POSTANOWIENIE TRYBUNAŁU (izba ds. przyjmowania odwołań do rozpoznania)

z dnia 27 lutego 2023 r.(*)

Odwołanie – Znak towarowy Unii Europejskiej – Przyjmowanie odwołań do rozpoznania – Artykuł 170b regulaminu postępowania przed Trybunałem – Wniosek niewykazujący istotności kwestii dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii – Odmowa przyjęcia odwołania do rozpoznania

W sprawie C‑681/22 P

mającej za przedmiot odwołanie w trybie art. 56 statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, wniesione w dniu 7 listopada 2022 r.,

Olimp Laboratories sp. z o.o., z siedzibą w Dębicy (Polska), który reprezentował M. Kondrat, adwokat,

wnoszący odwołanie,

w której drugą stroną postępowania był:

Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO),

strona pozwana w pierwszej instancji,

TRYBUNAŁ (izba ds. przyjmowania odwołań do rozpoznania)

w składzie: L. Bay Larsen, wiceprezes Trybunału, G. Xuereb i I. Ziemele (sprawozdawczyni), sędziowie,

sekretarz: A. Calot Escobar,

uwzględniając wniosek sędzi sprawozdawczyni i po wysłuchaniu rzecznika generalnego G. Pitruzzelli,

wydaje następujące

Postanowienie

1        W swoim odwołaniu Olimp Laboratories sp. z o.o. wnosi o uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 7 września 2022 r., Olimp Laboratories/EUIPO (VITA-MIN MULTIPLE SPORT) (T‑9/22, zwanego dalej „zaskarżonym wyrokiem”, EU:T:2022:522), w którym Sąd ten oddalił jego skargę na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) z dnia 8 listopada 2021 r. (sprawa R 771/2020‑1), dotyczącą zgłoszenia do rejestracji oznaczenia słownego VITA-MIN MULTIPLE SPORT jako unijnego znaku towarowego.

 W przedmiocie wniosku o przyjęcie odwołania do rozpoznania

2        Na mocy art. 58a akapit pierwszy statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w przypadku odwołania wniesionego od orzeczenia Sądu dotyczącego decyzji niezależnej izby odwoławczej EUIPO Trybunał decyduje wcześniej o jego przyjęciu do rozpoznania.

3        Zgodnie z art. 58a akapit trzeci tego statutu odwołanie przyjmuje się do rozpoznania, w całości lub w części, zgodnie ze szczegółowymi przepisami określonymi w regulaminie postępowania, jeżeli występuje w nim kwestia istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii.

4        Zgodnie z brzmieniem art. 170a § 1 regulaminu postępowania w sytuacjach, o których mowa w art. 58a akapit pierwszy tego statutu, wnoszący odwołanie załącza do niego wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania, w którym wyjaśnia, jakiej kwestii istotnej dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii ono dotyczy, i który zawiera wszystkie niezbędne elementy, aby umożliwić Trybunałowi rozstrzygnięcie tego wniosku.

5        Zgodnie z art. 170b §§ 1 i 3 tego regulaminu Trybunał orzeka w przedmiocie wniosku o przyjęcie odwołania do rozpoznania w możliwie najkrótszym czasie postanowieniem z uzasadnieniem.

 Argumentacja wnoszącego odwołanie

6        Na poparcie swojego wniosku o przyjęcie odwołania do rozpoznania wnoszący odwołanie wysuwa cztery argumenty, w których twierdzi ona, że kwestie prawne podniesione w jej odwołaniu, dotyczące naruszeń art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1001 z dnia 14 czerwca 2017 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (Dz.U. 2017, L 154, s. 1) oraz właściwego orzecznictwa są istotne dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii.

7        Po pierwsze, wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że w niewystarczający sposób uzasadnił swój wniosek, iż znak towarowy „VITA-MIN MULTIPLE SPORT” jest pozbawiony charakteru odróżniającego w odniesieniu do wszystkich oznaczonych nim towarów, ponieważ sąd ten ograniczył się do wskazania, że do odmowy rejestracji oznaczenia wystarczy wystąpienie jednej z bezwzględnych podstaw odmowy rejestracji.

