(1)

Rozporządzeniem Rady (WE) nr 260/2007 (2) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”). Obecnie obowiązujące indywidualne cła antydumpingowe wynoszą od 17 % do 41 %. Wszyscy pozostali producenci eksportujący zostali objęci ostatecznym cłem antydumpingowym w wysokości 63,5 %. Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem pierwotnym, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

Rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 508/2013 (3) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia („pierwszy przegląd wygaśnięcia”), nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chin.

(3)

W 2019 r., w następstwie kolejnego przeglądu wygaśnięcia („ostatni przegląd wygaśnięcia”), rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/1267 (4) Komisja nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chin na poziomie środków pierwotnych. Środki te będą dalej zwane „obowiązującymi środkami”.

(4)

Komisja dysponowała wystarczającymi dowodami, że środki antydumpingowe nałożone na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chin były obchodzone poprzez przywóz elektrod wolframowych wysyłanych z Indii, Laosu i Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Indii, Laosu i Tajlandii.

(5)

Dane przekazane przez państwa członkowskie zgodnie z art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego wykazały istotną zmianę w strukturze handlu obejmującego wywóz z Chin, Indii, Laosu i Tajlandii do Unii po przeprowadzeniu pierwotnego dochodzenia, wskazując, że zmiana ta może być spowodowana wprowadzeniem środków na przywóz elektrod wolframowych. Zmiana ta wystąpiła bez wystarczającej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia innego niż nałożenie wspomnianych środków. Wydaje się, że zmiana ta wynika z przeładunku wywożonego do Unii produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin w Indiach, Laosie i Tajlandii, ponieważ zgodnie z ustaleniami ostatniego przeglądu wygaśnięcia (5) w żadnym z krajów, których dotyczy zarzut obchodzenia środków, nie ma zakładów produkujących elektrody wolframowe.

(6)

Według danych, którymi dysponuje Komisja, skutki naprawcze obowiązujących środków zostały ponadto osłabione zarówno pod względem ilości, jak i cen.

(7)

Co więcej, zgodnie z danymi dostępnymi Komisji, elektrody wolframowe wysyłane z Indii, Laosu i Tajlandii były przywożone po cenach dumpingowych w stosunku do wartości normalnej ustalonej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia.

(8)

Po poinformowaniu państw członkowskich i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia zgodnie z art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego oraz poddanie przywozu elektrod wolframowych wysyłanych z Indii, Laosu i Tajlandii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Indii, Laosu i Tajlandii, wymogowi rejestracji zgodnie z art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2019/2171 (6) („rozporządzenie wszczynające”).

(9)

Komisja poinformowała władze ChRL, Indii, Laosu i Tajlandii, producentów eksportujących i przedsiębiorstwa handlowe w tych państwach oraz importerów unijnych i przedstawicieli przemysłu unijnego o wszczęciu dochodzenia. Komisja zwróciła się ponadto do misji dyplomatycznych Indii, Laosu i Tajlandii w Unii Europejskiej o potwierdzenie braku produkcji elektrod wolframowych w tych krajach lub o przekazanie Komisji nazw i adresów producentów eksportujących lub ich reprezentatywnych stowarzyszeń, które mogłyby być zainteresowane udziałem w dochodzeniu.

(10)

Na stronie internetowej DG ds. Handlu udostępniono formularze wniosków o zwolnienie producentów/eksporterów w Indiach, Laosie i Tajlandii, kwestionariusze dla producentów/eksporterów w Chinach oraz kwestionariusze dla niepowiązanych importerów w Unii.

(11)

Zainteresowanym stronom dano możliwość przedstawienia uwag na piśmie oraz złożenia wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w rozporządzeniu wszczynającym. Wszystkie strony zostały poinformowane, że nieprzedłożenie wszystkich istotnych informacji lub przedłożenie niepełnych, nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd informacji może prowadzić do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego i oparcia ustaleń na dostępnych faktach.

(12)

Jeden niepowiązany importer w Unii złożył wniosek o przesłuchanie, które odbyło się w dniu 2 lipca 2020 r.

(13)

Producent/eksporter z Laosu przedłożył odpowiedź na formularz wniosku o zwolnienie („odpowiedź na pytania zawarte w kwestionariuszu”).

(14)

Jeden niepowiązany importer w Unii również udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, a inny niepowiązany importer w Unii złożył oświadczenie pisemne bez wypełniania kwestionariusza.

(15)

Dochodzenie obejmowało okres od 1 stycznia 2006 r. do 30 września 2019 r. Zebrano dane w celu zbadania między innymi zmiany w strukturze handlu po wprowadzeniu środków. Za okres od dnia 1 października 2018 r. do dnia 30 września 2019 r. („okres sprawozdawczy”) zgromadzono bardziej szczegółowe dane w celu zbadania ewentualnego osłabienia skutków naprawczych obowiązujących środków i występowania dumpingu.

