Swobodny przepływ towarów – Tranzyt wspólnotowy – Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny – Towary składowane czasowo – Towary niewspólnotowe – Przyjęcie zgłoszenia celnego – Chwila objęcia procedurą tranzytu zewnętrznego i nadania przeznaczenia celnego – Data zwolnienia towarów
(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 4 pkt 20, art. 37 ust. 2, art. 50, 67, 73, art. 82 ust. 1)
Artykuły 50, 67 i 73 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że towary niewspólnotowe, które były przedmiotem zgłoszenia celnego przyjętego przez organy celne w celu objęcia ich procedurą celną wspólnotowego tranzytu zewnętrznego i mające status towarów składowanych czasowo, zostają objęte tą procedurą celną i tym samym zostaje nadane im przeznaczenie celne, w chwili udzielenia zwolnienia tychże towarów.
Artykuł 67 wspomnianego kodeksu przewiduje oczywiście, że jeżeli szczególne przepisy nie stanowią inaczej, datą, którą należy uwzględniać przy stosowaniu wszelkich przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary, jest data przyjęcia zgłoszenia przez organy celne. Niemniej jednak samo przyjęcie zgłoszenia nie wystarcza dla zakończenia składowania czasowego. Artykuł 37 ust. 2 kodeksu celnego stanowi bowiem, że towary wprowadzane na obszar celny Wspólnoty pozostają pod dozorem celnym tak długo, jak jest to niezbędne do określenia ich statusu celnego, a w przypadku towarów niewspólnotowych i bez uszczerbku dla art. 82 ust. 1 tegoż kodeksu, aż do zmiany ich statusu celnego.
Co się tyczy omawianego tranzytu towary mogą znajdować się we wspólnotowym tranzycie zewnętrznym, jedynie jeżeli wszystkie warunki tego tranzytu są spełnione. W istocie konieczność lub możliwość zastosowania przez organy celne środków w celu weryfikacji, zapewnienia tożsamości lub złożenia zabezpieczenia nie pozwalają uznać, iż wszystkie warunki procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego mogą zostać spełnione przez samo przyjęcie zgłoszenia celnego. Ponadto okoliczność, iż towary mogą być objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego dopiero od chwili ich zwolnienia, wynika z definicji zawartej w art. 4 pkt 20 kodeksu celnego akcentującej fakt, że czynność organów celnych umożliwiająca użycie towarów jest podejmowana „w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte”.
(por. pkt 40–42, 46, 53–55; sentencja)
Sprawa C-542/11
Staatssecretaris van Financiën
przeciwko
Codirex Expeditie BV
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Hoge Raad der Nederlanden)
„Wspólnotowy kodeks celny — Rozporządzenie (EWG) nr 2913/92 — Towary składowane czasowo — Towary niewspólnotowe — Procedura celna wspólnotowego tranzytu zewnętrznego — Chwila nadania przeznaczenia celnego — Przyjęcie zgłoszenia celnego — Zwolnienie towarów — Dług celny”
Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 27 czerwca 2013 r.
Swobodny przepływ towarów – Tranzyt wspólnotowy – Wspólnotowy tranzyt zewnętrzny – Towary składowane czasowo – Towary niewspólnotowe – Przyjęcie zgłoszenia celnego – Chwila objęcia procedurą tranzytu zewnętrznego i nadania przeznaczenia celnego – Data zwolnienia towarów
(rozporządzenie Rady nr 2913/92, art. 4 pkt 20, art. 37 ust. 2, art. 50, 67, 73, art. 82 ust. 1)
Artykuły 50, 67 i 73 rozporządzenia nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks celny, zmienionego rozporządzeniem nr 648/2005, należy interpretować w ten sposób, że towary niewspólnotowe, które były przedmiotem zgłoszenia celnego przyjętego przez organy celne w celu objęcia ich procedurą celną wspólnotowego tranzytu zewnętrznego i mające status towarów składowanych czasowo, zostają objęte tą procedurą celną i tym samym zostaje nadane im przeznaczenie celne, w chwili udzielenia zwolnienia tychże towarów.
Artykuł 67 wspomnianego kodeksu przewiduje oczywiście, że jeżeli szczególne przepisy nie stanowią inaczej, datą, którą należy uwzględniać przy stosowaniu wszelkich przepisów regulujących procedurę celną, do której zgłaszane są towary, jest data przyjęcia zgłoszenia przez organy celne. Niemniej jednak samo przyjęcie zgłoszenia nie wystarcza dla zakończenia składowania czasowego. Artykuł 37 ust. 2 kodeksu celnego stanowi bowiem, że towary wprowadzane na obszar celny Wspólnoty pozostają pod dozorem celnym tak długo, jak jest to niezbędne do określenia ich statusu celnego, a w przypadku towarów niewspólnotowych i bez uszczerbku dla art. 82 ust. 1 tegoż kodeksu, aż do zmiany ich statusu celnego.
Co się tyczy omawianego tranzytu towary mogą znajdować się we wspólnotowym tranzycie zewnętrznym, jedynie jeżeli wszystkie warunki tego tranzytu są spełnione. W istocie konieczność lub możliwość zastosowania przez organy celne środków w celu weryfikacji, zapewnienia tożsamości lub złożenia zabezpieczenia nie pozwalają uznać, iż wszystkie warunki procedury wspólnotowego tranzytu zewnętrznego mogą zostać spełnione przez samo przyjęcie zgłoszenia celnego. Ponadto okoliczność, iż towary mogą być objęte procedurą wspólnotowego tranzytu zewnętrznego dopiero od chwili ich zwolnienia, wynika z definicji zawartej w art. 4 pkt 20 kodeksu celnego akcentującej fakt, że czynność organów celnych umożliwiająca użycie towarów jest podejmowana „w celach określonych przez procedurę celną, jaką zostały objęte”.
(por. pkt 40–42, 46, 53–55; sentencja)