ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2020/688

z dnia 17 grudnia 2019 r.

uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do wymagań w zakresie zdrowia zwierząt dotyczących przemieszczania zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniające i uchylające niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt (1)”), w szczególności jego art. 3 ust. 5 akapit drugi, art. 125 ust. 2, art. 131 ust. 1, art. 132 ust. 2, art. 135, art. 136 ust. 2, art. 137 ust. 2, art. 140, art. 144 ust. 1, art. 146 ust. 1, art. 147, art. 149 ust. 4, art. 154 ust. 1, art. 156 ust. 1, art. 160, art. 162 ust. 3 i 4, art. 163 ust. 5 lit. b) i c) oraz art. 164 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób. W części IV tytuł I rozdziały 3–5 tego rozporządzenia określa się wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania utrzymywanych i dzikich zwierząt lądowych i ich materiału biologicznego w obrębie terytorium Unii. W rozporządzeniu uprawnia się również Komisję do przyjęcia przepisów mających na celu uzupełnienie niektórych innych niż istotne elementów tego rozporządzenia w drodze aktów delegowanych. Należy zatem przyjąć takie przepisy, aby zapewnić sprawne funkcjonowanie nowych ram prawnych ustanowionych rozporządzeniem (UE) 2016/429.

(2)

Wymaga się, aby przepisy i środki zmniejszające ryzyko ustanowione w niniejszym rozporządzeniu uzupełniały wymagania w zakresie zdrowia zwierząt ustanowione w części IV tytuł I rozdziały 3–5 rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych i dzikich zwierząt lądowych oraz jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii w celu zapewnienia, aby towary te nie stwarzały istotnego ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 5 ust. 1 tego rozporządzenia oraz w załączniku II do tego rozporządzenia zmienionego rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/1629 (2), oraz w celu zapewnienia, aby zostały one skategoryzowane rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 (3) zgodnie z art. 9 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429. Celem rozporządzenia (UE) 2016/429 jest stworzenie ram regulacyjnych, które będą prostsze i bardziej elastyczne niż ramy mające zastosowanie przed jego przyjęciem, przy jednoczesnym zapewnieniu podejścia do wymagań w zakresie zdrowia zwierząt, które będzie w większym stopniu oparte na analizie ryzyka, a także wzmożonej gotowości na wypadek wystąpienia chorób zwierząt, zapobiegania chorobom zwierząt i zwalczania tych chorób. Ponadto rozporządzenie ma na celu zebranie przepisów dotyczących chorób zwierząt w jednym akcie prawnym, aby uniknąć ich rozproszenia w szeregu różnych dokumentów. To samo podejście zastosowano również do ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu przepisów dotyczących konkretnych materiałów biologicznych, w szczególności jaj wylęgowych. Treść tych przepisów jest ze sobą ściśle powiązana, ponieważ mają być one stosowane do wszystkich podmiotów przemieszczających utrzymywane lub dzikie zwierzęta lądowe lub jaja wylęgowe. Mając na względzie prostotę i przejrzystość, a także aby ułatwić stosowanie przepisów i uniknąć ich powielania, należy je ustanowić w jednym akcie prawnym, a nie w szeregu odrębnych aktów prawnych zawierających liczne odniesienia.

(3)

W art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 i w załączniku II do tego rozporządzenia zmienionego rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/1629 przedstawiono wykaz chorób zwierząt szczególnie istotnych z punktu widzenia interwencji Unii, natomiast w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2018/1882 skategoryzowano je na podstawie środków szczegółowych, które mają do nich zastosowanie, i wymieniono gatunki zwierząt, do których przepisy te powinny mieć zastosowanie. Uznaje się, że z chorobami kategorii D wiąże się znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się podczas przemieszczania zwierząt między państwami członkowskimi.

(4)

Opracowano programy likwidacji choroby, których celem jest likwidacja chorób kategorii B i C. Przepisy dotyczące tych programów określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2020/689 (4). W zależności od choroby, której dotyczą, wspomniane programy likwidacji chorób mają zastosowanie do zakładu, strefy lub państwa członkowskiego, a wymagane środki obejmują konkretne gwarancje zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania zwierząt. We wspomnianym powyżej rozporządzeniu delegowanym ustanowiono również przepisy dotyczące uznawania państw członkowskich i stref za wolne od choroby w następstwie skutecznego ukończenia odpowiedniego programu likwidacji choroby. Niniejsze rozporządzenie powinno zatem również przewidywać takie gwarancje w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczeń zwierząt do innych państw członkowskich lub stref prowadzących programy likwidacji chorób lub posiadających uznany status obszaru wolnego od choroby.

(5)

W celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się chorób między państwami członkowskimi konieczne jest ustanowienie w niniejszym rozporządzeniu uzupełniających wymagań w zakresie zdrowia zwierząt dotyczących chorób, o których mowa w motywach 3 i 4 powyżej, gatunków zwierząt wymienionych w odniesieniu do odpowiednich chorób w rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1882, a także programów likwidacji chorób i statusu obszaru wolnego od choroby. Należy uwzględnić właściwe normy zalecane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE).

(6)

W art. 125 rozporządzenia (UE) 2016/429 ustanowiono wymagane środki zapobiegania chorobom dotyczące transportu zwierząt i uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań uzupełniających dotyczących oczyszczania i dezynfekcji środków transportu utrzymywanych zwierząt lądowych oraz środków bioasekuracji w celu zmniejszenia możliwego ryzyka wynikającego z transportu zwierząt w obrębie terytorium Unii. Konieczne jest zatem ustanowienie w niniejszym rozporządzeniu bardziej szczegółowych przepisów regulujących kwestię wymagań strukturalnych dotyczących środków transportu i pojemników oraz bardziej szczegółowych wymagań bioasekuracji w odniesieniu do transportu zwierząt, jak również określenie pewnych zwolnień. Podobne przepisy mają również zastosowanie do podmiotów zaangażowanych w transport niektórych rodzajów materiału biologicznego, w szczególności jaj wylęgowych drobiu i ptaków żyjących w niewoli, a przepisy takie również powinny zostać ustanowione w niniejszym rozporządzeniu na podstawie art. 157 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429.

(7)

Wymagania dotyczące czyszczenia i dezynfekcji środków transportu i środków bioasekuracji mających na celu zmniejszenie ewentualnego ryzyka związanego z niektórymi działaniami w zakresie transportu zwierząt określono w przepisach obowiązujących przed wejściem w życie rozporządzenia (UE) 2016/429, w szczególności w dyrektywach Rady 64/432/EWG (5), 91/68/EWG (6), 2009/156/WE (7) i 2009/158/WE (8) w odniesieniu do transportu bydła, świń, owiec, kóz, koniowatych oraz drobiu i jaj wylęgowych. Wymagania te okazały się skuteczne w zapobieganiu ryzyku rozprzestrzeniania się poprzez transport chorób zwierząt w obrębie terytorium Unii. Należy zatem utrzymać istotę tych wymagań i dostosować je do transportu wszystkich utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych.

(8)

Zgodnie z wymogiem ustanowionym w art. 132 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 Komisja określa maksymalne ramy czasowe, w których podmiot prowadzący rzeźnię odbierającą utrzymywane zwierzęta kopytne i drób przeznaczone do uboju pochodzące z innego państwa członkowskiego powinien zapewnić, aby zwierzęta te zostały poddane ubojowi. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć takie maksymalne ramy czasowe, w których zwierzęta należy poddać ubojowi, w celu zapewnienia, aby ich status zdrowotny nie zagrażał statusowi zdrowotnemu zwierząt w miejscu przeznaczenia. W rozporządzeniu (UE) 2016/429 ustanowiono również przepisy w zakresie przemieszczania przesyłek zwierząt kopytnych podatnych na zakażenie wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), które mogą cechować się szczególnym ryzykiem rozprzestrzeniania się choroby ze względu na to, że jest ona przenoszona przez wektory. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić pewne przepisy szczegółowe dotyczące uboju tych zwierząt.

(9)

W odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu do innych państw członkowskich w art. 131 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania przepisów dotyczących okresów pobytu, okresu niezbędnego do celów ograniczenia wprowadzania utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu do zakładów przed przemieszczaniem oraz uzupełniających wymagań w zakresie zdrowia zwierząt w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić odpowiednie środki na rzecz zabezpieczenia zdrowia zwierząt i zapobieżenia rozprzestrzenianiu się chorób poprzez przemieszczanie zwierząt kopytnych, drobiu i ptaków żyjących w niewoli. Środki te powinny uwzględniać przepisy, które miały zastosowanie przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429. Takie przepisy w odniesieniu do zwierząt kopytnych, drobiu i ptaków żyjących w niewoli ustanowiono w dyrektywach Rady 64/432/EWG, 91/68/EWG, 2009/158/WE, 2009/156/WE i częściowo w dyrektywie 92/65/EWG (9). W stosownych przypadkach przepisy te powinny wprowadzać nowe lub różniące się wymagania, w szczególności w celu uwzględnienia nowych osiągnięć i norm naukowych lub wykazu chorób, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 oraz w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2018/1629, oraz kategoryzacji chorób zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/1882.

(10)

Podobnie w art. 160 ust. 2 i art. 164 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjmowania aktów delegowanych ustanawiających wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania do innych państw członkowskich materiału biologicznego drobiu i ptaków żyjących w niewoli, tj. jaj wylęgowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem także przewidzieć te przepisy.

(11)

Podstawową zasadą powinno być zapewnienie, aby przemieszczanie zwierząt lądowych do innego państwa członkowskiego odbywało się z zakładu pochodzenia bezpośrednio do miejsca przeznaczenia w tym państwie członkowskim. Na zasadzie odstępstwa przemieszczanie to może jednak zostać przerwane, a zwierzęta mogą być poddawane gromadzeniu. Gromadzenie takie stanowi szczególne ryzyko pod względem rozprzestrzeniania się chorób zwierząt. W art. 135 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązano Komisję do przyjmowania aktów delegowanych ustanawiających przepisy uzupełniające przepisy art. 133 i 134 tego rozporządzenia w odniesieniu do gromadzenia utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu, gdy zwierzęta te są przemieszczane do innego państwa członkowskiego. Konieczne jest zatem ustanowienie takich wymagań w niniejszym rozporządzeniu.

(12)

Zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429, określonymi w dyrektywach 64/432/EWG, 91/68/EWG i 2009/156/WE, niektóre przesyłki zwierząt kopytnych nie były przemieszczane bezpośrednio z zakładu pochodzenia do zakładu przeznaczenia. Pośrednicy, miejsca gromadzenia i punkty gromadzenia grupowały zwierzęta o tym samym statusie zdrowotnym, które przybyły w przesyłkach z innych zakładów, na potrzeby wysyłki do ich właściwych miejsc przeznaczenia. Przepisy ustanowione w tych dyrektywach okazały się skuteczne, jeśli chodzi o zapobieganie rozprzestrzenianiu się przenośnych chorób zwierząt w obrębie terytorium Unii. W związku z tym należy zachować istotę tych przepisów, lecz zaktualizować je tak, aby uwzględnić doświadczenie zdobyte w trakcie ich stosowania oraz aktualny stan wiedzy naukowej. Należy uwzględnić art. 133 rozporządzenia (UE) 2016/429, który stanowi, że podmioty mogą poddać utrzymywane zwierzęta kopytne i drób maksymalnie trzykrotnemu gromadzeniu w trakcie przemieszczania z państwa członkowskiego pochodzenia do innego państwa członkowskiego.

(13)

Ponadto zgodnie z art. 140 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/429 należy przewidzieć odstępstwo od przepisów dotyczących gromadzenia zwierząt w odniesieniu do zwierząt kopytnych uczestniczących w wystawach, wydarzeniach sportowych, kulturalnych i podobnych wydarzeniach, ponieważ zastosowane alternatywne środki zmniejszające ryzyko zmniejszają ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie stwarzane przez te działania. Odstępstwa te przewidziano w niniejszym rozporządzeniu.

(14)	W art. 136 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania szczegółowych przepisów dotyczących przemieszczania między państwami członkowskimi niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż zwierzęta kopytne i drób.

(15)

Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania między państwami członkowskimi niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych, w tym zwierząt z rzędu naczelnych, ptaków żyjących w niewoli, pszczół miodnych i trzmieli, psów, kotów i fretek domowych, zostały określone w dyrektywie 92/65/EWG. Przepisy te okazały się skuteczne w zmniejszaniu ryzyka rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie między państwami członkowskimi. W związku z tym w niniejszym rozporządzeniu należy zachować istotę tych przepisów, ale zaktualizować je tak, aby uwzględnić praktyczne doświadczenia zdobyte w trakcie ich stosowania. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć możliwości zastosowania odstępstw w przypadkach, gdy wdrożono alternatywne środki zmniejszające ryzyko.

(16)

W art. 3 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanowienia przepisów mających na celu zapewnienie właściwego stosowania części IV tego rozporządzenia w odniesieniu do przemieszczania zwierząt domowych innego niż przemieszczanie o charakterze niehandlowym. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem przewidzieć niektóre takie przepisy.

(17)

W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1882 wymieniono gatunki zwierząt drapieżnych stwarzające znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się Echinococcus multilocularis i wirusa wścieklizny podczas przemieszczania między państwami członkowskimi. Należy zatem przewidzieć uzupełniające wymagania w zakresie zdrowia zwierząt w odniesieniu do innych zwierząt drapieżnych w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzeniania się tych chorób między państwami członkowskimi.

(18)

Art. 137 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 nakłada na Komisję obowiązek ustanowienia szczegółowych przepisów w uzupełnieniu do tych, o których mowa w art. 137 ust. 1 tego rozporządzenia, w odniesieniu do przemieszczeń utrzymywanych zwierząt lądowych do zakładów odizolowanych oraz przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych do zakładów odizolowanych, w których obowiązują środki zmniejszające ryzyko, aby zagwarantować, że takie przemieszczanie nie stwarza istotnego ryzyka dla zdrowia utrzymywanych zwierząt lądowych w obrębie tego zakładu odizolowanego i otaczających go zakładów.

(19)

Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych utrzymywanych w zatwierdzonych jednostkach, instytutach lub ośrodkach były określone w dyrektywie 92/65/EWG. W art. 95 i 137 rozporządzenia (UE) 2016/429 ustanowiono pojęcie „zakładu odizolowanego” odpowiadające „zatwierdzonej jednostce, instytutowi lub ośrodkowi”, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy 92/65/EWG. W związku z tym należy zachować istotę tych poprzednich przepisów, ale zaktualizować je tak, aby uwzględnić praktyczne doświadczenia zdobyte w trakcie ich stosowania. Należy również uwzględnić właściwe normy dotyczące zwierząt z rzędu naczelnych zalecane w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych OIE.

(20)

W art. 138 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia przepisów w zakresie przyznawania odstępstw przez właściwy organ miejsca przeznaczenia uzupełniających przepisy, o których mowa w art. 138 ust. 1 i art. 138 ust. 2 tego rozporządzenia, w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych do celów naukowych. Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 w dyrektywie 92/65/EWG przewidziano, że psy, koty i fretki, które mają zostać przemieszczone do celów naukowych do innego państwa członkowskiego, nie muszą być szczepione przeciwko wściekliźnie, a psy nie muszą być leczone przeciwko zarażeniu pasożytem Echinococcus multilocularis, jeżeli zwierzęta te były przeznaczone dla zatwierdzonych jednostek, instytutów lub ośrodków. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne odstępstwo.

(21)	W art. 140 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań szczególnych uzupełniających przepisy określone w art. 126–136 tego rozporządzenia w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych przeznaczonych do cyrków, wystaw i wydarzeń sportowych.

(22)

Przed okresem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy unijne w odniesieniu do przemieszczeń zwierząt lądowych utrzymywanych w cyrkach i grupach zwierząt tresowanych ustanowiono, na podstawie dyrektywy 92/65/EWG, w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1739/2005 (10), uchylonym rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2019/2035 (11) z dniem 21 kwietnia 2021 r. Biorąc pod uwagę fakt, że obecnie przemieszczanie zwierząt do innych państw członkowskich – gdy cyrk lub grupa zwierząt tresowanych, do której należą, podróżuje – odbywa się bez towarzyszącego im świadectwa zdrowia zwierząt, w niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać możliwość takiego przemieszczania wewnątrzunijnego. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych utrzymywanych w cyrkach objazdowych lub grupach zwierząt tresowanych do innych państw członkowskich oraz przewidzieć odstępstwo od wymagań w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt przewidzianych w art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429.

(23)	Przed rozpoczęciem stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429 przepisy Unii dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy w innym państwie członkowskim były określone w dyrektywie 92/65/EWG i innych aktach prawnych.

(24)

Aby zapobiec ryzyku rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w wykazie związanych z przemieszczaniem ptaków żyjących w niewoli między państwami członkowskimi, w niniejszym rozporządzeniu należy utrzymać przepisy Unii dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy w innym państwie członkowskim. Ponadto w niniejszym rozporządzeniu należy również ustanowić przepisy szczegółowe w odniesieniu do ptaków drapieżnych uczestniczących w pokazach sokolniczych w innym państwie członkowskim oraz w odniesieniu do gołębi pocztowych, które mają być przemieszczane na wydarzenia sportowe w innych państwach członkowskich.

(25)	W art. 144 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia odstępstw od wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt określonych w art. 143 ust. 1 tego rozporządzenia w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt lądowych przemieszczanych między państwami członkowskimi.

(26)

Obecnie zgodnie z przepisami ustanowionymi w dyrektywie 2009/156/WE zarejestrowane zwierzęta koniowate mogą być przemieszczane bez towarzyszącego im świadectwa zdrowia zwierząt między państwami członkowskimi, które na zasadzie wzajemności wdrożyły alternatywny system kontroli zapewniający odpowiednie gwarancje zdrowotne zwierząt równoważne z gwarancjami określonymi w świadectwie zdrowia zwierzęcia. W niniejszym rozporządzeniu należy przewidzieć podobne odstępstwo. Należy jednak ustanowić szczególne warunki dotyczące przemieszczania tych zwierząt, w tym uzyskania zgody państwa członkowskiego przeznaczenia.

(27)

W art. 144 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do ustanawiania wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt na potrzeby przemieszczania do innych państw członkowskich utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż zwierzęta kopytne, drób i zwierzęta przeznaczone do zakładów odizolowanych, w przypadkach gdy świadectwo zdrowia zwierząt jest konieczne do zapewnienia zgodności danego przemieszczenia z wymaganiami w zakresie zdrowia zwierząt przewidzianymi w art. 124–142 rozporządzenia (UE) 2016/429. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w odniesieniu do certyfikacji zdrowia zwierząt, które umożliwiłyby przemieszczanie do innych państw członkowskich przesyłek zawierających ptaki żyjące w niewoli, pszczoły miodne, trzmiele (oprócz trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji trzmieli), naczelne, psy, koty, fretki domowe i inne zwierzęta drapieżne.

(28)

W art. 164 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono również Komisję do ustanowienia wymagań dotyczących certyfikacji zdrowia zwierząt i powiadamiania o przemieszczaniu materiału biologicznego utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż bydło, owce, kozy, świnie i koniowate oraz materiał biologiczny drobiu do innych państw członkowskich. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić wymagania w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt, które umożliwiałyby przemieszczanie do innych państw członkowskich przesyłek jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli.

(29)

Przemieszczanie do innych państw członkowskich zwierząt drapieżnych innych niż psy, koty i fretki domowe powinno być również dozwolone w przypadkach, gdy w państwie członkowskim pochodzenia nie dopuszczono do obrotu żadnej szczepionki przeciwko wściekliźnie przeznaczonej dla tych zwierząt drapieżnych, a szczepienie odbywa się zgodnie z art. 10 ust. 1 dyrektywy 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (12), który przewiduje wykorzystanie produktów leczniczych poza warunkami pozwolenia na dopuszczenie do obrotu.

(30)

W art. 146 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 Komisję zobowiązuje się do ustanowienia szczegółowych przepisów i określenia dodatkowych informacji dotyczących treści świadectw zdrowia zwierząt dla różnych gatunków i kategorii utrzymywanych zwierząt lądowych i w odniesieniu do poszczególnych rodzajów przemieszczania. W art. 162 ust. 3 tego samego rozporządzenia Komisję zobowiązuje się do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących informacji, które należy zawrzeć w świadectwie zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania między państwami członkowskimi jaj wylęgowych, z uwzględnieniem minimalnych informacji, które należy zawrzeć w tym świadectwie zdrowia zwierząt zgodnie z art. 162 ust. 1. Konieczne jest zatem określenie treści świadectw, które mają towarzyszyć przesyłkom zawierającym utrzymywane zwierzęta lądowe i jaja wylęgowe podczas przemieszczania tych przesyłek do innego państwa członkowskiego.

