31.3.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 87/387

(1)

Wysoki poziom przejrzystości jest konieczny, aby zadbać o to, by inwestorzy byli odpowiednio poinformowani o rzeczywistej skali faktycznych i potencjalnych transakcji na akcjach, kwitach depozytowych, funduszach inwestycyjnych typu ETF, certyfikatach i innych podobnych instrumentach finansowych, niezależnie od tego, czy transakcje te mają miejsce na rynkach regulowanych, wielostronnych platformach obrotu (MTF) oraz za pośrednictwem podmiotów systematycznie internalizujących transakcje, czy też poza tymi platformami. Wysoki poziom przejrzystości powinien również zapewnić, aby na przeszkodzie ustalaniu poziomu cen równowagi na podstawie czynników podaży i popytu w odniesieniu do instrumentów finansowych będących przedmiotem obrotu w różnych systemach obrotu nie stała fragmentacja płynności oraz by inwestorzy nie ponosili negatywnych konsekwencji tego zjawiska.

(2)

Należy jednocześnie uznać, że mogą istnieć okoliczności, w których należy zapewnić zwolnienia z obowiązków dotyczących przejrzystości przedtransakcyjnej lub odroczenie wykonania obowiązków dotyczących przejrzystości posttransakcyjnej, aby uniknąć ograniczenia płynności będącego niezamierzonym następstwem wykonania obowiązku ujawnienia zleceń i transakcji, a tym samym podania do wiadomości publicznej pozycji ryzyka. Właściwe jest zatem określenie dokładnych okoliczności, w jakich można udzielić zwolnienia z obowiązku przejrzystości przedtransakcyjnej i odroczenia wykonania obowiązku przejrzystości posttransakcyjnej.

(3)

Przepisy niniejszego rozporządzenia są ze sobą ściśle powiązane, gdyż regulują wymogi w zakresie przejrzystości mające zastosowanie do systemów obrotu i firm inwestycyjnych w odniesieniu do akcji, kwitów depozytowych, funduszy inwestycyjnych typu ETF, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych. Aby zapewnić spójność między tymi przepisami, które powinny wejść w życie w tym samym czasie, oraz aby ułatwić całościowy wgląd w te przepisy zainteresowanym stronom, a w szczególności osobom lub podmiotom podlegającym tym obowiązkom, i zapewnić im skuteczny dostęp do tych przepisów, właściwe jest włączenie przedmiotowych przepisów do jednego rozporządzenia.

(4)

W przypadku udzielania przez właściwe organy zwolnienia z wymogów przejrzystości przedtransakcyjnej lub zezwolenia na odroczenie wykonania obowiązków w zakresie przejrzystości posttransakcyjnej, powinny one traktować wszystkie rynki regulowane, wielostronne platformy obrotu i firmy inwestycyjne prowadzące obrót poza systemami obrotu w równy i niedyskryminacyjny sposób.

(5)

Właściwe jest doprecyzowanie ograniczonej liczby terminów technicznych. Te definicje techniczne są konieczne, aby zapewnić jednolite stosowanie w Unii przepisów zawartych w niniejszym rozporządzeniu, a tym samym przyczynić się do ustanowienia jednolitego zbioru przepisów regulujących rynki finansowe w Unii. Definicje te pełnią czysto funkcjonalną rolę do celów ustanowienia obowiązków w zakresie przejrzystości w odniesieniu do udziałowych instrumentów finansowych lub instrumentów finansowych o podobnym charakterze i powinny one służyć wyłącznie lepszemu zrozumieniu niniejszego rozporządzenia.

(6)

W rozporządzeniu (UE) nr 600/2014 zakresem systemu przejrzystości objęto instrumenty udziałowe takie jak kwity depozytowe, fundusze inwestycyjne typu ETF i certyfikaty, a także akcje i inne instrumenty udziałowe będące przedmiotem obrotu wyłącznie na MTF. Aby ustanowić kompleksowy i jednolity system przejrzystości, należy skalibrować treść informacji przedtransakcyjnych, które mają być podawane do wiadomości publicznej przez systemy obrotu.

(7)

System obrotu prowadzący system zapytań o cenę (RFQ) powinien podawać do wiadomości publicznej przynajmniej gwarantowane oferty i ceny ofertowe lub wykonywalne deklaracje zainteresowania oraz głębokość rynku dla tych cen nie później niż w momencie, gdy składający zapytanie jest w stanie wykonać transakcję zgodnie z zasadami danego systemu. Ma to na celu zapewnienie, aby członkowie lub uczestnicy, którzy jako pierwsi przekazują swoje kwotowania składającemu zapytanie, nie znaleźli się w nieuprzywilejowanej sytuacji.

