10.1.2020   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 6/15


DYREKTYWA DELEGOWANA KOMISJI (UE) 2020/12

z dnia 2 sierpnia 2019 r.

uzupełniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2397 w odniesieniu do standardów dotyczących: kompetencji oraz odpowiadających im wiedzy i umiejętności, egzaminów praktycznych, zatwierdzania symulatorów oraz stanu zdrowia

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/2397 z dnia 12 grudnia 2017 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych w żegludze śródlądowej oraz uchylającą dyrektywy Rady 91/672/EWG i 96/50/WE (1), w szczególności jej art. 17 ust. 1 i 4, art. 21 ust. 2 oraz art. 23 ust. 6,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W dyrektywie (UE) 2017/2397 określono warunki i procedury uzyskiwania świadectwa kwalifikacji osób uczestniczących w eksploatacji jednostek pływających na unijnych śródlądowych drogach wodnych. Te świadectwa kwalifikacji mają na celu ułatwienie mobilności zawodowej, a także zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi oraz ochrony życia ludzkiego i środowiska.

(2)

Aby zapewnić minimalne zharmonizowane standardy uzyskiwania świadectw kwalifikacji, Komisja została upoważniona do przyjęcia przepisów szczegółowych określających standardy dotyczące: kompetencji oraz odpowiadających im wiedzy i umiejętności, egzaminów praktycznych, zatwierdzania symulatorów oraz stanu zdrowia.

(3)

Zgodnie z art. 32 dyrektywy (UE) 2017/2397 akty delegowane powinny zawierać odniesienie do standardów ustanowionych przez Europejski Komitet ds. Opracowywania Norm w Żegludze Śródlądowej (CESNI) oraz zawierać cały tekst tych standardów, pod warunkiem że są one dostępne i aktualne oraz spełniają wszelkie mające zastosowanie wymogi określone w załącznikach do dyrektywy, a także pod warunkiem że zmiany w procesie decyzyjnym CESNI nie zagrażają interesom Unii. Powyższe trzy warunki zostały spełnione wraz z przyjęciem przez CESNI, podczas posiedzenia w dniu 8 listopada 2018 r., pierwszych standardów dotyczących kwalifikacji zawodowych w żegludze śródlądowej.

(4)

W standardach dotyczących kompetencji należy określić minimalne kompetencje wymagane z punktu widzenia bezpiecznej eksploatacji jednostki pływającej w przypadku członków załogi na poziomie operacyjnym i na poziomie zarządzania, kapitanów uprawnionych do żeglugi z pomocą radaru oraz kapitanów uprawnionych do żeglugi na drogach wodnych o charakterze morskim, ekspertów w dziedzinie żeglugi pasażerskiej oraz ekspertów w dziedzinie skroplonego gazu ziemnego (LNG). Każdą wymaganą kompetencję należy opisać, określając wiedzę i umiejętności, jakie obejmuje.

(5)

Aby właściwe organy w podobny sposób przeprowadzały egzaminy praktyczne wymagane na mocy art. 17 ust. 3 dyrektywy (UE) 2017/2397, należy ustanowić standardy dotyczące egzaminów praktycznych. W tym celu w standardach należy szczegółowo określić – w odniesieniu do każdego egzaminu praktycznego – oceniane kompetencje i sytuacje związane z oceną, w tym szczegółowy system punktacji i wymogi techniczne dla jednostek pływających i instalacji lądowych. W przypadku kandydatów ubiegających się o kwalifikacje kapitana, których nie poddano wcześniej ocenie na poziomie operacyjnym, należy przewidzieć dodatkowy moduł, tak aby można było również zweryfikować zdolność wykonywania powiązanych zadań nadzorowanych.

(6)

Należy ustanowić standardy dotyczące zatwierdzania symulatorów w celu zapewnienia, aby symulatory wykorzystywane do oceny kompetencji były zaprojektowane w sposób, który umożliwi weryfikację kompetencji zgodnie ze standardami dotyczącymi egzaminów praktycznych. Standardy powinny obejmować wymogi techniczne i funkcjonalne dotyczące symulatorów kierowania statkami i symulatorów radarowych, a także procedurę administracyjnego zatwierdzania tych symulatorów.

(7)

Aby zmniejszyć różnice między krajowymi wymogami medycznymi i procedurami badań oraz zapewnić, by orzeczenia lekarskie wydawane członkom załogi pokładowej w żegludze śródlądowej były rzetelnym wskaźnikiem ich stanu zdrowia w odniesieniu do wykonywanej przez nich pracy, należy ustanowić standardy dotyczące stanu zdrowia. W standardach należy określić badania, które lekarze muszą przeprowadzić, oraz kryteria, które mają oni stosować w celu określenia zdolności członków załogi pokładowej do pracy. Powinny one uwzględniać schorzenia dotyczące wzroku, słuchu oraz stanu fizycznego i psychologicznego, które mogą prowadzić do tymczasowej lub trwałej niezdolności do pracy, a także ewentualne środki zaradcze i ograniczenia. W celu zapewnienia spójności standardy powinny opierać się na wytycznych w sprawie badań lekarskich marynarzy, opublikowanych przez Międzynarodową Organizację Pracy i Międzynarodową Organizację Morską, a zwłaszcza na kryteriach stosowanych w odniesieniu do służb przybrzeżnych.

(8)

Ze względu na spójność i efektywność datę transpozycji niniejszej dyrektywy delegowanej należy dostosować do dat transpozycji dyrektywy (UE) 2017/2397.

(9)

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej informacje, które państwa członkowskie są zobowiązane przekazywać Komisji w kontekście transpozycji dyrektywy, muszą być jasne i precyzyjne. Dotyczy to również niniejszego aktu delegowanego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Standardy dotyczące kompetencji oraz odpowiadających im wiedzy i umiejętności, o których mowa w art. 17 ust. 1 dyrektywy (UE) 2017/2397, określono w załączniku I do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

Standardy dotyczące egzaminów praktycznych, o których mowa w art. 17 ust. 3 dyrektywy (UE) 2017/2397, określono w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 3

Standardy dotyczące zatwierdzania symulatorów, o których mowa w art. 21 ust. 2 dyrektywy (UE) 2017/2397, określono w załączniku III do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 4

Standardy dotyczące stanu zdrowia, o których mowa w art. 23 ust. 6 dyrektywy (UE) 2017/2397, określono w załączniku IV do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 5

1.   Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy najpóźniej do dnia 17 stycznia 2022 r. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.   Ust. 1 nie ma zastosowania do państwa członkowskiego, które nie dokonało pełnej transpozycji i nie wdrożyło dyrektywy (UE) 2017/2397 zgodnie z jej art. 39 ust. 2, 3 lub 4. Kiedy takie państwo członkowskie dokona pełnej transpozycji i wdrożenia dyrektywy (UE) 2017/2397, jednocześnie wprowadzi w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy i poinformuje o tym Komisję.

3.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 6

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 7

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 2 sierpnia 2019 r. […] r.

W imieniu Komisji

Przewodniczący

Jean-Claude JUNCKER


(1)   Dz.U. L 345 z 27.12.2017, s. 53.


ZAŁĄCZNIK I

STANDARDY KOMPETENCJI ORAZ ODPOWIADAJĄCE IM WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

I.   STANDARDY KOMPETENCJI DLA POZIOMU OPERACYJNEGO

1.   Nawigacja

1.1.   Marynarz musi być w stanie pomóc kierownictwu jednostki pływającej w wykonywaniu manewrów i kierowaniu jednostką pływającą na śródlądowych drogach wodnych. Marynarz musi być w stanie wykonywać te zadania na wszystkich rodzajach dróg wodnych i we wszystkich rodzajach portów.

W szczególności marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

pomagać w operacjach cumowania, odcumowania i holowania;

1.

Wiedza na temat urządzeń, materiałów i procedur stosowanych na pokładzie w celu przeprowadzenia operacji cumowania, odcumowania i holowania.

2.

Umiejętność obsługi wymaganych urządzeń na pokładzie, np. pachołów i wciągarek służących do wykonywania manewrów cumowania, odcumowania i holowania.

3.

Umiejętność wykorzystywania materiałów dostępnych na pokładzie, takich jak liny i druty, z uwzględnieniem odpowiednich środków bezpieczeństwa, w tym korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

4.

Umiejętność komunikowania się ze sterówką za pośrednictwem systemów komunikacji wewnętrznej i sygnałów ręcznych.

5.

Wiedza na temat skutków ruchu wody wokół jednostki pływającej i lokalnych skutków dla warunków uprawiania żeglugi, w tym wpływu przegłębienia i płytkowodzia na zanurzenie jednostki pływającej.

6.

Wiedza na temat wpływu ruchu wody na jednostkę pływającą podczas wykonywania manewrów, w tym skutków wzajemnego oddziaływania, gdy dwie jednostki pływające mijają się lub wyprzedzają na wąskich szlakach żeglownych, oraz skutków wzajemnego oddziaływania na zacumowaną jednostkę pływającą, gdy inna jednostka pływająca przepływa szlakiem żeglownym w niewielkiej odległości.

2.

pomagać w przeprowadzaniu operacji sprzęgania zestawu pchanego;

1.

Wiedza na temat urządzeń, materiałów i procedur stosowanych do przeprowadzania operacji sprzęgania.

2.

Umiejętność połączenia i rozdzielenia zestawu pchacz-barka z wykorzystaniem wymaganych urządzeń i materiałów.

3.

Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy, w tym korzystanie ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

4.

Umiejętność stosowania zasad bezpieczeństwa pracy i komunikowania się z członkami załogi uczestniczącymi w operacji.

3.

pomagać w przeprowadzaniu operacji kotwiczenia;

1.

Znajomość urządzeń, materiałów i procedur stosowanych do kotwiczenia w różnych okolicznościach.

2.

Umiejętność udzielenia pomocy przy wykonywaniu manewrów kotwiczenia, np. przygotowanie urządzeń kotwicznych do przeprowadzenia operacji kotwiczenia, prezentacja kotwicy, podanie wystarczającej ilości liny lub łańcucha w celu początkowego poluzowania, określenie, kiedy kotwica utrzymuje jednostkę pływającą na pozycji (trzymanie kotwicy), zabezpieczenie kotwic po zakończeniu kotwiczenia, wykorzystywanie wleczenia kotwicy w różnych manewrach i posługiwanie się znakami kotwiczenia.

3.

Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy, w tym korzystanie ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

4.

sterować jednostką pływającą zgodnie z komendami na ster, właściwie korzystając z układu sterowania;

1.

Znajomość funkcji i rodzajów różnych układów napędowych i sterowniczych.

2.

Umiejętność sterowania jednostką pływającą pod nadzorem i wykonywania komend na ster.

5.

sterować jednostką pływającą zgodnie z komendami na ster, biorąc pod uwagę wpływ wiatru i prądu;

1.

Wiedza na temat wpływu wiatru i prądu na żeglugę i manewrowanie.

2.

Umiejętność sterowania jednostką pływającą pod nadzorem, z uwzględnieniem wpływu wiatru na żeglugę i manewry na drogach wodnych, na których występują lub nie występują prądy, a także charakterystyki wiatru.

6.

stosować pomoce i przyrządy nawigacyjne pod nadzorem;

1.

Znajomość pomocy i przyrządów nawigacyjnych, takich jak wskaźnik położenia steru, radar, wskaźnik prędkości zwrotu, wskaźnik prędkości żeglowania.

2.

Umiejętność korzystania z informacji dostarczanych przez pomoce nawigacyjne, takie jak systemy oświetlenia i oznakowania nawigacyjnego oraz mapy.

3.

Umiejętność korzystania z przyrządów nawigacyjnych, takich jak kompas, wskaźnik prędkości zwrotu i wskaźnik prędkości żeglowania.

7.

podjąć niezbędne działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi;

1.

Znajomość przepisów bezpieczeństwa oraz list kontrolnych, których należy przestrzegać w sytuacjach niebezpiecznych i nadzwyczajnych.

2.

Umiejętność rozpoznawania niebezpiecznych sytuacji i reagowania na nie oraz podejmowania działań zgodnie z przepisami bezpieczeństwa.

3.

Umiejętność natychmiastowego ostrzeżenia kierownictwa jednostki pływającej.

4.

Umiejętność korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

5.

Wiedza na temat weryfikacji zleconej przez osobę nadzorującą w odniesieniu do obecności, przydatności, szczelności i bezpieczeństwa jednostki pływającej i jej wyposażenia.

6.

Umiejętność wykonywania prac zgodnie z listą kontrolną na pokładzie i w pomieszczeniach mieszkalnych, takich jak uszczelnianie i zabezpieczanie luków i ładowni.

7.

Umiejętność: wykonywania prac w siłowni zgodnie z listą kontrolną; przechowywania i zabezpieczania luźnych przedmiotów, napełniania zbiorników rozchodowych i sprawdzania otworów wentylacyjnych.

8.

opisać cechy głównych europejskich śródlądowych dróg wodnych, portów i terminali w celu przygotowania rejsu i sterowania;

1.

Znajomość najważniejszych krajowych i międzynarodowych śródlądowych dróg wodnych.

2.

Znajomość głównych portów i terminali należących do europejskiej sieci żeglugi śródlądowej.

3.

Znajomość wpływu konstrukcji inżynieryjnych, profili dróg wodnych i prac ochronnych na nawigację.

4.

Znajomość cech klasyfikacyjnych rzek, kanałów i śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim: szerokości dna, rodzaju brzegu, zabezpieczenia brzegu, stanu wody, ruchu wody, pionowego i poziomego prześwitu i głębokości mostu.

5.

Znajomość pomocy i przyrządów nawigacyjnych niezbędnych podczas nawigowania na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim.

6.

Umiejętność wyjaśnienia cech różnych rodzajów śródlądowych dróg wodnych w celu przygotowania rejsu i sterowania.

9.

przestrzegać przepisów ogólnych, stosować sygnały, znaki i system znakowania;

1.

Znajomość uzgodnionego zestawu przepisów mających zastosowanie w żegludze śródlądowej oraz przepisów porządkowych mających zastosowanie do odpowiednich śródlądowych dróg wodnych.

2.

Umiejętność obsługi i konserwacji dziennego i nocnego systemu znakowania, znaków i sygnałów dźwiękowych stosowanych na jednostce pływającej.

3.

Znajomość systemu oznakowania nawigacyjnego i znakowania SIGNI (Signalisation de voies de Navigation Intérieure) oraz IALA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Służb Oznakowania Nawigacyjnego), część A.

10.

postępować zgodnie z procedurami podczas przepływania śluzami i przechodzenia pod mostami;

1.

Znajomość kształtu, układu i wyposażenia śluz i mostów, śluzowania (procesu śluzowania), rodzajów śluz, pachołów i schodów itp.

2.

Umiejętność stosowania procedur podczas zbliżania się do śluzy lub mostu, wpływania do śluzy lub pod most, śluzowania lub przechodzenia pod mostem i wypływania ze śluzy lub spod mostu.

11.

korzystać z systemów kontroli ruchu.

1.

Znajomość różnych stosowanych systemów kontroli ruchu, takich jak dzienne i nocne znaki na śluzach, jazach i mostach.

2.

Umiejętność rozpoznawania dziennych i nocnych znaków na śluzach, jazach i mostach oraz do wykonywania instrukcji właściwego organu, takiego jak operatorzy mostu, operatorzy śluzy i kontrolerzy ruchu.

3.

Umiejętność posługiwania się urządzeniami radiowymi w sytuacjach nadzwyczajnych.

4.

Znajomość śródlądowego systemu automatycznej identyfikacji (AIS) i systemu obrazowania map elektronicznych i informacji w żegludze śródlądowej (ECDIS).

2.   Eksploatacja jednostki pływającej

2.1.   Marynarz musi być w stanie pomagać kierownictwu jednostki pływającej w kontrolowaniu eksploatacji jednostki pływającej i opiece nad osobami znajdującymi się na pokładzie.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozróżnić rodzaje jednostek pływających;

1.

Znajomość najpowszechniejszych rodzajów jednostek pływających, w tym konwojów wykorzystywanych w europejskiej żegludze śródlądowej, oraz ich konstrukcji, wymiarów i pojemności.

2.

Umiejętność wyjaśnienia cech najpowszechniejszych rodzajów jednostek pływających, w tym konwojów prowadzonych w europejskiej żegludze śródlądowej.

2.

stosować wiedzę na temat konstrukcji jednostki pływającej żeglugi śródlądowej oraz jej zachowania na wodzie, zwłaszcza pod względem stateczności i wytrzymałości;

1.

Znajomość skutków ruchu jednostki pływającej w różnych okolicznościach spowodowanych naprężeniem wzdłużnym i poprzecznym oraz skutków różnych warunków obciążenia.

2.

Umiejętność wyjaśnienia zachowania jednostki pływającej w różnych warunkach obciążenia w odniesieniu do jej stateczności i wytrzymałości.

3.

stosować wiedzę na temat części konstrukcyjnych jednostki pływającej i rozróżniać te części z nazwy i funkcji;

1.

Znajomość elementów konstrukcyjnych jednostki pływającej w odniesieniu do transportu różnych rodzajów ładunków i pasażerów, w tym konstrukcji wzdłużnej i poprzecznej oraz miejscowych wzmocnień.

2.

Umiejętność nazwania części konstrukcyjnych jednostki pływającej i opisania ich funkcji.

4.

stosować wiedzę na temat wodoszczelności jednostki pływającej;

1.

Wiedza na temat wodoszczelności jednostki pływającej żeglugi śródlądowej.

2.

Umiejętność sprawdzania wodoszczelności.

5.

stosować wiedzę na temat dokumentacji wymaganej do eksploatacji jednostki pływającej.

1.

Znajomość obowiązkowej dokumentacji jednostki pływającej.

2.

Umiejętność wyjaśnienia znaczenia dokumentacji w odniesieniu do wymogów i przepisów międzynarodowych i krajowych.

2.2.   Marynarz musi być w stanie obsługiwać urządzenia na jednostce pływającej.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

używać kotwic i obsługiwać wciągarki kotwiczne;

1.

Znajomość różnych rodzajów kotwic oraz wciągarek kotwicznych stosowanych na pokładzie jednostki pływającej.

2.

Umiejętność nazwania i rozpoznawania różnych rodzajów kotwic oraz wciągarek kotwicznych stosowanych na pokładzie jednostki pływającej i wyjaśnienia ich konkretnego zastosowania.

3.

Umiejętność bezpiecznej obsługi różnych rodzajów kotwic oraz wciągarek kotwicznych w różnych sytuacjach i warunkach.

2.

obsługiwać sprzęt pokładowy i urządzenia podnoszące;

1.

Znajomość sprzętu używanego na pokładzie jednostki pływającej, takiego jak wciągarki (sprzęgające), luki, urządzenia podnoszące, dźwigi samochodowe, systemy rur, węże pożarnicze itp.

2.

Umiejętność nazwania i rozpoznawania sprzętu pokładowego i urządzeń podnoszących oraz wyjaśnienia ich konkretnego zastosowania.

3.

Umiejętność bezpiecznej obsługi sprzętu pokładowego i urządzeń podnoszących.

3.

obsługiwać sprzęt przeznaczony dla statków pasażerskich.

1.

Znajomość szczególnych wymogów konstrukcyjnych, sprzętu i urządzeń dla statków pasażerskich.

2.

Umiejętność nazwania i rozpoznawania sprzętu stosowanego wyłącznie na pokładzie statków pasażerskich i wyjaśnienia jego konkretnego zastosowania.

3.

Umiejętność bezpiecznej obsługi sprzętu stosowanego na pokładzie statków pasażerskich.

3.   Obsługa ładunków, sztauowanie i transport pasażerski

3.1.   Marynarz musi być w stanie pomagać kierownictwu jednostki pływającej w przygotowaniu, sztauowaniu i monitorowaniu ładunków w trakcie operacji załadunku i wyładunku.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

odczytywać plany rozmieszczenia i mocowania oraz stateczności;

1.

Znajomość wpływu rodzajów ładunków na plany rozmieszczenia i mocowania oraz stateczności.

2.

Znajomość planów rozmieszczenia i mocowania oraz stateczności.

3.

Umiejętność rozumienia planów rozmieszczenia i mocowania.

4

Znajomość numeracji i przegród ładowni statków przewożących ładunki suche i zbiorników zbiornikowców (N, C lub G) oraz wiedza na temat sztauowania różnych rodzajów ładunków.

5.

Umiejętność rozpoznania oznakowania towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN).

2.

monitorować sztauowanie i zabezpieczanie ładunku;

1.

Znajomość metod sztauowania różnych ładunków na jednostce pływającej w celu zapewnienia bezpiecznego i efektywnego transportu.

2.

Znajomość procedur mających na celu przygotowanie jednostki pływającej do operacji załadunku i wyładunku.

3.

Umiejętność bezpiecznego stosowania procedur załadunku i wyładunku, tj. poprzez otwieranie lub zamykanie ładowni, pełnienie wachty na pokładzie podczas operacji załadunku i wyładunku.

4.

Umiejętność nawiązania i utrzymania skutecznej komunikacji podczas załadunku i wyładunku.

5.

Wiedza na temat wpływu ładunku na stateczność jednostki pływającej.

6.

Umiejętność monitorowania ładunku i zgłaszania jego uszkodzenia.

3.

rozróżnić rodzaje ładunku i ich cechy;

1.

Znajomość różnych rodzajów ładunku, na przykład drobnicy konwencjonalnej, ładunku masowego płynnego i towarów ciężkich itp.

2.

Znajomość łańcucha logistycznego i transportu multimodalnego.

