5.3.2005   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 56/32


Obwieszczenie Komisji w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004

(2005/C 56/04)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

I.   WPROWADZENIE

1.

Niniejsze obwieszczenie ustanawia uproszczoną procedurę, którą Komisja zamierza stosować do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (1) („Rozporządzenie WE w sprawie połączeń”) pod warunkiem, że nie powodują one zagrożenia dla konkurencji. Niniejsze obwieszczenie zastępuje obwieszczenie w sprawie uproszczonej procedury stosowanej do niektórych koncentracji zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 4064/89 (2). Doświadczenie Komisji uzyskane podczas stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 4064/89 z dnia 21 grudnia 1989 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (3), pokazuje, że niektóre kategorie zgłoszonych koncentracji są zatwierdzane w normalnym trybie nie budząc większych wątpliwości, pod warunkiem, że nie wystąpiły żadne szczególne okoliczności.

2.

Celem niniejszego obwieszczenia jest określenie warunków, na podstawie których Komisja zwykle przyjmuje, zgodnie z uproszczona procedurą, skróconą decyzję uznającą koncentrację za zgodną z zasadami wspólnego rynku oraz wytycznych odnośnie samej procedury. Gdy spełnione są wszystkie konieczne warunki określone w punkcie 5 niniejszego obwieszczenia i jeżeli nie istnieją okoliczności szczególne, Komisja przyjmuje, w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia, skróconą decyzję zatwierdzającą, zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. b) rozporządzenia WE w sprawie połączeń (4).

3.

Jeżeli jednak mają zastosowanie środki bezpieczeństwa lub wyłączenia określone w punktach od 6 do 11 niniejszego obwieszczenia, Komisja może wszcząć postępowanie i/lub przyjąć pełną decyzję zgodnie z rozporządzeniem WE w sprawie połączeń.

4.

Postępując zgodnie z procedurą przedstawioną w poniższych sekcjach, Komisja zmierza do lepszego ukierunkowania i zwiększenia skuteczności kontroli łączenia przedsiębiorstw przez Wspólnotę.

II.   KATEGORIE KONCENTRACJI, CO DO KTÓRYCH MOŻNA STOSOWAĆ PROCEDURĘ UPROSZCZONĄ

Koncentracje spełniające warunki

5.

Komisja zastosuje uproszczoną procedurę do następujących kategorii koncentracji:

a)

dwa lub więcej przedsiębiorstw obejmuje wspólną kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem (joint venture), pod warunkiem, że wspólne przedsiębiorstwo obecnie nie prowadzi, lub prowadzi działalność o niewielkim znaczeniu, lub nie zamierza prowadzić w przyszłości działalności na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG). Przypadki takie występują, gdy:

i)

obrót (5) wspólnego przedsiębiorstwa i/lub obrót z tytułu wniesionej działalności (6) jest mniejszy niż 100 milionów EUR na terytorium EOG; oraz

ii)

całkowita wartość aktywów (7) przeniesionych do wspólnego przedsiębiorstwa jest mniejsza niż 100 milionów EUR na terytorium EOG (8);

b)

dwa lub więcej przedsiębiorstw łączy się albo jedno lub więcej przedsiębiorstw przejmuje całkowicie lub wspólnie kontrolę nad innym przedsiębiorstwem, pod warunkiem, że żadna ze stron takiej koncentracji nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie tego samego produktu i na tym samym rynku geograficznym lub na rynku produktu, który jest poprzednim lub następnym ogniwem łańcucha produkcyjnego tego rynku produktów, na którym działa jakakolwiek inna strona koncentracji (9);

c)

dwa lub więcej przedsiębiorstw łączy się, albo jedno lub więcej przedsiębiorstw nabywa wyłączną lub wspólną kontrolę nad innym przedsiębiorstwem oraz:

i)

dwie lub więcej stron koncentracji prowadzi działalność gospodarczą w zakresie tego samego produktu i na tym samym rynku geograficznym (stosunki horyzontalne) pod warunkiem, że ich łączny udział w rynku wynosi mniej niż 15 %; lub

ii)

jedna lub więcej stron koncentracji prowadzi działalność gospodarczą na rynku produktu, który jest poprzednim lub następnym ogniwem łańcucha produkcyjnego rynku, na którym działa jakakolwiek inna strona koncentracji (stosunki wertykalne) (10), pod warunkiem, że ich indywidualny bądź łączny udział rynkowy nie wynosi 25 % lub więcej (11);

d)

strona ma przejąć wyłączną kontrolę nad przedsiębiorstwem, nad którym posiada już wspólną kontrolę.

