20.7.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 258/18


ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2021/1189

z dnia 7 maja 2021 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 w odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego określonych rodzajów lub gatunków

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/848 z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie produkcji ekologicznej i znakowania produktów ekologicznych i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 834/2007 (1), w szczególności jego art. 13 ust. 3 i art. 38 ust. 8 lit. a) ppkt (ii),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie (UE) 2018/848 stanowi, że podmioty powinny móc wprowadzać do obrotu materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego bez konieczności przestrzegania wymogów dotyczących rejestracji i certyfikacji kategorii materiału przedbazowego, bazowego i kwalifikowanego lub wymogów dotyczących jakości, zdrowia i tożsamości dla kategorii CAC, standard lub komercyjny, jak określono w dyrektywach Rady 66/401/EWG (2), 66/402/EWG (3), 68/193/EWG (4), 98/56/WE (5), 2002/53/WE (6), 2002/54/WE (7), 2002/55/WE (8), 2002/56/WE (9), 2002/57/WE (10), 2008/72/WE (11) oraz 2008/90/WE (12) lub w aktach przyjętych na podstawie tych dyrektyw. Stanowi ono również, że wprowadzanie do obrotu powinno być zgodne ze zharmonizowanymi wymogami przyjętymi przez Komisję.

(2)

Aby uwzględnić potrzeby podmiotów i konsumentów materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego w odniesieniu do tożsamości, zdrowia i jakości takiego materiału, należy ustanowić przepisy dotyczące opisu, minimalnych wymogów jakościowych dla partii materiału siewnego, w tym jego tożsamości, czystości analitycznej, zdolności kiełkowania i jakości sanitarnej, pakowania i znakowania materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego oraz, w miarę możliwości, utrzymywania takiego materiału przez podmioty oraz informacji, które mają być przechowywane przez te podmioty.

(3)

Wspieranie dostosowania ekologicznego materiału heterogenicznego do zróżnicowanych warunków agroekologicznych wymaga wyłączenia z wymogów niniejszego rozporządzenia przemieszczania ograniczonych ilości materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego do celów badań nad takim materiałem i jego rozwoju.

(4)

Należy również określić szczegółowe kryteria i warunki przeprowadzania kontroli urzędowych, aby zapewnić identyfikowalność na wszystkich etapach produkcji, przygotowania i dystrybucji oraz zgodność z rozporządzeniem (UE) 2018/848 w zakresie kontroli podmiotów wprowadzających do obrotu materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego.

(5)

Ekologiczny materiał heterogeniczny charakteryzuje się wysokim poziomem różnorodności fenotypowej i genetycznej, a jego dynamiczny charakter może ewoluować i dostosowywać się do niektórych warunków uprawy. W przeciwieństwie do mieszanek nasion, które są co roku odtwarzane na podstawie odmian, lub odmian syntetycznych pozyskiwanych poprzez krzyżowanie określonego zestawu materiałów macierzystych, które są wielokrotnie zapylane krzyżowo w celu odtworzenia stabilnej populacji, albo odmian chronionych i amatorskich, w tym populacji miejscowych zdefiniowanych w dyrektywie Komisji 2008/62/WE (13) i dyrektywie Komisji 2009/145/WE (14), ekologiczny materiał heterogeniczny ma się dostosowywać do stresu biotycznego i abiotycznego różnego rodzaju ze względu na powtarzającą się selekcję naturalną i dokonywaną przez człowieka, w związku z czym oczekuje się, że będzie się zmieniał z czasem.

