ustanawiające wspólne wytyczne dotyczące norm i technik pozbawiania broni cech użytkowych w celu zagwarantowania, że broń pozbawiona cech użytkowych trwale nie nadaje się do użytku

uwzględniając dyrektywę Rady 91/477/EWG z dnia 18 czerwca 1991 r. w sprawie kontroli nabywania i posiadania broni (1), w szczególności akapit drugi sekcji III załącznika I do tej dyrektywy,

1. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do broni palnej kategorii A, B, C i D, jak określono w załączniku I do dyrektywy 91/477/EWG.

2. Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do broni palnej pozbawionej cech użytkowych przed datą jego stosowania, chyba że taka broń palna jest przekazana do innego państwa członkowskiego lub wprowadzana do obrotu.

Pozbawianie broni palnej cech użytkowych wykonują organy publiczne lub podmioty prywatne bądź osoby uprawnione zgodnie z przepisami krajowymi.

1. Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy do weryfikacji, że pozbawienie broni palnej cech użytkowych zostało wykonane zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I („podmiot weryfikujący”).

2. Podmiot weryfikujący jest również upoważniony do pozbawiania broni palnej cech użytkowych; państwa członkowskie zapewniają jasny podział tych zadań i osób ich wykonujących w ramach takiego podmiotu.

3. Komisja publikuje na swojej stronie internetowej wykaz podmiotów weryfikujących wyznaczonych przez państwa członkowskie, w tym szczegółowe informacje dotyczące podmiotu weryfikującego i jego symbol, jak również informacje kontaktowe.

4. W przypadku gdy pozbawienie broni palnej cech użytkowych zostało wykonane zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I, podmiot weryfikujący wydaje właścicielowi broni palnej świadectwo pozbawienia cech użytkowych zgodnie z wzorem określonym w załączniku III. Wszystkie informacje na świadectwie pozbawienia cech użytkowych podaje się w języku danego państwa członkowskiego, w którym zostało wydane świadectwo pozbawienia cech użytkowych, i w języku angielskim.

5. Właściciel broni palnej pozbawionej cech użytkowych musi być przez cały czas w posiadaniu świadectwa pozbawienia cech użytkowych. Jeżeli pozbawiona cech użytkowych broń palna jest wprowadzana do obrotu, musi być opatrzona świadectwem pozbawienia cech użytkowych.

6. Państwa członkowskie gwarantują, że prowadzony jest rejestr świadectw wydanych dla broni palnej pozbawionej cech użytkowych, zawierający datę pozbawienia cech użytkowych oraz numer świadectwa, przez okres co najmniej 20 lat.

Każde państwo członkowskie może zwrócić się z wnioskiem o pomoc do podmiotów upoważnionych do pozbawiania broni palnej cech użytkowych lub wyznaczonych przez inne państwo członkowskie jako podmioty weryfikujące w celu, odpowiednio, wykonania pozbawienia cech użytkowych lub jego weryfikacji. W razie przyjęcia wniosku, jeżeli taki wniosek dotyczy weryfikacji pozbawienia broni palnej cech użytkowych, podmiot weryfikujący, który udziela pomocy, musi wydać świadectwo pozbawienia cech użytkowych zgodnie z art. 3 ust. 4.

Pozbawiona cech użytkowych broń palna musi być opatrzona niepowtarzalnym oznakowaniem zgodnie z wzorem określonym w załączniku II, aby wskazać, że została ona pozbawiona cech użytkowych zgodnie ze specyfikacjami technicznymi określonymi w załączniku I. Oznakowanie jest mocowane przez podmiot weryfikujący na wszystkich częściach modyfikowanych na potrzeby pozbawienia broni palnej cech użytkowych i musi spełniać następujące kryteria:

1. Państwa członkowskie mogą na swoim terytorium wprowadzić dodatkowe środki w celu pozbawienia broni palnej cech użytkowych, wykraczające poza specyfikacje techniczne ustanowione w załączniku I.

