ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE, EURATOM) NR 979/2012

z dnia 25 października 2012 r.

w sprawie sędziów ad interim Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 257,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej, w szczególności jego art. 106a,

uwzględniając Protokół (nr 3) w sprawie statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 62c oraz art. 2 ust. 2 załącznika I do tego protokołu,

uwzględniając wniosek Trybunału Sprawiedliwości,

uwzględniając opinię Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom krajowym,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1.   Na wniosek prezesa Trybunału Sprawiedliwości Rada, stanowiąc jednomyślnie, sporządza listę trzech osób mianowanych jako sędziowie ad interim w rozumieniu art. 62c akapit drugi statutu. Lista ta określa porządek, zgodnie z którym sędziowie ad interim mają być wzywani do wykonywania ich obowiązków, zgodnie z ust. 2 akapit drugi niniejszego artykułu.

Sędziowie ad interim są wybierani spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, którzy mogą podjąć obowiązki w Sądzie do spraw Służby Publicznej.

Sędziowie ad interim są mianowani na okres czterech lat; ich mandat jest odnawialny.

2.   Sąd do spraw Służby Publicznej może podjąć decyzję o skorzystaniu z zastępstwa zapewnianego przez sędziego ad interim, jeżeli stwierdzi, że w odniesieniu do jednego z sędziów istnieje lub będzie istniała przeszkoda w wykonywaniu obowiązków ze względu na stan zdrowia, uniemożliwiająca mu udział w rozpoznawaniu spraw, że wspomniana przeszkoda trwa lub ma trwać co najmniej trzy miesiące, oraz jeżeli jest zdania, że sędzia ten nie jest dotknięty inwalidztwem uznanym za całkowite.

Na podstawie decyzji, o której mowa w akapicie pierwszym, prezes Sądu do spraw Służby Publicznej wzywa sędziego ad interim, zgodnie z porządkiem listy, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy, do wykonywania obowiązków sędziego ad interim. Informuje o tym prezesa Trybunału Sprawiedliwości.

W przypadku gdy Sąd do spraw Służby Publicznej spodziewa się wystąpienia, w odniesieniu do jednego z sędziów, przeszkody w wykonywaniu jego obowiązków, sędzia ad interim nie może rozpocząć wykonywania obowiązków ani uczestniczyć w rozpoznawaniu spraw do czasu rzeczywistego wystąpienia przeszkody w wykonywaniu obowiązków po stronie zastępowanego sędziego.

3.   Do sędziów ad interim stosuje się art. 2–6 i art. 18 statutu. Ślubowanie, o którym mowa w art. 2 statutu, składane jest przy rozpoczęciu wykonywania obowiązków po raz pierwszy.

Artykuł 2

Sędziowie ad interim wezwani do wykonywania ich obowiązków wykonują uprawnienia sędziów wyłącznie w odniesieniu do rozpoznawania spraw, które zostały im przydzielone.

Sędziowie ad interim korzystają z pomocy służb Sądu do Spraw Służby Publicznej.

Artykuł 3

1.   Za każdy dzień wykonywania ich obowiązków, należycie potwierdzony przez prezesa Sądu do spraw Służby Publicznej, sędziowie ad interim otrzymują wynagrodzenie w kwocie równej 1/30 podstawowego miesięcznego wynagrodzenia przyznanego sędziom na mocy art. 21c ust. 2 rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom z dnia 25 lipca 1967 r. określającego uposażenie przewodniczącego i członków Komisji, a także prezesa, sędziów, rzeczników generalnych i sekretarza Trybunału Sprawiedliwości, prezesa, członków i sekretarza Sądu oraz prezesa, członków i sekretarza Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (2).

Do sędziów ad interim wezwanych w celu wykonywania ich obowiązków do wyjazdu poza miejsce zamieszkania stosuje się art. 6 lit. a) i b) rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom.

2.   Jeżeli wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, wraz z emeryturą, o której mowa w art. 8 rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom, przekracza wynagrodzenie, przed odjęciem podatku, jakie sędzia ad interim otrzymywał, wykonując funkcje członka Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, emeryturę pomniejsza się o kwotę tej różnicy. Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, jest również brane pod uwagę do celu stosowania art. 7 ust. 3 tego rozporządzenia.

Sędziowie ad interim nie są uprawnieni, z tytułu swojej funkcji, do świadczenia pomostowego lub emerytury na podstawie art. 7 i 8 rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom.

Do wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy niniejszego artykułu, stosuje się art. 19 rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom.

Sędziowie ad interim nie są uprawnieni, z tytułu swojej funkcji, do korzystania z systemu zabezpieczenia społecznego przewidzianego w regulaminie pracowniczym urzędników Unii Europejskiej. Wykonywanie obowiązków sędziego ad interim nie jest traktowane jako praca zarobkowa do celów art. 11 rozporządzenia nr 422/67/EWG, nr 5/67/Euratom.

3.   Wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1 akapit pierwszy, podlega podatkowi przewidzianemu w rozporządzeniu Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 260/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającym warunki i procedurę stosowania podatku na rzecz Wspólnot Europejskich (3).

Artykuł 4

Nazwisko sędziego ad interim zostaje wykreślone z listy, o której mowa w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy, wskutek jego śmierci, rezygnacji lub na podstawie decyzji o zwolnieniu go z funkcji, zgodnie z zasadami przewidzianymi w art. 6 akapity pierwszy i drugi statutu.

Sędzia ad interim, którego nazwisko zostało wykreślone z listy, o której mowa w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy, zostaje zastąpiony, zgodnie z procedurą przewidzianą w tym przepisie, na okres pozostający do chwili upływu ważności tej listy.

Artykuł 5

Obowiązki sędziego ad interim ulegają zakończeniu wskutek ustania przeszkody w wykonywaniu obowiązków odnoszącej się do sędziego zastępowanego przez sędziego ad interim. Niemniej sędzia ad interim wykonuje swoje obowiązki do czasu zamknięcia spraw, które zostały mu przydzielone.

Artykuł 6

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(1)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 5 lipca 2012 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 4 października 2012 r.

(2)  Dz.U. 187 z 8.8.1967, s. 1.

(3)  Dz.U. L 56 z 4.3.1968, s. 8.