(16)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ocenę istnienia obchodzenia środków przeprowadzono, kolejno analizując, czy:

(17)

Produktem objętym postępowaniem są spawalnicze elektrody wolframowe, w tym sztaby i pręty z wolframu służące do spawania elektrod, o zawartości wagowej wolframu co najmniej 94 %, inne niż otrzymywane przez zwykłe spiekanie, przycięte na długość lub nie, pochodzące z Chin („produkt objęty postępowaniem”) obecnie objęte kodami CN ex 8101 99 10 i ex 8515 90 80 (kody TARIC 8101991011, 8101991012, 8101991013, 8101991020, 8515908011, 8515908012, 8515908013, 8515908020). Obowiązujące środki mają zastosowanie do tego produktu.

(18)

Produktem objętym dochodzeniem jest taki sam produkt jak produkt objęty postępowaniem określony w poprzednim motywie, ale wysyłany z Indii, Laosu i Tajlandii, bez względu na to, czy został zgłoszony jako pochodzący z Indii, Laosu i Tajlandii, objęty obecnie tymi samymi kodami CN co produkt objęty postępowaniem („produkt objęty dochodzeniem”).

(19)

Dochodzenie wykazało, że elektrody wolframowe wywożone do Unii z ChRL oraz elektrody wolframowe wysyłane z Indii, Laosu i Tajlandii do Unii posiadają te same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne oraz te same zastosowania, a zatem należy je uznać za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(20)

Żaden z chińskich, indyjskich ani tajlandzkich producentów/eksporterów nie przedłożył odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(21)

Jedno przedsiębiorstwo z Laosu, które zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie art. 14 ust. 6 odpowiadało za około 100 % łącznego przywozu z Laosu do Unii w okresie sprawozdawczym, złożyło wniosek o zwolnienie na podstawie art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Przedsiębiorstwo to jest powiązane z chińskim producentem eksportującym elektrody wolframowe. Współpraca ze strony tego przedsiębiorstwa była niewystarczająca z następujących powodów:

(22)

Z tego względu w dniu 11 maja 2020 r. zgodnie z art. 18 ust. 4 rozporządzenia podstawowego Komisja wyznaczyła przedsiębiorstwu termin na dostarczenie szeregu wymienionych elementów oraz poinformowała to przedsiębiorstwo o swoim zamiarze oparcia się na dostępnych faktach w przypadku niedostarczenia wymienionych informacji.

(23)

Zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków, jakie pojawienie się COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne, Komisja postanowiła nie przeprowadzać wizyt weryfikacyjnych w obiektach przedsiębiorstw, które wnioskowały o zwolnienie z uwagi na pojawienie się COVID-19. W świetle odpowiedzi przedsiębiorstwa, które nie przedłożyło wymienionych istotnych dokumentów i nie uwzględniło wskazanych znaczących sprzeczności, Komisja postanowiła nie przeprowadzać początkowo rozważanej zdalnej kontroli krzyżowej.

(24)

Biorąc pod uwagę wszystkie wyżej wymienione czynniki, informacje przedstawione przez przedsiębiorstwo uznano za niekompletne i niewiarygodne. Komisja nie uwzględniła zatem informacji przedstawionych przez przedsiębiorstwo i dokonała ustaleń na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(25)

W swoich uwagach po ujawnieniu ustaleń przedsiębiorstwo wyjaśniło, że w okresie objętym dochodzeniem było w trakcie przenoszenia zakładów produkcyjnych z Chin do Laosu i że proces ten został przerwany z powodu środków izolacji wprowadzonych w związku z pojawieniem się wirusa. Twierdziło ono ponadto, że braki w zakresie informacji przekazanych przez przedsiębiorstwo również można wyjaśnić wspomnianymi środkami izolacji. Dodało ponadto, że gdy tylko sytuacja się unormuje, „[…] wszystkie etapy produkcji, będą prowadzone w Laosie […]”. Komisja zauważa, że pomimo wspomnianych środków izolacji przedsiębiorstwo i jego spółka dominująca w Chinach miały wystarczająco dużo czasu i możliwości, aby przedstawić brakujące informacje w terminach przewidzianych prawem w ramach dochodzenia, jak wyjaśniono w motywach 21 i 22. W szczególności wskazano, że spółka dominująca nie przedłożyła żadnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, mimo że Komisja zwróciła się o to w sposób wyraźny w formularzu wniosku o zwolnienie i w obu pismach w sprawie uzupełnienia braków.

(26)

Po ujawnieniu ustaleń misja dyplomatyczna Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej w Unii wyraziła rozczarowanie ustaleniami wynikającymi z dochodzenia, które – według misji – zostało przeprowadzone bez dostatecznych informacji i weryfikacji. Komisja zauważa, że pomimo pandemii COVID-19 i jej wpływu na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne, wszystkie zainteresowane strony, w szczególności przedsiębiorstwo w Laosie, miały wystarczająco dużo czasu i możliwości, w ramach ustawowych terminów, aby przedstawić informacje.

