—

Czy art. 4 ust. 1 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1215/2012 z dnia 12 grudnia 2012 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (1) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku zarzucanej sytuacji współzatrudnienia przez spółkę z siedzibą na terytorium państwa członkowskiego, którą pracownik zatrudniony przez inną spółkę pozwał przed sąd tego państwa, sąd ten nie jest zobowiązany, w celu ustalenia swojej jurysdykcji w zakresie rozstrzygania w przedmiocie roszczeń skierowanych przeciwko obu spółkom, do dokonania uprzedniej oceny, czy miała miejsce sytuacja współzatrudnienia?

—

Czy te same przepisy należy interpretować w ten sposób, że w takim przypadku autonomia szczególnych zasad jurysdykcji w sprawach dotyczących indywidualnych umów o pracę nie stanowi przeszkody dla zastosowania ogólnej zasady jurysdykcji państwa członkowskiego siedziby strony pozwanej wynikającej z art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 1215/2012?