52012DC0337

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY na temat stosowania art. 263 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE, dotyczące skrócenia terminów /* COM/2012/0337 final */


SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA RADY

na temat stosowania art. 263 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE, dotyczące skrócenia terminów

1.           Wprowadzenie

Zgodnie z art. 2 dyrektywy Rady 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. Komisja jest zobowiązana do przedstawienia, na podstawie informacji przekazanych przez państwa członkowskie, najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r., sprawozdania oceniającego wpływ art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE na zdolność państw członkowskich w zakresie zwalczania uchylania się od podatku VAT w związku z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów i wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług oraz przydatność możliwości przewidzianych w art. 263 ust. 1a–1c; a także do zgłoszenia, w razie potrzeby, stosownych wniosków.

Wykrywając przypadki nieuczciwych transakcji, państwa członkowskie napotykały zasadniczy problem, który polegał na tym, że dane zawarte w informacjach podsumowujących dostępne były dopiero po 6 miesiącach, czyli zdecydowanie zbyt późno, jak na potrzeby analizy ryzyka. Dlatego też pierwszą inicjatywą podjętą przez Komisję w tej dziedzinie było złożenie wniosku w sprawie zmiany dyrektywy VAT w celu skrócenia terminów składania i przekazywania informacji podsumowujących do 1 miesiąca.

Przyjęcie dyrektywy 2008/117/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. stanowiło pierwszą reakcję na wniosek państw członkowskich o wzmocnienie systemu VAT oraz wsparcie ich w wysiłkach podejmowanych w celu zwalczania uchylania się od podatku VAT . Dyrektywą tą zmieniono art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, umożliwiając skrócenie ustawowych terminów deklarowania transakcji transgranicznych do celów VAT oraz skrócenie terminów wymiany takich informacji między państwami członkowskimi, tak by umożliwić szybsze wykrywanie nadużyć, w szczególności jeżeli chodzi o tzw. „karuzele VAT”. Artykuł, który powinien zostać wdrożony do dnia 1 stycznia 2010 r., zawiera następujący wymóg:

Zasadniczo od dnia 1 stycznia 2010 r. transakcje transgraniczne będą deklarowane dla celów VAT miesięcznie;

Państwa członkowskie będą jednak mogły zezwolić podmiotom, których obroty wynoszą mniej niż 50 000 EUR (bez VAT), na składanie informacji podsumowujących dla transgranicznych dostaw towarów (opcjonalnie 100 000 EUR do 31 grudnia 2011 r.) kwartalnie, a wszystkim podmiotom świadczącym usługi - na dalsze składanie informacji podsumowujących kwartalnie.

Sprawozdanie Komisji dotyczy następujących najważniejszych kwestii:

· Na ile przyspieszenie wymiany informacji zwiększyło zdolność państw członkowskich w zakresie zwalczania uchylania się od podatku VAT i czy przyczyniło się na przykład do szybszego wykrywania „znikających podmiotów gospodarczych” lub usprawnienia krajowego systemu zarządzania ryzykiem?

· Czy możliwości przewidziane w art. 263 dyrektywy 2006/112/WE miały jakikolwiek wpływ na realizację celu, jakim było zwiększenie zdolności państw członkowskich w zakresie zwalczania uchylania się od podatku VAT, przy jednoczesnym ograniczaniu do minimum obciążeń administracyjnych nakładanych na przedsiębiorstwa, zgodnie ze strategią lizbońską?

· Jaki był wpływ skrócenia terminów składania informacji podsumowujących oraz różnych przewidzianych możliwości na przedsiębiorstwa, zważywszy że jednym z celów agendy lizbońskiej jest ograniczanie do minimum obciążeń administracyjnych nakładanych na przedsiębiorstwa?

Aby zapewnić państwom członkowskim czas na zapoznanie się z funkcjonowaniem nowych przepisów, Komisja podjęła decyzję o wydłużeniu terminu przedłożenia niniejszego sprawozdania.

