ZAŁĄCZNIK

W załączniku do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1998 wprowadza się następujące zmiany:

pkt 1.1.3.4 otrzymuje brzmienie:

„1.1.3.4.

Przeszukanie części krytycznych, które mogły ulec »skażeniu«, przeprowadza się niezwłocznie, aby upewnić się, na ile to możliwe, że nie znajdują się w nich przedmioty zabronione, w każdym przypadku gdy dostęp do części krytycznych miała jakakolwiek z następujących osób:

a)	osoby niepoddane kontroli bezpieczeństwa;

b)	pasażerowie i członkowie załogi przylatujący z państw trzecich innych niż wymienione w dodatku 4-B;

pasażerowie i członkowie załogi przylatujący z unijnych portów lotniczych państwa członkowskiego, które skorzystało z odstępstwa od wspólnych podstawowych norm przewidzianego w art. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 1254/2009 (*1), o ile nie są oni odbierani po przylocie i eskortowani poza te strefy zgodnie z pkt 1.2.7.3.

Wymóg określony w niniejszym punkcie uznaje się za spełniony w odniesieniu do statków powietrznych podlegających przeszukaniu, natomiast nie ma on zastosowania, jeżeli osoby wskazane w pkt 1.3.2 i 4.1.1.7 miały dostęp do części krytycznych.

Jeżeli chodzi o lit. b) i c), niniejszy przepis stosuje się wyłącznie do tych części krytycznych, w których znajdują się bagaż rejestrowany lub odlatujący pasażerowie poddani kontroli bezpieczeństwa nieodlatujący tym samym statkiem powietrznym co wspomniani pasażerowie i członkowie załogi.

(*1) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1254/2009 z dnia 18 grudnia 2009 r. ustanawiające kryteria pozwalające państwom członkowskim na odstępstwo od wspólnych podstawowych norm ochrony lotnictwa cywilnego i przyjęcie alternatywnych środków w zakresie ochrony (Dz.U. L 338 z 19.12.2009, s. 17).”;"

pkt 1.2.3 otrzymuje brzmienie:

„1.2.3. Wymogi dotyczące unijnych kart identyfikacyjnych członków załóg i kart identyfikacyjnych portu lotniczego

1.2.3.1. Karta identyfikacyjna członka załogi dla członka załogi zatrudnionego przez unijnego przewoźnika lotniczego i karta identyfikacyjna portu lotniczego mogą być wydane tylko ze względu na zadania wykonywane przez osobę, która przeszła z wynikiem pozytywnym rozszerzone sprawdzenie przeszłości zgodnie z pkt 11.1.3.

1.2.3.2. Karty identyfikacyjne członka załogi i karty identyfikacyjne portu lotniczego wydaje się na okres nie dłuższy niż pięć lat.

1.2.3.3. Karta identyfikacyjna osoby, która nie przeszła z wynikiem pozytywnym rozszerzonego sprawdzenia przeszłości, zostaje niezwłocznie zablokowana lub unieważniona, stosownie do przypadku, i zwrócona właściwemu organowi, operatorowi lub podmiotowi wydającemu, odpowiednio do przypadku.

1.2.3.4. Kartę identyfikacyjną nosi się w widocznym miejscu przynajmniej wówczas, gdy jej posiadacz znajduje się w strefach zastrzeżonych lotniska.

Jeżeli osoba przebywająca w strefach zastrzeżonych innych niż te, w których znajdują się pasażerowie, nie nosi swojej karty identyfikacyjnej w widocznym miejscu, jest wzywana do jej okazania przez osoby odpowiedzialne za wdrażanie pkt 1.5.1 lit. c) oraz, w stosownych przypadkach, zostaje odnotowana.

1.2.3.5. Kartę identyfikacyjną zwraca się niezwłocznie w następujących sytuacjach:

a)	na wniosek właściwego organu, operatora lub podmiotu wydającego, odpowiednio do przypadku;

b)	w momencie rozwiązania stosunku pracy;

c)	w momencie zmiany pracodawcy;

d)	w razie zmiany potrzeby dostępu do stref, w odniesieniu do których udzielono upoważnienia;

e)	w momencie wygaśnięcia ważności karty;

f)	w momencie unieważnienia karty.