8        Po drugie, wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, iż ten naruszył zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i pewności prawa ze względu na odmowę rejestracji pomimo istnienia szeregu wcześniejszych rejestracji przez wnoszącego odwołanie znaków towarowych, których elementem odróżniającym jest określenie fantazyjne „VITA-MIN”. W tym względzie wnoszący odwołanie uściśla, że wszystkie te znaki towarowe, które współdzielą tożsamy element i są przez długi czas obecne na rynku, będą przez konsumentów kojarzone z konkretnym źródłem pochodzenia. Wnoszący odwołanie uważa, że okoliczność, iż Sąd i Trybunał dokonały w podobnych sprawach odmiennej oceny niż ocena Sądu w niniejszej sprawie, powoduje naruszenie zasad jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii.

9        Po trzecie, Sąd nie zbadał argumentu wnoszącego odwołanie dotyczącego istnienia wśród znaków towarowych kategorii tak zwanych znaków aluzyjnych czy sugerujących, które nie mają charakteru opisowego. W tym względzie wnoszący odwołanie, opierając się na wyroku z dnia 1 września 2021 r., Gruppe Nymphenburg Consult/EUIPO (Limbic® Types) (T‑96/20, EU:T:2021:527), podnosi, że możliwe jest uznanie znaku towarowego „VITA-MIN MULTIPLE SPORT” za znak sugerujący lub aluzyjny.

10      Po czwarte, wnoszący odwołanie zarzuca Sądowi, że błędnie uznał, iż przedstawione dowody były niewystarczające, aby wykazać wtórny charakter odróżniający oznaczenia „VITA-MIN MULTIPLE SPORT”, mimo że wnoszący odwołanie przedłożył w aktach sprawy liczne dokumenty świadczące o uzyskaniu takiego charakteru w państwach członkowskich Unii, w tym w krajach anglojęzycznych. Taki wniosek jest zatem jego zdaniem sprzeczny z wyrokiem z dnia 24 czerwca 2014 r., Unister/OHIM (Ab in den Urlaub) (T‑273/12, niepublikowanym, EU:T:2014:568). Ponadto wnoszący odwołanie uważa, że wykazał, iż oznaczenie to, ze względu na jego intensywne używanie, będzie postrzegane przez właściwego konsumenta jako pochodzące od przedsiębiorstwa, które wystąpiło o rejestrację tego oznaczenia.

 Ocena Trybunału

11      Na wstępie należy stwierdzić, że to na wnoszącym odwołanie spoczywa ciężar wykazania, że kwestie podnoszone w jego odwołaniu są istotne dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii (postanowienie z dnia 10 grudnia 2021 r., EUIPO/The KaiKai Company Jaeger Wichmann, C‑382/21 P, EU:C:2021:1050, pkt 20 i przytoczone tam orzecznictwo).

12      Poza tym, jak wynika z art. 58a akapit trzeci statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w związku z art. 170a § 1 i art. 170b § 4 regulaminu postępowania, wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania musi zawierać wszystkie niezbędne elementy, aby umożliwić Trybunałowi rozstrzygnięcie w przedmiocie przyjęcia odwołania do rozpoznania oraz określenie, w przypadku częściowego przyjęcia tego odwołania, zarzutów lub części odwołania, których powinna dotyczyć odpowiedź na odwołanie. Skoro bowiem mechanizm wstępnego przyjmowania odwołań do rozpoznania przewidziany w art. 58a tego statutu ma na celu ograniczenie kontroli sprawowanej przez Trybunał do kwestii istotnych dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii, jedynie zarzuty podnoszące takie kwestie i wykazane przez wnoszącego odwołanie mogą podlegać badaniu przez Trybunał w ramach procedury odwoławczej (postanowienia: z dnia 10 grudnia 2021 r., EUIPO/The KaiKai Company Jaeger Wichmann, C‑382/21 P, EU:C:2021:1050, pkt 21; z dnia 16 listopada 2022 r., EUIPO/Nowhere, C‑337/22 P, EU:C:2022:908, pkt 24).

