UZASADNIENIE

1. Kontekst wniosku

Kontekst ogólny, podstawa i cele wniosku

Podstawą do przedstawienia niniejszego wniosku jest wdrożenie „pakietu towarowego”, który został przyjęty w 2008 r. Stanowi on element pakietu wniosków w sprawie dostosowania dziesięciu dyrektyw „produktowych” do decyzji nr 768/2008/WE ustanawiającej wspólne ramy wprowadzania produktów do obrotu.

Prawodawstwo harmonizacyjne UE, zapewniające swobodny przepływ produktów, wnosi istotny wkład w urzeczywistnienie i funkcjonowanie jednolitego rynku. U jego założeń leży wysoki stopień ochrony, a podmiotom gospodarczym daje do dyspozycji środek umożliwiający wykazanie zgodności, zapewniając w ten sposób swobodny przepływ oparty na zaufaniu do produktów.

Przykładem unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego jest Dyrektywa 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych zapewniająca swobodny przepływ wyrobów pirotechnicznych. Określono w niej zasadnicze wymagania bezpieczeństwa, które muszą być spełnione przez wyroby pirotechniczne przed ich udostępnieniem na rynku UE. Obowiązkiem producenta jest wykazanie, że pod względem konstrukcji i wykonania dany wyrób pirotechniczny spełnia zasadnicze wymagania bezpieczeństwa, a także umieszczenie na nim oznakowania CE.

Jak pokazują doświadczenia z wdrażania unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego w różnych sektorach, jego wdrożenie i wprowadzenie w życie nie obyło się bez usterek i niespójności, o następstwach takich jak:

– obecność na rynku niezgodnych lub niebezpiecznych produktów, przekładająca się na pewien brak zaufania do oznakowania CE;

– osłabienie konkurencyjności podmiotów gospodarczych przestrzegających przedmiotowych przepisów w stosunku do podmiotów przepisy te obchodzących;

– nierówne traktowanie w przypadku produktów niezgodnych oraz zakłócenie konkurencji między podmiotami gospodarczymi w związku z różną praktyką w zakresie egzekwowania przepisów;

– niejednolita praktyka władz krajowych w zakresie wyznaczania jednostek oceniających zgodność;

– problemy dotyczące jakości niektórych jednostek notyfikowanych.

Oprócz tego wzrosła złożoność otoczenia regulacyjnego, co wynika z tego, że niejednokrotnie do pojedynczego produktu zastosowanie ma kilka różnych aktów prawnych. Niespójności poszczególnych aktów prawnych w coraz większym stopniu utrudniają podmiotom gospodarczym i władzom dokonanie prawidłowej wykładni i stosowanie przepisów.

W celu wyeliminowania takich „horyzontalnych” braków w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym, odnotowanych w różnych sektorach przemysłu, w 2008 r., w ramach pakietu towarowego, przyjęto nowe ramy prawne (New Legislative Framework – NLF). Mają one na celu wzmocnienie i uzupełnienie obowiązujących przepisów oraz osiągnięcie poprawy w zakresie praktycznych aspektów ich stosowania i egzekwowania. Nowe ramy prawne obejmują dwa wzajemnie uzupełniające się akty: rozporządzenie (WE) nr 765/2008 w sprawie akredytacji i nadzoru rynku (rozporządzenie NLF) oraz decyzję nr 768/2008/WE w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu (decyzja NLF).

Rozporządzeniem NLF ustanowiono reguły akredytacji (która stanowi środek oceny kompetencji jednostek oceniających zgodność) i wymagania dotyczące organizacji i wykonywania nadzoru rynku oraz kontroli produktów z państw trzecich. Od dnia 1 stycznia 2010 r. reguły te stosuje się bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich.

W decyzji NLF określono wspólne ramy legislacyjne w zakresie harmonizacji produktów w UE. Ramy te obejmują przepisy powszechnie stosowane w unijnym prawodawstwie dotyczącym produktów (np. definicje, obowiązki podmiotów gospodarczych, jednostki notyfikowane, mechanizmy ochronne itp.). Owe wspólne przepisy wzmocniono w celu zwiększenia skuteczności stosowania i egzekwowania odnośnych dyrektyw w praktyce. Dodano także pewne nowe elementy, np. obowiązki importerów, mające zasadnicze znaczenie pod względem poprawy bezpieczeństwa produktów na rynku.

Przepisy decyzji NLF i rozporządzenia NLF wzajemnie się uzupełniają i są ściśle ze sobą powiązane. W decyzji NLF określono odpowiadające sobie obowiązki podmiotów gospodarczych i jednostek notyfikowanych, umożliwiając organom nadzoru rynku i organom odpowiedzialnym za jednostki notyfikowane prawidłowe wykonywanie obowiązków ciążących na nich na mocy rozporządzenia NLF, oraz pozwala im zapewnić skuteczne i konsekwentne egzekwowanie unijnych przepisów dotyczących produktów.

W odróżnieniu jednak od przepisów rozporządzenia NLF przepisy decyzji NLF nie są bezpośrednio stosowane. Jeżeli usprawnienia wprowadzone nowymi ramami prawnymi mają być korzystne dla wszystkich sektorów gospodarki, które podlegają unijnemu prawodawstwu harmonizacyjnemu, konieczne jest włączenie przepisów decyzji NLF w ramy obowiązującego prawodawstwa dotyczącego produktów.

Z badania przeprowadzonego po przyjęciu pakietu towarowego w 2008 r. wynikało, że większość przepisów harmonizacyjnych UE w dziedzinie produktów miała podlegać rewizji w ciągu kolejnych 3 lat, nie tylko z uwagi na konieczność rozwiązania problemów stwierdzonych we wszystkich sektorach, lecz również z przyczyn specyficznych dla konkretnych sektorów. Każda taka rewizja odpowiednich przepisów miała obejmować ich automatyczne dostosowanie do decyzji NLF, ponieważ Parlament, Rada i Komisja zobowiązały się do wykorzystania przepisów decyzji w jak największym zakresie w przyjmowanym w przyszłości prawodawstwie dotyczącym produktów, w celu zapewnienia maksymalnej spójności ram prawnych.

W przypadku kilku pozostałych unijnych dyrektyw harmonizacyjnych, np. dyrektywy 2007/23/WE, w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych nie przewidywano we wspomnianym terminie rewizji pod kątem rozwiązania specyficznych problemów sektorowych. Aby jednak nie pozostawiać bez odpowiedzi problemów dotyczących braku zgodności i jednostek notyfikowanych w tych sektorach, a także z uwagi na potrzebę zapewnienia spójności całego otoczenia regulacyjnego w dziedzinie produktów, postanowiono o dostosowaniu tych dyrektyw w ramach pakietu do przepisów decyzji NLF.

Spójność z pozostałymi obszarami polityki i celami Unii

Inicjatywa ta jest zgodna z Aktem o jednolitym rynku[1], w którym zwrócono uwagę na potrzebę przywrócenia zaufania konsumentów do jakości produktów obecnych na rynku oraz na znaczenie wzmocnienia nadzoru rynku.

Oprócz tego wspiera ona politykę Komisji w zakresie poprawy i uproszczenia otoczenia regulacyjnego.

2. Konsultacje z zainteresowanymi stronami oraz ocena skutków

Konsultacje z zainteresowanymi stronami

Dostosowanie dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych do decyzji NLF było omawiane z ekspertami krajowymi odpowiedzialnymi za jej wdrożenie, grupą roboczą ds. wyrobów pirotechnicznych, forum jednostek notyfikowanych, a także w ramach dwustronnych spotkań z przedstawicielami stowarzyszeń branżowych.

W okresie od czerwca do października 2010 r. prowadzono konsultacje publiczne z udziałem przedstawicieli wszystkich sektorów uczestniczących w przedmiotowej inicjatywie. W ich efekcie do Komisji wpłynęło 300 odpowiedzi na pytania zamieszczone w czterech rodzajach kwestionariuszy, przeznaczonych odpowiednio dla podmiotów gospodarczych, władz, jednostek notyfikowanych oraz użytkowników. Z wynikami konsultacji można zapoznać się na stronie:

http://ec.europa.eu/enterprise/policies/single-market-goods/regulatory-policies-common-rules-for-products/new-legislative-framework/index_en.htm

Oprócz konsultacji ogólnych przeprowadzono także konsultacje ukierunkowane konkretnie na MŚP. W ramach Europejskiej Sieci Przedsiębiorczości na przełomie maja i czerwca 2010 r. zasięgnięto opinii 603 MŚP. Wyniki są dostępne na stronie http://ec.europa.eu/enterprise/policies/single-market-goods/files/new-legislative-framework/smes_statistics_en.pdf

Proces konsultacji dowiódł, że inicjatywa cieszy się powszechnym poparciem. Panuje jednomyślność co do potrzeby udoskonalenia nadzoru rynku oraz systemu oceny i monitorowania jednostek notyfikowanych. Pełne poparcie ze strony władz wynika z tego, że dzięki podjętym działaniom obecny system zostanie wzmocniony oraz nastąpi poprawa współpracy na poziomie UE. Przemysł liczy na większe wyrównanie reguł gry dzięki poprawie skuteczności interwencji w przypadku produktów niespełniających przepisów, a także na efekt w postaci uproszczenia, osiągniętego poprzez dostosowania prawodawstwa. Pojawiły się pewne wątpliwości co do niektórych obowiązków. Te jednak są niezbędne dla poprawy skuteczności nadzoru rynku. Z podjęciem tych środków nie będą wiązać się istotne koszty dla przemysłu, a korzyści płynące z lepszego nadzoru rynku powinny istotnie przeważać nad kosztami.

Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy specjalistycznej

W przypadku tego pakietu wdrożeniowego ocena skutków bazowała w dużej mierze na ocenie skutków przeprowadzonej w odniesieniu do nowych ram prawnych. Oprócz zgromadzenia i przeanalizowania w tym kontekście wiedzy specjalistycznej przeprowadzono dodatkowo konsultacje z ekspertami i grupami interesu z poszczególnych sektorów, a także z ekspertami zajmującymi się zagadnieniami horyzontalnymi, z zakresu harmonizacji technicznej, oceny zgodności, akredytacji i nadzoru rynku.

Ocena skutków

Na podstawie zgromadzonych informacji Komisja przeprowadziła ocenę skutków, obejmującą analizę i porównanie trzech wariantów.

Wariant 1. Pozostawienie obecnego stanu rzeczy bez zmian

W ramach tego wariantu przewiduje się, że aktualnie obowiązująca dyrektywa pozostanie bez zmian, a pewnej poprawy sytuacji można oczekiwać wyłącznie dzięki rozporządzeniu NLF.

Wariant 2. Dostosowanie do decyzji NLF poprzez środki o charakterze nieprawodawczym

Wariant 2 zakłada możliwość propagowania dobrowolnego dostosowania do przepisów zawartych w decyzji NLF, np. poprzez przedstawianie ich jako najlepszych praktyk w różnych wytycznych i wskazówkach.

Wariant 3. Dostosowanie do decyzji NLF poprzez środki o charakterze prawodawczym

Ostatni wariant polega na włączeniu przepisów decyzji NLF do aktualnie obowiązujących dyrektyw.

Wariant 3 uznano za optymalny, ponieważ:

– przyczyni się do podniesienia konkurencyjności poważnie traktujących swe obowiązki przedsiębiorstw i jednostek notyfikowanych w stosunku do tych, które obchodzą przepisy;

– poprawi funkcjonowanie rynku wewnętrznego dzięki zapewnieniu równego traktowania wszystkich podmiotów gospodarczych, ze szczególnym uwzględnieniem importerów i dystrybutorów, a także jednostek notyfikowanych;

– nie generuje istotnych kosztów dla podmiotów gospodarczych i jednostek notyfikowanych; oznacza, że te podmioty, które już postępują w sposób odpowiedzialny, nie poniosą żadnych dodatkowych kosztów lub koszty takie będą nieistotne;

– uważany jest za skuteczniejszy od wariantu 2: ze względu na brak możliwości wyegzekwowania wariantu 2, kwestia jego skuteczności w praktyce jest dyskusyjna;

– warianty 1 i 2 nie dają żadnej odpowiedzi na problem niespójności w obrębie ram prawnych, w związku z czym nie przyczyniają się w ogóle do uproszczenia otoczenia regulacyjnego.

3. Główne elementy wniosku 3.1. Definicje horyzontalne

Ponieważ we wniosku wprowadza się zharmonizowane definicje terminów wspólnych dla poszczególnych przepisów unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego, należy zapewnić spójność znaczeniową takich terminów we wszystkich tych przepisach.

3.2. Obowiązki podmiotów gospodarczych i wymagania w zakresie identyfikowalności

Niniejszym wnioskiem uściślone zostają obowiązki producentów oraz wprowadzone obowiązki dla importerów i dystrybutorów. Importerzy zostają zobowiązani do sprawdzenia, czy producent dokonał oceny zgodności z zastosowaniem wymaganej procedury i sporządził dokumentację techniczną. Odpowiadają oni ponadto za to, by na żądanie władz producent zapewnił im dostępność takiej dokumentacji technicznej do wglądu. Oprócz tego obowiązkiem importera jest sprawdzenie poprawności oznakowania wyrobów pirotechnicznych oraz ustalenie, czy dołączone do nich są instrukcje i informacje dotyczące bezpieczeństwa. Importer zobowiązany jest do przechowywania kopii deklaracji zgodności oraz umieszczenia na produkcie swej nazwy i adresu lub, w przypadku braku takiej możliwości, na opakowaniu lub dołączonej dokumentacji. Z kolei na dystrybutorach spoczywa obowiązek sprawdzenia, czy na wyrobie pirotechnicznym umieszczone jest oznakowanie CE, nazwa producenta i, w stosownych przypadkach, importera, oraz czy dołączona jest do niej wymagana dokumentacja i instrukcje.

Importerzy i dystrybutorzy muszą współpracować z organami nadzoru rynku i podejmować odpowiednie działania w przypadku dostarczenia niezgodnego wyrobu pirotechnicznego.

Wprowadzono także surowsze obowiązki w zakresie identyfikowalności dotyczące wszystkich podmiotów gospodarczych. Na wyrobach pirotechnicznych musi być umieszczona nazwa i adres producenta oraz numer umożliwiający zidentyfikowanie wyrobu pirotechnicznego i powiązanie go z jego dokumentacją techniczną. W przypadku wyrobu pirotechnicznego importowanego wymagane jest dodatkowo umieszczenie nazwy i adresu importera. Oprócz tego każdy podmiot gospodarczy musi być w stanie wskazać na żądanie władz podmiot gospodarczy, który dostarczył mu wyrób pirotechniczny, lub podmiot, któremu on dostarczył wyrób pirotechniczny.

3.3. Normy zharmonizowane

Zgodność z normami zharmonizowanymi zakłada domniemanie zgodności z zasadniczymi wymaganiami. W dniu 1 czerwca 2011 r. Komisja przyjęła wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie normalizacji europejskiej[2] ustanawiającego horyzontalne ramy prawne normalizacji europejskiej. Wniosek dotyczący tego rozporządzenia zawiera m.in. przepisy dotyczące wniosków o normalizację kierowanych przez Komisję do europejskich organizacji normalizacyjnych, procedury zgłaszania sprzeciwów wobec norm zharmonizowanych oraz udziału zainteresowanych stron w procesie normalizacji. W związku z tym, dla zapewnienia pewności prawa, w ramach niniejszego wniosku skreślono te przepisy dyrektywy 2007/23/WE, które dotyczą tych samych zagadnień.

Przepis dotyczący domniemania zgodności z normami zharmonizowanymi został zmodyfikowany w celu doprecyzowania zakresu takiego domniemania zgodności w przypadku gdy zakres norm tylko częściowo obejmuje zasadnicze wymagania.

3.4. Ocena zgodności i oznakowanie CE

W ramach dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych wybrano odpowiednie procedury oceny zgodności, które producenci zobowiązani są stosować w celu wykazania, że ich wyroby pirotechniczne spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa. We wniosku dostosowuje się te procedury do ich aktualnych wersji określonych w decyzji NLF.

Ogólne zasady oznakowania CE określono w art. 30 rozporządzenia 765/2008, a przepisy szczegółowe dotyczące umieszczania oznakowania CE na wyrobach pirotechnicznych to nowy element wprowadzony w niniejszym wniosku.

3.5. Jednostki notyfikowane

We wniosku zaostrzone są kryteria notyfikacji jednostek notyfikowanych. Uściślone jest, że również spółki zależne i podwykonawcy mają obowiązek przestrzegać wymagań dotyczących notyfikacji. Wprowadzone zostają szczegółowe wymagania dotyczące organów notyfikujących, a procedura notyfikacji jednostek notyfikowanych ulega zmianie. Kompetencje jednostek notyfikowanych muszą być wykazane przy pomocy certyfikatu akredytacji. Jeżeli oceny kompetencji jednostki notyfikowanej nie dokonano na podstawie akredytacji, notyfikacja musi zawierać dokumenty ukazujące sposób, w jaki dokonano takiej oceny kompetencji. Państwa członkowskie będą miały możliwość wniesienia zastrzeżenia do notyfikacji.

3.6. Nadzór rynku i procedura klauzuli ochronnej

We wniosku zrewidowano obowiązującą procedurę klauzuli ochronnej. Wprowadzony zostaje etap wymiany informacji między państwami członkowskimi oraz określone jest, jakie działania podejmują właściwe organy w przypadku stwierdzenia niezgodności wyrobu pirotechnicznego. Faktyczna procedura klauzuli ochronnej – taka, która skutkuje decyzją na poziomie Komisji określającą, czy dany środek jest uzasadniony – zostaje zainicjowana wyłącznie w przypadku, gdy inne państwo członkowskie zakwestionuje zastosowanie określonego środka przeciw wyrobowi pirotechnicznemu. Jeżeli nie ma różnic zdania co do wprowadzonego środka ograniczającego, wszystkie państwa członkowskie muszą podjąć stosowne działania na swoim terytorium.

3.7. Kwestie specyficzne dla sektora

Niektóre wyroby pirotechniczne, zwłaszcza samochodowe wyroby pirotechniczne, takie jak generatory gazu stosowane w poduszkach powietrznych, zawierają niewielkie ilości komercyjnych i wojskowych środków wybuchowych. Po przyjęciu dyrektywy 2007/23/WE stało się oczywiste, że nie będzie możliwe zastąpienie tych substancji stosowanych jako dodatki w mieszankach palnych, w których są stosowane do poprawy bilansu energetycznego. Dlatego proponuje się zmienić zasadnicze wymagania bezpieczeństwa (4).

3.8. Procedura komitetowa i akty delegowane

Przepisy dotyczące działalności Komitetu ds. Materiałów Wybuchowych dostosowano do nowych przepisów dotyczących aktów delegowanych określonych w art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz do nowych przepisów dotyczących aktów wykonawczych określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[3].

4. Aspekty prawne wniosku

Podstawa prawna

Podstawą wniosku jest art. 114 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Zasada pomocniczości

Kompetencję w zakresie rynku wewnętrznego posiadają wspólnie Unia i państwa członkowskie. Zasada pomocniczości ma zastosowanie w szczególności w przypadku nowych przepisów, dodanych z myślą o poprawie skuteczności egzekwowania dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych, dotyczących obowiązków importera i dystrybutora, identyfikowalności, oceny i notyfikacji jednostek notyfikowanych, a także wzmocnionych obowiązków w zakresie współpracy w kontekście zmienionych zasad nadzoru rynku i procedur ochronnych.

Doświadczenia z egzekwowania przepisów prawodawstwa pokazują, że środki wprowadzane na poziomie krajowym skutkują rozbieżnościami w stosowanym podejściu oraz różnym traktowaniem podmiotów gospodarczych w UE, co jest sprzeczne z celem przyświecającym niniejszej dyrektywie. Jeżeli w celu rozwiązania zaistniałych problemów podejmowane są działania na szczeblu krajowym, pojawia się ryzyko powstania przeszkód dla swobodnego przepływu towarów. Zasięg działań na poziomie krajowym jest ponadto ograniczony do właściwości terytorialnej danego państwa członkowskiego. W związku z rozwojem międzynarodowego wymiaru handlu stale rośnie liczba spraw o charakterze transgranicznym. Założone cele, w szczególności poprawę skuteczności nadzoru rynku, można znacznie lepiej zrealizować w ramach skoordynowanych działań na poziomie UE. Dlatego bardziej wskazane jest podjęcie działań na poziomie UE.

Z kolei problem niespójności dyrektyw może być rozwiązany wyłącznie przez prawodawcę UE.

Proporcjonalność

Zgodnie z zasadą proporcjonalności niniejsze proponowane zmiany nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia wyznaczonych celów.

Nowe ani zmienione obowiązki nie powodują nałożenia zbędnych obciążeń i kosztów ani na administrację, ani na przemysł, zwłaszcza na małe i średnie przedsiębiorstwa. W przypadku ustalenia, że zmiany pociągają za sobą negatywne skutki, analiza skutków danego wariantu ma na celu dostarczenie najbardziej proporcjonalnej odpowiedzi na zidentyfikowany problem. Wiele modyfikacji dotyczy zwiększenia jasności obowiązującej dyrektywy bez wprowadzania nowych wymogów mających konsekwencje w postaci dodatkowych kosztów.

Zastosowana technika legislacyjna

Dostosowanie do decyzji NLF wymaga szeregu zasadniczych zmian w przepisach dyrektywy 2007/23/WE. W celu zapewnienia czytelności zmienionego tekstu zastosowano technikę przekształcenia zgodną z porozumieniem międzyinstytucjonalnym z dnia 28 listopada 2001 r. w sprawie bardziej uporządkowanego wykorzystania techniki przekształcania aktów prawnych[4].

Zmiany w przepisach dyrektywy 2007/23/WE dotyczą: definicji, obowiązków podmiotów gospodarczych, domniemania zgodności wynikającego z norm zharmonizowanych, deklaracji zgodności, oznakowania CE, jednostek notyfikowanych, procedury klauzuli ochronnej oraz procedur oceny zgodności.

Wniosek nie zmienia zakresu dyrektywy i zasadniczych wymagań bezpieczeństwa, z wyjątkiem korekty opisanej w pkt 3.7.

5. Wpływ na budżet

Wniosek nie ma wpływu finansowego na budżet UE.

6. Informacje dodatkowe

Uchylenie obowiązujących przepisów

Przyjęcie niniejszego wniosku będzie wiązać się z uchyleniem dyrektywy 2007/23/WE w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych.

Europejski Obszar Gospodarczy

Proponowany akt prawny dotyczy EOG i w związku z tym jego zakres powinien być rozszerzony na Europejski Obszar Gospodarczy.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

PAKIET DOSTOSOWAWCZY DO NOWYCH RAM PRAWNYCH (NLF) (Wdrożenie pakietu towarowego)

2011/0358 (COD)

Wniosek

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie Ö harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do Õ wprowadzania do obrotu ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych

(wersja przekształcona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską Ö o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Õ, w szczególności jego art. 95Ö 114 Õ,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[5],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

ò nowy

(1)       Do dyrektywy 2007/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 maja 2007 r. w sprawie wprowadzania do obrotu wyrobów pirotechnicznych wprowadzonych ma być szereg zasadniczych zmian[6]. Dla zachowania przejrzystości, dyrektywę tę należy przekształcić.

(2)       Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 765/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. ustanawiającym wymagania w zakresie akredytacji i nadzoru rynku odnoszące się do warunków wprowadzania produktów do obrotu i uchylającym rozporządzenie (EWG) nr 339/93[7] ustanowiono zasady akredytacji jednostek oceniających zgodność, ramy nadzoru rynkowego produktów i kontroli produktów pochodzących z państw trzecich, a także ogólne zasady dotyczące oznakowania CE.

(3)       Decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 768/2008/WE z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wspólnych ram dotyczących wprowadzania produktów do obrotu, uchylającą decyzję Rady 93/465/EWG[8] ustanowiono wspólne zasady i przepisy odniesienia, które mają być w zamierzeniu stosowane w całym prawodawstwie sektorowym w celu zapewnienia spójnej podstawy dla rewizji lub przekształcania tego prawodawstwa. Dyrektywę 2007/23/WE należy dostosować do tej decyzji.

ê 2007/23/WE motyw 1

ð nowy

(4)       Przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne obowiązujące w państwach członkowskich w odniesieniu do wprowadzania do obrotu ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych różnią się, w szczególności w odniesieniu do cech związanych z bezpieczeństwem i działaniem.

ê 2007/23/WE motyw 2 (dostosowany)

(5)       Te przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne Ö państw członkowskich Õ, mogące stwarzać bariery w handlu w WspólnotyÖ Unii Õ, należy zharmonizować w celu zapewnienia swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych na rynku wewnętrznym przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego i bezpieczeństwa oraz ochrony zarówno konsumentów, jak i profesjonalnych użytkowników końcowych.

