WYROK SĄDU (czwarta izba)

z dnia 24 listopada 2021 r. ( *1 )

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii – Zamrożenie środków finansowych – Błędy w ocenie

W sprawie T‑257/19

Khaldoun Al Zoubi, zamieszkały w Damaszku (Syria), którego reprezentował adwokat L. Cloquet,

strona skarżąca,

przeciwko

Radzie Unii Europejskiej, którą reprezentowali S. Kyriakopoulou i V. Piessevaux, w charakterze pełnomocników,

strona pozwana,

mającej za przedmiot skargę na podstawie art. 263 TFUE o stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2019/87 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2019, L 18 I, s. 13), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/85 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2019, L 18 I, s. 4), decyzji Rady (WPZiB) 2019/806 z dnia 17 maja 2019 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2019, L 132, s. 36), rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/798 z dnia 17 maja 2019 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2019, L 132, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2019, L 234, s. 31), decyzji Rady (WPZiB) 2020/719 z dnia 28 maja 2020 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. 2020, L 168, s. 66) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/716 z dnia 28 maja 2020 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. 2020, L 168, s. 1) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego,

SĄD (czwarta izba),

w składzie: S. Gervasoni, prezes, L. Madise i J. Martín y Pérez de Nanclares (sprawozdawca), sędziowie,

sekretarz: B. Lefebvre, administrator,

uwzględniając pisemny etap postępowania i po przeprowadzeniu rozprawy w dniu 21 października 2020 r.,

wydaje następujący

Wyrok ( 1 )

Okoliczności powstania sporu oraz okoliczności faktyczne zaistniałe po wniesieniu skargi

[…]

12

Decyzją wykonawczą Rady (WPZiB) 2019/87 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255 (Dz.U. 2019, L 18 I, s. 13) oraz rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) 2019/85 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania rozporządzenia nr 36/2012 (Dz.U. 2019, L 18 I, s. 4) (zwanymi dalej łącznie „pierwotnymi aktami”) nazwisko skarżącego zostało umieszczone w pozycji 268 tabeli A wykazów nazwisk i nazw osób, podmiotów i organów objętych środkami ograniczającymi, które to wykazy figurują w załączniku I do decyzji 2013/255 i w załączniku II do rozporządzenia nr 36/2012 (zwanych dalej łącznie „spornymi wykazami”) z podaniem następującego uzasadnienia:

„Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały i prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarki, m.in. zajmujący stanowisko wiceprezesa Aman Holding i będący większościowym udziałowcem linii lotniczej Fly Aman. W tym charakterze ma on powiązania z Samarem Fozem. Aman Holding jest reprezentowany w zarządzie Aman [Dimashq] – spółki joint venture biorącej udział w budowie Marota City, luksusowego kompleksu mieszkalno-handlowego wspieranego przez reżim – oraz ma on w Aman [Dimashq] większościowy udział. Jako wiceprezes Aman Holding [Al Zoubi] czerpie korzyści z reżimu lub go wspiera”.

[…]

13

W dniu 17 maja 2019 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2019/806 zmieniającą decyzję 2013/255 (Dz.U. 2019, L 132, s. 36), która przedłużyła obowiązywanie tej ostatniej decyzji do dnia 1 czerwca 2020 r.; w tym samym dniu Rada przyjęła również rozporządzenie wykonawcze (UE) 2019/798 wykonujące rozporządzenie nr 36/2012 (Dz.U. 2019, L 132, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2019, L 234, s. 31) (zwane dalej łącznie „aktami utrzymującymi z 2019 r.”). Nazwisko skarżącego pozostawiono w innej pozycji, mianowicie pozycji 286 tabeli A spornych wykazów z uzasadnieniem identycznym z tym, które figurowało w pierwotnych aktach.

[…]

21

W dniu 28 maja 2020 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2020/719 zmieniającą decyzję 2013/255 (Dz.U. 2020, L 168, s. 66), która przedłużyła obowiązywanie tej ostatniej decyzji do dnia 1 czerwca 2021 r.; oraz rozporządzenie wykonawcze (UE) 2020/716 wykonujące rozporządzenie nr 36/2012 (Dz.U. 2020, L 168, s. 1; sprostowanie Dz.U. 2020, L 234, s. 31) (zwane dalej łącznie„aktami utrzymującymi z 2020 r.”). Nazwisko skarżącego pozostawiono pozycji 286 tabeli A spornych wykazów z uzasadnieniem częściowo różniącym się od tego, które figurowało w aktach utrzymujących z 2019 r. Rada wsparła przyjęcie wobec niego środków ograniczających, wskazując powody częściowo różniące się od tych, które figurowały w aktach utrzymujących z 2019 r., mianowicie powody następujące:

„Prominentny przedsiębiorca działający w Syrii, posiadający udziały i prowadzący działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarki, także w roli wiceprzewodniczącego Aman Holding i udziałowca większościowego linii lotniczej Fly Aman (do lutego 2019 r.). W tym charakterze ma on powiązania z Samarem Fozem. Aman Holding jest reprezentowany w zarządzie Aman [Dimashq] – spółki joint venture biorącej udział w budowie Marota City, luksusowego kompleksu mieszkalno-handlowego wspieranego przez reżim syryjski – oraz ma on w Aman [Dimashq] większościowy udział. [Al Zoubi] czerpie korzyści dzięki reżimowi syryjskiemu i wspiera go. Członek założyciel spółki Asas Iron Company”.

[…]

Postępowanie i żądania stron

23

Pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 15 kwietnia 2019 r. skarżący wniósł niniejszą skargę o stwierdzenie nieważności pierwotnych aktów w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

24

Odrębnym pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 30 lipca 2019 r. skarżący dostosował skargę na podstawie art. 86 regulaminu postępowania przed Sądem, tak by zmierzała ona również do stwierdzenia nieważności aktów utrzymujących z 2019 r. w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego. Skarżący powtórzył również żądania zawarte w skardze.

25

W dniu 8 sierpnia 2019 r. Rada złożyła w sekretariacie Sądu odpowiedź na skargę i uwagi dotyczące pierwszego pisma dostosowującego skargę.

26

Replika została złożona w dniu 1 października 2019 r.

