7.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 38/32

DYREKTYWA WYKONAWCZA KOMISJI 2014/20/UE

z dnia 6 lutego 2014 r.

określająca unijne klasy sadzeniaków elitarnych i kwalifikowanych oraz warunki i oznaczenia stosowane dla tych klas

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2002/56/WE z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie obrotu sadzeniakami ziemniaków (1), w szczególności jej art. 3 ust. 3 akapit pierwszy,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Dyrektywą Komisji 93/17/EWG (2) wprowadzono przepisy dotyczące unijnych klas sadzeniaków elitarnych.

(2)

Ze względu na szybki rozwój techniczny i naukowy w dziedzinie systemów produkcji sadzeniaków oraz zwiększony handel tym produktem na rynku wewnętrznym pożądane jest dostosowanie tych przepisów. Z uwagi na sytuację w tym sektorze wspomniane przepisy powinny mieć również zastosowanie do sadzeniaków kwalifikowanych.

(3)

Przepisy te powinny obejmować jednolite nazewnictwo unijnych klas. Powinny również obejmować warunki wprowadzania do obrotu sadzeniaków i partii sadzeniaków należących do poszczególnych klas. Warunki te powinny w razie potrzeby dotyczyć obecności organizmów szkodliwych, ziemniaków należących do innych odmian oraz ziemniaków z wadami, pomarszczonych, z ziemią lub substancjami obcymi.

(4)

Wymóg, by dana roślina była uprawiana na gruntach produkcyjnych, na których od ostatniej uprawy ziemniaka minęły trzy lata, oraz by była ona przedmiotem przynajmniej dwóch urzędowych kontroli, nie jest już niezbędny, gdyż w niniejszej dyrektywie określa się bardziej rygorystyczne wymagania dla unijnych klas.

(5)

Od czasu przyjęcia dyrektywy 2002/56/WE rozbudowano wiedzę naukową dotyczącą związku między liczbą pokoleń a poziomem obecności szkodników sadzeniaków. Ograniczenie liczby pokoleń jest niezbędne w celu zmniejszenia ryzyka fitosanitarnego stwarzanego przez szkodniki w formie utajonej. Jest ono niezbędne, aby zmniejszyć to ryzyko, a nie ma żadnych innych mniej rygorystycznych środków, które mogłyby je zastąpić. Doświadczenie pokazuje, że w odniesieniu do każdej z unijnych klas S, SE i E należy zezwolić na maksymalną liczbę pokoleń. Aby zapewnić przestrzeganie istotnych wymogów, należy uznawać je za spełnione wyłącznie na podstawie kontroli urzędowej.

(6)

Dyrektywę 93/17/EWG należy zatem uchylić.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Unijne klasy sadzeniaków elitarnych

1.   Państwa członkowskie zapewniają, by sadzeniaki elitarne mogły być wprowadzane do obrotu jako „unijna klasa S”, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ziemniaki te spełniają warunki określone w pkt 1 lit. a) załącznika I; oraz

b)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ich partie spełniają warunki określone w pkt 1 lit. b) tego załącznika.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by sadzeniaki elitarne mogły być wprowadzane do obrotu jako „unijna klasa SE”, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ziemniaki te spełniają warunki określone w pkt 2 lit. a) załącznika I; oraz

b)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ich partie spełniają warunki określone w pkt 2 lit. b) tego załącznika.

3.   Państwa członkowskie zapewniają, by sadzeniaki elitarne mogły być wprowadzane do obrotu jako „unijna klasa E”, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ziemniaki te spełniają warunki określone w pkt 3 lit. a) załącznika I; oraz

b)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ich partie spełniają warunki określone w pkt 3 lit. b) tego załącznika.

Artykuł 2

Unijne klasy sadzeniaków kwalifikowanych

1.   Państwa członkowskie zapewniają, by sadzeniaki kwalifikowane mogły być wprowadzane do obrotu jako „unijna klasa A”, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ziemniaki te spełniają warunki określone w pkt 1 lit. a) załącznika II; oraz

b)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że partie tych ziemniaków spełniają warunki określone w pkt 1 lit. b) tego załącznika.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by sadzeniaki kwalifikowane mogły być wprowadzane do obrotu jako „unijna klasa B”, jeżeli spełniają następujące warunki:

a)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że ziemniaki te spełniają warunki określone w pkt 2 lit. a) załącznika II; oraz

b)

w drodze kontroli urzędowej stwierdzono, że partie tych ziemniaków spełniają warunki określone w pkt 2 lit. b) tego załącznika.