ê 2007/23/WE motyw 3 (dostosowany)

(6)       Dyrektywa Rady 93/15/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących wprowadzania do obrotu i kontroli materiałów wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego[9] nie obejmuje swoim zakresem wyrobów pirotechnicznychi stanowi, iż wyroby pirotechniczne wymagają odpowiednich środków celem zapewnienia ochrony konsumentów i bezpieczeństwa publicznego oraz że w tej dziedzinie planowana jest dodatkowa dyrektywa.

ê 2007/23/WE motyw 4 (dostosowany)

(7)       Ö Bezpieczeństwo podczas składowania reguluje ÕDdyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi[10]Ö , która Õ ustanawia wymagania bezpieczeństwa dla zakładów, w których znajdują się materiały wybuchowe, w tym materiały pirotechniczne.

ê 2007/23/WE motyw 21

ð nowy

(8)       Jeśli chodzi o bezpieczeństwo w transporcie, przepisy dotyczące transportu wyrobów pirotechnicznych podlegają międzynarodowym konwencjom i umowom, w tym zaleceniom Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych. ð Dlatego aspekty te nie powinny być objęte zakresem niniejszej dyrektywy. ï

ê 2007/23/WE motyw 6

ð nowy

(9)       Niniejsza dyrektywa nie powinna mieć zastosowania do wyrobów pirotechnicznych, w których przypadku obowiązuje dyrektywa Rady 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków[11] oraz odnośne konwencje międzynarodowe w niej wspomniane. ð Nie powinna również mieć zastosowania do kapiszonów przeznaczonych do zabawek wchodzących w zakres dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/48/WE z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie bezpieczeństwa zabawek[12]. ï

ê 2007/23/WE motyw 8

ð nowy

(10)     Zgodnie z zasadami zawartymi w rezolucji Rady z dnia 7 maja 1985 r. w sprawie nowego podejścia do harmonizacji oraz normalizacji technicznej[13] wyrób pirotechniczny powinien być zgodny z przepisami niniejszej dyrektywy w chwili wprowadzania wyrobu na rynek wspólnotowy po raz pierwszy. Z uwagi na obchodzone w państwach członkowskich uroczystości religijne, kulturalne i tradycyjne, wyroby pirotechniczne widowiskowe skonstruowane przez producenta na użytek własny nie mogą być uznane za udostępnione na rynku, jeżeli państwo członkowskie zatwierdza ich użycie na swoim terytorium i w związku z tym nie muszą spełniać postanowień niniejszej dyrektywy.

ê 2007/23/WE motyw 13

(11)     Przy spełnieniu zasadniczych wymagań bezpieczeństwa państwa członkowskie nie powinny mieć możliwości zabraniania, ograniczania lub utrudniania swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych. Stosowanie niniejszej dyrektywy nie powinno naruszać krajowego ustawodawstwa odnoszącego się do wydawania przez państwa członkowskie zezwoleń producentom, dystrybutorom oraz importerom.

ê 2007/23/WE motyw 5

(12)     Wyroby pirotechniczne powinny obejmować wyroby pirotechniczne widowiskowe, wyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego oraz wyroby pirotechniczne do zastosowań technicznych, takich jak generatory gazu stosowane w poduszkach powietrznych lub w napinaczach pasów bezpieczeństwa.

ê 2007/23/WE motyw 7

(13)     W celu zapewnienia odpowiednio wysokich poziomów ochrony wyroby pirotechniczne należy sklasyfikować przede wszystkim zgodnie z poziomem zagrożenia związanego z rodzajem zastosowania, przeznaczeniem lub powodowanym natężeniem dźwiękowym.

ê 2007/23/WE motyw 9 (dostosowany)

(14)     Biorąc pod uwagę zagrożenia nierozerwalnie związane z używaniem wyrobów pirotechnicznych, właściwe jest ustalenie ograniczeń wiekowych związanych ze sprzedażą tych wyrobów konsumentom i korzystaniem z nich oraz zapewnienie, by ich etykieta zawierała wystarczające i odpowiednie informacje na temat bezpiecznego stosowania, w celu ochrony ludzkiego zdrowia, bezpieczeństwa oraz środowiska. Należy zastrzec, by oOkreślone wyroby pirotechniczne były Ö powinny być Õ udostępniane wyłącznie upoważnionym specjalistom dysponującym odpowiednią wiedzą, kwalifikacjami i doświadczeniem. W przypadku wymogów dotyczących etykietowania wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do pojazdów należy uwzględnić obowiązującą praktykę oraz fakt, że wyroby te są dostarczane wyłącznie odbiorcom prowadzącym działalność zawodową.

ê 2007/23/WE motyw 10 (dostosowany)

(15)     Używanie wyrobów pirotechnicznych, a w szczególności wyrobów pirotechnicznych widowiskowych, podlega bardzo zróżnicowanym zwyczajom i tradycjom kulturowym w poszczególnych państwach członkowskich. Powoduje to konieczność umożliwienia Ö Należy zatem umożliwić Õ państwom członkowskim przyjęciae środków krajowych w celu ograniczenia korzystania z lub sprzedaży ludności niektórych kategorii wyrobów pirotechnicznych widowiskowych ze względów bezpieczeństwa publicznego.

ò nowy

(16)     Podmioty gospodarcze powinny być odpowiedzialne za zgodność wyrobów pirotechnicznych, stosownie do roli odgrywanej przez nie w łańcuchu dostaw, tak aby zapewnić wysoki poziom ochrony interesów publicznych, takich jak zdrowie i bezpieczeństwo, ochrony konsumentów, a także zagwarantować uczciwą konkurencję na rynku unijnym.

(17)     Wszystkie podmioty gospodarcze uczestniczące w łańcuchu dostaw i dystrybucji powinny wprowadzić właściwe środki w celu zapewnienia, by wyroby pirotechniczne udostępniane przez nie na rynku były wyłącznie wyrobami pirotechnicznymi zgodnymi z niniejszą dyrektywą. Konieczne jest określenie wyraźnego i proporcjonalnego podziału obowiązków stosownie do ról pełnionych przez poszczególne podmioty w procesie dostaw i dystrybucji.

(18)     Zważywszy, że producent posiada dokładną wiedzę o procesie projektowania i produkcji, jest on najbardziej kompetentny do przeprowadzenia kompletnej procedury oceny zgodności. W związku z tym ocena zgodności powinna pozostać obowiązkiem wyłącznie producenta.

ê 2007/23/WE motyw 12

Odpowiedzialność za zapewnienie zgodności wyrobów pirotechnicznych z niniejszą dyrektywą, a w szczególności z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa, powinien ponosić producent. Jeżeli producent nie ma siedziby na terytorium Wspólnoty, osoba fizyczna bądź prawna importująca wyroby pirotechniczne do Wspólnoty powinna zagwarantować wywiązanie się przez producenta z obowiązków spoczywających na nim na mocy niniejszej dyrektywy lub przejąć na siebie wszystkie obowiązki producenta.

ò nowy

(19)     Niezbędne jest zapewnienie zgodności wprowadzanych na rynek Unii wyrobów pirotechnicznych z państw trzecich z wymogami niniejszej dyrektywy, w szczególności zapewnienie poddania tych wyrobów pirotechnicznych przez producentów odpowiednim procedurom oceny. Dlatego też należy wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do zgodności wprowadzanych przez nich do obrotu wyrobów pirotechnicznych z wymogami niniejszej dyrektywy i nie wprowadzają do obrotu wyrobów pirotechnicznych niespełniających tych wymagań lub stwarzających zagrożenie. Należy również wprowadzić przepis, zgodnie z którym importerzy upewniają się co do przeprowadzenia procedur oceny zgodności oraz dostępności oznakowania i dokumentacji produktu sporządzonej przez producentów do wglądu dla organów nadzoru.

(20)     Dystrybutor udostępnia wyrób pirotechniczny na rynku po jego wprowadzeniu do obrotu przez producenta lub importera i powinien działać z odpowiednią ostrożnością, tak obchodząc się z wyrobami pirotechnicznymi, by nie miało to negatywnego wpływu na ich zgodność.

(21)     Każdy podmiot gospodarczy wprowadzający wyrób pirotechniczny do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym bądź modyfikujący produkt w sposób, który może wpłynąć na zgodność wyrobu pirotechnicznego z wymogami niniejszej dyrektywy, powinien być uznany za producenta i przejąć jego obowiązki z tego tytułu.

(22)     Z uwagi na ścisły związek dystrybutorów i importerów z rynkiem, podmioty te powinny być zaangażowane w zadania związane z nadzorem rynku, realizowane przez właściwe organy krajowe, oraz powinny być gotowe do aktywnego udziału w wykonywaniu tych zadań poprzez przedstawianie tym organom wszystkich koniecznych informacji dotyczących danego wyrobu pirotechnicznego.

ê 2007/23/WE motyw 11

(23)     Należy ustanowić zasadnicze wymagania bezpieczeństwa dotyczące wyrobów pirotechnicznych, mające na celu ochronę konsumenta i zapobieganie wypadkom.

ò nowy

(24)     Niektóre wyroby pirotechniczne, zwłaszcza wyroby pirotechniczne samochodowe, takie jak generatory gazu stosowane w poduszkach powietrznych, zawierają niewielkie ilości komercyjnych i wojskowych środków wybuchowych. Po przyjęciu dyrektywy 2007/23/WE stało się oczywiste, że nie będzie możliwe zastąpienie tych substancji stosowanych jako dodatki w mieszankach palnych, w których są stosowane do poprawy bilansu energetycznego. Należy zatem zmienić zasadnicze wymagania bezpieczeństwa (4), które ograniczają stosowanie komercyjnych i wojskowych środków wybuchowych.

ê 2007/23/WE motyw 14 (dostosowany)

ð nowy

(25)     W celu ułatwienia procesu wykazywania Ö oceny Õ zgodności z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa Ö przewidzianymi w niniejszej dyrektywie Õ opracowuje się zharmonizowane normy związane z projektowaniem, wytwarzaniem i badaniem takich wyrobów. ð należy przewidzieć domniemanie zgodności w przypadku wyrobów pirotechnicznych zgodnych z normami zharmonizowanymi przyjmowanymi zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr [../..] Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia [.....] w sprawie normalizacji europejskiej oraz zmiany dyrektyw Rady 89/686/EWG i 93/15/EWG oraz dyrektyw 94/9/WE, 94/25/WE, 95/16/WE, 97/23/WE, 98/34/WE, 2004/22/WE, 2007/23/WE, 2009/105/WE i 2009/23/WE Parlamentu Europejskiego i Rady[14] w celu określenia szczegółowych specyfikacji technicznych związanych z tymi wymaganiami. ï

ò nowy

(26)     W rozporządzeniu (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji europejskiej] przewidziano procedurę sprzeciwu wobec norm zharmonizowanych w przypadku, gdy normy takie nie spełniają w całości wymogów niniejszej dyrektywy.

ê 2007/23/WE motyw 15

Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN), Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki (CENELEC) oraz Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych (ETSI) opracowują, przyjmują i zmieniają zharmonizowane normy europejskie. Organy te uznaje się za właściwe do przyjmowania zharmonizowanych norm, sporządzanych zgodnie z ogólnymi wytycznymi w zakresie współpracy pomiędzy nimi a Komisją Europejską oraz Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu[15] oraz zgodnie z procedurą określoną w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych[16]. W odniesieniu do wyrobów pirotechnicznych ogólnoświatowe kierunki europejskiego sektora dostaw pojazdów powinny przejawiać się w postaci uwzględniania odpowiednich międzynarodowych norm ISO.

ê 2007/23/WE motyw 16

W myśl „Nowego podejścia do harmonizacji oraz normalizacji technicznej” należy domniemywać zgodność z podstawowymi wymogami bezpieczeństwa przewidzianymi w niniejszej dyrektywie wyrobów pirotechnicznych produkowanych zgodnie ze zharmonizowanymi normami.

ò nowy

(27)     Aby podmioty gospodarcze mogły wykazać, a właściwe organy zapewnić spełnienie przez wyroby pirotechniczne udostępniane na rynku zasadniczych wymagań bezpieczeństwa, należy ustanowić procedury oceny zgodności. Decyzją nr 768/2008 ustanowiono moduły procedur oceny zgodności, obejmujące procedury od najmniej do najbardziej surowej, proporcjonalnie do poziomu występującego zagrożenia oraz wymaganego poziomu bezpieczeństwa. W celu zapewnienia spójności między sektorami oraz dla uniknięcia wariantów doraźnych, procedury oceny zgodności powinny być wybierane spośród tych modułów.

(28)     Producenci powininni sporządzić deklarację zgodności UE, zawierającą szczegółowe informacje na temat spełnienia przez dany wyrób pirotechniczny wymogów niniejszej dyrektywy i właściwych przepisów unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego.

ê 2007/23/WE motyw 17

W decyzji 93/465/EWG z dnia 22 lipca 1993 r. dotyczącej modułów stosowanych w różnych fazach procedur oceny zgodności oraz zasad umieszczania i używania oznakowania zgodności CE, które mają być stosowane w dyrektywach harmonizacji technicznej[17], Rada wprowadziła zharmonizowane środki stosowania procedur oceny zgodności. Zastosowanie tych modułów do wyrobów pirotechnicznych umożliwi określenie odpowiedzialności producentów oraz organów zaangażowanych w procedurę oceny zgodności poprzez uwzględnienie charakteru określonych wyrobów pirotechnicznych.

ê 2007/23/WE motyw 19

Jako warunek dopuszczenia do rynku wyroby pirotechniczne powinny posiadać oznakowanie CE potwierdzające ich zgodność z przepisami niniejszej dyrektywy i umożliwiające ich swobodny przepływ we Wspólnocie.

ò nowy

(29)     Oznakowanie CE, wykazujące zgodność wyrobu pirotechnicznego, jest widoczną konsekwencją całego procesu obejmującego ocenę zgodności w szerokim znaczeniu. Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE określono w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Zasady dotyczące umieszczania oznakowania CE należy określić w niniejszej dyrektywie.

(30)     Doświadczenie pokazało, że kryteria określone w dyrektywie 2007/23/WE, które to kryteria muszą spełniać jednostki oceniające zgodność przed notyfikowaniem ich Komisji, są niewystarczające do zapewnienia jednakowo wysokiego poziomu realizacji zadań przez wszystkie jednostki notyfikowane w Unii. Niezmiernie ważne jednak jest, by wszystkie jednostki notyfikowane realizowały swe zadania na takim samym poziomie oraz zgodnie z warunkami uczciwej konkurencji. Wymaga to ustanowienia obowiązkowych wymagań dla jednostek oceniających zgodność, które chciałyby być notyfikowane jako podmioty świadczące usługi w zakresie oceny zgodności.

(31)     W celu zapewnienia spójnego poziomu jakości oceny zgodności należy także ustanowić wymagania mające zastosowane do organów notyfikujących i innych organów uczestniczących w ocenie, notyfikacji i monitorowaniu jednostek notyfikowanych.

(32)     System określony w niniejszej dyrektywie powinien być uzupełniony systemem akredytacji przewidzianym w rozporządzeniu (WE) nr 765/2008. Ponieważ akredytacja stanowi podstawowy środek weryfikacji kompetencji jednostek oceniających zgodność, zaleca się jej stosowanie również dla celów notyfikacji.

(33)     Za preferowaną metodę wykazania kompetencji technicznych jednostek oceniających zgodność krajowe władze publiczne w całej Unii powinny uznać przejrzystą akredytację zgodną z rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, zapewniającą niezbędny poziom zaufania do certyfikatów zgodności. Organy krajowe mogą jednak uznać, że dysponują odpowiednimi środkami do samodzielnego przeprowadzenia takiej oceny. W takim przypadku, w celu zapewnienia odpowiedniego stopnia wiarygodności oceny przeprowadzanej przez inne organy krajowe powinny one udostępnić Komisji i pozostałym państwom członkowskim niezbędne dokumenty wykazujące, że oceniane jednostki oceniające zgodność spełniają właściwe wymagania prawne.

(34)     Jednostki oceniające zgodność często zlecają realizację części swoich zadań związanych z oceną zgodności podwykonawcom lub korzystają z usług spółek zależnych. W celu zagwarantowania poziomu bezpieczeństwa wymaganego od wyrobów pirotechnicznych wprowadzanych na rynek unijny, zasadnicze znaczenie ma, aby w ramach wykonywania zadań oceny zgodności podwykonawcy i spółki zależne spełniały te same wymagania, co jednostki notyfikowane. W związku z tym ważne jest, aby ocena kompetencji i działalności jednostek, które mają być notyfikowane, oraz monitorowanie jednostek już notyfikowanych, obejmowały również działania prowadzone przez podwykonawców i spółki zależne.

(35)     Należy zwiększyć efektywność i przejrzystość procedury notyfikacji, a w szczególności należy ją dostosować do nowych technologii, umożliwiając tym samym notyfikację on-line.

(36)     Ponieważ jednostki notyfikowane mają możliwość oferowania swoich usług w całej Unii, należy zapewnić pozostałym państwom członkowskim i Komisji możliwość wnoszenia sprzeciwu wobec jednostek notyfikowanych. Ważne jest zatem ustalenie terminu, w jakim możliwe będzie wyjaśnienie jakichkolwiek wątpliwości lub obaw co do kompetencji jednostek oceniających zgodność, zanim zaczną one prowadzić działalność jako jednostki notyfikowane.

(37)     W interesie konkurencyjności niezmiernie istotne jest, by jednostki notyfikowane stosowały procedury oceny zgodności bez zbędnego obciążania podmiotów gospodarczych. Z tego samego powodu, oraz w celu zagwarantowania równego traktowania podmiotów gospodarczych, należy zapewnić spójność stosowania procedur oceny zgodności pod względem technicznym. Cel ten można zrealizować w drodze odpowiedniej koordynacji jednostek notyfikowanych i ich współpracy.

(38)     Dla zapewnienia pewności prawa konieczne jest jasne określenie, że przepisy dotyczące nadzoru rynku unijnego i kontroli produktów wprowadzanych na rynek Unii, ustanowione rozporządzeniem (WE) nr 765/2008, mają zastosowanie do wyrobów pirotechnicznych. Niniejsza dyrektywa nie powinna uniemożliwiać państwom członkowskim wyboru organów właściwych do wykonania tych zadań.

ê 2007/23/WE motyw 18

(39)     Grupy wyrobów pirotechnicznych podobnych pod względem budowy, działania lub zachowania winny być poddawane ocenie przez jednostki notyfikowane jako rodziny produktów.

ê 2007/23/WE motyw 20 (dostosowany)

ð nowy

(40)     Zgodnie z „Nowym podejściem do harmonizacji i normalizacji technicznej” kKonieczne jest zastosowanie procedury klauzuli ochronnej umożliwiającej kwestionowanie zgodności artykułu pirotechnicznego lub jego braków. Zgodnie z powyższym państwa członkowskie powinny zatem podjąć wszelkie właściwe środki zakazujące lub ograniczające wprowadzanie do obrotu produktów oznaczonych znakiem CE lub wycofujące je z rynku, jeżeli stanowią one zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów przy ich zastosowaniu zgodnym z przeznaczeniem. ð W celu zwiększenia przejrzystości oraz skrócenia czasu rozpatrywania konieczne jest udoskonalenie istniejącej procedury stosowania klauzul ochronnych w sposób zwiększający jej skuteczność oraz umożliwiający wykorzystanie wiedzy specjalistycznej państw członkowskich. ï

ò nowy

(41)     Istniejący system powinien zostać uzupełniony procedurą zapewniającą przekazywanie zainteresowanym stronom informacji na temat środków przewidzianych w odniesieniu do wyrobów pirotechnicznych stwarzających zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa osób lub innych kwestii związanych z ochroną interesów publicznych. Powinien on również umożliwiać organom nadzoru rynku podejmowanie – we współpracy z zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi – działań w odniesieniu do takich wyrobów pirotechnicznych na wcześniejszym etapie.

(42)     W przypadku gdy państwa członkowskie i Komisja osiągną porozumienie co do zasadności określonego środka wprowadzonego przez dane państwo członkowskie, dalsze zaangażowanie Komisji nie jest wymagane z wyjątkiem przypadków, gdy niezgodność można przypisać niedostatkom w normach zharmonizowanych.

ê 2007/23/WE motyw 23 (dostosowany)

(43)     W interesie producenta i importera leży dostarczanie bezpiecznych Ö wyrobów pirotechnicznych Õproduktów w celu uniknięcia kosztów wynikających z odpowiedzialności za wadliwe produkty wyrządzające szkody osobom i w zakresie własności prywatnej. W tym względzie dyrektywa Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe[18] uzupełnia niniejszą dyrektywę, jako że dyrektywa ta narzuca producentom i importerom surowy system odpowiedzialności i gwarantuje właściwy poziom ochrony konsumenta. Ponadto niniejsza dyrektywa Ö ta Õ stanowi, że jednostki notyfikowane winny być właściwie ubezpieczone w zakresie ich działalności zawodowej, chyba że odpowiedzialność za nie ponosi państwo zgodnie z przepisami prawa krajowego lub samo państwo członkowskie jest bezpośrednio odpowiedzialne za badania.

ê 2007/23/WE motyw 26

Środki niezbędne w celu wykonania niniejszej dyrektywy należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[19].

ê 2007/23/WE motyw 27

W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do przyjmowania wspólnotowych środków dotyczących zaleceń Organizacji Narodów Zjednoczonych, wymogów z zakresu etykietowania wyrobów pirotechnicznych oraz dostosowania do postępu technicznego załączników II i III, odnoszących się do wymogów bezpieczeństwa oraz procedur oceny zgodności. Ponieważ środki te mają charakter ogólny i mają na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy i/lub uzupełnienie niniejszej dyrektywy poprzez dodanie do niej nowych innych niż istotne elementów, muszą one być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 5a decyzji 1999/468/WE.

ò nowy

(44)     W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 z dnia 16 lutego 2011 r. ustanawiającym przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez państwa członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję[20].

(45)     Procedurę sprawdzającą należy stosować w przypadku przyjmowania aktów wykonawczych w celu ustanowienia systemu identyfikowalności oraz wspólnych kryteriów gromadzenia i aktualizacji danych dotyczących wypadków związanych z wyrobami pirotechnicznymi.

(46)     W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjmowania aktów zgodnie z postanowieniami art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w zakresie przyjmowania unijnych środków dotyczących dostosowania niniejszej dyrektywy do zaleceń Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, dostosowania do postępu technicznego modułów oceny zgodności w załączniku I do niniejszej dyrektywy oraz wymogów w zakresie etykietowania wyrobów pirotechnicznych. Szczególnie ważne jest, aby Komisja przeprowadzała odpowiednie konsultacje w trakcie prac przygotowawczych, w tym na szczeblu eksperckim.

(47)     Podczas przygotowywania i opracowywania aktów delegowanych Komisja powinna zapewnić równoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

ê 2007/23/WE motyw 22

(48)     Państwa członkowskie powinny określić zasady regulujące kary stosowane w przypadku naruszeń przepisów krajowego prawodawstwa transponującego niniejszą dyrektywę i zapewnić ich stosowanie. Kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

ê 2007/23/WE motyw 24 (dostosowany)

ð nowy

(49)     Istotne jest zapewnienie okresu przejściowego umożliwiającego stopniowe dostosowywanie przepisów krajowych w określonych dziedzinach. Należy zapewnić producentom i importerom czas na skorzystanie ze wszelkich praw wynikających z przepisów krajowych obowiązujących przed wejściem w życie Ö krajowych przepisów transponujących Õ niniejszeją dyrektywyę, np. na sprzedanie zapasów wyprodukowanych towarów. Ponadto specjalne okresy przejściowe przewidziane przy stosowaniu niniejszej dyrektywy zapewniłyby dodatkowy czas na przyjęcie zharmonizowanych norm oraz zagwarantowałyby szybkie wdrożenie niniejszej dyrektywy, aby wzmocnić ochronę konsumenta. ð Należy przewidzieć ustalenia przejściowe, umożliwiające udostępnianie na rynku wyrobów pirotechnicznych, które wprowadzono już do obrotu zgodnie z dyrektywą 2007/23/WE. ï

ê 2007/23/WE motyw 25 (dostosowany)

(50)     Ponieważ cele niniejszej dyrektywy Ö , a mianowicie zapewnienie spełniania przez znajdujące się w obrocie wyroby pirotechniczne wysokich wymogów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa oraz innych interesów publicznych, przy jednoczesnym zagwarantowaniu funkcjonowania rynku wewnętrznego Õ nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast możliwe jest Ö – ze względu na ich skalę i skutki – Õ lepsze ich osiągnięcie na poziomie WspólnotyÖ Unii Õ, WspólnotaÖ Unia Õ może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu Ö o Unii Europejskiej Õ. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym samym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

ê 2007/23/WE motyw 28

Zgodnie z ust. 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa[21] państwa członkowskie są zachęcane do opracowania oraz upublicznienia, na własny użytek oraz w interesie Wspólnoty, własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie zobrazują współzależność pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transponującymi,

ò nowy

(51)     Zobowiązanie do transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego należy ograniczyć do tych przepisów, które stanowią merytoryczną zmianę w porównaniu z wcześniejszą dyrektywą. Zobowiązanie do transpozycji przepisów, które nie uległy zmianie, wynika z wcześniejszej dyrektywy.

