52010PC0119




[pic] | KOMISJA EUROPEJSKA |

Bruksela, dnia 31.3.2010

KOM(2010) 119 wersja ostateczna

2010/0074 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie inicjatywy obywatelskiej

{SEK(2010) 370}

UZASADNIENIE

1. KONTEKST WNIOSKU

Traktat o Unii Europejskiej obok demokracji pośredniej, stanowiącej fundament Unii Europejskiej, wprowadza całkowicie nowy wymiar demokracji – demokrację uczestniczącą. Wzmacnia on obywatelstwo Unii oraz uznaje prawo każdego obywatela do uczestniczenia w życiu demokratycznym Unii. Podtrzymuje najważniejsze standardy dialogu obywatelskiego, które muszą spełniać instytucje, oraz kodyfikuje istniejącą praktykę Komisji w zakresie przeprowadzania szeroko zakrojonych konsultacji społecznych. Co więcej, wprowadza do demokratycznego funkcjonowania Unii ważną innowację poprzez zapewnienie prawa inicjatywy obywatelskiej, na mocy którego milion obywateli może zwrócić się do Komisji o przedłożenie określonych wniosków legislacyjnych.

Powyższe nowe postanowienie stanowi znaczący postęp w życiu demokratycznym Unii. Zapewnia wyjątkową możliwość zbliżenia Unii do obywateli oraz wspierania szerszej transgranicznej debaty na temat zagadnień dotyczących polityki UE poprzez zrzeszanie obywateli z szeregu krajów w celu wsparcia jednej określonej kwestii.

Należy jednak podkreślić, że inicjatywa obywatelska jest inicjatywą dotyczącą ustalania programu działań. Nie wpływa ona na prawo inicjatywy Komisji, zobowiązuje natomiast Komisję jako kolegium do poważnego rozważania wniosków złożonych w ramach inicjatywy obywatelskiej.

Najważniejsze cechy inicjatywy obywatelskiej zostały wpisane w Traktat. Traktat zawiera w szczególności wymóg, zgodnie z którym liczba sygnatariuszy inicjatywy obywatelskiej musi wynosić co najmniej milion oraz muszą oni pochodzić ze znacznej liczby państw członkowskich. Inicjatywa musi także mieścić się w uprawnieniach Komisji oraz dotyczyć spraw, w odniesieniu do których, zdaniem obywateli, stosowanie Traktatów wymaga aktu prawnego Unii.

W praktyce Traktat pozostawia jednak określenie w drodze rozporządzenia procedur i warunków dotyczących sposobu funkcjonowania inicjatywy obywatelskiej w kompetencji Parlamentu Europejskiego i Rady, stanowiących zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą.

Aby wykorzystać możliwości zapewnione w nowym postanowieniu oraz w pełni wydobyć ich potencjał, procedury i warunki dotyczące inicjatywy obywatelskiej muszą ułatwiać jej wykonywanie, zapewniając jednocześnie poszanowanie ducha postanowień Traktatu.

W związku z tym zasady przewodnie dla przedmiotowego wniosku są następujące:

- warunki powinny zapewnić reprezentatywność inicjatyw obywatelskich pod kątem interesu Unii, gwarantując jednocześnie, że korzystanie z instrumentu będzie proste;

- procedury powinny być proste i przyjazne użytkownikowi, zapobiegając jednocześnie oszustwom i nadużyciom w odniesieniu do systemu, oraz nie powinny nakładać zbędnych obciążeń administracyjnych na państwa członkowskie.

2. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI

Z uwagi na znaczenie nowego postanowienia Traktatu dla obywateli, społeczeństwa obywatelskiego i zainteresowanych stron w całej UE oraz ze względu na złożoność niektórych kwestii, które mają zostać podjęte, Komisja rozpoczęła szeroko zakrojone konsultacje społeczne wraz z przyjęciem zielonej księgi w dniu 11 listopada 2009 r.[1]. W ramach konsultacji otrzymano 300 odpowiedzi od szerokiej grupy zainteresowanych stron, w tym od pojedynczych obywateli, organizacji i władz publicznych. Ponadto w dniu 22 lutego 2010 r. w Brukseli odbyło się otwarte posiedzenie dla wszystkich respondentów, którzy udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w zielonej księdze.

2.1. Uwagi ogólne

Odpowiedzi na pytania zawarte w zielonej księdze uwydatniają potrzebę opracowania procedur i warunków odnośnie do inicjatywy obywatelskiej, które będą proste, przyjazne użytkownikowi i dostępne dla wszystkich obywateli UE oraz proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej.

Odpowiedzi potwierdzają także, że niezbędny jest szereg wymogów w celu zapewnienia wiarygodności instrumentu oraz zapobieżenia jego nadużywaniu oraz że wymogi te powinny gwarantować jednolite warunki dla wspierania inicjatywy obywatelskiej w całej UE.

2.2. Zapewnienie reprezentatywności inicjatyw obywatelskich pod kątem interesu Unii

W odniesieniu do minimalnej liczby państw członkowskich, z których muszą pochodzić obywatele popierający inicjatywę obywatelską, wielu respondentów zgodziło się, że próg jednej trzeciej państw członkowskich jest odpowiedni. Znaczne poparcie, głównie wśród organizacji, otrzymał także niższy próg, przede wszystkim próg jednej czwartej państw członkowskich.

Ponadto odpowiedzi potwierdziły potrzebę określenia wśród sygnatariuszy inicjatywy obywatelskiej minimalnej liczby obywateli pochodzących z każdego z powyższych państw członkowskich. Wielu respondentów zgodziło się, że próg 0,2 % populacji jest odpowiedni. Inni opowiadali się za obniżeniem progu, argumentując, że jego celem powinno być zapobieganie nadużyciom, ale nie powinien być on postrzegany jako bariera w przedstawianiu inicjatyw. Ponadto szereg respondentów poparło całkowicie odmienne podejście do określenia progu, argumentując, iż ustalanie jednolitego wskaźnika procentowego dla wszystkich państw członkowskich nie jest sprawiedliwe, ponieważ o wiele łatwiej jest, na przykład, zebrać deklaracje poparcia 1 000 obywateli (stanowiących 0,2 % populacji) w Luksemburgu niż 160 000 w Niemczech i w związku z tym łatwiej jest liczyć małe państwa członkowskie niż duże.

2.3. Wymogi w zakresie zbierania i kontroli deklaracji poparcia

Respondenci ogólnie popierają koncepcję wspólnych wymogów proceduralnych w zakresie zbierania i kontroli deklaracji poparcia w celu zapewnienia jednolitego procesu w całej UE i uniknięcia konieczności przestrzegania przez organizatorów odmiennych przepisów obowiązujących w każdym z państw członkowskich.

Co więcej, większość respondentów nie chce nałożenia żadnych szczególnych ograniczeń w odniesieniu do sposobu zbierania deklaracji poparcia oraz opowiada się za tym, aby obywatele Unii mogli podpisywać się pod inicjatywą w każdym miejscu – na przykład na ulicy – niezależnie od miejsca zamieszkania lub pochodzenia.

Respondenci prawie jednomyślnie zwrócili się o umożliwienie obywatelom wyrażania swojego poparcia dla inicjatywy drogą internetową.

