25.4.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 145/5 |
Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 23 lutego 2016 r. – Komisja Europejska/Węgry
(Sprawa C-179/14) (1)
((Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 2006/123/WE - Artykuły 14-16 - Artykuł 49 TFUE - Swoboda przedsiębiorczości - Artykuł 56 TFUE - Swoboda świadczenia usług - Przesłanki wydawania bonów korzystających z ulg podatkowych przyznawanych przez pracodawców ich pracownikom i wykorzystywanych do celów zakwaterowania, celów rekreacyjnych lub na zakup posiłków - Ograniczenia - Monopol))
(2016/C 145/05)
Język postępowania: węgierski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Tokár i E. Montaguti, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Węgry (przedstawiciele: M.Z. Fehér i G. Koós, pełnomocnicy)
Sentencja
1) |
Poprzez wprowadzenie i utrzymanie systemu karty rozrywkowej Széchenyi, uregulowanego w dekrecie rządowym nr 55/2011 z dnia 12 kwietnia 2011 r. regulującym wydawanie i wykorzystanie karty rozrywkowej Széchenyi, zmienionym ustawą nr CLVI z dnia 21 listopada 2011 r. zmieniającą niektóre ustawy podatkowe i inne ustawy dotyczące tych ustaw, Węgry naruszyły dyrektywę 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym, w zakresie w jakim:
|
2) |
System bonów Erzsébet uregulowany w ustawie nr CLVI z dnia 21 listopada 2011 r. i ustawie nr CIII z dnia 6 lipca 2012 r. w sprawie programu Erzsébet jest sprzeczny z art. 49 TFUE i 56 TFUE, ponieważ te przepisy krajowe wprowadzają monopol na rzecz podmiotów publicznych w zakresie wydawania bonów umożliwiających zakup zimnych posiłków, które mogą być przyznawane na warunkach korzystnych pod względem podatkowym przez pracodawców ich pracownikom w charakterze świadczeń w naturze. |
3) |
Węgry zostają obciążone kosztami postępowania. |