[pic] | KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH |

Bruksela, dnia 9.12.2005

KOM(2005) 639 wersja ostateczna

2005/0251(AVC)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego

(przedstawiony przez Komisję)

UZASADNIENIE

1. PODSTAWA PRAWNA I TłO POLITYCZNE

Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego (konferencja haska) jest organizacją międzynarodową o długiej tradycji, działającą na rzecz stopniowego ujednolicenia zasad prawa prywatnego międzynarodowego, głównie poprzez prowadzenie negocjacji i sporządzanie konwencji międzynarodowych. Skutkiem działań konferencji haskiej było przyjęcie znacznej liczby ważnych konwencji dotyczących różnych dziedzin prawa prywatnego międzynarodowego. Organizacja, która przyjęła dotychczas 35 konwencji, liczy sobie 65 członków, do których należą wszystkie Państwa Członkowskie Unii Europejskiej.

Od czasu wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu do kompetencji Wspólnoty Europejskiej należy przyjmowanie środków w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne w zakresie koniecznym do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Wspólnota wykorzystała nowo uzyskane kompetencje, przyjmując liczne instrumenty prawne; kolejne instrumenty są na etapie negocjacji lub w przygotowaniu. Zakres wielu z nich pokrywa się częściowo lub całkowicie z obszarami działalności konferencji haskiej. Przykładami są: Konwencja o doręczaniu za granicą dokumentów sądowych i pozasądowych z 1965 r., obejmująca tę samą tematykę, co rozporządzenie 1348/2000 w sprawie doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych w Państwach Członkowskich; Konwencja o przeprowadzaniu dowodów z 1970 r., obejmująca tę samą tematykę, co rozporządzenie 1206/2001 w sprawie współpracy między sądami Państw Członkowskich przy przeprowadzaniu dowodów; konwencje umacniające ochronę dzieci z 1980 r. i 1996 r., których zakres częściowo pokrywa się z rozporządzeniem 2201/2003 dotyczącym jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej; i wreszcie Konwencja w sprawie umów o wyłączny wybór prawa z 2005 r. oraz projekt Konwencji w sprawie zobowiązań alimentacyjnych, które obejmują tematykę rozporządzenia 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych.

Przyjęcie wymienionych instrumentów wewnętrznych pociągnęło za sobą faktyczne przeniesienie zewnętrznych kompetencji w dziedzinach objętych tymi instrumentami z Państw Członkowskich na Wspólnotę. W obliczu tych nowo uzyskanych kompetencji zewnętrznych i wzrastającego zaangażowania Wspólnoty w prace konferencji haskiej, jej pełne członkostwo w organizacji stało się koniecznością. Obecnie Wspólnota ma w niej jedynie status obserwatora. Pełne członkostwo Wspólnoty w konferencji haskiej jest sprawą zasadniczej wagi z dwóch przyczyn: z politycznego punktu widzenia członkostwo nadałoby Wspólnocie status odpowiedni do jej nowej roli ważnego podmiotu międzynarodowego w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych; z prawnego punktu widzenia członkostwo umożliwiłoby Wspólnocie pełne uczestnictwo w negocjacjach konwencji dotyczących dziedzin należących do jej kompetencji poprzez wyrażanie swojej opinii i stanowiska oraz zapewnianie spójności jej własnych przepisów z planowanymi instrumentami międzynarodowymi. Ponadto Wspólnota jako taka, a nie należące do niej Państwa Członkowskie, byłaby podmiotem praw i obowiązków wynikających z konferencji haskiej w dziedzinach objętych jej kompetencjami.

Z powyższych przyczyn Rada, decyzją z dnia 28 listopada 2002 r., udzieliła zezwolenia Komisji Europejskiej na prowadzenie negocjacji w sprawie warunków i zasad przystąpienia Wspólnoty do konferencji haskiej. We wspólnym piśmie Komisji Europejskiej i Prezydencji do konferencji haskiej z dnia 19 grudnia 2002 r. Wspólnota wystąpiła z wnioskiem o członkostwo w konferencji haskiej, wnioskując też o rozpoczęcie negocjacji. W kwietniu 2004 r. Specjalna Komisja ds. Ogólnych i Politycznych organizacji podjęła wstępną decyzję o przyjęciu Wspólnoty Europejskiej w charakterze członka.

Ponieważ statut konferencji haskiej przewiduje jedynie członkostwo państw, a nie organizacji międzynarodowych, przystąpienie Wspólnoty wymaga wprowadzenia poprawek do statutu. Tekst tych poprawek został przyjęty w drodze konsensusu podczas konferencji dyplomatycznej odbywającej się w Hadze w dniach 14-30 czerwca 2005 r.; następnie poproszono członków konferencji haskiej o oddanie głosów w sprawie poprawek na piśmie i w miarę możliwości w ciągu dziewięciu miesięcy. Zgodnie z art. 12 statutu wprowadzenie do niego poprawek wymaga zgody większości dwóch trzecich głosów. Po osiągnięciu wymaganej większości głosów, ale nie wcześniej niż w dniu 31 marca 2006 r., Sekretarz Generalny sporządzi protokół powiadamiający Państwa Członkowskie o wyniku głosowania, po czym poprawki wejdą w życie trzy miesiące później. Wkrótce po wejściu w życie poprawek zostanie uzgodniony termin spotkania nadzwyczajnego Specjalnej Komisji ds. Ogólnych i Politycznych w celu podjęcia decyzji w sprawie przyjęcia Wspólnoty do konferencji haskiej.

