SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY na temat stosowania art. 263 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE, dotyczące skrócenia terminów /* COM/2012/0337 final */
SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY na temat stosowania art. 263 ust. 1 dyrektywy
Rady 2006/112/WE, dotyczące skrócenia terminów 1. Wprowadzenie Zgodnie z art. 2 dyrektywy Rady 2008/117/WE z dnia
16 grudnia 2008 r. Komisja jest zobowiązana do przedstawienia, na
podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, najpóźniej do
dnia 30 czerwca 2011 r., sprawozdania oceniającego wpływ art. 263 ust. 1
dyrektywy 2006/112/WE na zdolność państw członkowskich w zakresie zwalczania
uchylania się od podatku VAT w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów i
wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług oraz przydatność możliwości
przewidzianych w art. 263 ust. 1a–1c; a także do zgłoszenia, w razie potrzeby,
stosownych wniosków. Wykrywając przypadki nieuczciwych transakcji,
państwa członkowskie napotykały zasadniczy problem, który polegał na tym, że
dane zawarte w informacjach podsumowujących dostępne były dopiero po 6
miesiącach, czyli zdecydowanie zbyt późno, jak na potrzeby analizy ryzyka.
Dlatego też pierwszą inicjatywą podjętą przez Komisję w tej dziedzinie było
złożenie wniosku w sprawie zmiany dyrektywy VAT w celu skrócenia terminów
składania i przekazywania informacji podsumowujących do 1 miesiąca. Przyjęcie dyrektywy 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008
r. stanowiło pierwszą reakcję na wniosek państw członkowskich o wzmocnienie
systemu VAT oraz wsparcie ich w wysiłkach podejmowanych w celu zwalczania
uchylania się od podatku VAT . Dyrektywą tą zmieniono art. 263 ust. 1 dyrektywy
2006/112/WE, umożliwiając skrócenie ustawowych terminów deklarowania transakcji
transgranicznych do celów VAT oraz skrócenie terminów wymiany takich informacji
między państwami członkowskimi, tak by umożliwić szybsze wykrywanie nadużyć, w
szczególności jeżeli chodzi o tzw. „karuzele VAT”. Artykuł, który powinien
zostać wdrożony do dnia 1 stycznia 2010 r., zawiera następujący wymóg: Zasadniczo od dnia 1 stycznia 2010 r.
transakcje transgraniczne będą deklarowane dla celów VAT miesięcznie; Państwa członkowskie będą jednak mogły zezwolić
podmiotom, których obroty wynoszą mniej niż 50 000 EUR (bez VAT), na składanie
informacji podsumowujących dla transgranicznych dostaw towarów (opcjonalnie 100 000
EUR do 31 grudnia 2011 r.) kwartalnie, a wszystkim podmiotom świadczącym usługi
- na dalsze składanie informacji podsumowujących kwartalnie. Sprawozdanie Komisji dotyczy następujących
najważniejszych kwestii: · Na ile przyspieszenie wymiany informacji zwiększyło zdolność państw
członkowskich w zakresie zwalczania uchylania się od podatku VAT i czy przyczyniło
się na przykład do szybszego wykrywania „znikających podmiotów gospodarczych”
lub usprawnienia krajowego systemu zarządzania ryzykiem? · Czy możliwości przewidziane w art. 263 dyrektywy 2006/112/WE miały
jakikolwiek wpływ na realizację celu, jakim było zwiększenie zdolności państw
członkowskich w zakresie zwalczania uchylania się od podatku VAT, przy
jednoczesnym ograniczaniu do minimum obciążeń administracyjnych nakładanych
na przedsiębiorstwa, zgodnie ze strategią lizbońską? · Jaki był wpływ skrócenia terminów składania informacji podsumowujących
oraz różnych przewidzianych możliwości na przedsiębiorstwa, zważywszy że
jednym z celów agendy lizbońskiej jest ograniczanie do minimum obciążeń
administracyjnych nakładanych na przedsiębiorstwa? Aby zapewnić państwom członkowskim czas na
zapoznanie się z funkcjonowaniem nowych przepisów, Komisja podjęła decyzję o
