20.6.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 141/30

1)

„W rozumieniu art. 10 akapit drugi WE i art. 249 akapit drugi WE: i) czy ustawodawca grecki miał obowiązek powstrzymania się w okresie obowiązywania czasowego wyłączenia stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie morskim w obrębie państw członkowskich (kabotaż morski), wprowadzonego w odniesieniu do Grecji przez art. 6 ust. 3 tego rozporządzenia, czyli do dnia 1 stycznia 2004 r. od przyjmowania takich przepisów, które mogłyby poważnie zagrozić pełnemu i skutecznemu stosowaniu przez Grecję rozporządzenia nr 3577/92 po dniu 1 stycznia 2004 r. oraz ii) czy jednostki mają prawo do powoływania się na to rozporządzenie w celu kwestionowania ważności przepisów przyjętych przez ustawodawcę greckiego przed dniem 1 stycznia 2004 r., w sytuacji gdy te przepisy krajowe poważnie zagrażają pełnemu i skutecznemu stosowaniu rozporządzenia przez Grecję po dniu 1 stycznia 2004 r.?”

2)

„W razie udzielenia twierdzącej odpowiedzi na pierwsze pytanie, czy pełne stosowanie przez Grecję rozporządzenia nr 3577/92 od dnia 1 stycznia 2004 r. było poważnie zagrożone ze względu na przyjęcie przez ustawodawcę greckiego przed dniem 1 stycznia 2004 r. przepisów o charakterze wyczerpującym i trwałym, które są niezgodne z przepisami rozporządzenia nr 3577/92 przy jednoczesnym braku ustanowienia, że ich ważność wygasa z dniem 1 stycznia 2004 r.?”

3)

„W razie udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze i drugie pytanie, czy art. 1, 2 i 4 rozporządzenia (EWG) nr 3577/92 zezwalają na przyjęcie przepisów krajowych, zgodnie z którymi armatorzy mogą świadczyć usługi kabotażu morskiego tylko na określonych liniach, których lista jest ustalana corocznie przez właściwą władzę krajową i pod warunkiem uzyskania pozwolenia administracyjnego w ramach systemu pozwoleń charakteryzującego się następującymi cechami: i) dotyczy on wszystkich linii związanych z wyspami bez czynienia jakichkolwiek rozróżnień, ii) władze krajowe mają, w ramach przyjęcia tego wniosku, możliwość wprowadzenia, w sposób uznaniowy i bez uprzedniego określenia stosowanych kryteriów, zmian dotyczących takich elementów złożonego wniosku o wydanie pozwolenia na rozpoczęcie świadczenia usług na danej linii jak częstotliwość usług i okresy przerw w ich świadczeniu oraz opłaty za wynajem?”

4)

„W razie udzielenia na pierwsze i drugie pytanie odpowiedzi twierdzącej, czy przepisy krajowe stanowiące, że armator, któremu zostało wydane przez administrację pozwolenie na rozpoczęcie świadczenia usług na określonej linii (poprzez przyjęcie wniosku w formie pierwotnej bądź po uprzednim dokonaniu zmian dotyczących jego określonych elementów, które to zmiany zostały zaakceptowane przez armatora) jest co do zasady zobowiązany do świadczenia usług w sposób nieprzerwany na linii, o którą chodzi przez cały okres obsługi w ciągu danego roku i do przedłożenia przed rozpoczęciem świadczenia usług listu gwarancyjnego tytułem gwarancji wypełnienia tego zobowiązania, która podlega przepadkowi w całości lub w części w razie niewykonania lub niepełnego wykonania rzeczonego zobowiązania, prowadzą do takiego ograniczenia swobody świadczenia usług, która w rozumieniu art. 49 WE nie jest dopuszczalna?”