Biorąc pod uwagę przyjęcie poprawek do statutu w drodze konsensusu w dniu 30 czerwca 2005 r. i jednomyślny wniosek wszystkich członków konferencji haskiej o przystąpienie Wspólnoty Europejskiej, jest wysoce prawdopodobne, że wymagana większość dwóch trzecich głosów zostanie z łatwością osiągnięta do dnia 31 marca 2006 r., tj. na końcu dziewięciomiesięcznego okresu. W konsekwencji poprawki do statutu wejdą w życie w dniu 1 lipca 2006 r., a formalna decyzja o przyjęciu Wspólnoty do konferencji haskiej zostanie podjęta w pierwszym tygodniu lipca 2006 r. Już w tym czasie należy rozpocząć procedurę podejmowania przez Radę decyzji w sprawie przystąpienia Wspólnoty do konferencji haskiej w celu zagwarantowania, że Wspólnota będzie gotowa do przystąpienia na początku lipca 2006 r. Wspólnota będzie wówczas mogła złożyć swój dokument przystąpienia, jak tylko konferencja haska podejmie formalną decyzję o przyjęciu jej.

2. WYNIKI NEGOCJACJI

Komisja prowadziła negocjacje w sprawie warunków i zasad przystąpienia Wspólnoty do konferencji haskiej zgodnie z wytycznymi negocjacyjnymi wydanymi przez Radę. Wszelkie przepisy istotne dla przystąpienia Wspólnoty zostały włączone do statutu. Dokonano odpowiednich zmian w regulaminie wewnętrznym. Ponieważ członkowie życzyli sobie, aby poprawki miały charakter ogólny, odpowiednie przepisy nie odnoszą się do Wspólnoty Europejskiej jako takiej, ale ogólnie do regionalnych organizacji integracji gospodarczej. Podsumowując, poprawiony statut zawiera następujące przepisy istotne dla Wspólnoty Europejskiej:

- Regionalne organizacje integracji gospodarczej (ROIG) mogą być członkami konferencji haskiej i uczestniczyć na równi z Państwami Członkowskimi w spotkaniach organizacji. Aby kwalifikować się do wystąpienia z wnioskiem o członkostwo, ROIG musi składać się wyłącznie z suwerennych państw, które przeniosły na nią swoje kompetencje w dziedzinach objętych zakresem działania konferencji haskiej, w tym prawo do podejmowania przez ROIG decyzji o charakterze wiążącym dla jej Państw Członkowskich w tych dziedzinach. Nie ma wątpliwości co do tego, że Wspólnota Europejska spełnia te wymogi.

- Występując z wnioskiem o członkostwo, ROIG musi złożyć deklarację kompetencji określającą dziedziny, w których należące do niej Państwa Członkowskie przeniosły na nią kompetencje. Ponadto ROIG i jej Państwa Członkowskie muszą zagwarantować, że wszelkie zmiany dotyczące kompetencji ROIG lub jej składu będą zgłaszane konferencji haskiej. Wreszcie członkowie konferencji haskiej mają prawo zwracać się z wnioskiem o udzielenie informacji, czy dana kwestia należy do kompetencji ROIG, czy też jej Państw Członkowskich, a ROIG i Państwa Członkowskie muszą udzielić odpowiednich informacji w odpowiedzi na taki wniosek.

- Decyzje konferencji haskiej będą podejmowane o ile tylko możliwe w drodze konsensusu. Głosowanie odbywać się będzie jedynie w przypadkach, kiedy wyjątkowo nie można osiągnąć konsensusu.

- Jeżeli chodzi o prawa głosu, ROIG dysponuje liczbą głosów równą liczbie Państw Członkowskich, które przeniosły na nią kompetencje w dziedzinie, której głosowanie dotyczy, i które są uprawnione do głosowania podczas odnośnych spotkań i zgłosiły swój udział w nich. Oznacza to, że nie ma konieczności faktycznej obecności fizycznej przedstawicieli Państw Członkowskich podczas głosowania.

- ROIG nie wnosi dodatkowego wkładu do budżetu rocznego konferencji haskiej poza wkładem Państw Członkowskich należących do niej, ale musi pokryć dodatkowe koszty administracyjne wynikające z członkostwa. Kwota tych kosztów jest ustalana przez konferencję haską po konsultacji z ROIG.

- Wspólnota Europejska zapewni konferencję haską w pisemnym oświadczeniu, że stara się przeanalizować, czy przystąpienie do istniejących konwencji haskich leży w jej interesie, i że w przypadkach, w których taki interes istnieje, podejmie ona we współpracy z konferencją haską wszelkie wysiłki konieczne do pokonania trudności wynikających z braku klauzuli pozwalającej na przystąpienie ROIG do tych konwencji. Ponadto Wspólnota dołoży wszelkich starań w celu umożliwienia przedstawicielom Stałego Biura konferencji haskiej uczestniczenia w spotkaniach ekspertów organizowanych przez Komisję Europejską, na których omawiane są sprawy interesujące konferencję.

