawie dostępu do rynku usług obsługi naziemnej w portach lotniczych Wspólnoty, Dz.U. L 272 z 25.10.1996, s. 36.
(art. 1–9, 11–23 i 25)
nr 80/2009
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 stycznia 2009 r. w sprawie kodeksu postępowania dla komputerowych systemów rezerwacji i uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2299/89, Dz.U. L 35 z 4.2.2009, s. 47.
2. Przepisy dotyczące konkurencji
nr 1/2003
Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu, Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1 (art. 1–13, 15–45).
(W zakresie, w jakim to rozporządzenie jest istotne dla stosowania niniejszej Umowy. Dodanie tego rozporządzenia nie narusza podziału zadań według niniejszej Umowy).
nr 773/2004
Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE, Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18, zmienione:
nr 139/2004
Rozporządzenie Rady z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw), Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.
(art. 1–18, art. 19 ust. 1–2 i art. 20–23)
W odniesieniu do art. 4 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw, w stosunkach między Wspólnotą Europejską a Szwajcarią stosuje się, co następuje:
W przypadku koncentracji określonej w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, która nie ma wymiaru wspólnotowego w rozumieniu art. 1 tego rozporządzenia i która może być rozpatrzona w ramach krajowego prawa konkurencji przynajmniej trzech państw członkowskich WE i Konfederacji Szwajcarskiej, osoby lub przedsiębiorstwa określone w art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia mogą, przed zawiadomieniem właściwych organów, poinformować Komisję Europejską w drodze uzasadnionego wniosku, że koncentracja powinna zostać zbadana przez Komisję.
Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje Konfederacji Szwajcarskiej wszystkie wnioski złożone zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 oraz zgodnie z poprzednim ustępem.
Jeżeli Konfederacja Szwajcarska wyraziła sprzeciw co do wniosku o przekazanie sprawy, właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji zachowują swoją kompetencję w sprawie i nie zostaje ona przekazana przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z niniejszym ustępem.
W odniesieniu do terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw:
Komisja Europejska bezzwłocznie przekazuje właściwym szwajcarskim organom ochrony konkurencji wszystkie odnośne dokumenty zgodnie z art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2.
Bieg terminów, o których mowa w art. 4 ust. 4 i 5, art. 9 ust. 2 i 6 oraz art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 139/2004, rozpoczyna się w odniesieniu do Konfederacji Szwajcarskiej wraz z otrzymaniem odnośnych dokumentów przez właściwe szwajcarskie organy ochrony konkurencji.
nr 802/2004
Rozporządzenie Komisji z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, Dz.U. L 133 z 30.4.2004, s. 1 (art. 1–24), zmienione:
2006/111
Dyrektywa Komisji z dnia 16 listopada 2006 r. w sprawie przejrzystości stosunków finansowych między państwami członkowskimi a przedsiębiorstwami publicznymi, a także w sprawie przejrzystości finansowej wewnątrz określonych przedsiębiorstw, Dz.U. L 318 z 17.11.2006, s. 17.
nr 487/2009
Rozporządzenie Rady z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień i uzgodnionych praktyk w sektorze transportu lotniczego, Dz.U. L 148 z 11.6.2009, s. 1.
3. Bezpieczeństwo lotnicze
2018/1139
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 lipca 2018 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie lotnictwa cywilnego i utworzenia Agencji Unii Europejskiej ds. Bezpieczeństwa Lotniczego oraz zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 2111/2005, (WE) nr 1008/2008, (UE) nr 996/2010, (UE) nr 376/2014 i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/30/UE i 2014/53/UE, a także uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 552/2004 i (WE) nr 216/2008 i rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 (Dz.U. L 212 z 22.8.2018, s. 1).
Agencja korzysta z uprawnień nadanych jej na mocy przepisów rozporządzenia również w Szwajcarii.
Komisja korzysta również w Szwajcarii z nadanych jej uprawnień w zakresie decyzji podejmowanych na podstawie art. 2 ust. 6 i 7, art. 41 ust. 6, art. 62 ust. 5, art. 67 ust. 2 i 3, art. 70 ust. 4, art. 71 ust. 2, art. 76 ust. 4, art. 84 ust. 1, art. 85 ust. 9, art. 104 ust. 3 ppkt (i), art. 105 ust. 1 i art. 106 ust. 1 i 6.
Niezależnie od dostosowania horyzontalnego, przewidzianego w tiret drugim załącznika do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w przepisach rozporządzenia (UE) nr 182/2011, o których mowa w art. 127 rozporządzenia (UE) 2018/1139, nie należy rozumieć jako mających zastosowanie do Szwajcarii.
Żadnego z przepisów rozporządzenia nie interpretuje się jako upoważniającego EASA do działania w imieniu Szwajcarii w ramach umów międzynarodowych w celach innych niż wsparcie Szwajcarii w wypełnianiu jej zobowiązań nałożonych takimi umowami.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia odczytuje się z następującymi dostosowaniami:
w art. 68 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 1 lit. a) po słowie „Unią” dodaje się słowa „lub Szwajcarią”;
dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 95 dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 96 dodaje się ustęp w brzmieniu:
„Szwajcaria stosuje w odniesieniu do Agencji Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej, stanowiący załącznik A do niniejszego załącznika, zgodnie z dodatkiem do załącznika A.”;
w art. 102 dodaje się ustęp w brzmieniu:
w art. 120 dodaje się ustęp w brzmieniu:
Szwajcaria wnosi wkład finansowy, o którym mowa w ust. 1 lit. b), według poniższego wzoru:
|
S |
= |
część budżetu Agencji niepokryta z opłat i należności wymienionych w ust. 1 lit. c) i d), |
|
a |
= |
liczba państw stowarzyszonych, |
|
b |
= |
liczba państw członkowskich UE, |
|
c |
= |
wkład Szwajcarii do budżetu ICAO, |
|
C |
= |
łączny wkład państw członkowskich UE i państw stowarzyszonych do budżetu ICAO.”; |
w art. 122 dodaje się ustęp w brzmieniu:
do załącznika I do rozporządzenia włącza się następujące statki powietrzne jako produkty objęte zakresem art. 3 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Komisji (UE) nr 748/2012 ( 1 ):
odniesienie do rozporządzenia (UE) 2016/679 w art. 132 ust. 1 w odniesieniu do Szwajcarii rozumie się, jako odniesienie do właściwego ustawodawstwa krajowego;
art. 140 ust. 6 nie ma zastosowania do Szwajcarii
nr 1178/2011
Rozporządzenie Komisji z dnia 3 listopada 2011 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do załóg w lotnictwie cywilnym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 311 z 25.11.2011, s. 1, zmienione:
nr 3922/91
Rozporządzenie Rady z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego, Dz.U. L 373 z 31.12.1991, s. 4 (art. 1–3, art. 4 ust. 2, art. 5–11 i art. 13), zmienione:
Zgodnie z art. 139 rozporządzenia (UE) 2018/1139 rozporządzenie (EWG) nr 3922/91 traci moc z dniem rozpoczęcia stosowania szczegółowych przepisów przyjętych na podstawie art. 32 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2018/1139 w odniesieniu do ograniczeń czasu lotu i służby oraz wymogów dotyczących odpoczynku w odniesieniu do taksówek powietrznych, operacji służb ratownictwa medycznego oraz operacji zarobkowego transportu lotniczego wykonywanych przez jednego pilota przy użyciu samolotów.