(6)

Należy ustanowić przepisy dotyczące identyfikacji partii nasion ekologicznego materiału heterogenicznego w celu uwzględnienia szczególnych cech tego materiału. Przepisy dotyczące minimalnych wymogów jakościowych, takich jak zdrowie, czystość analityczna i zdolność kiełkowania, powinny zapewniać takie same standardy, jak w przypadku najniższej kategorii materiału siewnego i pozostałego materiału rozmnożeniowego roślin (materiał kategorii CAC, standard, komercyjny lub kwalifikowany), jak przewidziano w dyrektywach 66/401/EWG, 66/402/EWG, 68/193/EWG, 98/56/WE, 2002/54/WE, 2002/55/WE, 2002/56/WE, 2002/57/WE, 2008/72/WE i 2008/90/WE. Takie przepisy są niezbędne, aby służyły interesom użytkowników tego ekologicznego materiału heterogenicznego, a mianowicie rolników i ogrodników, którzy powinni mieć pewność co do jego odpowiedniej jakości i tożsamości. Doświadczenie pokazuje, że materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego może spełniać te standardy.

(7)

Podmioty powinny mieć możliwość wprowadzania do obrotu materiału siewnego ekologicznego materiału heterogenicznego, który nie spełnia warunków dotyczących zdolności kiełkowania, aby zapewnić większą elastyczność w zakresie wprowadzania tego materiału do obrotu. Aby umożliwić użytkownikom dokonywanie świadomych wyborów, dostawca powinien jednak wskazać zdolność kiełkowania danego materiału siewnego na etykiecie lub bezpośrednio na opakowaniu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego.

(8)

Zgodnie z art. 37 rozporządzenia (UE) 2018/848 produkcja ekologiczna podlega kontrolom urzędowym i innym czynnościom urzędowym przeprowadzanym zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (15). W związku z tym państwa członkowskie powinny wyznaczyć odpowiednie właściwe organy do spraw kontroli urzędowej podmiotów zajmujących się ekologicznym materiałem heterogenicznym w celu zapewnienia zgodności z przepisami dotyczącymi produkcji ekologicznej. Ekologiczny materiał heterogeniczny powinien podlegać kontrolom urzędowym w oparciu o analizę ryzyka w celu zagwarantowania spełnienia wymogów ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Kontrole tożsamości, czystości analitycznej, zdolności kiełkowania i zdrowia roślin oraz ich zgodności z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 należy przeprowadzać zgodnie z urzędowymi protokołami badań wykonywanych w laboratoriach wyznaczonych przez właściwe organy, zgodnie z odpowiednimi normami międzynarodowymi.

(9)

Podmioty powinny prowadzić niezbędną dokumentację w celu zapewnienia identyfikowalności, kontroli zdrowia roślin i jak najlepszego zarządzania ekologicznym materiałem heterogenicznym pozostającym pod ich kontrolą.

(10)

Ekologiczny materiał heterogeniczny nie jest stabilny, w związku z czym obecne metody badania jednolitości i stabilności stosowane do rejestracji odmian nie są odpowiednie. Identyfikacja i identyfikowalność ekologicznego materiału heterogenicznego powinna być zatem zagwarantowana poprzez opis metod jego produkcji oraz jego właściwości fenotypowych i agronomicznych.

(11)

Należy ustanowić przepisy dotyczące utrzymywania ekologicznego materiału heterogenicznego w celu zapewnienia tożsamości i jakości, jeżeli takie utrzymywanie jest możliwe.

(12)

Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2022 r., tj. od dnia rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2018/848,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia przepisy dotyczące produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego w rozumieniu rozporządzenia (UE) 2018/848, czyli materiału siewnego gatunków roślin rolniczych i warzyw, materiału rozmnożeniowego warzyw innego niż nasiona, materiału rozmnożeniowego roślin ozdobnych, materiału rozmnożeniowego winorośli i materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych w rozumieniu dyrektyw 66/401/EWG, 66/402/EWG, 68/193/WE, 98/56/WE, 2002/53/WE, 2002/54/WE, 2002/55/WE, 2002/56/WE, 2002/57/WE, 2008/72/WE oraz 2008/90/WE.

Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do przemieszczania ograniczonych ilości materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego na potrzeby badań nad ekologicznym materiałem heterogenicznym i jego rozwoju.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)

„ekologiczny materiał heterogeniczny” oznacza grupę roślin w rozumieniu art. 3 pkt 18 rozporządzenia (UE) 2018/848, która jest produkowana zgodnie z wymogami art. 3 pkt 1 tego rozporządzenia;

2)

„materiał macierzysty” oznacza każdy materiał roślinny, którego krzyżowanie lub rozmnażanie doprowadziło do wytworzenia ekologicznego materiału heterogenicznego;

3)

„małe opakowania” oznaczają opakowania zawierające nasiona w ilościach nieprzekraczających maksymalnych ilości przewidzianych w załączniku II.

Artykuł 3

Produkcja i wprowadzanie do obrotu w Unii materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego

Materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego jest produkowany lub wprowadzany do obrotu w Unii wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące wymogi:

1)

materiał spełnia wymagania dotyczące:

a)

tożsamości, o których mowa w art. 5;

b)

jakości sanitarnej i czystości analitycznej oraz zdolności kiełkowania, o których mowa w art. 6;

c)

pakowania i znakowania, o których mowa w art. 7;

2)

jego opis zawiera elementy, o których mowa w art. 4;

3)

jest przedmiotem kontroli urzędowych zgodnie z art. 9;

4)

jest produkowany lub wprowadzany do obrotu przez podmioty, które spełniają wymagania dotyczące informacji w art. 8; oraz

5)

jest utrzymywany zgodnie z art. 10.

Artykuł 4

Opis ekologicznego materiału heterogenicznego

1.   Opis ekologicznego materiału heterogenicznego zawiera wszystkie następujące elementy:

a)

opis jego cech, w tym:

(i)

opis kluczowych cech fenotypowych wspólnych dla materiału oraz opis heterogeniczności materiału przez określenie różnorodności fenotypowej obserwowalnej wśród poszczególnych jednostek rozmnożeniowych;

(ii)

dokumentację istotnych cech, w tym aspektów agronomicznych, takich jak plon, stabilność plonu, przydatność do systemów niskonakładowych, efektywność, odporność na stres abiotyczny, odporność na choroby, parametry jakościowe, smak lub barwa;

(iii)

wszelkie dostępne wyniki badań dotyczących cech, o których mowa w ppkt (ii);

b)

opis rodzaju techniki stosowanej w hodowli lub opis metody produkcji ekologicznego materiału heterogenicznego;

c)

opis materiału macierzystego wykorzystywanego do hodowli lub produkcji ekologicznego materiału heterogenicznego i opis własnego programu kontroli produkcji stosowanego przez dany podmiot z odniesieniem do praktyk, o których mowa w ust. 2 lit. a), oraz, w stosownych przypadkach, w ust. 2 lit. c);

d)

opis praktyk zarządzania gospodarstwem i praktyk selekcji w gospodarstwie z odniesieniem do ust. 2 lit. b) oraz, w stosownych przypadkach, opis materiału macierzystego z odniesieniem do ust. 2 lit. c);

e)

odniesienie do państwa hodowli lub produkcji wraz z informacją o roku produkcji i opisem warunków glebowo-klimatycznych.

2.   Materiał, o którym mowa w ust. 1, może być wytworzony w wyniku zastosowania jednej z następujących technik:

a)

krzyżowanie kilku różnych rodzajów materiału macierzystego z wykorzystaniem protokołów krzyżowania w celu wytworzenia zróżnicowanego ekologicznego materiału heterogenicznego poprzez łączenie potomstwa, wielokrotne ponowne wysiewanie i narażanie materiału rozmnożeniowego na selekcję naturalną lub dokonywaną przez człowieka, pod warunkiem że materiał ten wykazuje wysoki poziom różnorodności genetycznej zgodnie z art. 3 pkt 18 rozporządzenia (UE) 2018/848;

b)

praktyki zarządzania gospodarstwem, w tym selekcja, tworzenie lub utrzymywanie materiału, który charakteryzuje się wysokim poziomem różnorodności genetycznej zgodnie z art. 3 pkt 18 rozporządzenia (UE) 2018/848;

c)

wszelkie inne techniki stosowane do hodowli lub produkcji ekologicznego materiału heterogenicznego, z uwzględnieniem szczególnych cechy rozmnażania.