3. WNIOSEK

W obliczu pozytywnego wyniku negocjacji Komisja zaleca, aby Rada przyjęła decyzję w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do konferencji haskiej.

2005/0251 (AVC)

Wniosek

DECYZJA RADY

w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 61 lit. c), oraz art. 300 ust. 2 akapit pierwszy i art. 300 ust. 3 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji[1],

uwzględniając zgodę Parlamentu Europejskiego [2],

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Celem Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego jest działanie na rzecz stopniowego ujednolicenia zasad prawa prywatnego międzynarodowego. Dotychczas organizacja ta przyjęła znaczną liczbę ważnych konwencji dotyczących różnych dziedzin prawa prywatnego międzynarodowego.

(2) Od czasu wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu do kompetencji Wspólnoty należy przyjmowanie środków w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne w zakresie koniecznym do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Wspólnota wykorzystała te kompetencje, przyjmując liczne instrumenty prawne, z których wiele pokrywa się częściowo lub całkowicie z obszarami działalności konferencji haskiej.

(3) Jest konieczne, aby Wspólnota otrzymała status odpowiedni do jej nowej roli ważnego podmiotu międzynarodowego w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych i aby mogła wykonywać swoje zewnętrzne kompetencje, uczestnicząc jako pełnoprawny członek w prowadzonych przez konferencję haską negocjacjach konwencji dotyczących dziedzin objętych kompetencjami Wspólnoty.

(4) Decyzją z dnia 28 listopada 2002 r. Rada udzieliła Komisji zezwolenia na prowadzenie negocjacji w sprawie warunków i zasad przystąpienia Wspólnoty do konferencji haskiej.

(5) We wspólnym piśmie Komisji i prezydencji do konferencji haskiej z dnia 19 grudnia 2002 r. Wspólnota wystąpiła z wnioskiem o członkostwo w konferencji haskiej, wnioskując też o rozpoczęcie negocjacji.

(6) W kwietniu 2004 r. Specjalna Komisja ds. Ogólnych i Politycznych konferencji haskiej wyraziła jednomyślną opinię, że Wspólnota Europejska zasadniczo powinna stać się członkiem konferencji haskiej, i określiła pewne kryteria i procedury dotyczące zasad jej członkostwa.

(7) W czerwcu 2005 r. konferencja dyplomatyczna konferencji haskiej przyjęła w drodze konsensusu konieczne poprawki do statutu w celu umożliwienia regionalnej organizacji integracji gospodarczej przystąpienia do konferencji haskiej; następnie poproszono członków konferencji o oddanie głosów w sprawie poprawek, w miarę możliwości w terminie dziewięciu miesięcy.

(8) Poprawki do statutu wejdą w życie trzy miesiące po tym, jak Sekretarz Generalny poinformuje członków, że większość dwóch trzecich głosów wymagana do wniesienia poprawek do statutu została osiągnięta. Wkrótce po wejściu w życie poprawek Specjalna Komisja ds. Ogólnych i Politycznych na spotkaniu nadzwyczajnym podejmie formalną decyzję w sprawie przyjęcia Wspólnoty do konferencji haskiej.

(9) Wynik negocjacji w sprawie zmiany statutu konferencji haskiej jest zadowalający z perspektywy interesów Wspólnoty.

(10) Artykuł 2A poprawionego statutu konferencji haskiej uprawnia Wspólnotę jako regionalną organizację integracji gospodarczej do członkostwa w konferencji haskiej.

(11) Wspólnota powinna przystąpić do konferencji haskiej.

(12) Zgodnie z art. 3 protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo i Irlandia uczestniczą w przyjęciu niniejszej decyzji.

(13) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji.

STANOWI, CO NASTĘPUJE:

Artykuł

Wspólnota przystąpi do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego poprzez złożenie oświadczenia o przyjęciu statutu organizacji zamieszczonego w załączniku I, jak tylko ta ostatnia podejmie formalną decyzję o przyjęciu Wspólnoty w charakterze członka.

Wspólnota złoży również deklarację kompetencji określającą dziedziny, w których Państwa Członkowskie do niej należące przeniosły na nią kompetencje, według wzoru zamieszczonego w załączniku II, i oświadczenie na temat określonych kwestii dotyczących Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, według wzoru zamieszczonego w załączniku III.

Przewodniczący Rady jest niniejszym upoważniony do rozpoczęcia procedury koniecznej w celu nadania mocy prawnej wyżej wymienionym działaniom.

Tekst statutu Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego załączony jest do niniejszej decyzji w postaci załącznika VI.

