4.5.2013   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 129/9

1)

Czy art. 4 ust. 1 dyrektywy 2001/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym (1) należy interpretować w taki sposób, że do „publicznego rozpowszechniania” w państwie członkowskim towaru chronionego prawem autorskim dochodzi wówczas, gdy przedsiębiorstwo zawiera za pośrednictwem strony internetowej w państwie trzecim umowę kupna-sprzedaży i dostawy towaru do prywatnego nabywcy na znany sprzedawcy adres w państwie członkowskim, w którym towar ten jest chroniony prawem autorskim, otrzymuje zapłatę i wysyła na umówiony adres nabywcy, czy też w sytuacji takiej konieczne jest, aby sprzedaż tego towaru była poprzedzona ofertą lub reklamą skierowaną do odbiorców w państwie członkowskim, do którego towar jest dostarczany, albo też umieszczoną na stronie internetowej, której ci odbiorcy są grupą docelową?

2)

Czy art. 5 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mającej na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (2) należy interpretować w taki sposób, że do „używania w obrocie handlowym” znaku towarowego w państwie członkowskim dochodzi wówczas, gdy przedsiębiorstwo zawiera za pośrednictwem strony internetowej w państwie trzecim umowę kupna-sprzedaży i dostawy towaru opatrzonego znakiem towarowym do prywatnego nabywcy na znany sprzedawcy adres w państwie członkowskim, w którym znak ten jest zarejestrowany, otrzymuje zapłatę i wysyła na umówiony adres nabywcy, czy też w sytuacji takiej konieczne jest, aby sprzedaż tego towaru była poprzedzona ofertą lub reklamą skierowaną do odbiorców w danym państwie członkowskim albo też umieszczoną na stronie internetowej, której ci odbiorcy są grupą docelową?

3)

Czy art. 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (3) należy interpretować w taki sposób, że do „używania w obrocie handlowym” znaku towarowego w państwie członkowskim dochodzi wówczas, gdy przedsiębiorstwo zawiera za pośrednictwem strony internetowej w państwie trzecim umowę kupna-sprzedaży i dostawy towaru opatrzonego wspólnotowym znakiem towarowym do prywatnego nabywcy na znany sprzedawcy adres w państwie członkowskim, otrzymuje zapłatę i wysyła na umówiony adres nabywcy, czy też w sytuacji takiej konieczne jest, aby sprzedaż tego towaru była poprzedzona ofertą lub reklamą skierowaną do odbiorców w danym państwie członkowskim albo też umieszczoną na stronie internetowej, której ci odbiorcy są grupą docelową?

4)

Czy art. 2 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa (4) należy interpretować w taki sposób, że warunkiem zastosowania w państwie członkowskim przepisów o zapobieganiu wprowadzaniu do obrotu i niszczeniu „pirackich towarów” jest dojście do „publicznego rozpowszechniania” w tym państwie członkowskim zgodnie z określonymi w odpowiedzi na pytanie 1 warunkami?

5)

Czy art. 2 ust. 1 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1383/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. dotyczącego działań organów celnych skierowanych przeciwko towarom podejrzanym o naruszenie niektórych praw własności intelektualnej oraz środków podejmowanych w odniesieniu do towarów, co do których stwierdzono, że naruszyły takie prawa należy interpretować w taki sposób, że warunkiem zastosowania w państwie członkowskim przepisów o zapobieganiu wprowadzaniu do obrotu i niszczeniu „podrabianych towarów” jest dojście do „używania w obrocie handlowym” w tym państwie członkowskim zgodnie z określonymi w odpowiedziach na pytania 2 i 3 warunkami?