5.10.2020 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 329/20 |
Skarga wniesiona w dniu 10 sierpnia 2020 r. – Munich/EUIPO – Tone Watch (MUNICH10A.T.M.)
(Sprawa T-502/20)
(2020/C 329/39)
Język skargi: hiszpański
Strony
Strona skarżąca: Munich, SL (La Torre de Claramunt, Hiszpania) (przedstawiciel: M. Guix Vilanova, abogada)
Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO)
Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą: Tone Watch, SL (Madryt, Hiszpania)
Dane dotyczące postępowania przed EUIPO
Właściciel spornego znaku towarowego: Druga strona w postępowaniu przed izbą odwoławczą
Sporny znak towarowy: Słowny znak towarowy MUNICH10A.T.M. – unijny znak towarowy nr 10 727 899
Postępowanie przed EUIPO: Postępowanie w sprawie unieważnienia prawa do znaku
Zaskarżona decyzja: Decyzja Czwartej Izby Odwoławczej EUIPO z dnia 25 marca 2020 r. w sprawie R 2472/2018-4
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji i unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego MUNICH10A.T.M. nr 10 727 899, którego właścicielem jest Importaciones Issar, SL, w odniesieniu do towarów należących do klasy 9 (okulary przeciwsłoneczne), 14 (przyrządy zegarmistrzowskie i chronometryczne, koperty zegarków) i 35 (sprzedaż hurtowa, detaliczna i za pośrednictwem światowych sieci informatycznych w zakresie okularów przeciwsłonecznych, metali szlachetnych i ich stopów, wyrobów jubilerskich, sztucznej biżuterii, przyrządów zegarmistrzowskich i chronometrycznych) klasyfikacji nicejskiej, utrzymując w mocy wspomnianą decyzję w zakresie, w jakim unieważniono w niej prawo do znaku w odniesieniu do usług należących do klasy 35 (reklama; zarządzanie w działalności handlowej; administrowanie działalności handlowej; prace biurowe), uwzględniając odwołanie wzajemne i unieważniając prawo do znaku w odniesieniu do towarów należących do klasy 14, a mianowicie metali szlachetnych i ich stopów, wyrobów z metali szlachetnych lub pokrywanych nimi, nie ujętych w innych klasach, a także klasy 35, a mianowicie wynajmu dystrybutorów automatycznych, i obciążenie EUIPO kosztami postępowania.
Podniesione zarzuty
— |
W zaskarżonej decyzji nie uwzględniono renomy wcześniejszych znaków towarowych posiadających wspólny element „MUNICH” i błędnie stwierdzono, że art. 8 ust. 5 rozporządzenia 2017/1001 nie ma zastosowania w niniejszej sprawie; |
— |
Istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd w wypadku kolidujących ze sobą znaków towarowych; |
— |
Dokonana w zaskarżonej decyzji wykładnia skutkująca odrzuceniem odwołania wzajemnego skarżącej, ze względu na to, że nie zostało zawarte w odrębnym dokumencie, stanowi bardzo rygorystyczny i nadmierny wymóg formalny, mając na względzie, że można jasno i wyraźnie je wyodrębnić i zrozumieć, iż wniesiono to odwołanie wzajemne, co uniemożliwia skarżącej wykonanie przysługującego jej prawa do obrony. |