(52)     Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektywy określonej w załączniku III,

ê 2007/23/WE (dostosowany)

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Rozdział 1 Ö Przepisy ogólne Õ

Artykuł 1 Przedmiot i zakres

1. Niniejsza dyrektywa ustanawia przepisy opracowane w celu osiągnięcia swobodnego przepływu wyrobów pirotechnicznych na rynku wewnętrznym oraz ma na celu zapewnienie Ö przy zapewnieniu Õ wysokiego poziomu ochrony ludzkiego zdrowia, bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony i bezpieczeństwa konsumentów, przy uwzględnieniu odpowiednich aspektów związanych z ochroną środowiska.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

2. Niniejsza dyrektywa określa zasadnicze wymagania w zakresie bezpieczeństwa, które muszą spełnić wyroby pirotechniczne, aby można je było wprowadzić do obrotu ð udostępnić na rynku ï.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 2 Ö Zakres Õ

13.         Niniejsza dyrektywa ma zastosowanie do wyrobów pirotechnicznych określonych w art. 2 ust. 1–5.

ê 2007/23/WE

24.         Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do:

(a) wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych zgodnie z prawem krajowym do niehandlowego wykorzystania przez siły zbrojne, policję i straż pożarną;

(b) wyposażenia wchodzącego w zakres dyrektywy 96/98/WE;

(c) wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do wykorzystania w przemyśle lotniczym;

(d) kapiszonów przeznaczonych specjalnie do zabawek i innych wyrobów wchodzących w zakres dyrektywy Rady 88/378/EWG z dnia 3 maja 1988 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich dotyczących bezpieczeństwa zabawek[22] dyrektywy 2009/48/WE;

(e) materiałów wybuchowych wchodzących w zakres dyrektywy 93/15/EWG;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(f) amunicji, tzn. pocisków i materiałów miotających, oraz ślepej amunicji wykorzystywanych w broni ręcznej innych rodzajach broni palnej artyleryjskiej.;

Ö g) wyrobów pirotechnicznych widowiskowych wytworzonych przez producenta na użytek własny i zatwierdzonych przez państwo członkowskie do użycia na swoim terytorium. Õ

Artykuł 23 Ö [Artykuł R1 decyzji 768/2008/WE] Õ Definicje

Do celów niniejszej dyrektywy Ö stosuje się następujące definicje Õ:

ê 2007/23/WE

(1)          „wyrób pirotechniczny” oznacza każdy wyrób zawierający substancje wybuchowe bądź wybuchowe mieszanki substancji stworzonych w celu wygenerowania ciepła, światła, dźwięku, gazu bądź dymu, bądź też kombinacji takich efektów w drodze samopodtrzymującej, egzotermicznej reakcji chemicznej;

(23)        „wyrób pirotechniczny widowiskowy” oznacza wyrób pirotechniczny przeznaczony do celów rozrywkowych;

(34)        „wyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego” oznaczają wyroby pirotechniczne przeznaczone do wykorzystania na scenie wewnątrz lub na zewnątrz, w tym przy produkcji filmowej i telewizyjnej lub do podobnego użytku;

(45)        „wyroby pirotechniczne do pojazdów” oznaczają elementy urządzeń bezpieczeństwa w pojazdach zawierające substancje pirotechniczne wykorzystywane do uruchamiania tych lub innych urządzeń;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Ö (5)    „amunicja” oznacza pociski i materiały miotające, oraz ślepą amunicję wykorzystywane w broni ręcznej, innych rodzajach broni palnej i broni artyleryjskiej; Õ

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(610)      „osoba o wiedzy specjalistycznej” oznacza osobę upoważnioną przez państwo członkowskie do zajmowania się lub korzystania na jego terytorium z wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4, wyrobów pirotechnicznych klasy T2 przeznaczonych do użytku teatralnego i/lub innych wyrobów pirotechnicznych klasy P2, określonych w art. 3.;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(72)        „wprowadzenie do obrotu” oznacza pierwsze, odpłatne lub nieodpłatne, udostępnienie Ö wyrobu pirotechnicznego Õ na rynku wspólnotowymÖ unijnym Õ określonego produktu w celu jego dystrybucji i/lub wykorzystania. Wyroby pirotechniczne widowiskowe wytworzone przez producenta na użytek własny nie są uznawane za wprowadzane do obrotu, jeżeli państwo członkowskie zatwierdza ich użycie na swoim terytorium;

ò nowy

(8)          „udostępnienie na rynku” oznacza każde dostarczenie wyrobu pirotechnicznego do celów dystrybucji, konsumpcji lub używania na rynku unijnym w ramach działalności handlowej, odpłatnie lub nieodpłatnie;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

(96)        „producent” oznacza osobę fizyczną lub prawną, która projektuje lub wytwarza wyrób pirotechniczny lub powoduje Ö zleca Õ zaprojektowanie i Ö lub Õ wytworzenie takiego wyrobu celem wprowadzenia ð i wprowadza ten wyrób pirotechniczny do obrotu ï pod własnąym Ö nazwą Õ nazwiskiem lub znakiem towarowym;

(107)      „importer” oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę na terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, która udostępnia Ö wprowadza do obrotu Õ wyrób pirotechniczny pochodzący z kraju Ö państwa Õ trzeciego na rynku wspólnotowymÖ unijnym Õpo raz pierwszy w trakcie prowadzenia przez nią działalności gospodarczej;

(118)      „dystrybutor” oznacza jakąkolwiek osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, Ö niebędącą producentem ani importerem, Õ która udostępnia wyrób pirotechniczny na rynku w ramach prowadzonej przez siebie działalności;

ò nowy

(12)        „podmioty gospodarcze” oznaczają producentów, importerów i dystrybutorów;

(13)        „specyfikacja techniczna” oznacza dokument określający wymagania techniczne, które muszą być spełnione przez wyrób pirotechniczny;

ê 2007/23/WE

ð nowy

(149)      „norma zharmonizowana norma” oznacza ð normę zharmonizowaną określoną w art. 2 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji europejskiej] ï normę europejską przyjętą przez europejski organ normalizacyjny zgodnie z upoważnieniem Komisji zgodnie z procedurami określonymi w dyrektywie 98/34/WE, zgodność z którymi nie jest obowiązkowa;

ò nowy

(15)        „akredytacja” oznacza akredytację w rozumieniu definicji w art. 2 pkt 10 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;

(16)        „krajowa jednostka akredytująca” oznacza krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu definicji w art. 2 pkt 11 rozporządzenia (WE) nr 765/2008;

(17)        „ocena zgodności” oznacza proces wykazujący, czy zostały spełnione zasadnicze wymagania bezpieczeństwa dotyczące wyrobu pirotechnicznego;

(18)        „jednostka oceniająca zgodność” oznacza jednostkę, która wykonuje czynności z zakresu oceny zgodności, w tym wzorcowanie, badania, certyfikację i inspekcję;

(19)        „odzyskanie” oznacza dowolny środek mający na celu doprowadzenie do zwrotu wyrobu pirotechnicznego, który już został udostępniony użytkownikowi końcowemu;

(20)        „wycofanie z obrotu” oznacza dowolny środek, którego celem jest zapobieżenie udostępnieniu na rynku wyrobu pirotechnicznego w danym łańcuchu dostaw;

(21)        „oznakowanie CE” oznacza oznakowanie, poprzez które producent wskazuje, że wyrób pirotechniczny spełnia mające zastosowanie wymagania określone w unijnym prawodawstwie harmonizacyjnym przewidującym jego umieszczanie;

(22)        „unijne prawodawstwo harmonizacyjne” oznacza każdy akt prawny Unii harmonizujący warunki wprowadzania produktów do obrotu.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 64 Swobodny przepływ

1. Państwa członkowskie nie zabraniają, nie ograniczają ani nie utrudniają wprowadzania do obrotu ð udostępniania na rynku ï wyrobów pirotechnicznych spełniających wymagania niniejszej dyrektywy.

2. Przepisy niniejszej dyrektywy nie uniemożliwiają Ö Niniejsza dyrektywa nie uniemożliwia Õ państwom członkowskim przyjęcia środków uzasadnionych względami porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ochrony środowiska, służących zakazowi lub ograniczeniu posiadania, korzystania z lub sprzedaży ludności wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 2 i 3, wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku teatralnego i innych wyrobów pirotechnicznych.

3. Podczas targów, wystaw i pokazów handlowych wyrobów pirotechnicznych państwa członkowskie zobowiązują się nie utrudniać pokazu i użycia wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z przepisami niniejszej dyrektywy Ö niniejszą dyrektywą Õ, pod warunkiem że widoczny znak wyraźnie wskazuje nazwę i datę danych targów handlowych, wystawy lub pokazu oraz niezgodność i niedostępność do sprzedaży tych wyrobów do momentu zapewnienia zgodności przez producenta, jeżeli ma on siedzibę na terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, lub przez importera. Podczas tego rodzaju imprez należy stosować odpowiednie środki bezpieczeństwa, zgodnie z wymaganiami określonymi przez właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego.

4. Państwa członkowskie zobowiązują się nie utrudniać swobodnego przepływu i wykorzystania wyrobów pirotechnicznych wytworzonych dla celów badań, rozwoju i prób, niezgodnych z przepisami niniejszej dyrektywy Ö niniejszą dyrektywą Õ, pod warunkiem że widoczny znak wyraźnie wskazuje ich niezgodność i niedostępność dla celów innych niż rozwój, próby i badania.

ê 2007/23/WE

ð nowy

Artykuł 5 Wprowadzenie do obrotu ð Udostępnienie na rynku ï

1. Państwa członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, że wyroby pirotechniczne będą mogły zostać wprowadzone do obrotu ð być udostępnianie na rynku ï tylko wówczas, gdy spełniają wymagania niniejszej dyrektywy, posiadają oznakowanie CE i są zgodne ze zobowiązaniami związanymi z oceną zgodności.

2. Państwa członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by wyroby pirotechniczne nie posiadały oznakowania CE w nieuzasadnionych przypadkach.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 63  Ö Klasy wyrobów pirotechnicznych Õ Klasyfikacja

1. Wyroby pirotechniczne podlegają klasyfikacji przez producenta zgodnie z rodzajem ich wykorzystania, przeznaczeniem i poziomem zagrożenia, w tym z ich poziomem hałasu. Jednostki notyfikowane, o których mowa w art. 2110, potwierdzają klasyfikację w ramach procedur oceny zgodności zgodnie z Ö , o których mowa w Õ art. 179.

ê 2007/23/WE

Klasyfikacja ta jest następująca:

(a) Wwyroby pirotechniczne widowiskowe:

(i)      Kklasa 1: wyroby pirotechniczne widowiskowe o bardzo niskim stopniu zagrożenia i nieistotnym poziomie hałasu przeznaczone do użytku na obszarach zamkniętych, w tym wyroby pirotechniczne widowiskowe przeznaczone do użytku w budynkach mieszkalnych;

(ii)      Kklasa 2: wyroby pirotechniczne widowiskowe o niskim stopniu zagrożenia i niskim poziomie hałasu przeznaczone do użytku na zewnątrz na obszarach zamkniętych;

(iii)     Kklasa 3: wyroby pirotechniczne widowiskowe o średnim stopniu zagrożenia przeznaczone do użytku na zewnątrz na dużych otwartych przestrzeniach i których poziom hałasu nie jest szkodliwy dla zdrowia ludzkiego;

(iv)     Kklasa 4: wyroby pirotechniczne widowiskowe o wysokim stopniu zagrożenia, przeznaczone do obsługi wyłącznie przez osoby o wiedzy specjalistycznej, zwane popularnie „wyrobami pirotechnicznymi widowiskowymi do zastosowań profesjonalnych” i których poziom hałasu nie jest szkodliwy dla zdrowia ludzkiego;.

(b) Wwyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego:

(i)      Kklasa T1: wyroby pirotechniczne do zastosowań scenicznych, o niskim stopniu zagrożenia;

(ii)      Kklasa T2: wyroby pirotechniczne do zastosowań scenicznych przeznaczone do użytku wyłącznie przez osoby o wiedzy specjalistycznej;.

(c) Ppozostałe wyroby pirotechniczne:

(i)      Kklasa P1: wyroby pirotechniczne inne niż wyroby pirotechniczne widowiskowe i wyroby pirotechniczne do użytku teatralnego, o niskim stopniu zagrożenia;

(ii)      Kklasa P2: wyroby pirotechniczne inne niż wyroby pirotechniczne widowiskowe i wyroby pirotechniczne do użytku teatralnego, przeznaczone do obsługi lub użytku wyłącznie przez osoby o wiedzy specjalistycznej.

2. Państwa członkowskie zobowiązane są informować Komisję o procedurach, za pomocą których określają i upoważniają osoby o wiedzy specjalistycznej.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 7 Ograniczenia wiekowe

1. Wyrobów pirotechnicznych nie sprzedaje się ani w inny sposób nie udostępnia Ö się na rynku osobom Õ konsumentom niespełniającym podanych poniżej wymagań wiekowych:

ê 2007/23/WE

(a) Wwyroby pirotechniczne widowiskowe:

(i)      Kklasa 1: 12 lat.;

(ii)      Kklasa 2: 16 lat.;

(iii)     Kklasa 3: 18 lat.;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(b) Ppozostałe wyroby pirotechniczne Ö klasy P1 Õ i wyroby pirotechniczne Ö klasy T1 Õ przeznaczone do użytku teatralnego: Ö 18 lat Õ.

Klasa T1 i P1: 18 lat.

2. Państwa członkowskie mogą podnieść wymagania wiekowe określone w ust. 1, w przypadku gdy jest to uzasadnione względami porządku i bezpieczeństwa publicznego. Państwa członkowskie mogą również obniżyć wymagania wiekowe dla osób posiadających przeszkolenie zawodowe lub odbywających takie szkolenie.

3. Producenci, importerzy i dystrybutorzy nie sprzedają ani nie udostępniają w inny sposób Ö na rynku Õ następujących wyrobów pirotechnicznych osobom innym niż osoby o wiedzy specjalistycznej:

ê 2007/23/WE

(a) wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4;

(b) wyroby pirotechniczne klasy P2 i wyroby pirotechniczne klasy T2 przeznaczone do użytku teatralnego.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Rozdział 2 Ö Obowiązki podmiotów gospodarczych Õ

Artykuł 48 Ö [Artykuł R2 decyzji 768/2008/WE] Õ Obowiązki Ö producentów Õ producenta, importera i dystrybutora

1. Ö Wprowadzając swoje wyroby pirotechniczne do obrotu, Õ Producent zobowiązany jest zapewnić Ö producenci gwarantują ich zaprojektowanie i wytworzenie zgodnie Õ, by wyroby pirotechniczne wprowadzane do obrotu były zgodne z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I.

ê 2007/23/WE

2. Jeżeli producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, importer wyrobów pirotechnicznych zapewni, że producent spełnia obowiązki wynikające z niniejszej dyrektywy lub że zostaną one spełnione przez samego importera.

Importer może być uprawniony przez władze i organy na terytorium Wspólnoty w odniesieniu do tych obowiązków.

3. Dystrybutorzy działają z należytą starannością zgodnie z obowiązującymi przepisami wspólnotowymi. Weryfikują oni w szczególności, czy wyrób pirotechniczny posiada wymagane oznakowanie zgodności oraz wymagane dokumenty.

4. Producenci wyrobów pirotechnicznych:

              a) przedkładają wyrób pirotechniczny jednostce notyfikowanej, o której mowa w art. 10, która przeprowadza ocenę zgodności zgodnie z art. 9; i

              b) umieszczają oznakowanie CE i etykietę wyrobu pirotechnicznego zgodnie z art. 11 i art. 12 lub 13.

ò nowy

2. Producenci sporządzają dokumentację techniczną, o której mowa w załączniku II, oraz przeprowadzają odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 16.

W przypadku wykazania zgodności wyrobu pirotechnicznego z obowiązującymi wymaganiami w wyniku przeprowadzenia tej procedury, producenci sporządzają deklarację zgodności UE i umieszczają oznakowanie CE.

3. Producenci przechowują dokumentację techniczną oraz deklarację zgodności UE przez okres co najmniej 10 lat od momentu wprowadzenia wyrobu pirotechnicznego do obrotu.

4. Producenci są zobowiązani zapewnić stosowanie procedur mających na celu zapewnienie zgodności produkcji seryjnej. Należy odpowiednio uwzględnić zmiany w projekcie i cechach charakterystycznych wyrobu pirotechnicznego oraz zmiany w normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych stanowiących odniesienie dla stwierdzenia zgodności wyrobu pirotechnicznego.

W przypadkach, w których jest to właściwe z uwagi na zagrożenia związane z wyrobem pirotechnicznym, producenci są zobowiązani, w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów, do przeprowadzania badania próby wyrobów pirotechnicznych udostępnionych na rynku, a także do badania – i w razie potrzeby prowadzenia ewidencji – skarg oraz wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z wymaganiami i przypadków odzyskania wyrobu pirotechnicznego; mają również obowiązek informowania dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

5. Producenci zapewniają obecność etykiety na ich wyrobach pirotechnicznych zgodnie z art. 9 lub 10.

6. Producenci, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, są zobowiązani natychmiast wprowadzić konieczne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności tego wyrobu pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, producenci niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając szczegółowe informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz wprowadzonych środków naprawczych.

7. Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego producenci udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu pirotechnicznego z wymaganiami, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza wyrób pirotechniczny wprowadzony przez nich do obrotu.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 129 Etykietowanie wyrobów Ö pirotechnicznych Õ innych niż wyroby pirotechniczne samochodowe

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

1. Producenci zapewniają, by wyroby pirotechniczne inne niż wyroby pirotechniczne samochodowe posiadały odpowiednie etykiety, umieszczone w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny, w języku(-ach) urzędowym(-ych) państwa członkowskiego, w którym wyrób sprzedaje ð udostępnia ï się konsumentowi.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

2. Etykieta wyrobu pirotechnicznego zawiera przynajmniej nazwę i adres producenta lub, w przypadku gdy producent nie posiada siedziby na terytorium WspólnotyÖ Unii Õ, nazwę producenta oraz nazwę i adres importera, nazwę i typ wyrobu, ð numer rejestracyjny, ï minimalne wymagania wiekowe zgodnie z określeniem Ö określone Õ w art. 7 ust. 1 i 2, odpowiednią klasę i instrukcję obsługi, rok produkcji dla klasy 3 i 4 oraz, w stosownych przypadkach, minimalną bezpieczną odległość. Etykieta określa ð zawartość netto materiału wybuchowego (NEC) ï równoważnik ilości netto (NEQ) aktywnego materiału wybuchowego.

3. Ponadto wWyroby pirotechniczne widowiskowe powinny Ö również Õ zawierać przynajmniej następujące informacje:

ê 2007/23/WE

a)      Kklasa 1: w stosownych przypadkach: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i minimalną bezpieczną odległość.;

b)      Kklasa 2: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i w stosownych przypadkach minimalną bezpieczną odległość.;

c)      Kklasa 3: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i minimalną bezpieczną odległość.;

d)      Kklasa 4: „tylko do obsługi przez osoby o wiedzy specjalistycznej” i minimalną bezpieczną odległość.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

4. Ponadto wWyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego powinny Ö również Õ zawierać przynajmniej następujące informacje:

ê 2007/23/WE

ð nowy

a)      Kklasa T1: w stosownych przypadkach: „tylko do stosowania na wolnym powietrzu” i minimalną bezpieczną odległość.;

b)      Kklasa T2: „tylko do obsługi przez osoby o wiedzy specjalistycznej” i minimalną bezpieczną odległość.

5. Jeśli na wyrobie pirotechnicznym nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby umieścić etykietę wymaganą w ust. 2, 3 i do 4, informacje te należy umieścić na najmniejszej jednostce opakowania.

6. Przepisy niniejszego artykułu nie mają zastosowania do wyrobów pirotechnicznych pokazywanych podczas targów, wystaw i pokazów w celach handlowych, o których mowa w art. 6 ust. 3 dyrektywy, ani do wyrobów pirotechnicznych wytworzonych dla celów badań, rozwoju i prób, o których mowa w art. 6 ust. 4.

Artykuł 1310 Etykietowanie wyrobów pirotechnicznych samochodowych

1. Etykieta wyrobów pirotechnicznych samochodowych zawiera nazwę producenta lub, w przypadku gdy producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, nazwę importera, nazwę i rodzaj wyrobu ð , numer rejestracyjny ï oraz instrukcję bezpieczeństwa.

2. W sytuacji gdy na wyrobie nie ma wystarczająco dużo miejsca, aby opatrzyć go etykietą opisaną w ust. 1, informacje należy umieścić na opakowaniu.

3. Arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa opracowany zgodnie z załącznikiem do dyrektywy Komisji 2001/58/WE z dnia 27 lipca 2001 r.[23] rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady[24] dostarczany jest profesjonalnym użytkownikom w języku, w którym sobie zażyczą.

Arkusz danych dotyczących bezpieczeństwa może zostać dostarczony w formie papierowej lub elektronicznej, pod warunkiem że adresat dysponuje niezbędnymi środkami uzyskania dostępu do niego.

ò nowy

Artykuł 11 [artykuł R4 decyzji nr 768/2008/WE] Obowiązki importerów

1. Importerzy są zobowiązani do wprowadzania do obrotu wyłącznie wyrobów pirotechnicznych zgodnych z wymaganiami.

2. Przed wprowadzeniem wyrobu pirotechnicznego do obrotu importerzy gwarantują, że producent przeprowadził odpowiednią procedurę oceny zgodności, o której mowa w art. 16. Gwarantują oni, że producent sporządził dokumentację techniczną, że wyrób pirotechniczny jest opatrzony oznakowaniem CE i że producent spełnił wymagania dotyczące etykietowania określone w art. 9 lub 10.

Jeżeli importer uznaje lub ma powody, by uważać, że wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I, nie wolno mu wprowadzać wyrobu pirotechnicznego do obrotu, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, importer informuje o tym producenta oraz organy nadzoru rynku.

3. Importerzy są zobowiązani umieścić na wyrobie pirotechnicznym, a jeżeli nie jest to możliwe – na opakowaniu lub w dokumencie załączonym do wyrobu pirotechnicznego, swoją nazwę i swój adres kontaktowy.

4. Importerzy zapewniają dołączenie do wyrobu pirotechnicznego instrukcji obsługi oraz dostarczenie informacji na temat bezpieczeństwa w języku łatwo zrozumiałym dla konsumentów i innych użytkowników końcowych, określonym przez zainteresowane państwo członkowskie.

5. Importerzy są zobowiązani zapewnić, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za wyrób pirotechniczny, warunki jego przechowywania i przewożenia nie wpływały ujemnie na jego zgodność z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I.

6. W przypadkach, w których jest to właściwe z uwagi na zagrożenia związane z wyrobem pirotechnicznym, importerzy są zobowiązani, w celu ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów, do przeprowadzania badania próby wyrobów pirotechnicznych udostępnionych na rynku, a także do badania – i w razie potrzeby prowadzenia ewidencji – skarg oraz wyrobów pirotechnicznych niezgodnych z wymaganiami i przypadków odzyskania wyrobów pirotechnicznych; mają również obowiązek informowania dystrybutorów o wszelkich tego rodzaju działaniach w zakresie monitorowania.

7. Importerzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że wprowadzony przez nich do obrotu wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, są zobowiązani natychmiast wprowadzić konieczne środki naprawcze w celu zapewnienia zgodności tego wyrobu pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, niezwłocznie informują oni o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając szczegółowe informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz wprowadzonych środków naprawczych.

8. Importerzy są zobowiązani przechowywać kopię deklaracji zgodności UE do dyspozycji organów nadzoru rynku przez okres co najmniej 10 lat od momentu wprowadzenia wyrobu pirotechnicznego do obrotu i zapewnić, by dokumentacja techniczna była dostępna do dyspozycji tych organów na ich żądanie.

9. Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego importerzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu pirotechnicznego z wymaganiami, w języku łatwo zrozumiałym dla tego organu. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarzają produkty wprowadzone przez nich do obrotu.