(27)

Misja dyplomatyczna Indii w Unii przekazała nazwy i adresy siedmiu producentów eksportujących działających w tym państwie. Misja dyplomatyczna Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej w Unii podała tę samą nazwę i ten sam adres, co przedsiębiorstwo, które przedłożyło odpowiedź na formularzu wniosku o zwolnienie, i dodatkowo poinformowała, że jej rząd współpracuje z niemieckimi organami celnymi zbierającymi dane dotyczące wywozu elektrod wolframowych z tego kraju. Misja dyplomatyczna Tajlandii poinformowała, że jej rząd nie posiada w wykazie producentów elektrod wolframowych żadnej fabryki, ale mimo to tajlandzkie organy celne zidentyfikowały 3 przedsiębiorstwa, które wywoziły elektrody wolframowe do UE w okresie od 2017 r. do października 2019 r. (koniec okresu sprawozdawczego).

(28)

W związku z tym ustalenia dotyczące przywozu elektrod wolframowych z Chin, Indii, Laosu i Tajlandii do Unii oraz wywozu elektrod wolframowych z Chin do Indii, Laosu i Tajlandii oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Dostępne fakty wykorzystane w odniesieniu do przywozu do Unii zaczerpnięto z bazy danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6. W odniesieniu do określenia wielkości wywozu z Chin do Indii, Laosu i Tajlandii wykorzystano dane pochodzące z bazy danych Global Trade Atlas (GTA).

(29)

Wielkości zarejestrowane w bazie danych GTA obejmują większą grupę produktów (poziom 8-cyfrowy, oparty na chińskich kodach nomenklatury celnej) niż produkt objęty postępowaniem. Z tego względu sprawozdania z bazy danych GTA dotyczące wielkości wywozu z Chin do Indii, Laosu i Tajlandii mogą obejmować również inne produkty. Wielkość przywozu z Indii, Laosu i Tajlandii do Unii odnotowano w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 wyłącznie w odniesieniu do produktu objętego dochodzeniem.

(30)

W tabeli 1 poniżej przedstawiono zmiany w przywozie elektrod wolframowych z Chin, Indii, Laosu i Tajlandii do Unii w okresie objętym dochodzeniem:

Tabela 1

Przywóz elektrod wolframowych do Unii w okresie objętym dochodzeniem (w kilogramach)  (7)

(31)

Przywóz elektrod wolframowych z Chin do Unii uległ znacznemu ograniczeniu w okresie objętym dochodzeniem, wykazując spadek o ponad 67 % po nałożeniu środków pierwotnych w marcu 2007 r. Pomimo pewnych wzrostów w latach przypadających w okresie zbliżonym do terminów przeglądu wygaśnięcia (2011 i 2018 r.), tendencja spadkowa utrzymywała się między 2007 r. a okresem sprawozdawczym, przy czym ilości przywożone do Unii utrzymywały się stale na poziomie o około 55 % niższym od poziomu z 2006 r.

(32)

Wspomniany spadek przywozu z Chin został w znacznym stopniu zniwelowany przez wzrost przywozu z Indii, Laosu i Tajlandii w kolejnych latach, w szczególności od 2012 r., kiedy to w znacznym stopniu zastąpił on przywóz z Chin.

(33)

Przywóz produktu objętego dochodzeniem z Indii do Unii w znaczących ilościach rozpoczął się w 2007 r., sięgając 14 % łącznego przywozu. Od 2008 r. przywóz ten gwałtownie spadł i wykazywał wahania w całym okresie objętym dochodzeniem aż do okresu sprawozdawczego, w którym jego udział w rynku unijnym wynosił 1,5 % (i mniej niż 2 % całkowitego udziału w przywozie elektrod wolframowych do Unii).

(34)

Przywóz produktu objętego dochodzeniem z Laosu do Unii rozpoczął się w 2012 r. W 2013 r. nastąpił gwałtowny wzrost – przywóz wzrósł prawie czterokrotnie w stosunku do roku poprzedniego. Te dwa lata zbiegają się również w czasie ze spadkiem przywozu z Chin. W 2013 r. przywóz z Laosu do Unii wynosił ponad 50 % przywozu pochodzącego z Chin. Chociaż wielkość przywozu z Laosu od 2017 r. spadła w ujęciu bezwzględnym, w okresie sprawozdawczym wciąż obserwowano wzrost wielkości przywozu o 3 % w porównaniu z 2012 r., a jego udział w całkowitym przywozie elektrod wolframowych do Unii nadal wynosi 8 % (zaspokajając ponad 6 % konsumpcji w Unii).

(35)

Spadek wywozu w okresie sprawozdawczym należy rozpatrywać w powiązaniu z dochodzeniami prowadzonymi przez niemieckie organy celne w sprawie kilku przesyłek elektrod wolframowych przywiezionych z Laosu do Unii w 2018 r. i 2019 r. Niemieckie organy celne stwierdziły niepreferencyjne pochodzenie z Chin w odniesieniu do tych przesyłek i zarządziły pobranie ceł antydumpingowych. Niepowiązany importer, mimo że nie zgadzał się z opinią niemieckich organów celnych, potwierdził w swoich uwagach konsekwencje decyzji organu celnego w postaci późniejszego spadku wielkości przywozu z Laosu.