Środki bezpieczeństwa i wyłączenia

6.

Oceniając, czy dana koncentracja należy do jednej z kategorii wymienionych w punkcie 5 Komisja zapewni dostateczną przejrzystość wszystkich stosownych okoliczności. Z uwagi na fakt, że definicje rynku prawdopodobnie będą kluczowym elementem takiej oceny, strony powinny przekazywać informacje na temat prawdopodobnych alternatywnych definicji rynku podczas etapu poprzedzającego zgłoszenie (patrz pkt 15). Zgłaszające strony odpowiadają za opisanie wszystkich istotnych alternatywnych rynków produktu lub rynków geograficznych, na które zgłaszane koncentracje mogą mieć wpływ oraz za dostarczenie danych i informacji na temat definicji takich rynków (12). Komisja zastrzega sobie prawo do podjęcia ostatecznej decyzji w sprawie definicji rynku, opierając ją na analizie faktów dotyczących sprawy. Tam, gdzie zdefiniowanie właściwych rynków lub określenie udziałów stron w rynku jest trudne, Komisja nie będzie stosowała uproszczonej procedury. Ponadto w zakresie, w jakim koncentracje związane są z nowymi zagadnieniami prawnymi o charakterze interesu ogólnego, Komisja zazwyczaj powstrzymuje się od przyjmowania decyzji skróconych i przechodzi do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

7.

Podczas gdy zazwyczaj można przyjąć, że koncentracje należące do kategorii wymienionych w punkcie 5 nie będą budzić poważnych wątpliwości co do ich zgodności z zasadami wspólnego rynku, mogą jednak wystąpić pewne sytuacje, które wyjątkowo wymagają bliższego zbadania i/lub przyjęcia pełnej decyzji. W takich przypadkach Komisja może przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia.

8.

Poniżej przedstawiono przykłady rodzajów spraw, które mogą być wyłączone z uproszczonej procedury. Niektóre rodzaje koncentracji mogą zwiększać siłę rynkową stron, na przykład poprzez łączenie zasobów technologicznych, finansowych lub innych, nawet jeżeli strony koncentracji nie działają na tym samym rynku. Koncentracje, w których przynajmniej dwie strony koncentracji są obecne na blisko powiązanych rynkach sąsiadujących (13) również mogą nie spełniać wymogów procedury uproszczonej, w szczególności wówczas, gdy jedna lub więcej stron koncentracji posiada indywidualnie 25-procentowy lub większy udział w jakimkolwiek rynku produktu, na którym nie istnieją horyzontalne ani wertykalne stosunki między stronami, ale który jest rynkiem sąsiednim rynku, na którym działa druga strona. W innych przypadkach określenie dokładnych udziałów rynkowych stron może okazać się niemożliwe, co często ma miejsce w przypadku nowych lub mało rozwiniętych rynków. Koncentracje na rynkach o wysokich barierach wejścia na rynek, o wysokim stopniu koncentracji albo z innymi znanymi problemami w zakresie konkurencji (14) mogą również nie spełniać wymogów.

9.