2. Komisja regularnie analizuje wraz z Komitetem ustanowionym na mocy dyrektywy 91/477/EWG wszelkie dodatkowe środki podjęte przez państwa członkowskie i rozważa zmianę w odpowiednim czasie specyfikacji technicznych określonych w załączniku I.

1. Pozbawiona cech użytkowych broń palna może być przekazana do innego państwa członkowskiego, jedynie pod warunkiem że jest opatrzona niepowtarzalnym oznakowaniem i posiada świadectwo pozbawienia cech użytkowych zgodne z niniejszym rozporządzeniem.

2. Państwa członkowskie uznają świadectwa pozbawienia cech użytkowych wydane przez inne państwo członkowskie, jeżeli przedmiotowe świadectwo spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu. Państwa członkowskie, które wprowadziły dodatkowe środki zgodnie z art. 6, mogą jednakże zażądać dowodu na to, że pozbawiona cech użytkowych broń palna, która ma być przekazana na ich terytorium, jest zgodna z takimi dodatkowymi środkami.

Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wszelkich środkach, które przyjmują w dziedzinie objętej niniejszym rozporządzeniem, jak również o każdym dodatkowym środku wprowadzonym zgodnie z art. 6. W tym celu państwa członkowskie stosują procedury notyfikacyjne określone w dyrektywie (UE) 2015/1535.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(2) Decyzja Rady 2014/164/UE z dnia 11 lutego 2014 r. w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu przeciwko nielegalnemu wytwarzaniu i obrotowi bronią palną, jej częściami i komponentami oraz amunicją, uzupełniającego Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej (Dz.U. L 89 z 25.3.2014, s. 7).

(3) Dyrektywa (UE) 2015/1535 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz.U. L 241 z 17.9.2015, s. 1).

ZAŁĄCZNIK I

Specyfikacje techniczne dotyczące pozbawiania broni palnej cech użytkowych

Czynności pozbawiania cech użytkowych wykonywane w celu spowodowania, aby broń palna trwale nie nadawała się do użytku, zostały określone na podstawie trzech tabel:

—	w tabeli I wymieniono różne rodzaje broni palnej,

—	w tabeli II opisano działania wykonywane w celu spowodowania, aby każda istotna część broni palnej trwale nie nadawała się do użytku,

—	w tabeli III określono, które działania w zakresie pozbawiania cech użytkowych są wymagane w przypadku różnych rodzajów broni palnej.

II.

W celu uwzględnienia postępu technicznego w dziedzinie broni palnej i działań w zakresie pozbawiania cech użytkowych osiąganego z biegiem czasu niniejsze specyfikacje techniczne będą poddawane przeglądom i aktualizowane przynajmniej co 2 lata.

III.

W celu zapewnienia prawidłowego i jednolitego stosowania działań w zakresie pozbawiania broni palnej cech użytkowych Komisja opracuje definicje we współpracy z państwami członkowskimi.

TABELA I: Wykaz typów broni palnej

RODZAJE BRONI PALNEJ
1.	Pistolety (jednostrzałowe, półautomatyczne)
2.	Rewolwery (w tym rewolwery z bębnem ładowanym odprzodowo)
3.	Broń palna długa jednostrzałowa (nie łamana)
4.	Broń palna łamana (np. gładkolufowa, gwintowana, kombinowana, z zamkiem blokowym przesuwnym/wahliwym, krótka i długa)
5.	Broń palna długa powtarzalna (gładkolufowa, gwintowana)
6.	Broń palna długa półautomatyczna (gładkolufowa, gwintowana)
7.	(W pełni) automatyczna broń palna: np. wybrane karabiny szturmowe, pistolety maszynowe, pistolety (w pełni) automatyczne
8.	Broń palna odprzodowa

TABELA II: Szczególne działania dla każdej części

CZĘŚĆ

PROCES

LUFA

1.1.	Jeżeli lufa jest przymocowana do szkieletu (1), przytwierdzić lufę do korpusu kołkiem z utwardzanej stali (średnica > 50 % komory nabojowej, minimalnie 4,5 mm) przechodzącym przez komorę nabojową i szkielet. Kołek musi być przyspawany (2).