Sporządzono w Brukseli,

W imieniu Rady

Przewodniczący

ZAŁĄCZNIK I

Dokument przystąpienia do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Pan J.H.A. VAN LOON

Sekretarz Generalny

Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Scheveningseweg 6

NL – 2517 THE HAGUE/ HAGA

Szanowny Panie,

mam zaszczyt poinformować Pana, że Wspólnota Europejska postanowiła przystąpić do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego. Tym samym proszę o przyjęcie niniejszego dokumentu, w którym Wspólnota Europejska akceptuje Statut Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego zgodnie z jego art. 2A. Załączam deklarację Wspólnoty Europejskiej zawierającą wyszczególnienie dziedzin, w których Państwa Członkowskie przeniosły swoje uprawnienia na Wspólnotę, jak również deklarację w sprawie niektórych kwestii dotyczących Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego.

Wspólnota Europejska oficjalnie i bez zastrzeżeń akceptuje określone w statucie zobowiązania wynikające z członkostwa w Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego i oficjalnie podejmuje się wypełniać zobowiązania spoczywające na niej wraz z momentem jej przystąpienia.

Z wyrazami szacunku

Przewodniczący Rady Unii Europejskiej

ZAŁĄCZNIK II

Deklaracja kompetencji Wspólnoty Europejskiej określająca dziedziny, w których jej Państwa Członkowskie przeniosły na nią swoje kompetencje.

1. Niniejsza deklaracja wydawana jest zgodnie z art. 2A ust. 3 Statutu Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego. Określa ona dziedziny, w których Państwa Członkowskie przeniosły swoje kompetencje na Wspólnotę Europejską.

2. W kompetencjach Wspólnoty Europejskiej leży przyjmowanie ogólnych i szczegółowych środków w celu ujednolicenia przepisów w różnych dziedzinach powiązanych z mającym zastosowanie ustawodawstwem jej Państw Członkowskich. W obszarach objętych zakresem działania konferencji haskiej do kompetencji Wspólnoty Europejskiej na mocy Tytułu IV Traktatu WE należy zwłaszcza przyjmowanie środków w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne w zakresie koniecznym do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego (art. 61 lit. c) i art. 65 Traktatu WE). Tego rodzaju środki obejmują:

1. poprawę i uproszczenie systemu transgranicznego doręczania dokumentów sądowych i pozasądowych; współpracę w zakresie gromadzenia dowodów; uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach cywilnych i handlowych, w tym decyzji pozasądowych;

2. wspieranie zgodności norm mających zastosowanie w Państwach Członkowskich w dziedzinie kolizji ustaw i sporów o właściwość oraz

3. usuwanie przeszkód w należytym biegu procedur cywilnych, wspierając w razie potrzeby zgodność norm procedury cywilnej mających zastosowanie w Państwach Członkowskich.

3. Wspólnota ma ponadto uprawnienia także w innych obszarach, które mogą stanowić przedmiot konwencji konferencji haskiej, takich jak rynek wewnętrzny (art. 95 Traktatu WE) czy ochrona konsumentów (art. 153 Traktatu WE).

4. Wspólnota Europejska skorzystała ze swoich kompetencji, przyjmując liczne instrumenty zgodnie z art. 61 lit. c) Traktatu WE, w tym

- rozporządzenie (WE) nr 1346/2000 w sprawie postępowania upadłościowego,

- rozporządzenie (WE) nr 1348/2000 w sprawie doręczania dokumentów,

- rozporządzenie (WE) nr 44/2001 w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych,

- rozporządzenie Rady (WE) nr 1206/2001 w sprawie współpracy między sądami Państw Członkowskich przy przeprowadzaniu dowodów w sprawach cywilnych lub handlowych,

- dyrektywę (WE) nr 8/2003 w sprawie pomocy prawnej,

- rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz

- rozporządzenie (WE) nr 805/2004 w sprawie utworzenia Europejskiego Tytułu Egzekucyjnego dla roszczeń bezspornych.

Przepisy dotyczące prawa prywatnego międzynarodowego zawarte są także w innych aktach prawnych Wspólnoty, zwłaszcza w takich dziedzinach jak ochrona konsumentów, ubezpieczenia, usługi finansowe oraz własność intelektualna. Z tego względu dyrektywy Wspólnoty, na które wpływ miała konwencja haska w sprawie prawa właściwego dla niektórych praw dotyczących papierów wartościowych zapisanych na rachunku w instytucji pośredniczącej, zostały przyjęte w oparciu o art. 95 Traktatu WE.

5. Wprawdzie w Traktacie WE nie ma bezpośredniego odniesienia do kompetencji zewnętrznej Wspólnoty, jednak z orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wynika, że wspomniane powyżej przepisy Traktatu WE tworzą podstawę prawną nie tylko dla wewnątrzwspólnotowych aktów prawnych, ale także dla zawierania przez Wspólnotę umów międzynarodowych. Wspólnota może zawierać umowy międzynarodowe, jeśli użyła ona już kompetencji zewnętrznej w celu przyjęcia środków służących wdrożeniu wspólnych polityk, wymienionych powyżej, bądź jeśli zawarcie umowy międzynarodowej jest niezbędne dla osiągnięcia jednego ze wspólnotowych celów[3]. Kompetencja zewnętrzna Wspólnoty Europejskiej ma charakter wyłączny tam, gdzie umowa międzynarodowa wpływa na przepisy wewnątrzwspólnotowe bądź zmienia ich zakres[4]. W takim przypadku podejmowanie działań zewnętrznych z udziałem państw trzecich lub organizacji międzynarodowych należy do zadań Wspólnoty, a nie Państw Członkowskich. Umowa międzynarodowa może być przedmiotem wyłącznej kompetencji Wspólnoty w całości bądź jedynie w pewnym zakresie.