27

Decyzją z dnia 17 października 2019 r. prezes Sądu, na podstawie art. 27 § 3 regulaminu postępowania, przydzielił sprawę nowemu sędziemu sprawozdawcy, przydzielonemu do czwartej izby.

28

Duplika została złożona w dniu 8 stycznia 2020 r.

29

Pisemny etap postępowania został zamknięty w dniu 8 stycznia 2020 r.

30

W ramach środków organizacji postępowania przewidzianych w art. 89 § 3 lit. a) regulaminu postępowania Sąd zwrócił się w dniu 23 lipca 2020 r. do Rady o udzielenie odpowiedzi na kilka pytań. Rada uczyniła to w zakreślonym terminie.

31

Odrębnym pismem złożonym w sekretariacie Sądu w dniu 13 sierpnia 2020 r. skarżący, na podstawie art. 86 regulaminu postępowania, dostosował skargę po raz drugi, tak by zmierzała ona również do stwierdzenia nieważności aktów utrzymujących z 2020 r. w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego. Skarżący powtórzył również żądania zawarte w skardze oraz w pierwszym piśmie dostosowującym skargę, a także przedstawił nowe argumenty.

32

W ramach środków organizacji postępowania przewidzianych w art. 89 § 3 lit. d) regulaminu postępowania Sąd w dniu 30 września 2020 r. zwrócił się do Rady o przedłożenie pewnego dokumentu. Rada uczyniła to w zakreślonym terminie. Na rozprawie, która odbyła się w dniu 21 października 2020 r., skarżący nie odniósł się do odpowiedzi Rady na różne środki organizacji postępowania zarządzone przez Sąd.

33

W dniu 2 października 2020 r. Rada przedstawiła swoje uwagi w przedmiocie drugiego pisma dostosowującego skargę.

34

Na rozprawie w dniu 21 października 2020 r. wysłuchane zostały wystąpienia stron i ich odpowiedzi na pytania Sądu.

35

Skarżący wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności pierwotnych aktów, aktów utrzymujących z 2019 r. oraz aktów utrzymujących z 2020 r. (zwanych dalej łącznie „zaskarżonymi aktami”) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego;

obciążenie Rady kosztami postępowania.

36

Rada wnosi do Sądu o:

oddalenie skargi;

obciążenie skarżącego kosztami postępowania;

tytułem żądania ewentualnego, na wypadek stwierdzenia przez Sąd nieważności zaskarżonych aktów w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego, utrzymanie w mocy skutków decyzji wykonawczej 2019/87 oraz decyzji 2019/806 i 2020/719 w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego, do czasu, gdy stanie się skuteczne stwierdzenie nieważności rozporządzeń wykonawczych 2019/85, 2019/798 i 2020/716 w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.

Co do prawa

[…]

W przedmiocie zarzutu pierwszego, dotyczącego błędów w ocenie

39

W pierwszej kolejności skarżący zaprzecza, by był wiodącym przedsiębiorcą działającym w Syrii. W tym względzie kwestionuje on okoliczności uwzględnione przez Radę na potrzeby umieszczenia jego nazwiska w spornych wykazach. W szczególności skarżący podnosi, że istnieje wyraźna różnica między zajmowanym przez niego stanowiskiem szefa dyrektorów wykonawczych Aman Holding JSC a stanowiskiem wiceprezesa. Ponadto skarżący podnosi, że zrezygnował z tego stanowiska ze skutkiem natychmiastowym. Następnie przyznaje on, że jest założycielem i większościowym akcjonariuszem Fly Aman LLC, ale utrzymuje, że dokonał przeniesienia wszystkich swoich udziałów. Co więcej, zakwalifikowanie skarżącego przez Radę jako „przedsiębiorcy działającego w różnych sektorach w Syrii i za granicą” nie zostało jego zdaniem potwierdzone, ponieważ dokument WK 47/2019 INIT wspomina jedynie o dwóch spółkach z siedzibą w Syrii, w odniesieniu do których Rada jest w stanie udowodnić zarówno, że w nich pracował, jak i przypisywany mu status. Skarżący twierdzi, że nie jest bezpośrednio lub pośrednio zaangażowany w projekt Marota City, w związku z czym nie mógł wykorzystywać wywłaszczonych gruntów należących do osób wysiedlonych z powodu konfliktu w Syrii, co miało im uniemożliwić powrót do domów. Ponadto zadania powierzone skarżącemu jako pracownikowi Aman Holding, akcjonariusza Aman Damascus JSC (zwanej dalej „Aman Dimashq”), odpowiedzialnej za prawa do zabudowy części gruntów Marota City, nigdy nie obejmowały nadzoru nad działalnością tej ostatniej, który był zastrzeżony dla innego pracownika, Bashara Assiego. Wreszcie, zdaniem skarżącego, projekt Marota City nie dotyczy w żadnym wypadku wykorzystywania wywłaszczonych terenów, wobec czego ani projektu Marota City jako całości, ani Aman Dimashq nie można uznać za przedsiębiorstwa korzystające ze wsparcia państwa.

40

W drugiej kolejności, co się tyczy aktów utrzymujących z 2020 r., skarżący kwestionuje nowy powód umieszczenia jego nazwiska w wykazie, dotyczący jego statusu członka założyciela Asas Iron Company, i podnosi w tym względzie, że nigdy nie był założycielem lub właścicielem Asas Iron Company i nigdy nie był w inny sposób zaangażowany w działalność tej spółki ani nawet z nią związany.

41

W trzeciej kolejności skarżący podnosi, że Rada nie przedstawiła wystarczających informacji na dowód, że ma on związek z reżimem syryjskim. Ponadto dowody związane z uzyskaniem przez skarżącego obywatelstwa libańskiego wykazują, że nie należy on do wąskiego kręgu kobiet i mężczyzn bliskich reżimowi syryjskiemu i że w żaden sposób nie jest związany z reżimem syryjskim.

42

W czwartej kolejności wiele dokumentów dotyczy Samera Foza lub innych spółek z nim związanych, z którymi skarżący nie jest jednak powiązany, na przykład Aman Dimashq. Ponadto w żadnym z dokumentów składających się na dokument WK 47/2019 INIT nie ma odniesienia do zakładanego związku skarżącego z reżimem syryjskim. Natomiast skarżący przyznaje, że jako zwykły pracownik spółki Aman Holding pozostawał wcześniej w relacjach zawodowych z S. Fozem.