Artykuł 5

Wymagania dotyczące tożsamości partii nasion materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego

Materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego identyfikuje się na podstawie wszystkich następujących elementów:

1)

materiał macierzysty i system produkcji stosowane w krzyżowaniu w celu wytworzenia ekologicznego materiału heterogenicznego, jak przewidziano w art. 4 ust. 2 lit. a) lub, w stosownych przypadkach, w art. 4 ust. 2 lit. c); lub historia materiału i praktyk zarządzania gospodarstwem, w tym informacja, czy selekcja nastąpiła w sposób naturalny, czy w wyniku interwencji człowieka, w przypadkach określonych w art. 4 ust. 2 lit. b) i c);

2)

państwo hodowli lub produkcji;

3)

opis kluczowych cech wspólnych i heterogeniczności fenotypowej materiału.

Artykuł 6

Wymagania dotyczące jakości sanitarnej, czystości analitycznej i zdolności kiełkowania materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego

1.   Materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego spełnia przepisy rozporządzenia (UE) 2016/2031, rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2019/2072 (16) oraz innych właściwych aktów przyjętych zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/2031, dotyczące obecności agrofagów kwarantannowych dla Unii, agrofagów kwarantannowych dla strefy chronionej i regulowanych agrofagów niekwarantannowych dla Unii, a także środków przeciwko tym agrofagom.

2.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego gatunków roślin pastewnych wymienionych w art. 2 ust. 1 część A dyrektywy 66/401/EWG zastosowanie mają następujące przepisy:

a)

pkt 1 i pkt 5 tabela kolumna ostatnia załącznika I do dyrektywy 66/401/EWG oraz

b)

sekcja I pkt 2 i 3 oraz sekcja III załącznika II do dyrektywy 66/401/EWG.

3.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego gatunków roślin zbożowych wymienionych w art. 2 ust. 1 część A dyrektywy 66/402/EWG zastosowanie mają następujące przepisy:

a)

pkt 1 i pkt 6 tabela kolumna ostatnia załącznika I do dyrektywy 66/402/EWG;

b)

pkt 2 część A tabela wiersz trzeci, szósty, dziesiąty, trzynasty, szesnasty, dwudziesty i dwudziesty pierwszy oraz pkt 2 część B załącznika II do wspomnianej dyrektywy;

c)

pkt 3 tabela kolumna ostatnia załącznika II do wspomnianej dyrektywy;

d)

pkt 4 tabela wiersz trzeci i szósty załącznika II do wspomnianej dyrektywy.

4.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego winorośli w rozumieniu dyrektywy 68/193/EWG zastosowanie mają następujące przepisy:

a)

sekcja 2, 3, 4, 6 i 7 oraz sekcja 8 pkt 6 załącznika I do dyrektywy 68/193/EWG;

b)

załącznik II do dyrektywy 68/193/EWG, z wyjątkiem część I pkt 1.

5.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego roślin ozdobnych w rozumieniu dyrektywy 98/56/WE zastosowanie ma art. 3 dyrektywy 93/49/EWG (17).

6.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego buraka w rozumieniu dyrektywy 2002/54/WE zastosowanie ma część A pkt 1, część B pkt 2 i 3 załącznika I do tej dyrektywy.

7.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego gatunków warzyw wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2002/55/WE zastosowanie mają pkt 2 i 3 załącznika II do tej dyrektywy.

8.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego sadzeniaków ziemniaka w rozumieniu dyrektywy 2002/56/WE zastosowanie mają przepisy dla najniższej kategorii sadzeniaków ziemniaka w pkt 3 załącznika I oraz w załączniku II.