1.2.3.6. Podmiot wydający jest niezwłocznie informowany o zagubieniu, kradzieży lub niezwróceniu karty identyfikacyjnej.

1.2.3.7. Karta elektroniczna jest niezwłocznie blokowana po jej zwróceniu, wygaśnięciu, unieważnieniu lub po powiadomieniu o jej zagubieniu, kradzieży lub niezwróceniu.”;

pkt 1.2.6.3 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	powiązana z przedsiębiorstwem lub indywidualnym użytkownikiem zarejestrowanego pojazdu za pośrednictwem zabezpieczonej bazy danych zarejestrowanych pojazdów.”;

4)	ostatnie zdanie w pkt 1.2.6.3 otrzymuje brzmienie: „Elektroniczny odczyt elektronicznych przepustek samochodowych musi być również możliwy w strefie operacyjnej lotniska.”;

pkt 1.3.1.1 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)	urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznym wykrywaczem metali (HHMD);”;

w pkt 1.3.1.1 dodaje się lit. g) oraz h) w brzmieniu:

„g)	urządzeń do wykrywania metalu w butach (SMD);

h)	urządzeń do wykrywania materiałów wybuchowych w butach (SED).”;

7)	na końcu pkt 1.3.1.1 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Urządzenia SMD i SED mogą być wykorzystywane jedynie jako dodatkowe środki kontroli bezpieczeństwa.”;

pkt 1.3.1.3 otrzymuje brzmienie:

„1.3.1.3.

Psy do wykrywania materiałów wybuchowych, urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) i urządzenia ETD w połączeniu z urządzeniami do wykrywania materiałów wybuchowych w butach (SED) mogą być wykorzystywane jedynie jako dodatkowe środki kontroli osób niebędących pasażerami lub losowo zamiennie z kontrolą manualną, kontrolą manualną połączoną ze stosowaniem urządzeń do wykrywania metalu w butach (SMD), bramkami do wykrywania metali (WTMD) lub urządzeniami do prześwietlania osób.”;

9)	na końcu pkt 3.1.3 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Rejestracja informacji określonych powyżej może być prowadzona w formie elektronicznej.”;

10)

pkt 4.0.3 otrzymuje brzmienie:

„4.0.3.

Pasażerów i ich bagaż kabinowy przylatujących z państwa członkowskiego, w którym statek powietrzny był w tranzycie po przylocie z państwa trzeciego niewymienionego w dodatku 4-B lub z unijnego portu lotniczego w państwie członkowskim, które skorzystało z odstępstwa od wspólnych podstawowych norm przewidzianego w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1254/2009, uznaje się za pasażerów i bagaż kabinowy przylatujących z państwa trzeciego, chyba że istnieje potwierdzenie, że pasażerowie ci i ich bagaż kabinowy zostali poddani kontroli bezpieczeństwa zgodnie z niniejszym rozdziałem.”;

11)

dodaje się pkt 4.0.6 w brzmieniu:

„4.0.6.

Pasażerów i ich bagaż kabinowy przylatujących z unijnego portu lotniczego w państwie członkowskim, które skorzystało z odstępstwa od wspólnych podstawowych norm przewidzianego w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1254/2009, uznaje się za pasażerów i bagaż kabinowy przylatujących z państwa trzeciego, chyba że istnieje potwierdzenie, że pasażerowie ci i ich bagaż kabinowy zostali poddani kontroli bezpieczeństwa zgodnie z niniejszym rozdziałem.”;

12)

pkt 4.1.1.2 lit. f) otrzymuje brzmienie:

„f)	urządzeń do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD) w połączeniu z ręcznym wykrywaczem metali (HHMD);”;

13)

w pkt 4.1.1.2 dodaje się lit. g) oraz h) w brzmieniu:

„g)	urządzeń do wykrywania metalu w butach (SMD);

h)	urządzeń do wykrywania materiałów wybuchowych w butach (SED).”;

14)

pkt 4.1.1.9 otrzymuje brzmienie:

„4.1.1.9.