nr 996/2010
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 października 2010 r. w sprawie badania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym oraz zapobiegania im oraz uchylające dyrektywę 94/56/WE, Dz.U. L 295 z 12.11.2010, s. 35, zmienione:
nr 104/2004
Rozporządzenie Komisji z dnia 22 stycznia 2004 r. ustanawiające zasady w sprawie organizacji i składu komisji odwoławczej Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, Dz.U. L 16 z 23.1.2004, s. 20.
nr 2111/2005
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 2005 r. w sprawie ustanowienia wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty i informowania pasażerów korzystających z transportu lotniczego o tożsamości przewoźnika lotniczego wykonującego przewóz oraz uchylające art. 9 dyrektywy 2004/36/WE, Dz.U. L 344 z 27.12.2005, s. 15.
nr 473/2006
Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące wspólnotowego wykazu przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 8.
nr 474/2006
Rozporządzenie Komisji z dnia 22 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy wykaz przewoźników lotniczych podlegających zakazowi wykonywania przewozów w ramach Wspólnoty określonemu w rozdziale II rozporządzenia (WE) nr 2111/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 84 z 23.3.2006, s. 14, ostatnio zmienione:
nr 1332/2011
Rozporządzenie Komisji z dnia 16 grudnia 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne w celu zapobiegania kolizjom w powietrzu, Dz.U. L 336 z 20.12.2011, s. 20, zmienione:
nr 646/2012
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 16 lipca 2012 r. ustanawiające przepisy wykonawcze dotyczące grzywien i okresowych kar pieniężnych nakładanych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 187 z 17.7.2012, s. 29.
nr 748/2012
Rozporządzenie Komisji z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących, Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1, zmienione:
nr 965/2012
Rozporządzenie Komisji z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 296 z 25.10.2012, s. 1, zmienione:
2012/780
Decyzja Komisji z dnia 5 grudnia 2012 r. w sprawie praw dostępu do europejskiego centralnego archiwum zaleceń dotyczących bezpieczeństwa oraz odpowiedzi otrzymanych w związku z tymi zaleceniami, ustanowionego na podstawie art. 18 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 996/2010 w sprawie badania wypadków i incydentów w lotnictwie cywilnym oraz zapobiegania im oraz uchylającego dyrektywę 94/56/WE, Dz.U. L 342 z 14.12.2012, s. 46.
nr 628/2013
Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) z dnia 28 czerwca 2013 r. w sprawie metod pracy stosowanych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego przy prowadzeniu inspekcji standaryzacyjnych i monitorowaniu stosowania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 oraz uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 736/2006, Dz.U. L 179 z 29.6.2013, s. 46.
nr 139/2014
Rozporządzenie Komisji z dnia 12 lutego 2014 r. ustanawiające wymagania oraz procedury administracyjne dotyczące lotnisk zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 44 z 14.2.2014, s. 1, zmienione:
nr 319/2014
Rozporządzenie Komisji z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie opłat i honorariów pobieranych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Lotniczego oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 593/2007, Dz.U. L 93 z 28.3.2014, s. 58.
nr 376/2014
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie zgłaszania i analizy zdarzeń w lotnictwie cywilnym oraz podejmowanych w związku z nimi działań następczych, zmiany rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 996/2010 oraz uchylenia dyrektywy 2003/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzeń Komisji (WE) nr 1321/2007 i (WE) nr 1330/2007, Dz.U. L 122 z 24.4.2014, s. 18.
nr 452/2014
Rozporządzenie Komisji z dnia 29 kwietnia 2014 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne dotyczące operacji lotniczych wykonywanych przez operatorów z państw trzecich zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 133 z 6.5.2014, s. 12, zmienione:
nr 1321/2014
Rozporządzenie Komisji z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie ciągłej zdatności do lotu statków powietrznych oraz wyrobów lotniczych, części i wyposażenia, a także w sprawie zatwierdzeń udzielanych organizacjom i personelowi zaangażowanym w takie zadania, Dz.U. L 362 z 17.12.2014, s. 1, zmienione:
2015/340
Rozporządzenie Komisji z dnia 20 lutego 2015 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne dotyczące licencji i certyfikatów kontrolerów ruchu lotniczego zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 923/2012 i uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 805/2011, Dz.U. L 63 z 6.3.2015, s. 1.
2015/640
Rozporządzenie Komisji z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie dodatkowych specyfikacji zdatności do lotu dla danego rodzaju operacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 965/2012, Dz.U. L 106 z 24.4.2015, s. 18, zmienione:
2015/1018
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 29 czerwca 2015 r. ustanawiające wykaz klasyfikujący zdarzenia w lotnictwie cywilnym, które muszą być zgłaszane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 376/2014, Dz.U. L 163 z 30.6.2015, s. 1.
2016/2357
Decyzja Komisji z dnia 19 grudnia 2016 r. w odniesieniu do braku rzeczywistej zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 i jego przepisami wykonawczymi w odniesieniu do certyfikatów wydawanych przez Hellenic Aviation Training Academy (Grecką Akademię Szkoleń Lotniczych HATA) oraz licencji określonych w części 66 wydawanych na ich podstawie, Dz.U. L 348 z 21.12.2016, s. 72.
2018/395
rozporządzenie Komisji z dnia 13 marca 2018 r. ustanawiające szczegółowe przepisy dotyczące eksploatacji balonów zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008, Dz.U. L 71 z 14.3.2018, s. 10.
2018/1976
rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 14 grudnia 2018 r. ustanawiające szczegółowe wymagania dotyczące eksploatacji szybowców na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1139, Dz.U. L 326 z 20.12.2018, s. 64.
2019/494
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 marca 2019 r. w sprawie niektórych aspektów bezpieczeństwa lotniczego w odniesieniu do wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii, Dz.U. L 85I z 27.3.2019, s. 11.