Konsultacje potwierdziły także, że należy określić termin ograniczający okres zbierania deklaracji poparcia dla danej inicjatywy. Większość respondentów zgodziła się, że termin jednego roku jest odpowiedni, chociaż wielu respondentów poparło również okres dłuższy (18 miesięcy) lub krótszy (6 miesięcy).

Respondenci popierają zasadniczo opcję obowiązkowego systemu rejestracji proponowanych inicjatyw na specjalnej stronie internetowej udostępnionej przez Komisję Europejską przed rozpoczęciem procesu zbierania podpisów. Uważają, że umożliwi ona przeprowadzanie działań następczych w odniesieniu do trwających inicjatyw oraz dostarczy narzędzia służące komunikacji i przejrzystości.

Ponadto respondenci poparli zasadniczo ustalenie minimalnej granicy wieku, jaki trzeba osiągnąć, aby móc poprzeć europejską inicjatywę obywatelską, a wielu z nich uznało, że powinna być ona związana z wiekiem uprawniającym do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Niektórzy respondenci opowiadali się jednak za ustaleniem minimalnej granicy wieku 16 lat, podkreślając, że inicjatywy obywatelskie nie są wyborami, lecz jedynie inicjatywami dotyczącymi ustalania programu działań oraz że określenie stałej minimalnej granicy 16 lat dla całej UE sprzyjałoby większemu zainteresowaniu i szerszej debacie wśród młodych ludzi na temat kwestii europejskich.

2.4. Badanie inicjatyw przez Komisję

Respondenci zasadniczo zgadzają się, że termin 6 miesięcy na zbadanie przez Komisję inicjatywy obywatelskiej i wydanie opinii w jej sprawie jest odpowiedni.

W ramach konsultacji przedstawiono jednak różne punkty widzenia w odniesieniu do kwestii dopuszczalności proponowanych inicjatyw.

Wielu respondentów uważa, że dopuszczalność inicjatywy obywatelskiej należy sprawdzać przed zebraniem wszystkich deklaracji poparcia, aby uniknąć trwonienia środków oraz rozczarowania obywateli, którzy przystąpili do udanej, ale ostatecznie niedopuszczalnej inicjatywy. Niektóre władze publiczne wyraziły także obawy odnośnie do konieczności wykorzystania środków publicznych do celów przeprowadzania kontroli inicjatyw, które ostatecznie okazałyby się niedopuszczalne.

Inni respondenci natomiast sprzeciwiają się kontroli dopuszczalności w trybie ex-ante , argumentując, że wywołana w ramach inicjatywy debata na szczeblu europejskim jest ważniejsza niż wynik końcowy. Uważają, że byłoby niewłaściwe, gdyby Komisja miała już od samego początku możliwość niedopuszczenia do przeprowadzenia debaty lub kampanii społecznej dotyczącej inicjatywy obywatelskiej, nawet jeżeli jej przedmiot nie wchodzi w zakres jej uprawnień.

3. GŁÓWNE ELEMENTY WNIOSKU

3.1. Minimalna liczba państw członkowskich (art. 7)

We wniosku ustala się minimalny próg na poziomie jednej trzeciej państw członkowskich. Stanowi to nawiązanie do innych postanowień Traktatu, zgodnie z którymi dziewięć lub jedna trzecia państw członkowskich wystarcza, aby zapewnić, że interes Unii jest reprezentowany. Próg ten jest stosowany w przypadku postanowień dotyczących „wzmocnionej współpracy”, które stanowią, że uczestniczyć w niej musi „co najmniej dziewięć państw członkowskich”[2]. Jest on stosowany także jako próg konieczny do rozpoczęcia procedury pomocniczości przewidzianej w art. 7 ust. 2 załączonego do Traktatów protokołu w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.

Powyższy próg znalazł również odzwierciedlenie w wynikach konsultacji społecznych.

3.2. Minimalna liczba obywateli przypadająca na jedno państwo członkowskie (art. 7 i załącznik I)

W związku z argumentem podniesionym podczas konsultacji, zgodnie z którym jednolity wskaźnik procentowy dla wszystkich państw członkowskich nie byłby sprawiedliwy, we wniosku przewidziano stały próg dla każdego z państw członkowskich, który jest degresywnie proporcjonalny do liczby ludności każdego z nich, z progiem minimalnym i pułapem.

W celu zapewnienia, że powyższe progi opierają się na obiektywnych kryteriach, Komisja przyjęła za ich podstawę wielokrotność liczby członków Parlamentu Europejskiego dla każdego z państw członkowskich[3]. Wybrano wielokrotność wynoszącą 750 – z jednej strony w celu odzwierciedlenia wniosków wielu zainteresowanych stron, aby ustalić próg na poziomie poniżej 0,2 % liczby ludności, a drugiej strony w celu uwzględnienia zastrzeżeń, że w małych państwach członkowskich próg nie powinien być zbyt niski. W przypadku przyjęcia mnożnika równego 750 próg dla ponad połowy państw członkowskich będzie niższy lub znacznie niższy niż 0,2 % liczby ludności, podczas gdy próg dla mniejszych państw członkowskich będzie wyższy.

Powyższy system zapewni zatem proporcjonalnie mniejszą liczbę sygnatariuszy w przypadku dużych państw i proporcjonalnie większą liczbę sygnatariuszy w przypadku małych państw.

3.3. Minimalny wiek (art. 3 ust. 2)

W świetle wyniku konsultacji we wniosku ustala się wiek minimalny, którym jest wiek uprawniający obywateli do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

3.4. Rejestracja proponowanych inicjatyw (art. 4)

We wniosku przewiduje się obowiązkowy system rejestracji proponowanych inicjatyw w internetowym rejestrze udostępnionym przez Komisję. Stanowi to odzwierciedlenie ogólnej przychylnej opinii dotyczącej takiego rozwiązania wyrażonej podczas konsultacji. Sama rejestracja nie wiąże się z udzieleniem przez Komisję poparcia dla proponowanej inicjatywy obywatelskiej.

3.5. Procedury i warunki zbierania deklaracji poparcia (art. 5 i 6)

Wniosek nie określa żadnych ograniczeń w odniesieniu do metody zbierania deklaracji poparcia. Jest to zgodne z opinią wyrażoną przez większość zainteresowanych stron, że proces zbierania deklaracji powinien być swobodny.

Co więcej, w świetle odpowiedzi uzyskanych w ramach konsultacji we wniosku zapewniono również możliwość zbierania deklaracji poparcia on-line . W celu zapewnienia, że autentyczność deklaracji poparcia zbieranych on-line będzie taka sama, jak w przypadku deklaracji zebranych w formie papierowej, oraz umożliwienia państwom członkowskim sprawdzania ich w podobny sposób, we wniosku postawiono jednak wymóg, aby systemy zbierania podpisów on-line dysponowały odpowiednimi zabezpieczeniami, a państwa członkowskie poświadczały zgodność tych systemów z wymogami dotyczącym bezpieczeństwa; nie wypływa to jednak na odpowiedzialność organizatora za ochronę danych osobowych. Biorąc pod uwagę potrzebę przygotowania szczegółowych specyfikacji technicznych w celu wdrożenia tego przepisu, proponuje się, aby Komisja określiła je w drodze środków wykonawczych. Zbieranie deklaracji poparcia on-line nie powinno jednak być dopuszczone od samego początku.

