02015R0046 — PL — 28.12.2023 — 001.001


Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich aktów prawnych, włącznie z ich preambułami, zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i są dostępne na stronie EUR-Lex. Bezpośredni dostęp do tekstów urzędowych można uzyskać za pośrednictwem linków zawartych w dokumencie

►B

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/46

z dnia 14 stycznia 2015 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych i perlic rzeźnych i hodowlanych (posiadacz zezwolenia: Huvepharma NV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U. L 009 z 15.1.2015, s. 5)

zmienione przez:

 

 

Dziennik Urzędowy

  nr

strona

data

►M1

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2023/2733 z dnia 7 grudnia 2023 r.

  L 

1

8.12.2023




▼B

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2015/46

z dnia 14 stycznia 2015 r.

dotyczące zezwolenia na stosowanie diklazurilu jako dodatku paszowego dla kurcząt rzeźnych, indyków rzeźnych i perlic rzeźnych i hodowlanych (posiadacz zezwolenia: Huvepharma NV)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)



Artykuł 1

Zezwolenie

Diklazuril (numer CAS 101831-37-2), należący do kategorii „kokcydiostatyki i histomonostatyki”, zostaje dopuszczony jako dodatek stosowany w żywieniu zwierząt zgodnie z warunkami określonymi w załączniku.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.




ZAŁĄCZNIK



Numer identyfikacyjny dodatku

Nazwa posiadacza zezwolenia

Dodatek

Skład, wzór chemiczny, opis, metoda analityczna

Gatunek lub kategoria zwierzęcia

Maksymalny wiek

Minimalna zawartość

Maksymalna zawartość

Inne przepisy

Data ważności zezwolenia

Maksymalne limity pozostałości w danym środku spożywczym pochodzenia zwierzęcego

mg substancji czynnej/kg mieszanki paszowej pełnoporcjowej o wilgotności 12 %

Kokcydiostatyki i histomonostatyki

51775

Huvepharma NV

Diklazuril 0,5 g/100 g (Coxiril)

Skład dodatku

Diklazuril: 5 g/kg

Skrobia: 15 g/kg

Mączka z pszenicy: 700 g/kg

Węglan wapnia: 280 g/kg

Charakterystyka substancji czynnej

Diklazuril, C17H9Cl3N4O2, (±)-4-chlorofenylo[2,6-dichloro-4-(2,3,4,5-tetrahydro-3,5-diokso-1,2,4-triazyno-2-ylo)fenylo]acetonitryl

Numer CAS: 101831-37-2

Zanieczyszczenie D (1): ≤ 0,1 %

Każde inne zanieczyszczenie: ≤ 0,5 %

Zanieczyszczenia ogółem: ≤ 1,5 %

Metoda analityczna (2)

Do oznaczania diklazurilu w paszy: wysokosprawna chromatografia cieczowa w odwróconym układzie faz (HPLC) przy wykorzystaniu detektora UV na poziomie 280 nm (rozporządzenie (WE) nr 152/2009) (3).

Kurczęta rzeźne

Indyki rzeźne

Perlice rzeźne i hodowlane

0,8

1,2

1.  Dodatek jest włączany do mieszanek paszowych w postaci premiksu.

2.  Diklazurilu nie należy mieszać z innymi kokcydiostatykami.

3.  Dla bezpieczeństwa: podczas kontaktu z produktem należy chronić drogi oddechowe oraz używać okularów i rękawic ochronnych.

4.  Posiadacz zezwolenia realizuje program monitorowania po wprowadzeniu do obrotu w odniesieniu do odporności na bakterie i na Eimeria spp.

4 lutego 2025 r.ion.]

►M1

 Rozporządzenie (UE) nr 37/2010 

(4)  ◄

— 1 500 μg diklazurilu/kg mokrej masy wątroby,

— 1 000 μg diklazurilu/kg mokrej masy nerek,

— 500 μg diklazurilu/kg mokrej masy mięśni,

— 500 μg diklazurilu/kg mokrej masy skóry/tłuszczu.

(1)   

Farmakopea Europejska monografia 1718 (Diklazuril do użytku weterynaryjnego).

(2)   

Szczegóły dotyczące metod analitycznych można uzyskać pod następującym adresem laboratorium referencyjnego: https://ec.europa.eu/jrc/en/eurl/feed-additives/evaluation-reports.

(3)   

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 152/2009 z dnia 27 stycznia 2009 r. ustanawiające metody pobierania próbek i dokonywania analiz do celów urzędowej kontroli pasz, Dz.U. L 54 z 26.2.2009, s. 1.

(4)   

Rozporządzenie Komisji (UE) nr 37/2010 z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie substancji farmakologicznie czynnych i ich klasyfikacji w odniesieniu do maksymalnych limitów pozostałości w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. L 15 z 20.1.2010, s. 1).