23.12.2016   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 352/33

(1)

Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.

(2)

Artykuł 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na okres nie dłuższy niż trzy lata na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.

(3)

Poprzez przyjęcie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2439 (2) Komisja określiła plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowo-zachodnich na okres 2016–2018 w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez państwa członkowskie w 2015 r.

(4)

Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach południowo-zachodnich. Te państwa członkowskie, po zasięgnięciu opinii Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Wód Południowo-Zachodnich, przedstawiły Komisji w dniu 31 maja 2016 r. wspólną rekomendację. Wkład naukowy pozyskany od odpowiednich podmiotów naukowych został zweryfikowany przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). Środki zawarte we wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do niniejszego rozporządzenia.

(5)

W odniesieniu do wód południowo-zachodnich, zgodnie z art. 15 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, obowiązek wyładunku ma zastosowanie do gatunków określających połowy najpóźniej od dnia 1 stycznia 2016 r.

(6)

W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2015/2439 ustanowiono przepisy dotyczące wprowadzenia obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowo-zachodnich na lata 2016–2018.

(7)

Zgodnie z nową wspólną rekomendacją, przedłożoną przez państwa członkowskie w 2016 r., plan w zakresie odrzutów na okres od 2017 r. powinien obejmować połowy soli, morszczuka, żabnicy i homarca (tylko wewnątrz obszarów występowania stad określonych jako „jednostki funkcjonalne”) w rejonach ICES VIIIa, b, d, e, homarca w rejonach ICES VIIIc i IXa (tylko w jednostkach funkcjonalnych), soli i gładzicy w rejonie ICES IXa, morszczuka w rejonach ICES VIIIc i IXa i żabnicy w rejonach ICES VIIIa, b, c, d, e oraz IXa.

(8)

We wspólnej rekomendacji zaproponowano zastosowanie wyłączenia z obowiązku wyładunku w odniesieniu do homarca poławianego włokami w podobszarach ICES VIII i IX, ponieważ istniejące dowody naukowe wykazują możliwe wysokie wskaźniki przeżycia, przy uwzględnieniu cech charakterystycznych narzędzi połowowych przeznaczonych do połowu tego gatunku, praktyk połowowych i ekosystemu. W swojej ocenie STECF stwierdził, że ostatnie doświadczenia pokazują wskaźniki przeżycia porównywalne ze wskaźnikami przeżycia obserwowanymi w poprzednim okresie prac. Planuje się dalsze badania, które powinny dostarczyć kolejnych informacji dotyczące prawdopodobnych wskaźników przeżycia w tych połowach. Dlatego też wyłączenie to należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu na rok 2017 w postaci przepisu, zgodnie z którym zainteresowane państwa członkowskie przedkładają Komisji dalsze dane pochodzące z trwających badań, dzięki którym STECF będzie mógł w pełni ocenić uzasadnienie wyłączenia.

(9)

Wspólna rekomendacja obejmuje trzy wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku w odniesieniu do niektórych połowów i do pewnego poziomu. Dowody dostarczone przez państwa członkowskie zostały zweryfikowane przez STECF. STECF stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty dotyczące trudności zwiększenia selektywności w połączeniu z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z przypadkowymi połowami. W świetle powyższego należy ustanowić wyłączenia de minimis zgodnie z udziałami procentowymi zaproponowanymi we wspólnej rekomendacji i na poziomie nie przekraczającym wielkości dozwolonych na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013.

(10)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli, maksymalnie do 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb przy pomocy włoków rozprzowych i włoków dennych, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że informacje uzupełniające są wystarczające do uzasadnienia tego wyłączenia. W związku z tym to wyłączenie należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(11)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do soli, maksymalnie do 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku ze statków dokonujących połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb przy pomocy drygawic i sieci skrzelowych, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że informacje uzupełniające są wystarczające do uzasadnienia wnioskowanego wyłączenia. W związku z tym to wyłączenie należy uwzględnić w niniejszym rozporządzeniu.

(12)

Wyłączenie de minimis w odniesieniu do morszczuka, wynoszące w 2017 r. maksymalnie 7 %, a w 2018 r. 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki dokonujące połowów tego gatunku włokami w podobszarach ICES VIII i IX, opiera się na fakcie, że realne zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia. STECF stwierdził, że kolejne informacje dotyczące selektywności nie zawierają dodatkowych dowodów wykazujących, że zwiększenie selektywności jest bardzo trudne do osiągnięcia dla odnośnych zastosowanych metier. Dlatego należy podjąć dodatkowe działania, aby poprawić uzasadnienie takiego wyłączenia. Wyłączenie należy zatem włączyć do niniejszego rozporządzenia na 2017 r., tj. tylko na jeden rok, i pod warunkiem że państwa członkowskie zapewnią lepsze informacje na poparcie takiego wyłączenia, które zostałyby ocenione przez STECF.

(13)

Należy zatem uchylić rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2439 i zastąpić je nowym rozporządzeniem.

(14)

W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą oraz planowanie okresu połowu dla statków unijnych, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r.,

a)

w odniesieniu do morszczuka (Merluccius merluccius) w 2017 r. maksymalnie 7 %, a w 2018 r. 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki i niewody (kody narzędzi połowowych: OTT, OTB, PTB, OT, PT, TBN, TBS, TX, SSC, SPR, TB, SDN, SX i SV), dokonujących ukierunkowanych połowów tego gatunku w podobszarach ICES VIII i IX;

b)

w odniesieniu do soli (Solea solea) maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe (kod narzędzia połowowego: TBB) i włoki denne (kody narzędzi połowowych: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, OT, PT oraz TX), dokonujące ukierunkowanych połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb;

c)

w odniesieniu do soli (Solea solea) maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące drygawice i sieci skrzelowe (kody narzędzi połowowych: GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR oraz GEN), dokonujące ukierunkowanych połowów tego gatunku w rejonach ICES VIIIa i VIIIb;