Artykuł 3

Informacje przekazywane Komisji

Państwa członkowskie informują Komisję, w jakim zakresie stosują unijne oznaczenia odpowiedniej klasy przy kwalifikacji produkcji rodzimej.

Artykuł 4

Transpozycja

1.   Państwa członkowskie przyjmują i publikują, najpóźniej do dnia 31 grudnia 2015 r., przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy. Niezwłocznie przekazują Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 stycznia 2016 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji tekst podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 5

Uchylenie

Dyrektywa 93/17/EWG traci moc z dniem 1 stycznia 2016 r.

Artykuł 6

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 7

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 6 lutego 2014 r.

W imieniu Komisji

José Manuel BARROSO

Przewodniczący

(1)  Dz.U. L 193 z 20.7.2002, s. 60.

(2)  Dyrektywa Komisji 93/17/EWG z dnia 30 marca 1993 r. określająca wspólnotowe klasy elitarnych sadzeniaków ziemniaka, wraz z warunkami oraz oznaczeniami stosowanymi dla tych klas (Dz.U. L 106 z 30.4.1993, s. 7).

ZAŁĄCZNIK I

Warunki dla sadzeniaków elitarnych

1)

Warunki dla sadzeniaków elitarnych „unijnej klasy S” są następujące:

a)

warunki dotyczące sadzeniaków:

(i)

liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie przekraczają łącznie 0,1 %;

(ii)

liczba uprawianych roślin porażonych czarną nóżką nie przekracza 0,1 %;

(iii)

w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie przekracza 1,0 %;

(iv)

liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki i liczba roślin wykazujących oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie przekraczają łącznie 0,2 %;

(v)

liczba pokoleń, w tym pokoleń przedbazowych w polu i pokoleń bazowych, wynosi nie więcej niż pięć;

(vi)

jeżeli pokolenie nie jest podane na etykiecie urzędowej, sadzeniaki uznaje się za należące do piątego pokolenia;

b)

zakres tolerancji mających zastosowanie do partii w odniesieniu do zanieczyszczeń, wad i chorób:

(i)

sadzeniaki porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie przekraczają 0,5 % wagowo, z czego sadzeniaki porażone mokrą zgnilizną nie przekraczają 0,2 % wagowo;

(ii)

sadzeniaki porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iii)

sadzeniaki porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iv)

sadzeniaki porażone parchem prószystym występującym na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(v)

bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(vi)

sadzeniaki z wadami zewnętrznymi, w tym z bulwami uszkodzonymi lub o wadliwym kształcie, nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(vii)

ziemia i substancje obce nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(viii)

łączny odsetek sadzeniaków objętych zakresem tolerancji określonych w ppkt (i)–(vi) nie przekracza 6,0 % wagowo.

2)

Warunki dla sadzeniaków elitarnych „unijnej klasy SE” są następujące:

a)

warunki dotyczące sadzeniaków:

(i)

liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie przekraczają łącznie 0,1 %;

(ii)

liczba uprawianych roślin porażonych czarną nóżką nie przekracza 0,5 %;

(iii)

w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie przekracza 2,0 %;

(iv)

liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie przekracza 0,5 %;

(v)

liczba pokoleń, w tym pokoleń przedbazowych w polu i pokoleń bazowych, wynosi nie więcej niż sześć;

(vi)

jeżeli pokolenie nie jest podane na etykiecie urzędowej, sadzeniaki uznaje się za należące do szóstego pokolenia;

b)

zakres tolerancji mających zastosowanie do partii w odniesieniu do zanieczyszczeń, wad i chorób:

(i)

sadzeniaki porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie przekraczają 0,5 % wagowo, z czego sadzeniaki porażone mokrą zgnilizną nie przekraczają 0,2 % wagowo;

(ii)

sadzeniaki porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iii)

sadzeniaki porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iv)

sadzeniaki porażone parchem prószystym występującym na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(v)

bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(vi)

sadzeniaki z wadami zewnętrznymi, w tym z bulwami uszkodzonymi lub o wadliwym kształcie, nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(vii)

ziemia i substancje obce nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(viii)

łączny odsetek sadzeniaków objętych zakresem tolerancji określonych w ppkt (i)–(vi) nie przekracza 6,0 % wagowo.

