1.   W umowie dotyczącej OIPE określa się przepisy szczegółowe dotyczące OIPE zgodnie z obowiązującymi przepisami, o których mowa w art. 3.

2.   Umowa dotycząca OIPE zawiera w szczególności:

1.   OIPE może być oferowany i dystrybuowany w Unii jedynie wówczas, gdy został zarejestrowany w centralnym rejestrze publicznym prowadzonym przez EIOPA zgodnie z art. 13.

2.   Rejestracja OIPE jest ważna we wszystkich państwach członkowskich. Rejestracja uprawnia dostawcę OIPE do oferowania OIPE, zaś dystrybutora OIPE do dystrybucji OIPE zarejestrowanego w centralnym rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 13.

Bieżący nadzór nad zgodnością z niniejszym rozporządzeniem jest prowadzony zgodnie z rozdziałem IX.

1.   O rejestrację OIPE mogą wystąpić jedynie następujące przedsiębiorstwa finansowe, które otrzymały zezwolenie lub zostały zarejestrowane na mocy prawa Unii:

2.   Przedsiębiorstwa finansowe wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu składają wniosek o rejestrację OIPE do swoich właściwych organów. Wniosek zawiera następujące elementy:

3.   W terminie 15 dni roboczych od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, właściwe organy sprawdzają, czy jest on kompletny.

Jeżeli wniosek nie jest kompletny, właściwe organy ustalają termin dostarczenia przez wnioskodawcę dodatkowych informacji. Po stwierdzeniu, że wniosek jest kompletny, właściwe organy powiadamiają o tym wnioskodawcę.

4.   W terminie trzech miesięcy od daty złożenia kompletnego wniosku zgodnie z ust. 3 właściwe organy podejmują decyzję o rejestracji OIPE wyłącznie w przypadku, gdy wnioskodawca kwalifikuje się do oferowania OIPE zgodnie z ust. 1, oraz jeżeli informacje i dokumenty przedstawione we wniosku o rejestrację, o którym mowa w ust. 2, są zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

5.   W terminie pięciu dni roboczych od podjęcia decyzji o rejestracji OIPE właściwe organy przekazują EIOPA decyzję, jak również informacje i dokumenty, o których mowa w ust. 2 lit. a), b), d), f) i g), oraz informują o tym dostawcę OIPE składającego wniosek.

EIOPA nie ponosi odpowiedzialności ani nie może zostać pociągnięty do odpowiedzialności za decyzję o rejestracji podjętą przez właściwy organ.

W przypadku gdy właściwe organy odmawiają rejestracji, wydają uzasadnioną decyzję, która podlega prawu do odwołania.

6.   W przypadku gdy w danym państwie członkowskim istnieje więcej niż jeden właściwy organ dla określonego rodzaju przedsiębiorstw finansowych, o których mowa w ust. 1, to państwo członkowskie wyznacza jeden właściwy organ w odniesieniu do każdego rodzaju przedsiębiorstwa finansowego, o którym mowa w ust. 1, odpowiedzialny za procedurę rejestracji i za przekazywanie informacji do EIOPA.

O późniejszych zmianach w informacjach i dokumentach dostarczonych we wniosku, o którym mowa w ust. 2, powiadamia się natychmiast właściwe organy. Jeżeli zmiany dotyczą informacji i dokumentów, o których mowa w ust. 2 lit. a), b), d), f) i g), właściwe organy bez zbędnej zwłoki przekazują te zmiany EIOPA.

1.   W terminie pięciu dni roboczych od daty powiadomienia o decyzji w sprawie rejestracji, a także przekazania informacji i dokumentów zgodnie z art. 6 ust. 5, EIOPA rejestruje OIPE w centralnym rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 13, i bez zbędnej zwłoki powiadamia o tym właściwe organy.

2.   W terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o rejestracji OIPE, o którym mowa w ust. 1, właściwe organy informują o tym dostawcę OIPE składającego wniosek.

3.   Dostawca OIPE może oferować OIPE, zaś dystrybutor OIPE może dystrybuować OIPE od dnia rejestracji OIPE w centralnym rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 13.

1.   Właściwe organy wydają decyzję o wyrejestrowaniu OIPE w przypadku, gdy:

2.   W terminie pięciu dni roboczych od podjęcia decyzji w sprawie wyrejestrowania OIPE właściwe organy przekazują tę decyzję EIOPA i odpowiednio informują o niej dostawcę OIPE.

3.   W terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o decyzji w sprawie wyrejestrowania, o którym mowa w ust. 2, EIOPA dokonuje wyrejestrowania OIPE i odpowiednio informuje o tym właściwe organy.

4.   W terminie pięciu dni roboczych od otrzymania powiadomienia o wyrejestrowaniu OIPE, o którym mowa w ust. 3, włącznie z datą wyrejestrowania, właściwe organy odpowiednio informują o tym dostawcę OIPE.

5.   Dostawca OIPE przestaje oferować OIPE, zaś dystrybutor OIPE przestaje prowadzić dystrybucję OIPE od dnia wyrejestrowania OIPE w centralnym rejestrze publicznym, o którym mowa w art. 13.

6.   Jeżeli EIOPA otrzymał informacje dotyczące zaistnienia jednej z okoliczności, o których mowa w ust. 1 lit. b) lub c) niniejszego artykułu, zgodnie z obowiązkiem współpracy między właściwymi organami i EIOPA, o którym mowa w art. 66, EIOPA zwraca się do właściwych organów dostawcy OIPE o sprawdzenie, czy zachodzą takie okoliczności, zaś właściwe organy przedkładają EIOPA swoje ustalenia i odpowiednie informacje.

7.   Przed podjęciem decyzji o wyrejestrowaniu OIPE właściwe organy i EIOPA dokładają wszelkich starań, aby zabezpieczyć interesy oszczędzających w ramach OIPE.

1.   Przedsiębiorstwa finansowe, o których mowa w art. 6 ust. 1, mogą prowadzić dystrybucję OIPE, których są twórcami. Mogą one również prowadzić dystrybucję OIPE, których nie są twórcami, pod warunkiem że przestrzegają odpowiednich przepisów sektorowych pozwalających im prowadzić dystrybucję produktów, których nie są twórcami.

2.   Pośrednicy ubezpieczeniowi zarejestrowani zgodnie z dyrektywą (UE) 2016/97 oraz firmy inwestycyjne posiadające zgodnie z dyrektywą 2014/65/UE zezwolenie na świadczenie usług doradztwa inwestycyjnego zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 4 dyrektywy 2014/65/UE mogą prowadzić dystrybucję OIPE, których nie są twórcami.

1.   Teksty krajowych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych regulujących warunki dotyczące fazy akumulacji, o której mowa w art. 47, oraz warunki dotyczące fazy dekumulacji, o której mowa w art. 57, w tym informacje o dodatkowych procedurach krajowych wprowadzonych w celu ubiegania się, w stosownych przypadkach, o korzyści i ulgi określone na szczeblu krajowym, są podawane do wiadomości publicznej i aktualizowane przez właściwy organ krajowy.

2.   Wszystkie właściwe organy w państwie członkowskim utrzymują i aktualizują na swojej stronie internetowej odnośnik do tekstów, o których mowa w ust. 1.

3.   Publikacja tekstów, o których mowa w ust. 1, służy wyłącznie celom informacyjnym i nie tworzy zobowiązań lub obowiązków prawnych dla właściwych organów krajowych.

1.   EIOPA prowadzi centralny rejestr publiczny, w którym ujęty jest każdy OIPE, który został zarejestrowany na mocy niniejszego rozporządzenia, numer rejestracyjny OIPE, dostawca tego OIPE, organy właściwe dla dostawcy OIPE, data rejestracji PEPP, kompletny wykaz państw członkowskich, w których jest oferowany OIPE, i kompletny wykaz państw członkowskich, dla których dostawca OIPE oferuje subkonto. Rejestr jest dostępny publicznie w formie elektronicznej i jest aktualizowany.

2.   Właściwe organy informują EIOPA o powiązaniach, o których mowa w art. 12 ust. 2, i aktualizują te informacje.

3.   EIOPA publikuje i aktualizuje powiązania, o których mowa w ust. 2, w centralnym rejestrze publicznym, o którym mowa w ust. 1.

1.   Dostawcy OIPE mogą oferować OIPE, a dystrybutorzy OIPE mogą dystrybuować OIPE na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego w ramach swobody świadczenia usług lub swobody przedsiębiorczości, pod warunkiem że czynią to w zgodzie z odpowiednimi przepisami i procedurami ustanowionymi w mających do nich zastosowanie aktach ustawodawczych Unii lub na podstawie tych aktów, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), b), d) i e) lub art. 10 ust. 2 i po powiadomieniu o zamiarze otwarcia subkonta dla tego przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z art. 21.

2.   Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c) i f), przestrzegają zasad określonych w art. 15.

1.   Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c) i f), którzy zamierzają oferować OIPE oszczędzającym w ramach OIPE na terytorium przyjmującego państwa członkowskiego po raz pierwszy w ramach swobody świadczenia usług, przekazują właściwym organom swojego rodzimego państwa członkowskiego, po powiadomieniu o zamiarze otwarcia subkonta dla tego przyjmującego państwa członkowskiego zgodnie z art. 21, następujące informacje:

2.   Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia przekazują informacje w terminie 10 dni roboczych od daty ich otrzymania do przyjmującego państwa członkowskiego wraz z potwierdzeniem, że dostawca OIPE, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, spełnia wymogi określone w art. 6 ust. 1. Informacje te są przekazywane właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego, chyba że właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia mają powody, aby wątpić w adekwatność struktury administracyjnej w odniesieniu do oferowania OIPE lub sytuacji finansowej dostawcy OIPE, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lit. c) i f).

W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia odmawiają przekazania informacji właściwemu organowi przyjmującego państwa członkowskiego, podają one danemu dostawcy OIPE powody takiej odmowy w ciągu miesiąca od otrzymania wszystkich informacji i dokumentów. Odmowa lub brak odpowiedzi wiąże się z prawem odwołania do sądu w państwie członkowskim pochodzenia dostawcy OIPE.

