|
5.5.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 135/24 |
Skarga wniesiona w dniu 21 lutego 2014 r. – Komisja Europejska przeciwko Parlamentowi Europejskiemu, Radzie Unii Europejskiej
(Sprawa C-88/14)
2014/C 135/29
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: B. Smulders, B. Martenczuk, G. Wils, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Parlament Europejski, Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
|
— |
stwierdzenie nieważności art. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 4 w zakresie, w jakim dodaje on nowy art. 4b, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1289/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (1); |
|
— |
uznanie, że skutki przepisów, których nieważność stwierdzono, oraz jakiegokolwiek środka przyjętego w ich wykonaniu są ostateczne do czasu ich zastąpienia w rozsądnym terminie poprzez akty przyjęte zgodnie z traktatem stosownie do jego wykładni dokonanej w wyroku Trybunału; |
|
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Posiłkowo, w razie gdyby Trybunał uznał, że wyżej wymienione przepisy są nierozerwalnie związane z pozostałą częścią zaskarżonego rozporządzenia, Komisja wnosi o:
|
— |
stwierdzenie nieważności rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1289/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu, w całości; |
|
— |
uznanie, że skutki przepisów, których nieważność stwierdzono, oraz jakiegokolwiek środka przyjętego w ich wykonaniu są ostateczne do czasu ich zastąpienia w rozsądnym terminie poprzez akty przyjęte zgodnie z traktatem stosownie do jego wykładni dokonanej w wyroku Trybunału; |
|
— |
obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Komisja wnosi o stwierdzenie nieważności art. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 4 w zakresie, w jakim dodaje on nowy art. 4b, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1289/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 539/2001 wymieniające państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu. Posiłkowo, w razie gdyby Trybunał uznał, że wyżej wymienione przepisy są nierozerwalnie związane z pozostałą częścią zaskarżonego rozporządzenia, Komisja wnosi o stwierdzenie nieważności całego rozporządzenia.
Komisja jest zdania, że wskazane przepisy są niezgodne z art. 290 i 291 TFUE w zakresie, w jakim przewidują one posługiwanie się aktami delegowanymi, gdyż odnośne akty delegowane nie uzupełniają ani nie zmieniają aktu ustawodawczego, lecz go wykonują.