(36)

Co więcej, przywóz z Tajlandii do Unii produktu objętego dochodzeniem gwałtownie wzrósł w latach 2012–2013, a tendencja wzrostowa utrzymywała się stale od 2015 r., spowalniając w 2018 r. Przed 2013 r. poziom przywozu z Tajlandii do UE nie był znaczący. Przywóz z Tajlandii wzrastał stale od 2015 r. i stanowił 12 % udziału w rynku unijnym oraz 15 % całkowitego udziału w przywozie do UE elektrod wolframowych w okresie sprawozdawczym.

(37)

W tabeli 2 poniżej przedstawiono wielkość wywozu elektrod wolframowych z Chin do Indii, Laosu i Tajlandii w okresie objętym dochodzeniem.

Tabela 2

Wielkość wywozu z Chin (kilogramy)  (12)

(38)

Wywóz z Chin do Indii rósł w całym tym okresie i zwiększył się ponad dwukrotnie w latach 2008–2015. W ostatnim roku nastąpił dalszy wzrost o 24 % w porównaniu z 2017 r.

(39)

Wywóz z Chin do Laosu zmniejszył się w latach 2008–2010 w porównaniu z 2007 r., ale w 2012 r. wzrósł czterokrotnie w porównaniu z rokiem 2011. Z wyjątkiem 2013 r. i 2014 r., kiedy wielkość wywozu z Chin do Laosu była nieco niższa od wielkości wywozu z Laosu do Unii, we wszystkich pozostałych latach wielkość przywozu z Chin przewyższała wielkość wywozu z Laosu do Unii. Gwałtowny spadek w latach 2018–2019 (33,3 %) odzwierciedla podobny spadek wielkości wywozu z Laosu do Unii w tym samym okresie (42 %). Ten spadek wielkości wywozu zbiegł się w czasie z pobieraniem ceł antydumpingowych przez niemieckie organy celne w następstwie dochodzenia, o którym mowa w motywie 35.

(40)

Ponadto wywóz z Chin do Tajlandii najpierw wzrósł o 60 % w latach 2006–2007, a w latach 2009–2011 jego wielkość wzrosła ponad czterokrotnie. W 2012 r., 2015 r. i 2017 r. wielkość przywozu nieznacznie spadła, ale w 2019 r. wzrosła o 40 % w porównaniu z 2012 r. W okresie objętym dochodzeniem wywóz z Chin do Tajlandii wzrósł łącznie o 189 %.

(41)

Spadek chińskiego wywozu do Unii, równoległy wzrost wywozu z Laosu i Tajlandii, w szczególności od 2012 r., oraz wzrost wywozu z Chin do Laosu i Tajlandii stanowią zmianę w strukturze handlu między wymienionymi wyżej państwami i Unią w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(42)

W przypadku Indii przywóz do Unii podlegał znacznym wahaniom w całym okresie objętym dochodzeniem. Pomimo znacznego wzrostu w latach 2013–2016, przywóz powrócił do tendencji spadkowej w 2018 r. i w okresie sprawozdawczym, nawet w obliczu postępującego wzrostu przywozu z Chin do Indii w tym samym okresie. Komisja nie mogła zatem stwierdzić, że doszło do zmiany w strukturze handlu między Indiami a Unią.

(43)

Art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego zawiera wymóg, zgodnie z którym zmiana struktury handlu powinna wynikać z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn ani ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem. Praktyka, proces lub prace polegają między innymi na wysyłce towaru objętego istniejącymi środkami za pośrednictwem państw trzecich oraz montażu części/wykończeniu w państwie trzecim zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(44)

Wobec braku współpracy ze strony jakiegokolwiek producenta eksportującego, ustalenia dotyczące istnienia i charakteru praktyk obchodzenia środków w Indiach, Laosie i Tajlandii musiały powstać w oparciu o fakty dostępne zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(45)

Zgodnie z informacjami zebranymi podczas ostatniego przeglądu wygaśnięcia, w szczególności informacjami dostarczonymi przez przemysł unijny i niezakwestionowanymi przez żadną z zainteresowanych stron w ramach tego dochodzenia, poza Chinami i Unią nie istnieją żadne zakłady produkujące elektrody wolframowe. W motywie 27 wyjaśniono jednak, że misja dyplomatyczna Indii w Unii przekazała nazwy i adresy siedmiu producentów eksportujących działających w tym państwie. Żadne spośród tych przedsiębiorstw nie współpracowało podczas dochodzenia.

(46)

Wobec braku innych dowodów dotyczących tej praktyki Komisja nie mogła stwierdzić, czy ilości wywożone z Indii do Unii stanowią przeładunek, czy też rzeczywisty wywóz z Indii.

(47)

W związku z tym Komisja nie mogła stwierdzić, czy zmiana struktury handlu w odniesieniu do Indii wynika z praktyki, procesu lub prac niemających racjonalnych przyczyn lub ekonomicznego uzasadnienia poza nałożonym cłem.