4. Ochrona lotnictwa
nr 300/2008
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 marca 2008 r. w sprawie wspólnych zasad w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2320/2002, Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 72.
nr 272/2009
Rozporządzenie Komisji z dnia 2 kwietnia 2009 r. uzupełniające wspólne podstawowe normy ochrony lotnictwa cywilnego określone w załączniku do rozporządzenia (WE) nr 300/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 91 z 3.4.2009, s. 7, zmienione:
nr 1254/2009
Rozporządzenie Komisji z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiające kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie alternatywnych środków w zakresie ochrony, Dz.U. L 338 z 19.12.2009, s. 17, zmienione:
nr 18/2010
Rozporządzenie Komisji z dnia 8 stycznia 2010 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 300/2008 w zakresie specyfikacji dla krajowych programów kontroli jakości w dziedzinie ochrony lotnictwa cywilnego, Dz.U. L 7 z 12.1.2010, s. 3.
nr 72/2010
Rozporządzenie Komisji z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiające procedury przeprowadzania inspekcji Komisji w zakresie ochrony lotnictwa, Dz.U. L 23 z 27.1.2010, s. 1, zmienione:
2015/1998
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 5 listopada 2015 r. ustanawiające szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, Dz.U. L 299 z 14.11.2015, s. 1, zmienione:
C(2015) 8005
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 16 listopada 2015 r. ustanawiająca szczegółowe środki w celu wprowadzenia w życie wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego, zawierające informacje, o których mowa w art. 18 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 300/2008, zmieniona:
5. Zarządzanie ruchem lotniczym
nr 549/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. ustanawiające ramy tworzenia Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie ramowe), Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 1, zmienione:
Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 6, 8, 10, 11 i 12.
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 2 słowa „na szczeblu wspólnotowym” zastępuje się słowami „na szczeblu wspólnotowym wraz ze Szwajcarią”.
Niezależnie od dostosowania horyzontalnego, przewidzianego w tiret drugim załącznika do Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego, odniesień do „państw członkowskich” w art. 5 rozporządzenia (WE) nr 549/2004 lub w przepisach decyzji 1999/468/WE, o której mowa w tym artykule, nie należy rozumieć jako mających zastosowanie do Szwajcarii.
nr 550/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie zapewniania służb żeglugi powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (rozporządzenie w sprawie zapewniania służb), zmienione:
Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 9a, 9b, 15, 15a, 16 i 17.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:
w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 2 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 1 i 6 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;
w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;
w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 1 po słowie „Wspólnoty” dodaje się słowa „i Szwajcarii”;
art. 16 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
nr 551/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie organizacji i użytkowania przestrzeni powietrznej w Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej (Rozporządzenie w sprawie przestrzeni powietrznej), Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 20, zmienione:
Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 3a, 6 i 10.
nr 552/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 marca 2004 r. w sprawie interoperacyjności Europejskiej Sieci Zarządzania Ruchem Lotniczym (rozporządzenie w sprawie interoperacyjności), Dz.U. L 96 z 31.3.2004, s. 26, zmienione:
Komisji przysługują w Szwajcarii uprawnienia przyznane jej zgodnie z art. 4, 7 i art. 10 ust. 3.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującymi dostosowaniami:
w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 2 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;
w art. 7 wprowadza się następujące zmiany:
w ust. 4 po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”;
w załączniku III wprowadza się następujące zmiany:
w sekcji 3 tiret drugie i ostatnie po słowie „Wspólnocie” dodaje się słowa „lub Szwajcarii”.
Zgodnie z art. 139 rozporządzenia (UE) 2018/1139 rozporządzenie (WE) nr 552/2004 traci moc ze skutkiem od dnia 11 września 2018 r. Art. 4, 5, 6, 6a i 7 tego rozporządzenia oraz załączniki III i IV do tego rozporządzenia są jednak nadal stosowane do daty rozpoczęcia stosowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 47 rozporządzenia 2018/1139, i w zakresie, w jakim akty te dotyczą przedmiotu odpowiednich przepisów rozporządzenia (WE) nr 552/2004, ale w każdym razie nie później niż do dnia 12 września 2023 r.
nr 2150/2005
Rozporządzenie Komisji z dnia 23 grudnia 2005 r. ustanawiające wspólne zasady elastycznego użytkowania przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 342 z 24.12.2005, s. 20.
nr 1033/2006
Rozporządzenie Komisji z dnia 4 lipca 2006 r. ustanawiające wymogi dla procedur w zakresie przetwarzania planów lotu w fazie poprzedzającej lot dla Jednolitej Europejskiej Przestrzeni Powietrznej, Dz.U. L 186 z 7.7.2006, s. 46, zmienione:
nr 1032/2006
Rozporządzenie Komisji z dnia 6 lipca 2006 r. ustanawiające wymagania dla automatycznych systemów wymiany danych lotniczych dla celów powiadamiania, koordynacji i przekazywania kontroli nad lotem pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego, Dz.U. L 186 z 7.7.2006, s. 27, zmienione:
nr 219/2007
Rozporządzenie Rady z dnia 27 lutego 2007 r. w sprawie utworzenia wspólnego przedsięwzięcia w celu opracowania europejskiego systemu zarządzania ruchem lotniczym nowej generacji (SESAR), Dz.U. L 64 z 2.3.2007, s. 1, zmienione:
nr 633/2007
Rozporządzenie Komisji z dnia 7 czerwca 2007 r. ustanawiające wymagania w zakresie stosowania protokołu przesyłania komunikatów lotniczych do celów powiadamiania, koordynowania i przekazywania lotów pomiędzy organami kontroli ruchu lotniczego, Dz.U. L 146 z 8.6.2007, s. 7, zmienione:
2017/373
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 1 marca 2017 r. ustanawiające wspólne wymogi dotyczące instytucji zapewniających zarządzanie ruchem lotniczym/służby żeglugi powietrznej i inne funkcje sieciowe zarządzania ruchem lotniczym oraz nadzoru nad nimi, uchylające rozporządzenie (WE) nr 482/2008, rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 1034/2011, (UE) nr 1035/2011 i (UE) 2016/1377 oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 677/2011, Dz.U. L 62 z 8.3.2017, s. 1.