(8)

Do celów przejrzystości i innych wyliczeń określonych w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/577 (2) stosować należy szczególną metodykę i dane niezbędne do dokonania wyliczeń na potrzeby ustanowienia systemu przejrzystości mającego zastosowanie do udziałowych instrumentów finansowych i instrumentów finansowych o podobnym charakterze z uwzględnieniem wspólnych elementów dotyczących treści i częstotliwości wniosków o przekazanie danych kierowanych do systemów obrotu, zatwierdzonych podmiotów publikujących i dostawców informacji skonsolidowanych.

(9)

System przejrzystości przed- i posttransakcyjnej ustanowiony rozporządzeniem (UE) nr 600/2014 należy odpowiednio skalibrować względem rynku i stosować w jednolity sposób w całej Unii. W szczególności statyczne określenie najodpowiedniejszego rynku w sensie płynności, wielkości zleceń, których skala jest duża, oraz standardowej wielkości rynkowej nie pozwoliłoby w odpowiedni sposób uchwycić regularnych zmian schematów obrotu wpływających na instrumenty udziałowe i instrumenty o podobnym charakterze. Należy zatem określić niezbędne wyliczenia, które należy przeprowadzać, w tym okresy czasu, które należy uwzględnić przy dokonywaniu wyliczeń, oraz okresy czasu, przez jakie wyniki tych wyliczeń będą miały zastosowanie, metody przeprowadzania wyliczeń, a także wskazać właściwy organ odpowiedzialny za przeprowadzanie tych wyliczeń zgodnie z trybem określania odpowiedniego właściwego organu do celów art. 26 rozporządzenia (UE) nr 600/2014, jak określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/571 (3). W tym względzie w celu uniknięcia zakłóceń rynku okresy uwzględniane w wyliczeniach powinny gwarantować aktualizację stosownych progów przyjętych w systemie przejrzystości w odpowiednich odstępach czasu, aby odzwierciedlić warunki rynkowe. Należy również przewidzieć scentralizowaną publikację wyników wyliczeń, tak aby były dostępne dla wszystkich uczestników rynku finansowego i właściwych organów w Unii w jednym miejscu i w sposób wygodny dla użytkownika. W tym celu właściwe organy powinny powiadamiać ESMA o wynikach dokonanych przez siebie wyliczeń, a ESMA powinien publikować te wyniki na swoich stronach internetowych.

(10)

W celu przeprowadzenia wyliczeń pozwalających na określenie wymogów dotyczących przejrzystości przed- i posttransakcyjnej zgodnie z art. 22 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 należy określić treść i częstotliwość wniosków o przekazanie danych oraz formy i terminy, w których systemy obrotu, zatwierdzone podmioty publikujące i dostawcy informacji skonsolidowanych muszą udzielić odpowiedzi na te wnioski, zgodnie z art. 22 ust. 4 rozporządzenia (UE) nr 600/2014. Wyniki wyliczeń przeprowadzonych w oparciu o dane zgromadzone na podstawie art. 22 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 600/2014 należy publikować, aby informować o nich uczestników rynku i osiągnąć przejrzystość przed- i posttransakcyjną w praktyce. Należy również przewidzieć scentralizowaną publikację wyników wyliczeń, tak aby były dostępne dla wszystkich uczestników rynku finansowego i właściwych organów w Unii w jednym miejscu i w sposób wygodny dla użytkownika. W tym celu właściwe organy powinny powiadamiać Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA) o wynikach przeprowadzonych przez siebie wyliczeń, a ESMA powinien publikować te wyniki na swoich stronach internetowych.

