Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych /* KOM/2011/0764 wersja ostateczna - 2011/0358 (COD) */
UZASADNIENIE
1.
Kontekst wniosku
Kontekst ogólny, podstawa i cele wniosku Podstawą do przedstawienia niniejszego wniosku
jest wdrożenie „pakietu towarowego”, który został przyjęty w 2008 r.
Stanowi on element pakietu wniosków w sprawie dostosowania dziesięciu dyrektyw
„produktowych” do decyzji nr 768/2008/WE ustanawiającej wspólne ramy
wprowadzania produktów do obrotu. Prawodawstwo harmonizacyjne UE, zapewniające
swobodny przepływ produktów, wnosi istotny wkład w urzeczywistnienie i
funkcjonowanie jednolitego rynku. U jego założeń leży wysoki stopień ochrony, a
podmiotom gospodarczym daje do dyspozycji środek umożliwiający wykazanie
zgodności, zapewniając w ten sposób swobodny przepływ oparty na zaufaniu do
produktów. Przykładem unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego
jest Dyrektywa 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie
wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych zapewniająca swobodny przepływ
wyrobów pirotechnicznych. Określono w niej zasadnicze wymagania bezpieczeństwa,
które muszą być spełnione przez wyroby pirotechniczne przed ich udostępnieniem
na rynku UE. Obowiązkiem producenta jest wykazanie, że pod względem konstrukcji
i wykonania dany wyrób pirotechniczny spełnia zasadnicze wymagania
bezpieczeństwa, a także umieszczenie na nim oznakowania CE. Jak pokazują doświadczenia z wdrażania
unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego w różnych sektorach, jego wdrożenie i
wprowadzenie w życie nie obyło się bez usterek i niespójności, o następstwach
takich jak: –
obecność na rynku niezgodnych lub niebezpiecznych
produktów, przekładająca się na pewien brak zaufania do oznakowania CE; –
osłabienie konkurencyjności podmiotów gospodarczych
przestrzegających przedmiotowych przepisów w stosunku do podmiotów przepisy te
obchodzących; –
nierówne traktowanie w przypadku produktów
niezgodnych oraz zakłócenie konkurencji między podmiotami gospodarczymi w
związku z różną praktyką w zakresie egzekwowania przepisów; –
niejednolita praktyka władz krajowych w zakresie
wyznaczania jednostek oceniających zgodność; –
problemy dotyczące jakości niektórych jednostek
notyfikowanych. Oprócz tego wzrosła złożoność otoczenia
regulacyjnego, co wynika z tego, że niejednokrotnie do pojedynczego produktu
zastosowanie ma kilka różnych aktów prawnych. Niespójności poszczególnych aktów
prawnych w coraz większym stopniu utrudniają podmiotom gospodarczym i władzom
dokonanie prawidłowej wykładni i stosowanie przepisów. W celu wyeliminowania takich „horyzontalnych”
braków w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym, odnotowanych w różnych
sektorach przemysłu, w 2008 r., w ramach pakietu towarowego, przyjęto nowe
ramy prawne (New Legislative Framework – NLF). Mają one na celu
wzmocnienie i uzupełnienie obowiązujących przepisów oraz osiągnięcie poprawy w
zakresie praktycznych aspektów ich stosowania i egzekwowania. Nowe ramy prawne
obejmują dwa wzajemnie uzupełniające się akty: rozporządzenie (WE) nr
765/2008 w sprawie akredytacji i nadzoru rynku (rozporządzenie NLF) oraz decyzję
nr 768/2008/WE w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu
(decyzja NLF). Rozporządzeniem NLF ustanowiono reguły
akredytacji (która stanowi środek oceny kompetencji jednostek oceniających
zgodność) i wymagania dotyczące organizacji i wykonywania nadzoru rynku oraz
kontroli produktów z państw trzecich. Od dnia 1 stycznia 2010 r. reguły te
stosuje się bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich. W decyzji NLF określono wspólne ramy
legislacyjne w zakresie harmonizacji produktów w UE. Ramy te obejmują przepisy
powszechnie stosowane w unijnym prawodawstwie dotyczącym produktów (np.
definicje, obowiązki podmiotów gospodarczych, jednostki notyfikowane,
mechanizmy ochronne itp.). Owe wspólne przepisy wzmocniono w celu zwiększenia
skuteczności stosowania i egzekwowania odnośnych dyrektyw w praktyce. Dodano także
pewne nowe elementy, np. obowiązki importerów, mające zasadnicze znaczenie pod
względem poprawy bezpieczeństwa produktów na rynku. Przepisy decyzji NLF i rozporządzenia NLF
wzajemnie się uzupełniają i są ściśle ze sobą powiązane. W decyzji NLF
określono odpowiadające sobie obowiązki podmiotów gospodarczych i jednostek
notyfikowanych, umożliwiając organom nadzoru rynku i organom odpowiedzialnym za
jednostki notyfikowane prawidłowe wykonywanie obowiązków ciążących na nich na
mocy rozporządzenia NLF, oraz pozwala im zapewnić skuteczne i konsekwentne
egzekwowanie unijnych przepisów dotyczących produktów. W odróżnieniu jednak od przepisów
rozporządzenia NLF przepisy decyzji NLF nie są bezpośrednio stosowane. Jeżeli
usprawnienia wprowadzone nowymi ramami prawnymi mają być korzystne dla
wszystkich sektorów gospodarki, które podlegają unijnemu prawodawstwu
harmonizacyjnemu, konieczne jest włączenie przepisów decyzji NLF w ramy
obowiązującego prawodawstwa dotyczącego produktów. Z badania przeprowadzonego po przyjęciu
pakietu towarowego w 2008 r. wynikało, że większość przepisów harmonizacyjnych
UE w dziedzinie produktów miała podlegać rewizji w ciągu kolejnych 3 lat, nie
tylko z uwagi na konieczność rozwiązania problemów stwierdzonych we wszystkich
sektorach, lecz również z przyczyn specyficznych dla konkretnych sektorów.
Każda taka rewizja odpowiednich przepisów miała obejmować ich automatyczne
dostosowanie do decyzji NLF, ponieważ Parlament, Rada i Komisja zobowiązały się
do wykorzystania przepisów decyzji w jak największym zakresie w przyjmowanym w
przyszłości prawodawstwie dotyczącym produktów, w celu zapewnienia maksymalnej
spójności ram prawnych. W przypadku kilku pozostałych unijnych
dyrektyw harmonizacyjnych, np. dyrektywy 2007/23/WE, w sprawie
wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych nie przewidywano we wspomnianym
terminie rewizji pod kątem rozwiązania specyficznych problemów sektorowych. Aby
jednak nie pozostawiać bez odpowiedzi problemów dotyczących braku zgodności i
jednostek notyfikowanych w tych sektorach, a także z uwagi na potrzebę
zapewnienia spójności całego otoczenia regulacyjnego w dziedzinie produktów,
postanowiono o dostosowaniu tych dyrektyw w ramach pakietu do przepisów decyzji
NLF. Spójność z pozostałymi obszarami polityki i
celami Unii Inicjatywa ta jest zgodna z Aktem o jednolitym
rynku[1], w
którym zwrócono uwagę na potrzebę przywrócenia zaufania konsumentów do jakości
produktów obecnych na rynku oraz na znaczenie wzmocnienia nadzoru rynku. Oprócz tego wspiera ona politykę Komisji w zakresie
poprawy i uproszczenia otoczenia regulacyjnego.
2.
Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków
Konsultacje z zainteresowanymi stronami Dostosowanie dyrektywy 2007/23/WE
w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych do decyzji NLF
było omawiane z ekspertami krajowymi odpowiedzialnymi za jej wdrożenie, grupą
roboczą ds. wyrobów pirotechnicznych, forum jednostek notyfikowanych, a także w
ramach dwustronnych spotkań z przedstawicielami stowarzyszeń branżowych. W okresie od czerwca do października 2010 r.
prowadzono konsultacje publiczne z udziałem przedstawicieli wszystkich sektorów
uczestniczących w przedmiotowej inicjatywie. W ich efekcie do Komisji wpłynęło
300 odpowiedzi na pytania zamieszczone w czterech rodzajach kwestionariuszy,
przeznaczonych odpowiednio dla podmiotów gospodarczych, władz, jednostek
notyfikowanych oraz użytkowników. Z wynikami konsultacji można zapoznać się na
stronie: http://ec.europa.eu/enterprise/policies/single-market-goods/regulatory-policies-common-rules-for-products/new-legislative-framework/index_en.htm Oprócz konsultacji ogólnych przeprowadzono
także konsultacje ukierunkowane konkretnie na MŚP. W ramach Europejskiej Sieci
Przedsiębiorczości na przełomie maja i czerwca 2010 r. zasięgnięto opinii 603
MŚP. Wyniki są dostępne na stronie http://ec.europa.eu/enterprise/policies/single-market-goods/files/new-legislative-framework/smes_statistics_en.pdf Proces konsultacji dowiódł, że inicjatywa
cieszy się powszechnym poparciem. Panuje jednomyślność co do potrzeby
udoskonalenia nadzoru rynku oraz systemu oceny i monitorowania jednostek
notyfikowanych. Pełne poparcie ze strony władz wynika z tego, że dzięki
podjętym działaniom obecny system zostanie wzmocniony oraz nastąpi poprawa
współpracy na poziomie UE. Przemysł liczy na większe wyrównanie reguł gry
dzięki poprawie skuteczności interwencji w przypadku produktów niespełniających
przepisów, a także na efekt w postaci uproszczenia, osiągniętego poprzez
dostosowania prawodawstwa. Pojawiły się pewne wątpliwości co do niektórych
obowiązków. Te jednak są niezbędne dla poprawy skuteczności nadzoru rynku. Z
podjęciem tych środków nie będą wiązać się istotne koszty dla przemysłu, a
korzyści płynące z lepszego nadzoru rynku powinny istotnie przeważać nad
kosztami. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy
specjalistycznej W przypadku tego pakietu wdrożeniowego ocena
skutków bazowała w dużej mierze na ocenie skutków przeprowadzonej w odniesieniu
do nowych ram prawnych. Oprócz zgromadzenia i przeanalizowania w tym kontekście
wiedzy specjalistycznej przeprowadzono dodatkowo konsultacje z ekspertami i
grupami interesu z poszczególnych sektorów, a także z ekspertami zajmującymi
się zagadnieniami horyzontalnymi, z zakresu harmonizacji technicznej, oceny
zgodności, akredytacji i nadzoru rynku. Ocena skutków Na podstawie zgromadzonych informacji Komisja
przeprowadziła ocenę skutków, obejmującą analizę i porównanie trzech wariantów. Wariant 1.
Pozostawienie obecnego stanu rzeczy bez zmian W ramach tego wariantu przewiduje się, że
aktualnie obowiązująca dyrektywa pozostanie bez zmian, a pewnej poprawy
sytuacji można oczekiwać wyłącznie dzięki rozporządzeniu NLF. Wariant 2. Dostosowanie do decyzji NLF
poprzez środki o charakterze nieprawodawczym Wariant 2 zakłada możliwość propagowania
dobrowolnego dostosowania do przepisów zawartych w decyzji NLF, np. poprzez
przedstawianie ich jako najlepszych praktyk w różnych wytycznych i wskazówkach. Wariant 3. Dostosowanie do decyzji NLF
poprzez środki o charakterze prawodawczym Ostatni wariant polega na włączeniu przepisów
decyzji NLF do aktualnie obowiązujących dyrektyw. Wariant 3 uznano za optymalny, ponieważ: –
przyczyni się do podniesienia konkurencyjności
poważnie traktujących swe obowiązki przedsiębiorstw i jednostek notyfikowanych
w stosunku do tych, które obchodzą przepisy; –
poprawi funkcjonowanie rynku wewnętrznego dzięki
zapewnieniu równego traktowania wszystkich podmiotów gospodarczych, ze
szczególnym uwzględnieniem importerów i dystrybutorów, a także jednostek
notyfikowanych; –
nie generuje istotnych kosztów dla podmiotów
gospodarczych i jednostek notyfikowanych; oznacza, że te podmioty, które już
postępują w sposób odpowiedzialny, nie poniosą żadnych dodatkowych kosztów lub
koszty takie będą nieistotne; –
uważany jest za skuteczniejszy od wariantu 2: ze
względu na brak możliwości wyegzekwowania wariantu 2, kwestia jego skuteczności
w praktyce jest dyskusyjna; –
warianty 1 i 2 nie dają żadnej odpowiedzi na
problem niespójności w obrębie ram prawnych, w związku z czym nie przyczyniają
się w ogóle do uproszczenia otoczenia regulacyjnego.
3.
Główne elementy wniosku
3.1.
Definicje horyzontalne
Ponieważ we wniosku wprowadza się
zharmonizowane definicje terminów wspólnych dla poszczególnych przepisów
unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego, należy zapewnić spójność znaczeniową
takich terminów we wszystkich tych przepisach.
3.2.
Obowiązki podmiotów gospodarczych i wymagania w
zakresie identyfikowalności
Niniejszym wnioskiem uściślone zostają
obowiązki producentów oraz wprowadzone obowiązki dla importerów i
dystrybutorów. Importerzy zostają zobowiązani do sprawdzenia, czy producent
dokonał oceny zgodności z zastosowaniem wymaganej procedury i sporządził
dokumentację techniczną. Odpowiadają oni ponadto za to, by na żądanie władz
producent zapewnił im dostępność takiej dokumentacji technicznej do wglądu.
Oprócz tego obowiązkiem importera jest sprawdzenie poprawności oznakowania
wyrobów pirotechnicznych oraz ustalenie, czy dołączone do nich są instrukcje i
informacje dotyczące bezpieczeństwa. Importer zobowiązany jest do
przechowywania kopii deklaracji zgodności oraz umieszczenia na produkcie swej
nazwy i adresu lub, w przypadku braku takiej możliwości, na opakowaniu lub
dołączonej dokumentacji. Z kolei na dystrybutorach spoczywa obowiązek sprawdzenia,
czy na wyrobie pirotechnicznym umieszczone jest oznakowanie CE, nazwa
producenta i, w stosownych przypadkach, importera, oraz czy dołączona jest do
niej wymagana dokumentacja i instrukcje. Importerzy i dystrybutorzy muszą współpracować
z organami nadzoru rynku i podejmować odpowiednie działania w przypadku
dostarczenia niezgodnego wyrobu pirotechnicznego. Wprowadzono także surowsze obowiązki w
zakresie identyfikowalności dotyczące wszystkich podmiotów gospodarczych.
Na wyrobach pirotechnicznych musi być umieszczona nazwa i adres producenta oraz
numer umożliwiający zidentyfikowanie wyrobu pirotechnicznego i powiązanie go z
jego dokumentacją techniczną. W przypadku wyrobu pirotechnicznego importowanego
wymagane jest dodatkowo umieszczenie nazwy i adresu importera. Oprócz tego
każdy podmiot gospodarczy musi być w stanie wskazać na żądanie władz podmiot
gospodarczy, który dostarczył mu wyrób pirotechniczny, lub podmiot, któremu on
dostarczył wyrób pirotechniczny.
3.3.
Normy zharmonizowane
Zgodność z normami zharmonizowanymi zakłada
domniemanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami. W dniu 1 czerwca 2011 r.
Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie normalizacji
europejskiej[2]
ustanawiającego horyzontalne ramy prawne normalizacji europejskiej. Wniosek
dotyczący tego rozporządzenia zawiera m.in. przepisy dotyczące wniosków o
normalizację kierowanych przez Komisję do europejskich organizacji
normalizacyjnych, procedury zgłaszania sprzeciwów wobec norm zharmonizowanych
oraz udziału zainteresowanych stron w procesie normalizacji. W związku z tym,
dla zapewnienia pewności prawa, w ramach niniejszego wniosku skreślono te
przepisy dyrektywy 2007/23/WE, które dotyczą tych samych zagadnień. Przepis dotyczący domniemania zgodności z
normami zharmonizowanymi został zmodyfikowany w celu doprecyzowania zakresu
takiego domniemania zgodności w przypadku gdy zakres norm tylko częściowo
obejmuje zasadnicze wymagania.
3.4.
Ocena zgodności i oznakowanie CE
W ramach dyrektywy 2007/23/WE w sprawie
wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych wybrano odpowiednie procedury
oceny zgodności, które producenci zobowiązani są stosować w celu wykazania, że
ich wyroby pirotechniczne spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa. We
wniosku dostosowuje się te procedury do ich aktualnych wersji określonych w
decyzji NLF. Ogólne zasady oznakowania CE określono w art.
30 rozporządzenia 765/2008, a przepisy szczegółowe dotyczące umieszczania
oznakowania CE na wyrobach pirotechnicznych to nowy element wprowadzony w
niniejszym wniosku.
3.5.
Jednostki notyfikowane
We wniosku zaostrzone są kryteria notyfikacji
jednostek notyfikowanych. Uściślone jest, że również spółki zależne i
podwykonawcy mają obowiązek przestrzegać wymagań dotyczących notyfikacji.
Wprowadzone zostają szczegółowe wymagania dotyczące organów notyfikujących, a
procedura notyfikacji jednostek notyfikowanych ulega zmianie. Kompetencje
jednostek notyfikowanych muszą być wykazane przy pomocy certyfikatu
akredytacji. Jeżeli oceny kompetencji jednostki notyfikowanej nie dokonano na
podstawie akredytacji, notyfikacja musi zawierać dokumenty ukazujące sposób, w
jaki dokonano takiej oceny kompetencji. Państwa członkowskie będą miały
możliwość wniesienia zastrzeżenia do notyfikacji.
3.6.
Nadzór rynku i procedura klauzuli ochronnej
We wniosku zrewidowano obowiązującą procedurę
klauzuli ochronnej. Wprowadzony zostaje etap wymiany informacji między
państwami członkowskimi oraz określone jest, jakie działania podejmują właściwe
organy w przypadku stwierdzenia niezgodności wyrobu pirotechnicznego. Faktyczna
procedura klauzuli ochronnej – taka, która skutkuje decyzją na poziomie Komisji
określającą, czy dany środek jest uzasadniony – zostaje zainicjowana wyłącznie
w przypadku, gdy inne państwo członkowskie zakwestionuje zastosowanie
określonego środka przeciw wyrobowi pirotechnicznemu. Jeżeli nie ma różnic
zdania co do wprowadzonego środka ograniczającego, wszystkie państwa
członkowskie muszą podjąć stosowne działania na swoim terytorium.
3.7.
Kwestie specyficzne dla sektora
Niektóre wyroby pirotechniczne, zwłaszcza
samochodowe wyroby pirotechniczne, takie jak generatory gazu stosowane w
poduszkach powietrznych, zawierają niewielkie ilości komercyjnych i wojskowych
środków wybuchowych. Po przyjęciu dyrektywy 2007/23/WE stało się oczywiste, że
nie będzie możliwe zastąpienie tych substancji stosowanych jako dodatki w
mieszankach palnych, w których są stosowane do poprawy bilansu energetycznego.
Dlatego proponuje się zmienić zasadnicze wymagania bezpieczeństwa (4).
3.8.
Procedura komitetowa i akty delegowane
Przepisy dotyczące działalności Komitetu ds.
Materiałów Wybuchowych dostosowano do nowych przepisów dotyczących aktów
delegowanych określonych w art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
oraz do nowych przepisów dotyczących aktów wykonawczych określonych w Rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r.
ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa
członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[3].
4.
Aspekty prawne wniosku
Podstawa prawna Podstawą wniosku jest art. 114 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Zasada pomocniczości Kompetencję w zakresie rynku wewnętrznego
posiadają wspólnie Unia i państwa członkowskie. Zasada pomocniczości ma
zastosowanie w szczególności w przypadku nowych przepisów, dodanych z myślą o
poprawie skuteczności egzekwowania dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania
do obrotu wyrobów pirotechnicznych, dotyczących obowiązków importera i
dystrybutora, identyfikowalności, oceny i notyfikacji jednostek notyfikowanych,
a także wzmocnionych obowiązków w zakresie współpracy w kontekście zmienionych
zasad nadzoru rynku i procedur ochronnych. Doświadczenia z egzekwowania przepisów
prawodawstwa pokazują, że środki wprowadzane na poziomie krajowym skutkują
rozbieżnościami w stosowanym podejściu oraz różnym traktowaniem podmiotów
gospodarczych w UE, co jest sprzeczne z celem przyświecającym niniejszej
dyrektywie. Jeżeli w celu rozwiązania zaistniałych problemów podejmowane są
działania na szczeblu krajowym, pojawia się ryzyko powstania przeszkód dla
swobodnego przepływu towarów. Zasięg działań na poziomie krajowym jest ponadto
ograniczony do właściwości terytorialnej danego państwa członkowskiego. W
związku z rozwojem międzynarodowego wymiaru handlu stale rośnie liczba spraw o
charakterze transgranicznym. Założone cele, w szczególności poprawę
skuteczności nadzoru rynku, można znacznie lepiej zrealizować w ramach
skoordynowanych działań na poziomie UE. Dlatego bardziej wskazane jest podjęcie
działań na poziomie UE. Z kolei problem niespójności dyrektyw może być
rozwiązany wyłącznie przez prawodawcę UE. Proporcjonalność Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsze
proponowane zmiany nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia
wyznaczonych celów. Nowe ani zmienione obowiązki nie powodują
nałożenia zbędnych obciążeń i kosztów ani na administrację, ani na przemysł,
zwłaszcza na małe i średnie przedsiębiorstwa. W przypadku ustalenia, że zmiany
pociągają za sobą negatywne skutki, analiza skutków danego wariantu ma na celu
dostarczenie najbardziej proporcjonalnej odpowiedzi na zidentyfikowany problem.
Wiele modyfikacji dotyczy zwiększenia jasności obowiązującej dyrektywy bez
wprowadzania nowych wymogów mających konsekwencje w postaci dodatkowych
kosztów. Zastosowana technika legislacyjna Dostosowanie do decyzji NLF wymaga szeregu
zasadniczych zmian w przepisach dyrektywy 2007/23/WE. W celu zapewnienia
czytelności zmienionego tekstu zastosowano technikę przekształcenia zgodną z
porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 28 listopada 2001 r.
w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania
aktów prawnych[4]. Zmiany w przepisach dyrektywy 2007/23/WE
dotyczą: definicji, obowiązków podmiotów gospodarczych, domniemania zgodności
wynikającego z norm zharmonizowanych, deklaracji zgodności, oznakowania CE,
jednostek notyfikowanych, procedury klauzuli ochronnej oraz procedur oceny
zgodności. Wniosek nie zmienia zakresu dyrektywy i
zasadniczych wymagań bezpieczeństwa, z wyjątkiem korekty opisanej w pkt 3.7.
5.
Wpływ na budżet
Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet
UE.
6.
Informacje dodatkowe
Uchylenie obowiązujących przepisów Przyjęcie niniejszego wniosku będzie wiązać
się z uchyleniem dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych. Europejski Obszar Gospodarczy Proponowany akt prawny dotyczy EOG i w związku
z tym jego zakres powinien być rozszerzony na Europejski Obszar Gospodarczy. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy PAKIET
DOSTOSOWAWCZY DO NOWYCH RAM PRAWNYCH (NLF)
(Wdrożenie pakietu towarowego) 2011/0358 (COD) Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie Ö harmonizacji
ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do Õ wprowadzania do obrotu
ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych (wersja przekształcona) (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII
EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską
Ö o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej Õ, w szczególności
jego art. 95Ö 114 Õ, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego
parlamentom narodowym, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu
Ekonomiczno-Społecznego[5], stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą
ustawodawczą, a także mając na uwadze, co następuje: ò nowy (1) Do
dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 maja 2007 r. w
sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych wprowadzonych ma być
szereg zasadniczych zmian[6].
