1)

Czy zapewniono przestrzeganie wymogu weryfikacji „bezwzględnej niezbędności”, o którym mowa w art. 10 dyrektywy [Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 (1) z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postępowań przygotowawczych, wykrywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylającej decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW], zgodnie ze sposobem wykładni przedstawionym przez Trybunał w pkt 133 wyroku C-205/21 (2), jeżeli wykładnia ta zostanie dokonana wyłącznie na podstawie postanowienia o przedstawieniu danej osobie zarzutów i jej pisemnej odmowy udzielenia zgody na zbieranie jej danych biometrycznych i genetycznych, czy też niezbędne jest, aby sąd dysponował całymi aktami sprawy, które zgodnie z prawem krajowym są mu udostępniane w wypadku złożenia wniosku o zezwolenie na przeprowadzenie czynności dochodzeniowych wpływających na sferę prawną osób fizycznych, jeżeli wniosek ten złożono w sprawie karnej?

2)

Na wypadek udzielenia odpowiedzi twierdzącej – czy sąd, po przekazaniu mu akt sprawy, w ramach oceny „bezwzględnej niezbędności” na podstawie art. 10 w związku z art. 6 lit. a) dyrektywy 2016/680, może również ocenić, czy istnieją poważne podstawy do uznania, że podejrzany popełnił przestępstwo zarzucane w postanowieniu o przedstawieniu zarzutów?