24.7.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 239/53

Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2017 r. – SAS Cargo Group i in./Komisja

(Sprawa T-324/17)

(2017/C 239/66)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: SAS Cargo Group A/S (Kastrup, Dania), Scandinavian Airlines System Denmark-Norway-Sweden (Sztokholm, Szwecja), SAS AB (Sztokholm) (przedstawiciele: adwokaci B. Creve, M. Kofmann i G. Forwood oraz J. Killick, Barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C (2017) 1742 final z dnia 17 marca 2017 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, art. 53 Porozumienia EOG oraz art. 8 Umowy między Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie transportu lotniczego (Sprawa AT.39258 – Lotniczy transport towarowy) w całości lub w części;

—

tytułem żądania ewentualnego, obniżenie wysokości grzywny wymierzonej stronie skarżącej;

—

zarządzenie środków organizacji postępowania i środków dowodowych, o które wnoszą strona skarżąca oraz wszelkich innych środków jakie Sąd uzna za zasadne;

—

obciążenie Komisji kosztami postępowania w niniejszej instancji.

Zarzuty i główne argumenty

W uzasadnieniu strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa strony skarżącej do obrony oraz naruszenia zasady równości stron procesowych, ponieważ Komisja odmówiła jej dostępu do istotnych dowodów, zarówno obciążających stronę skarżącą jak i łagodzących jej odpowiedzialność, w tym dowodów jakie Komisja uzyskała po doręczeniu pisma w sprawie przedstawiania zarzutów.

2.

Zarzut drugi dotyczy braku kompetencji do stosowania art. 101 TFUE oraz art. 53 porozumienia EOG do usług lotniczego przewozu towarów do EOG a także do połączeń pomiędzy Szwajcarią i trzema państwami nie należącymi do UE/EOG.

3.

Zarzut trzeci dotyczy błędu jakiego dopuściła się Komisja w ocenie dowodów i w wywiedzionym stąd ustaleniu, że dowody przemawiają za udziałem strony skarżącej w stwierdzonym w zaskarżonej decyzji jednolitym i ciągłym naruszeniu na skalę światową.

4.

Zarzut czwarty dotyczy naruszenia art. 266 TFUE i art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 296 ust. 2 TFUE, ponieważ zaskarżona decyzja jest wewnętrznie niespójna, w szczególności w zakresie przypisania odpowiedzialności za zarzucane naruszenie.

5.

Zarzut piąty dotyczy błędu jakiego dopuściła się Komisja, wymierzając stronie skarżącej grzywnę, ponieważ strona skarżąca nie może zostać pociągnięta do odpowiedzialności za zarzucane naruszenia. W każdym razie Komisja dopuściła się błędu obliczając wysokość grzywny na podstawie wartości sprzedaży, wagi naruszenia w kontekście szczególnej sytuacji w jakiej znalazła się spółka SAS Cargo, czasu trwania naruszenia, zwiększenia wysokości grzywny ze względu na powrót do naruszenia oraz różnych okoliczności łagodzących. Tym samym grzywna powinna zostać uchylona lub tytułem żądania ewentualnego znacząco obniżona.