9.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego roślin oleistych i włóknistych wymienionych w art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2002/57/WE zastosowanie mają następujące przepisy:

a)

pkt 1 i pkt 4 tabela kolumna ostatnia załącznika I do dyrektywy 2002/57/WE;

b)

część I pkt 4 ppkt A tabela załącznika II, z wyjątkiem wymagań dla bazowego materiału siewnego Brassica ssp. oraz Sinapis alba, a także część I pkt 5 tabela kolumna ostatnia załącznika II do dyrektywy 2002/57/WE.

10.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego w odniesieniu do materiału rozmnożeniowego oraz nasadzeniowego warzyw innego niż nasiona w rozumieniu dyrektywy 2008/72/WE zastosowanie mają art. 3 i 5 dyrektywy 93/61/EWG (18).

11.   W odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin w odniesieniu do ekologicznego heterogenicznego materiału rozmnożeniowego roślin sadowniczych oraz roślin sadowniczych przeznaczonych do produkcji owoców w rozumieniu dyrektywy 2008/90/WE zastosowanie mają następujące przepisy:

a)

art. 23, z wyjątkiem pkt 1 lit. b), art. 24, 26, 27 i 27a dyrektywy wykonawczej Komisji 2014/98/UE (19);

b)

załączniki I, II i III oraz wymogi dotyczące materiału CAC w załączniku IV do dyrektywy wykonawczej 2014/98/UE.

12.   Ust. 2–11 mają zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do wymagań w zakresie czystości analitycznej i zdolności kiełkowania dla materiału siewnego oraz do wymagań w zakresie jakości i zdrowia dla pozostałego materiału rozmnożeniowego, ale nie w odniesieniu do wymagań w zakresie tożsamości i czystości odmianowej i inspekcji polowej dla tożsamości i czystości odmianowej materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego.

13.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów ust. 1–12 podmioty mogą wprowadzać do obrotu nasiona ekologicznego materiału heterogenicznego, które nie spełniają wymagań w odniesieniu do zdolności kiełkowania, pod warunkiem że dostawca wskaże zdolność kiełkowania tego materiału siewnego na etykiecie lub bezpośrednio na opakowaniu.

Artykuł 7

Wymagania dotyczące pakowania i znakowania materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego

1.   Materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego nieumieszczony w małych opakowaniach pakuje się w opakowania lub pojemniki zamknięte w taki sposób, aby nie mogły być otwarte bez pozostawiania śladów manipulowania opakowaniem lub pojemnikiem.

2.   Podmiot umieszcza na opakowaniu lub pojemniku materiału siewnego lub materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego etykietę w co najmniej jednym języku urzędowym Unii.

Etykieta ta musi:

a)

być czytelna, zadrukowana lub zapisana po jednej stronie, nieużywana i łatwo widoczna;

b)

zawierać informacje wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

c)

być koloru żółtego z zielonym ukośnym krzyżem.

3.   Zamiast na etykiecie informacje wymienione w załączniku I mogą być bezpośrednio nadrukowane lub napisane na opakowaniu lub pojemniku. W takim przypadku ust. 2 lit. c) nie ma zastosowania.

4.   W przypadku małych, przezroczystych opakowań etykieta może być umieszczona wewnątrz opakowania, pod warunkiem że jest czytelna.

5.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1–4 nasiona ekologicznego materiału heterogenicznego umieszczone w zamkniętych i opatrzonych etykietą opakowaniach i pojemnikach w ilościach nieprzekraczających maksymalnych ilości przewidzianych w załączniku II można sprzedawać użytkownikom ostatecznym w nieoznakowanych i niezaplombowanych opakowaniach, pod warunkiem że nabywca, na swoje żądanie, zostanie poinformowany na piśmie w momencie dostawy o gatunku i nazwie materiału oraz o numerze referencyjnym partii.