Dotychczasowe doświadczenie Komisji pokazuje, że przejście z kontroli wspólnej na wyłączną może wyjątkowo wymagać bliższego zbadania i/lub przyjęcia pełnej decyzji. Szczególne zagrożenie dla konkurencji może się pojawić w sytuacji, gdy dawne wspólne przedsiębiorstwo zostaje włączone do grupy lub sieci należącej do jedynego pozostałego akcjonariusza kontrolującego, przez co zniesione zostają ograniczenia dyscyplinujące wprowadzane przez potencjalnie rozbieżne bodźce ze strony różnych akcjonariuszy kontrolujących, a strategiczna pozycja rynkowa jednego akcjonariusza może się wzmocnić. Na przykład w scenariuszu, w którym przedsiębiorstwo A i przedsiębiorstwo B wspólnie sprawują kontrolę nad wspólnym przedsiębiorstwem C, koncentracja, w wyniku której A obejmuje wyłączną kontrolę nad C, może spowodować zagrożenie dla konkurencji, jeżeli C jest bezpośrednim konkurentem A, C i A zdobędą znaczącą wspólną pozycję na rynku, oraz jeżeli dojdzie do utraty części niezależności posiadanej wcześniej przez C (15). W przypadkach, w których takie scenariusze będą wymagały głębszej analizy, Komisja może przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia (16).

10.

Komisja może również przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia w sytuacji, gdy ani Komisja ani właściwe władze Państw Członkowskich nie dokonały przeglądu uprzedniego wspólnego przejęcia kontroli nad danym wspólnym przedsiębiorstwem.

11.

Ponadto Komisja może przejść do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia, gdy pojawia się kwestia koordynacji, określona w art. 2 ust. 4 rozporządzenia WE w sprawie połączeń.

12.

Jeżeli Państwo Członkowskie wyrazi uzasadnione wątpliwości dotyczące zgłoszonej koncentracji w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania kopii zgłoszenia, lub jeżeli strona trzecia wyrazi uzasadnione wątpliwości w terminie ustalonym dla takich uwag, Komisja przyjmie pełną decyzję. Stosuje się terminy określone w art. 10 ust. 1 rozporządzenia WE w sprawie połączeń.

Wnioski o odesłanie

13.

Uproszczona procedura nie będzie stosowana, jeżeli Państwo Członkowskie wnioskuje o odesłanie zgłoszonej koncentracji zgodnie z art. 9 rozporządzenia WE w sprawie połączeń, lub jeśli Komisja przyjmie wniosek jednego lub więcej Państw Członkowskich o odesłanie zgłoszonej koncentracji zgodnie z art. 22 rozporządzenia WE w sprawie połączeń.

Odesłania przed zgłoszeniem na wniosek stron zgłaszających

14.

Z zastrzeżeniem środków bezpieczeństwa i wyłączeń przewidzianych w niniejszym obwieszczeniu, Komisja może zastosować uproszczoną procedurę do koncentracji, jeżeli:

i)

w wyniku uzasadnionego wniosku zgodnego z art. 4 ust. 4 rozporządzenia WE w sprawie połączeń Komisja zdecyduje nie odsyłać sprawy do Państwa Członkowskiego, lub

ii)

w wyniku uzasadnionego wniosku zgodnego z art. 4 ust. 5 rozporządzenia WE w sprawie połączeń sprawa zostaje odesłana do Komisji.

III.   POSTANOWIENIA PROCEDURALNE

Kontakty przed zgłoszeniem

15.

Komisja uznaje za korzystne kontakty przed zgłoszeniem między zgłaszającymi stronami a Komisją, nawet w pozornie nieskomplikowanych przypadkach (17). Doświadczenie Komisji w stosowaniu uproszczonej procedury pokazuje, że sprawy zgłaszane do uproszczonej procedury mogą wiązać się ze skomplikowanymi problemami, na przykład związanymi z definicją rynku (patrz pkt 6), które powinny być rozwiązane najlepiej przed zgłoszeniem. Kontakty przed zgłoszeniem pozwalają Komisji i zgłaszającym stronom precyzyjnie określić informacje, jakie mają być zawarte w zgłoszeniu. Kontakty przed zgłoszeniem powinny być zainicjowane przynajmniej na dwa tygodnie przed oczekiwaną datą zgłoszenia. Dlatego też zgłaszającym stronom zaleca się nawiązanie kontaktów przed zgłoszeniem, w szczególności jeżeli wnioskują do Komisji o odstąpienie od zgłoszenia w pełnej formie, zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia Komisji WE nr 802/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. w sprawie wdrażania rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (18) ze względu na to, że zgłaszana działalność nie będzie powodować zagrożeń dla konkurencji.