3.

Umiejętność przygotowania operacji na jednostce pływającej związanych z procedurami załadunku i wyładunku, np. łączności z lądem i przygotowania ładowni.

4.

korzystać z systemu balastowego;

1.

Znajomość funkcji i sposobu korzystania z systemu balastowego.

2.

Umiejętność korzystania z systemu balastowego, na przykład poprzez napełnianie lub opróżnianie zbiorników balastowych.

5.

sprawdzić ilość ładunku;

1.

Znajomość manualnych i technicznych metod określania masy ładunku na różnych rodzajach jednostek pływających.

2.

Znajomość metod określania ilości załadowanego lub wyładowanego ładunku.

3.

Znajomość sposobu obliczania ilości ładunku płynnego za pomocą sondowania i/lub tabel zbiorników.

4.

Umiejętność odczytania znaków i podziałek zanurzenia.

6.

pracować zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa pracy.

1.

Znajomość zasad bezpieczeństwa pracy i procedur obowiązujących na etapie przygotowania, załadunku i rozładunku różnych rodzajów ładunków przewożonych przez jednostkę pływającą.

2.

Umiejętność postępowania zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pracy i procedurami obowiązującymi podczas załadunku i wyładunku oraz korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

3.

Umiejętność nawiązywania i utrzymywania skutecznej komunikacji werbalnej i niewerbalnej ze wszystkimi partnerami zaangażowanymi w procedury załadunku i wyładunku.

4.

Znajomość środków technicznych dotyczących obsługi ładunków na jednostkach pływających i w portach oraz z jednostek pływających i portów, a także środków bezpieczeństwa pracy obowiązujących podczas ich stosowania.

3.2.   Marynarz musi być w stanie pomagać kierownictwu jednostki pływającej w świadczeniu usług na rzecz pasażerów oraz udzielać bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem przewidzianymi w załączniku IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 (1).

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przestrzegać przepisów i konwencji dotyczących transportu pasażerskiego;

1.

Znajomość obowiązujących przepisów i konwencji dotyczących transportu pasażerskiego.

2.

Umiejętność udzielania bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem przewidzianymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

2.

pomagać w bezpiecznym przemieszczaniu się pasażerów przy wchodzeniu na pokład i schodzeniu z pokładu;

1.

Znajomość procedur obowiązujących przed wejściem pasażerów na pokład i ich zejściem z pokładu oraz w trakcie tych operacji.

2.

Umiejętność umieszczenia i rozmieszczenia sprzętu służącego do wchodzenia na pokład i schodzenia z pokładu oraz umiejętność stosowania środków bezpieczeństwa.

3.

pomagać w nadzorowaniu pasażerów w sytuacjach nadzwyczajnych;

1.

Znajomość istniejących urządzeń ratunkowych na wypadek sytuacji nadzwyczajnych, procedur postępowania w przypadku przecieku, pożaru, wypadnięcia człowieka za burtę, podczas ewakuacji, w tym zarządzania kryzysowego i zarządzania tłumem, oraz znajomość zasad pierwszej pomocy medycznej na pokładzie statku.

2.

Umiejętność udzielenia pomocy w przypadku przecieku, pożaru, wypadnięcia człowieka za burtę, podczas kolizji i ewakuacji, w tym zarządzania kryzysowego i zarządzania tłumem, stosowania urządzeń ratunkowych w sytuacjach nadzwyczajnych oraz udzielania pierwszej pomocy medycznej na pokładzie statku.

4.

skutecznie komunikować się z pasażerami.

1.

Znajomość znormalizowanych zwrotów komunikacyjnych dotyczących ewakuacji pasażerów w sytuacjach nadzwyczajnych.

2.

Umiejętność stosowania zachowania i kultury języka zgodnie z potrzebami pełnionej służby.

4.   Technika okrętowa oraz elektryka, elektronika i automatyka

4.1.   Marynarz musi być w stanie pomagać kierownictwu jednostki pływającej w zakresie techniki okrętowej oraz elektryki, elektroniki i automatyki, aby zapewnić ogólne bezpieczeństwo techniczne.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

pomagać w monitorowaniu silników i układu napędowego;

1.

Znajomość zasad dotyczących układu napędowego.

2.

Znajomość różnych rodzajów silników oraz ich budowy, działania i związanej z nimi terminologii.

3.

Znajomość funkcji i sposobu działania systemów doprowadzania powietrza i paliwa, systemu smarowania, systemu chłodzenia i układu wydechowego silnika.

4.

Znajomość silników głównych i pomocniczych.

5.

Umiejętność przeprowadzania podstawowych kontroli i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania silników.

2.

przygotować silniki główne i urządzenia pomocnicze do pracy;

1.

Znajomość układów rozruchu silników głównych, znajomość urządzeń pomocniczych oraz układów hydraulicznych i pneumatycznych zgodnie z instrukcjami.

2.

Znajomość zasad dotyczących układu cofania.

3.

Umiejętność przygotowania przed wypłynięciem maszyn znajdujących się w siłowni zgodnie z listą kontrolną.

4.

Umiejętność obsługi układu rozruchu i urządzeń pomocniczych zgodnie z instrukcjami, np. układu sterowniczego.

5.

Umiejętność uruchomienia silników głównych zgodnie z procedurami rozruchu.

6.

Umiejętność obsługi układów hydraulicznych i pneumatycznych.

3.

odpowiednio reagować na awarie silników;

1.

Znajomość urządzeń kontrolnych znajdujących się w siłowni oraz procedur zgłaszania awarii.

2.

Umiejętność rozpoznania awarii i podejmowania odpowiednich działań w przypadku awarii, w tym ich zgłaszania kierownictwu jednostki pływającej.

4.

obsługiwać maszyny, w tym pompy, systemy rurociągów, systemy zęzowe i balastowe;

1.

Znajomość bezpiecznej obsługi i kontroli maszyn znajdujących się w siłowni, przedziałów balastowych i zęz zgodnie z procedurami.

2.

Umiejętność kontrolowania bezpiecznego funkcjonowania i obsługiwania maszyn w siłowni oraz konserwacji systemu zęzowego i balastowego, w tym: zgłaszanie incydentów związanych z operacjami transferu oraz umiejętność prawidłowego pomiaru i zgłoszenia poziomów napełnienia zbiornika.

3.

Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia operacji wyłączenia silników po ich eksploatacji.

4.

Umiejętność obsługi systemów pomp zęzowych, balastowych i ładunkowych.

5.

pomagać w monitorowaniu urządzeń elektronicznych i elektrycznych;

1.

Znajomość układów i elementów elektronicznych i elektrycznych.

2.

Znajomość prądu przemiennego i stałego.

3.

Umiejętność monitorowania i oceny przyrządów kontrolnych.

4.

Wiedza na temat magnetyzmu i różnicy między naturalnymi a sztucznymi magnesami.

5.

Znajomość układu elektrohydraulicznego.

6.

przygotować, uruchomić, podłączyć i wymienić generatory oraz kontrolować ich układy i zasilanie z lądu;

1.

Znajomość instalacji energetycznej.

2.

Umiejętność obsługi rozdzielnicy.

3.

Umiejętność korzystania z zasilania z lądu.

7.

określić awarie i powszechne usterki oraz opisać działania mające na celu zapobieganie uszkodzeniom;

1.

Wiedza na temat awarii poza siłownią i procedur, których należy przestrzegać w celu zapobiegania uszkodzeniom, oraz procedur postępowania w przypadku wystąpienia awarii.

2.

Umiejętność rozpoznania powszechnych usterek i podejmowania działań mających na celu zapobieganie uszkodzeniu układów mechanicznych, elektrycznych, elektronicznych, hydraulicznych i pneumatycznych.

8.

stosować wymagane narzędzia w celu zapewnienia ogólnego bezpieczeństwa technicznego.

1.

Znajomość cech i ograniczeń procesów i materiałów stosowanych do konserwacji i naprawy silników i sprzętu.

2.

Umiejętność stosowania praktyk z zakresu bezpieczeństwa pracy przy konserwacji lub naprawie silników i sprzętu.

4.2.   Marynarz musi być w stanie przeprowadzać konserwację urządzeń na potrzeby techniki okrętowej oraz elektryki, elektroniki i automatyki, aby zapewnić ogólne bezpieczeństwo techniczne.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przeprowadzać codzienną konserwację silników głównych, maszyn pomocniczych i systemów sterowania;

1.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w celu przeprowadzania konserwacji siłowni, silnika głównego, głównych maszyn, urządzeń pomocniczych i systemów sterowania oraz prawidłowego zadbania o te obiekty.

2.

Umiejętność konserwacji silników głównych, urządzeń pomocniczych i systemów sterowania.

2.

przeprowadzać codzienną konserwację maszyn, w tym pomp, systemów rurociągów, systemów zęzowych i balastowych;

1.

Znajomość procedur codziennej konserwacji.

2.

Umiejętność konserwacji pomp, systemów rurociągów, systemów zęzowych i balastowych oraz dbania o te pompy i systemy.

3.

stosować wymagane narzędzia w celu zapewnienia ogólnego bezpieczeństwa technicznego;

1.

Wiedza na temat korzystania z materiałów do konserwacji i sprzętu naprawczego znajdujących się na pokładzie, w tym ich cech i ograniczeń.

2.

Umiejętność wyboru materiałów do konserwacji i sprzętu naprawczego znajdujących się na pokładzie oraz korzystania z takich materiałów i takiego sprzętu.

4.

przestrzegać procedur konserwacji i naprawy;

1.

Znajomość podręczników i instrukcji dotyczących konserwacji i naprawy.

2.

Umiejętność przeprowadzenia procedur konserwacji i naprawy zgodnie z obowiązującymi podręcznikami i instrukcjami.

5.

wykorzystywać informacje techniczne i dokumentować procedury techniczne.

1.

Znajomość dokumentacji technicznej i podręczników technicznych.

2.

Umiejętność dokumentowania prac konserwacyjnych.

5.   Konserwacja i naprawa

5.1.   Marynarz musi być w stanie pomagać kierownictwu jednostki pływającej w konserwacji i naprawie jednostki pływającej, jej urządzeń oraz jej sprzętu.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

pracować z różnymi rodzajami materiałów i narzędzi wykorzystywanych w operacjach konserwacji i naprawy;

1.

Znajomość wymaganych narzędzi i zasad konserwacji sprzętu oraz zasad bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska.

2.

Umiejętność stosowania odpowiednich metod konserwacji jednostki pływającej, w tym umiejętność wyboru różnych materiałów.

3.

Umiejętność prawidłowej konserwacji i prawidłowego przechowywania narzędzi oraz sprzętu do konserwacji.

4.

Umiejętność przeprowadzenia konserwacji zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska.

2.

chronić zdrowie i środowisko podczas przeprowadzania konserwacji i napraw;

1.

Znajomość obowiązujących procedur czyszczenia i konserwacji oraz zasad higieny.

2.

Umiejętność sprzątania wszystkich pomieszczeń mieszkalnych i sterówki oraz utrzymywania pomieszczeń wewnętrznych w odpowiednim stanie zgodnie z zasadami higieny, w tym odpowiedzialność za swoje pomieszczenie mieszkalne.

3.

Umiejętność sprzątania siłowni i czyszczenia silników przy użyciu wymaganych materiałów do czyszczenia.

4.

Umiejętność czyszczenia i ochrony części zewnętrznych, kadłuba i pokładów jednostki pływającej w prawidłowej kolejności, przy użyciu wymaganych materiałów – zgodnie z zasadami ochrony środowiska.

5.

Umiejętność zadbania o unieszkodliwienie odpadów z jednostki pływającej i odpadów bytowych zgodnie z zasadami ochrony środowiska.

3.

przeprowadzać konserwację urządzeń technicznych zgodnie z instrukcjami technicznymi;

1.

Znajomość instrukcji technicznych dotyczących konserwacji i programów konserwacji.

2.

Umiejętność dbania o wszelkie wyposażenie techniczne zgodnie z instrukcjami i korzystania z programów konserwacji (w tym cyfrowych) pod nadzorem.

4.

posługiwać się drutami i linami w bezpieczny sposób;

1.

Znajomość cech różnych rodzajów lin i drutów.

2.

Umiejętność korzystania z nich i ich przechowywania zgodnie z praktykami i zasadami bezpieczeństwa pracy.

5.

wiązać węzły i sploty zgodnie z ich przeznaczeniem oraz przeprowadzać ich konserwację;

1.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w celu zapewnienia bezpiecznego holowania i sprzęgania, przy wykorzystaniu środków dostępnych na pokładzie.

2.

Umiejętność łączenia drutów i lin.

3.

Umiejętność stosowania węzłów zgodnie z ich przeznaczeniem.

4.

Konserwacja drutów i lin.

6.

przygotowywać i wykonywać plany prac jako członek zespołu i sprawdzać wyniki.

1.

Znajomość zasad pracy zespołowej.

2.

Umiejętność samodzielnego przeprowadzania konserwacji i prostych napraw w ramach zespołu.

3.

Umiejętność przeprowadzania bardziej złożonych napraw pod nadzorem.

4.

Stosowanie różnych metod pracy, w tym pracy zespołowej, zgodnie z instrukcjami bezpieczeństwa.

5.

Umiejętność przeprowadzenia oceny jakości pracy.

6.   Komunikacja

6.1.   Marynarz musi być w stanie komunikować się w kwestiach ogólnych i zawodowych, co obejmuje umiejętność stosowania znormalizowanych zwrotów komunikacyjnych w sytuacjach, w których występują problemy z komunikacją.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

korzystać z systemów informacyjnych i komunikacyjnych;

1.

Znajomość instalacji komunikacyjnej służącej do wewnętrznej komunikacji na jednostce pływającej lub komunikacji za pośrednictwem terminali, systemu telefonii (komórkowej), systemu radiowego, systemu telewizji (satelitarnej) i systemu kamer jednostki pływającej.

2.

Umiejętność korzystania z systemu telefonii (komórkowej) jednostki pływającej, systemu radiowego, systemu telewizji (satelitarnej) i systemu kamer jednostki pływającej.

3.

Znajomość zasad funkcjonowania systemu AIS śródlądowego.

4.

Umiejętność wykorzystania danych z systemu AIS śródlądowego w celu nawiązania kontaktu z inną jednostką pływającą.

2.

wykonywać różne zadania, korzystając z różnego rodzaju urządzeń cyfrowych, usług informacyjnych (takich jak usługi informacji rzecznej (RIS)) oraz systemów komunikacyjnych;

1.

Znajomość urządzeń cyfrowych dostępnych w ramach żeglugi śródlądowej.

2.

Umiejętność korzystania z urządzeń cyfrowych jednostki pływającej zgodnie z instrukcjami w celu wykonywania prostych zadań.

3.

gromadzić i przechowywać dane, w tym sporządzać kopie zapasowe i aktualizacje danych;

1.

Znajomość systemu komunikacyjnego jednostki pływającej do celów gromadzenia, przechowywania i aktualizacji danych.

2.

Umiejętność przetwarzania danych pod ścisłym nadzorem.

4.

przestrzegać instrukcji dotyczących ochrony danych osobowych;

1.

Znajomość przepisów dotyczących ochrony danych osobowych i tajemnicy zawodowej.

2.

Umiejętność przetwarzania danych zgodnie z przepisami dotyczącymi ochrony danych osobowych i tajemnicą zawodową.

5.

przedstawiać fakty z wykorzystaniem terminologii technicznej;

1.

Znajomość wymaganej terminologii technicznej i żeglarskiej, jak również terminologii związanej z aspektami społecznymi w znormalizowanych zwrotach komunikacyjnych.

2.

Umiejętność stosowania wymaganej terminologii technicznej i żeglarskiej, jak również terminologii związanej z aspektami społecznymi w znormalizowanych zwrotach komunikacyjnych.

6.

uzyskać informacje żeglarskie i techniczne w celu utrzymania bezpieczeństwa żeglugi.

1.

Znajomość dostępnych źródeł informacji.

2.

Umiejętność korzystania ze źródeł informacji, aby uzyskać niezbędne informacje żeglarskie i techniczne w celu utrzymania bezpieczeństwa żeglugi.

6.2.

Marynarz musi być otwarty na kontakty z ludźmi.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

postępować zgodnie z instrukcjami i komunikować się z innymi w zakresie obowiązków pokładowych;

1.

Znajomość znaczenia poleceń wydawanych przez kierownictwo jednostki pływającej, formalnych i nieformalnych instrukcji, zasad i procedur oraz znaczenia bycia przykładem do naśladowania dla niedoświadczonych członków załogi.

2.

Umiejętność wykonywania poleceń wydawanych przez kierownictwo jednostki pływającej oraz innych instrukcji i przestrzegania zasad, a także wspierania niedoświadczonych członków załogi.

3.

Znajomość regulaminu przedsiębiorstwa lub zasad obowiązujących na pokładzie.

4.

Umiejętność przestrzegania regulaminu przedsiębiorstwa lub zasad obowiązujących na pokładzie.

2.

współtworzyć dobre stosunki międzyludzkie i współpracować z innymi osobami na pokładzie;

1.

Znajomość różnorodności kulturowej.

2.

Umiejętność akceptacji różnych norm, wartości i zwyczajów kulturowych.

3.

Umiejętność pracy i życia w zespole.

4.

Umiejętność uczestniczenia w spotkaniach zespołu i wykonywania przydzielonych zadań.

5.

Znajomość znaczenia szacunku dla pracy zespołowej.

6.

Umiejętność poszanowania różnic płciowych i kulturowych oraz zgłaszania powiązanych problemów, w tym mobbingu i napastowania (molestowania seksualnego).

3.

akceptować odpowiedzialność społeczną, warunki zatrudnienia, indywidualne prawa i obowiązki; dostrzegać zagrożenia związane z nadużywaniem alkoholu i środków odurzających oraz odpowiednio reagować na uchybienia i niebezpieczeństwa;

1.

Umiejętność rozpoznania uchybień i potencjalnych niebezpieczeństw.

2.

Umiejętność aktywnego reagowania na uchybienia i potencjalne niebezpieczeństwa.

3.

Umiejętność samodzielnego wykonywania pracy zgodnie z instrukcjami.

4.

Znajomość indywidualnych praw i obowiązków pracowników.

5.

Znajomość zagrożeń związanych ze spożywaniem alkoholu i używaniem środków odurzających w środowisku pracy i środowisku społecznym. (Znajomość przepisów porządkowych dotyczących toksykologii).

6.

Umiejętność rozpoznania zagrożeń dla bezpiecznej eksploatacji jednostki pływającej związanych z alkoholem i środkami odurzającymi.

4.

zaplanować, zakupić i przygotować proste posiłki.

1.

Znajomość możliwości zaopatrzenia w żywność i zasad zdrowego odżywiania.

2.

Umiejętność przygotowania prostych posiłków z zachowaniem zasad higieny.

7.   Zdrowie i bezpieczeństwo oraz ochrona środowiska

7.1.   Marynarz musi być w stanie przestrzegać zasad bezpieczeństwa pracy, rozumieć znaczenie przepisów w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa oraz znaczenie ochrony środowiska.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

pracować zgodnie z instrukcjami i zasadami dotyczącymi bezpieczeństwa pracy i zapobiegania wypadkom;

1.

Znajomość korzyści wynikających ze stosowania praktyk z zakresu bezpieczeństwa pracy.

2.

Znajomość charakteru zagrożeń na pokładzie.

3.

Umiejętność zapobiegania niebezpieczeństwom związanym z zagrożeniami na pokładzie, na przykład:

ruchy jednostki pływającej;

zapewnienie bezpiecznego wejścia na pokład jednostki pływającej i zejścia z jej pokładu (np. schodnią, łodzią towarzyszącą);

bezpieczne sztauowanie ruchomych obiektów;

praca z maszynami;

rozpoznawanie zagrożeń elektrycznych;

środki ostrożności z zakresu ochrony przeciwpożarowej i gaszenie pożarów;

profesjonalne wykorzystanie narzędzi ręcznych;

profesjonalne wykorzystanie przenośnych elektronarzędzi;

przestrzeganie zasad ochrony zdrowia i higieny;

usuwanie zagrożeń mogących prowadzić do poślizgnięcia się, upadku i potknięcia się.

4.

Znajomość odpowiednich instrukcji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy podczas operacji, które odbywają się na pokładzie.

5.

Znajomość obowiązujących przepisów dotyczących bezpiecznych i zrównoważonych warunków pracy.

6.

Umiejętność zapobiegania wypadkom podczas operacji mogących stanowić zagrożenie dla personelu lub jednostki pływającej, związanych z:

załadunkiem lub wyładunkiem ładunków;

cumowaniem i odcumowywaniem;

pracą na dużych wysokościach;

pracą z chemikaliami;

pracą z akumulatorami;

przebywaniem w siłowni;

podnoszeniem ładunków (ręcznie i mechanicznie);

wchodzeniem do pomieszczeń zamkniętych i pracą w takich pomieszczeniach.

7.

Umiejętność rozumienia poleceń i komunikowania się z innymi w odniesieniu do obowiązków pokładowych.

2.

korzystać ze środków ochrony indywidualnej w celu zapobiegania wypadkom;

1.

Znajomość środków ochrony indywidualnej.

2.

Umiejętność korzystania ze środków ochrony indywidualnej, na przykład:

środków ochrony oczu;

środków ochrony dróg oddechowych;

środków ochrony uszu;

środków ochrony głowy;

odzieży ochronnej.

3.

stosować wymagane środki ostrożności przed wejściem do pomieszczeń zamkniętych.

1.