Artykuł 12 [artykuł R5 decyzji nr 768/2008/WE] Obowiązki dystrybutorów

1. Przy udostępnianiu wyrobu pirotechnicznego na rynku dystrybutorzy zobowiązani są zachować w swoich działaniach należytą staranność w odniesieniu do wymagań niniejszej dyrektywy.

2. Przed udostępnieniem wyrobu pirotechnicznego na rynku dystrybutorzy sprawdzają, czy wyrób pirotechniczny jest opatrzony wymaganym oznakowaniem CE i czy towarzyszą mu instrukcje i informacje na temat bezpieczeństwa w języku łatwo łatwo zrozumiałym dla konsumentów i innych użytkowników końcowych w państwie członkowskim, w którym wyrób pirotechniczny jest udostępniany na rynku, a także czy producent i importer spełnili wymagania określone w art. 9 lub 10 i art. 11 ust. 3.

Jeżeli dystrybutor uznaje lub ma powody, by uważać, że wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I, nie wolno mu udostępniać wyrobu pirotechnicznego na rynku, dopóki nie zostanie zapewniona jego zgodność. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, dystrybutor informuje o tym producenta lub importera oraz organy nadzoru rynku.

3. Dystrybutorzy są zobowiązani zapewnić, aby w czasie, gdy ponoszą odpowiedzialność za wyrób pirotechniczny, warunki jego przechowywania i przewożenia nie wpływały ujemnie na jego zgodność z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I.

4. Dystrybutorzy, którzy uznają lub mają powody, by uważać, że udostępniony przez nich na rynku wyrób pirotechniczny nie jest zgodny z niniejszą dyrektywą, zapewniają wprowadzenie koniecznych środków naprawczych w celu zapewnienia zgodności tego wyrobu pirotechnicznego, jego wycofania z obrotu lub odzyskania, stosownie do okoliczności. Ponadto jeżeli wyrób pirotechniczny stwarza zagrożenie, dystrybutorzy niezwłocznie informują o tym właściwe organy krajowe państw członkowskich, w których wyrób pirotechniczny został udostępniony, podając szczegółowe informacje, w szczególności na temat niezgodności oraz wprowadzonych środków naprawczych.

5. Na uzasadnione żądanie właściwego organu krajowego dystrybutorzy udzielają mu wszelkich informacji i udostępniają dokumentację konieczną do wykazania zgodności wyrobu pirotechnicznego z wymaganiami. Na żądanie tego organu podejmują z nim współpracę w działaniach ukierunkowanych na usunięcie zagrożeń, jakie stwarza wyrób pirotechniczny udostępniony przez nich na rynku.

Artykuł 13 [artykuł R6 decyzji nr 768/2008/WE] Przypadki, w których obowiązki producentów dotyczą importerów i dystrybutorów

Importera lub dystrybutora uważa się za producenta do celów niniejszej dyrektywy i w konsekwencji podlegają oni obowiązkom producenta określonym w art. 8, jeżeli wprowadzają oni wyrób pirotechniczny do obrotu pod własną nazwą lub znakiem towarowym albo modyfikują wyrób pirotechniczny już znajdujący się w obrocie w taki sposób, że może to mieć wpływ na zgodność z wymogami niniejszej dyrektywy.

Artykuł 14 [artykuł R7 decyzji nr 768/2008/WE] Identyfikacja podmiotów gospodarczych

Na żądanie organów nadzoru rynku podmioty gospodarcze muszą zidentyfikować:

(a) każdy podmiot gospodarczy, który dostarczył im wyrób pirotechniczny;

(b) każdy podmiot gospodarczy, któremu dostarczyły wyrób pirotechniczny.

Podmioty gospodarcze muszą być w stanie przedstawić informacje, o których mowa w akapicie pierwszym przez okres 10 lat od dostarczenia im wyrobu pirotechnicznego oraz przez okres 10 lat od dostarczenia wyrobu pirotechnicznego przez nie.

Rozdział 3 Zgodność wyrobu pirotechnicznego

ê 2007/23/WE

Artykuł 8

Zharmonizowane normy

1. Zgodnie z procedurami określonymi w dyrektywie 98/34/WE Komisja może zwrócić się do europejskich organów normalizacyjnych o sporządzenie bądź dokonanie przeglądu norm europejskich pod kątem zgodności z niniejszą dyrektywą lub też zachęcić odpowiednie organy międzynarodowe do ustalenia bądź zrewidowania międzynarodowych norm.

2. Komisja publikuje odesłania do takich zharmonizowanych norm w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

3. Państwa członkowskie zapewnią znajomość i przyjęcie zharmonizowanych norm ogłoszonych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Państwa członkowskie uznają wyroby pirotechniczne objęte zakresem niniejszej dyrektywy, które są zgodne z odpowiednimi krajowymi normami transponującymi zharmonizowane normy ogłoszone w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, za zgodne z zasadniczymi wymogami bezpieczeństwa określonymi w załączniku I. Państwa członkowskie opublikują numery referencyjne krajowych norm transponujących zharmonizowane normy.

Przy przyjmowaniu norm krajowych będących transpozycją norm zharmonizowanych państwa członkowskie publikują ich numery referencyjne.

4. W przypadku uznania przez państwo członkowskie bądź Komisję, iż normy zharmonizowane, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, nie spełniają w pełni zasadniczych wymogów bezpieczeństwa określonych w załączniku I, Komisja lub zainteresowane państwo członkowskie przekazuje sprawę Stałemu Komitetowi ustanowionemu dyrektywą 98/34/WE, podając powody. Stały Komitet wydaje opinię w terminie sześciu miesięcy od takiego przekazania. W świetle opinii Stałego Komitetu Komisja powiadamia państwa członkowskie o środkach, które należy przyjąć w odniesieniu do norm zharmonizowanych oraz publikacji, o której mowa w ust. 2.

ò nowy

Artykuł 15 [artykuł R8 decyzji nr 768/2008/WE] Domniemanie zgodności wyrobów pirotechnicznych

W przypadku wyrobów pirotechnicznych spełniających normy zharmonizowane, do których odniesienie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub ich części, domniemywa się, że spełniają one zasadnicze wymagania bezpieczeństwa objęte tymi normami lub ich częściami, określone w załączniku I.

[Jeżeli dana norma zharmonizowana spełnia wymagania, które obejmuje i które określono w w art. 24 lub w załączniku I, Komisja publikuje odniesienia do takiej normy w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.]

ê 2007/23/WE

Artykuł 916 Procedury oceny zgodności

W celu oceny zgodności wyrobów pirotechnicznych producent stosuje jedną z poniższych procedur:

ê 2007/23/WE (dostosowany)

a)           procedurę badaniea typu WE Ö UE Õ (moduł B) określonea w załączniku II sekcja 1 oraz, zależnie od wyboru producenta, jedną z następujących Ö procedur Õ:

(i)      procedurę badania zgodności z typem Ö w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę produktów w losowych odstępach czasu Õ (moduł C2) określoną w załączniku II sekcja 2;

(ii)     proceduręÖ zgodności z typem w oparciu o Õ zapewnieniea jakości Ö procesu Õ produkcji (moduł D) określoną w załączniku II sekcja 3; lub;

(iii)     procedurę Ö zgodności w oparciu o Õ zapewnieniea jakości produktu (moduł E) określoną w załączniku II sekcja 4;

b)           procedurę Ö zgodności w oparciu o weryfikację Õ sprawdzania jednostkowąego (moduł G) określoną w załączniku IIsekcja 5;lub lub;

c)           procedurę Ö zgodności opartą na pełnym Õ zapewnieniua jakości całego produktu (moduł H) określoną w załączniku II sekcja 6, w zakresie dotyczącym wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4.

ò nowy

Artykuł 17 [Artykuł R10 decyzji 768/2008/WE] Deklaracja zgodności UE

1. Deklaracja zgodności UE musi stwierdzać, że wykazano spełnienie zasadniczych wymagań bezpieczeństwa określonych w załączniku I.

2. Deklaracja zgodności UE zawiera elementy określone w odpowiednich modułach przedstawionych w załączniku II do niniejszej dyrektywy, posiada wzorcowy układ określony w załączniku III do decyzji nr 768/2008/WE, oraz jest systematycznie aktualizowana. Musi ona zostać przetłumaczona na język lub języki wymagane przez państwo członkowskie, w którym wyrób pirotechniczny wprowadza się do obrotu lub udostępnia na rynku.

3. Jeżeli dany wyrób pirotechniczny podlega więcej niż jednemu aktowi prawa unijnego wymagającemu deklaracji zgodności UE, sporządzana jest jedna deklaracja zgodności UE odnosząca się do wszystkich takich aktów prawa unijnego. W deklaracji takiej muszą być wskazane odpowiednie akty prawne, włącznie z odniesieniem do publikacji.

4. Poprzez sporządzenie deklaracji zgodności UE producent przyjmuje na siebie odpowiedzialność za zgodność wyrobu pirotechnicznego.

Artykuł 18 [Artykuł R11 decyzji 768/2008/WE] Ogólne zasady dotyczące oznakowania CE

Oznakowanie CE podlega ogólnym zasadom określonym w art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 1119 Ö [Artykuł R12 decyzji 768/2008/WE] Õ Obowiązek Ö Reguły i warunki Õ umieszczania oznakowania CE Ö oraz innych oznakowań Õ

1. Po pomyślnym zakończeniu oceny zgodności zgodnie z art. 9, producenci umieszczają Ö Oznakowanie CE umieszcza się Õ w sposób widoczny, czytelny i nieusuwalny oznakowanie CE na samych wyrobach pirotechnicznych lub.jJeżeli nie jest to możliwe Ö lub nie można tego zapewnić z uwagi na charakter wyrobu pirotechnicznego umieszcza się je Õ , na przymocowanej do nich tabliczce znamionowej albo na opakowaniu Ö oraz na dokumentach towarzyszących Õ. Tabliczka znamionowa musi być tak zaprojektowana, aby uniemożliwić jej ponowne użycie.

ê 2007/23/WE

Wzór oznakowania CE, jaki należy zastosować, jest zgodny z decyzją 93/465/EWG.

2. Znaki lub napisy, których znaczenie i formę osoby trzecie mogłyby mylić z oznakowaniem CE, nie mogą być umieszczane na wyrobach pirotechnicznych. Wszelkie inne znaki można umieszczać na wyrobach pirotechnicznych, pod warunkiem że nie pogorszy to widoczności i czytelności oznakowania CE.

3. W przypadku gdy wyroby pirotechniczne podlegają innym aktom prawnym Wspólnoty obejmującym inne aspekty i nakazującym umieszczenie oznakowania CE, oznakowanie to oznacza założenie, że wyżej wymienione wyroby są również zgodne z przepisami innych aktów prawnych, które mają do nich zastosowanie.

ò nowy

4. Oznakowanie CE umieszcza się przed wprowadzeniem wyrobu pirotechnicznego do obrotu.

5. Za oznakowaniem CE podaje się numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej, jeżeli jednostka taka jest zaangażowana na etapie kontroli produkcji.

Numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej umieszcza sama jednostka, lub producent, według wskazówek jednostki notyfikowanej.

6. Za oznakowaniem CE, a w stosownych przypadkach, numerem identyfikacyjnym, o którym mowa w pkt 3, można umieścić piktogram lub innego rodzaju znak wskazujący na szczególne zagrożenie lub zastosowanie.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Rozdział 4 Ö Notyfikowanie jednostek oceniających zgodność Õ

Artykuł 1020 Ö [Artykuł R13 decyzji 768/2008/WE] Õ Jednostki notyfikowane Ö NotyfikacjaÕ

1. Państwa członkowskie notyfikują Komisji i innym państwom członkowskim wyznaczone przez siebie Ö jednostki autoryzowane do wykonywania zadań w zakresie Õ , które będą przeprowadzać procedury oceny zgodności Ö w charakterze stron trzecich na podstawie niniejszej dyrektywy Õ , o których mowa w art. 9, jak również wyznaczone im szczególne zadania, a także nadane im wcześniej przez Komisję numery identyfikacyjne.

ê 2007/23/WE

3. Podczas oceny jednostek, które mają zostać notyfikowane Komisji, państwa członkowskie stosują minimalne kryteria wymienione w załączniku III. Jednostki spełniające kryteria oceny ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych uważa się za spełniające odpowiednie kryteria minimalne.

4. Państwo członkowskie, które notyfikowało Komisji określoną jednostkę, wycofuje notyfikację, jeżeli odkryje, że jednostka ta przestała spełniać kryteria, o których mowa w ust. 3. Państwo to niezwłocznie powiadamia o tym inne państwa członkowskie i Komisję.

5. W przypadku cofnięcia notyfikacji jednostki notyfikowanej zaświadczenia zgodności oraz odnośne dokumenty dostarczone przez tę jednostkę zachowują ważność, z wyjątkiem przypadków, gdy stwierdzono bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa.

6. Komisja udostępnia publicznie na swojej stronie internetowej informacje o cofnięciu notyfikacji jednostki notyfikowanej.

ò nowy

Artykuł 21 [Artykuł R14 decyzji 768/2008/WE] Organy notyfikujące

1. Państwa członkowskie wyznaczają organ notyfikujący, który odpowiada za opracowanie i stosowanie procedur koniecznych do oceny i notyfikowania jednostek oceniających zgodność oraz za monitorowanie jednostek notyfikowanych, w tym za zgodność z art. 26.

2. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że ocena oraz monitorowanie, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane przez krajową jednostkę akredytującą w rozumieniu przepisów rozporządzenia (WE) nr 765/2008 oraz zgodnie z nimi.

Artykuł 22 [Artykuł R15 decyzji 768/2008/WE] Wymagania dotyczące organów notyfikujących

1. Organ notyfikujący musi być ustanowiony w sposób niepowodujący konfliktu interesów między organem notyfikującym a jednostkami oceniającymi zgodność.

2. Sposób organizacji i funkcjonowania organu notyfikującego musi zapewniać obiektywność i bezstronność jego działalności.

3. Sposób organizacji organu notyfikującego musi zapewniać podejmowanie każdej decyzji dotyczącej notyfikowania jednostki oceniającej zgodność przez kompetentne osoby spoza grona osób przeprowadzających ocenę.

4. Organ notyfikujący nie może oferować ani realizować żadnych działań pozostających w gestii jednostek oceniających zgodność, ani nie może świadczyć usług w zakresie konsultacji na zasadach komercyjnych, konkurując z innymi podmiotami.

5. Organ notyfikujący zapewnia poufność informacji, które otrzymuje.

6. Organ notyfikujący musi dysponować odpowiednią liczbą pracowników posiadających kompetencje do właściwego wykonywania swoich zadań.

Artykuł 23 [Artykuł R16 decyzji 768/2008/WE] Obowiązki organów notyfikujących w zakresie informowania

Państwa członkowskie informują Komisję o swoich procedurach oceny i notyfikowania jednostek oceniających zgodność i monitorowania jednostek notyfikowanych oraz o wszelkich zmianach w tym zakresie.

Komisja udostępnia te informacje do wiadomości publicznej.

Artykuł 24 [Artykuł R17 decyzji 768/2008/WE] Wymagania dotyczące jednostek notyfikowanych

1. Do celów notyfikacji jednostka oceniająca zgodność musi spełniać wymagania określone w ust. 2–11.

2. Jednostka oceniająca zgodność musi być powołana na podstawie prawa krajowego i posiadać osobowość prawną.

3. Jednostka oceniająca zgodność musi być stroną trzecią, niezależną od organizacji lub wyrobu pirotechnicznego, który ocenia.

4. Jednostka oceniająca zgodność, jej ścisłe kierownictwo oraz pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności nie mogą być projektantami, producentami, dostawcami, instalatorami, nabywcami, właścicielami, użytkownikami ani konserwatorami wyrobów pirotechnicznych lub substancji wybuchowych, które oceniają. Nie wyklucza to wykorzystywania wyrobów pirotechnicznych lub substancji wybuchowych, które są niezbędne do prowadzenia działalności jednostki oceniającej zgodność, lub wykorzystywania takich produktów do celów osobistych.

Nie angażują się oni bezpośrednio w projektowanie, produkcję lub konstruowanie, wprowadzanie do obrotu, instalację, użytkowanie lub konserwację tych wyrobów pirotechnicznych lub substancji wybuchowych ani nie mogą reprezentować stron zaangażowanych w taką działalność. Nie angażują się w działalność, która może zagrozić niezależności ich osądów i wiarygodności w związku z działalnością w zakresie oceny zgodności, która podlega notyfikacji. Dotyczy to w szczególności usług konsultingowych.

Jednostka oceniająca zgodność zobowiązana jest zapewnić, by działalność jej podwykonawców lub spółek zależnych nie wpływała na poufność, obiektywizm ani bezstronność jej działalności związanej z oceną zgodności.

5. Jednostka oceniająca zgodność i jej pracownicy zobowiązani są do najwyższej rzetelności w realizacji zadań związanych z oceną zgodności, muszą posiadać konieczne kwalifikacje techniczne w danej dziedzinie oraz nie mogą być poddawani żadnym naciskom czy motywacji, zwłaszcza finansowej, mogącym wpływać na ich opinię lub wyniki oceny zgodności, szczególnie ze strony osób lub grup osób posiadających interes w wynikach danej działalności.

6. Jednostka oceniająca zgodność musi być zdolna do realizacji wszystkich zadań związanych z oceną zgodności, przydzielonych jej na mocy art. 16, do których została notyfikowana, niezależnie od tego, czy dana jednostka oceniająca zgodność wykonuje wspomniane zadania samodzielnie, czy są one realizowane w jej imieniu i na jej odpowiedzialność.

Przez cały czas, dla każdej procedury oceny zgodności oraz dla każdego rodzaju lub każdej kategorii produktów będących przedmiotem notyfikacji, dana jednostka oceniająca zgodność musi dysponować niezbędnymi:

(a) pracownikami posiadającymi wiedzę techniczną oraz wystarczające i odpowiednie doświadczenie do realizacji zadań związanych z oceną zgodności;

(b) opisami procedur, zgodnie z którymi przeprowadza się ocenę zgodności, w celu zagwarantowania przejrzystości i powtarzalności tych procedur; jednostka prowadzi odpowiednią politykę i posiada stosowne procedury, dzięki którym możliwe jest odróżnienie zadań wykonywanych w ramach notyfikacji od wszelkiej innej działalności;

(c) procedurami służącymi prowadzeniu działalności przy uwzględnieniu wielkości, sektora, struktury przedsiębiorstw, stopnia złożoności technologii danego produktu oraz masowego lub seryjnego charakteru procesu produkcyjnego.

Musi posiadać środki konieczne do prawidłowej realizacji zadań o charakterze technicznym i administracyjnym związanych z oceną zgodności oraz musi mieć dostęp do wszystkich niezbędnych urządzeń lub obiektów.

7. Pracownicy odpowiedzialni za realizację zadań związanych z oceną zgodności muszą posiadać:

(a) gruntowne przeszkolenie techniczne i zawodowe, obejmujące całą działalność związaną z oceną zgodności w zakresie będącym przedmiotem notyfikacji;

(b) dostateczną znajomość wymagań dotyczących ocen, które wykonują, oraz odpowiednie uprawnienia do dokonywania takich ocen;

(c) odpowiednią znajomość i zrozumienie zasadniczych wymagań bezpieczeństwa określonych w załączniku I, mających zastosowanie norm zharmonizowanych oraz stosownych przepisów odpowiedniego unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego i przepisów krajowych;

(d) umiejętności wymagane do sporządzania certyfikatów, zapisów i sprawozdań dokumentujących wykonanie ocen.

8. Należy zagwarantować bezstronność jednostki oceniającej zgodność, jej ścisłego kierownictwa i pracowników wykonujących ocenę.

Wynagrodzenie ścisłego kierownictwa jednostki oceniającej zgodność oraz jej pracowników wykonujących ocenę nie może zależeć od liczby wykonanych ocen ani od wyników tych ocen.

9. Jednostka oceniająca zgodność musi wykupić ubezpieczenie od odpowiedzialności, chyba że na mocy prawa krajowego odpowiedzialność spoczywa na państwie lub za ocenę zgodności bezpośrednio odpowiada samo państwo członkowskie.

10. Pracownicy jednostki oceniającej zgodność są zobowiązani dochować tajemnicy zawodowej w odniesieniu do wszystkich informacji, które uzyskują w trakcie wykonywania swoich zadań zgodnie z art. 16 lub przepisami prawa krajowego w danym zakresie, są jednak zwolnieni z tego obowiązku w stosunku do właściwych organów państwa członkowskiego, w którym realizowane są zadania. Prawa własności podlegają ochronie.

11. Jednostka oceniająca zgodność bierze udział w stosownej działalności normalizacyjnej i w działalności grupy koordynującej jednostki notyfikowane, powołanej na podstawie odpowiedniego unijnego prawodawstwa harmonizacyjnego lub zapewnia informowanie o tej działalności swoich pracowników wykonujących ocenę, a decyzje administracyjne i dokumenty opracowane w wyniku prac takiej grupy zobowiązana jest traktować jak ogólne wytyczne.

Artykuł 25 [Artykuł R18 decyzji 768/2008/WE] Domniemanie zgodności jednostek notyfikowanych

Jeżeli jednostka oceniająca zgodność może wykazać, że spełnia kryteria ustanowione w odpowiednich normach zharmonizowanych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, lub w ich częściach, to jednostka ta spełnia wymagania określone w art. 24 na zasadzie domniemania, jeżeli odpowiednie normy zharmonizowane obejmują te wymagania.

Artykuł 26 [Artykuł R20 decyzji 768/2008/WE] Spółki zależne i podwykonawstwo na zlecenie jednostek notyfikowanych

1. W przypadku gdy jednostka notyfikowana zleca podwykonanie określonych zadań związanych z oceną zgodności lub korzysta z usług spółki zależnej, jest ona zobowiązana zapewnić, aby podwykonawca lub spółka zależna spełniała wymagania określone w art. 24, oraz odpowiednio poinformować organ notyfikujący.

2. Jednostka notyfikowana ponosi pełną odpowiedzialność za zadania wykonywane przez podwykonawców lub spółki zależne, niezależnie od tego, gdzie posiadają one siedzibę.

3. Działalność może być zlecana podwykonawcom lub wykonywana przez spółkę zależną wyłącznie za zgodą klienta.

4. Jednostka notyfikowana jest zobowiązana przechowywać do dyspozycji organu notyfikującego odpowiednie dokumenty dotyczące oceny kwalifikacji podwykonawcy lub spółki zależnej oraz prac wykonywanych przez podwykonawcę lub spółkę zależną na mocy art. 16.

Artykuł 27 [Artykuł R22 decyzji 768/2008/WE] Wniosek o notyfikację

1. Jednostka oceniająca zgodność przedkłada wniosek o notyfikację organowi notyfikującemu państwa członkowskiego, w którym ma siedzibę.

2. Do wniosku załącza się opis działań związanych z oceną zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności oraz produktu lub produktów, w odniesieniu do których dana jednostka uważa się za kompetentną, jak również certyfikat akredytacji, jeżeli jest w posiadaniu, wydany przez krajową jednostkę akredytującą, potwierdzający, że dana jednostka oceniająca zgodność spełnia wymagania ustanowione w art. 24.

3. Jeżeli jednostka oceniająca zgodność nie może dostarczyć certyfikatu akredytacji, zobowiązana jest przedłożyć organowi notyfikującemu wszystkie dowody w formie dokumentów, konieczne do sprawdzenia, uznania i regularnego monitorowania jej zgodności z wymaganiami ustanowionymi w art. 24.

Artykuł 28 [Artykuł R23 decyzji 768/2008/WE] Procedura notyfikacji

1. Organ notyfikujący może notyfikować wyłącznie jednostki oceniające zgodność, które spełniają wymagania ustanowione w art. 24.

2. Jednostki te notyfikuje on Komisji i pozostałym państwom członkowskim z wykorzystaniem systemu notyfikacji elektronicznej, opracowanego i zarządzanego przez Komisję.

3. Do notyfikacji załącza się wszystkie szczegółowe informacje dotyczące działalności związanej z oceną zgodności, modułu lub modułów oceny zgodności, produktu lub produktów będących przedmiotem notyfikacji, oraz stosowne poświadczenie kompetencji.

4. W przypadku gdy podstawy notyfikacji nie stanowi certyfikat akredytacji określony w art. 27 ust. 2, organ notyfikujący przedkłada Komisji i pozostałym państwom członkowskim niezbędne dokumenty potwierdzające kompetencje jednostki oceniającej zgodność oraz wprowadzone ustalenia gwarantujące, że jednostka ta będzie systematycznie monitorowana i będzie nadal spełniać wymagania określone w art. 24.

5. Dana jednostka może wykonywać działania jednostki notyfikowanej wyłącznie pod warunkiem, że Komisja i pozostałe państwa członkowskie nie zgłosiły zastrzeżeń w terminie dwóch tygodni od notyfikacji w przypadku korzystania z certyfikatu akredytacji, a w terminie dwóch miesięcy od notyfikacji w przypadku niekorzystania z akredytacji.