wydłużeniu terminu przedłożenia niniejszego sprawozdania. 2. źródła informacji wykorzystane do oceny
stosowania art. 263 ust. 1 Za wdrożenie i stosowanie art. 263 ust. 1
odpowiedzialność ponoszą państwa członkowskie. Zatem niniejsza ocena może
opierać się jedynie na informacjach otrzymanych od państw członkowskich. W celu
zgromadzenia informacji niezbędnych do oceny wpływu tych nowo przyjętych
przepisów Komisja przesłała państwom członkowskim dwa kwestionariusze:
jeden przed wdrożeniem nowych przepisów, a drugi – po ich wdrożeniu. Głównym
celem kwestionariuszy było dostarczenie informacji umożliwiających porównanie
sytuacji w państwach członkowskich przed wprowadzeniem skróconych terminów z
sytuacją w państwach członkowskich po wdrożeniu nowych przepisów. Należy
nadmienić, że nie wszystkie państwa członkowskie były w stanie stosować nowe
przepisy od dnia 1 stycznia 2010 r. Ponadto tylko 22 państwa członkowskie
udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a poziom
szczegółowości odpowiedzi był czasem niewystarczający do przeprowadzenia
odpowiedniej analizy. Jeżeli chodzi o wpływ skrócenia terminów oraz
przewidzianych w przepisach możliwości na przedsiębiorstwa, Komisja podjęła
próbę uzyskania niezbędnych informacji w drodze ekspertyzy[1]. W tym celu zleciła ona
PwC wykonanie ekspertyzy i zbadanie zagadnienia z perspektywy przedsiębiorstw.
Ekspertyzę dostarczono w październiku 2011 r. i jest ona dostępna na stronach
internetowych Komisji pod następującym adresem: http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/publications/studies/index_en.htm 3. Najważniejsze ustalenia 3.1. Krótki opis sposobu wdrożenia
przez państwa członkowskie przepisów nowego art. 263 ust. 1 w ich
ustawodawstwie krajowym[2] Na mocy nowego art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE
obowiązuje ogólna zasada, że od dnia 1 stycznia 2010 r. informacje
podsumowujące w związku z wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów, w tym
dostawami domniemanymi, oraz wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług
sporządzane są za każdy miesiąc kalendarzowy w terminie nieprzekraczającym
jednego miesiąca, zgodnie z procedurami, które zostaną określone przez państwa
członkowskie. Z ekspertyzy wynika, że (praktyczne) wdrożenie
art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, a zwłaszcza przewidzianych w nim możliwości,
nie jest jednolite. Na przykład: –
17 państw członkowskich wprowadziło odstępstwo
umożliwiające składanie informacji podsumowujących kwartalnie, a 10 państw
członkowskich go nie wprowadziło; –
5 państw członkowskich przyjęło, że stosowanie tego
odstępstwa jest obowiązkowe, a 12 uznało je za nieobowiązkowe; –
2 państwa członkowskie wymagają osobnych informacji
podsumowujących dla towarów i usług, natomiast pozostałe 25 państw
członkowskich wymaga łącznych informacji podsumowujących; w 4 państwach
członkowskich mogą występować różnice w okresach sprawozdawczych w przypadku
wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, w tym dostaw domniemanych, z jednej
strony, i wewnątrzwspólnotowego świadczenia usług z drugiej strony; –
22 państwa członkowskie wymagają składania
informacji drogą elektroniczną (w 10 państwach członkowskich obowiązują jednak
wyjątki), natomiast 5 innych przewiduje taką możliwość. Tabela z podsumowaniem tej złożonej sytuacji
znajduje się w załączniku 1. 3.2. Konsekwencje dla
administracji podatkowej 3.2.1. Wpływ na pracę administracji
podatkowej Większość państw członkowskich potwierdziła, że
dane pochodzące z informacji podsumowujących wykorzystuje się podobnie jak przed
wprowadzeniem miesięcznego okresu sprawozdawczego. Obecnie jednak liczba