(31)

W art. 147 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych dotyczących środków szczególnych przyznających odstępstwa od obowiązku podmiotów dotyczącego zapewnienia, aby zwierzętom towarzyszyło świadectwo zdrowia zwierząt w odniesieniu do konkretnych rodzajów przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić przepisy dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt kopytnych i drobiu przez zakłady przeprowadzające gromadzenie, o którym mowa w art. 133 rozporządzenia (UE) 2016/429, przed dotarciem do miejsca ostatecznego przeznaczenia.

(32)

W celu zapewnienia, aby utrzymywane zwierzęta lądowe, którym wydano świadectwo w celu wywozu do państwa trzeciego i które są transportowane przez inne państwo członkowskie do granicy zewnętrznej Unii, spełniały wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania w obrębie terytorium Unii, podmioty powinny zapewnić, aby przesyłkom tych zwierząt towarzyszyły potwierdzające świadectwa zdrowia zwierząt co najmniej tak samo rygorystyczne jak świadectwa wymagane przy przemieszczaniu utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu przeznaczonych do uboju w państwie członkowskim, w którym znajduje się punkt wyjścia.

(33)

W art. 149 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2016/429 uprawniono Komisję do przyjęcia aktów delegowanych ustanawiających przepisy dotyczące kontroli dokumentacji, kontroli tożsamości (identyfikacyjnej) i kontroli fizycznej (bezpośredniej) oraz badań przeprowadzanych przez urzędowego lekarza weterynarii w odniesieniu do różnych gatunków i kategorii utrzymywanych zwierząt lądowych, aby sprawdzić zgodność z wymaganiami w zakresie zdrowia zwierząt. Uwzględniając zakres niniejszego rozporządzenia, który obejmuje jaja wylęgowe, w niniejszym rozporządzeniu należy zatem zastosować ten przepis poprzez ustanowienie niezbędnych do tego celu przepisów, w tym terminów przeprowadzania takich kontroli i badań oraz terminów wydawania przez urzędowego lekarza weterynarii świadectw zdrowia zwierząt przed przemieszczaniem przesyłek utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych oraz okresu ważności świadectw zdrowia zwierząt, w tym warunków jego przedłużenia.

(34)

W art. 152, 153 i 163 rozporządzenia (UE) 2016/429 zobowiązuje się podmioty do informowania z wyprzedzeniem właściwego organu państwa pochodzenia o planowanym przemieszczaniu do innego państwa członkowskiego utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych oraz przekazywania wszelkich niezbędnych informacji, aby umożliwić temu właściwemu organowi powiadomienie właściwego organu państwa członkowskiego przeznaczenia o przemieszczaniu utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych. W niniejszym rozporządzeniu należy zatem ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące wymagań w zakresie powiadamiania z wyprzedzeniem przez podmioty, informacji niezbędnych do powiadomienia o takich przemieszczeniach oraz nadzwyczajnych procedur powiadamiania.

(35)

W art. 153 ust. 2 i 4, art. 154 ust. 1 lit. c) i art. 163 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2016/429 przywidziano wykorzystanie systemu TRACES do celów powiadamiania, w przypadku gdy przesyłki utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych mają zostać przemieszczone do innych państw członkowskich. System TRACES to zintegrowany skomputeryzowany system weterynaryjny, określony w decyzjach Komisji 2003/24/WE (13) i 2004/292/WE (14). W związku z tym, że w art. 131 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 (15) przewidziano ustanowienie systemu zarządzania informacjami w zakresie kontroli urzędowych (IMSOC), który będzie posiadał funkcje systemu TRACES, w niniejszym rozporządzeniu zamiast do systemu TRACES należy odnosić się do IMSOC.

(36)

W art. 155 rozporządzenia (UE) 2016/429 określono warunki dotyczące przemieszczania dzikich zwierząt lądowych z siedliska w jednym państwie członkowskim do siedliska lub zakładu w innym państwie członkowskim. W niniejszym rozporządzeniu należy ustanowić wymagania w zakresie zdrowia zwierząt, certyfikacji i powiadamiania w odniesieniu do takiego przemieszczania zgodnie z uprawnieniami określonymi w art. 156 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429.

(37)	Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 21 kwietnia 2021 r. zgodnie z datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) 2016/429,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

CZĘŚĆ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie uzupełnia przepisy dotyczące zapobiegania chorobom zwierząt przenoszącym się lub przenoszonym na zwierzęta lub na ludzi oraz przepisy dotyczące zwalczania takich chorób ustanowione w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych, dzikich zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii.

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do:

a)	utrzymywanych i dzikich zwierząt lądowych oraz jaj wylęgowych;

b)	zakładów, w których te zwierzęta i jaja wylęgowe są utrzymywane lub poddawane gromadzeniu;

c)	podmiotów utrzymujących te zwierzęta i jaja wylęgowe;

d)	podmiotów dokonujących transportu zwierząt lądowych i jaj wylęgowych;

e)	właściwych organów państw członkowskich.

2. Część II ma zastosowanie do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych wyłącznie wówczas, gdy przemieszczanie odbywa się między państwami członkowskimi, z wyjątkiem art. 4–6 i art. 63, które mają ponadto zastosowanie do przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium państwa członkowskiego.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

1)	„środek transportu” oznacza pojazd drogowy lub kolejowy, statki i statki powietrzne;

2)	„pojemnik” oznacza każdą klatkę, pudło, zbiornik lub inną sztywną strukturę stosowaną do transportu zwierząt lub jaj, niestanowiącą środka transportu;

3)	„odizolowany od środowiska zakład produkcji” oznacza zakład, którego struktury wraz z rygorystycznymi środkami bioasekuracji zapewniają skuteczną izolację produkcji zwierzęcej od powiązanych obiektów oraz od środowiska;

4)	„bydło” lub „zwierzę z gatunków bydła” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodzajów Bison, Bos (w tym podrodzajów Bos, Bibos, Novibos, Poephagus) i Bubalus (w tym podrodzaju Anoa) oraz potomstwo z krzyżówek między tymi gatunkami;

5)	„zakład wolny od »choroby« ” oznacza zakład, któremu przyznano status obszaru wolnego od choroby zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2020/689;

6)	„status obszaru wolnego od »choroby« ” oznacza status obszaru wolnego od choroby przyznany państwu członkowskiemu lub jego strefie, zatwierdzony przez Komisję zgodnie z art. 36 rozporządzenia (UE) 2016/429;

7)	„ »choroby« nie zgłoszono” oznacza, że żadnego zwierzęcia ani grupy zwierząt danego gatunku utrzymywanych w zakładzie nie sklasyfikowano jako potwierdzonego przypadku tej choroby, a każdy przypadek podejrzenia tej choroby został wykluczony;

8)	„ »zwierzęta« przeznaczone do uboju” oznaczają utrzymywane zwierzęta lądowe przeznaczone do transportu – albo bezpośredniego, albo po gromadzeniu – do rzeźni;

9)	„zatwierdzony zakład kwarantanny” oznacza zakład, któremu udzielono zezwolenia zgodnie z art. 14 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035;

10)	„zatwierdzony program likwidacji choroby” oznacza program likwidacji choroby realizowany w państwie członkowskim lub w jego strefie zatwierdzony przez Komisję zgodnie z art. 31 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2016/429;

11)	„owca” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodzaju Ovis oraz potomstwo z krzyżówek między tymi gatunkami;

12)	„koza” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodzaju Capra oraz potomstwo z krzyżówek między tymi gatunkami;

13)	„świnia” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodziny świniowatych wymienione w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/429;

14)	„koniowate” lub „zwierzę koniowate” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt jednokopytnych należących do rodzaju Equus (w tym konie, osły i zebry) oraz potomstwo z krzyżówek między tymi gatunkami;

15)	„wielbłądowate” lub „zwierzę wielbłądowate” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodziny wielbłądowatych wymienione w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/429;

16)	„jeleniowate” lub „zwierzę jeleniowate” oznacza zwierzę z gatunków zwierząt kopytnych należących do rodziny jeleniowatych wymienione w załączniku III do rozporządzenia (UE) 2016/429;

17)	„inne utrzymywane zwierzęta kopytne” oznaczają zwierzęta kopytne inne niż bydło, owce, kozy, świnie, koniowate, wielbłądowate i jeleniowate;

18)

„zakład zabezpieczony przed wektorami” oznacza część obiektów zakładu lub wszystkie jego obiekty, które są chronione przed atakami gatunku Culicoides za pomocą odpowiednich środków fizycznych oraz środków zarządzania, przy czym status zakładu zabezpieczonego przed wektorami nadaje właściwy organ zgodnie z art. 44 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

19)	„okres wolny od wektorów” oznacza okres braku aktywności gatunku Culicoides na ustalonym obszarze, określony zgodnie z częścią II rozdział 1 sekcja 5 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

20)	„drób hodowlany” oznacza drób w wieku 72 godzin i starszy, przeznaczony do produkcji jaj wylęgowych;

21)	„drób produkcyjny” oznacza drób w wieku 72 godzin i starszy, chowany w celu produkcji mięsa, jaj do konsumpcji lub innych produktów lub w celu o odnowy populacji ptaków łownych;

22)

„stado” oznacza cały drób lub wszystkie ptaki żyjące w niewoli w tym samym statusie zdrowia, chowane w tych samych pomieszczeniach lub na tym samym wybiegu i stanowiące jednolitą jednostkę epidemiologiczną; w odniesieniu do drobiu chowanego w pomieszczeniach zamkniętych terminem tym objęte są wszystkie ptaki znajdujące się w tej samej przestrzeni powietrznej;

23)	„pisklęta jednodniowe” oznaczają każdy drób poniżej 72 godzin życia;

24)	„jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych” oznaczają jaja wylęgowe pochodzące od „stad kur wolnych od określonych czynników chorobotwórczych” zgodnie z opisem zawartym w Farmakopei Europejskiej (16), przeznaczone wyłącznie do użytku diagnostycznego, badawczego lub farmaceutycznego;

25)

„zarejestrowane zwierzę koniowate” oznacza:

a)	zwierzę hodowlane czystorasowe z gatunków Equus sabalu i Equus sinus wpisane lub kwalifikujące się do wpisania do sekcji głównej księgi hodowlanej założonej przez związek hodowców lub podmiot zajmujący się hodowlą uznany zgodnie z art. 4 lub 34 rozporządzenia (UE) 2016/1012;

b)	zwierzę utrzymywane z gatunku Equus sabalu zarejestrowane w międzynarodowym stowarzyszeniu lub organizacji, bezpośrednio albo za pośrednictwem krajowej federacji lub oddziałów, które przygotowują konie do zawodów lub wyścigów konnych („zarejestrowany koń”);

26)	„naczelne” oznaczają zwierzęta z gatunków należących do rzędu naczelnych z wyjątkiem ludzi;

27)	„pszczoła miodna” oznacza zwierzę z gatunku Apis mellifera;

28)	„trzmiel” oznacza zwierzę z gatunków należących do rodzaju Bombus;

29)	„pies” oznacza zwierzę utrzymywane z gatunku Canis lupus;

30)	„kot” oznacza zwierzę utrzymywane z gatunku Felis silvestris;

31)	„fretka domowa” oznacza zwierzę utrzymywane z gatunku Mustela putorius furo;

32)	„inne zwierzęta drapieżne” oznaczają zwierzęta z gatunków należących do rzędu Carnivora inne niż psy, koty i fretki domowe;

33)	„cyrk objazdowy” oznacza pokaz lub przedstawienie z udziałem zwierząt lub grup zwierząt tresowanych, które ma być przemieszczane między państwami członkowskimi;

34)	„grupa zwierząt tresowanych” oznacza grupę składającą się ze zwierząt utrzymywanych do celów pokazów lub przedstawień, która może stanowić część cyrku;

35)	„gołąb pocztowy” oznacza każdego gołębia transportowanego lub przeznaczonego do transportu z jego gołębnika do innego państwa członkowskiego w celu wypuszczenia go do lotu z powrotem do państwa członkowskiego pochodzenia.

CZĘŚĆ II

PRZEMIESZCZANIE UTRZYMYWANYCH ZWIERZĄT LĄDOWYCH I JAJ WYLĘGOWYCH W OBRĘBIE TERYTORIUM UNII

ROZDZIAŁ 1

Wymagania ogólne dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych w obrębie terytorium Unii

Sekcja 1

Środki zapobiegania chorobom dotyczące transportu w obrębie terytorium Unii, uzupełniające środki przewidziane w rozporządzeniu (UE) 2016/429

Artykuł 4

Wymagania ogólne dotyczące środków transportu

Podmioty, w tym przewoźnicy, zapewniają, aby środki transportu wykorzystywane do przewożenia utrzymywanych zwierząt lądowych lub jaj wylęgowych, z wyjątkiem środków transportu dla zwierząt lądowych, o których mowa w art. 6, były:

skonstruowane w taki sposób, aby:

(i)	zwierzęta lub jaja wylęgowe nie mogły wydostać się lub wypaść;

(ii)	możliwa była kontrola wizualna przestrzeni, w której zwierzęta są utrzymywane;

(iii)

zapobiec wydostawaniu się zwierzęcych odchodów, zużytej ściółki lub paszy lub je zminimalizować;

(iv)	w przypadku drobiu i ptaków żyjących w niewoli zapobiec wydostawaniu się piór lub je zminimalizować;

czyszczone i dezynfekowane najszybciej jak to możliwe po każdym transporcie zwierząt, jaj wylęgowych lub wszelkich elementów stanowiących zagrożenie dla zdrowia zwierząt oraz, w stosownych przypadkach, czyszczone i dezynfekowane ponownie oraz każdorazowo suszone lub pozostawiane do wyschnięcia przed jakimkolwiek nowym załadunkiem zwierząt lub jaj wylęgowych.

Artykuł 5

Wymagania dotyczące pojemników, w których przewożone są utrzymywane zwierzęta lądowe i jaja wylęgowe

1. Podmioty, w tym przewoźnicy, zapewniają, aby pojemniki, w których przewożone są utrzymywane zwierzęta lądowe i jaja wylęgowe, z wyjątkiem pojemników dla zwierząt lądowych, o których mowa w art. 6:

a)	spełniały wymagania określone w art. 4 lit. a);

b)	zawierały jedynie zwierzęta lub jaja wylęgowe tego samego gatunku, kategorii lub rodzaju oraz o tym samym statusie zdrowotnym;

były:

(i)	nieużywanymi i zaprojektowanymi specjalnie do tego celu pojemnikami jednorazowego użytku przeznaczonymi do zniszczenia po pierwszym użyciu; lub

(ii)	czyszczone i dezynfekowane po użyciu oraz suszone lub pozostawiane do wyschnięcia przed każdym kolejnym użyciem.

2. W przypadku drobiu i jaj wylęgowych podmioty, w tym przewoźnicy, zapewniają, aby pojemniki, w których utrzymywany drób i jaja wylęgowe są przewożone w środkach transportu, posiadały następujące oznaczenia:

w odniesieniu do piskląt jednodniowych i jaj wylęgowych:

(i)	nazwę państwa członkowskiego pochodzenia;

(ii)	numer zatwierdzenia lub numer rejestracyjny zakładu pochodzenia;

(iii)

odnośny gatunek drobiu;

(iv)	liczbę zwierząt lub jaj wylęgowych;

b)	w odniesieniu do drobiu hodowlanego i drobiu produkcyjnego – numer zatwierdzenia lub rejestracji zakładu pochodzenia.

3. W przypadku matek pszczelich przewożonych w ramach odstępstwa przewidzianego w art. 49 podmioty, w tym przewoźnicy, zapewniają, aby pojemniki lub cała przesyłka były pokryte siatką o drobnych oczkach o maksymalnej wielkości oczek wynoszącej 2 mm bezpośrednio po oględzinach w celu certyfikacji zdrowia przez urzędowego lekarza weterynarii.

4. W przypadku trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji trzmieli podmioty, w tym przewoźnicy, zapewniają, aby były one podczas transportu odizolowane w oddzielnych jednostkach epidemiologicznych, a każdy rój znajdował się w zamkniętym pojemniku, który był nowy lub został przed użyciem oczyszczony i zdezynfekowany.

Artykuł 6

Wyjątki od wymagań dotyczących środków transportu i pojemników, w których przewożone są utrzymywane zwierzęta lądowe i jaja wylęgowe

1. Wymagania określone w art. 4 i 5 nie mają zastosowania do transportu:

a)	zwierząt lądowych utrzymywanych w cyrkach objazdowych i grupach zwierząt tresowanych;

b)	zwierząt z gatunków wymienionych w załączniku I część A do rozporządzenia (UE) 2016/429 w liczbach przekraczających liczby dopuszczone do przemieszczania zgodnie z art. 246 ust. 1 i 2 tego rozporządzenia, jeśli są one przewożone w celach innych niż handlowe;

zwierząt z gatunków wymienionych w załączniku I część B do rozporządzenia (UE) 2016/429 przewożonych w celach innych niż handlowe w liczbach przekraczających liczby ustalone dla tych gatunków w przypadku przyjęcia przepisów określających maksymalną liczbę zwierząt domowych należących do tych gatunków zgodnie z art. 246 ust. 3.

2. Wymagania określone w art. 4 lit. b) i art. 5 ust. 1 lit. b) i c) nie mają zastosowania do transportu zwierząt koniowatych w obrębie terytorium państwa członkowskiego, chyba że te zwierzęta koniowate są przeznaczone do uboju.

3. Właściwy organ może zdecydować, że wymagania określone w art. 4 lit. b) nie mają zastosowania do transportu:

w obrębie zakładu, gdy:

(i)	przewożone zwierzęta są utrzymywane w zakładzie, a transport jest dokonywany przez podmiot prowadzący ten zakład; oraz

(ii)	środki transportu wykorzystywane do przewożenia utrzymywanych zwierząt lądowych są czyszczone i dezynfekowane przed opuszczeniem zakładu;

lub

między zakładami na terytorium danego państwa członkowskiego, gdy:

(i)	zakłady należą do tego samego łańcucha dostaw; oraz

(ii)	środki transportu wykorzystywane do przewożenia utrzymywanych zwierząt lądowych są czyszczone i dezynfekowane przed końcem każdego dnia, jeśli w tych środkach transportu przewożone były zwierzęta.

4. Wymagania określone w art. 4 i art. 5 ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do transportu pszczół miodnych i trzmieli.

Sekcja 2

Wymagania uzupełniające dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych do innych państw członkowskich w odniesieniu do szczepienia

Artykuł 7

Wymagania dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych i jaj wylęgowych do innego państwa członkowskiego w odniesieniu do szczepienia przeciwko chorobom kategorii A

W przypadku gdy państwo członkowskie pochodzenia wprowadziło szczepienie przeciwko chorobie kategorii A, podmioty przemieszczają zwierzęta lądowe lub jaja wylęgowe do innego państwa członkowskiego jedynie wtedy, gdy te zwierzęta lądowe lub jaja wylęgowe spełniają szczególne warunki ustanowione zgodnie z art. 47 rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do właściwej choroby kategorii A i zwierząt należących do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do tej choroby.

Sekcja 3

Dodatkowe wymagania dotyczące podmiotów prowadzących rzeźnie przyjmujące utrzymywane zwierzęta lądowe z innego państwa członkowskiego

Artykuł 8

Maksymalne ramy czasowe, w których utrzymywane zwierzęta kopytne i drób z innego państwa członkowskiego muszą zostać poddane ubojowi

Podmioty prowadzące rzeźnie zapewniają, aby utrzymywane zwierzęta kopytne i drób otrzymywane z innego państwa członkowskiego były poddawane ubojowi najpóźniej w ciągu 72 godzin od przybycia do rzeźni.

Artykuł 9

Uzupełniające środki zmniejszające ryzyko dla podmiotów prowadzących rzeźnie

1. Podmioty prowadzące rzeźnie zapewniają, aby zwierzęta należące do gatunków umieszczonych w wykazie dotyczącym zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) były poddawane ubojowi najpóźniej w ciągu 24 godzin od przybycia do rzeźni, gdy pochodzą one z innego państwa członkowskiego i nie spełniają co najmniej jednego z następujących kryteriów:

a)	spełniają one co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689; lub

b)	spełniają one warunki, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, które zostały uzgodnione przez właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia.