Wyłącznie taka jednostka może być uznana za jednostkę notyfikowaną dla celów niniejszej dyrektywy.

6. Wszelkie kolejne zmiany w notyfikacji należy notyfikować Komisji i pozostałym państwom członkowskim.

Artykuł 29 [Artykuł R24 decyzji 768/2008/WE] Numery identyfikacyjne i wykaz jednostek notyfikowanych

1. Komisja przydziela jednostce notyfikowanej numer identyfikacyjny.

Przydziela ona jeden taki numer, nawet w przypadku gdy dana jednostka jest notyfikowana na mocy różnych unijnych aktów prawnych.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

2. Komisja udostępnia Ö do wiadomości publicznej Õ publicznie na swojej stronie internetowej wykaz jednostek notyfikowanych Ö na mocy niniejszej dyrektywy, włącznie z Õ wraz z ich numerami identyfikacyjnymi Ö , które im przydzielono Õ oraz Ö informacją na temat rodzaju działalności będącej przedmiotem notyfikacji Õ zadaniami, które zostały im przydzielone.

Komisja zapewnia stałą aktualizację tego wykazu.

ò nowy

Artykuł 30 [Artykuł R25 decyzji 768/2008/WE] Zmiany w notyfikacji

1. W przypadku gdy organ notyfikujący stwierdza lub otrzymuje informację, że jednostka notyfikowana przestała spełniać wymagania określone w art. 24 lub nie wypełnia swoich obowiązków, organ notyfikujący ogranicza, zawiesza lub wycofuje notyfikację, zależnie od sytuacji oraz w zależności od wagi niespełnienia wymagań lub niewypełnienia obowiązków. Niezwłocznie informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie.

2. W razie ograniczenia, zawieszenia lub wycofania notyfikacji, albo w przypadku zaprzestania działalności przez jednostkę notyfikowaną, notyfikujące państwo członkowskie wprowadza właściwe środki w celu zapewnienia, by aktami zajęła się inna jednostka notyfikowana lub żeby były one dostępne na żądanie odpowiedzialnych organów notyfikujących i organów nadzoru rynku.

Artykuł 31 [Artykuł R26 decyzji 768/2008/WE] Kwestionowanie kompetencji jednostek notyfikowanych

1. Komisja bada wszystkie przypadki, w których ma wątpliwości lub otrzymuje informację o wątpliwościach co do kompetencji jednostki notyfikowanej albo dalszego wywiązywania się przez tę jednostkę z nałożonych na nią obowiązków i zachowania zgodności z wymaganiami.

2. Na żądanie Komisji, notyfikujące państwo członkowskie udziela jej wszelkich informacji dotyczących podstawy notyfikacji lub utrzymania kompetencji danej jednostki.

3. Komisja odpowiada za utrzymanie w tajemnicy wszystkich informacji wrażliwych uzyskanych w trakcie dochodzenia.

4. W przypadku gdy Komisja stwierdza, że jednostka notyfikowana nie spełnia wymagań notyfikacji lub przestała je spełniać, informuje o tym fakcie notyfikujące państwo członkowskie i zwraca się do niego o wprowadzenie koniecznych środków naprawczych, włącznie z wycofaniem notyfikacji, jeżeli zachodzi taka potrzeba.

Artykuł 32 [Artykuł R27 decyzji 768/2008/WE] Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie dotyczącym ich działalności

1. Jednostki notyfikowane przeprowadzają oceny zgodności według procedur oceny zgodności określonych w art. 16.

2. Oceny zgodności dokonuje się z zachowaniem odpowiednich proporcji, unikając przy tym zbędnych obciążeń dla podmiotów gospodarczych. Jednostki oceniające zgodność wykonują swe zadania, uwzględniając wielkość, sektor i strukturę zaangażowanych przedsiębiorstw, stopień złożoności technologii produktu oraz masowy lub seryjny charakter procesu produkcyjnego.

Przestrzega się przy tym jednak stopnia rygoryzmu i poziomu ochrony wymaganych dla zgodności wyrobu pirotechnicznego z wymogami niniejszej dyrektywy.

3. Jeżeli jednostka notyfikowana stwierdza, że producent nie spełnił zasadniczych wymagań bezpieczeństwa ustanowionych w załączniku I lub w odpowiednich normach zharmonizowanych czy specyfikacjach technicznych, zobowiązuje ona producenta do wprowadzenia stosownych środków naprawczych i nie wydaje mu certyfikatu zgodności.

4. W przypadku gdy w trakcie monitorowania zgodności w następstwie wydania certyfikatu jednostka notyfikowana stwierdza, że wyrób pirotechniczny przestał spełniać wymagania, zobowiązuje ona producenta do wprowadzenia stosownych środków naprawczych i zawiesza lub cofa wydany certyfikat, jeżeli zachodzi taka konieczność.

5. W razie niewprowadzenia środków naprawczych, lub jeżeli środki te nie przynoszą wymaganych skutków, jednostka notyfikowana ogranicza, zawiesza lub cofa wszystkie certyfikaty, stosownie do sytuacji.

Artykuł 33 Odwołanie się od decyzji jednostek notyfikowanych

Państwa członkowskie zapewniają dostępność procedury odwoławczej od decyzji jednostek notyfikowanych.

Artykuł 34 [Artykuł R28 decyzji 768/2008/WE] Obowiązki jednostek notyfikowanych w zakresie informowania

1. Jednostki notyfikowane informują organ notyfikujący:

(a) o odmowie, ograniczeniu, zawieszeniu lub cofnięciu certyfikatów;

(b) o wszelkich okolicznościach, które mogą mieć wpływ na zakres i warunki notyfikacji;

(c) o każdym przypadku żądania przez organy nadzoru rynku informacji o działaniach związanych z oceną zgodności;

(d) na żądanie, o podejmowanych działaniach związanych z oceną zgodności będących przedmiotem ich notyfikacji oraz o innych realizowanych zadaniach, w tym o działalności transgranicznej i podwykonawstwie.

2. Jednostki notyfikowane przekazują pozostałym jednostkom notyfikowanym na podstawie niniejszej dyrektywy, prowadzącym podobną działalność w zakresie oceny zgodności i zajmującym się tymi samymi produktami, informacje na temat kwestii, w których przypadku wyniki oceny zgodności były negatywne, a na żądanie, również tych, w których przypadku były one pozytywne.

Artykuł 35 [Artykuł R29 decyzji 768/2008/WE] Wymiana doświadczeń

Komisja zobowiązana jest zorganizować wymianę doświadczeń między organami krajowymi państw członkowskich odpowiedzialnymi za politykę w obszarze notyfikowania.

Artykuł 36 [Artykuł R30 decyzji 768/2008/WE] Koordynacja jednostek notyfikowanych

Komisja odpowiada za wprowadzenie i realizację właściwej koordynacji i współpracy jednostek notyfikowanych na podstawie niniejszej dyrektywy, w formie forum jednostek notyfikowanych.

Państwa członkowskie zobowiązane są zapewnić, by notyfikowane przez nie jednostki uczestniczyły w pracach tego forum bezpośrednio lub poprzez wyznaczonych przedstawicieli.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Rozdział 5 Ö Nadzór rynku unijnego, kontrola produktów wprowadzanych na rynek Unii oraz procedury ochronne Õ

Artykuł 1437 Nadzór rynku Ö unijnego i kontrola produktów wprowadzanych na rynek Unii Õ

ê 2007/23/WE

1. Państwa członkowskie przyjmują wszelkie odpowiednie środki w celu zapewnienia, by wyroby pirotechniczne mogły zostać wprowadzone do obrotu tylko wówczas, gdy odpowiednio przechowywane i wykorzystywane zgodnie z przeznaczeniem nie będą zagrażały zdrowiu i bezpieczeństwu osób.

2. Państwa członkowskie przeprowadzają regularne kontrole wyrobów pirotechnicznych przy ich wprowadzaniu na terytorium Wspólnoty oraz w miejscach ich przechowywania i produkcji.

3. Państwa członkowskie podejmują odpowiednie środki w celu zagwarantowania, że podczas przemieszczania wyrobów pirotechnicznych na obszarze Wspólnoty przestrzegane są wymogi bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony przewidziane w niniejszej dyrektywie.

4. Państwa członkowskie organizują i przeprowadzają odpowiedni nadzór wyrobów wprowadzonych do obrotu, biorąc odpowiednio pod uwagę założenia zgodności wyrobów noszących oznakowanie CE.

ò nowy

1.           Artykuł 15 ust. 3 i art. 16–29 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 mają zastosowanie do wyrobów pirotechnicznych.

ê 2007/23/WE

52.         Państwa członkowskie co roku informują Komisję o prowadzonych przez nie działaniach w zakresie nadzoru rynku.

6. W przypadku stwierdzenia przez państwo członkowskie, że wyrób pirotechniczny noszący oznakowanie CE, posiadający deklarację zgodności WE i używany zgodnie z przeznaczeniem może zagrozić zdrowiu i bezpieczeństwu osób, przyjmuje ono wszelkie stosowne środki tymczasowe w celu wycofania tego wyrobu z rynku, uniemożliwienia jego wprowadzenia do obrotu bądź ograniczenia jego swobodnego przepływu. Państwo członkowskie powiadamia o tym Komisję i inne państwa członkowskie.

7. Komisja udostępnia publicznie na swojej stronie internetowej nazwy wyrobów, które zgodnie z ust. 6 zostały wycofane z rynku, zakazane lub których wprowadzanie do obrotu podlega ograniczeniom.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 3815 Ö [Artykuł R31 decyzji 768/2008/WE] Õ Szybkie informowanie o wyrobachÖ Procedura postępowania w przypadku wyrobów pirotechnicznych Õ stanowiących poważne ryzyko Ö zagrożenie na poziomie krajowym Õ

1.           W przypadku gdy Ö organy nadzoru rynku jednego Õ państwa członkowskiego ð podjęły działania zgodnie z art. 20 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 ï Ö lub mają Õ dostateczne powody, by sądzić, iżże dany wyrób pirotechniczny stanowi poważne ryzyko Ö stwarza zagrożenie Õ dla zdrowia /lub bezpieczeństwa osób ð albo innych kwestii związanych z ochroną interesów publicznych objętych niniejszą dyrektywą, ï Ö dokonują one Õ we Wspólnocie, powiadamia o tym Komisję i inne państwa członkowskie i dokonuje odpowiedniej oceny ð obejmującej dany wyrób pirotechniczny pod kątem spełnienia wszystkich wymagań określonych w niniejszej dyrektywie. Odpowiednie podmioty gospodarcze współpracują w razie konieczności z organami nadzoru rynku ï . Powiadamia ono Komisję i inne państwa członkowskie o powodach i wynikach tej oceny.

ò nowy

Jeśli w toku tej oceny organy nadzoru rynku stwierdzą, że wyrób pirotechniczny nie spełnia wymagań określonych w niniejszej dyrektywie, żądają niezwłocznie od właściwego podmiotu gospodarczego podjęcia wszelkich odpowiednich działań naprawczych w celu doprowadzenia wyrobu pirotechnicznego do zgodności z tymi wymaganiami lub do wycofania wyrobu pirotechnicznego z obrotu lub jego odzyskania w wyznaczonym przez siebie rozsądnym terminie, stosownym do charakteru zagrożenia.

Organy nadzoru rynku powiadamiają odpowiednią jednostkę notyfikowaną.

Artykuł 21 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 ma zastosowanie do środków, o których mowa w akapicie drugim.

2.           W przypadku gdy organy nadzoru rynku uznają, że niezgodność nie ogranicza się wyłącznie do terytorium państwa, w którym prowadzą nadzór, informują one Komisję oraz pozostałe państwa członkowskie o wynikach oceny oraz działaniach, których podjęcia zażądały od danego podmiotu gospodarczego.

3.           Dany podmiot gospodarczy jest zobowiązany dopilnować, by wszystkie właściwe działania naprawcze zostały podjęte w odniesieniu do wszystkich odnośnych wyrobów pirotechnicznych, które ten podmiot udostępnił na rynku w Unii.

4.           W przypadku gdy zainteresowany podmiot gospodarczy nie podejmuje odpowiednich działań naprawczych w terminie, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi, organy nadzoru rynku są zobowiązane wprowadzić wszelkie odpowiednie środki tymczasowe w celu zakazania lub ograniczenia udostępniania wyrobów pirotechnicznych na rynku krajowym, wycofania wyrobów pirotechnicznych z obrotu lub ich odzyskania.

Organy nadzoru rynku przekazują niezwłocznie Komisji i pozostałym państwom członkowskim informacje na temat tych środków.

5.           Informacje, o których mowa w ust. 4, obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do identyfikacji wyrobu pirotechnicznego niezgodnego z wymaganiami, informacje na temat pochodzenia wyrobu pirotechnicznego, charakteru występującej niezgodności i związanego z tym zagrożenia, rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych, a także stanowisko przedstawione przez zainteresowany podmiot gospodarczy. W szczególności organy nadzoru rynku są zobowiązane wskazać, czy brak zgodności wynika z którejkolwiek z następujących przyczyn:

(a) niespełnienia przez wyrób pirotechniczny wymagań związanych ze zdrowiem lub bezpieczeństwem osób lub innymi kwestiami związanymi z ochroną interesów publicznych określonych w niniejszej dyrektywie;

(b) niedostatków w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 15, przyznających domniemanie zgodności.

6.           Państwa członkowskie inne niż państwo członkowskie, które wszczęło procedurę, niezwłocznie informują Komisję i pozostałe państwa członkowskie o wszystkich wprowadzonych środkach i przekazują wszelkie dodatkowe informacje dotyczące niezgodności wyrobu pirotechnicznego, którymi dysponują, a w przypadku gdy wyrażają sprzeciw wobec notyfikowanego środka krajowego, przedstawiają swoje zastrzeżenia.

7.           W przypadku gdy w terminie 3 miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 4, ani żadne państwo członkowskie, ani Komisja nie zgłosiły sprzeciwu wobec środka tymczasowego wprowadzonego przez dane państwo, środek ten uznaje się za uzasadniony.

8.           Państwa członkowskie dopilnowują niezwłocznego przyjęcia właściwych środków ograniczających w odniesieniu do danego wyrobu pirotechnicznego.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

Artykuł 1639 Ö [Artykuł R32 decyzji 768/2008/WE Procedura Õ Klauzula ochronna Ö na poziomie Unii Õ

1. W przypadku gdy państwo członkowskie nie wyraża zgody na środki tymczasowe podjęte przez inne państwo członkowskie w myśl art. 14 ust. 6 Ö W przypadku gdy po ukończeniu procedury określonej w art. 38 ust. 3 i 4 zgłaszane są zastrzeżenia wobec środka wprowadzonego przez państwo członkowskie Õ lub w przypadku gdy Komisja uzna, że środek taki jest sprzeczny z przepisami wspólnotowymi Ö prawodawstwem Unii Õ, Komisja zobowiązana jest niezwłocznie Ö rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i zainteresowanym podmiotem gospodarczym (zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi) oraz dokonuje oceny tego środka krajowego. Na podstawie wyników tej oceny Komisja Õ ð podejmuje decyzję, ï Ö czy dany środek jest uzasadniony, czy nie Õprzeprowadzić konsultacje ze wszystkimi zainteresowanymi stronami, dokonać oceny środków oraz podjąć decyzję, czy środki są uzasadnione, czy też nie. Komisja informuje państwa członkowskie i zainteresowane strony o swoim stanowisku w tej sprawie.

ò nowy

Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i dany podmiot gospodarczy (dane podmioty gospodarcze).

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

2.           W sytuacji gdy Komisja uzna, że środki krajowe są uzasadnioneÖ razie uznania Õ krajowego środka za uzasadniony, Ö wszystkie Õ państwa członkowskie podejmują niezbędne kroki w celu wprowadzają środki konieczne do zagwarantowania wycofania niebezpiecznego Ö niespełniającego wymagań Õ wyrobu ze swych rynków krajowych oraz informują o tym Komisję. W sytuacji gdy Komisja uzna, że środki krajowe są przypadku Ö uznania krajowego środka za nieuzasadniony Õ, zainteresowane państwo członkowskie wycofuje Ö ten środek Õ .

23.         W przypadku gdy środki, o których mowa w ust. 1, opierają się na brakach w zharmonizowanych normachÖ razie uznania krajowego środka za uzasadniony i stwierdzenia, że niezgodność produktu wynika z niedostatków w normach zharmonizowanych, o których mowa w art. 15 niniejszej dyrektywy Õ, Komisja ð stosuje procedurę przewidzianą w art. 8 rozporządzenia (UE) nr [../..] [w sprawie normalizacji europejskiej] ï przekazuje sprawę komitetowi ustanowionemu dyrektywą 98/34/WE, jeżeli państwo członkowskie, które przyjęło środki, zamierza je utrzymać, a Komisja lub państwo członkowskie wszczynają procedurę, o której mowa w art. 8.

3. W przypadku gdy wyrób pirotechniczny nie jest zgodny, ale posiada oznakowanie CE, właściwe państwo członkowskie podejmuje stosowne działanie w stosunku do podmiotu, który umieścił takie oznakowanie i powiadamia o tym Komisję. Komisja powiadamia pozostałe państwa członkowskie.

ò nowy

Artykuł 40 [Artykuł R33 decyzji 768/2008/WE] Wyroby pirotechniczne spełniające wymagania, które mimo to stwarzają zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa

1. W przypadku gdy państwo członkowskie stwierdza, po przeprowadzeniu oceny na mocy art. 38 ust. 1, że wyrób pirotechniczny spełniający wymagania niniejszej dyrektywy mimo to stwarza zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa lub innych kwestii związanych z ochroną interesów publicznych, zobowiązane jest ono zażądać od właściwego podmiotu gospodarczego wprowadzenia wszelkich odpowiednich środków w celu zapewnienia, aby wprowadzany do obrotu wyrób pirotechniczny nie stwarzał zagrożenia, lub w celu wycofania go z obrotu, bądź jego odzyskania, w wyznaczonym przez siebie rozsądnym terminie, stosownym do charakteru zagrożenia.

2. Zainteresowany podmiot gospodarczy jest zobowiązany dopilnować, by działania naprawcze zostały podjęte w odniesieniu do wszystkich odnośnych wyrobów pirotechnicznych, które ten podmiot udostępnił na rynku w Unii.

3. Państwo członkowskie niezwłocznie informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie. Informacje obejmują wszelkie dostępne szczegóły, przede wszystkim dane konieczne do identyfikacji danego wyrobu pirotechnicznego, informacje na temat jego pochodzenia i łańcucha dostaw, charakteru występującego zagrożenia oraz rodzaju i okresu obowiązywania wprowadzonych środków krajowych.

4. Komisja niezwłocznie rozpoczyna konsultacje z państwami członkowskimi i danym podmiotem gospodarczym (danymi podmiotami gospodarczymi) oraz dokonuje oceny tego środka krajowego. Na podstawie wyników tej oceny Komisja podejmuje decyzję, czy dany środek jest uzasadniony, czy nie, oraz proponuje odpowiednie środki, o ile są one konieczne.

5. Komisja kieruje swoją decyzję do wszystkich państw członkowskich i niezwłocznie informuje o niej państwa członkowskie i dany podmiot gospodarczy (dane podmioty gospodarcze).

Artykuł 41 [Artykuł R34 decyzji 768/2008/WE] Brak zgodności pod względem formalnym

1. Nie naruszając przepisów art. 38, w przypadku gdy państwo członkowskie dokona jednego z poniższych ustaleń, zobowiązuje ono właściwy podmiot gospodarczy do usunięcia następującej niezgodności:

(a) oznakowanie CE zostało umieszczone z pogwałceniem art. 30 rozporządzenia (WE) nr 765/2008 lub art. 20 niniejszej dyrektywy;

(b) nie umieszczono oznakowania CE;

(c) nie sporządzono deklaracji zgodności UE;

(d) deklaracja zgodności UE nie została sporządzona w prawidłowy sposób;

(e) dokumentacja techniczna jest niedostępna albo niekompletna.

2. W przypadku gdy niezgodność, o której mowa w ust. 1, nadal trwa, państwo członkowskie jest zobowiązane wprowadzić wszelkie odpowiednie środki w celu ograniczenia lub zakazania udostępniania wyrobu pirotechnicznego na rynku, lub zapewnić jego wycofanie z obrotu lub odzyskanie.

ê 2007/23/WE

Artykuł 17

Środki wiążące się z odmową lub ograniczeniem

1. Wszelkie środki przyjmowane zgodnie z niniejszą dyrektywą

              a) w celu zakazu lub ograniczenia wprowadzenia wyrobu do obrotu; lub

              b) w celu wycofania wyrobu z obrotu

podają dokładne powody, na których są one oparte. Informacje o takich środkach są niezwłocznie przekazywane zainteresowanej stronie, która jest jednocześnie powiadamiana o środkach, jakie ma ona do dyspozycji zgodnie z prawem krajowym zainteresowanego państwa członkowskiego, oraz o ograniczeniach czasowych, jakim podlegają takie środki.

2. W przypadku środka, o którym mowa w ust. 1, zainteresowana strona ma możliwość uprzedniego przedstawienia swojej opinii, chyba że jest to niemożliwe ze względu na pilny charakter środka, który należy wprowadzić, co w szczególności uzasadniają wymagania zdrowia publicznego lub bezpieczeństwa.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

Rozdział 6 Ö Przekazane uprawnienia i uprawnienia wykonawcze Õ

Artykuł 1842 Środki wykonawcze Ö Przekazane uprawnienia Õ

1. Należy przyjąć następujące środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy, łącznie z uzupełnieniem jej o nowe, inne niż istotne elementy, zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 19 ust. 2 ð Komisja otrzymuje uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 46, dotyczących ï:

(a) Ö identyfikacji wyrobów pirotechnicznych, o której mowa w art. 3 ust. 1 na podstawie Õ dostosowania niezbędne w celu uwzględnienia przyszłych zmian zaleceń ONZ Ö Organizacji Narodów Zjednoczonych w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych Õ;

ê 2007/23/WE

(b) dostosowania do postępu technicznego załącznikówa II i III;

(c) dostosowania wymogów etykietowania określonych w art. 129 i 1310.

ò nowy

Artykuł 43 Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierza się Komisji z zastrzeżeniem warunków określonych w niniejszym artykule.

2. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 42, następuje na czas nieoznaczony od […] [insert a date - the date of entry into force of this Directive].

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 42, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnienia określonego w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po opublikowaniu tej decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 42 wchodzi w życie wyłącznie w przypadku braku sprzeciwu Parlamentu Europejskiego lub Rady w terminie 2 miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeśli, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o 2 miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 44 Uprawnienia wykonawcze

Komisja przyjmuje akty wykonawcze w celu ustanowienia:

ê 2007/23/WE

2. Należy przyjąć następujące środki zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 19 ust. 3

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(a) ustanowienie systemu identyfikacji obejmującego numer rejestracyjny oraz rejestrację na szczeblu UE Ö unijnym Õ w celu identyfikacji rodzajów wyrobów pirotechnicznych oraz ich producenta;

(b) ustalenie wspólnych kryteriów regularnego gromadzenia i uaktualniania danych dotyczących wypadków związanych z wyrobami pirotechnicznymi.

ò nowy

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 45 ust. 2.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 1945 Ö Procedura Õ Komitetu

1.           Komisję wspiera kKomitet Ö ds. Wyrobów Pirotechnicznych. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011 Õ.

ê 2007/23/WE

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem postanowień jej art. 8.

ê 2007/23/WE

ð nowy

32.         W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE ð rozporządzenia (UE) nr 182/2011 ï , z uwzględnieniem postanowień jej art. 8.

ê 2007/23/WE

ð nowy

Termin określony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Ö Rozdział 7 Przepisy przejściowe i końcowe Õ

Artykuł 2046 Kary

Państwa członkowskie określają zasady dotyczące kar stosowanych w przypadku naruszeń przepisów krajowego prawodawstwa transponującego niniejszą dyrektywę Ö przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy Õ i Ö wprowadzają wszelkie niezbędne środki, aby Õ zapewniająć ich stosowanie Ö egzekwowanie Õ.

ê 2007/23/WE

Przewidziane kary muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa członkowskie przyjmują również niezbędne środki umożliwiające im zatrzymanie przesyłek wyrobów pirotechnicznych, które nie są zgodne z niniejszą dyrektywą.

ò nowy

Państwa członkowskie powiadamiają o tych przepisach Komisję najpóźniej do dnia 3 lipca 2013 r. i bezzwłocznie powiadamiają ją o wszystkich późniejszych zmianach, które ich dotyczą.

