23.4.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 142/18 |
Postanowienie Trybunału (dziesiąta izba) z dnia 7 lutego 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Corte suprema di cassazione – Włochy) – Manuela Maturi i in. / Fondazione Teatro dell'Opera di Roma; Fondazione Teatro dell’Opera di Roma / Manuela Maturi i in. (C-142/17), Catia Passeri / Fondazione Teatro dell’Opera di Roma (C-143/17)
(Sprawy połączone C-142/17 i C-143/17) (1)
((Odesłanie prejudycjalne - Artykuł 99 regulaminu postępowania przed Trybunałem - Polityka społeczna - Równe traktowanie kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2006/54/WE - Uregulowanie krajowe przewidujące możliwość czasowego kontynuowania pracy przez pracowników branży artystycznej, którzy osiągnęli wiek emerytalny, do momentu osiągnięcia wcześniej obowiązującego wieku emerytalnego, ustalonego na 47 lat dla kobiet i 52 lata dla mężczyzn))
(2018/C 142/23)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Corte suprema di cassazione
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Manuela Maturi; Laura Di Segni; Isabella Lo Balbo; Maria Badini; Loredana Barbanera; Fondazione Teatro dell'Opera di Roma (C-142/17); Catia Passeri (C-143/17)
Strona pozwana: Fondazione Teatro dell'Opera di Roma; Manuela Maturi; Laura Di Segni; Isabella Lo Balbo; Maria Badini; Loredana Barbanera; Luca Troiano; Mauro Murri (C-142/17), Fondazione Teatro dell'Opera di Roma (C-143/17)
Sentencja
Wykładni art. 14 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy należy dokonywać w ten sposób, że uregulowanie krajowe takie jak przewidziane w art. 3 ust. 7 dekretu z mocą ustawy nr 64 z dnia 30 kwietnia 2010 r., zastąpionego ustawą nr 100 z dnia 29 czerwca 2010 r., w brzmieniu obowiązującym w chwili zaistnienia okoliczności faktycznych rozpatrywanych w postępowaniu głównym, na mocy którego pracownicy zatrudnieni w charakterze tancerzy, którzy osiągnęli wiek emerytalny ustalony na mocy tego uregulowania na 45 lat dla kobiet i mężczyzn, mogą – w trakcie dwuletniego okresu przejściowego – zdecydować się na kontynuowanie kariery zawodowej aż do osiągnięcia poprzednio obowiązującego wieku emerytalnego, ustalonego na 47 lat dla kobiet i 52 lata dla mężczyzn, stanowi przejaw dyskryminacji bezpośredniej ze względu na płeć w rozumieniu tej dyrektywy.