2. Oprócz wymagań ustanowionych w ust. 1, gdy zwierzęta z gatunków umieszczonych w wykazie dotyczącym zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) są przewożone przez terytorium innego państwa członkowskiego i nie spełniają co najmniej jednego z warunków określonych w art. 32 ust. 1 lit. a)–c) lub w art. 32 ust. 2, podmioty prowadzące rzeźnie zapewniają, aby zwierzęta takie były poddawane ubojowi najpóźniej w ciągu 24 godzin od przybycia do rzeźni.

ROZDZIAŁ 2

Uzupełniające wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych do innych państw członkowskich

Sekcja 1

Bydło

Artykuł 10

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanego bydła do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane bydło do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu z utrzymywanym bydłem o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającym ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

wszystkie zwierzęta wprowadzane do Unii z państwa trzeciego lub z terytorium w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem zwierząt, o których mowa w lit. a), i wprowadzane do zakładu, w którym zwierzęta te przebywały, są utrzymywane oddzielnie, aby zapobiec bezpośredniemu i pośredniemu kontaktowi z wszystkimi innymi zwierzętami w tym zakładzie;

zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis bez szczepień w odniesieniu do bydła oraz spełniono jeden z następujących warunków:

(i)	zakład znajduje się w państwie członkowskim lub jego strefie o statusie obszaru wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w odniesieniu do populacji bydła; lub

(ii)

zwierzęta zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1, przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem, a w przypadku samic w okresie poporodowym – pobranej co najmniej 30 dni po porodzie;

lub

(iii)

zwierzęta są w wieku poniżej 12 miesięcy;

lub

(iv)	zwierzęta są wykastrowane;

zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) oraz spełniony jest co najmniej jeden z następujących warunków:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis); lub

(ii)	zwierzęta zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 2, przeprowadzonemu w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem; lub

(iii)

zwierzęta są w wieku poniżej 6 tygodni;

e)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

zwierzęta pochodzą z zakładu położonego na obszarze w promieniu co najmniej 150 km wokół tego zakładu, w którym w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej u zwierząt utrzymywanych należących do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do tej choroby;

g)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono surry (Trypanosoma evansi), a w przypadku gdy pochodzą one z zakładu, w którym zgłoszono surrę (Trypanosoma evansi) w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem, po ostatnim ognisku choroby zakład dotknięty chorobą podlegał ograniczeniom przemieszczania do czasu:

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

poddania pozostałych zwierząt w zakładzie badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia surrą (Trypanosoma evansi) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 3, przeprowadzonemu na próbkach pobranych co najmniej 6 miesięcy po usunięciu zakażonych zwierząt z zakładu;

oprócz przypadku utrzymywanego bydła, o którym mowa w art. 11 ust. 4, art. 12 ust. 4 i art. 13, zwierzęta spełniają co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

j)	w stosownych przypadkach spełnione są warunki określone w art. 32 i 33.

2. Przepisy zawarte w ust. 1 nie mają zastosowania do utrzymywanego bydła przeznaczonego do uboju, o którym mowa w art. 14.

Artykuł 11

Wymagania uzupełniające dotyczące przemieszczania utrzymywanego bydła do innych państw członkowskich lub ich stref o statusie obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do danej choroby

1. Podmioty dokonują przemieszczania utrzymywanego bydła do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od enzootycznej białaczki bydła jedynie wtedy, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10 oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

a)	zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od enzootycznej białaczki bydła; albo

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od enzootycznej białaczki bydła, to enzootyczna białaczka bydła nie została zgłoszona w przypadku tego zakładu w ciągu ostatnich 24 miesięcy przed wyjazdem oraz

(i)

jeśli zwierzęta są starsze niż 24 miesiące, zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku enzootycznej białaczki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 4

—	na próbkach pobranych w dwóch przypadkach w odstępie czasu wynoszącym co najmniej cztery miesiące podczas przebywania w izolacji od innego bydła z zakładu; albo

—

na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem, a wszystkie zwierzęta z gatunków bydła starsze niż 24 miesiące utrzymywane w zakładzie zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku enzootycznej białaczki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 4, przeprowadzonemu na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej czterech miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem zwierząt;

albo

(ii)

w przypadku gdy zwierzęta są młodsze niż 24 miesiące, urodziły je matki, które zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku enzootycznej białaczki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 4, przeprowadzonemu na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej czterech miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem zwierząt.

2. Podmioty dokonują przemieszczania utrzymywanego bydła do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10, nie było szczepione przeciwko zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy bydła/otrętowi bydła oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła; albo

(ii)

zwierzęta zostały poddane kwarantannie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem oraz zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu herpeswirusowi bydła typ 1 (BoHV-1) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 5, przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem;

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła, były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem oraz zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu BoHV-1 za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 5, przeprowadzonemu na próbce pobranej nie mniej niż 21 dni po rozpoczęciu kwarantanny.

3. Podmioty dokonują przemieszczania utrzymywanego bydła do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od wirusowej biegunki bydła, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10, nie było szczepione przeciwko wirusowej biegunce bydła oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od wirusowej biegunki bydła:

(i)

zakład znajduje się w państwie członkowskim lub jego strefie o statusie obszaru wolnego od wirusowej biegunki bydła albo został poddany systemowi badań, o którym mowa w części VI rozdział 1 sekcja 2 pkt 1 lit. c) ppkt (ii)–(iii) załącznika IV do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, przeprowadzonych – z wynikiem ujemnym – w ciągu ostatnich czterech miesięcy przed wyjazdem zwierząt;

lub

(ii)	zwierzęta zostały osobno poddane badaniu, aby przed ich wyjazdem wykluczyć obecność wirusa biegunki bydła;

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od wirusowej biegunki bydła, zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku wirusowej biegunki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 6 oraz

(i)

zwierzęta były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez okres co najmniej 21 dni przed ich wyjazdem oraz – w przypadku ciężarnych matek – zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi biegunki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 6, przeprowadzonemu na próbkach pobranych nie mniej niż 21 dni po rozpoczęciu kwarantanny;

albo

(ii)

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem dodatnim – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko wirusowej biegunce bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 6, przeprowadzonemu na próbkach pobranych przed wyjazdem albo – w przypadku ciężarnych matek – przez inseminacją poprzedzającą obecną ciążę.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 1 lit. i) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczanie utrzymywanego bydła, które nie spełnia co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeśli państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

5. Przepisy zawarte w ust. 1–4 nie mają zastosowania do utrzymywanego bydła przeznaczonego do uboju, o którym mowa w art. 14.

Artykuł 12

Wymagania uzupełniające dotyczące przemieszczania utrzymywanego bydła do innych państw członkowskich lub ich stref posiadających zatwierdzone programy likwidacji choroby w odniesieniu do danej choroby

1. Podmioty dokonują przemieszczania utrzymywanego bydła do innego państwa członkowskiego lub jego strefy posiadających zatwierdzony program likwidacji enzootycznej białaczki bydła jedynie wtedy, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10 oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

a)	zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od enzootycznej białaczki bydła; albo

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od enzootycznej białaczki bydła, enzootyczna białaczka bydła nie została zgłoszona w przypadku tego zakładu w ciągu ostatnich 24 miesięcy przed wyjazdem zwierząt oraz

(i)

w przypadku gdy zwierzęta są starsze niż 24 miesiące, zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku enzootycznej białaczki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 4;

—	na próbkach pobranych w dwóch przypadkach w odstępie czasu wynoszącym co najmniej cztery miesiące podczas przebywania w izolacji od innych zwierząt z gatunków bydła z zakładu albo

—

na próbkach pobranych w ciągu ostatnich 30 dni przed odjazdem, pod warunkiem że wszystkie zwierzęta z gatunków bydła starsze niż 24 miesiące utrzymywane w zakładzie zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku enzootycznej białaczki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 4, przeprowadzonemu na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej czterech miesięcy w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem zwierząt;

albo

(ii)

2. Podmioty przemieszczają utrzymywane bydło do innego państwa członkowskiego lub jego strefy posiadających zatwierdzony program likwidacji zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła jedynie wtedy, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10 oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła; lub

(ii)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy posiadających zatwierdzony program likwidacji zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła; lub

(iii)

zwierzęta zostały poddane kwarantannie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem oraz zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko BoHV-1 lub w przypadku zwierząt zaszczepionych szczepionką delecyjną gE-ujemną przeciwko glikoproteinie E BoHV-1 za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 5, przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem;

lub

(iv)	zwierzęta są przeznaczone do zakładu, w którym utrzymuje się bydło do produkcji mięsa bez kontaktu z bydłem z innych zakładów i z którego jest ono bezpośrednio przemieszczane do rzeźni;

lub

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła, były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem oraz zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu BoHV-1 za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 5 na próbce pobranej nie mniej niż 21 dni po rozpoczęciu kwarantanny.

3. Podmioty przemieszczają utrzymywane bydło do innego państwa członkowskiego lub jego strefy posiadających zatwierdzony program likwidacji wirusowej biegunki bydła jedynie wtedy, gdy bydło to spełnia wymagania określone w art. 10 oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

jeśli zwierzęta pochodzą z zakładu wolnego od wirusowej biegunki bydła:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od wirusowej biegunki bydła; lub

(ii)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy posiadających zatwierdzony program likwidacji choroby dotyczący wirusowej biegunki bydła; lub

(iii)

zakład został poddany systemowi badań, o którym mowa w załączniku IV część VI rozdział 1 sekcja 2 pkt 1 lit. c) ppkt (ii)–(iii) do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, przeprowadzonych – z wynikiem ujemnym – w ciągu ostatnich czterech miesięcy przed wyjazdem;

lub

(iv)	zwierzęta zostały osobno poddane badaniu, aby przed wyjazdem wykluczyć obecność wirusa biegunki bydła; lub

(v)	zwierzęta są przeznaczone do zakładu, w którym utrzymuje się bydło do produkcji mięsa oddzielnie od bydła z innych zakładów i z którego są one bezpośrednio przemieszczane do rzeźni;

oraz

(i)

zwierzęta były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez okres co najmniej 21 dni przed ich odjazdem oraz – w przypadku ciężarnych matek – zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi biegunki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 6, przeprowadzonemu na próbkach pobranych nie mniej niż 21 dni po rozpoczęciu kwarantanny;

lub

(ii)

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem dodatnim – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko wirusowi biegunki bydła za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 6, przeprowadzonemu na próbkach pobranych przed wyjazdem albo – w przypadku ciężarnych matek – przez inseminacją poprzedzającą obecną ciążę.

4. Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 1 lit. i) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczanie utrzymywanego bydła, które nie spełnia co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, do innego państwa członkowskiego lub jego strefy z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeśli państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

5. Przepisy zawarte w ust. 1–4 nie mają zastosowania do utrzymywanego bydła przeznaczonego do uboju, o którym mowa w art. 14.

Artykuł 13

Odstępstwa w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanego bydła do innych państw członkowskich lub ich stref bez statusu obszaru wolnego od choroby i bez zatwierdzonego programu likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka

Na zasadzie odstępstwa od art. 10 ust. 1 lit. i) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczanie utrzymywanego bydła, które nie spełnia co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, do innego państwa członkowskiego lub jego strefy bez statusu obszaru wolnego od choroby i bez zatwierdzonego programu likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeśli państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone. Jeśli państwo członkowskie przeznaczenia określi warunki zezwolenia na takie przemieszczanie, warunki te muszą być dowolnym z warunków, o których mowa w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 5–8 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

Artykuł 14

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanego bydła przeznaczonego do uboju do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 10, 11 i 12 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane bydło przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego, jeżeli spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta:

(i)	pochodzą z zakładu wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w przypadku odbycia szczepienia lub bez szczepień w odniesieniu do bydła; albo

(ii)	są wykastrowane; albo

(iii)

są niewykastrowanym bydłem starszym niż 12 miesięcy i zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1, przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem, a w przypadku samic w okresie poporodowym – pobranej co najmniej 30 dni po porodzie;

zwierzęta

(i)	pochodzą z zakładu wolnego od zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis); albo

(ii)	zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 2, przeprowadzonemu w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem;

c)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

d)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

e)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

Sekcja 2

Owce i kozy

Artykuł 15

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych owiec i kóz do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane owce i kozy do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały one kontaktu z utrzymywanymi owcami i kozami o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt ani z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

oprócz sytuacji, w której są one przemieszczane zgodnie z art. 16, pochodzą one z zakładu wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis bez szczepień w odniesieniu do owiec i kóz oraz

(i)	zakład znajduje się w państwie członkowskim lub jego strefie posiadających status obszaru wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w odniesieniu do populacji owiec i kóz; albo

(ii)

albo

(iii)

zwierzęta są w wieku poniżej 6 miesięcy;

albo

(iv)	zwierzęta są wykastrowane;

d)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

f)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

oprócz sytuacji, w której zwierzęta są przemieszczane zgodnie z art. 17, spełniają one co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

i)	w stosownych przypadkach spełnione są warunki określone w art. 32 i 33.

2. Podmioty przemieszczają utrzymywane owce do innego państwa członkowskiego jedynie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w ust. 1 oraz gdy zwierzęta te pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis).

3. Podmioty przemieszczają utrzymywane kozy do innego państwa członkowskiego jedynie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w ust. 1 oraz zwierzęta te pochodzą z zakładu, w którym nad kozami utrzymywanymi w zakładzie prowadzony był nadzór dotyczący zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) zgodnie z załącznikiem II część 1 pkt 1 i 2 w ciągu co najmniej 12 miesięcy przed wyjazdem, a w tym okresie

(i)	do zakładu, o którym mowa w ust. 1 lit. a), wprowadzano jedynie kozy z zakładów stosujących środki przewidziane w niniejszym ustępie;

(ii)	w przypadku gdy zgłoszono zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) w przypadku kóz utrzymywanych w zakładzie, wdrożono środki zgodnie z załącznikiem II część 1 pkt 3.

4. Podmioty przemieszczają utrzymywane niewykastrowane owce do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w ust. 1 i 2 oraz pod warunkiem że spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem nie zgłoszono brucelozy owiec (Brucella ovis);

b)	zwierzęta zostały poddane badaniu serologicznemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku brucelozy owiec (Brucella ovis) przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem.

5. Przepisy zawarte w ust. 1–4 nie mają zastosowania do utrzymywanych owiec i kóz przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 18.

Artykuł 16

Odstępstwo w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych owiec i kóz do innych państw członkowskich lub strefy bez statusu obszaru wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis

Na zasadzie odstępstwa od wymagań ustanowionych w art. 15 ust. 1 lit. c) podmioty mogą dokonywać przemieszczania owiec i kóz do innego państwa członkowskiego lub jego strefy bez statusu obszaru wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis dotyczącego owiec i kóz, jeśli pochodzą one z zakładu wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w przypadku szczepienia dotyczącego owiec i kóz.

Artykuł 17

Odstępstwa w odniesieniu do przemieszczania utrzymywanych owiec i kóz do innych państw członkowskich lub ich stref dotyczące zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24)

Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 lit. h) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie utrzymywanych owiec i kóz, które nie spełniają co najmniej jednego wymogu określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

o statusie obszaru wolnego od choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeżeli dane państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach określonych w art. 43 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

bez statusu obszaru wolnego od choroby i bez zatwierdzonego programu likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeżeli państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone. Jeśli państwo członkowskie przeznaczenia określi warunki zezwolenia na takie przemieszczanie, warunki te muszą być dowolnym z warunków, o których mowa w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 5–8 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

Artykuł 18

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych owiec i kóz przeznaczonych do uboju do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 15 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane owce, świnie i kozy przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego, jeżeli spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta są indywidualnie zidentyfikowane zgodnie z art. 45 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035 albo przebywały nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 21 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeżeli są młodsze niż 21 dni;

zwierzęta

(i)	pochodzą z zakładu wolnego od zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w przypadku odbycia lub w przypadku braku szczepienia w odniesieniu do owiec i kóz; albo

(ii)

są starsze niż 6 miesięcy i zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1, przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem, a w przypadku samic w okresie poporodowym – pobranej co najmniej 30 dni po porodzie;

albo

(iii)

są wykastrowane;

c)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

d)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

e)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

Sekcja 3

Świnie

Artykuł 19

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych świń do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane świnie do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu z utrzymywanymi świniami o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

c)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

d)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego;

e)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u świń oraz w którym w ciągu co najmniej ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem:

(i)

stosowano środki bioasekuracji i środki zmniejszające ryzyko, w tym warunki przetrzymywania i systemy karmienia, niezbędne do zapobieżenia przenoszeniu zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis ze zwierząt dzikich należących do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do tej choroby na świnie utrzymywane w zakładzie oraz wprowadzano jedynie świnie pochodzące z zakładów stosujących równoważne środki bioasekuracji i środki zmniejszające ryzyko;

albo

(ii)

nad świniami utrzymywanymi w zakładzie prowadzony był nadzór dotyczący zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis zgodnie z załącznikiem III pkt 1 i 2 w ciągu co najmniej 12 miesięcy przed wyjazdem, a w tym okresie

—	do zakładu, o którym mowa w lit. a), wprowadzano jedynie świnie z zakładów stosujących środki przewidziane w ppkt (i) lub w niniejszym podpunkcie;

—	wdrożono środki zgodnie z załącznikiem III pkt 3 w przypadkach, w których zgłoszono zakażenie wywoływane przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis w przypadku świń utrzymywanych w zakładzie.

2. Przepisy zawarte w ust. 1 nie mają zastosowania do utrzymywanych świń przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 21.

Artykuł 20

Wymagania uzupełniające dotyczące przemieszczania utrzymywanych świń do państw członkowskich lub ich stref o statusie obszaru wolnego od choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane świnie do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego jedynie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w art. 19, świnie nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem choroby Aujeszkyego oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

zwierzę pochodzi z zakładu wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego; albo

(ii)

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu wirusowi choroby Aujeszkyego metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 7 przeprowadzoną na próbce pobranej w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem. W odniesieniu do świń młodszych niż cztery miesiące urodzonych przez matki zaszczepione szczepionką delecyjną gE-ujemną można stosować metodę diagnostyczną dotyczącą wykrywania przeciwciał przeciwko glikoproteinie E wirusa choroby Aujeszkyego przewidzianą w załączniku I część 7. Liczba świń poddanych badaniu musi pozwalać co najmniej na wykrycie 10 % seroprewalencji przesyłki przy 95 % poziomie ufności;

jeżeli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego, spełnione są następujące wymagania:

(i)	zwierzęta były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez okres co najmniej 30 dni; oraz

(ii)

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu wirusowi choroby Aujeszkyego metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 7 przeprowadzonym na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej 30 dni, przy czym ostatnią próbkę pobrano w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem.

2. Podmioty przemieszczają utrzymywane świnie do innego państwa członkowskiego lub jego strefy z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w art. 19 oraz pod warunkiem że spełnione są wymagania określone w lit. a) albo b):

zwierzę pochodzi z zakładu wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego:

(i)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego; albo

(ii)	zakład znajduje się na terenie państwa członkowskiego lub jego strefy z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego; albo

(iii)

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu wirusowi choroby Aujeszkyego lub, w stosownych przypadkach, przeciwciał przeciwko glikoproteinie E wirusa choroby Aujeszkyego za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 7 przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem. Liczba świń poddanych badaniu musi pozwalać co najmniej na wykrycie 10 % seroprewalencji przesyłki przy 95 % poziomie ufności;

jeżeli zwierzęta pochodzą z zakładu, który nie jest wolny od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego, spełnione są następujące wymagania:

(i)	były utrzymywane w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przez okres co najmniej 30 dni; oraz

(ii)

zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu serologicznemu na obecność przeciwciał przeciwko całemu wirusowi choroby Aujeszkyego lub, w stosownych przypadkach, przeciwciał przeciwko glikoproteinie E wirusa choroby Aujeszkyego za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 7 przeprowadzonemu na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej 30 dni, przy czym ostatnią próbkę pobrano w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem.

3. Przepisy zawarte w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do utrzymywanych świń przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 21.

Artykuł 21

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych świń przeznaczonych do uboju do innych państw członkowskich

1. Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 19 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane świnie przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego, jeżeli takie zwierzęta pochodzą z zakładu

a)	w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

b)	w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych.

2. Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 20 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane świnie przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w ust. 1 oraz następujące wymagania:

a)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego;

b)	zwierzęta są przewożone bezpośrednio do rzeźni w państwie członkowskim przeznaczenia bez ich gromadzenia w tym państwie członkowskim lub jego strefie, ani w żadnym państwie członkowskim lub jego strefie tranzytu o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego.

Sekcja 4

Koniowate

Artykuł 22

Wymagania dotyczące przemieszczania koniowatych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają koniowate do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono surry (Trypanosoma evansi), lub jeśli pochodzą one z zakładu, w którym zgłoszono surrę (Trypanosoma evansi) w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem, po ostatnim wystąpieniu ogniska choroby zakład dotknięty chorobą podlegał ograniczeniom przemieszczania do czasu:

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

poddania pozostałych zwierząt w zakładzie badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia surrą (Trypanosoma evansi) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 3 przeprowadzonemu na próbkach pobranych co najmniej 6 miesięcy po usunięciu ostatniego zakażonego zwierzęcia z zakładu;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed wyjazdem nie zgłoszono zarazy stadniczej, lub jeśli pochodzą one z zakładu, w którym zgłoszono zarazę stadniczą w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem, po ostatnim wystąpieniu ogniska choroby zakład dotknięty chorobą podlegał ograniczeniom przemieszczania do czasu:

(i)	uśmiercenia i zniszczenia lub poddania ubojowi zakażonych zwierząt lub wykastrowania zakażonych samców koniowatych; oraz

(ii)

poddania pozostałych zwierząt koniowatych w zakładzie, z wyjątkiem wykastrowanych samców koniowatych, o których mowa w ppkt (i), badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia zarazą stadniczą metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 8 przeprowadzonemu na próbkach pobranych co najmniej 6 miesięcy od zakończenia stosowania środków opisanych w ppkt (i);

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 90 dni przed wyjazdem nie zgłoszono niedokrwistości zakaźnej koni, lub jeśli pochodzą one z zakładu, w którym zgłoszono niedokrwistość zakaźną koni w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem, po ostatnim wystąpieniu ogniska choroby zakład dotknięty chorobą podlegał ograniczeniom przemieszczania do czasu:

(i)	uśmiercenia i zniszczenia lub poddania ubojowi zakażonych zwierząt oraz oczyszczenia i dezynfekcji zakładu; oraz

(ii)

poddania pozostałych zwierząt w zakładzie badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku niedokrwistości zakaźnej koni metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 9 przeprowadzonemu na próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie co najmniej 3 miesięcy od zakończenia stosowania środków opisanych w ppkt (i);

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed wyjazdem nie zgłoszono wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni, lub jeśli pochodzą one z zakładu znajdującego się w państwie członkowskim lub jego strefie, gdzie zgłoszono wenezuelskie zapalenie mózgu i rdzenia koni w ciągu ostatnich 2 lat, spełniają one warunki określone w ppkt (i) i warunki określone w ppkt (ii) albo w ppkt (iii):

(i)

w okresie co najmniej 21 dni przed wyjazdem zwierzęta te były klinicznie zdrowe, a każde zwierzę, o którym mowa w ppkt (ii) lub (iii) i u którego odnotowano wzrost temperatury ciała mierzonej codziennie ponad zakres fizjologiczny, poddano – z wynikiem ujemnym – badaniu diagnostycznemu w kierunku wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 10 pkt 1 lit. a);

oraz

(ii)

zwierzęta były objęte kwarantanną przez okres co najmniej 21 dni zapewniającą ich ochronę przed atakami owadów będących wektorami choroby; oraz

—	zwierzęta były szczepione przeciwko wenezuelskiemu zapaleniu mózgu i rdzenia koni pełnym szczepieniem podstawowym i ponownie szczepione zgodnie z zaleceniami producenta w okresie nie mniej niż 60 dni i nie więcej niż 12 miesięcy przed datą wysyłki; albo

—	zwierzęta zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 10 pkt 1 lit. b) przeprowadzonemu na próbce pobranej co najmniej 14 dni od daty rozpoczęcia kwarantanny;

(iii)

zwierzęta zostały poddane

—

badaniu – bez wzrostu miana przeciwciał – w kierunku wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 10 pkt 1 lit. b) przeprowadzonemu na dwóch próbkach pobranych dwukrotnie w odstępie 21 dni, przy czym druga próbka została pobrana w okresie 10 dni przed datą wyjazdu;

oraz

—

zwierzęta zostały poddane – z wynikiem ujemnym – badaniu na obecność genomu wirusa wenezuelskiego zapalenia mózgu i rdzenia koni metodą diagnostyczną przewidzianą w załączniku I część 10 pkt 2 przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu 48 godzin przed wyjazdem, a zwierzęta były chronione przed atakami owadów będących wektorami choroby po pobraniu próbki do momentu odjazdu;

e)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

f)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

zwierzęta nie miały kontaktu ze zwierzętami utrzymywanymi należącymi do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do chorób, o których mowa w lit. a)–f), które nie spełniały wymagań określonych w lit. a)–e) w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem oraz wymagania określonego w lit. f) w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a), b) i c) ograniczenia przemieszczania, o których mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), obowiązują przez okres co najmniej 30 dni po uśmierceniu, usunięciu albo poddaniu ubojowi ostatniego zwierzęcia w zakładzie z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do danej choroby, o której mowa w ust. 1 lit. a), b) i c), oraz oczyszczeniu i dezynfekcji pomieszczeń.

3. Na wniosek właściwego organu podmiot składający wniosek o świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 76, podaje adres każdego zakładu, w którym utrzymuje się koniowate, w którym przemieszczane koniowate przebywały w okresie 30 dni poprzedzających planowane przemieszczenie do innego państwa członkowskiego.

Sekcja 5

Wielbłądowate

Artykuł 23

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych wielbłądowatych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają wielbłądowate do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu z utrzymywanymi wielbłądowatymi o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

c)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u wielbłądowatych, oraz zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1 przeprowadzonemu na próbce pobranej w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem, a w przypadku samic w okresie poporodowym – pobranej co najmniej 30 dni po porodzie;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym nad wielbłądowatymi utrzymywanymi w zakładzie prowadzony był nadzór dotyczący zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) zgodnie z załącznikiem II część 2 pkt 1 i 2 w ciągu co najmniej ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem, a w tym okresie

(i)	do zakładu, o którym mowa w lit. a), wprowadzano jedynie wielbłądowate z zakładów stosujących środki przewidziane w niniejszej literze;

(ii)	wdrożono środki zgodnie z załącznikiem II część 2 pkt 3 w przypadkach, w których zgłoszono zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) u wielbłądowatych utrzymywanych w zakładzie;

jeżeli zwierzęta są przemieszczane do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła, pochodzą one z zakładu, w którym nie zgłoszono zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła u wielbłądowatych w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem;

g)	zwierzęta pochodzą z zakładu położonego na obszarze w promieniu co najmniej 150 km wokół tego zakładu, w którym w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej w żadnym zakładzie;

h)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

oprócz sytuacji, w której zwierzęta są przemieszczane zgodnie z art. 24, spełniają one co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

k)	w stosownych przypadkach spełnione są warunki określone w art. 32 i 33.

2. Przepisy zawarte w ust. 1 nie mają zastosowania do utrzymywanych wielbłądowatych przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 25.

Artykuł 24

Odstępstwa dotyczące przemieszczania utrzymywanych wielbłądowatych do innych państw członkowskich lub ich stref dotyczące zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24)

Na zasadzie odstępstwa od art. 23 ust. 1 lit. j) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie utrzymywanych wielbłądowatych, które nie spełniają co najmniej jednego wymogu określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

Artykuł 25

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych wielbłądowatych przeznaczonych do uboju do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 23 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane wielbłądowate przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego lub jego strefy, jeżeli takie zwierzęta pochodzą z zakładu

a)	w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

b)	w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych.

c)	w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

Sekcja 6

Jeleniowate

Artykuł 26

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych jeleniowatych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane jeleniowate do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu z utrzymywanymi jeleniowatymi o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

c)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

d)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u jeleniowatych;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym nad jeleniowatymi utrzymywanymi w zakładzie prowadzony był nadzór dotyczący zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) zgodnie z załącznikiem II część 3 pkt 1 i 2 w ciągu co najmniej ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem, a w tym okresie

(i)	do zakładu, o którym mowa w lit. a), wprowadzano jedynie jeleniowate z zakładów stosujących środki przewidziane w niniejszej literze;

(ii)	wdrożono środki zgodnie z załącznikiem II część 3 pkt 3 w przypadkach, w których zgłoszono zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) w przypadku jeleniowatych utrzymywanych w zakładzie;

jeżeli zwierzęta są przemieszczane do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła, pochodzą one z zakładu, w którym nie zgłoszono zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy bydła/otrętu bydła u jeleniowatych w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem;

g)	zwierzęta pochodzą z zakładu położonego na obszarze w promieniu co najmniej 150 km wokół tego zakładu, w którym w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej w żadnym zakładzie;

h)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

j)	oprócz sytuacji, w której są one przemieszczane zgodnie z art. 27, spełniają one co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

k)	w stosownych przypadkach spełnione są warunki określone w art. 32 i 33.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do utrzymywanych jeleniowatych przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 28.

Artykuł 27

Odstępstwa dotyczące przemieszczania utrzymywanych jeleniowatych do innych państw członkowskich lub ich stref dotyczące zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24)

Na zasadzie odstępstwa od art. 26 ust. 1 lit. j) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie utrzymywanych jeleniowatych, które nie spełniają co najmniej jednego wymogu określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

Artykuł 28

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych jeleniowatych przeznaczonych do uboju do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 26 podmioty mogą przemieszczać utrzymywane jeleniowate przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego lub jego strefy, jeżeli takie zwierzęta pochodzą z zakładu

a)	w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

b)	w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

c)	w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono żadnego przypadku zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

Sekcja 7

Inne zwierzęta kopytne

Artykuł 29

Wymagania dotyczące przemieszczania innych utrzymywanych zwierząt kopytnych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają inne utrzymywane zwierzęta kopytne do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywają nieprzerwanie w zakładzie przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu z innymi utrzymywanymi zwierzętami kopytnymi o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub z utrzymywanymi zwierzętami pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

c)	w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem wścieklizny zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do tej choroby;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) u zwierząt utrzymywanych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do tej choroby;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej zwierzęta pochodzą z zakładu położonego na obszarze w promieniu co najmniej 150 km wokół tego zakładu, na którym w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej w żadnym zakładzie;

g)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do surry (Trypanosoma evansi) zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono surry (Trypanosoma evansi), a jeżeli pochodzą one z zakładu, w którym zgłoszono surrę (Trypanosoma evansi) w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem, po ostatnim wystąpieniu ogniska choroby zakład dotknięty chorobą podlegał ograniczeniom przemieszczania do czasu:

(i)	usunięcia zakażonych zwierząt z zakładu; oraz

(ii)

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) spełniają one co najmniej jedno z wymagań w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689. Niniejsza litera nie ma zastosowania do innych utrzymywanych zwierząt kopytnych, o których mowa w art. 30;

j)	w stosownych przypadkach spełnione są warunki określone w art. 32 i 33.

2. Przepisy zawarte w ust. 1 nie mają zastosowania do innych utrzymywanych zwierząt kopytnych przeznaczonych do uboju, o których mowa w art. 31.

Artykuł 30

Odstępstwo dotyczące przemieszczania innych utrzymywanych zwierząt kopytnych do innych państw członkowskich lub ich stref dotyczące zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24)

Na zasadzie odstępstwa od art. 29 ust. 1 lit. i) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), które nie spełniają co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689, do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

Artykuł 31

Odstępstwo dotyczące przemieszczania innych utrzymywanych zwierząt kopytnych przeznaczonych do uboju do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 29 podmioty mogą przemieszczać inne utrzymywane zwierzęta kopytne przeznaczone do uboju do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

a)	jeżeli takie zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wąglikiem u zwierząt kopytnych;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem wścieklizny, jeżeli zwierzęta te pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

w przypadku innych utrzymywanych zwierząt kopytnych z gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeżeli zwierzęta te pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

SEKCJA 8

Uzupełniające wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24)

Artykuł 32

Środki bioasekuracji i środki zmniejszające ryzyko w zakresie transportu do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) lub objętych zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia tym wirusem

1. Podmioty przemieszczają zwierzęta utrzymywane należące do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od tej choroby lub objętych zatwierdzonym programem likwidacji tej choroby wyłącznie wtedy, gdy spełnione jest co najmniej jedno z poniższych wymagań:

a)	transport odbywa się na terytorium państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24);

zwierzęta są chronione przed atakami wektorów;

oraz

(i)	planowany przewóz nie obejmuje rozładunku zwierząt na okres przekraczający jeden dzień; lub

(ii)	zwierzęta są rozładowywane w zakładzie zabezpieczonym przed wektorami; lub

(iii)

zwierzęta są rozładowywane w państwie członkowskim lub jego strefie w okresie wolnym od wektorów;

zwierzęta

(i)	zostały zaszczepione przeciwko wszystkim serotypom wirusa choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), które zgłoszono w ciągu ostatnich dwóch lat w państwie członkowskim lub jego strefie tranzytu, i nadal pozostają w okresie działania szczepionki gwarantowanym w specyfikacji szczepionki; lub

(ii)

zostały poddane – z wynikiem dodatnim – badaniu serologicznemu, które jest w stanie wykryć swoiste przeciwciała przeciw wszystkim serotypom wirusa choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), które zgłoszono w ciągu ostatnich dwóch lat przed wyjazdem w państwie członkowskim lub jego strefie tranzytu;

d)	zwierzęta są przeznaczone do uboju.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie zwierząt utrzymywanych, jeżeli właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia poinformował Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach określonych w art. 43 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 oraz spełniony jest jeden z następujących warunków

zwierzęta spełniają szczególne wymagania w zakresie zdrowia zwierząt określone przez właściwy organ państwa przeznaczenia w celu zapewnienia, aby przed wyjazdem zwierzęta wykazywały wystarczający poziom ochrony immunologicznej w zakresie wszystkich serotypów wirusa choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), które zgłoszono w ciągu ostatnich dwóch lat przed wyjazdem w państwie członkowskim lub jego strefie tranzytu;

lub

zwierzęta spełniają wymagania określone w niniejszym ustępie lit. a) lub w ust. 1 lit. c) w celu zapewnienia, aby były one chronione przed wszystkimi serotypami wirusa choroby niebieskiego języka, które zgłoszono w ciągu ostatnich dwóch lat przed wyjazdem w państwie członkowskim lub jego strefie tranzytu i w tym samym okresie nie zgłoszono w państwie członkowskim lub jego strefie przeznaczenia.

Artykuł 33

Środki bioasekuracji i środki zmniejszające ryzyko w zakresie transportu przez inne państwo członkowskie lub jego strefę o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) lub objęte zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia tym wirusem

1. Podmioty przemieszczają zwierzęta należące do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) przez inne państwo członkowskie lub jego strefę o statusie obszaru wolnego od tej choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji tej choroby wyłącznie wtedy, gdy spełnione jest co najmniej jedno z poniższych wymagań:

a)	zwierzęta spełniają co najmniej jedno z wymagań określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689; lub

środki transportu, na które zwierzęta są załadowane, są chronione przed atakami wektorów w czasie transportu;

oraz

(i)	planowany przewóz nie obejmuje rozładunku zwierząt na okres przekraczający jeden dzień; lub

(ii)	zwierzęta są rozładowywane w zakładzie zabezpieczonym przed wektorami lub w okresie wolnym od wektorów.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczanie zwierząt należących do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) przez inne państwo członkowskie lub jego strefę tranzytu o statusie obszaru wolnego od tej choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji tej choroby, jeżeli państwo członkowskie tranzytu poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach określonych w art. 43 ust. 2 lit. a), c) i d) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

ROZDZIAŁ 3

Uzupełniające wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania drobiu i jaj wylęgowych do innych państw członkowskich

Sekcja 1

Drób

Artykuł 34

Wymagania dotyczące przemieszczania drobiu hodowlanego i drobiu produkcyjnego

1. Podmioty przemieszczają drób hodowlany i drób produkcyjny do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywały nieprzerwanie w jednym zatwierdzonym zakładzie, w którym utrzymywany jest drób, lub w większej liczbie takich zakładów:

(i)	od wylęgu; lub

(ii)

przez co najmniej:

—	42 dni przed wyjazdem w przypadku drobiu hodowlanego i drobiu produkcyjnego chowanego do produkcji mięsa lub jaj spożywczych; lub

—	21 dni przed wyjazdem w przypadku drobiu produkcyjnego przeznaczonego do odnowy populacji ptaków łownych;

zwierzęta pochodzą ze stada, w którym nie zgłoszono zakażenia wywoływanego przez Salmonella Pullorum, S. Gallinarum i S. arizonae, a zwierzęta te pochodzą z zakładów, w których w przypadku potwierdzenia zakażenia wywoływanego przez Salmonella Pullorum, S. Gallinarum i S. arizonae w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem zastosowano następujące środki:

(i)	dokonano uboju zakażonego stada lub zostało ono uśmiercone i zniszczone;

(ii)	po poddaniu ubojowi lub uśmierceniu zakażonego stada, o którym mowa w ppkt (i), zakład oczyszczono i zdezynfekowano;

(iii)

po czyszczeniu i dezynfekcji, o których mowa w ppkt (ii), wszystkie stada w zakładzie uzyskały wynik ujemny pod kątem zakażenia Salmonella Pullorum, S. Gallinarum i S. arizonae w dwóch badaniach wykonanych w odstępach co najmniej 21 dni zgodnie z programem nadzoru, o którym mowa w art. 8 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035;

zwierzęta pochodzą ze stada, w którym nie zgłoszono mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis), a zwierzęta te pochodzą z zakładów, w których w przypadku potwierdzenia mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis) w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem zastosowano następujące środki:

(i)

zakażone stado uzyskały wynik ujemny pod kątem mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis) w dwóch badaniach przeprowadzonych zgodnie z programem nadzoru, o którym mowa w art. 8 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035, w całym stadzie w odstępie co najmniej 60 dni;

albo

(ii)

zakażone stado zostało poddane ubojowi lub uśmiercone i zniszczone, po czym dany zakład oczyszczono i zdezynfekowano, a po oczyszczaniu i dezynfekcji wszystkie stada w zakładzie poddano dwóm badaniom – z wynikiem ujemnym – w kierunku mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis) przeprowadzonym w odstępie co najmniej 21 dni zgodnie z programem nadzoru, o którym mowa w art. 8 lit. b) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035;

d)	zwierzęta pochodzą ze stad, które nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku i w przypadku których nie występuje podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

e)	w ramach nadzoru przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 nie wykryto żadnego potwierdzonego przypadku zakażenia wirusami nisko zjadliwej grypy ptaków w stadzie pochodzenia zwierząt w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem;

f)	w przypadku drobiu produkcyjnego przeznaczonego do odnowy populacji ptaków łownych zwierzęta nie miały żadnego kontaktu z ptakami o niższym statusie zdrowotnym w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem;

g)	w przypadku kaczek i gęsi zwierzęta poddano badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku wysoce zjadliwej grypy ptaków zgodnie z załącznikiem IV;

h)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42 w odniesieniu do określonych kategorii drobiu.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do przemieszczania mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe przemieszczanego zgodnie z art. 37.

Artykuł 35

Wymagania dotyczące przemieszczania drobiu przeznaczonego do uboju

1. Podmioty przemieszczają drób przeznaczony do uboju do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta przebywały nieprzerwanie w zarejestrowanym lub zatwierdzonym zakładzie, w którym utrzymywany jest drób:

(i)	od wylęgu; lub

(ii)	przez co najmniej 21 dni przed wyjazdem;

b)	zwierzęta pochodzą ze stad, które nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku i w przypadku których nie występuje podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

c)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42 w odniesieniu do określonych kategorii drobiu.

2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do przemieszczania mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe przemieszczanego zgodnie z art. 37.

Artykuł 36

Wymagania dotyczące przemieszczania piskląt jednodniowych

1. Podmioty przemieszczają pisklęta jednodniowe do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta pochodzą z zatwierdzonej wylęgarni;

zwierzęta wylęgły się z jaj wylęgowych, które:

(i)	spełniają wymagania określone w art. 38 i pochodzą ze stad, które poddano kontrolom bezpośrednim zgodnie z art. 91 ust. 1 lit. f) i art. 91 ust. 2 lit. f); albo

(ii)	zostały wprowadzone do Unii z państwa trzeciego lub z terytorium, lub jego strefy;

c)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42 w odniesieniu do określonych kategorii drobiu.