ò nowy

Artykuł 47 Przepisy przejściowe

1. Państwa członkowskie nie utrudniają udostępniania na rynku wyrobów pirotechnicznych zgodnych z dyrektywą 2007/23/WE i które zostały wprowadzone do obrotu przed dniem 4 lipca 2013 r.

2. Upoważnienia krajowe na wyroby pirotechniczne klasy 1, 2 i 3 udzielone przed dniem 4 lipca 2010 r., zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło takiego upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do dnia 4 lipca 2017 r., w zależności od tego, który okres jest krótszy.

3. Upoważnienia krajowe na pozostałe wyroby pirotechniczne, wyroby pirotechniczne klasy 4 i wyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego udzielone przed dniem 4 lipca 2013 r., zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło takiego upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do dnia 4 lipca 2017 r., w zależności od tego, który okres jest krótszy.

4. W drodze odstępstwa od ust. 3 upoważnienia krajowe na wyroby pirotechniczne samochodowe, których udzielono przed dniem 4 lipca 2013 r., zachowają ważność do dnia wygaśnięcia.

5. Certyfikaty zgodności wydane na mocy dyrektywy 2007/23/WE zachowują ważność na mocy niniejszej dyrektywy do dnia 4 lipca 2020 chyba że wygasną przed tą datą.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Artykuł 2148 Transpozycja

1. Państwa członkowskie przyjmą i opublikują do dnia 4 stycznia 2010 r.Ö najpóźniej do dnia 3 lipca 2013 r. Õ przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą Ö art. 3 ust. 8, 12, 13, 15-22, art. 4 ust. 1, art. 5, art. 8 ust. 2-7, art. 11-15, art. 17-28, art. 30-34, art. 36, art. 37 ust. 1, art. 38-41, art. 46, 47 oraz załączniki I i II Õ. Niezwłocznie przedstawiąprzekazują one Komisji tekst tych przepisów Ö oraz tabelę korelacji pomiędzy tymi przepisami a niniejszą dyrektywą Õ.

2. ZasStosują one te przepisy najpóźniej z dniem 4 lipca 2010 r. Ö oraz środki niezbędne do zapewnienia zgodności z przepisami niniejszej dyrektywy dotyczącymi pozostałych wyrobów pirotechnicznych, wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4 oraz wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku teatralnego z dniem 4 lipca 2013 r. Õ dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 1, 2 i 3 oraz z dniem 4 lipca 2013 r. dla pozostałych wyrobów pirotechnicznych, wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4 oraz wyrobów pirotechnicznych przeznaczonych do użytku teatralnego.

3. W momencie przyjmowania przez państwa członkowskie wspomniane przepisy powinny zawierać odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie to powinno towarzyszyć Ö Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy Õ ich urzędowej publikacji. Ö Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą odczytuje się jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Õ Metody dokonywania takiego odesłaniaÖ odniesienia i formułowania takiego wskazania Õ określane są przez państwa członkowskie.

4. Państwa członkowskie przekażąprzekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

ê 2007/23/WE

5. Upoważnienia krajowe, których udzielono przed odpowiednim dniem wskazanym w ust. 2, zachowają ważność na terytorium państwa członkowskiego, które udzieliło takiego upoważnienia, do dnia wygaśnięcia lub do 10 lat od dnia wejścia w życie dyrektywy, w zależności od tego, który okres jest krótszy.

6. W drodze odstępstwa od ust. 5 upoważnienia krajowe na wyroby pirotechniczne samochodowe, których udzielono przed odpowiednim dniem wskazanym w ust. 2, zachowają ważność do dnia wygaśnięcia.

ê

Artykuł 49 Uchylenie

Dyrektywa 2007/23/WE traci moc od dnia 4 lipca 2013 r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania dyrektywy określonej w załączniku III.

Odesłania do uchylonej dyrektywy odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

ê 2007/23/WE

Artykuł 2250 Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

ê

Artykuły 1, 2, art. 3 ust. 1-7, art. 3 ust. 9-11, art. 3 ust. 14, art. 4 ust. 2-4, art. 6, 7, art. 8 ust. 1, art. 9, 10, 16, 29, 35, art. 37 ust. 2, art. 42-50 oraz załączniki III i IV stosuje się od dnia 4 lipca 2013 r.

ê 2007/23/WE

Artykuł 2351 Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w […],

W imieniu Parlamentu Europejskiego           W imieniu Rady

Przewodniczący                                             Przewodniczący

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

ZAŁĄCZNIK I

Zasadnicze wymagania bezpieczeństwa

1)1.        Wszystkie wyroby pirotechniczne muszą osiągnąć właściwości funkcjonowania przedstawione przez producenta jednostce notyfikowanej, w celu zapewnienia jak najwyższego poziomu bezpieczeństwa i niezawodności.

2)2.        Wszystkie wyroby pirotechniczne muszą być zaprojektowane i wytworzone w taki sposób, żeby przy zastosowaniu odpowiedniej techniki mogły zostać usunięte w sposób minimalnie uciążliwy dla środowiska.

3)3.        Wszystkie wyroby pirotechniczne muszą działać prawidłowo, gdy używa się ich zgodnie z przeznaczeniem.

Wszystkie wyroby pirotechniczne należy zbadać w rzeczywistych warunkach. Jeżeli nie jest to możliwe w laboratorium, badania należy przeprowadzić w warunkach, w jakich wyrób pirotechniczny ma być użyty.

W stosownych przypadkach należy rozważyć i zbadać następujące informacje i właściwości:

(a) Pprojekt, struktura i właściwości charakterystyczne, łącznie ze szczegółowym składem chemicznym (masą i udziałem procentowym wykorzystanych substancji) oraz wymiary.;

(b) Sstabilność fizyczna i chemiczna wyrobu pirotechnicznego we wszystkich normalnych i przewidywalnych warunkach środowiskowych.;

(c) Wwrażliwość na normalne, przewidywalne obchodzenie się i transport.;

(d) Zzgodność wszystkich składników pod względem stabilności chemicznej.;

(e) Oodporność wyrobu pirotechnicznego na działanie substancji nawilżającej Ö wilgoci Õ , jeżeli jest on przewidziany do stosowania w wilgotnych lub mokrych warunkach i jeżeli substancja nawilżająca Ö wilgoć Õ może mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo lub niezawodność.;

(f) Oodporność wyrobu pirotechnicznego na działanie niskich i wysokich temperatur, jeżeli przewiduje się przechowywanie lub używanie wyrobu pirotechnicznego w takich temperaturach, a chłodzenie lub ogrzewanie komponentu lub całego wyrobu pirotechnicznego może mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo i niezawodność.;

(g) Ccechy bezpieczeństwa polegające na zapobieganiu przedwczesnemu lub niezamierzonemu zapłonowi lub wybuchowi.;

(h) Wwłaściwe instrukcje i, w miarę potrzeby, oznaczenia dotyczące bezpiecznego obchodzenia się, składowania, użytkowania (w tym bezpieczne odległości) i pozbywania się w języku lub językach urzędowych przyjmującego państwa członkowskiego.;

(i) Oodporność wyrobu pirotechnicznego, jego opakowania lub innych części składowych na pogorszenie się jakości w normalnych, przewidywalnych warunkach składowania.;

(j) Wwyszczególnienie wszystkich urządzeń i akcesoriów oraz instrukcji obsługi potrzebnych do bezpiecznego działania wyrobu pirotechnicznego.

Podczas transportu i normalnego obchodzenia się, o ile instrukcje producenta nie wskazują inaczej, wyroby pirotechniczne powinny zawierać skład pirotechniczny.

4)4.        Wyroby pirotechniczne nie mogą zawierać ð materiałów wybuchowych detonujących innych niż proch dymny i mieszanki rozbłyskowe, z wyjątkiem wyrobów klasy P1, P2, T2 oraz wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 4 spełniających następujące warunki ï:

(a) komercyjnych środków wybuchowych, z wyjątkiem prochu dymnego i mieszanek rozbłyskowych ð z wyrobu nie można łatwo wydobyć materiału wybuchowego detonującego ï;

(b) wojskowych środków wybuchowych. ð w przypadku klasy P1 wyrób nie może działać w sposób detonacyjny i nie może sam inicjować wybuchu wtórnych materiałów wybuchowych; ï

ò nowy

(c) w przypadku klasy 4, T2 i P2 wyrób jest zaprojektowany i przeznaczony do działania w sposób niedetonacyjny, lub jeśli jest przeznaczony do detonowania nie może sam inicjować wybuchu wtórnych materiałów wybuchowych;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

5)5.        Różne grupy wyrobów pirotechnicznych muszą również spełniać przynajmniej następujące wymagania:

A.           Wyroby pirotechniczne widowiskowe

1.      Producent zalicza wyroby pirotechniczne widowiskowe do różnych klas zgodnie z art. 36, w zależności od zawartości materiału wybuchowego, bezpiecznej odległości, poziomu hałasu itp. Klasa będzie Ö musi być Õ wyraźnie wskazana na etykiecie.

(a) Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 1 muszą być spełnione następujące warunki:

(i)      bezpieczna odległość musi wynosić co najmniej 1 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być mniejsza;

(ii)      maksymalny poziom hałasu nie może przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości;

(iii)     klasa 1 nie może zawierać petard, baterii petard, petard rozbłyskowych i baterii petard rozbłyskowych;

(iv)     opadające resztki w klasie 1 nie mogą zawierać więcej niż 2,5 mg piorunianu srebra.

(b) Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 2 muszą być spełnione następujące warunki:

(i)      bezpieczna odległość musi wynosić co najmniej 8 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być mniejsza;

(ii)      maksymalny poziom hałasu nie może przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości;

(c) Dla wyrobów pirotechnicznych widowiskowych klasy 3 muszą być spełnione następujące warunki:

(i)      bezpieczna odległość musi wynosić co najmniej 15 m. Jednakże w stosownych przypadkach bezpieczna odległość może być mniejsza;

(ii)      maksymalny poziom hałasu nie może przekraczać 120 dB (A, imp) lub równoważnego poziomu hałasu mierzonego za pomocą innej, odpowiedniej metody, w bezpiecznej odległości.

2.      Wyroby pirotechniczne widowiskowe mogą wyłącznie być skonstruowane z materiałów ograniczających do minimum ryzyko dla zdrowia, mienia i środowiska ze strony odłamków.

3.      Sposób zapłonu musi być wyraźnie widoczny lub określony przez etykietę bądź instrukcję.

4.      Wyroby pirotechniczne widowiskowe nie mogą poruszać się w sposób nieobliczalny bądź nieprzewidywalny.

5.      Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3 należy chronić przed przypadkowym zapłonem za pomocą osłony, opakowania bądź struktury wyrobu. Wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4 należy chronić przed przypadkowym zapłonem sposobami określonymi przez producenta.

B.           Pozostałe wyroby pirotechniczne

1.      Wyroby pirotechniczne muszą być zaprojektowane w taki sposób, by ograniczyć do minimum ryzyko dla zdrowia, mienia i środowiska podczas normalnego korzystania.

2.      Sposób zapłonu musi być wyraźnie widoczny lub określony przez etykietę bądź instrukcję.

3.      Wyroby pirotechniczne muszą być zaprojektowane w taki sposób, by ograniczyć do minimum ryzyko dla zdrowia, mienia i środowiska ze strony odłamków w razie przypadkowego zapłonu.

4.      W stosownych przypadkach wyroby pirotechniczne działają prawidłowo aż do daty ważności określonej przez producenta.

C.           Zapalniki

1.      Zapalniki muszą być zdolne do pewnego zapłonu i posiadać wystarczającą zdolność zapłonu we wszystkich normalnych przewidywalnych warunkach użytkowania.

2.      Zapalniki należy chronić przed wyładowaniem elektrostatycznym w normalnych przewidywalnych warunkach przechowywania i użytkowania.

3.      Zapalniki elektryczne należy chronić przed polami elektromagnetycznymi w normalnych przewidywalnych warunkach przechowywania i użytkowania.

4.      Osłona zapalników musi mieć odpowiednią wytrzymałość mechaniczną i zapewniać odpowiednią ochronę wypełnienia wybuchowego przy poddaniu normalnemu, przewidywalnemu obciążeniu mechanicznemu.

5.      Parametry czasu spalania zapalników należy podać wraz z wyrobem.

6.      Charakterystyka elektryczna zapalników elektrycznych musi być wskazana wraz z wyrobem (np. prąd niepowodujący zapłonu, opór itd.).

7.      Przewody zapalników elektrycznych muszą posiadać wystarczającą izolację oraz odpowiednią wytrzymałość mechaniczną, włączając w to niezawodność połączenia z zapalnikiem, przy uwzględnieniu przewidywanego zastosowania.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ZAŁĄCZNIK II

Procedury oceny zgodności

1. Moduł B:

Badanie typu WE Ö UE Õ

1.           Moduł ten opisuje tę część procedury, w drodze której jednostka notyfikowana upewnia się i stwierdza, że egzemplarz-wzór reprezentatywny dla danej produkcji spełnia odpowiednie przepisy dyrektywy 2007/23/WE (zwanej dalej „dyrektywą”) Ö Badanie typu UE to ta część procedury oceny zgodności, według której jednostka notyfikowana bada projekt techniczny produktu oraz weryfikuje i poświadcza spełnienie przez projekt techniczny produktu wymagań niniejszej dyrektywy Õ.

ò nowy

2.           Badanie typu UE przeprowadza się jako badanie próbki kompletnego produktu, reprezentatywnej dla przewidywanej produkcji (typ produkcji),

ê 2007/23/WE (dostosowany)

23.         Ö Producent składa Õ Wwniosek o przeprowadzenie badania typu Ö UE Õ EW powinien składać producent w wybranej Ö przez siebie Õ jednostce notyfikowanej.

ê 2007/23/WE

Wniosek musi zawierać:

(a) nazwę i adres producenta;

(b) pisemne oświadczenie, że taki sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

(c) dokumentację techniczną opisaną w pkt 3. Ö Dokumentacja techniczna umożliwia ocenę wyrobu pirotechnicznego pod względem jego zgodności z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy Õ ð oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka. ï Ö Dokumentacja techniczna określa odnośne wymagania i obejmuje, w stopniu odpowiednim dla takiej oceny, projekt, produkcję i działanie wyrobu pirotechnicznego. Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych przypadkach, następujące elementy: Õ

Wnioskodawca musi udostępnić jednostce notyfikowanej egzemplarz-wzór reprezentatywny dla danej produkcji, zwany dalej „typem”. Jednostka notyfikowana może zażądać kolejnych egzemplarzy-wzorów, jeżeli są one potrzebne do przeprowadzenia programu badań.

3. Dokumentacja techniczna musi pozwalać na dokonanie oceny zgodności artykułu z wymaganiami niniejszej dyrektywy. Musi ona, w zakresie istotnym dla dokonania oceny, obejmować projekt, wytworzenie i działanie artykułu oraz, w zakresie istotnym dla dokonania oceny, zawierać:

ai)      ogólny opis typu Ö wyrobu pirotechnicznego Õ;

bii)     projekt koncepcyjny oraz rysunki techniczne i schematy Ö np. Õ części, podzespołów, obwodów itd.;

ciii)    opisy i wyjaśnienia, niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz działania wyrobu Ö pirotechnicznego Õ;

div)    wykaz zharmonizowanych norm zharmonizowanych określonych w art. 8 niniejszej dyrektywyÖ lub innych właściwych specyfikacji technicznych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Õ, stosowanych w całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli Ö takie Õ zharmonizowane normy zharmonizowane określone w art. 8 niniejszej dyrektywy nie zostały zastosowane. ÖW przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane; Õ

ê 2007/23/WE

ev)     wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.;

fvi)     sprawozdania z badań.

ò nowy

(d) próbki reprezentatywne dla przewidywanej produkcji. Jednostka notyfikowana może zażądać dostarczenia dalszych próbek, jeśli jest to niezbędne do przeprowadzenia programu badań;

(e) dowody potwierdzające adekwatność technicznego rozwiązania projektowego. W dowodach tych wymienia się wszelkie odnośne dokumenty, które zastosowano, zwłaszcza jeżeli nie zastosowano w całości odnośnych norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych. Dowody potwierdzające obejmują, w stosownych przypadkach, wyniki badań przeprowadzonych przez odpowiednie laboratorium producenta lub przez inne laboratorium badawcze w jego imieniu i na jego odpowiedzialność.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

4.         Jednostka notyfikowana musi:

Ö w odniesieniu do wyrobu pirotechnicznego: Õ

4.1         a) zbadaćbada dokumentację techniczną ð i dowody potwierdzające w celu oceny adekwatności projektu technicznego wyrobu pirotechnicznego ï;

Ö w odniesieniu do próbki (próbek): Õ

4.2         zweryfikowaćweryfikuje, czy typ został wytworzony Ö dana próbka (próbki) została wyprodukowana Õ zgodnie z tą dokumentacją Ö techniczną oraz identyfikuje części zaprojektowane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami odnośnych norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych Õ i rozpoznać elementy, które zaprojektowano zgodnie z odpowiednimi przepisami zharmonizowanych norm określonych w art. 8 niniejszej dyrektywy, jak również te części, które zostały zaprojektowane bez stosowania odpowiednich przepisów Ö postanowień Õ tych zharmonizowanych norm;

4.3         b) wykonać lub zlecić wykonanie Ö przeprowadza odpowiednie badania i testy lub zleca ich wykonanie, w celu sprawdzenia, w przypadku gdy producent zdecydował się na zastosowanie rozwiązań określonych w odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy Õ odpowiednich badań i testów niezbędnych do skontrolowania, czy rozwiązania przyjęte przez producenta spełniają zasadnicze wymagania bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy w przypadku, kiedy normy określone w art. 8 niniejszej dyrektywy nie zostały Ö one Õ zastosowane Ö prawidłowo Õ;

ò nowy

4.4         przeprowadza odpowiednie badania i testy lub zleca ich wykonanie, w celu sprawdzenia, w przypadku gdy nie zastosowano rozwiązań określonych w odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych, czy rozwiązania przyjęte przez producenta spełniają odnośne zasadnicze wymagania bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

4.5         d) uzgodnićadnia z wnioskodawcą Ö producentem Õ miejsce przeprowadzenia Ö , w którym przeprowadzone zostaną Õ badańnia i niezbędnych testówy.

ò nowy

5.           Jednostka notyfikowana sporządza sprawozdanie z oceny, w którym odnotowuje działania podjęte zgodnie z pkt 4 i ich rezultaty. Bez uszczerbku dla swoich zobowiązań wobec organów notyfikujących jednostka notyfikowana udostępnia treść takiego sprawozdania, w całości lub w części, wyłącznie za zgodą producenta.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

5.6.        Jeżeli typ spełnia odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy Ö mające zastosowanie do danego wyrobu pirotechnicznego wymagania stosownego aktu prawnego Õ, jednostka notyfikowana powinna wydać wnioskodawcy Ö wydaje producentowi Õ certyfikat badania typu WEÖ UE Õ. Certyfikat powinien zawierać nazwę i adres producenta, wynik Ö wnioski z Õ badań Ö , warunki (o ile występują) jego ważności oraz dane Õ i informacje niezbędne dla do identyfikacji zatwierdzonego typu. ð Do certyfikatu dołączony może być jeden załącznik lub więcej załączników. ï

ê 2007/23/WE

ð nowy

Do certyfikatu musi zostać załączony wykaz odpowiednich części dokumentacji technicznej, a kopię zachowuje jednostka notyfikowana.

Jeżeli producentowi odmawia się wydania certyfikatu, ð Certyfikat i jego załączniki zawierają wszelkie istotne informacje umożliwiające ocenę zgodności wytwarzanych produktów w odniesieniu do badanego typu oraz kontrolę w trakcie eksploatacji. ï

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

ð Jeżeli typ nie spełnia odnośnych wymagań niniejszej dyrektywy, ï Jednostka notyfikowana musi przedstawić ð odmawia wydania certyfikatu badania typu UE oraz informuje o tym wnioskodawcę, podając ï szczegółowe uzasadnienie takiej Ö swojej Õ odmowy.

ê 2007/23/WE

Należy przewidzieć procedurę odwoławczą.

ò nowy

7.           Jednostka notyfikowana na bieżąco śledzi wszelkie zmiany w powszechnie uznanym stanie wiedzy technicznej wskazujące, że zatwierdzony typ może nie spełniać już odnośnych wymagań niniejszej dyrektywy oraz ustala, czy zmiany takie wymagają dalszego badania. Jeżeli wymagają, jednostka notyfikowana informuje o tym producenta.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

6. Wnioskodawca musi powiadomić Ö Producent informuje Õ jednostkę notyfikowaną, która posiada dokumentację techniczną dotyczącą certyfikatu badania typu WE Ö UE Õ, o wszystkich zmianach Ö modyfikacjach Õ zatwierdzonego Ö typu mogących wpływać na zgodność wyrobu pirotechnicznegoÕ wyrobu, które muszą uzyskać dodatkowe zatwierdzenie, jeżeli zmiany te mogą mieć wpływ na zgodność z zasadniczymi wymaganiami Ö bezpieczeństwa zawartymi w niniejszej dyrektywie Õ lub zalecanymi warunkami używania wyrobu Ö warunkami ważności certyfikatu. Takie modyfikacje wymagają Õ To dodatkowego zatwierdzeniea musi być wydane w formie uzupełnienia Ö dodatku do Õ oryginalnego certyfikatu badania typu WE Ö UE Õ .

7.8.        Każda jednostka notyfikowana musi przekazać innym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje dotyczące Ö informuje odnośne organy notyfikujące o Õ wydanych i wycofanych certyfikatówach badania typu WE oraz ich uzupełnień Ö UE i wszelkich dodatkach do nich Õ. 8. Inne jednostki notyfikowane mogą otrzymywać kopie certyfikatów badania typu WE lub uzupełnień do nich. Załączniki do certyfikatów muszą być przechowywane do dyspozycji innych jednostek notyfikowanych. 9. Producent musi przechowywać wraz z dokumentacją techniczną kopie certyfikatów badania typu WE i uzupełnień do nich przez okres przynajmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu. W przypadkach w których producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, obowiązek przechowywania i udostępniania dokumentacji technicznej spoczywa na osobie, która wprowadza dany wyrób do obrotu. Ö , które wydała lub cofnęła oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz certyfikatów lub wszelkich dodatków do nich, których wydania odmówiono, które zawieszono lub poddano innym ograniczeniom Õ.

ò nowy

Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o certyfikatach badania typu UE lub wszelkich dodatkach do nich, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o certyfikatach lub wszelkich dodatkach do nich, które wydała.

Komisja, państwa członkowskie i inne jednostki notyfikowane mogą, na żądanie, otrzymać kopie certyfikatów badania typu UE lub dodatków do nich. Na żądanie Komisja i państwa członkowskie mogą otrzymać kopię dokumentacji technicznej oraz wyniki badań przeprowadzonych przez jednostkę notyfikowaną. Jednostka notyfikowana przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE, załączników i dodatków do niego, a także dokumentów technicznych, w tym dokumentacji przedstawionej przez producenta, przez okres do wygaśnięcia ważności certyfikatu.

9.           Producent przechowuje kopię certyfikatu badania typu UE oraz załączników i dodatków do niego wraz z dokumentacją techniczną do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

2. Moduł C2:

Zgodność z typem Ö w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę produktów w losowych odstępach czasu Õ

1.           Moduł ten opisuje tę Ö Zgodność z typem w oparciu o wewnętrzną kontrolę produkcji oraz nadzorowaną kontrolę produktów w losowych odstępach czasu to ta Õ część procedury Ö oceny zgodności Õ, w drodze której producent Ö wywiązuje się ze zobowiązań przedstawionych w pkt 2, 3 i 4 oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność Õ zapewnia i oświadcza, że dane wyroby pirotechniczne są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE i spełniają wymagania niniejszej dyrektywy, które mają do nich zastosowanie. Producent musi umieścić oznakowanie WE na każdym wyrobie pirotechnicznym i sporządzić pisemną deklarację zgodności.

ê 2007/23/WE

2. Producent musi przyjąć wszelkie konieczne środki, aby zapewnić, że proces wytwarzania gwarantuje zgodność wytworzonego wyrobu z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE oraz z zasadniczymi wymaganiami bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy.

3. Producent musi przechowywać kopię deklaracji zgodności przez okres przynajmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu.

W przypadkach w których producent nie posiada siedziby na terytorium Wspólnoty, obowiązek przechowywania i udostępniania dokumentacji technicznej spoczywa na osobie, która wprowadza dany wyrób do obrotu.

4. Jednostka notyfikowana wybrana przez producenta musi wykonać lub spowodować wykonanie badań wyrobu w przypadkowych odstępach czasu. Odpowiednia próbka gotowych wyrobów pobrana na miejscu przez jednostkę notyfikowaną musi zostać poddana odpowiednim badaniom i testom, określonym w odpowiedniej zharmonizowanej normie, o której mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy lub równoważnym, w celu sprawdzenia zgodności wyrobu z wymaganiami niniejszej dyrektywy. W przypadku gdy co najmniej jedna zbadana próbka wyrobu nie spełnia wymagań, jednostka notyfikowana musi podjąć odpowiednie środki.