Artykuł 8

Wymagania dotyczące informacji, które mają być przechowywane przez podmioty

1.   Każdy podmiot produkujący lub wprowadzający do obrotu materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego:

a)

przechowuje kopię powiadomienia dokonanego zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2018/848, kopię deklaracji złożonej na podstawie art. 39 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia oraz, w stosownych przypadkach, kopię certyfikatu wydanego zgodnie z art. 35 tego rozporządzenia;

b)

zapewnia identyfikowalność ekologicznego materiału heterogenicznego w systemie produkcji określonym w art. 4 ust. 2 lit. a) lub, w stosownych przypadkach, w art. 4 ust. 2 lit. c) przez przechowywanie informacji pozwalających na identyfikację podmiotów, którzy dostarczyli materiał macierzysty ekologicznego materiału heterogenicznego.

Podmiot przechowuje te dokumenty przez okres pięciu lat.

2.   Podmiot produkujący materiał rozmnożeniowy roślin ekologicznego materiału heterogenicznego przeznaczony do wprowadzenia do obrotu rejestruje również i przechowuje następujące informacje:

a)

nazwa gatunkowa i nazwa stosowana w odniesieniu do każdego zgłoszonego ekologicznego materiału heterogenicznego; rodzaj techniki stosowanej do produkcji ekologicznego materiału heterogenicznego, o czym mowa w art. 4;

b)

charakterystyka zgłoszonego ekologicznego materiału heterogenicznego określonego w art. 4;

c)

miejsce hodowli ekologicznego materiału heterogenicznego i miejsce produkcji ekologicznego materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego określonego w art. 5;

d)

powierzchnia wykorzystana do produkcji ekologicznego materiału heterogenicznego i wyprodukowana ilość.

3.   Odpowiedzialne organy urzędowe zgodnie z dyrektywami 66/401/EWG, 66/402/EWG, 68/193/EWG, 98/56/WE, 2002/53/WE, 2002/54/WE, 2002/55/WE, 2002/56/WE, 2002/57/WE, 2008/72/WE i 2008/90/WE mają dostęp do informacji, o których mowa w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu.

Artykuł 9

Kontrole urzędowe

Właściwe organy państw członkowskich lub jednostki upoważnione, jeżeli właściwe organy delegowały zadania kontrolne zgodnie z tytułem II rozdział III rozporządzenia (UE) 2017/625, przeprowadzają kontrole urzędowe w oparciu o analizę ryzyka w odniesieniu do produkcji i wprowadzania do obrotu materiału rozmnożeniowego roślin ekologicznego materiału heterogenicznego oraz obrotu takim materiałem, aby sprawdzić zgodność z wymogami art. 4, 5, 6, 7, 8 i 10 niniejszego rozporządzenia.

Badanie zdolności kiełkowania i czystości analitycznej przeprowadza się zgodnie z odpowiednimi metodami Międzynarodowego Związku Oceny Nasion.

Artykuł 10

Utrzymywanie ekologicznego materiału heterogenicznego

Jeżeli utrzymywanie jest możliwe, podmiot, który powiadomił właściwe organy o ekologicznym materiale heterogenicznym zgodnie z art. 13 rozporządzenia (UE) 2018/848, zachowuje główne cechy materiału w momencie powiadomienia, utrzymując go tak długo, jak długo pozostaje on w obrocie. Utrzymywanie prowadzi się zgodnie z przyjętymi praktykami dostosowanymi do utrzymywania takiego materiału heterogenicznego. Podmiot odpowiedzialny za utrzymywanie prowadzi dokumentację dotyczącą czasu trwania oraz przedmiotu utrzymywania.

Właściwe organy mają przez cały czas dostęp do całej dokumentacji prowadzonej przez podmiot odpowiedzialny za dany materiał w celu sprawdzenia jego utrzymywania. Podmiot przechowuje tę dokumentację przez pięć lat od momentu zaprzestania obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ekologicznego materiału heterogenicznego.