43

Rada kwestionuje argumenty skarżącego.

Rozważania wstępne

[…]

51

Należy przypomnieć, że ogólne kryteria umieszczania w wykazie określone w art. 27 ust. 1 i w art. 28 ust. 1 decyzji 2013/255, zmienionej decyzją 2015/1836, powtórzone w odniesieniu do zamrożenia środków finansowych w art. 15 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 36/2012, zmienionego rozporządzeniem 2015/1828, przewidują, że środki ograniczające są stosowane wobec osób i podmiotów czerpiących korzyści z polityki prowadzonej przez reżim syryjski lub wspierające ten reżim. Podobnie art. 27 ust. 2 lit. a) i art. 27 ust. 3 oraz art. 28 ust. 2 lit. a) i art. 28 ust. 3 decyzji 2013/255, zmienionej decyzją 2015/1836, powtórzone w odniesieniu do zamrożenia środków finansowych w art. 15 ust. 1a lit. a) i art. 15 ust. 1b rozporządzenia nr 36/2012, zmienionego rozporządzeniem 2015/1828, stanowią, że kategoria „wiodących przedsiębiorców działających w Syrii” jest objęta środkami ograniczającymi, chyba że dostępne są informacje o tym, że osoby te nie są lub przestały być powiązane z reżimem, nie wywierają na niego wpływu lub nie jest z nimi związane rzeczywiste ryzyko ominięcia środków ograniczających.

52

Z uzasadnienia umieszczenia nazwiska skarżącego w przedmiotowych wykazach, wspomnianego w pkt 12 i 21 powyżej, należy wywnioskować, że nazwisko skarżącego zostało umieszczone i pozostawione w spornych wykazach z powodu, po pierwsze, jego statusu wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii, a po drugie, jego powiązania z reżimem syryjskim. Innymi słowy, umieszczenie nazwiska skarżącego w wykazach opiera się, po pierwsze, na kryterium określonym w art. 27 ust. 2 lit. a) i art. 28 ust. 2 lit. a) decyzji 2013/255, zmienionej decyzją 2015/1836, oraz w art. 15 ust. 1a lit. a) rozporządzenia nr 36/2012, zmienionego rozporządzeniem 2015/1828 (kryterium wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii), a po drugie, na kryterium określonym w art. 27 ust. 1 i w art. 28 ust. 1 wspomnianej decyzji oraz w art. 15 ust. 1 lit. a) wspomnianego rozporządzenia (kryterium powiązania z reżimem).

53

W tym względzie należy zauważyć, że o ile Rada stwierdziła w swoich pismach, że nazwisko skarżącego zostało umieszczone w spornych wykazach wyłącznie na podstawie kryterium umieszczenia w wykazie, określonego w art. 27 ust. 2 lit. a) i w art. 28 ust. 2 lit. a) decyzji 2013/255, zmienionej decyzją 2015/1836, o tyle podczas rozprawy oświadczyła ona, że nazwisko skarżącego zostało umieszczone na podstawie trzech kryteriów umieszczenia w wykazie. Poza dwoma kryteriami wymienionymi w pkt 52 powyżej Rada wskazała bowiem, że skarżący został umieszczony w wykazie ze względu na swoje powiązania z S. Fozem. W konsekwencji jego umieszczenie w wykazie opiera się również na kryterium określonym w art. 27 ust. 2 zdanie ostatnie i w art. 28 ust. 2 zdanie ostatnie decyzji 2013/255, zmienionej decyzją 2015/1836, oraz w art. 15 ust. 1a zdanie ostatnie rozporządzenia nr 36/2012, zmienionego rozporządzeniem 2015/1828 (osoby i podmioty powiązane z osobami i podmiotami podlegającymi jednemu z kryteriów umieszczenia w wykazach unijnych). Jednakże w kontekście uzasadnienia umieszczenia w wykazie, przedstawionego przez Radę w zaskarżonych aktach należy zauważyć, że zdanie drugie wspomnianego uzasadnienia, zgodnie z którym „w tym charakterze ma on [tj. skarżący] powiązania z Samarem Fozem”, może być rozumiane wyłącznie w odniesieniu do zdania pierwszego, które z kolei odsyła do kryterium wiodącego przedsiębiorcy. W konsekwencji nazwisko skarżącego zostało umieszczone i pozostawione w spornych wykazach na podstawie dwóch kryteriów wymienionych w pkt 52 powyżej.

[…]

W przedmiocie statusu wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii

81

Należy sprawdzić, czy wszystkie dowody przedstawione przez Radę czynią zadość ciężarowi dowodu, który spoczywa na niej na mocy orzecznictwa przypomnianego w pkt 46 powyżej, a tym samym stanowią łańcuch wystarczająco konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak na poparcie pierwszego powodu umieszczenia w wykazie.

82

W tej kwestii Rada uznała, że skarżący jest wiodącym przedsiębiorcą działającym w Syrii ze względu na jego interesy i działalność w wielu sektorach syryjskiej gospodarki. W odniesieniu do pierwotnych aktów i aktów utrzymujących z 2019 r. dowody pochodzące z dokumentu WK 47/2019 INIT odnoszą się do dwóch głównych rodzajów działalności, a mianowicie, po pierwsze, statusu skarżącego jako większościowego akcjonariusza przedsiębiorstwa lotniczego Fly Aman, a po drugie, jego statusu wiceprezesa Aman Holding, spółki reprezentowanej w zarządzie Aman Dimashq – spółki joint venture biorącej udział w projekcie Marota City. Wspomniano również o relacjach utrzymywanych przez skarżącego z S. Fozem. W odniesieniu do aktów utrzymujących z 2020 r. należy zauważyć, że – oprócz dowodów wyżej wymienionych – dowody uzupełniające pochodzące z dokumentu WK 3600/2020 REV 1 wskazują na okoliczność, że skarżący jest wspólnikiem założycielem Asas Iron Company.

83

Należy zatem zbadać każdy z tych elementów.