3.6. Termin zbierania deklaracji poparcia (art. 5 ust. 4)

We wniosku przewidziano termin 12 miesięcy na zbieranie deklaracji poparcia. Odzwierciedla to potwierdzoną w odpowiedziach na zieloną księgę potrzebę zapewnienia z jednej strony, że inicjatywy obywatelskie nie stracą na aktualności, a z drugiej, biorąc pod uwagę złożoność prowadzenia prac w całej Unii Europejskiej, że okres zbierania deklaracji będzie wystarczająco długi.

3.7. Decyzja w sprawie dopuszczalności proponowanych inicjatyw obywatelskich (art. 8).

Zgodnie z wnioskiem po zebraniu 300 000 deklaracji poparcia od sygnatariuszy pochodzących z co najmniej trzech państw członkowskich, lecz przed przedstawieniem ich do kontroli państwu członkowskiemu, organizator inicjatywy zobowiązany jest przedłożyć Komisji wniosek o wydanie decyzji w sprawie dopuszczalności inicjatywy.

Wybrany próg dla przeprowadzenia oceny dopuszczalności inicjatywy odpowiada jednej trzeciej ostatecznego progu wymaganego do przedstawienia inicjatywy Komisji. W tym celu konieczne jest zebranie minimum miliona deklaracji poparcia z co najmniej jednej trzeciej państw członkowskich. Można w związku z tym założyć, że jedna trzecia tego progu stanowi wystarczająco reprezentatywną próbę, by zainicjować ocenę dopuszczalności inicjatywy.

Komisji przysługuje okres dwóch miesięcy na ocenę i podjęcie decyzji, czy inicjatywa wchodzi w zakres jej uprawnień, oraz czy dotyczy sprawy, w odniesieniu do której można przyjąć akt prawny Unii w celu stosowania Traktatów.

Przyjęte podejście odzwierciedla wyrażoną w trakcie konsultacji potrzebę przeprowadzania oceny dopuszczalności inicjatywy pod względem prawnym na wcześniejszym etapie, zanim zebrane zostaną wszystkie deklaracje poparcia oraz zanim państwa członkowskie zobowiązane zostaną do ich weryfikacji. Podejście to jednak nie przewiduje przeprowadzania oceny dopuszczalności inicjatywy już na samym początku, przed dokonaniem jej rejestracji, ponieważ naczelnym założeniem jest promowanie debaty publicznej dotyczącej kwestii europejskich, nawet jeżeli ostatecznie okaże się, że dana inicjatywa nie wchodzi w zakres uprawnień prawnych Komisji. Ponadto przyjęte podejście pozwala uniknąć wrażenia, że Komisja wydaje przychylną opinię w odniesieniu do samej inicjatywy, zanim zostaną zebrane jakiekolwiek deklaracje poparcia. Podejście to pozwala ponadto uniknąć znacznego obciążenia administracyjnego państw członkowskich związanego z przeprowadzaniem kontroli otrzymanych deklaracji poparcia w odniesieniu do inicjatywy, która może ostatecznie okazać się niedopuszczalna.

3.8 . Wymogi odnośnie do kontroli i potwierdzania autentyczności deklaracji poparcia (art. 9)

Zgodnie z wnioskiem w celu ograniczenia obciążenia administracyjnego państw członkowskich pozostawia się im decyzję w sprawie przeprowadzanych kontroli mających na celu sprawdzenie ważności deklaracji poparcia zebranych w związku z inicjatywą, którą uznano za dopuszczalną. Takie kontrole powinny jednak być odpowiednie, aby umożliwić potwierdzenie liczby otrzymanych przez dane państwo członkowskie deklaracji poparcia, i powinno się je przeprowadzać w terminie trzech miesięcy. Powyższe podejście umożliwi państwom członkowskim na przykład przeprowadzanie kontroli na podstawie prób losowych – systemu kontroli stosowanego w odniesieniu do krajowych inicjatyw obywatelskich przez większość państw członkowskich.

3.9. Badanie inicjatywy obywatelskiej przez Komisję (art. 11)

We wniosku przewidziano, że Komisji przysługuje termin 4 miesięcy na zbadanie inicjatywy obywatelskiej oficjalnie przedłożonej Komisji zgodnie z przepisami rozporządzenia. Odzwierciedla to ogólne poparcie dla powyższego podejścia, ujawnione w trakcie konsultacji. Następnie Komisja ma obowiązek przedstawić w komunikacie wnioski dotyczące inicjatywy oraz działań, jakie zamierza podjąć. Organizator, Parlament Europejski i Rada zostaną powiadomieni o powyższym komunikacie, który zostanie też podany do wiadomości publicznej.

3.10. Ochrona danych osobowych (art. 12)

Wniosek ma na celu zapewnienie pełnej ochrony danych w ramach procesu organizacji i działań następczych związanych z inicjatywą obywatelską przez wszystkie podmioty – organizatora, państwa członkowskie i Komisję. W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia stosuje się wymogi dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[4] oraz rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[5]. Uznano jednak, iż w celu uniknięcia jakichkolwiek wątpliwości należy wyznaczyć organizatora inicjatywy obywatelskiej jako administratora danych osobowych w rozumieniu dyrektywy 95/46/WE oraz określić maksymalny okres przechowywania danych osobowych zebranych dla celów inicjatywy obywatelskiej. Ponadto, chociaż przepisy rozdziału III dyrektywy 95/46/WE dotyczące środków sądowych, odpowiedzialności i sankcji mają w pełni zastosowanie w odniesieniu do przetwarzania danych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia, uznano również za konieczne zagwarantowanie przez państwa członkowskie, że organizatorzy inicjatywy obywatelskiej ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia zgodnie z obowiązującymi w danym państwie przepisami prawa cywilnego lub karnego.

3.11 . Przegląd załączników i klauzula przeglądu (art. 16 i 21)

Biorąc pod uwagę brak jakiegokolwiek doświadczenia w stosowaniu tej formy instrumentu demokracji uczestniczącej na szczeblu unijnym, we wniosku przewidziano klauzulę przeglądu, zgodnie z którą Komisja powinna po pięciu latach złożyć sprawozdanie z wykonania rozporządzenia.

Dodatkowo z uwagi na fakt, że może zaistnieć konieczność wprowadzenia pewnych dostosowań technicznych w załącznikach do niniejszego rozporządzenia, w szczególności w świetle zdobytych doświadczeń, we wniosku przewidziano możliwość wprowadzania przez Komisję zmian do załączników w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Komisja uważa, że w przypadku takich dostosowań nie byłoby uzasadnienia dla przedstawienia pełnego wniosku legislacyjnego i że w związku z tym uzasadnione jest wykorzystanie uprawnień delegowanych.

2010/0074 (COD)

Wniosek

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

w sprawie inicjatywy obywatelskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 24 akapit pierwszy,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego[6],

uwzględniając opinię Komitetu Regionów[7],

po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych[8],

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Traktat o Unii Europejskiej wzmacnia obywatelstwo Unii i usprawnia dalej demokratyczne funkcjonowanie Unii, zapewniając między innymi każdemu obywatelowi prawo do uczestnictwa w życiu demokratycznym Unii oraz stwarzając obywatelom Unii w liczbie nie mniejszej niż milion, mającym obywatelstwo znacznej liczby państw członkowskich, możliwość podjęcia inicjatywy zwrócenia się do Komisji Europejskiej o przedłożenie, w ramach jej uprawnień, odpowiedniego wniosku w sprawach, w odniesieniu do których, zdaniem obywateli, stosowanie Traktatów wymaga aktu prawnego Unii.