Publikacja faktu zgłoszenia

16.

Informacje, jakie mają być opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej po otrzymaniu zgłoszenia (19) będą obejmowały: nazwy stron koncentracji, kraj ich pochodzenia, charakter koncentracji i objęte sektory gospodarcze, jak również wskazanie, iż na podstawie informacji przekazanych przez zgłaszającą stronę koncentracja podlega procedurze uproszczonej. Następnie zainteresowane strony będą miały możliwość zgłoszenia uwag, w szczególności dotyczących okoliczności, które mogą wymagać wszczęcia postępowania.

Decyzja skrócona

17.

Jeżeli Komisja jest przekonana, że koncentracja spełnia kryteria procedury uproszczonej (patrz pkt 5), wydaje zazwyczaj decyzję skróconą. Obejmuje ona odpowiednie przypadki niepowodujące żadnego zagrożenia dla konkurencji, które to zagrożenie oznaczałoby przyjęcie zgłoszenie w pełnej formie. Koncentracja zostanie wówczas uznana za zgodną z zasadami wspólnego rynku w ciągu 25 dni roboczych od daty zgłoszenia, zgodnie z art. 10 ust. 1 i 6 rozporządzenia WE w sprawie połączeń. Komisja dołoży wszelkich starań, aby wydawać decyzje skrócone najszybciej jak to możliwe w praktyce, po wygaśnięciu okresu 15 dni roboczych, podczas którego Państwa Członkowskie mogą wnioskować o odesłanie zgłoszonej koncentracji zgodnie z art. 9 rozporządzenia WE w sprawie połączeń. Jednak w okresie 25 dni roboczych Komisja ma możliwość przejścia do pierwszej fazy zwykłej procedury łączenia, a zatem wszczęcia postępowania i/lub przyjęcia pełnej decyzji, jeżeli uzna takie działanie za stosowne w danym przypadku.

Publikacja decyzji skróconej

18.

Komisja opublikuje obwieszczenie o przyjęciu decyzji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, tak jak ma to miejsce w przypadku przyjęcia pełnej decyzji zatwierdzającej. Oficjalna wersja decyzji będzie przez określony czas dostępna na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji. Decyzja skrócona będzie zawierać informacje o zgłoszonej koncentracji opublikowane w Dzienniku Urzędowym w czasie zgłoszenia (nazwy stron, kraj ich pochodzenia, charakter koncentracji i objęte sektory gospodarcze) oraz oświadczenie, że koncentrację uznaje się za zgodną z zasadami wspólnego rynku, ponieważ należy do co najmniej jednej z kategorii przedstawionych w niniejszym obwieszczeniu, z wyraźnie określoną kategorią (ami), która ma zastosowanie.

IV.   DODATKOWE OGRANICZENIA

19.

Uproszczona procedura nie ma zastosowania w przypadkach, w których zainteresowane przedsiębiorstwa wnioskują o ekspresową ocenę ograniczeń bezpośrednio związanych i koniecznych dla dokonania koncentracji.


(1)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, str. 1.

(2)  Dz.U. C 217 z 29.7.2000, str. 32.

(3)  Dz.U. L 395 z 30.12.1989, str. 1; wersja poprawiona Dz.U. L 257 z 21.9.1990, str. 13.

(4)  Wymagania dotyczące zgłoszenia są określone w załączniku I i II rozporządzenia Komisji (WE) nr 802/2004 wdrażającego rozporządzenie Rady (WE) nr 139/2004 w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw.

(5)  Obrót wspólnego przedsiębiorstwa powinien być określony na podstawie najbardziej aktualnej kontroli sprawozdań finansowych spółek dominujących lub samego wspólnego przedsiębiorstwa, w zależności od dostępności odrębnych sprawozdań finansowych dotyczących środków połączonych we wspólnym przedsiębiorstwie.