6. Akty prawne Wspólnoty są w normalnym przypadku wiążące dla wszystkich Państw Członkowskich UE. W odniesieniu do Tytułu IV Traktatu WE zapewniającego podstawę prawną dla współpracy sądowej w sprawach cywilnych specjalne uregulowanie stosuje się do Danii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa. Środki przyjmowane na mocy Tytułu IV Traktatu WE nie są wiążące ani nie mają zastosowania dla Danii. Irlandia i Zjednoczone Królestwo uczestniczą w instrumentach prawnych przyjmowanych na mocy Traktatu IV, jeśli zgłoszą to odpowiednio Radzie. Te dwa Państwa Członkowskie zdecydowały o uczestnictwie we wszystkich środkach wymienionych powyżej w pkt 4.

7. Zakres kompetencji przeniesionych przez Państwa Członkowskie na Wspólnotę zgodnie z Traktatem WE podlega ciągłym zmianom. Wspólnota Europejska i jej Państwa Członkowskie będą dbać o to, aby wszelkie zmiany w kompetencjach Wspólnoty były niezwłocznie zgłoszone do Sekretariatu Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego, jak przewidziano w art. 2A ust. 6.

ZAŁĄCZNIK III

Oświadczenie Wspólnoty Europejskiej na temat określonych kwestii dotyczących Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego

Wspólnota Europejska dołoży wszelkich starań w celu zbadania, czy przystąpienie przez nią do istniejących konwencji haskich, w odniesieniu do których Wspólnota posiada kompetencje, leży w jej interesie. Jeśli będzie to leżało w interesie Wspólnoty, podejmie ona we współpracy z konferencją haską wszelkie wysiłki, aby przezwyciężyć trudności wynikające z braku klauzuli przewidującej przystąpienie regionalnej organizacji integracji gospodarczej do wspomnianych konwencji.

Ponadto Wspólnota dołoży wszelkich starań, aby umożliwić przedstawicielom Stałego Biura konferencji haskiej uczestniczenie w spotkaniach ekspertów organizowanych przez Komisję Europejską, na których omawiane są sprawy interesujące konferencję haską.

ZAŁĄCZNIK IV

STATUT HASKIEJ KONFERENCJI PRAWA PRYWATNEGO MIĘDZYNARODOWEGO

Rządy następujących wymienionych poniżej krajów:

Republiki Federalnej Niemiec, Austrii, Belgii, Danii, Hiszpanii, Finlandii, Francji, Włoch, Japonii, Luksemburga, Norwegii, Niderlandów, Portugalii, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii, Szwecji i Szwajcarii,

biorąc pod uwagę stały charakter Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego,

pragnąc podkreślić ten charakter,

uznając do tego celu za pożądane nadanie konferencji statutu,

dokonały następujących uzgodnień:

Artykuł 1

Celem konferencji haskiej jest działanie na rzecz stopniowego ujednolicenia zasad prawa prywatnego międzynarodowego.

Artykuł 2

Członkami Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego są Państwa, które wzięły udział w przynajmniej jednej sesji konferencji i które akceptują obecny statut.

Członkiem konferencji może stać się każde inne Państwo, którego uczestnictwo w niej będzie z prawnego punktu widzenia znaczące dla działalności konferencji. O przyjęciu nowych Państw Członkowskich decydują Rządy Państw uczestniczących w konferencji na wniosek przynajmniej jednego z nich decyzją podejmowaną większością głosów w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia tego wniosku do Rządów.

Przyjęcie nowego członka uzyskuje moc prawną po zaakceptowaniu przez dane Państwo obecnego statutu.

Artykuł 2A

1. Państwa Członkowskie mogą postanowić na posiedzeniu dotyczącym spraw ogólnych i politycznych, na którym obecna jest większość Państw Członkowskich, decyzją podejmowaną większością głosów o przyjęciu na członka również każdego rodzaju regionalnej organizacji integracji gospodarczej, która złożyła do Sekretarza Generalnego wniosek o członkostwo. Odniesienia czynione w niniejszym statucie do członków obejmują również tego rodzaju organizacje członkowskie, chyba że wyraźnie zaznaczono inaczej. Przyjęcie nowego członka uzyska moc prawną pod warunkiem zaakceptowania przez odnośną regionalną organizację integracji gospodarczej obecnego statutu.

2. Aby być uprawnionym do wnioskowania o członkostwo w konferencji haskiej, regionalna organizacja integracji gospodarczej musi być organizacją tworzoną wyłącznie przez suwerenne Państwa, na którą Państwa Członkowskie przeniosły kompetencje w dziedzinach objętych zakresem działania konferencji, włączając w to pozwolenie na podejmowanie w tych dziedzinach decyzji wiążących dla jej Państw Członkowskich.