Znajomość zagrożeń związanych z wejściem do pomieszczeń zamkniętych.

2.

Znajomość środków ostrożności, które należy zastosować, oraz testów lub pomiarów, które należy przeprowadzić w celu ustalenia, czy pomieszczenie zamknięte jest strefą wolną od zagrożeń, oraz podczas pracy w takim pomieszczeniu.

3.

Umiejętność zastosowania się do instrukcji bezpieczeństwa przed wejściem do określonych pomieszczeń na pokładzie, na przykład:

ładowni;

koferdamów;

przestrzeni międzykadłubowych jednostek podwójnokadłubowych.

4.

Umiejętność stosowania środków ostrożności dotyczących pracy w pomieszczeniach zamkniętych.

7.2.   Marynarz musi mieć świadomość znaczenia szkoleń na pokładzie oraz działać natychmiast w przypadku sytuacji nadzwyczajnej.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

w sytuacjach nadzwyczajnych postępować zgodnie z obowiązującymi instrukcjami i procedurami;

1.

Znajomość różnych rodzajów sytuacji nadzwyczajnych.

2.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w przypadku alarmu.

3.

Znajomość procedur obowiązujących w razie wypadku.

4.

Umiejętność postępowania zgodnie z instrukcjami i procedurami.

2.

udzielić pierwszej pomocy medycznej;

1.

Znajomość ogólnych zasad pierwszej pomocy, w tym sprawdzenie struktury anatomicznej i funkcji organizmu na pokładzie jednostki pływającej po dokonaniu oceny sytuacji.

2.

Umiejętność utrzymania kondycji fizycznej i psychicznej oraz higieny osobistej w przypadku udzielania pierwszej pomocy.

3.

Znajomość odpowiednich środków mających zastosowanie w razie wypadku zgodnie z uznanymi najlepszymi praktykami.

4.

Umiejętność dokonania oceny potrzeb ofiar i oceny zagrożeń dla własnego bezpieczeństwa.

5.

Umiejętność wykonania wymaganych czynności w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, w tym:

a)

ułożenie ofiary;

b)

zastosowanie metod resuscytacji;

c)

kontrola krwawienia;

d)

zastosowanie odpowiednich środków z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zapaści krążeniowej;

e)

zastosowanie odpowiednich środków w przypadku przypaleń i oparzeń, w tym wypadków spowodowanych przez prąd;

f)

pomoc ofierze i jej transport.

6.

Umiejętność improwizacji w przypadku braku bandaży i wykorzystania materiałów znajdujących się w zestawie ratunkowym.

3.

stosować środki ochrony indywidualnej i pokładowe wyposażenie ratunkowe oraz przeprowadzać ich konserwację;

1.

Wiedza na temat okresowych kontroli środków ochrony osobistej, dróg ewakuacyjnych i sprzętu ratowniczego w odniesieniu do funkcji, uszkodzeń, zużycia i innych wad.

2.

Umiejętność reagowania w przypadku stwierdzenia wad, w tym zastosowania odpowiednich procedur komunikacyjnych.

3.

Umiejętność korzystania z indywidualnych środków ratunkowych, na przykład:

kół ratunkowych, w tym odpowiedniego wyposażenia, oraz

kamizelek ratunkowych, w tym odpowiedniego wyposażenia kamizelek ratunkowych, takiego jak światła stałe lub migające i gwizdki trwale zamocowane za pomocą sznurka.

4.

Znajomość funkcji łodzi towarzyszącej.

5.

Umiejętność przygotowania, wodowania, sterowania, podnoszenia i sztauowania łodzi towarzyszącej.

4.

udzielić pomocy w przypadku przeprowadzania operacji ratowniczych i pływać;

1.

Umiejętność udzielenia pomocy ofierze i jej przetransportowania.

2.

Umiejętność wykorzystania umiejętności pływackich do przeprowadzenia operacji ratowniczych.

5.

korzystać z dróg ewakuacyjnych;

Umiejętność utrzymania wolnego dostępu do dróg ewakuacyjnych (zgodnie ze specyfiką statku).

6.

korzystać z wewnętrznych systemów łączności w sytuacjach nadzwyczajnych i z systemów alarmowych.

Umiejętność korzystania z systemów i urządzeń łączności w sytuacjach nadzwyczajnych oraz systemów i urządzeń alarmowych.

7.3.   Marynarz musi być w stanie podejmować środki ostrożności w celu zapobiegania pożarom oraz prawidłowo korzystać z urządzeń gaśniczych.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozróżnić elementy pożaru oraz rodzaje i źródła zapłonu;

1.

Znajomość potencjalnych przyczyn pożaru w trakcie różnych działań, jak również znajomość klasyfikacji pożarów zgodnie z normą europejską EN lub równoważną.

2.

Znajomość elementów procesu spalania.

3.

Umiejętność zastosowania podstawowych zasad gaszenia pożaru.

2.

zastosować różne rodzaje gaśnic;

1.

Znajomość różnych cech i klas gaśnic.

2.

Umiejętność zastosowania różnych metod gaszenia pożaru oraz wykorzystania sprzętu gaśniczego i stałych instalacji gaśniczych, uwzględniając na przykład:

zastosowanie różnych rodzajów gaśnic przenośnych oraz

wpływ wiatru przy zbliżaniu się do ognia.

3.

postępować zgodnie z pokładowymi procedurami i organizacją gaszenia pożarów;

1.

Znajomość pokładowych systemów służących do gaszenia pożarów.

2.

Umiejętność zwalczania ognia oraz stosowania odpowiednich środków z zakresu powiadamiania.

4.

postępować zgodnie z instrukcjami dotyczącymi: wyposażenia osobistego, metod, środków i procedur gaśniczych w trakcie przeprowadzania operacji gaszenia pożaru i operacji ratowniczej.

1.

Znajomość procedur służących uniknięciu osobistego zagrożenia.

2.

Umiejętność postępowania zgodnie z procedurą awaryjną.

7.4.   Marynarz musi być w stanie wykonywać obowiązki z uwzględnieniem znaczenia ochrony środowiska.

Marynarz musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

chronić środowisko zgodnie z odpowiednimi przepisami;

1.

Znajomość przepisów krajowych i międzynarodowych dotyczących ochrony środowiska.

2.

Umiejętność korzystania z dostępnej dokumentacji i systemów informacyjnych dotyczących kwestii środowiskowych zgodnie z instrukcjami.

3.

Znajomość konsekwencji ewentualnych wycieków, przecieków lub uwolnienia substancji zanieczyszczających do środowiska.

4.

Znajomość towarów niebezpiecznych i klasyfikacji w odniesieniu do aspektów środowiskowych.

2.

stosować środki ostrożności w celu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska;

1.

Znajomość ogólnych środków ostrożności mających na celu zapobieganie zanieczyszczeniu środowiska.

2.

Umiejętność stosowania ogólnych środków ostrożności i procedur bezpiecznego bunkrowania.

3.

Umiejętność podejmowania działań zgodnie z instrukcjami w przypadku kolizji, na przykład poprzez tamowanie wycieków.

3.

efektywnie wykorzystywać zasoby;

1.

Znajomość sposobów efektywnego zużycia paliwa.

2.

Umiejętność wykorzystania materiałów w sposób oszczędny i energooszczędny.

4.

unieszkodliwiać odpady w sposób ekologiczny.

1.

Znajomość obowiązujących przepisów dotyczących odpadów.

2.

Umiejętność przeprowadzania operacji gromadzenia, odprowadzania i unieszkodliwiania:

olejów i smarów z jednostki pływającej;

pozostałości ładunku; oraz

innych rodzajów odpadów.

II.   STANDARDY KOMPETENCJI DLA POZIOMU ZARZĄDZANIA

0.   Nadzór

Kapitan musi być w stanie wydawać polecenia innym członkom załogi pokładowej oraz kontrolować wykonywane przez nich zadania, o których mowa w sekcji 1 załącznika II do dyrektywy (UE) 2017/2397, co oznacza, że musi posiadać odpowiednie umiejętności dotyczące wykonywania tych zadań.

Osoby pragnące uzyskać kwalifikacje kapitana muszą wykazać się kompetencjami wymienionymi w poniższych sekcjach 0.1–7.4, chyba że podjęły jeden z następujących kroków:

ukończyły zatwierdzony program szkolenia oparty na standardach kompetencji dla poziomu operacyjnego;

przeszły pomyślnie ocenę kompetencji przeprowadzoną przez organ administracyjny, mającą na celu weryfikację, czy spełnione zostały standardy kompetencji dla poziomu operacyjnego.

0.1.   Nawigacja

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zademonstrować przeprowadzanie operacji cumowania, odcumowania i holowania;

1.

Wiedza na temat urządzeń, materiałów i procedur stosowanych w celu przeprowadzenia operacji cumowania, odcumowania i holowania.

2.

Umiejętność wykorzystywania materiałów dostępnych na pokładzie, takich jak wciągarki, pachoły, liny i druty, z uwzględnieniem odpowiednich środków bezpieczeństwa pracy, w tym korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

3.

Umiejętność komunikowania się ze sterówką za pośrednictwem systemów komunikacji wewnętrznej i sygnałów ręcznych.

4.

Wiedza na temat skutków ruchu wody wokół jednostki pływającej i lokalnych skutków dla warunków uprawiania żeglugi, w tym wpływu przegłębienia i płytkowodzia na zanurzenie jednostki pływającej.

5.

Wiedza na temat wpływu ruchu wody na jednostkę pływającą podczas wykonywania manewrów, w tym skutków wzajemnego oddziaływania, gdy dwie jednostki pływające mijają się lub wyprzedzają na wąskich szlakach żeglownych, oraz skutków wzajemnego oddziaływania na zacumowaną jednostkę pływającą, gdy inna jednostka pływająca przepływa szlakiem żeglownym w niewielkiej odległości.

2.

zademonstrować przeprowadzanie operacji sprzęgania zestawu pchanego;

1.

Wiedza na temat urządzeń, materiałów i procedur stosowanych do przeprowadzania operacji sprzęgania.

2.

Umiejętność połączenia i rozdzielenia zestawu pchacz-barka z wykorzystaniem wymaganego sprzętu i wymaganych materiałów.

3.

Umiejętność wykorzystywania sprzętu i materiałów dostępnych na pokładzie do przeprowadzania operacji sprzęgania z uwzględnieniem odpowiednich środków bezpieczeństwa pracy, w tym korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

4.

Umiejętność komunikowania się z członkami załogi pokładowej zaangażowanymi w operacje sprzęgania zestawu pchanego.

3.

zademonstrować przeprowadzanie operacji kotwiczenia;

1.

Wiedza na temat urządzeń, materiałów i procedur stosowanych do przeprowadzania operacji kotwiczenia.

2.

Umiejętność zademonstrowania manewrów kotwiczenia: przygotowanie urządzeń kotwicznych do przeprowadzenia operacji kotwiczenia, prezentacja kotwicy, podanie wystarczającej ilości liny lub łańcucha w celu początkowego poluzowania oraz określenie, kiedy kotwica utrzymuje jednostkę pływającą na pozycji (trzymanie kotwicy), i zabezpieczenie kotwic po zakończeniu kotwiczenia oraz wykorzystywanie wleczenia kotwicy w różnych manewrach i posługiwanie się znakami kotwiczenia.

3.

Umiejętność wykorzystywania sprzętu i materiałów dostępnych na pokładzie do przeprowadzania operacji kotwiczenia z uwzględnieniem odpowiednich środków bezpieczeństwa pracy, w tym korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

4.

Umiejętność komunikowania się ze sterówką za pośrednictwem systemów komunikacji wewnętrznej i sygnałów ręcznych.

4.

podjąć właściwe działania w celu zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi;

1.

Umiejętność natychmiastowego ostrzeżenia załogi jednostki pływającej i korzystania ze środków ochrony indywidualnej i sprzętu ratowniczego.

2.

Umiejętność zabezpieczenia wodoszczelności jednostki pływającej.

3.

Umiejętność zademonstrowania i wykonywania prac zgodnie z listą kontrolną na pokładzie i w pomieszczeniach mieszkalnych, takich jak uszczelnianie i zabezpieczanie luków i ładowni.

5.

opisać różne rodzaje śluz i mostów w odniesieniu do ich funkcjonowania;

1.

Znajomość kształtu, układu i wyposażenia śluz i mostów, śluzowania (procesu śluzowania), rodzajów wrót śluz, pachołów i schodów itp.

2.

Umiejętność wyjaśnienia i zademonstrowania obowiązujących procedur członkom załogi pokładowej podczas przepływania przez śluzy, jazy i pod mostami.

6.

przestrzegać przepisów ogólnych, stosować sygnały, znaki i system znakowania.

1.

Znajomość przepisów porządkowych mających zastosowanie do odpowiednich śródlądowych dróg wodnych.

2.

Umiejętność obsługi i konserwacji dziennego i nocnego systemu znakowania, znaków i sygnałów dźwiękowych stosowanych na jednostce pływającej.

3.

Znajomość systemu oznakowania nawigacyjnego i znakowania według SIGNI i IALA, część A. Kapitan musi być w stanie:

0.2.   Eksploatacja jednostki pływającej

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozróżnić rodzaje jednostek pływających;

1.

Znajomość najpowszechniejszych rodzajów jednostek pływających, w tym konwojów wykorzystywanych w europejskiej żegludze śródlądowej oraz ich odpowiedniej konstrukcji, wymiarów i pojemności.

2.

Umiejętność wyjaśnienia cech najpowszechniejszych rodzajów jednostek pływających, w tym konwojów wykorzystywanych w europejskiej żegludze śródlądowej.

2.

stosować wiedzę na temat dokumentacji wymaganej do eksploatacji jednostki pływającej.

1.

Znajomość obowiązkowej dokumentacji jednostki pływającej.

2.

Umiejętność wyjaśnienia znaczenia dokumentacji w odniesieniu do wymogów i przepisów międzynarodowych i krajowych.

0.3.   Obsługa ładunków, sztauowanie i transport pasażerski

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

wyjaśnić procedury dotyczące oznakowania towarów niebezpiecznych i bezpiecznego transportu pasażerskiego wynikające z Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN);

1.

Umiejętność wyjaśnienia oznakowania towarów niebezpiecznych zgodnie z ADN.

2.

Umiejętność wyjaśnienia procedur dotyczących bezpiecznego transportu pasażerskiego, w tym stosowania rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

3.

Umiejętność skutecznego komunikowania się z pasażerami.

2.

wyjaśnić i zademonstrować sposób korzystania z systemu balastowego;

1.

Znajomość funkcji i sposobu korzystania z systemu balastowego.

2.

Umiejętność wyjaśnienia sposobu korzystania z systemu balastowego, na przykład poprzez napełnianie lub opróżnianie zbiorników balastowych.

3.

sprawdzić ilość ładunku.

1.

Znajomość manualnych i technicznych metod określania masy ładunku na różnych rodzajach jednostek pływających.

2.

Umiejętność zastosowania metod określania ilości załadowanego lub rozładowanego ładunku.

3.

Umiejętność obliczenia ilości ładunku płynnego za pomocą sondowania i/lub tabel zbiorników.

0.4.   Technika okrętowa oraz elektryka, elektronika i automatyka

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

obsługiwać maszyny, w tym pompy, systemy rurociągów, systemy zęzowe i balastowe;

1.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w celu bezpiecznej eksploatacji maszyn, oraz systemów zęzowych i balastowych, jak również wiedza na temat właściwego unieszkodliwiania odpadów.

2.

Umiejętność obsługiwania i kontrolowania maszyn znajdujących się w siłowni zgodnie z procedurami.

3.

Umiejętność wyjaśnienia bezpiecznego funkcjonowania, obsługiwania i bezpiecznej konserwacji systemów zęzowych i balastowych, w tym: zgłaszanie incydentów związanych z operacjami transferu oraz umiejętność prawidłowego pomiaru i zgłoszenia poziomów napełnienia zbiornika.

4.

Umiejętność przygotowania i przeprowadzenia operacji wyłączenia silników po ich eksploatacji.

5.

Umiejętność obsługi systemów pomp zęzowych, balastowych i ładunkowych.

6.

Umiejętność wyjaśnienia konieczności gromadzenia, przechowywania i odprowadzania odpadów w prawidłowy i bezpieczny sposób.

7.

Umiejętność obsługi układów hydraulicznych i pneumatycznych.

2.

przygotować, uruchomić, podłączyć i wymienić generatory oraz kontrolować ich układy i zasilanie z lądu;

1.

Znajomość instalacji energetycznej.

2.

Umiejętność obsługi rozdzielnicy.

3.

Umiejętność korzystania z zasilania z lądu.

3.

korzystać z wymaganych narzędzi i materiałów;

1.

Znajomość cech i ograniczeń procesów, materiałów i narzędzi stosowanych do konserwacji i naprawy silników i sprzętu.

2.

Umiejętność stosowania procedur z zakresu bezpieczeństwa pracy.

4.

przeprowadzać codzienną konserwację silników głównych, maszyn pomocniczych i systemów sterowania;

Umiejętność konserwacji siłowni, silnika głównego, głównych maszyn, urządzeń pomocniczych i systemów sterowania oraz dbania o te elementy.

5.

przeprowadzać codzienną konserwację maszyn, w tym pomp, systemów rurociągów, systemów zęzowych i balastowych.

Umiejętność konserwacji pomp, systemów rurociągów, systemów zęzowych i balastowych oraz dbania o te pompy i systemy.

0.5.   Konserwacja i naprawa

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

chronić zdrowie i środowisko podczas przeprowadzania konserwacji i napraw;

1.

Znajomość obowiązujących procedur czyszczenia i konserwacji oraz zasad higieny.

2.

Umiejętność sprzątania wszystkich pomieszczeń mieszkalnych i sterówki oraz utrzymywania pomieszczeń wewnętrznych we właściwy sposób zgodnie z zasadami higieny, w tym odpowiedzialność za swoje pomieszczenie mieszkalne.

3.

Umiejętność sprzątania siłowni i czyszczenia silników przy użyciu odpowiednich materiałów do czyszczenia.

4.

Umiejętność czyszczenia i ochrony części zewnętrznych, kadłuba i pokładów jednostki pływającej w prawidłowej kolejności, przy użyciu odpowiednich materiałów – zgodnie z zasadami ochrony środowiska.

5.

Umiejętność zadbania o unieszkodliwienie odpadów z jednostki pływającej i odpadów bytowych zgodnie z zasadami ochrony środowiska.

2.

przeprowadzać konserwację urządzeń technicznych zgodnie z instrukcjami technicznymi;

1.

Znajomość instrukcji technicznych dotyczących konserwacji i programów napraw.

2.

Umiejętność dbania o wszelkie wyposażenie techniczne zgodnie z instrukcjami technicznymi.

3.

Umiejętność korzystania z programów konserwacji (w tym cyfrowych) pod nadzorem.

3.

posługiwać się drutami i linami w bezpieczny sposób;

1.

Znajomość cech różnych rodzajów lin i drutów.

2.

Umiejętność korzystania z nich i ich przechowywania zgodnie z metodami i zasadami z zakresu bezpieczeństwa pracy.

4.

wiązać węzły i sploty zgodnie z ich przeznaczeniem oraz przeprowadzać ich konserwację.

1.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w celu zapewnienia bezpiecznego holowania i sprzęgania, przy wykorzystaniu środków dostępnych na pokładzie.

2.

Umiejętność łączenia drutów i lin.

3.

Umiejętność stosowania węzłów zgodnie z ich przeznaczeniem.

4.

Umiejętność konserwacji drutów i lin.

0.6.   Komunikacja

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przedstawiać fakty z wykorzystaniem terminologii technicznej.

1.

Znajomość wymaganej terminologii technicznej i żeglarskiej, jak również terminologii związanej z aspektami społecznymi w znormalizowanych zwrotach komunikacyjnych.

2.

Umiejętność stosowania wymaganej terminologii technicznej i żeglarskiej, jak również terminologii związanej z aspektami społecznymi w znormalizowanych zwrotach komunikacyjnych.

0.7.   Zdrowie i bezpieczeństwo oraz ochrona środowiska

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

stosować zasady bezpieczeństwa pracy i zapobiegania wypadkom;

1.

Znajomość metod z zakresu bezpieczeństwa pracy.

2.

Znajomość charakteru zagrożeń na pokładzie.

3.

Umiejętność zapobiegania niebezpieczeństwom związanym z zagrożeniami na pokładzie, na przykład:

ruchy jednostki pływającej;

zapewnienie bezpiecznego wejścia na pokład jednostki pływającej i zejścia z jej pokładu (np. schodnią, łodzią towarzyszącą);

bezpieczne sztauowanie ruchomych obiektów;

praca z maszynami;

rozpoznawanie zagrożeń elektrycznych;

środki ostrożności z zakresu ochrony przeciwpożarowej i gaszenie pożarów;

profesjonalne wykorzystanie narzędzi ręcznych;

profesjonalne wykorzystanie przenośnych elektronarzędzi;

przestrzeganie zasad ochrony zdrowia i higieny;

usuwanie zagrożeń mogących prowadzić do poślizgnięcia się, upadku i potknięcia się.

4.

Znajomość odpowiednich instrukcji dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy podczas operacji, które odbywają się na pokładzie.

5.

Znajomość obowiązujących przepisów dotyczących bezpiecznych i zrównoważonych warunków pracy.

6.

Umiejętność zapobiegania działaniom mogącym stanowić zagrożenie dla personelu lub jednostki pływającej, związanym np. z:

załadunkiem lub wyładunkiem ładunków;

cumowaniem i odcumowywaniem;

pracą na dużych wysokościach;

pracą z chemikaliami;

pracą z akumulatorami;

przebywaniem w siłowni;

podnoszeniem ładunków (ręcznie i mechanicznie);

wchodzeniem do pomieszczeń zamkniętych i pracą w takich pomieszczeniach.