3)

Warunki dla sadzeniaków elitarnych „unijnej klasy E” są następujące:

a)

warunki dotyczące sadzeniaków:

(i)

liczba uprawianych roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie przekraczają łącznie 0,1 %;

(ii)

liczba uprawianych roślin porażonych czarną nóżką nie przekracza 1,0 %;

(iii)

w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie przekracza 4,0 %;

(iv)

liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie przekracza 0,8 %;

(v)

liczba pokoleń, w tym pokoleń przedbazowych w polu i pokoleń bazowych, wynosi nie więcej niż siedem;

(vi)

jeżeli pokolenie nie jest podane na etykiecie urzędowej, sadzeniaki uznaje się za należące do siódmego pokolenia;

b)

zakres tolerancji mających zastosowanie do partii w odniesieniu do zanieczyszczeń, wad i chorób:

(i)

sadzeniaki porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie przekraczają 0,5 % wagowo, z czego sadzeniaki porażone mokrą zgnilizną nie przekraczają 0,2 % wagowo;

(ii)

sadzeniaki porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iii)

sadzeniaki porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iv)

sadzeniaki porażone parchem prószystym występującym na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(v)

bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(vi)

sadzeniaki z wadami zewnętrznymi, w tym z bulwami uszkodzonymi lub o wadliwym kształcie, nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(vii)

ziemia i substancje obce nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(viii)

łączny odsetek sadzeniaków objętych zakresem tolerancji określonych w ppkt (i)–(vi) nie przekracza 6,0 % wagowo.

ZAŁĄCZNIK II

Minimalne warunki dla sadzeniaków kwalifikowanych

1)

Warunki dla sadzeniaków kwalifikowanych „unijnej klasy A” są następujące:

a)

warunki dotyczące sadzeniaków:

(i)

liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie przekraczają łącznie 0,2 %;

(ii)

liczba uprawianych roślin porażonych czarną nóżką nie przekracza 2,0 %;

(iii)

w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie przekracza 8,0 %;

(iv)

liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie przekracza 2,0 %;

b)

zakres tolerancji mających zastosowanie do partii w odniesieniu do zanieczyszczeń, wad i chorób:

(i)

sadzeniaki porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie przekraczają 0,5 % wagowo, z czego sadzeniaki porażone mokrą zgnilizną nie przekraczają 0,2 % wagowo;

(ii)

sadzeniaki porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iii)

sadzeniaki porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iv)

sadzeniaki porażone parchem prószystym występującym na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(v)

bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(vi)

sadzeniaki z wadami zewnętrznymi, w tym z bulwami uszkodzonymi lub o wadliwym kształcie, nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(vii)

ziemia i substancje obce nie przekraczają 2,0 % wagowo;

(viii)

łączny odsetek sadzeniaków objętych zakresem tolerancji określonych w ppkt (i)–(vi) nie przekracza 8,0 % wagowo.

2)

Warunki dla sadzeniaków kwalifikowanych „unijnej klasy B” są następujące:

a)

warunki dotyczące sadzeniaków:

(i)

liczba roślin niezgodnych z odmianą i liczba roślin należących do innej odmiany nie przekraczają łącznie 0,5 %;

(ii)

liczba uprawianych roślin porażonych czarną nóżką nie przekracza 4,0 %;

(iii)

w bezpośrednim potomstwie liczba roślin wykazujących oznaki infekcji wirusowej nie przekracza 10,0 %;

(iv)

liczba uprawianych roślin wykazujących oznaki mozaiki lub oznaki spowodowane przez wirusa liściozwoju nie przekracza 6,0 %;

b)

zakres tolerancji mających zastosowanie do partii w odniesieniu do zanieczyszczeń, wad i chorób:

(i)

sadzeniaki porażone zgniliznami innymi niż bakterioza pierścieniowa lub śluzak nie przekraczają 0,5 % wagowo, z czego sadzeniaki porażone mokrą zgnilizną nie przekraczają 0,2 % wagowo;

(ii)

sadzeniaki porażone rizoktoniozą występującą na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iii)

sadzeniaki porażone parchem zwykłym występującym na ponad jednej trzeciej ich powierzchni nie przekraczają 5,0 % wagowo;

(iv)

sadzeniaki porażone parchem prószystym występującym na ponad 10 % ich powierzchni nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(v)

bulwy pomarszczone z powodu nadmiernego odwodnienia lub odwodnienia spowodowanego przez parch srebrzysty nie przekraczają 1,0 % wagowo;

(vi)

sadzeniaki z wadami zewnętrznymi, w tym z bulwami uszkodzonymi lub o wadliwym kształcie, nie przekraczają 3,0 % wagowo;

(vii)

ziemia i substancje obce nie przekraczają 2,0 % wagowo;

(viii)

łączny odsetek sadzeniaków objętych zakresem tolerancji określonych w ppkt (i)–(vi) nie przekracza 8,0 % wagowo.