3. Każda regionalna organizacja integracji gospodarczej składająca wniosek o członkostwo składa wraz ze złożeniem wniosku deklarację kompetencji określającą obszary, w których Państwa Członkowskie przekazały jej swoje kompetencje.

4. Każda Organizacja Członkowska oraz jej Państwa Członkowskie dbają o to, aby wszelkie zmiany dotyczące kompetencji Organizacji Członkowskiej bądź członkostwa były zgłaszane Sekretarzowi Generalnemu, który przekazuje takie informacje innym członkom konferencji.

5. Przyjmuje się, że Państwa Członkowskie Organizacji Członkowskiej zachowują kompetencje we wszystkich dziedzinach, w odniesieniu do których przeniesienie kompetencji nie zostało wyraźnie zadeklarowane bądź zgłoszone.

6. Każdy członek konferencji może zwrócić się do Organizacji Członkowskiej oraz jej Państw Członkowskich z wnioskiem o dostarczenie informacji na temat tego, czy Organizacja Członkowska posiada kompetencje w danej konkretnej kwestii, która ma być przedmiotem działań konferencji. Organizacja Członkowska i jej Państwa Członkowskie gwarantują dostarczenie na wniosek takiej informacji.

7. Organizacja Członkowska korzysta z wynikających z członkostwa praw na przemian z jej Państwami Członkowskimi będącymi członkami konferencji odpowiednio do zakresu ich kompetencji.

8. Organizacja Członkowska może dysponować na posiedzeniach konferencji, do uczestniczenia w których jest uprawniona, w ramach swoich kompetencji liczbą głosów równą liczbie jej Państw Członkowskich, które w odnośnej dziedzinie przeniosły kompetencje na Organizację Członkowską i które są uprawnione do głosowania oraz zarejestrowały się na takie posiedzenia. W przypadku gdy Organizacja Członkowska korzysta ze swojego prawa głosu, jej Państwa Członkowskie rezygnują ze skorzystania ze swojego prawa głosu i odwrotnie.

9. „Regionalna organizacja integracji gospodarczej” oznacza międzynarodową organizację tworzoną wyłącznie przez suwerenne Państwa, na którą jej Państwa Członkowskie przeniosły kompetencje w określonych dziedzinach, włączając w to pozwolenie na podejmowanie w tych dziedzinach decyzji wiążących dla jej Państw Członkowskich.

Artykuł 3

1. Nad działalnością konferencji czuwa Rada ds. Ogólnych i Politycznych (zwana dalej „Radą”), na którą składają się wszyscy członkowie. Posiedzenia Rady odbywają się zasadniczo raz w roku.

2. Rada zapewnia ciągłość działania konferencji poprzez Stałe Biuro, którego pracami Rada kieruje.

3. Rada bada wnioski, które mają zostać umieszczone w porządku obrad konferencji. Do niej należy decyzja w sprawie podjęcia działań w związku z takimi wnioskami.

4. Niderlandzki Stały Komitet Rządowy, ustanowiony dekretem królewskim z dnia 20 lutego 1897 r. w celu wspierania kodyfikacji prawa prywatnego międzynarodowego, wyznacza po konsultacji z członkami konferencji datę sesji dyplomatycznych.

5. Wspomniany Stały Komitet Rządowy zwraca się do Rządu Niderlandów o zwołanie posiedzenia członków. Przewodniczący Stałego Komitetu Rządowego kieruje pracami posiedzeń konferencji.

6. Sesje zwyczajne konferencji odbywają się zasadniczo co cztery lata.

7. W razie konieczności Rada może po konsultacji ze Stałym Komitetem Rządowym złożyć wniosek do Rządu Niderlandów o zwołanie nadzwyczajnej sesji konferencji.

8. Rada może konsultować się ze Stałym Komitetem rządowym w każdej kwestii istotnej dla konferencji.

Artykuł 4

1. Siedziba Stałego Biura mieści się w Hadze. W jego skład wchodzą Sekretarz Generalny i czterech sekretarzy mianowanych przez Rząd Niderlandów na wniosek Stałego Komitetu Rządowego.

2. Sekretarz Generalny oraz sekretarze muszą posiadać odpowiednią wiedzę prawną i stosowne doświadczenie zawodowe. Przy ich mianowaniu uwzględnia się również proporcjonalne zróżnicowanie geograficzne oraz zróżnicowanie w zakresie wiedzy prawnej.

3. Liczba sekretarzy może zostać zwiększona po konsultacji z Radą i zgodnie z art. 9.

Artykuł 5

Stałe Biuro, działając pod kierownictwem Rady, ma za zadanie:

4. przygotowywać i organizować sesje konferencji haskiej i posiedzenia Rady, jak również Komisji Specjalnych;

5. prowadzić sekretariat wspomnianych powyżej sesji i posiedzeń;

6. wykonywać wszelkie zadania należące do zakresu pracy sekretariatu.

Artykuł 6

1. W celu ułatwienia komunikacji pomiędzy członkami konferencji i Stałym Biurem, Rząd każdego Państwa Członkowskiego wyznacza krajowy organ, natomiast Organizacja Członkowska organ kontaktowy.