2.

korzystać ze środków ochrony indywidualnej w celu zapobiegania wypadkom;

1.

Znajomość procedur korzystania z niezbędnego wyposażenia w celu bezpiecznej pracy na pokładzie.

2.

Umiejętność korzystania ze środków ochrony indywidualnej, na przykład:

środków ochrony oczu;

środków ochrony dróg oddechowych;

środków ochrony uszu;

środków ochrony głowy;

odzieży ochronnej.

3.

pływać i udzielić pomocy w przypadku przeprowadzania operacji ratowniczych;

1.

Umiejętność wykorzystania umiejętności pływackich do przeprowadzenia operacji ratowniczych.

2.

Umiejętność korzystania ze sprzętu ratowniczego w przypadku przeprowadzania operacji ratowniczych.

3.

Umiejętność udzielenia pomocy ofierze i jej przetransportowania.

4.

korzystać z dróg ewakuacyjnych;

1.

Znajomość procedur, których należy przestrzegać w razie ewakuacji (zgodnie ze specyfiką statku).

2.

Umiejętność utrzymania wolnego dostępu do dróg ewakuacyjnych.

5.

korzystać z wewnętrznych systemów łączności w sytuacjach nadzwyczajnych i z systemów alarmowych;

Umiejętność korzystania z systemów i urządzeń łączności w sytuacjach nadzwyczajnych oraz systemów i urządzeń alarmowych.

6.

rozróżnić elementy pożaru oraz rodzaje i źródła zapłonu;

1.

Znajomość potencjalnych przyczyn pożaru w trakcie różnych działań, jak również znajomość klasyfikacji pożarów zgodnie z normą europejską EN lub równoważną.

2.

Znajomość elementów procesu spalania.

3.

Umiejętność zastosowania podstawowych procedur gaszenia pożaru.

7.

rozróżnić i zastosować różne rodzaje gaśnic;

1.

Znajomość różnych cech i klas gaśnic.

2.

Umiejętność zastosowania różnych metod gaszenia pożaru oraz sprzętu gaśniczego i stałych instalacji gaśniczych, na przykład:

klasy gaśnic;

zastosowanie różnych rodzajów gaśnic przenośnych;

wpływ wiatru przy zbliżaniu się do ognia.

8.

udzielić pierwszej pomocy medycznej.

1.

Znajomość ogólnych zasad pierwszej pomocy, w tym sprawdzenie struktury anatomicznej i funkcji organizmu na pokładzie jednostki pływającej po dokonaniu oceny sytuacji.

2.

Umiejętność utrzymania kondycji fizycznej i psychicznej oraz higieny osobistej w przypadku udzielania pierwszej pomocy.

3.

Znajomość odpowiednich środków mających zastosowanie w razie wypadku zgodnie z uznanymi najlepszymi praktykami.

4.

Umiejętność dokonania oceny potrzeb ofiar i oceny zagrożeń dla własnego bezpieczeństwa.

5.

Umiejętność wykonania wymaganych czynności w przypadku sytuacji nadzwyczajnej, w tym:

a)

ułożenie ofiary;

b)

zastosowanie metod resuscytacji;

c)

kontrola krwawienia;

d)

zastosowanie odpowiednich środków z zakresu pierwszej pomocy w przypadku zapaści krążeniowej;

e)

zastosowanie odpowiednich środków w przypadku przypaleń i oparzeń, w tym wypadków spowodowanych przez prąd;

f)

pomoc ofierze i jej transport.

6.

Umiejętność improwizacji w przypadku braku bandaży i materiałów w zestawie ratunkowym.

1.   Nawigacja

1.1.   Kapitan musi być w stanie zaplanować rejs i uprawiać żeglugę na śródlądowych drogach wodnych, co obejmuje umiejętność wyboru najbardziej logicznej, ekonomicznej i ekologicznej trasy żeglugowej, aby dotrzeć do miejsca załadunku i wyładunku, przy uwzględnieniu mających zastosowanie przepisów ruchu i uzgodnionego zestawu przepisów mających zastosowanie w żegludze śródlądowej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

uprawiać żeglugę na europejskich śródlądowych drogach wodnych, w tym przez śluzy i pod mostami, zgodnie z umowami w sprawie żeglugi zawartymi z agentem;

1.

Znajomość krajowych i międzynarodowych dróg wodnych wykorzystywanych w żegludze śródlądowej, położenia geograficznego rzek, kanałów, portów morskich i śródlądowych oraz związku z przepływami ładunków.

2.

Wiedza na temat klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych oraz wymiarów drogi wodnej w odniesieniu do wymiarów jednostki pływającej według Międzynarodowego Forum Transportu, z wykorzystaniem nowoczesnych systemów informacyjnych.

3.

Umiejętność obliczenia stanu wody, głębokości, zanurzenia i wysokości statku nad powierzchnią wody, z wykorzystaniem odpowiednich źródeł informacji.

4.

Umiejętność obliczenia odległości i czasu żeglugi z wykorzystaniem źródeł informacji dotyczących odległości, śluz, ograniczeń oraz prędkości lub czasu żeglugi.

5.

Wiedza na temat odpowiedzialności i ubezpieczenia.

6.

Umiejętność udzielania instrukcji członkom załogi i personelowi pokładowemu w zakresie bezpiecznego wykonywania zadań.

2.

przestrzegać przepisów ruchu żeglugowego na śródlądowych drogach wodnych w celu uniknięcia uszkodzeń i stosować te przepisy;

1.

Znajomość przepisów drogowych, takich jak uzgodniony zestaw przepisów mających zastosowanie w żegludze śródlądowej, odnoszących się do śródlądowej drogi wodnej, którą się żegluje, w celu uniknięcia uszkodzeń (np. kolizji).

2.

Umiejętność stosowania odpowiednich przepisów ruchu mających zastosowanie do drogi wodnej, którą się żegluje.

3.

uwzględnić ekonomiczne i ekologiczne aspekty eksploatacji jednostki pływającej w celu efektywnego wykorzystywania jednostki pływającej i poszanowania środowiska;

1.

Znajomość aspektów środowiskowych podczas żeglugi po śródlądowych drogach wodnych.

2.

Umiejętność prowadzenia zrównoważonej pod względem środowiskowym i oszczędnej żeglugi w odniesieniu do np. efektywności paliwowej, bunkrowania, poziomów emisji, skutków płytkowodzia, przyłączania do systemu zasilania energią elektryczną z lądu i gospodarowania odpadami.

4.

uwzględnić struktury techniczne i profile dróg wodnych oraz stosować środki ostrożności;

1.

Znajomość wpływu konstrukcji inżynieryjnych, profili dróg wodnych i prac ochronnych na nawigację.

2.

Umiejętność nawigowania podczas przepływania przez różne rodzaje śluz i stosowania procedur śluzowania, przechodzenia pod różnymi rodzajami mostów, znajomość profili kanałów i rzek oraz korzystania z „bezpiecznych portów” i portów nocnych.

5.

posługiwać się aktualnymi mapami, komunikatami dla kierowników statków lub marynarzy oraz innymi publikacjami;

1.

Znajomość pomocy nawigacyjnych.

2.

Umiejętność korzystania z pomocy nawigacyjnych w stosownych przypadkach, np. z satelitarnego systemu pozycjonowania.

3.

Umiejętność korzystania z map żeglarskich z uwzględnieniem czynników dotyczących dokładności i odczytu mapy, takich jak data mapy, symbole, sondowanie, opis dna, głębokość i zero mapy (WGS84) oraz korzystanie z międzynarodowych norm dotyczących map, takich jak ECDIS śródlądowy.

4.

Umiejętność korzystania z publikacji dotyczących żeglugi, takich jak komunikaty dla kierowników statków lub marynarzy, w celu gromadzenia niezbędnych informacji niezbędnych do bezpiecznej żeglugi, ustalenia wysokości pływu w dowolnym czasie, uzyskania informacji na temat lodu, wysokiego lub niskiego stanu wód, nabrzeży i wykazu portów.

6.

korzystać z odpowiednich narzędzi nadzoru ruchu i umieć je stosować.

1.

Znajomość sygnałów.

2.

Umiejętność stosowania znaków dziennych i nocnych, takich jak światła, w celu kierowania jednostką pływającą.

Znajomość AIS śródlądowego, ECDIS śródlądowego, elektronicznego raportowania i komunikatów dla kierowników statków lub marynarzy, usług informacji rzecznej, nadzorowanego i nienadzorowanego systemu kontroli ruchu statków (VTS) oraz ich elementów.

3.

Umiejętność korzystania z narzędzi informacji o ruchu.

1.2.   Kapitan musi być w stanie stosować wiedzę na temat mających zastosowanie przepisów dotyczących obsady jednostek pływających, w tym również wiedzę na temat czasu odpoczynku oraz na temat składu załogi pokładowej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapewnić bezpieczną obsadę jednostki pływającej zgodnie z obowiązującymi przepisami, co obejmuje wiedzę na temat czasu odpoczynku oraz na temat składu załogi pokładowej

1.

Znajomość minimalnych wymogów dotyczących obsady załogi oraz obowiązkowych kwalifikacji zawodowych członków załogi i personelu pokładowego.

2.

Znajomość wymogów dotyczących stanu zdrowia i orzeczeń lekarskich członków załogi.

3.

Znajomość procedury administracyjnej dotyczącej rejestrowania danych w żeglarskich książeczkach pracy.

4.

Znajomość mających zastosowanie sposobów eksploatacji i minimalnego czasu odpoczynku.

5.

Znajomość procedury administracyjnej dotyczącej rejestrowania danych w dzienniku pokładowym.

6.

Znajomość przepisów dotyczących czasu pracy.

7.

Znajomość wymogów dotyczących szczególnego zezwolenia.

8.

Znajomość wymogów szczegółowych dotyczących obsady załogi w odniesieniu do statków objętych ADN, statków pasażerskich oraz jednostek pływających napędzanych LNG, w stosownych przypadkach.

9.

Umiejętność udzielenia członkom załogi instrukcji dotyczących czasu rozpoczęcia i zakończenia służby.

1.3.   Kapitan musi być w stanie uprawiać żeglugę i manewrować, zapewniając bezpieczną eksploatację jednostki pływającej we wszystkich warunkach na śródlądowych drogach wodnych, w tym również w sytuacjach dużego natężenia ruchu lub w sytuacjach – gdy inne jednostki pływające przewożą towary niebezpieczne – które wymagają podstawowej wiedzy na temat Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu śródlądowymi drogami wodnymi towarów niebezpiecznych (ADN).

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

prowadzić żeglugę i manewrować, uwzględniając geograficzne, hydrologiczne, meteorologiczne i morfologiczne cechy głównych śródlądowych dróg wodnych;

1.

Znajomość hydrologicznych i morfologicznych cech głównych dróg wodnych, np. zlewni i powierzchniowego działu wodnego, rodzajów rzek w podziale na źródło wody, nachylenia i biegu rzeki, prędkości przepływu i linii nurtu, ludzkiej ingerencji w bieg rzeki.

2.

Znajomość wpływu zjawisk pogodowych na główne śródlądowe drogi wodne, np. prognozy pogody i usług ostrzegawczych, skali Beauforta, okręgowego podziału ostrzeżeń przed wiatrem i burzami z uwzględnieniem takich czynników, jak ciśnienie atmosferyczne, wiatr, obszary wysokiego i niskiego ciśnienia, zachmurzenie, mgła, rodzaje i przejście frontów, ostrzeżenia przed lodem i ostrzeżenia o wysokim poziomie wody.

3.

Umiejętność wykorzystania informacji geograficznych, hydrologicznych, meteorologicznych i morfologicznych.

2.

wydawać polecenia dotyczące cumowania i odcumowania jednostki pływającej oraz przeprowadzenia operacji holowania;

1.

Znajomość wymogów technicznych i dokumentów dotyczących operacji cumowania i holowania.

2.

Umiejętność wszczęcia procedur dotyczących manewru cumowania i odcumowania oraz zapewnienia, aby wyposażenie różnych rodzajów jednostek pływających spełniało wymogi zawarte w świadectwie jednostki pływającej.

3.

Umiejętność komunikowania się z personelem pokładowym, np. korzystania z systemów komunikacyjnych i sygnałów ręcznych.

3.

zapewnić bezpieczny dostęp do jednostki pływającej;

1.

Znajomość wymogów technicznych dotyczących sprzętu zapewniającego dostęp do jednostki pływającej.

2.

Umiejętność zorganizowania bezpiecznego dostępu do jednostki pływającej – niezależnie od tego, czy jest ona w ruchu, zacumowana lub zakotwiczona – oraz zastosowania np. schodów, schodni, łodzi towarzyszącej, sprzętu chroniącego przed upadkiem i oświetlenia.

4.

stosować nowoczesne elektroniczne pomoce nawigacyjne;

1.

Znajomość funkcji i działania pomocy nawigacyjnych.

2.

Znajomość zasad działania, ograniczeń i źródeł błędu pomocy nawigacyjnych.

3.

Umiejętność korzystania z żeglarskich czujników i wskaźników dostarczających informacji nawigacyjnych, np. (różnicowego) globalnego systemu pozycjonowania, położenia, kursu, prędkości, odległości, głębokości, ECDIS śródlądowego, radaru.

4.

Umiejętność korzystania z usług informacji rzecznej (RIS) oraz technologii, np. AIS śródlądowego, ECDIS śródlądowego, elektronicznego raportowania i komunikatów dla kierowników statków, FIS (usług informacji o torach wodnych), TIS (usług informacji o ruchu), TMS (usług zarządzania ruchem), CAS (usług łagodzenia skutków katastrof), ITL (informacji dla logistyki transportu), ILE (informacji dla celów egzekwowania prawa), ST (statystyki), WCHD (opłat żeglugowych i portowych), a także korzystania z informacji dotyczących odległości i głębokości, również w połączeniu z radarem.

5.

Umiejętność wykrycia błędnego przedstawienia informacji i zastosowania metod korygowania.

5.

przestrzegać wymogów technicznych dotyczących żeglugi śródlądowej;

1.

Znajomość struktury i treści obowiązujących wymogów technicznych oraz treści świadectwa jednostki pływającej.

2.

Umiejętność wszczęcia procedur dotyczących kontroli i wydawania świadectw.

6.

uwzględnić wpływ prądu, fal, wiatru i stanu wody na interakcje między jednostkami pływającymi, których kursy się przecinają, które idą wprost na siebie lub się wyprzedzają, jak również wzajemnego oddziaływania statek–ląd (efekt kanałowy);

1.

Znajomość wpływu fal, wiatru i prądu na płynącą, manewrującą lub stojącą jednostkę pływającą, w tym wpływu wiatru, np. wiatru bocznego, podczas manewrowania, również na nadbudówki i inne elementy powyżej poziomu pokładu jednostki pływającej, lub podczas wpływania do portów, śluz i na drugorzędne drogi wodne oraz wypływania z nich.

2.

Znajomość wpływu prądu na płynącą, manewrującą i stojącą jednostkę pływającą na śródlądowych drogach wodnych, takiego jak wpływ prądu np. podczas manewrowania pod prąd lub z prądem bądź pustą lub załadowaną jednostką pływającą oraz przy np. wpływaniu do portów, śluz i na drugorzędne drogi wodne oraz wypływaniu z nich.

3.

Znajomość wpływu ruchu wody podczas żeglowania, manewrowania i postoju, np. wpływu ruchu wody na zanurzenie w zależności od głębokości wody, i umiejętność reagowania na wpływ płytkowodzia, np. poprzez zmniejszenie prędkości żeglowania.

4.

Umiejętność uwzględniania skutków wzajemnego oddziaływania podczas żeglowania, manewrowania oraz postoju na wąskim szlaku żeglownym oraz rozumienia skutków wzajemnego oddziaływania w przypadku pustej lub załadowanej jednostki pływającej.

5.

Znajomość skutków obsługi ładunków oraz warunków sztauowania podczas żeglowania, manewrowania i postoju w odniesieniu do stateczności.

6.

Umiejętność uwzględnienia przegłębienia, kąta przechyłu, zalewania, zasady dźwigni, punktów ciężkości.

7.

korzystać z układów napędowych i sterowniczych, jak również z odpowiednich systemów komunikacyjnych i alarmowych;

1.

Znajomość układów napędowych, kierowniczych i sterowniczych oraz ich wpływu na sterowność.

2.

Umiejętność korzystania z układów napędowych, kierowniczych i sterowniczych.

3.

Znajomość urządzeń kotwicznych.

4.

Umiejętność korzystania z kotwicy w różnych okolicznościach.

5.

Znajomość systemów komunikacyjnych i alarmowych.

6.

W stosownych przypadkach umiejętność wydawania instrukcji w razie alarmu.

8.

uprawiać żeglugę i manewrować również w sytuacjach dużego natężenia ruchu lub w sytuacjach – gdy inne jednostki pływające przewożą towary niebezpieczne – które wymagają podstawowej wiedzy na temat ADN.

1.

Podstawowa znajomość struktury ADN, dokumentów i instrukcji związanych z ADN oraz sygnałów wizualnych wymaganych na mocy ADN.

2.

Umiejętność odnajdywania instrukcji w ADN oraz rozpoznawania oznakowania jednostek pływających podlegających ADN.

1.4.   Kapitan musi być w stanie reagować na sytuacje nadzwyczajne na śródlądowych drogach wodnych.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zastosować środki ostrożności w sytuacjach nadzwyczajnych, gdy celowo doprowadza do sztrandowania jednostki pływającej, aby zapobiec większym uszkodzeniom;

1.

Znajomość płycizn i piaszczystych brzegów, które można wykorzystać do przeprowadzenia sztrandowania jednostki pływającej.

2.

Umiejętność właściwego zastosowania maszyn lub urządzeń kotwicznych w przypadku konieczności przeprowadzenia sztrandowania.

2.

samodzielnie lub korzystając z pomocy – przywrócić pływalność jednostki pływającej osiadłej na mieliźnie;

1.

Znajomość środków, które należy zastosować w przypadku wpłynięcia na mieliznę, w tym tamowania przecieków, oraz działań, które należy podjąć w celu przekierowania jednostki pływającej na szlak żeglowny.

2.

Umiejętność tamowania przecieków oraz przekierowania jednostki pływającej przy pomocy innych jednostek pływających, np. holowników lub pchaczy.

3.

podjąć odpowiednie działania, jeżeli kolizja jest nieuchronna;

1.

Znajomość zasad mających zastosowanie, jeżeli kolizja lub wypadek są nieuchronne.

2.

Umiejętność prowadzenia jednostki pływającej w sytuacji, w której kolizja jest nieuchronna, w taki sposób, aby możliwie ograniczyć szkody dla osób, np. dla pasażerów i członków załogi, oraz dla jednostki pływającej ulegającej kolizji i innej jednostki pływającej, ładunku oraz środowiska.

4.

podjąć odpowiednie działania po kolizji i ocenić szkody.

1.

Znajomość zasad mających zastosowanie po kolizji lub wypadku.

2.

Umiejętność zastosowania odpowiednich środków w przypadku uszkodzenia, kolizji i wpłynięcia na mieliznę, w tym oceny szkód, skontaktowania się z właściwym organem oraz uzyskania pozwolenia na dopłynięcie do miejsca naprawy.

2.   Eksploatacja jednostki pływającej

2.1.   Kapitan musi być w stanie wykorzystywać wiedzę w zakresie budownictwa statków żeglugi śródlądowej oraz metod konstrukcyjnych na potrzeby eksploatacji różnych rodzajów jednostek pływających oraz musi posiadać podstawową wiedzę na temat wymogów technicznych dla statków żeglugi śródlądowej, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 (2).

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przestrzegać zasad budownictwa i konstrukcji statków żeglugi śródlądowej;

1.

Znajomość znaczenia i wpływu wymiarów jednostki pływającej i wymiarów śródlądowej drogi wodnej zgodnie z obowiązującymi zasadami.

2.

Umiejętność eksploatacji jednostek pływających zgodnie z ich wymiarami i obowiązującymi przepisami dotyczącymi konstrukcji.

3.

Umiejętność nadzorowania zgodności jednostki pływającej z obowiązującymi przepisami z uwzględnieniem prac konstrukcyjnych.

2.

rozróżnić metody konstrukcyjne wykorzystane przy budowie jednostek pływających oraz ich zachowanie w wodzie, w szczególności pod względem stateczności i wytrzymałości;

1.

Znajomość cech jednostki pływającej określonych w szkicach konstrukcyjnych różnych rodzajów jednostek pływających i wpływu konstrukcji na zachowanie jednostki pływającej oraz jej stateczność i wytrzymałość.

2.

Znajomość zachowania jednostki pływającej w różnych warunkach i rodzajach środowiska.

3.

Umiejętność nadzorowania stateczności jednostki pływającej i wydawania odpowiednich instrukcji.

3.

rozumieć sposób działania części konstrukcyjnych jednostki pływającej, zapewniać jej niezatapialność i analizować uszkodzenia;

1.

Znajomość kluczowych elementów jednostki pływającej i różnych rodzajów jednostek pływających, w tym podstawowa wiedza na temat wymogów technicznych dla statków żeglugi śródlądowej, o których mowa w dyrektywie (UE) 2016/1629.

2.

Umiejętność monitorowania podstawowych elementów jednostki pływającej w odniesieniu do różnych rodzajów transportu i wydawania odpowiednich instrukcji.