(2) Zgodnie z Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski i Rada powinny przyjąć przepisy dotyczące procedur i warunków wymaganych w związku z taką inicjatywą obywatelską.

(3) Przedmiotowe procedury i warunki powinny być jasne, proste, przyjazne użytkownikowi i proporcjonalne do charakteru inicjatywy obywatelskiej.

(4) Powinny również zapewniać, że obywatele Unii podlegają podobnym warunkom wspierania inicjatywy obywatelskiej, bez względu na to, z którego państwa członkowskiego pochodzą.

(5) Konieczne jest ustanowienie minimalnej liczby państw członkowskich, z których muszą pochodzić obywatele. Aby zapewnić, że inicjatywa obywatelska jest w wystarczającym stopniu reprezentatywna pod kątem interesu Unii, powyższą liczbę należy ustalić na poziomie jednej trzeciej państw członkowskich.

(6) W tym celu należy również określić minimalną liczbę obywateli pochodzących z każdego z tych państw członkowskich. Aby zapewnić obywatelom podobne warunki wspierania inicjatywy obywatelskiej, liczby minimalne powinny być degresywnie proporcjonalne do wielkości każdego państwa członkowskiego. W celu zapewnienia jasności w załączniku do niniejszego rozporządzenia dla każdego państwa członkowskiego należy ustalić minimalną liczbę obywateli.

(7) Należy określić minimalny wiek, który należy osiągnąć, aby móc poprzeć inicjatywę obywatelską. Powinien to być wiek, który upoważnia obywateli do głosowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego.

(8) W celu zapewnienia spójności i przejrzystości w odniesieniu do proponowanych inicjatyw obywatelskich należy wprowadzić obowiązek ich rejestrowania na stronie internetowej udostępnionej przez Komisję przed zebraniem niezbędnych deklaracji poparcia przez obywateli; nie należy rejestrować wniosków niestosownych lub pozbawionych poważnego charakteru, a Komisja powinna odrzucać rejestrację wniosków wyraźnie sprzecznych z wartościami, na których opiera się Unia Europejska. Komisja powinna przeprowadzać rejestrację zgodnie z ogólnymi zasadami dobrej administracji.

(9) Organizatorzy proponowanej inicjatywy obywatelskiej powinni być odpowiedzialni za zbieranie od obywateli niezbędnych deklaracji poparcia.

(10) Należy zapewnić możliwość zbierania deklaracji poparcia zarówno w formie papierowej, jak i on-line . Systemy zbierania deklaracji on-line powinny być wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia, m.in. w celu zapewnienia możliwości zidentyfikowania danej osoby oraz bezpiecznego przechowywania danych. Komisja, mając na uwadze powyższe, powinna określić szczegółowe specyfikacje techniczne w odniesieniu do systemów zbierania deklaracji on-line .

(11) Państwa członkowskie powinny sprawdzać zgodność systemów zbierania deklaracji on-line z wymogami niniejszego rozporządzenia.

(12) Należy dołożyć starań, aby deklaracje poparcia inicjatywy obywatelskiej były zbierane w określonym terminie. Aby zapewnić, że proponowane inicjatywy obywatelskie pozostaną aktualne i jednocześnie uwzględnić złożoność procedury zbierania deklaracji poparcia w całej Unii Europejskiej, termin ten nie powinien być dłuższy niż 12 miesięcy od daty rejestracji proponowanej inicjatywy.

(13) Komisja powinna podjąć decyzję w sprawie dopuszczalności proponowanej inicjatywy obywatelskiej na wystarczająco wczesnym etapie. W związku z tym organizator, po zebraniu 300 000 deklaracji poparcia dla proponowanej inicjatywy złożonych przez sygnatariuszy pochodzących z co najmniej trzech państw członkowskich, powinien złożyć wniosek o wydanie takiej decyzji.

(14) Komisja powinna przyjąć decyzję w sprawie dopuszczalności inicjatywy w terminie dwóch miesięcy od otrzymania od organizatora wniosku. Przedstawioną inicjatywę obywatelską należy uznać za dopuszczalną, jeżeli wchodzi w zakres uprawnień Komisji oraz dotyczy kwestii, w odniesieniu do której można przyjąć akt prawny Unii w celu stosowania Traktatów.

(15) Jeżeli inicjatywa obywatelska otrzymała niezbędne deklaracje poparcia złożone przez sygnatariuszy i została uznana za dopuszczalną, każde państwo członkowskie powinno być odpowiedzialne za kontrolę i potwierdzenie deklaracji poparcia zebranych od obywateli pochodzących z tego państwa. Uwzględniając potrzebę ograniczania obciążenia administracyjnego, państwa członkowskie powinny w terminie trzech miesięcy przeprowadzić weryfikację deklaracji w oparciu o odpowiednie procedury kontrolne oraz wydać dokument potwierdzający liczbę otrzymanych ważnych deklaracji poparcia.

(16) Organizatorzy powinni dołożyć starań, aby wszystkie odpowiednie warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu zostały spełnione przed przedłożeniem Komisji inicjatywy obywatelskiej.

(17) W terminie czterech miesięcy Komisja powinna zbadać inicjatywę obywatelską i przedstawić wnioski oraz działania, które zamierza podjąć w odpowiedzi na inicjatywę.

(18) Przepisy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych[9] mają w pełni zastosowanie w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia. W tym względzie należy wyjaśnić, że administratorami danych w rozumieniu dyrektywy 95/46/WE są organizator inicjatywy obywatelskiej i właściwe organy państw członkowskich, oraz określić maksymalny termin przechowywania danych osobowych zgromadzonych na potrzeby inicjatywy obywatelskiej. Organizatorzy, działając w charakterze administratorów danych, powinni podejmować wszelkie odpowiednie środki w celu wypełnienia obowiązków nałożonych dyrektywą 95/46/WE, w szczególności związanych z legalnością przetwarzania, bezpieczeństwem działań dotyczących przetwarzania i udostępniania informacji oraz prawem osób, których dane dotyczą, do dostępu do swoich danych osobowych oraz do ich poprawiania i usunięcia.

(19) W odniesieniu do przetwarzania danych prowadzonego na mocy niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają w pełni przepisy rozdziału III dyrektywy 95/46/WE dotyczące środków sądowych, odpowiedzialności i sankcji. Państwa członkowskie powinny ponadto zagwarantować, że organizatorzy inicjatywy obywatelskiej ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia i powiązanych kwestii zgodnie z przepisami prawa cywilnego lub karnego tych państw.

(20) W odniesieniu do przetwarzania danych osobowych prowadzonego przez Komisję na mocy niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają w pełni wymogi rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych[10].

(21) Komisja powinna mieć uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dla celów zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia.

(22) Środki niezbędne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji[11].

(23) Komisja powinna przedstawić sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia pięć lat po jego wejściu w życie.