Rozporządzenie (UE) 2017/373 stosuje się od dnia 2 stycznia 2020 r. Art. 9 ust. 2 ma jednak zastosowanie od daty wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2017/373; od daty wejścia w życie rozporządzenia 2017/373 art. 4 ust. 1, 2, 5, 6 i 8 oraz art. 5 będą miały zastosowanie również w odniesieniu do Agencji. W odniesieniu do instytucji świadczących usługi w zakresie danych art. 6 będzie miał zastosowanie od dnia 1 stycznia 2019 r., a jeżeli taka instytucja wystąpi o przyznanie certyfikatu i uzyska go zgodnie z art. 6 – od daty wejścia w życie rozporządzenia (UE) 2017/373. W międzyczasie zastosowanie mają nadal także odpowiednie artykuły rozporządzenia (WE) nr 482/2008.
nr 29/2009
Rozporządzenie Komisji z dnia 16 stycznia 2009 r. ustanawiające wymogi dla usług łącza danych w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 13 z 17.1.2009, s. 3, zmienione:
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:
w załączniku I część A dodaje się „Switzerland UIR”.
nr 262/2009
Rozporządzenie Komisji z dnia 30 marca 2009 r. ustanawiające wymogi w zakresie skoordynowanego przydziału i stosowania kodów interrogatorów modu S dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 84 z 31.3.2009, s. 20, zmienione:
nr 73/2010
Rozporządzenie Komisji z dnia 26 stycznia 2010 r. ustanawiające wymagania dotyczące jakości danych i informacji lotniczych dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 23 z 27.1.2010, s. 6, zmienione:
nr 255/2010
Rozporządzenie Komisji z dnia 25 marca 2010 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania przepływem ruchu lotniczego, Dz.U. L 80 z 26.3.2010, s. 10, zmienione:
C(2010) 5134
Decyzja Komisji z dnia 29 lipca 2010 r. ustanawiająca organ oceny skuteczności działania dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej
nr 176/2011
Rozporządzenie Komisji z dnia 24 lutego 2011 r. w sprawie informacji wymaganych przed ustanowieniem i zmianą funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 51 z 25.2.2011, s. 2.
nr 677/2011
Rozporządzenie Komisji z dnia 7 lipca 2011 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 691/2010, Dz.U. L 185 z 15.7.2011, s. 1, zmienione:
Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/123 rozporządzenie (UE) nr 677/2011 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2020 r.
2011/4130
Decyzja Komisji z dnia 7 lipca 2011 r. w sprawie wyznaczenia menedżera sieci ds. funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej.
nr 1034/2011
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 17 października 2011 r. w sprawie nadzoru nad bezpieczeństwem w zarządzaniu ruchem lotniczym i służbach żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 691/2010, Dz.U. L 271 z 18.10.2011, s. 15.
nr 1035/2011
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 17 października 2011 r. ustanawiające wspólne wymogi dotyczące zapewniania służb żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 482/2008 i (UE) nr 691/2010, Dz.U. L 271 z 18.11.2011, s. 23, zmienione:
nr 1206/2011
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące identyfikacji statków powietrznych do celów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 305 z 23.11.2011, s. 23.
Do celów niniejszej Umowy przepisy rozporządzenia należy czytać z następującym dostosowaniem:
W załączniku I dodaje się „Switzerland UIR”.
nr 1207/2011
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 22 listopada 2011 r. ustanawiające wymogi dotyczące skuteczności działania i interoperacyjności systemów dozorowania w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 305 z 23.11.2011, s. 35, zmienione:
nr 923/2012
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 26 września 2012 r. ustanawiające wspólne zasady w odniesieniu do przepisów lotniczych i operacyjnych dotyczących służb i procedur żeglugi powietrznej oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 1035/2011 oraz rozporządzenia (WE) nr 1265/2007, (WE) nr 1794/2006, (WE) nr 730/2006, (WE) nr 1033/2006 i (UE) nr 255/2010, Dz.U. L 281 z 13.10.2012, s. 1, zmienione:
nr 1079/2012
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 16 listopada 2012 r. ustanawiające wymogi dotyczące separacji międzykanałowej w łączności głosowej dla jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, Dz.U. L 320 z 17.11.2012, s. 14, zmienione:
nr 390/2013
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 3 maja 2013 r. ustanawiające system skuteczności działania dla służb żeglugi powietrznej i funkcji sieciowych, Dz.U. L 128 z 9.5.2013, s. 1.
Zgodnie z art. 40 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/317, rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 390/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2020 r.
nr 391/2013
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 3 maja 2013 r. ustanawiające wspólny system opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej, Dz.U. L 128 z 9.5.2013, s. 31.
Zgodnie z art. 40 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/317, rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 391/2013 traci moc ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2020 r.
nr 409/2013
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 3 maja 2013 r. w sprawie definicji wspólnych projektów, ustanowienia systemu zarządzania i określenia zachęt wspierających wdrożenie europejskiego centralnego planu zarządzania ruchem lotniczym, Dz.U. L 123 z 4.5.2013, s. 1.
2014/132
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 11 marca 2014 r. ustanawiająca ogólnounijne docelowe parametry skuteczności działania dla sieci zarządzania ruchem lotniczym oraz progi alarmowe na drugi okres odniesienia obejmujący lata 2015–2019, Dz.U. L 71 z 12.3.2014, s. 20.
nr 716/2014
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 27 czerwca 2014 r. w sprawie ustanowienia wspólnego projektu pilotażowego wspierającego realizację centralnego planu zarządzania ruchem lotniczym w Europie, Dz.U. L 190 z 28.6.2014, s. 19.
2015/2224
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie mianowania przewodniczącego, członków i ich zastępców w Radzie ds. Zarządzania Siecią do funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym na drugi okres odniesienia (2015–2019), Dz.U. L 316 z 2.12.2015, s. 9.
2016/1373
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 11 sierpnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia planu skuteczności działania sieci na drugi okres odniesienia w ramach systemu skuteczności działania jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (2015–2019), Dz.U. L 217 z 12.8.2016, s. 51.
2018/1048
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 18 lipca 2018 r. ustanawiające wymogi dotyczące korzystania z przestrzeni powietrznej i procedury operacyjne dotyczące nawigacji w oparciu o charakterystyki systemów, Dz.U. L 189 z 26.7.2018, s. 3.
2019/123
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 24 stycznia 2019 r. ustanawiające szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) oraz uchylające rozporządzenie Komisji (UE) nr 677/2011, Dz.U. L 28 z 31.1.2019, s. 1.
2019/317
Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 11 lutego 2019 r. ustanawiającego system skuteczności działania i opłat w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej oraz uchylającego rozporządzenia wykonawcze (UE) nr 390/2013 i (UE) nr 391/2013, Dz.U. L 56 z 25.2.2019, s. 1.
2019/709
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 6 maja 2019 r. w sprawie wyznaczenia menedżera sieci ds. funkcji sieciowych zarządzania ruchem lotniczym (ATM) w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej (notyfikowana jako dokument nr C(2019) 3228), Dz.U. L 120 z 8.5.2019, s. 27.