3.

Znajomość konstrukcji wzdłużnej i poprzecznej oraz miejscowych wzmocnień w celu zapobiegania szkodom i przeprowadzania ich analizy.

4.

Umiejętność rozumienia i kontroli funkcji urządzeń oraz wykorzystania różnych ładowni i przedziałów w celu zapobiegania szkodom i przeprowadzania ich analizy.

4.

podejmować działania mające na celu ochronę wodoszczelności jednostki pływającej.

1.

Wiedza na temat wodoszczelności jednostki pływającej.

2.

Umiejętność nadzorowania wodoszczelności jednostki pływającej i wydawania odpowiednich instrukcji.

2.2.   Kapitan musi być w stanie kontrolować i monitorować wyposażenie obowiązkowe, o którym mowa w odpowiednim świadectwie jednostki pływającej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozumieć funkcje wyposażenia jednostki pływającej;

1.

Znajomość wyposażenia obowiązkowego jednostki pływającej.

2.

Umiejętność stosowania i kontrolowania wszystkich urządzeń w odniesieniu do ich funkcji zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz wydawania odpowiednich instrukcji i właściwego nadzorowania.

2.

przestrzegać wymogów szczegółowych dotyczących transportu towarów i przewozu pasażerów.

1.

Znajomość wymogów szczegółowych dotyczących konstrukcji i wyposażenia jednostki pływającej niezbędnych do transportu różnych ładunków i przewozu pasażerów rożnymi rodzajami jednostek pływających zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2.

Umiejętność wydawania odpowiednich instrukcji i właściwego nadzorowania.

3.

Umiejętność wydawania instrukcji i nadzorowania prawidłowego stosowania wymogów wskazanych na świadectwie.

3.   Obsługa ładunków, sztauowanie i transport pasażerski

3.1.   Kapitan musi być w stanie planować i zapewniać bezpieczny załadunek, sztauowanie, zabezpieczenie, wyładunek i opiekę nad ładunkiem w trakcie rejsu.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozumieć stosowne przepisy, kodeksy i normy w zakresie obsługi transportu ładunków obowiązujące na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym;

1.

Znajomość przepisów dotyczących operacji załadunku, wyładunku i transportu obowiązujących na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym.

2.

Stosowanie odpowiednich przepisów i norm w zakresie logistyki i transportu multimodalnego.

2.

sporządzać plany rozmieszczenia i mocowania, w tym znać systemy załadunku ładunków i systemy balastowe służące utrzymaniu poziomu naprężenia kadłuba w dopuszczalnych granicach;

1.

Znajomość ograniczeń eksploatacyjnych i konstrukcyjnych jednostek pływających i zbiornikowców (N, C, G) do przewozu ładunku suchego (np. kontenery).

2.

Umiejętność interpretowania ograniczeń dotyczących momentów zginających i sił ścinających.

3.

Wiedza na temat stosowania oprogramowania dotyczącego sztauowania i stateczności.

4.

Umiejętność sporządzania planów rozmieszczenia i mocowania, w tym stosowania oprogramowania dotyczącego sztauowania i stateczności.

3.

kontrolować procedury załadunku i wyładunku pod kątem bezpieczeństwa transportu;

1.

Znajomość planów rozmieszczenia i mocowania i dostępnych danych ze statku oraz ich wdrażanie.

2.

Umiejętność sztauowania i zabezpieczania ładunku, w tym korzystania z niezbędnego sprzętu do obsługi ładunku i urządzeń do zabezpieczania i mocowania.

3.

Znajomość różnych metod określania masy ładunku na statkach towarowych, zbiornikowcach i innych jednostkach pływających.

4.

Wiedza na temat określania ilości ładunku załadowanego lub rozładowanego oraz obliczania ilości ładunku suchego i płynnego.

5.

Znajomość możliwych negatywnych skutków nieodpowiedniej obsługi ładunków.

6.

Umiejętność stosowania środków technicznych dotyczących obsługi ładunków na jednostkach pływających i w portach lub ich przemieszczania z jednostek pływających i portów oraz środków bezpieczeństwa pracy obowiązujących podczas ich stosowania.

4.

rozróżniać towary i ich właściwości w celu monitorowania i zapewnienia bezpiecznego załadunku towarów zgodnie z planem rozmieszczenia i mocowania.

1.

Umiejętność ustanowienia procedur bezpiecznej obsługi ładunków zgodnie z odpowiednimi przepisami bezpieczeństwa pracy.

2.

Znajomość skutecznej komunikacji i relacji zawodowych ze wszystkimi partnerami zaangażowanymi w procedury załadunku i wyładunku.

3.2.   Kapitan musi być w stanie planować i zapewniać stateczność jednostki pływającej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

mieć świadomość wpływu ładunku i operacji związanych z ładunkiem na przegłębienie i stateczność;

1.

Wiedza na temat wodoszczelności i stateczności w odniesieniu do wszystkich rodzajów ładunków i jednostek pływających.

2.

Umiejętność korzystania z przyrządów w celu skorygowania przegłębienia i stateczności.

2.

sprawdzić pojemność użyteczną jednostki pływającej, korzystać z wykresów stateczności i przegłębienia oraz stosować urządzenia do pomiaru naprężenia, a także korzystać z ABD

(automatycznej bazy danych) do monitorowania realizacji planu rozmieszczenia i mocowania.

1.

Znajomość specjalnego oprogramowania służącego do pomiaru stateczności, przegłębienia i naprężenia.

2.

Umiejętność określenia stateczności i przegłębienia, a także korzystania z tabeli i wykresów naprężenia oraz z urządzeń do pomiaru naprężenia.

3.3.   Kapitan musi być w stanie planować i zapewniać bezpieczny transport pasażerów i opiekę nad nimi w trakcie rejsu, w tym również udzielając bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozumieć stosowne przepisy, kodeksy i normy w zakresie transportu pasażerów obowiązujące na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym;

1.

Znajomość obowiązujących przepisów i konwencji dotyczących transportu pasażerów.

2.

Umiejętność zapewnienia bezpieczeństwa pasażerów w trakcie wchodzenia na pokład i schodzenia z pokładu oraz sprawowania nad nimi opieki w trakcie rejsu, ze szczególnym uwzględnieniem osób potrzebujących wsparcia, a także umiejętność udzielania bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem przewidzianymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

3.

Umiejętność kontrolowania sytuacji w przypadku przecieku, pożaru, wypadnięcia człowieka za burtę, kolizji oraz ewakuacji, w tym umiejętności w zakresie zarządzania kryzysowego i zarządzania tłumem.

2.

organizować regularne ćwiczenia bezpieczeństwa przewidziane w rozkładzie alarmów (bezpieczeństwa) i monitorować ich przebieg, aby zapewnić bezpieczne zachowanie w potencjalnych sytuacjach zagrożenia;

1.

Znajomość obowiązków przewidzianych w przepisach międzynarodowych i krajowych, które wywierają wpływ na bezpieczeństwo statku, pasażerów i załogi.

2.

Umiejętność stosowania metod zarządzania personelem pokładowym i szkolenia tego personelu w zakresie bezpieczeństwa.

3.

Umiejętność udzielania pierwszej pomocy na pokładzie statku.

3.

mieć świadomość wpływu rozkładu masy pasażerów, ich zachowania oraz komunikacji z pasażerami na stateczność statku pasażerskiego;

1.

Znajomość zasad i przepisów dotyczących stateczności.

2.

Umiejętność stosowania odpowiednich środków w zakresie wodoszczelności, w tym wywieranie wpływu na przegłębienie i stateczność statków pasażerskich.

3.

Znajomość konstrukcji statku pod kątem jego przegłębienia i stateczności oraz znajomość działań, jakie należy podjąć w przypadku częściowej utraty pływalności w stanie nienaruszonym/stateczności w stanie uszkodzonym przez statki pasażerskie.

4.

Umiejętność posługiwania się znormalizowanymi zwrotami komunikacyjnymi.

4.

przeprowadzać analizę ryzyka pokładowego związanego z ograniczeniami dostępu dla pasażerów oraz monitorować to ryzyko i opracować skuteczny system ochrony pokładowej, aby wyeliminować przypadki nieuprawnionego dostępu;

1.

Znajomość ograniczeń w zakresie liczby pasażerów wskazanych na certyfikacie bezpieczeństwa statku pasażerskiego i przestrzeganie tych ograniczeń.

2.

Znajomość systemów bezpieczeństwa i ochrony zapobiegających nieuprawnionemu dostępowi.

3.

Umiejętność organizowania systemów wacht (tj. wacht nocnych) pod kątem aspektów związanych z bezpieczeństwem i ochroną.

5.

analizować zgłoszenia przekazywane przez pasażerów (dotyczące np. nieprzewidzianych wydarzeń, przypadków znieważenia, aktów wandalizmu) i odpowiednio na nie reagować.

1.

Znajomość praw pasażerów i zapoznawanie się ze skargami zgłaszanymi przez pasażerów, a także znajomość zagrożeń, na jakie transport pasażerski naraża środowisko.

2.

Umiejętność przeciwdziałania przypadkom zanieczyszczania środowiska przez pasażerów i członków załogi.

3.

Umiejętność odpowiedniego rozpatrywania skarg i zarządzania konfliktami.

4.

Umiejętność komunikowania się z personelem pokładowym i ze wszystkimi stronami.

4.   Technika okrętowa oraz elektryka, elektronika i automatyka

4.1.   Kapitan musi być w stanie planować organizację pracy w zakresie techniki okrętowej oraz elektryki, elektroniki i automatyki.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

obsługiwać silniki główne oraz urządzenia pomocnicze i ich systemy sterowania;

1.

Znajomość obsługi silnika głównego i układów urządzeń pomocniczych.

2.

Znajomość właściwości paliw i smarów.

3.

Znajomość systemów sterowania.

4.

Umiejętność obsługi różnych układów napędowych oraz układów maszyn i urządzeń pomocniczych.

2.

monitorować i nadzorować członków załogi przy obsłudze i konserwacji silników głównych oraz maszyn i urządzeń pomocniczych.

1.

Umiejętność zarządzania załogą w kontekście obsługi i konserwacji urządzeń technicznych.

2.

Umiejętność zarządzania uruchamianiem i wyłączaniem głównego napędu oraz maszyn i urządzeń pomocniczych.

4.2.   Kapitan musi być w stanie monitorować silniki główne oraz maszyny i urządzenia pomocnicze.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

wydawać polecenia dotyczące przygotowania silników głównych oraz maszyn i urządzeń pomocniczych;

1.

Umiejętność wydawania załodze poleceń związanych z przygotowaniem i obsługą głównych i pomocniczych maszyn i urządzeń.

2.

Umiejętność opracowywania i monitorowania realizacji list kontrolnych oraz wydawania poleceń w zakresie prawidłowego sposobu korzystania z takich list kontrolnych.

3.

Umiejętność wydawania załodze poleceń dotyczących zasad, jakich należy przestrzegać przy dokonywaniu przeglądu silnika.

2.

wykrywać awarie i powszechne usterki oraz podejmować działania, aby zapobiec wystąpieniu szkód;

1.

Znajomość metod wykrywania awarii silnika i maszyn.

2.

Umiejętność wykrywania awarii oraz częstych przyczyn błędu lub niewłaściwego postępowania i umiejętność odpowiedniego reagowania na nie.

3.

Umiejętność kierowania działaniami podejmowanymi, aby zapobiec szkodom, lub podejmowania działań służących ograniczeniu szkód.

3.

rozumieć właściwości fizyczne i chemiczne oleju i innych smarów;

1.

Znajomość właściwości wykorzystywanych materiałów.

2.

Umiejętność stosowania oleju i innych smarów zgodnie z ich specyfikacjami.

3.

Umiejętność rozumienia podręczników obsługi maszyn.

4.

Znajomość właściwości eksploatacyjnych urządzeń i układów.

4.

oceniać pracę silnika.

Umiejętność korzystania z podręczników obsługi i interpretowania ich treści w celu oceny pracy silnika i odpowiedniego obsługiwania silników.

4.3.   Kapitan musi być w stanie planować i wydawać polecenia dotyczące pompy i systemu kontroli pracy pomp jednostki pływającej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

monitorować rutynowe działanie pompy oraz systemów pomp balastowych i pomp ładunkowych.

1.

Znajomość systemów pomp i sposobu działania pomp.

2.

Umiejętność zapewnienia monitorowania bezpiecznego działania systemów pomp zęzowych, balastowych i ładunkowych, w tym przekazywanie załodze odpowiednich poleceń, biorąc pod uwagę wpływ efektu powierzchni swobodnej na stateczność.

4.4.   Kapitan musi być w stanie organizować bezpieczne użytkowanie, stosowanie, konserwację i naprawę urządzeń elektrotechnicznych jednostki pływającej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapobiegać potencjalnemu uszkodzeniu urządzeń elektrycznych i elektronicznych na pokładzie;

1.

Dysponowanie wiedzą w dziedzinie elektrotechniki, elektroniki oraz urządzeń elektrycznych i urządzeń zabezpieczających, np. systemów zautomatyzowanych, systemów urządzeń pomiarowych i systemów sterowania, aby zapobiegać wystąpieniu szkód.

2.

Umiejętność stosowania praktyk w zakresie bezpieczeństwa pracy.

2.

testować systemy sterowania i urządzenia pod kątem ich zdolności do wykrywania usterek, a także podejmować działania związane z naprawą i konserwacją elektrycznych lub elektronicznych urządzeń kontrolnych;

1.

Znajomość urządzeń do testowania układów elektrotechnicznych jednostki pływającej.

2.

Umiejętność obsługi, testowania i konserwacji systemów sterowania oraz podejmowania odpowiednich działań związanych z tymi systemami.

3.

wydawać polecenia przed podłączeniem jednostki pływającej do technicznych urządzeń lądowych lub przed jej odłączeniem od takich urządzeń oraz podejmować działania następcze w związku z takim podłączeniem lub odłączeniem.

1.

Znajomość wymogów bezpieczeństwa związanych z obsługą układów elektrycznych.

2.

Znajomość właściwości konstrukcyjnych i operacyjnych pokładowych układów elektrycznych i urządzeń elektrycznych w odniesieniu do urządzeń lądowych.

3.

Umiejętność wydawania poleceń służących zagwarantowaniu bezpiecznego połączenia z lądem w dowolnej chwili oraz umiejętność identyfikacji sytuacji niebezpiecznych związanych z urządzeniami lądowymi.

4.5.   Kapitan musi być w stanie kontrolować bezpieczną konserwację i naprawę urządzeń technicznych.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapewnić odpowiednie korzystanie z narzędzi do konserwacji i naprawy urządzeń technicznych;

1.

Znajomość procedur konserwacji i naprawy urządzeń technicznych.

2.

Umiejętność organizowania bezpiecznych czynności konserwacyjnych i naprawczych przy wykorzystaniu odpowiednich procedur (kontrolnych), urządzeń i oprogramowania oraz umiejętność wydawania poleceń w tym zakresie.

2.

oceniać właściwości i ograniczenia materiałów, a także odpowiednie procedury niezbędne z punktu widzenia konserwacji i naprawy urządzeń technicznych;

1.

Znajomość właściwości materiałów wykorzystywanych do konserwacji i naprawy urządzeń technicznych.

2.

Umiejętność przeprowadzania procedur konserwacji i naprawy urządzeń zgodnie z dostępnymi instrukcjami obsługi.

3.

oceniać dokumentację techniczną i dokumentację wewnętrzną.

1.

Znajomość struktury specyfikacji i dokumentacji technicznej.

2.

Umiejętność sporządzania list kontrolnych dotyczących konserwacji i naprawy urządzeń technicznych.

5.   Konserwacja i naprawa

5.1.   Kapitan musi być w stanie organizować bezpieczną konserwację i naprawę jednostki pływającej oraz jej wyposażenia.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapewnić bezpieczne zachowanie członków załogi korzystających z materiałów i dodatków;

1.

Znajomość bezpiecznych i skutecznych procedur konserwacji i naprawy.

2.

Umiejętność monitorowania i nadzorowania załogi w celu zapewnienia stosowania przez nią odpowiednich środków ostrożności oraz wnoszenia wkładu w przeciwdziałanie zanieczyszczaniu środowiska morskiego.

3.

Umiejętność stosowania i przestrzegania obowiązujących przepisów prawa pracy oraz zasad bezpieczeństwa pracy i zapewniania ich poszanowania.

2.

sporządzać harmonogramy prac, monitorować je oraz zapewniać ich realizację, aby zagwarantować przeprowadzanie prac konserwacyjnych i naprawczych przez członków załogi w niezależny sposób;

1.

Znajomość oszczędnych i skutecznych metod wykonywania prac konserwacyjnych oraz znajomość obowiązujących wymogów prawnych.

2.

Umiejętność skutecznego stosowania (cyfrowych) programów planowania działań konserwacyjnych.

3.

Umiejętność kontrolowania procesu konserwacji i naprawy wewnętrznych i zewnętrznych części jednostki pływającej zgodnie z obowiązującymi wymogami prawnymi, np. za pomocą kart charakterystyki.

4.

Umiejętność zarządzania stanem higieny jednostki pływającej.

5.

Umiejętność organizowania procesu gospodarowania odpadami, biorąc pod uwagę przepisy dotyczące ochrony środowiska, m.in. postanowienia Konwencji w sprawie gromadzenia, składowania i odbioru odpadów w trakcie żeglugi po Renie i śródlądowych drogach wodnych (konwencja CDNI).

6.

Umiejętność opracowania okresowego programu konserwacji jednostki pływającej.

7.

Umiejętność monitorowania i kontrolowania dokumentów technicznych jednostki pływającej i prowadzenia dzienników prac konserwacyjnych.

3.

dokonywać zakupu materiałów i narzędzi z uwzględnieniem ochrony zdrowia i środowiska oraz sprawować kontrolę nad sposobem ich wykorzystywania;

1.

Umiejętność zarządzania zapasami jednostki pływającej.

2.

Umiejętność zorganizowania bezpiecznego środowiska pracy na pokładzie, również w odniesieniu do stosowania materiałów niebezpiecznych do czyszczenia i przeprowadzania prac konserwacyjnych.

3.

Umiejętność sprawdzenia jakości prac naprawczych.

4.

zapewnić wykorzystywanie drutów i lin zgodnie ze specyfikacjami producenta i ich zamierzonym przeznaczeniem.

Umiejętność wydawania załodze poleceń i nadzorowania podejmowanych przez nią działań zgodnie z procedurami wykonywania pracy i ograniczeniami bezpieczeństwa obowiązującymi przy korzystaniu z lin i drutów zgodnie ze świadectwem jednostki pływającej i z kartami charakterystyki.

6.   Komunikacja

6.1.   Kapitan musi być w stanie zarządzać zasobami ludzkimi, zachowywać się w sposób odpowiedzialny społecznie oraz dbać o organizację pracy i szkolenia na pokładzie jednostki pływającej.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

organizować i wspierać działania w zakresie budowania zespołu i szkolić członków załogi w zakresie należytego wykonywania obowiązków pokładowych, w stosownych przypadkach stosując środki dyscyplinarne;

1.

Znajomość technik zarządzania zasobami ludzkimi.

2.

Umiejętność wydawania załodze poleceń w odpowiedni i profesjonalny sposób.

3.

Umiejętność wyjaśnienia poleceń wydawanych załodze.

4.

Umiejętność przekazywania załodze informacji zwrotnych na temat zachowań zawodowych i społecznych na pokładzie.

5.

Umiejętność stosowania technik zarządzania podziałem zadań i obciążeniem pracą, w tym: planowanie i koordynowanie, przydzielanie personelu, zarządzanie w przypadku ograniczeń czasowych i ograniczonych zasobów, wyznaczanie priorytetów.

6.

Umiejętność rozpoznawania zmęczenia i przeciwdziałania zmęczeniu.

2.

wydawać załodze polecenia dotyczące systemów informacyjnych i komunikacyjnych;

1.

Znajomość systemów informacyjnych i komunikacyjnych dostępnych na pokładzie.

2.

Umiejętność wydawania załodze poleceń dotyczących sposobu korzystania z systemów komunikacyjnych, multimedialnych i informatycznych jednostki pływającej.

3.

gromadzenie i przechowywanie danych oraz zarządzanie z nimi zgodnie z przepisami w zakresie ochrony danych osobowych.

1.

Znajomość wszystkich systemów komputerowych jednostki pływającej i korzystanie z tych systemów.

2.

Umiejętność gromadzenia i przechowywania danych zgodnie z obowiązującymi przepisami.

6.2.   Kapitan musi być w stanie zapewniać stale dobrą komunikację, co obejmuje stosowanie znormalizowanych zwrotów komunikacyjnych w sytuacjach, w których występują problemy z komunikacją.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

opisywać okoliczności, posługując się odpowiednią terminologią techniczną i żeglarską;

1.

Umiejętność prawidłowego stosowania odpowiedniej terminologii technicznej i żeglarskiej.

2.

Biegłe opanowanie technik komunikacyjnych.

2.

pozyskiwać, oceniać i wykorzystywać informacje o istotnym znaczeniu dla bezpieczeństwa na pokładzie oraz dla kwestii żeglarsko-technicznych.

1.

Znajomość procedur, które należy stosować we wszystkich przypadkach, w których nadaje się komunikaty informujące o sytuacji nadzwyczajnej, komunikaty informujące o awarii i komunikaty bezpieczeństwa.

2.

Umiejętność posługiwania się znormalizowanymi zwrotami komunikacyjnymi.

