Zbliżanie ustawodawstw – Społeczeństwo informacyjne – Prawo autorskie i prawa pokrewne – Ochrona danych osobowych w sektorze łączności elektronicznej – Skierowany do dostawcy dostępu do Internetu nakaz wdrożenia systemu filtrowania wszystkich połączeń elektronicznych, mający zastosowanie bez rozróżnienia w stosunku do wszystkich jego klientów, w celach zapobiegawczych na wyłączny koszt dostawcy i bez ograniczeń w czasie w celu ochrony przed naruszeniami prawa własności intelektualnej – Niedopuszczalność
(Karta praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 8, 11; dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady: 95/46; 2000/31, art. 15 ust. 1; 2001/29; 2002/58; 2004/48, art. 3 ust. 1)
Dyrektywy 2000/31 w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego 2001/29 w sprawie harmonizacji niektórych aspektów praw autorskich i pokrewnych w społeczeństwie informacyjnym, 95/46 w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych oraz 2002/58 dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej pozostające w związku i interpretowane w świetle wymogów wynikających z ochrony mających zastosowanie praw podstawowych, należy rozumieć w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie skierowanemu do dostawcy dostępu do Internetu nakazowi wdrożenia systemu filtrowania.
– wszystkich połączeń elektronicznych przekazywanych za pośrednictwem jego usług, w szczególności przy zastosowaniu programów „peer‑to‑peer”;
– mającego zastosowanie bez rozróżnienia w stosunku do wszystkich jego klientów;
– w celach zapobiegawczych;
– na wyłączny koszt ISP i
– bez ograniczeń w czasie,
zdolnego do zidentyfikowania w sieci tego dostawcy przypadków przekazywania plików elektronicznych zawierających utwory muzyczne, kinematograficzne lub audiowizualne, co do których strona powodowa rości sobie prawa własności intelektualnej, celem zablokowania transferu plików, których wymiana narusza prawo autorskie.
W istocie taki nakaz nakładający na danego dostawcę obowiązek wdrożenia sytemu filtrowania wymagałby od niego prowadzenia aktywnego nadzoru nad wszystkimi danymi każdego z jego klientów celem zapobieżenia wszelkim przyszłym naruszeniom praw własności intelektualnej, nakładając nań tym samym obowiązek sprawowania ogólnego nadzoru, zakazanego przez art. 15 ust. 1 dyrektywy 2000/31. Taki nakaz stanowiłby jednocześnie kwalifikowane naruszenie wolności prowadzenia przez danego dostawcę działalności gospodarczej, ponieważ zobowiązywałby go do wprowadzenia złożonego, kosztownego i trwałego systemu informatycznego na jego własny koszt, co byłoby zresztą sprzeczne z przesłankami przewidzianymi w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2004/48, który wymaga, by środki służące zapewnieniu poszanowania praw własności intelektualnej nie były nadmiernie skomplikowane czy kosztowne. W tych warunkach nakaz ustanowienia spornego sytemu filtrowania nie spełniałby wymogu zapewnienia odpowiedniej równowagi między z jednej strony ochroną prawa własności intelektualnej, z której korzystają podmioty prawa autorskiego, a z drugiej strony ochroną wolności prowadzenia działalności gospodarczej, z której korzystają podmioty gospodarcze takie jak dostawcy dostępu do Internetu. Co więcej, skutki takiego nakazu nie ograniczyłyby się do owych dostawców, gdyż system filtrowania może naruszać także prawa podstawowe klientów owych dostawców, a mianowicie ich prawo do ochrony danych osobowych oraz wolność otrzymywania i przekazywania informacji, chronione przez art. 8 i 11 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Po pierwsze, nakaz ustanowienia spornego sytemu filtrowania pociągałby za sobą konieczność przeprowadzania systematycznej analizy wszelkich treści oraz gromadzenie i identyfikację adresów IP użytkowników, od których pochodzą przesłane w sieci nielegalne treści, przy czym adresy te stanowią chronione dane osobowe, jako że pozwalają na precyzyjną identyfikację tych użytkowników. Po drugie, istniałoby ryzyko, że omawiany nakaz naruszyłby wolność informacji, ponieważ system ten mógłby nie rozróżniać w wystarczającym stopniu treści niezgodnej z prawem i treści zgodnej z prawem, skutkiem czego jego wdrożenie mogłoby doprowadzić do blokady połączeń o treści zgodnej z prawem.
(por. pkt 40, 48–52; sentencja)