(1)

Dyrektywa 2011/65/UE nakłada na państwa członkowskie obowiązek zapewnienia, aby sprzęt elektryczny i elektroniczny (EEE) wprowadzany do obrotu nie zawierał substancji niebezpiecznych wymienionych w załączniku II do tej dyrektywy. Ograniczenie to nie dotyczy określonych zastosowań objętych wyłączeniem wymienionych w załączniku III do tej dyrektywy.

(2)

W załączniku I do dyrektywy 2011/65/UE wymieniono kategorie sprzętu elektrycznego i elektronicznego, którego dotyczy ta dyrektywa.

(3)

Rtęć jest substancją objętą ograniczeniami wymienioną w załączniku II do dyrektywy 2011/65/UE.

(4)

Decyzją 2010/571/UE (2) Komisja przyznała m.in. wyłączenie dotyczące stosowania rtęci w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych do celów specjalnych („wyłączenie”), które jest obecnie wymienione jako wyłączenie 1f) w załączniku III do dyrektywy 2011/65/UE. Wyłączenie to miało wygasnąć w dniu 21 lipca 2016 r., zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit drugi lit. a) tej dyrektywy.

(5)

Rtęć jest wykorzystywana w jednotrzonkowych (kompaktowych) lampach fluorescencyjnych (CFL) do celów specjalnych do wytwarzania światła ultrafioletowego, które następnie przekształca się w światło widzialne przez powłokę fluorescencyjną na lampie.

(6)

Komisja otrzymała dwa wnioski o przedłużenie wyłączenia („wnioski o przedłużenie”) w dniach 19 grudnia 2014 r. i 15 stycznia 2015 r., czyli w terminie określonym w art. 5 ust. 5 dyrektywy 2011/65/UE; jeden z tych wniosków został zaktualizowany nowym wnioskiem dnia 20 stycznia 2020 r. Zgodnie z art. 5 ust. 5 akapit drugi dyrektywy 2011/65/UE wyłączenie pozostaje ważne do czasu przyjęcia decyzji w sprawie wniosku o przedłużenie.

(7)

W ocenie wniosków o przedłużenie, w której uwzględniono dostępność substytutów oraz społeczno-ekonomiczny wpływ zastąpienia, stwierdzono, że wyeliminowanie rtęci w przedmiotowych zastosowaniach lub jej zastąpienie substancją o porównywalnych parametrach jest obecnie technicznie niewykonalne. Ocena obejmowała konsultacje z zainteresowanymi stronami zgodnie z art. 5 ust. 7 dyrektywy 2011/65/UE. Uwagi otrzymane w ramach tych konsultacji zostały podane do wiadomości publicznej na specjalnej stronie internetowej.

(8)

Wyłączenia z ograniczenia stosowania niektórych określonych materiałów lub części składowych powinny mieć ograniczony zasięg i czas trwania, aby stopniowo wycofywać niebezpieczne substancje w EEE; w ocenie stwierdzono również, że z jednej strony – zakres wyłączenia należy zawęzić do konkretnych zastosowań, a z drugiej strony – skrócić okres obowiązywania obecnego szerokiego wyłączenia.

(9)

Wyłączenie jest zgodne z rozporządzeniem (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (3) i w związku z tym nie obniża poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w tym rozporządzeniu.

(10)

Należy zatem zezwolić na przedłużenie ważności wyłączenia na maksymalny okres pięciu lat, zgodnie z art. 5 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy 2011/65/UE, w odniesieniu do lamp CFL do celów specjalnych przeznaczonych do emitowania światła w widmie ultrafioletowym, ponieważ obecnie nie są dostępne niezawodne alternatywy. W przypadku wszystkich innych rodzajów lamp CFL należących do kategorii lamp CFL do celów specjalnych wyłączenie należy przedłużyć o trzy lata, aby umożliwić branży przygotowanie szczegółowych informacji uzasadniających dalsze stosowanie tego wyłączenia w odniesieniu do określonych kategorii lamp, zgodnie z celem dyrektywy, zgodnie z którym wyłączenia powinny mieć ograniczony zasięg i czas trwania. Biorąc pod uwagę wyniki trwających prac nad znalezieniem niezawodnego substytutu, jest mało prawdopodobne, aby czas obowiązywania wyłączenia miał negatywny wpływ na innowacyjność.

(11)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 2011/65/UE,