2.           źródła informacji wykorzystane do oceny stosowania art. 263 ust. 1

Za wdrożenie i stosowanie art. 263 ust. 1 odpowiedzialność ponoszą państwa członkowskie. Zatem niniejsza ocena może opierać się jedynie na informacjach otrzymanych od państw członkowskich. W celu zgromadzenia informacji niezbędnych do oceny wpływu tych nowo przyjętych przepisów Komisja przesłała państwom członkowskim dwa kwestionariusze: jeden przed wdrożeniem nowych przepisów, a drugi – po ich wdrożeniu. Głównym celem kwestionariuszy było dostarczenie informacji umożliwiających porównanie sytuacji w państwach członkowskich przed wprowadzeniem skróconych terminów z sytuacją w państwach członkowskich po wdrożeniu nowych przepisów. Należy nadmienić, że nie wszystkie państwa członkowskie były w stanie stosować nowe przepisy od dnia 1 stycznia 2010 r. Ponadto tylko 22 państwa członkowskie udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a poziom szczegółowości odpowiedzi był czasem niewystarczający do przeprowadzenia odpowiedniej analizy.

Jeżeli chodzi o wpływ skrócenia terminów oraz przewidzianych w przepisach możliwości na przedsiębiorstwa, Komisja podjęła próbę uzyskania niezbędnych informacji w drodze ekspertyzy[1]. W tym celu zleciła ona PwC wykonanie ekspertyzy i zbadanie zagadnienia z perspektywy przedsiębiorstw. Ekspertyzę dostarczono w październiku 2011 r. i jest ona dostępna na stronach internetowych Komisji pod następującym adresem:

http://ec.europa.eu/taxation_customs/common/publications/studies/index_en.htm

3.           Najważniejsze ustalenia

3.1.        Krótki opis sposobu wdrożenia przez państwa członkowskie przepisów nowego art. 263 ust. 1 w ich ustawodawstwie krajowym[2]

Na mocy nowego art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE obowiązuje ogólna zasada, że od dnia 1 stycznia 2010 r. informacje podsumowujące w związku z wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarów, w tym dostawami domniemanymi, oraz wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług sporządzane są za każdy miesiąc kalendarzowy w terminie nieprzekraczającym jednego miesiąca, zgodnie z procedurami, które zostaną określone przez państwa członkowskie.

Z ekspertyzy wynika, że (praktyczne) wdrożenie art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, a zwłaszcza przewidzianych w nim możliwości, nie jest jednolite.

Na przykład:

– 17 państw członkowskich wprowadziło odstępstwo umożliwiające składanie informacji podsumowujących kwartalnie, a 10 państw członkowskich go nie wprowadziło;

– 5 państw członkowskich przyjęło, że stosowanie tego odstępstwa jest obowiązkowe, a 12 uznało je za nieobowiązkowe;

– 2 państwa członkowskie wymagają osobnych informacji podsumowujących dla towarów i usług, natomiast pozostałe 25 państw członkowskich wymaga łącznych informacji podsumowujących; w 4 państwach członkowskich mogą występować różnice w okresach sprawozdawczych w przypadku wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, w tym dostaw domniemanych, z jednej strony, i wewnątrzwspólnotowego świadczenia usług z drugiej strony;

– 22 państwa członkowskie wymagają składania informacji drogą elektroniczną (w 10 państwach członkowskich obowiązują jednak wyjątki), natomiast 5 innych przewiduje taką możliwość.

Tabela z podsumowaniem tej złożonej sytuacji znajduje się w załączniku 1.

3.2.        Konsekwencje dla administracji podatkowej

3.2.1.     Wpływ na pracę administracji podatkowej

Większość państw członkowskich potwierdziła, że dane pochodzące z informacji podsumowujących wykorzystuje się podobnie jak przed wprowadzeniem miesięcznego okresu sprawozdawczego. Obecnie jednak liczba informacji podsumowujących składanych zarówno dla towarów, jak i usług jest większa.

Wprawdzie niektóre państwa członkowskie (takie jak CY, DE, PL, SK, SI i UK) wskazały, że obciążenie pracą administracji podatkowej wzrosło, ponieważ informacje podsumowujące składa się teraz częściej, ale inne państwa członkowskie (np. ES) broniły obecnej sytuacji, twierdząc że dzięki temu mają możliwość lepszego rozłożenia pracy w ciągu roku, co pozwala uniknąć spiętrzenia pracy co kwartał. Inną podawaną przyczyną zwiększenia obciążenia pracą jest uwzględnienie usług w informacji podsumowującej, co jest kolejną innowacją wynikającą z przyjęcia pakietu VAT.