– W przedmiocie statusu większościowego akcjonariusza Fly Aman

[…]

85

Z artykułów opublikowanych w witrynach internetowych „meirss.org”, „Aliqtisadi” i „7al.net”, powtórzonych w dokumencie WK 47/2019 INIT, wynika, że skarżący jest większościowym akcjonariuszem Fly Aman i posiada z tego tytułu 90% udziałów w tej spółce. Ponadto artykuł opublikowany w syryjskiej witrynie internetowej „7al.net” wskazuje, że we współpracy z biznesmenem B. Assim założył on nowe przedsiębiorstwo lotnicze Fly Aman. Zgodnie z tą witryną internetową syryjskie ministerstwo handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów zatwierdziło jego statut. Wreszcie z artykułu z witryny internetowej „Aliqtisadi”, przedstawionego w dokumencie WK 3600/2020 REV 1, wynika również, że skarżący jest prezesem i współzałożycielem Fly Aman.

86

Skarżący kwestionuje tę okoliczność i podnosi, że nie posiadał żadnego udziału we Fly Aman, ponieważ dokonał przeniesienia wszystkich swoich akcji. W związku z tym przedstawia on świadectwo rejestracji Fly Aman z dnia 28 maja 2018 r. oraz statut Fly Aman, zatwierdzony w dniu 22 lutego 2018 r., z których wynika zasadniczo, że początkowo był większościowym akcjonariuszem Fly Aman wraz ze spółką B. Przedkłada on również rezolucję 2274/169/12/3 z dnia 14 lutego 2019 r. wydaną przez syryjskie ministerstwo handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów, w której jest mowa o piśmie poleconym wysłanym przez Fly Aman. Rezolucja 2274/169/12/3 wskazuje, że udział skarżącego we Fly Aman został w części przekazany spółce B (która posiada od tej chwili 20% akcji), a w części akcjonariuszom C i D, którzy posiadają łącznie 80% udziałów w kapitale Fly Aman.

87

Należy przypomnieć, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem zgodność z prawem aktu Unii powinna być oceniana na podstawie stanu faktycznego i prawnego istniejącego w chwili wydania tego aktu (zob. wyroki: z dnia 3 września 2015 r., Inuit Tapiriit Kanatami i in./Komisja, C‑398/13 P, EU:C:2015:535, pkt 22 i przytoczone tam orzecznictwo; z dnia 4 września 2015 r., NIOC i in./Rada, T‑577/12, niepublikowany, EU:T:2015:596, pkt 112 i przytoczone tam orzecznictwo).

88

W niniejszej sprawie, w odniesieniu do pierwotnych aktów, należy zauważyć, że przeniesienie udziałów we Fly Aman posiadanych przez skarżącego, potwierdzone rezolucją 2274/169/12/3, nastąpiło po ich przyjęciu. Tym samym, zgodnie z orzecznictwem przypomnianym w pkt 87 powyżej, rezolucja 2274/169/12/3 nie może podważyć zgodności z prawem pierwotnych aktów. Ponadto statut Fly Aman z dnia 22 lutego 2018 r. potwierdza, że w chwili przyjęcia pierwotnych aktów skarżący był większościowym akcjonariuszem Fly Aman. W każdym razie, jak słusznie podnosi Rada, twierdzenie skarżącego, zgodnie z którym nie posiada on już akcji, potwierdza, że znajdował się w ich posiadaniu. W związku z tym ta część uzasadnienia pierwotnych aktów jest zasadna.

89

Co się tyczy aktów utrzymujących w mocy z 2019 r., należy przypomnieć, że w ramach kontroli zgodności z prawem umieszczenia nazwiska osoby lub nazwy podmiotu w wykazach sporządzonych przez Radę do sądu Unii należy sprawdzenie materialnej prawdziwości podnoszonych faktów w odniesieniu do informacji lub elementów przedstawionych przez właściwy organ Unii oraz ocena ich wartości dowodowej w świetle ewentualnych uwag w ich przedmiocie przedstawionych w szczególności przez zainteresowaną osobę lub zainteresowany podmiot, jak przypomniano w pkt 48 powyżej. Sąd Unii może zatem oprzeć się na wszystkich elementach, zarówno obciążających jak i odciążających, które zostały mu udostępnione przez strony w toku postępowania sądowego. W tym względzie z motywu 15 decyzji 2015/1836 wynika, że „[w]szystkie decyzje dotyczące umieszczenia osób lub podmiotów w wykazie powinny być podejmowane osobno w odniesieniu do każdego indywidualnego przypadku z uwzględnieniem proporcjonalności środka”.

90

Tymczasem z akt sprawy wynika, że skarżący wykazał, iż dokonał przeniesienia posiadanych udziałów we Fly Aman. Skarżący przedstawił w tym względzie rezolucję 2274/169/12/3, która została wydana przed przyjęciem aktów utrzymujących z 2019 r. Należy też zauważyć, że w aktach utrzymujących z 2020 r. Rada przyznała, że od lutego 2019 r. skarżący nie był już większościowym akcjonariuszem Fly Aman. W istocie uzasadnienie aktów utrzymujących z 2020 r. odzwierciedla treść rezolucji 2274/169/12/3, ponieważ w decyzji tej wymieniono faktyczną datę przeniesienia tego udziału, a mianowicie „luty 2019 r.”.

91

Ponadto okoliczność, że w chwili przyjmowania aktów utrzymujących z 2019 r. Rada nie mogła wiedzieć o rezolucji 2274/169/12/3 ze względu na rozesłanie tej decyzji jedynie do kilku organów administracyjnych, nie może ograniczać badania zgodności z prawem umieszczenia nazwiska skarżącego w wykazie przeprowadzonego przez sąd Unii. Podobnie ocena zgodności z prawem umieszczenia nazwiska skarżącego w spornych wykazach nie może być ograniczona do faktu, że skarżący nie wspomniał o rezolucji 2274/169/12/3 podczas wymiany korespondencji z Radą w toku procedury przeglądu, która miała miejsce przed przyjęciem aktów utrzymujących z 2019 r. (zob. podobnie wyrok z dnia 26 października 2012 r., Oil Turbo Compressor/Rada, T‑63/12, EU:T:2012:579, pkt 2124). W konsekwencji należy stwierdzić, że skarżący wykazał w ramach niniejszego postępowania, iż w dniu przyjęcia aktów utrzymujących z 2019 r. nie był już większościowym akcjonariuszem Fly Aman.