6.3   Kapitan musi być w stanie zapewniać zrównoważone i sprzyjające kontaktom społecznym środowisko pracy na pokładzie.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapewniać dobre pod względem społecznym warunki pracy;

1.

Umiejętność pełnienia funkcji lidera przy organizowaniu spotkań zespołu oraz odpowiedniego równoważenia atmosfery społecznej na pokładzie.

2.

Znajomość i świadomość różnic warunkowanych płcią i różnic kulturowych.

3.

Znajomość odpowiednich zasad szkolenia i kształcenia studentów, praktykantów i stażystów.

4.

Umiejętność kierowania studentami, praktykantami i stażystami na różnych poziomach.

5.

Umiejętność stosowania podstawowych zasad i praktyk dotyczących pracy zespołowej, w tym zasad i praktyk w dziedzinie zarządzania konfliktami.

2.

stosować krajowe, europejskie i międzynarodowe prawo socjalne;

1.

Znajomość różnych przepisów krajowego, europejskiego i międzynarodowego prawa socjalnego.

2.

Umiejętność instruowania członków załogi w zakresie stosowania odpowiednich elementów obowiązującego prawa socjalnego.

3.

ściśle przestrzegać zakazu spożywania alkoholu i zażywania środków odurzających oraz odpowiednio reagować w przypadku złamania tego zakazu, podejmować odpowiedzialność i wyjaśniać konsekwencje niewłaściwego zachowania;

1.

Znajomość obowiązujących przepisów dotyczących alkoholu i środków odurzających.

2.

Umiejętność przekazywania informacji na temat obowiązujących przepisów oraz szerzenie wiedzy o ustanowionych w regulaminie przedsiębiorstwa zasadach dotyczących alkoholu i środków odurzających, a także umiejętność zapewnienia przestrzegania tych przepisów i zasad.

3.

Umiejętność odpowiedniego reagowania na przypadku naruszenia przepisów lub regulaminu przedsiębiorstwa.

4.

organizować zaopatrzenie i zarządzać przygotowywaniem posiłków na pokładzie.

1.

Znajomość zasad zdrowego odżywiania.

2.

Umiejętność wydawania członkom załogi poleceń w zakresie planowania i przygotowywania posiłków.

3.

Umiejętność wydawania członkom załogi poleceń dotyczących standardów higieny oraz nadzorowania ich w tym zakresie.

4.

Umiejętność wydawania członkom załogi poleceń w zakresie planowania zakupów.

7.   Zdrowie i bezpieczeństwo, prawa pasażerów oraz ochrona środowiska

7.1.   Kapitan musi być w stanie monitorować obowiązujące wymogi prawne oraz podejmować środki zapewniające bezpieczeństwo życia.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

stosować przepisy obowiązujące na szczeblu krajowym i międzynarodowym oraz podejmować odpowiednie środki ochrony zdrowia i środki służące zapobieganiu wypadkom;

1.

Znajomość przepisów w zakresie ochrony zdrowia i zapobiegania wypadkom.

2.

Umiejętność stosowania procedur bezpieczeństwa w oparciu o obowiązujące przepisy w dziedzinie bezpieczeństwa i warunków pracy.

2.

kontrolować i monitorować ważność świadectwa jednostki pływającej oraz innych dokumentów o istotnym znaczeniu dla jednostki pływającej i jej eksploatacji;

1.

Znajomość przepisów w zakresie okresowych kontroli urządzeń i elementów konstrukcyjnych.

2.

Umiejętność kontrolowania ważności świadectw i innych dokumentów o istotnym znaczeniu dla jednostki pływającej i jej eksploatacji.

3.

zapewnić zgodność z przepisami bezpieczeństwa przy wszelkich pracach poprzez stosowanie odpowiednich środków bezpieczeństwa w celu uniknięcia wypadków;

1.

Znajomość praktyk i procedur w zakresie bezpieczeństwa pracy.

2.

Umiejętność organizowania procedur w zakresie bezpieczeństwa pracy, motywowania członków załogi do stosowania zasad bezpieczeństwa pracy i monitorowania przestrzegania tych zasad przez członków załogi.

4.

kontrolować i monitorować wszystkie środki bezpieczeństwa, jakie należy stosować przy czyszczeniu pomieszczeń zamkniętych, zanim odpowiednie osoby otworzą te pomieszczenia, wejdą do ich wnętrza i przystąpią do ich czyszczenia.

1.

Umiejętność organizowania kontroli bezpieczeństwa i monitorowania procedur bezpieczeństwa w przypadku wejścia członków załogi lub innych osób do pomieszczenia zamkniętego (np. zbiorników balastowych, koferdamów, zbiorników, przestrzeni międzykadłubowych jednostek podwójnokadłubowych), w tym pełnienia wacht.

2.

Umiejętność przeprowadzania oceny ryzyka przed wejściem do pomieszczeń zamkniętych.

3.

Znajomość środków ostrożności, jakie należy zastosować przed wejściem do pomieszczenia zamkniętego oraz w trakcie pracy w pomieszczeniu zamkniętym, np.:

znajomość zagrożeń związanych z pomieszczeniami zamkniętymi,

przeprowadzanie badań atmosfery przed wejściem do takiego pomieszczenia,

kontrola procesu wchodzenia do pomieszczeń zamkniętych,

stosowanie środków zabezpieczających przy wchodzeniu do pomieszczeń zamkniętych,

stosowanie środków ochrony indywidualnej (np. uprzęży bezpieczeństwa i środków ochrony dróg oddechowych),

znajomość zasad pracy w pomieszczeniach zamkniętych.

4.

Umiejętność podejmowania odpowiednich działań w przypadku sytuacji nadzwyczajnej

7.2.   Kapitan musi być w stanie zapewnić ochronę i bezpieczeństwo osób znajdujących się na pokładzie, w tym również udzielając bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem przewidzianymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

korzystać ze środków ratunkowych i stosować procedury ratowania życia w odniesieniu do ofiar i dla własnego bezpieczeństwa;

1.

Znajomość dostępnych urządzeń ratunkowych.

2.

Umiejętność korzystania ze środków ratunkowych i stosowania procedur ratowania życia w odniesieniu do ofiar i dla własnego bezpieczeństwa.

2.

organizować ćwiczenia szkoleniowe w dziedzinie zarządzania kryzysowego dotyczące zachowania w sytuacjach nadzwyczajnych, np. w sytuacji wybuchu pożaru, ostrzeżenia o przecieku, wybuchu, kolizji, wystosowania komunikatu „człowiek za burtą” oraz ewakuacji;

1.

Znajomość procedur stosowanych w sytuacjach nadzwyczajnych.

2.

Umiejętność wydawania członkom załogi poleceń w zakresie procedur stosowanych w sytuacjach nadzwyczajnych.

3.

Umiejętność organizowania okresowych szkoleń dla członków załogi znajdujących się na pokładzie jednostki pływającej na wypadek zaistnienia sytuacji nadzwyczajnej, uwzględniając organizowanie ćwiczeń przeciwpożarowych i ćwiczeń w zakresie ewakuacji z jednostki pływającej.

3.

wydawać polecenia w zakresie środków ochrony przeciwpożarowej, środków ochrony indywidualnej, odpowiednich metod działania, materiałów przeciwpożarowych, masek oddechowych i potencjalnych zastosowań tych urządzeń w sytuacjach nadzwyczajnych;

1.

Znajomość obowiązujących przepisów i regulacji przeciwpożarowych dotyczących korzystania z wyrobów tytoniowych i potencjalnych źródeł zapłonu.

2.

Umiejętność przestrzegania obowiązujących przepisów w zakresie systemów sygnalizacji pożarowej, stałego i przenośnego sprzętu pożarniczego oraz powiązanych urządzeń, np. pomp, sprzętu ratunkowego, sprzętu wykorzystywanego do celów ratownictwa morskiego, środków ochrony indywidualnej i środków łączności.

3.

Umiejętność kontrolowania procesu monitorowania i konserwacji systemów sygnalizacji pożarowej oraz instalacji i urządzeń gaśniczych.

4.

Umiejętność wydawania załodze i personelowi pokładowemu poleceń w zakresie stosowania zasad bezpieczeństwa pracy oraz konserwacji wyposażenia ochrony osobistej i środków ochrony indywidualnej.

4.

udzielać pierwszej pomocy;

1.

Umiejętność działania zgodnie z normami i praktykami w zakresie pierwszej pomocy.

5.

ustanowić skuteczny pokładowy system kontroli środków ratunkowych oraz prawidłowego korzystania ze środków ochrony indywidualnej;

1.

Znajomość przepisów w zakresie środków ratunkowych i bezpiecznych warunków pracy.

2.

Umiejętność utrzymywania i przeprowadzania okresowych kontroli stanu środków ratunkowych, sprzętu pożarniczego oraz innego rodzaju wyposażenia i systemów bezpieczeństwa.

3.

Umiejętność wydawania poleceń mających na celu zachęcenie członków załogi i członków personelu pokładowego do prawidłowego korzystania ze środków ochrony (indywidualnej) oraz objęcie ich nadzorem w tym zakresie.

6.

organizować pomoc dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się.

1.

Znajomość wymogów w zakresie szkoleń oraz instruktażu, o których mowa w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

2.

Umiejętność udzielania i organizowania bezpośredniej pomocy dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się.

7.3.   Kapitan musi być w stanie opracowywać plany postępowania w sytuacjach nadzwyczajnych i plany zabezpieczenia niezatapialności oraz odpowiednio postępować w sytuacjach nadzwyczajnych.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

inicjować przygotowania do realizacji planów ratunkowych opracowanych na wypadek różnego rodzaju sytuacji nadzwyczajnych;

1.

Znajomość różnych rodzajów sytuacji nadzwyczajnych, które mogą wystąpić, np. kolizja, pożar, zalanie, zatonięcie.

2.

Umiejętność sporządzania pokładowych planów awaryjnych zapewniających możliwość reagowania na sytuacje nadzwyczajne oraz umiejętność przydzielania członkom załogi określonych zadań, w tym zadań w obszarze monitorowania i kontroli.

2.

przeprowadzać szkolenia w zakresie metod prewencji pożarowej, metod rozpoznawania pochodzenia ognia i metod gaszenia pożarów stosownie do umiejętności, jakimi dysponują poszczególni członkowie załogi;

1.

Znajomość procedur gaszenia pożarów, ze szczególnym uwzględnieniem taktyki i dowodzenia.

2.

Znajomość metod związanych z wykorzystywaniem wody do gaszenia pożarów i wpływu tych metod na stateczność statku oraz umiejętność podejmowania odpowiednich działań w tym zakresie.

3.

Umiejętność komunikowania się i koordynowania działań w trakcie operacji gaszenia pożarów, w tym komunikowanie się z organizacjami zewnętrznymi i branie aktywnego udziału w operacjach ratunkowych i gaszeniu pożarów.

3.

przeprowadzać szkolenia z korzystania ze środków ratunkowych;

1.

Znajomość specyficznych właściwości i funkcji urządzeń ratowniczych.

2.

Umiejętność wodowania łodzi towarzyszącej i wyciągania jej z wody oraz umiejętność wydawania członkom załogi i personelowi pokładowemu poleceń w zakresie korzystania z łodzi towarzyszącej.

4.

wydawać polecenia dotyczące planów ratunkowych, dróg ewakuacyjnych oraz systemów komunikacji wewnętrznej i systemów alarmowych.

1.

Znajomość przepisów mających zastosowanie do planów ratunkowych i instrukcji bezpieczeństwa.

2.

Umiejętność wydawania poleceń dotyczących planów ratunkowych, dróg ewakuacyjnych oraz systemów komunikacji wewnętrznej i systemów alarmowych.

7.4.   Kapitan musi być w stanie zapewniać zgodność z wymogami ochrony środowiska.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

stosować środki ostrożności w celu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska oraz korzystać z odpowiednich urządzeń;

1.

Znajomość procedur zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska.

2.

Umiejętność stosowania środków ostrożności w celu zapobiegania zanieczyszczeniu środowiska.

3.

Umiejętność stosowania procedur bezpiecznego bunkrowania.

4.

Umiejętność podejmowania działań i wydawania poleceń w przypadku uszkodzenia statku, kolizji i wpłynięcia na mieliznę, z uwzględnieniem tamowania przecieków.

2.

stosować przepisy w zakresie ochrony środowiska;

1.

Znajomość przepisów w zakresie ochrony środowiska.

2.

Umiejętność motywowania członków załogi i personelu pokładowego do podejmowania odpowiednich działań na rzecz zapewnienia ochrony środowiska lub do zachowywania się w sposób przyjazny dla środowiska.

3.

korzystać z wyposażenia i materiałów w sposób oszczędny i ekologiczny;

1.

Znajomość procedur mających na celu zrównoważone użytkowanie zasobów.

2.

Umiejętność wydawania załodze instrukcji dotyczących korzystania z wyposażenia i materiałów w sposób oszczędny i ekologiczny.

4.

wydawać instrukcje dotyczące zrównoważonego unieszkodliwiania odpadów oraz monitorować ten proces.

1.

Znajomość przepisów dotyczących unieszkodliwiania odpadów.

2.

Umiejętność zapewnienia zrównoważonego unieszkodliwiania odpadów oraz wydawania odpowiednich instrukcji członkom załogi i personelowi pokładowemu.

III.   STANDARDY KOMPETENCJI DOTYCZĄCE UPRAWIANIA ŻEGLUGI NA ŚRÓDLĄDOWYCH DROGACH WODNYCH O CHARAKTERZE MORSKIM

1.   Kapitan uprawiający żeglugę na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim musi być w stanie posługiwać się aktualnymi wykresami i mapami, komunikatami dla kierowników statków i marynarzy oraz innymi publikacjami właściwymi dla dróg wodnych o charakterze morskim.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

korzystać z informacji pochodzących z konkretnych źródeł informacji żeglugowej oraz przepisów mających zastosowanie do śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim.

1.

Umiejętność korzystania z map nawigacyjnych i map śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim.

2.

Umiejętność korzystania z map nawigacyjnych i map śródlądowych dróg wodnych o charakterze morskim oraz ich właściwego stosowania w celu uwzględnienia czynników dotyczących dokładności odczytu mapy, takich jak data mapy, symbole, sondowanie, opis dna, głębokość i zero mapy oraz korzystanie z międzynarodowych norm dotyczących map, takich jak ECDIS.

3.

Znajomość nawigacji naziemnej i satelitarnej w celu określenia nawigacji obliczeniowej, pilotażu, współrzędnych, szerokości i długości geodezyjnej, poziomej geodezyjnej podstawy wymiarowej, różnicy szerokości i długości geodezyjnej, odległości i prędkości nad dnem, kierunków geograficznych, kursu, kursu nad dnem, kursu kompasowego skorygowanego o dryf wynikający z kierunku i siły wiatru, kursu i namiaru, wyznaczenia kursu, wyznaczenia kursu z uwzględnieniem wpływu wiatru i prądu, wyznaczenia kursu z uwzględnieniem wpływu prądu i pozycji żeglugowej ustalonej metodą nakresową na trasie oraz namiarów.

4.

Umiejętność korzystania z komunikatów dla kierowników statków i marynarzy oraz innych usług informacyjnych, takich jak locja, wytyczne dotyczące planowania, spis świateł, informacje na temat bezpieczeństwa morskiego (MSI).

5.

Znajomość przepisów o ruchu mających zastosowanie na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim, w tym odpowiednich części Międzynarodowych przepisów o zapobieganiu zderzeniom na morzu.

6.

Znajomość przepisów mających zastosowanie w sytuacjach nadzwyczajnych na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim.

7.

Umiejętność korzystania z urządzeń morskich przewidzianych w przepisach szczegółowych.

2.   Kapitan uprawiający żeglugę na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim musi być w stanie korzystać z pływowych układów odniesienia, prądów, okresów i cykli pływu oraz czasu występowania prądów pływu oraz pływów i wahań w obrębie ujścia.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

uwzględniać pływy, prognozy pływów i prognozy pogody oraz warunki pływowe i pogodowe przed wypłynięciem i w trakcie żeglugi.

1.

Znajomość publikacji i informacji dotyczących przewidywania pływów i prądów, takich jak tablice pływów, przewidywanie pływów w odniesieniu do podporządkowanych stacji pływowych, informacje na temat lodu, wysokiego/niskiego stanu wód, nabrzeży i wykazów portowych w celu określenia stanu wody, kierunku i siły prądu i oraz dostępnej głębokości.

2.

Znajomość wpływu warunków pogodowych, ukształtowania lądu i innych czynników na prądy pływowe.

3.

Umiejętność określenia wpływu poziomu pływu, prądu, warunków pogodowych i fal na planowany rejs w celu zapewnienia bezpiecznej żeglugi.

3.   Kapitan uprawiający żeglugę na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim musi być w stanie posługiwać się sygnałami SIGNI (Signalisation de voies de Navigation Intérieure) oraz IALA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Służb Oznakowania Nawigacyjnego) na potrzeby bezpiecznej żeglugi na śródlądowych drogach wodnych o charakterze morskim.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

posługiwać się sygnałami SIGNI (Signalisation de voies de Navigation Intérieure) oraz IALA (Międzynarodowe Stowarzyszenie Służb Oznakowania Nawigacyjnego) lub innymi lokalnymi systemami znakowania i systemami sygnałów.

1.

Znajomość systemów oznakowania nawigacyjnego, systemów IALA, region A, systemów znakowania i systemów sygnałów, takich jak kierunek oznakowania nawigacyjnego, numerowanie, znakowanie obiektów i nadbudówek, oznaczenia boczne i kardynalne, boje oznaczające rozwidlenia, znaki dodatkowe, oznaczenia punktów niebezpiecznych i przeszkód, znakowanie przebiegu szlaku żeglownego, a także kanałów, wejść do portów, oznakowania nawigacyjnego i oświetlenia oraz cech oświetlenia.

2.

Umiejętność korzystania z systemów znakowania i systemów sygnałów w celu określenia właściwej pozycji jednostki pływającej na drodze wodnej w świetle lokalnych okoliczności i warunków.

IV.   STANDARDY KOMPETENCJI DOTYCZĄCE UPRAWIANIA ŻEGLUGI Z POMOCĄ RADARU

1.   Kapitan uprawiający żeglugę z pomocą radaru musi być w stanie podejmować przed wypłynięciem odpowiednie działania w odniesieniu do uprawiania żeglugi z pomocą radaru.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przygotować rozpoczęcie rejsu i korzystać z radarowych instalacji nawigacyjnych oraz wskaźników prędkości zwrotu do celów nawigacji, zwłaszcza w warunkach ograniczonej widoczności.

1.

Ogólna znajomość fal radiowych i znajomość zasad obsługi radaru, a w szczególności

prędkości rozchodzenia się fal radiowych;

odbicia fal radiowych;

kluczowych parametrów radarowych instalacji nawigacyjnych (zakresu częstotliwości roboczej, mocy przesyłowej, czasu trwania impulsu, częstotliwości obrotów anteny, cech anteny, wymiarów wyświetlacza i skali zasięgu, minimalnego zasięgu, rozdzielczości radialnej i azymutowej itp.).

2.

Ogólna znajomość zasad działania wskaźników prędkości zwrotu i ich zastosowania.

3.

Umiejętność włączenia, regulacji i kontroli radarowych instalacji nawigacyjnych, przy użyciu takich funkcji jak strojenie, wzmocnienie, jasność, radar włączony/pogotowie, zakres, a także umiejętność stosowania wskaźników prędkości zwrotu w żegludze śródlądowej oraz umiejętność zapewnienia ich właściwego użytkowania.

2.   Kapitan uprawiający żeglugę z pomocą radaru musi być w stanie interpretować wyświetlane obrazy radarowe i analizować informacje dostarczane przez radar.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

właściwie interpretować wyświetlane obrazy radarowe w odniesieniu do położenia własnej jednostki pływającej i innych jednostek pływających;

1.

Umiejętność interpretowania wyświetlanych obrazów radarowych przez prawidłowe określenie

położenia anteny na wyświetlaczu oraz linii kursu;

wyznaczenie pozycji, kursu i kierunku skrętu własnej jednostki pływającej;

określenie odległości i zasięgu.

2.

Umiejętność interpretacji zachowania innych uczestników ruchu (stojących jednostek pływających, jednostek pływających nadpływających z przeciwka i jednostek pływających płynących w tym samym kierunku).

2.

analizować inne informacje dostarczane przez radar.

1.

Umiejętność analizowania informacji dostarczanych przez radar, takich jak linia kursu (HL), elektroniczna linia namiarowa (EBL), kręgi stałe i kręgi ruchome (VRM), szlaki celu, decentracja, linie równoległe (P-lines), oraz umiejętność wyjaśnienia obrazu radarowego.

2.

Znajomość ograniczeń informacji dostarczanych przez radarowe instalacje nawigacyjne.

3.

Umiejętność interpretowania obiektów nieruchomych i ruchomych wyświetlanych na radarze.

3.   Kapitan uprawiający żeglugę z pomocą radaru musi być w stanie ograniczać zakłócenia pochodzące z różnych źródeł.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

identyfikować i ograniczać zakłócenia pochodzące z własnej jednostki pływającej;

1.

Znajomość zakłóceń, które mogą być spowodowane przerwaniem lub rozszczepieniem wiązki wysyłanej z anteny, efektem zacienienia (strefy martwe) lub wielokrotnymi odbiciami (np. na obszarze przedziałów ładunkowych).

2.

Umiejętność podejmowania działań mających na celu ograniczenie zakłóceń pochodzących z własnej jednostki pływającej.

2.

identyfikować i ograniczać zakłócenia pochodzące ze środowiska;

1.