Większość państw członkowskich uważa, że skrócenie terminów mogłoby zwiększyć efektywność administracji podatkowej dzięki szybszej wymianie informacji, bardziej efektywnej analizie ryzyka, bardziej efektywnym kontrolom oraz większym korzyściom dla Eurofisc.

Podkreślano również, że ogólnie decyzje mogą być teraz podejmowane z większą dokładnością i że rzadziej występuje konieczność wysyłania wezwań do przekazania informacji.

3.2.2.     Wpływ na analizę ryzyka

Ogólnie państwa członkowskie stwierdziły, że mimo iż obecnie otrzymują dane z informacji podsumowujących miesięcznie, nie wpłynęło to jak dotąd na praktyczne aspekty przeprowadzanej przez nie analizy ryzyka. W wielu państwach członkowskich stosuje się te same parametry co wcześniej. Niektóre państwa członkowskie (np. HU i FI) zapowiedziały, że planują zmodernizować swoje systemy analizy ryzyka poprzez wprowadzenie dodatkowych parametrów. Zwrócono także uwagę, że chociaż wykorzystuje się te same dane co poprzednio, otrzymywanie informacji wcześniej umożliwia administracjom podatkowym szybsze reagowanie w przypadku anomalii.

Jeżeli chodzi o czas przetwarzania danych, ogólnie większość państw członkowskich odpowiedziała, że proces analizy ryzyka nie wymagał żadnych dodatkowych zasobów, ponieważ dane pochodzące z informacji podsumowujących były już elementem ogólnej oceny ryzyka podatników. Trudne wydaje się oszacowanie zasobów potrzebnych jedynie do celów analizy ryzyka. Z dalszych uwag przekazanych przez państwa członkowskie wynika, że czasem w dalszym ciągu przeprowadzają one analizę ryzyka w ujęciu kwartalnym tylko dlatego, że jest ona bardzo czasochłonna, natomiast inne państwa stwierdziły wyraźnie, że skrócenie terminów oznaczałoby konieczność przydzielenia przez administracje podatkowe dodatkowych zasobów, zarówno ludzkich, jak i IT, gdyby chciano w pełni spożytkować korzyści wynikające z informacji otrzymywanych co miesiąc.

3.2.3.     Wpływ na kontrole

Dane pochodzące z informacji podsumowujących wykorzystuje się zazwyczaj na etapie selekcji (przypadków do kontroli) oraz w fazie kontroli (przeprowadzania kontroli).

Takie dane wykorzystuje się do kontroli we wszystkich państwach członkowskich. Ogólnie jest to istotny element systemu oceny ryzyka, ponieważ dane pochodzące z informacji podsumowujących zapewniają bardziej szczegółowe informacje o transakcjach wewnątrzwspólnotowych w danym okresie. Ogólna procedura polega na dopasowaniu informacji podsumowujących do deklaracji VAT i sprawdzeniu ważności numerów VAT przy użyciu VIES. W przypadku ryzyka wstępne ustalenia wynikające z braku zgodności danych zasadniczo prowadzą do dalszego postępowania wyjaśniającego, co wiąże się z wysyłaniem wezwań do przekazania informacji do innych państw członkowskich w przypadku handlu wewnątrzwspólnotowego: im szybciej zostanie przeprowadzona analiza, tym szybciej można przeprowadzić kontrolę. Skrócenie terminów nie wpłynęło na zmianę tej praktyki, ale umożliwiło administracji podatkowej przeprowadzającej kontrole szybsze przesyłanie zapytań lub spontanicznych potwierdzeń dla państwa członkowskiego o odbiorze.

3.2.4.     Wpływ na wykrywanie nieprawidłowości i oszustw

Chociaż niektóre państwa członkowskie (takie jak GR, LT i RO) zgłosiły wzrost liczby wykrytych „znikających podmiotów gospodarczych”, lecz zdecydowana większość państw członkowskich uznała, że jest jeszcze zbyt wcześnie na to, by stwierdzić, czy skrócenie terminów doprowadziło do zwiększenia wykrywalności nieprawidłowości. Nie przedstawiono w tym względzie żadnych danych.

