13.2.2018 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 39/3 |
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2018/208
z dnia 12 lutego 2018 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) nr 389/2013 ustanawiające rejestr Unii
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE (1), w szczególności jej art. 12 i 19,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
System rejestrów zapewnia prawidłowe księgowanie transakcji w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS) ustanowionego dyrektywą 2003/87/WE, protokołem z Kioto i decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 406/2009/WE (2). Rejestry mają postać standaryzowanych i zabezpieczonych elektronicznych baz danych zawierających wspólne elementy danych w celu śledzenia wydawania, posiadania, przekazywania oraz anulowania odpowiednich jednostek, w celu zapewnienia stosownego publicznego dostępu i poufności oraz w celu zapewnienia nieprzeprowadzania transferów, które są niezgodne ze zobowiązaniami. |
(2) |
Aby chronić integralność środowiskową EU ETS, tam, gdzie to konieczne i tak długo jak to konieczne, operatorzy lotniczy i inni operatorzy objęci EU ETS nie mogą korzystać z uprawnień wydanych przez państwo członkowskie, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE). W świetle negocjacji prowadzonych na podstawie art. 50 TUE i zgodnie z art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE Komisja powinna regularnie oceniać, czy zakaz korzystania z tych uprawnień jest w dalszym ciągu zasadny, w szczególności w sytuacjach, w których prawo Unii nie przestało jeszcze mieć zastosowania w tym państwie członkowskim, lub gdy w wystarczającym stopniu zagwarantowano, że do umorzenia uprawnień dojdzie w sposób prawnie wiążący, zanim Traktaty przestaną mieć zastosowanie. |
(3) |
Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie w trybie pilnym i stosować się od dnia 1 stycznia 2018 r., tak by środki stały się skuteczne w odniesieniu do uprawnień, które w 2018 r. mają być przydzielane bezpłatnie, otrzymywane w zamian za międzynarodowe jednostki emisji lub być sprzedawane na aukcji. Przepisy w nim zawarte pozostają bez uszczerbku dla jakiegokolwiek przyszłego porozumienia z takim państwem członkowskim. |
(4) |
Należy wprowadzić odpowiednie środki techniczne w celu zagwarantowania skuteczności niniejszego rozporządzenia w trakcie jego stosowania. |
(5) |
Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 389/2013 (3) wprowadza się następujące zmiany:
1) |
w art. 41 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Uprawnienia, które są tworzone począwszy od dnia 1 stycznia 2018 r. na podstawie tabeli krajowego rozdziału uprawnień lub tabeli uprawnień do międzynarodowych jednostek emisji państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 Traktatu o Unii Europejskiej, lub które mają być sprzedane na aukcji przez platformę aukcyjną wyznaczoną przez takie państwo członkowskie, są oznaczane przy pomocy kodu kraju i dają się odróżnić na podstawie roku utworzenia. Uprawnień utworzonych na rok 2018 nie oznacza się przy pomocy kodu kraju w sytuacji, w której prawo Unii nie przestaje mieć zastosowania w tym państwie członkowskim do dnia 30 kwietnia 2019 r. lub gdy w wystarczającym stopniu zagwarantowano, że do umorzenia uprawnień dojdzie nie później niż do dnia 15 marca 2019 r. w sposób prawnie wiążący, zanim Traktaty przestaną mieć zastosowanie w odniesieniu do tego państwa członkowskiego. Państwo członkowskie, którego to dotyczy, przekazuje bezzwłocznie po dniu 15 marca 2019 r. państwom członkowskim i Komisji sprawozdanie dotyczące przestrzegania przepisów.”; |
2) |
w art. 67 dodaje się ust. 4 w brzmieniu: „4. Uprawnienia, które posiadają kod kraju zgodnie z art. 41 ust. 4, nie mogą zostać umorzone.”; |
3) |
w art. 99 dodaje się ust. 4 i ust. 5 w brzmieniu: „4. Komisja może polecić centralnemu administratorowi, aby w okresie od dnia 1 stycznia 2018 r. do dnia wprowadzenia w życie środków przewidzianych w art. 41 ust. 4, art. 67 ust. 4 i w załączniku XIV pkt 4 lit. c) i pkt 5 lit. a) tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL odpowiednich procesów w ramach systemu handlu uprawnieniami do emisji. 5. Komisja może, również na wniosek państwa członkowskiego, które powiadomiło Radę Europejską o swoim zamiarze wystąpienia z Unii zgodnie z art. 50 TUE, polecić centralnemu administratorowi, aby tymczasowo zawiesił przyjmowanie przez EUTL odpowiednich procesów tego państwa członkowskiego odnoszących się do przydziału bezpłatnych uprawnień, aukcji lub wymiany międzynarodowych jednostek emisji.”; |
4) |
w załączniku XIV pkt 4 lit. c) otrzymuje brzmienie:
|
5) |
w załączniku XIV pkt 5 lit. a) otrzymuje brzmienie:
|
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2018 r.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 2018 r.
W imieniu Komisji
Jean-Claude JUNCKER
Przewodniczący
(1) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, s. 32.
(2) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2009/406/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wysiłków podjętych przez państwa członkowskie, zmierzających do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych w celu realizacji do roku 2020 zobowiązań Wspólnoty dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych (Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 136).
(3) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiające rejestr Unii zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz uchylające rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010 i nr 1193/2011 (Dz.U. L 122 z 3.5.2013, s. 1).