92

W konsekwencji ten element uzasadnienia aktów utrzymujących z 2019 r. nie jest zasadny.

93

Co się tyczy aktów utrzymujących z 2020 r., należy zauważyć, że Rada pozostawiła nazwisko skarżącego w spornych wykazach ze względu na jego status akcjonariusza większościowego, przytaczając jednak datę przeniesienia udziałów posiadanych przez skarżącego w lutym 2019 r.

94

Tymczasem w niniejszej sprawie z dokumentu WK 3600/2020 REV 1 nie wynika, by Rada przedstawiła poważne i spójne poszlaki pozwalające racjonalnie uznać, że skarżący utrzymywał więzi ze spółką Fly Aman, podczas gdy w chwili przyjmowania aktów utrzymujących z 2020 r. nie posiadał już udziałów w tym przedsiębiorstwie. Trzy artykuły z witryn internetowych „Eqtsad News”, „Aliqtisadi” i „newturkpost.com” zostały bowiem bądź przejrzane, bądź opublikowane po wydaniu rezolucji 2274/169/12/3, ale nie odnoszą się do przeniesienia udziałów ani do istnienia innych powiązań między Fly Aman a skarżącym. I tak dokument WK 3600/2020 REV1 nie zawiera żadnego dowodu mogącego wykazać, że pomimo zbycia udziałów w lutym 2019 r. należy utrzymać tę wzmiankę w uzasadnieniu umieszczenia w wykazie. Należy również zauważyć, że o ile Rada twierdziła na rozprawie, że mimo iż skarżący zrezygnował z tego udziału, okoliczność ta stanowi poszlakę, że nadal jest on wiodącym przedsiębiorcą działającym w Syrii, o tyle nie poparła swojego twierdzenia dowodami.

95

W konsekwencji ten element uzasadnienia aktów utrzymujących z 2020 r. nie jest zasadny.

96

Wynika stąd, że w odniesieniu do elementu uzasadnienia dotyczącego większościowego udziału skarżącego we Fly Aman jedynie element uzasadnienia dotyczący aktów pierwotnych jest zasadny.

– W przedmiocie statusu wiceprezesa Aman Holding

97

Z fragmentu bloga „Salon Syria” z dnia 7 czerwca 2018 r. i z artykułu w witrynie internetowej „meirss.org” zamieszczonych w dokumencie WK 47/2019 INIT wynika, że skarżący jest wiceprezesem Aman Holding, co potwierdzają artykuły z witryn internetowych „Eqtsad News”, „Aliqtisadi” i „newturkpost.com” zawarte w dokumencie WK 3600/2020 REV 1. Ponadto w artykule z witryny internetowej „7al.net” zawartym w dokumencie WK 47/2019 INIT opisano skarżącego jako pracownika spółki będącej w posiadaniu S. Foza.

98

Jednakże skarżący zaprzecza – a Rada tego nie kwestionuje – by zajmował stanowisko wiceprezesa Aman Holding i podnosi, że pełnił funkcję szefa dyrektorów wykonawczych zatrudnionych w Aman Holding. Na dowód przedstawia on swoją umowę o pracę z dnia 18 stycznia 2017 r. Na poparcie swojego twierdzenia przedstawia on również statut Aman Holding oraz „stare” świadectwo rejestracji tej spółki, które wyraźnie wskazują na istnienie rozróżnienia pomiędzy z jednej strony zarządem, w którym nie zasiadał, a z drugiej strony dyrektorami wykonawczymi, do których należał. I tak skarżący jest tam wskazany jako osoba zajmująca funkcję szefa dyrektorów wykonawczych spółki. W konsekwencji skarżący skutecznie wykazał – za pomocą swojej umowy o pracę z dnia 18 stycznia 2017 r., statutu Aman Holding i świadectwa rejestracji tej spółki pochodzącego od administracji syryjskiej i którego wiarygodność nie została zresztą zakwestionowana przez Radę, że nie zajmował stanowiska wiceprezesa Aman Holding.

99

Z powyższego wynika, że element uzasadnienia zaskarżonych aktów dotyczący pełnionej przez skarżącego funkcji wiceprezesa Aman Holding nie jest zasadny.

– W przedmiocie udziału Aman Holding, reprezentowanej w zarządzie Aman Dimashq, spółki joint venture biorącej udział w budowie kompleksu Marota City, w luksusowym projekcie mieszkalno-handlowym wspieranym przez reżim syryjski

100

Na wstępie należy zdać sobie sprawę z tego, że – jak potwierdziła Rada na rozprawie – uzasadnienie zaskarżonych aktów w języku francuskim, precyzujący, że „Aman Holding jest reprezentowana w zarządzie spółki Aman [Dimashq] (w której posiada on większościowy udział)”, zawiera błąd w tłumaczeniu. W przeciwieństwie bowiem do tego, co można zrozumieć, to właśnie Aman Holding posiada większościowy udział w spółce Aman Dimashq, a nie skarżący. W związku z tym strony są zgodne co do tego, że skarżący nie posiada żadnego udziału w Aman Dimashq.

101

Skarżący twierdzi przede wszystkim, że jedyny związek, jaki mógłby istnieć między nim a projektem Marota City, polega na tym, że Aman Holding jest akcjonariuszem spółki joint venture Aman Dimashq. W tej kwestii należy uściślić, że z pism skarżącego wynika, że Aman Holding posiada 40% udziałów w Aman Dimashq, a pozostali akcjonariusze tego przedsiębiorstwa, Foz for Trading i Damascus Cham Holding, posiadają odpowiednio 11% i 49% udziałów. Na podstawie tego podziału udziałów można wywnioskować, że Aman Holding ma pewne uprawnienia decyzyjne w zarządzie Aman Dimashq.

102

Następnie, bez konieczności szczegółowego badania projektu Marota City, należy przypomnieć, że w pkt 99 powyżej ustalono, iż Rada błędnie przyjęła status skarżącego jako wiceprezesa Aman Holding w celu wykazania jego statusu wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii. Wynika z tego, że a fortiori Rada nie może powoływać się na udział skarżącego jako wiceprezesa Aman Holding w projekcie Marota City w celu wykazania wspomnianego statusu.