3.   Właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego w ciągu 10 dni roboczych potwierdzają otrzymanie informacji, o których mowa w ust. 1. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują następnie dostawcę OIPE, że właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego otrzymały informacje oraz że dostawca OIPE może rozpocząć oferowanie OIPE oszczędzającym w ramach OIPE w tym państwie członkowskim.

4.   W przypadku braku potwierdzenia otrzymania informacji, o którym mowa w ust. 3, w terminie 10 dni roboczych od daty ich przekazania, o którym mowa w ust. 2, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują dostawcę OIPE, że może on rozpocząć świadczenie usług w tym przyjmującym państwie członkowskim.

5.   W przypadku wprowadzenia zmiany do którejkolwiek z informacji, o których mowa w ust. 1, dostawca OIPE powiadamia o tej zmianie właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia co najmniej na miesiąc przed jej dokonaniem. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tej zmianie tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu miesiąca od otrzymania powiadomienia.

6.   Przyjmujące państwa członkowskie mogą wyznaczyć do celów niniejszej procedury inne właściwe organy niż te, o których mowa w art. 2 pkt 18, w celu wykonywania uprawnień przyznanych właściwym organom przyjmującego państwa członkowskiego. Powiadamiają one Komisję i EIOPA, wskazując podział tych obowiązków.

1.   Jeżeli właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego mają powody, by uznać, że OIPE jest dystrybuowany na jego terytorium lub subkonto dla tego państwa członkowskiego otwarto z naruszeniem obowiązków wynikających z mających zastosowanie przepisów, o których mowa w art. 3, przekazują swoje ustalenia właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE.

2.   Po dokonaniu oceny informacji otrzymanych zgodnie z ust. 1 właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia, w stosownych przypadkach, niezwłocznie podejmują odpowiednie środki w celu naprawy sytuacji. Informują one o takich środkach właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego.

3.   Jeżeli środki podjęte przez właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia okazują się niewystarczające lub brakuje ich, a dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE w dalszym ciągu prowadzi dystrybucję OIPE z wyraźną szkodą dla interesów oszczędzających w ramach OIPE w państwie przyjmującym lub dla właściwego funkcjonowania rynku indywidualnych produktów emerytalnych w tym państwie członkowskim, właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego mogą, po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego pochodzenia, podjąć odpowiednie środki w celu zapobieżenia dalszym nieprawidłowościom, w tym – w zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne – uniemożliwienia dostawcy OIPE lub dystrybutorowi OIPE dalszej dystrybucji OIPE na ich terytorium.

Ponadto właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia lub właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego mogą przekazać sprawę EIOPA oraz zwrócić się do niego o pomoc zgodnie z art. 19 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

4.   Ust. 1–3 nie mają wpływu na uprawnienia przyjmującego państwa członkowskiego do podjęcia odpowiednich i niedyskryminacyjnych środków mających na celu zapobieganie nieprawidłowościom lub karanie za nieprawidłowości popełnione na jego terytorium w sytuacjach, w których natychmiastowe działanie jest absolutnie niezbędne do ochrony praw konsumentów w przyjmującym państwie członkowskim, oraz w przypadku gdy równoważne środki państwa członkowskiego pochodzenia są niewystarczające lub ich brakuje lub gdy nieprawidłowości są sprzeczne z krajowymi przepisami prawnymi chroniącymi dobro ogólne, w zakresie, w jakim jest to absolutnie niezbędne. W takich sytuacjach przyjmujące państwa członkowskie mają możliwość uniemożliwienia dostawcy OIPE lub dystrybutorowi OIPE prowadzenia nowej działalności na ich terytorium.

5.   Środki przyjęte przez właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego na mocy niniejszego artykułu są przekazywane dostawcy OIPE lub dystrybutorowi OIPE w należycie uzasadnionym dokumencie i zgłaszane bez zbędnej zwłoki właściwym organom państwa członkowskiego pochodzenia.

1.   Oszczędzający w ramach OIPE, którzy zmieniają miejsce zamieszkania na inne państwo członkowskie, mają prawo do korzystania z usługi przenoszenia produktu, co daje im z kolei prawo do dalszego wpłacania składek na istniejące konto OIPE.

2.   Korzystając z usługi przenoszenia produktu, oszczędzający w ramach OIPE mają prawo zachować wszystkie korzyści i ulgi przyznane przez dostawcę OIPE i związane z nieprzerwanym inwestowaniem w ich OIPE.

1.   Dostawcy OIPE oferują usługę przenoszenia produktu, o której mowa w art. 17, oszczędzającym w ramach OIPE, którzy posiadają u nich konto OIPE i pragną skorzystać z tej usługi.

2.   Proponując nabycie OIPE, dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE udostępniają potencjalnym oszczędzającym w ramach OIPE informacje na temat usługi przenoszenia produktu oraz subkont, które są natychmiast dostępne.

3.   W ciągu trzech lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia każdy dostawca OIPE musi, w przypadku wniosku skierowanego do dostawcy OIPE, oferować subkonta krajowe dla co najmniej dwóch państw członkowskich.

1.   W przypadku gdy dostawcy OIPE świadczą usługę przenoszenia produktu oszczędzającym w ramach OIPE zgodnie z art. 17, dostawcy OIPE zapewniają, aby w razie otwarcia w odrębnym koncie OIPE nowego subkonta, odpowiadało ono wymogom i warunkom prawnym dla OIPE, o których mowa w art. 47 i 57, ustalonym na poziomie krajowym przez nowe państwo członkowskie zamieszkania oszczędzającego w ramach OIPE. Wszystkie transakcje na koncie OIPE zapisuje się w odpowiednim subkoncie. Składki wpłacane na subkonto i wypłaty z subkonta mogą być przedmiotem odrębnych postanowień umownych.

2.   Bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów sektorowych dostawcy OIPE mogą również zapewnić zgodność z wymogami, o których mowa w ust. 1, poprzez ustanowienie partnerstwa z innym zarejestrowanym dostawcą OIPE (zwanym dalej „partnerem”).

Z uwagi na zakres funkcji, które ma wykonywać partner, musi on być wykwalifikowany i zdolny do wykonywania przekazanych funkcji. Dostawca OIPE zawiera z partnerem pisemne porozumienie. Porozumienie to musi być możliwe do wyegzekwowania na drodze prawnej oraz jasno określać prawa i obowiązki dostawcy OIPE i partnera. Porozumienie musi być zgodne z odpowiednimi przepisami i procedurami w zakresie przekazywania i outsourcingu ustanowionymi w mającym do nich zastosowanie prawie Unii lub na jego mocy, o czym mowa w art. 6 ust. 1. Niezależnie od tego porozumienia dostawca OIPE ponosi wyłączną odpowiedzialność za swoje obowiązki wynikające z niniejszego rozporządzenia.

1.   Niezwłocznie po otrzymaniu informacji o przeniesieniu się oszczędzającego w ramach OIPE do innego państwa członkowskiego dostawca OIPE informuje oszczędzającego w ramach OIPE o możliwości otwarcia nowego subkonta w indywidualnym koncie OIPE oszczędzającego w ramach OIPE oraz o ramach czasowych, w jakich subkonto to może zostać otwarte.

W takim przypadku dostawca OIPE bezpłatnie udostępnia oszczędzającemu w ramach OIPE dokument zawierający kluczowe informacje dotyczące OIPE (OIPE KID), w którym ujęto szczegółowe wymogi określone w art. 28 ust. 3 lit. g), a dotyczące subkonta odpowiadającego nowemu państwu członkowskiemu zamieszkania oszczędzającego w ramach OIPE.

Jeżeli nowe subkonto nie jest dostępne, dostawca OIPE informuje oszczędzającego w ramach OIPE o prawie do niezwłocznej i bezpłatnej zmiany dostawcy oraz o możliwości dalszego oszczędzania na ostatnim otwartym subkoncie.

2.   Jeżeli oszczędzający w ramach OIPE zamierza skorzystać z możliwości otwarcia subkonta, oszczędzający w ramach OIPE przekazuje dostawcy OIPE następujące informacje:

3.   Oszczędzający w ramach OIPE może w dalszym ciągu wpłacać składki na ostatnie otwarte subkonto.

4.   Dostawca OIPE oferuje oszczędzającemu w ramach OIPE indywidualne zalecenie, w którym wyjaśnia, czy otwarcie nowego subkonta w koncie OIPE oszczędzającego w ramach OIPE i wpłacanie składek na nowe subkonto byłoby bardziej korzystne niż dalsze wpłacanie składek na ostatnie otwarte subkonto.

5.   Jeżeli dostawca OIPE nie jest w stanie zapewnić otwarcia nowego subkonta odpowiadającego nowemu państwu członkowskiemu zamieszkania oszczędzającego w ramach OIPE, oszczędzający w ramach OIPE ma możliwość wyboru:

6.   Nowe subkonto zostaje otwarte w drodze zmiany istniejącej umowy dotyczącej OIPE między oszczędzającym w ramach OIPE i dostawcą OIPE, zgodnie z mającym zastosowanie prawem umów. Data otwarcia zostaje określona w umowie.

1.   Dostawca OIPE, który pragnie otworzyć nowe subkonto dla przyjmującego państwa członkowskiego po raz pierwszy, powiadamia o tym właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia.

2.   W powiadomieniu dostawca OIPE zamieszcza następujące informacje i dokumenty:

3.   Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia sprawdzają, czy dostarczona dokumentacja jest kompletna, i przekazują kompletną dokumentację w terminie 10 dni roboczych od jej otrzymania do właściwych organów przyjmującego państwa członkowskiego.

4.   Właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego potwierdzają niezwłocznie otrzymanie informacji i dokumentów, o których mowa w ust. 2.

5.   Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują następnie dostawcę OIPE, że właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego otrzymały informacje oraz że dostawca OIPE może otworzyć subkonto dla tego państwa członkowskiego.

W przypadku braku potwierdzenia otrzymania dokumentacji, o którym mowa w ust. 4, w terminie 10 dni roboczych od daty jej przekazania, o którym mowa w ust. 3, właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują dostawcę OIPE, że może on otworzyć subkonto dla tego państwa członkowskiego.