2. Stałe Biuro może prowadzić korespondencję ze wszystkimi wyznaczonymi w ten sposób organami oraz z kompetentnymi organizacjami międzynarodowymi.

Artykuł 7

1. Komisje Specjalne mogą być powoływane podczas sesji, zaś w przerwach pomiędzy sesjami przez Radę, w celu przygotowania projektów konwencji bądź zbadania wszelkich kwestii związanych z prawem prywatnym międzynarodowym, które należą do zakresu działań konferencji.

2. Sesje, Rada i Komisje Specjalne pracują w możliwym do osiągnięcia zakresie na zasadzie konsensusu.

Artykuł 8

1. Szacowane w budżecie koszty konferencji rozdzielane są pomiędzy Państwa Członkowskie konferencji.

2. Organizacja Członkowska nie musi wnosić wkładu do budżetu rocznego konferencji poza wkładem jej Państw Członkowskich, jednak wpłaca kwotę ustaloną przez konferencję w drodze konsultacji z tą Organizacją Członkowską na pokrycie dodatkowych wydatków administracyjnych wynikających z jej członkostwa.

3. Wydatki na podróże i diety delegowanych do Rady i Komisji Specjalnych pokrywane są w każdym przypadku przez reprezentowanych przez nich członków.

Artykuł 9

1. Budżet konferencji przedstawiany jest corocznie do akceptacji Radzie Przedstawicieli Dyplomatycznych z siedzibą w Hadze.

2. Przedstawiciele ci określają także sposób rozdzielenia pomiędzy Państwa Członkowskie kosztów, które zgodnie z budżetem mają one ponosić.

3. Przedstawiciele Dyplomatyczni zbierają się w tym celu pod przewodnictwem Ministra Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów.

Artykuł 10

1. Wydatki powstające w związku ze zwyczajnymi i nadzwyczajnymi sesjami konferencji ponoszone są przez Rząd Niderlandów.

2. Wydatki na podróże i diety delegowanych pokrywane są w każdym przypadku przez reprezentowanych przez nich członków.

Artykuł 11 (tekst jedynie w języku francuskim)

Les usages de la Conférence continuent à être en vigueur pour tout ce qui n’est pas contraire au présent Statut ou aux Règlements.

Artykuł 12

1. Zmiany do obecnego statutu muszą zostać przyjęte w drodze konsensusu Państw Członkowskich obecnych na posiedzeniu dotyczącym spraw ogólnych i politycznych.

2. Tego rodzaju poprawki wchodzą w życie dla wszystkich Państw Członkowskich trzy miesiące po ich zatwierdzeniu przez dwie trzecie Państw Członkowskich zgodnie z ich odnośnymi procedurami wewnętrznymi, jednak nie wcześniej niż dziewięć miesięcy od daty ich przyjęcia.

3. Terminy, o których mowa w ust. 2, mogą zostać zmienione w drodze konsensusu podczas posiedzenia, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł 13

Przepisy obecnego statutu w celu zagwarantowania ich wykonania zostaną uzupełnione regulaminem. Regulamin zostaje ustanowiony przez Stałe Biuro, które przedkłada go do akceptacji sesji dyplomatycznej, Radzie Przedstawicieli Dyplomatycznych lub Radzie ds. Ogólnych i Politycznych.

Artykuł 14

1. Obecny statut przedkładany jest do akceptacji Rządom Państw, które uczestniczyły w przynajmniej jednej sesji konferencji. Wejdzie on w życie po zaakceptowaniu go przez większość Państw reprezentowanych na siódmej sesji.

2. Oświadczenie o akceptacji składane jest Rządowi Niderlandów, który informuje o tym fakcie Rządy, o których mowa w pierwszym ustępie niniejszego artykułu.

3. W przypadku przyjęcia nowego członka Rząd Niderlandów informuje wszystkich członków o oświadczeniu o akceptacji tego nowego Państwa Członkowskiego.

Artykuł 15

1. Każdy członek może wypowiedzieć obecny statut po upływie okresu pięciu lat od daty jego wejścia w życie zgodnie z art. 14 ust. 1.

2. Wypowiedzenie zgłaszane jest Ministrowi Spraw Zagranicznych Królestwa Niderlandów przynajmniej sześć miesięcy przed końcem roku budżetowego konferencji i uzyskuje moc prawną wraz z końcem wspomnianego roku, jednak jedynie w odniesieniu do członka, który zgłosił wypowiedzenie.

Tekst niniejszego statutu w angielskiej oraz francuskiej wersji językowej, ze zmianami wprowadzonym w dniu……….. 200. r., jest w równej mierze autentyczny.