informacji podsumowujących składanych zarówno dla towarów, jak i usług jest
większa. Wprawdzie niektóre państwa członkowskie (takie jak
CY, DE, PL, SK, SI i UK) wskazały, że obciążenie pracą administracji podatkowej
wzrosło, ponieważ informacje podsumowujące składa się teraz częściej, ale inne
państwa członkowskie (np. ES) broniły obecnej sytuacji, twierdząc że dzięki
temu mają możliwość lepszego rozłożenia pracy w ciągu roku, co pozwala uniknąć
spiętrzenia pracy co kwartał. Inną podawaną przyczyną zwiększenia obciążenia
pracą jest uwzględnienie usług w informacji podsumowującej, co jest kolejną
innowacją wynikającą z przyjęcia pakietu VAT. Większość państw członkowskich uważa, że skrócenie
terminów mogłoby zwiększyć efektywność administracji podatkowej dzięki szybszej
wymianie informacji, bardziej efektywnej analizie ryzyka, bardziej efektywnym
kontrolom oraz większym korzyściom dla Eurofisc. Podkreślano również, że ogólnie decyzje mogą być
teraz podejmowane z większą dokładnością i że rzadziej występuje konieczność
wysyłania wezwań do przekazania informacji. 3.2.2. Wpływ na analizę ryzyka Ogólnie państwa członkowskie stwierdziły, że mimo
iż obecnie otrzymują dane z informacji podsumowujących miesięcznie, nie
wpłynęło to jak dotąd na praktyczne aspekty przeprowadzanej przez nie analizy
ryzyka. W wielu państwach członkowskich stosuje się te same parametry co
wcześniej. Niektóre państwa członkowskie (np. HU i FI) zapowiedziały, że planują
zmodernizować swoje systemy analizy ryzyka poprzez wprowadzenie dodatkowych
parametrów. Zwrócono także uwagę, że chociaż wykorzystuje się te same dane co
poprzednio, otrzymywanie informacji wcześniej umożliwia administracjom
podatkowym szybsze reagowanie w przypadku anomalii. Jeżeli chodzi o czas przetwarzania danych, ogólnie
większość państw członkowskich odpowiedziała, że proces analizy ryzyka nie
wymagał żadnych dodatkowych zasobów, ponieważ dane pochodzące z informacji
podsumowujących były już elementem ogólnej oceny ryzyka podatników. Trudne
wydaje się oszacowanie zasobów potrzebnych jedynie do celów analizy ryzyka. Z
dalszych uwag przekazanych przez państwa członkowskie wynika, że czasem w
dalszym ciągu przeprowadzają one analizę ryzyka w ujęciu kwartalnym tylko
dlatego, że jest ona bardzo czasochłonna, natomiast inne państwa stwierdziły
wyraźnie, że skrócenie terminów oznaczałoby konieczność przydzielenia przez
administracje podatkowe dodatkowych zasobów, zarówno ludzkich, jak i IT, gdyby
chciano w pełni spożytkować korzyści wynikające z informacji otrzymywanych co
miesiąc. 3.2.3. Wpływ na kontrole Dane pochodzące z informacji podsumowujących
wykorzystuje się zazwyczaj na etapie selekcji (przypadków do kontroli) oraz w
fazie kontroli (przeprowadzania kontroli). Takie dane wykorzystuje się do kontroli we
wszystkich państwach członkowskich. Ogólnie jest to istotny element systemu
oceny ryzyka, ponieważ dane pochodzące z informacji podsumowujących zapewniają
bardziej szczegółowe informacje o transakcjach wewnątrzwspólnotowych w danym
okresie. Ogólna procedura polega na dopasowaniu informacji podsumowujących do
deklaracji VAT i sprawdzeniu ważności numerów VAT przy użyciu VIES. W przypadku
ryzyka wstępne ustalenia wynikające z braku zgodności danych zasadniczo
prowadzą do dalszego postępowania wyjaśniającego, co wiąże się z wysyłaniem
wezwań do przekazania informacji do innych państw członkowskich w przypadku
handlu wewnątrzwspólnotowego: im szybciej zostanie przeprowadzona analiza, tym
szybciej można przeprowadzić kontrolę. Skrócenie terminów nie wpłynęło na
zmianę tej praktyki, ale umożliwiło administracji podatkowej przeprowadzającej
kontrole szybsze przesyłanie zapytań lub spontanicznych potwierdzeń dla państwa