6.   W przypadku wprowadzenia zmiany do którejkolwiek z informacji i któregokolwiek z dokumentów, o których mowa w ust. 2, dostawca OIPE powiadamia o tej zmianie właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia co najmniej na miesiąc przed jej dokonaniem. Właściwe organy państwa członkowskiego pochodzenia informują właściwe organy przyjmującego państwa członkowskiego o tej zmianie tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej w ciągu miesiąca od otrzymania powiadomienia.

1.   W odniesieniu do dystrybucji OIPE poszczególne kategorie dostawców OIPE i dystrybutorów OIPE stosują się do następujących przepisów:

2.   Zasady określone w ust. 1 lit. a) mają zastosowanie wyłącznie w zakresie, w jakim obowiązujące prawo krajowe nadające skuteczność przepisom określonym w rozdziałach V i VI dyrektywy (UE) 2016/97, nie jest bardziej rygorystyczne.

1.   Dostawcy OIPE posiadają i stosują proces zatwierdzania każdego OIPE lub istotnych dostosowań istniejącego OIPE, zanim zostanie on wprowadzony do dystrybucji wśród klientów OIPE, a także dokonują przeglądu tego procesu.

Proces zatwierdzania produktu musi być proporcjonalny i odpowiedni do charakteru danego OIPE.

W procesie zatwierdzania produktu wskazuje się określony rynek docelowy dla każdego OIPE oraz zapewnia się ocenę wszelkich stosownych rodzajów ryzyka dla takiego określonego rynku docelowego oraz adekwatność zamierzonej strategii dystrybucji do określonego rynku docelowego, a także podejmuje się uzasadnione działania, aby zapewnić dystrybucję danego OIPE na określonym rynku docelowym.

Dostawca OIPE musi rozumieć i poddawać regularnemu przeglądowi OIPE, które oferuje, przy uwzględnieniu wszelkich zdarzeń, które mogą istotnie wpływać na potencjalne ryzyko dla określonego rynku docelowego, aby ocenić przynajmniej, czy dane OIPE nadal odpowiadają potrzebom określonego rynku docelowego oraz czy zamierzona strategia dystrybucji jest nadal odpowiednia.

Dostawcy OIPE udostępniają dystrybutorom OIPE wszystkie odpowiednie informacje o danym OIPE i o procesie zatwierdzania produktu, w tym informacje na temat określonego rynku docelowego dla danego OIPE.

Dystrybutorzy OIPE muszą dysponować odpowiednimi rozwiązaniami w celu uzyskania informacji, o których mowa w akapicie piątym, oraz rozumieć cechy i określony rynek docelowy każdego OIPE.

2.   Zasady, procesy i rozwiązania, o których mowa w niniejszym artykule, pozostają bez uszczerbku dla wszelkich innych wymogów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu lub mających zastosowanie na mocy niniejszego rozporządzenia, w tym dotyczących ujawniania informacji, odpowiedniości lub stosowności, wykrywania konfliktów interesów i zarządzania nimi, zachęt i czynników z zakresu ochrony środowiska, polityki społecznej i ładu korporacyjnego.

1.   Zanim OIPE zostanie zaproponowany oszczędzającym w ramach OIPE, dostawca OIPE sporządza dla tego produktu OIPE KID zgodnie z wymogami określonymi w niniejszej sekcji oraz publikuje OIPE KID na swojej stronie internetowej.

2.   Informacje zawarte w OIPE KID stanowią informacje przedumowne. Dokument ten musi być sformułowany w sposób dokładny, rzetelny, jasny i niewprowadzający w błąd. Zawiera on kluczowe informacje i musi być spójny z wiążącymi dokumentami umownymi, odpowiednimi częściami dokumentów ofertowych oraz warunkami OIPE.

3.   OIPE KID musi być dokumentem samodzielnym, wyraźnie oddzielonym od materiałów marketingowych. Nie może on zawierać odniesień do materiałów marketingowych. Może zawierać odniesienia do innych dokumentów, w tym w stosownych przypadkach do prospektu, tylko wówczas, gdy odniesienie jest związane z informacjami, które należy na mocy niniejszego rozporządzenia uwzględnić w OIPE KID.

Dla podstawowego OIPE sporządza się osobny OIPE KID.

4.   Jeżeli dostawca OIPE oferuje oszczędzającemu w ramach OIPE szereg alternatywnych wariantów inwestycyjnych, przez co wszystkich informacji wymaganych w art. 28 ust. 3, a dotyczących tych bazowych opcji inwestycyjnych nie można przedstawić w ramach jednego, zwięzłego, samodzielnego OIPE KID, dostawcy OIPE sporządzają jeden z następujących dokumentów:

5.   Zgodnie z art. 24 OIPE KID sporządza się w formie krótkiego dokumentu napisanego w zwięzły sposób. Dokument ten musi:

6.   Jeżeli w OIPE KID użyto kolorów, nie mogą one utrudniać zrozumienia informacji, w przypadku gdy OIPE KID jest drukowany lub kopiowany w trybie czarno-białym.

7.   W przypadku zamieszczenia w OIPE KID elementów identyfikacji wizualnej lub logo dostawcy OIPE lub grupy, do której należy, nie mogą one odciągać uwagi od informacji zawartych w tym dokumencie ani zasłaniać tekstu.

8.   W uzupełnieniu OIPE KID dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE odsyłają również potencjalnych oszczędzających w ramach OIPE do publicznie dostępnych sprawozdań dotyczących sytuacji finansowej dostawcy OIPE, w tym jego wypłacalności, i zapewniają potencjalnym oszczędzającym w ramach OIPE łatwy dostęp do tego rodzaju informacji.

9.   Potencjalni oszczędzający w ramach OIPE udostępnia się również informacje dotyczące dotychczasowych wyników wariantu inwestycyjnego oszczędzającego w ramach OIPE, obejmujących okres co najmniej 10 lat lub, w przypadku gdy OIPE jest oferowany przez mniej niż 10 lat, obejmujących wszystkie lata, w których OIPE był oferowany. Do informacji o wynikach osiągniętych w przeszłości należy załączyć oświadczenie „wyniki osiągnięte w przeszłości nie są wskazówką co do wyników w przyszłości”.

1.   OIPE KID sporządza się w językach urzędowych lub co najmniej w jednym z języków urzędowych używanych w części państwa członkowskiego, w której jest dystrybuowany OIPE, lub w innym języku zaakceptowanym przez właściwe organy tego państwa członkowskiego, a w przypadku sporządzenia go w innym języku tłumaczy się go na jeden z tych języków.

Tłumaczenie musi wiernie i dokładnie oddawać treść oryginalnego OIPE KID.

2.   Jeżeli OIPE jest wprowadzany do obrotu w danym państwie członkowskim za pomocą materiałów marketingowych napisanych w jednym lub większej liczbie języków urzędowych tego państwa członkowskiego, OIPE KID musi być sporządzony przynajmniej w odpowiednich językach urzędowych.

3.   Oszczędzającym w ramach OIPE z upośledzeniem wzroku udostępnia się OIPE KID w odpowiednim formacie.

1.   Tytuł „Dokument zawierający kluczowe informacje dotyczące OIPE” wyraźnie eksponuje się na górze pierwszej strony OIPE KID.

OIPE KID prezentuje się w sekwencji przedstawionej w ust. 2 i 3.

2.   Bezpośrednio pod tytułem znajduje się uzasadnienie. Jego treść brzmi następująco:

3.   OIPE KID zawiera następujące informacje:

4.   Prezentowanie informacji wymaganych na mocy ust. 3 w warstwach jest dozwolone w przypadku, gdy OIPE KID jest dostarczany w formacie elektronicznym, przy czym szczegółowe części informacji mogą być przedstawiane za pomocą wyskakujących okienek lub odnośników do towarzyszących warstw. W takim przypadku musi istnieć możliwość wydrukowania OIPE KID jako jednego dokumentu.

5.   W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu EIOPA, po konsultacji z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru i przeprowadzeniu badań wśród konsumentów i przedsiębiorstw, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających:

Przy opracowywaniu projektu regulacyjnych standardów technicznych EIOPA bierze pod uwagę różne możliwe rodzaje OIPE, długoterminowy charakter OIPE, możliwości oszczędzających w ramach OIPE, a także cechy OIPE, tak aby umożliwić oszczędzającemu w ramach OIPE dokonanie wyboru spośród różnych wariantów inwestycyjnych i innych opcji, które oferuje OIPE, co obejmuje również sytuacje, gdy wybór ten może zostać dokonany w różnym czasie lub zmieniony w przyszłości.

EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Dostawca OIPE dokonuje przeglądu informacji zawartych w OIPE KID co najmniej raz do roku oraz niezwłocznie dokonuje w nim zmian, jeżeli przegląd wykaże konieczność ich wprowadzenia. Zmieniona wersja jest niezwłocznie udostępniana.

2.   W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu EIOPA, po konsultacji z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru i przeprowadzeniu badań wśród konsumentów i przedsiębiorstw, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających warunki przeglądu i zmiany OIPE KID.

EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Dostawca OIPE nie ponosi odpowiedzialności cywilnej wyłącznie na podstawie OIPE KID, w tym jego tłumaczenia, chyba że wprowadza on w błąd, jest niedokładny lub niespójny z odpowiednimi częściami prawnie wiążących dokumentów przedumownych lub umownych lub z wymogami określonymi w art. 28.

2.   Jeżeli oszczędzający w ramach OIPE wykaże stratę powstałą wskutek polegania na OIPE KID w okolicznościach określonych w ust. 1 przy zawieraniu umowy dotyczącej OIPE, w odniesieniu do której sporządzony został ten OIPE KID, może on domagać się od dostawcy OIPE naprawienia szkody wynikającej ze wspomnianej straty zgodnie z prawem krajowym.

3.   Elementy takie jak „strata” lub „szkoda”, o których mowa w ust. 2, a które nie są zdefiniowane, interpretuje się i stosuje zgodnie z obowiązującym prawem krajowym określonym w odpowiednich przepisach międzynarodowego prawa prywatnego.