(6)  Wyrażenie „i/lub” odnosi się do wielu możliwych sytuacji, na przykład:

w przypadku wspólnego nabycia spółki docelowej, obrotem który ma być brany pod uwagę, jest obrót tej docelowej spółki (wspólne przedsiębiorstwo),

w przypadku utworzenia wspólnego przedsiębiorstwa, do którego spółki dominujące wnoszą swoją działalność, obrotem, który ma być brany pod uwagę, jest obrót z wniesionej działalności,

w przypadku wejścia do istniejącego wspólnego przedsiębiorstwa nowej kontrolującej strony, pod uwagę trzeba wziąć obrót wspólnego przedsiębiorstwa i obrót działalności wnoszonej przez nową spółkę dominującą (jeżeli istnieje).

(7)  Całkowita wartość aktywów wspólnego przedsiębiorstwa powinna być określona zgodnie z ostatnimi przygotowanymi i zatwierdzonymi bilansami każdej spółki dominującej. Określenie „aktywa” obejmuje: 1) wszystkie aktywa materialne i niematerialne, które będą przeniesione do wspólnego przedsiębiorstwa (przykładem aktywów materialnych są zakłady produkcyjne, hurtownie lub punkty sprzedaży detalicznej oraz zapasy towarów; przykładem aktywów niematerialnych jest własność intelektualna, wartość firmy itp.), oraz 2) kredyt w każdej wysokości lub wszelkie zobowiązania wspólnego przedsiębiorstwa, które spółki dominujące wspólnego przedsiębiorstwa zgodziły się rozszerzyć lub zagwarantować.

(8)  Jeżeli przenoszone aktywa generują obrót, wówczas ani wartość aktywów, ani wysokość obrotu nie może przekraczać 100 milionów EUR.

(9)  Patrz obwieszczenie Komisji w sprawie określania właściwego rynku do celów wspólnotowego prawa konkurencji (Dz.U. C 372 z 9.12.1997, str. 5).

(10)  Patrz przypis 6.

(11)  Oznacza to, że do tej kategorii należą tylko koncentracje, które nie prowadzą do wpływu na rynki, określone w Sekcji 6 III Formularza CO. Progi dla stosunków horyzontalnych i wertykalnych stosuje się do udziału w rynku zarówno na poziomie krajowym jak i na poziomie EOG oraz do alternatywnych definicji rynku produktu, jakie może być rozważana w danym przypadku. Ważne jest, aby odnośne definicje rynku określone w zgłoszeniu były wystarczająco precyzyjne, aby uzasadnić ocenę, że progi te nie są przekroczone i że wszystkie możliwe alternatywne definicje rynku są wymienione (w tym rynki geograficzne węższe niż rynek krajowy).

(12)  Podobnie, jak w przypadku wszystkich innych zgłoszeń, Komisja może odwołać skróconą decyzję, jeżeli jest ona oparta na nieprawidłowych informacjach, za które odpowiedzialne jest jedno z zainteresowanych przedsiębiorstw (art. 6 ust. 3 lit. a) rozporządzenia WE w sprawie połączeń).

(13)  Rynki produktów są blisko ze sobą związanymi rynkami pokrewnymi (sąsiadującymi), jeżeli dane produkty są w stosunku do siebie komplementarne lub gdy należą one do grupy produktów, które są ogólnie kupowane przez jedną grupę klientów, z tym samym przeznaczeniem końcowym.

(14)  Patrz Wytyczne dotyczące oceny łączenia horyzontalnego zgodnie z rozporządzeniem Rady w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw, Dz.U. C 31 z 5.2.2004, str. 5 punkty 14-21.

(15)  Sprawa nr IV/M.1328 KLM/Martinair, XXIX-ty Raport w sprawie Polityki Konkurencji 1999 – SEC(2000) 720 final, punkty 165-166.

(16)  Sprawa nr COMP/M.2908 Deutsche Post/DHL (II), decyzja Komisji z dnia 18 września 2002 r.

(17)  Patrz Kodeks dobrych praktyk autorstwa. Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji, dotyczący prowadzenia przez WE postępowań w zakresie połączeń, dostępny na stronie internetowej:

http://europa.eu.int/comm/competition/mergers/legislation/regulation/best_practices.pdf

(18)  Dz.U. L 133 z 30.4.2004, str. 1.

(19)  Art. 4 ust. 3 rozporządzenia WE w sprawie połączeń.