1.2.	Jeżeli lufa jest nieprzymocowana, należy wyciąć szczelinę na całej długości ściany komory nabojowej (szerokość > kalibru, maksymalnie 8 mm) i solidnie przyspawać do lufy kołek zaślepiający lub pręt, poczynając od początku komory nabojowej (l ≥ 2/3 długości lufy).

1.3.

W pierwszej jednej trzeciej lufy od komory nabojowej należy wywiercić otwory (muszą mieć wielkość co najmniej 2/3 średnicy, przewodu w przypadku broni gładkolufowej oraz całej średnicy w przypadku wszystkich pozostałych rodzajów broni; położone jeden za drugim, 3 otwory w przypadku broni krótkiej, 6 otworów w przypadku broni długiej) lub wyciąć za komorą nabojową szczelinę w kształcie litery V (kąt 60 ± 5°) otwierającą miejscowo lufę, bądź wyciąć za komorą nabojową wzdłużną szczelinę (szerokość 8–10 mm ± 0,5 mm, długość ≥ 52 mm) w tym samym miejscu co otwory lub wyciąć szczelinę wzdłużną (szerokość 4–6 mm ± 0,5 mm od komory nabojowej do wylotu lufy, z wyjątkiem 5 mm od wylotu lufy.

1.4.	W przypadku luf z wślizgiem nabojowym należy usunąć wślizg nabojowy.

1.5.	Uniemożliwić usunięcie lufy ze szkieletu, stosując kołki ze stali utwardzanej lub spawanie.

2.	TRZON ZAMKA, GŁOWICA ZAMKA

2.1.	Usunąć lub skrócić iglicę.

2.2.	Obrobić maszynowo czoło zamka pod kątem co najmniej 45 stopni na powierzchni większej niż 50 % powierzchni czółka zamka.

2.3.	Zaspawać otwór iglicy.

BĘBEN

3.1.	Usunięcie wszystkich wewnętrznych ścian bębna na co najmniej 2/3 jego długości poprzez obrobienie maszynowo pierścienia > = średnicy łuski.

3.2.	W miarę możliwości stosować spawanie w celu uniemożliwienia usunięcia bębna ze szkieletu, a w przypadku gdy jest to niemożliwe, stosować odpowiednie środki uniemożliwiające takie usunięcie.

ZAMEK

4.1.	Obrobić maszynowo lub usunąć ponad 50 % powierzchni czółka zamka pod kątem od 45 do 90 stopni.

4.2.	Usunąć lub skrócić iglicę.

4.3.	Obrobić maszynowo lub zaspawać otwór iglicy.

4.4.	Usunąć za pomocą obróbki maszynowej rygle w zamku.

4.5.	W stosownych przypadkach poddać obróbce skrawaniem wewnętrzną górną przednią krawędź okna wyrzutu łusek w zamku do kąta 45 stopni.

5.	SZKIELET (PISTOLETY)

5.1.	Usunąć wślizg nabojowy.

5.2.	Poddać obróbce skrawaniem co najmniej 2/3 długości prowadnic zamka po obu stronach szkieletu.

5.3.	Zaspawać wskaźnik opróżnienia magazynka.

5.4.	Uniemożliwić rozcalenie pistoletów o szkielecie wykonanym z polimerów poprzez spawanie. Zgodnie z przepisami krajowymi, procedura ta może zostać przeprowadzona po kontroli przez organ krajowy.

6.	UKŁAD AUTOMATYCZNY

6.1.	Zniszczyć tłok i układ gazowy poprzez cięcie lub spawanie.

6.2.	Wyjąć trzon zamka, zastąpić go elementem stalowym i przyspawać lub skrócić trzon zamka co najmniej o 50 %, przyspawać go i odciąć rygle od głowicy zamka.