(11)

Wydaje się, że w przypadku funduszy inwestycyjnych typu ETF – inaczej niż w przypadku akcji, kwitów depozytowych, certyfikatów i innych podobnych instrumentów finansowych – średni dzienny obrót nie stanowi odpowiedniego wskaźnika na potrzeby kalibracji progów, powyżej których zlecenia uznaje się za zlecenia o dużej skali. Dla tych instrumentów średni dzienny obrót nie pozwala odpowiednio zilustrować poziomu faktycznej płynności, ponieważ mechanizmy tworzenia i umarzania jednostek, stanowiące nieodłączny aspekt funduszy inwestycyjnych typu ETF, umożliwiają dostęp do dodatkowej i nieujawnionej płynności. W celu ograniczenia ryzyka obejścia wymogów istotne jest również, by dla dwóch funduszy inwestycyjnych typu ETF, dla których instrumentem bazowym jest ten sam instrument, obowiązywały te same progi, powyżej których zlecenia uznaje się za zlecenia o dużej skali, niezależnie od tego, czy mają taki sam średni dzienny obrót, czy też nie. Dla wszystkich funduszy inwestycyjnych typu ETF należy zatem ustanowić jeden próg, powyżej którego zlecenia uznaje się za zlecenia o dużej skali, który powinien obowiązywać bez względu na ich instrument bazowy lub ich płynność.

(12)

Informacje, które podlegają obowiązkowi udostępnienia w czasie możliwie najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego, powinny być udostępniane tak szybko, jak to technicznie możliwe, przyjmując rozsądny poziom wydajności i wydatków na systemy ze strony zainteresowanej osoby. Informacje te można publikować z poślizgiem zbliżonym do ustalonego maksymalnego okresu opóźnienia jedynie w wyjątkowych przypadkach, kiedy dostępne systemy nie pozwalają na ich publikację w krótszym czasie.

(13)

Firmy inwestycyjne powinny podawać do publicznej wiadomości, za pośrednictwem zatwierdzonego podmiotu publikującego, szczegóły transakcji wykonanych poza systemem obrotu. Należy zatem określić sposób zgłaszania przez firmy inwestycyjne szczegółów transakcji do zatwierdzonych podmiotów publikujących, a przepisy te należy stosować w związku z wymogami mającymi zastosowanie do tych podmiotów, określonymi w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/571.

(14)

Inwestorzy muszą mieć dostęp do wiarygodnych i aktualnych informacji na temat poziomu zainteresowania zawarciem transakcji, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Informacje dotyczące określonych rodzajów transakcji, takich jak przeniesienie instrumentów finansowych tytułem zabezpieczenia, nie zapewniają inwestorom istotnych danych na temat poziomu faktycznego zainteresowania zawarciem transakcji na danym instrumencie finansowym. Nałożenie na firmy inwestycyjne obowiązku podawania tych transakcji do publicznej wiadomości byłoby źródłem znacznych wyzwań operacyjnych i kosztów, nie prowadząc do usprawnienia procesu ustalania cen. Obowiązki w zakresie przejrzystości posttransakcyjnej w odniesieniu do transakcji wykonywanych poza systemem obrotu powinny zatem mieć wyłącznie zastosowanie w przypadku zakupu lub sprzedaży akcji, kwitu depozytowego, jednostki funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego. Istotne jest, aby niektóre transakcje, takie jak transakcje wiążące się z wykorzystaniem jakiegokolwiek tego rodzaju instrumentu do celów zabezpieczenia pożyczki lub do innych celów, gdy podstawę transakcji stanowią czynniki inne niż bieżąca wycena rynkowa, nie podlegały publikacji, ponieważ nie przyczyniają się one do ustalania cen równowagi na podstawie czynników podaży i popytu i mogłyby prowadzić do niepewności wśród inwestorów i zagrażać jak najlepszej realizacji zlecenia.

(15)

W odniesieniu do transakcji wykonywanych w innym trybie niż na podstawie zasad systemu obrotu należy sprecyzować, która firma inwestycyjna powinna podawać transakcję do wiadomości publicznej, w przypadku gdy obie strony transakcji są firmami inwestycyjnymi posiadającymi siedzibę w Unii, aby uniknąć dwukrotnego publikowania transakcji. Odpowiedzialność za podawanie transakcji do wiadomości publicznej powinna zatem zawsze spoczywać na firmie inwestycyjnej będącej sprzedającym, chyba że tylko jedna ze stron jest podmiotem systematycznie internalizującym transakcje i jest jednocześnie firmą kupującą.

(16)

W przypadku gdy tylko jedna ze stron jest podmiotem systematycznie internalizującym transakcje w odniesieniu do danego instrumentu finansowego i jest jednocześnie firmą kupującą w odniesieniu do tego instrumentu, firma ta powinna być odpowiedzialna za podanie transakcji do wiadomości publicznej, gdyż tego oczekują od niej jej klienci i jest lepiej przygotowana do wypełnienia pola w zgłoszeniu, w którym należy podać swój status jako podmiotu systematycznie internalizującego transakcje. Aby zapewnić publikowanie transakcji tylko raz, podmiot systematycznie internalizujący transakcje powinien poinformować drugą stronę o tym, że podaje transakcję do wiadomości publicznej.

