31.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 86/3

(1)

Kontrahenci centralni pośredniczą między kontrahentami będącymi stronami umów, które są przedmiotem obrotu na co najmniej jednym rynku finansowym. Ryzyko kredytowe tych kontrahentów jest łagodzone przez ustanowienie zabezpieczenia, które obliczane jest na pokrycie ewentualnych strat z chwilą niewykonania zobowiązania. Kontrahenci centralni przyjmują tylko aktywa o wysokim stopniu płynności, na ogół środki pieniężne, jako zabezpieczenie w celu spełnienia wezwania do uzupełnienia zmiennego depozytu zabezpieczającego, aby zachować możliwość szybkiego upłynnienia w przypadku niewykonania zobowiązania.

(2)

Systemy programów emerytalnych (PSA) w wielu państwach członkowskich są aktywnymi uczestnikami rynków instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym. Systemy programów emerytalnych zasadniczo minimalizują jednak swój stan środków pieniężnych, natomiast utrzymują bardziej rentowne inwestycje, takie jak papiery wartościowe, w celu zapewnienia wysokich zysków swoim beneficjentom, tj. emerytom. Podmioty prowadzące systemy programów emerytalnych, których zasadniczym celem jest zapewnianie świadczeń emerytalnych, na ogół w postaci dożywotnich wypłat, ale również w postaci wypłat realizowanych przez określony czas lub jako płatności jednorazowe, zwykle minimalizują swoje alokacje gotówkowe, aby zmaksymalizować efektywność i zyski dla ubezpieczonych. Dlatego nakładanie na takie podmioty wymogu centralnego rozliczania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym doprowadziłoby do zamiany znacznej części ich aktywów na środki pieniężne, aby mogły one spełnić nakładane przez kontrahentów centralnych wymogi dotyczące depozytów zabezpieczających.

(3)

Artykuł 89 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 przewiduje zatem, że przez okres trzech lat od wejścia w życie tego rozporządzenia obowiązek rozliczania, o którym mowa w art. 4 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, nie ma zastosowania do kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, co do których można obiektywnie stwierdzić za pomocą pomiarów, że zmniejszają ryzyko inwestycji bezpośrednio związane z wypłacalnością finansową systemów programów emerytalnych. Okres przejściowy ma zastosowanie również do podmiotów utworzonych w celu realizacji świadczeń wyrównawczych na rzecz uczestników systemów programów emerytalnych w przypadku niewykonania zobowiązania.

(4)

W art. 85 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 648/2012 nałożono na Komisję obowiązek sporządzenia sprawozdania oceniającego, czy kontrahenci centralni podjęli niezbędne starania w celu opracowania odpowiednich rozwiązań technicznych na potrzeby przenoszenia zabezpieczenia niegotówkowego tytułem zmiennego depozytu zabezpieczającego przez system programów emerytalnych. W celu przeprowadzenia oceny Komisja zleciła przeprowadzenie badania podstawowego nad rozwiązaniami w zakresie wnoszenia przez systemy programów emerytalnych zabezpieczenia niegotówkowego na rzecz kontrahentów centralnych, jak również w sprawie skutków zniesienia zwolnienia w przypadku braku rozwiązania, jeśli chodzi o zmniejszenie przychodów emerytalnych emerytów będących beneficjentami odnośnych systemów programów emerytalnych. Na tej podstawie Komisja przyjęła swoje sprawozdanie (2) dnia 3 lutego 2015 r.

(5)

Zgodnie z ustaleniami zawartymi w sprawozdaniu Komisja stwierdziła, że dotychczas nie dołożono niezbędnych starań, by opracować odpowiednie rozwiązania techniczne, a negatywne skutki centralnego rozliczania kontraktów pochodnych dla świadczeń emerytalnych przyszłych emerytów utrzymują się. W związku z tym przyjęto rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/1515 (3) przedłużające trzyletni okres przejściowy, o którym mowa w art. 89 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, o dodatkowe dwa lata.

(6)

Od tego czasu Komisja przeprowadziła konsultacje publiczne, zakończone w sierpniu 2015 r., aby przygotować sprawozdanie z wykonania rozporządzenia (UE) nr 648/2012 w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji, zgodnie z art. 85 ust. 1 tego rozporządzenia. Komisja skonsultowała się również ze społeczeństwem poprzez zaproszenie do zgłaszania uwag na temat ram regulacyjnych UE dla usług finansowych. Zgodnie ze sprawozdaniem Komisji wynik konsultacji publicznych dotyczących rozporządzenia (UE) nr 648/2012 oraz stanowiska przekazane w odpowiedzi na zaproszenie do zgłaszania uwag potwierdziły, że dotychczas kontrahenci centralni nie dołożyli niezbędnych starań, by opracować odpowiednie rozwiązania techniczne, a negatywne skutki centralnego rozliczania kontraktów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym dla świadczeń emerytalnych przyszłych emerytów utrzymują się.

(7)

Trzyletni okres przejściowy, o którym mowa w art. 89 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 648/2012, należy zatem ponownie przedłużyć.

(8)

Niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie jak najszybciej, aby umożliwić przedłużenie istniejących okresów przejściowych, zanim one upłyną lub jak najszybciej po ich upływie. Późniejszy termin wejścia w życie może spowodować brak pewności prawa dla systemów programów emerytalnych co do tego, czy muszą rozpocząć przygotowania pod kątem przyszłego obowiązku rozliczania,