Psy do wykrywania materiałów wybuchowych, urządzenia do wykrywania śladowych ilości materiałów wybuchowych (ETD), urządzenia do wykrywania metalu w butach (SMD) i urządzenia do wykrywania materiałów wybuchowych w butach (SED) mogą być wykorzystywane jedynie jako dodatkowe środki kontroli bezpieczeństwa.”;

15)

pkt 4.1.3.1 otrzymuje brzmienie:

„4.1.3.1.

Płyny, aerozole i żele wnoszone przez pasażerów mogą być zwolnione z kontroli bezpieczeństwa za pomocą systemu LEDS przy wejściu do strefy zastrzeżonej lotniska, jeżeli płyny, aerozole lub żele znajdują się w pojedynczych pojemnikach o pojemności nieprzekraczającej 100 ml lub jej równowartości, umieszczonych w jednej zamykanej przeźroczystej torebce plastikowej o pojemności nieprzekraczającej 1 litra, przy czym zawartość plastikowej torebki swobodnie się w niej mieści, a torebka jest dokładnie zamknięta.”;

16)	uchyla się pkt 4.1.3.2;

17)

pkt 5.0.3 otrzymuje brzmienie:

„5.0.3.

Bagaż rejestrowany przylatujący z państwa członkowskiego, w którym statek powietrzny był w tranzycie po przylocie z państwa trzeciego niewymienionego w dodatku 5-A lub z unijnego portu lotniczego w państwie członkowskim, które skorzystało z odstępstwa od wspólnych podstawowych norm przewidzianego w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1254/2009, uznaje się za bagaż rejestrowany przylatujący z państwa trzeciego, chyba że istnieje potwierdzenie, że bagaż ten został poddany kontroli bezpieczeństwa zgodnie z niniejszym rozdziałem.”;

18)

dodaje się punkt 5.0.6 w brzmieniu:

„5.0.6.

Bagaż rejestrowany przylatujący z unijnego portu lotniczego w państwie członkowskim, które skorzystało z odstępstwa od wspólnych podstawowych norm przewidzianego w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 1254/2009, uznaje się za bagaż rejestrowany przylatujący z państwa trzeciego, chyba że istnieje potwierdzenie, że bagaż ten został poddany kontroli bezpieczeństwa zgodnie z niniejszym rozdziałem.”;

19)

w rozdziale 5 dodatek 5-A otrzymuje brzmienie:

„DODATEK 5-A

BAGAŻ REJESTROWANY

PAŃSTWA TRZECIE, JAK RÓWNIEŻ INNE PAŃSTWA I TERYTORIA, WOBEC KTÓRYCH ZGODNIE Z ART. 355 TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ NIE MA ZASTOSOWANIA TYTUŁ VI W CZĘŚCI TRZECIEJ TEGO TRAKTATU, UZNAWANE ZA STOSUJĄCE NORMY OCHRONY RÓWNOWAŻNE ZE WSPÓLNYMI PODSTAWOWYMI NORMAMI DOTYCZĄCYMI OCHRONY LOTNICTWA CYWILNEGO

Jeśli chodzi o bagaż rejestrowany, niżej wymienione państwa trzecie, jak również inne państwa i terytoria, wobec których zgodnie z art. 355 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej nie ma zastosowania tytuł VI w części trzeciej tego traktatu, uznano za stosujące normy ochrony równoważne ze wspólnymi podstawowymi normami dotyczącymi ochrony lotnictwa cywilnego:

Kanada

Wyspy Owcze w odniesieniu do portu lotniczego Vagar

Grenlandia w odniesieniu do portu lotniczego Kangerlussuaq

Guernsey

Wyspa Man

Jersey

Czarnogóra

Republika Singapuru w odniesieniu do portu lotniczego Singapur-Changi

Państwo Izrael w odniesieniu do międzynarodowego portu lotniczego Ben Guriona

Stany Zjednoczone Ameryki

Komisja powiadamia bezzwłocznie właściwe organy państw członkowskich, jeśli wejdzie w posiadanie informacji wskazujących, że stosowane przez państwo trzecie lub inne państwo lub terytorium normy ochrony, mające istotny wpływ na ogólny poziom ochrony lotnictwa w Unii, nie są już równoważne z unijnymi wspólnymi podstawowymi normami ochrony lotnictwa.

Jeśli Komisja wejdzie w posiadanie informacji dotyczących działań, w tym środków wyrównawczych, potwierdzających ponowne uzyskanie równoważności odpowiednich norm ochrony lotnictwa stosowanych przez państwo trzecie lub inne państwo lub terytorium, powiadamia o tym bezzwłocznie właściwe organy państw członkowskich.

;

20)	uchyla się pkt 6.1.3;

21)

pkt 6.8.3.6 lit. d) otrzymuje brzmienie:

„d)	opis zawartości przesyłki lub, w stosownych przypadkach, wskazanie konsolidacji; oraz”;

22)

na końcu pkt 6.8.3.6 dodaje się zdanie w brzmieniu:

„W przypadku konsolidacji przewoźnik ACC3 lub zarejestrowany agent zatwierdzony pod względem unijnych środków ochrony lotnictwa (RA3), który dokonał konsolidacji, zachowuje informacje wymagane na podstawie przepisu powyżej w odniesieniu do każdej pojedynczej przesyłki przynajmniej do przewidywanego czasu przylotu przesyłek do pierwszego portu lotniczego w Unii Europejskiej lub przez 24 godziny, w zależności od tego, który z tych okresów jest dłuższy.”;

23)

dodaje się pkt 6.8.3.8 w brzmieniu:

„6.8.3.8.

Z przesyłkami tranzytowymi lub transferowymi przylatującymi z państwa trzeciego wymienionego w dodatku 6-I, których dokumentacja towarzysząca nie spełnia wymogów określonych w pkt 6.8.3.6, postępuje się przed kolejnym lotem zgodnie z rozdziałem 6.7.”;

24)

dodaje się pkt 6.8.3.9 w brzmieniu:

„6.8.3.9.

Z przesyłkami tranzytowymi lub transferowymi przylatującymi z państwa trzeciego niewymienionego w dodatku 6-I, których dokumentacja towarzysząca nie spełnia wymogów określonych w pkt 6.8.3.6, postępuje się przed kolejnym lotem zgodnie z rozdziałem 6.2. Dokumentacja towarzysząca przesyłkom przylatującym z państwa trzeciego wymienionego w dodatku 6-F musi przynajmniej spełniać wymogi systemu deklaracji dotyczących ochrony przesyłki ICAO.”;

25)

dodaje się pkt 11.0.8 i 11.0.9 w brzmieniu:

11.0.8. Do celów niniejszego rozdziału »radykalizacja« oznacza zjawisko przyjmowania postaw ekstremistycznych przez ludzi przyswajających sobie opinie, poglądy i idee, które mogą prowadzić do terroryzmu.

11.0.9. Do celów niniejszego rozdziału i nie naruszając obowiązujących przepisów unijnych i krajowych, przy ustalaniu rzetelności osoby podlegającej procesowi opisanemu w pkt 11.1.3 i 11.1.4 państwa członkowskie uwzględniają przynajmniej:

a)	przestępstwa, o których mowa w załączniku II do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/681 (*2); oraz

b)	przestępstwa terrorystyczne, o których mowa w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 (*3).

Przestępstwa wymienione w lit. b) uznaje się za „przestępstwa dyskwalifikujące”.