2. W przypadku piskląt jednodniowych, które wylęgły się z jaj wylęgowych wprowadzonych do Unii z państwa trzeciego lub z terytorium, lub z jego strefy, właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia tych piskląt jednodniowych informuje właściwy organ państwa członkowskiego planowanego przeznaczenia, że do Unii wprowadzono jaja wylęgowe z państwa trzeciego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie mają zastosowania do przemieszczania mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe przemieszczanego zgodnie z art. 37.

Artykuł 37

Odstępstwo dotyczące przemieszczania mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 34, 35 i 36 podmioty mogą przemieszczać mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe do innego państwa członkowskiego, jeżeli spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta pochodzą ze stad, które przebywały nieprzerwanie w jednym zarejestrowanym zakładzie od wylęgu lub co najmniej przez 21 dni przed wyjazdem;

b)	zwierzęta pochodzą ze stad, które nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku i w przypadku których nie występuje podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

c)	w ramach nadzoru przewidzianego w art. 3 ust. 1 lit. a) i lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 nie wykryto żadnego potwierdzonego przypadku zakażenia wirusami nisko zjadliwej grypy ptaków w stadzie pochodzenia zwierząt w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem;

d)	zwierzęta nie miały żadnego kontaktu z nowo przybyłym drobiem lub z ptakami o niższym statusie zdrowotnym w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem;

e)	w przypadku kaczek i gęsi, z wyjątkiem kaczek i gęsi przeznaczonych do uboju, zwierzęta poddano badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku wysoce zjadliwej grypy ptaków zgodnie z załącznikiem IV;

f)	zwierzęta zostały poddane badaniom – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Salmonella Pullorum, S. Gallinarum i S. arizonae oraz w kierunku mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis) zgodnie z załącznikiem V;

g)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42 w odniesieniu do określonych kategorii drobiu.

Sekcja 2

Jaja wylęgowe drobiu

Artykuł 38

Wymagania dotyczące przemieszczania jaj wylęgowych drobiu

Podmioty przemieszczają jaja wylęgowe drobiu do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy takie jaja spełniają następujące wymagania:

a)	pochodzą z zatwierdzonego zakładu;

b)	pochodzą ze stad, które przebywały nieprzerwanie w jednym zatwierdzonym zakładzie, w którym utrzymuje się drób, lub większej liczbie takich zakładów od wylęgu lub co najmniej przez 42 dni przed pozyskaniem jaj;

c)	pochodzą od zwierząt, które spełniają wymagania określone w art. 34 ust. 1 lit. b), c) i d);

d)	zostały indywidualnie oznaczone numerem zatwierdzenia zakładu pochodzenia stada, o którym mowa w art. 21 lit. a) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035;

e)	zostały zdezynfekowane;

f)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42.

Artykuł 39

Odstępstwo dotyczące przemieszczania mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 38 podmioty mogą przemieszczać mniej niż 20 jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe do innego państwa członkowskiego, jeżeli takie jaja spełniają następujące wymagania:

a)	pochodzą z zarejestrowanego zakładu;

pochodzą ze stad, które:

(i)	przebywały nieprzerwanie w zarejestrowanym zakładzie od wylęgu lub co najmniej przez 21 dni przed pozyskaniem jaj;

(ii)	nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku ani nie występuje w ich przypadku podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

(iii)

zostały poddane badaniom – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Salmonella Pullorum, S. Gallinarum i S. arizonae oraz w kierunku mykoplazmozy drobiu (Mycoplasma gallisepticum i M. meleagridis) zgodnie z załącznikiem V;

c)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 41 i 42.

Artykuł 40

Odstępstwo dotyczące przemieszczania jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych

Na zasadzie odstępstwa od wymagań określonych w art. 38 podmioty przemieszczają jaja wolne od określonych czynników chorobotwórczych do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy takie jaja spełniają następujące wymagania:

a)	pochodzą z zatwierdzonego zakładu, w którym utrzymywany jest drób;

b)	pochodzą ze stad wolnych od określonych czynników chorobotwórczych, jak opisano w Farmakopei Europejskiej, a wszystkie testy i badania kliniczne wymagane w odniesieniu do tego konkretnego statusu dały korzystne wyniki;

c)	zostały indywidualnie oznaczone numerem zatwierdzenia zakładu pochodzenia, o którym mowa w art. 21 lit. a) rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035.

Sekcja 3

Wymagania dotyczące szczepienia

Artykuł 41

Wymagania w odniesieniu do szczepienia przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu

Jeżeli drób, jaja wylęgowe drobiu lub stado pochodzenia jaj wylęgowych lub piskląt jednodniowych zaszczepiono przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu szczepionką inną niż szczepionki inaktywowane, wówczas zastosowane szczepionki spełniają kryteria określone w załączniku VI.

Sekcja 4

Szczególne warunki dotyczące przemieszczania do państw członkowskich lub ich stref o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień

Artykuł 42

Dodatkowe wymagania dotyczące przemieszczania drobiu i jaj wylęgowych drobiu do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień

Podmioty przemieszczają drób i jaja wylęgowe drobiu z państwa członkowskiego lub jego strefy bez statusu obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień wyłącznie wtedy, gdy takie zwierzęta i jaja wylęgowe – oprócz wymagań określonych w sekcjach 1–3 w odniesieniu do określonego towaru – spełniają następujące wymagania odnoszące się do zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu:

w przypadku drobiu hodowlanego i drobiu produkcyjnego:

(i)	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

(ii)

zostały odizolowane na 14 dni przed wyjazdem w zakładzie pochodzenia pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii albo w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny, gdzie:

—	w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem nie zaszczepiono żadnego drobiu przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu,

—	w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem nie wprowadzono żadnych innych ptaków,

—	w zakładzie kwarantanny nie prowadzono żadnego szczepienia;

(iii)

w ciągu ostatnich 14 dni przed wyjazdem wykazały ujemny wynik w badaniach serologicznych na obecność przeciwciał przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu przeprowadzonych z próbek krwi i zapewniających 95 % poziom ufności w zakresie wykrycia zakażenia przy 5 % częstości występowania;

w przypadku drobiu przeznaczonego do uboju zwierzęta te pochodzą ze stad, które:

(i)

nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu oraz w ciągu ostatnich 14 dni przed wyjazdem wykazały ujemny wynik w badaniach serologicznych na obecność przeciwciał przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu przeprowadzonych z próbek krwi i zapewniających 95 % poziom ufności w zakresie wykrycia zakażenia przy 5 % częstości występowania;

lub

(ii)	zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu oraz w ciągu ostatnich 14 dni przed wyjazdem wykazały ujemny wynik w badaniu na obecność wirusa rzekomego pomoru drobiu zapewniających 95 % poziom ufności w zakresie wykrycia zakażenia przy 5 % częstości występowania;

w przypadku piskląt jednodniowych:

(i)	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

(ii)	wylęgły się z jaj wylęgowych, które spełniają warunki określone w lit. d);

(iii)

pochodzą z wylęgarni, w której stosuje się praktykę roboczą zapewniającą, aby takie jaja wylęgowe były inkubowane całkowicie oddzielnie – pod względem czasu i lokalizacji – od jaj wylęgowych, które nie spełniają warunków określonych w lit. d);

w przypadku jaj wylęgowych drobiu:

(i)	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

(ii)

pochodzą ze stad, które:

—	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu; albo

—	zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu z wykorzystaniem szczepionek inaktywowanych; albo

—	zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu z wykorzystaniem szczepionek żywych, które spełniają kryteria określone w załączniku VI, a szczepienie przeprowadzono co najmniej 30 dni przed pozyskaniem jaj wylęgowych.

ROZDZIAŁ 4

Gromadzenie utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu

Artykuł 43

Przepisy szczegółowe dotyczące gromadzenia utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu

1. W czasie przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu z zakładu pochodzenia do zakładu w państwie członkowskim przeznaczenia podmioty zapewniają, aby takie zwierzęta były poddawane nie więcej niż trzykrotnemu gromadzeniu, a takie gromadzenie przeprowadza się w zakładach zatwierdzonych pod kątem gromadzenia lub w środkach transportu zgodnie z art. 44 pod następującymi warunkami:

a)	każde utrzymywane zwierzę kopytne i cały utrzymywany drób objęte gromadzeniem podlega przemieszczeniu do miejsca ostatecznego przeznaczenia w innym państwie członkowskim najpóźniej w ciągu 20 dni od daty opuszczenia zakładu pochodzenia;

b)	okres od dnia opuszczenia zakładu pochodzenia każdego utrzymywanego zwierzęcia kopytnego i całego utrzymywanego drobiu do dnia opuszczenia przez nie zakładu zatwierdzonego do celów gromadzenia w państwie członkowskim pochodzenia do innego państwa członkowskiego nie może przekraczać 14 dni.

2. Na wniosek właściwego organu podmiot składający wniosek o świadectwo zdrowia zwierząt do celów spełnienia wymogów art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 przedstawia historię przemieszczania zwierząt wchodzących w skład przesyłki obejmującą całe gromadzenie od momentu opuszczenia zakładu pochodzenia.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) w przypadku przewozu zwierząt drogą wodną/morską 20-dniowy okres określony w ust. 1 lit. a) może zostać wydłużony o czas trwania podróży drogą wodną/morską.

Artykuł 44

Przepisy szczegółowe dotyczące gromadzenia w środkach transportu

Podmioty prowadzące zakłady, w których utrzymuje się zwierzęta kopytne lub drób, które przed przemieszczeniem do innego państwa członkowskiego mają zostać zgromadzone w środku transportu, zapewniają, aby załadunek odbył się na terenie zakładu, a dany środek transportu nie został wprowadzony do pomieszczeń, w których trzymane są zwierzęta.

Artykuł 45

Szczegółowe przepisy dotyczące środków bioasekuracji w zakresie gromadzenia

1. Podmioty prowadzące zakłady zatwierdzone pod kątem gromadzenia zapewniają, aby:

a)	zakład lub miejsca trzymania zwierząt odseparowane ze względów epidemiologicznych i wydzielone w danym zakładzie były opróżniane ze zwierząt oraz oczyszczane i dezynfekowane w równych odstępach czasu nieprzekraczających 14 dni nieprzerwanego przebywania zwierząt;

b)	opony środków transportu, z których rozładowywane lub na które załadowywane są zwierzęta, zostały zdezynfekowane przed opuszczeniem zakładu.

2. Podmioty przeprowadzające gromadzenie utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu w środkach transportu zapewniają, aby opony takich środków transportu były dezynfekowane przed opuszczeniem zakładu pochodzenia.

Artykuł 46

Odstępstwa dotyczące przemieszczania zwierząt kopytnych na wystawy, wydarzenia sportowe, kulturalne i podobne wydarzenia

1. Warunki określone w art. 126 ust. 2 i art. 134 lit. b) rozporządzenia (UE) 2016/429 oraz w art. 43, 44 i 45 niniejszego rozporządzenia nie mają zastosowania do przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych do innego państwa członkowskiego do celów ich uczestnictwa w wystawach, wydarzeniach sportowych, kulturalnych i podobnych wydarzeniach.

2. Zezwolenie – o którym mowa w art. 133 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (UE) 2016/429 – udzielane przez państwo członkowskie nie jest wymagane w przypadku, w którym zarejestrowane zwierzęta koniowate posiadające indywidualne certyfikaty współdzielą środek transportu przeznaczony do transportu do innego państwa członkowskiego w celu uczestniczenia w dowolnym z rodzajów działalności, o których mowa w ust. 1.

ROZDZIAŁ 5

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych innych niż utrzymywane zwierzęta kopytne i drób oraz przemieszczania jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli do innych państw członkowskich

Sekcja 1

Naczelne

Artykuł 47

Wymagania dotyczące przemieszczania naczelnych do innych państw członkowskich

Podmioty przemieszczają naczelne do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy zwierzęta te

1)	były utrzymywane w zakładzie odizolowanym i są przewożone do zakładu odizolowanego w państwie członkowskim przeznaczenia zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 64 ust. 1; albo

2)	pochodzą z zakładu innego niż zakład odizolowany i są przewożone do zakładu odizolowanego w państwie członkowskim przeznaczenia zgodnie z wymaganiami określonymi w art. 63 ust. 2 lit. b).

Sekcja 2

Pszczoły miodne i trzmiele

Artykuł 48

Wymagania dotyczące przemieszczania pszczół miodnych do innych państw członkowskich

Podmioty przemieszczają pszczoły miodne na każdym etapie ich cyklu życia, w tym czerw pszczół miodnych, do innych państw członkowskich wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta ani ule pochodzenia nie wykazują objawów zakażenia zgnilcem amerykańskim pszczół, zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) ani zarażenia pasożytem Tropilaelaps spp.;

pochodzą z pasieki znajdującej się w środku okręgu o minimalnym promieniu:

(i)	3 km, gdzie w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia zgnilcem amerykańskim pszczół, a obszar ten nie jest objęty ograniczeniami w związku z wystąpieniem ogniska zgnilca amerykańskiego pszczół;

(ii)

100 km, gdzie nie zgłoszono zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy), a obszar ten nie jest objęty ograniczeniami w związku z przypadkiem podejrzenia lub potwierdzonym wystąpieniem zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy), chyba że w art. 49 przewidziano odstępstwo;

(iii)

100 km, gdzie nie zgłoszono zarażenia pasożytem Tropilaelaps spp., a obszar ten nie jest objęty ograniczeniami w związku z przypadkiem podejrzenia lub potwierdzonym wystąpieniem zarażenia pasożytem Tropilaelaps spp.

Artykuł 49

Odstępstwo dotyczące przemieszczania matek pszczelich do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od art. 48 lit. b) ppkt (ii) podmioty mogą przemieszczać matki pszczele, jeżeli zwierzęta te spełniają wymagania określone w art. 48 lit. a), lit. b) ppkt (i) i (iii) oraz następujące wymagania:

w pasiece pochodzenia nie zgłoszono zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) i pasieka ta znajduje się w odległości co najmniej 30 km od granic obszaru zapowietrzonego o promieniu minimum 20 km ustanowionego przez właściwy organ wokół miejsca potwierdzonego wystąpienia zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy);

b)	pasieka pochodzenia nie znajduje się na obszarze objętym ograniczeniami w ramach środków ochronnych ustanowionych przez Unię w związku z potwierdzonym wystąpieniem zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy);

pasieka pochodzenia znajduje się na obszarze, na którym właściwy organ prowadzi roczny nadzór pod kątem wykrycia zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) w celu zapewnienia co najmniej 95 % poziomu ufności pod względem wykrywania zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) w przypadku zarażenia co najmniej 2 % pasiek;

d)	właściwy organ przeprowadza comiesięczną kontrolę – z wynikiem ujemnym – w pasiece pochodzenia w sezonie produkcyjnym w celu zapewnienia wykrywania zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) przy co najmniej 95 % poziomie ufności w przypadku zarażenia co najmniej 2 % uli;

e)	są oddzielnie zamknięte w klatce wraz z maksymalnie 20 robotnicami.

Artykuł 50

Wymagania w zakresie warrozy dotyczące przemieszczania pszczół miodnych do innych państw członkowskich

Podmioty przemieszczają pszczoły miodne na każdym etapie ich cyklu życia, w tym czerw pszczół miodnych, do innego państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od warrozy wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w art. 48 oraz następujące wymagania:

a)	zwierzęta pochodzą z państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od warrozy;

b)	zwierzęta są chronione przed zarażeniem warrozą w trakcie transportu.

Artykuł 51

Wymagania dotyczące przemieszczania trzmieli do innych państw członkowskich

Podmioty przemieszczają trzmiele do innych państw członkowskich wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta nie wykazują objawów zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy);

zwierzęta pochodzą z zakładu znajdującego się w środku otaczającego zakład okręgu o promieniu co najmniej 100 km, gdzie nie zgłoszono zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy), a obszar ten nie jest objęty ograniczeniami w związku z przypadkiem podejrzenia lub potwierdzonym wystąpieniem zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy). Wymagania te nie mają zastosowania do trzmieli utrzymywanych w odizolowanych od środowiska zakładach produkcji i przemieszczanych zgodnie z art. 52.

Artykuł 52

Odstępstwo dotyczące przemieszczania trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji trzmieli do innych państw członkowskich

Na zasadzie odstępstwa od art. 51 lit. b) podmioty mogą przemieszczać trzmiele z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji trzmieli do innych państw członkowskich wtedy, gdy spełnione są wymagania art. 51 lit. a) i następujące wymagania:

a)	zwierzęta były hodowane w izolacji w oddzielnych jednostkach epidemiologicznych, a każdy rój znajdował się w zamkniętym pojemniku, który był nowy lub został przed użyciem oczyszczony i zdezynfekowany;

b)	w drodze regularnych kontroli jednostki epidemiologicznej przeprowadzanych zgodnie z pisemnymi obowiązującymi procedurami działania nie wykryto zarażenia pasożytem Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) w danej jednostce epidemiologicznej.

Sekcja 3

Psy, koty i fretki domowe

Artykuł 53

Wymagania dotyczące przemieszczania psów, kotów i fretek domowych do innych państw członkowskich

Podmioty przemieszczają psy, koty i fretki domowe do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta są indywidualne zidentyfikowane:

(i)	zgodnie z art. 70 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035; albo

(ii)	przy pomocy wyraźnie czytelnego tatuażu wykonanego przed dniem 3 lipca 2011 r.;

zwierzętom towarzyszy indywidualny dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035, który potwierdza, że:

(i)

zidentyfikowane zwierzę pochodzi z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych, a także zostało poddane pełnemu szczepieniu podstawowemu przeciwko wściekliźnie co najmniej 21 dni przed przemieszczeniem lub ponownemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie zgodnie z wymaganiami dotyczącymi ważności określonymi w załączniku VII część 1. Wymaganie to nie ma zastosowania do psów, kotów i fretek domowych przemieszczanych zgodnie z art. 54 ust. 1 i 2;

(ii)

w przypadku psów zwierzęta zostały objęte środkami zmniejszającymi ryzyko zarażenia pasożytem Echinococcus multilocularis zgodnie z załącznikiem VII część 2 pkt 1 oraz, w stosownych przypadkach, w przypadku psów, kotów lub fretek domowych w zakresie innych chorób zgodnie z załącznikiem VII część 2 pkt 3 w określonym w nim wymaganym okresie przed wprowadzeniem do państwa członkowskiego lub jego strefy, które są uprawnione do wymagania stosowania tych środków. Wymaganie to nie ma zastosowania do psów, kotów i fretek domowych przemieszczanych zgodnie z art. 54 ust. 2.

Artykuł 54

Odstępstwo od wymagań dotyczących szczepienia przeciwko wściekliźnie i leczenia przeciwko zarażeniu pasożytem Echinococcus multilocularis

1. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 53 lit. b) ppkt (i) podmioty mogą przemieszczać do innego państwa członkowskiego psy, koty i fretki domowe w wieku poniżej 12 tygodni, których nie poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, lub w wieku 12–16 tygodni, które poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, ale nie spełniają one jeszcze wymagań dotyczących ważności określonych w załączniku VII część 1, pod warunkiem że:

a)	państwo członkowskie przeznaczenia wyraziło ogólną zgodę na takie przemieszczanie i podało informacje o wydaniu zgody na takie przemieszczanie do wiadomości publicznej za pośrednictwem specjalnej strony internetowej; oraz

spełniony jest jeden z poniższych warunków:

(i)

świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 86, zostało uzupełnione o deklarację podmiotu, zgodnie z którą od urodzenia do momentu wyjazdu dane zwierzęta nie miały żadnego kontaktu z utrzymywanymi zwierzętami lądowymi, w przypadku których istnieje podejrzenie zakażenia wirusem wścieklizny, ani ze zwierzętami dzikimi należącymi do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem wścieklizny;

lub

(ii)

na podstawie dokumentu identyfikacyjnego matki – od której zwierzęta, o których mowa w niniejszym ustępie, są nadal zależne – można stwierdzić, że przed ich urodzeniem matka była poddana szczepieniu przeciwko wściekliźnie zgodnemu z wymaganiami dotyczącymi ważności określonymi w załączniku VII część 1.

2. Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 53 lit. b) ppkt (i) i (ii) podmioty mogą przemieszczać psy, koty i fretki domowe, których nie poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, oraz psy nieleczone przeciwko zarażeniu pasożytem Echinococcus multilocularis, stosując transport bezpośredni do zakładu odizolowanego.