Zwrócono uwagę, że chociaż wykrywalność nieprawidłowości sama w sobie nie wzrosła, należy podkreślić, że skrócenie terminu składania informacji podsumowujących w połączeniu z miesięczną deklaracją VAT skróciło okres, w którym spółka pośrednicząca może prowadzić działalność zanim zostanie wykryta.

Stwierdzono ponadto, że ponieważ państwa członkowskie mogą zdecydować się na dalsze stosowanie innych okresów sprawozdawczych dla informacji podsumowujących niż dla deklaracji VAT, nie było możliwości systematycznego sprawdzenia danych zawartych w deklaracjach VAT z danymi otrzymywanymi dzięki informacjom podsumowującym miesięcznie.

Rolę EUROFISC w bardziej systematycznym wykrywaniu spółek pośredniczących uznano za istotną, a wczesne wykrycie zaowocowało kilkoma kontrolami, które rozpoczęto wcześniej, niż miałoby to miejsce w innej sytuacji. Niestety większość państw członkowskich nie przekazała szczegółowych danych na temat liczby wykrytych przypadków oszustw oraz należnej kwoty podatku od czasu wprowadzenia nowych przepisów.

Nieliczne państwa członkowskie (mianowicie LT, GR i EE) wykryły kilka przypadków (ewentualnych) oszustw dotyczących usług, ale większość państw członkowskich nie podała konkretnych danych na temat kwoty utraconego VAT w wyniku tych oszustw. Wydaje się, że jest zbyt wcześnie, by ocenić efektywność uwzględnienia danych o usługach w informacjach podsumowujących.

3.2.5.     Wpływ dopuszczonych możliwości

Państwa członkowskie zapytano, czy stosowanie różnych dopuszczonych możliwości przez kilka państw członkowskich miało jakiś negatywny wpływ na ich zdolność wykorzystania otrzymanych informacji. Z uzyskanych odpowiedzi wynika, że kontrole krzyżowe danych z państwa członkowskiego dostawy i danych z państwa członkowskiego nabycia stwarzają problemy. Różne okresy sprawozdawcze i możliwości stosowane przez inne państwa członkowskie utrudniły szybsze porównywanie danych w państwie członkowskim nabycia. Oczywiście prawie niemożliwe jest opieranie się na systematycznych porównaniach dokonywanych miesięcznie, gdy (część) informacji przekazuje się wyłącznie kwartalnie.

Niemniej jednak argumentowano w tym miejscu, że możliwości dostępne są jedynie w odniesieniu do obszarów niskiego ryzyka, a ponieważ wszyscy byli świadomi możliwości dostępnych w poszczególnych państwach członkowskich, nie należy wyolbrzymiać trudności, jakie może spowodować stworzenie tych możliwości.

Podsumowując należy stwierdzić, że odpowiedzi państw członkowskich wyraźnie wskazują, że zdaniem większości z nich stosowanie różnych możliwości i różnych okresów sprawozdawczych poważnie utrudnia szybką i trafną ocenę danych. W związku z tym nie można w pełni spożytkować potencjalnych korzyści płynących ze skrócenia terminów.

3.2.6.     Wniosek

Ogólnie można powiedzieć, że państwa członkowskie potrzebują więcej czasu na dokładną ocenę nowej sytuacji i dostarczenie bardziej szczegółowej analizy ilościowej. Niektóre państwa członkowskie spóźniły się także z pełnym wdrożeniem nowych przepisów, co uniemożliwiło im dostarczenie bardziej szczegółowej analizy.

Wydaje się jednak, że nowe przepisy art. 263 ust. 1 miały pozytywny wpływ na efektywność działań w zakresie zwalczania oszustw. Państwa członkowskie uważają skrócenie terminów składania informacji podsumowujących oraz przekazywania sprawozdań do systemu VIES za duże usprawnienie z punktu widzenia przeprowadzanej przez nie analizy ryzyka. Zatem szybsza wymiana informacji prowadzi do szybszych kontroli.

Stosowanie różnych progów, możliwości i okresów sprawozdawczych jest obecnie największą przeszkodą utrudniającą usprawnienie procedur wykrywania oszustw i oceny ryzyka. Mniej rozbieżne stosowanie reguł, zarówno jeżeli chodzi o różne okresy sprawozdawcze, jak i rozbieżności między państwami członkowskimi dałoby państwom członkowskim większe korzyści ze skrócenia terminu składania informacji podsumowujących.