4.   Niniejszy artykuł nie wyklucza podnoszenia dalszych roszczeń z tytułu odpowiedzialności cywilnej zgodnie z prawem krajowym.

5.   Obowiązki wynikające z niniejszego artykułu nie są ograniczane ani uchylane na mocy klauzul umownych.

1.   Dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE udostępnia potencjalnym oszczędzającym w ramach OIPE wszystkie OIPE KID sporządzone zgodnie z art. 26, świadcząc doradztwo lub oferując sprzedaż OIPE, w odpowiednim czasie, zanim ci oszczędzający w ramach OIPE zostaną związani umową dotyczącą OIPE lub ofertą odnoszącą się do tej umowy.

2.   Dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE może spełnić wymogi ust. 1 poprzez udostępnienie OIPE KID osobie fizycznej upoważnionej pisemnie do podejmowania decyzji inwestycyjnych w imieniu oszczędzającego w ramach OIPE w odniesieniu do transakcji zawieranych w ramach tego pisemnego upoważnienia.

3.   W celu zapewnienia spójnego stosowania niniejszego artykułu EIOPA, po konsultacji z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru stosownie do przypadku, opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych ustanawiających warunki spełnienia wymogu udostępnienia OIPE KID, jak określono w ust. 1.

EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Przed zawarciem umowy dotyczącej OIPE dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE określa, na podstawie wymaganych informacji otrzymanych od potencjalnego oszczędzającego w ramach OIPE, wymagania i potrzeby emerytalne tego potencjalnego oszczędzającego w ramach OIPE, włącznie z ewentualną potrzebą nabycia produktu oferującego wypłatę w ratach, jak również udostępnia mu w zrozumiałej formie obiektywne informacje na temat OIPE, tak aby umożliwić mu podjęcie świadomej decyzji.

Proponowana umowa dotycząca OIPE musi być zgodna z wymaganiami i potrzebami emerytalnymi oszczędzającego w ramach OIPE, z uwzględnieniem jego nabytych uprawnień emerytalnych.

2.   Przed zawarciem umowy dotyczącej OIPE dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE udziela potencjalnemu oszczędzającemu w ramach OIPE porady w postaci zindywidualizowanej rekomendacji, która wyjaśnia, dlaczego dany OIPE, w tym dany wariant inwestycyjny, stosownie do przypadku, najlepiej spełniałby wymagania i zaspokajałby potrzeby oszczędzającego w ramach OIPE.

Ponadto dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE dostarcza potencjalnemu oszczędzającemu w ramach OIPE indywidualne prognozy dotyczące świadczeń emerytalnych dla rekomendowanego produktu, w oparciu o najwcześniejszą datę, od której można rozpocząć fazę dekumulacji, oraz zastrzeżenie, że prognozy te mogą różnić się od ostatecznej wartości otrzymanych świadczeń z OIPE. Jeśli prognozy dotyczące świadczeń emerytalnych są oparte na scenariuszach ekonomicznych, informacje te muszą również zawierać najbardziej optymistyczny oraz pesymistyczny scenariusz, z uwzględnieniem specyficznego charakteru umowy dotyczącej OIPE.

3.   Jeżeli podstawowy OIPE jest oferowany bez co najmniej gwarancji kapitału, dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE wyraźnie wyjaśnia, że istnieją OIPE z gwarancją kapitału, podaje powody zalecenia podstawowego OIPE opartego na technice ograniczania ryzyka zgodnej z celem, jakim jest umożliwienie oszczędzającemu w ramach OIPE odzyskania kapitału, oraz jasno wskazuje na wszelkie dodatkowe ryzyko, które może wiązać się z takim OIPE w porównaniu z podstawowym OIPE opartym na gwarancji kapitału i dającym gwarancję na kapitał. Wyjaśnienia tego dokonuje się w formie pisemnej.

4.   Świadcząc doradztwo, dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE, o których mowa w art. 23 ust. 1 lit. c) niniejszego rozporządzenia, prosi potencjalnego oszczędzającego w ramach OIPE o dostarczenie informacji na temat jej wiedzy i doświadczenia w dziedzinie inwestowania istotnej dla oferowanego lub nabywanego OIPE oraz sytuacji finansowej tej osoby, w tym jej zdolności ponoszenia strat, a także jej celów inwestycyjnych, w tym tolerancji ryzyka, tak aby umożliwić dostawcy OIPE lub dystrybutorowi OIPE zarekomendowanie osobie zainteresowanej oszczędzaniem w ramach OIPE odpowiednich dlań OIPE, które w szczególności odpowiadają jego tolerancji ryzyka i zdolności ponoszenia strat.

5.   Odpowiedzialność dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE nie może zostać ograniczona z uwagi na fakt, że doradztwo jest świadczone w całości lub w części poprzez zautomatyzowany lub półautomatyczny system.

6.   Bez uszczerbku dla mających zastosowanie bardziej rygorystycznych przepisów sektorowych dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE zapewniają, aby osoby fizyczne świadczące doradztwo w odniesieniu do OIPE posiadały wiedzę i umiejętności niezbędne do wywiązania się z ich obowiązków określonych w niniejszym rozporządzeniu oraz na wniosek właściwych organów wykazują ten fakt. Państwa członkowskie publikują kryteria stosowane na potrzeby oceny tej wiedzy i tych umiejętności.

1.   Dostawcy OIPE sporządzają zwięzły zindywidualizowany dokument, udostępniany w fazie akumulacji, zawierający kluczowe informacje dla każdego oszczędzającego w ramach OIPE, biorąc pod uwagę specyficzny charakter krajowych systemów emerytalnych oraz odpowiednich przepisów, w tym krajowych przepisów prawa socjalnego, prawa pracy i prawa podatkowego (zwany dalej „informacją o świadczeniach z OIPE”). W tytule dokumentu musi znaleźć się sformułowanie „Informacja o świadczeniach z OIPE”.

2.   W widocznym miejscu podaje się dokładną datę, do której odnoszą się informacje zawarte w „Informacji o świadczeniach z OIPE”.

3.   Informacje zawarte w „Informacji o świadczeniach z OIPE” są dokładne i aktualne.

4.   Dostawca OIPE udostępnia „Informację o świadczeniach z OIPE” każdemu oszczędzającemu w ramach OIPE.

5.   Wyraźnie wskazuje się istotne zmiany w informacjach zawartych w „Informacji o świadczeniach z OIPE” w porównaniu z poprzednią informacją.

6.   Oprócz „Informacji o świadczeniach z OIPE” oszczędzający w ramach OIPE jest niezwłocznie informowany przez cały okres obowiązywania umowy o zmianach dotyczących następujących informacji:

1.   „Informacja o świadczeniach z OIPE” zawiera co najmniej następujące kluczowe informacje dla oszczędzających w ramach OIPE:

2.   EIOPA w porozumieniu z Europejskim Bankiem Centralnym i właściwymi organami opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających zasady ustalania założeń prognoz dotyczących świadczeń emerytalnych, o których mowa w ust. 1 lit. d) niniejszego artykułu oraz w art. 34 ust. 2. Zasady te są stosowane przez dostawców OIPE w celu ustalania w razie potrzeby rocznej stopy nominalnego zwrotu z inwestycji, rocznej stopy inflacji oraz tendencji przyszłego kształtowania się płac.

EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r. Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   W „Informacji o świadczeniach z OIPE” podaje się, gdzie i w jaki sposób można otrzymać dodatkowe informacje, w tym:

2.   W celu zapewnienia spójnego stosowania art. 36 oraz niniejszego artykułu, po przeprowadzeniu konsultacji z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru oraz badań wśród konsumentów i przedsiębiorstw, EIOPA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających szczegóły dotyczące prezentacji informacji, o których mowa w art. 36 i w niniejszym artykule. W prezentacji informacji o wynikach osiągniętych w przeszłości, o których mowa w art. 36 ust. 1 lit. j), uwzględnia się różnice między wariantami inwestycyjnymi, zwłaszcza jeżeli oszczędzający w ramach OIPE ponosi ryzyko inwestycyjne, lub w przypadku gdy wariant inwestycyjny zależy od wieku lub obejmuje dopasowanie okresu.

EIOPA przedstawia Komisji projekt tych regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

3.   Bez uszczerbku dla art. 34 ust. 2 i art. 36 ust. 1 lit. d), aby umożliwić dokonywanie porównań z produktami krajowymi, państwa członkowskie mogą nałożyć na dostawców OIPE obowiązek udostępniania oszczędzającym w ramach OIPE dodatkowych prognoz dotyczących świadczeń emerytalnych, w przypadku gdy zasady ustalania założeń są określane przez odpowiednie państwa członkowskie.

1.   Oprócz „Informacji o świadczeniach z OIPE” dostawcy OIPE dwa miesiące przed terminami określonymi w art. 59 ust. 1 lit. a) i b) lub na żądanie oszczędzającego w ramach OIPE udostępniają każdemu oszczędzającemu w ramach OIPE informację o zbliżającym się rozpoczęciu fazy dekumulacji, możliwych formach wypłat oraz możliwości zmiany formy wypłat przez oszczędzającego w ramach OIPE zgodnie z art. 59 ust. 1.

2.   W fazie dekumulacji dostawcy OIPE co roku przekazują beneficjentom OIPE informacje o należnych świadczeniach z OIPE i odpowiednich formach wypłat.

Jeżeli oszczędzający w ramach OIPE nadal płaci składki lub ponosi ryzyko inwestycyjne w fazie dekumulacji, dostawca OIPE nadal przekazuje „Informację o świadczeniach z OIPE” z odpowiednimi danymi.

1.   Oprócz informacji udostępnianych zgodnie z odpowiednimi przepisami sektorowymi dostawcy OIPE przekazują swoim właściwym organom informacje konieczne do celów nadzoru. Te dodatkowe informacje obejmują, w stosownych przypadkach, informacje konieczne do przeprowadzenia w trakcie procesu nadzoru następujących czynności:

2.   Oprócz uprawnień przyznanych im na mocy prawa krajowego właściwe organy posiadają uprawnienia do:

3.   Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, obejmują:

4.   Informacje, o których mowa w ust. 1 i 2, muszą:

5.   Dostawcy OIPE co roku przekazują właściwym organom następujące informacje:

Właściwe organy przekazują te informacje EIOPA.