Dla zachowania przejrzystości, dyrektywę tę należy przekształcić. (2) Rozporządzeniem
Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającym
wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków
wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93[7] ustanowiono zasady akredytacji jednostek
oceniających zgodność, ramy nadzoru rynkowego produktów i kontroli produktów
pochodzących z państw trzecich, a także ogólne zasady dotyczące oznakowania CE. (3) Decyzją
Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie
wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylającą decyzję
Rady 93/465/EWG[8]
ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być w zamierzeniu
stosowane w całym prawodawstwie sektorowym w celu zapewnienia spójnej podstawy
dla rewizji lub przekształcania tego prawodawstwa. Dyrektywę 2007/23/WE należy
dostosować do tej decyzji. ê 2007/23/WE motyw
1 ð nowy (4) Przepisy ustawowe, wykonawcze
i administracyjne obowiązujące w państwach członkowskich
w odniesieniu do wprowadzania do obrotu
ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych różnią się, w szczególności
w odniesieniu do cech związanych z bezpieczeństwem i działaniem. ê 2007/23/WE motyw
2 (dostosowany) (5) Te przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne Ö państw
członkowskich Õ, mogące stwarzać
bariery w handlu w WspólnotyÖ Unii Õ, należy
zharmonizować w celu zapewnienia swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych
na rynku wewnętrznym przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony
zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa oraz ochrony zarówno konsumentów, jak i
profesjonalnych użytkowników końcowych. ê 2007/23/WE motyw
3 (dostosowany) (6) Dyrektywa Rady 93/15/EWG
z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie harmonizacji przepisów
dotyczących wprowadzania do obrotu i kontroli materiałów wybuchowych
przeznaczonych do użytku cywilnego[9] nie
obejmuje swoim zakresem wyrobów pirotechnicznychi stanowi, iż wyroby pirotechniczne wymagają
odpowiednich środków celem zapewnienia ochrony konsumentów
i bezpieczeństwa publicznego oraz że w tej dziedzinie planowana jest
dodatkowa dyrektywa. ê 2007/23/WE motyw
4 (dostosowany) (7) Ö Bezpieczeństwo
podczas składowania reguluje ÕDdyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia
1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z
substancjami niebezpiecznymi[10]Ö , która Õ ustanawia wymagania
bezpieczeństwa dla zakładów, w których znajdują się materiały wybuchowe, w tym
materiały pirotechniczne. ê 2007/23/WE motyw
21 ð nowy (8) Jeśli chodzi
o bezpieczeństwo w transporcie, przepisy dotyczące transportu wyrobów
pirotechnicznych podlegają międzynarodowym konwencjom i umowom, w tym
zaleceniom Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie przewozu towarów
niebezpiecznych. ð Dlatego aspekty te nie powinny być
objęte zakresem niniejszej dyrektywy. ï ê 2007/23/WE motyw
6 ð nowy (9) Niniejsza dyrektywa nie
powinna mieć zastosowania do wyrobów pirotechnicznych, w których przypadku
obowiązuje dyrektywa Rady 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r.
w sprawie wyposażenia statków[11]
oraz odnośne konwencje międzynarodowe w niej wspomniane. ð Nie powinna również mieć zastosowania
do kapiszonów przeznaczonych do zabawek wchodzących w zakres dyrektywy
Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w
sprawie bezpieczeństwa zabawek[12]. ï ê 2007/23/WE motyw
8 ð nowy (10) Zgodnie
z zasadami zawartymi w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r.
w sprawie nowego podejścia do harmonizacji oraz normalizacji technicznej[13] wyrób pirotechniczny powinien być zgodny
z przepisami niniejszej dyrektywy w chwili wprowadzania wyrobu na
rynek wspólnotowy po raz pierwszy. Z uwagi na
obchodzone w państwach członkowskich uroczystości religijne, kulturalne i
tradycyjne, wyroby pirotechniczne widowiskowe skonstruowane przez producenta na
użytek własny nie mogą być uznane za udostępnione na rynku, jeżeli państwo
członkowskie zatwierdza ich użycie na swoim terytorium i w związku z tym nie
muszą spełniać postanowień niniejszej dyrektywy. ê 2007/23/WE motyw
13 (11) Przy spełnieniu zasadniczych
wymagań bezpieczeństwa państwa członkowskie nie powinny mieć możliwości
zabraniania, ograniczania lub utrudniania swobodnego przepływu wyrobów
pirotechnicznych. Stosowanie niniejszej dyrektywy nie powinno naruszać
krajowego ustawodawstwa odnoszącego się do wydawania przez państwa członkowskie
zezwoleń producentom, dystrybutorom oraz importerom. ê 2007/23/WE motyw
5 (12) Wyroby pirotechniczne powinny
obejmować wyroby pirotechniczne widowiskowe, wyroby pirotechniczne przeznaczone
do użytku teatralnego oraz wyroby pirotechniczne do zastosowań technicznych,
takich jak generatory gazu stosowane w poduszkach powietrznych lub
w napinaczach pasów bezpieczeństwa. ê 2007/23/WE motyw
7 (13) W celu zapewnienia
odpowiednio wysokich poziomów ochrony wyroby pirotechniczne należy
sklasyfikować przede wszystkim zgodnie z poziomem zagrożenia związanego
z rodzajem zastosowania, przeznaczeniem lub powodowanym natężeniem
dźwiękowym. ê 2007/23/WE motyw
9 (dostosowany) (14) Biorąc pod uwagę zagrożenia
nierozerwalnie związane z używaniem wyrobów pirotechnicznych, właściwe
jest ustalenie ograniczeń wiekowych związanych ze sprzedażą tych wyrobów
konsumentom i korzystaniem z nich oraz zapewnienie, by ich etykieta
zawierała wystarczające i odpowiednie informacje na temat bezpiecznego
stosowania, w celu ochrony ludzkiego zdrowia, bezpieczeństwa oraz
środowiska. Należy
zastrzec, by oOkreślone
wyroby pirotechniczne były Ö powinny
być Õ udostępniane wyłącznie
upoważnionym specjalistom dysponującym odpowiednią wiedzą, kwalifikacjami i
doświadczeniem. W przypadku wymogów dotyczących etykietowania wyrobów
pirotechnicznych przeznaczonych do pojazdów należy uwzględnić obowiązującą
praktykę oraz fakt, że wyroby te są dostarczane wyłącznie odbiorcom prowadzącym
działalność zawodową. ê 2007/23/WE motyw
10 (dostosowany) (15) Używanie wyrobów
pirotechnicznych, a w szczególności wyrobów pirotechnicznych
widowiskowych, podlega bardzo zróżnicowanym zwyczajom i tradycjom
kulturowym w poszczególnych państwach członkowskich. Powoduje to konieczność
umożliwienia Ö Należy zatem
umożliwić Õ państwom
członkowskim przyjęciae środków krajowych w celu ograniczenia
korzystania z lub sprzedaży ludności niektórych kategorii wyrobów
pirotechnicznych widowiskowych ze względów bezpieczeństwa publicznego. ò nowy (16) Podmioty
gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność wyrobów pirotechnicznych,
stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak aby zapewnić
wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich jak zdrowie i
bezpieczeństwo, ochrony konsumentów, a także zagwarantować uczciwą konkurencję
na rynku unijnym. (17) Wszystkie
podmioty gospodarcze uczestniczące w łańcuchu dostaw i dystrybucji powinny
wprowadzić właściwe środki w celu zapewnienia, by wyroby pirotechniczne
udostępniane przez nie na rynku były wyłącznie wyrobami pirotechnicznymi zgodnymi z niniejszą dyrektywą.
Konieczne jest określenie wyraźnego i proporcjonalnego podziału obowiązków
stosownie do ról pełnionych przez poszczególne podmioty w procesie dostaw i
dystrybucji. (18) Zważywszy,
że producent posiada dokładną wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest
on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia kompletnej procedury oceny
zgodności. W związku z tym ocena zgodności powinna pozostać obowiązkiem
wyłącznie producenta. ê 2007/23/WE motyw
12 Odpowiedzialność
za zapewnienie zgodności wyrobów pirotechnicznych z niniejszą dyrektywą,
a w szczególności z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa,
powinien ponosić producent. Jeżeli producent nie ma siedziby na terytorium
Wspólnoty, osoba fizyczna bądź prawna importująca wyroby pirotechniczne do
Wspólnoty powinna zagwarantować wywiązanie
się przez producenta z obowiązków spoczywających na nim na mocy niniejszej
dyrektywy lub przejąć na siebie wszystkie obowiązki producenta. ò nowy (19) Niezbędne
jest zapewnienie zgodności wprowadzanych na rynek Unii wyrobów pirotechnicznych
z państw trzecich z wymogami niniejszej dyrektywy, w szczególności zapewnienie
poddania tych wyrobów pirotechnicznych przez producentów odpowiednim procedurom
oceny. Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy
upewniają się co do zgodności wprowadzanych przez nich do obrotu wyrobów
pirotechnicznych z wymogami niniejszej dyrektywy i nie wprowadzają do obrotu
wyrobów pirotechnicznych niespełniających tych wymagań lub stwarzających
zagrożenie. Należy również wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy
upewniają się co do przeprowadzenia procedur oceny zgodności oraz dostępności
oznakowania i dokumentacji produktu sporządzonej przez producentów do wglądu
dla organów nadzoru. (20) Dystrybutor
udostępnia wyrób pirotechniczny na rynku po jego wprowadzeniu do obrotu przez
producenta lub importera i powinien działać z odpowiednią ostrożnością, tak
obchodząc się z wyrobami pirotechnicznymi, by nie miało to negatywnego wpływu
na ich zgodność. (21) Każdy
podmiot gospodarczy wprowadzający wyrób pirotechniczny do obrotu pod własną
nazwą lub znakiem towarowym bądź modyfikujący produkt w sposób, który może
wpłynąć na zgodność wyrobu pirotechnicznego z wymogami niniejszej dyrektywy,
powinien być uznany za producenta i przejąć jego obowiązki z tego tytułu. (22) Z
uwagi na ścisły związek dystrybutorów i importerów z rynkiem, podmioty te powinny
być zaangażowane w zadania związane z nadzorem rynku, realizowane przez
właściwe organy krajowe, oraz powinny być gotowe do aktywnego udziału w
wykonywaniu tych zadań poprzez przedstawianie tym organom wszystkich
koniecznych informacji dotyczących danego wyrobu pirotechnicznego. ê 2007/23/WE motyw
11 (23) Należy ustanowić zasadnicze
wymagania bezpieczeństwa dotyczące wyrobów pirotechnicznych, mające na celu
ochronę konsumenta i zapobieganie wypadkom. ò nowy (24) Niektóre
wyroby pirotechniczne, zwłaszcza wyroby pirotechniczne samochodowe, takie jak
generatory gazu stosowane w poduszkach powietrznych, zawierają niewielkie
ilości komercyjnych i wojskowych środków wybuchowych. Po przyjęciu dyrektywy
2007/23/WE stało się oczywiste, że nie będzie możliwe zastąpienie tych
substancji stosowanych jako dodatki w mieszankach palnych, w których są
stosowane do poprawy bilansu energetycznego. Należy zatem zmienić zasadnicze
wymagania bezpieczeństwa (4), które ograniczają stosowanie komercyjnych i
wojskowych środków wybuchowych. ê 2007/23/WE motyw
14 (dostosowany) ð nowy (25) W celu ułatwienia procesu wykazywania
Ö oceny Õ zgodności
z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa Ö przewidzianymi
w niniejszej dyrektywie Õ opracowuje się zharmonizowane normy związane
z projektowaniem, wytwarzaniem i badaniem takich wyrobów.
ð należy przewidzieć domniemanie
zgodności w przypadku wyrobów pirotechnicznych zgodnych z normami
zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr [../..]
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [.....] w sprawie normalizacji
europejskiej oraz zmiany dyrektyw Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektyw
94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE,
2009/105/WE i 2009/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[14] w celu określenia szczegółowych specyfikacji
technicznych związanych z tymi wymaganiami. ï ò nowy (26) W
rozporządzeniu (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji europejskiej]
przewidziano procedurę sprzeciwu wobec norm zharmonizowanych w przypadku, gdy
normy takie nie spełniają w całości wymogów niniejszej dyrektywy. ê 2007/23/WE motyw
15 Europejski Komitet
Normalizacyjny (CEN), Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki
(CENELEC) oraz Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) opracowują, przyjmują
i zmieniają zharmonizowane normy europejskie. Organy te uznaje się za
właściwe do przyjmowania zharmonizowanych norm, sporządzanych zgodnie
z ogólnymi wytycznymi w zakresie współpracy pomiędzy nimi
a Komisją Europejską oraz Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu[15] oraz zgodnie z procedurą określoną
w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji
w zakresie norm i przepisów technicznych[16]. W odniesieniu do wyrobów pirotechnicznych
ogólnoświatowe kierunki europejskiego sektora dostaw pojazdów powinny
przejawiać się w postaci uwzględniania odpowiednich międzynarodowych norm ISO. ê 2007/23/WE motyw
16 W myśl
„Nowego podejścia do harmonizacji oraz normalizacji technicznej” należy
domniemywać zgodność z podstawowymi wymogami bezpieczeństwa przewidzianymi
w niniejszej dyrektywie wyrobów pirotechnicznych produkowanych zgodnie ze
zharmonizowanymi normami. ò nowy (27) Aby
podmioty gospodarcze mogły wykazać, a właściwe organy zapewnić spełnienie przez
wyroby pirotechniczne udostępniane na rynku zasadniczych wymagań
bezpieczeństwa, należy ustanowić procedury oceny zgodności. Decyzją nr 768/2008
ustanowiono moduły procedur oceny zgodności, obejmujące procedury od najmniej
do najbardziej surowej, proporcjonalnie do poziomu występującego zagrożenia
oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa. W celu zapewnienia spójności między
sektorami oraz dla uniknięcia wariantów doraźnych, procedury oceny zgodności
powinny być wybierane spośród tych modułów. (28) Producenci
powininni sporządzić deklarację zgodności UE, zawierającą szczegółowe
informacje na temat spełnienia przez dany wyrób pirotechniczny wymogów
niniejszej dyrektywy i właściwych przepisów unijnego prawodawstwa
harmonizacyjnego. ê 2007/23/WE motyw
17 W decyzji
93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych
w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania
i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane
w dyrektywach harmonizacji technicznej[17], Rada wprowadziła zharmonizowane środki
stosowania procedur oceny zgodności. Zastosowanie tych modułów do wyrobów
pirotechnicznych umożliwi określenie odpowiedzialności producentów oraz organów
zaangażowanych w procedurę oceny zgodności poprzez uwzględnienie charakteru
określonych wyrobów pirotechnicznych. ê 2007/23/WE motyw
19 Jako warunek
dopuszczenia do rynku wyroby pirotechniczne powinny posiadać oznakowanie CE
potwierdzające ich zgodność z przepisami niniejszej dyrektywy
i umożliwiające ich swobodny przepływ we Wspólnocie. ò nowy (29) Oznakowanie
CE, wykazujące zgodność wyrobu pirotechnicznego, jest widoczną konsekwencją
całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Ogólne zasady
dotyczące oznakowania CE określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008.
Zasady dotyczące umieszczania oznakowania CE należy określić w niniejszej
dyrektywie. (30) Doświadczenie
pokazało, że kryteria określone w dyrektywie 2007/23/WE, które to kryteria
muszą spełniać jednostki oceniające zgodność przed notyfikowaniem ich Komisji,
są niewystarczające do zapewnienia jednakowo wysokiego poziomu realizacji zadań
przez wszystkie jednostki notyfikowane w Unii. Niezmiernie ważne jednak jest, by
wszystkie jednostki notyfikowane realizowały swe zadania na takim samym
poziomie oraz zgodnie z warunkami uczciwej konkurencji. Wymaga to ustanowienia
obowiązkowych wymagań dla jednostek oceniających zgodność, które chciałyby być
notyfikowane jako podmioty świadczące usługi w zakresie oceny zgodności. (31) W
celu zapewnienia spójnego poziomu jakości oceny zgodności należy także
ustanowić wymagania mające zastosowane do organów notyfikujących i innych
organów uczestniczących w ocenie, notyfikacji i monitorowaniu jednostek
notyfikowanych. (32) System
określony w niniejszej dyrektywie powinien być uzupełniony systemem akredytacji
przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Ponieważ akredytacja stanowi
podstawowy środek weryfikacji kompetencji jednostek oceniających zgodność,
zaleca się jej stosowanie również dla celów notyfikacji. (33) Za
preferowaną metodę wykazania kompetencji technicznych jednostek oceniających
zgodność krajowe władze publiczne w całej Unii powinny uznać przejrzystą
akredytację zgodną z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, zapewniającą niezbędny
poziom zaufania do certyfikatów zgodności. Organy krajowe mogą jednak uznać, że
dysponują odpowiednimi środkami do samodzielnego przeprowadzenia takiej oceny.
W takim przypadku, w celu zapewnienia odpowiedniego stopnia wiarygodności oceny
przeprowadzanej przez inne organy krajowe powinny one udostępnić Komisji i
pozostałym państwom członkowskim niezbędne dokumenty wykazujące, że oceniane
jednostki oceniające zgodność spełniają właściwe wymagania prawne. (34) Jednostki
oceniające zgodność często zlecają realizację części swoich zadań związanych z
oceną zgodności podwykonawcom lub korzystają z usług spółek zależnych. W celu
zagwarantowania poziomu bezpieczeństwa wymaganego od wyrobów pirotechnicznych
wprowadzanych na rynek unijny, zasadnicze znaczenie ma, aby w ramach
wykonywania zadań oceny zgodności podwykonawcy i spółki zależne spełniały
te same wymagania, co jednostki notyfikowane. W związku z tym ważne jest, aby
ocena kompetencji i działalności jednostek, które mają być notyfikowane, oraz
monitorowanie jednostek już notyfikowanych, obejmowały również działania
prowadzone przez podwykonawców i spółki zależne. (35) Należy
zwiększyć efektywność i przejrzystość procedury notyfikacji, a w szczególności
należy ją dostosować do nowych technologii, umożliwiając tym samym notyfikację
on-line. (36) Ponieważ
jednostki notyfikowane mają możliwość oferowania swoich usług w całej Unii,
należy zapewnić pozostałym państwom członkowskim i Komisji możliwość wnoszenia
sprzeciwu wobec jednostek notyfikowanych. Ważne jest zatem ustalenie terminu, w
jakim możliwe będzie wyjaśnienie jakichkolwiek wątpliwości lub obaw co do
kompetencji jednostek oceniających zgodność, zanim zaczną one prowadzić
działalność jako jednostki notyfikowane. (37) W
interesie konkurencyjności niezmiernie istotne jest, by jednostki notyfikowane
stosowały procedury oceny zgodności bez zbędnego obciążania podmiotów
gospodarczych. Z tego samego powodu, oraz w celu zagwarantowania równego
traktowania podmiotów gospodarczych, należy zapewnić spójność stosowania
procedur oceny zgodności pod względem technicznym. Cel ten można zrealizować w
drodze odpowiedniej koordynacji jednostek notyfikowanych i ich współpracy. (38) Dla
zapewnienia pewności prawa konieczne jest jasne określenie, że przepisy
dotyczące nadzoru rynku unijnego i kontroli produktów wprowadzanych na rynek
Unii, ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, mają zastosowanie do
wyrobów pirotechnicznych. Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać
państwom członkowskim wyboru organów właściwych do wykonania tych zadań. ê 2007/23/WE motyw
18 (39) Grupy wyrobów pirotechnicznych
podobnych pod względem budowy, działania lub zachowania winny być poddawane
ocenie przez jednostki notyfikowane jako rodziny produktów. ê 2007/23/WE motyw
20 (dostosowany) ð nowy (40) Zgodnie z „Nowym podejściem do harmonizacji
i normalizacji technicznej” kKonieczne jest zastosowanie procedury
klauzuli ochronnej umożliwiającej kwestionowanie zgodności artykułu
pirotechnicznego lub jego braków. Zgodnie z powyższym państwa członkowskie powinny
zatem podjąć wszelkie właściwe środki zakazujące lub ograniczające wprowadzanie
do obrotu produktów oznaczonych znakiem CE lub wycofujące je z rynku, jeżeli
stanowią one zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów przy ich
zastosowaniu zgodnym z przeznaczeniem. ð W celu zwiększenia przejrzystości oraz
skrócenia czasu rozpatrywania konieczne jest udoskonalenie istniejącej procedury
stosowania klauzul ochronnych w sposób zwiększający jej skuteczność oraz
umożliwiający wykorzystanie wiedzy specjalistycznej państw członkowskich. ï ò nowy (41) Istniejący
system powinien zostać uzupełniony procedurą zapewniającą przekazywanie zainteresowanym
stronom informacji na temat środków przewidzianych w odniesieniu do wyrobów
pirotechnicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa osób lub
innych kwestii związanych z ochroną interesów publicznych. Powinien on również
umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie – we współpracy z
zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi – działań w odniesieniu do takich
wyrobów pirotechnicznych na wcześniejszym etapie. (42) W
przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja osiągną porozumienie co do
zasadności określonego środka wprowadzonego przez dane państwo członkowskie,
dalsze zaangażowanie Komisji nie jest wymagane z wyjątkiem przypadków, gdy
niezgodność można przypisać niedostatkom w normach zharmonizowanych. ê 2007/23/WE motyw
23 (dostosowany) (43) W interesie producenta
i importera leży dostarczanie bezpiecznych Ö wyrobów
pirotechnicznych Õproduktów
w celu uniknięcia kosztów wynikających z odpowiedzialności za wadliwe
produkty wyrządzające szkody osobom i w zakresie własności prywatnej.
W tym względzie dyrektywa Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985
r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych
i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za
produkty wadliwe[18]
uzupełnia niniejszą dyrektywę, jako że dyrektywa ta narzuca producentom
i importerom surowy system odpowiedzialności i gwarantuje właściwy
poziom ochrony konsumenta. Ponadto niniejsza dyrektywa Ö ta Õ stanowi, że
jednostki notyfikowane winny być właściwie ubezpieczone w zakresie ich
działalności zawodowej, chyba że odpowiedzialność za nie ponosi państwo zgodnie
z przepisami prawa krajowego lub samo państwo członkowskie jest bezpośrednio
odpowiedzialne za badania. ê 2007/23/WE motyw
26 Środki niezbędne
w celu wykonania niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie
z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r.
ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[19]. ê 2007/23/WE motyw
27 W szczególności
należy przyznać Komisji uprawnienia do przyjmowania wspólnotowych środków
dotyczących zaleceń Organizacji Narodów Zjednoczonych, wymogów z zakresu
etykietowania wyrobów pirotechnicznych oraz dostosowania do postępu
technicznego załączników II i III, odnoszących się do wymogów
bezpieczeństwa oraz procedur oceny zgodności. Ponieważ środki te mają charakter
ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy
i/lub uzupełnienie niniejszej dyrektywy
poprzez dodanie do niej nowych innych niż istotne elementów, muszą one być
przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą
w art. 5a decyzji 1999/468/WE. ò nowy (44) W
celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia
należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być
wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr
182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne
dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień
wykonawczych przez Komisję[20]. (45) Procedurę
sprawdzającą należy stosować w przypadku przyjmowania aktów wykonawczych w celu
ustanowienia systemu identyfikowalności oraz wspólnych kryteriów gromadzenia i
aktualizacji danych dotyczących wypadków związanych z wyrobami
pirotechnicznymi. (46) W
celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji
uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z postanowieniami art. 290 Traktatu o
funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie przyjmowania unijnych środków
dotyczących dostosowania niniejszej dyrektywy do zaleceń Organizacji Narodów
Zjednoczonych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, dostosowania do
postępu technicznego modułów oceny zgodności w załączniku I do niniejszej
dyrektywy oraz wymogów w zakresie etykietowania wyrobów pirotechnicznych. Szczególnie ważne jest, aby Komisja
przeprowadzała odpowiednie konsultacje w trakcie prac przygotowawczych, w tym
na szczeblu eksperckim. (47) Podczas
przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić
równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. ê 2007/23/WE motyw
22 (48) Państwa członkowskie powinny
określić zasady regulujące kary stosowane w przypadku naruszeń przepisów
krajowego prawodawstwa transponującego niniejszą dyrektywę i zapewnić ich
stosowanie. Kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. ê 2007/23/WE motyw
24 (dostosowany) ð nowy (49) Istotne jest
zapewnienie okresu przejściowego umożliwiającego stopniowe dostosowywanie
przepisów krajowych w określonych dziedzinach.
Należy zapewnić producentom i importerom czas na skorzystanie ze wszelkich praw
wynikających z przepisów krajowych obowiązujących przed wejściem w życie Ö krajowych
przepisów transponujących Õ niniejszeją dyrektywyę, np. na sprzedanie zapasów
wyprodukowanych towarów. Ponadto
specjalne okresy przejściowe przewidziane przy stosowaniu niniejszej dyrektywy
zapewniłyby dodatkowy czas na przyjęcie zharmonizowanych norm oraz
zagwarantowałyby szybkie wdrożenie niniejszej dyrektywy, aby wzmocnić ochronę
konsumenta. ð Należy przewidzieć ustalenia
przejściowe, umożliwiające udostępnianie na rynku wyrobów pirotechnicznych,
które wprowadzono już do obrotu zgodnie z dyrektywą 2007/23/WE. ï ê 2007/23/WE motyw
25 (dostosowany) (50) Ponieważ cele niniejszej
dyrektywy Ö , a mianowicie
zapewnienie spełniania przez znajdujące się w obrocie wyroby pirotechniczne
wysokich wymogów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa oraz innych interesów
publicznych, przy jednoczesnym zagwarantowaniu funkcjonowania rynku
wewnętrznego Õ nie mogą być
osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe
jest Ö – ze względu na
ich skalę i skutki – Õ lepsze ich
osiągnięcie na poziomie WspólnotyÖ Unii Õ, WspólnotaÖ Unia Õ może podjąć
działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu Ö o Unii
Europejskiej Õ. Zgodnie z zasadą
proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsza dyrektywa nie
wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. ê 2007/23/WE motyw
28 Zgodnie
z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego
stanowienia prawa[21] państwa członkowskie są zachęcane do
opracowania oraz upublicznienia, na własny użytek oraz w interesie
Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie zobrazują
współzależność pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transponującymi, ò nowy (51) Zobowiązanie
do transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego należy ograniczyć do
tych przepisów, które stanowią merytoryczną zmianę w porównaniu z wcześniejszą
dyrektywą. Zobowiązanie do transpozycji przepisów, które nie uległy zmianie,
wynika z wcześniejszej dyrektywy. (52) Niniejsza
dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących
terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektywy
określonej w załączniku III, ê 2007/23/WE (dostosowany) PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: Rozdział
1
Ö Przepisy
ogólne Õ Artykuł 1
Przedmiot i zakres 1.
Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy opracowane w
celu osiągnięcia swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych na rynku
wewnętrznym oraz ma
na celu zapewnienie Ö przy
zapewnieniu Õ wysokiego poziomu
ochrony ludzkiego zdrowia, bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony i
bezpieczeństwa konsumentów, przy uwzględnieniu odpowiednich aspektów związanych
z ochroną środowiska. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 2.
Niniejsza dyrektywa określa zasadnicze wymagania w zakresie
bezpieczeństwa, które muszą spełnić wyroby pirotechniczne, aby można je było wprowadzić do obrotu ð udostępnić na rynku ï. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 2
Ö Zakres Õ 13. Niniejsza
dyrektywa ma zastosowanie do wyrobów pirotechnicznych określonych w art. 2 ust. 1–5. ê 2007/23/WE 24. Niniejsza
dyrektywa nie ma zastosowania do: (a)
wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych zgodnie z
prawem krajowym do niehandlowego wykorzystania przez siły zbrojne, policję i
straż pożarną; (b)
wyposażenia wchodzącego w zakres dyrektywy
96/98/WE; (c)
wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do
wykorzystania w przemyśle lotniczym; (d)
kapiszonów przeznaczonych specjalnie do zabawek i
innych wyrobów wchodzących w zakres dyrektywy Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja
1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących
bezpieczeństwa zabawek[22]
dyrektywy 2009/48/WE; (e)
materiałów wybuchowych wchodzących w zakres
dyrektywy 93/15/EWG; ê 2007/23/WE (dostosowany) (f)
amunicji, tzn. pocisków i materiałów miotających, oraz
ślepej amunicji wykorzystywanych w broni ręcznej innych rodzajach broni
palnej artyleryjskiej.; Ö g) wyrobów
pirotechnicznych widowiskowych wytworzonych przez producenta na użytek własny i
zatwierdzonych przez państwo członkowskie do użycia na swoim terytorium. Õ Artykuł 23 Ö [Artykuł R1
decyzji 768/2008/WE] Õ
Definicje Do celów niniejszej dyrektywy Ö stosuje się
następujące definicje Õ: ê 2007/23/WE (1) „wyrób pirotechniczny”
oznacza każdy wyrób zawierający substancje wybuchowe bądź wybuchowe mieszanki
substancji stworzonych w celu wygenerowania ciepła, światła, dźwięku, gazu
bądź dymu, bądź też kombinacji takich efektów w drodze samopodtrzymującej,
egzotermicznej reakcji chemicznej; (23) „wyrób
pirotechniczny widowiskowy” oznacza wyrób pirotechniczny przeznaczony do celów
rozrywkowych; (34) „wyroby
pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego” oznaczają wyroby
pirotechniczne przeznaczone do wykorzystania na scenie wewnątrz lub na zewnątrz,
w tym przy produkcji filmowej i telewizyjnej lub do podobnego użytku; (45) „wyroby
pirotechniczne do pojazdów” oznaczają elementy urządzeń bezpieczeństwa
w pojazdach zawierające substancje pirotechniczne wykorzystywane do
uruchamiania tych lub innych urządzeń; ê 2007/23/WE (dostosowany) Ö (5) „amunicja”
oznacza pociski i materiały miotające, oraz ślepą amunicję wykorzystywane w
broni ręcznej, innych rodzajach broni palnej i broni artyleryjskiej; Õ ê 2007/23/WE (dostosowany) (610) „osoba
o wiedzy specjalistycznej” oznacza osobę upoważnioną przez państwo
członkowskie do zajmowania się lub korzystania na jego terytorium
z wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4, wyrobów pirotechnicznych
klasy T2 przeznaczonych do użytku teatralnego i/lub innych
wyrobów pirotechnicznych klasy P2, określonych w art. 3.; ê 2007/23/WE (dostosowany) (72) „wprowadzenie
do obrotu” oznacza pierwsze, odpłatne lub
nieodpłatne, udostępnienie Ö wyrobu
pirotechnicznego Õ na rynku wspólnotowymÖ unijnym Õ określonego produktu w celu jego dystrybucji
i/lub wykorzystania. Wyroby
pirotechniczne widowiskowe wytworzone przez producenta na użytek własny nie są uznawane
za wprowadzane do obrotu, jeżeli państwo członkowskie zatwierdza ich użycie na
swoim terytorium; ò nowy (8) „udostępnienie
na rynku” oznacza każde dostarczenie wyrobu pirotechnicznego do celów
dystrybucji, konsumpcji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności
handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy (96) „producent”
oznacza osobę fizyczną lub prawną, która projektuje lub wytwarza wyrób
pirotechniczny lub powoduje
Ö zleca Õ zaprojektowanie i Ö lub Õ wytworzenie
takiego wyrobu celem wprowadzenia ð i wprowadza ten wyrób pirotechniczny do
obrotu ï pod własnąym
Ö nazwą Õ nazwiskiem
lub znakiem towarowym; (107) „importer”
oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, która udostępnia
Ö wprowadza do
obrotu Õ wyrób pirotechniczny
pochodzący z kraju
Ö państwa Õ trzeciego na rynku wspólnotowymÖ unijnym Õpo raz pierwszy w trakcie
prowadzenia przez nią działalności gospodarczej; (118) „dystrybutor”
oznacza jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, Ö niebędącą
producentem ani importerem, Õ która udostępnia
wyrób pirotechniczny na rynku w ramach prowadzonej przez siebie działalności; ò nowy (12) „podmioty
gospodarcze” oznaczają producentów, importerów i dystrybutorów; (13) „specyfikacja
techniczna” oznacza dokument określający wymagania techniczne, które muszą być
spełnione przez wyrób pirotechniczny; ê 2007/23/WE ð nowy (149) „norma zharmonizowana norma”
oznacza ð normę zharmonizowaną określoną w art. 2
ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji
europejskiej] ï normę europejską przyjętą przez europejski organ
normalizacyjny zgodnie z upoważnieniem Komisji zgodnie z procedurami
określonymi w dyrektywie 98/34/WE, zgodność z którymi nie jest obowiązkowa; ò nowy (15) „akredytacja”
oznacza akredytację w rozumieniu definicji w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (WE)
nr 765/2008; (16) „krajowa
jednostka akredytująca” oznacza krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu
definicji w art. 2 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008; (17) „ocena
zgodności” oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione zasadnicze
wymagania bezpieczeństwa dotyczące wyrobu pirotechnicznego; (18) „jednostka
oceniająca zgodność” oznacza jednostkę, która wykonuje czynności z zakresu
oceny zgodności, w tym wzorcowanie, badania, certyfikację i inspekcję; (19) „odzyskanie”
oznacza dowolny środek mający na celu doprowadzenie do zwrotu wyrobu
pirotechnicznego, który już został udostępniony użytkownikowi końcowemu; (20) „wycofanie
z obrotu” oznacza dowolny środek, którego celem jest zapobieżenie udostępnieniu
na rynku wyrobu pirotechnicznego w danym łańcuchu dostaw; (21) „oznakowanie
CE” oznacza oznakowanie, poprzez które producent wskazuje, że wyrób
pirotechniczny spełnia mające zastosowanie wymagania określone w unijnym
prawodawstwie harmonizacyjnym przewidującym jego umieszczanie; (22) „unijne
prawodawstwo harmonizacyjne” oznacza każdy akt prawny Unii harmonizujący
warunki wprowadzania produktów do obrotu. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy Artykuł 64
Swobodny przepływ 1.
Państwa członkowskie nie zabraniają, nie
ograniczają ani nie utrudniają wprowadzania do
obrotu ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych spełniających wymagania niniejszej dyrektywy. 2.
Przepisy niniejszej dyrektywy nie uniemożliwiają Ö Niniejsza
dyrektywa nie uniemożliwia Õ państwom
członkowskim przyjęcia środków uzasadnionych względami porządku publicznego,
bezpieczeństwa lub ochrony środowiska, służących zakazowi lub ograniczeniu
posiadania, korzystania z lub sprzedaży ludności wyrobów pirotechnicznych
widowiskowych klasy 2 i 3, wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku
teatralnego i innych wyrobów pirotechnicznych. 3.
Podczas targów, wystaw i pokazów handlowych wyrobów
pirotechnicznych państwa członkowskie zobowiązują się nie utrudniać pokazu i
użycia wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z przepisami niniejszej dyrektywy Ö niniejszą
dyrektywą Õ, pod warunkiem że
widoczny znak wyraźnie wskazuje nazwę i datę danych targów handlowych, wystawy
lub pokazu oraz niezgodność i niedostępność do sprzedaży tych wyrobów do
momentu zapewnienia zgodności przez producenta, jeżeli ma on siedzibę na
terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, lub przez
importera. Podczas tego rodzaju imprez należy stosować odpowiednie środki
bezpieczeństwa, zgodnie z wymaganiami określonymi przez właściwe organy
zainteresowanego państwa członkowskiego. 4.
Państwa członkowskie zobowiązują się nie utrudniać
swobodnego przepływu i wykorzystania wyrobów pirotechnicznych wytworzonych dla
celów badań, rozwoju i prób, niezgodnych z przepisami niniejszej dyrektywy Ö niniejszą
dyrektywą Õ, pod warunkiem że
widoczny znak wyraźnie wskazuje ich niezgodność i niedostępność dla celów
innych niż rozwój, próby i badania. ê 2007/23/WE ð nowy Artykuł 5
Wprowadzenie do obrotu ð Udostępnienie na rynku ï 1.
Państwa członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie
środki w celu zapewnienia, że wyroby pirotechniczne będą mogły zostać wprowadzone do obrotu
ð być udostępnianie na rynku ï tylko wówczas, gdy spełniają wymagania niniejszej dyrektywy, posiadają oznakowanie CE i są zgodne ze
zobowiązaniami związanymi z oceną zgodności. 2.
Państwa
członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by
wyroby pirotechniczne nie posiadały oznakowania CE w nieuzasadnionych
przypadkach. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 63
Ö Klasy wyrobów
pirotechnicznych Õ Klasyfikacja 1.
Wyroby pirotechniczne podlegają klasyfikacji przez
producenta zgodnie z rodzajem ich wykorzystania, przeznaczeniem i poziomem
zagrożenia, w tym z ich poziomem hałasu. Jednostki notyfikowane, o których mowa
w art. 2110,
potwierdzają klasyfikację w ramach procedur oceny zgodności zgodnie z
Ö , o których
mowa w Õ art. 179. ê 2007/23/WE Klasyfikacja ta jest następująca: (a)
Wwyroby
pirotechniczne widowiskowe: (i) Kklasa 1: wyroby pirotechniczne
widowiskowe o bardzo niskim stopniu zagrożenia i nieistotnym poziomie hałasu
przeznaczone do użytku na obszarach zamkniętych, w tym wyroby pirotechniczne
widowiskowe przeznaczone do użytku w budynkach mieszkalnych; (ii) Kklasa 2: wyroby pirotechniczne
widowiskowe o niskim stopniu zagrożenia i niskim poziomie hałasu przeznaczone
do użytku na zewnątrz na obszarach zamkniętych; (iii) Kklasa 3: wyroby pirotechniczne
widowiskowe o średnim stopniu zagrożenia przeznaczone do użytku na zewnątrz na
dużych otwartych przestrzeniach i których poziom hałasu nie jest szkodliwy dla
zdrowia ludzkiego; (iv) Kklasa 4: wyroby pirotechniczne
widowiskowe o wysokim stopniu zagrożenia, przeznaczone do obsługi wyłącznie
przez osoby o wiedzy specjalistycznej, zwane popularnie „wyrobami
pirotechnicznymi widowiskowymi do zastosowań profesjonalnych” i których poziom
hałasu nie jest szkodliwy dla zdrowia ludzkiego;. (b)
Wwyroby
pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego: (i) Kklasa T1: wyroby pirotechniczne do
zastosowań scenicznych, o niskim stopniu zagrożenia; (ii) Kklasa T2: wyroby pirotechniczne do
zastosowań scenicznych przeznaczone do użytku wyłącznie przez osoby o wiedzy
specjalistycznej;. (c)
Ppozostałe
wyroby pirotechniczne: (i) Kklasa P1: wyroby pirotechniczne inne niż
wyroby pirotechniczne widowiskowe i wyroby pirotechniczne do użytku
teatralnego, o niskim stopniu zagrożenia; (ii) Kklasa P2: wyroby pirotechniczne inne niż
wyroby pirotechniczne widowiskowe i wyroby pirotechniczne do użytku
teatralnego, przeznaczone do obsługi lub użytku wyłącznie przez osoby o wiedzy specjalistycznej. 2.
Państwa członkowskie zobowiązane są informować
Komisję o procedurach, za pomocą których określają i upoważniają osoby o wiedzy
specjalistycznej. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 7
Ograniczenia wiekowe 1.
Wyrobów pirotechnicznych nie sprzedaje się ani w inny sposób
nie udostępnia Ö się na rynku
osobom Õ konsumentom
niespełniającym podanych poniżej wymagań wiekowych: ê 2007/23/WE (a)
Wwyroby
pirotechniczne widowiskowe: (i) Kklasa 1: 12 lat.; (ii) Kklasa 2: 16 lat.; (iii) Kklasa 3: 18 lat.; ê 2007/23/WE (dostosowany) (b)
Ppozostałe
wyroby pirotechniczne Ö klasy P1 Õ i wyroby
pirotechniczne Ö klasy T1 Õ przeznaczone do
użytku teatralnego: Ö 18 lat Õ. Klasa T1 i P1: 18 lat. 2.
Państwa członkowskie mogą podnieść wymagania
wiekowe określone w ust. 1, w przypadku gdy jest to uzasadnione względami
porządku i bezpieczeństwa publicznego. Państwa członkowskie mogą również
obniżyć wymagania wiekowe dla osób posiadających przeszkolenie zawodowe lub
odbywających takie szkolenie. 3.
Producenci, importerzy i dystrybutorzy nie sprzedają ani
nie udostępniają w
inny sposób Ö na rynku Õ następujących
wyrobów pirotechnicznych osobom innym niż osoby o wiedzy specjalistycznej: ê 2007/23/WE (a)
wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4; (b)
wyroby pirotechniczne klasy P2 i wyroby
pirotechniczne klasy T2 przeznaczone do użytku teatralnego. ê 2007/23/WE (dostosowany) Rozdział
2
Ö Obowiązki
podmiotów gospodarczych Õ Artykuł 48 Ö [Artykuł R2
decyzji 768/2008/WE] Õ
Obowiązki Ö producentów Õ producenta, importera
i dystrybutora 1.
Ö Wprowadzając
swoje wyroby pirotechniczne do obrotu, Õ Producent zobowiązany
jest zapewnić Ö producenci
gwarantują ich zaprojektowanie i wytworzenie zgodnie Õ, by wyroby pirotechniczne
wprowadzane do obrotu były zgodne z zasadniczymi
wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I. ê 2007/23/WE 2. Jeżeli
producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, importer wyrobów
pirotechnicznych zapewni, że producent spełnia obowiązki wynikające z
niniejszej dyrektywy lub że zostaną one spełnione przez samego importera. Importer może być
uprawniony przez władze i organy na terytorium Wspólnoty w odniesieniu do tych
obowiązków. 3. Dystrybutorzy
działają z należytą starannością zgodnie z obowiązującymi przepisami
wspólnotowymi. Weryfikują oni w szczególności, czy wyrób pirotechniczny posiada
wymagane oznakowanie zgodności oraz wymagane dokumenty. 4. Producenci
wyrobów pirotechnicznych: a) przedkładają wyrób
pirotechniczny jednostce notyfikowanej, o której mowa w art. 10, która
przeprowadza ocenę zgodności zgodnie z art. 9; i b) umieszczają
oznakowanie CE i etykietę wyrobu pirotechnicznego zgodnie z art. 11 i art. 12
lub 13. ò nowy 2.
Producenci sporządzają
dokumentację techniczną, o której mowa w załączniku II, oraz przeprowadzają
odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 16. W przypadku wykazania
zgodności wyrobu pirotechnicznego z obowiązującymi wymaganiami w wyniku
przeprowadzenia tej procedury, producenci sporządzają deklarację zgodności UE i
umieszczają oznakowanie CE. 3.
Producenci przechowują
dokumentację techniczną oraz deklarację zgodności UE przez okres co najmniej 10
lat od momentu wprowadzenia wyrobu pirotechnicznego do obrotu. 4.
Producenci są zobowiązani
zapewnić stosowanie procedur mających na celu zapewnienie zgodności produkcji
seryjnej. Należy odpowiednio uwzględnić zmiany w projekcie i cechach
charakterystycznych wyrobu pirotechnicznego oraz zmiany w normach zharmonizowanych
lub specyfikacjach technicznych stanowiących odniesienie dla stwierdzenia
zgodności wyrobu pirotechnicznego. W przypadkach, w których
jest to właściwe z uwagi na zagrożenia związane z wyrobem pirotechnicznym,
producenci są zobowiązani, w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów,
do przeprowadzania badania próby wyrobów pirotechnicznych udostępnionych na
rynku, a także do badania – i w razie potrzeby prowadzenia ewidencji – skarg
oraz wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z wymaganiami i przypadków odzyskania
wyrobu pirotechnicznego; mają również obowiązek informowania dystrybutorów o
wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania. 5.
Producenci zapewniają
obecność etykiety na ich wyrobach pirotechnicznych zgodnie z art. 9 lub 10. 6.
Producenci, którzy uznają
lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu wyrób
pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, są zobowiązani
natychmiast wprowadzić konieczne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności tego
wyrobu pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do
okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie,
producenci niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw
członkowskich, w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając
szczegółowe informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz
wprowadzonych środków naprawczych. 7.
Na uzasadnione żądanie
właściwego organu krajowego producenci udzielają mu wszelkich informacji i
udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu
pirotechnicznego z wymaganiami, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na
żądanie tego organu podejmują z nim współpracę w działaniach ukierunkowanych na
usunięcie zagrożeń, jakie stwarza wyrób pirotechniczny wprowadzony przez nich
do obrotu. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 129
Etykietowanie wyrobów Ö pirotechnicznych Õ innych niż wyroby
pirotechniczne samochodowe ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 1.
Producenci zapewniają, by wyroby pirotechniczne
inne niż wyroby pirotechniczne samochodowe posiadały odpowiednie etykiety,
umieszczone w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny, w języku(-ach)
urzędowym(-ych) państwa członkowskiego, w którym wyrób sprzedaje ð udostępnia ï się konsumentowi. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 2.
Etykieta wyrobu pirotechnicznego zawiera
przynajmniej nazwę i adres producenta lub, w przypadku gdy producent nie
posiada siedziby na terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, nazwę producenta
oraz nazwę i adres importera, nazwę i typ wyrobu, ð numer rejestracyjny, ï minimalne wymagania wiekowe zgodnie z określeniem Ö określone Õ w art. 7 ust. 1 i 2,
odpowiednią klasę i instrukcję obsługi, rok produkcji dla klasy 3 i 4 oraz, w
stosownych przypadkach, minimalną bezpieczną odległość. Etykieta określa ð zawartość netto materiału wybuchowego
(NEC) ï równoważnik
ilości netto (NEQ) aktywnego materiału wybuchowego. 3.
Ponadto wWyroby pirotechniczne widowiskowe
powinny Ö również Õ zawierać
przynajmniej następujące informacje: ê 2007/23/WE a) Kklasa
1: w stosownych przypadkach: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu”
i minimalną bezpieczną odległość.; b) Kklasa
2: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i w stosownych
przypadkach minimalną bezpieczną odległość.; c) Kklasa
3: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i minimalną bezpieczną
odległość.; d) Kklasa
4: „tylko do obsługi przez osoby o wiedzy specjalistycznej”
i minimalną bezpieczną odległość. ê 2007/23/WE (dostosowany) 4.
Ponadto wWyroby pirotechniczne przeznaczone do
użytku teatralnego powinny Ö również Õ zawierać
przynajmniej następujące informacje: ê 2007/23/WE ð nowy a) Kklasa
T1: w stosownych przypadkach: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu”
i minimalną bezpieczną odległość.; b) Kklasa
T2: „tylko do obsługi przez osoby o wiedzy specjalistycznej”
i minimalną bezpieczną odległość. 5.
Jeśli na wyrobie pirotechnicznym nie ma
wystarczająco dużo miejsca, aby umieścić etykietę wymaganą w ust. 2, 3 i do 4, informacje
te należy umieścić na najmniejszej jednostce opakowania. 6. Przepisy
niniejszego artykułu nie mają zastosowania do wyrobów pirotechnicznych
pokazywanych podczas targów, wystaw i pokazów w celach handlowych, o których
mowa w art. 6 ust. 3 dyrektywy, ani do wyrobów pirotechnicznych wytworzonych
dla celów badań, rozwoju i prób, o których mowa w art. 6 ust. 4. Artykuł 1310
Etykietowanie wyrobów pirotechnicznych samochodowych 1.
Etykieta wyrobów pirotechnicznych samochodowych
zawiera nazwę producenta lub, w przypadku
gdy producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, nazwę importera,
nazwę i rodzaj wyrobu ð , numer rejestracyjny ï oraz instrukcję bezpieczeństwa. 2.
W sytuacji gdy na wyrobie nie ma wystarczająco dużo
miejsca, aby opatrzyć go etykietą opisaną w ust. 1, informacje należy umieścić
na opakowaniu. 3.
Arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa opracowany
zgodnie z załącznikiem do dyrektywy Komisji 2001/58/WE z dnia 27
lipca 2001 r.[23]
rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu
Europejskiego i Rady[24]
dostarczany jest profesjonalnym użytkownikom w języku, w którym sobie zażyczą. Arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa może
zostać dostarczony w formie papierowej lub elektronicznej, pod warunkiem że
adresat dysponuje niezbędnymi środkami uzyskania dostępu do niego. ò nowy Artykuł 11
[artykuł R4 decyzji nr 768/2008/WE]
Obowiązki importerów 1.
Importerzy są zobowiązani
do wprowadzania do obrotu wyłącznie wyrobów pirotechnicznych zgodnych z
wymaganiami. 2.
Przed wprowadzeniem
wyrobu pirotechnicznego do obrotu importerzy gwarantują, że producent
przeprowadził odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 16.
Gwarantują oni, że producent sporządził dokumentację techniczną, że wyrób
pirotechniczny jest opatrzony oznakowaniem CE i że producent spełnił wymagania
dotyczące etykietowania określone w art. 9 lub 10. Jeżeli importer uznaje
lub ma powody, by uważać, że wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z
zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I, nie wolno
mu wprowadzać wyrobu pirotechnicznego do obrotu, dopóki nie zostanie zapewniona
jego zgodność. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, importer
informuje o tym producenta oraz organy nadzoru rynku. 3.
Importerzy są zobowiązani
umieścić na wyrobie pirotechnicznym, a jeżeli nie jest to możliwe – na
opakowaniu lub w dokumencie załączonym do wyrobu pirotechnicznego, swoją nazwę i
swój adres kontaktowy. 4.
Importerzy zapewniają dołączenie
do wyrobu pirotechnicznego instrukcji obsługi oraz dostarczenie informacji na
temat bezpieczeństwa w języku łatwo zrozumiałym dla konsumentów i innych
użytkowników końcowych, określonym przez zainteresowane państwo członkowskie. 5.
Importerzy są zobowiązani
zapewnić, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za wyrób pirotechniczny,
warunki jego przechowywania i przewożenia nie wpływały ujemnie na jego zgodność
z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I. 6.
W przypadkach, w których
jest to właściwe z uwagi na zagrożenia związane z wyrobem pirotechnicznym,
importerzy są zobowiązani, w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów,
do przeprowadzania badania próby wyrobów pirotechnicznych udostępnionych na
rynku, a także do badania – i w razie potrzeby prowadzenia ewidencji – skarg
oraz wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z wymaganiami i przypadków odzyskania
wyrobów pirotechnicznych; mają również obowiązek informowania dystrybutorów o
wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania. 7.
Importerzy, którzy uznają
lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu wyrób
pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, są zobowiązani
natychmiast wprowadzić konieczne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności tego
wyrobu pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do
okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie,
niezwłocznie informują oni o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich,
w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając szczegółowe
informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz wprowadzonych środków
naprawczych. 8.
Importerzy są zobowiązani
przechowywać kopię deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku
przez okres co najmniej 10 lat od momentu wprowadzenia wyrobu pirotechnicznego
do obrotu i zapewnić, by dokumentacja techniczna była dostępna do dyspozycji
tych organów na ich żądanie. 9.