3.3.        Doświadczenia z perspektywy przedsiębiorstw

3.3.1.     Uwaga wstępna

Przy ocenie wniosków z ekspertyzy przeprowadzonej przez wykonawcę zewnętrznego należy wziąć pod uwagę pewne ograniczenia i zastrzeżenia. W szczególności należy pamiętać, że próba 23 przedsiębiorstw objętych analizą przypadków jest zbyt mała, by wyciągać jednoznaczne wnioski. Wykonawca zewnętrzny przyznał, że w próbce nie znalazły się przedsiębiorstwa, które korzystałyby z dostępnych możliwości. Stało się tak dlatego, że przedsiębiorstwa uwzględnione w próbce przekroczyły próg przewidziany w art. 263 ust. 1a albo też postanowiły nie korzystać z możliwości wybrania alternatywnego okresu sprawozdawczego.

Ponadto ponieważ pakiet VAT musiał zostać wdrożony w tym samym czasie co przepisy art. 263 ust. 1, trudno było przedsiębiorstwom rozdzielić koszty wynikającego z tych ostatnich przepisów od kosztów związanych z wdrożeniem pakietu VAT. Niemożliwe okazało się także ustalenie kosztów związanych z uwzględnieniem wewnątrzwspólnotowych transakcji świadczenia usług w informacjach podsumowujących, ponieważ łączenie dostaw z transakcjami świadczenia usług jest powszechną praktyką przedsiębiorstw.

Z uwagi na to, że wykonawca zewnętrzny wyraźnie stwierdził, że ilościowe wyniki ekspertyzy mają charakter orientacyjny i należy je traktować z ostrożnością, Komisja w swoim dokumencie koncentruje się w następnym punkcie na informacjach jakościowych przekazanych przez przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków.

3.3.2.     Wpływ na obciążenie administracyjne i koszty zapewnienia zgodności

Z ekspertyzy wynika, że informacje jakościowe przekazane przez 23 przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków wskazują na pewne istotne kwestie dotyczące wpływu wdrożenia art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE.

Wprawdzie przekazywanie informacji podsumowujących co miesiąc i comiesięczne porównywanie danych uznano za dodatkowe obciążenie administracyjne, lecz jest to także czynnik motywujący przedsiębiorstwa do przeprowadzania częstszych kontroli wewnętrznych. Będzie to miało pozytywny wpływ na jakość danych przedsiębiorstw. W związku z tym większość przedsiębiorstw oczekuje, że w przyszłości korzyści związane z lepszą jakością i większą wiarygodnością danych przeważą nad kosztami administracyjnymi.

Poziom automatyzacji ma duży wpływ na postrzeganą złożoność i na koszty administracyjne. Wprowadzenie zautomatyzowanych procesów wewnętrznych wiąże się poniesieniem znaczących kosztów jednorazowych, ponieważ przedsiębiorstwa muszą zmienić/zaktualizować swoje systemy i zarządzać zmianami wewnętrznymi. Jednocześnie przedsiębiorstwa doceniają, że spowoduje to z czasem obniżenie kosztów stałych.

Brak harmonizacji w UE, jeżeli chodzi o terminy składania informacji, format i poziom szczegółowości jest szczególnie uciążliwy dla przedsiębiorstw, które działają lub są zarejestrowane w wielu miejscach w UE. Respondenci sugerują także, że harmonizacji terminów powinna towarzyszyć harmonizacja procedur składania informacji – tzn. przejście na składanie ich drogą elektroniczną, a w szczególności, wprowadzenie prostego, łatwego w obsłudze dla użytkownika interfejsu, który maksymalnie usprawniałby comiesięczne składanie informacji.

Przedsiębiorstwa zajmujące się zarówno wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, jak i wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług lub tylko wewnątrzwspólnotowym świadczeniem usług mają trudności ze zgromadzeniem kompletnych informacji w celu sporządzenia informacji podsumowujących. W szczególności dodanie usług postrzega się jako wyższy poziom szczegółowości przekazywanych informacji w porównaniu z sytuacją sprzed 1 stycznia 2010 r.