2019/903
Decyzja wykonawcza Komisji z dnia 29 maja 2019 r. ustanawiająca ogólnounijne docelowe parametry skuteczności działania sieci zarządzania ruchem lotniczym na trzeci okres odniesienia rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2020 r. i kończący się w dniu 31 grudnia 2024 r., Dz.U. L 144 z 3.6.2019, s. 49.
6. Środowisko naturalne i poziom hałasu
2002/30
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 marca 2002 r. w sprawie ustanowienia zasad i procedur w odniesieniu do wprowadzenia ograniczeń odnoszących się do poziomu hałasu w portach lotniczych Wspólnoty (Artykuły 1–12 i 14–18), Dz.U. L 85 z 28.3.2002, s. 40.
(Stosuje się zmiany w załączniku I wynikające z załącznika II, rozdział 8 (Polityka transportowa), sekcja G (Transport powietrzny) pkt 2 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej).
89/629
Dyrektywa Rady z dnia 4 grudnia 1989 r. w sprawie ograniczenia emisji hałasu z cywilnych poddźwiękowych samolotów odrzutowych, Dz.U. L 363 z 13.12.1989, s. 27.
(art. 1–8)
2006/93
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie określenia zasad wykonywania operacji przez samoloty objęte częścią II rozdział 3 tom I załącznika 16 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym, wydanie 2 (1988), Dz.U. L 374 z 27.12.2006, s. 1.
7. Ochrona konsumentów
90/314
Dyrektywa Rady z dnia 13 czerwca 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek, Dz.U. L 158 z 23.6.1990, s. 59.
(art. 1–10)
93/13
Dyrektywa Rady z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich, Dz.U. L 95 z 21.4.1993, s. 29.
(art. 1–11)
nr 2027/97
Rozporządzenie Rady z dnia 9 października 1997 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego z tytułu wypadków lotniczych, Dz.U. L 285 z 17.10.1997, s. 1 (art. 1–8), zmienione:
nr 261/2004
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91, Dz.U. L 46 z 17.2.2004, s. 1.
(art. 1–18)
nr 1107/2006
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie praw osób niepełnosprawnych oraz osób o ograniczonej sprawności ruchowej podróżujących drogą lotniczą, Dz.U. L 204 z 26.7.2006, s. 1.
8. Różne
2003/96
Dyrektywa Rady z dnia 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej, Dz.U. L 283 z 31.10.2003, s. 51.
(art. 14 ust. 1 lit. b) i art. 14 ust. 2).
9. Załączniki:
|
A |
: |
Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej |
|
B |
: |
Postanowienia w sprawie kontroli finansowej dotyczącej szwajcarskich uczestników działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego |
ZAŁĄCZNIK A
Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej
WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
MAJĄC NA UWADZE, że zgodnie z artykułem 343 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i artykułem 191 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, Unia Europejska i EWEA korzystają na terytoriach państw członkowskich z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonywania ich zadań,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:
ROZDZIAŁ I
MIENIE, FUNDUSZE, AKTYWA I OPERACJE UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 1
Lokale i budynki Unii są nietykalne. Nie podlegają rewizji, rekwizycji, konfiskacie ani wywłaszczeniu. Mienie i aktywa Unii nie podlegają żadnym środkom przymusu administracyjnego ani sądowego bez upoważnienia Trybunału Sprawiedliwości.
Artykuł 2
Archiwa Unii są nietykalne.
Artykuł 3
Unia, jej aktywa, przychody i inne mienie są zwolnione ze wszelkich podatków bezpośrednich.
Rządy państw członkowskich, wszędzie tam, gdzie jest to możliwe, podejmują stosowne środki w celu umorzenia lub zwrotu kwoty podatków pośrednich lub podatków z tytułu sprzedaży wliczonych w cenę mienia ruchomego i nieruchomego, w przypadku gdy Unia dokonuje, do celów użytku służbowego, poważnych zakupów, których cena zawiera tego typu podatki. Jednakże stosowanie tych postanowień nie może spowodować zakłócenia konkurencji w obrębie Unii.
Nie udziela się zwolnień w stosunku do podatków i opłat, których wysokość stanowi jedynie wynagrodzenie za korzystanie z usług użyteczności publicznej.
Artykuł 4
Unia jest zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w stosunku do produktów przeznaczonych do jej użytku służbowego: produkty przywiezione w ten sposób mogą zostać sprzedane, odpłatnie lub nieodpłatnie, na terytorium kraju, do którego zostały przywiezione, wyłącznie na warunkach określonych przez rząd tego kraju.
Unia jest także zwolniona z wszelkich ceł, zakazów i ograniczeń przywozowych i wywozowych w odniesieniu do swoich publikacji.
ROZDZIAŁ II
KOMUNIKACJA I LAISSEZ-PASSER
Artykuł 5
W celu komunikacji służbowej i przekazywania wszelkich dokumentów instytucje Unii korzystają na terytorium każdego państwa członkowskiego z przywilejów przyznawanych przez dane państwo placówkom dyplomatycznym.
Korespondencja służbowa i inne środki komunikacji służbowej instytucji Unii nie podlegają cenzurze.
Artykuł 6
Laissez-passer w postaci, która zostanie określona przez Radę stanowiącą zwykłą większością, a które władze państwa członkowskiego uznają za ważny dokument podróży, mogą być wystawiane członkom i pracownikom instytucji Unii przez szefów tych instytucji. Te laissez-passer wydawane są urzędnikom i innym pracownikom na warunkach określonych w regulaminie pracowniczym urzędników i warunkach zatrudnienia innych pracowników Unii.
Komisja może zawierać umowy umożliwiające uznawanie laissez-passer jako ważnych dokumentów podróży na terytorium państw trzecich.
ROZDZIAŁ III
POSŁOWIE DO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
Artykuł 7
Swoboda przemieszczania się członków Parlamentu Europejskiego podróżujących do lub z miejsca obrad Parlamentu Europejskiego nie podlega żadnym ograniczeniom administracyjnym ani innym.
Członkom Parlamentu Europejskiego, w zakresie kontroli celnej i walutowej, przyznaje się:
ze strony własnego rządu – takie same udogodnienia jak przyznawane wyższym urzędnikom wyjeżdżającym za granicę na czasowe pobyty służbowe;
ze strony rządów innych państw członkowskich – takie same udogodnienia jak przyznawane przedstawicielom obcych rządów w związku z czasowym pobytem służbowym.