członkowskiego o odbiorze. 3.2.4. Wpływ na wykrywanie
nieprawidłowości i oszustw Chociaż niektóre państwa członkowskie (takie jak
GR, LT i RO) zgłosiły wzrost liczby wykrytych „znikających podmiotów
gospodarczych”, lecz zdecydowana większość państw członkowskich uznała, że jest
jeszcze zbyt wcześnie na to, by stwierdzić, czy skrócenie terminów doprowadziło
do zwiększenia wykrywalności nieprawidłowości. Nie przedstawiono w tym
względzie żadnych danych. Zwrócono uwagę, że chociaż wykrywalność
nieprawidłowości sama w sobie nie wzrosła, należy podkreślić, że skrócenie
terminu składania informacji podsumowujących w połączeniu z miesięczną
deklaracją VAT skróciło okres, w którym spółka pośrednicząca może prowadzić
działalność zanim zostanie wykryta. Stwierdzono ponadto, że ponieważ państwa
członkowskie mogą zdecydować się na dalsze stosowanie innych okresów
sprawozdawczych dla informacji podsumowujących niż dla deklaracji VAT, nie było
możliwości systematycznego sprawdzenia danych zawartych w deklaracjach VAT z
danymi otrzymywanymi dzięki informacjom podsumowującym miesięcznie. Rolę EUROFISC w bardziej systematycznym wykrywaniu
spółek pośredniczących uznano za istotną, a wczesne wykrycie zaowocowało
kilkoma kontrolami, które rozpoczęto wcześniej, niż miałoby to miejsce w innej
sytuacji. Niestety większość państw członkowskich nie przekazała szczegółowych
danych na temat liczby wykrytych przypadków oszustw oraz należnej kwoty podatku
od czasu wprowadzenia nowych przepisów. Nieliczne państwa członkowskie (mianowicie LT, GR
i EE) wykryły kilka przypadków (ewentualnych) oszustw dotyczących usług, ale
większość państw członkowskich nie podała konkretnych danych na temat kwoty
utraconego VAT w wyniku tych oszustw. Wydaje się, że jest zbyt wcześnie, by
ocenić efektywność uwzględnienia danych o usługach w informacjach podsumowujących. 3.2.5. Wpływ dopuszczonych możliwości Państwa członkowskie zapytano, czy stosowanie
różnych dopuszczonych możliwości przez kilka państw członkowskich miało jakiś
negatywny wpływ na ich zdolność wykorzystania otrzymanych informacji. Z uzyskanych
odpowiedzi wynika, że kontrole krzyżowe danych z państwa członkowskiego dostawy
i danych z państwa członkowskiego nabycia stwarzają problemy. Różne okresy
sprawozdawcze i możliwości stosowane przez inne państwa członkowskie utrudniły
szybsze porównywanie danych w państwie członkowskim nabycia. Oczywiście prawie
niemożliwe jest opieranie się na systematycznych porównaniach dokonywanych
miesięcznie, gdy (część) informacji przekazuje się wyłącznie kwartalnie. Niemniej jednak argumentowano w tym miejscu, że
możliwości dostępne są jedynie w odniesieniu do obszarów niskiego ryzyka, a
ponieważ wszyscy byli świadomi możliwości dostępnych w poszczególnych państwach
członkowskich, nie należy wyolbrzymiać trudności, jakie może spowodować
stworzenie tych możliwości. Podsumowując należy stwierdzić, że odpowiedzi
państw członkowskich wyraźnie wskazują, że zdaniem większości z nich stosowanie
różnych możliwości i różnych okresów sprawozdawczych poważnie utrudnia szybką i
trafną ocenę danych. W związku z tym nie można w pełni spożytkować
potencjalnych korzyści płynących ze skrócenia terminów. 3.2.6. Wniosek Ogólnie można powiedzieć, że państwa członkowskie
potrzebują więcej czasu na dokładną ocenę nowej sytuacji i dostarczenie
bardziej szczegółowej analizy ilościowej. Niektóre państwa członkowskie
spóźniły się także z pełnym wdrożeniem nowych przepisów, co uniemożliwiło im
dostarczenie bardziej szczegółowej analizy. Wydaje się jednak, że nowe przepisy art. 263 ust. 1
miały pozytywny wpływ na efektywność działań w zakresie zwalczania oszustw.