Na uzasadnione żądanie
właściwego organu krajowego importerzy udzielają mu wszelkich informacji i
udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu
pirotechnicznego z wymaganiami, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na
żądanie tego organu podejmują z nim współpracę w działaniach ukierunkowanych na
usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają produkty wprowadzone przez nich do obrotu. Artykuł 12
[artykuł R5 decyzji nr 768/2008/WE]
Obowiązki dystrybutorów 1.
Przy udostępnianiu wyrobu
pirotechnicznego na rynku dystrybutorzy zobowiązani są zachować w swoich
działaniach należytą staranność w odniesieniu do wymagań niniejszej dyrektywy. 2.
Przed udostępnieniem
wyrobu pirotechnicznego na rynku dystrybutorzy sprawdzają, czy wyrób
pirotechniczny jest opatrzony wymaganym oznakowaniem CE i czy towarzyszą mu
instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa w języku łatwo łatwo
zrozumiałym dla konsumentów i innych użytkowników końcowych w państwie
członkowskim, w którym wyrób pirotechniczny jest udostępniany na rynku, a także
czy producent i importer spełnili wymagania określone w art. 9 lub 10 i art. 11
ust. 3. Jeżeli dystrybutor
uznaje lub ma powody, by uważać, że wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z
zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I, nie wolno
mu udostępniać wyrobu pirotechnicznego na rynku, dopóki nie zostanie zapewniona
jego zgodność. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie,
dystrybutor informuje o tym producenta lub importera oraz organy nadzoru rynku. 3.
Dystrybutorzy są
zobowiązani zapewnić, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za wyrób
pirotechniczny, warunki jego przechowywania i przewożenia nie wpływały ujemnie
na jego zgodność z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w
załączniku I. 4.
Dystrybutorzy, którzy
uznają lub mają powody, by uważać, że udostępniony przez nich na rynku wyrób
pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, zapewniają wprowadzenie
koniecznych środków naprawczych w celu zapewnienia zgodności tego wyrobu
pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do
okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie,
dystrybutorzy niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw
członkowskich, w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając
szczegółowe informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz
wprowadzonych środków naprawczych. 5.
Na uzasadnione żądanie
właściwego organu krajowego dystrybutorzy udzielają mu wszelkich informacji i
udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu
pirotechnicznego z wymaganiami. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę
w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza wyrób
pirotechniczny udostępniony przez nich na rynku. Artykuł 13
[artykuł R6 decyzji nr 768/2008/WE]
Przypadki, w których obowiązki producentów dotyczą importerów i dystrybutorów Importera lub
dystrybutora uważa się za producenta do celów niniejszej dyrektywy i w
konsekwencji podlegają oni obowiązkom producenta określonym w art. 8, jeżeli
wprowadzają oni wyrób pirotechniczny do obrotu pod własną nazwą lub znakiem
towarowym albo modyfikują wyrób pirotechniczny już znajdujący się w obrocie w
taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy. Artykuł 14
[artykuł R7 decyzji nr 768/2008/WE]
Identyfikacja podmiotów gospodarczych Na żądanie organów
nadzoru rynku podmioty gospodarcze muszą zidentyfikować: (a)
każdy podmiot
gospodarczy, który dostarczył im wyrób pirotechniczny; (b)
każdy podmiot
gospodarczy, któremu dostarczyły wyrób pirotechniczny. Podmioty gospodarcze
muszą być w stanie przedstawić informacje, o których mowa w akapicie pierwszym
przez okres 10 lat od dostarczenia im wyrobu pirotechnicznego oraz przez okres
10 lat od dostarczenia wyrobu pirotechnicznego przez nie. Rozdział 3
Zgodność wyrobu pirotechnicznego ê 2007/23/WE Artykuł 8 Zharmonizowane
normy 1. Zgodnie z
procedurami określonymi w dyrektywie 98/34/WE Komisja może zwrócić się do
europejskich organów normalizacyjnych o sporządzenie bądź dokonanie przeglądu
norm europejskich pod kątem zgodności z niniejszą dyrektywą lub też zachęcić
odpowiednie organy międzynarodowe do ustalenia bądź zrewidowania międzynarodowych norm. 2. Komisja
publikuje odesłania do takich zharmonizowanych norm w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej. 3. Państwa
członkowskie zapewnią znajomość i przyjęcie zharmonizowanych norm ogłoszonych w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Państwa członkowskie uznają wyroby
pirotechniczne objęte zakresem niniejszej dyrektywy, które są zgodne z
odpowiednimi krajowymi normami transponującymi zharmonizowane normy ogłoszone w
Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, za zgodne z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I. Państwa
członkowskie opublikują numery referencyjne krajowych norm transponujących
zharmonizowane normy. Przy przyjmowaniu
norm krajowych będących transpozycją norm zharmonizowanych państwa członkowskie
publikują ich numery referencyjne. 4. W przypadku
uznania przez państwo członkowskie bądź Komisję, iż normy zharmonizowane, o
których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, nie spełniają w pełni zasadniczych
wymogów bezpieczeństwa określonych w załączniku I, Komisja lub
zainteresowane państwo członkowskie przekazuje sprawę Stałemu Komitetowi
ustanowionemu dyrektywą 98/34/WE, podając powody. Stały Komitet wydaje opinię w
terminie sześciu miesięcy od takiego przekazania. W świetle opinii Stałego Komitetu Komisja powiadamia państwa członkowskie o
środkach, które należy przyjąć w odniesieniu do norm zharmonizowanych oraz
publikacji, o której mowa w ust. 2. ò nowy Artykuł 15
[artykuł R8 decyzji nr 768/2008/WE]
Domniemanie zgodności wyrobów pirotechnicznych W przypadku wyrobów
pirotechnicznych spełniających normy zharmonizowane, do których odniesienie
opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub ich części, domniemywa
się, że spełniają one zasadnicze wymagania bezpieczeństwa objęte tymi normami
lub ich częściami, określone w załączniku I. [Jeżeli dana norma
zharmonizowana spełnia wymagania, które obejmuje i które określono w w art. 24
lub w załączniku I, Komisja publikuje odniesienia do takiej normy w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej.] ê 2007/23/WE Artykuł 916
Procedury oceny zgodności W celu oceny zgodności wyrobów
pirotechnicznych producent stosuje jedną z poniższych procedur: ê 2007/23/WE (dostosowany) a) procedurę badaniea typu WE Ö UE Õ (moduł B) określonea w załączniku II sekcja 1 oraz,
zależnie od wyboru producenta, jedną z następujących Ö procedur Õ: (i) procedurę badania zgodności z
typem Ö w oparciu o
wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę produktów w losowych
odstępach czasu Õ (moduł C2) określoną w załączniku II
sekcja 2; (ii) proceduręÖ zgodności z
typem w oparciu o Õ zapewnieniea jakości Ö procesu Õ produkcji (moduł D)
określoną w załączniku II sekcja 3; lub; (iii) procedurę Ö zgodności w
oparciu o Õ zapewnieniea jakości produktu
(moduł E) określoną w załączniku II sekcja 4; b) procedurę Ö zgodności w
oparciu o weryfikację Õ sprawdzania
jednostkowąego
(moduł G) określoną w załączniku IIsekcja 5;lub lub; c) procedurę Ö zgodności
opartą na pełnym Õ zapewnieniua jakości całego
produktu (moduł H) określoną w załączniku II sekcja 6, w
zakresie dotyczącym wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4. ò nowy Artykuł 17 [Artykuł
R10 decyzji 768/2008/WE]
Deklaracja zgodności UE 1.
Deklaracja zgodności UE
musi stwierdzać, że wykazano spełnienie zasadniczych wymagań bezpieczeństwa
określonych w załączniku I. 2.
Deklaracja zgodności UE
zawiera elementy określone w odpowiednich modułach przedstawionych w załączniku
II do niniejszej dyrektywy, posiada wzorcowy układ określony w załączniku III
do decyzji nr 768/2008/WE, oraz jest systematycznie aktualizowana. Musi ona
zostać przetłumaczona na język lub języki wymagane przez państwo członkowskie,
w którym wyrób pirotechniczny wprowadza się do obrotu lub udostępnia na rynku. 3.
Jeżeli dany wyrób
pirotechniczny podlega więcej niż jednemu aktowi prawa unijnego wymagającemu
deklaracji zgodności UE, sporządzana jest jedna deklaracja zgodności UE
odnosząca się do wszystkich takich aktów prawa unijnego. W deklaracji takiej
muszą być wskazane odpowiednie akty prawne, włącznie z odniesieniem do
publikacji. 4.
Poprzez sporządzenie
deklaracji zgodności UE producent przyjmuje na siebie odpowiedzialność za
zgodność wyrobu pirotechnicznego. Artykuł 18 [Artykuł
R11 decyzji 768/2008/WE]
Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE Oznakowanie CE
podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 1119 Ö [Artykuł R12
decyzji 768/2008/WE] Õ
Obowiązek
Ö Reguły i
warunki Õ umieszczania
oznakowania CE Ö oraz innych
oznakowań Õ 1.
Po pomyślnym
zakończeniu oceny zgodności zgodnie z art. 9, producenci
umieszczają Ö Oznakowanie CE
umieszcza się Õ w sposób widoczny, czytelny
i nieusuwalny oznakowanie
CE na samych wyrobach pirotechnicznych lub.jJeżeli nie jest to możliwe Ö lub nie można
tego zapewnić z uwagi na charakter wyrobu pirotechnicznego umieszcza się
je Õ , na przymocowanej do nich tabliczce
znamionowej albo na opakowaniu Ö oraz na
dokumentach towarzyszących Õ. Tabliczka znamionowa musi być tak zaprojektowana,
aby uniemożliwić jej ponowne użycie. ê 2007/23/WE Wzór oznakowania
CE, jaki należy zastosować, jest zgodny z decyzją 93/465/EWG. 2.
Znaki lub napisy,
których znaczenie i formę osoby trzecie mogłyby mylić z oznakowaniem CE, nie
mogą być umieszczane na wyrobach pirotechnicznych. Wszelkie inne znaki można
umieszczać na wyrobach pirotechnicznych, pod warunkiem że nie pogorszy to
widoczności i czytelności oznakowania CE. 3.
W przypadku gdy
wyroby pirotechniczne podlegają innym aktom prawnym Wspólnoty obejmującym inne
aspekty i nakazującym umieszczenie oznakowania CE, oznakowanie to oznacza
założenie, że wyżej wymienione wyroby są również zgodne z przepisami innych
aktów prawnych, które mają do nich zastosowanie. ò nowy 4.
Oznakowanie CE umieszcza
się przed wprowadzeniem wyrobu pirotechnicznego do obrotu. 5.
Za oznakowaniem CE podaje
się numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, jeżeli jednostka taka jest
zaangażowana na etapie kontroli produkcji. Numer identyfikacyjny
jednostki notyfikowanej umieszcza sama jednostka, lub producent, według
wskazówek jednostki notyfikowanej. 6.
Za oznakowaniem CE, a w
stosownych przypadkach, numerem identyfikacyjnym, o którym mowa w pkt 3, można
umieścić piktogram lub innego rodzaju znak wskazujący na szczególne zagrożenie
lub zastosowanie. ê 2007/23/WE (dostosowany) Rozdział
4
Ö Notyfikowanie
jednostek oceniających zgodność Õ Artykuł 1020 Ö [Artykuł R13
decyzji 768/2008/WE] Õ
Jednostki
notyfikowane Ö NotyfikacjaÕ 1. Państwa członkowskie notyfikują Komisji i innym państwom członkowskim wyznaczone przez siebie
Ö jednostki
autoryzowane do wykonywania zadań w zakresie Õ , które będą
przeprowadzać procedury oceny zgodności Ö w charakterze
stron trzecich na podstawie niniejszej dyrektywy Õ , o których mowa w art.
9, jak również wyznaczone im szczególne zadania, a także nadane im wcześniej
przez Komisję numery identyfikacyjne. ê 2007/23/WE 3. Podczas oceny
jednostek, które mają zostać notyfikowane Komisji, państwa członkowskie
stosują minimalne kryteria wymienione w załączniku III. Jednostki spełniające
kryteria oceny ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych uważa się za
spełniające odpowiednie kryteria minimalne. 4. Państwo
członkowskie, które notyfikowało Komisji określoną jednostkę, wycofuje
notyfikację, jeżeli odkryje, że jednostka ta przestała spełniać kryteria, o
których mowa w ust. 3. Państwo to niezwłocznie powiadamia o tym inne państwa
członkowskie i Komisję. 5. W przypadku
cofnięcia notyfikacji jednostki notyfikowanej zaświadczenia zgodności oraz
odnośne dokumenty dostarczone przez tę jednostkę zachowują ważność, z wyjątkiem
przypadków, gdy stwierdzono bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i
bezpieczeństwa. 6. Komisja
udostępnia publicznie na swojej stronie internetowej informacje o cofnięciu
notyfikacji jednostki notyfikowanej. ò nowy Artykuł 21 [Artykuł
R14 decyzji 768/2008/WE]
Organy notyfikujące 1.
Państwa członkowskie
wyznaczają organ notyfikujący, który odpowiada za opracowanie i stosowanie
procedur koniecznych do oceny i notyfikowania jednostek oceniających zgodność
oraz za monitorowanie jednostek notyfikowanych, w tym za zgodność z art. 26. 2.
Państwa członkowskie mogą
zdecydować, że ocena oraz monitorowanie, o których mowa w ust. 1, są
przeprowadzane przez krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu przepisów
rozporządzenia (WE) nr 765/2008 oraz zgodnie z nimi. Artykuł 22 [Artykuł
R15 decyzji 768/2008/WE]
Wymagania dotyczące organów notyfikujących 1.
Organ notyfikujący musi być
ustanowiony w sposób niepowodujący konfliktu interesów między organem
notyfikującym a jednostkami oceniającymi zgodność. 2.
Sposób organizacji i
funkcjonowania organu notyfikującego musi zapewniać obiektywność i bezstronność
jego działalności. 3.
Sposób organizacji organu
notyfikującego musi zapewniać podejmowanie każdej decyzji dotyczącej
notyfikowania jednostki oceniającej zgodność przez kompetentne osoby spoza
grona osób przeprowadzających ocenę. 4.
Organ notyfikujący nie
może oferować ani realizować żadnych działań pozostających w gestii jednostek
oceniających zgodność, ani nie może świadczyć usług w zakresie konsultacji na
zasadach komercyjnych, konkurując z innymi podmiotami. 5.
Organ notyfikujący
zapewnia poufność informacji, które otrzymuje. 6.
Organ notyfikujący musi
dysponować odpowiednią liczbą pracowników posiadających kompetencje do
właściwego wykonywania swoich zadań. Artykuł 23 [Artykuł
R16 decyzji 768/2008/WE]
Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania Państwa członkowskie
informują Komisję o swoich procedurach oceny i notyfikowania jednostek
oceniających zgodność i monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich
zmianach w tym zakresie. Komisja udostępnia
te informacje do wiadomości publicznej. Artykuł 24 [Artykuł
R17 decyzji 768/2008/WE]
Wymagania dotyczące jednostek notyfikowanych 1.
Do celów notyfikacji
jednostka oceniająca zgodność musi spełniać wymagania określone w ust. 2–11. 2.
Jednostka oceniająca
zgodność musi być powołana na podstawie prawa krajowego i posiadać osobowość
prawną. 3.
Jednostka oceniająca
zgodność musi być stroną trzecią, niezależną od organizacji lub wyrobu
pirotechnicznego, który ocenia. 4.
Jednostka oceniająca
zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację
zadań związanych z oceną zgodności nie mogą być projektantami, producentami,
dostawcami, instalatorami, nabywcami, właścicielami, użytkownikami ani konserwatorami
wyrobów pirotechnicznych lub substancji wybuchowych, które oceniają. Nie
wyklucza to wykorzystywania wyrobów pirotechnicznych lub substancji
wybuchowych, które są niezbędne do prowadzenia działalności jednostki
oceniającej zgodność, lub wykorzystywania takich produktów do celów osobistych. Nie angażują się oni
bezpośrednio w projektowanie, produkcję lub konstruowanie, wprowadzanie do
obrotu, instalację, użytkowanie lub konserwację tych wyrobów pirotechnicznych
lub substancji wybuchowych ani nie mogą reprezentować stron zaangażowanych w
taką działalność. Nie angażują się w działalność, która może zagrozić
niezależności ich osądów i wiarygodności w związku z działalnością w zakresie
oceny zgodności, która podlega notyfikacji. Dotyczy to w szczególności usług
konsultingowych. Jednostka oceniająca
zgodność zobowiązana jest zapewnić, by działalność jej podwykonawców lub spółek
zależnych nie wpływała na poufność, obiektywizm ani bezstronność jej
działalności związanej z oceną zgodności. 5.
Jednostka oceniająca
zgodność i jej pracownicy zobowiązani są do najwyższej rzetelności w realizacji
zadań związanych z oceną zgodności, muszą posiadać konieczne kwalifikacje
techniczne w danej dziedzinie oraz nie mogą być poddawani żadnym naciskom czy
motywacji, zwłaszcza finansowej, mogącym wpływać na ich opinię lub wyniki oceny
zgodności, szczególnie ze strony osób lub grup osób posiadających interes w wynikach
danej działalności. 6.
Jednostka oceniająca
zgodność musi być zdolna do realizacji wszystkich zadań związanych z oceną
zgodności, przydzielonych jej na mocy art. 16, do których została notyfikowana,
niezależnie od tego, czy dana jednostka oceniająca zgodność wykonuje wspomniane
zadania samodzielnie, czy są one realizowane w jej imieniu i na jej
odpowiedzialność. Przez cały czas, dla
każdej procedury oceny zgodności oraz dla każdego rodzaju lub każdej kategorii
produktów będących przedmiotem notyfikacji, dana jednostka oceniająca zgodność
musi dysponować niezbędnymi: (a)
pracownikami
posiadającymi wiedzę techniczną oraz wystarczające i odpowiednie doświadczenie
do realizacji zadań związanych z oceną zgodności; (b)
opisami procedur, zgodnie
z którymi przeprowadza się ocenę zgodności, w celu zagwarantowania
przejrzystości i powtarzalności tych procedur; jednostka prowadzi odpowiednią
politykę i posiada stosowne procedury, dzięki którym możliwe jest odróżnienie
zadań wykonywanych w ramach notyfikacji od wszelkiej innej działalności; (c)
procedurami służącymi
prowadzeniu działalności przy uwzględnieniu wielkości, sektora, struktury
przedsiębiorstw, stopnia złożoności technologii danego produktu oraz masowego
lub seryjnego charakteru procesu produkcyjnego. Musi posiadać środki
konieczne do prawidłowej realizacji zadań o charakterze technicznym i
administracyjnym związanych z oceną zgodności oraz musi mieć dostęp do
wszystkich niezbędnych urządzeń lub obiektów. 7.
Pracownicy odpowiedzialni
za realizację zadań związanych z oceną zgodności muszą posiadać: (a)
gruntowne przeszkolenie
techniczne i zawodowe, obejmujące całą działalność związaną z oceną zgodności w
zakresie będącym przedmiotem notyfikacji; (b)
dostateczną znajomość
wymagań dotyczących ocen, które wykonują, oraz odpowiednie uprawnienia do
dokonywania takich ocen; (c)
odpowiednią znajomość i
zrozumienie zasadniczych wymagań bezpieczeństwa określonych w załączniku I,
mających zastosowanie norm zharmonizowanych oraz stosownych przepisów
odpowiedniego unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego i przepisów krajowych; (d)
umiejętności wymagane do
sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań dokumentujących wykonanie ocen. 8.
Należy zagwarantować
bezstronność jednostki oceniającej zgodność, jej ścisłego kierownictwa i
pracowników wykonujących ocenę. Wynagrodzenie ścisłego
kierownictwa jednostki oceniającej zgodność oraz jej pracowników wykonujących
ocenę nie może zależeć od liczby wykonanych ocen ani od wyników tych ocen. 9.
Jednostka oceniająca
zgodność musi wykupić ubezpieczenie od odpowiedzialności, chyba że na mocy
prawa krajowego odpowiedzialność spoczywa na państwie lub za ocenę zgodności
bezpośrednio odpowiada samo państwo członkowskie. 10.
Pracownicy jednostki
oceniającej zgodność są zobowiązani dochować tajemnicy zawodowej w odniesieniu
do wszystkich informacji, które uzyskują w trakcie wykonywania swoich zadań
zgodnie z art. 16 lub przepisami prawa krajowego w danym zakresie, są jednak
zwolnieni z tego obowiązku w stosunku do właściwych organów państwa
członkowskiego, w którym realizowane są zadania. Prawa własności podlegają
ochronie. 11.
Jednostka oceniająca
zgodność bierze udział w stosownej działalności normalizacyjnej i w
działalności grupy koordynującej jednostki notyfikowane, powołanej na podstawie
odpowiedniego unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego lub zapewnia informowanie
o tej działalności swoich pracowników wykonujących ocenę, a decyzje
administracyjne i dokumenty opracowane w wyniku prac takiej grupy zobowiązana
jest traktować jak ogólne wytyczne. Artykuł 25 [Artykuł
R18 decyzji 768/2008/WE]
Domniemanie zgodności jednostek notyfikowanych Jeżeli jednostka
oceniająca zgodność może wykazać, że spełnia kryteria ustanowione w
odpowiednich normach zharmonizowanych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej, lub w ich częściach, to jednostka ta spełnia
wymagania określone w art. 24 na zasadzie domniemania, jeżeli odpowiednie normy
zharmonizowane obejmują te wymagania. Artykuł 26 [Artykuł
R20 decyzji 768/2008/WE]
Spółki zależne i podwykonawstwo na zlecenie jednostek notyfikowanych 1.
W przypadku gdy jednostka
notyfikowana zleca podwykonanie określonych zadań związanych z oceną zgodności
lub korzysta z usług spółki zależnej, jest ona zobowiązana zapewnić, aby
podwykonawca lub spółka zależna spełniała wymagania określone w art. 24, oraz
odpowiednio poinformować organ notyfikujący. 2.
Jednostka notyfikowana
ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez podwykonawców lub
spółki zależne, niezależnie od tego, gdzie posiadają one siedzibę. 3.
Działalność może być
zlecana podwykonawcom lub wykonywana przez spółkę zależną wyłącznie za zgodą
klienta. 4.
Jednostka notyfikowana
jest zobowiązana przechowywać do dyspozycji organu notyfikującego odpowiednie
dokumenty dotyczące oceny kwalifikacji podwykonawcy lub spółki zależnej oraz
prac wykonywanych przez podwykonawcę lub spółkę zależną na mocy art. 16. Artykuł 27 [Artykuł
R22 decyzji 768/2008/WE]
Wniosek o notyfikację 1.
Jednostka oceniająca
zgodność przedkłada wniosek o notyfikację organowi notyfikującemu państwa
członkowskiego, w którym ma siedzibę. 2.
Do wniosku załącza się
opis działań związanych z oceną zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności
oraz produktu lub produktów, w odniesieniu do których dana jednostka uważa się
za kompetentną, jak również certyfikat akredytacji, jeżeli jest w posiadaniu,
wydany przez krajową jednostkę akredytującą, potwierdzający, że dana jednostka
oceniająca zgodność spełnia wymagania ustanowione w art. 24. 3.
Jeżeli jednostka
oceniająca zgodność nie może dostarczyć certyfikatu akredytacji, zobowiązana jest
przedłożyć organowi notyfikującemu wszystkie dowody w formie dokumentów,
konieczne do sprawdzenia, uznania i regularnego monitorowania jej zgodności z
wymaganiami ustanowionymi w art. 24. Artykuł 28 [Artykuł
R23 decyzji 768/2008/WE]
Procedura notyfikacji 1.
Organ notyfikujący może
notyfikować wyłącznie jednostki oceniające zgodność, które spełniają wymagania
ustanowione w art. 24. 2.
Jednostki te notyfikuje
on Komisji i pozostałym państwom członkowskim z wykorzystaniem systemu
notyfikacji elektronicznej, opracowanego i zarządzanego przez Komisję. 3.
Do notyfikacji załącza
się wszystkie szczegółowe informacje dotyczące działalności związanej z oceną
zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności, produktu lub produktów będących
przedmiotem notyfikacji, oraz stosowne poświadczenie kompetencji. 4.
W przypadku gdy podstawy
notyfikacji nie stanowi certyfikat akredytacji określony w art. 27 ust. 2,
organ notyfikujący przedkłada Komisji i pozostałym państwom członkowskim
niezbędne dokumenty potwierdzające kompetencje jednostki oceniającej zgodność
oraz wprowadzone ustalenia gwarantujące, że jednostka ta będzie systematycznie
monitorowana i będzie nadal spełniać wymagania określone w art. 24. 5.