Artykuł 8
Wobec członków Parlamentu Europejskiego nie można prowadzić dochodzenia, postępowania sądowego, ani też ich zatrzymywać z powodu ich opinii lub stanowiska zajętego przez nich w głosowaniu w czasie wykonywania przez nich obowiązków służbowych.
Artykuł 9
Podczas sesji Parlamentu Europejskiego jego członkowie korzystają:
na terytorium swojego państwa – z immunitetów przyznawanych członkom parlamentu ich państwa;
na terytorium innego państwa członkowskiego – z immunitetu chroniącego przed zatrzymaniem oraz immunitetu jurysdykcyjnego.
Immunitet chroni także członków Parlamentu Europejskiego podczas ich podróży do i z miejsca, gdzie odbywa się posiedzenie Parlamentu Europejskiego.
Nie można powoływać się na immunitet w przypadku, gdy członek został ujęty na gorącym uczynku i nie może on również stanowić przeszkody w wykonywaniu przez Parlament Europejski prawa uchylenia immunitetu w odniesieniu do któregokolwiek z jego członków.
ROZDZIAŁ IV
PRZEDSTAWICIELE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH BIORĄCY UDZIAŁ W PRACACH INSTYTUCJI UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 10
Przedstawiciele państw członkowskich biorący udział w pracach instytucji Unii, ich doradcy i eksperci techniczni, korzystają w czasie wykonywania swoich funkcji i w czasie podróży do i z miejsca obrad ze zwyczajowych przywilejów, immunitetów i udogodnień.
Niniejszy artykuł stosuje się również do członków organów doradczych Unii.
ROZDZIAŁ V
URZĘDNICY I INNI PRACOWNICY UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 11
Na terytorium każdego państwa członkowskiego i bez względu na ich przynależność państwową, urzędnicy i inni pracownicy Unii:
z zastrzeżeniem postanowień Traktatów dotyczących z jednej strony reguł odpowiedzialności urzędników i innych pracowników w stosunku do Unii oraz, z drugiej strony, właściwości Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sporach między Unią a jej urzędnikami i innymi pracownikami, korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego co do dokonanych przez nich czynności służbowych, a obejmującego również słowa wypowiedziane lub napisane. Korzystają oni z tego immunitetu również po zakończeniu pełnienia funkcji;
wraz ze współmałżonkami oraz członkami rodziny pozostającymi na ich utrzymaniu, nie podlegają ograniczeniom imigracyjnym i nie są objęci formalnościami dotyczącymi rejestracji cudzoziemców;
w zakresie przepisów walutowych, korzystają z takich samych udogodnień, jakie są zwyczajowo przyznawane pracownikom organizacji międzynarodowych.
korzystają z prawa przywozu bez opłat swoich mebli i przedmiotów osobistego użytku przy podejmowaniu po raz pierwszy pracy w danym państwie, a także z prawa ponownego wywozu bez opłat swoich mebli i przedmiotów osobistego użytku po ustaniu funkcji w tym kraju, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd państwa, w którym prawo to jest wykonywane, za niezbędny;
korzystają z prawa przywozu bez opłat samochodu do użytku osobistego, nabytego w kraju ostatniego miejsca zamieszkania lub w kraju, którego są obywatelami, na zasadach rządzących rodzimym rynkiem tego kraju, a także z prawa ponownego wywozu bez opłat tego samochodu, w obu przypadkach w stopniu uznanym przez rząd danego państwa za niezbędny.
Artykuł 12
Urzędnicy i inni pracownicy Unii objęci są podatkiem na rzecz Unii od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych im przez Unię, na warunkach i zgodnie z procedurą określonymi przez Parlament Europejski i Radę, stanowiące w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami.
Są oni zwolnieni z krajowych podatków od dochodów, wynagrodzeń i dodatków wypłacanych przez Unię.
Artykuł 13
Przy stosowaniu podatku dochodowego, podatku majątkowego oraz podatku od spadku, a także stosując konwencje o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarte między państwami członkowskimi Unii, uznaje się, że urzędnicy i inni pracownicy Unii, którzy osiedlają się na terytorium państwa członkowskiego innego niż kraj ich miejsca zamieszkania dla celów podatkowych, w momencie dołączenia do służb Unii, i wyłącznie z tytułu wykonywania swoich obowiązków na rzecz Unii zarówno w kraju ich faktycznego zamieszkania i kraju zamieszkania dla celów podatkowych, zachowują miejsce zamieszkania w tym ostatnim, pod warunkiem że kraj ten należy do Unii. Postanowienie to stosuje się także do współmałżonka, w zakresie w jakim nie wykonuje on działalności zawodowej, oraz do dzieci pozostających na utrzymaniu i pod opieką osób, o których jest mowa w niniejszym artykule.
Mienie ruchome należące do osób, o których mowa w pierwszym akapicie, znajdujące się na terytorium, w którym osoby te przebywają, jest zwolnione z podatku od spadku w tym państwie; w celu ustalenia takiego podatku taki majątek uznaje się za znajdujący się w kraju zamieszkania dla celów podatkowych, z zastrzeżeniem praw państw trzecich oraz ewentualnego stosowania postanowień międzynarodowych konwencji dotyczących podwójnego opodatkowania.
Miejsce zamieszkania uzyskane wyłącznie w związku z pełnieniem funkcji w innych organizacjach międzynarodowych nie jest brane pod uwagę przy stosowaniu postanowień niniejszego artykułu.
Artykuł 14
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z zainteresowanymi instytucjami, określają system świadczeń socjalnych obejmujący urzędników i innych pracowników Unii.
Artykuł 15
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z innymi zainteresowanymi instytucjami, określają kategorie urzędników i innych pracowników Unii, do których stosują się postanowienia artykułu 11, artykułu 12 akapit drugi i artykułu 13, częściowo lub w całości.
Nazwiska, stopnie służbowe i adresy urzędników i innych pracowników poszczególnych kategorii przekazywane są okresowo rządom państw członkowskich.
ROZDZIAŁ VI
PRZYWILEJE I IMMUNITETY PLACÓWEK DYPLOMATYCZNYCH PAŃSTW TRZECICH AKREDYTOWANYCH PRZY UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 16
Państwo członkowskie, na którego terytorium znajduje się siedziba Unii, udziela zwyczajowych immunitetów dyplomatycznych i przywilejów placówkom dyplomatycznym państw trzecich akredytowanych przy Unii.
ROZDZIAŁ VII
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 17
Przywileje, immunitety i inne udogodnienia przyznaje się urzędnikom i innym pracownikom Unii wyłącznie w interesie Unii.
Każda instytucja Unii powinna uchylić immunitet udzielony urzędnikowi lub innemu pracownikowi, kiedy uzna, że uchylenie takiego immunitetu nie jest sprzeczne z interesami Unii.