Artykuł 55

Obowiązek posiadaczy zwierząt domowych dotyczący przemieszczania psów, kotów i fretek domowych innego niż przemieszczanie o charakterze niehandlowym

Jeżeli przemieszczanie o charakterze niehandlowym psów, kotów lub fretek domowych utrzymywanych jako zwierzęta domowe w gospodarstwach domowych nie jest możliwe zgodnie z warunkami określonymi w art. 245 ust. 2 lub art. 246 ust. 1 i 2 rozporządzenia (UE) 2016/429, posiadacze zwierząt domowych przemieszczają psy, koty i fretki domowe utrzymywane jako zwierzęta domowe w gospodarstwach domowych do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta są indywidualne zidentyfikowane:

(i)	zgodnie z art. 70 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035; albo

(ii)	przy pomocy wyraźnie czytelnego tatuażu wykonanego przed dniem 3 lipca 2011 r.;

zwierzętom towarzyszy indywidualny dokument identyfikacyjny, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035, który potwierdza, że:

(i)

zidentyfikowane zwierzę zostało poddane pełnemu szczepieniu podstawowemu przeciwko wściekliźnie co najmniej 21 dni przed wyjazdem lub ponownemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie zgodnie z wymaganiami dotyczącymi ważności określonymi w załączniku VII część 1. Przepis ten nie ma zastosowania do psów, kotów i fretek domowych przemieszczanych zgodnie z warunkami określonymi w art. 56;

(ii)

Artykuł 56

Odstępstwo od wymagania dotyczącego szczepienia przeciwko wściekliźnie w zakresie przemieszczania psów, kotów i fretek domowych innego niż przemieszczanie o charakterze niehandlowym

Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 55 lit. b) ppkt (i) posiadacze zwierząt domowych mogą przemieszczać do innego państwa członkowskiego psy, koty i fretki domowe w wieku poniżej 12 tygodni, których nie poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, lub psy, koty i fretki domowe w wieku 12–16 tygodni, które poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, ale nie spełniają one jeszcze wymagań dotyczących ważności określonych w załączniku VII część 1, utrzymywane jako zwierzęta domowe w gospodarstwach domowych, pod warunkiem że

a)	państwo członkowskie przeznaczenia wyraziło ogólną zgodę na takie przemieszczanie i podało informacje o wydaniu zgody na takie przemieszczanie do wiadomości publicznej za pośrednictwem specjalnej strony internetowej; oraz

spełniony jest jeden z poniższych warunków:

(i)

świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 86, zostało uzupełnione o deklarację posiadacza zwierzęcia domowego, zgodnie z którą od urodzenia do momentu wyjazdu dane zwierzęta nie miały żadnego kontaktu z utrzymywanymi zwierzętami lądowymi, w przypadku których istnieje podejrzenie zakażenia wirusem wścieklizny, ani ze zwierzętami dzikimi należącymi do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem wścieklizny;

lub

(ii)

Artykuł 57

Obowiązki właściwych organów w zakresie informowania na temat odstępstwa od wymagań dotyczących szczepienia przeciwko wściekliźnie psów, kotów i fretek domowych

Państwa członkowskie udostępniają publicznie informacje na temat przyjmowania z zasady psów, kotów i fretek domowych w wieku poniżej 12 tygodni, których nie poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, lub psów, kotów i fretek domowych w wieku 12–16 tygodni, które poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, ale nie spełniają one jeszcze wymagań dotyczących ważności określonych w załączniku VII część 1, o których mowa w art. 54 ust. 1 lit. a) i art. 56 lit. a), pochodzących z innych państw członkowskich.

Sekcja 4

Inne zwierzęta drapieżne

Artykuł 58

Wymagania dotyczące przemieszczania innych zwierząt drapieżnych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają inne drapieżne do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy takie inne drapieżne spełniają następujące wymagania:

a)	zwierzęta są indywidualnie zidentyfikowane albo zidentyfikowane jako grupa zwierząt tego samego gatunku utrzymywanych razem w czasie przemieszczania do miejsca przemieszczania;

b)	zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem nie zgłoszono zakażenia wirusem wścieklizny u utrzymywanych zwierząt lądowych;

c)	zwierzęta zostały poddane pełnemu szczepieniu podstawowemu przeciwko wściekliźnie co najmniej 21 dni przed wyjazdem lub ponownemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie zgodnie z wymaganiami dotyczącymi ważności określonymi w załączniku VII część 1;

w przypadku psowatych zwierzęta zostały objęte środkami zmniejszającymi ryzyko zarażenia pasożytem Echinococcus multilocularis zgodnie z załącznikiem VII część 2 pkt 2 oraz w określonym w nim wymaganym okresie przed wprowadzeniem do państwa członkowskiego lub jego strefy, które są uprawnione do wymagania stosowania tych środków;

w zakresie, w jakim środki zostały przyjęte na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/429 w odniesieniu do zakażenia innego niż wścieklizna wymienionego dla drapieżnych lub określonych gatunków drapieżnych, zwierzęta z gatunków uwzględnionych w tych środkach zostały objęte środkami zmniejszającymi ryzyko zgodnie z załącznikiem VII część 2 pkt 3 w zakresie tych gatunków drapieżnych w określonym w tym załączniku wymaganym okresie przed wprowadzeniem do państwa członkowskiego lub jego strefy, które mogą wymagać zastosowania tych środków wobec zwierząt należących do tych gatunków drapieżnych.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. c) i d) podmioty mogą przemieszczać inne drapieżne, których nie poddano szczepieniu przeciwko wściekliźnie, oraz psowate nieleczone przeciwko zarażeniu pasożytem Echinococcus multilocularis, jeżeli zwierzęta te są przewożone bezpośrednio do

a)	zakładu odizolowanego; lub

b)	zakładu, w którym zwierzęta te są utrzymywane jako zwierzęta futerkowe, jak określono w pkt 1 załącznika I do rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 (17).

Sekcja 5

Ptaki żyjące w niewoli i jaja wylęgowe ptaków żyjących w niewoli

Artykuł 59

Wymagania dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli

1. Podmioty przemieszczają ptaki żyjące w niewoli inne niż papugowate do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	zwierzęta przebywały nieprzerwanie w zarejestrowanym zakładzie lub zakładzie odizolowanym od wylęgu lub co najmniej przez 21 dni przed wyjazdem;

b)	zwierzęta pochodzą ze stad, które nie wykazują żadnego objawu klinicznego chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku i w przypadku których nie występuje podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

c)	zwierzęta nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku ani nie występuje w ich przypadku podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

d)	jeżeli zwierzęta zostały wprowadzone do Unii z państwa trzeciego lub z terytorium, lub jego strefy, zostały one poddane kwarantannie zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wprowadzania do Unii w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny przeznaczenia w Unii;

e)	w przypadku gołębi zwierzęta zostały poddane szczepieniu przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu i pochodzą z zakładu, w którym przeprowadza się szczepienie przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

f)	odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 61 i 62.

2. Podmioty przemieszczają papugowate do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	warunki przewidziane w ust. 1 są spełnione;

zwierzęta pochodzą z zakładu, w którym w ciągu ostatnich 60 dni przed wyjazdem nie potwierdzono wystąpienia chlamydiozy ptaków, a jeżeli w zakładzie, z którego pochodzą, potwierdzono wystąpienie chlamydiozy ptaków w ciągu ostatnich 6 miesięcy przed wyjazdem, zastosowano w nim następujące środki:

(i)	zakażone ptaki i ptaki, które mogą być zakażone, poddano leczeniu;

(ii)	po zakończeniu leczenia zwierzęta poddano badaniom laboratoryjnym – z wynikiem ujemnym – w kierunku chlamydiozy ptaków;

(iii)

po zakończeniu leczenia zakład oczyszczono i zdezynfekowano;

(iv)	od zakończenia oczyszczania i dezynfekcji, o których mowa w ppkt (iii), minęło co najmniej 60 dni;

jeżeli zwierzęta miały kontakt z ptakami żyjącymi w niewoli z zakładów, w których w ciągu ostatnich 60 dni przed wyjazdem stwierdzono występowanie chlamydiozy ptaków, zwierzęta te poddano badaniu laboratoryjnemu – z wynikiem ujemnym – w kierunku chlamydiozy ptaków przeprowadzonemu co najmniej 14 dni po tym, gdy miały kontakt z takimi ptakami;

d)	zwierzęta są zidentyfikowane zgodnie z art. 76 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035.

Artykuł 60

Wymagania dotyczące przemieszczania jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli

Podmioty przemieszczają jaja wylęgowe ptaków żyjących w niewoli do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy takie jaja spełniają następujące wymagania:

a)	pochodzą z zarejestrowanego zakładu lub zakładu odizolowanego;

b)	pochodzą ze stad, które były utrzymywane w zarejestrowanym zakładzie lub zakładzie odizolowanym;

c)	pochodzą ze stad, które nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku i w przypadku których nie występuje podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

d)	spełniają odpowiednie wymagania dotyczące szczepienia, jak określono w art. 61 i 62.

Artykuł 61

Wymagania w odniesieniu do szczepienia przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu

Jeżeli ptaki żyjące w niewoli, jaja wylęgowe ptaków żyjących w niewoli lub stada pochodzenia jaj wylęgowych zaszczepiono przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu szczepionką inną niż szczepionki inaktywowane, wówczas zastosowane szczepionki spełniają kryteria określone w załączniku VI.

Artykuł 62

Wymagania dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli i jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień

Podmioty przemieszczają ptaki żyjące w niewoli należące do gatunków z rzędu Galliformes i jaja wylęgowe ptaków żyjących w niewoli należących do gatunków z rzędu Galliformes z państwa członkowskiego lub jego strefy bez statusu obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień do państwa członkowskiego lub jego strefy o statusie obszaru wolnego od zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu bez szczepień wyłącznie wtedy, gdy spełnione są wymagania określone w art. 59–61 w odniesieniu do określonego towaru, a takie zwierzęta i jaja wylęgowe spełniają następujące wymagania odnoszące się do zakażenia wirusem rzekomego pomoru drobiu:

w przypadku ptaków żyjących w niewoli:

(i)	zwierzęta nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

(ii)

zwierzęta zostały odizolowane na 14 dni przed wyjazdem w zakładzie pochodzenia pod nadzorem urzędowego lekarza weterynarii albo w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny, gdzie:

—	w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem nie zaszczepiono żadnych ptaków żyjących w niewoli przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu,

—	w ciągu ostatnich 21 dni przed wyjazdem nie wprowadzono żadnych innych ptaków,

—	w zakładzie kwarantanny nie prowadzono żadnego szczepienia;

(iii)

zwierzęta w ciągu ostatnich 14 dni przed wyjazdem wykazały ujemny wynik w badaniach serologicznych na obecność przeciwciał przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu przeprowadzonych na próbkach krwi i zapewniających 95 % poziom ufności w zakresie wykrycia zakażenia przy 5 % częstości występowania;

w przypadku jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli:

(i)	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

(ii)

pochodzą ze stad, które:

—	nie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu; albo

—	zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu z wykorzystaniem szczepionek inaktywowanych; albo

—	zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu z wykorzystaniem szczepionek żywych, które spełniają kryteria określone w załączniku VI, a szczepienie przeprowadzono co najmniej 30 dni przed pozyskaniem jaj wylęgowych.

ROZDZIAŁ 6

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych do zakładów odizolowanych

Artykuł 63

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych z zakładów innych niż zakłady odizolowane do zakładów odizolowanych

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane zwierzęta lądowe, inne niż naczelne, pochodzące z zakładów innych niż zakłady odizolowane do zakładów odizolowanych wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

zwierzęta są objęte kwarantanną przez okres stosowny dla choroby wymienionej w odniesieniu do przemieszczanego gatunku oraz w każdym przypadku przez co najmniej 30 dni, a w okresie tym są utrzymywane:

(i)	przed ich przemieszczeniem w zatwierdzonym zakładzie kwarantanny lub w obiektach kwarantanny w innym zakładzie odizolowanym; albo

(ii)	po ich przemieszczaniu w obiekcie kwarantanny w zakładzie odizolowanym w miejscu ostatecznego przeznaczenia;

b)	w czasie przemieszczania zwierzęta nie wykazują żadnych objawów klinicznych chorób umieszczonych w wykazie odnośnie do danego gatunku ani nie występuje w ich przypadku podejrzenie, że mogły zostać zakażone takimi chorobami;

c)	zwierzęta spełniają wymagania w zakresie identyfikacji określone w rozporządzeniu delegowanym (UE) 2019/2035 dotyczące danego gatunku;

d)	zwierzęta spełniają określone w niniejszym rozporządzeniu wymagania dotyczące szczepień, leczenia lub badania mające zastosowanie do przemieszczania zwierząt.

2. Podmioty przemieszczają utrzymywane naczelne do zakładu odizolowanego wyłącznie zgodnie z przepisami, które są co najmniej tak samo restrykcyjne jak przepisy określone w Kodeksie zdrowia zwierząt lądowych Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), wydanie 2018, w art. 5.9.1–5.9.5 w odniesieniu do środków kwarantanny mających zastosowanie do naczelnych oraz w art. 6.12.4 w odniesieniu do wymagań dotyczących kwarantanny mających zastosowanie do naczelnych pochodzących z niekontrolowanego środowiska, a takie przemieszczenie zostało zatwierdzone

a)	w przypadku przemieszczania w obrębie terytorium państwa członkowskiego – przez właściwy organ tego państwa członkowskiego; lub

b)	w przypadku przemieszczania do innego państwa członkowskiego – w drodze porozumienia między właściwym organem państwa członkowskiego pochodzenia a właściwym organem państwa członkowskiego przeznaczenia.

Artykuł 64

Wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych z zakładów odizolowanych do zakładów odizolowanych w innych państwach członkowskich

1. Podmioty przemieszczają utrzymywane zwierzęta lądowe z zakładu odizolowanego do zakładu odizolowanego w innym państwie członkowskim wyłącznie wtedy, gdy takie zwierzęta nie stanowią ryzyka rozprzestrzeniania się chorób, w odniesieniu do których widnieją w wykazie, na podstawie wyników planu nadzoru obejmującego te zwierzęta.

2. Podmioty przemieszczają zwierzęta utrzymywane należące do rodzin Antilocapridae, Bovidae, Camelidae, Cervidae, Giraffidae, Moschidae lub Tragulidae do innego państwa członkowskiego lub jego strefy wyłącznie wtedy, gdy spełnione jest co najmniej jedno z wymagań dotyczących zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 2 właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie takich zwierząt, które nie spełniają co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 do innego państwa członkowskiego lub jego strefy

lub

ROZDZIAŁ 7

Przepisy szczególne i zwolnienia

Artykuł 65

Przepisy szczególne dotyczące przemieszczania cyrków objazdowych i grup zwierząt tresowanych do innych państw członkowskich

1. Podmioty prowadzące cyrki objazdowe oraz grupy zwierząt tresowanych przemieszczają cyrki i grupy zwierząt tresowanych do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełnione są następujące wymagania:

a)	podmioty te przedstawiają właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym znajduje się cyrk objazdowy lub grupa zwierząt tresowanych, harmonogram planowanego przemieszczania do innego państwa członkowskiego co najmniej 10 dni roboczych przed wyjazdem;

dokument przewozowy, o którym mowa w art. 77 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035, towarzyszący wszystkim przemieszczanym zwierzętom, jest należycie aktualizowany

oraz

(i)	indywidualny dokument identyfikacyjny każdego psa, kota i fretki, które mają być przemieszczane, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035, jest należycie wypełniony informacjami, o których mowa w art. 53 lit. b) ppkt (i) oraz (ii);

(ii)	dokument identyfikacyjny grupy utrzymywanych ptaków, które mają być przemieszczane, o którym mowa w art. 79 rozporządzenia delegowanego (UE) 2019/2035, jest należycie aktualizowany;

w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed wyjazdem:

(i)	bydło, owce, kozy, wielbłądowate i jeleniowate zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1;

(ii)	bydło, kozy i jeleniowate zostały poddane badaniu – z wynikiem ujemnym – w kierunku zakażenia kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) za pomocą jednej z metod diagnostycznych przewidzianych w załączniku I część 1;

(iii)

gołębie zostały zaszczepione przeciwko zakażeniu wirusem rzekomego pomoru drobiu;

wszystkie zwierzęta w cyrku objazdowym i grupach zwierząt tresowanych zostały zbadane przez urzędowego lekarza weterynarii w okresie 10 dni roboczych przed wyjazdem cyrku objazdowego i grupy zwierząt tresowanych i uznane za klinicznie zdrowe w zakresie chorób umieszczonych w wykazie mających zastosowanie do gatunków umieszczonych w wykazie lub kategorii zwierząt.

2. Podmioty prowadzące cyrki objazdowe i grupy zwierząt tresowanych przemieszczają zwierzęta utrzymywane należące do rodzin Antilocapridae, Bovidae, Camelidae, Cervidae, Giraffidae, Moschidae lub Tragulidae do innego państwa członkowskiego lub jego strefy wyłącznie wtedy, gdy spełnione jest co najmniej jedno z wymagań dotyczących zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

lub

Artykuł 66

Obowiązek właściwego organu w odniesieniu do przemieszczania cyrków objazdowych i grup zwierząt tresowanych do innych państw członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia podpisuje i podstemplowuje trasę, o której mowa w art. 65 ust. 1 lit. a) powyżej, pod warunkiem że:

a)	przedmiotowy cyrk objazdowy lub grupa zwierząt tresowanych nie są objęte żadnymi ograniczeniami dotyczącymi zdrowia zwierząt w odniesieniu do chorób umieszczonych w wykazie dla gatunków zwierząt utrzymywanych w cyrkach objazdowych i grupie zwierząt tresowanych;

b)	zostały spełnione wymagania w zakresie zdrowia zwierząt określone w art. 65;

wszystkie dokumenty identyfikacyjne towarzyszące zwierzętom podczas przemieszczania cyrków objazdowych i grup zwierząt tresowanych są należycie aktualizowane, a zwierzęta spełniają określone w niniejszym rozporządzeniu wymagania dotyczące szczepień, leczenia lub badania mające zastosowanie do przemieszczania przedmiotowych gatunków.

Artykuł 67

Wymagania dotyczące przemieszczania ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy

1. Podmioty przemieszczają ptaki żyjące w niewoli na wystawę w innym państwie członkowskim wyłącznie wtedy, gdy zwierzęta te spełniają warunki określone w art. 59.

2. Podmiot prowadzący daną wystawę, z wyjątkiem pokazów sokolniczych ptaków drapieżnych, zapewnia, aby:

a)	wprowadzenie zwierząt na wystawę ograniczało się do ptaków żyjących w niewoli, których uczestnictwo w danej wystawie zostało uprzednio zgłoszone;

wprowadzenie na wystawę ptaków pochodzących z zakładów znajdujących się w państwie członkowskim, w którym odbywa się wystawa, nie zagrażało statusowi zdrowotnemu ptaków uczestniczących w wystawie poprzez

(i)	wymaganie, by wszystkie uczestniczące w wystawie ptaki żyjące w niewoli miały taki sam status zdrowotny; albo

(ii)	utrzymywanie ptaków żyjących w niewoli pochodzących z państwa członkowskiego, w którym odbywa się wystawa, w oddzielnych pomieszczeniach lub wybiegach niż ptaki żyjące w niewoli pochodzące z pozostałych państw członkowskich;

lekarz weterynarii

(i)	przeprowadza kontrole identyfikacyjne ptaków żyjących w niewoli uczestniczących w wystawie, przed ich wprowadzeniem na wystawę;

(ii)	monitoruje stan kliniczny ptaków po wprowadzeniu na wystawę i w jej trakcie.

3. Podmioty zapewniają, aby ptaki żyjące w niewoli przemieszczone na wystawę zgodnie z ust. 1 i 2, były przemieszczane z takich wystaw do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy spełniają jedno z następujących wymagań:

a)	zwierzętom towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt zgodne z art. 81; lub

w przypadku ptaków żyjących w niewoli innych niż ptaki drapieżne, które brały udział w pokazie sokolniczym, zwierzętom towarzyszy deklaracja wydana przez lekarza weterynarii, o którym mowa w ust. 2 lit. c), w której stwierdza się, że status zdrowotny ptaków poświadczony w oryginale świadectwa zdrowia zwierząt zgodnego z art. 81 nie został zagrożony podczas przedmiotowego pokazu, oraz dołączony do tej deklaracji ważny oryginał świadectwa zdrowia zwierząt zgodnego z art. 81, wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia do celów przemieszczenia przedmiotowych ptaków żyjących w niewoli na pokaz;

albo

w przypadku ptaków drapieżnych, które brały udział w pokazie sokolniczym, zwierzętom towarzyszy ważny oryginał świadectwa zdrowia zwierząt zgodnego z art. 81, wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia do celów przemieszczenia przedmiotowych ptaków drapieżnych na pokaz sokolniczy, pod warunkiem że ptaki te zostaną przemieszczone z powrotem do państwa członkowskiego pochodzenia.