(17)

Istotne jest utrzymanie obecnych standardów w zakresie publikacji transakcji przeprowadzanych jako transakcje „back-to-back”, aby uniknąć publikowania pojedynczej transakcji jako wielu transakcji i zapewnić pewność prawa co do tego, która firma inwestycyjna jest odpowiedzialna za publikowanie transakcji. W związku z tym dwie zbieżne transakcje zawarte w tym samym czasie i po tej samej cenie, w których pośredniczy jeden i ten sam kontrahent, należy publikować jako pojedynczą transakcję.

(18)

Aby zagwarantować, że nowy regulacyjny system przejrzystości jest w stanie skutecznie funkcjonować, należy przewidzieć gromadzenie określonych danych oraz odpowiednio wczesną publikację informacji na temat najodpowiedniejszych rynków w sensie płynności, wielości zleceń, których skala jest duża, progów na potrzeby odroczonej publikacji i standardowej wielkości rynkowej.

(19)

Ze względów spójności oraz w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania rynków finansowych konieczne jest, aby przepisy niniejszego rozporządzenia oraz przepisy ustanowione rozporządzeniem (UE) nr 600/2014 były stosowane od tej samej daty. Aby jednak zapewnić, by nowy regulacyjny system przejrzystości mógł skutecznie funkcjonować, niektóre przepisy niniejszego rozporządzenia powinny być stosowane od daty jego wejścia w życie.

(20)

Podstawę niniejszego rozporządzenia stanowi projekt regulacyjnych standardów technicznych przedstawiony Komisji przez Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych (ESMA).

(21)

ESMA przeprowadził otwarte konsultacje publiczne na temat projektu regulacyjnych standardów technicznych, który stanowi podstawę niniejszego rozporządzenia, dokonał analizy potencjalnych powiązanych kosztów i korzyści oraz zwrócił się o opinię do Grupy Interesariuszy z Sektora Giełd i Papierów Wartościowych powołanej zgodnie z art. 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1095/2010 (4),

1)

„transakcja portfelowa” oznacza transakcje, których przedmiotem jest co najmniej pięć różnych instrumentów finansowych, w przypadku gdy transakcje te są zawierane w tym samym czasie przez tego samego klienta w ramach jednego pakietu w oparciu o określoną cenę referencyjną;

2)

„transakcja typu »give-up«” lub „transakcja typu »give-in«” oznacza transakcję, w której firma inwestycyjna przekazuje zlecenie klienta innej firmie inwestycyjnej lub otrzymuje zlecenie klienta od innej firmy inwestycyjnej w celu obsługi posttransakcyjnej;

3)

„transakcja finansowana z użyciem papierów wartościowych” oznacza transakcję finansowaną z użyciem papierów wartościowych w rozumieniu art. 3 ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/577;

4)

„podmiot systematycznie internalizujący transakcje” oznacza firmę inwestycyjną w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/65/UE (5).

a)

transakcja jest realizowana w oparciu o cenę, która jest wyliczana wielokrotnie w czasie według danej wartości referencyjnej, w tym transakcje wykonane w oparciu o średnią cenę ważoną wolumenem lub średnią cenę ważoną czasowo;

b)

transakcja stanowi część transakcji portfelowej;

c)

transakcja jest uzależniona od zakupu, sprzedaży, utworzenia lub wykupu instrumentu pochodnego lub innego instrumentu finansowego, w przypadku gdy wszystkie części składowe transakcji mają być wykonane wyłącznie w ramach jednego pakietu;

d)

transakcja jest realizowana przez spółkę zarządzającą w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE (6) lub zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE (7), a w jej wyniku dochodzi do przeniesienia rzeczywistej własności akcji z jednego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania na drugie, przy czym żadną ze stron tej transakcji nie jest firma inwestycyjna;

e)

transakcja jest transakcją typu „give-up” lub transakcją typu „give-in”;

f)

celem transakcji jest przeniesienie akcji tytułem zabezpieczenia w ramach dwustronnej transakcji lub w kontekście wykonania ustanowionych przez kontrahenta centralnego (CCP) wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego lub zabezpieczenia lub też w ramach stosowanej przez CCP procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania;

g)

wynikiem transakcji jest dostarczenie akcji w kontekście wykonania praw z obligacji zamiennych, opcji, warantów opcyjnych lub innych podobnych instrumentów pochodnych;

h)

transakcja jest transakcją finansowaną z użyciem papierów wartościowych;

i)

transakcja jest realizowana na podstawie zasad lub procedur systemu obrotu, CCP lub centralnego depozytu papierów wartościowych w celu dokonania zakupu na otwartym rynku na potrzeby nierozliczonych transakcji zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 909/2014 (8).