6.   Dostawcy OIPE posiadają odpowiednie systemy i struktury w celu spełnienia wymogów określonych w ust. 1–5, a także sporządzone na piśmie zasady, zatwierdzone przez organ zarządzający, nadzorczy lub administracyjny dostawcy OIPE, zapewniające stałą adekwatność przekazywanych informacji.

7.   Na wniosek skierowany do właściwych organów i w celu wykonywania obowiązków powierzonych mu na mocy niniejszego rozporządzenia EIOPA uzyskuje dostęp do informacji przekazanych przez dostawców OIPE.

8.   Jeżeli składki i świadczenia z tytułu OIPE kwalifikują się do korzyści i ulg, w stosownych przypadkach dostawca OIPE przekazuje odpowiedniemu organowi krajowemu zgodnie z odpowiednim prawem krajowym wszelkie informacje niezbędne do uzyskania bądź odebrania takich korzyści i ulg przyznanych z tytułu takich składek i świadczeń.

9.   Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 72 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia poprzez wyszczególnienie dodatkowych informacji, o których mowa w ust. 1–5, w trosce o zapewnienie odpowiedniego stopnia konwergencji sprawozdawczości dla organów nadzoru.

Po przeprowadzeniu konsultacji z właściwymi organami i innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru oraz badań wśród konsumentów i przedsiębiorstw EIOPA opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych określających format sprawozdawczości dla organów nadzoru.

EIOPA przedstawia Komisji projekt tych wykonawczych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie drugim, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Dostawcy OIPE inwestują aktywa związane z OIPE zgodnie z zasadą „ostrożnego inwestora”, a w szczególności zgodnie z następującymi zasadami:

2.   Zasady określone w ust. 1 lit. a) – h) mają zastosowanie wyłącznie w zakresie, w jakim dany dostawca OIPE nie podlega bardziej rygorystycznym przepisom zawartym w odpowiednich mających do niego zastosowanie przepisach sektorowych.

1.   Dostawcy OIPE oferują oszczędzającym w ramach OIPE maksymalnie sześć wariantów inwestycyjnych.

2.   Warianty inwestycyjne obejmują podstawowy OIPE i ewentualne alternatywne warianty inwestycyjne.

3.   Wszystkie warianty inwestycyjne są zaprojektowane przez dostawców OIPE z uwzględnieniem gwarancji lub techniki ograniczania ryzyka, aby zapewnić oszczędzającym w ramach OIPE wystarczający poziom ochrony.

4.   Udzielanie gwarancji podlega odpowiednim przepisom sektorowym mającym zastosowanie do dostawcy OIPE.

5.   Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c), d), e) i f) mogą oferować OIPE z gwarancją jedynie w ramach współpracy z instytucjami kredytowymi lub zakładami ubezpieczeń, które mogą udzielać takich gwarancji zgodnie z przepisami sektorowymi mającymi do nich zastosowanie. Te instytucje lub zakłady ponoszą odpowiedzialność wyłącznie w zakresie gwarancji.

1.   Jeżeli dostawca OIPE oferuje alternatywne warianty inwestycyjne, oszczędzającemu w ramach OIPE przysługuje prawo do zmiany wariantu inwestycyjnego w fazie akumulacji OIPE po upływie co najmniej pięciu lat od zawarcia umowy dotyczącej OIPE, a w przypadku kolejnych zmian po upływie pięciu lat od ostatniej zmiany wariantu inwestycyjnego. Dostawca OIPE może zezwolić oszczędzającemu w ramach OIPE na częstsze zmiany wybranego wariantu inwestycyjnego.

2.   Zmiana wariantu inwestycyjnego jest dokonywana nieodpłatnie dla oszczędzającego w ramach OIPE.

1.   Podstawowy OIPE to bezpieczny produkt stanowiący domyślny wariant inwestycyjny. Zostaje on opracowany przez dostawców OIPE w oparciu o gwarancję kapitału obowiązującą, w stosownych przypadkach, na początku fazy dekumulacji i podczas fazy dekumulacji lub o technikę ograniczania ryzyka zgodną z celem polegającym na umożliwieniu oszczędzającemu w ramach OIPE odzyskania kapitału.

2.   Koszty i opłaty związane z podstawowym OIPE nie mogą przekraczać 1 % zgromadzonego kapitału rocznie.

3.   Aby zapewnić równe warunki działania różnym dostawcom OIPE i różnym rodzajom OIPE, EIOPA przygotowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających rodzaje kosztów i opłat, o których mowa w ust. 2, w stosownych przypadkach konsultując się wcześniej z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru.

Przygotowując projekt regulacyjnych standardów technicznych, EIOPA bierze pod uwagę różne możliwe rodzaje OIPE, długoterminowy emerytalny charakter OIPE oraz różne możliwe cechy OIPE, w szczególności długoterminowe wypłaty w ratach lub coroczne wypłaty pomniejszające zgromadzony kapitał co najmniej do momentu osiągnięcia wieku odpowiadającego średniemu trwaniu życia oszczędzającego w ramach OIPE. EIOPA uwzględnia również szczególny charakter ochrony kapitału, a zwłaszcza gwarancji kapitału. EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

4.   Co dwa lata od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja po konsultacji z EIOPA, a w stosownych przypadkach również z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru, dokonuje przeglądu adekwatności wartości procentowej, o której mowa w ust. 2. Komisja bierze zwłaszcza pod uwagę faktyczny poziom i zmiany w faktycznym poziomie kosztów i opłat oraz wpływ na dostępność OIPE.

Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 72 w celu zmiany wartości procentowej, o której mowa w ust. 2, w świetle dokonywanych przez nią przeglądów i w trosce o zapewnienie dostawcom OIPE odpowiedniego dostępu do rynku.

1.   Dzięki zastosowaniu technik ograniczania ryzyka strategia inwestycyjna dotycząca OIPE jest opracowywana tak, aby umożliwić uzyskiwanie w przyszłości stabilnych i adekwatnych indywidualnych dochodów emerytalnych z OIPE i zapewnić sprawiedliwe traktowanie wszystkich pokoleń oszczędzających w ramach OIPE.

Wszystkie techniki ograniczania ryzyka, stosowane zarówno w ramach podstawowego OIPE, jak i alternatywnych wariantów inwestycyjnych, są rzetelne, solidne i spójne z profilem ryzyka danego wariantu inwestycyjnego.

2.   Stosowane techniki ograniczania ryzyka mogą obejmować między innymi rozwiązania:

3.   W celu zapewnienia konsekwentnego stosowania niniejszego artykułu, po przeprowadzeniu konsultacji z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru oraz badań wśród przedsiębiorstw, EIOPA opracowuje projekt regulacyjnych standardów technicznych określających minimalne kryteria, które muszą spełnić techniki ograniczania ryzyka, z uwzględnieniem różnych rodzajów OIPE i ich cech charakterystycznych oraz różnych rodzajów dostawców OIPE i różnic w ich systemach nadzoru ostrożnościowego.

EIOPA przedstawia Komisji ten projekt regulacyjnych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do uzupełnienia niniejszego rozporządzenia w drodze przyjęcia regulacyjnych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 10–14 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Warunki dotyczące fazy akumulacji subkont krajowych są określane przez państwa członkowskie, o ile nie są ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Takie warunki mogą obejmować w szczególności maksymalny wiek, w którym można rozpocząć fazę akumulacji, minimalny czas trwania fazy akumulacji, maksymalną i minimalną wysokość składek oraz ich ciągłość.

1.   Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. c), e) i f), wyznaczają co najmniej jednego depozytariusza odpowiedzialnego za przechowywanie aktywów w związku z działalnością w zakresie oferowania OIPE i pełnienie obowiązków nadzorczych.

2.   W odniesieniu do wyznaczenia depozytariusza, wykonywania powierzonych mu zadań w zakresie przechowywania aktywów, odpowiedzialności depozytariusza i pełnienia przez niego obowiązków nadzorczych stosuje się odpowiednio rozdział IV dyrektywy 2009/65/WE.

1.   Dostawcy OIPE mogą oferować OIPE zapewniające możliwość ochrony obejmującej biometryczne rodzaje ryzyka.

2.   Ochrona obejmująca biometryczne rodzaje ryzyka podlega odpowiednim przepisom sektorowym mającym zastosowanie do dostawcy OIPE. Ochrona obejmująca biometryczne rodzaje ryzyka może różnić się zależnie od subkonta.

3.   Dostawcy OIPE, o których mowa w art. 6 ust. 1 lit. a), c), d), e) i f), mogą oferować OIPE zapewniające możliwość ochrony obejmującej biometryczne rodzaje ryzyka. W takim przypadku ochronę zapewnia się jedynie w ramach współpracy z zakładami ubezpieczeń, które mogą ubezpieczać od tego rodzaju ryzyka zgodnie z przepisami sektorowymi mającymi do nich zastosowanie. Zakład ubezpieczeń ponosi pełną odpowiedzialność za ochronę obejmującą biometryczne rodzaje ryzyka.

1.   Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE wprowadzają i stosują adekwatne i skuteczne procedury rozpatrywania skarg składanych przez klientów OIPE i dotyczących ich praw i obowiązków wynikających z przepisów niniejszego rozporządzenia.

2.   Procedury te są stosowane w każdym państwie członkowskim, w którym dostawca OIPE lub dystrybutor OIPE oferuje swoje usługi, i są dostępne w języku urzędowym danego państwa członkowskiego (w przypadku wielu języków urzędowych – w języku wybranym przez klienta OIPE) lub w innym języku, który został uzgodniony między dostawcą OIPE lub dystrybutorem OIPE a klientem OIPE.

