(1)

W dyrektywie (UE) 2018/2001 ustanowiono wymogi dotyczące niektórych paliw, a mianowicie biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych, w celu zapewnienia, aby mogły one być zaliczane na poczet celów określonych w tej dyrektywie tylko wtedy, gdy zostały wyprodukowane w sposób zrównoważony i emitują mniej gazów cieplarnianych w porównaniu z paliwami kopalnymi. Po pierwsze, w art. 29 dyrektywy ustanowiono kryteria zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy, a w art. 26 dyrektywy i rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/807 (2) ustanowiono z jednej strony kryteria służące określeniu, które surowce do produkcji biopaliw, biopłynów lub paliw z biomasy charakteryzują się wysokim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, a z drugiej strony które biopaliwa, biopłyny lub paliwa z biomasy o wysokim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów spełniające określone warunki, mogą być certyfikowane jako charakteryzujące się niskim ryzykiem spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Po drugie, w art. 25 ust. 2 dyrektywy ustanowiono kryteria ograniczania emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie. Po trzecie, art. 28 ust. 2 dyrektywy zobowiązuje podmioty gospodarcze do wprowadzenia do unijnej bazy danych informacji o przeprowadzonych transakcjach oraz o właściwościach paliw odnawialnych (biopaliw, biogazu oraz odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego) oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie.

(2)

Dyrektywa przewiduje również przepisy dotyczące sposobu obliczania udziału odnawialnej energii elektrycznej w realizacji celów w zakresie transportu. W szczególności art. 27 ust. 3 dyrektywy określa zasady dokonywania takich obliczeń zarówno w przypadku, gdy energia elektryczna jest wykorzystywana bezpośrednio do napędu pojazdów elektrycznych, jak i gdy jest wykorzystywana do produkcji odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego, które są stosowane w transporcie.

(3)

W celu sprawdzenia, czy przestrzegane są przepisy dotyczące biopaliw, biopłynów, paliw z biomasy, odnawialnych paliw ciekłych i gazowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych, państwa członkowskie mogą stosować systemy dobrowolne. Systemy dobrowolne odegrały ważną rolę w dostarczaniu dowodów na zgodność z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczaniu emisji gazów cieplarnianych w odniesieniu do biopaliw i biopłynów zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE (3). Na mocy dyrektywy (UE) 2018/2001 rozszerzono rolę systemów dobrowolnych. Po pierwsze, mogą one obecnie służyć do poświadczania zgodności wszystkich paliw wyprodukowanych z biomasy, w tym paliw gazowych i stałych, z kryteriami zrównoważonego rozwoju określonymi w dyrektywie (UE) 2018/2001 oraz do dostarczania dokładnych danych na temat ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Po drugie, mogą one służyć do poświadczania zgodności odnawialnych ciekłych i gazowych paliw transportowych pochodzenia niebiologicznego oraz pochodzących z recyklingu paliw węglowych z odpowiadającymi im kryteriami ograniczania emisji gazów cieplarnianych. Po trzecie, mogą one służyć do wykazania zgodności z przepisami ustanowionymi w art. 27 ust. 3 dyrektywy (UE) 2018/2001 w celu obliczania odnawialnej energii elektrycznej w transporcie. Po czwarte, mogą one służyć do wykazania, że podmioty gospodarcze wprowadzają dokładne informacje do unijnej lub krajowej bazy danych na temat paliw odnawialnych i pochodzących z recyklingu paliw węglowych stosowanych w transporcie zgodnie z art. 28 ust. 4 dyrektywy (UE) 2018/2001. Po piąte, mogą one być wykorzystywane do certyfikacji biopaliw, biopłynów i paliw z biomasy o niskim ryzyku spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów. Komisja może zdecydować, że dobrowolne systemy krajowe lub międzynarodowe mogą służyć wszystkim lub niektórym z tych celów.

(4)

W przypadku gdy podmiot gospodarczy przedstawia dowód lub dane dotyczące zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych uzyskane w ramach dobrowolnego systemu zatwierdzonego przez Komisję, państwo członkowskie nie powinno wymagać od dostawcy, w zakresie objętym decyzją o zatwierdzeniu, przedstawiania dalszych dowodów.

(5)

Wniosek do Komisji o zatwierdzenie, na podstawie art. 30 ust. 4 dyrektywy, dobrowolnego systemu „Lepsza biomasa” został po raz pierwszy przedłożony Komisji 19 grudnia 2020 r. W wyniku złożenia wniosku Komisja oceniła system i wskazała pewne kwestie wymagające modyfikacji. W ponownie przedłożonym wniosku 2 lipca 2021 r. dotyczącym zatwierdzenia systemu poprawnie odniesiono się do tych kwestii. System obejmuje wszystkie surowce, w tym odpady i pozostałości, oraz cały łańcuch kontroli.

(6)

Oceniając dobrowolny system „Lepsza biomasa”, Komisja stwierdziła, że obejmuje on odpowiednio kryteria zrównoważonego rozwoju określone w art. 29 ust. 2–5, a jednocześnie zawiera również dokładne dane dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych do celów art. 29 ust. 10 dyrektywy (UE) 2018/2001 i stosuje metodykę bilansu masy zgodnie z wymogami art. 30 ust. 1 i 2 dyrektywy (UE) 2018/2001. Ocena ta nie uwzględnia przyszłego aktu wykonawczego, który ma zostać przyjęty zgodnie z art. 30 ust. 8 dyrektywy (UE) 2018/2001, w sprawie zasad weryfikacji zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju i ograniczania emisji gazów cieplarnianych, jak również z kryteriami niskiego ryzyka spowodowania pośredniej zmiany użytkowania gruntów, ani aktów delegowanych, które mają zostać przyjęte zgodnie z art. 28 ust. 5 dyrektywy (UE) 2018/2001. W związku z tym dobrowolny system „Lepsza biomasa” zostanie ponownie oceniony po przyjęciu wspomnianych aktów wykonawczych i delegowanych.

(7)

Ocena dobrowolnego systemu „Lepsza biomasa” wykazała, że spełnia on stosowne normy wiarygodności, przejrzystości i niezależności audytu, jak również wymogi dotyczące metodyki określone w załącznikach V i VI do dyrektywy (UE) 2018/2001.

(8)

Zatwierdzony system powinien zostać udostępniony w części poświęconej systemom dobrowolnym na stronie internetowej Komisji EUROPA.

(9)

Środki przewidziane w tej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zrównoważonego Charakteru Biopaliw i Biopłynów i Paliw z Biomasy,