Dana jednostka może
wykonywać działania jednostki notyfikowanej wyłącznie pod warunkiem, że Komisja
i pozostałe państwa członkowskie nie zgłosiły zastrzeżeń w terminie dwóch
tygodni od notyfikacji w przypadku korzystania z certyfikatu akredytacji, a w
terminie dwóch miesięcy od notyfikacji w przypadku niekorzystania z
akredytacji. Wyłącznie taka jednostka
może być uznana za jednostkę notyfikowaną dla celów niniejszej dyrektywy. 6.
Wszelkie kolejne zmiany w
notyfikacji należy notyfikować Komisji i pozostałym państwom członkowskim. Artykuł 29 [Artykuł
R24 decyzji 768/2008/WE]
Numery identyfikacyjne i wykaz jednostek notyfikowanych 1.
Komisja przydziela
jednostce notyfikowanej numer identyfikacyjny. Przydziela ona jeden
taki numer, nawet w przypadku gdy dana jednostka jest notyfikowana na mocy
różnych unijnych aktów prawnych. ê 2007/23/WE (dostosowany) 2.
Komisja udostępnia Ö do wiadomości
publicznej Õ publicznie na swojej stronie internetowej
wykaz jednostek notyfikowanych Ö na mocy
niniejszej dyrektywy, włącznie z Õ wraz z ich
numerami identyfikacyjnymi Ö , które im
przydzielono Õ oraz Ö informacją na
temat rodzaju działalności będącej przedmiotem notyfikacji Õ zadaniami, które zostały
im przydzielone. Komisja zapewnia stałą aktualizację tego wykazu. ò nowy Artykuł 30 [Artykuł
R25 decyzji 768/2008/WE]
Zmiany w notyfikacji 1.
W przypadku gdy organ
notyfikujący stwierdza lub otrzymuje informację, że jednostka notyfikowana
przestała spełniać wymagania określone w art. 24 lub nie wypełnia swoich
obowiązków, organ notyfikujący ogranicza, zawiesza lub wycofuje notyfikację,
zależnie od sytuacji oraz w zależności od wagi niespełnienia wymagań lub
niewypełnienia obowiązków. Niezwłocznie informuje o tym Komisję i pozostałe
państwa członkowskie. 2.
W razie ograniczenia,
zawieszenia lub wycofania notyfikacji, albo w przypadku zaprzestania
działalności przez jednostkę notyfikowaną, notyfikujące państwo członkowskie
wprowadza właściwe środki w celu zapewnienia, by aktami zajęła się inna jednostka
notyfikowana lub żeby były one dostępne na żądanie odpowiedzialnych organów
notyfikujących i organów nadzoru rynku. Artykuł 31 [Artykuł
R26 decyzji 768/2008/WE]
Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych 1.
Komisja bada wszystkie
przypadki, w których ma wątpliwości lub otrzymuje informację o wątpliwościach
co do kompetencji jednostki notyfikowanej albo dalszego wywiązywania się przez
tę jednostkę z nałożonych na nią obowiązków i zachowania zgodności z
wymaganiami. 2.
Na żądanie Komisji,
notyfikujące państwo członkowskie udziela jej wszelkich informacji dotyczących
podstawy notyfikacji lub utrzymania kompetencji danej jednostki. 3.
Komisja odpowiada za
utrzymanie w tajemnicy wszystkich informacji wrażliwych uzyskanych w trakcie
dochodzenia. 4.
W przypadku gdy Komisja
stwierdza, że jednostka notyfikowana nie spełnia wymagań notyfikacji lub
przestała je spełniać, informuje o tym fakcie notyfikujące państwo członkowskie
i zwraca się do niego o wprowadzenie koniecznych środków naprawczych, włącznie
z wycofaniem notyfikacji, jeżeli zachodzi taka potrzeba. Artykuł 32 [Artykuł
R27 decyzji 768/2008/WE]
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie dotyczącym ich działalności 1.
Jednostki notyfikowane
przeprowadzają oceny zgodności według procedur oceny zgodności określonych w
art. 16. 2.
Oceny zgodności dokonuje
się z zachowaniem odpowiednich proporcji, unikając przy tym zbędnych obciążeń
dla podmiotów gospodarczych. Jednostki oceniające zgodność wykonują swe
zadania, uwzględniając wielkość, sektor i strukturę zaangażowanych
przedsiębiorstw, stopień złożoności technologii produktu oraz masowy lub
seryjny charakter procesu produkcyjnego. Przestrzega się przy tym
jednak stopnia rygoryzmu i poziomu ochrony wymaganych dla zgodności wyrobu
pirotechnicznego z wymogami niniejszej dyrektywy. 3.
Jeżeli jednostka
notyfikowana stwierdza, że producent nie spełnił zasadniczych wymagań
bezpieczeństwa ustanowionych w załączniku I lub w odpowiednich normach
zharmonizowanych czy specyfikacjach technicznych, zobowiązuje ona producenta do
wprowadzenia stosownych środków naprawczych i nie wydaje mu certyfikatu
zgodności. 4.
W przypadku gdy w trakcie
monitorowania zgodności w następstwie wydania certyfikatu jednostka
notyfikowana stwierdza, że wyrób pirotechniczny przestał spełniać wymagania,
zobowiązuje ona producenta do wprowadzenia stosownych środków naprawczych i
zawiesza lub cofa wydany certyfikat, jeżeli zachodzi taka konieczność. 5.
W razie niewprowadzenia
środków naprawczych, lub jeżeli środki te nie przynoszą wymaganych skutków,
jednostka notyfikowana ogranicza, zawiesza lub cofa wszystkie certyfikaty,
stosownie do sytuacji. Artykuł 33
Odwołanie się od decyzji jednostek notyfikowanych Państwa członkowskie
zapewniają dostępność procedury odwoławczej od decyzji jednostek
notyfikowanych. Artykuł 34 [Artykuł
R28 decyzji 768/2008/WE]
Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania 1.
Jednostki notyfikowane
informują organ notyfikujący: (a)
o odmowie, ograniczeniu,
zawieszeniu lub cofnięciu certyfikatów; (b)
o wszelkich
okolicznościach, które mogą mieć wpływ na zakres i warunki notyfikacji; (c)
o każdym przypadku
żądania przez organy nadzoru rynku informacji o działaniach związanych z oceną
zgodności; (d)
na żądanie, o
podejmowanych działaniach związanych z oceną zgodności będących przedmiotem ich
notyfikacji oraz o innych realizowanych zadaniach, w tym o działalności
transgranicznej i podwykonawstwie. 2.
Jednostki notyfikowane
przekazują pozostałym jednostkom notyfikowanym na podstawie niniejszej
dyrektywy, prowadzącym podobną działalność w zakresie oceny zgodności i
zajmującym się tymi samymi produktami, informacje na temat kwestii, w których
przypadku wyniki oceny zgodności były negatywne, a na żądanie, również tych, w
których przypadku były one pozytywne. Artykuł 35 [Artykuł
R29 decyzji 768/2008/WE]
Wymiana doświadczeń Komisja zobowiązana
jest zorganizować wymianę doświadczeń między organami krajowymi państw
członkowskich odpowiedzialnymi za politykę w obszarze notyfikowania. Artykuł 36 [Artykuł
R30 decyzji 768/2008/WE]
Koordynacja jednostek notyfikowanych Komisja odpowiada za
wprowadzenie i realizację właściwej koordynacji i współpracy jednostek
notyfikowanych na podstawie niniejszej dyrektywy, w formie forum jednostek
notyfikowanych. Państwa członkowskie
zobowiązane są zapewnić, by notyfikowane przez nie jednostki uczestniczyły w
pracach tego forum bezpośrednio lub poprzez wyznaczonych przedstawicieli. ê 2007/23/WE (dostosowany) Rozdział
5
Ö Nadzór rynku
unijnego, kontrola produktów wprowadzanych
na rynek Unii oraz procedury ochronne Õ Artykuł 1437
Nadzór rynku Ö unijnego i
kontrola produktów wprowadzanych na rynek Unii Õ ê 2007/23/WE 1. Państwa
członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by
wyroby pirotechniczne mogły zostać wprowadzone do obrotu tylko wówczas, gdy
odpowiednio przechowywane i wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem nie będą
zagrażały zdrowiu i bezpieczeństwu osób. 2. Państwa
członkowskie przeprowadzają regularne kontrole wyrobów pirotechnicznych przy
ich wprowadzaniu na terytorium Wspólnoty oraz w miejscach ich przechowywania
i produkcji. 3. Państwa
członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że podczas
przemieszczania wyrobów pirotechnicznych na obszarze Wspólnoty przestrzegane są
wymogi bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony przewidziane w niniejszej
dyrektywie. 4. Państwa
członkowskie organizują i przeprowadzają odpowiedni nadzór wyrobów
wprowadzonych do obrotu, biorąc odpowiednio pod uwagę założenia zgodności
wyrobów noszących oznakowanie CE. ò nowy 1. Artykuł
15 ust. 3 i art. 16–29 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 mają zastosowanie do
wyrobów pirotechnicznych. ê 2007/23/WE 52. Państwa
członkowskie co roku informują Komisję o prowadzonych przez nie działaniach w
zakresie nadzoru rynku. 6. W przypadku
stwierdzenia przez państwo członkowskie, że wyrób pirotechniczny noszący
oznakowanie CE, posiadający deklarację zgodności WE i używany zgodnie z
przeznaczeniem może zagrozić zdrowiu i bezpieczeństwu osób, przyjmuje ono
wszelkie stosowne środki tymczasowe w celu wycofania tego wyrobu z rynku, uniemożliwienia jego wprowadzenia do obrotu
bądź ograniczenia jego swobodnego przepływu. Państwo członkowskie powiadamia o
tym Komisję i inne państwa członkowskie. 7. Komisja
udostępnia publicznie na swojej stronie internetowej nazwy wyrobów, które
zgodnie z ust. 6 zostały wycofane z rynku, zakazane lub których wprowadzanie do
obrotu podlega ograniczeniom. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy Artykuł 3815
Ö [Artykuł R31
decyzji 768/2008/WE] Õ
Szybkie
informowanie o wyrobachÖ Procedura
postępowania w przypadku wyrobów pirotechnicznych Õ stanowiących poważne ryzyko
Ö zagrożenie na
poziomie krajowym Õ 1. W przypadku gdy Ö organy nadzoru
rynku jednego Õ państwa
członkowskiego ð podjęły działania zgodnie z art. 20
rozporządzenia (WE) nr 765/2008 ï Ö lub mają Õ dostateczne powody,
by sądzić, iżże
dany wyrób pirotechniczny stanowi poważne ryzyko Ö stwarza
zagrożenie Õ dla zdrowia /lub
bezpieczeństwa osób ð albo innych kwestii związanych z
ochroną interesów publicznych objętych niniejszą dyrektywą, ï Ö dokonują
one Õ we Wspólnocie, powiadamia
o tym Komisję i inne państwa członkowskie i dokonuje odpowiedniej
oceny ð obejmującej dany wyrób pirotechniczny
pod kątem spełnienia wszystkich wymagań określonych w niniejszej dyrektywie.
Odpowiednie podmioty gospodarcze współpracują w razie konieczności z organami
nadzoru rynku ï . Powiadamia ono Komisję i inne państwa członkowskie
o powodach i wynikach tej oceny. ò nowy Jeśli w toku tej oceny
organy nadzoru rynku stwierdzą, że wyrób pirotechniczny nie spełnia wymagań
określonych w niniejszej dyrektywie, żądają niezwłocznie od właściwego podmiotu
gospodarczego podjęcia wszelkich odpowiednich działań naprawczych w celu
doprowadzenia wyrobu pirotechnicznego do zgodności z tymi wymaganiami lub do
wycofania wyrobu pirotechnicznego z obrotu lub jego odzyskania w wyznaczonym
przez siebie rozsądnym terminie, stosownym do charakteru zagrożenia. Organy nadzoru rynku
powiadamiają odpowiednią jednostkę notyfikowaną. Artykuł 21
rozporządzenia (WE) nr 765/2008 ma zastosowanie do środków, o których mowa w
akapicie drugim. 2. W
przypadku gdy organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność nie ogranicza się
wyłącznie do terytorium państwa, w którym prowadzą nadzór, informują one
Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie o wynikach oceny oraz działaniach,
których podjęcia zażądały od danego podmiotu gospodarczego. 3. Dany
podmiot gospodarczy jest zobowiązany dopilnować, by wszystkie właściwe
działania naprawcze zostały podjęte w odniesieniu do wszystkich odnośnych wyrobów
pirotechnicznych, które ten podmiot udostępnił na rynku w Unii. 4. W
przypadku gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie podejmuje odpowiednich
działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, organy
nadzoru rynku są zobowiązane wprowadzić wszelkie odpowiednie środki tymczasowe
w celu zakazania lub ograniczenia udostępniania wyrobów pirotechnicznych na
rynku krajowym, wycofania wyrobów pirotechnicznych z obrotu lub ich odzyskania. Organy nadzoru rynku
przekazują niezwłocznie Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje
na temat tych środków. 5. Informacje,
o których mowa w ust. 4, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim
dane konieczne do identyfikacji wyrobu pirotechnicznego niezgodnego z
wymaganiami, informacje na temat pochodzenia wyrobu pirotechnicznego,
charakteru występującej niezgodności i związanego z tym zagrożenia, rodzaju i
okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko
przedstawione przez zainteresowany podmiot gospodarczy. W szczególności organy
nadzoru rynku są zobowiązane wskazać, czy brak zgodności wynika z którejkolwiek
z następujących przyczyn: (a)
niespełnienia przez wyrób
pirotechniczny wymagań związanych ze zdrowiem lub bezpieczeństwem osób lub
innymi kwestiami związanymi z ochroną interesów publicznych określonych w
niniejszej dyrektywie; (b)
niedostatków w normach
zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, przyznających domniemanie
zgodności. 6. Państwa
członkowskie inne niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę,
niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszystkich wprowadzonych
środkach i przekazują wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności
wyrobu pirotechnicznego, którymi dysponują, a w przypadku gdy wyrażają sprzeciw
wobec notyfikowanego środka krajowego, przedstawiają swoje zastrzeżenia. 7. W
przypadku gdy w terminie 3 miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w
ust. 4, ani żadne państwo członkowskie, ani Komisja nie zgłosiły sprzeciwu
wobec środka tymczasowego wprowadzonego przez dane państwo, środek ten uznaje
się za uzasadniony. 8. Państwa
członkowskie dopilnowują niezwłocznego przyjęcia właściwych środków
ograniczających w odniesieniu do danego wyrobu pirotechnicznego. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy Artykuł 1639 Ö [Artykuł R32
decyzji 768/2008/WE
Procedura Õ Klauzula
ochronna Ö na poziomie
Unii Õ 1.
W przypadku gdy państwo członkowskie nie wyraża zgody na środki
tymczasowe podjęte przez inne państwo członkowskie w myśl art. 14 ust. 6 Ö W przypadku gdy
po ukończeniu procedury określonej w art. 38 ust. 3 i 4 zgłaszane są
zastrzeżenia wobec środka wprowadzonego przez państwo członkowskie Õ lub w przypadku gdy
Komisja uzna, że środek taki jest sprzeczny z przepisami wspólnotowymi Ö prawodawstwem
Unii Õ, Komisja zobowiązana jest
niezwłocznie Ö rozpoczyna
konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanym podmiotem gospodarczym
(zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi) oraz dokonuje oceny tego środka
krajowego. Na podstawie wyników tej oceny Komisja Õ ð podejmuje decyzję, ï Ö czy dany środek
jest uzasadniony, czy nie Õprzeprowadzić konsultacje
ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, dokonać oceny środków oraz podjąć
decyzję, czy środki są uzasadnione, czy też nie. Komisja informuje
państwa członkowskie i zainteresowane strony o swoim stanowisku w tej
sprawie. ò nowy Komisja kieruje swoją
decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej
państwa członkowskie i dany podmiot gospodarczy (dane podmioty gospodarcze). ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 2. W sytuacji gdy Komisja uzna, że środki krajowe są uzasadnioneÖ razie
uznania Õ krajowego środka za
uzasadniony, Ö wszystkie Õ państwa członkowskie
podejmują
niezbędne kroki w
celu wprowadzają środki konieczne do zagwarantowania
wycofania niebezpiecznego
Ö niespełniającego
wymagań Õ wyrobu ze swych
rynków krajowych oraz informują o tym Komisję. W sytuacji gdy Komisja uzna, że środki krajowe są
przypadku Ö uznania
krajowego środka za nieuzasadniony Õ, zainteresowane
państwo członkowskie wycofuje Ö ten
środek Õ . 23. W
przypadku gdy
środki, o których mowa w ust. 1, opierają się na brakach w zharmonizowanych
normachÖ razie uznania
krajowego środka za uzasadniony i stwierdzenia, że niezgodność produktu wynika
z niedostatków w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 15 niniejszej
dyrektywy Õ, Komisja ð stosuje procedurę przewidzianą w art. 8
rozporządzenia (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji europejskiej] ï przekazuje sprawę komitetowi ustanowionemu
dyrektywą 98/34/WE, jeżeli państwo członkowskie, które przyjęło środki,
zamierza je utrzymać, a Komisja lub państwo członkowskie wszczynają procedurę,
o której mowa w art. 8. 3. W przypadku gdy
wyrób pirotechniczny nie jest zgodny, ale posiada oznakowanie CE, właściwe
państwo członkowskie podejmuje stosowne działanie w stosunku do podmiotu,
który umieścił takie oznakowanie i powiadamia o tym Komisję. Komisja powiadamia
pozostałe państwa członkowskie. ò nowy Artykuł 40 [Artykuł
R33 decyzji 768/2008/WE]
Wyroby pirotechniczne spełniające wymagania, które mimo to stwarzają zagrożenie
dla zdrowia i bezpieczeństwa 1.
W przypadku gdy państwo
członkowskie stwierdza, po przeprowadzeniu oceny na mocy art. 38 ust. 1, że
wyrób pirotechniczny spełniający wymagania niniejszej dyrektywy mimo to stwarza
zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa lub innych kwestii związanych z ochroną
interesów publicznych, zobowiązane jest ono zażądać od właściwego podmiotu
gospodarczego wprowadzenia wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia,
aby wprowadzany do obrotu wyrób pirotechniczny nie stwarzał zagrożenia, lub w
celu wycofania go z obrotu, bądź jego odzyskania, w wyznaczonym przez siebie
rozsądnym terminie, stosownym do charakteru zagrożenia. 2.
Zainteresowany podmiot
gospodarczy jest zobowiązany dopilnować, by działania naprawcze zostały podjęte
w odniesieniu do wszystkich odnośnych wyrobów pirotechnicznych, które ten
podmiot udostępnił na rynku w Unii. 3.
Państwo członkowskie
niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Informacje
obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do
identyfikacji danego wyrobu pirotechnicznego, informacje na temat jego
pochodzenia i łańcucha dostaw, charakteru występującego zagrożenia oraz rodzaju
i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych. 4.
Komisja niezwłocznie
rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i danym podmiotem gospodarczym
(danymi podmiotami gospodarczymi) oraz dokonuje oceny tego środka krajowego. Na
podstawie wyników tej oceny Komisja podejmuje decyzję, czy dany środek jest
uzasadniony, czy nie, oraz proponuje odpowiednie środki, o ile są one
konieczne. 5.
Komisja kieruje swoją
decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej
państwa członkowskie i dany podmiot gospodarczy (dane podmioty gospodarcze). Artykuł 41 [Artykuł
R34 decyzji 768/2008/WE]
Brak zgodności pod względem formalnym 1.
Nie naruszając przepisów
art. 38, w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych
ustaleń, zobowiązuje ono właściwy podmiot gospodarczy do usunięcia następującej
niezgodności: (a)
oznakowanie CE zostało
umieszczone z pogwałceniem art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub art. 20
niniejszej dyrektywy; (b)
nie umieszczono
oznakowania CE; (c)
nie sporządzono
deklaracji zgodności UE; (d)
deklaracja zgodności UE
nie została sporządzona w prawidłowy sposób; (e)
dokumentacja techniczna
jest niedostępna albo niekompletna. 2.
W przypadku gdy
niezgodność, o której mowa w ust. 1, nadal trwa, państwo członkowskie jest
zobowiązane wprowadzić wszelkie odpowiednie środki w celu ograniczenia lub
zakazania udostępniania wyrobu pirotechnicznego na rynku, lub zapewnić jego
wycofanie z obrotu lub odzyskanie. ê 2007/23/WE Artykuł 17 Środki wiążące się
z odmową lub ograniczeniem 1. Wszelkie środki
przyjmowane zgodnie z niniejszą dyrektywą a) w celu zakazu lub
ograniczenia wprowadzenia wyrobu do obrotu; lub b) w celu wycofania
wyrobu z obrotu podają dokładne
powody, na których są one oparte. Informacje o takich środkach są niezwłocznie
przekazywane zainteresowanej stronie, która jest jednocześnie powiadamiana o
środkach, jakie ma ona do dyspozycji zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego
państwa członkowskiego, oraz o ograniczeniach czasowych, jakim podlegają takie
środki. 2. W przypadku
środka, o którym mowa w ust. 1, zainteresowana strona ma możliwość
uprzedniego przedstawienia swojej opinii, chyba że jest to niemożliwe ze
względu na pilny charakter środka, który należy wprowadzić, co w szczególności
uzasadniają wymagania zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy Rozdział
6
Ö Przekazane
uprawnienia i uprawnienia wykonawcze Õ Artykuł 1842
Środki wykonawcze
Ö Przekazane
uprawnienia Õ 1. Należy przyjąć
następujące środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów
niniejszej dyrektywy, łącznie z uzupełnieniem jej o nowe, inne niż istotne
elementy, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o
której mowa w art. 19 ust. 2 ð Komisja otrzymuje uprawnienia do
przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 46, dotyczących ï: (a)
Ö identyfikacji
wyrobów pirotechnicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 na podstawie Õ dostosowania niezbędne w
celu uwzględnienia przyszłych zmian zaleceń ONZ Ö Organizacji
Narodów Zjednoczonych w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych Õ; ê 2007/23/WE (b)
dostosowania do postępu technicznego załącznikówa II i III; (c)
dostosowania wymogów etykietowania określonych w
art. 129 i 1310. ò nowy Artykuł 43
Wykonywanie przekazanych uprawnień 1.
Uprawnienia do przyjęcia
aktów delegowanych powierza się Komisji z zastrzeżeniem warunków określonych w
niniejszym artykule. 2.
Przekazanie uprawnień, o
którym mowa w art. 42, następuje na czas nieoznaczony od […] [insert a date - the date of entry into
force of this Directive]. 3.
Przekazanie uprawnień, o
którym mowa w art. 42, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament
Europejski lub Radę Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnienia
określonego w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po
opublikowaniu tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od
późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów
delegowanych już obowiązujących. 4.
Niezwłocznie po przyjęciu
aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i
Radę. 5.
Akt delegowany przyjęty
na podstawie art. 42 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu
Parlamentu Europejskiego lub Rady w terminie 2 miesięcy od przekazania tego
aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu,
zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą
sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu
Europejskiego lub Rady. Artykuł 44
Uprawnienia wykonawcze Komisja przyjmuje
akty wykonawcze w celu ustanowienia: ê 2007/23/WE 2. Należy przyjąć
następujące środki zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 19
ust. 3 ê 2007/23/WE (dostosowany) (a)
ustanowienie systemu identyfikacji
obejmującego numer rejestracyjny oraz rejestrację na szczeblu UE Ö unijnym Õ w celu identyfikacji
rodzajów wyrobów pirotechnicznych oraz ich producenta; (b)
ustalenie wspólnych kryteriów
regularnego gromadzenia i uaktualniania danych dotyczących wypadków związanych
z wyrobami pirotechnicznymi. ò nowy Te akty wykonawcze
przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 2. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 1945
Ö Procedura Õ Komitetu 1. Komisję wspiera kKomitet Ö ds. Wyrobów
Pirotechnicznych. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE)
nr 182/2011 Õ. ê 2007/23/WE 2. W przypadku
odniesienia do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 5a ust. 1–4 i art. 7
decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem postanowień jej art. 8. ê 2007/23/WE ð nowy 32. W
przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ð rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ï , z uwzględnieniem postanowień jej art. 8. ê 2007/23/WE ð nowy Termin określony w
art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące. ê 2007/23/WE (dostosowany) Ö Rozdział 7
Przepisy przejściowe i końcowe Õ Artykuł 2046
Kary Państwa członkowskie określają zasady
dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszeń przepisów krajowego prawodawstwa
transponującego
niniejszą dyrektywę Ö przyjętych na
podstawie niniejszej dyrektywy Õ i Ö wprowadzają
wszelkie niezbędne środki, aby Õ zapewniająć ich stosowanie Ö egzekwowanie Õ. ê 2007/23/WE Przewidziane kary muszą być skuteczne,
proporcjonalne i odstraszające. Państwa
członkowskie przyjmują również niezbędne środki
umożliwiające im zatrzymanie przesyłek wyrobów pirotechnicznych, które nie są
zgodne z niniejszą dyrektywą. ò nowy Państwa członkowskie
powiadamiają o tych przepisach Komisję najpóźniej do dnia 3 lipca 2013 r. i bezzwłocznie
powiadamiają ją o wszystkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą. ò nowy Artykuł 47
Przepisy przejściowe 1.