Przedsiębiorstwa uwzględnione w analizie przypadków wskazują, że zwiększyła się wymiana informacji z organami podatkowymi. Ponieważ w częściej składanych informacjach podsumowujących trzeba uwzględnić więcej danych (wewnątrzwspólnotowe świadczenie usług) i częściej także dokonuje się korekt, organy podatkowe mają zwykle więcej pytań wymagających odpowiedzi ze strony przedsiębiorstw niż przed wprowadzeniem nowych przepisów.

Na podsumowanie opinii wyrażonych przez przedsiębiorstwa objęte analizą przypadków można wskazać trzy wątki:

– niektóre przedsiębiorstwa są raczej zdania, że zmiany regulacyjne mają neutralny wpływ na ich działalność, z zasługującym na uwagę wyjątkiem dotyczącym jednorazowych kosztów związanych z aktualizacją/zmianą stosowanych przez nie systemów, uznawanych za znaczący koszt;

– inne przedsiębiorstwa wskazują wyraźnie, że bardziej odpowiadała im sytuacja przed wdrożeniem art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, sugerując, że doprowadziło to do powstania nowych istotnych czynników kosztów; nie potrafiły one jednak określić, czy te koszty wynikały przede wszystkim z konieczności uwzględnienia usług czy z tego, że termin składania informacji skrócono do 1 miesiąca;

– wiele przedsiębiorstw dostrzega także korzyści, jakie nowa sytuacja przyniesie w przyszłości, zwracając uwagę m.in. na lepszą jakość danych oraz mniejszą liczbę przypadków oszustw podatkowych.

3.3.3.     Potencjalny wpływ bardziej zharmonizowanej sytuacji - stosowania przez państwa członkowskie tego samego terminu bez odstępstw i progów

Potencjalny wpływ bardziej zharmonizowanej sytuacji można wstępnie ocenić jako pozytywny z jakościowego punktu widzenia. Ściślej rzecz biorąc przedsiębiorstwa oczekują, że harmonizacja we wszystkich państwach członkowskich przyczyni się do obniżenia ponoszonych kosztów. Proponują także, by harmonizacji terminów towarzyszyła harmonizacja metod przekazywania informacji – tzn. przejście na obowiązkowe przekazywanie ich drogą elektroniczną we wszystkich państwach członkowskich oraz, przede wszystkim, prosty, łatwy w obsłudze dla użytkownika interfejs, jak najbardziej ułatwiający comiesięczne przekazywanie informacji.

3.3.4.     Wniosek

We wnioskach z ekspertyzy stwierdzono, że konieczne byłoby przeprowadzenie dalszej analizy dodatkowych jednorazowych i stałych kosztów wynikających z nowych przepisów VAT dla przedsiębiorstw z uwzględnieniem celów nowych przepisów VAT i płynących z nich korzyści, takich jak zmniejszenia ubytku dochodów z VAT poprzez szybsze wykrywanie oszustw i zmniejszenie ryzyka karuzeli VAT.

Przedsiębiorstwa również by na tym skorzystały, bo zmniejszyłoby się ryzyko, że zostaną przypadkowo uwikłane w uchylanie się od podatku VAT i pociągnięte za to do odpowiedzialności. Mogłoby to także pomóc ograniczyć zjawisko uchylania się od podatku VAT i nieuczciwą konkurencję ze strony nieuczciwych przedsiębiorstw.

Można także jeszcze przeanalizować, jak zmniejszyć stałe koszty np. poprzez harmonizację procedur przekazywania danych dzięki za zastosowaniu jednego, łatwego w obsłudze dla użytkownika interfejsu dla wszystkich państw członkowskich lub akceptowanie plików XML, które byłyby przesyłane w tym samym formacie we wszystkich państwach członkowskich.

4.           Uwagi końcowe

Ogólnie państwa członkowskie uważają, że było jeszcze zbyt wcześnie, by w pełni ocenić wpływ skróconych terminów składania informacji podsumowujących. Komisja rozumie, że państwa członkowskie potrzebują więcej czasu na dostosowanie swoich systemów analizy ryzyka i pełne spożytkowanie korzyści wynikających z tej zmiany w przepisach.

Na obecnym etapie jest jednak jasne, że państwa członkowskie w dużej mierze uważają, że szybszy dostęp do danych zawartych w informacjach podsumowujących stanowi rzeczywistą korzyść z punktu widzenia ich zdolności do szybszego wykrywania nieuczciwych transakcji. Oprócz szybszej wymiany informacji za pośrednictwem sieci Eurofisc nowe przepisy umożliwiają państwom członkowskim podjęcie działań wobec oszustów szybciej niż dotychczas.