(*2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/681 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie wykorzystywania danych dotyczących przelotu pasażera (danych PNR) w celu zapobiegania przestępstwom terrorystycznym i poważnej przestępczości, ich wykrywania, prowadzenia postępowań przygotowawczych w ich sprawie i ich ścigania (Dz.U. L 119 z 4.5.2016, s. 132)."

(*3) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/541 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie zwalczania terroryzmu i zastępująca decyzję ramową Rady 2002/475/WSiSW oraz zmieniająca decyzję Rady 2005/671/WSiSW (Dz.U. L 88 z 31.3.2017, s. 6).”;"

26)

pkt 11.1 otrzymuje brzmienie:

„11.1. REKRUTACJA

11.1.1. Osoby rekrutowane w celu prowadzenia kontroli bezpieczeństwa, kontroli dostępu lub innych środków kontroli w zakresie ochrony w strefie zastrzeżonej lotniska, lub sprawowania odpowiedzialności za prowadzenie tych kontroli muszą przejść rozszerzone sprawdzenie przeszłości z wynikiem pozytywnym.

11.1.2. Osoby rekrutowane w celu prowadzenia kontroli bezpieczeństwa, kontroli dostępu lub innych środków kontroli w zakresie ochrony w miejscach innych niż strefa zastrzeżona lotniska lub sprawowania odpowiedzialności za prowadzenie tych kontroli lub też mające dostęp bez eskorty do ładunku lotniczego i poczty lotniczej, poczty przewoźnika lotniczego i materiałów przewoźnika lotniczego, zaopatrzenia pokładowego i zaopatrzenia portu lotniczego, do których zastosowano wymagane środki kontroli w zakresie ochrony, muszą przejść rozszerzone lub standardowe sprawdzenie przeszłości z wynikiem pozytywnym. O tym, czy należy przeprowadzać rozszerzone czy standardowe sprawdzenie przeszłości, decyduje właściwy organ działając zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami krajowymi, chyba że w niniejszym rozporządzeniu określono inaczej.

11.1.3. Zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi rozszerzone sprawdzenie przeszłości obejmuje co najmniej:

a)	ustalenie tożsamości osoby na podstawie dokumentów potwierdzających tożsamość;

b)	rejestry karne we wszystkich państwach pobytu z co najmniej 5 poprzedzających lat;

c)	zatrudnienie, kształcenie i wszystkie przerwy z co najmniej 5 poprzedzających lat;

d)	dane wywiadowcze i wszelkie inne istotne informacje dostępne właściwym organom krajowym, które ich zdaniem mogą być istotne dla oceny, czy dana osoba jest odpowiednia do pełnienia funkcji, która wymaga rozszerzonego sprawdzenia przeszłości.

11.1.4. Zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi i krajowymi standardowe sprawdzenie przeszłości obejmuje co najmniej:

a)	ustalenie tożsamości osoby na podstawie dokumentów potwierdzających tożsamość;

b)	rejestry karne we wszystkich państwach pobytu z co najmniej 5 poprzedzających lat;

c)	zatrudnienie, kształcenie i wszystkie przerwy z co najmniej 5 poprzedzających lat.

11.1.5. Standardowe sprawdzenie przeszłości lub elementy wymienione w lit. a)–c) rozszerzonego sprawdzenia przeszłości przeprowadza się przed odbyciem przez daną osobę pierwszego szkolenia z zakresu ochrony obejmującego dostęp do informacji, które nie są ogólnodostępne ze względu na ich wrażliwy charakter z punktu widzenia ochrony. W stosownych przypadkach element wymieniony w lit. d) rozszerzonego sprawdzenia przeszłości przeprowadza się, zanim zezwoli się danej osobie na prowadzenie kontroli bezpieczeństwa, kontroli dostępu bądź stosowanie innych środków kontroli w zakresie ochrony lub powierzy się jej sprawowanie odpowiedzialności za prowadzenie tych kontroli.