Artykuł 18
W celu stosowania niniejszego Protokołu, instytucje Unii współpracują z właściwymi władzami danych państw członkowskich.
Artykuł 19
Artykuły 11–14 i artykuł 17 mają zastosowanie do członków Komisji.
Artykuł 20
Artykuły 11–14 i artykuł 17 stosuje się wobec sędziów, rzeczników generalnych, sekretarzy i sprawozdawców pomocniczych Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla postanowień artykułu 3 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących immunitetu jurysdykcyjnego sędziów i rzeczników generalnych.
Artykuł 21
Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Inwestycyjnego, członków jego organów, jego pracowników i do przedstawicieli państw członkowskich biorących udział w jego działalności, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu tego banku.
Ponadto Europejski Bank Inwestycyjny jest zwolniony z jakiegokolwiek opodatkowania i obciążeń o podobnym charakterze związanych z podwyższeniem jego kapitału, jak również z różnych formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym Bank ma swoją siedzibę. Podobnie też, jego rozwiązanie lub likwidacja nie stanowią podstaw do nałożenia opodatkowania. Ponadto działalność Banku i jego organów, prowadzona zgodnie z jego statutem, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.
Artykuł 22
Niniejszy Protokół stosuje się także do Europejskiego Banku Centralnego, do członków jego organów i do jego personelu, bez uszczerbku dla postanowień Protokołu w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego.
Europejski Bank Centralny jest dodatkowo zwolniony z wszelkich form opodatkowania lub obciążeń o podobnym charakterze w związku z podwyższeniem jego kapitału, jak również z wszelkich formalności, które mogą być z tym związane w państwie, w którym Bank ma swoją siedzibę. Działalność Banku i jego organów, podejmowana zgodnie ze Statutem Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, nie podlega żadnemu podatkowi obrotowemu.
Dodatek
Szczegółowe zasady stosowania w Szwajcarii Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej
1. Rozszerzenie stosowania na Szwajcarię
Wszelkie odniesienia do państw członkowskich poczynione w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej (zwanym dalej „Protokołem”) należy rozumieć jako obejmujące również Szwajcarię, chyba że poniższe postanowienia stanowią inaczej.
2. Zwolnienie agencji z podatków pośrednich (w tym z VAT-u)
Towary i usługi eksportowane ze Szwajcarii nie podlegają szwajcarskiemu podatkowi od wartości dodanej (VAT). W odniesieniu do towarów i usług dostarczanych Agencji w Szwajcarii do jej użytku służbowego, zwolnienie z VAT-u jest realizowane zgodnie z art. 3 akapit drugi Protokołu poprzez zwrot jego kwoty. Zwolnienie z VAT-u dotyczy przypadków, gdy rzeczywista cena towarów i usług podana na fakturze lub innym równoważnym dokumencie wynosi co najmniej 100 franków szwajcarskich (wraz z podatkiem).
Zwrot VAT-u następuje po przedstawieniu odpowiednich szwajcarskich formularzy w Federalnej Administracji Podatkowej, w Dziale Głównym ds. Podatku VAT. Wnioski o zwrot są zasadniczo rozpatrywane w terminie trzech miesięcy od daty ich złożenia wraz z odpowiednimi dowodami zakupu.
3. Warunki stosowania zasad dotyczących personelu Agencji
W odniesieniu do art. 12 akapit drugi Protokołu Szwajcaria, zgodnie z zasadami swojego prawa krajowego, zwalnia urzędników i innych pracowników Agencji w rozumieniu art. 2 rozporządzenia Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 ( 2 ) z podatków federalnych, kantonalnych i gminnych od wynagrodzeń, płac i poborów służbowych wypłacanych przez Unię Europejską i podlegających wewnętrznemu podatkowi na jej rzecz.
Do celów stosowania art. 13 Protokołu Szwajcaria nie jest uznawana za państwo członkowskie w rozumieniu pkt 1 powyżej.
Urzędnicy oraz inni pracownicy Agencji, a także członkowie ich rodzin, którzy są objęci systemem ubezpieczeń społecznych stosowanym wobec urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, nie podlegają obowiązkowi przystąpienia do szwajcarskiego systemu ubezpieczeń społecznych.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest jedynym organem właściwym do rozstrzygania wszelkich kwestii dotyczących stosunków między Agencją lub Komisją a ich personelem w odniesieniu do zastosowania rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 ( 3 ) oraz pozostałych przepisów prawa Unii Europejskiej ustalających warunki pracy.
ZAŁĄCZNIK B
Kontrola finansowa dotycząca szwajcarskich uczestników działań Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego
Artykuł 1
Bezpośrednia komunikacja
Agencja i Komisja bezpośrednio kontaktują się z wszelkimi osobami lub podmiotami, które mają siedzibę w Szwajcarii i uczestniczą w działaniach Agencji jako kontrahenci, uczestnicy programu Agencji, osoby opłacane z budżetu Agencji lub Wspólnoty lub też jako podwykonawcy. Osoby te mogą bezpośrednio przekazywać Komisji lub Agencji wszelkie stosowne informacje i dokumenty, które są zobowiązane przedkładać na podstawie instrumentów prawnych, do których odnosi się niniejsza decyzja, a także na podstawie zawartych kontraktów lub umów oraz podjętych w ich ramach decyzji.
Artykuł 2
Kontrole
Artykuł 3
Kontrole na miejscu
Artykuł 4
Informacje i konsultacje
Artykuł 5
Poufność
Informacje przekazane lub uzyskane na mocy postanowień niniejszego załącznika, niezależnie od ich postaci, są objęte tajemnicą służbową i ochroną przysługującą analogicznym informacjom zgodnie ze szwajcarskim prawem krajowym oraz odnośnymi przepisami mającymi zastosowanie w odniesieniu do instytucji wspólnotowych. Informacje takie mogą być przekazywane wyłącznie tym osobom, które potrzebują zapoznać się z nimi ze względu na swoje funkcje w instytucjach wspólnotowych, państwach członkowskich lub w Szwajcarii. Ponadto informacje takie nie mogą być wykorzystywane do celów innych niż skuteczna ochrona interesów finansowych umawiających się stron.
Artykuł 6
Środki i kary administracyjne
Bez uszczerbku dla stosowania szwajcarskiego prawa karnego, Agencja lub Komisja mogą nakładać środki i kary administracyjne zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1605/2002 i rozporządzeniem Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 ( 7 ) oraz rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 ( 8 ).
Artykuł 7
Odzyskiwanie i egzekucja
Decyzje Agencji lub Komisji podjęte w ramach stosowania niniejszej decyzji, nakładające zobowiązania pieniężne na osoby inne niż państwa, stanowią w Szwajcarii tytuł egzekucyjny.