103

W każdym razie, jak stwierdził Sąd w pkt 98 powyżej, skarżący skutecznie wykazał, że pełnił w Aman Holding obowiązki szefa dyrektorów wykonawczych, a nie wiceprezesa. W tym względzie należy zauważyć, że skarżący figuruje w schemacie organizacyjnym spółki, że dysponuje pewną liczbą delegacji uprawnień i że jest odpowiedzialny za kierowanie dyrektorami wykonawczymi i wykonywanie w ten sposób strategicznych decyzji Aman Holding, ale pozostaje pracownikiem Aman Holding, czego Rada nie kwestionuje. Ponadto skarżący słusznie twierdzi, że zadania powierzone mu jako pracownikowi Aman Holding nigdy nie obejmowały nadzoru nad działalnością Aman Dimashq. Zadanie to jest zastrzeżone dla innego pracownika, a mianowicie dla B. Assiego, który z tego tytułu został powołany na prezesa zarządu Aman Dimashq, w celu informowania zarządu Aman Holding o rozwoju spółki Aman Dimashq, co zasadniczo znajduje potwierdzenie w stronie pochodzącej z witryny internetowej Damascus Cham Holding „Damacham.sy”. Strony są zatem zgodne co do tego, że skarżący nie zasiada w zarządzie Aman Dimashq. Ponadto prawdą jest, że z umowy o pracę B. Assiego, datowanej na dzień 4 października 2017 r. i przedstawionej przez skarżącego, wynika, że zajmowane przez niego stanowisko kierownika projektów podlega m.in. szefowi dyrektorów wykonawczych Aman Holding. Niemniej jednak ani dokumenty WK 47/2019 INIT i WK 3600/2020 REV 1, ani pisma Rady nie wykazują, by w dniu przyjęcia zaskarżonych aktów istniał stosunek nadzoru pomiędzy skarżącym a B. Assim w ramach prowadzenia projektu Marota City. Rada nie wykazała zatem, że funkcje skarżącego w Aman Holding obejmują wykonywanie obowiązków decyzyjnych w ramach większościowego udziału Aman Holding w zarządzie Aman Dimashq.

104

Z powyższego wynika, że element uzasadnienia zaskarżonych aktów dotyczący udziału skarżącego jako wiceprezesa Aman Holding w projekcie Marota City nie jest zasadny.

– W przedmiocie związków skarżącego z S. Fozem

105

Na wstępie należy przypomnieć, jak wskazano w pkt 53 powyżej, że zdanie drugie uzasadnienia umieszczenia i pozostawienia nazwiska skarżącego w spornych wykazach, zgodnie z którym „[w] tym charakterze ma on powiązania z Samarem Fozem”, można rozumieć wyłącznie w odniesieniu do zdania pierwszego, które z kolei odsyła do działalności wykonywanej przez skarżącego, w szczególności do jego statusu większościowego akcjonariusza Fly Aman i jego statusu wiceprezesa Aman Holding. Z powyższego należy wywieść, że powiązania skarżącego z S. Fozem w ramach jego działalności zawodowej zostały uznane przez Radę za dowód pozwalający na wykazanie jego statusu wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii. Ponadto należy stwierdzić, że nazwisko S. Foza zostało umieszczone, a następnie pozostawione, w pozycji 278 tabeli A omawianych wykazów ze względu, po pierwsze, na jego status wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii, a po drugie, na jego powiązanie z reżimem syryjskim, zgodnie z kryteriami przypomnianymi w pkt 52 powyżej.

106

Następnie, w pierwszej kolejności, należy zauważyć, że bliskie relacje skarżącego z S. Fozem zostały wspomniane w artykułach witryn internetowych „aawsat.com”, który opisuje go jako jego dyrektora gabinetu i „meirss.org”, pochodzących z dokumentu WK 47/2019 INIT. Ponadto z artykułu z witryny internetowej „Eqtsad News”, przedstawionego w ramach dokumentu WK 3600/2020 REV 1, wynika, że skarżący jest partnerem biznesowym S. Foza.

107

W drugiej kolejności należy przypomnieć, że w pkt 99 powyżej ustalono, iż skarżący nie jest wiceprezesem Aman Holding. Ponadto przedstawił on świadectwo rejestracji Aman Holding z września 2019 r. oraz korespondencję między nim a wspomnianą spółką, wykazując, że od dnia 22 stycznia 2019 r. nie pełnił już funkcji szefa dyrektorów wykonawczych Aman Holding.

108

Wynika z tego, że jeśli chodzi o akty pierwotne, powiązania istniejące między skarżącym a S. Fozem sprowadzają się do faktu, że skarżący był większościowym wspólnikiem Fly Aman. Na rozprawie skarżący podniósł, że Fly Aman została utworzona na polecenie S. Foza i że utworzenie tego przewoźnika miało miejsce w ramach relacji zawodowej, ponieważ S. Foz był wówczas jego pracodawcą. Tymczasem Rada nie przedstawiła, w rozumieniu orzecznictwa przypomnianego w pkt 46 powyżej, w ramach dokumentu WK 47/2019 INIT, wystarczająco konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak mogących dostatecznie wykazać, że związek istniejący między skarżącym a S. Fozem wykraczał poza relację jedynie zawodową, jaka może istnieć między pracodawcą a jego pracownikiem, tak aby mogła uzasadnić twierdzenie, że skarżący, powiązany z S. Fozem, jest wiodącym przedsiębiorcą działającym w Syrii.

109

Jeśli chodzi o akty utrzymujące z 2019 r. i z 2020 r., należy zauważyć, że skoro od lutego 2019 r. skarżący nie był już większościowym akcjonariuszem Fly Aman i złożył rezygnację ze stanowiska szefa dyrektorów wykonawczych Aman Holding, uprzywilejowana relacja, w jakiej ewentualnie pozostawał z S. Fozem ze względu na taki status, w każdym razie również nie zostały udowodnione. Tym samym Rada nie wykazała, że skarżący ze względu na swoją działalność zawodową utrzymuje związki z S. Fozem.

110

W konsekwencji w zaskarżonych aktach Rada nie mogła oprzeć się na związkach skarżącego z S. Fozem w celu wykazania statusu skarżącego jako wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii.