Artykuł 11

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2022 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 7 maja 2021 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca


(1)  Dz.U. L 150 z 14.6.2018, s. 1.

(2)  Dyrektywa Rady 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych (Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2298).

(3)  Dyrektywa Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin zbożowych (Dz.U. 125 z 11.7.1966, s. 2309).

(4)  Dyrektywa Rady 68/193/EWG z dnia 9 kwietnia 1968 r. w sprawie obrotu materiałem do wegetatywnego rozmnażania winorośli (Dz.U. L 93 z 17.4.1968, s. 15).

(5)  Dyrektywa Rady 98/56/WE z dnia 20 lipca 1998 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin ozdobnych (Dz.U. L 226 z 13.8.1998, s. 16).

(6)  Dyrektywa Rady 2002/53/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie Wspólnego katalogu odmian gatunków roślin rolniczych (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 1).

(7)  Dyrektywa Rady 2002/54/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 12).

(8)  Dyrektywa Rady 2002/55/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym warzyw (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 33).

(9)  Dyrektywa Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60).

(10)  Dyrektywa Rady 2002/57/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych (Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 74).

(11)  Dyrektywa Rady 2008/72/WE z dnia 15 lipca 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym oraz nasadzeniowym warzyw, innym niż nasiona (Dz.U. L 205 z 1.8.2008, s. 28).

(12)  Dyrektywa Rady 2008/90/WE z dnia 29 września 2008 r. w sprawie obrotu materiałem rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do produkcji owoców (Dz.U. L 267 z 8.10.2008, s. 8).

(13)  Dyrektywa Komisji 2008/62/WE z dnia 20 czerwca 2008 r. przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do rejestracji populacji miejscowych i odmian roślin rolniczych przystosowanych naturalnie do warunków lokalnych i regionalnych i zagrożonych erozją genetyczną oraz obrót materiałem siewnym i sadzeniakami ziemniaka tych populacji miejscowych i odmian (Dz.U. L 162 z 21.6.2008, s. 13).

(14)  Dyrektywa Komisji 2009/145/WE z dnia 26 listopada 2009 r. przewidująca pewne odstępstwa w odniesieniu do zatwierdzania populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych w poszczególnych miejscach i regionach i zagrożonych erozją genetyczną oraz odmian warzyw niemających wewnętrznej wartości dla plonów o przeznaczeniu handlowym, wyprodukowanych w celu uprawy w określonych warunkach, oraz wprowadzania do obrotu materiału siewnego tych populacji miejscowych i odmian (Dz.U. L 312 z 27.11.2009, s. 44).

(15)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

(16)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2019/2072 z dnia 28 listopada 2019 r. ustanawiające jednolite warunki wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/2031 w sprawie środków ochronnych przeciwko agrofagom roślin i uchylające rozporządzenie Komisji (WE) nr 690/2008 oraz zmieniające rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/2019 (Dz.U. L 319 z 10.12.2019, s. 1).

(17)  Dyrektywa Komisji 93/49/EWG z dnia 23 czerwca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają zostać spełnione przez materiał rozmnożeniowy roślin ozdobnych oraz rośliny ozdobne, zgodnie z dyrektywą Rady 91/682/EWG (Dz.U. L 250 z 7.10.1993, s. 9).

(18)  Dyrektywa Komisji 93/61/EWG z dnia 2 lipca 1993 r. określająca wykazy wskazujące warunki, jakie mają być spełnione przez materiał rozmnożeniowy i nasadzeniowy warzyw, inny niż nasiona, zgodnie z dyrektywą Rady 92/33/EWG (Dz.U. L 250 z 7.10.1993, s. 19).