(48)

Dochodzenie wykazało, że w Laosie istnieje tylko jedno przedsiębiorstwo zaangażowane w sprzedaż elektrod wolframowych do Unii. 100 % udziałów w tym przedsiębiorstwie należy do przedsiębiorstwa w Chinach, które jest objęte obowiązującymi środkami (spółka dominująca).

(49)

Spółkę w Laosie założono dnia 25 grudnia 2012 r., a produkcja elektrod wolframowych rozpoczęła się w lutym 2013 r. Okres ten stanowi początek zmiany w strukturze handlu opisanej w motywie 32. Jak już wspomniano, przed 2012 r. nie istniał wywóz z Laosu do Unii. Ponadto wielkość wywozu zgłoszona przez przedsiębiorstwo w formularzu wniosku o zwolnienie pokrywa się z wielkościami podanymi w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6, a tym samym potwierdza, że przedsiębiorstwo to jest jedynym producentem eksportującym w Laosie i reprezentuje 100 % wywozu z Laosu do UE. Na tej podstawie Komisja stwierdza, że dokonywanie operacji rozpoczęto lub znacznie zwiększono od czasu wszczęcia dochodzenia antydumpingowego zgodnie z wymogami wskazanymi w art. 13 ust. 2 lit. a).

(50)

W ciągu całego OD przedsiębiorstwo w Laosie zakupiło całość prętów wolframowych wykorzystywanych w swoim zakładzie od swojej spółki dominującej w Chinach, która sama prowadzi produkcję i sprzedaż elektrod wolframowych. Na tej podstawie można stwierdzić, że części pochodzą z kraju objętego środkami zgodnie z wymogami określonymi w art. 13 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego i stanowią 100 % całkowitej wartości części zmontowanego/gotowego produktu w rozumieniu art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Zakupy te stanowią już produkt objęty postępowaniem, mianowicie sztaby i pręty z wolframu służące do spawania elektrod.

(51)

Przedsiębiorstwo w Laosie twierdziło, że kupuje pręty wolframowe, które stanowią produkt objęty postępowaniem, od swojej spółki dominującej w Chinach, a następnie dodaje do nich ponad 30 % wartości w wyniku wykonywania drobnych operacji (szlifowanie, wyżarzanie, barwienie i pakowanie).

(52)

Z przyczyn, które wyjaśniono w motywach 21–24, informacje przedstawione przez przedsiębiorstwo uznano za niekompletne i niewiarygodne. Komisja nie uwzględniła zatem informacji przedstawionych przez przedsiębiorstwo i dokonała ustaleń na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(53)

Biorąc pod uwagę sprzęt, który według przedsiębiorstwa jest wykorzystywany w jego fabryce, oraz operacje, którym są rzekomo poddawane zakupione pręty, wykończenie ma związek głównie z prezentacją towaru, a nie zmianą jego podstawowych cech.

(54)

Według przemysłu Unii, z którym konsultowano się w ramach niniejszego dochodzenia, proces, który według przekazanych informacji prowadzi przedsiębiorstwo laotańskie, stanowi maksymalnie 16 % wartości dodanej w stosunku do kosztów produkcji materiałów do produkcji elektrod wolframowych. Na tej podstawie Komisja stwierdza, że wartość dodana do sprowadzonych części w trakcie operacji montażu lub wykończenia wynosi mniej niż 25 % kosztu produkcji, co z kolei jest zgodne z wymogiem określonym w art. 13 ust. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego, aby uznać te operacje za obejście środków.

(55)

Zgodnie z procesem produkcji opisanym przez przemysł Unii przy poprzednich dochodzeniach, pręty wolframowe, które przedsiębiorstwo nabywa od chińskiej spółki dominującej i które są już produktem objętym postępowaniem, mają podstawowe cechy produktu końcowego wywożonego przez to przedsiębiorstwo do UE. W związku z tym obróbka tych prętów prowadzona w Laosie w takiej formie, w jakiej została opisana, nie powoduje istotnych zmian w ich cechach charakterystycznych.

(56)

W swoim oświadczeniu przedłożonym po ujawnieniu ustaleń przedsiębiorstwo w Laosie nie zgodziło się z najlepszymi dostępnymi faktami, które Komisja wykorzystała do ustalenia wartości dodanej wynoszącej 16 % w Laosie, i stwierdziło, że całkowita wartość dodana wynosząca 35 % „[…] stanowi bardziej realistyczną ocenę rzeczywistych kosztów […]” poniesionych w Laosie. Nie przedstawiono dowodów na poparcie takiego twierdzenia. W związku z tym Komisja odrzuciła wspomniany argument jako nieuzasadniony.

(57)

Na podstawie wniosków niemieckich organów celnych z dochodzenia, o którym mowa w motywie 35, niepowiązany importer w Unii twierdzi, że etapy przetwarzania mające miejsce w Laosie powodują wzrost ceny prętów kupowanych w Chinach o 45 %. Komisja zauważa, że wzrost cen nie jest jednym z kryteriów, by uznać operacje montażu lub wykończenia za stanowiące obejście środków zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Twierdzenie to zostało zatem odrzucone jako nieistotne.