Państwa członkowskie uważają skrócenie terminów składania informacji
podsumowujących oraz przekazywania sprawozdań do systemu VIES za duże
usprawnienie z punktu widzenia przeprowadzanej przez nie analizy ryzyka. Zatem
szybsza wymiana informacji prowadzi do szybszych kontroli. Stosowanie różnych progów, możliwości i okresów
sprawozdawczych jest obecnie największą przeszkodą utrudniającą usprawnienie
procedur wykrywania oszustw i oceny ryzyka. Mniej rozbieżne stosowanie reguł,
zarówno jeżeli chodzi o różne okresy sprawozdawcze, jak i rozbieżności między
państwami członkowskimi dałoby państwom członkowskim większe korzyści ze
skrócenia terminu składania informacji podsumowujących. 3.3. Doświadczenia z perspektywy
przedsiębiorstw 3.3.1. Uwaga wstępna Przy ocenie wniosków z ekspertyzy przeprowadzonej
przez wykonawcę zewnętrznego należy wziąć pod uwagę pewne ograniczenia i
zastrzeżenia. W szczególności należy pamiętać, że próba 23 przedsiębiorstw objętych
analizą przypadków jest zbyt mała, by wyciągać jednoznaczne wnioski. Wykonawca
zewnętrzny przyznał, że w próbce nie znalazły się przedsiębiorstwa, które
korzystałyby z dostępnych możliwości. Stało się tak dlatego, że
przedsiębiorstwa uwzględnione w próbce przekroczyły próg przewidziany w art. 263
ust. 1a albo też postanowiły nie korzystać z możliwości wybrania alternatywnego
okresu sprawozdawczego. Ponadto ponieważ pakiet VAT musiał zostać wdrożony
w tym samym czasie co przepisy art. 263 ust. 1, trudno było przedsiębiorstwom
rozdzielić koszty wynikającego z tych ostatnich przepisów od kosztów związanych
z wdrożeniem pakietu VAT. Niemożliwe okazało się także ustalenie kosztów
związanych z uwzględnieniem wewnątrzwspólnotowych transakcji świadczenia usług
w informacjach podsumowujących, ponieważ łączenie dostaw z transakcjami
świadczenia usług jest powszechną praktyką przedsiębiorstw. Z uwagi na to, że wykonawca zewnętrzny wyraźnie
stwierdził, że ilościowe wyniki ekspertyzy mają charakter orientacyjny i należy
je traktować z ostrożnością, Komisja w swoim dokumencie koncentruje
się w następnym punkcie na informacjach jakościowych przekazanych przez
przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków. 3.3.2. Wpływ na obciążenie
administracyjne i koszty zapewnienia zgodności Z ekspertyzy wynika, że informacje jakościowe
przekazane przez 23 przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków wskazują na
pewne istotne kwestie dotyczące wpływu wdrożenia art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE. Wprawdzie przekazywanie informacji podsumowujących
co miesiąc i comiesięczne porównywanie danych uznano za dodatkowe obciążenie
administracyjne, lecz jest to także czynnik motywujący przedsiębiorstwa do
przeprowadzania częstszych kontroli wewnętrznych. Będzie to miało pozytywny
wpływ na jakość danych przedsiębiorstw. W związku z tym większość
przedsiębiorstw oczekuje, że w przyszłości korzyści związane z lepszą jakością
i większą wiarygodnością danych przeważą nad kosztami administracyjnymi. Poziom automatyzacji ma duży wpływ na postrzeganą
złożoność i na koszty administracyjne. Wprowadzenie zautomatyzowanych procesów
wewnętrznych wiąże się poniesieniem znaczących kosztów jednorazowych, ponieważ
przedsiębiorstwa muszą zmienić/zaktualizować swoje systemy i zarządzać zmianami
wewnętrznymi. Jednocześnie przedsiębiorstwa doceniają, że spowoduje to z czasem
obniżenie kosztów stałych. Brak harmonizacji w UE, jeżeli chodzi o terminy
składania informacji, format i poziom szczegółowości jest szczególnie uciążliwy
dla przedsiębiorstw, które działają lub są zarejestrowane w wielu miejscach w
UE. Respondenci sugerują także, że harmonizacji terminów powinna towarzyszyć
harmonizacja procedur składania informacji – tzn. przejście na składanie ich
drogą elektroniczną, a w szczególności, wprowadzenie prostego, łatwego w
obsłudze dla użytkownika interfejsu, który maksymalnie usprawniałby
comiesięczne składanie informacji. Przedsiębiorstwa zajmujące się zarówno
wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, jak i wewnątrzwspólnotowym świadczeniem
usług lub tylko wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług mają trudności ze
zgromadzeniem kompletnych informacji w celu sporządzenia informacji
podsumowujących. W szczególności dodanie usług postrzega się jako wyższy poziom
szczegółowości przekazywanych informacji w porównaniu z sytuacją sprzed 1
stycznia 2010 r. Przedsiębiorstwa uwzględnione w analizie
przypadków wskazują, że zwiększyła się wymiana informacji z organami
podatkowymi. Ponieważ w częściej składanych informacjach podsumowujących trzeba
uwzględnić więcej danych (wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług) i częściej
także dokonuje się korekt, organy podatkowe mają zwykle więcej pytań
wymagających odpowiedzi ze strony przedsiębiorstw niż przed wprowadzeniem
nowych przepisów. Na podsumowanie opinii wyrażonych przez
przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków można wskazać trzy wątki: –
niektóre przedsiębiorstwa są raczej zdania, że
zmiany regulacyjne mają neutralny wpływ na ich działalność, z zasługującym na
uwagę wyjątkiem dotyczącym jednorazowych kosztów związanych z aktualizacją/zmianą
stosowanych przez nie systemów, uznawanych za znaczący koszt; –
inne przedsiębiorstwa wskazują wyraźnie, że
bardziej odpowiadała im sytuacja przed wdrożeniem art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE,
sugerując, że doprowadziło to do powstania nowych istotnych czynników kosztów;
nie potrafiły one jednak określić, czy te koszty wynikały przede wszystkim z
konieczności uwzględnienia usług czy z tego, że termin składania informacji
skrócono do 1 miesiąca; –
wiele przedsiębiorstw dostrzega także korzyści,
jakie nowa sytuacja przyniesie w przyszłości, zwracając uwagę m.in. na lepszą
jakość danych oraz mniejszą liczbę przypadków oszustw podatkowych. 3.3.3. Potencjalny wpływ bardziej
zharmonizowanej sytuacji - stosowania przez państwa członkowskie tego samego
terminu bez odstępstw i progów Potencjalny wpływ bardziej zharmonizowanej
sytuacji można wstępnie ocenić jako pozytywny z jakościowego punktu widzenia.
Ściślej rzecz biorąc przedsiębiorstwa oczekują, że harmonizacja we wszystkich
państwach członkowskich przyczyni się do obniżenia ponoszonych kosztów.
Proponują także, by harmonizacji terminów towarzyszyła harmonizacja metod
przekazywania informacji – tzn. przejście na obowiązkowe przekazywanie ich
drogą elektroniczną we wszystkich państwach członkowskich oraz, przede wszystkim,
prosty, łatwy w obsłudze dla użytkownika interfejs, jak najbardziej ułatwiający
comiesięczne przekazywanie informacji. 3.3.4. Wniosek We wnioskach z ekspertyzy stwierdzono, że
konieczne byłoby przeprowadzenie dalszej analizy dodatkowych jednorazowych i
stałych kosztów wynikających z nowych przepisów VAT dla przedsiębiorstw z
uwzględnieniem celów nowych przepisów VAT i płynących z nich korzyści, takich
jak zmniejszenia ubytku dochodów z VAT poprzez szybsze wykrywanie oszustw i zmniejszenie
ryzyka karuzeli VAT. Przedsiębiorstwa również by na tym skorzystały, bo
zmniejszyłoby się ryzyko, że zostaną przypadkowo uwikłane w uchylanie się od
podatku VAT i pociągnięte za to do odpowiedzialności. Mogłoby to także pomóc
ograniczyć zjawisko uchylania się od podatku VAT i nieuczciwą konkurencję ze
strony nieuczciwych przedsiębiorstw. Można także jeszcze przeanalizować, jak zmniejszyć
stałe koszty np. poprzez harmonizację procedur przekazywania danych dzięki za
zastosowaniu jednego, łatwego w obsłudze dla użytkownika interfejsu dla
wszystkich państw członkowskich lub akceptowanie plików XML, które byłyby
przesyłane w tym samym formacie we wszystkich państwach członkowskich. 4. Uwagi końcowe Ogólnie państwa członkowskie uważają, że było
jeszcze zbyt wcześnie, by w pełni ocenić wpływ skróconych terminów składania
informacji podsumowujących. Komisja rozumie, że państwa członkowskie potrzebują
więcej czasu na dostosowanie swoich systemów analizy ryzyka i pełne
spożytkowanie korzyści wynikających z tej zmiany w przepisach. Na obecnym etapie jest jednak jasne, że państwa