(24) Niniejsze rozporządzenie uwzględnia podstawowe prawa i jest zgodne z zasadami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 8, w którym stwierdza się, że każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1 Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie określa procedury i warunki wymagane w odniesieniu do inicjatywy obywatelskiej, przewidziane w art. 11 Traktatu o Unii Europejskiej i art. 24 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.

Artykuł 2 Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1. „inicjatywa obywatelska” oznacza inicjatywę przedłożoną Komisji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, zachęcającą Komisję do przedłożenia, w ramach jej uprawnień, odpowiedniego wniosku w sprawach, w odniesieniu do których, zdaniem obywateli, stosowanie Traktatów wymaga aktu prawnego Unii; inicjatywę taką powinno poprzeć nie mniej niż milion kwalifikujących się sygnatariuszy pochodzących z co najmniej jednej trzeciej państw członkowskich;

2. „sygnatariusze” oznaczają obywateli Unii Europejskiej, który wyrazili poparcie dla danej inicjatywy obywatelskiej poprzez wypełnienie deklaracji poparcia przedmiotowej inicjatywy;

3. „organizator” oznacza osobę fizyczną lub prawną bądź organizację odpowiedzialną za przygotowanie inicjatywy i przedłożenie jej Komisji.

Artykuł 3 Wymogi w stosunku do organizatorów i sygnatariuszy

1. Jeżeli organizator jest osobą fizyczną, musi być obywatelem Unii i być w wieku uprawniającym do głosowania w wyborach europejskich.

Jeżeli organizator jest osobą prawną lub organizacją, musi mieć siedzibę w państwie członkowskim Unii. Organizacje nieposiadające osobowości prawnej na mocy właściwego prawa krajowego muszą mieć przedstawicieli, którzy są zdolni do podejmowania zobowiązań prawnych i ponoszenia odpowiedzialności w ich imieniu.

2. Aby móc poprzeć proponowaną inicjatywę obywatelską, sygnatariusz musi być obywatelem Unii i osiągnąć wiek uprawniający do głosowania w wyborach europejskich.

Artykuł 4 Rejestracja proponowanej inicjatywy obywatelskiej

1. Przed rozpoczęciem zbierania od sygnatariuszy deklaracji poparcia dla proponowanej inicjatywy obywatelskiej organizator dokonuje jej rejestracji w rejestrze Komisji, podając informacje określone w załączniku II, w szczególności informacje dotyczące przedmiotu i celów proponowanej inicjatywy obywatelskiej oraz źródeł jej finansowania i wsparcia.

Informacje te należy podać w jednym z języków urzędowych Unii, w rejestrze on-line udostępnionym do tego celu przez Komisję (zwanym dalej „rejestrem”).

2. Za wyjątkiem przypadków przewidzianych w ust. 3 i 4 Komisja niezwłocznie dokonuje rejestracji proponowanej inicjatywy pod niepowtarzalnym numerem rejestracji i przesyła organizatorowi potwierdzenie.

3. Nie rejestruje się proponowanych inicjatyw obywatelskich, które można racjonalnie uznać za nieodpowiednie, ponieważ mają charakter nadużycia lub są pozbawione poważnego charakteru.

4. Komisja odmawia rejestracji tych proponowanych inicjatyw obywatelskich, które stoją w wyraźnej sprzeczności z wartościami Unii.

5. Zarejestrowana proponowana inicjatywa obywatelska jest upubliczniana w rejestrze.

Artykuł 5 Procedury i warunki zbierania deklaracji poparcia

1. Organizator jest odpowiedzialny za zbieranie od sygnatariuszy niezbędnych deklaracji poparcia dla proponowanej inicjatywy obywatelskiej zarejestrowanej zgodnie z art. 4.

Do tego celu można wykorzystać wyłącznie deklaracje poparcia zgodne ze wzorem przedstawionym w załączniku III. Przed rozpoczęciem zbierania od sygnatariuszy deklaracji poparcia organizator wypełnia formularze w sposób wskazany w załączniku III. Informacje podane w formularzach muszą odpowiadać informacjom zawartym w rejestrze.

2. Organizator może zbierać deklaracje poparcia w formie papierowej lub elektronicznej. W przypadku deklaracji poparcia zbieranych drogą elektroniczną zastosowanie ma art. 6.

3. Sygnatariusze wypełniają formularze deklaracji poparcia udostępnione przez organizatora.

Poparcie dla określonej proponowanej inicjatywy obywatelskiej można wyrazić tylko raz.

4. Wszystkie deklaracje poparcia należy zebrać po dacie rejestracji proponowanej inicjatywy w nieprzekraczalnym terminie 12 miesięcy.

Artykuł 6 Systemy zbierania deklaracji on-line

1. W przypadku zbierania deklaracji poparcia drogą elektroniczną dane otrzymane poprzez system zbierania deklaracji on-line są przechowywane na terytorium państwa członkowskiego. Wzór formularzy deklaracji poparcia można zaadaptować na potrzeby zbierania deklaracji drogą elektroniczną.

2. Przed rozpoczęciem zbierania od sygnatariuszy deklaracji poparcia organizator zapewnia zgodność stosowanego w tym celu systemu zbierania deklaracji z przepisami ust. 4. Organizator może w dowolnym momencie zwrócić się do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym są lub będą przechowywane gromadzone dane, z wnioskiem o potwierdzenie, że system zbierania deklaracji on-line jest zgodny z powyższymi przepisami. Organizator ma obowiązek złożyć wniosek o takie potwierdzenie przed przedłożeniem deklaracji poparcia do weryfikacji zgodnie z art. 9.

3. W przypadku, w którym system zbierania deklaracji on-line spełnia wymogi określone w przepisach wskazanych w ust. 4, właściwy organ państwa członkowskiego w ciągu miesiąca wydaje certyfikat zgodny ze wzorem zawartym w załączniku IV. Do momentu przyjęcia specyfikacji technicznych, o których mowa w ust. 5, właściwy organ stosuje odpowiednie krajowe specyfikacje techniczne do celów oceny zgodności systemu zbierania deklaracji on-line z ust. 4.

Państwa członkowskie uznają certyfikaty wydane przez właściwe organy innych państw członkowskich.

4. Systemy zbierania deklaracji on-line są wyposażone w odpowiednie zabezpieczenia a ich właściwości techniczne zapewniają, że:

a) formularz deklaracji poparcia może złożyć on-line wyłącznie osoba fizyczna;

b) możliwa jest weryfikacja tożsamości danej osoby;

c) dane przekazane on-line są przechowywane w sposób bezpieczny w celu zapewnienia m.in., że nie zostaną one zmienione ani wykorzystane do celów innych niż wyrażone poparcie dla danej inicjatywy obywatelskiej, oraz w celu ochrony danych osobowych przed ich przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą, zmianą, nieupoważnionym ujawnieniem lub dostępem do nich;

d) system może wygenerować indywidualne deklaracje poparcia w formie zgodnej z wzorem zawartym w załączniku III, aby umożliwić przeprowadzenie kontroli przez państwa członkowskie zgodnie z art. 9 ust. 2.

5. W terminie 12 miesięcy od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przyjmie specyfikacje techniczne na potrzeby wykonania ust. 4 zgodnie z procedurą regulacyjną przewidzianą w art. 19 ust. 2.