Na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej w czasie procesu wytwarzania producent umieszcza numer identyfikacyjny tej jednostki.

3. MODUŁ D Zapewnienie jakości produkcji

ê 2007/23/WE (dostosowany)

1. Moduł ten opisuje procedurę, w drodze której producent spełniający zobowiązania określone w pkt 2 zapewnia i oświadcza, że dane wyroby pirotechniczne są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu Ö UE ÕWE i spełniają wymagania niniejszej dyrektywy. Producent musi umieścić oznakowanie CE na każdym wyrobie i sporządzić pisemną deklarację zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole określone w pkt 4.

2.           Ö Produkcja Õ

Ö Producent wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonych produktów z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z mającymi do nich zastosowanie wymaganiami niniejszej dyrektywy Õ .

ò nowy

3.           Kontrola produktów

W celu weryfikacji jakości wewnętrznej kontroli wyrobu pirotechnicznego jednostka notyfikowana wybrana przez producenta przeprowadza kontrole produktu, bądź zleca ich przeprowadzanie, w przypadkowych odstępach czasu określonych przez taką jednostkę, z uwzględnieniem m.in. złożoności technicznej wyrobów pirotechnicznych oraz skali produkcji. W celu kontroli zgodności wyrobu pirotechnicznego z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy bada się odpowiednią próbkę gotowych produktów, pobraną przez jednostkę notyfikowaną na miejscu przed wprowadzeniem produktów do obrotu oraz przeprowadza się odpowiednie testy określone w odnośnych częściach norm zharmonizowanych lub specyfikacji technicznych bądź testy równoważne. W przypadku gdy próbka nie odpowiada dopuszczalnemu poziomowi jakości, jednostka ta wprowadza odpowiednie środki.

Stosowana akceptacyjna procedura pobierania próbek ma na celu ustalenie, czy parametry procesu wytwarzania danego wyrobu pirotechnicznego mieszczą się w dopuszczalnych granicach, mając na uwadze zapewnienie zgodności wyrobu pirotechnicznego.

Jeżeli badania są przeprowadzane przez jednostkę notyfikowaną, producent, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, umieszcza podczas procesu produkcji numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej.

4.           Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności

4.1         Producent umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie na każdym egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy.

4.2         Producent sporządza pisemną deklarację zgodności dla wyrobu pirotechnicznego i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona.

Kopia deklaracji zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów.

Moduł D

Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości procesu produkcji

1.           Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości procesu produkcji to ta część procedury oceny zgodności, według której producent wywiązuje się ze zobowiązań przedstawionych w pkt 2 i 5 oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danych wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełnienie wymagań niniejszej dyrektywy oraz deklaruje, że ma to miejsce.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

2.           Ö Produkcja Õ

Producent Ö posiada Õ musi stosować zatwierdzony system Ö jakości w odniesieniu do produkcji oraz kontroli i badania gotowych produktów zgodnie z Õ zapewnienia jakości produkcji, inspekcji produktu końcowego i badań, o którym mowa w pkt 3. Podlega on kontrolom określonym w Ö oraz podlega nadzorowi zgodnie z Õ pkt 4 .

3.           System zapewnienia jakości

3.1         Producent musi złożyć Ö składa Õ do wybranej przez siebie jednostki notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny systemu zapewnienia jakości w stosunku do określonych Ö odniesieniu do danych Õ wyrobów pirotechnicznych.

Wniosek musi zawierać:

ò nowy

(a) nazwę i adres producenta;

(b) pisemną deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

c)a)   wszystkie odpowiednie informacje na temat danej klasy wyrobów pirotechnicznych;

d)b)   dokumentację dotyczącą systemu zapewniania jakości;

e)c)   dokumentację techniczną dotyczącą zatwierdzonego typu oraz kopię certyfikatu badania typu WEÖ UE Õ.

3.2         System zapewnienia jakości musi zapewniać zgodność wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE Ö UE Õ oraz wymaganiami niniejszej dyrektywy, które mają do nich zastosowanie.

Wszystkie elementy, wymagania i przepisy zastosowane Ö przyjęte Õ przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu zapewniania jakości musi pozwalać na Ö umożliwia Õ spójną interpretację programów zapewnienia jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości.

Musi ona wW szczególności zawierać ona odpowiedni opis:

(a) celów w zakresie jakości oraz struktury organizacyjnej, obowiązków i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości Ö produktów Õ wyrobów pirotechnicznych;

(b) Ö odpowiednich technik produkcyjnych, Õ procesu wytwarzania, technik kontroli i zapewnienia jakości, procesów i systematycznych działań, które będą stosowane;

ê 2007/23/WE

(c) badań i testów, które będą przeprowadzane przed, podczas i po procesie wytwarzania, a także częstotliwości ich przeprowadzania;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

(d) zapisów związanych z systemem zapewnienia Ö dotyczących Õ jakości, takich jak sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji Ö odpowiedniego personelu Õ pracowników przeprowadzających badania i testy;

(e) środków monitorowania osiągania żądanej jakości Ö produktu Õ wyrobów pirotechnicznych oraz skuteczności działania systemu zapewnienia jakości.

3.3         Jednostka notyfikowana musi ocenića system zapewnienia jakości w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których mowa Õ określone w pkt 3.2.

Ö Zakłada ona zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ Musi on zakładać spełnienie tych wymagań w przypadku systemówu zapewnienia jakości Ö zgodnych z odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę zharmonizowaną lub specyfikacje techniczne Õ , które stosują odpowiednie zharmonizowane normy.

Ö Oprócz doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów musi wchodzić przynajmniej jeden członek z doświadczeniem w ocenie technologii danego produktu Ö z zakresu oceny w danej dziedzinie i oceny technologii danego produktu, a także znajomością odpowiednich wymagań aktu prawnego. Audyt Õ Procedura oceny musi obejmowaćuje wizytę inspekcyjną Ö oceniającą Õ w zakładzie producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. e) w celu weryfikacji zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań aktu prawnego oraz do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï

Należycie uzasadniona dDecyzja musi być Ö jest Õ notyfikowana producentowi. Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać wyniki badania Ö wnioski z audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ.

3.4         Producent musi zobowiązać Ö podejmuje Õ się do wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewnienia jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób, aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ.

3.5         Producent musi Ö na bieżąco Õ informowaćuje jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system zapewnienia jakości, o każdej proponowanej zmianie Ö wszelkich zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia jakości.

Jednostka notyfikowana musi ocenića proponowane zmiany i zadecydować Ö decyduje Õ, czy zmieniony system zapewnienia jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana Ö konieczna Õ jest jego ponowna ocena.

ò nowy

Zawiadamia ona producenta o swojej decyzji. Zawiadomienie takie zawiera wnioski z badania oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny.

ê 2007/23/WE

Należycie uzasadniona decyzja musi być notyfikowana producentowi. Musi ona zawierać wyniki badania.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

4.           Monitorowanie Ö Nadzór Õ w ramach odpowiedzialności jednostki notyfikowanej

4.1         Celem monitorowania Ö nadzoru Õ jest upewnienie się, że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu zapewnienia jakości.

4.2         Producent musi umożliwić Ö Do celów oceny producent umożliwia Õ jednostce notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń wytwórczych, inspekcyjnych, badawczych i magazynowych oraz przekazać Ö do miejsc produkcji, kontroli, badania i magazynowania oraz zapewnia Õ jej wszelkie niezbędne informacje, w szczególności:

(a) dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia jakości;

(b) zapisy związane z systemem zapewnienia Ö dotyczące Õ jakości, takie jak sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, i dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji Ö odpowiedniego personelu Õ pracowników przeprowadzających badania i testy;

4.3         Jednostka notyfikowana musi przeprowadzać okresowe audyty w celu upewnienia się, że producent utrzymuje i stosuje system zapewnienia jakości, oraz przekazywaćuje producentowi sprawozdanie z audytu.

4.4         Jednostka notyfikowana może dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt jednostka notyfikowana może Ö , w razie konieczności, Õ przeprowadzać badania Ö produktu Õ lub zlecać ich przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje prawidłowo; jeżeli to konieczne. Jednostka notyfikowana musi przekazaćuje producentowi sprawozdanie z wizyty i, jeżeli miało miejsce Ö przeprowadzono Õ badaniea, sprawozdanie z badaniań.

ê 2007/23/WE

ð nowy

5.           Przez okres co najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu producent musi przechowywać do dyspozycji władz krajowych: ð Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności ï

ò nowy

5.1         Producent umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w akcie prawnym oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer identyfikacyjny na każdym egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy.

ê 2007/23/

            a) dokumentację określoną w pkt 3.1 lit. b);

            b) dokumentację dotycząca zmian określonych w pkt 3.4 akapit drugi;

            c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone w pkt 3.4 akapit czwarty oraz w pkt 4.3 i 4.4.

6. Każda jednostka notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje dotyczące wydanych lub cofniętych zatwierdzeń systemów zapewniania jakości.

4. MODUŁ E: Zapewnienie jakości produktu

1. Moduł ten opisuje procedurę, w drodze której producent spełniający zobowiązania określone w pkt 2 zapewnia i oświadcza, że dane wyroby pirotechniczne są zgodne z typem opisanym w certyfikacie badania typu WE.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

5.2         Producent musi umieścić oznakowanie WE na każdym wyrobie i sporządzića pisemną deklarację zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole określone w pkt 4 Ö dla każdego modelu produktu i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego. Deklaracja zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona Õ.

ò nowy

Kopia deklaracji zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów.

ò nowy

6.           Producent przechowuje do dyspozycji organów krajowych przez okres co najmniej 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego:

(a) dokumentację, o której mowa w pkt 3.1;

(b) zatwierdzoną zmianę, o której mowa w pkt 3.5;

(c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, o których mowa w pkt 3.5, 4.3 i 4.4.

7.           Każda jednostka notyfikowana informuje odnośne organy notyfikujące o wydanych lub cofniętych zatwierdzeniach systemów jakości oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom.

Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom oraz, na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała.

Moduł E

Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu

1.           Zgodność z typem w oparciu o zapewnienie jakości produktu to ta część procedury oceny zgodności, według której producent wywiązuje się ze zobowiązań przedstawionych w pkt 2 i 5 oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danych wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE i spełnienie wymagań niniejszej dyrektywy oraz deklaruje, że ma to miejsce.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

2.           Ö ProdukcjaÕ

Producent Öposiada Õ musi stosować zatwierdzony system jakości Ö w odniesieniu do kontroli gotowych produktów i badania wyrobów pirotechnicznych zgodnie z Õ inspekcji gotowego wyrobu pirotechnicznego i badań określonych w pkt 3. Podlega on kontrolom określonym w Ö , a także podlega nadzorowi zgodnie z Õ pkt 4 .

3.           System zapewnienia jakości

3.1         Producent musi złożyć Ö składa Õ do wybranej przez siebie jednostki notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny systemu zapewnienia jakości w odniesieniu do określonych Ö danych Õ wyrobów pirotechnicznych.

Wniosek musi zawierać:

ò nowy

a)      nazwę i adres producenta;

b)      pisemną deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

c)      a)wszystkie odpowiednie informacje Ö istotne dla przewidzianej klasy produktu Õ na temat danej klasy wyrobów pirotechnicznych;

d)      b)dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia jakości;

e)      c)dokumentację techniczną dotyczącą zatwierdzonego typu oraz kopię certyfikatu badania typu WEÖ UE Õ.

ê 2007/23/WE

ð nowy

3.2         W ramach systemu zapewnienia jakości każdy wyrób pirotechniczny poddaje się badaniu i przeprowadza się odpowiednie testy zgodnie ze stosowną(-ymi) zharmonizowaną(-ymi) normą(-ami) określoną(-ymi) w art. 8 niniejszej dyrektywy lub przeprowadza się równoważne testy w celu zweryfikowania zgodności wyrobu z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy. ð System jakości zapewnia zgodność wyrobów pirotechnicznych z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy. ï

ê 2007/23/WE (dostosowany)

Wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu jakości musi pozwalać na Ö umożliwia Õ spójną interpretację programów jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości.

Musi ona wW szczególności zawierać ona odpowiedni opis:

ê 2007/23/WE

a)      celów jakości oraz struktury organizacyjnej, obowiązków i uprawnień kierownictwa w odniesieniu do jakości produktu;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

b)      badań i testów, które będą przeprowadzane po zakończeniu procesu wytwarzania

c)      d) zapisów związanych z systemem zapewnienia Ö dotyczących Õ jakości, takich jak sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, oraz dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji Ö odpowiedniego personelu Õ pracowników przeprowadzających badania i testy itd;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

d)      c) środków monitorowania skuteczności działania systemu zapewnienia jakości;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

3.3         Jednostka notyfikowana musi ocenića system zapewnienia jakości w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których mowa Õ określone w pkt 3.2.

Ö Zakłada ona zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ Musi on zakładać spełnienie tych wymagań w przypadku systemówu zpewnienia jakości Ö zgodnych z odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę zharmonizowaną lub specyfikacje techniczne Õ , które stosują odpowiednie zharmonizowane normy.

Ö Oprócz doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów musi wchodzić przynajmniej jeden członek z doświadczeniem w ocenie technologii danego produktu Ö z zakresu oceny w dziedzinie danego produktu i technologii danego produktu, a także znajomością odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy. Audyt Õ Procedura oceny musi obejmowaćuje wizytę inspekcyjną Ö oceniającą Õ w zakładzie producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. e) w celu weryfikacji zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań aktu prawnego oraz do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï

Należycie uzasadniona dDecyzja musi być Ö jest Õ notyfikowana producentowi. Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać wyniki badania Ö wnioski z audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ.

3.4         Producent musi zobowiązać Ö podejmuje Õ się do wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewnienia jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób, aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ.

3.5         Producent musi Ö na bieżąco Õ informowaćuje jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system zapewnienia jakości, o każdej proponowanej zmianie Ö wszelkich zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia jakości.

Jednostka notyfikowana musi ocenića proponowane zmiany i zadecydować Ö decyduje Õ, czy zmieniony system zapewnienia jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana Ö konieczna Õ jest jego ponowna ocena.

Należycie uzasadnionaÖ Powiadamia ona producenta o swojej Õ decyzjai dotycząca oceny musi być notyfikowana producentowi. Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać wyniki badania Ö wnioski z badania oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ.

4.           Monitorowanie Ö Nadzór Õ, za którey odpowiedzialna jest jednostka notyfikowana

4.1         Celem monitorowania Ö nadzoru Õ jest upewnienie się, że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu zapewnienia jakości.

4.2         Producent musi umożliwić Ö Do celów oceny producent umożliwia Õ jednostce notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń wytwórczych, inspekcyjnych, badawczych i magazynowych oraz przekazać Ö do miejsc produkcji, kontroli, badania i magazynowania, a także zapewnia Õ jej wszelkie niezbędne informacje, w szczególności:

a)      dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia jakości;

b)      kumentację techniczną;

b)      c) zapisy związane z systemem Ö dotyczące Õ jakości, takie jak sprawozdania z inspekcji, Ö i Õ dane uzyskane podczas Ö badań Õ testów, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji Ö odpowiedniego personelu Õ pracowników przeprowadzających badania i testy itd.

4.3         Jednostka notyfikowana musi przeprowadzać okresowe audyty w celu upewnienia się, że producent utrzymuje i stosuje system zapewnienia jakości, oraz przekazaćuje producentowi sprawozdanie z audytu.

4.4         Jednostka notyfikowana może dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt jednostka notyfikowana może, o ile to konieczne, przeprowadzać badania Ö produktu Õ lub zlecać ich przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje prawidłowo. Jednostka notyfikowana musi przekazaćuje producentowi sprawozdanie z wizyty i, jeżeli przeprowadzono badaniea, sprawozdanie z badaniań.

ê 2007/23/WE

5. Przez okres co najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu producent musi przechowywać do dyspozycji władz krajowych:

            a) dokumentację określoną w pkt 3.1 lit. b);

            b) dokumentację dotyczącą zmiany określonej w pkt 3.4 akapit drugi;

            c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone w pkt 3.4 akapit czwarty oraz w pkt 4.3 i 4.4.

6. Każda jednostka notyfikowana musi przekazać pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje dotyczące wydanych i cofniętych zatwierdzeń systemów zapewnienia jakości.

5. MODUŁ G: Sprawdzanie jednostkowe

1. Moduł ten opisuje procedurę, w drodze której producent zapewnia i oświadcza, że wyrób pirotechniczny, dla którego wydano certyfikat określony w pkt 2 jest zgodny z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy.

ò nowy

5.           Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

5.1         Producent musi umieścićszcza Ö wymagane Õ oznakowanie Ö zgodności określone w niniejszej dyrektywie oraz, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer identyfikacyjny na każdym egzemplarzu produktu zgodnym z typem opisanym w certyfikacie badania typu UE oraz spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy ÕWE na tym wyrobie i sporządzić pisemną deklarację zgodności. 2. Jednostka notyfikowana musi zbadać wyrób pirotechniczny i przeprowadzić właściwe testy wymienione w odpowiedniej(-ich) zharmonizowanej(-ych) normie(-ach) określonej(-ych) w art. 8 niniejszej dyrektywy lub równoważne testy, w celu zapewnienia zgodności wyrobu z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy. Jednostka notyfikowana musi umieścić lub spowodować umieszczenie swojego numeru identyfikacyjnego na zatwierdzonym wyrobie pirotechnicznym i sporządzić pisemne świadectwo zgodności odnoszące się do przeprowadzonych testów. 3. Celem dokumentacji technicznej jest umożliwienie oceny zgodności z wymaganiami niniejszej dyrektywy oraz zrozumienia projektu, procesu wytwarzania i działania wyrobu pirotechnicznego.

ò nowy

5.2         Producent sporządza pisemną deklarację zgodności dla każdego modelu produktu i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona.

Kopia deklaracji zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów.

6.           Producent przechowuje, przez okres co najmniej 10 lat od daty wprowadzenia do obrotu wyrobu pirotechnicznego, następujące dokumenty, które są udostępniane organom krajowym:

(a) dokumentację, o której mowa w pkt 3.1;

(b) zatwierdzoną zmianę, o której mowa w pkt 3.5;

(c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, o których mowa w pkt 3.5, 4.3 i 4.4.

7.           Każda jednostka notyfikowana informuje odnośne organy notyfikujące o wydanych lub cofniętych zatwierdzeniach systemów jakości oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła, zawiesiła lub poddała innym ograniczeniom.

Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła lub zawiesiła, oraz na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała.

Moduł G

Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową

1.           Zgodność w oparciu o weryfikację jednostkową to procedura oceny zgodności, według której producent wywiązuje się ze zobowiązań określonych w pkt 2, 3 i 5 oraz na swoją wyłączną odpowiedzialność zapewnia zgodność danego wyrobu pirotechnicznego, wobec którego zastosowano przepisy pkt 4 z wymaganiami niniejszej dyrektywy oraz deklaruje, że ma to miejsce.

2.           Dokumentacja techniczna

Producent sporządza dokumentację techniczną i udostępnia ją jednostce notyfikowanej, o której mowa w pkt 4. Dokumentacja umożliwia ocenę wyrobu pirotechnicznego pod względem jego zgodności z odnośnymi wymaganiami oraz obejmuje odpowiednią analizę i ocenę ryzyka. Dokumentacja techniczna określa odnośne wymagania i obejmuje, w stopniu odpowiednim dla takiej oceny, konstrukcję, produkcję i działanie wyrobu pirotechnicznego. Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych przypadkach, następujące elementy:

ê 2007/23/WE

Dokumentacja musi zawierać, w zakresie niezbędnym dla dokonania takiej oceny:

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(a) ogólny opis typu Ö wyrobu pirotechnicznego Õ;

(b) projekt koncepcyjny i rysunki techniczne Ö dotyczące produkcji Õ oraz schematy części, podzespołów, i obwodów Ö , itp. Õ;

(c) opisy i objaśnienia konieczne dla zrozumienia projektów koncepcyjnych oraz Ö wspomnianych Õ rysunków technicznych, Ö i Õ schematów części, podzespołów, obwodów oraz działania wyrobu pirotechnicznego;

(d) wykaz zharmonizowanych norm zharmonizowanych określonych w art. 8 niniejszej dyrektywyÖ lub innych właściwych specyfikacji technicznych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej Õ, stosowanych w całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań zastosowanych w celu spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli Ö takie Õ normy Ö zharmonizowane Õ określone w art. 8 niniejszej dyrektywy nie zostały zastosowaneÖ . W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane Õ;

(e) wyniki dokonanych obliczeń konstrukcyjnych Ö projektowych Õ, przeprowadzonych badań Ö , itp. Õ;

(f) sprawozdania z badań.

ò nowy

Producent przechowuje dokumentację techniczną do dyspozycji odnośnych organów krajowych przez okres co najmniej 10 lat od wprowadzenia do obrotu wyrobu pirotechnicznego.

3.           Produkcja

Producent wprowadza wszelkie niezbędne środki, aby proces produkcji i jego monitorowanie zapewniały zgodność wytworzonego produktu z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy.

4.           Weryfikacja

W celu sprawdzenia zgodności wyrobu pirotechnicznego z odnośnymi wymaganiami niniejszej dyrektywy wybrana przez producenta jednostka notyfikowana przeprowadza lub zleca przeprowadzenie odpowiednich badań i testów określonych w odnośnych normach zharmonizowanych lub specyfikacjach technicznych bądź badań równoważnych. W razie braku takiej normy zharmonizowanej lub specyfikacji technicznej dana jednostka notyfikowana określa, jakie badania należy przeprowadzić.

Jednostka notyfikowana wydaje certyfikat zgodności w odniesieniu do przeprowadzonych badań i testów oraz umieszcza swój numer identyfikacyjny na zatwierdzonym produkcie lub zleca jego umieszczenie na swoją odpowiedzialność.

Producent przechowuje certyfikaty zgodności do dyspozycji organów krajowych przez okres co najmniej 10 lat po wprowadzeniu do obrotu wyrobu pirotechnicznego.

5.           Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności

5.1         Producent umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie i, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 4, jej numer identyfikacyjny na każdym egzemplarzu produktu spełniającym odnośne wymagania aktu prawnego.

5.2         Producent sporządza pisemną deklarację zgodności i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności identyfikuje wyrób pirotechniczny, dla którego została sporządzona.

Kopia deklaracji zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

6. Moduł H:

ÖZgodność oparta na pełnym zapewnieniu Õ Pełna gwarancja jakości

1.           Niniejszy moduł opisuje procedurę, dzięki której producent, wypełniając zobowiązania określone Ö Zgodność oparta na pełnym zapewnieniu jakości to procedura oceny zgodności, według której producent wywiązuje się ze zobowiązań określonych Õ w pkt 2 i 5, Ö oraz Õ zapewnia i zaświadcza Ö , na swoją wyłączną odpowiedzialność Õ, że odnośne wyroby Ö pirotechniczne Õ spełniają odpowiednie wymagania Ö niniejszej Õ dyrektywy. Producent lub importer musi umieścić oznakowanie CE na każdym wyrobie pirotechnicznym i sporządza pisemną deklarację zgodności. Oznakowaniu CE musi towarzyszyć numer identyfikacyjny jednostki notyfikowanej odpowiedzialnej za kontrole określone w pkt 4.

2.           Ö Produkcja Õ

Producent musi stosować Ö posiada Õ zatwierdzony system jakości projektowania, produkcji oraz Ö kontroli gotowych produktów i badania wyrobów pirotechnicznych zgodnie z Õ końcowego odbioru i kontroli określony w pkt 3 i musi podlegać kontrolom określonym w Ö nadzorowi zgodnie z Õ pkt 4.

3.           System zapewnienia jakości

3.1         Producent musi złożyć Ö składa Õ do Ö wybranej przez siebie Õ jednostki notyfikowanej wniosek o przeprowadzenie oceny Ö jego Õ systemu zapewnienia jakości w stosunku do określonych Ö odniesieniu do danych Õ wyrobów pirotechnicznych.

