1.12.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 431/38 |
Skarga wniesiona w dniu 22 września 2014 r. – Niche Generics przeciwko Komisji
(Sprawa T-701/14)
(2014/C 431/61)
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Niche Generics Ltd (Hitchin, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: E. Batchelor, M. Healy, solicitors i F. Carlin, barrister)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
Strona skarżącą wnosi do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji; |
— |
uchylenie, a w każdym razie obniżenie grzywny; oraz |
— |
obciążenie Komisji własnymi kosztami oraz kosztami skarżącej poniesionymi w związku z niniejszym postępowaniem. |
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności części decyzji Komisji C(2014) 4955 (final) z dnia 9 lipca 2014 r. w sprawie AT.39612 – Perindopril (Servier).
Na poparcie skargi skarżąca podnosi jedenaście zarzutów.
1. |
Zarzut pierwszy, zgodnie z którym Komisja nie zastosowała w prawidłowy sposób kryterium prawnego „obiektywnej potrzeby” w celu ustalenia, czy ugoda dotycząca patentu zawarta pomiędzy skarżącą a Servier objęta jest zakresem art. 101 ust. 1 TFUE. |
2. |
Zarzut drugi, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę równego traktowania nie stosując wobec zawartej przez skarżącą ugody wytycznych o wyłączeniu grupowym w zakresie transferu technologii. |
3. |
Zarzut trzeci, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo uznając ugodę za naruszenie „ze względu na cel” art. 101 ust. TFUE. |
4. |
Zarzut czwarty, zgodnie z którym Komisja nieprawidłowo zastosowała własne kryterium prawne „naruszenia ze względu na cel” w odniesieniu do szczególnych faktów odnoszących się do skarżącej. |
5. |
Zarzut piąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo uznając, że zawarcie ugody miało antykonkurencyjne skutki. |
6. |
Zarzut szósty, podnoszony pomocniczo, zgodnie z którym, Komisja naruszyła prawo nie uznając, iż zawarta ugoda spełnia kryteria zastosowania odstępstwa zgodnie z art. 101 ust. 3 TFUE. |
7. |
Zarzut siódmy, zgodnie z którym Komisja naruszyła prawo skarżącej do obrony oraz zasadę dobrej administracji podejmując uciążliwe działania w ramach prowadzonego dochodzenia w związku z dokumentami objętymi klauzulą poufności. |
8. |
Zarzut ósmy, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę równego traktowania przy obliczaniu grzywny, traktując skarżącą inaczej niż Servier bez obiektywnego powodu. |
9. |
Zarzut dziewiąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności, jej własne wytyczne w sprawie grzywien oraz wcześniej przyjętą praktykę nakładając na skarżącą grzywnę. |
10. |
Zarzut dziesiąty, zgodnie z którym Komisja naruszyła art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 (1) wykraczając poza górny 10 % pułap grzywien. |
11. |
Zarzut jedenasty, zgodnie z którym Komisja naruszyła ciążący na niej obowiązek uzasadnienia zgodnie z art. 296 TFUE w odniesieniu do obliczenia grzywny oraz ocenie wagi naruszenia skarżącej. |
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101 TFEU] i [102 TFEU] (Dz.U. 2003 L 1, s. 1).