Państwa członkowskie nie
utrudniają udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych zgodnych z dyrektywą
2007/23/WE i które zostały wprowadzone do obrotu przed dniem 4 lipca 2013 r. 2.
Upoważnienia krajowe na
wyroby pirotechniczne klasy 1, 2 i 3 udzielone przed dniem 4 lipca 2010 r.,
zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło takiego
upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do dnia 4 lipca 2017 r., w zależności od
tego, który okres jest krótszy. 3.
Upoważnienia krajowe na
pozostałe wyroby pirotechniczne, wyroby pirotechniczne klasy 4 i wyroby
pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego udzielone przed dniem 4 lipca
2013 r., zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które
udzieliło takiego upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do dnia 4 lipca 2017
r., w zależności od tego, który okres jest krótszy. 4.
W drodze odstępstwa od
ust. 3 upoważnienia krajowe na wyroby pirotechniczne samochodowe, których
udzielono przed dniem 4 lipca 2013 r., zachowają ważność do dnia wygaśnięcia. 5.
Certyfikaty zgodności
wydane na mocy dyrektywy 2007/23/WE zachowują ważność na mocy niniejszej
dyrektywy do dnia 4 lipca 2020 chyba że wygasną przed tą datą. ê 2007/23/WE (dostosowany) Artykuł 2148
Transpozycja 1.
Państwa członkowskie przyjmą i opublikują do dnia 4 stycznia 2010
r.Ö najpóźniej do
dnia 3 lipca 2013 r. Õ przepisy ustawowe,
wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą
Ö art. 3 ust. 8,
12, 13, 15-22, art. 4 ust. 1, art. 5, art. 8 ust. 2-7, art. 11-15, art. 17-28,
art. 30-34, art. 36, art. 37 ust. 1, art. 38-41, art. 46, 47 oraz załączniki I
i II Õ. Niezwłocznie przedstawiąprzekazują one
Komisji tekst tych przepisów Ö oraz tabelę
korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą Õ. 2.
ZasStosują one te przepisy najpóźniej z dniem 4
lipca 2010 r. Ö oraz środki
niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy
dotyczącymi pozostałych wyrobów pirotechnicznych, wyrobów pirotechnicznych
widowiskowych klasy 4 oraz wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku
teatralnego z dniem 4 lipca 2013 r. Õ dla wyrobów
pirotechnicznych widowiskowych klasy 1, 2 i 3 oraz z dniem 4 lipca 2013 r. dla
pozostałych wyrobów pirotechnicznych, wyrobów pirotechnicznych widowiskowych
klasy 4 oraz wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku teatralnego. 3.
W momencie przyjmowania przez państwa członkowskie wspomniane przepisy
powinny zawierać odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie to powinno
towarzyszyć Ö Przepisy
przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej
dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy Õ ich urzędowej
publikacji. Ö Przepisy te
zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych,
wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą
dyrektywą odczytuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Õ Metody dokonywania
takiego odesłaniaÖ odniesienia i
formułowania takiego wskazania Õ określane są przez
państwa członkowskie. 4.
Państwa członkowskie przekażąprzekazują Komisji teksty
podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej
niniejszą dyrektywą. ê 2007/23/WE 5. Upoważnienia
krajowe, których udzielono przed odpowiednim dniem wskazanym w ust. 2,
zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło takiego
upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do 10 lat od dnia wejścia w życie
dyrektywy, w zależności od tego, który okres jest krótszy. 6. W drodze
odstępstwa od ust. 5 upoważnienia krajowe na wyroby pirotechniczne samochodowe,
których udzielono przed odpowiednim dniem wskazanym w ust. 2, zachowają ważność
do dnia wygaśnięcia. ê Artykuł 49
Uchylenie Dyrektywa 2007/23/WE traci moc od dnia 4 lipca
2013 r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących
terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektywy
określonej w załączniku III. Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się
jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku
IV. ê 2007/23/WE Artykuł 2250
Wejście w życie Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie
dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej. ê Artykuły 1, 2, art. 3 ust. 1-7, art. 3 ust.
9-11, art. 3 ust. 14, art. 4 ust. 2-4, art. 6, 7, art. 8 ust. 1, art. 9, 10,
16, 29, 35, art. 37 ust. 2, art. 42-50 oraz załączniki III i IV stosuje się od
dnia 4 lipca 2013 r. ê 2007/23/WE Artykuł 2351
Adresaci Niniejsza
dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w […], W imieniu Parlamentu Europejskiego W
imieniu Rady Przewodniczący Przewodniczący ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy ZAŁĄCZNIK I Zasadnicze wymagania bezpieczeństwa 1)1. Wszystkie
wyroby pirotechniczne muszą osiągnąć właściwości funkcjonowania przedstawione
przez producenta jednostce notyfikowanej, w celu zapewnienia jak najwyższego
poziomu bezpieczeństwa i niezawodności. 2)2. Wszystkie
wyroby pirotechniczne muszą być zaprojektowane i wytworzone w taki sposób, żeby
przy zastosowaniu odpowiedniej techniki mogły zostać usunięte w sposób
minimalnie uciążliwy dla środowiska. 3)3. Wszystkie
wyroby pirotechniczne muszą działać prawidłowo, gdy używa się ich zgodnie z
przeznaczeniem. Wszystkie wyroby pirotechniczne należy zbadać w
rzeczywistych warunkach. Jeżeli nie jest to możliwe w laboratorium, badania
należy przeprowadzić w warunkach, w jakich wyrób pirotechniczny ma być użyty. W stosownych przypadkach należy rozważyć i zbadać
następujące informacje i właściwości: (a)
Pprojekt,
struktura i właściwości charakterystyczne, łącznie ze szczegółowym składem
chemicznym (masą i udziałem procentowym wykorzystanych substancji) oraz wymiary.; (b)
Sstabilność
fizyczna i chemiczna wyrobu pirotechnicznego we wszystkich normalnych i
przewidywalnych warunkach środowiskowych.; (c)
Wwrażliwość
na normalne, przewidywalne obchodzenie się i transport.; (d)
Zzgodność
wszystkich składników pod względem stabilności chemicznej.; (e)
Oodporność
wyrobu pirotechnicznego na działanie substancji nawilżającej Ö wilgoci Õ , jeżeli jest on
przewidziany do stosowania w wilgotnych lub mokrych warunkach i jeżeli substancja nawilżająca
Ö wilgoć Õ może mieć negatywny
wpływ na jego bezpieczeństwo lub niezawodność.; (f)
Oodporność
wyrobu pirotechnicznego na działanie niskich i wysokich temperatur, jeżeli
przewiduje się przechowywanie lub używanie wyrobu pirotechnicznego w takich
temperaturach, a chłodzenie lub ogrzewanie komponentu lub całego wyrobu
pirotechnicznego może mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo i
niezawodność.; (g)
Ccechy
bezpieczeństwa polegające na zapobieganiu przedwczesnemu lub niezamierzonemu
zapłonowi lub wybuchowi.; (h)
Wwłaściwe
instrukcje i, w miarę potrzeby, oznaczenia dotyczące bezpiecznego obchodzenia
się, składowania, użytkowania (w tym bezpieczne odległości) i pozbywania się w
języku lub językach urzędowych przyjmującego państwa członkowskiego.; (i)
Oodporność
wyrobu pirotechnicznego, jego opakowania lub innych części składowych na
pogorszenie się jakości w normalnych, przewidywalnych warunkach składowania.; (j)
Wwyszczególnienie
wszystkich urządzeń i akcesoriów oraz instrukcji obsługi potrzebnych do
bezpiecznego działania wyrobu pirotechnicznego. Podczas transportu i normalnego obchodzenia się, o
ile instrukcje producenta nie wskazują inaczej, wyroby pirotechniczne powinny
zawierać skład pirotechniczny. 4)4. Wyroby
pirotechniczne nie mogą zawierać ð materiałów wybuchowych detonujących
innych niż proch dymny i mieszanki rozbłyskowe, z wyjątkiem wyrobów klasy P1,
P2, T2 oraz wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4 spełniających
następujące warunki ï: (a)
komercyjnych środków wybuchowych, z
wyjątkiem prochu dymnego i mieszanek rozbłyskowych ð z wyrobu nie można łatwo wydobyć
materiału wybuchowego detonującego ï; (b)
wojskowych środków wybuchowych. ð w przypadku klasy P1 wyrób nie może
działać w sposób detonacyjny i nie może sam inicjować wybuchu wtórnych
materiałów wybuchowych; ï ò nowy (c)
w przypadku klasy 4, T2 i
P2 wyrób jest zaprojektowany i przeznaczony do działania w sposób
niedetonacyjny, lub jeśli jest przeznaczony do detonowania nie może sam
inicjować wybuchu wtórnych materiałów wybuchowych; ê 2007/23/WE (dostosowany) 5)5. Różne
grupy wyrobów pirotechnicznych muszą również spełniać przynajmniej następujące
wymagania: A. Wyroby pirotechniczne widowiskowe 1. Producent zalicza wyroby pirotechniczne
widowiskowe do różnych klas zgodnie z art. 36, w zależności od zawartości materiału
wybuchowego, bezpiecznej odległości, poziomu hałasu itp. Klasa będzie Ö musi być Õ wyraźnie wskazana na
etykiecie. (a)
Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 1
muszą być spełnione następujące warunki: (i) bezpieczna odległość musi wynosić co
najmniej 1 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być
mniejsza; (ii) maksymalny poziom hałasu nie może
przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za
pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości; (iii) klasa 1 nie może zawierać petard,
baterii petard, petard rozbłyskowych i baterii petard rozbłyskowych; (iv) opadające resztki w klasie 1 nie mogą
zawierać więcej niż 2,5 mg piorunianu srebra. (b)
Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 2
muszą być spełnione następujące warunki: (i) bezpieczna odległość musi wynosić co
najmniej 8 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być
mniejsza; (ii) maksymalny poziom hałasu nie może
przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za
pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości; (c)
Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 3
muszą być spełnione następujące warunki: (i) bezpieczna odległość musi wynosić co
najmniej 15 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być
mniejsza; (ii) maksymalny poziom hałasu nie może
przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za
pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości. 2. Wyroby pirotechniczne widowiskowe mogą
wyłącznie być skonstruowane z materiałów ograniczających do minimum ryzyko dla
zdrowia, mienia i środowiska ze strony odłamków. 3. Sposób zapłonu musi być wyraźnie widoczny
lub określony przez etykietę bądź instrukcję. 4. Wyroby pirotechniczne widowiskowe nie
mogą poruszać się w sposób nieobliczalny bądź nieprzewidywalny. 5. Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy
1, 2 i 3 należy chronić przed przypadkowym zapłonem za pomocą osłony,
opakowania bądź struktury wyrobu. Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4
należy chronić przed przypadkowym zapłonem sposobami określonymi przez
producenta. B. Pozostałe wyroby pirotechniczne 1. Wyroby pirotechniczne muszą być
zaprojektowane w taki sposób, by ograniczyć do minimum ryzyko dla zdrowia,
mienia i środowiska podczas normalnego korzystania. 2. Sposób zapłonu musi być wyraźnie widoczny
lub określony przez etykietę bądź instrukcję. 3. Wyroby pirotechniczne muszą być
zaprojektowane w taki sposób, by ograniczyć do minimum ryzyko dla zdrowia,
mienia i środowiska ze strony odłamków w razie przypadkowego zapłonu. 4. W stosownych przypadkach wyroby
pirotechniczne działają prawidłowo aż do daty ważności określonej przez
producenta. C. Zapalniki 1. Zapalniki muszą być zdolne do pewnego
zapłonu i posiadać wystarczającą zdolność zapłonu we wszystkich normalnych
przewidywalnych warunkach użytkowania. 2. Zapalniki należy chronić przed wyładowaniem
elektrostatycznym w normalnych przewidywalnych warunkach przechowywania i
użytkowania. 3. Zapalniki elektryczne należy chronić
przed polami elektromagnetycznymi w normalnych przewidywalnych warunkach
przechowywania i użytkowania. 4. Osłona zapalników musi mieć odpowiednią
wytrzymałość mechaniczną i zapewniać odpowiednią ochronę wypełnienia
wybuchowego przy poddaniu normalnemu, przewidywalnemu obciążeniu mechanicznemu. 5. Parametry czasu spalania zapalników
należy podać wraz z wyrobem. 6. Charakterystyka elektryczna zapalników
elektrycznych musi być wskazana wraz z wyrobem (np. prąd niepowodujący zapłonu,
opór itd.). 7. Przewody zapalników elektrycznych muszą
posiadać wystarczającą izolację oraz odpowiednią wytrzymałość mechaniczną,
włączając w to niezawodność połączenia z zapalnikiem, przy uwzględnieniu
przewidywanego zastosowania. ê 2007/23/WE (dostosowany) ZAŁĄCZNIK II Procedury oceny zgodności 1. Moduł
B: Badanie typu WE Ö UE Õ 1. Moduł ten opisuje tę część procedury, w drodze
której jednostka notyfikowana upewnia się i stwierdza, że egzemplarz-wzór
reprezentatywny dla danej produkcji spełnia odpowiednie przepisy dyrektywy
2007/23/WE (zwanej dalej „dyrektywą”) Ö Badanie typu UE
to ta część procedury oceny zgodności, według której jednostka notyfikowana
bada projekt techniczny produktu oraz weryfikuje i poświadcza spełnienie przez
projekt techniczny produktu wymagań niniejszej dyrektywy Õ. ò nowy 2. Badanie
typu UE przeprowadza się jako badanie próbki kompletnego produktu,
reprezentatywnej dla przewidywanej produkcji (typ produkcji), ê 2007/23/WE (dostosowany) 23. Ö Producent
składa Õ Wwniosek o przeprowadzenie badania typu Ö UE Õ EW powinien składać
producent w wybranej Ö przez
siebie Õ jednostce
notyfikowanej. ê 2007/23/WE Wniosek musi zawierać: (a)
nazwę i adres producenta; (b)
pisemne oświadczenie, że taki sam wniosek nie
został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy (c)
dokumentację techniczną opisaną w pkt 3. Ö Dokumentacja
techniczna umożliwia ocenę wyrobu pirotechnicznego pod względem jego zgodności
z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy Õ ð oraz obejmuje odpowiednią analizę i
ocenę ryzyka. ï Ö Dokumentacja
techniczna określa odnośne wymagania i obejmuje, w stopniu odpowiednim dla
takiej oceny, projekt, produkcję i działanie wyrobu pirotechnicznego.
Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych przypadkach,
następujące elementy: Õ Wnioskodawca musi udostępnić jednostce notyfikowanej egzemplarz-wzór
reprezentatywny dla danej produkcji, zwany dalej „typem”. Jednostka
notyfikowana może zażądać kolejnych egzemplarzy-wzorów, jeżeli są one potrzebne
do przeprowadzenia programu badań. 3. Dokumentacja techniczna musi pozwalać na
dokonanie oceny zgodności artykułu z wymaganiami niniejszej dyrektywy. Musi
ona, w zakresie istotnym dla dokonania oceny, obejmować projekt, wytworzenie i
działanie artykułu oraz, w zakresie istotnym dla dokonania oceny, zawierać: ai) ogólny
opis typu
Ö wyrobu pirotechnicznego Õ; bii) projekt
koncepcyjny oraz rysunki techniczne i schematy Ö np. Õ części, podzespołów,
obwodów itd.; ciii) opisy
i wyjaśnienia, niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz działania
wyrobu Ö pirotechnicznego Õ; div) wykaz
zharmonizowanych
norm zharmonizowanych określonych w art. 8
niniejszej dyrektywyÖ lub innych
właściwych specyfikacji technicznych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej Õ, stosowanych w
całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia
zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli Ö takie Õ zharmonizowane
normy zharmonizowane określone w art. 8
niniejszej dyrektywy nie zostały zastosowane. ÖW przypadku
częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej
określa się, które części zostały zastosowane; Õ ê 2007/23/WE ev) wyniki
wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.; fvi) sprawozdania
z badań. ò nowy (d)
próbki reprezentatywne
dla przewidywanej produkcji. Jednostka notyfikowana może zażądać dostarczenia
dalszych próbek, jeśli jest to niezbędne do przeprowadzenia programu badań; (e)
dowody potwierdzające
adekwatność technicznego rozwiązania projektowego. W dowodach tych wymienia się
wszelkie odnośne dokumenty, które zastosowano, zwłaszcza jeżeli nie zastosowano
w całości odnośnych norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych. Dowody
potwierdzające obejmują, w stosownych przypadkach, wyniki badań
przeprowadzonych przez odpowiednie laboratorium producenta lub przez inne
laboratorium badawcze w jego imieniu i na jego odpowiedzialność. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 4. Jednostka notyfikowana musi: Ö w odniesieniu
do wyrobu pirotechnicznego: Õ 4.1 a) zbadaćbada
dokumentację techniczną ð i dowody potwierdzające w celu oceny
adekwatności projektu technicznego wyrobu pirotechnicznego ï; Ö w odniesieniu
do próbki (próbek): Õ 4.2 zweryfikowaćweryfikuje, czy typ został wytworzony Ö dana próbka (próbki)
została wyprodukowana Õ zgodnie z tą
dokumentacją Ö techniczną oraz
identyfikuje części zaprojektowane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami odnośnych
norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych Õ i rozpoznać elementy,
które zaprojektowano zgodnie z odpowiednimi przepisami zharmonizowanych norm
określonych w art. 8 niniejszej dyrektywy, jak również te
części, które zostały zaprojektowane bez stosowania odpowiednich przepisów
Ö postanowień Õ tych zharmonizowanych
norm; 4.3 b) wykonać lub zlecić wykonanie Ö przeprowadza
odpowiednie badania i testy lub zleca ich wykonanie, w celu sprawdzenia, w
przypadku gdy producent zdecydował się na zastosowanie rozwiązań określonych w
odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy Õ odpowiednich badań i
testów niezbędnych do skontrolowania, czy rozwiązania przyjęte
przez producenta spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy
w przypadku, kiedy normy określone w art. 8 niniejszej dyrektywy nie
zostały Ö one Õ zastosowane Ö prawidłowo Õ; ò nowy 4.4 przeprowadza
odpowiednie badania i testy lub zleca ich wykonanie, w celu sprawdzenia, w
przypadku gdy nie zastosowano rozwiązań określonych w odnośnych normach
zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy rozwiązania przyjęte
przez producenta spełniają odnośne zasadnicze wymagania bezpieczeństwa niniejszej
dyrektywy; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 4.5 d) uzgodnićadnia z wnioskodawcą Ö producentem Õ miejsce przeprowadzenia
Ö , w którym
przeprowadzone zostaną Õ badańnia i niezbędnych testówy. ò nowy 5. Jednostka
notyfikowana sporządza sprawozdanie z oceny, w którym odnotowuje działania
podjęte zgodnie z pkt 4 i ich rezultaty. Bez uszczerbku dla swoich zobowiązań
wobec organów notyfikujących jednostka notyfikowana udostępnia treść takiego
sprawozdania, w całości lub w części, wyłącznie za zgodą producenta. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 5.6. Jeżeli typ spełnia odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy
Ö mające
zastosowanie do danego wyrobu pirotechnicznego wymagania stosownego aktu
prawnego Õ, jednostka
notyfikowana powinna
wydać wnioskodawcy Ö wydaje
producentowi Õ certyfikat badania
typu WEÖ UE Õ. Certyfikat powinien
zawierać nazwę i adres producenta, wynik Ö wnioski z Õ badań Ö , warunki (o
ile występują) jego ważności oraz dane Õ i informacje
niezbędne dla do
identyfikacji zatwierdzonego typu. ð Do certyfikatu dołączony może być jeden
załącznik lub więcej załączników. ï ê 2007/23/WE ð nowy Do certyfikatu musi zostać załączony
wykaz odpowiednich części dokumentacji technicznej, a kopię zachowuje
jednostka notyfikowana. Jeżeli producentowi odmawia się
wydania certyfikatu, ð Certyfikat i jego załączniki zawierają
wszelkie istotne informacje umożliwiające ocenę zgodności wytwarzanych
produktów w odniesieniu do
badanego typu oraz kontrolę w trakcie eksploatacji. ï ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy ð Jeżeli typ nie spełnia odnośnych
wymagań niniejszej dyrektywy, ï Jednostka notyfikowana musi przedstawić
ð odmawia wydania certyfikatu badania
typu UE oraz informuje o tym wnioskodawcę, podając ï szczegółowe uzasadnienie takiej Ö swojej Õ odmowy. ê 2007/23/WE Należy przewidzieć procedurę odwoławczą. ò nowy 7. Jednostka
notyfikowana na bieżąco śledzi wszelkie zmiany w powszechnie uznanym stanie
wiedzy technicznej wskazujące, że zatwierdzony typ może nie spełniać już
odnośnych wymagań niniejszej dyrektywy oraz ustala, czy zmiany takie wymagają
dalszego badania. Jeżeli wymagają, jednostka notyfikowana informuje o tym
producenta. ê 2007/23/WE (dostosowany) 6. Wnioskodawca
musi powiadomić Ö Producent
informuje Õ jednostkę
notyfikowaną, która posiada dokumentację techniczną dotyczącą certyfikatu
badania typu WE
Ö UE Õ, o wszystkich zmianach
Ö modyfikacjach Õ zatwierdzonego Ö typu mogących
wpływać na zgodność wyrobu pirotechnicznegoÕ wyrobu, które muszą
uzyskać dodatkowe zatwierdzenie, jeżeli zmiany te mogą mieć wpływ na zgodność
z zasadniczymi wymaganiami Ö bezpieczeństwa
zawartymi w niniejszej dyrektywie Õ lub zalecanymi warunkami
używania wyrobu Ö warunkami
ważności certyfikatu. Takie modyfikacje wymagają Õ To
dodatkowego zatwierdzeniea musi być wydane w formie uzupełnienia
Ö dodatku
do Õ oryginalnego
certyfikatu badania typu WE Ö UE Õ . 7.8. Każda
jednostka notyfikowana musi przekazać innym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje
dotyczące Ö informuje
odnośne organy notyfikujące o Õ wydanych i wycofanych
certyfikatówach
badania typu WE
oraz ich uzupełnień Ö UE i wszelkich
dodatkach do nich Õ. 8. Inne jednostki
notyfikowane mogą otrzymywać kopie certyfikatów badania typu WE lub uzupełnień
do nich. Załączniki do certyfikatów muszą być przechowywane do dyspozycji
innych jednostek notyfikowanych. 9. Producent musi przechowywać wraz z
dokumentacją techniczną kopie certyfikatów badania typu WE i uzupełnień do nich
przez okres przynajmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu. W przypadkach w których producent nie posiada siedziby na
terytorium Wspólnoty, obowiązek przechowywania i udostępniania dokumentacji
technicznej spoczywa na osobie, która wprowadza dany wyrób do
obrotu. Ö , które wydała
lub cofnęła oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom
notyfikującym wykaz certyfikatów lub wszelkich dodatków do nich, których
wydania odmówiono, które zawieszono lub poddano innym ograniczeniom Õ. ò nowy Każda jednostka
notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o certyfikatach badania
typu UE lub wszelkich dodatkach do nich, których wydania odmówiła, które
cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o
certyfikatach lub wszelkich dodatkach do nich, które wydała. Komisja, państwa
członkowskie i inne jednostki notyfikowane mogą, na żądanie, otrzymać kopie
certyfikatów badania typu UE lub dodatków do nich. Na żądanie Komisja i państwa
członkowskie mogą otrzymać kopię dokumentacji technicznej oraz wyniki badań
przeprowadzonych przez jednostkę notyfikowaną. Jednostka notyfikowana
przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE, załączników i dodatków do niego,
a także dokumentów technicznych, w tym dokumentacji przedstawionej przez
producenta, przez okres do wygaśnięcia ważności certyfikatu. 9. Producent
przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE oraz załączników i dodatków do
niego wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez
okres 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego. ê 2007/23/WE (dostosowany) 2. Moduł
C2: Zgodność z typem Ö w oparciu o
wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę produktów w losowych
odstępach czasu Õ 1. Moduł ten opisuje tę Ö Zgodność z
typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę
produktów w losowych odstępach czasu to ta Õ część procedury Ö oceny
zgodności Õ, w drodze której
producent Ö wywiązuje się
ze zobowiązań przedstawionych w pkt 2, 3 i 4 oraz na swoją wyłączną
odpowiedzialność Õ zapewnia i
oświadcza, że dane
wyroby pirotechniczne są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE
i spełniają wymagania niniejszej dyrektywy, które mają do nich zastosowanie. Producent musi umieścić
oznakowanie WE na każdym wyrobie pirotechnicznym i sporządzić pisemną
deklarację zgodności. ê 2007/23/WE 2. Producent musi
przyjąć wszelkie konieczne środki, aby zapewnić, że proces wytwarzania
gwarantuje zgodność wytworzonego wyrobu z typem opisanym w certyfikacie badania
typu WE oraz z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy. 3. Producent musi
przechowywać kopię deklaracji zgodności przez okres przynajmniej 10 lat od
daty wytworzenia ostatniego wyrobu. W przypadkach w których producent
nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, obowiązek przechowywania i udostępniania
dokumentacji technicznej spoczywa na osobie, która wprowadza dany wyrób do
obrotu. 4. Jednostka
notyfikowana wybrana przez producenta musi wykonać lub spowodować wykonanie
badań wyrobu w przypadkowych odstępach czasu. Odpowiednia próbka gotowych
wyrobów pobrana na miejscu przez jednostkę notyfikowaną musi zostać poddana
odpowiednim badaniom i testom, określonym w
odpowiedniej zharmonizowanej normie, o której mowa w art. 8 niniejszej
dyrektywy lub równoważnym, w celu sprawdzenia zgodności wyrobu z wymaganiami
niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy co najmniej jedna zbadana próbka wyrobu
nie spełnia wymagań, jednostka notyfikowana musi podjąć odpowiednie środki. Na
odpowiedzialność jednostki notyfikowanej w czasie procesu wytwarzania producent
umieszcza numer identyfikacyjny tej jednostki. 3. MODUŁ D Zapewnienie jakości produkcji ê 2007/23/WE (dostosowany) 1. Moduł ten
opisuje procedurę, w drodze której producent spełniający zobowiązania określone
w pkt 2 zapewnia i oświadcza, że dane wyroby pirotechniczne są zgodne z typem opisanym w
certyfikacie badania typu Ö UE ÕWE i
spełniają wymagania niniejszej dyrektywy. Producent musi
umieścić oznakowanie CE na każdym wyrobie i sporządzić pisemną deklarację
zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer identyfikacyjny jednostki
notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole określone w pkt 4. 2. Ö Produkcja Õ Ö Producent
wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie
zapewniały zgodność wytworzonych produktów z typem opisanym w certyfikacie
badania typu UE oraz z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami niniejszej
dyrektywy Õ . ò nowy 3. Kontrola produktów W celu weryfikacji
jakości wewnętrznej kontroli wyrobu pirotechnicznego jednostka notyfikowana
wybrana przez producenta przeprowadza kontrole produktu, bądź zleca ich
przeprowadzanie, w przypadkowych odstępach czasu określonych przez taką