11.1.6. Uznaje się, że osoba nie przeszła z wynikiem pozytywnym rozszerzonego lub standardowego sprawdzenia przeszłości, jeżeli nie zweryfikowano pozytywnie wszystkich elementów określonych, odpowiednio, w pkt 11.1.3 i 11.1.4 lub jeżeli w jakimkolwiek momencie elementy te nie zapewniają wystarczającego poziomu pewności co do wiarygodności danej osoby.

Państwa członkowskie dążą do ustanowienia odpowiednich i skutecznych mechanizmów zapewnienia wymiany informacji na poziomie krajowym oraz z innymi państwami na potrzeby opracowania i oceny informacji istotnych w kontekście sprawdzania przeszłości.

11.1.7. Sprawdzenia przeszłości dokonuje się w oparciu o poniższe procedury:

mechanizm stałego przeglądu elementów określonych w pkt 11.1.3 i 11.1.4 poprzez bezzwłoczne zgłaszanie właściwemu organowi, operatorowi lub podmiotowi wydającemu, stosownie do przypadku, wszelkich zdarzeń, które mogą mieć wpływ na rzetelność danej osoby. Tryby zgłaszania i wymiany informacji między właściwymi organami, operatorami i podmiotami oraz treść tych informacji są ustalane i monitorowane zgodnie z prawem krajowym; lub

b)	powtarzanie sprawdzeń w regularnych odstępach czasu nieprzekraczających: w przypadku rozszerzonych sprawdzeń przeszłości – dwunastu miesięcy, a w przypadku standardowych sprawdzeń przeszłości – trzech lat.

11.1.8. Proces rekrutacji wszystkich osób rekrutowanych zgodnie z pkt 11.1.1 i 11.1.2 obejmuje co najmniej pisemny wniosek i etap rozmów kwalifikacyjnych, które mają na celu dokonanie wstępnej oceny umiejętności i predyspozycji kandydata.

11.1.9. Osoby rekrutowane w celu stosowania środków kontroli w zakresie ochrony posiadają umiejętności i predyspozycje psychiczne oraz fizyczne wymagane w celu skutecznego wykonywania przydzielonych zadań i są poinformowane na początku procesu rekrutacji o charakterze tych wymogów.

Umiejętności i predyspozycje ocenia się w trakcie procesu rekrutacji i przed zakończeniem okresu próbnego.

11.1.10. Dokumentacja rekrutacyjna, w tym wyniki testów oceniających, wszystkich osób zatrudnionych zgodnie z pkt 11.1.1 i 11.1.2 przechowywana jest co najmniej przez okres trwania ich umowy.

11.1.11. W celu uwzględnienia zagrożeń wewnętrznych i niezależnie od treści odpowiednich szkoleń dla personelu i uzyskiwanych w nich kompetencji wymienionych w pkt 11.2, w programie ochrony operatorów i podmiotów, o których mowa w art. 12, 13 i 14 rozporządzenia (WE) nr 300/2008, zawiera się odpowiednią politykę wewnętrzną i związane z nią środki zwiększające świadomość personelu oraz propagujące kulturę ochrony.

11.1.12. Sprawdzenia przeszłości zakończone wynikiem pozytywnym przed dniem 31 grudnia 2020 r. pozostaną ważne do dnia wygaśnięcia ich ważności albo najpóźniej do dnia 30 czerwca 2023 r., w zależności od tego, która z tych dat będzie wcześniejsza.”;

27)	w pkt 11.1.2 na końcu dodaje się zdanie w brzmieniu: „Przed dniem 31 lipca 2019 r. zaprzestaje się prowadzenia kontroli przed zatrudnieniem. Osoby, które przeszły kontrolę przed zatrudnieniem, przechodzą sprawdzenie przeszłości najpóźniej do dnia 30 czerwca 2020 r.”;

28)

pkt 11.2.2 lit. k) otrzymuje brzmienie:

„k)	zdolność jasnego i pewnego wypowiadania się; oraz”;

29)

w pkt 11.2.2 dodaje się lit. l) w brzmieniu:

„l)	znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

30)

pkt 11.2.3.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji;”;

31)

pkt 11.2.3.3 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji;”;

32)

pkt 11.2.3.6 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)	znajomość wymogów prawnych w zakresie przeszukań statków powietrznych oraz znajomość elementów pomagających wypracować solidną i odporną kulturę ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji;”;

33)

pkt 11.2.3.7 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

znajomość sposobów ochrony statku powietrznego i zapobiegania nieupoważnionemu dostępowi do niego oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

34)

pkt 11.2.3.8 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

35)

pkt 11.2.3.9 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

36)

pkt 11.2.3.10 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

37)

pkt 11.2.6.2 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

38)

pkt 11.2.7 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	świadomość odpowiednich wymogów prawnych oraz znajomość elementów przyczyniających się do ustanowienia solidnej i odpornej kultury ochrony w miejscu pracy i w obszarze lotnictwa, w tym między innymi wiedza na temat zagrożeń wewnętrznych i radykalizacji.”;

39)

pkt 11.3.1 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„b)	w przypadku osób obsługujących urządzenia rentgenowskie lub urządzenia EDS, ponownej certyfikacji przynajmniej co 3 lata; oraz”;

40)

pkt 11.3.2 otrzymuje brzmienie:

„11.3.2.

Osoby obsługujące urządzenia rentgenowskie lub urządzenia EDS przechodzą z wynikiem pozytywnym, w ramach procesu wstępnej certyfikacji lub zatwierdzenia, znormalizowany test interpretacji obrazów.”;

41)

pkt 11.3.3 otrzymuje brzmienie:

„11.3.3.

Proces ponownej certyfikacji lub ponownego zatwierdzenia osób obsługujących urządzenia rentgenowskie lub urządzenia EDS obejmuje znormalizowany test interpretacji obrazów i ocenę wyników operacyjnych.”;

42)	w pkt 11.4.1 uchyla się akapit w brzmieniu: „Wyniki testów są przekazywane zainteresowanej osobie, ewidencjonowane i mogą być uwzględnione w procesie ponownej certyfikacji lub ponownego zatwierdzenia.”;

43)

pkt 11.4.2 otrzymuje brzmienie:

„11.4.2.

Ocenę wyników osiąganych przez poszczególnych operatorów kontroli bezpieczeństwa przeprowadza się pod koniec każdego 6-miesięcznego okresu. Wyniki tej oceny:

a)	są przekazywane danej osobie i ewidencjonowane;

b)	są wykorzystywane do określenia słabych punktów i dostosowania na tej podstawie przyszłych szkoleń i testów w celu eliminacji tych słabych punktów; oraz

c)	mogą być uwzględniane w ramach procesu ponownej certyfikacji lub ponownego zatwierdzenia.”;

44)

pkt 11.5.1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)	przejść rozszerzone sprawdzenie przeszłości z wynikiem pozytywnym zgodnie z pkt 11.1.3;”;

45)

pkt 11.6.3.5 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)	została poddana rozszerzonemu sprawdzeniu przeszłości zgodnie z pkt 11.1.3;”;

46)	w pkt 11.6.5.5 dodaje się zdanie w brzmieniu: „Ręczne parafowanie każdej strony można zastąpić podpisem elektronicznym całego dokumentu.”;

47)

dodaje się pkt 12.0.4 i 12.0.5 w brzmieniu:

12.0.4. W przypadku łączenia kilku rodzajów sprzętu służącego do ochrony każdy z nich musi być zgodny z ustalonymi specyfikacjami i spełniać normy określone w niniejszym rozdziale, zarówno osobno, jak i łącznie.

12.0.5. Sprzęt rozmieszcza się, instaluje i utrzymuje zgodnie z wymaganiami producentów sprzętu.”;

48)	uchyla się pkt 12.1.1.8;

49)	ostatnie zdanie w pkt 12.5.1.1 otrzymuje brzmienie: „Jeżeli TIP z obrazami CTI jest stosowany w urządzeniach EDS wykorzystywanych wyłącznie do kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego, wymóg określony w lit. b) stosuje się dopiero od dnia 1 września 2020 r.”;

50)

dodaje się pkt 12.11.2.3 w brzmieniu:

„12.11.2.3.