a)

uwzględniają – dla każdego systemu obrotu – transakcje wykonane zgodnie z zasadami tego systemu obrotu, z wyłączeniem transakcji prowadzących do ustalenia kursu odniesienia oraz transakcji negocjowanych oznaczonych stosownym znacznikiem, jak określono w załączniku I tabela 4, oraz transakcji wykonanych w oparciu o przynajmniej jedno zlecenie, które skorzystało ze zwolnienia dla zleceń o dużej skali, a wielkość transakcji wykracza poza próg, powyżej którego zlecenia uznaje się za zlecenia o dużej skali, określony zgodnie z art. 7;

b)

obejmują albo poprzedni rok kalendarzowy, albo, w stosownych przypadkach, okres poprzedniego roku kalendarzowego, w którym to okresie dany instrument finansowy został dopuszczony do obrotu lub był przedmiotem obrotu w systemie obrotu i obrót nim nie był zawieszony.

a)

dwóch członków lub uczestników tego systemu obrotu zawiera transakcję w którymkolwiek z poniższych trybów:

b)

jeden członek lub uczestnik tego systemu obrotu:

a)

transakcja jest realizowana w oparciu o cenę, która jest wyliczana wielokrotnie w czasie według danej wartości referencyjnej, w tym transakcje wykonane w oparciu o średnią cenę ważoną wolumenem lub średnią cenę ważoną czasowo;

b)

transakcja stanowi część transakcji portfelowej;

c)

transakcja jest uzależniona od zakupu, sprzedaży, utworzenia lub wykupu instrumentu pochodnego lub innego instrumentu finansowego, w przypadku gdy wszystkie części składowe transakcji mają być wykonane wyłącznie w ramach jednego pakietu;

d)

transakcja jest realizowana przez spółkę zarządzającą w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE lub zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2011/61/UE, a w jej wyniku dochodzi do przeniesienia rzeczywistej własności instrumentów finansowych z jednego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania na drugie, przy czym żadną ze stron tej transakcji nie jest firma inwestycyjna;

e)

transakcja jest transakcją typu „give-up” lub transakcją typu „give-in”;

f)

celem transakcji jest przeniesienie instrumentów finansowych tytułem zabezpieczenia w ramach dwustronnej transakcji lub w kontekście wykonania ustanowionych przez CCP wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego lub zabezpieczenia lub też w ramach stosowanej przez CCP procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania;

g)

wynikiem transakcji jest dostarczenie instrumentów finansowych w kontekście wykonania praw z obligacji zamiennych, opcji, warantów opcyjnych lub innych podobnych finansowych instrumentów pochodnych;

h)

transakcja jest transakcją finansowaną z użyciem papierów wartościowych;

i)

transakcja jest realizowana na podstawie zasad lub procedur systemu obrotu, CCP lub centralnego depozytu papierów wartościowych w celu dokonania zakupu na otwartym rynku na potrzeby nierozliczonych transakcji zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 909/2014;

j)

jakakolwiek inna transakcja równoważna jednej z transakcji opisanych w lit. a)–i) pod tym względem, że uzależniona jest od aspektów technicznych, które nie mają związku z bieżącą wyceną rynkową instrumentu finansowego będącego przedmiotem transakcji.

a)

uwzględniają wykonane w Unii transakcje na instrumencie finansowym, niezależnie od tego, czy obrót nim miał miejsce w systemie obrotu czy też poza nim;

b)

obejmują okres od dnia 1 stycznia poprzedniego roku kalendarzowego do dnia 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego albo, w stosownych przypadkach, tę część roku kalendarzowego, podczas której dany instrument finansowy był dopuszczony do obrotu lub był przedmiotem obrotu w systemie obrotu i obrót nim nie był zawieszony.