4. Lekarz weterynarii, o którym mowa w ust. 2 lit. c), wydaje deklarację, o której mowa w ust. 3 lit. b), wyłącznie pod warunkiem że:

a)	zwierzęta zostaną przemieszczone z powrotem do państwa członkowskiego pochodzenia;

wprowadzono rozwiązania zmierzające do zapewnienia, by planowane przemieszczenie ptaków żyjących w niewoli do państwa członkowskiego pochodzenia zostało dokonane w okresie ważności oryginału świadectwa zdrowia zwierząt zgodnego z art. 81, wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia do celów przemieszczenia przedmiotowych ptaków żyjących w niewoli na wystawę;

c)	zostały spełnione warunki określone w ust. 2 lit. b).

Artykuł 68

Wymagania szczególne dotyczące przemieszczania gołębi pocztowych na wydarzenia sportowe w innym państwie członkowskim

Podmioty przemieszczają gołębie pocztowe na wydarzenia sportowe w innym państwie członkowskim wyłącznie wtedy, gdy zwierzęta te spełniają warunki określone w art. 59.

ROZDZIAŁ 8

Świadectwa zdrowia zwierząt i powiadamianie o przemieszczaniu

Sekcja 1

Wymagania dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt

Artykuł 69

Odstępstwo dotyczące przemieszczania utrzymywanych koniowatych do innych państw członkowskich

Wymagania dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt przewidziane w art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 nie mają zastosowania do przemieszczania zarejestrowanych zwierząt koniowatych do innego państwa członkowskiego, chyba że:

a)	właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zezwolił na odstępstwo;

b)	właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia poinformował Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone na warunkach, o których mowa w lit. c) i d);

koniowate utrzymywane i przemieszczane na terytorium państwa członkowskiego pochodzenia i państwa członkowskiego przeznaczenia spełniają co najmniej wymagania w zakresie zdrowia zwierząt dotyczące przemieszczania utrzymywanych koniowatych do innych państw członkowskich, a w szczególności wraz z dodatkowymi wymaganiami w zakresie zdrowia zwierząt określonymi w art. 22;

d)	właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia oraz właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia posiadają systemy zapewniające identyfikowalność utrzymywanych koniowatych, które są przemieszczane na warunkach określonych w niniejszym artykule.

Artykuł 70

Odstępstwo dotyczące przemieszczania zwierząt lądowych w cyrkach objazdowych i grupach zwierząt tresowanych do innych państw członkowskich

Wymagania dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt przewidziane w art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 nie mają zastosowania do przemieszczania zwierząt lądowych w cyrkach objazdowych i grupach zwierząt tresowanych do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 71

Świadectwo zdrowia zwierząt dla niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych

1. Podmioty przemieszczają ptaki żyjące w niewoli, pszczoły miodne, trzmiele (z wyjątkiem trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji), naczelne, psy, koty, fretki domowe lub inne zwierzęta drapieżne do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy zwierzętom tym towarzyszy świadectwo zdrowia zwierząt wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 podmioty mogą przemieszczać ptaki żyjące w niewoli z wystaw z powrotem do państwa członkowskiego pochodzenia ptaków zgodnie z art. 67 ust. 3.

3. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 świadectwo zdrowia zwierząt wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia do celów przemieszczenia ptaków drapieżnych z zakładu w państwie członkowskim pochodzenia na pokaz sokolniczy w innym państwie członkowskim może towarzyszyć tym ptakom podczas ich powrotu z takiego pokazu do państwa członkowskiego pochodzenia, pod warunkiem że przemieszczenie zostanie dokonane w okresie ważności takiego świadectwa.

Artykuł 72

Świadectwo zdrowia zwierząt dla jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli

Podmioty przemieszczają jaj wylęgowe ptaków żyjących w niewoli do innego państwa członkowskiego wyłącznie wtedy, gdy towarzyszy im świadectwo zdrowia zwierząt wydane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia.

Sekcja 2

Treść świadectw zdrowia zwierząt dla utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych

Artykuł 73

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanego bydła

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanego bydła – z wyjątkiem utrzymywanego bydła, o którym mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 10 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 11, 12 i 13.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanego bydła przemieszczanego bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 14.

Artykuł 74

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanych owiec i kóz

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych owiec i kóz – z wyjątkiem utrzymywanych owiec i kóz, o których mowa w ust. 2 i 3 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi:

a)	w przypadku owiec, z wyjątkiem niekastrowanych samców owiec, w art. 15 ust. 1 i 2;

b)	w przypadku kóz w art. 15 ust. 1 i 3;

c)	w przypadku niekastrowanych samców owiec w art. 15 ust. 1, 2 i 4;

d)	w art. 17 w stosownych przypadkach.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych owiec i kóz przemieszczanych do innego państwa członkowskiego lub jego strefy z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wywoływanego przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi:

a)	w art. 15 ust. 1 lit. a), b) i d)–h);

b)	w art. 15 ust. 1 lit. c) lub w art. 16;

c)	w art. 17, w stosownych przypadkach.

3. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych owiec i kóz przemieszczanych bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 18.

Artykuł 75

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanych świń

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych świń – z wyjątkiem utrzymywanych świń, o których mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 19 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 20.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych świń przemieszczanych bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 21.

Artykuł 76

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanych koniowatych

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych koniowatych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 22.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w ust. 1:

a)	wydaje się dla jednego zwierzęcia z rodziny koniowatych; lub

może zostać wydane dla przesyłek zawierających koniowate

(i)	wysyłanych bezpośrednio do innego państwa członkowskiego bez gromadzenia; lub

(ii)	przewożonych bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w celu natychmiastowego uboju w innym państwie członkowskim.

Artykuł 77

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanych wielbłądowatych

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych wielbłądowatych – z wyjątkiem utrzymywanych wielbłądowatych, o których mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 23 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 24.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych wielbłądowatych przemieszczanych bezpośrednio albo po dokonaniu gromadzenia do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 25.

Artykuł 78

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla utrzymywanych jeleniowatych

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych jeleniowatych – z wyjątkiem utrzymywanych jeleniowatych, o których mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 26 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 27.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla utrzymywanych jeleniowatych przemieszczanych bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 28.

Artykuł 79

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla innych utrzymywanych zwierząt kopytnych

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla innych utrzymywanych zwierząt kopytnych – z wyjątkiem innych utrzymywanych zwierząt kopytnych, o których mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 29 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 30.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla innych utrzymywanych zwierząt kopytnych przemieszczanych bezpośrednio, albo po dokonaniu gromadzenia, do rzeźni w innym państwie członkowskim w celu natychmiastowego uboju, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 31.

Artykuł 80

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla drobiu

Świadectwo zdrowia zwierząt dla drobiu, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w:

a)	w przypadku drobiu hodowlanego i drobiu produkcyjnego w art. 34 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii drobiu, w art. 41 i 42;

b)	w przypadku drobiu przeznaczonego do uboju w art. 35 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii drobiu, w art. 41 i 42;

c)	w przypadku piskląt jednodniowych w art. 36 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii drobiu, w art. 41 i 42;

d)	w przypadku mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe w art. 37 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii drobiu, w art. 41 i 42.

Artykuł 81

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla ptaków żyjących w niewoli

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla ptaków żyjących w niewoli – z wyjątkiem ptaków, o których mowa w ust. 2 i 3 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 59 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących tej konkretnej kategorii ptaków, w art. 61 i 62.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla ptaków żyjących w niewoli przeznaczonych na wystawy, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 67 ust. 1.

3. Świadectwo zdrowia zwierząt dla gołębi pocztowych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 68.

Artykuł 82

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla jaj wylęgowych drobiu

Świadectwo zdrowia zwierząt dla jaj wylęgowych drobiu, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 161 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 2 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w:

a)	w przypadku jaj wylęgowych drobiu, z wyjątkiem jaj, o których mowa w lit. b) i c), w art. 38 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii jaj, w art. 41 i 42;

b)	w przypadku mniej niż 20 sztuk jaj wylęgowych drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe w art. 39 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących konkretnej kategorii jaj, w art. 41 i 42;

c)	w przypadku jaj wolnych od określonych czynników chorobotwórczych w art. 40.

Artykuł 83

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli

Świadectwo zdrowia zwierząt dla jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 72, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 2 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 60 oraz, w stosownych przypadkach dotyczących tej konkretnej kategorii jaj, w art. 61 i 62.

Artykuł 84

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla pszczół miodnych i trzmieli

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla pszczół miodnych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 48 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 49 i 50.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla trzmieli – z wyjątkiem trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 51.

Artykuł 85

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla naczelnych

Świadectwo zdrowia zwierząt dla naczelnych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 47.

Artykuł 86

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla psów, kotów i fretek domowych

1. Świadectwo zdrowia zwierząt dla psów, kotów i fretek domowych – z wyjątkiem psów, kotów i fretek domowych, o których mowa w ust. 2 – wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 53 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 54.

2. Świadectwo zdrowia zwierząt dla psów, kotów i fretek domowych utrzymywanych jako zwierzęta domowe, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1, poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 55 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 56, a także link do dokumentu identyfikacyjnego, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2035.

Artykuł 87

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla innych zwierząt drapieżnych

Świadectwo zdrowia zwierząt dla innych zwierząt drapieżnych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 71 ust. 1, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 58.

Artykuł 88

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla zwierząt lądowych przemieszczanych z zakładu odizolowanego do zakładu odizolowanego w innym państwie członkowskim

Świadectwo zdrowia zwierząt dla zwierząt lądowych przemieszczanych z zakładu odizolowanego do zakładu odizolowanego w innym państwie członkowskim, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 143 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 lub art. 71 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 1 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 64.

Sekcja 3

Wymagania dotyczące certyfikacji zdrowia zwierząt dla określonych rodzajów przemieszczania utrzymywanych zwierząt lądowych

Artykuł 89

Certyfikacja zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt kopytnych i drobiu przez zakłady przeprowadzające gromadzenie

Właściwy organ wydaje świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 73–80, do celów przemieszczania do innego państwa członkowskiego zwierząt kopytnych i drobiu poddanych gromadzeniu w następujący sposób:

przed wydaniem pierwszego świadectwa zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 73–80, przeprowadzane są: kontrola dokumentacji, kontrola identyfikacyjna i kontrola bezpośrednia oraz badania, o których mowa w art. 91 ust. 1, które mają miejsce:

(i)

w zakładzie pochodzenia, z którego zwierzęta są przeznaczone do

—	bezpośredniego przemieszczenia do zakładu zatwierdzonego dla gromadzenia zwierząt w państwie członkowskim tranzytu; lub

—	gromadzenia w środku transportu w państwie członkowskim pochodzenia w celu bezpośredniego przemieszczenia do innego państwa członkowskiego;

lub

(ii)	w zakładzie zatwierdzonym do celów gromadzenia, w którym zwierzęta zostały zgromadzone w państwie członkowskim pochodzenia w celu ich wysyłki do innego państwa członkowskiego; lub

(iii)

w zakładzie zatwierdzonym do celów gromadzenia zwierząt w państwie członkowskim tranzytu w przypadku, gdy zwierzęta zostały poddane gromadzeniu w tym państwie członkowskim;

świadectwo zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 73–80, zostało wypełnione na podstawie informacji urzędowych:

(i)	dostępnych dla urzędowego lekarza weterynarii wydającego świadectwo, który przeprowadził kontrole i badania, o których mowa w lit. a) ppkt (i) i (ii), w państwie członkowskim pochodzenia; lub

(ii)	zawartych w pierwszym lub drugim świadectwie zdrowia zwierząt, o których mowa w art. 73–80, dostępnych dla urzędowego lekarza weterynarii wydającego świadectwo, który przeprowadził kontrole i badania, o których mowa w lit. a) ppkt (iii), w państwie członkowskim tranzytu, w którym się zatrzymano.

Artykuł 90

Certyfikacja zdrowia zwierząt w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt kopytnych i drobiu przeznaczonych na wywóz do państw trzecich podczas ich przemieszczania z państwa członkowskiego pochodzenia przez terytorium innych państw członkowskich do granicy zewnętrznej Unii

Podmioty zapewniają, aby utrzymywanym zwierzętom kopytnym lub drobiowi przeznaczonym na wywóz do państwa trzeciego przewożonym do granicy zewnętrznej Unii przez inne państwo członkowskie towarzyszyły świadectwa zdrowia zwierząt, w których poświadcza się, że:

(i)	zwierzęta spełniają co najmniej zgodne z niniejszym rozdziałem wymagania dotyczące przemieszczania utrzymywanych zwierząt kopytnych lub drobiu przeznaczonych do uboju w państwie członkowskim, w którym znajduje się punkt wyprowadzenia; oraz

(ii)

w przypadku zwierząt należących do gatunków umieszczonych w wykazie w odniesieniu do zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) zwierzęta spełniają wymagania określone co najmniej w art. 33, jeżeli punkt wyprowadzenia znajduje się w państwie członkowskim lub jego strefie o statusie obszaru wolnego od choroby lub z zatwierdzonym programem likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24).

Sekcja 4

Przepisy dotyczące zadań właściwego organu w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt

Artykuł 91

Zadania właściwego organu w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt

1. Przed podpisaniem świadectwa zdrowia zwierząt urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza wymienione niżej rodzaje kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnej i kontroli bezpośredniej oraz badania w celu sprawdzenia zgodności z wymogami:

a)	w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt kopytnych – kontrolę identyfikacyjną i badanie kliniczne zwierząt z przesyłki w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie lub nowo występujących chorób w odniesieniu do danego gatunku;

w odniesieniu do drobiu hodowlanego, drobiu produkcyjnego i nie więcej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe – kontrolę prowadzonej w zakładzie dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji, kontrolę identyfikacyjną zwierząt w przesyłce oraz kontrolę kliniczną stada pochodzenia oraz zwierząt znajdujących się w przesyłce w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku;

w odniesieniu do drobiu przeznaczonego do uboju – kontrolę prowadzonej w zakładzie dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji, kontrolę identyfikacyjną zwierząt w przesyłce oraz kontrolę kliniczną stada pochodzenia w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku;

d)	w odniesieniu do piskląt jednodniowych – kontrolę prowadzonej w zakładzie stada pochodzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku;

w odniesieniu do ptaków żyjących w niewoli:

(i)	kontrolę identyfikacyjną zwierząt znajdujących się w przesyłce;

(ii)	kontrolę prowadzonej w zakładzie dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji oraz kontrolę kliniczną stada pochodzenia i zwierząt znajdujących się w przesyłce w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku;

w odniesieniu do jaj wylęgowych – kontrolę prowadzonej w zakładzie stada pochodzenia dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji oraz, w stosownych przypadkach, dokumentacji prowadzonej w wylęgarni miejsca wysyłki, kontrolę identyfikacyjną jaj wylęgowych oraz

(i)	kontrolę kliniczną stada pochodzenia w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku; lub

(ii)	comiesięczne badania stanu zdrowia stada pochodzenia oraz ocenę jego aktualnego statusu zdrowia na podstawie aktualnych informacji przekazywanych przez podmiot;

w odniesieniu do jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli – kontrolę prowadzonej w zakładzie dokumentacji dotyczącej zdrowia i produkcji, kontrolę identyfikacyjną jaj wylęgowych oraz kontrolę kliniczną stada pochodzenia w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie odnoszącym się do danego gatunku;

w odniesieniu do pszczół miodnych i trzmieli – kontrolę identyfikacyjną oraz

(i)

oględziny zwierząt, ich opakowania oraz towarzyszącej im paszy lub innych materiałów w celu wykrycia wystąpienia zgnilca amerykańskiego pszczół, Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) i Tropilaelaps spp. w przypadku pszczół miodnych lub Aethina tumida (mały chrząszcz ulowy) w przypadku trzmieli;

lub

(ii)

w odniesieniu do matek pszczelich, które mają uzyskać świadectwo w ramach odstępstwa przewidzianego w art. 49 – kontrolę dokumentacji z comiesięcznych badań stanu zdrowia w sezonie produkcyjnym, oględziny poszczególnych klatek w celu sprawdzenia maksymalnej liczby robotnic na jedną klatkę oraz oględziny zwierząt, ich opakowania oraz towarzyszącej im paszy lub innych materiałów w celu wykrycia wystąpienia zgnilca amerykańskiego pszczół, Aethina tumida (małego chrząszcza ulowego) oraz Tropilaelaps spp.;

w odniesieniu do naczelnych – kontrolę dokumentacji dotyczącej zdrowia, kontrolę identyfikacyjną i badanie kliniczne, a w przypadku gdy nie jest ono możliwe, kontrolę kliniczną zwierzęcia lub zwierząt znajdujących się w przesyłce w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie w odniesieniu do danego gatunku;

w odniesieniu do psów, kotów, fretek domowych i innych zwierząt drapieżnych – kontrolę identyfikacyjną i badanie kliniczne, a w przypadku gdy nie jest ono możliwe, kontrolę kliniczną zwierząt znajdujących się w przesyłce w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie w odniesieniu do danego gatunku;

w odniesieniu do zwierząt lądowych z zakładu odizolowanego przemieszczanych do zakładu odizolowanego w innym państwie członkowskim – kontrolę dokumentacji dotyczącej zdrowia, kontrolę identyfikacyjną i badanie kliniczne, a w przypadku gdy nie jest ono możliwe, kontrolę kliniczną zwierząt znajdujących się w przesyłce w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie w odniesieniu do danego gatunku.

2. Urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie oraz badania przewidziane w ust. 1 i wystawia świadectwo zdrowia zwierząt:

a)	w ciągu ostatnich 24 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia lub, w stosownych przypadkach, z zakładu zatwierdzonego do celów gromadzenia zwierząt, w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt kopytnych, z wyjątkiem koniowatych;

b)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do koniowatych lub – w przypadku koniowatych, o których mowa w art. 92 ust. 2 – w ostatnim dniu roboczym przed wyjazdem;

c)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do drobiu hodowlanego, drobiu produkcyjnego, mniej niż 20 sztuk drobiu innego niż ptaki bezgrzebieniowe i ptaki żyjące w niewoli;

d)	w ciągu ostatnich 5 dni przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do drobiu przeznaczonego do uboju;

e)	w ciągu ostatnich 24 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do piskląt jednodniowych;

w odniesieniu do jaj wylęgowych drobiu:

(i)	w ciągu ostatnich 72 godzin przed wyjazdem jaj wylęgowych z zakładu pochodzenia w przypadku kontroli dokumentacji, kontroli identyfikacyjnych, kontroli klinicznej stada pochodzenia oraz oceny jego aktualnego statusu zdrowia na podstawie aktualnych informacji przekazywanych przez podmiot;

(ii)	w ciągu ostatnich 31 dni przed wyjazdem jaj wylęgowych z zakładu pochodzenia w przypadku comiesięcznych badań stanu zdrowia stada pochodzenia;

g)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli;

h)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do pszczół miodnych i trzmieli oraz w ciągu ostatnich 24 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do matek pszczelich, które mają uzyskać świadectwo w ramach odstępstwa;

i)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do naczelnych;

j)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do psów, kotów, fretek domowych i innych zwierząt drapieżnych;

k)	w ciągu ostatnich 48 godzin przed wyjazdem z zakładu pochodzenia w odniesieniu do zwierząt lądowych z zakładu odizolowanego do zakładu odizolowanego w innym państwie członkowskim.

3. Świadectwo zdrowia zwierząt jest ważne przez 10 dni od daty wystawienia bez uszczerbku dla odstępstw określonych w art. 92.

Artykuł 92

Odstępstwo dotyczące okresu ważności świadectwa zdrowia zwierząt

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 91 ust. 3 w przypadku przewozu zwierząt drogą wodną/morską 10-dniowy okres ważności świadectwa zdrowia zwierząt może zostać wydłużony o czas trwania podróży drogą wodną/morską.