LEGISLACYJNE ZESTAWIENIE FINANSOWE

1. TYTUŁ WNIOSKU:

Decyzja Rady w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Haskiej Konferencji Prawa Prywatnego Międzynarodowego

2. STRUKTURA ABM/ABB

Dziedzina/dziedziny polityki, których dotyczy wniosek i powiązane zadanie/zadania:

18.06 Ustanowienie prawdziwego obszaru sprawiedliwości w sprawach karnych i cywilnych

3. POZYCJE W BUDŻECIE

3.1. Pozycje w budżecie (pozycje operacyjne i powiązane pozycje pomocy technicznej i administracyjnej (dawniej pozycje B..A)), wraz z treścią:

Program ramowy dotyczący praw podstawowych i sprawiedliwości na lata 2007-2013; program szczegółowy „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych”; pozycja w budżecie zostanie określona we wstępnym projekcie budżetu (PDB) na rok 2007.

3.2. Czas trwania działania i wpływu finansowego:

począwszy od roku 2007

3.3. Informacje budżetowe:

Nie dotyczy

4. ZESTAWIENIE ZASOBÓW

4.1. Zasoby finansowe

4.1.3. Zestawienie środków na zobowiązania (CA) i środków na płatności (PA)

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Rodzaj wydatków |Sekcja nr | |

Rok n |

n + 1 |

n + 2 |

n + 3 |

n + 4 |n + 5 i później |

Razem | | Wydatki operacyjne[5]

| | | | | | | | | |Środki na zobowiązania (CA) |8.1 |a |0,001 |0,001 |0,001 |0,001 |0,001 |0,001 | | |Środki na płatności (PA) | |b | | | | | | | | | Szczegółowe informacje dotyczące współfinansowania

Jeżeli wniosek obejmuje współfinansowanie przez Państwa Członkowskie lub inne organy (należy określić które), w poniższej tabeli należy przedstawić szacowany poziom współfinansowania (można dodać kolejne rubryki, jeżeli współfinansowanie mają zapewniać różne organy):

mln EUR (do 3 miejsc po przecinku)

Organ współfinansujący | |

Rok n |

n + 1 |

n + 2 |

n + 3 |

n + 4 |n + 5 i później |

Razem | |…………………… |f | | | | | | | | |OGÓŁEM CA w tym współfinansowanie |a+c+d+e+f | | | | | | | | | 4.1.2. Zgodność z programowaniem finansowym

Koszt realizacji wniosku (+/- 1 000 EUR na rok) uwzględniono w całkowitej kwocie zaproponowanej dla programu szczegółowego „Wymiar sprawiedliwości w sprawach cywilnych” w obrębie programu ramowego dotyczącego praw podstawowych i sprawiedliwości na lata 2007-2013.

Kwota ta ma charakter czysto orientacyjny i zależy od zgodności środków z decyzją, która zostanie podjęta w sprawie średnioterminowych ram finansowych perspektyw finansowych na lata 2007-2013.

( Wniosek jest zgodny z istniejącym programowaniem finansowym.

( Wniosek wymaga przeprogramowania odpowiedniego działu w perspektywie finansowej.

( Wniosek może wymagać zastosowania postanowień porozumienia międzyinstytucjonalnego[6] (tzn. instrumentu elastyczności lub zmiany perspektywy finansowej).

4.1.3. Wpływ finansowy na dochody

x Wniosek nie ma wpływu finansowego na dochody.

( Wniosek ma następujący wpływ finansowy na dochody:

4.2. Zasoby ludzkie w przeliczeniu na pełne etaty (w tym urzędnicy, pracownicy czasowi i personel zewnętrzny) – szczegółowe informacje w pkt 8.2.1.

Wymagania na dany rok |

Rok n |

n + 1 |

n + 2 |

n + 3 |

n + 4 |

n + 5 i później | |Zasoby ludzkie ogółem | | | | | | | | 5. OPIS I CELE

Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej do międzynarodowej organizacji „Haska Konferencja Prawa Prywatnego Międzynarodowego” wiąże się z rocznym wkładem finansowym, którego wysokość zostanie określona przez tę organizację w porozumieniu ze Wspólnotą Europejską i który zostanie wykorzystany do pokrycia dodatkowych wydatków administracyjnych związanych z jej członkostwem. Wkład ten zostanie wpłacony po raz pierwszy w 2007 r., dlatego też nie określono jeszcze dokładnej sumy. Z uwagi na fakt, iż wkład ten jest przeznaczony jedynie na pokrycie „dodatkowych wydatków administracyjnych”, jego kwota nie przekroczy 1 000 EUR rocznie.

6. SZCZEGÓŁOWE INFORMACJE DOTYCZĄCE ZASOBÓW

Nie dotyczy

[1] Dz.U. C z […], […], str. […].

[2] Dz.U. C z […], […], str. […].

[3] Opinia 1/76 Trybunału Sprawiedliwości, ECR 1977, str. 741; opinia 2/91, ECR 1993, str. I-1061; sprawa 22/70 („AETR”); Komisja przeciwko Radzie, ECR 1971, str. 263; sprawa C-467/98 („otwarte niebo”), Komisja przeciwko Danii, ECR 2000, str. I-9519.

[4] Sprawa 22/70 („AETR”), Komisja przeciwko Radzie, sprawa C-467/98 („otwarte niebo"), Komisja przeciwko Danii.

[5] Wydatki niewchodzące w zakres rozdziału xx 01 w tytule xx.

[6] Patrz pkt 19 i 24 porozumienia międzyinstytucjonalnego.