– W przedmiocie utworzenia Asas Iron Company

111

Co się tyczy nowego elementu uzasadnienia zawartego w aktach utrzymujących z 2020 r., z artykułów z witryn internetowych „Eqtsad News” i „Aliqtisadi” zawartych w dokumencie WK 3600/2020 REV 1 wynika, że skarżący jest, odpowiednio, członkiem założycielem i członkiem zarządu spółki Assas lil-Hadid. W tym względzie należy zauważyć, że – jak twierdzi skarżący – dokonane przez Radę streszczenia artykułów z tych witryn internetowych wskazują nazwę „Asas Iron Company” zamiast „Assas lil-Hadid”. Jednakże jest to ta sama spółka. Pierwsza nazwa jest bowiem angielskim tłumaczeniem drugiej, które odpowiada nazwie arabskiej podmiotu. Przedstawione przez skarżącego: statut Asas Iron Company, zatwierdzony przez przedstawiciela założycieli spółki oraz syryjskie ministerstwo handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów, a także świadectwo rejestracji Asas Iron Company z dnia 6 listopada 2019 r., potwierdzają zbieżność tych dwóch nazw.

112

Następnie skarżący zaprzecza, jakoby był członkiem założycielem Asas Iron Company. Twierdzi on, że nigdy nie był założycielem ani właścicielem tej spółki i że nigdy nie był w inny sposób zaangażowany w działalność tej spółki ani nawet z nią związany, ponieważ nie jest członkiem jej organów zarządzających i kierowniczych.

113

W tym względzie skarżący przedstawia świadectwo rejestracji i statut Asas Iron Company, w których nie pojawia się jego nazwisko. Ponadto zgodnie z art. 5 wspomnianego statutu właścicielami Asas Iron Company są E i F. Każdy z nich posiada 500 udziałów, stanowiących 50% wszystkich udziałów w spółce, o wartości 1,5 mld SYP (około 3,03 mln EUR). Ponadto zgodnie ze statutem spółki Asas Iron Company kapitał wynosi 3 mld SYP (około 6,06 mln EUR), co odpowiada również kwocie zapisanej w świadectwie rejestracji wspomnianej spółki. Skarżący skutecznie zatem wykazał, że nie jest założycielem spółki Asas Iron Company.

114

Wniosku tego nie może podważyć argument Rady, która kwestionuje znaczenie statutu Asas Iron Company i świadectwa rejestracji przedstawionych przez skarżącego, podnosząc zasadniczo, że dowody te świadczą o tym, że od dnia 6 listopada 2019 r. skarżący nie był już jednym z właścicieli spółki. Twierdzi ona, że rezolucją syryjskiego ministerstwa handlu wewnętrznego i ochrony konsumentów nr 832 z dnia 19 marca 2019 r. zmieniono formę prawną spółki. Asas Iron Company, która była jednoosobową spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, stała się w ten sposób spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Asas Iron Company, gdy właściciel kapitału dokonał przeniesienia 50% swoich udziałów. Tymczasem statut Asas Iron Company i świadectwo rejestracji nie pozwalają na potwierdzenie tożsamości akcjonariuszy założycieli Asas Iron Company pomiędzy datą utworzenia tej spółki w dniu 30 marca 2017 r. a datą wydania rezolucji nr 832, czyli przed zmianą formy prawnej spółki. Innymi słowy, Rada twierdzi, że skarżący mógł zostać wpisany jako jedyny wspólnik założyciel jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zanim zbył swoje udziały, aby nie figurować już w oficjalnych dokumentach dotyczących Asas Iron Company, lecz nie przedstawia dowodu na poparcie tego twierdzenia.

115

W tym względzie należy stwierdzić, że nawet przy założeniu, iż skarżący rzeczywiście był założycielem Asas Iron Company, z dokumentów przedstawionych przez niego wynika, że w chwili przyjęcia aktów utrzymujących z 2020 r. nie był już związany z tą spółką.

116

Z powyższego wynika, że skarżący skutecznie wykazał, iż w chwili przyjęcia aktów utrzymujących z 2020 r., po pierwsze, nie posiadał żadnego udziału w Asas Iron Company, a po drugie, nie był wskazany jako członek założyciel tej spółki.

117

W związku z tym Rada nie mogła powołać się na status skarżącego jako członka założyciela Asas Iron Company, aby uznać go za wiodącego przedsiębiorcę działającego w Syrii.

– Wniosek dotyczący statusu wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii

118

W pierwszej kolejności, co się tyczy aktów pierwotnych, należy stwierdzić, że z całości powyższych rozważań wynika, iż Rada przedstawiła łańcuch wystarczająco konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak pozwalających na wykazanie, że skarżący był większościowym akcjonariuszem Fly Aman. Natomiast Rada popełniła błędy materialne, umieszczając nazwisko skarżącego w spornych wykazach ze względu na jego status wiceprezesa Aman Holding, ponieważ, jak wynika z pkt 98 powyżej, skarżący wykazał, że jest on szefem dyrektorów wykonawczych tej spółki. W konsekwencji, skoro skarżący nie jest wiceprezesem Aman Holding, to nie uczestniczy on, z tytułu pełnienia tego rodzaju funkcji, w projekcie Marota City i nie ma związków z S. Fozem. Ponadto Rada nie wykazała, za pomocą wystarczająco konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak, związku między statusem skarżącego jako większościowego akcjonariusza we Fly Aman a S. Fozem.

119

W drugiej kolejności, co się tyczy aktów utrzymujących z 2019 r., poza tym, co wskazano w pkt 118 powyżej, Rada popełniła błąd materialny, ponieważ skarżący wykazał, że od dnia 14 lutego 2019 r. nie posiadał już udziałów w kapitale Fly Aman. W konsekwencji skarżący nie miał z tego tytułu związków z S. Fozem.

120

W trzeciej kolejności, co się tyczy aktów utrzymujących z 2020 r., poza tym, co wskazano w pkt 118 i 119 powyżej, Rada popełniła błąd materialny w zakresie, w jakim skarżący przedstawił dowód, po pierwsze, że nie posiadał żadnego udziału w Asas Iron Company, a po drugie, że nie był on członkiem założycielem tej spółki.