13      Wobec powyższego wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania musi w każdym wypadku w sposób jasny i precyzyjny wskazywać zarzuty, na których odwołanie się opiera, z taką samą precyzją i jasnością określać kwestię prawną podnoszoną w każdym zarzucie, uściślać, czy ta kwestia jest istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii, i podawać w sposób konkretny powody, dla których wspomniana kwestia jest istotna w świetle przywołanego kryterium. Co się tyczy w szczególności zarzutów odwołania, wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania musi określać przepis prawa Unii lub orzecznictwo, które mogły zostać naruszone przez zaskarżony wyrok lub postanowienie, przedstawiać w sposób zwięzły naruszenie, którego miał się dopuścić Sąd, i wskazywać, w jakiej mierze wpłynęło ono na rozstrzygnięcie zawarte w zaskarżonym wyroku lub postanowieniu. W sytuacji gdy przywołane naruszenie prawa wynika z naruszenia orzecznictwa, wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania musi przedstawiać w sposób zwięzły, lecz jasny i precyzyjny, po pierwsze, gdzie występuje zarzucana sprzeczność, poprzez wskazanie zarówno punktów zaskarżonego wyroku lub postanowienia, które wnoszący odwołanie podważa, jak i punktów orzeczenia Trybunału lub Sądu, które miały nie zostać uwzględnione, a po drugie, konkretne powody, dla których taka sprzeczność powoduje powstanie kwestii istotnej dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii (postanowienie z dnia 10 grudnia 2021 r., EUIPO/The KaiKai Company Jaeger Wichmann, C‑382/21 P, EU:C:2021:1050, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo).

14      Wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania, który nie zawiera elementów wyszczególnionych w poprzednim punkcie niniejszego postanowienia, od samego początku nie pozwala bowiem na wykazanie, że w odwołaniu występuje kwestia istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii uzasadniająca jego przyjęcie do rozpoznania (postanowienia: z dnia 24 października 2019 r., Porsche/EUIPO, C‑613/19 P, EU:C:2019:905, pkt 16; z dnia 20 października 2022 r., Fidelity National Information Services/EUIPO, C‑446/22 P, niepublikowane, EU:C:2022:827, pkt 14).

15      W niniejszym przypadku należy zauważyć, z jednej strony, że wnoszący odwołanie nie wskazuje w sposób jasny i precyzyjny zarzutów, na których odwołanie się opiera, ani też nie określa z precyzją i jasnością kwestii prawnej podnoszonej w każdym zarzucie, z naruszeniem wymogów przypomnianych w pkt 13 niniejszego postanowienia.

16      Z drugiej strony, w odniesieniu do argumentów wysuniętych w pkt 7–10 niniejszego postanowienia, dotyczących zarzucanej Sądowi błędnej oceny, że niesłusznie uznał on, iż oznaczenie „VITA-MIN MULTIPLE SPORT” jest pozbawione jakiegokolwiek charakteru odróżniającego i ma charakter opisowy, należy stwierdzić, że wnoszący odwołanie ogranicza się do wskazania błędów, które miał popełnić Sąd, nie podając w sposób konkretny powodów, dla których dotyczą one kwestii istotnej dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii. Zarzucane naruszenie w zaskarżonym wyroku art. 7 ust. 1 lit. b) i c) rozporządzenia 2017/1001 oraz orzecznictwa Trybunału lub Sądu nie może bowiem samo w sobie oznaczać, że kwestia ta jest nieuchronnie istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii, jako że wnioskodawca musi spełnić w tym celu wszystkie wymogi wskazane w pkt 13 niniejszego postanowienia, w tym w szczególności wymóg podania w sposób konkretny powodów, dla których wysunięte argumenty podnoszą kwestię istotną dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii (zob. podobnie postanowienie z dnia 22 września 2022 r., Hrebenyuk/EUIPO, C‑338/22 P, niepublikowane, EU:C:2022:732, pkt 13).

17      W tych okolicznościach należy uznać, że złożony przez wnoszącego odwołanie wniosek o przyjęcie odwołania do rozpoznania nie pozwala na wykazanie, że w odwołaniu tym występuje kwestia istotna dla jedności, spójności lub rozwoju prawa Unii.

18      W świetle powyższych rozważań odwołanie nie może zostać przyjęte do rozpoznania.

 W przedmiocie kosztów

19      Zgodnie z art. 137 regulaminu postępowania przed Trybunałem Sprawiedliwości, który znajduje zastosowanie do postępowania odwoławczego na mocy art. 184 § 1 tego regulaminu, Trybunał orzeka o kosztach w postanowieniu kończącym postępowanie.

20      Ponieważ niniejsze postanowienie zostało wydane przed doręczeniem odwołania pozostałym uczestnikom postępowania, a w konsekwencji, zanim mogli oni ponieść koszty, należy orzec, że wnoszący odwołanie pokrywa własne koszty.

Z powyższych względów Trybunał (izba ds. przyjmowania odwołań do rozpoznania) postanawia, co następuje:

1)      Odwołanie nie zostaje przyjęte do rozpoznania.

2)      Olimp Laboratories sp. z o.o. pokrywa własne koszty.

Sporządzono w Luksemburgu w dniu 27 lutego 2023 r.

*      Język postępowania: polski.