3.   Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE dokładają wszelkich starań w celu udzielenia – w formie elektronicznej lub na innym trwałym nośniku zgodnie z art. 24 – odpowiedzi na skargi klientów OIPE. W odpowiedzi należy ustosunkować się do wszystkich podniesionych kwestii, w odpowiednim terminie i nie później niż w ciągu 15 dni roboczych od otrzymania skargi. W wyjątkowych sytuacjach, jeżeli niemożliwe jest udzielenie odpowiedzi w terminie 15 dni roboczych ze względów będących poza kontrolą dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE, są oni zobowiązani do przesłania wstępnej odpowiedzi, w której wyraźnie podaje się powód opóźnienia w udzieleniu odpowiedzi na skargę oraz termin, w którym klient OIPE otrzyma ostateczną odpowiedź. W żadnym przypadku termin otrzymania ostatecznej odpowiedzi nie może przekroczyć 35 dni roboczych.

4.   Dostawcy OIPE i dystrybutorzy OIPE informują klienta OIPE o co najmniej jednym podmiocie zajmującym się alternatywnym rozstrzyganiem sporów, który jest właściwy do rozstrzygania sporów dotyczących praw i obowiązków klientów OIPE wynikających z niniejszego rozporządzenia.

5.   Informacje o procedurach, o których mowa w ust. 1, są udostępniane w sposób jasny, wyczerpujący i łatwo dostępny na stronie internetowej dostawcy OIPE lub dystrybutora OIPE, w oddziale oraz w ogólnych warunkach umowy między dostawcą OIPE lub dystrybutorem OIPE a klientem OIPE. Określa się w nich również, w jaki sposób można uzyskać bardziej szczegółowe informacje na temat danego podmiotu zajmującego się alternatywnym rozstrzyganiem sporów oraz warunków korzystania z jego usług.

6.   Właściwe organy ustanawiają procedury umożliwiające klientom OIPE i innym zainteresowanym stronom, w tym organizacjom konsumenckim, składanie do właściwych organów skarg dotyczących domniemanych naruszeń niniejszego rozporządzenia przez dostawców OIPE i dystrybutorów OIPE. We wszystkich przypadkach skarżący muszą otrzymać odpowiedź.

7.   W sprawach dotyczących więcej niż jednego państwa członkowskiego skarżący może zdecydować o złożeniu skargi za pośrednictwem właściwych organów państwa członkowskiego, w którym mieszka, niezależnie od miejsca, gdzie dokonano naruszenia.

1.   Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE (21) ustanawia się adekwatne, niezależne, bezstronne, przejrzyste i skuteczne procedury alternatywnego rozstrzygania sporów między klientami OIPE a dostawcami OIPE lub dystrybutorami OIPE dotyczących praw i obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia, w stosownych przypadkach z wykorzystaniem istniejących właściwych podmiotów. Takie procedury alternatywnego rozstrzygania sporów muszą mieć zastosowanie do dostawców OIPE lub dystrybutorów OIPE, w stosunku do których procedury zostały wszczęte, a kompetencje właściwego podmiotu zajmującego się alternatywnym rozstrzyganiem sporów muszą w skuteczny sposób rozciągać się na tych dostawców i dystrybutorów.

2.   Podmioty, o których mowa w ust. 1, skutecznie współpracują w celu rozstrzygania transgranicznych sporów dotyczących praw i obowiązków wynikających z niniejszego rozporządzenia.

1.   Dostawcy OIPE świadczą usługę zmiany dostawcy polegającą na przeniesieniu, na wniosek oszczędzającego w ramach OIPE, odpowiednich kwot lub, w stosownych przypadkach, wkładu rzeczowego zgodnie z ust. 4 z konta OIPE prowadzonego u dotychczasowego dostawcy OIPE na nowe konto OIPE z tymi samymi subkontami otwarte u przyszłego dostawcy OIPE, przy czym dotychczasowe konto OIPE zostaje zamknięte.

W ramach usługi zmiany dostawcy dotychczasowy dostawca OIPE przekazuje przyszłemu dostawcy OIPE wszystkie informacje dotyczące wszystkich subkont dotychczasowego konta OIPE, w tym wymogi sprawozdawcze. Przyszły dostawca OIPE zapisuje te informacje na odpowiednich subkontach.

Oszczędzający w ramach OIPE może wnioskować o zmianę dostawcy OIPE na dostawcę mającego siedzibę w tym samym państwie członkowskim (zmiana krajowa) lub w innym państwie członkowskim (zmiana transgraniczna). Oszczędzający w ramach OIPE może skorzystać z prawa do zmiany dostawcy w fazie akumulacji i w fazie dekumulacji OIPE.

2.   Niezależnie od ust. 1 w fazie dekumulacji dostawcy OIPE nie mają obowiązku świadczenia usługi zmiany dostawcy w odniesieniu do OIPE, jeżeli oszczędzający w ramach OIPE otrzymują dożywotnie wypłaty w ratach.

3.   Oszczędzający w ramach OIPE może zmienić dostawcę OIPE po upływie co najmniej pięciu lat od zawarcia umowy dotyczącej OIPE, a w przypadku kolejnych zmian po upływie pięciu lat od ostatniej zmiany, bez uszczerbku dla art. 20 ust. 5 lit. a). Dostawca OIPE może zezwolić oszczędzającemu w ramach OIPE na częstsze zmiany dostawcy OIPE.

4.   W przypadku zmiany między dostawcami OIPE zaangażowanymi w indywidualne zarządzanie portfelem dla oszczędzających w ramach OIPE ci ostatni mogą zdecydować się na przeniesienie wkładu rzeczowego lub odpowiednich kwot. We wszystkich innych przypadkach dopuszcza się jedynie przeniesienie odpowiednich kwot.

W przypadku wniosku oszczędzającego w ramach OIPE o przeniesienie wkładu rzeczowego wymagana jest pisemna zgoda przyszłego dostawcy OIPE.

1.   Usługa zmiany dostawcy jest inicjowana przez przyszłego dostawcę OIPE na wniosek oszczędzającego w ramach OIPE i w wyniku jego świadomej decyzji podjętej na podstawie informacji uzyskanych od dostawców OIPE, o których mowa w art. 56.

2.   Wniosek oszczędzającego w ramach OIPE sporządza się w języku urzędowym państwa członkowskiego, w którym zainicjowano usługę zmiany dostawcy, lub w dowolnym innym języku uzgodnionym przez strony. We wniosku oszczędzający w ramach OIPE:

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby wniosek oszczędzającego w ramach OIPE miał formę pisemną oraz aby kopia przyjętego wniosku była przekazywana oszczędzającemu w ramach OIPE.

3.   W ciągu pięciu dni roboczych od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 2, przyszły dostawca OIPE zwraca się do dotychczasowego dostawcy OIPE z wnioskiem o dokonanie czynności przewidzianych w ust. 4.

4.   Po otrzymaniu wniosku od przyszłego dostawcy OIPE dotychczasowy dostawca OIPE:

5.   Przyszły dostawca OIPE zgodnie z tym, co przewidziano we wniosku, i w zakresie, w jakim informacje przekazane przez dotychczasowego dostawcę OIPE lub oszczędzającego w ramach OIPE mu to umożliwiają, dokonuje niezbędnych przygotowań do akceptowania wpłat i akceptuje je ze skutkiem od dnia określonego przez oszczędzającego w ramach OIPE w jego wniosku.

1.   Oszczędzający w ramach OIPE mają możliwość nieodpłatnego dostępu do swoich informacji indywidualnych znajdujących się w posiadaniu dotychczasowego lub przyszłego dostawcy OIPE.

2.   Dotychczasowy dostawca OIPE przekazuje informacje, o które zwraca się przyszły dostawca OIPE zgodnie z art. 53 ust. 4 lit. a), bez pobierania opłat od oszczędzającego w ramach OIPE lub przyszłego dostawcy OIPE.

3.   Łączne opłaty i prowizje pobierane przez dotychczasowego dostawcę OIPE od oszczędzającego w ramach OIPE za zamknięcie posiadanego u niego konta OIPE są ograniczone do faktycznych kosztów administracyjnych poniesionych przez dostawcę OIPE i nie przekraczają 0,5 % odpowiednich kwot lub wartości pieniężnej wkładu rzeczowego, które mają zostać przeniesione do przyszłego dostawcy OIPE.

Państwa członkowskie mogą ustanowić niższą wartość procentową opłat i prowizji, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz inną wartość procentową w przypadku, gdy dostawca OIPE zezwala oszczędzającym w ramach OIPE na częstsze zmiany dostawcy OIPE, jak przewidziano w art. 52 ust. 3.

Dotychczasowy dostawca OIPE nie pobiera żadnych dodatkowych opłat ani prowizji od przyszłego dostawcy OIPE.

4.   Przyszły dostawca OIPE może naliczać jedynie faktyczne koszty administracyjne i koszty transakcji związane z usługą zmiany dostawcy.

1.   Dostawca OIPE niezwłocznie wyrównuje stratę finansową, obejmującą również opłaty, prowizje i odsetki, poniesioną przez oszczędzającego w ramach OIPE i wynikającą bezpośrednio z niewywiązania się przez tego dostawcę OIPE, zaangażowanego w proces zmiany dostawcy, z jego obowiązków określonych w art. 53.

2.   Odpowiedzialność zgodnie z ust. 1 nie ma zastosowania w przypadku wystąpienia nadzwyczajnych i nieprzewidywalnych okoliczności będących poza kontrolą dostawcy OIPE powołującego się na takie okoliczności, których skutki byłyby nieuniknione mimo wszelkich starań w celu zapobieżenia im, lub w przypadku gdy dostawcę OIPE wiążą inne zobowiązania prawne wynikające z prawa Unii lub prawa krajowego.

3.   Odpowiedzialność zgodnie z ust. 1 jest ustalana w sposób zgodny z wymogami prawnymi mającymi zastosowanie na poziomie krajowym.

4.   Oszczędzający w ramach OIPE ponosi ryzyko strat finansowych związane z wypłatą w formie rzeczowej aktywów utrzymywanych na koncie OIPE w celu ich przeniesienia od dotychczasowego dostawcy OIPE do przyszłego dostawcy OIPE zgodnie z art. 52 ust. 4.

5.   Dotychczasowy dostawca OIPE nie ma obowiązku zapewniania ochrony kapitału czy udzielania gwarancji w momencie zmiany dostawcy.