(58)

Ten sam niepowiązany importer dodaje, że nie rozumie, w jaki sposób skutki naprawcze cła są podważane w rozumieniu art. 13 ust. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego, ponieważ przywóz z Laosu zmniejszył się na przestrzeni lat. Ta zmiana w strukturze handlu jest wyjaśniona w motywach 34 i 35, a podważenie skutków naprawczych cła jest przedstawione w motywach 74–76. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(59)

Spółka dominująca jest w stanie wyprodukować kompletne elektrody wolframowe, w tym prowadzić procesy, które są według spółki prowadzone rzekomo w Laosie. Wydaje się zatem, że nie istnieje żadna racjonalna przyczyny ani ekonomiczne uzasadnienie dla przeprowadzenia procesu wykończenia w Laosie, poza uniknięciem obowiązujących środków.

(60)

Niepowiązany importer w Unii podkreślił znaczący wpływ szlifowania i wyżarzania na jakość i użyteczność towarów oraz twierdzi, że te dwa etapy prowadzą do wysokiego zużycia energii i pracy, co z kolei jest główną przyczyną realizacji procesu wykończenia w Laosie, gdzie koszty energii elektrycznej i pracy są niższe niż w Chinach. W odniesieniu do ekonomicznego uzasadnienia decyzji o przesunięciu procesu wykończenia do Laosu, Komisja zauważa, że nie jest to wymagane, aby operacje wykończenia stanowiły obejście środków zgodnie z art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym argument ten został odrzucony.

(61)

Na podstawie powyższych wniosków Komisja stwierdziła, że przedsiębiorstwo prowadzi operacje wykończenia, które stanowią obejście obowiązujących środków w rozumieniu art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ wywóz prowadzony przez to przedsiębiorstwo obejmuje cały przywóz z Laosu do Unii w okresie sprawozdawczym, stwierdzenie to dotyczy całego kraju.

(62)

Po ujawnieniu informacji, niepowiązany importer w Unii stwierdził, że Komisja nie udowodniła istnienia operacji montażu/wykończenia jako praktyki związanej z obchodzeniem środków na podstawie art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, ale importer ten nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie tego twierdzenia. Komisja odrzuciła zatem ten argument, ponieważ – na podstawie dostępnych faktów oraz jak wyjaśniono w motywach 48–61 wszystkie warunki określone w art. 13 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zostały spełnione.

(63)

W ramach dochodzenia, o którym mowa w motywie 35, niemieckie organy celne stwierdziły ponadto, w następstwie kontroli na miejscu prowadzonej wspólnie z władzami Laosu, że od stycznia 2018 r. do kwietnia 2019 r. elektrody wolframowe, które rzekomo wyprodukowano w Laosie, były w rzeczywistości pochodzenia chińskiego do celów ustalenia cła antydumpingowego.

(64)

Zgodnie z informacjami zebranymi podczas ostatniego przeglądu wygaśnięcia, w szczególności informacjami dostarczonymi przez przemysł unijny i niezakwestionowanymi przez żadną z zainteresowanych stron w ramach tego dochodzenia, poza Chinami i Unią nie istnieją żadne zakłady produkujące elektrody wolframowe. W odniesieniu do Tajlandii zostało to potwierdzone w ramach niniejszego dochodzenia. Misja dyplomatyczna Tajlandii w Brukseli stwierdziła, że jej rząd nie posiada w swoich rejestrach żadnych fabryk elektrod wolframowych, jak opisano w motywie 27.

(65)

Z wyciągów z bazy danych GTA wynika, że w 2018 r. i 2019 r. 95 % tajlandzkiego światowego wywozu trafia do UE. Wielkości i ostateczne miejsca przeznaczenia odpowiadają statystykom dotyczącym przywozu z bazy danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6, przy czym głównym miejscem przeznaczenia są Włochy. Chiński wywóz do Tajlandii w tych samych latach wykazuje porównywalne wielkości.

(66)

Gwałtowny wzrost wywozu z Tajlandii do Unii od 2013 r. oraz spadek wywozu z Chin do Unii należy ocenić w świetle zebranych dowodów, które wymieniono w motywach 64 i 65. Wszystkie te elementy prowadzą do stwierdzenia praktyki przeładunku, dla której nie istnieją przesłanki ekonomiczne inne niż zamiar uchylania się od obowiązujących środków. Brak rzeczywistej produkcji w Tajlandii, co potwierdziła misja dyplomatyczna Tajlandii, oraz prawie wyłączne ukierunkowanie wywozu na UE prowadzą do stwierdzenia, że wszystkie ilości wywożone z Tajlandii do Unii nie stanowią rzeczywistej produkcji, lecz są przeładowywane z Chin.

(67)

W wyniku działań dochodzeniowych przeprowadzonych przez Komisję Europejską w ścisłej współpracy z organami celnymi Niemiec, Włoch i Hiszpanii w latach 2016–2019 ustalono ponadto, że w tym okresie chińskie elektrody wolframowe były przeładowywane w Tajlandii w drodze do UE. W tym kontekście wszczęto już postępowanie w sprawie odzyskania ceł antydumpingowych.