6.3.	Zespawać ze sobą elementy mechanizmu spustowego i, jeżeli jest to możliwe, ze szkieletem. Jeżeli spawanie w obrębie szkieletu nie jest możliwe: usunąć mechanizm odpalający i odpowiednio wypełnić opróżnioną przestrzeń (np. wklejając dopasowany element wypełniający z żywicy epoksydowej).

6.4.	Uniemożliwić demontaż ręcznego systemu ryglowania ze szkieletu poprzez spawanie lub zastosować odpowiednie środki uniemożliwiające jego usunięcie. Dobrze przyspawać mechanizm zasilania broni zasilanej taśmowo.

DZIAŁANIE

7.1.	Wykonać maszynowo stożkowe wgłębienie o kącie wierzchołkowym co najmniej 60 stopni w celu uzyskania średnicy podstawy co najmniej 1 cm lub równej średnicy czółka zamka.

7.2.	Usunąć iglicę, rozwiercić otwór igliczny do średnicy minimum wynoszącej 5 mm i go zaspawać.

8.	MAGAZYNEK (w stosownych przypadkach)

8.1.	W zależności od rodzaju broni przyspawać magazynek punktowo do szkieletu lub uchwytu w celu uniemożliwienia jego usunięcia.

8.2.	W przypadku braku magazynka zaspawać miejsce jego wkładania lub zamontować zamek w celu trwałego uniemożliwienia jego włożenia.

8.3.	Przeprowadzić kołek z utwardzonej stali przez magazynek, komorę nabojową i szkielet. Zabezpieczyć spawaniem.

9.	ŁADOWANIE OD PRZODU

9.1.	Usunąć lub zaspawać panewkę(-i), zaspawać otwór (otwory).

10.	TŁUMIK DŹWIĘKU

10.1.

Uniemożliwić usunięcie tłumika dźwięku z lufy za pomocą kołka z utwardzanej stali lub spawu, jeżeli tłumik dźwięku stanowi część broni.

10.2.

Usunąć wszystkie części wewnętrzne i ich punkty mocowania dla tłumika, tak aby pozostała jedynie obudowa. Wywiercić otwory w odstępach 5 cm w zewnętrznej pozostającej obudowie.

Twardość wkładek

Twardość kołka/kołka zaślepiającego/pręta = 58 – 0: + 6 HRC

Stal nierdzewna typu ER 316 L do spawania metodą TIG

TABELA III: Specjalne działania z podziałem na istotne części każdego typu broni palnej

TYP	1	2	3	4	5	6	7	8
PROCES	Pistolety (z wyjątkiem automatycznych)	Rewolwery;	Broń palna długa jednostrzałowa (nie łamana)	Broń łamana (gładkolufowa, gwintowana, kombinowana),	Broń palna długa powtarzalna (gładkolufowa, gwintowana)	Broń palna długa półautomatyczna (gładkolufowa, gwintowana)	Automatyczna broń palna: karabiny szturmowe, pistolety maszynowe	Broń palna odprzodowa
1.1			X		X	X	X
1.2 i 1.3	X	X	X	X	X	X	X	X
1.4	X					X	X
1.5		X
2.1			X		X	X	X
2.2			X		X	X	X
2.3			X		X	X	X
3.1		X
3.2		X
4.1	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
4.2	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
4.3	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
4.4	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
4.5	X					X	X (w przypadku pistoletów automatycznych)
5.1	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
5.2	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
5.3	X						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
5.4	X (szkielet polimerowy)						X (w przypadku pistoletów automatycznych)
6.1						X	X
6.2						X	X
6.3							X
6.4							X
7.1				X
7.2		X		X
8.1 lub 8.2	X				X	X	X
8.3					X (magazynek rurowy)	X (magazynek rurowy)
9.1		X						X
10.1	X		X		X	X	X
10.2	X		X	X	X	X	X

(1) Lufa przymocowana do szkieletu za pomocą śrub lub zacisków bądź w inny sposób.

(2) Połączenie spawane jest metodą wytwarzania lub kształtowania, w którym łączy się materiały, zwykle metale lub tworzywa termoplastyczne, poprzez ich stopienie.