członkowskie w dużej mierze uważają, że szybszy dostęp do danych zawartych w
informacjach podsumowujących stanowi rzeczywistą korzyść z punktu widzenia ich
zdolności do szybszego wykrywania nieuczciwych transakcji. Oprócz szybszej
wymiany informacji za pośrednictwem sieci Eurofisc nowe przepisy umożliwiają
państwom członkowskim podjęcie działań wobec oszustów szybciej niż dotychczas. Z drugiej strony dopuszczenie możliwości
stosowania przez państwa członkowskie różnych okresów sprawozdawczych nadal
uważa się za przeszkodę utrudniającą w pełni skuteczne wykorzystywanie środka
przy ocenie ryzyka i w działaniach związanych z zapobieganiem oszustwom. Z perspektywy przedsiębiorstw jasne jest, że
skrócenie terminu składania informacji podsumowującej prowadzi do wzrostu
związanych z tym kosztów, ponieważ znacznie wzrosła liczba przekazywanych
sprawozdań. Ponadto prowadzi to do częstszych kontaktów z administracją
podatkową z uwagi na konieczność częstszego korygowania lub weryfikowania
danych. Z drugiej strony konieczność przekazywania informacji co miesiąc
oznacza, że powinna wzrosnąć ich wiarygodność. Ogólny wniosek Komisji jest taki, że sprawozdanie
nie zawiera elementów, które na obecnym etapie uzasadniałyby złożenie wniosku w
sprawie zmiany obecnych przepisów. Jeżeli jednak w przyszłości pojawią się nowe
elementy, Komisja może rozważyć zmianę tych przepisów. Załącznik Rysunek 1: Stosowanie poszczególnych
możliwości 1. Brak odstępstwa od obowiązku składania miesięcznych informacji podsumowujących || 2. Odstępstwo od obowiązku składania miesięcznych informacji podsumowujących 2a. Odstępstwo nieobowiązkowe || 2b. Odstępstwo obowiązkowe Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od dnia 1 stycznia 2010 r. || Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od dnia 1 stycznia 2010 r. || Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od stycznia 2010 r.: Bułgaria Francja || Cypr Estonia Finlandia Grecja Łotwa Litwa Rumunia Słowenia || Austria Irlandia Włochy || Belgia Dania Niemcy Luksemburg Malta Polska Szwecja Niderlandy Zjednoczone Królestwo || Portugalia || Republika Czeska Węgry Słowacja Hiszpania (1) Tylko w przypadku
towarów. Rysunek 2: Osobne i łączne informacje
podsumowujące 1. Osobne informacje podsumowujące || 2. Łączne informacje podsumowujące 2a. Okresy dostosowane || 2b. Różne okresy Francja Luksemburg || Austria Włochy Belgia Łotwa Bułgaria Litwa Cypr Malta Republika Czeska Polska Dania Portugalia Estonia Rumunia Finlandia Słowacja Grecja Słowenia Węgry Hiszpania Szwecja || Niemcy Irlandia Niderlandy Zjednoczone Królestwo Rysunek 3: Składanie informacji
podsumowujących w formie papierowej lub elektronicznej Składanie drogą elektroniczną 1. Obowiązkowe || 2. Obowiązkowe, ale istnieją wyjątki || 3. Nieobowiązkowe 1a. Przed dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || 1b. Począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r. || 2a. Przed dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || 2b. Począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r. Bułgaria Portugalia Słowenia Hiszpania || Cypr(1) Republika Czeska Dania(1) Węgry Włochy Łotwa(2) Malta Słowacja || Austria Belgia Francja Niemcy Grecja Irlandia Niderlandy || Finlandia Luksemburg Rumunia || Estonia Litwa Polska Szwecja Zjednoczone Królestwo (1) Informacje
korygujące można przekazywać w formie papierowej. (2) W dniu 1 stycznia 2011 r.
i po tej dacie. [1] PricewaterhouseCoopers: Expert
study on the issues arising from a reduced time frame and the options allowed
for submitting recapitulative statements - Application of Article 263(1) of
Directive 2006/112/EC (amended by Directive 2008/117/EC) [Ekspertyza dotycząca kwestii wynikających
ze skrócenia terminu składania informacji podsumowujących i dopuszczonych w
związku z tym możliwości – stosowanie art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE
(zmienionej dyrektywą 2008/117/WE] [2] Krótki opis pochodzi z ekspertyzy PwC.