1.   Aby umożliwić oszczędzającemu w ramach OIPE podjęcie świadomej decyzji, dostawcy OIPE udostępniają oszczędzającym w ramach OIPE następujące informacje na temat usługi zmiany dostawcy:

Przyszły dostawca OIPE musi spełnić wymogi rozdziału IV.

Przyszły dostawca OIPE w stosownych przypadkach informuje oszczędzającego w ramach OIPE o obejmujących go systemach gwarancji, w tym systemie gwarancji depozytów, systemie rekompensat dla inwestorów czy ubezpieczeniowym systemie gwarancyjnym.

2.   Informacje, o których mowa w ust. 1, są dostępne na stronie internetowej dostawcy OIPE. Są również udzielane na żądanie oszczędzających w ramach OIPE zgodnie z wymogami art. 24.

1.   Warunki dotyczące fazy dekumulacji i wypłat z subkont krajowych są określane przez państwa członkowskie, o ile nie są ustanowione w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Takie warunki mogą obejmować w szczególności minimalny wiek dla rozpoczęcia fazy dekumulacji, maksymalny okres na przystąpienie do OIPE przed osiągnięciem wieku emerytalnego, jak również warunki wyjścia z inwestycji przed osiągnięciem minimalnego wieku dla rozpoczęcia fazy dekumulacji, w szczególności w przypadku szczególnych trudności.

1.   Dostawcy OIPE udostępniają oszczędzającym w ramach OIPE jedną lub większą liczbę z następujących form wypłat:

2.   Formę wypłat w fazie dekumulacji oszczędzający w ramach OIPE wybierają w momencie, gdy zawierają umowę dotyczącą OIPE i występują o otwarcie nowego subkonta. Forma wypłat może różnić się zależnie od subkonta.

3.   Bez uszczerbku dla ust. 1 niniejszego artykułu lub art. 57 lub 59 państwa członkowskie mogą przyjmować środki faworyzujące określone formy wypłat. Takie środki mogą obejmować wprowadzenie ograniczeń ilościowych w stosunku do wypłat jednorazowych, aby jeszcze bardziej zachęcić do stosowania innych form wypłat, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Takie ograniczenia ilościowe stosuje się jedynie do wypłat odpowiadających kapitałowi zgromadzonemu na subkontach OIPE powiązanych z państwami członkowskimi, których prawo krajowe przewiduje ograniczenia ilościowe w przypadku wypłat jednorazowych.

4.   Państwa członkowskie mogą określać warunki, na jakich przyznane korzyści lub ulgi mają im zostać zwrócone.

1.   Jeżeli dostawca OIPE oferuje różne formy wypłat, oszczędzający w ramach OIPE ma prawo zmienić formę wypłat na każdym otwartym subkoncie:

Zmiana formy wypłat jest dokonywana nieodpłatnie dla oszczędzającego w ramach OIPE.

2.   Po otrzymaniu wniosku oszczędzającego w ramach OIPE o zmianę formy wypłat dostawca OIPE udziela oszczędzającemu w ramach OIPE jasnych i zrozumiałych informacji o finansowych skutkach tej zmiany dla oszczędzającego w ramach OIPE lub beneficjenta OIPE, a w szczególności jej ewentualnego wpływu na ulgi, jakie na poziomie krajowym mogą mieć zastosowanie do istniejących subkont OIPE oszczędzającego w ramach OIPE.

1.   W przypadku podstawowego OIPE na początku fazy dekumulacji dostawca OIPE proponuje oszczędzającemu w ramach OIPE indywidualne planowanie emerytury z myślą o zrównoważonym wykorzystaniu kapitału zgromadzonego na subkontach OIPE i z uwzględnieniem co najmniej:

2.   Planowanie emerytury, o którym mowa w ust. 1, obejmuje indywidualne zalecenie dla oszczędzającego w ramach OIPE w kwestii optymalnej dla niego formy wypłat, chyba że istnieje tylko jedna forma wypłat. Jeżeli wypłaty jednorazowe nie są zgodne z potrzebami emerytalnymi oszczędzającego w ramach OIPE, zostaje on o tym uprzedzony podczas udzielania porady.

1.   Organy właściwe dla dostawcy OIPE na bieżąco nadzorują przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia zgodnie z odpowiednimi przepisami sektorowymi i normami w zakresie nadzoru. Organy te są również odpowiedzialne za nadzorowanie wypełniania obowiązków określonych w regulaminie lub dokumentach założycielskich dostawcy OIPE, a także za nadzorowanie tego, czy mechanizmy i organizacja dostawcy OIPE są adekwatne do czynności, które należy wykonywać w związku z oferowaniem OIPE.

2.   EIOPA i właściwe organy monitorują oferowane lub dystrybuowane indywidualne produkty emerytalne, aby upewnić się, że oznacza się je jako „OIPE” lub sugeruje się posiadanie przez nie statusu OIPE tylko w przypadku, gdy są one zarejestrowane na podstawie niniejszego rozporządzenia.

1.   Właściwe organy mogą nałożyć zakaz lub ograniczenie wprowadzania do obrotu lub dystrybucji OIPE w jego państwie członkowskim lub z jego państwa członkowskiego pod następującymi warunkami:

Jeżeli spełnione zostały warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, właściwe organy mogą zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie przed wprowadzeniem do obrotu lub dystrybucją OIPE wśród oszczędzających w ramach OIPE. Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach bądź z zastrzeżeniem wyjątków określonych przez właściwe organy.

2.   Właściwe organy nie nakładają zakazu lub ograniczenia na mocy niniejszego artykułu, jeżeli co najmniej miesiąc przed planowaną datą wejścia tego środka w życie nie przekażą one pozostałym zainteresowanym właściwym organom i EIOPA w formie pisemnej lub w inny uzgodniony przez organy sposób szczegółów dotyczących:

3.   W wyjątkowych przypadkach, jeżeli właściwe organy uznają, że należy podjąć pilne działania na mocy niniejszego artykułu, aby zapobiec szkodom, jakie może spowodować OIPE, właściwe organy mogą podjąć działania tymczasowe, powiadamiając o tym pisemnie pozostałe właściwe organy i EIOPA nie później niż 24 godziny przed planowanym wejściem w życie tego środka, pod warunkiem że spełnione zostały wszystkie kryteria wymienione w niniejszym artykule, a ponadto oczywiste jest, że jednomiesięczny termin powiadomienia nie pozwoliłby odpowiednio zareagować na dany problem czy zagrożenie. Działania tymczasowe podejmowane przez właściwe organy nie trwają dłużej niż trzy miesiące.

4.   Właściwe organy publikują na swoich stronach internetowych komunikaty na temat decyzji dotyczących nałożenia zakazu lub ograniczenia, o których mowa w ust. 1. Taki komunikat zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia, liczony od publikacji komunikatu okres, po upływie którego środki wchodzą w życie, a także dowody, które dały organowi podstawę do stwierdzenia, że spełnione zostały wszystkie warunki wymienione w ust. 1. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko w odniesieniu do działań podjętych po opublikowaniu komunikatu.

5.   Właściwe organy cofają zakaz lub ograniczenie, jeżeli warunki wymienione w ust. 1 nie mają już zastosowania.

1.   EIOPA odgrywa rolę mediatora i koordynatora w ramach działań podejmowanych przez właściwe organy na mocy art. 63. EIOPA zapewnia w szczególności, aby działania podejmowane przez właściwy organ były uzasadnione i proporcjonalne i aby w stosownych przypadkach podejście właściwych organów było spójne.

2.   Po otrzymaniu, zgodnie z art. 63, powiadomienia o zakazie lub ograniczeniu, które mają zostać nałożone na mocy tego artykułu, EIOPA wydaje opinię w kwestii tego, czy ten zakaz lub ograniczenie są uzasadnione i proporcjonalne. Jeżeli EIOPA uważa, że przeciwdziałanie zagrożeniu wymaga podjęcia środków przez inne właściwe organy, stwierdza to w swojej opinii. Opinia jest publikowana na stronie internetowej EIOPA.

3.   W przypadku gdy właściwy organ proponuje podjęcie działania lub podejmuje działanie wbrew opinii wydanej przez EIOPA zgodnie z ust. 2 lub odmawia podjęcia działania wbrew tej opinii, natychmiast publikuje na swojej stronie internetowej komunikat ze szczegółowym wyjaśnieniem przyczyn takiego postępowania.

1.   Zgodnie z art. 9 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 EIOPA monitoruje rynek OIPE, które są wprowadzane do obrotu, dystrybuowane lub sprzedawane w Unii.

2.   Zgodnie z art. 9 ust. 5 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010 w przypadku spełnienia warunków przewidzianych w art. 3 i 4 niniejszego artykułu EIOPA może nałożyć tymczasowy zakaz lub ograniczenie wprowadzania do obrotu, dystrybucji lub sprzedaży w Unii niektórych OIPE lub OIPE o określonych cechach.

Zakaz lub ograniczenie mogą mieć zastosowanie w okolicznościach bądź z zastrzeżeniem wyjątków, które mają zostać określone przez EIOPA.

3.   EIOPA podejmuje decyzję na mocy ust. 2 niniejszego artykułu, w stosownych przypadkach po konsultacji z pozostałymi Europejskimi Urzędami Nadzoru i jedynie wtedy, gdy spełnione są wszystkie następujące warunki:

Jeżeli spełnione zostały warunki, o których mowa w akapicie pierwszym, EIOPA może zapobiegawczo nałożyć zakaz lub ograniczenie, o którym mowa w ust. 2, zanim OIPE zostanie wprowadzony do obrotu, dystrybuowany lub sprzedany klientom OIPE.

4.   Podejmując działanie na mocy niniejszego artykułu, EIOPA zapewnia, aby działanie to:

W przypadku gdy właściwy organ lub właściwe organy podjęły środek zgodnie z art. 63, EIOPA może podjąć którykolwiek ze środków, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, bez wydawania opinii przewidzianej w art. 64.