(19)  Dyrektywa wykonawcza Komisji 2014/98/UE z dnia 15 października 2014 r. w sprawie wykonania dyrektywy Rady 2008/90/WE w odniesieniu do szczegółowych wymogów dotyczących rodzajów i gatunków roślin sadowniczych, o których mowa w załączniku I do tej dyrektywy, szczegółowych wymogów wobec dostawców oraz szczegółowych zasad dotyczących inspekcji urzędowych (Dz.U. L 298 z 16.10.2014, s. 22).


ZAŁĄCZNIK I

INFORMACJE UMIESZCZANE NA ETYKIECIE OPAKOWAŃ ZGODNIE Z ART. 7 UST. 2 LIT. B)

A.   Etykieta powinna zawierać następujące informacje:

1)

nazwa materiału heterogenicznego wraz z wyrażeniem „Ekologiczny materiał heterogeniczny”;

2)

„Przepisy i normy unijne”;

3)

nazwisko i imię lub nazwa oraz adres podmiotu zawodowego odpowiedzialnego za umieszczenie etykiety lub jego kod rejestracyjny;

4)

państwo produkcji;

5)

numer referencyjny nadany przez podmiot zawodowy odpowiedzialny za umieszczenie etykiety;

6)

miesiąc i rok zamknięcia, po wyrażeniu: „zamknięto”;

7)

gatunek, wskazany przy pomocy co najmniej nazwy botanicznej, którą można podać w formie skróconej i bez nazwisk autorów, alfabetem łacińskim;

8)

deklarowana masa netto lub brutto albo deklarowana liczba w przypadku nasion, z wyjątkiem małych opakowań;

9)

jeżeli wskazana jest masa oraz używane są substancje granulujące lub inne stałe dodatki – rodzaj dodatku oraz przybliżony stosunek pomiędzy masą czystych nasion a masą całkowitą;

10)

informacja dotycząca środków ochrony roślin stosowanych do zaprawienia materiału rozmnożeniowego roślin zgodnie z wymaganiami art. 49 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1107/2009 (1);

11)

zdolność kiełkowania, jeżeli – zgodnie z art. 6 ust. 13 niniejszego rozporządzenia – ekologiczny materiał heterogeniczny nie spełnia warunków w odniesieniu do zdolności kiełkowania.

B.   Nazwa, o której mowa w pkt A.1, nie może utrudniać użytkownikom rozpoznawania lub reprodukcji i nie może:

a)

być identyczna ani możliwa do pomylenia z nazwą, pod którą inna odmiana lub inny ekologiczny materiał heterogeniczny tego samego lub blisko spokrewnionego gatunku są wprowadzone do rejestru urzędowego odmian roślin lub wykazu ekologicznego materiału heterogenicznego;

b)

być identyczna ani możliwa do pomylenia z nazwami, które są powszechnie używane w obrocie towarów lub które są zastrzeżone na podstawie innych przepisów;

c)

wprowadzać w błąd lub dezorientować w odniesieniu do cech charakterystycznych, wartości lub tożsamości ekologicznego materiału heterogenicznego albo tożsamości hodowcy.


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin i uchylające dyrektywy Rady 79/117/EWG i 91/414/EWG (Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 1).


ZAŁĄCZNIK II

MAKSYMALNE ILOŚCI MATERIAŁU SIEWNEGO W MAŁYCH OPAKOWANIACH, O KTÓRYCH MOWA W ART. 7 UST. 5

Gatunek

Maksymalna masa netto materiału siewnego (kg)

Rośliny pastewne

10

Buraki

10

Rośliny zbożowe

30

Rośliny oleiste i włókniste

10

Sadzeniaki ziemniaka

30

Materiał siewny warzyw:

 

Rośliny strączkowe

5

Cebula, trybula ogrodowa, szparag, burak liściowy (mangold), burak zwyczajny (ćwikłowy), rzepa, arbuz, bania, dyna, marchew, rzodkiew, skorzonera (czarna salsefia), szpinak, roszpunka (roszponka) jadalna

0,5

Wszystkie pozostałe gatunki warzyw

0,1