25.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 107/1

(1)

W świetle doświadczeń zebranych po wprowadzeniu płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska („płatności z tytułu zazieleniania”), o której mowa w tytule III rozdział 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1307/2013 (2), należy uprościć niektóre przepisy dotyczące metody obliczania płatności z tytułu zazieleniania ustanowione w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 640/2014 (3).

(2)

W ramach zintegrowanego systemu zarządzania i kontroli obliczanie pomocy, do której uprawniony jest beneficjent, opiera się na pojęciu „grupy upraw”. Wydaje się jednak, że pojęcie to nie jest konieczne w szczególnym kontekście płatności z tytułu zazieleniania, ponieważ płatność z tytułu zazieleniania obliczana jest na podstawie całkowitej powierzchni gospodarstwa. W trosce o uproszczenie, pojęcie „grupy upraw” należy znieść w odniesieniu do płatności z tytułu zazieleniania.

(3)

W art. 24 i 26 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 640/2014 ustanawia się zasady obliczania zmniejszenia płatności z tytułu zazieleniania w przypadku niezgodności odpowiednio ze zobowiązaniami w zakresie dywersyfikacji upraw i z wymaganiami w zakresie obszarów proekologicznych. Te obliczenia uwzględniają współczynnik różnicy oraz wskaźnik zmniejszenia w wysokości 50 %. W trosce o przejrzystość, lecz nie zmieniając przy tym poziomu zmniejszeń, uzasadnione jest, aby dostosować te przepisy oraz zastąpić współczynnik różnicy i wskaźnik zmniejszenia w wysokości 50 % mnożnikiem.

(4)

W celu uzyskania lepszej równowagi między poziomem dotkliwości zmniejszeń a koniecznością zachowania proporcjonalnego i uczciwego charakteru zmniejszeń należy złagodzić zmniejszenia płatności z tytułu zazieleniania, w przypadku gdy obowiązek dywersyfikacji upraw obejmuje stosowanie trzech różnych upraw.

(5)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie delegowane (UE) nr 640/2014.

(6)

Aby uniknąć sytuacji, w której państwa członkowskie musiałyby dostosować swoje systemy obliczania płatności w odniesieniu do roku składania wniosków 2016 w trakcie okresu płatności, oraz aby zapewnić beneficjentom przewidywalność co do tego, które przepisy mają zastosowanie do obliczania płatności, niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie od dnia 16 października 2017 r. w odniesieniu do lat składania wniosków rozpoczynających się od dnia 1 stycznia 2017 r.,

1)

art. 22 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 22

Zasady ogólne

Do celów niniejszej sekcji, jeżeli ten sam obszar zatwierdzony jest dla więcej niż jednej z praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, o których mowa w art. 43 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, w celu obliczania płatności z tytułu praktyk rolniczych korzystnych dla klimatu i środowiska, zwanej dalej »płatnością z tytułu zazieleniania«, obszar ten uwzględnia się osobno dla każdej z tych praktyk.”;

2)

w art. 23 ust. 2 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

„2.   Bez uszczerbku dla kar administracyjnych mających zastosowanie zgodnie z art. 28, jeżeli obszar zgłoszony w pojedynczym wniosku o płatność podstawową lub jednolitą płatność obszarową przekracza obszar zatwierdzony, do obliczania płatności z tytułu zazieleniania stosuje się obszar zatwierdzony.”;

3)

art. 24 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 24

Zmniejszenie płatności z tytułu zazieleniania w przypadku niezgodności ze zobowiązaniami w zakresie dywersyfikacji upraw

1.   W przypadku gruntów ornych, w odniesieniu do których w art. 44 ust. 1 akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 wymaga się stosowania co najmniej dwóch różnych upraw, a uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75 % całkowitej powierzchni gruntów ornych, lecz obszar zatwierdzony dla uprawy głównej zajmuje więcej niż 75 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych, obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia zmniejsza się o dwukrotność powierzchni zajmowanej przez uprawę główną i przekraczającej 75 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych.

2.   W przypadku gruntów ornych, w odniesieniu do których w art. 44 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 wymaga się stosowania co najmniej trzech różnych upraw, a uprawa główna nie może zajmować więcej niż 75 % całkowitej powierzchni gruntów ornych, lecz obszar zatwierdzony dla uprawy głównej zajmuje więcej niż 75 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych, obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia zmniejsza się o powierzchnię zajmowaną przez uprawę główną i przekraczającą 75 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych.

3.   W przypadku gruntów ornych, w odniesieniu do których w art. 44 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 wymaga się stosowania co najmniej trzech różnych upraw, a dwie uprawy główne nie mogą zajmować więcej niż 95 % całkowitej powierzchni gruntów ornych, lecz obszar zatwierdzony dla dwóch upraw głównych zajmuje więcej niż 95 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych, obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia zmniejsza się o pięciokrotność powierzchni zajmowanej przez dwie uprawy główne i przekraczającej 95 % całkowitej powierzchni zatwierdzonych gruntów ornych.

4.   W odniesieniu do gospodarstw, w przypadku których zgodnie z art. 44 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 wymaga się, aby uprawa główna na pozostałych gruntach ornych nie zajmowała więcej niż 75 % tych pozostałych gruntów ornych, lecz obszar zatwierdzony dla uprawy głównej na pozostałych zatwierdzonych gruntach ornych zajmuje więcej niż 75 %, obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia zmniejsza się o dwukrotność powierzchni zajmowanej przez uprawę główną i przekraczającej 75 % tych pozostałych zatwierdzonych gruntów ornych.

5.   W przypadku stwierdzenia, że przez trzy lata beneficjent nie spełniał wymogów w zakresie dywersyfikacji upraw, jak określono w niniejszym artykule, obszar, o który w kolejnych latach zmniejsza się obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z ust. 1–4, mnoży się przez 2.”;

4)

art. 26 ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:

„2.   Jeżeli wymagany obszar proekologiczny przekracza zatwierdzony obszar proekologiczny z uwzględnieniem współczynnika ważenia dla obszarów proekologicznych, przewidzianego w art. 46 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z art. 23 niniejszego rozporządzenia zmniejsza się o dziesięciokrotność obszaru proekologicznego, którego istnienia nie stwierdzono.

Do celów akapitu pierwszego zatwierdzony obszar proekologiczny nie może przekraczać udziału zgłoszonych obszarów proekologicznych w całkowitej powierzchni zgłoszonych gruntów ornych.

3.   W przypadku stwierdzenia, że przez trzy lata beneficjent nie spełniał wymogów w zakresie obszaru proekologicznego, jak określono w niniejszym artykule, obszar, o który w kolejnych latach zmniejsza się obszar wykorzystywany do obliczania płatności z tytułu zazieleniania zgodnie z ust. 2, mnoży się przez 2.”.