a)

przewidziano do ujawnienia w arkuszu zleceń prowadzonym przez system obrotu i jest uzależnione od spełnienia obiektywnych warunków z góry określonych przez protokół danego systemu;

b)

nie może być zestawiane z innymi deklaracjami gotowości zawarcia transakcji przed ujawnieniem w arkuszu zleceń prowadzonym przez system obrotu;

c)

po ujawnieniu w arkuszu zleceń jest zestawiane z innymi zleceniami zgodnie z zasadami mającymi zastosowanie do zleceń tego rodzaju w momencie ujawnienia.

a)

w przypadku zleceń z wielkością ujawnioną (ang. reserve order) – wielkość nie mniejszą niż 10 000 EUR;

b)

w przypadku wszelkich innych zleceń – wielkość nie mniejszą niż minimalna wielkość handlowa uprzednio określona przez operatora systemu zgodnie z jego zasadami i protokołami.

a)

rozwiązanie to obejmuje wszelkie uzasadnione kroki, które są niezbędne, aby zapewnić, by informacje podlegające publikacji były wiarygodne, stale sprawdzane pod kątem błędów i korygowane natychmiast po wykryciu tych błędów;

b)

rozwiązanie to jest zgodne z rozwiązaniami technicznymi równoważnymi rozwiązaniom określonym dla zatwierdzonych podmiotów publikujących w art. 15 rozporządzenia delegowanego (UE) 2017/571, które ułatwiają konsolidację danych z podobnymi danymi pochodzącymi z innych źródeł;

c)

rozwiązanie to zapewnia podawanie informacji do wiadomości publicznej bez uprzywilejowywania jakiejkolwiek grupy odbiorców;

d)

rozwiązanie to przewiduje publikację godziny, o której kwotowania wprowadzono lub zmieniono, zgodnie z art. 50 dyrektywy 2014/65/UE, jak określono w rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) 2017/574 (9).

a)

uwzględniają wykonane w Unii transakcje na danym instrumencie finansowym, niezależnie od tego, czy wykonano je w systemie obrotu, czy też poza nim;

b)

obejmują albo poprzedni rok kalendarzowy, albo, w stosownych przypadkach, okres poprzedniego roku kalendarzowego, w którym to okresie dany instrument finansowy został dopuszczony do obrotu lub był przedmiotem obrotu w systemie obrotu i obrót nim nie był zawieszony;

c)

nie uwzględniają zrealizowanych transakcji o dużej skali, określonych w załączniku I tabela 4.

a)

nowe sprawozdanie dotyczące transakcji zawierające wszystkie szczegóły ujęte w pierwotnym sprawozdaniu dotyczącym transakcji oraz znacznik anulowania określony w załączniku I tabela 4;

b)

nowe sprawozdanie dotyczące transakcji zawierające wszystkie szczegóły ujęte w pierwotnym sprawozdaniu dotyczącym transakcji wraz z wszystkimi niezbędnymi korektami tych szczegółów oraz znacznik zmiany określony w załączniku I tabela 4.

a)

wyłączonych transakcji wymienionych w art. 2 ust. 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2017/590 (10), w stosownych przypadkach;

b)

transakcji realizowanych przez spółkę zarządzającą w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2009/65/WE lub zarządzającego alternatywnym funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2011/61/UE, w wyniku której dochodzi do przeniesienia rzeczywistej własności instrumentów finansowych z jednego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania na drugie, a żadną ze stron tej transakcji nie jest firma inwestycyjna;

c)

transakcji typu „give-up” i transakcji typu „give-in”;

d)

przeniesienia instrumentów finansowych tytułem zabezpieczenia w ramach dwustronnej transakcji lub w kontekście wykonania ustanowionych przez CCP wymogów dotyczących depozytu zabezpieczającego lub zabezpieczenia lub też w ramach stosowanej przez CCP procedury zarządzania przypadkiem niewykonania zobowiązania.

a)

dla transakcji realizowanej w codziennych godzinach handlu w systemie obrotu – w czasie jak najbardziej zbliżonym, uwzględniając możliwości techniczne, do czasu rzeczywistego, a w każdym razie w przeciągu jednej minuty od momentu realizacji danej transakcji;

b)

dla transakcji realizowanej poza codziennymi godzinami handlu w systemie obrotu – przed otwarciem kolejnego dnia sesyjnego w tym systemie obrotu.