Artykuł 7 Minimalna liczba sygnatariuszy przypadających na państwo członkowskie

1. Sygnatariusze inicjatywy obywatelskiej pochodzą z co najmniej jednej trzeciej państw członkowskich.

2. W ramach jednej trzeciej państw członkowskich liczba sygnatariuszy obejmuje co najmniej minimalną liczbę obywateli określoną w załączniku I.

3. Uznaje się, że sygnatariusz pochodzi z tego państwa członkowskiego, które wydało odpowiedni dokument tożsamości, wskazany w jego deklaracji poparcia.

Artykuł 8 Decyzja w sprawie dopuszczalności proponowanej inicjatywy obywatelskiej

1. Zgromadziwszy 300 000 deklaracji poparcia zgodnie z art. 5, złożonych przez sygnatariuszy pochodzących z co najmniej trzech państw członkowskich, organizator przedkłada Komisji wniosek o wydanie decyzji w sprawie dopuszczalności proponowanej inicjatywy obywatelskiej. W tym celu organizator korzysta z formularza przedstawionego w załączniku V.

2. Komisja podejmuje decyzję w sprawie dopuszczalności inicjatywy w ciągu dwóch miesięcy od daty otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1. Proponowaną inicjatywę obywatelską uznaje się za dopuszczalną, jeśli spełnia następujące warunki:

a) dotyczy kwestii, w odniesieniu do której można przyjąć akt prawny Unii w celu stosowania Traktatów; oraz

b) wchodzi w zakres uprawnień Komisji odnośnie do składania wniosków.

3. O decyzji, o której mowa w ust. 2, powiadamia się organizatora proponowanej inicjatywy obywatelskiej oraz podaje się ją do wiadomości publicznej.

Artykuł 9 Przepisy dotyczące kontroli i potwierdzania autentyczności deklaracji poparcia przez państwa członkowskie

1. Zgromadziwszy niezbędne deklaracje poparcia złożone przez sygnatariuszy zgodnie z art. 5 i 7 – w przypadku podjęcia przez Komisję decyzji o dopuszczalności proponowanej inicjatywy obywatelskiej zgodnie z art. 8 – organizator przedkłada deklaracje poparcia (w formie papierowej lub elektronicznej) właściwym organom, o których mowa w art. 14, do celów kontroli i potwierdzenia autentyczności. W tym celu organizator korzysta z formularza podanego w załączniku VI.

Organizator przedkłada deklaracje poparcia tym państwom członkowskim, które wydały dokumenty tożsamości wskazane w tych deklaracjach.

2. W ciągu maksymalnie trzech miesięcy właściwe organy weryfikują deklaracje poparcia na podstawie odpowiednich kontroli oraz dostarczają organizatorowi certyfikat zgodny z wzorem podanym w załączniku VII, potwierdzający liczbę ważnych deklaracji poparcia dla danego państwa członkowskiego.

3. Certyfikat, o którym mowa w ust. 2, jest wydawany bezpłatnie.

Artykuł 10 Przedłożenie inicjatywy obywatelskiej Komisji

Po uzyskaniu certyfikatów, o których mowa w art. 9 ust. 2, oraz pod warunkiem dopełnienia wszystkich procedur i warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu organizator może przedłożyć inicjatywę obywatelską Komisji.

Na potrzeby niniejszego artykułu organizator korzysta z formularza podanego w załączniku VIII, który wypełnia i przedkłada Komisji w formie papierowej lub elektronicznej wraz z kopiami certyfikatów, o których mowa w akapicie pierwszym powyżej.

Komisja może zażądać dostarczenia oryginałów przedmiotowych certyfikatów.

Artykuł 11 Procedura badania inicjatywy obywatelskiej przez Komisję

1. W przypadku otrzymania inicjatywy obywatelskiej zgodnie z art. 10 Komisja:

a) niezwłocznie publikuje przedmiotową inicjatywę obywatelską na swojej stronie internetowej;

b) bada przedmiotową inicjatywę obywatelską i w ciągu 4 miesięcy wydaje komunikat, zawierający wnioski Komisji dotyczące inicjatywy, informacje na temat ewentualnych działań, jakie Komisja zamierza podjąć, oraz ich uzasadnienie.

2. O komunikacie, o którym mowa w ust. 1 lit. b), powiadamia się organizatora inicjatywy obywatelskiej, Parlament Europejski i Radę oraz podaje się go do wiadomości publicznej.

Artykuł 12 Ochrona danych osobowych

Przetwarzając dane osobowe na mocy niniejszego rozporządzenia, organizator inicjatywy obywatelskiej i właściwe organy państwa członkowskiego przestrzegają przepisów dyrektywy 95/46/WE oraz przepisów krajowych przyjętych na mocy tej dyrektywy.

Do celów właściwego im przetwarzania danych osobowych zarówno organizatora inicjatywy obywatelskiej, jak i właściwe organy, wyznaczone zgodnie z art. 14 ust. 2, uznaje się za administratorów danych zgodnie z art. 2 lit. d) dyrektywy 95/46/WE.

Organizator niszczy wszystkie deklaracje poparcia otrzymane w związku z daną inicjatywą obywatelską oraz wszelkie ich kopie najpóźniej w ciągu miesiąca od przedłożenia inicjatywy Komisji zgodnie z art. 10 lub w ciągu 18 miesięcy od daty zarejestrowania proponowanej inicjatywy obywatelskiej, w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza.

Właściwy organ niszczy wszystkie deklaracje poparcia i ich kopie otrzymane w celu przeprowadzenia ich weryfikacji zgodnie z art. 9 ust. 2 najpóźniej w ciągu miesiąca od momentu wydania certyfikatu, o którym mowa w powyższym przepisie.

Organizator podejmuje właściwe środki techniczne i odpowiednie działania organizacyjne w celu ochrony danych osobowych przed ich przypadkowym lub bezprawnym zniszczeniem, przypadkową utratą, zmianą, nieupoważnionym ujawnieniem lub dostępem do nich, w szczególności jeżeli przetwarzanie takich danych obejmuje ich przesyłanie za pomocą sieci, oraz przed wszelkimi innymi niezgodnymi z prawem formami przetwarzania.

Artykuł 13 Odpowiedzialność

Państwa członkowskie zapewniają, że organizatorzy mający swoje miejsce zamieszkania lub siedzibę na ich terytorium ponoszą odpowiedzialność za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia, zgodnie z przepisami prawa cywilnego lub karnego tych państw, w szczególności za:

a) złożenie nieprawdziwych oświadczeń przez organizatorów;

b) niezgodność z wymogami dotyczącymi systemów zbierania deklaracji on-line ;

c) bezprawne wykorzystywanie danych.

Artykuł 14 Właściwe organy w państwach członkowskich

1. Do celów wykonania art. 6 ust. 3 państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy odpowiedzialne za wydawanie certyfikatu, o którym mowa w wymienionym przepisie.

2. Do celów wykonania art. 9 ust. 2 każde państwo członkowskie wyznacza jeden właściwy organ odpowiedzialny za koordynowanie procesu kontroli deklaracji poparcia oraz dostarczanie certyfikatów, o których mowa w wymienionym przepisie.

3. Najpóźniej trzy miesiące od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie przekazują Komisji dane właściwych organów (nazwy oraz adresy).

