Postanowienie Trybunału (szósta izba) z dnia 16 czerwca 2010 r. – RANI Slovakia przeciwko Hankook Tire Magyarország
(sprawa C‑298/09)
Artykuł 104 § 3 akapit pierwszy regulaminu postępowania – Przystąpienie do Unii Europejskiej – Swoboda świadczenia usług – Dyrektywa 96/71/WE – Oddelegowanie pracowników w ramach świadczenia usług – Przedsiębiorstwo pracy tymczasowej – Wymóg posiadania siedziby na terytorium państwa członkowskiego, w którym usługa jest świadczona
1. Swoboda świadczenia usług – Postanowienia traktatu – Stosowanie do nowych państw członkowskich – Węgry (art. 49–54 WE; akt przystąpienia z 2003 r., art. 2, art. 53, art. 54) (por. pkt 37-39; pkt 1 sentencji)
2. Swoboda świadczenia usług – Delegowanie pracowników w ramach świadczenia usług – Dyrektywa 96/71 (dyrektywa 96/71 Parlamentu Europejskiego i Rady, motyw 19 i art. 1 ust. 4) (por. pkt 47-51, pkt 2 sentencji)
3. Swoboda świadczenia usług – Ograniczenia – Przedsiębiorstwa pracy tymczasowej (art. 49 WE, 54 WE) (por. pkt 56-58, pkt 3 sentencji)
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Fővárosi Bíróság – Wykładnia art. 3 lit. c) WE, art. 49, 52 i 54 WE, oraz dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz.U. L 18, s. 1) – Uregulowanie krajowe ograniczające prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej jedynie do przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym |
Sentencja
1) |
Wykładni art. 49–54 WE nie można dokonywać w ten sposób, że uregulowanie państwa członkowskiego dotyczące prowadzenia działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej obowiązujące w dniu przystąpienia tego państwa do Unii Europejskiej pozostaje ważne do czasu przyjęcia przez Radę Unii Europejskiej programu lub dyrektyw wykonujących te postanowienia w celu ustalenia warunków liberalizacji dla tego rodzaju usług. |
2) |
Ani motyw 19 dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, ani jej art. 1 ust. 4 nie mogą być interpretowane w ten sposób, że państwo członkowskie może zastrzec prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej jedynie dla przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym lub traktować je – w zakresie wydawania zezwolenia na wykonywanie działalności – w sposób bardziej korzystny niż przedsiębiorstwa posiadające siedzibę w innym państwie członkowskim. |
3) |
Wykładni art. 49–54 WE należy dokonywać w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie istnieniu uregulowania państwa członkowskiego takiego jak w sprawie przed sądem krajowym, które zastrzega prowadzenie działalności jako przedsiębiorstwo pracy tymczasowej dla przedsiębiorstw posiadających siedzibę na terytorium krajowym. |