5.   Przed podjęciem decyzji o działaniu na mocy niniejszego artykułu EIOPA powiadamia o nim właściwe organy.

6.   EIOPA publikuje na swojej stronie internetowej komunikaty na temat decyzji dotyczących podjęcia działania na mocy niniejszego artykułu. Taki komunikat zawiera szczegóły zakazu lub ograniczenia oraz liczony od publikacji komunikatu okres, po upływie którego środki wchodzą w życie. Zakaz lub ograniczenie mają zastosowanie tylko do działań podjętych po wejściu w życie tych środków.

7.   EIOPA dokonuje przeglądu zakazu lub ograniczenia nałożonego na mocy ust. 2 w odpowiednich odstępach czasu, a przynajmniej co trzy miesiące. Zakaz lub ograniczenie, które nie zostały przedłużone po tym okresie trzech miesięcy, wygasają.

8.   Działania podjęte przez EIOPA zgodnie z niniejszym artykułem są nadrzędne w stosunku do wcześniejszych działań podjętych przez właściwy organ.

9.   Komisja przyjmuje akty delegowane zgodnie z art. 72 w celu uzupełnienia niniejszego rozporządzenia o kryteria i czynniki, jakie ma stosować EIOPA przy ustalaniu, kiedy występują poważne obawy co do ochrony oszczędzających w ramach OIPE, w tym związane z długoterminowym charakterem produktu emerytalnego, lub zagrożenie prawidłowego funkcjonowania i integralności rynków finansowych lub stabilności całego systemu finansowego lub jego części w Unii, o których mowa w ust. 3 lit. a) niniejszego artykułu.

Te kryteria i czynniki obejmują:

1.   Każdy właściwy organ przyczynia się do spójnego stosowania niniejszego rozporządzenia w całej Unii.

2.   Właściwe organy współpracują ze sobą zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 (22), dyrektywami 2009/65/WE, 2009/138/WE, 2011/61/UE, 2014/65/UE, (UE) 2016/97 i (UE) 2016/2341.

3.   Właściwe organy i EIOPA współpracują ze sobą w celu wykonywania swoich odnośnych obowiązków na podstawie niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1094/2010.

4.   Właściwe organy i EIOPA wymieniają się wszystkimi informacjami i dokumentami niezbędnymi do wykonywania swoich odnośnych obowiązków na podstawie niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1094/2010, w szczególności do celów wykrywania i usuwania naruszeń niniejszego rozporządzenia.

5.   Aby zapewnić spójne stosowanie niniejszego artykułu, EIOPA opracowuje projekt wykonawczych standardów technicznych określających szczegóły współpracy i wymiany informacji wraz z wymogami niezbędnymi do prezentacji tych informacji w znormalizowanym formacie umożliwiającym ich porównywanie.

EIOPA przedstawia Komisji projekt tych wykonawczych standardów technicznych do dnia 15 sierpnia 2020 r.

Komisja jest uprawniona do przyjęcia wykonawczych standardów technicznych, o których mowa w akapicie pierwszym, zgodnie z art. 15 rozporządzenia (UE) nr 1094/2010.

1.   Bez uszczerbku dla uprawnień nadzorczych właściwych organów oraz prawa państw członkowskich do przewidywania i nakładania sankcji karnych państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące odpowiednich kar administracyjnych i innych środków mających zastosowanie w przypadku naruszeń niniejszego rozporządzenia oraz podejmują wszelkie niezbędne środki, aby zapewnić ich stosowanie. Te kary administracyjne i inne środki muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Państwa członkowskie mogą postanowić nie wprowadzać przepisów dotyczących kar administracyjnych, o których mowa w akapicie pierwszym, za naruszenia podlegające sankcjom karnym na mocy ich prawa krajowego.

Do dnia rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję i EIOPA o przepisach, o których mowa w akapitach pierwszym i drugim. Powiadamiają one niezwłocznie Komisję i EIOPA o późniejszych zmianach tych przepisów.

2.   Kary administracyjne i inne środki określone w ust. 3 niniejszego artykułu stosuje się co najmniej w sytuacjach, w których:

3.   Państwa członkowskie zgodnie z prawem krajowym zapewniają, aby w sytuacjach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, właściwe organy były uprawnione do stosowania co najmniej poniższych kar administracyjnych i innych środków:

4.   Decyzja nakładająca kary administracyjne lub inne środki określone w ust. 1 akapit pierwszy i w ust. 3 musi być uzasadniona i podlega prawu do odwołania się do sądu.

5.   Wykonując swoje uprawnienia na mocy ust. 1 akapit pierwszy i ust. 3, właściwe organy ściśle ze sobą współpracują w celu zapewnienia, aby kary administracyjne i inne środki przyniosły rezultaty będące celem tego rozporządzenia, oraz koordynują swoje działania, aby uniknąć ich ewentualnego powielania i nakładania się przy okazji nakładania kar administracyjnych i innych środków w przypadkach transgranicznych.

1.   Właściwe organy wykonują uprawnienia do nakładania kar administracyjnych i innych środków, o których mowa w art. 67, zgodnie z krajowymi ramami prawnymi:

2.   Określając rodzaj oraz wysokość kar administracyjnych lub innych środków nakładanych na mocy art. 67 ust. 3, właściwe organy uwzględniają wszystkie istotne okoliczności, w tym, w stosownych przypadkach:

1.   Właściwe organy publikują bez zbędnej zwłoki na swojej oficjalnej stronie internetowej każdą decyzję o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka w związku z naruszeniem niniejszego rozporządzenia po uprzednim poinformowaniu o tej decyzji osoby, na którą nałożono karę administracyjną lub inny środek.

2.   Publikacja, o której mowa w ust. 1, zawiera informacje na temat rodzaju i charakteru naruszenia oraz tożsamości osób odpowiedzialnych, a także informacje o nałożonych karach administracyjnych lub innych środkach.

3.   Jeżeli na podstawie indywidualnej oceny właściwe organy uznają, że opublikowanie tożsamości (w przypadku osób prawnych) lub tożsamości i danych osobowych (w przypadku osób fizycznych) jest nieproporcjonalne, lub jeżeli właściwe organy uznają, że taka publikacja zagraża stabilności rynków finansowych lub trwającemu dochodzeniu, właściwe organy:

4.   W przypadku decyzji o publikacji informacji o karze administracyjnej lub innym środku w formie zanonimizowanej, o której mowa w ust. 3 lit. b), opublikowanie odpowiednich danych może zostać odłożone w czasie. Jeżeli od decyzji o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka przysługuje odwołanie do odpowiednich organów sądowych, właściwe organy informują o tym niezwłocznie na swojej oficjalnej stronie internetowej oraz zamieszczają na niej późniejsze informacje na temat wyniku tego odwołania. Publikuje się również decyzję unieważniającą decyzję o nałożeniu kary administracyjnej lub innego środka.

5.   Właściwe organy zapewniają, by publikacja, o której mowa w ust. 1–4, była dostępna na ich oficjalnej stronie internetowej przez co najmniej pięć lat po jej dokonaniu. Opublikowane dane osobowe są dostępne na oficjalnych stronach internetowych właściwych organów jedynie przez okres, który jest wymagany zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych.

1.   Właściwe organy informują EIOPA o wszystkich karach administracyjnych i innych środkach nałożonych, lecz nieopublikowanych zgodnie z art. 69 ust. 3 lit. c), w tym o odwołaniach z nimi związanych i ich wynikach.

2.   Właściwe organy przekazują EIOPA co roku zbiorczą informację o wszystkich karach administracyjnych i innych środkach nałożonych zgodnie z art. 67.

EIOPA publikuje te informacje w sprawozdaniu rocznym.

3.   W przypadku gdy państwa członkowskie zgodnie z art. 67 ust. 1 akapit drugi postanowiły wprowadzić sankcje karne za naruszenie niniejszego rozporządzenia, ich właściwe organy co roku przedstawiają EIOPA zanonimizowane i zagregowane dane dotyczące wszystkich wszczętych dochodzeń i nałożonych sankcji karnych. Zanonimizowane dane dotyczące nałożonych sankcji karnych EIOPA publikuje w sprawozdaniu rocznym.

4.   W przypadku gdy właściwe organy publicznie ujawnią karę administracyjną, inny środek lub sankcję karną, powiadamiają one jednocześnie o tej karze, środku lub sankcji EIOPA.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjęcia aktów delegowanych, o których mowa w art. 40 ust. 9, art. 45 ust. 4 i art. 65 ust. 9, powierza się Komisji na okres czterech lat od dnia 14 sierpnia 2019 r. Komisja sporządza sprawozdanie dotyczące przekazania uprawnień nie później niż dziewięć miesięcy przed końcem wspomnianego okresu czterech lat. Przekazanie uprawnień zostaje automatycznie przedłużone na takie same okresy, chyba że Parlament Europejski lub Rada sprzeciwią się takiemu przedłużeniu nie później niż trzy miesiące przed końcem każdego okresu.

3.   Przekazanie uprawnień, o których mowa w art. 40 ust. 9, art. 45 ust. 4 i art. 65 ust. 9, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w określonym w tej decyzji późniejszym terminie. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 40 ust. 9, art. 45 ust. 4 i art. 65 ust. 9 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

1.   Z upływem pięciu lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co pięć lat, Komisja dokonuje oceny jego funkcjonowania oraz, po konsultacji z EIOPA, a w stosownych przypadkach także z innymi Europejskimi Urzędami Nadzoru, przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie zawierające główne ustalenia dokonane w trakcie tej oceny. Do sprawozdania w razie potrzeby dołącza wniosek ustawodawczy.

2.   Sprawozdanie obejmuje w szczególności:

W ocenie, o której mowa w lit. e) niniejszego ustępu, uwzględnia się przyczyny nieotwierania subkont w niektórych państwach członkowskich oraz zwraca się uwagę na postępy i wysiłki, jakie poczynili dostawcy OIPE, opracowując techniczne rozwiązania służące otwieraniu subkont.

3.   Komisja tworzy panel złożony z odpowiednich zainteresowanych stron, którego zadaniem jest monitorowanie na bieżąco rozwoju i wdrażania OIPE. W skład panelu wchodzi co najmniej EIOPA, właściwe organy, przedstawiciele branży i konsumentów oraz niezależni eksperci.

Funkcje sekretariatu panelu pełni EIOPA.