(1)

Ze względu na daleko idące ograniczenia w przemieszczaniu się wprowadzone w państwach członkowskich w celu zaradzenia obecnej pandemii COVID-19 poważnie ucierpiała sprzedaż niektórych kategorii produktów z mięsa baraniego i koziego, takich jak tusze jagnięce i kozie pochodzące ze zwierząt w wieku poniżej dwunastu miesięcy, których odbiorcą jest branża hotelarsko-gastronomiczna.

(2)

W rezultacie odnotowano gwałtowny spadek popytu na niektóre produkty z mięsa baraniego i koziego. W związku z tym branża hodowli owiec i kóz stoi w obliczu zakłóceń na rynku ze względu na zaburzenie równowagi między podażą a popytem. Ma to znaczny negatywny wpływ na marże w tym sektorze i zagraża rentowności unijnych gospodarstw rolnych. Przewiduje się, że bez środków przeciwdziałających zakłóceniom na rynku, ceny produktów z mięsa baraniego i koziego w Unii ulegną obniżeniu i prawdopodobnie ta tendencja spadkowa będzie się utrzymywać.

(3)

Obecna nierównowaga między podażą a popytem na rynkach mięsa baraniego i koziego może zostać złagodzona poprzez przechowywanie tusz owiec i kóz w wieku poniżej dwunastu miesięcy, które w innym przypadku byłyby w większości przeznaczone dla branży hotelarsko-gastronomicznej.

(4)

Daleko idące ograniczenia w przemieszczaniu się wprowadzone w państwach członkowskich w celu zaradzenia obecnej pandemii COVID-19 wpłynęły również na dostępność siły roboczej w rzeźniach i w przetwórstwie spożywczym oraz zmniejszyły zdolności transportowe i logistyczne.

(5)

W celu zmniejszenia obecnych trudności, a w szczególności obecnej nierównowagi między podażą a popytem, która z kolei wywołuje spadek cen wszystkich produktów z mięsa baraniego i koziego, oraz w celu poprawy tych trudnych warunków rynkowych, należy przyznać dopłaty do prywatnego przechowywania świeżego lub schłodzonego mięsa z owiec i kóz w wieku poniżej dwunastu miesięcy.

(6)

W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2016/1238 (4) i rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2016/1240 (5) ustanowiono przepisy dotyczące realizacji dopłat do prywatnego przechowywania. O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, przepisy rozporządzenia delegowanego (UE) 2016/1238 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240 powinny mieć zastosowanie do dopłat do prywatnego przechowywania świeżego lub schłodzonego mięsa z owiec i kóz w wieku poniżej dwunastu miesięcy.

(7)

Kwotę dopłaty należy ustalić z góry, aby możliwe było utworzenie szybkiego i elastycznego systemu operacyjnego. Zgodnie z art. 4 rozporządzenia (UE) nr 1370/2013 dopłatę do prywatnego przechowywania ustalaną z wyprzedzeniem należy określać na podstawie kosztów przechowywania i innych odpowiednich czynników rynkowych. Należy ustalić dopłatę na cały okres przechowywania w oparciu o koszty wprowadzenia do przechowywania i wydania z magazynu, koszty za dzień przechowywania w chłodni oraz częściową rekompensatę za utratę wartości produktu ze świeżego lub schłodzonego mięsa baraniego i koziego, w przypadku gdy zostanie zamrożone.

(8)

Aby dopłata do prywatnego przechowywania była skuteczna i wywierała rzeczywisty wpływ na rynek, powinna być przyznawana wyłącznie w odniesieniu do produktów, które nie zostały jeszcze wprowadzone do przechowywania. W związku z tym należy ustalić okres przechowywania.

(9)

Ze względu na skuteczność administracyjną i uproszczenie procedury należy ustalić minimalną ilość produktów, którą musi obejmować każdy wniosek.

(10)

Należy ustalić zabezpieczenie w celu uzyskania gwarancji intencji wnioskodawcy oraz zapewnienia, by środek wywarł pożądany wpływ na rynek.

(11)

Środki wprowadzone w celu zaradzenia pandemii COVID-19 mogą mieć wpływ na zgodność z wymogami dotyczącymi kontroli na miejscu w odniesieniu do dopłat do prywatnego przechowywania zgodnie z art. 60 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240. Należy zapewnić elastyczność państwom członkowskim, których dotyczą te środki, poprzez przedłużenie okresu kontroli wprowadzenia do przechowywania lub zastąpienie ich wykorzystaniem innych istotnych dowodów, a także poprzez niestosowanie wymogu przeprowadzania niezapowiedzianych kontroli. Do celów niniejszego rozporządzenia należy zatem odstąpić od niektórych przepisów rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240.

(12)

Art. 42 ust. 1 lit. b) rozporządzenia wykonawczego (UE) 2016/1240 stanowi, że państwa członkowskie powinny powiadamiać Komisję o ważnych wnioskach raz w tygodniu. W celu zapewnienia przejrzystości, monitorowania kwot dostępnych do celów pomocy i właściwego zarządzania nimi, częstsze powiadomienia są niezbędne do skutecznego zarządzania programem.

(13)

Aby niniejsze rozporządzenie wywarło natychmiastowy wpływ na rynek i przyczyniło się do ustabilizowania cen, powinno ono wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej,

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

a)

w każdy poniedziałek nie później niż do godz. 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) - ilości produktów objętych ważnym wnioskiem złożonym w czwartek i piątek poprzedniego tygodnia;

b)

w każdy czwartek nie później niż do godz. 12.00 (czasu obowiązującego w Brukseli) - ilości produktów objętych ważnym wnioskiem złożonym w poniedziałek, wtorek i środę tego samego tygodnia.