Klauzulę wykonalności musi nadać, bez przeprowadzania kontroli innych niż weryfikacja autentyczności aktu, organ wskazany przez rząd szwajcarski, który zawiadamia o tym Agencję lub Komisję. Egzekucja musi zostać przeprowadzona zgodnie z zasadami procedury szwajcarskiej. Legalność decyzji stanowiącej tytuł egzekucyjny podlega kontroli Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmowane na mocy klauzuli arbitrażowej podlegają wykonaniu na tych samych warunkach.
AKT KOŃCOWY
Pełnomocnicy
WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ
i
KONFEDERACJI SZWAJCARSKIEJ,
zebrani dnia 21 czerwca 1999 r. w Luksemburgu w celu podpisania Porozumienia pomiędzy Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego przyjęli Wspólne Deklaracje, o których mowa poniżej i załączyli niniejszym Akt Końcowy:
Wzięli oni również pod uwagę następujące deklaracje załączone do niniejszego Aktu Końcowego:
Hecho en Luxemburgo, el ventiuno de junio de mil novecientos noventa y nueve.
Udfærdiget i Luxembourg den enogtyvende juni nitten hundrede og nioghalvfems.
Geschehen zu Luxemburg am einundzwanzigsten Juni neunzehnhundertneunundneunzig.
Έγινε στο Λουξεμβούργο, στις είκοσι μία Ιουνίου χίλια εννιακόσια ενενήντα εννέα.
Done at Luxembourg on the twenty-first day of June in the year one thousand nine hundred and ninety-nine.
Fait à Luxembourg, le vingt-et-un juin mil neuf cent quatre-vingt dix-neuf.
Fatto a Lussemburgo, addì ventuno giugno millenovecentonovantanove.
Gedaan te Luxemburg, de eenentwintigste juni negentienhonderd negenennegentig.
Feito em Luxemburgo, em vinte e um de Junho de mil novecentos e noventa e nove.
Tehty Luxemburgissa kahdentenakymmenentenäensimmäisenä päivänä kesäkuuta vuonna tuhatyhdeksänsataayhdeksänkymmentäyhdeksän.
Som skedde i Luxemburg den tjugoförsta juni nittonhundranittionio.
Por la Comunidad Europea
For Det Europæiske Fællesskab
Für die Europäische Gemeinschaft
Για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα
For the European Community
Pour la Communauté européenne
Per la Comunità europea
Voor de Europese Gemeenschap
Pela Comunidade Europeia
Euroopan yhteisön puolesta
På Europeiska gemenskapens vägnar
Por la Confederación Suiza
For Det Schweiziske Edsforbund
Für der Schweizerischen Eidgenossenschaft
Για την Ελβετική Συνομοσπονδία
For the Swiss Confederation
Pour la Confédération suisse
Per la Confederazione svizzera
Voor de Zwitserse Bondsstaat
Pela Confederação Suíça
Sveitsin valaliiton puolesta
På Schweiziska Edsförbundets vägnar
WSPÓLNA DEKLARACJA
w sprawie porozumień z krajami trzecimi
Umawiające się Strony uznają, że pożądane jest podjęcie kroków niezbędnych do zapewnienia spójności w ich wzajemnych stosunkach w odniesieniu do transportu lotniczego oraz w innych szerszych porozumieniach w sprawie transportu lotniczego opartych o te same zasady.
WSPÓLNA DEKLARACJA
w sprawie dalszych negocjacji
Wspólnota Europejska i Konfederacja Szwajcarska deklarują swój zamiar podjęcia negocjacji w celu zawarcia porozumień w dziedzinach stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania takich jak aktualizacja Protokołu 2 do Porozumienia o Wolnym Handlu z 1972 i uczestnictwa Szwajcarii w niektórych Wspólnoty programach dotyczących szkoleń, młodzieży, mediów, statystyki i środowiska. Prace przygotowawcze do tych negocjacji powinny postępować szybko od chwili zakończenia obecnych negocjacji bilateralnych.
DEKLARACJA
w sprawie uczestnictwa Szwajcarii w komitetach
Rada zgadza się, że przedstawiciele Szwajcarii mogą, w zakresie w jakim dotyczą ich warunki, uczestniczyć w posiedzeniach następujących komitetów i grup roboczych ekspertów:
Przedstawiciele Szwajcarii nie są obecni w trakcie głosowań w tych komitetach.
W przypadku innych komitetów zajmujących się dziedzinami objętymi przez te porozumienia, w których Szwajcaria przyjęła dorobek wspólnotowy lub środki równoważne, Komisja będzie konsultowała się z ekspertami szwajcarskimi za pomocą metod określonych w artykule 100 Porozumienia EOG.
DEKLARACJA SZWAJCARII
w sprawie możliwych zmian do Statutu Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich
Rząd szwajcarski zwraca uwagę na swoje oczekiwanie że, jeżeli statut i regulamin Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich miałyby zostać zmienione w celu dopuszczenia prawników uprawnionych do występowania przed sądami państw będących stroną podobnego porozumienia jak niniejsze aby występowali przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, to takie zmiany obejmowałyby również możliwość prawników szwajcarskich praktykujących przed sądami szwajcarskimi występowania przed Trybunałem Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w odniesieniu do kwestii podniesionych przed tym Trybunałem zgodnie z tym porozumieniem.
( 1 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 748/2012 z dnia 3 sierpnia 2012 r. ustanawiające zasady wykonawcze dla certyfikacji statków powietrznych i związanych z nimi wyrobów, części i wyposażenia w zakresie zdatności do lotu i ochrony środowiska oraz dla certyfikacji organizacji projektujących i produkujących (Dz.U. L 224 z 21.8.2012, s. 1).
( 2 ) Rozporządzenie Rady (Euratom, EWWiS, EWG) nr 549/69 z dnia 25 marca 1969 r. określające kategorie urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, do których mają zastosowanie przepisy artykułu 12, artykułu 13 ustęp drugi i artykułu 14 Protokołu w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot (Dz.U. L 74 z 27.3.1969, s. 1).
( 3 ) Rozporządzenie Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiające regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot oraz ustanawiające specjalne środki stosowane tymczasowo wobec urzędników Komisji (warunki zatrudnienia innych pracowników) (Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 1).
( 4 ) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1).
( 5 ) Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2343/2002 z dnia 19 listopada 2002 r. w sprawie ramowego rozporządzenia finansowego dotyczącego organów określonych w artykule 185 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 72).
( 6 ) Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2).
( 7 ) Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1).
( 8 ) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1).