jednostkę, z uwzględnieniem m.in. złożoności technicznej wyrobów
pirotechnicznych oraz skali produkcji. W celu kontroli zgodności wyrobu
pirotechnicznego z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z
odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy bada się odpowiednią próbkę
gotowych produktów, pobraną przez jednostkę notyfikowaną na miejscu przed
wprowadzeniem produktów do obrotu oraz przeprowadza się odpowiednie testy
określone w odnośnych częściach norm zharmonizowanych lub specyfikacji
technicznych bądź testy równoważne. W przypadku gdy próbka nie odpowiada
dopuszczalnemu poziomowi jakości, jednostka ta wprowadza odpowiednie środki. Stosowana akceptacyjna
procedura pobierania próbek ma na celu ustalenie, czy parametry procesu
wytwarzania danego wyrobu pirotechnicznego mieszczą się w dopuszczalnych
granicach, mając na uwadze zapewnienie zgodności wyrobu pirotechnicznego. Jeżeli badania są
przeprowadzane przez jednostkę notyfikowaną, producent, na odpowiedzialność
jednostki notyfikowanej, umieszcza podczas procesu produkcji numer
identyfikacyjny jednostki notyfikowanej. 4. Oznakowanie zgodności i
deklaracja zgodności 4.1 Producent
umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie na
każdym egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania
typu UE oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy. 4.2 Producent
sporządza pisemną deklarację zgodności dla wyrobu pirotechnicznego i
przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po
wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności
identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona. Kopia deklaracji
zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów. Moduł D Zgodność z
typem w oparciu o zapewnienie jakości procesu produkcji 1. Zgodność z typem w oparciu o
zapewnienie jakości procesu produkcji to ta część procedury oceny zgodności,
według której producent wywiązuje się ze zobowiązań przedstawionych w pkt 2 i 5
oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danych wyrobów
pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełnienie
wymagań niniejszej dyrektywy oraz deklaruje, że ma to miejsce. ê 2007/23/WE (dostosowany) 2. Ö Produkcja Õ Producent Ö posiada Õ musi stosować
zatwierdzony system Ö jakości w
odniesieniu do produkcji oraz kontroli i badania gotowych produktów zgodnie
z Õ zapewnienia jakości
produkcji, inspekcji produktu końcowego i badań, o którym mowa w
pkt 3. Podlega on
kontrolom określonym w Ö oraz podlega
nadzorowi zgodnie z Õ pkt 4 . 3. System zapewnienia jakości 3.1 Producent musi złożyć
Ö składa Õ do wybranej przez
siebie jednostki notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny systemu zapewnienia
jakości w stosunku
do określonych Ö odniesieniu do
danych Õ wyrobów
pirotechnicznych. Wniosek musi zawierać: ò nowy (a)
nazwę i adres producenta; (b)
pisemną deklarację, że
ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej; ê 2007/23/WE (dostosowany) c)a) wszystkie odpowiednie
informacje na temat danej klasy wyrobów pirotechnicznych; d)b) dokumentację
dotyczącą systemu zapewniania
jakości; e)c) dokumentację
techniczną dotyczącą zatwierdzonego typu oraz kopię certyfikatu badania typu
WEÖ UE Õ. 3.2 System zapewnienia jakości musi
zapewniać zgodność wyrobów pirotechnicznych z
typem opisanym w certyfikacie badania typu WE Ö UE Õ oraz wymaganiami
niniejszej dyrektywy, które mają do nich zastosowanie. Wszystkie elementy, wymagania i przepisy zastosowane
Ö przyjęte Õ przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane
w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania,
procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu zapewniania jakości musi pozwalać na
Ö umożliwia Õ spójną interpretację
programów zapewnienia
jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości. Musi ona wW szczególności zawierać
ona odpowiedni opis: (a)
celów w zakresie jakości oraz
struktury organizacyjnej, obowiązków i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do
jakości Ö produktów Õ wyrobów pirotechnicznych; (b)
Ö odpowiednich
technik produkcyjnych, Õ procesu wytwarzania,
technik kontroli i zapewnienia jakości, procesów i
systematycznych działań, które będą stosowane; ê 2007/23/WE (c)
badań i testów, które będą przeprowadzane przed,
podczas i po procesie wytwarzania, a także częstotliwości ich przeprowadzania; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy (d)
zapisów związanych z systemem zapewnienia
Ö dotyczących Õ jakości, takich jak
sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane
podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń,
dane
Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji Ö odpowiedniego
personelu Õ pracowników
przeprowadzających badania i testy; (e)
środków monitorowania osiągania żądanej jakości Ö produktu Õ wyrobów pirotechnicznych
oraz skuteczności działania systemu zapewnienia jakości. 3.3 Jednostka notyfikowana musi
ocenića system zapewnienia jakości w celu
stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których
mowa Õ określone
w pkt 3.2. Ö Zakłada ona
zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ Musi on zakładać
spełnienie tych wymagań w przypadku systemówu zapewnienia jakości Ö zgodnych z
odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę
zharmonizowaną lub specyfikacje techniczne Õ , które stosują
odpowiednie zharmonizowane normy. Ö Oprócz
doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co
najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów
musi wchodzić przynajmniej jeden członek z
doświadczeniem w
ocenie technologii danego produktu Ö z zakresu oceny
w danej dziedzinie i oceny technologii danego produktu, a także znajomością
odpowiednich wymagań aktu prawnego. Audyt Õ Procedura oceny musi
obejmowaćuje wizytę inspekcyjną Ö oceniającą Õ w zakładzie
producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu
dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. e) w celu weryfikacji
zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań aktu prawnego oraz
do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu
pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï Należycie uzasadniona dDecyzja musi być Ö jest Õ notyfikowana
producentowi. Musi
ona Ö Powiadomienie Õ zawierać
wyniki badania
Ö wnioski z
audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ. 3.4 Producent musi zobowiązać
Ö podejmuje Õ się do
wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewnienia
jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób,
aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ. 3.5 Producent musi Ö na
bieżąco Õ informowaćuje jednostkę notyfikowaną, która
zatwierdziła system zapewnienia
jakości, o każdej
proponowanej zmianie Ö wszelkich
zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia
jakości. Jednostka notyfikowana musi ocenića proponowane zmiany i zadecydować
Ö decyduje Õ, czy zmieniony
system zapewnienia
jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których
mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana
Ö konieczna Õ jest jego ponowna
ocena. ò nowy Zawiadamia ona
producenta o swojej decyzji. Zawiadomienie takie zawiera wnioski z badania oraz
uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny. ê 2007/23/WE Należycie
uzasadniona decyzja musi być notyfikowana producentowi. Musi ona zawierać
wyniki badania.
ê 2007/23/WE (dostosowany) 4. Monitorowanie Ö Nadzór Õ w ramach
odpowiedzialności jednostki notyfikowanej 4.1 Celem monitorowania Ö nadzoru Õ jest upewnienie się,
że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego
systemu zapewnienia
jakości. 4.2 Producent musi umożliwić Ö Do celów oceny
producent umożliwia Õ jednostce
notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń wytwórczych, inspekcyjnych,
badawczych i magazynowych oraz przekazać Ö do miejsc
produkcji, kontroli, badania i magazynowania oraz zapewnia Õ jej wszelkie
niezbędne informacje, w szczególności: (a)
dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia
jakości; (b)
zapisy związane z systemem zapewnienia Ö dotyczące Õ jakości, takie jak
sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane
podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, i dane Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji Ö odpowiedniego
personelu Õ pracowników
przeprowadzających badania i testy; 4.3 Jednostka notyfikowana musi
przeprowadzać okresowe audyty w celu upewnienia się,
że producent utrzymuje i stosuje system zapewnienia jakości, oraz
przekazywaćuje
producentowi sprawozdanie z audytu. 4.4 Jednostka notyfikowana może
dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt
jednostka notyfikowana może Ö , w razie
konieczności, Õ przeprowadzać
badania Ö produktu Õ lub zlecać ich
przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje
prawidłowo; jeżeli
to konieczne. Jednostka notyfikowana musi przekazaćuje producentowi sprawozdanie z wizyty
i, jeżeli miało miejsce
Ö przeprowadzono Õ badaniea, sprawozdanie z badaniań. ê 2007/23/WE ð nowy 5. Przez okres co
najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu producent musi
przechowywać do dyspozycji władz krajowych: ð Oznakowanie zgodności i deklaracja
zgodności ï ò nowy 5.1 Producent
umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w akcie prawnym oraz, na
odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer
identyfikacyjny na każdym egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w
certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej
dyrektywy. ê 2007/23/ a) dokumentację
określoną w pkt 3.1 lit. b); b)
dokumentację dotycząca zmian określonych w pkt 3.4 akapit drugi; c)
decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone w pkt 3.4 akapit
czwarty oraz w pkt 4.3 i 4.4. 6. Każda jednostka
notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie
informacje dotyczące wydanych lub cofniętych zatwierdzeń systemów zapewniania
jakości. 4. MODUŁ E:
Zapewnienie jakości produktu 1. Moduł ten
opisuje procedurę, w drodze której producent spełniający zobowiązania określone
w pkt 2 zapewnia i oświadcza, że dane wyroby pirotechniczne są zgodne z
typem opisanym w certyfikacie badania typu WE. ê 2007/23/WE (dostosowany) 5.2 Producent musi umieścić oznakowanie WE na każdym wyrobie i
sporządzića
pisemną deklarację zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer identyfikacyjny jednostki
notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole określone w pkt 4
Ö dla
każdego modelu produktu i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez
okres 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego. Deklaracja
zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została
sporządzona Õ. ò nowy Kopia deklaracji
zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów. ò nowy 6. Producent
przechowuje do dyspozycji organów krajowych przez okres co najmniej 10 lat po
wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego: (a)
dokumentację, o której
mowa w pkt 3.1; (b)
zatwierdzoną zmianę, o
której mowa w pkt 3.5; (c)
decyzje i sprawozdania
jednostki notyfikowanej, o których mowa w pkt 3.5, 4.3 i 4.4. 7. Każda
jednostka notyfikowana informuje odnośne organy notyfikujące o wydanych lub
cofniętych zatwierdzeniach systemów jakości oraz, okresowo lub na żądanie,
udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń systemów jakości,
których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym
ograniczeniom. Każda jednostka
notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach
systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub
poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o zatwierdzeniach systemów
jakości, które wydała. Moduł E Zgodność z
typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu 1. Zgodność
z typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu to ta część procedury oceny
zgodności, według której producent wywiązuje się ze zobowiązań przedstawionych
w pkt 2 i 5 oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danych
wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i
spełnienie wymagań niniejszej dyrektywy oraz deklaruje, że ma to miejsce. ê 2007/23/WE (dostosowany) 2. Ö ProdukcjaÕ Producent Öposiada Õ musi stosować
zatwierdzony system jakości Ö w odniesieniu
do kontroli gotowych produktów i badania wyrobów pirotechnicznych zgodnie
z Õ inspekcji gotowego wyrobu
pirotechnicznego i badań określonych w pkt 3. Podlega on kontrolom
określonym w Ö , a także
podlega nadzorowi zgodnie z Õ pkt 4 . 3. System zapewnienia jakości 3.1 Producent musi złożyć
Ö składa Õ do wybranej przez
siebie jednostki notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny systemu zapewnienia
jakości w odniesieniu do określonych Ö danych Õ wyrobów
pirotechnicznych. Wniosek musi zawierać: ò nowy a) nazwę i adres
producenta; b) pisemną
deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce
notyfikowanej; ê 2007/23/WE (dostosowany) c) a)wszystkie odpowiednie informacje Ö istotne dla
przewidzianej klasy produktu Õ na temat danej klasy
wyrobów pirotechnicznych; d) b)dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia
jakości; e) c)dokumentację techniczną dotyczącą
zatwierdzonego typu oraz kopię certyfikatu badania typu WEÖ UE Õ. ê 2007/23/WE ð nowy 3.2 W ramach systemu
zapewnienia jakości każdy wyrób pirotechniczny poddaje się badaniu i
przeprowadza się odpowiednie testy zgodnie ze stosowną(-ymi)
zharmonizowaną(-ymi) normą(-ami) określoną(-ymi) w art. 8 niniejszej dyrektywy
lub przeprowadza się równoważne testy w celu zweryfikowania zgodności wyrobu z
odpowiednimi wymaganiami niniejszej
dyrektywy. ð System jakości zapewnia zgodność
wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z
odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy. ï ê 2007/23/WE (dostosowany) Wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte
przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane
w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania,
procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu jakości musi pozwalać na Ö umożliwia Õ spójną interpretację
programów jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości. Musi ona wW szczególności zawierać
ona odpowiedni opis: ê 2007/23/WE a) celów jakości oraz struktury
organizacyjnej, obowiązków i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości
produktu; ê 2007/23/WE (dostosowany) b) badań i testów, które będą przeprowadzane
po zakończeniu procesu wytwarzania c) d) zapisów związanych z systemem zapewnienia
Ö dotyczących Õ jakości, takich jak
sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane
podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, oraz dane Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji Ö odpowiedniego
personelu Õ pracowników
przeprowadzających badania i testy itd; ê 2007/23/WE (dostosowany) d) c) środków monitorowania skuteczności
działania systemu zapewnienia
jakości; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 3.3 Jednostka notyfikowana musi
ocenića system zapewnienia jakości w celu
stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których
mowa Õ określone
w pkt 3.2. Ö Zakłada ona
zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ Musi on zakładać
spełnienie tych wymagań w przypadku systemówu zpewnienia jakości Ö zgodnych z
odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę
zharmonizowaną lub specyfikacje techniczne Õ , które stosują
odpowiednie zharmonizowane normy. Ö Oprócz
doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co
najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów
musi wchodzić przynajmniej jeden członek z doświadczeniem w ocenie technologii
danego produktu Ö z zakresu oceny
w dziedzinie danego produktu i technologii danego produktu, a także znajomością
odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy. Audyt Õ Procedura oceny musi
obejmowaćuje wizytę inspekcyjną Ö oceniającą Õ w zakładzie
producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu
dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. e) w celu weryfikacji
zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań aktu prawnego oraz
do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu
pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï Należycie uzasadniona dDecyzja musi być Ö jest Õ notyfikowana
producentowi. Musi
ona Ö Powiadomienie Õ zawierać
wyniki badania
Ö wnioski z
audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ. 3.4 Producent musi zobowiązać
Ö podejmuje Õ się do
wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewnienia
jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób,
aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ. 3.5 Producent musi Ö na
bieżąco Õ informowaćuje jednostkę notyfikowaną, która
zatwierdziła system zapewnienia
jakości, o każdej
proponowanej zmianie Ö wszelkich
zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia
jakości. Jednostka notyfikowana
musi
ocenića proponowane zmiany i zadecydować
Ö decyduje Õ, czy zmieniony
system zapewnienia
jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których
mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana
Ö konieczna Õ jest jego ponowna
ocena. Należycie uzasadnionaÖ Powiadamia ona
producenta o swojej Õ decyzjai dotycząca oceny musi być notyfikowana producentowi.
Musi ona
Ö Powiadomienie Õ zawierać
wyniki badania
Ö wnioski z
badania oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ. 4. Monitorowanie Ö Nadzór Õ, za którey odpowiedzialna jest jednostka
notyfikowana 4.1 Celem monitorowania Ö nadzoru Õ jest upewnienie się,
że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego
systemu zapewnienia
jakości. 4.2 Producent musi umożliwić Ö Do celów oceny
producent umożliwia Õ jednostce
notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń wytwórczych, inspekcyjnych,
badawczych i magazynowych oraz przekazać Ö do miejsc
produkcji, kontroli, badania i magazynowania, a także zapewnia Õ jej wszelkie
niezbędne informacje, w szczególności: a) dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia
jakości; b) kumentację
techniczną; b) c) zapisy związane z systemem Ö dotyczące Õ jakości, takie jak
sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane
podczas Ö badań Õ testów,
dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń,
dane
Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji Ö odpowiedniego
personelu Õ pracowników
przeprowadzających badania i testy itd. 4.3 Jednostka notyfikowana musi
przeprowadzać okresowe audyty w celu upewnienia się,
że producent utrzymuje i stosuje system zapewnienia jakości, oraz
przekazaćuje
producentowi sprawozdanie z audytu. 4.4 Jednostka notyfikowana może
dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt
jednostka notyfikowana może, o ile to konieczne, przeprowadzać badania Ö produktu Õ lub zlecać ich
przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje
prawidłowo. Jednostka notyfikowana musi przekazaćuje producentowi sprawozdanie z wizyty
i, jeżeli przeprowadzono badaniea, sprawozdanie z badaniań. ê 2007/23/WE 5. Przez okres co
najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu producent musi
przechowywać do dyspozycji władz krajowych: a)
dokumentację określoną w pkt 3.1 lit. b); b)
dokumentację dotyczącą zmiany określonej w pkt 3.4 akapit drugi; c)
decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone w pkt 3.4 akapit
czwarty oraz w pkt 4.3 i 4.4. 6. Każda jednostka
notyfikowana musi przekazać pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie
informacje dotyczące wydanych i cofniętych zatwierdzeń systemów zapewnienia
jakości. 5. MODUŁ G:
Sprawdzanie jednostkowe 1. Moduł ten
opisuje procedurę, w drodze której producent zapewnia i oświadcza, że wyrób
pirotechniczny, dla którego wydano certyfikat określony w pkt 2 jest zgodny z
odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy. ò nowy 5. Oznakowanie
zgodności i deklaracja zgodności ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 5.1 Producent musi umieścićszcza Ö wymagane Õ oznakowanie Ö zgodności
określone w niniejszej dyrektywie oraz, na odpowiedzialność jednostki
notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer identyfikacyjny na każdym
egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE
oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy ÕWE na tym wyrobie i
sporządzić pisemną deklarację zgodności. 2. Jednostka notyfikowana
musi zbadać wyrób pirotechniczny i przeprowadzić właściwe testy wymienione w
odpowiedniej(-ich) zharmonizowanej(-ych) normie(-ach) określonej(-ych) w
art. 8 niniejszej dyrektywy lub równoważne testy, w celu zapewnienia zgodności
wyrobu z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy. Jednostka notyfikowana
musi umieścić lub spowodować umieszczenie swojego numeru identyfikacyjnego na
zatwierdzonym wyrobie pirotechnicznym i
sporządzić pisemne świadectwo zgodności odnoszące się do przeprowadzonych
testów. 3. Celem dokumentacji technicznej jest
umożliwienie oceny zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy oraz
zrozumienia projektu, procesu wytwarzania i działania wyrobu
pirotechnicznego. ò nowy 5.2 Producent
sporządza pisemną deklarację zgodności dla każdego modelu produktu i
przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po
wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności
identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona. Kopia deklaracji
zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów. 6. Producent
przechowuje, przez okres co najmniej 10 lat od daty wprowadzenia do obrotu
wyrobu pirotechnicznego, następujące dokumenty, które są udostępniane organom
krajowym: (a)
dokumentację, o której
mowa w pkt 3.1; (b)
zatwierdzoną zmianę, o
której mowa w pkt 3.5; (c)
decyzje i sprawozdania
jednostki notyfikowanej, o których mowa w pkt 3.5, 4.3 i 4.4. 7. Każda
jednostka notyfikowana informuje odnośne organy notyfikujące o wydanych lub
cofniętych zatwierdzeniach systemów jakości oraz, okresowo lub na żądanie,
udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń systemów jakości,
których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym
ograniczeniom. Każda jednostka
notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach
systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła lub zawiesiła, oraz
na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała. Moduł G Zgodność w
oparciu o weryfikację jednostkową 1. Zgodność
w oparciu o weryfikację jednostkową to procedura oceny zgodności, według której
producent wywiązuje się ze zobowiązań określonych w pkt 2, 3 i 5 oraz na swoją
wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danego wyrobu pirotechnicznego,
wobec którego zastosowano przepisy pkt 4 z wymaganiami niniejszej dyrektywy
oraz deklaruje, że ma to miejsce. 2. Dokumentacja
techniczna Producent sporządza dokumentację
techniczną i udostępnia ją jednostce notyfikowanej, o której mowa w pkt 4.
Dokumentacja umożliwia ocenę wyrobu pirotechnicznego pod względem jego
zgodności z odnośnymi wymaganiami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę
ryzyka. Dokumentacja techniczna określa odnośne wymagania i obejmuje, w stopniu
odpowiednim dla takiej oceny, konstrukcję, produkcję i działanie wyrobu
pirotechnicznego. Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych
przypadkach, następujące elementy: ê 2007/23/WE Dokumentacja musi
zawierać, w zakresie niezbędnym dla dokonania takiej oceny: ê 2007/23/WE (dostosowany) (a)
ogólny opis typu Ö wyrobu
pirotechnicznego Õ; (b)
projekt koncepcyjny i rysunki techniczne
Ö dotyczące
produkcji Õ oraz schematy
części, podzespołów, i obwodów
Ö , itp. Õ; (c)
opisy i objaśnienia konieczne dla zrozumienia projektów koncepcyjnych
oraz Ö wspomnianych Õ rysunków technicznych,
Ö i Õ schematów części, podzespołów,
obwodów oraz działania wyrobu pirotechnicznego; (d)
wykaz zharmonizowanych
norm zharmonizowanych określonych w art. 8
niniejszej dyrektywyÖ lub innych
właściwych specyfikacji technicznych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku
Urzędowym Unii Europejskiej Õ, stosowanych w
całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia
zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli Ö takie Õ normy Ö zharmonizowane Õ określone w art. 8
niniejszej dyrektywy nie zostały zastosowaneÖ . W przypadku
częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej
określa się, które części zostały zastosowane Õ; (e)
wyniki dokonanych obliczeń konstrukcyjnych Ö projektowych Õ, przeprowadzonych
badań Ö , itp. Õ; (f)
sprawozdania z badań. ò nowy Producent przechowuje
dokumentację techniczną do dyspozycji odnośnych organów krajowych przez okres
co najmniej 10 lat od wprowadzenia do obrotu wyrobu pirotechnicznego. 3. Produkcja Producent wprowadza
wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały
zgodność wytworzonego produktu z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy. 4. Weryfikacja W celu sprawdzenia
zgodności wyrobu pirotechnicznego z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy
wybrana przez producenta jednostka notyfikowana przeprowadza lub zleca
przeprowadzenie odpowiednich badań i testów określonych w odnośnych normach
zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych bądź badań równoważnych. W
razie braku takiej normy zharmonizowanej lub specyfikacji technicznej dana
jednostka notyfikowana określa, jakie badania należy przeprowadzić. Jednostka notyfikowana
wydaje certyfikat zgodności w odniesieniu do przeprowadzonych badań i testów
oraz umieszcza swój numer identyfikacyjny na zatwierdzonym produkcie lub zleca
jego umieszczenie na swoją odpowiedzialność. Producent przechowuje
certyfikaty zgodności do dyspozycji organów krajowych przez okres co najmniej
10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego. 5. Oznakowanie
zgodności i deklaracja zgodności 5.1 Producent
umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie i,
na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 4, jej numer
identyfikacyjny na każdym egzemplarzu produktu spełniającym odnośne wymagania
aktu prawnego. 5.2 Producent
sporządza pisemną deklarację zgodności i przechowuje ją do dyspozycji organów
krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu.