Norma 2.1 ma zastosowanie do urządzeń do prześwietlania osób, instalowanych od dnia 1 stycznia 2021 r.”;

51)

pkt 12.12 otrzymuje brzmienie:

„12.12. URZĄDZENIA DO KONTROLI BUTÓW

12.12.1. Zasady ogólne

12.12.1.1. Urządzenia do wykrywania metalu w butach (SMD) muszą być w stanie wykryć i zasygnalizować za pomocą alarmu co najmniej określone przedmioty metalowe, zarówno indywidualnie, jak i łącznie.

12.12.1.2. Urządzenia do wykrywania materiałów wybuchowych w butach (SED) muszą być w stanie wykryć i zasygnalizować za pomocą alarmu co najmniej określone materiały wybuchowe.

12.12.1.3. SMD i SED muszą wykrywać przedmioty metalowe lub materiały wybuchowe niezależnie od położenia i usytuowania takich przedmiotów i materiałów.

12.12.1.4. SMD i SED umieszcza się na solidnej podstawie.

12.12.1.5. SMD i SED muszą posiadać wskaźnik wizualny sygnalizujący, że urządzenie działa.

12.12.1.6. Elementy służące do regulowania ustawień parametrów wykrywania w SMD i SED muszą być zabezpieczone i dostępne jedynie dla upoważnionych osób.

12.12.1.7. W przypadku wykrycia przedmiotów metalowych, o których mowa w pkt 12.12.1.1, SMD wysyła przynajmniej alarmowy sygnał optyczny i alarmowy sygnał dźwiękowy. Obydwa rodzaje alarmu muszą być odbieralne w promieniu 1 m.

12.12.1.8. W przypadku wykrycia materiałów wybuchowych, o których mowa w pkt 12.12.1.2, SED wysyła przynajmniej alarmowy sygnał optyczny i alarmowy sygnał dźwiękowy. Obydwa rodzaje alarmu muszą być odbieralne w promieniu 1 m.

12.12.2. Normy dotyczące urządzeń do wykrywania metalu w butach

12.12.2.1. Istnieją dwie normy dotyczące SMD. Szczegółowe wymogi dotyczące tych norm określono w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.

12.12.2.2. Wszystkie SMD stosowane wyłącznie do kontroli bezpieczeństwa osób niebędących pasażerami muszą spełniać przynajmniej normę 1.

12.12.2.3. Wszystkie SMD stosowane do kontroli bezpieczeństwa pasażerów muszą spełniać normę 2.

12.12.2.4. Wszystkie SMD muszą być zdolne do ustalenia przyczyny alarmów generowanych przez WTMD, w obszarze od powierzchni podstawy buta do wysokości co najmniej 35 cm powyżej.

12.12.3. Norma dotycząca urządzeń do wykrywania materiałów wybuchowych w butach

12.12.3.1. Szczegółowe wymogi dotyczące tej normy określono w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”;

52)

dodaje się pkt 12.14 w brzmieniu:

„12.14. URZĄDZENIA DO WYKRYWANIA OPARÓW MATERIAŁÓW WYBUCHOWYCH (EVD)

12.14.1. Normy dotyczące urządzeń do wykrywania oparów materiałów wybuchowych

12.14.1.1. Wszystkie EVD stosowane do kontroli bezpieczeństwa bagażu rejestrowanego lub ładunku muszą spełniać przynajmniej normę 1.

12.14.1.2. Wszystkie EVD stosowane do kontroli bezpieczeństwa osób lub bagażu kabinowego muszą spełniać przynajmniej normę 3.

12.14.1.3. Szczegółowe wymogi dotyczące tych norm określono w decyzji wykonawczej Komisji C(2015) 8005.”.