Znajomość zakłóceń wywoływanych przez deszcz lub fale, pola rozproszone (np. mosty), wielokrotne odbicia, fałszywe/fantomowe echa, przewody elektroenergetyczne, efekty zacienienia i efekty propagacji wielodrogowej.

2.

Umiejętność podejmowania działań mających na celu ograniczenie zakłóceń pochodzących ze środowiska, z wykorzystaniem rozróżnialnika (Anti-Rain Clutter FTC)) i ZRW (Anti-Sea Clutter (STC)).

3.

identyfikować i ograniczać zakłócenia pochodzące z innych radarowych instalacji nawigacyjnych.

1.

Świadomość występowania zakłóceń wywoływanych przez inne radarowe instalacje nawigacyjne.

2.

Umiejętność podejmowania działań mających na celu wyeliminowane zakłóceń pochodzących z innych radarowych instalacji nawigacyjnych (tłumienie zakłóceń interferencyjnych (interference rejection, IR)).

4.   Kapitan uprawiający żeglugę z pomocą radaru musi być w stanie uprawiać żeglugę z pomocą radaru, uwzględniając uzgodniony zestaw przepisów mających zastosowanie w żegludze śródlądowej zgodnie z przepisami określającymi wymogi dotyczące uprawiania żeglugi z pomocą radaru (takie jak wymogi dotyczące obsady załogi lub wymogi techniczne dotyczące statków).

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

stosować zasady regulujące korzystanie z radaru.

1.

Znajomość przepisów szczegółowych dotyczących korzystania z radaru zawartych w uzgodnionym zestawie przepisów mających zastosowanie w żegludze śródlądowej oraz w mających zastosowanie przepisach porządkowych (dotyczących np. uprawiania żeglugi w sytuacjach ograniczonej widoczności, korzystania z radaru w przypadku, gdy widoczność nie jest ograniczona, i obowiązku korzystania z radaru podczas uprawiania żeglugi), korzystania z bardzo wysokiej częstotliwości, sygnałów dźwiękowych i wytyczonego kursu do sterowania.

2.

Znajomość wymogów technicznych jednostki pływającej, na której stosowane są radarowe instalacje nawigacyjne, zgodnie z obowiązującymi wymogami technicznymi, takimi jak ES-TRIN (norma europejska ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej).

3.

Umiejętność prawidłowego korzystania z radarowej instalacji nawigacyjnej, wskaźników prędkości zwrotu oraz ECDIS śródlądowego w połączeniu z radarem.

4.

Znajomość wymogów dotyczących załogi w sytuacjach ograniczonej widoczności i dobrej widoczności.

5.

Umiejętność odpowiedniego przydzielania zadań członkom załogi i wydawania odpowiednich poleceń.

5.   Kapitan uprawiający żeglugę z pomocą radaru musi być w stanie prawidłowo postępować w szczególnych okolicznościach, takich jak: duże natężenie ruchu, awarie urządzeń, sytuacje niebezpieczne.

Kapitan musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

odpowiednio reagować w wyjątkowych okolicznościach, takich jak duże natężenie ruchu, awaria urządzeń oraz inne niejasne lub niebezpieczne sytuacje związane z ruchem.

1.

Wiedza na temat możliwości reagowania w przypadku dużego natężenia ruchu.

2.

Umiejętność podejmowania odpowiednich działań w przypadku dużego natężenia ruchu.

3.

Znajomość środków zaradczych i odpowiednich wzorców reagowania w przypadku awarii urządzeń.

4.

Umiejętność reagowania w przypadku awarii urządzeń.

5.

Wiedza na temat możliwych działań, które należy podjąć w przypadku jakiejkolwiek niejasnej lub niebezpiecznej sytuacji związanej z ruchem.

6.

Umiejętność reagowania w przypadku jakiejkolwiek niejasnej lub niebezpiecznej sytuacji związanej z ruchem.

V.   STANDARDY KOMPETENCJI DOTYCZĄCE EKSPERTÓW W DZIEDZINIE ŻEGLUGI PASAŻERSKIEJ

1.   Ekspert musi być w stanie organizować korzystanie z urządzeń ratunkowych na pokładzie statków pasażerskich.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

organizować korzystanie z urządzeń ratunkowych.

1.

Znajomość planów kontroli bezpieczeństwa, w tym:

instrukcji bezpieczeństwa i planu bezpieczeństwa;

planu i procedur na wypadek sytuacji nadzwyczajnych.

2.

Znajomość urządzeń ratunkowych oraz ich funkcji i umiejętność zademonstrowania korzystania z urządzeń ratunkowych.

3.

Znajomość obszarów dostępnych dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się.

4.

Umiejętność zademonstrowania korzystania z urządzeń ratunkowych dla pasażerów, w tym osób o ograniczonej możliwości poruszania się.

2.   Ekspert musi być w stanie przestrzegać instrukcji bezpieczeństwa i podejmować niezbędne działania służące ogólnej ochronie pasażerów, zwłaszcza w przypadku sytuacji nadzwyczajnej (na przykład ewakuacji, uszkodzenia, kolizji, wpłynięcia na mieliznę, pożaru, wybuchu lub innych sytuacji, które mogą spowodować panikę), w tym również udzielając bezpośredniej pomocy osobom niepełnosprawnym i osobom o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z wymogami w zakresie szkoleń oraz z instruktażem przewidzianymi w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

stosować instrukcje bezpieczeństwa;

1.

Umiejętność monitorowania systemów i wyposażenia bezpieczeństwa oraz organizowania kontroli i sprawdzania wyposażenia bezpieczeństwa statków pasażerskich, w tym aparatów oddechowych.

2.

Umiejętność przeprowadzania ćwiczeń na wypadek sytuacji nadzwyczajnych.

3.

Umiejętność wydawania poleceń członkom załogi i personelowi pokładowemu, którzy zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa pełnią określoną rolę, w zakresie korzystania w sytuacjach nadzwyczajnych z urządzeń ratunkowych, dróg ewakuacyjnych, miejsc zbiórki i miejsc ewakuacji.

4.

Umiejętność udzielenia pasażerom informacji na początku rejsu na temat regulaminu i treści planu bezpieczeństwa.

2.

stosować niezbędne środki mające na celu ogólną ochronę pasażerów oraz ich ochronę w sytuacjach nadzwyczajnych;

1.

Umiejętność wdrożenia planów przewidzianych w instrukcji bezpieczeństwa na wypadek ewakuacji części statku lub całego statku, z uwzględnieniem różnych sytuacji nadzwyczajnych (np. dym, pożar, wyciek, zagrożenie dla stateczności statku oraz zagrożenia wynikające z ładunku przewożonego na pokładzie).

2.

Znajomość zasad zarządzania kryzysowego oraz zarządzania tłumem i konfliktami.

3.

Umiejętność udzielania niezbędnych informacji kapitanowi, pasażerom i zewnętrznym służbom ratowniczym.

3.

udzielić pomocy i wydać polecenia, tak aby osoby niepełnosprawne i osoby o ograniczonej możliwości poruszania się mogły bezpiecznie wejść na pokład, przebywać na pokładzie i zejść z pokładu.

1.

Wiedza na temat dostępności statku, miejsc na pokładzie odpowiednich dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się, w tym wiedza na temat szczególnych potrzeb takich osób dotyczących np. dróg ewakuacyjnych, oraz umiejętność właściwego wskazania takich miejsc w planach bezpieczeństwa.

2.

Umiejętność wdrożenia przepisów dotyczących niedyskryminacyjnego dostępu i planów zawartych w instrukcji bezpieczeństwa dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej możliwości poruszania się oraz wszystkich wymogów w zakresie szkoleń, o których mowa w załączniku IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

3.   Ekspert musi być w stanie komunikować się w języku angielskim na poziomie podstawowym.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

komunikować się w sprawie kwestii związanych z bezpieczeństwem w języku angielskim na poziomie podstawowym.

1.

Znajomość słownictwa języka angielskiego na poziomie podstawowym i należyte wymawianie zwrotów stosowanych do udzielania informacji wszystkim osobom znajdującym się na pokładzie w sytuacjach standardowych oraz do ostrzegania ich i kierowania nimi w sytuacjach nadzwyczajnych.

2.

Umiejętność posługiwania się słownictwem języka angielskiego na poziomie podstawowym i należyte wymawianie zwrotów stosowanych do udzielania informacji wszystkim osobom znajdującym się na pokładzie w sytuacjach standardowych oraz do ostrzegania ich i kierowania nimi w sytuacjach nadzwyczajnych.

4.   Ekspert musi być w stanie spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (UE) nr 1177/2010.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

udzielić pasażerom pomocy w zakresie praw pasażerów.

1.

Znajomość przepisów dotyczących przewozów drogą wodną śródlądową ustanowionych rozporządzeniem (UE) nr 1177/2010, w szczególności w odniesieniu do niedyskryminacji pasażerów w zakresie warunków przewozu oferowanych przez przewoźników, praw pasażerów w przypadkach odwołania lub opóźnienia usługi, minimalnych informacji udostępnianych pasażerom, rozpatrywania skarg oraz ogólnych zasad dotyczących egzekwowania przepisów.

2.

Umiejętność informowania pasażerów o obowiązujących prawach pasażerów.

3.

Umiejętność wdrożenia obowiązujących procedur w celu zapewnienia dostępu i udzielenia profesjonalnej pomocy.

VI.   STANDARDY KOMPETENCJI DOTYCZĄCE EKSPERTÓW W DZIEDZINIE SKROPLONEGO GAZU ZIEMNEGO (LNG)

1.   Ekspert musi być w stanie zapewniać zgodność z przepisami i standardami mającymi zastosowanie do jednostek pływających napędzanych LNG, a także z innymi odpowiednimi regulacjami dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

zapewniać zgodność z odpowiednimi przepisami i standardami mającymi zastosowanie do jednostek pływających napędzanych LNG;

1.

Znajomość przepisów dotyczących jednostek pływających napędzanych LNG, takich jak odpowiednie przepisy porządkowe, stosowne przepisy w zakresie wymogów technicznych i ADN.

2.

Znajomość regulaminu instytucji klasyfikacyjnej.

3.

Umiejętność kierowania operacjami przeprowadzanymi przez członków załogi w celu zapewnienia zgodności z przepisami i standardami mającymi zastosowanie do jednostek pływających wykorzystujących LNG jako paliwo na pokładzie jednostki pływającej, a w szczególności z procedurą bunkrowania, oraz monitorowania tych operacji.

2.

zapewniać zgodność z innymi odpowiednimi przepisami dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa podczas uprawiania żeglugi i cumowania.

1.

Znajomość odpowiednich przepisów dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa, w tym odpowiednich lokalnych wymogów i zezwoleń, w szczególności na obszarach portowych.

2.

Umiejętność kierowania operacjami przeprowadzanymi przez członków załogi w celu zapewnienia zgodności z innymi odpowiednimi przepisami dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa oraz monitorowania tych operacji.

2.   Ekspert musi być świadomy określonych kwestii wymagających uwagi w związku z LNG, rozumieć zagrożenia i zarządzać nimi.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

rozumieć określone kwestie wymagające uwagi w związku ze szczególnymi cechami LNG;

1.

Znajomość definicji, składu i cech jakościowych LNG, karty charakterystyki (SDS): właściwości i cech fizycznych produktu oraz cech środowiskowych.

2.

Znajomość odpowiedniej temperatury przechowywania, temperatury zapłonu, granic wybuchowości i charakterystyki ciśnienia, temperatur krytycznych, powiązanych zagrożeń, warunków atmosferycznych, właściwości kriogenicznych, zachowania się LNG w kontakcie z powietrzem, a także odparowanym i obojętnym gazem, np. azotem.

2.

rozumieć zagrożenia i zarządzać nimi.

1.

Znajomość planów bezpieczeństwa, zagrożeń i ryzyka, w tym znajomość rozkładu alarmów i związanych z nim zadań w zakresie bezpieczeństwa.

2.

Umiejętność zarządzania ryzykiem, dokumentowania bezpieczeństwa na pokładzie (w tym planu bezpieczeństwa i instrukcji bezpieczeństwa), przeprowadzania oceny niebezpiecznych miejsc i stanu bezpieczeństwa przeciwpożarowego oraz ich kontrolowania, a także umiejętność korzystania ze środków ochrony indywidualnej.

3.   Ekspert musi być w stanie w bezpieczny sposób obsługiwać systemy specyficzne dla LNG.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

w bezpieczny sposób obsługiwać systemy specyficzne dla LNG na pokładzie oraz połączone z systemami pokładowymi.

1.

Znajomość technicznych aspektów systemu LNG, takich jak:

konfiguracja ogólna i instrukcja obsługi,

system bunkrowania LNG,

urządzenia służące do kontrolowania wycieków,

system bezpiecznego przechowywania LNG,

system obróbki gazu,

system przewodów rurowych LNG,

system zasilania gazem,

koncepcja siłowni,

instalacja wentylacyjna,

temperatura i ciśnienie (sposób odczytywania wykresu rozkładu temperatur i ciśnień),

zawory (w szczególności główny zawór paliwa gazowego), zawór nadmiarowy ciśnieniowy,

systemy kontroli, nadzoru i bezpieczeństwa, alarmy, wykrywanie gazu i łącznik suchego rozłączania.

2.

Umiejętność przedstawienia sposobu działania LNG, odczytywanie poziomu ciśnienia i temperatury, obsługiwanie systemów strippingu, systemów uszczelniających, systemów dostaw gazu, wentylacji, systemów rurowych i systemów bezpieczeństwa, systemów zaworów oraz zarządzanie stratami LNG wskutek wyparowania.

4.   Ekspert musi być w stanie zapewniać regularne kontrole systemu LNG.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przeprowadzać i monitorować regularne kontrole systemu LNG.

1.

Umiejętność konserwacji i monitorowania systemu LNG.

2.

Wiedza na temat ewentualnych awarii i alarmów.

3.

Umiejętność przeprowadzania codziennej konserwacji, cotygodniowej konserwacji, regularnej okresowej konserwacji, naprawiania awarii i dokumentowania prac konserwacyjnych.

5.   Ekspert musi być w stanie przeprowadzać bunkrowanie LNG w bezpieczny i kontrolowany sposób.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przeprowadzać i monitorować procedury bunkrowania w bezpieczny sposób.

1.

Znajomość:

oznaczeń identyfikacyjnych zgodnych z odpowiednimi przepisami porządkowymi i portowymi,

warunków podpływania do nabrzeża i cumowania do celów bunkrowania,

procedury bunkrowania LNG,

oczyszczania systemu LNG,

stosownych list kontrolnych i świadectw dostaw,

środków bezpieczeństwa dotyczących bunkrowania i procedur ewakuacji.

2.

Umiejętność inicjowania i monitorowania przebiegu procedur bunkrowania, w tym podejmowanie środków służących zagwarantowaniu bezpiecznego cumowania oraz prawidłowego ułożenia przewodów i rur, aby uniknąć przecieku, a także podejmowanie środków w celu bezpiecznego odcięcia połączenia z systemem bunkrowania LNG w dowolnym momencie.

3.

Umiejętność zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami dotyczącymi strefy bezpieczeństwa.

4.

Umiejętność zgłaszania rozpoczęcia procedury bunkrowania i bezpiecznego przeprowadzania bunkrowania zgodnie z instrukcją, w tym monitorowania ciśnienia, temperatury i poziomu LNG w zbiornikach.

5.

Umiejętność czyszczenia systemów rur, zamykania zaworów i odłączania jednostki pływającej od instalacji bunkrowania oraz zgłaszania zakończenia procedury po bunkrowaniu.

6.   Ekspert musi być w stanie przygotować system LNG na potrzeby konserwacji jednostki pływającej.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

przygotować system LNG na potrzeby konserwacji jednostki pływającej i ponownego wykorzystania.

1.

Znajomość odpowiednich procedur oczyszczania, takich jak osuszanie i płukania systemu LNG przed pobytem w stoczni.

2.

Umiejętność przeprowadzenia:

zobojętniania systemu LNG,

procedury osuszania zbiornika paliwa LNG,

pierwszego napełnienia zbiornika paliwa LNG (suszenie i chłodzenie),

wprowadzenia do eksploatacji po pobycie w stoczni.

7.   Ekspert musi być w stanie prawidłowo postępować w sytuacjach nadzwyczajnych związanych z LNG.

Ekspert musi być w stanie:

KOLUMNA 1

KOMPETENCJE

KOLUMNA 2

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

1.

odpowiednio reagować w sytuacjach nadzwyczajnych (takich jak wycieki i przecieki LNG, kontakt substancji o niskiej temperaturze ze skórą, pożar, incydenty związane z transportem towarów niebezpiecznych stwarzających szczególne zagrożenie lub wpłynięcie jednostki pływającej na mieliznę).

1.

Znajomość środków nadzwyczajnych oraz pokładowej dokumentacji dotyczącej bezpieczeństwa (w tym planu i instrukcji bezpieczeństwa).

2.

Umiejętność odpowiedniego reagowania w sytuacjach nadzwyczajnych, takich jak:

wyciek LNG na pokładzie,

kontakt LNG ze skórą,

wyciek LNG w pomieszczeniach zamkniętych (np. w siłowniach),

wyciek LNG lub wyciek gazu ziemnego w przestrzeniach między dwiema barierami (np. w przestrzeni rozdzielającej podwójne ściany zbiorników paliwa, w przestrzeni pomiędzy ścianami rur dwuściennych),

wybuch pożaru w pobliżu zbiorników paliwa LNG lub w siłowni,

wzrost ciśnienia w systemie przewodów rurowych po aktywacji awaryjnego systemu odcinania dopływu paliwa w sytuacji nieuchronnego uwolnienia gazu lub odpowietrzenia.

3.

Znajomość szczególnych zagrożeń związanych z transportem towarów niebezpiecznych oraz wpłynięciem jednostki pływającej na mieliznę lub kolizją.

4.

Umiejętność podejmowania odpowiednich działań w sytuacjach nadzwyczajnych oraz podejmowania nadzwyczajnych środków zdalnego nadzoru, np. odpowiednie kontrolowanie pożaru wywołanego zapaleniem się LNG, pożaru powierzchniowego, pożaru strumieniowego i pożaru błyskawicznego.


(1)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1177/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. o prawach pasażerów podróżujących drogą morską i drogą wodną śródlądową oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz.U. L 334 z 17.12.2010, s. 1).

(2)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1629 z dnia 14 września 2016 r. ustanawiająca wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej, zmieniająca dyrektywę 2009/100/WE i uchylająca dyrektywę 2006/87/WE (Dz.U. L 252 z 16.9.2016, s. 118).


ZAŁĄCZNIK II

STANDARDY DOTYCZĄCE EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH

I.   STANDARDY DOTYCZĄCE EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH W CELU UZYSKANIA SZCZEGÓLNEGO ZEZWOLENIA NA UPRAWIANIE ŻEGLUGI Z POMOCĄ RADARU

1.   Konkretne kompetencje i sytuacje, w których przeprowadza się ocenę

Egzaminatorzy samodzielnie decydują o treści poszczególnych elementów egzaminu.

Egzaminatorzy muszą sprawdzić elementy 1–16 i co najmniej jeden z elementów 17–19. W ramach każdego elementu wnioskodawcy muszą uzyskać co najmniej 7 na 10 możliwych punktów.

Nr

Kompetencje

Element egzaminu

1

1.1.

uruchamianie, regulacja i kontrola działania radarowych instalacji nawigacyjnych;

2

1.1.

uruchamianie, regulacja i kontrola działania wskaźnika prędkości zwrotu;

3

1.1.

prawidłowa interpretacja wyświetlanego obrazu radarowego poprzez odpowiednie ustawienie zasięgu, rozdzielczości, jasności, mocy, kontrastu i innych podłączonych przyrządów, a także wypośrodkowywanie i dostrajanie;

4

1.1.

wykorzystywanie wskaźnika prędkości zwrotu np. poprzez ustawienie prędkości zwrotu odpowiednio do maksymalnej prędkości zwrotu jednostki pływającej;

5

2.1

ustalanie położenia anteny na ekranie i wytyczanie linii kursu, ustalanie położenia, kursu i kierunku skrętu własnej jednostki pływającej oraz ustalanie odległości i zasięgu;

6

2.1

interpretacja zachowania innych uczestników ruchu (stojących jednostek pływających, jednostek pływających nadpływających z przeciwka i jednostek pływających płynących w tym samym kierunku);

7

2.2

analizowanie informacji dostarczanych przez radar, takich jak linia kursu, elektroniczna linia namiarowa, kręgi stałe i kręgi ruchome, szlaki celu, decentracja oraz linie równoległe, oraz umiejętność objaśnienia obrazu radarowego;

8

3.1

zmniejszanie zakłóceń generowanych przez własną jednostkę pływającą poprzez sprawdzenie anteny i ograniczenie cieni oraz wielokrotnego odbicia, np. na obszarze ładowni;

9

3.2

podejmowanie działań w celu zmniejszenia zakłóceń środowiskowych poprzez ograniczanie wpływu deszczu i fal, prawidłowe radzenie sobie z rozproszonymi polami (np. wywoływanymi obecnością mostów), fałszywymi/fantomowymi echami emitowanymi przez linie i przewody elektroenergetyczne, a także efektami zacienienia i efektami propagacji wielodrogowej;

10

3.3

umiejętność eliminowania zakłóceń pochodzących z innych radarowych instalacji nawigacyjnych poprzez ich tłumienie (IR);

11

4.1.

prawidłowe przydzielanie zadań członkom załogi pokładowej;

12

4.1.

zapewnianie współpracy między sternikiem a osobą korzystającą z radarowej instalacji nawigacyjnej stosownie do stopnia widoczności i konstrukcji sterówki;

13

4.1

korzystanie ze wskaźników prędkości zwrotu i ECDIS śródlądowego lub podobnych metod obrazowania w połączeniu z radarem;

14

4.1.

podejmowanie działań zgodnie z obowiązującymi przepisami porządkowymi w sytuacji ograniczonej i dobrej widoczności;

15

4.1.

korzystanie z radia, posługiwanie się sygnałami dźwiękowymi oraz wytyczanie kursu na podstawie informacji uzyskanych za pośrednictwem radaru;

16

4.1.

wydawanie komend sternikowi, w tym sprawdzanie, czy dysponuje on wymaganą wiedzą i wymaganymi umiejętnościami;

17

5.1

podejmowanie odpowiednich działań w sytuacji dużego natężenia ruchu;

18

5.1.

podejmowanie odpowiednich działań w przypadku awarii urządzeń;

19

5.1.

odpowiednie reagowanie na niejasne lub niebezpieczne sytuacje związane z ruchem.