4. Komisja udostępnia publicznie wykaz właściwych organów.

Artykuł 15 Zmiana załączników

Komisja może przyjmować w drodze aktów delegowanych zmiany do załączników do niniejszego rozporządzenia zgodnie z art. 16, 17 i 18.

Artykuł 16 Wykonanie przekazanych uprawnień

1. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 15, powierza się Komisji na czas nieokreślony.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w art. 17 i 18.

Artykuł 17 Odwołanie przekazanych uprawnień

1. Przekazanie uprawnień przewidziane w art. 15 może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę.

2. Instytucja, która rozpoczęła wewnętrzną procedurę w celu podjęcia decyzji, czy zamierza ona odwołać przekazanie uprawnień, informuje drugą instytucję i Komisję, odpowiednio wcześnie przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienia, które mogłyby zostać odwołane, oraz możliwe przyczyny tego odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna natychmiast lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Decyzja ta nie wpływa na ważność aktów delegowanych już obowiązujących. Jest publikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Artykuł 18 Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy licząc od daty zawiadomienia. Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten jest przedłużany o miesiąc.

2. Jeśli po upływie tego terminu ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, jest on publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem przewidzianym w jego przepisach.

Akt delegowany może zostać opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz może wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję o swoim zamiarze niewyrażania sprzeciwu.

3. Jeśli Parlament Europejski lub Rada wyrażą sprzeciw wobec aktu delegowanego, nie wchodzi on w życie. Instytucja, która wyraża sprzeciw wobec aktu delegowanego, podaje uzasadnienie.

Artykuł 19 Komitet

1. Do celów wykonania art. 6 ust. 5 Komisję wspomaga komitet.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem art. 8 tej decyzji.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

Artykuł 20 Zgłoszenie środków krajowych

Każde państwo członkowskie zgłasza Komisji przepisy szczegółowe przyjęte w celu wdrożenia niniejszego rozporządzenia.

Komisja informuje o tym pozostałe państwa członkowskie.

Artykuł 21 Klauzula przeglądu

Po upływie pięciu lat od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z wykonania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 22 Wejście w życie i stosowanie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej .

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia [...] r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I Minimalna liczba sygnatariuszy przypadająca na państwo członkowskie

Austria | 14250 |

Belgia | 16500 |

Bułgaria | 13500 |

Cypr | 4500 |

Republika Czeska | 16500 |

Dania | 9750 |

Estonia | 4500 |

Finlandia | 9750 |

Francja | 55500 |

Niemcy | 72000 |

Grecja | 16500 |

Węgry | 16500 |

Irlandia | 9000 |

Włochy | 54750 |

Łotwa | 6750 |

Litwa | 9000 |

Luksemburg | 4500 |

Malta | 4500 |

Niderlandy | 19500 |

Polska | 38250 |

Portugalia | 16500 |

Rumunia | 24750 |

Słowacja | 9750 |

Słowenia | 6000 |

Hiszpania | 40500 |

Szwecja | 15000 |

Zjednoczone Królestwo | 54750 |

ZAŁĄCZNIK II Informacje wymagane w celu zarejestrowania proponowanej inicjatywy obywatelskiej

Aby zarejestrować proponowaną inicjatywę obywatelską w rejestrze Komisji, należy dostarczyć następujące informacje:

1. tytuł proponowanej inicjatywy obywatelskiej – maks. 100 znaków;

2. przedmiot inicjatywy – maks. 200 znaków;

3. opis celów wniosku, w odniesieniu do którego wzywa się Komisję do działania – maks. 500 znaków;

4. podstawę prawną Traktatów, która umożliwiłaby Komisji działanie;

5. pełną nazwę, adres pocztowy oraz adres e-mail organizatora lub przedstawiciela prawnego w przypadku osoby prawnej lub organizacji;

7. wszystkie źródła finansowania i wsparcia proponowanej inicjatywy w momencie rejestracji.

Organizatorzy mogą podać bardziej szczegółowe informacje na temat przedmiotu, celów i kontekstu proponowanej inicjatywy obywatelskiej w załączniku. Organizatorzy mogą również, o ile mają taką wolę, przedłożyć projekt aktu legislacyjnego.

ZAŁĄCZNIK III Formularz deklaracji poparcia

Pole 1: (do wcześniejszego wypełnienia przez organizatora) 1. Numer nadany w rejestrze Komisji*: 2. Data rejestracji*: 3. Adres strony internetowej proponowanej inicjatywy obywatelskiej w rejestrze Komisji*: |

Pole 2: (do wcześniejszego wypełnienia przez organizatora) 1. Tytuł proponowanej inicjatywy obywatelskiej*: (maks. 100 znaków) 2. Przedmiot*: (przedmiot należy opisać w możliwie jasny sposób) (maks. 200 znaków) 3. Opis głównych celów proponowanej inicjatywy obywatelskiej*: (maks. 500 znaków) 4. Nazwa oraz adres organizatora*: 5. Strona internetowa proponowanej inicjatywy obywatelskiej: |

Pole 3: (do wypełnienia przez sygnatariusza) 1. Imię i nazwisko sygnatariusza: Imię*:……………………… Nazwisko*: 2. Adres: Ulica: Kod pocztowy: Miasto*: Państwo*: 3. Adres e-mail: 4. Data i miejsce urodzenia*: Data urodzenia: Miejsce i państwo: 5. Obywatelstwo*: 6. Osobisty numer identyfikacyjny*: Rodzaj numeru identyfikacyjnego/dokumentu tożsamości*: Krajowy dokument tożsamości: Paszport: Ubezpieczenie społeczne: Państwo członkowskie, które wydało numer identyfikacyjny/dokument tożsamości*: 7. Oświadczam, że informacje podane w niniejszym formularzu są prawdziwe i że udzieliłem/udzieliłam poparcia dla niniejszej proponowanej inicjatywy obywatelskiej tylko raz*. Data i podpis sygnatariusza*(: ……….. |

*: pola obowiązkowe ( : podpis nie jest wymagany, jeżeli formularz jest składany drogą elektroniczną

ZAŁĄCZNIK IV Certyfikat potwierdzający zgodność systemu zbierania deklaracji on-line z rozporządzeniem xxxx/xxxx

[….] (nazwa właściwego organu) z [....] (nazwa państwa członkowskiego) niniejszym poświadcza, że system zbierania deklaracji on-line [....] (adres strony internetowej) wykorzystywany do elektronicznego zbierania deklaracji poparcia dla inicjatywy obywatelskiej o numerze rejestracji [....] jest zgodny z odpowiednimi przepisami rozporządzenia xxxx/xxxx.

Data, podpis i oficjalna pieczęć właściwego organu:

ZAŁCZNIK VFormularz wniosku o wydanie decyzji w sprawie dopuszczalności proponowanej inicjatywy obywatelskiej

1. Tytuł inicjatywy obywatelskiej*:

2. Numer nadany w rejestrze Komisji*:

3. Data rejestracji*:

4. Liczba otrzymanych deklaracji poparcia*:

5. Liczba sygnatariuszy w rozbiciu na państwa członkowskie*:

Wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej[12] |

Wydatki na zasoby ludzkie i powiązane wydatki (NDA) | 8.2.5 | a | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 |

Wydatki administracyjne, inne niż koszty zasobów ludzkich i powiązane koszty, nieuwzględnione w kwocie referencyjnej (NDA) | 8.2.6 | b | 0,540 | 0,150 | 0,110 | 0,110 | 0,110 |

Indykatywne koszty finansowe interwencji ogółem

OGÓŁEM CA, w tym koszty zasobów ludzkich | a+b | 0,784 | 0,394 | 0,354 | 0,354 | 0,354 |

OGÓŁEM PA, w tym koszty zasobów ludzkich | a+b | 0,784 | 0,394 | 0,354 | 0,354 | 0,354 |

4.1.2. Zgodność z programowaniem finansowym

nd.