Z drugiej strony dopuszczenie możliwości stosowania przez państwa członkowskie różnych okresów sprawozdawczych nadal uważa się za przeszkodę utrudniającą w pełni skuteczne wykorzystywanie środka przy ocenie ryzyka i w działaniach związanych z zapobieganiem oszustwom.

Z perspektywy przedsiębiorstw jasne jest, że skrócenie terminu składania informacji podsumowującej prowadzi do wzrostu związanych z tym kosztów, ponieważ znacznie wzrosła liczba przekazywanych sprawozdań. Ponadto prowadzi to do częstszych kontaktów z administracją podatkową z uwagi na konieczność częstszego korygowania lub weryfikowania danych. Z drugiej strony konieczność przekazywania informacji co miesiąc oznacza, że powinna wzrosnąć ich wiarygodność.

Ogólny wniosek Komisji jest taki, że sprawozdanie nie zawiera elementów, które na obecnym etapie uzasadniałyby złożenie wniosku w sprawie zmiany obecnych przepisów. Jeżeli jednak w przyszłości pojawią się nowe elementy, Komisja może rozważyć zmianę tych przepisów.

Załącznik

Rysunek 1: Stosowanie poszczególnych możliwości

1. Brak odstępstwa od obowiązku składania miesięcznych informacji podsumowujących || 2. Odstępstwo od obowiązku składania miesięcznych informacji podsumowujących

2a. Odstępstwo nieobowiązkowe || 2b. Odstępstwo obowiązkowe

Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od dnia 1 stycznia 2010 r. || Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od dnia 1 stycznia 2010 r. || Przed(1) dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || Od stycznia 2010 r.:

Bułgaria Francja || Cypr Estonia Finlandia Grecja Łotwa Litwa Rumunia Słowenia || Austria Irlandia Włochy || Belgia Dania Niemcy Luksemburg Malta Polska Szwecja Niderlandy Zjednoczone Królestwo || Portugalia || Republika Czeska Węgry Słowacja Hiszpania

(1) Tylko w przypadku towarów.

Rysunek 2: Osobne i łączne informacje podsumowujące

1. Osobne informacje podsumowujące || 2. Łączne informacje podsumowujące

2a. Okresy dostosowane || 2b. Różne okresy

Francja Luksemburg || Austria                               Włochy Belgia                                Łotwa Bułgaria                             Litwa Cypr                                  Malta Republika Czeska              Polska Dania                                 Portugalia Estonia                              Rumunia Finlandia                            Słowacja Grecja                               Słowenia Węgry                               Hiszpania Szwecja || Niemcy Irlandia Niderlandy Zjednoczone Królestwo

Rysunek 3: Składanie informacji podsumowujących w formie papierowej lub elektronicznej

Składanie drogą elektroniczną

1. Obowiązkowe || 2. Obowiązkowe, ale istnieją wyjątki || 3. Nieobowiązkowe

1a. Przed dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || 1b. Począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r. || 2a. Przed dniem 1 stycznia 2010 r. i od tego dnia || 2b. Począwszy od dnia 1 stycznia 2010 r.

Bułgaria Portugalia Słowenia Hiszpania || Cypr(1) Republika Czeska Dania(1) Węgry Włochy Łotwa(2) Malta Słowacja || Austria Belgia Francja Niemcy Grecja Irlandia Niderlandy || Finlandia Luksemburg Rumunia || Estonia Litwa Polska Szwecja Zjednoczone Królestwo

(1) Informacje korygujące można przekazywać w formie papierowej. (2) W dniu 1 stycznia 2011 r. i po tej dacie.

[1]               PricewaterhouseCoopers: Expert study on the issues arising from a reduced time frame and the options allowed for submitting recapitulative statements - Application of Article 263(1) of Directive 2006/112/EC (amended by Directive 2008/117/EC) [Ekspertyza dotycząca kwestii wynikających ze skrócenia terminu składania informacji podsumowujących i dopuszczonych w związku z tym możliwości – stosowanie art. 263 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE (zmienionej dyrektywą 2008/117/WE]

[2]               Krótki opis pochodzi z ekspertyzy PwC.