121

Z całości powyższych rozważań wynika, że – wbrew uzasadnieniu umieszczenia nazwiska skarżącego w wykazach zawartych w aktach pierwotnych – skarżący nie posiada „udział[ów] i [nie] prowadzi działalnoś[ci] w wielu sektorach syryjskiej gospodarki”. Jak bowiem wynika z pkt 118 powyżej, Rada jest jedynie w stanie wykazać, że – w odniesieniu do aktów pierwotnych – skarżący ma udziały we Fly Aman, co jest niewystarczające do spełnienia kryterium wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii. Ponadto, co się tyczy aktów utrzymujących z 2019 r. i aktów utrzymujących z 2020 r., Rada nie zdołała wykazać, że w dniu przyjęcia wspomnianych aktów skarżący posiadał status wiodącego przedsiębiorcy działającego w Syrii. W konsekwencji pierwszy powód umieszczenia w wykazach nie został wystarczająco uzasadniony.

122

Należy zatem zbadać drugi powód umieszczenia w wykazie.

W przedmiocie powiązania z reżimem syryjskim

123

Na wstępie należy zauważyć, że z aktów pierwotnych i z aktów utrzymujących z 2019 r. wynika, że skarżący wspiera reżim syryjski i czerpie z niego korzyści ze względu na funkcję wiceprezesa Aman Holding, podczas gdy zgodnie z aktami utrzymującymi z 2020 r. czyni to ze względu na całokształt prowadzonej działalności i posiadanych udziałów, o których mowa w uzasadnieniu umieszczenia w wykazach.

124

Ponadto należy stwierdzić, że powody, dla których Rada uznała, że skarżący wspiera reżim syryjski i czerpie z niego korzyści, są zasadniczo tymi samymi, które skłoniły ją do uznania go za wiodącego przedsiębiorcę działającego w Syrii.

125

W tej kwestii należy przypomnieć, że nie można wykluczyć, że w przypadku określonej osoby powody umieszczenia w wykazie mogą się do pewnego stopnia pokrywać, ponieważ można zaklasyfikować osobę jako wiodącego przedsiębiorcę prowadzącego działalność w Syrii, a jednocześnie uznać, że w ramach swojej działalności odnosi ona korzyści z reżimu syryjskiego lub wspiera go poprzez tę samą działalność. Wynika to właśnie z faktu, że – jak ustalono w motywie 6 decyzji 2015/1836 – bliskie związki z reżimem syryjskim i wspieranie go przez tę kategorię osób są jednym z powodów, dla których Rada postanowiła utworzyć tę kategorię. Jednak nawet w takiej sytuacji chodzi o różne kryteria (wyrok z dnia 23 września 2020 r., Kaddour/Rada, T‑510/18, EU:T:2020:436, pkt 77).

126

W niniejszej sprawie, w pierwszej kolejności, co się tyczy aktów pierwotnych i aktów utrzymujących z 2019 r., należy wywieść z wniosków przedstawionych w pkt 99 i 104 powyżej, że skoro skarżący nie był wiceprezesem Aman Holding w chwili przyjęcia zaskarżonych aktów, nie można uznać, że z tego tytułu czerpał on korzyści z reżimu syryjskiego ani że wspierał go ze względu na swój udział w projekcie Marota City.

127

W drugiej kolejności, co się tyczy aktów utrzymujących z 2020 r., Sąd stwierdził, po pierwsze, w pkt 126 powyżej, że nie można uznać, iż skarżący czerpie korzyści z reżimu syryjskiego ze względu na jego status wiceprezesa Aman Holding. Po drugie, z artykułu z witryny internetowej „7al.net” wynika, że skarżący utworzył przedsiębiorstwo lotnicze, podczas gdy w Syrii sektor lotnictwa cywilnego jest dotknięty poważnymi trudnościami w związku z prowadzonymi operacjami wojskowymi, skutkującymi ustaniem ruchu turystycznego i usług w niektórych portach lotniczych. Niemniej jednak Sąd ustalił w pkt 96 powyżej, że skarżący nie jest już większościowym akcjonariuszem Fly Aman. Ponadto z żadnego z dowodów zawartych w dokumentach WK 47/2019 INIT i WK 3600/2020 REV 1 nie wynika, by skarżący, jako akcjonariusz większościowy, a następnie były większościowy akcjonariusz wspomnianego przedsiębiorstwa, czerpał korzyści z reżimu syryjskiego ani by go wspierał.

128

Należy zatem stwierdzić, że Rada nie przedstawiła łańcucha konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak, co mogłoby wykazać, że skarżący wspiera reżim syryjski lub czerpie z niego korzyści. W związku z tym drugi powód umieszczenia nazwiska skarżącego w spornych wykazach ze względu na jego powiązania z reżimem syryjskim nie został wystarczająco wykazany, a zatem umieszczenie nazwiska skarżącego w wykazie nie jest zasadne w odniesieniu do zaskarżonych aktów.

129

W związku z tym należy uwzględnić zarzut pierwszy skargi i w konsekwencji stwierdzić nieważność zaskarżonych aktów w zakresie, w jakim dotyczą one skarżącego, bez konieczności badania podniesionych na poparcie skargi zarzutów drugiego, trzeciego, czwartego, piątego i szóstego.

[…]

 

Z powyższych względów

SĄD (czwarta izba)

orzeka, co następuje:

 

1)

Stwierdza się nieważność decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2019/87 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/85 z dnia 21 stycznia 2019 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii, decyzji Rady (WPZiB) 2019/806 z dnia 17 maja 2019 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii, rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2019/798 z dnia 17 maja 2019 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii, decyzji Rady (WPZiB) 2020/719 z dnia 28 maja 2020 r. zmieniającej decyzję 2013/255/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2020/716 z dnia 28 maja 2020 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii w zakresie, w jakim akty te dotyczą Khaldouna Al Zoubiego.

 

2)

Rada Unii Europejskiej zostaje obciążona kosztami postępowania.

 

Gervasoni

Madise

Martín y Pérez de Nanclares

Wyrok ogłoszono na posiedzeniu jawnym w Luksemburgu w dniu 24 listopada 2021 r.

Podpisy


( *1 ) Język postępowania: angielski.

( 1 ) Poniżej zostały odtworzone jedynie te punkty wyroku, których publikację Sąd uznał za wskazaną.