a)

dla transakcji realizowanej w codziennych godzinach handlu na najodpowiedniejszym rynku w sensie płynności, określonym zgodnie z art. 4, dla danej akcji, kwitu depozytowego, funduszu inwestycyjnego typu ETF, certyfikatu lub innego podobnego instrumentu finansowego lub w codziennych godzinach handlu firmy inwestycyjnej – w czasie jak najbardziej zbliżonym, uwzględniając możliwości techniczne, do czasu rzeczywistego, a w każdym razie w przeciągu jednej minuty od momentu realizacji danej transakcji;

b)

dla transakcji realizowanej w przypadku innym niż określono w lit. a) – niezwłocznie po rozpoczęciu codziennych godzin handlu danej firmy inwestycyjnej, przy czym najpóźniej przed otwarciem kolejnego dnia sesyjnego na najodpowiedniejszym rynku w sensie płynności, określonym zgodnie z art. 4.

a)

transakcja zawierana jest między firmą inwestycyjną, która działa na własny rachunek w trybie innym niż obrót polegający na zestawianiu zleceń, a innym kontrahentem;

b)

wielkość transakcji jest nie mniejsza niż odpowiednia minimalna kwalifikująca się wielkość określona, stosownie do przypadku, w załączniku II tabele 4, 5 lub 6.

a)

w czasie jak najbardziej zbliżonym do czasu rzeczywistego po zakończeniu dnia sesyjnego, co obejmuje w stosownych przypadkach fixing na zamknięcie – dla transakcji wykonanych ponad dwie godziny przed zakończeniem dnia sesyjnego;

b)

nie później niż w południe czasu lokalnego w kolejnym dniu sesyjnym – dla transakcji nieuwzględnionych w lit. a).

a)

systemu obrotu, który jest najodpowiedniejszym rynkiem w sensie płynności, jak określono w art. 4 ust. 2;

b)

średniego dziennego obrotu do celów ustalenia wielkości zleceń, których skala jest duża, jak określono w art. 7 ust. 3;

c)

średniej wartości transakcji do celów ustalenia standardowej wielkości rynkowej, jak określono w art. 11 ust. 2.

a)

jeżeli dzień, w którym instrumenty finansowe są po raz pierwszy przedmiotem obrotu w systemie obrotu w Unii, przypada co najmniej dziesięć tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014, właściwe organy publikują wyniki wyliczeń nie później niż cztery tygodnie przed datą rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia;

b)

jeżeli dzień, w którym instrumenty finansowe są po raz pierwszy przedmiotem obrotu w systemie obrotu w Unii, przypada w okresie rozpoczynającym się dziesięć tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014 i kończącym się w dniu poprzedzającym datę rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia, właściwe organy publikują wyniki wyliczeń nie później w dniu rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014.

a)

jeżeli dzień, w którym instrumenty finansowe są po raz pierwszy przedmiotem obrotu w systemie obrotu w Unii, przypada co najmniej szesnaście tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014, podstawę wyliczeń stanowią dane dostępne za czterdziestotygodniowy okres referencyjny rozpoczynający się pięćdziesiąt dwa tygodnie przed datą rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia;

b)

jeżeli dzień, w którym instrumenty finansowe są po raz pierwszy przedmiotem obrotu w systemie obrotu w Unii, przypada w okresie rozpoczynającym się szesnaście tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014 i kończącym się dziesięć tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia, podstawę wyliczeń stanowią dane dostępne za pierwszy czterotygodniowy okres obrotu tym instrumentem finansowym;

c)

jeżeli dzień, w którym instrumenty finansowe są po raz pierwszy przedmiotem obrotu w systemie obrotu w Unii, przypada w okresie rozpoczynającym się dziesięć tygodni przed datą rozpoczęcia stosowania rozporządzenia (UE) nr 600/2014 i kończącym się w dniu poprzedzającym datę rozpoczęcia stosowania tego rozporządzenia, podstawę wyliczeń stanowi dotychczasowa historia transakcji na tych instrumentach finansowych lub innych instrumentach finansowych uznanych za posiadające podobne cechy do tych instrumentów finansowych.

a)

informacje publikowane zgodnie z ust. 1 były stale odpowiednie do celów art. 4 ust. 1 lit. a) i c) oraz art. 14 ust. 2 i 4 rozporządzenia (UE) nr 600/2014;

b)

informacje publikowane zgodnie z ust. 1 były w razie potrzeby aktualizowane w oparciu o dłuższy okres obrotu i bardziej kompletną historię transakcji.