27.1.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 20/31

(1)

Artykuł 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowi, że środki nadzwyczajne mogą zostać podjęte w przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby dotyczącej poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza. Komisja, na uzasadniony wniosek państwa członkowskiego lub z własnej inicjatywy, może, w celu zmniejszenia tego zagrożenia, przyjąć takie środki nadzwyczajne w postaci aktów wykonawczych mających natychmiastowe zastosowanie, stosowanych przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy.

(2)

Z opinii naukowej Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz Komitetu Naukowo-Technicznego i Ekonomicznego ds. Rybołówstwa (STECF) wynika, że stado labraksa (Dicentrarchus labrax) w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (obszary ICES IVb i c oraz VIIa i d–h) jest dotknięte szybkim spadkiem biomasy w wyniku połączenia malejącej liczebności uzupełnienia i rosnącej śmiertelności połowowej. Biomasa tarłowa zmierza w kierunku najniższego historycznie zaobserwowanego poziomu. Obecna śmiertelność połowowa prawie czterokrotnie przekracza poziom wytrzymałości stada. ICES zaleca zatem wdrożenie środków w celu znacznego ograniczenia śmiertelności połowowej na całym obszarze występowania przedmiotowego stada.

(3)

Zjednoczone Królestwo w piśmie z dnia 19 grudnia 2014 r. zwróciło się do Komisji z wnioskiem o podjęcie działań zgodnie z art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, mających na celu zamknięcie obszaru ICES VIIe dla połowów pelagicznych ukierunkowanych na labraksa w okresie od stycznia do kwietnia 2015 r., tak aby zmniejszyć presję połowową za pomocą ochrony skupisk tarłowych labraksa. Wniosek został przekazany Belgii, Francji, Irlandii, Niderlandom oraz Komitetowi Doradczemu ds. Wód Północno-Zachodnich i Komitetowi Doradczemu ds. Morza Północnego. Belgia, Francja i Niderlandy przesłały swoje uwagi do Komisji.

(4)

Uwagi Francji odnoszą się do możliwości zastosowania art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do zagrożeń spowodowanych przez działalność połowową i procedury, uzasadnienia poważnego zagrożenia oraz ryzyka dyskryminacji między połowami. Belgia odpowiedziała pozytywnie na wniosek Zjednoczonego Królestwa. Niderlandy zaproponowały rozszerzenie działań, które obejmowałyby swoim zasięgiem większe obszary i inne połowy. W odniesieniu do zakresu i procedury, określonych w art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, należy zauważyć, że w przepisie tym nie określono żadnych przyczyn, a zatem można go zastosować do każdego zagrożenia, czy to spowodowanego przez działalność połowową, czy też przez inne przyczyny, a limity czasowe przewidziane w tym artykule są uzasadnione pilnością potrzeby rozwiązania problemu poważnych zagrożeń. Uzasadnienie poważnego zagrożenia dla labraksa w przedmiotowej sprawie opiera się na dowodach naukowych, jak określono poniżej.

(5)

Osobniki labraksa skupiają się od grudnia do kwietnia w określonych obszarach na tarło. Wielkość zasobów labraksa jest uzależniona od tej fazy reprodukcji. W tym okresie prowadzi się połowy ukierunkowane na te skupiska tarłowe, które przyczyniają się znacząco do ogólnej śmiertelności połowowej stada, a zwłaszcza zmniejszenia liczby dorosłych ryb, które mogą się skutecznie rozmnażać. Statystyki połowowe potwierdzają, że takie praktyki połowowe eliminują głównie dorosłe ryby, które w związku z tym nie przyczyniają się już do reprodukcji tego stada.

(6)

Z oceny naukowej ICES i STECF wynika, że połowy przemysłowe przy użyciu włoków pelagicznych są przyczyną ponad 25 % śmiertelności połowowej.

(7)

Stwierdzenie poważnego zagrożenia dla ochrony żywych zasobów morza wynika z ryzyka poważnego zagrożenia dla zdolności reprodukcyjnej stada wskutek znacznego spadku biomasy stada tarłowego, któremu towarzyszy przewidywanie, że kontynuacja ukierunkowanych połowów może spowodować nieodwracalne szkody dla stada tarłowego. Komisja uważa, że istnieje należycie uzasadniona szczególnie pilna potrzeba, ponieważ 1) rozpoczął się okres tarła oraz 2) rozpoczęto również połowy ze stada tarłowego. Dowody naukowe popierają konieczność podjęcia natychmiastowego działania podczas trwającego sezonu tarła labraksa poprzez wprowadzenie środków mających natychmiastowe zastosowanie i pozostających w mocy do dnia 30 kwietnia 2015 r.

(8)

W związku z tym podjęcie środków w celu wprowadzenia zakazu ukierunkowanych połowów labraksa za pomocą włoków pelagicznych podczas bardzo wrażliwego okresu tarła od stycznia do dnia 30 kwietnia 2015 r. jest sprawą pilną. Dalsze opóźnienie w zapewnieniu ochrony stada spowodowałoby znaczne zmniejszenie lub zniwelowanie skuteczności środków nadzwyczajnych. W celu wzmocnienia skuteczności tych środków należy nakazać podmiotom gospodarczym, aby nie przyjmowały przeładunków i wyładunków labraksa złowionego w okresie stosowania niniejszego rozporządzenia.

(9)

W celu zapewnienia skutecznej ochrony skupisk tarłowych, których lokalizacja podlega znacznym zmianom, środki nadzwyczajne powinny dotyczyć całego obszaru występowania przedmiotowego stada, tj. Morza Celtyckiego, kanału La Manche, Morza Irlandzkiego, i południowej części Morza Północnego (rejony ICES IVb i c oraz VIIa i d–h), i obejmować połowy przy użyciu włoków pelagicznych. Ponadto uwzględnia się obszary ICES VIIj oraz k w celu zapobieżenia przemieszczeniu działalności połowowej, gdyż rozmieszczenie stada nie jest w pełni określone.

(10)

Środki alternatywne zaproponowane przez Francję nie pozwoliłyby osiągnąć tego samego rezultatu co działania zawarte w niniejszym rozporządzeniu, ponieważ ich skuteczność jest niepewna. Ponadto, w celu zapewnienia stadu labraksa większej ochrony, na późniejszym etapie mogą być również wymagane dodatkowe środki w odniesieniu do wpływu innych połowów.

(11)

Francja przekazała informacje, z których wynika, że statki używające narzędzi połowowych o rozmiarze oczek pomiędzy 32 a 69 mm nie prowadzą połowów ukierunkowanych na labraksa i że jakikolwiek przyłów takich statków ma minimalny wpływ na zasoby.

(12)

Sytuacja stada labraksa w przedmiotowych obszarach spełnia wszelkie kryteria należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby dotyczącej poważnego zagrożenia dla ochrony tych zasobów, Komisja może zatem przyjąć środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu na podstawie art. 12 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 z własnej inicjatywy i wykraczając poza zakres wniosku Zjednoczonego Królestwa.

(13)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu zostaną przedłożone do zaopiniowania przez Komitet ds. Rybołówstwa i Akwakultury,