(68)

Do oceny, czy produkty przywożone z Indii, Laosu i Tajlandii osłabiły pod względem cen lub ilości skutki naprawcze obowiązujących środków, wykorzystano ceny eksportowe i wielkości wywozu podane w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6. Komisja porównała średnią cenę niewyrządzającą szkody ustaloną w toku dochodzenia dotyczącego przeglądu wygaśnięcia z 2019 r. ze średnimi ważonymi cenami eksportowymi CIF, odpowiednio korygowanymi w celu uwzględnienia zwykłych opłat celnych i kosztów ponoszonych po odprawie celnej.

(69)

Ponieważ jednostkowa cena sprzedaży przywozu z Indii ustalona zgodnie z motywem 68 w okresie sprawozdawczym była znacznie wyższa od wspomnianej powyżej średniej ceny niewyrządzającej szkody, Komisja stwierdziła, że indyjskie ceny eksportowe nie wyrządzały szkody.

(70)

W toku dochodzenia ustalono, że ilości wywożone przez Indie do Unii stanowiły mniej niż 2 % całkowitego udziału w przywozie elektrod wolframowych do Unii i 1,5 % konsumpcji w Unii oszacowanej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia. Jak wyjaśniono w motywach 42 i 46–47 powyżej, Komisja nie mogła jednak stwierdzić, czy zaszły zmiany w strukturze handlu lub czy te ilości stanowią przeładunek, czy też rzeczywisty wywóz z Indii.

(71)

W świetle powyższego Komisja nie mogła stwierdzić, czy obowiązujące środki są osłabiane przez przywóz z Indii będący przedmiotem niniejszego dochodzenia.

(72)

Jak wyjaśniono w motywie 21, porównując informacje przekazane przez przedsiębiorstwo z Laosu we wniosku o zwolnienie z informacjami zawartymi w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6, Komisja stwierdziła, że przywóz elektrod wolframowych przedsiębiorstwa z Laosu stanowił cały przywóz z Laosu do Unii w okresie sprawozdawczym.

(73)

Porównanie cen, jak opisano w motywie 68, wykazało zaniżanie cen w przypadku Laosu.

(74)

W toku dochodzenia ustalono, że ilości wywożone, w odniesieniu do których stwierdzono obejście obowiązujących środków, są znaczne i zaspokajają ponad 6 % konsumpcji w Unii.

(75)

Komisja stwierdziła, że obowiązujące środki ulegają osłabieniu pod względem ilości i cen na skutek przywozu z Laosu objętego niniejszym dochodzeniem.

(76)

Po ujawnieniu ustaleń niepowiązany importer w Unii stwierdził, że nie rozumie, w jaki sposób skutki naprawcze cła są podważane w rozumieniu art. 13 ust. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego, ponieważ przywóz z Laosu zmniejszył się na przestrzeni lat. Fakt, że przywóz zmalał, a także przyczyny tych wahań, wyjaśnione w motywach 34 i 35, nie mają jednak wpływu na ustalenia Komisji. Jak wyjaśniono w motywach 48—63 i w niniejszej sekcji, operacje wykończenia zrealizowane przez przedsiębiorstwo stanowią obejście środków, a wywóz dokonany z obejściem środków z tego przedsiębiorstwa do UE w OS stanowi ponad 6 % konsumpcji w Unii i został dokonany po cenach wyrządzających szkodę. W związku z powyższym Komisja odrzuciła ten argument.

(77)

Porównanie cen, jak opisano w motywie 68, wykazało zaniżanie cen w przypadku Tajlandii.

(78)

W toku dochodzenia ustalono, że ilości wywożone, w odniesieniu do których stwierdzono obejście obowiązujących środków, są znaczne i stanowią 12 % udziału w rynku Unii.

(79)

Komisja stwierdziła, że obowiązujące środki są osłabiane pod względem ilości i cen na skutek przywozu z Tajlandii objętego niniejszym dochodzeniem.

(80)

Zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy istnieją dowody na istnienie dumpingu w stosunku do wartości normalnej ustalonej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia dla produktu podobnego.

(81)

W celu ustalenia wartości normalnej Komisja podjęła decyzję o wykorzystaniu danych z ostatniego dochodzenia, które doprowadziło do zastosowania obecnie obowiązujących środków, a mianowicie wartości normalnej ex-works określonej w sekcji 3.3.4.5 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1267.

(82)

W celu ustalenia cen eksportowych z Indii Komisja wykorzystała średnią cenę eksportową elektrod wolframowych w okresie sprawozdawczym zgłoszoną w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 Zgodnie z art. 2 ust. 11 i 12 rozporządzenia podstawowego średnia ważona wartość normalna ustalona w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia została porównana ze średnimi ważonymi cenami wywozu w okresie sprawozdawczym obejmującym to dochodzenie, zgodnie z bazą danych utworzoną na podstawie art. 14 ust. 6 (13).