Deklaracja zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została
sporządzona. Kopia deklaracji
zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów. ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy 6. Moduł
H: ÖZgodność oparta na
pełnym zapewnieniu Õ Pełna gwarancja
jakości 1. Niniejszy moduł opisuje procedurę, dzięki której
producent, wypełniając zobowiązania określone Ö Zgodność oparta
na pełnym zapewnieniu jakości to procedura oceny zgodności, według której
producent wywiązuje się ze zobowiązań określonych Õ w pkt 2 i 5, Ö oraz Õ zapewnia i
zaświadcza Ö , na swoją
wyłączną odpowiedzialność Õ, że odnośne wyroby Ö pirotechniczne Õ spełniają odpowiednie
wymagania Ö niniejszej Õ dyrektywy. Producent lub importer
musi umieścić oznakowanie CE na każdym wyrobie pirotechnicznym i sporządza
pisemną deklarację zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer
identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole
określone w pkt 4. 2. Ö Produkcja Õ Producent musi stosować Ö posiada Õ zatwierdzony system
jakości projektowania, produkcji oraz Ö kontroli
gotowych produktów i badania wyrobów pirotechnicznych zgodnie z Õ końcowego odbioru i
kontroli określony w pkt 3 i musi podlegać
kontrolom
określonym w Ö nadzorowi
zgodnie z Õ pkt 4. 3. System zapewnienia jakości 3.1 Producent musi złożyć
Ö składa Õ do Ö wybranej przez
siebie Õ jednostki
notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny Ö jego Õ systemu zapewnienia
jakości w stosunku
do określonych Ö odniesieniu do
danych Õ wyrobów
pirotechnicznych. Wniosek zawiera: a) wszystkie odpowiednie informacje na temat
przewidzianej klasy produktu pirotechnicznego; ò nowy a) nazwę i adres
producenta; b) dokumentację
techniczną dla jednego modelu każdej klasy wyrobów pirotechnicznych, które mają
być wytwarzane. Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych
przypadkach, następujące elementy: –
opis ogólny wyrobu
pirotechnicznego; –
projekt koncepcyjny i
rysunki dotyczące produkcji oraz schematy elementów, podzespołów, obwodów itd.; –
opisy i wyjaśnienia,
niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz działania wyrobu
pirotechnicznego; –
wykaz norm
zharmonizowanych lub innych właściwych specyfikacji technicznych, do których
odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,
stosowanych w całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań przyjętych w celu
spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli
takie normy zharmonizowane nie zostały zastosowane. W przypadku częściowego
zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się,
które części zostały zastosowane; –
wyniki wykonanych
obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.; –
sprawozdania z badań; ê 2007/23/WE (dostosowany) c) b) dokumentację dotyczącą systemu zapewniania
jakości.; ò nowy d) pisemną
deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce
notyfikowanej. ê 2007/23/WE (dostosowany) 3.2 System zapewniania jakości musi gwarantować
Ö zapewnia Õ zgodność produktu
Ö wyrobów
pirotechnicznych Õ z odpowiednimi
wymaganiami niniejszej dyrektywy. Wszystkie założenia Ö elementy Õ, wymagania i
przepisy przyjęte przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane
w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania,
procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu zapewniania jakości musi pozwalać na
Ö umożliwia Õ spójną interpretację
programów zapewnienia
jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości. Musi ona wW szczególności zawierać
Ö ona Õ odpowiedni opis
następujących punktów: (a)
cele jakości oraz struktura organizacyjna,
obowiązki i uprawnienia kierownictwa w odniesieniu do projektu i jakości produktu
Ö wyrobów
pirotechnicznych Õ; (b)
specyfikacjae technicznae konstrukcji Ö projektu Õ, łącznie z zastosowanymi
normami Ö , które będą
stosowane Õ, a także, w
przypadku gdy normy,
o których mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy, Ö odpowiednie
normy zharmonizowane lub specyfikacje techniczne nie zostaną w pełni
zastosowane Õ nie zostały w pełni
spełnione, opis środków gwarantujących, że odpowiednie Ö , które zostaną
podjęte w celu zapewnienia spełnienia Õ zasadniczeych wymaganiań Ö bezpieczeństwa
niniejszej Õ dyrektywy są spełnione; (c)
techniki kontroli i sprawdzania gotowego produktu Ö kontrola
projektu oraz techniki jego weryfikacji, procesy Õ procedury
i systematyczne środki
Ö działania,
jakie będą podejmowane podczas projektowania wyrobów pirotechnicznych Õ, zastosowane przy
wytwarzaniu produktu należącegoych do określonej klasy Ö danej klasy
wyrobów pirotechnicznych Õ; (d)
odpowiednie metody wytwarzania Ö techniki
produkcyjne Õ, kontroli jakości i
zapewniania jakości, zastosowane Ö procesy Õ procedury
i systematyczne działania Ö , jakie będą
podejmowane Õ; ê 2007/23/WE
(dostosowany) (e)
kontrole Ö badania i
testy, które będą Õ przeprowadzane
przed, w trakcie i po procesie produkcji oraz badania, z zaznaczeniem ich
częstotliwości; ê 2007/23/WE (dostosowany) ð nowy (f)
zapisy związane z systemem zapewnienia Ö dotyczące Õ jakości, takie jak
sprawozdania z inspekcji, dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń,
dane
Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji Ö odpowiedniego
personelu Õ pracowników
przeprowadzających badania i testyitd.Ö itd. Õ; (g)
środki monitorowania, czy osiągnięto zakładaną jakość
projektowania Ö wymaganą jakość
projektu Õ i produktu, a także
skuteczność działania systemu zapewniania jakości. 3.3 Jednostka notyfikowana musi
ocenića system zapewnienia jakości w celu
stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których
mowa Õ określone
w pkt 3.2. Ö Zakłada ona
zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ W przypadku
systemówu zapewniania jakości, które stosują
odpowiednie zharmonizowane normy, zakłada on spełnienie tych wymagań
Ö zgodnych z
odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę
zharmonizowaną lub specyfikację techniczną Õ. Ö Oprócz
doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co
najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów
powinien wchodzić przynajmniej jeden członek z doświadczeniem
w ocenie
technologii danego produktu Ö z zakresu oceny
w dziedzinie danego produktu i technologii danego produktu, a także znajomością
odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy. Õ. Procedura oceny
Ö Audyt Õ obejmuje także
wizytę inspekcyjną
Ö oceniającą Õ w zakładzie
producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu
dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. b) w celu weryfikacji
zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań niniejszej dyrektywy
oraz do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu
pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï Należycie uzasadniona decyzja dotycząca oceny musi być notyfikowana
producentowiÖ O decyzji
powiadamia się producenta Õ. Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać
wyniki badania
Ö wnioski z
audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ. 3.4 Producent zobowiązuje
Ö podejmuje Õ się do
wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewniania
jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób,
aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ. 3.5 Producent lub jego autoryzowany pełnomocnik Ö na
bieżąco Õ informuje jednostkę
notyfikowaną, która zatwierdziła system zapewnienia jakości, o każdej proponowanej
zmianie Ö wszelkich
zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia
jakości. Jednostka notyfikowana musi ocenića proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony
Ö zmodyfikowany Õ system zapewnienia
jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których
mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana
Ö konieczna Õ jest jego ponowna
ocena. Należycie uzasadnionaÖ Powiadamia ona
producenta o swojej Õ decyzjai musi być notyfikowana producentowi.
Musi ona
Ö Powiadomienie Õ zawierać
wyniki badania
Ö wnioski z
badania oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ. 4. Monitorowanie WE Ö Nadzór Õ, za którey odpowiedzialna jest jednostka
notyfikowana 4.1 Celem monitorowania WE Ö nadzoru Õ jest upewnienie się,
że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego
systemu zapewnienia
jakości. 4.2 Ö Do celów
oceny Õ Pproducent umożliwia jednostce
notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń projektowych, wytwórczych,
kontrolnych, inspekcyjnych i magazynowych oraz przekazuje
Ö do miejsc
produkcji, kontroli, badań i magazynowania oraz zapewnia Õ jej wszelkie
niezbędne informacje, w szczególności: (a)
dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia
jakości; (b)
zapisy związane z systemem zapewniania Ö dotyczące Õ jakości w dziedzinie badań i
rozwoju Ö przewidziane w
projektowej części systemu jakości Õ , takie jak wyniki
analiz, obliczeń, badań itp.; (c)
zapisy związane z systemem Ö dotyczące Õ jakości w dziedzinie produkcji,
Ö przewidziane
w produkcyjnej części systemu jakości, Õ takie jak
sprawozdania z inspekcji Ö i Õ dane uzyskane
podczas testów
Ö badań Õ, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń,
dane
Ö sprawozdania Õ dotyczące
kwalifikacji pracowników
przeprowadzających badania i testy Ö odpowiedniego
personelu Õ itd. 4.3 Jednostka notyfikowana
przeprowadza okresowe audyty w celu upewnienia się, że producent utrzymuje i
stosuje system zapewnienia
jakości, oraz przekazuje producentowi sprawozdanie z audytu. 4.4 Jednostka notyfikowana może
dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt
jednostka notyfikowana może Ö , w razie
konieczności, Õ przeprowadzać
badania Ö wyrobów
pirotechnicznych Õ lub zlecać ich
przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje
prawidłowo. Jednostka notyfikowana przekazuje producentowi sprawozdanie z
wizyty i, jeżeli przeprowadzono badaniea, sprawozdanie z badaniań. ò nowy 5. Oznakowanie
zgodności i deklaracja zgodności 5.1 Producent
umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie i,
na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer
identyfikacyjny na każdym egzemplarzu wyrobu pirotechnicznego spełniającym
odnośne wymagania niniejszej dyrektywy. 5.2 Producent
sporządza pisemną deklarację zgodności dla każdego modelu wyrobu
pirotechnicznego i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres
10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności
identyfikuje model wyrobu pirotechnicznego, dla którego została sporządzona. Kopia deklaracji
zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów. ê 2007/23/WE (dostosowany) 56. Przez
okres co najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu Ö wprowadzenia
produktu do obrotu Õ producent musi przechowywać
Ö przechowuje Õ do dyspozycji
organów krajowych: ê 2007/23/WE (dostosowany) (a)
dokumentację Ö techniczną, o
której mowa Õ określoną
w pkt 3.1 lit. b); (b)
dokumentację dotyczącą zmian określonych Ö systemu
jakości, o której mowa Õ w pkt 3.41 akapit drugi; ò nowy (c)
zatwierdzoną zmianę, o
której mowa w pkt 3.5; ê 2007/23/WE (dostosowany) (d)
(c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone Ö o których
mowa Õ w pkt 3.45, akapit czwarty oraz w pkt
4.3 i 4.4. 67. Każda
jednostka notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje
dotyczące Ö informuje
odnośne organy notyfikujące o Õ wydanych lub
cofniętych zatwierdzeńniach systemów zapewniania jakości.
Ö oraz, okresowo
lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń
systemów jakości, których wydania odmówiono, które zawieszono lub poddano innym
ograniczeniom. Õ ò nowy Każda jednostka
notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach
systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła lub zawiesiła, oraz
na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała. ê 2007/23/WE ð nowy ZAŁĄCZNIK
III Minimalne kryteria, które powinny być uwzględniane
przez państwa członkowskie w stosunku do jednostek odpowiedzialnych za ocenę
zgodności 1. Jednostka, jej
dyrektor i personel odpowiedzialny za przeprowadzanie badań sprawdzających nie
mogą być projektantami, producentami, dostawcami, instalatorami lub
importerami wyrobów pirotechnicznych, które kontrolują, ani też upoważnionymi
przedstawicielami żadnej z tych stron. Nie mogą oni też angażować się,
bezpośrednio lub jako upoważnieni przedstawiciele, w projektowanie, konstruowanie, sprzedaż, konserwację lub import
takich wyrobów. Nie wyklucza to możliwości wymiany informacji technicznych
między producentem a jednostką. 2. Jednostka i jej
personel przeprowadzają badania weryfikacyjne z najwyższym stopniem
uczciwości zawodowej i technicznej kompetencji i nie podlegają żadnym naciskom
ani wpływom, szczególnie finansowym, które mogłyby oddziaływać na ich ocenę lub
wyniki inspekcji, szczególnie ze strony osób lub grup osób zainteresowanych
wynikami weryfikacji. 3. Jednostka ma do
dyspozycji niezbędny personel i posiada niezbędne wyposażenie umożliwiające jej
prawidłową realizację zadań administracyjnych i technicznych związanych z
weryfikacją; ma również dostęp do sprzętu wymaganego do szczególnej weryfikacji. 4. Personel
odpowiedzialny za kontrolę posiada: a)
gruntowne przeszkolenie techniczne i zawodowe; b)
zadowalającą znajomość wymagań związanych z przeprowadzanymi przez niego
badaniami i odpowiednie doświadczenie w ich przeprowadzaniu; c)
umiejętność sporządzania certyfikatów, protokołów i sprawozdań wymaganych w
celu uwierzytelnienia przeprowadzonych testów. 5. Zagwarantowana
jest bezstronność personelu przeprowadzającego inspekcje. Jego wynagrodzenie
nie zależy od liczby przeprowadzonych testów ani od wyników takich testów. 6. Jednostka jest
ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej, chyba że odpowiedzialność ponosi
państwo zgodnie z przepisami prawa krajowego lub samo państwo członkowskie jest
bezpośrednio odpowiedzialne za badania. 7. Personel jednostki
jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej w odniesieniu do wszystkich
informacji uzyskanych podczas wykonywania swych zadań (z wyjątkiem udzielania
ich właściwym władzom administracyjnym państwa, w którym jednostka ta prowadzi
swoją działalność) w ramach niniejszej
dyrektywy lub wszelkich innych przepisów prawa krajowego, które ją wykonują. ê 2007/23/WE ð nowy ZAŁĄCZNIK
IV Oznakowanie zgodności Oznakowanie
zgodności CE składa się z liter „CE” w następującej formie: W przypadku
zmniejszenia lub powiększenia oznakowania CE należy zachować proporcje
powyższego rysunku. é ZAŁĄCZNIK III Terminy
transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania Dyrektywa || Termin transpozycji || Data rozpoczęcia stosowania 2007/23/WE || 4 stycznia 2010 r. || 4 lipca 2010 r. (wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3) 4 lipca 2013 r. (wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4, pozostałe wyroby pirotechniczne i wyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego) ZAŁĄCZNIK IV tabela korelacji Dyrektywa 2007/23/WE || Niniejsza dyrektywa Artykuł 1 ust. 1 || Artykuł 1 ust. 1 Artykuł 1 ust. 2 || Artykuł 1 ust. 2 Artykuł 1 ust. 3 || Artykuł 2 ust. 1 Artykuł 1 ust. 4 lit. a) || Artykuł 2 ust. 2 lit. a) Artykuł 1 ust. 4 lit. b) || Artykuł 2 ust. 2 lit. b) Artykuł 1 ust. 4 lit. c) || Artykuł 2 ust. 2 lit. c) Artykuł 1 ust. 4 lit. d) || Artykuł 2 ust. 2 lit. d) Artykuł 1 ust. 4 lit. e) || Artykuł 2 ust. 2 lit. e) Artykuł 1 ust. 4 lit. f) || Artykuł 2 ust. 2 lit. f) oraz art. 3 ust. 5 Artykuł 2 ust. 1 || Artykuł 3 ust. 1 Artykuł 2 ust. 2 zdanie pierwsze || Artykuł 3 ust. 7 Artykuł 2 ust. 2 zdanie drugie || Artykuł 2 ust. 2 lit. g) Artykuł 2 ust. 3 || Artykuł 3 ust. 2 Artykuł 2 ust. 4 || Artykuł 3 ust. 3 Artykuł 2 ust. 5 || Artykuł 3 ust. 4 Artykuł 2 ust. 6 || Artykuł 3 ust. 9 Artykuł 2 ust. 7 || Artykuł 3 ust. 10 Artykuł 2 ust. 8 || Artykuł 3 ust. 11 Artykuł 2 ust. 9 || Artykuł 3 ust. 14 Artykuł 2 ust. 10 || Artykuł 3 ust. 6 - || Artykuł 3 ust. 8 - || Artykuł 3 ust. 12 - || Artykuł 3 ust. 13 - || Artykuł 3 ust. 15-22 Artykuł 3 ust. 1 || Artykuł 6 ust. 1 Artykuł 3 ust. 2 || Artykuł 6 ust. 2 Artykuł 4 (tytuł) || Artykuły 8, 11, 12 (tytuły) Artykuł 4 ust. 1 || Artykuł 8 ust. 1 Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy || Artykuł 11 ust. 1-4 i art. 13 Artykuł 4 ust. 2 akapit drugi || Artykuł 13 Artykuł 4 ust. 3 || Artykuł 12 ust. 1 i art. 12 ust. 2 akapit pierwszy - || Artykuł 12 ust. 2 akapit drugi - || Artykuł 12 ust. 3 - || Artykuł 12 ust. 4 - || Artykuł 12 ust. 5 Artykuł 4 ust. 4 lit. a) || Artykuł 8 ust. 2 akapit pierwszy Artykuł 4 ust. 4 lit. b) || Artykuł 8 ust. 2 akapit drugi i art. 8 ust. 5 - || Artykuł 8 ust. 3-7 - || Artykuł 14 Artykuł 5 ust. 1 || Artykuł 5 Artykuł 5 ust. 2 || - Artykuł 6 ust. 1 || Artykuł 4 ust. 1 Artykuł 6 ust. 2 || Artykuł 4 ust. 2 Artykuł 6 ust. 3 || Artykuł 4 ust. 3 Artykuł 6 ust. 4 || Artykuł 4 ust. 4 Artykuł 7 ust. 1 || Artykuł 7 ust. 1 Artykuł 7 ust. 2 || Artykuł 7 ust. 2 Artykuł 7 ust. 3 || Artykuł 7 ust. 3 Artykuł 8 ust. 1 || - Artykuł 8 ust. 2 || Artykuł 15 akapit drugi Artykuł 8 ust. 3 zdanie pierwsze || - Artykuł 8 ust. 3 zdanie drugie || Artykuł 15 Artykuł 8 ust. 3 zdanie trzecie || - Artykuł 8 ust. 4 || - Artykuł 9 || Artykuł 16 - || Artykuł 17 Artykuł 10 ust. 1 || Artykuły 20 i 29 ust. 1 Artykuł 10 ust. 2 || Artykuł 29 ust. 2 Artykuł 10 ust. 3 || Artykuły 24 i 25 Artykuł 10 ust. 4 || Artykuł 30 ust. 1 Artykuł 10 ust. 5 || Artykuł 30 ust. 2 Artykuł 10 ust. 6 || - - || Artykuły 21 i 23 - || Artykuły 26-28 || Artykuły 31-36 Artykuł 11 ust. 1 || Artykuł 19 ust. 1 Artykuł 11 ust. 2 || Artykuł 18 Artykuł 11 ust. 3 || Artykuł 18 - || Artykuł 19 ust. 2 || Artykuł 19 ust. 3 - || Artykuł 19 ust. 4 Artykuł 12 ust. 1 || Artykuł 9 ust. 1 Artykuł 12 ust. 2 || Artykuł 9 ust. 2 Artykuł 12 ust. 3 || Artykuł 9 ust. 3 Artykuł 12 ust. 4 || Artykuł 9 ust. 4 Artykuł 12 ust. 5 || Artykuł 9 ust. 5 Artykuł 12 ust. 6 || - Artykuł 13 ust. 1 || Artykuł 10 ust. 1 Artykuł 13 ust. 2 || Artykuł 10 ust. 2 Artykuł 13 ust. 3 || Artykuł 10 ust. 3 Artykuł 14 ust. 1 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 14 ust. 2 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 14 ust. 3 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 14 ust. 4 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 14 ust. 5 || Artykuł 37 ust. 2 Artykuł 14 ust. 6 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 14 ust. 7 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 15 || Artykuł 38 ust. 1 akapit pierwszy - || Artykuł 38 ust. 1 akapit drugi, trzeci, czwarty - || Artykuł 38 ust. 2-8 Artykuł 16 ust. 1 || Artykuł 39 ust. 1 akapit pierwszy Artykuł 16 ust. 2 || Artykuł 39 ust. 2 i 3 Artykuł 16 ust. 3 || Artykuł 41 ust. 1 lit. a) - || Artykuł 39 ust. 1 akapit drugi - || Artykuł 40 - || Artykuł 41 Artykuł 17 ust. 1 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 17 ust. 2 || Artykuł 37 ust. 1 Artykuł 18 ust. 1 || Artykuł 42 Artykuł 18 ust. 2 || Artykuł 44 - || Artykuł 43 Artykuł 19 ust. 1 || Artykuł 45 ust. 1 Artykuł 19 ust. 2 || - Artykuł 19 ust. 3 akapit pierwszy || Artykuł 45 ust. 2 Artykuł 19 ust. 3 akapit drugi || - Artykuł 20 || Artykuł 46 - || Artykuł 47 ust. 1 Artykuł 21 ust. 1 || Artykuł 48 ust. 1 Artykuł 21 ust. 2 zdanie pierwsze || - Artykuł 21 ust. 2 zdanie drugie || Artykuł 48 ust. 2 Artykuł 21 ust. 3 || Artykuł 48 ust. 3 Artykuł 21 ust. 4 || Artykuł 48 ust. 4 Artykuł 21 ust. 5 || Artykuł 47 ust. 2 i 3 Artykuł 21 ust. 6 || Artykuł 47 ust. 4 - || Artykuł 49 Artykuł 22 || Artykuł 50 Artykuł 23 || Artykuł 51 Załącznik I sekcja 1 || Załącznik I sekcja 1 Załącznik I sekcja 2 || Załącznik I sekcja 2 Załącznik I sekcja 3 || Załącznik I sekcja 3 Załącznik I sekcja 4 lit. a) || Załącznik I sekcja 4 Załącznik I sekcja 4 lit. b) || Załącznik I sekcja 4 Załącznik I sekcja 5 || Załącznik I sekcja 5 Załącznik II sekcja 1 || Załącznik II sekcja 1 Załącznik II sekcja 2 || Załącznik II sekcja 2 Załącznik II sekcja 3 || Załącznik II sekcja 3 Załącznik II sekcja 4 || Załącznik II sekcja 4 Załącznik II sekcja 5 || Załącznik II sekcja 5 Załącznik II sekcja 6 || Załącznik II sekcja 6 Załącznik III || Artykuł 24 Załącznik IV || Artykuł 18 - || Załącznik III - || Załącznik IV [1] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady,
Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, COM(2011)
206 wersja ostateczna. [2] COM(2011) 315 wersja ostateczna. [3] Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13. [4] Dz.U. C 77 z 28.3.2002. [5] Dz.U. C […]. [6] Dz.U. L 154
z 14.6.2007, s. 1. [7] Dz.U. L 218
z 13.8.2008, s. 30. [8] Dz.U. L 218
z 13.8.2008, s. 82. [9] Dz.U. L 121 z 15.5.1993, str. 20.
Dyrektywa
zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego
i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1). [10] Dz.U. L 10 z 14.1.1997, str. 13.
Dyrektywa
ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 97). [11] Dz.U. L 46 z 17.2.1997, str. 25.
Dyrektywa
ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 53). [12] ðDz.U. L 170 z 30.6.2009,
s. 1. ï [13] Dz.U. C 136
z 04.06.1985, str. 1. [14] Dz.U.
L […] z […], s. […]. [15] Dz.U. C 91
z 16.04.2003, str. 7. [16] Dz.U. L 204
z 21.07.1998, s. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem
przystąpienia z 2003 r. [17] Dz.U. L 220
z 30.08.1993, s. 23. [18] Dz.U. L 210 z 7.8.1985, str. 29.
Dyrektywa
zmieniona dyrektywą 1999/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady
(Dz.U. L 141 z 4.6.1999, str. 20). [19] Dz.U. L 184
z 17.07.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE
(Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11). [20] Dz.U.
L 55 z 28.2.2011, s. 13. [21] Dz.U. C 321
z 31.12.2003, str. 1. [22] Dz.U. L 187 z 16.7.1988,
str. 1. [23] Dz.U. L 212 z 7.8.2001,
str. 24. [24] Dz.U. L 136
z 29.5.2007, s. 3.