Wniosek zawiera:

a) wszystkie odpowiednie informacje na temat przewidzianej klasy produktu pirotechnicznego;

ò nowy

a)      nazwę i adres producenta;

b)      dokumentację techniczną dla jednego modelu każdej klasy wyrobów pirotechnicznych, które mają być wytwarzane. Dokumentacja techniczna zawiera jako minimum, w stosownych przypadkach, następujące elementy:

– opis ogólny wyrobu pirotechnicznego;

– projekt koncepcyjny i rysunki dotyczące produkcji oraz schematy elementów, podzespołów, obwodów itd.;

– opisy i wyjaśnienia, niezbędne do zrozumienia tych rysunków i schematów oraz działania wyrobu pirotechnicznego;

– wykaz norm zharmonizowanych lub innych właściwych specyfikacji technicznych, do których odniesienia opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, stosowanych w całości lub częściowo, oraz opisy rozwiązań przyjętych w celu spełnienia zasadniczych wymagań bezpieczeństwa niniejszej dyrektywy, jeżeli takie normy zharmonizowane nie zostały zastosowane. W przypadku częściowego zastosowania norm zharmonizowanych w dokumentacji technicznej określa się, które części zostały zastosowane;

– wyniki wykonanych obliczeń projektowych, przeprowadzonych badań itp.;

– sprawozdania z badań;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

c)      b) dokumentację dotyczącą systemu zapewniania jakości.;

ò nowy

d)      pisemną deklarację, że ten sam wniosek nie został złożony w żadnej innej jednostce notyfikowanej.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

3.2         System zapewniania jakości musi gwarantować Ö zapewnia Õ zgodność produktu Ö wyrobów pirotechnicznych Õ z odpowiednimi wymaganiami niniejszej dyrektywy.

Wszystkie założenia Ö elementy Õ, wymagania i przepisy przyjęte przez producenta Ö są Õ muszą być udokumentowane w systematyczny i uporządkowany sposób w formie spisanych zasad postępowania, procedur i instrukcji. Dokumentacja systemu zapewniania jakości musi pozwalać na Ö umożliwia Õ spójną interpretację programów zapewnienia jakości, planów, instrukcji i zapisów związanych z systemem zapewnienia jakości.

Musi ona wW szczególności zawierać Ö ona Õ odpowiedni opis następujących punktów:

(a) cele jakości oraz struktura organizacyjna, obowiązki i uprawnienia kierownictwa w odniesieniu do projektu i jakości produktu Ö wyrobów pirotechnicznych Õ;

(b) specyfikacjae technicznae konstrukcji Ö projektu Õ, łącznie z zastosowanymi normami Ö , które będą stosowane Õ, a także, w przypadku gdy normy, o których mowa w art. 8 niniejszej dyrektywy, Ö odpowiednie normy zharmonizowane lub specyfikacje techniczne nie zostaną w pełni zastosowane Õ nie zostały w pełni spełnione, opis środków gwarantujących, że odpowiednie Ö , które zostaną podjęte w celu zapewnienia spełnienia Õ zasadniczeych wymaganiań Ö bezpieczeństwa niniejszej Õ dyrektywy są spełnione;

(c) techniki kontroli i sprawdzania gotowego produktu Ö kontrola projektu oraz techniki jego weryfikacji, procesy Õ procedury i systematyczne środki Ö działania, jakie będą podejmowane podczas projektowania wyrobów pirotechnicznych Õ, zastosowane przy wytwarzaniu produktu należącegoych do określonej klasy Ö danej klasy wyrobów pirotechnicznych Õ;

(d) odpowiednie metody wytwarzania Ö techniki produkcyjne Õ, kontroli jakości i zapewniania jakości, zastosowane Ö procesy Õ procedury i systematyczne działania Ö , jakie będą podejmowane Õ;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(e) kontrole Ö badania i testy, które będą Õ przeprowadzane przed, w trakcie i po procesie produkcji oraz badania, z zaznaczeniem ich częstotliwości;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

ð nowy

(f) zapisy związane z systemem zapewnienia Ö dotyczące Õ jakości, takie jak sprawozdania z inspekcji, dane uzyskane podczas badań, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji Ö odpowiedniego personelu Õ pracowników przeprowadzających badania i testyitd.Ö itd. Õ;

(g) środki monitorowania, czy osiągnięto zakładaną jakość projektowania Ö wymaganą jakość projektu Õ i produktu, a także skuteczność działania systemu zapewniania jakości.

3.3         Jednostka notyfikowana musi ocenića system zapewnienia jakości w celu stwierdzenia, czy spełnia on wymagania Ö , o których mowa Õ określone w pkt 3.2.

Ö Zakłada ona zgodność z tymi wymaganiami w odniesieniu do elementów Õ W przypadku systemówu zapewniania jakości, które stosują odpowiednie zharmonizowane normy, zakłada on spełnienie tych wymagań Ö zgodnych z odpowiednimi specyfikacjami normy krajowej wdrażającej odnośną normę zharmonizowaną lub specyfikację techniczną Õ.

Ö Oprócz doświadczenia w zakresie systemów zarządzania jakością zespół audytowy ma co najmniej jednego członka ÕW skład zespołu audytorów powinien wchodzić przynajmniej jeden członek z doświadczeniem w ocenie technologii danego produktu Ö z zakresu oceny w dziedzinie danego produktu i technologii danego produktu, a także znajomością odpowiednich wymagań niniejszej dyrektywy. Õ. Procedura oceny Ö Audyt Õ obejmuje także wizytę inspekcyjną Ö oceniającą Õ w zakładzie producenta. ð Zespół audytowy dokonuje przeglądu dokumentacji technicznej, o której mowa w pkt 3.1 lit. b) w celu weryfikacji zdolności producenta do zidentyfikowania odnośnych wymagań niniejszej dyrektywy oraz do przeprowadzenia koniecznych badań zapewniających zgodność wyrobu pirotechnicznego z tymi wymaganiami ï

Należycie uzasadniona decyzja dotycząca oceny musi być notyfikowana producentowiÖ O decyzji powiadamia się producenta Õ.

Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać wyniki badania Ö wnioski z audytu oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ.

3.4         Producent zobowiązuje Ö podejmuje Õ się do wypełniania zobowiązań wynikających z tak zatwierdzonego systemu zapewniania jakości oraz utrzymywania go na właściwym i skutecznym poziomie Ö w taki sposób, aby pozostawał odpowiedni oraz wydajny Õ.

3.5         Producent lub jego autoryzowany pełnomocnik Ö na bieżąco Õ informuje jednostkę notyfikowaną, która zatwierdziła system zapewnienia jakości, o każdej proponowanej zmianie Ö wszelkich zamierzonych modyfikacjach Õ systemu zapewnienia jakości.

Jednostka notyfikowana musi ocenića proponowane zmiany i decyduje, czy zmieniony Ö zmodyfikowany Õ system zapewnienia jakości będzie wciąż spełniać wymagania określone Ö , o których mowa Õ w pkt 3.2, czy też wymagana Ö konieczna Õ jest jego ponowna ocena.

Należycie uzasadnionaÖ Powiadamia ona producenta o swojej Õ decyzjai musi być notyfikowana producentowi. Musi ona Ö Powiadomienie Õ zawierać wyniki badania Ö wnioski z badania oraz uzasadnioną decyzję dotyczącą dokonanej oceny Õ.

4.           Monitorowanie WE Ö Nadzór Õ, za którey odpowiedzialna jest jednostka notyfikowana

4.1         Celem monitorowania WE Ö nadzoru Õ jest upewnienie się, że producent należycie wypełnia zobowiązania wynikające z zatwierdzonego systemu zapewnienia jakości.

4.2         Ö Do celów oceny Õ Pproducent umożliwia jednostce notyfikowanej dostęp w celach inspekcyjnych do pomieszczeń projektowych, wytwórczych, kontrolnych, inspekcyjnych i magazynowych oraz przekazuje Ö do miejsc produkcji, kontroli, badań i magazynowania oraz zapewnia Õ jej wszelkie niezbędne informacje, w szczególności:

(a) dokumentację dotyczącą systemu zapewnienia jakości;

(b) zapisy związane z systemem zapewniania Ö dotyczące Õ jakości w dziedzinie badań i rozwoju Ö przewidziane w projektowej części systemu jakości Õ , takie jak wyniki analiz, obliczeń, badań itp.;

(c) zapisy związane z systemem Ö dotyczące Õ jakości w dziedzinie produkcji, Ö przewidziane w produkcyjnej części systemu jakości, Õ takie jak sprawozdania z inspekcji Ö i Õ dane uzyskane podczas testów Ö badań Õ, dane dotyczące Ö wzorcowania Õ kalibracji urządzeń, dane Ö sprawozdania Õ dotyczące kwalifikacji pracowników przeprowadzających badania i testy Ö odpowiedniego personelu Õ itd.

4.3         Jednostka notyfikowana przeprowadza okresowe audyty w celu upewnienia się, że producent utrzymuje i stosuje system zapewnienia jakości, oraz przekazuje producentowi sprawozdanie z audytu.

4.4         Jednostka notyfikowana może dodatkowo składać producentowi niezapowiedziane wizyty. Podczas takich wizyt jednostka notyfikowana może Ö , w razie konieczności, Õ przeprowadzać badania Ö wyrobów pirotechnicznych Õ lub zlecać ich przeprowadzenie w celu zweryfikowania, czy system zapewnienia jakości funkcjonuje prawidłowo. Jednostka notyfikowana przekazuje producentowi sprawozdanie z wizyty i, jeżeli przeprowadzono badaniea, sprawozdanie z badaniań.

ò nowy

5.           Oznakowanie zgodności i deklaracja zgodności

5.1         Producent umieszcza wymagane oznakowanie zgodności określone w niniejszej dyrektywie i, na odpowiedzialność jednostki notyfikowanej, o której mowa w pkt 3.1, jej numer identyfikacyjny na każdym egzemplarzu wyrobu pirotechnicznego spełniającym odnośne wymagania niniejszej dyrektywy.

5.2         Producent sporządza pisemną deklarację zgodności dla każdego modelu wyrobu pirotechnicznego i przechowuje ją do dyspozycji organów krajowych przez okres 10 lat po wprowadzeniu wyrobu pirotechnicznego do obrotu. Deklaracja zgodności identyfikuje model wyrobu pirotechnicznego, dla którego została sporządzona.

Kopia deklaracji zgodności zostaje udostępniona na żądanie właściwych organów.

ê 2007/23/WE (dostosowany)

56.         Przez okres co najmniej 10 lat od daty wytworzenia ostatniego wyrobu Ö wprowadzenia produktu do obrotu Õ producent musi przechowywać Ö przechowuje Õ do dyspozycji organów krajowych:

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(a) dokumentację Ö techniczną, o której mowa Õ określoną w pkt 3.1 lit. b);

(b) dokumentację dotyczącą zmian określonych Ö systemu jakości, o której mowa Õ w pkt 3.41 akapit drugi;

ò nowy

(c) zatwierdzoną zmianę, o której mowa w pkt 3.5;

ê 2007/23/WE (dostosowany)

(d) (c) decyzje i sprawozdania jednostki notyfikowanej, określone Ö o których mowa Õ w pkt 3.45, akapit czwarty oraz w pkt 4.3 i 4.4.

67.         Każda jednostka notyfikowana przekazuje pozostałym jednostkom notyfikowanym odpowiednie informacje dotyczące Ö informuje odnośne organy notyfikujące o Õ wydanych lub cofniętych zatwierdzeńniach systemów zapewniania jakości. Ö oraz, okresowo lub na żądanie, udostępnia odnośnym organom notyfikującym wykaz zatwierdzeń systemów jakości, których wydania odmówiono, które zawieszono lub poddano innym ograniczeniom. Õ

ò nowy

Każda jednostka notyfikowana informuje pozostałe jednostki notyfikowane o zatwierdzeniach systemów jakości, których wydania odmówiła, które cofnęła lub zawiesiła, oraz na żądanie, o zatwierdzeniach systemów jakości, które wydała.

ê 2007/23/WE

ð nowy

ZAŁĄCZNIK III

Minimalne kryteria, które powinny być uwzględniane przez państwa członkowskie w stosunku do jednostek odpowiedzialnych za ocenę zgodności

1. Jednostka, jej dyrektor i personel odpowiedzialny za przeprowadzanie badań sprawdzających nie mogą być projektantami, producentami, dostawcami, instalatorami lub importerami wyrobów pirotechnicznych, które kontrolują, ani też upoważnionymi przedstawicielami żadnej z tych stron. Nie mogą oni też angażować się, bezpośrednio lub jako upoważnieni przedstawiciele, w projektowanie, konstruowanie, sprzedaż, konserwację lub import takich wyrobów. Nie wyklucza to możliwości wymiany informacji technicznych między producentem a jednostką.

2. Jednostka i jej personel przeprowadzają badania weryfikacyjne z najwyższym stopniem uczciwości zawodowej i technicznej kompetencji i nie podlegają żadnym naciskom ani wpływom, szczególnie finansowym, które mogłyby oddziaływać na ich ocenę lub wyniki inspekcji, szczególnie ze strony osób lub grup osób zainteresowanych wynikami weryfikacji.

3. Jednostka ma do dyspozycji niezbędny personel i posiada niezbędne wyposażenie umożliwiające jej prawidłową realizację zadań administracyjnych i technicznych związanych z weryfikacją; ma również dostęp do sprzętu wymaganego do szczególnej weryfikacji.

4. Personel odpowiedzialny za kontrolę posiada:

            a) gruntowne przeszkolenie techniczne i zawodowe;

            b) zadowalającą znajomość wymagań związanych z przeprowadzanymi przez niego badaniami i odpowiednie doświadczenie w ich przeprowadzaniu;

            c) umiejętność sporządzania certyfikatów, protokołów i sprawozdań wymaganych w celu uwierzytelnienia przeprowadzonych testów.

5. Zagwarantowana jest bezstronność personelu przeprowadzającego inspekcje. Jego wynagrodzenie nie zależy od liczby przeprowadzonych testów ani od wyników takich testów.

6. Jednostka jest ubezpieczona od odpowiedzialności cywilnej, chyba że odpowiedzialność ponosi państwo zgodnie z przepisami prawa krajowego lub samo państwo członkowskie jest bezpośrednio odpowiedzialne za badania.

7. Personel jednostki jest zobowiązany do zachowania tajemnicy zawodowej w odniesieniu do wszystkich informacji uzyskanych podczas wykonywania swych zadań (z wyjątkiem udzielania ich właściwym władzom administracyjnym państwa, w którym jednostka ta prowadzi swoją działalność) w ramach niniejszej dyrektywy lub wszelkich innych przepisów prawa krajowego, które ją wykonują.

ê 2007/23/WE

ð nowy

ZAŁĄCZNIK IV

Oznakowanie zgodności

Oznakowanie zgodności CE składa się z liter „CE” w następującej formie:

W przypadku zmniejszenia lub powiększenia oznakowania CE należy zachować proporcje powyższego rysunku.

é

ZAŁĄCZNIK III

Terminy transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania

Dyrektywa || Termin transpozycji || Data rozpoczęcia stosowania

2007/23/WE || 4 stycznia 2010 r. || 4 lipca 2010 r. (wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 1, 2 i 3) 4 lipca 2013 r. (wyroby pirotechniczne widowiskowe klasy 4, pozostałe wyroby pirotechniczne i wyroby pirotechniczne przeznaczone do użytku teatralnego)

ZAŁĄCZNIK IV

tabela korelacji

Dyrektywa 2007/23/WE || Niniejsza dyrektywa

Artykuł 1 ust. 1 || Artykuł 1 ust. 1

Artykuł 1 ust. 2 || Artykuł 1 ust. 2

Artykuł 1 ust. 3 || Artykuł 2 ust. 1

Artykuł 1 ust. 4 lit. a) || Artykuł 2 ust. 2 lit. a)

Artykuł 1 ust. 4 lit. b) || Artykuł 2 ust. 2 lit. b)

Artykuł 1 ust. 4 lit. c) || Artykuł 2 ust. 2 lit. c)

Artykuł 1 ust. 4 lit. d) || Artykuł 2 ust. 2 lit. d)

Artykuł 1 ust. 4 lit. e) || Artykuł 2 ust. 2 lit. e)

Artykuł 1 ust. 4 lit. f) || Artykuł 2 ust. 2 lit. f) oraz art. 3 ust. 5

Artykuł 2 ust. 1 || Artykuł 3 ust. 1

Artykuł 2 ust. 2 zdanie pierwsze || Artykuł 3 ust. 7

Artykuł 2 ust. 2 zdanie drugie || Artykuł 2 ust. 2 lit. g)

Artykuł 2 ust. 3 || Artykuł 3 ust. 2

Artykuł 2 ust. 4 || Artykuł 3 ust. 3

Artykuł 2 ust. 5 || Artykuł 3 ust. 4

Artykuł 2 ust. 6 || Artykuł 3 ust. 9

Artykuł 2 ust. 7 || Artykuł 3 ust. 10

Artykuł 2 ust. 8 || Artykuł 3 ust. 11

Artykuł 2 ust. 9 || Artykuł 3 ust. 14

Artykuł 2 ust. 10 || Artykuł 3 ust. 6

- || Artykuł 3 ust. 8

- || Artykuł 3 ust. 12

- || Artykuł 3 ust. 13

- || Artykuł 3 ust. 15-22

Artykuł 3 ust. 1 || Artykuł 6 ust. 1

Artykuł 3 ust. 2 || Artykuł 6 ust. 2

Artykuł 4 (tytuł) || Artykuły 8, 11, 12 (tytuły)

Artykuł 4 ust. 1 || Artykuł 8 ust. 1

Artykuł 4 ust. 2 akapit pierwszy || Artykuł 11 ust. 1-4 i art. 13

Artykuł 4 ust. 2 akapit drugi || Artykuł 13

Artykuł 4 ust. 3 || Artykuł 12 ust. 1 i art. 12 ust. 2 akapit pierwszy

- || Artykuł 12 ust. 2 akapit drugi

- || Artykuł 12 ust. 3

- || Artykuł 12 ust. 4

- || Artykuł 12 ust. 5

Artykuł 4 ust. 4 lit. a) || Artykuł 8 ust. 2 akapit pierwszy

Artykuł 4 ust. 4 lit. b) || Artykuł 8 ust. 2 akapit drugi i art. 8 ust. 5

- || Artykuł 8 ust. 3-7

- || Artykuł 14

Artykuł 5 ust. 1 || Artykuł 5

Artykuł 5 ust. 2 || -

Artykuł 6 ust. 1 || Artykuł 4 ust. 1

Artykuł 6 ust. 2 || Artykuł 4 ust. 2

Artykuł 6 ust. 3 || Artykuł 4 ust. 3

Artykuł 6 ust. 4 || Artykuł 4 ust. 4

Artykuł 7 ust. 1 || Artykuł 7 ust. 1

Artykuł 7 ust. 2 || Artykuł 7 ust. 2

Artykuł 7 ust. 3 || Artykuł 7 ust. 3

Artykuł 8 ust. 1 || -

Artykuł 8 ust. 2 || Artykuł 15 akapit drugi

Artykuł 8 ust. 3 zdanie pierwsze || -

Artykuł 8 ust. 3 zdanie drugie || Artykuł 15

Artykuł 8 ust. 3 zdanie trzecie || -

Artykuł 8 ust. 4 || -

Artykuł 9 || Artykuł 16

- || Artykuł 17

Artykuł 10 ust. 1 || Artykuły 20 i 29 ust. 1

Artykuł 10 ust. 2 || Artykuł 29 ust. 2

Artykuł 10 ust. 3 || Artykuły 24 i 25

Artykuł 10 ust. 4 || Artykuł 30 ust. 1

Artykuł 10 ust. 5 || Artykuł 30 ust. 2

Artykuł 10 ust. 6 || -

- || Artykuły 21 i 23

- || Artykuły 26-28

|| Artykuły 31-36

Artykuł 11 ust. 1 || Artykuł 19 ust. 1

Artykuł 11 ust. 2 || Artykuł 18

Artykuł 11 ust. 3 || Artykuł 18

- || Artykuł 19 ust. 2

|| Artykuł 19 ust. 3

- || Artykuł 19 ust. 4

Artykuł 12 ust. 1 || Artykuł 9 ust. 1

Artykuł 12 ust. 2 || Artykuł 9 ust. 2

Artykuł 12 ust. 3 || Artykuł 9 ust. 3

Artykuł 12 ust. 4 || Artykuł 9 ust. 4

Artykuł 12 ust. 5 || Artykuł 9 ust. 5

Artykuł 12 ust. 6 || -

Artykuł 13 ust. 1 || Artykuł 10 ust. 1

Artykuł 13 ust. 2 || Artykuł 10 ust. 2

Artykuł 13 ust. 3 || Artykuł 10 ust. 3

Artykuł 14 ust. 1 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 14 ust. 2 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 14 ust. 3 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 14 ust. 4 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 14 ust. 5 || Artykuł 37 ust. 2

Artykuł 14 ust. 6 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 14 ust. 7 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 15 || Artykuł 38 ust. 1 akapit pierwszy

- || Artykuł 38 ust. 1 akapit drugi, trzeci, czwarty

- || Artykuł 38 ust. 2-8

Artykuł 16 ust. 1 || Artykuł 39 ust. 1 akapit pierwszy

Artykuł 16 ust. 2 || Artykuł 39 ust. 2 i 3

Artykuł 16 ust. 3 || Artykuł 41 ust. 1 lit. a)

- || Artykuł 39 ust. 1 akapit drugi

- || Artykuł 40

- || Artykuł 41

Artykuł 17 ust. 1 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 17 ust. 2 || Artykuł 37 ust. 1

Artykuł 18 ust. 1 || Artykuł 42

Artykuł 18 ust. 2 || Artykuł 44

- || Artykuł 43

Artykuł 19 ust. 1 || Artykuł 45 ust. 1

Artykuł 19 ust. 2 || -

Artykuł 19 ust. 3 akapit pierwszy || Artykuł 45 ust. 2

Artykuł 19 ust. 3 akapit drugi || -

Artykuł 20 || Artykuł 46

- || Artykuł 47 ust. 1

Artykuł 21 ust. 1 || Artykuł 48 ust. 1

Artykuł 21 ust. 2 zdanie pierwsze || -

Artykuł 21 ust. 2 zdanie drugie || Artykuł 48 ust. 2

Artykuł 21 ust. 3 || Artykuł 48 ust. 3

Artykuł 21 ust. 4 || Artykuł 48 ust. 4

Artykuł 21 ust. 5 || Artykuł 47 ust. 2 i 3

Artykuł 21 ust. 6 || Artykuł 47 ust. 4

- || Artykuł 49

Artykuł 22 || Artykuł 50

Artykuł 23 || Artykuł 51

Załącznik I sekcja 1 || Załącznik I sekcja 1

Załącznik I sekcja 2 || Załącznik I sekcja 2

Załącznik I sekcja 3 || Załącznik I sekcja 3

Załącznik I sekcja 4 lit. a) || Załącznik I sekcja 4

Załącznik I sekcja 4 lit. b) || Załącznik I sekcja 4

Załącznik I sekcja 5 || Załącznik I sekcja 5

Załącznik II sekcja 1 || Załącznik II sekcja 1

Załącznik II sekcja 2 || Załącznik II sekcja 2

Załącznik II sekcja 3 || Załącznik II sekcja 3

Załącznik II sekcja 4 || Załącznik II sekcja 4

Załącznik II sekcja 5 || Załącznik II sekcja 5

Załącznik II sekcja 6 || Załącznik II sekcja 6

Załącznik III || Artykuł 24

Załącznik IV || Artykuł 18

- || Załącznik III

- || Załącznik IV

[1]               Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady, Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów, COM(2011) 206 wersja ostateczna.

[2]               COM(2011) 315 wersja ostateczna.

[3]               Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

[4]               Dz.U. C 77 z 28.3.2002.

[5]               Dz.U. C […].

[6]               Dz.U. L 154 z 14.6.2007, s. 1.

[7]               Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 30.

[8]               Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 82.

[9]               Dz.U. L 121 z 15.5.1993, str. 20. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

[10]             Dz.U. L 10 z 14.1.1997, str. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/105/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 97).

[11]             Dz.U. L 46 z 17.2.1997, str. 25. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 53).

[12]             ðDz.U. L 170 z 30.6.2009, s. 1. ï

[13]             Dz.U. C 136 z 04.06.1985, str. 1.

[14]             Dz.U. L […] z […], s. […].

[15]             Dz.U. C 91 z 16.04.2003, str. 7.

[16]             Dz.U. L 204 z 21.07.1998, s. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem przystąpienia z 2003 r.

[17]             Dz.U. L 220 z 30.08.1993, s. 23.

[18]             Dz.U. L 210 z 7.8.1985, str. 29. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 1999/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 141 z 4.6.1999, str. 20).

[19]             Dz.U. L 184 z 17.07.1999, s. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).

[20]             Dz.U. L 55 z 28.2.2011, s. 13.

[21]             Dz.U. C 321 z 31.12.2003, str. 1.

[22]             Dz.U. L 187 z 16.7.1988, str. 1.

[23]             Dz.U. L 212 z 7.8.2001, str. 24.

[24]             Dz.U. L 136 z 29.5.2007, s. 3.