(83)

Średnie ceny eksportowe stosowane w okresie sprawozdawczym w wywozie do Unii były znacznie wyższe od wartości normalnej ustalonej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia.

(84)

Po dokonaniu powyższej analizy Komisja stwierdziła, że w przypadku Indii nie istnieją dowody na istnienie dumpingu.

(85)

W celu ustalenia cen eksportowych dla wywozu z Laosu Komisja zastosowała tę samą metodykę w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej na podstawie ostatniego dochodzenia oraz bazy danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6.

(86)

Średnie ceny eksportowe elektrod wolframowych stosowane w okresie sprawozdawczym w wywozie z Laosu do UE przedstawione zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 i potwierdzonymi przez przedsiębiorstwo w Laosie były niższe od wartości normalnej ustalonej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia, w którym wykazano istnienie dumpingu.

(87)

W celu ustalenia cen eksportowych dla wywozu z Tajlandii Komisja zastosowała tę samą metodykę w odniesieniu do wartości normalnej ustalonej na podstawie ostatniego dochodzenia oraz bazy danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6.

(88)

Średnie ceny eksportowe w wywozie do UE przedstawione zgodnie z informacjami zawartymi w bazie danych utworzonej na podstawie art. 14 ust. 6 były znacznie niższe od wartości normalnej ustalonej w ostatnim przeglądzie wygaśnięcia, w którym wykazano istnienie znacznego dumpingu.

(89)

Na podstawie tych ustaleń Komisja stwierdziła, że cło antydumpingowe nałożone na przywóz elektrod wolframowych pochodzących z Chin jest obchodzone za pośrednictwem Laosu i Tajlandii.

(90)

W związku z tym zgodnie z art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego obowiązujące środki antydumpingowe powinny zostać rozszerzone na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Laosu i Tajlandii, niezależnie od tego, czy został zgłoszony jako pochodzący z Laosu i Tajlandii, czy też nie.

(91)

Rozszerzeniem należy objąć środki ustanowione w art. 1 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2019/1267 wobec „wszystkich pozostałych przedsiębiorstw”, czyli ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 63,5 % stosowane do ceny CIF netto na granicy Unii przed ocleniem.

(92)

Zgodnie z art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, które stanowią, że wszelkie rozszerzone środki należy stosować do przywozu produktów wprowadzonych do Unii z zastrzeżeniem rejestracji wymaganej rozporządzeniem podstawowym, cło będzie pobierane od zarejestrowanego przywozu elektrod wolframowych wysyłanych z Laosu i Tajlandii.

(93)

W świetle ustaleń dotyczących Indii należy zakończyć bieżące dochodzenie dotyczące potencjalnego obchodzenia obowiązujących środków poprzez przywóz elektrod wolframowych wysyłanych z Indii oraz zaprzestać rejestracji przywozu elektrod wolframowych wysyłanych z Indii, którą wprowadzono rozporządzeniem wszczynającym.

(94)

Warunki ustanowione w art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego odnoszące się do stwierdzenia, czy ma miejsce obchodzenie środków, nie są spełnione, a obowiązujące środki w stosunku do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chin nie powinny być rozszerzone na przywóz tego samego produktu wysyłanego z Indii, niezależnie od tego, czy produkt ten jest zgłoszony jako pochodzący z Indii, czy też nie.

(95)

Przedsiębiorstwo w Laosie, które zwróciło się o przyznanie zwolnienia z możliwych rozszerzonych środków zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, złożyło formularz wniosku o zwolnienie.

(96)

Jak opisano w motywach 21–24, przedsiębiorstwo nie przedstawiło niezbędnych informacji we wniosku o zwolnienie, zatem Komisja nie uwzględniła przedstawionych informacji. Na podstawie dostępnych faktów stwierdzono, że przedsiębiorstwo było zaangażowane w praktyki związane z obchodzeniem środków. W związku z powyższym przedsiębiorstwu temu nie można przyznać zwolnienia na podstawie art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(97)

Jak określono w motywie 23, Komisja postanowiła nie przeprowadzać żadnych wizyt weryfikacyjnych w obiektach przedsiębiorstw, które wnioskowały o zwolnienie.

(98)

Zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków, jakie pojawienie się COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne, gdy tylko obszary, na których znajdują się siedziby producentów eksportujących objętych dochodzeniem, przestaną być uznawane za niebezpieczne dla podróżnych, Komisja może z urzędu wszcząć przegląd zgodnie z art. 11 ust. 3 rozporządzenia podstawowego.

(99)

W dniu 25 czerwca 2020 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o najważniejszych faktach i względach prowadzących do powyższych wniosków oraz wezwała je do przedstawienia uwag. Otrzymano uwagi od jednego niepowiązanego importera w Unii, od przedsiębiorstwa w Laosie oraz od misji dyplomatycznej Laotańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej w Unii. W stosownych przypadkach wzięto pod uwagę przedstawione przez strony ustne i pisemne argumenty.

(100)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,