2.   Wymogi techniczne dotyczące jednostek pływających wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego

W odniesieniu do jednostek pływających wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego stosuje się przepisy art. 2 dyrektywy (UE) 2017/2397.

Jednostka pływająca wykorzystywana w ramach egzaminu praktycznego do sprawdzenia kompetencji kapitana w zakresie uprawiania żeglugi z pomocą radaru musi spełniać wymogi techniczne przewidziane w art. 7.06 normy ES-TRIN 2017/1 (1). Jednostka pływająca musi być wyposażona w działający ECDIS śródlądowy lub porównywalne urządzenie zapewniające możliwość obrazowania map elektronicznych.

II.   STANDARDY PRZEPROWADZANIA EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH DLA OSÓB CHCĄCYCH UZYSKAĆ ŚWIADECTWO KWALIFIKACJI EKSPERTA W DZIEDZINIE ŻEGLUGI PASAŻERSKIEJ

1.   Konkretne kompetencje i sytuacje, w których przeprowadza się ocenę

Egzaminatorzy samodzielnie decydują o treści poszczególnych elementów egzaminu.

Egzaminatorzy muszą sprawdzić 11 spośród 14 elementów kategorii I, o ile przeprowadzą również ocenę elementu 16 i elementu 20.

Egzaminatorzy muszą sprawdzić 7 spośród 8 elementów kategorii II.

Wnioskodawcy mogą uzyskać maksymalnie 10 punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu.

W przypadku elementów kategorii I wnioskodawcy muszą uzyskać co najmniej 7 na 10 możliwych punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu. W przypadku elementów kategorii II wnioskodawcy muszą uzyskać łącznie co najmniej 45 punktów.

Nr

Kompetencje

Elementy egzaminu

Kategoria I–II

1

1.1.

demonstrowanie pasażerom sposobu korzystania z kół ratunkowych;

I

2

1.1.

demonstrowanie pasażerom, członkom załogi pokładowej i personelowi pokładowemu sposobu korzystania z kamizelek ratunkowych oraz demonstrowanie osobom niepełniącym funkcji przewidzianych w instrukcji bezpieczeństwa sposobu korzystania z określonych rodzajów urządzeń ratunkowych;

I

3

1.1.

demonstrowanie prawidłowego sposobu korzystania z odpowiedniego sprzętu do ewakuacji na płytkie wody, na brzeg lub na inną jednostkę pływającą;

I

4

1.1.

demonstrowanie sposobu korzystania z łodzi towarzyszących, w tym z ich silnika oraz reflektora-szperacza, lub z platformy zgodnej z art. 19.15 normy ES-TRIN 2017/1, która zastępuje łódź towarzyszącą, lub ze zbiorowych środków ratunkowych, o których mowa w art. 19.09 ust. 5–7 normy ES-TRIN 2017/1;

I

5

1.1.

demonstrowanie sposobu korzystania z odpowiednich noszy;

I

6

1.1.

demonstrowanie sposobu korzystania z zestawów pierwszej pomocy;

I

7

1.1.

demonstrowanie sposobu korzystania z zestawów aparatów oddechowych i zestawów sprzętu, a także z kapturów ucieczkowych, o których mowa w art. 19.12 ust. 10 normy ES-TRIN 2017/1, lub z kilku tych przedmiotów jednocześnie;

I

8

2.1.

sprawdzanie i monitorowanie częstotliwości inspekcji urządzeń wymienionych w pozycjach nr 1–7 niniejszej tabeli;

II

9

2.1.

sprawdzanie i monitorowanie, czy osoby korzystające z zestawów pierwszej pomocy, zestawów aparatów oddechowych i zestawów sprzętu, a także kapturów ucieczkowych, posiadają niezbędne kompetencje w tym zakresie;

II

10

2.1.

odpowiednie sztauowanie i dystrybuowanie środków ratunkowych;

I

11

2.3.

identyfikowanie obszarów dostępnych dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się;

II

12

1.1.

demonstrowanie osobom o ograniczonej możliwości poruszania się sposobu korzystania z urządzeń ratunkowych;

I

13

2.1

objaśnianie elementów instrukcji bezpieczeństwa i planu bezpieczeństwa;

II

14

2.1.

przydzielanie personelowi pokładowemu zadań zgodnie z instrukcją bezpieczeństwa i planem bezpieczeństwa;

II

15

2.3

przydzielanie personelowi pokładowemu zadań związanych z zapewnianiem niedyskryminacyjnego dostępu oraz z planami zawartymi w instrukcji bezpieczeństwa w odniesieniu do osób o ograniczonej możliwości poruszania się;

II

16

2.3

organizacja szkoleń i instruktażu dla osób o ograniczonej możliwości poruszania się zgodnie z załącznikiem IV do rozporządzenia (UE) nr 1177/2010;

I

17

2.2

organizacja ewakuacji obszarów dla pasażerów i objaśnianie konkretnych działań, jakie należy podjąć w przypadku kolizji, wpłynięcia na mieliznę, pojawienia się dymu i wybuchu pożaru;

I

18

2.2.

gaszenie pożarów w jego początkowych stadiach i obsługa wodoszczelnych i ognioszczelnych drzwi;

I

19

2.2.

przekazywanie niezbędnych informacji kapitanowi, pasażerom i zewnętrznym służbom ratowniczym w symulowanej sytuacji nadzwyczajnej;

II

20

3.1

posługiwanie się słownictwem języka angielskiego na poziomie podstawowym oraz należyte wymawianie zwrotów stosowanych do udzielania informacji pasażerom i personelowi pokładowemu w sytuacjach standardowych oraz ostrzegania ich i kierowania nimi w sytuacjach nadzwyczajnych;

I

21

4.1

wyjaśnianie, które prawa pasażerów mają zastosowanie w danym przypadku;

I

22

4.1

wdrażanie obowiązujących procedur służących zapewnieniu pasażerom dostępu i udzieleniu im profesjonalnej pomocy zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1177/2010.

II

2.   Wymogi techniczne dotyczące jednostek pływających i instalacji nabrzeżnych wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego

Miejsce, w którym przeprowadza się ocenę, powinno być wyposażone w urządzenia ratunkowe dla statków pasażerskich niezbędne do przeprowadzenia elementu nr 2 egzaminu, z uwzględnieniem szczególnych urządzeń ratunkowych dla statków kabinowych zgodnie z obowiązującą normą ES-TRIN 2017/1. Dla tego miejsca należy sporządzić instrukcję bezpieczeństwa i plan bezpieczeństwa zgodne z normą ES-TRIN 2017/1 oraz zapewnić w nim dostęp do odpowiednich pomieszczeń i urządzeń pozwalających ocenić umiejętność organizowania ewakuacji, zwalczania pożarów oraz reagowania na wybuch pożaru.

W odniesieniu do jednostek pływających wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego stosuje się przepisy art. 2 dyrektywy (UE) 2017/2397.

III.   STANDARDY PRZEPROWADZANIA EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH DLA OSÓB CHCĄCYCH UZYSKAĆ ŚWIADECTWO KWALIFIKACJI EKSPERTA W DZIEDZINIE SKROPLONEGO GAZU ZIEMNEGO (LNG)

1.   Konkretne kompetencje i sytuacje, w których przeprowadza się ocenę

Egzaminatorzy samodzielnie decydują o treści poszczególnych elementów egzaminu. Egzaminatorzy muszą sprawdzić 9 spośród 11 elementów kategorii I.

Egzaminatorzy muszą sprawdzić 5 spośród 7 elementów kategorii II.

Wnioskodawcy mogą uzyskać maksymalnie 10 punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu.

W przypadku elementów kategorii I wnioskodawcy muszą uzyskać co najmniej 7 na 10 możliwych punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu. W przypadku elementów kategorii II wnioskodawcy muszą uzyskać łącznie co najmniej 30 punktów.

Nr

Kompetencje

Elementy egzaminu

Kategoria I–II

1

1.1

kierowanie operacjami przeprowadzanymi przez członków załogi w celu zapewnienia zgodności z przepisami i standardami mającymi zastosowanie do jednostek pływających wykorzystujących LNG jako paliwo na pokładzie jednostki pływającej, a w szczególności z procedurą bunkrowania, oraz monitorowanie tych operacji;

II

2

1.2

kierowanie operacjami przeprowadzanymi przez członków załogi w celu zapewnienia zgodności z innymi odpowiednimi przepisami dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa oraz monitorowanie tych operacji;

II

3

2.2

zarządzanie ryzykiem, dokumentowanie bezpieczeństwa na pokładzie (w tym planu bezpieczeństwa i instrukcji bezpieczeństwa), przeprowadzanie oceny i kontrolowanie niebezpiecznych miejsc oraz stanu bezpieczeństwa pożarowego i korzystanie ze środków ochrony indywidualnej;

II

4

3.1

przedstawianie sposobu działania LNG;

II

5

3.1

odczytywanie poziomu ciśnienia i temperatury, obsługiwanie systemów strippingu, systemów uszczelniających, systemów rurowych, systemów dostaw gazu, wentylacji, systemów bezpieczeństwa i systemów zaworów oraz zarządzanie stratami LNG wskutek wyparowania;

I

6

4.1

podejmowanie codziennych, cotygodniowych i okresowych czynności konserwacyjnych;

I

7

4.1

usuwanie awarii wykrytych w trakcie czynności konserwacyjnych;

I

8

4.1

dokumentowanie prac konserwacyjnych;

II

9

5.1

inicjowanie i monitorowanie przebiegu procedur bunkrowania, w tym podejmowanie środków służących zagwarantowaniu bezpiecznego cumowania oraz prawidłowego ułożenia przewodów i rur, aby uniknąć przecieku, a także podejmowanie środków mających na celu zapewnienie możliwości bezpiecznego rozłączenia połączenia LNG i połączenia na potrzeby bunkrowania w dowolnym momencie;

I

10

5.1

zapewnianie zgodności z odpowiednimi przepisami dotyczącymi strefy bezpieczeństwa;

II

11

5.1

zgłaszanie rozpoczęcia procedury bunkrowania;

II

12

5.1

bezpieczne przeprowadzanie bunkrowania zgodnie z instrukcją, w tym monitorowanie ciśnienia, temperatury i poziomu LNG w zbiornikach;

I

13

5.1

czyszczenie systemów rur, zamykanie zaworów i odłączanie jednostki pływającej od instalacji bunkrowania oraz zgłaszanie zakończenia procedury po bunkrowaniu;

I

14

6.1

przeprowadzanie

zobojętniania systemu LNG,

procedury osuszania zbiornika paliwa LNG,

pierwszego napełnienia zbiornika paliwa LNG (suszenie i chłodzenie),

wprowadzenia do eksploatacji po pobycie w stoczni;

I

15

7.1

odpowiednie reagowanie w sytuacjach nadzwyczajnych, takich jak:

wyciek LNG na pokładzie,

kontakt LNG ze skórą,

wyciek LNG w pomieszczeniach zamkniętych (np. w siłowniach),

wyciek LNG lub wyciek gazu ziemnego w przestrzeniach między dwiema barierami (np. w przestrzeni rozdzielającej podwójne ściany zbiorników paliwa, w przestrzeni pomiędzy ścianami rur dwuściennych);

I

16

7.1

odpowiednie reagowanie w przypadku wybuchu pożaru w pobliżu zbiorników LNG lub w siłowni;

I

17

7.1

odpowiednie reagowanie w przypadku wzrostu ciśnienia w systemie przewodów rurowych po aktywacji awaryjnego systemu odcinania dopływu paliwa w sytuacji nieuchronnego zwolnienia systemu odcinania lub jego odpowietrzenia;

I

18

7.1

podejmowanie odpowiednich działań w sytuacjach nadzwyczajnych oraz podejmowanie nadzwyczajnych środków zdalnego nadzoru, np. odpowiednie kontrolowanie pożaru wywołanego zapaleniem się LNG, pożaru powierzchniowego, pożaru strumieniowego i pożaru błyskawicznego.

I

2.   Wymogi techniczne dotyczące jednostek pływających i urządzeń lądowych wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego

Jednostka pływająca i urządzenia lądowe muszą być wyposażone w:

1.

Dokumentację wykorzystywaną do celów oceny, m.in.

1.1.

Instrukcję bezpieczeństwa (w tym plan bezpieczeństwa i wskazówki bezpieczeństwa) zgodnie z art. 30.03 normy ES-TRIN 2017/1,

1.2.

Ocenę ryzyka zgodnie z sekcją I pkt 1.3 załącznika 8 do normy ES-TRIN 2017/1,

1.3.

Wszystkie inne dokumenty wymagane zgodnie z art. 30.01 ust. 5 normy ES-TRIN 2017/1, w tym szczegółowa instrukcja obsługi przewidziana w sekcji I pkt 1.4.9 załącznika 8 do normy ES-TRIN 2017/1,

2.

Specjalne systemy na potrzeby stosowania LNG:

2.1.

system bunkrowania LNG, w tym stacja bunkrowania,

2.2.

system bezpiecznego przechowywania LNG,

2.3.

system przewodów rurowych LNG,

2.4.

system zasilania gazem,

2.5.

system obróbki gazu,

3.

Odpowiednią siłownię,

3.1.

instalację wentylacyjną,

3.2.

system zapobiegania przeciekom i kontroli przecieków,

3.3.

system monitorowania i bezpieczeństwa, oraz

3.4.

dodatkowe instalacje gaśnicze.

W odniesieniu do jednostek pływających wykorzystywanych do celów przeprowadzenia egzaminu praktycznego stosuje się przepisy art. 2 dyrektywy (UE) 2017/2397.

IV.   STANDARDY PRZEPROWADZANIA EGZAMINÓW PRAKTYCZNYCH DLA OSÓB CHCĄCYCH UZYSKAĆ ŚWIADECTWO KWALIFIKACJI KAPITANA

1.   Konkretne kompetencje i sytuacje, w których przeprowadza się ocenę

Egzamin składa się z dwóch części: pierwsza dotyczy planowania rejsu, natomiast druga – przeprowadzenia rejsu. Ocena sposobu przeprowadzenia rejsu musi zakończyć się w ramach jednej sesji. Każda część egzaminu składa się z szeregu elementów.

W przypadku kapitanów, którzy nie ukończyli zatwierdzonego programu szkolenia opierającego się na standardach kompetencji dla poziomu operacyjnego ani nie przeszli pomyślnie oceny kompetencji przeprowadzanej przez organ administracyjny i służącej potwierdzeniu spełnienia standardów kompetencji dla poziomu operacyjnego, stosowne wymogi uzupełnia się konkretnymi elementami przewidzianymi w standardach przedstawionych w sekcji V (dodatkowy moduł poświęcony nadzorowi w ramach egzaminu praktycznego dla osób chcących uzyskać świadectwo kwalifikacji kapitana).

Jeżeli chodzi o treść, egzamin musi spełniać następujące wymogi:

Planowanie rejsu

Część egzaminu dotycząca planowania rejsu obejmuje elementy wymienione w tabeli w dodatku 1. Elementy zostały przypisane do kategorii I lub kategorii II, w zależności od ich istotności. Z każdej kategorii należy wybrać 10 elementów, które należy sprawdzić w trakcie egzaminu.

Przeprowadzanie rejsu

Wnioskodawcy muszą wykazać, że dysponują kompetencjami niezbędnymi do przeprowadzenia rejsu. Jedną z nieodzownych kompetencji w tym zakresie jest umiejętność samodzielnego kierowania jednostką pływającą przez wnioskodawców. Poszczególne elementy, które należy sprawdzić w trakcie egzaminu, przedstawiono w tabeli w dodatku 2, przy czym – w odróżnieniu od części dotyczącej planowania rejsu – należy każdorazowo sprawdzić wszystkie z nich.

Egzaminatorzy samodzielnie decydują o treści poszczególnych elementów egzaminu.

Dodatek 1

Treść części egzaminu dotyczącej planowania rejsu

W obrębie każdej kategorii należy sprawdzić 10 elementów. Wnioskodawca może uzyskać maksymalnie 10 punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu.

W przypadku elementów kategorii I wnioskodawcy muszą uzyskać co najmniej 7 na 10 możliwych punktów w ramach każdego sprawdzanego elementu. W przypadku elementów kategorii II wnioskodawcy muszą uzyskać łącznie co najmniej 60 punktów.

Nr

Kompetencje

Elementy egzaminu

Kategoria I–II

1

1.1.1

uprawianie żeglugi na europejskich śródlądowych drogach wodnych, w tym przez śluzy i pod mostami, zgodnie z umowami w sprawie żeglugi zawartymi z agentem;

I

2

1.1.3

uwzględnianie ekonomicznych i ekologicznych aspektów eksploatacji jednostki pływającej w celu efektywnego wykorzystywania jednostki pływającej i poszanowania środowiska;

II

3

1.1.4

uwzględnianie struktur technicznych i profili dróg wodnych oraz stosowanie środków ostrożności;

I

4

1.2.1

zapewnianie bezpiecznego obsadzania jednostek pływających zgodnie z obowiązującymi przepisami;

I

5

1.3.3

zapewnianie bezpiecznego dostępu do jednostki pływającej;

II

6

2.1.1

przestrzeganie zasad budownictwa i konstrukcji statków żeglugi śródlądowej;

II

7

2.1.2

rozróżnianie metod konstrukcyjnych wykorzystanych przy budowie jednostek pływających oraz ich zachowania w wodzie, w szczególności pod względem stateczności i wytrzymałości;

II

8

2.1.3

rozumienie sposobu działania części konstrukcyjnych jednostki pływającej, zapewnianie jej niezatapialności i analizowanie uszkodzeń;

II

9

2.1.4

podejmowanie działań mających na celu ochronę wodoszczelności jednostki pływającej;

I

10

2.2.1

rozumienie funkcji wyposażenia jednostki pływającej;

II

11

2.2.2

przestrzeganie wymogów szczególnych dotyczących transportu towarów i pasażerów;

I

12

3.1.1

rozumienie stosownych przepisów, kodeksów i norm w zakresie obsługi transportu ładunków obowiązujących na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym;

II

13

3.1.2

sporządzanie planów rozmieszczenia i mocowania, w tym znajomość systemów załadunku ładunków i systemów balastowych służących utrzymaniu poziomu naprężenia kadłuba w dopuszczalnych granicach;

I

14

3.1.3.

kontrolowanie procedur załadunku i wyładunku pod kątem bezpieczeństwa transportu;

I

15

3.1.4

rozróżnianie towarów i ich właściwości w celu monitorowania i zapewnienia bezpiecznego załadunku towarów zgodnie z planem rozmieszczenia i mocowania;

II

16

3.2.1

świadomość wpływu ładunków i operacji związanych z ładunkiem na przegłębienie i stateczność;

I

17

3.2.2

sprawdzanie pojemności użytecznej jednostki pływającej, korzystanie z wykresów stateczności i przegłębienia oraz stosowanie urządzeń do pomiaru naprężenia, a także korzystanie z ABD (automatycznej bazy danych) do kontrolowania zgodności z planem rozmieszczenia i mocowania;

I

18

3.3.1

rozumienie stosownych przepisów, kodeksów i norm w zakresie transportu pasażerów obowiązujących na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym;

II

19

3.3.2

organizowanie ćwiczeń bezpieczeństwa przewidzianych w rozkładzie alarmów (bezpieczeństwa) i monitorowanie ich przebiegu, aby zapewnić bezpieczne zachowanie w potencjalnych sytuacjach zagrożenia;

II

20

3.3.3

komunikowanie się z pasażerami w sytuacjach nadzwyczajnych;

I

21

3.3.4

przeprowadzanie analizy ryzyka pokładowego związanego z ograniczeniami dostępu dla pasażerów oraz monitorowanie tego ryzyka i opracowywanie systemu ochrony pokładowej, aby wyeliminować przypadki nieuprawnionego dostępu;

II

22

3.3.5

analizowanie zgłoszeń przekazywanych przez pasażerów (dotyczących np. nieprzewidzianych wydarzeń, przypadków znieważenia, aktów wandalizmu) i odpowiednie reagowanie na te zgłoszenia;

II

23.

4.4.1

zapobieganie potencjalnemu uszkodzeniu urządzeń elektrycznych i elektronicznych na pokładzie;

II

24

4.5.3

dokonywanie oceny dokumentacji technicznej i dokumentacji wewnętrznej;

II

25

5.1.1

zapewnianie bezpiecznego zachowania członków załogi korzystających z materiałów i dodatków;

II