4.1.3. Wpływ finansowy na dochody

nd.

4.2. Zasoby ludzkie w przeliczeniu na pełne etaty

nd.

5. OPIS I CELE

5.1. Potrzeba, która ma zostać zaspokojona w perspektywie krótko- lub długoterminowej

Wykonanie przepisów art. 24 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczących inicjatywy obywatelskiej.

W pierwszym roku utworzona zostanie strona internetowa zawierająca rejestr w celu wykonania przepisów art. 4 w sprawie rejestrowania proponowanych inicjatyw obywatelskich. Następnie konieczne będzie jej utrzymanie.

W ciągu pierwszych dwóch lat komitet składający się z przedstawicieli wszystkich państw członkowskich spotka się cztery razy, aby udzielić Komisji wsparcia w przyjęciu specyfikacji technicznych na potrzeby wykonania art. 6 ust. 4 odnośnie do systemów zbierania deklaracji on-line .

5.2 Wartość dodana z tytułu zaangażowania Wspólnoty i spójność wniosku z innymi instrumentami finansowymi oraz możliwa synergia

nd.

5.3 Cele, spodziewane wyniki oraz wskaźniki związane z wnioskiem w kontekście ABM (zarządzania kosztami działań)

nd.

5.4. Metoda realizacji (indykatywna)

Zarządzanie scentralizowane bezpośrednio przez Komisję.

6. MONITOROWANIE I OCENA

6.1. System monitorowania

Codzienne zarządzanie rejestrem będzie wymagało nieustannego monitorowania przez służby Komisji. Prawdopodobnie liczba wniosków o zarejestrowanie proponowanych inicjatyw będzie wysoka. Pracownicy Komisji będą musieli przeglądać inicjatywy i odrzucać te, które w uzasadniony sposób można uznać za nieprawidłowe.

6.2. Ocena

Przeprowadzono konsultacje społeczne w formie zielonej księgi. Po upływie pięciu lat od daty wejścia niniejszego rozporządzenia w życie Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z jego wykonania.

7. ŚRODKI ZWALCZANIA NADUŻYĆ FINANSOWYCH

nd.

8. SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW

8.1. Cele wniosku z uwzględnieniem ich kosztu finansowego

nd.

8.2. Wydatki administracyjne

8.2.1. Liczba i rodzaj pracowników

Rodzaj stanowiska | Personel, któremu powierzono zarządzanie działaniem przy użyciu istniejących lub dodatkowych zasobów (liczba stanowisk/pełnych etatów) |

Rok 2010 | Rok 2011 | Rok 2012 | Rok 2013 | Rok 2014 | Rok 2015 i później |

Urzędnicy lub pracownicy zatrudnieni na czas określony[13] (XX 01 01) | AD | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |

AST | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |

RAZEM | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |

8.2.2. Opis zadań związanych z działaniem

1 AD: pracownik odpowiedzialny za koordynację działań związanych z inicjatywami obywatelskimi, monitorowanie rejestru, udzielanie odpowiedzi na pytania służb i obywateli związane z rozporządzeniem oraz monitorowanie wdrażania rozporządzenia i związane z tym wdrażaniem działania następcze.

1 AST: zarządzanie rejestrem – dział pomocy technicznej.

8.2.3. Źródła zasobów ludzkich (stosunek pracy)

Przesunięcia w ramach istniejącej kadry kierowniczej ( przesunięcia wewnętrzne )

8.2.4. Inne wydatki administracyjne uwzględnione w kwocie referencyjnej

nd.

8.2.5. Koszt finansowy zasobów ludzkich i powiązane koszty nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Rodzaj zasobów ludzkich | 2010 | 2011 | 2012 | Rok 2013 | Rok 2014 | Rok 2015 i później |

Urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony (XX 01 01) | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 |

Pracownicy finansowani w ramach artykułu XX 01 02 (personel pomocniczy, oddelegowani eksperci krajowi, personel kontraktowy itd.) (należy określić pozycję w budżecie) |

Koszt zasobów ludzkich i koszty powiązane (NIEUWZGLĘDNIONE w kwocie referencyjnej) ogółem | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 | 0,244 |

Kalkulacja – urzędnicy i pracownicy zatrudnieni na czas określony

2 pracowników – każdy 122 000 EUR rocznie

Kalkulacja – pracownicy finansowani w ramach art. XX 01 02

nd.

8.2.6 Inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku) |

XX 01 02 11 02 – spotkania i konferencje |

XX 01 02 11 03 – komitety | 0,040 | 0,040 | 0,080 |

XX 01 02 11 04 – analizy i konsultacje |

XX 01 02 11 05 – systemy informacyjne | 0,500 | 0,110 | 0,110 | 0,110 | 0,110 | 0,110 | 1,050 |

2. Inne wydatki na zarządzanie ogółem (XX 01 02 11) |

Ogółem wydatki administracyjne inne niż wydatki na zasoby ludzkie i powiązane koszty (NIEUWZGLĘDNIONE w kwocie referencyjnej) | 0,540 | 0,150 | 0,110 | 0,110, | 0,110 | 0,110 | 1,130 |

Kalkulacja – inne wydatki administracyjne nieuwzględnione w kwocie referencyjnej

Dwa spotkania rocznie z udziałem 27 uczestników; średni koszt rzędu 740 EUR na uczestnika i spotkanie.

Opracowanie systemu informacyjnego: w 2010 r. – środki w wysokości 500 000 EUR potrzebne na opracowanie i utworzenie systemu; w 2011 r. i w latach następnych – konieczność utrzymania systemu i dokonywania w nim niezbędnych zmian.

Potrzeby w zakresie zasobów ludzkich i administracyjnych zostaną pokryte ze środków już przydzielonych na zarządzanie tym działaniem lub przesuniętych w ramach dyrekcji generalnej, uzupełnionych w razie potrzeby o dodatkowe środki, które mogą zostać przydzielone zarządzającej dyrekcji generalnej w ramach corocznej procedury przydziału środków w świetle ograniczeń budżetowych.

[1] Zielona Księga w sprawie europejskiej inicjatywy obywatelskiej – COM(2009) 622.

[2] Artykuł 20 Traktatu o Unii Europejskiej.

[3] Na podstawie składu Parlamentu Europejskiego uzgodnionego podczas konferencji międzyrządowej w 2007 r.

[4] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

[5] Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

[6] Dz.U. C […] z […], s. […].

[7] Dz.U. C […] z […], s. […].

[8] Dz.U. C […] z […], s. […].

[9] Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.

[10] Dz.U. L 8 z 12.1.2001, s. 1.

[11] Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

[12] Wydatki w ramach rozdziału xx 01 z wyłączeniem artykułów xx 01 04 lub xx 01 05.

[13] Koszty te NIE są uwzględnione w kwocie referencyjnej.