2. Również na zasadzie odstępstwa od art. 91 ust. 3 świadectwo dla koniowatych, o którym mowa w art. 76 ust. 2 lit. a), jest ważne przez 30 dni, pod warunkiem że:

zwierzęciu z rodziny koniowatych, które ma być przemieszczane, towarzyszy unikalny dożywotni dokument identyfikacyjny, jak określono w art. 114 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429, który zawiera znak zatwierdzenia wydany przez właściwy organ lub podmiot, któremu przekazano to zadanie na okres nieprzekraczający 4 lat, w celu potwierdzenia, że zwierzę to przebywa zwykle w zakładzie uznanym przez właściwy organ za zakład o niskim ryzyku dla zdrowia ze względu na częste kontrole stanu zdrowia zwierząt, dodatkowe kontrole identyfikacyjne i badania stanu zdrowia oraz brak krycia naturalnego w zakładzie, z wyjątkiem specjalnie przeznaczonych do tego celu i oddzielonych pomieszczeń;

lub

zarejestrowanemu zwierzęciu koniowatemu, które ma być przemieszczone, towarzyszy unikalny dożywotni dokument identyfikacyjny, jak określono w art. 114 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429, który zawiera licencję wydaną na okres nieprzekraczający 4 lat na udział w zawodach jeździeckich przez krajową federację Fédération Equestre Internationale albo na udział w wyścigach przez właściwy organ ds. wyścigów, która potwierdza co najmniej dwie wizyty lekarza weterynarii rocznie, w tym wizyty niezbędne do przeprowadzania regularnych szczepień przeciwko influenzie koni i badań wymaganych na potrzeby przemieszczania do innych państw członkowskich lub państw trzecich.

3. W okresie ważności świadectwo, o którym mowa w ust. 2, jest wystarczające do:

a)	wielokrotnego wprowadzania do innych państw członkowskich;

b)	powrotu do wskazanego w świadectwie zakładu wyjazdu.

Sekcja 5

Szczegółowe przepisy dotyczące powiadamiania o przemieszczeniach utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych do innych państw członkowskich

Artykuł 93

Powiadamianie z wyprzedzeniem przez podmioty o przemieszczaniu między państwami członkowskimi trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji

W przypadku trzmieli z zatwierdzonych odizolowanych od środowiska zakładów produkcji przemieszczanych do innego państwa członkowskiego podmiot prowadzący zakład pochodzenia powiadamia z wyprzedzeniem właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia o wyjeździe tych trzmieli.

Artykuł 94

Powiadamianie z wyprzedzeniem przez podmioty prowadzące cyrki objazdowe i grupy zwierząt tresowanych, w przypadku gdy podmioty te planują przemieszczanie utrzymywanych zwierząt lądowych między państwami członkowskimi

W przypadku cyrków objazdowych i grup zwierząt tresowanych przemieszczanych do innego państwa członkowskiego podmiot prowadzący cyrki objazdowe i grupy zwierząt tresowanych powiadamia właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia na co najmniej 10 dni przed wyjazdem tych cyrków objazdowych i grup zwierząt tresowanych.

Artykuł 95

Powiadamianie z wyprzedzeniem przez podmioty o przemieszczaniu jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli między państwami członkowskimi

W przypadku jaj wylęgowych ptaków żyjących w niewoli przemieszczanych do innego państwa członkowskiego podmiot prowadzący zakład pochodzenia powiadamia z wyprzedzeniem właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia o planowanym przemieszczeniu tego materiału biologicznego.

Artykuł 96

Obowiązki informacyjne podmiotów w zakresie powiadamiania o przemieszczeniach utrzymywanych zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

Podmioty powiadamiające właściwy organ w swoim państwie członkowskim pochodzenia, jak przewidziano w art. 152 rozporządzenia (UE) 2016/429, przekazują temu właściwemu organowi informacje dotyczące każdej przesyłki zawierającej utrzymywane zwierzęta lądowe, która ma być przemieszczona do innego państwa członkowskiego, określone w:

a)	załączniku VIII część 1 pkt 1 lit. a)–d) – w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt lądowych – z wyjątkiem trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji – które mają być przemieszczone do innego państwa członkowskiego;

b)	załączniku VIII część 2 – w odniesieniu do trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji.

Artykuł 97

Obowiązki informacyjne właściwego organu w zakresie powiadamiania o przemieszczaniu utrzymywanych zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiający właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia zgodnie z art. 153 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 przekazuje informacje dotyczące każdej przesyłki zawierającej utrzymywane zwierzęta lądowe, która ma być przemieszczona do innego państwa członkowskiego, określone w:

a)	załączniku VIII część 1 pkt 1 lit. a)–d) – w odniesieniu do utrzymywanych zwierząt lądowych – z wyjątkiem trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji – które mają być przemieszczone do innego państwa członkowskiego;

b)	załączniku VIII część 2 – w odniesieniu do trzmieli z odizolowanych od środowiska zakładów produkcji.

Artykuł 98

Powiadamianie o przemieszczaniu jaj wylęgowych do innych państw członkowskich

Podmioty powiadamiające właściwy organ w swoim państwie członkowskim pochodzenia zgodnie z art. 163 rozporządzenia (UE) 2016/429 i art. 95 niniejszego rozporządzenia przekazują temu właściwemu organowi informacje przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 2 lit. a)–e) dotyczące każdej przesyłki zawierającej jaja wylęgowe, która ma być przemieszczona do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 99

Procedury nadzwyczajne

W przypadku przerw w dostawie prądu i innych zakłóceń w działaniu IMSOC właściwy organ miejsca pochodzenia utrzymywanych zwierząt lądowych lub jaj wylęgowych, które mają być przemieszczone do innego państwa członkowskiego, stosuje rozwiązania awaryjne określone w art. 134 lit. d) rozporządzenia (UE) 2017/625.

Artykuł 100

Wyznaczenie regionów do celów zarządzania powiadomieniami o przemieszczaniu

Wyznaczając regiony do celów zarządzania powiadomieniami o przemieszczaniu, o których mowa w art. 97 i 98, państwa członkowskie zapewniają, aby:

a)	wszystkie części ich terytorium były objęte co najmniej jednym regionem;

b)	każdy wyznaczony region podlegał zakresowi odpowiedzialności właściwego organu wyznaczonego do celów certyfikacji zdrowia zwierząt w tym regionie;

c)	właściwy organ odpowiedzialny za wyznaczony region posiadał dostęp do IMSOC;

personel właściwego organu odpowiedzialnego za wyznaczony region posiadał odpowiednie umiejętności oraz wiedzę, a także odbył specjalne szkolenia lub posiadał równorzędne doświadczenie praktyczne w zakresie wykorzystania IMSOC do tworzenia, przetwarzania i przekazywania informacji przewidzianych w art. 97 i 98.

CZĘŚĆ III

PRZEMIESZCZANIE DZIKICH ZWIERZĄT LĄDOWYCH

Artykuł 101

Wymagania dotyczące przemieszczania dzikich zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

1. Podmioty przemieszczają dzikie zwierzęta lądowe z ich siedliska pochodzenia wyłącznie poprzez ich bezpośrednie załadowanie do środka transportu, którym mają zostać przewiezione do siedliska lub zakładu w innym państwie członkowskim, bez wprowadzania zwierząt do jakiegokolwiek zakładu w państwie członkowskim pochodzenia.

2. Podmioty i przewoźnicy zapewniają, aby środki transportu wykorzystywane do przewożenia dzikich zwierząt lądowych, z wyjątkiem pszczół miodnych i trzmieli, były:

skonstruowane w taki sposób, aby:

(i)	zwierzęta nie mogły wydostać się lub wypaść;

(ii)	możliwa była kontrola wizualna zwierząt znajdujących się w danym środku transportu;

(iii)

zapobiec wydostawaniu się zwierzęcych odchodów, zużytej ściółki lub paszy lub je zminimalizować;

(iv)	w przypadku ptaków – zapobiec wydostawaniu się piór lub je zminimalizować;

(v)	w stosownych przypadkach zwierzęta mogły być skrępowane lub przewożone po poddaniu ich sedacji;

b)	oczyszczone i zdezynfekowane niezwłocznie po każdym transporcie zwierząt lub wszelkich elementów stanowiących zagrożenie dla zdrowia zwierząt oraz, w stosownych przypadkach, zdezynfekowane ponownie i każdorazowo wysuszone lub pozostawione do wyschnięcia przed każdym nowym załadunkiem zwierząt.

3. Podmioty i przewoźnicy zapewniają, aby pojemniki, w których przewożone są dzikie zwierzęta lądowe, z wyjątkiem pszczół miodnych i trzmieli:

a)	spełniały warunki określone w ust. 2 lit. a);

b)	zawierały tylko zwierzęta dzikie tego samego gatunku pochodzące z tego samego siedliska;

c)	były oznakowane z podaniem informacji o gatunku i liczbie zwierząt;

d)	były nieużywanymi i zaprojektowanymi specjalnie do tego celu pojemnikami jednorazowego użytku przeznaczonymi do zniszczenia po pierwszym użyciu albo były oczyszczane i dezynfekowane po użyciu oraz suszone lub pozostawiane do wyschnięcia przed każdym kolejnym użyciem.

4. Podmioty przemieszczają dzikie zwierzęta lądowe z ich siedliska pochodzenia do siedliska lub zakładu w innym państwie członkowskim tylko wtedy, gdy spełnione są następujące dodatkowe wymogi:

większość zwierząt z przesyłki przebywała w siedlisku pochodzenia przez co najmniej 30 dni przed wyjazdem lub od urodzenia, jeśli są młodsze niż 30 dni, oraz w tym okresie nie miały kontaktu ze zwierzętami utrzymywanymi o niższym statusie zdrowotnym lub podlegającymi ograniczeniom przemieszczania z powodów związanych ze zdrowiem zwierząt lub ze zwierzętami utrzymywanymi pochodzącymi z zakładu, który nie spełniał wymagań określonych w lit. b);

wszystkie zwierzęta wprowadzane do Unii z państwa trzeciego lub z terytorium w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem zwierząt, o których mowa w ust. 1, i wprowadzane do zakładu znajdującego się w siedlisku, w którym zwierzęta te przebywały, są utrzymywane oddzielnie, aby zapobiec bezpośredniemu i pośredniemu kontaktowi z wszystkimi innymi zwierzętami w tym zakładzie i w siedlisku;

zwierzęta te pochodzą z siedliska, w którym w określonym okresie nie zgłoszono następujących chorób i zakażeń:

(i)	zakażenie wirusem wścieklizny w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem;

(ii)	zakażenie wywoływane przez Brucella abortus, B. melitensis i B. suis u dzikich zwierząt lądowych należących do gatunków umieszczonych w wykazie dotyczącym tej choroby w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem;

(iii)

zakażenie kompleksem Mycobacterium tuberculosis (M. bovis, M. caprae i M. tuberculosis) u dzikich zwierząt lądowych należących do gatunków umieszczonych w wykazie dotyczącym tej choroby w ciągu ostatnich 42 dni przed wyjazdem;

(iv)	zakażenie wirusem krwotocznej choroby zwierzyny płowej w promieniu 150 km u dzikich zwierząt lądowych należących do gatunków umieszczonych w wykazie dotyczącym tej choroby w ciągu ostatnich 2 lat przed wyjazdem;

(v)	zakażenie wąglikiem u zwierząt kopytnych w ciągu ostatnich 15 dni przed wyjazdem;

(vi)	surra (Trypanosoma evansi) w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem;

jeżeli zwierzęta te należą do rodzin Antilocapridae, Bovidae, Camelidae, Cervidae, Giraffidae, Moschidae lub Tragulidae, siedlisko pochodzenia spełnia co najmniej jedno z wymagań dotyczących zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24) określonych w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689;

e)	nie wiadomo, czy w ciągu ostatnich 30 dni przed wyjazdem zwierzęta te miały kontakt z dzikimi zwierzętami lądowymi, które nie spełniają wymagań określonych w lit. c).

5. Na zasadzie odstępstwa od ust. 4 lit. d) właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia może zezwolić na przemieszczenie dzikich zwierząt lądowych, które nie spełniają co najmniej jednego wymagania określonego w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 1–3 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689 do innego państwa członkowskiego lub jego strefy:

lub

bez statusu obszaru wolnego od choroby i zatwierdzonego programu likwidacji zakażenia wirusem choroby niebieskiego języka (serotypy 1–24), jeżeli państwo członkowskie przeznaczenia poinformowało Komisję i pozostałe państwa członkowskie, że takie przemieszczanie jest dozwolone. Jeśli państwo członkowskie przeznaczenia określi warunki zezwolenia na takie przemieszczanie, warunki te muszą być dowolnym z warunków, o których mowa w części II rozdział 2 sekcja 1 pkt 5–8 załącznika V do rozporządzenia delegowanego (UE) 2020/689.

Artykuł 102

Szczegółowe informacje dotyczące treści świadectwa zdrowia zwierząt dla dzikich zwierząt lądowych

Świadectwo zdrowia zwierząt dla dzikich zwierząt lądowych, wydawane przez właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia zgodnie z art. 155 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) 2016/429, zawiera informacje ogólne przewidziane w załączniku VIII pkt 3 oraz poświadczenie zgodności z wymaganiami przewidzianymi w art. 101 ust. 4 oraz, w stosownych przypadkach, w art. 101 ust. 5.

Artykuł 103

Przepisy dotyczące zadań właściwego organu w zakresie certyfikacji zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania dzikich zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

1. Przed podpisaniem świadectwa zdrowia zwierząt, o którym mowa w art. 102 w odniesieniu do przemieszczania dzikich zwierząt lądowych, urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza następujące rodzaje kontroli identyfikacyjnych i badania:

a)	badanie dostępnych informacji potwierdzających spełnienie wymagań przewidzianych w art. 101 ust. 4;

b)	kontrolę identyfikacyjną;

c)	badanie kliniczne, a w przypadku gdy nie jest ono możliwe, kontrolę kliniczną zwierząt znajdujących się w przesyłce, w celu wykrycia objawów klinicznych lub podejrzenia wystąpienia chorób umieszczonych w wykazie lub nowo występujących chorób w odniesieniu do danego gatunku.

2. Urzędowy lekarz weterynarii przeprowadza kontrole dokumentacji, kontrole identyfikacyjne i kontrole bezpośrednie oraz badania przewidziane w ust. 1 i wystawia świadectwo zdrowia zwierząt w ciągu ostatnich 24 godzin przed wyjazdem przesyłki z siedliska.

3. Świadectwo zdrowia zwierząt jest ważne przez 10 dni od daty wystawienia.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 w przypadku przewozu dzikich zwierząt lądowych drogą wodną/morską 10-dniowy okres ważności świadectwa zdrowia zwierząt może zostać wydłużony o czas trwania podróży drogą wodną/morską.

Artykuł 104

Wymagania dotyczące powiadamiania z wyprzedzeniem przez podmioty o przemieszczaniu dzikich zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

Podmioty – inne niż przewoźnicy – przemieszczające dzikie zwierzęta lądowe do innego państwa członkowskiego powiadamiają właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia na co najmniej 24 godziny przed wyjazdem przesyłki.

Artykuł 105

Obowiązki podmiotów w zakresie powiadamiania o przemieszczeniach dzikich zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

Do celów powiadomienia, o którym mowa w art. 155 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429, podmioty – inne niż przewoźnicy – przemieszczające dzikie zwierzęta lądowe do innego państwa członkowskiego przekazują właściwemu organowi w państwie członkowskim pochodzenia informacje przewidziane w art. 145 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/429 oraz w załączniku VIII część 1 pkt 3 lit. a)–d) dotyczące każdej przesyłki zawierającej takie zwierzęta, która ma być przemieszczona do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 106

Zadania właściwego organu w zakresie powiadamiania o przemieszczaniu dzikich zwierząt lądowych do innych państw członkowskich

Właściwy organ państwa członkowskiego pochodzenia powiadamiający właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia zgodnie z art. 155 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) 2016/429 przekazuje informacje przewidziane w załączniku VIII część 1 pkt 3 lit. a)–d) dotyczące każdej przesyłki zawierającej dzikie zwierzęta lądowe, która ma być przemieszczona do innego państwa członkowskiego.

Artykuł 107

Procedury nadzwyczajne

W przypadku przerw w dostawie prądu i innych zakłóceń w działaniu IMSOC właściwy organ miejsca pochodzenia dzikich zwierząt lądowych stosuje rozwiązania awaryjne wprowadzone zgodnie z art. 134 lit. d) rozporządzenia (UE) 2017/625.

CZĘŚĆ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 108

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 21 kwietnia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 17 grudnia 2019 r.

W imieniu Komisji

Ursula VON DER LEYEN

Przewodnicząca

(1) Dz.U. L 84 z 31.3.2016, s. 1.

(2) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/1629 z dnia 25 lipca 2018 r. zmieniające wykaz chorób zamieszczony w załączniku II do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniającego i uchylającego niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz.U. L 272 z 31.10.2018, s. 11).

(3) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/1882 z dnia 3 grudnia 2018 r. w sprawie stosowania niektórych przepisów dotyczących zapobiegania chorobom oraz ich zwalczania do kategorii chorób umieszczonych w wykazie oraz ustanawiające wykaz gatunków i grup gatunków, z którymi wiąże się znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się chorób umieszczonych w tym wykazie (Dz.U. L 308 z 4.12.2018, s. 21).

(4) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2020/689 z dnia 17 grudnia 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 ustanawiające przepisy dotyczące nadzoru, programów likwidacji choroby oraz statusu obszaru wolnego od choroby w odniesieniu do niektórych chorób umieszczonych w wykazie i nowo występujących chorób (zob. s. 211 niniejszego Dziennika Urzędowego).

(5) Dyrektywa Rady 64/432/EWG z dnia 26 czerwca 1964 r. w sprawie problemów zdrowotnych zwierząt wpływających na handel wewnątrzwspólnotowy bydłem i trzodą chlewną (Dz.U. L 121 z 29.7.1964, s. 1977).

(6) Dyrektywa Rady 91/68/EWG z dnia 28 stycznia 1991 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt regulujących handel wewnątrzwspólnotowy owcami i kozami (Dz.U. L 46 z 19.2.1991, s. 19).

(7) Dyrektywa Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (Dz.U. L 192 z 23.7.2010, s. 1).

(8) Dyrektywa Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (Dz.U. L 343 z 22.12.2009, s. 74).

(9) Dyrektywa Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiająca wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (Dz.U. L 268 z 14.9.1992, s. 54).

(10) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1739/2005 z dnia 21 października 2005 r. ustanawiające wymogi dotyczące zdrowia zwierząt w odniesieniu do przemieszczania zwierząt cyrkowych między państwami członkowskimi (Dz.U. L 279 z 22.10.2005, s. 47).

(11) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2019/2035 z dnia 28 czerwca 2019 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 w odniesieniu do przepisów dotyczących zakładów utrzymujących zwierzęta lądowe i wylęgarni oraz identyfikowalności niektórych utrzymywanych zwierząt lądowych i jaj wylęgowych (Dz.U. L 314 z 5.12.2019, s. 115).

(12) Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych (Dz.U. L 311 z 28.11.2001, s. 1).

(13) Decyzja Komisji 2003/24/WE z dnia 30 grudnia 2002 r. dotycząca opracowania zintegrowanego skomputeryzowanego systemu weterynaryjnego (Dz.U. L 8 z 14.1.2003, s. 44).

(14) Decyzja Komisji 2004/292/WE z dnia 30 marca 2004 r. w sprawie wprowadzenia systemu TRACES i zmieniająca decyzję 92/486/EWG (Dz.U. L 94 z 31.3.2004, s. 63).

(15) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylające rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz.U. L 95 z 7.4.2017, s. 1).

(16) http://www.edqm.eu (ostatnie wydanie).

(17) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz.U. L 54 z 26.2.2011, s. 1).

	Metody:
Nieszczepione bydło	Pośredni test ELISA na obecność przeciwciał dla BoHV-1 (1)
Nieszczepione bydło	Blokujący test ELISA na obecność przeciwciał dla glikoproteiny gB wirusa BHV1 (2)
Bydło zaszczepione szczepionką delecyjną gE-ujemną	Blokujący test ELISA na obecność przeciwciał dla glikoproteiny gE wirusa BHV1 (3)

	Metody:
Świnie	Test ELISA w kierunku wykrycia zakażenia wirusem choroby Aujeszkyego (ADV) (4)
Świnie w wieku poniżej 4 miesięcy urodzone przez matki zaszczepione szczepionką delecyjną gE-ujemną	Test gE ELISA (5)