16.5.2012   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 129/1

(1)

Warunkami dobrobytu gospodarczego Unii są ciągła kreatywność i innowacje. Środki służące ich skutecznej ochronie są zatem niezbędne dla zapewnienia tego dobrobytu w przyszłości.

(2)

Prawa własności intelektualnej stanowią istotne aktywa gospodarcze, które pomagają w zapewnieniu, aby twórcy i wynalazcy uzyskiwali godziwe wynagrodzenie za swoją pracę, a ich inwestycje w badania i nowe pomysły były objęte ochroną.

(3)

Solidne, zharmonizowane i progresywne podejście do kwestii praw własności intelektualnej ma fundamentalne znaczenie dla starań o realizację ambitnych celów strategii Europa 2020, w tym europejskiej agendy cyfrowej.

(4)

Stały wzrost naruszeń praw własności intelektualnej stanowi prawdziwe zagrożenie nie tylko dla gospodarki Unii, ale również w wielu przypadkach dla zdrowia i bezpieczeństwa unijnych konsumentów. Konieczne jest zatem podjęcie natychmiastowych, skoordynowanych i skutecznych działań na szczeblu krajowym, europejskim i międzynarodowym w celu skutecznego zwalczania tego zjawiska.

(5)

W kontekście ogólnej strategii w zakresie praw własności intelektualnej, przewidzianej w rezolucji Rady z dnia 25 września 2008 r. w sprawie europejskiego globalnego planu dotyczącego walki z podrabianiem i piractwem (3), Rada zwróciła się do Komisji o utworzenie europejskiego obserwatorium do spraw towarów podrabianych i piractwa. W odpowiedzi Komisja powołała do życia sieć ekspertów z sektora publicznego i prywatnego oraz określiła zadania tej sieci w komunikacie zatytułowanym „Poprawa egzekwowania praw własności intelektualnej na rynku wewnętrznym”. Nazwę europejskiego obserwatorium do spraw towarów podrabianych i piractwa należy zmienić na europejskie obserwatorium do spraw naruszeń praw własności intelektualnej („obserwatorium”).

(6)

W komunikacie tym stwierdzono, że obserwatorium powinno stanowić centralny punkt gromadzenia, monitorowania oraz rozpowszechniania informacji i danych na temat wszelkich naruszeń praw własności intelektualnej. Powinno ono być wykorzystywane jako platforma współpracy między przedstawicielami organów krajowych i zainteresowanych stron, służąca wymianie pomysłów i wiedzy specjalistycznej na temat najlepszych praktyk oraz przedstawianiu decydentom politycznym zaleceń dotyczących wspólnych strategii egzekwowania przepisów. W komunikacie tym przewidziano, że obserwatorium zostanie uruchomione przy Komisji i będzie zarządzane przez jej służby.

(7)

W rezolucji z dnia 1 marca 2010 r. w sprawie poprawy egzekwowania praw własności intelektualnej na rynku wewnętrznym (4) Rada zwróciła się do Komisji, państw członkowskich i przedstawicieli branży o dostarczanie obserwatorium dostępnych rzetelnych i porównywalnych danych dotyczących podrabiania i piractwa oraz o wspólne opracowanie i uzgodnienie, w kontekście obserwatorium, planów gromadzenia dalszych informacji. Rada zachęciła również obserwatorium do publikowania co roku kompleksowego sprawozdania rocznego w sprawie zakresu, skali i podstawowej charakterystyki zjawisk podrabiania i piractwa, a także ich wpływu na rynek wewnętrzny. To sprawozdanie roczne powinno być przygotowywane z wykorzystaniem odpowiednich informacji w tym zakresie dostarczanych przez organy państw członkowskich, Komisję i sektor prywatny, w granicach prawa o ochronie danych. Rada uznała również znaczenie opracowania nowych konkurencyjnych modeli biznesowych, rozszerzających legalną ofertę treści kulturalnych i twórczych, a jednocześnie przeciwdziałających naruszeniom praw własności intelektualnej i zwalczających je, gdyż jest to niezbędny środek wspierania wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i różnorodności kulturowej.

(8)

W konkluzjach z dnia 25 maja 2010 r. w sprawie przyszłych zmian systemu znaków towarowych w Unii Europejskiej (5) Rada wezwała Komisję do utworzenia podstawy prawnej pozwalającej na zaangażowanie Urzędu Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) („Urząd”) w działania z zakresu egzekwowania przepisów, w tym zwalczanie zjawiska podrabiania, w szczególności poprzez wspieranie współpracy Urzędu z krajowymi urzędami właściwymi w sprawach znaków towarowych i z obserwatorium. W tym celu dyrektywa 2004/48/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej (6) przewiduje między innymi pewne środki służące wspieraniu współpracy, w tym poprzez wymianę informacji między państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją.

(9)

W swoim zaleceniu z dnia 26 marca 2009 r. w sprawie utrwalenia bezpieczeństwa i podstawowych wolności w internecie (7) Parlament Europejski zalecił Radzie, aby chroniła pełny i bezpieczny dostęp do internetu, a jednocześnie zachęcała do współpracy publiczno-prywatnej w usprawnianiu egzekwowania prawa.

(10)

W swojej rezolucji z dnia 22 września 2010 r. w sprawie poprawy egzekwowania praw własności intelektualnej na rynku wewnętrznym (8) Parlament Europejski wezwał państwa członkowskie i Komisję do rozszerzenia zakresu współpracy między Urzędem a krajowymi urzędami właściwymi w dziedzinie praw własności intelektualnej, tak aby obejmowała ona również zwalczanie naruszeń tych praw.

(11)

W swojej rezolucji z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie uwalniania potencjału przedsiębiorstw z branży kultury i branży twórczej (9) Parlament Europejski wezwał Komisję do uwzględnienia szczególnych problemów, jakie napotykają małe i średnie przedsiębiorstwa, gdy muszą one chronić swoje prawa własności intelektualnej, oraz do upowszechniania sprawdzonych wzorców i skutecznych metod w celu zapewnienia przestrzegania tych praw.

(12)

W swojej rezolucji z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie całościowego podejścia do kwestii ochrony danych osobowych w Unii Europejskiej (10) Parlament Europejski wezwał Komisję do zapewnienia pełnej harmonizacji i pewności prawa poprzez ustanowienie jednolitego i wysokiego poziomu ochrony obywateli w każdych okolicznościach.

(13)

W związku z zakresem zadań przypisanych obserwatorium potrzebne jest rozwiązanie, które zapewniałoby odpowiednią i stałą infrastrukturę na potrzeby realizacji jego zadań.

(14)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 207/2009 z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego (11) przewiduje współpracę administracyjną między Urzędem a sądami lub organami państw członkowskich oraz wymianę publikacji między Urzędem oraz centralnymi urzędami zajmującymi się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich. Na tej podstawie Urząd nawiązał współpracę z krajowymi urzędami zajmującymi się ochroną praw własności intelektualnej. Urząd dysponuje już zatem w znacznym stopniu doświadczeniem i wiedzą fachową, które są niezbędne, aby zapewnić odpowiednią i stałą infrastrukturę w obszarze zadań powierzonych obserwatorium.

(15)

Urząd jest więc właściwie przygotowany na powierzenie mu realizacji tych zadań.

(16)

Zadania te powinny dotyczyć wszystkich praw własności intelektualnej objętych zakresem dyrektywy 2004/48/WE, gdyż w wielu przypadkach naruszenia dotyczą szeregu praw własności intelektualnej. Ponadto potrzebne są dane na temat całego wspomnianego wyżej zakresu praw własności intelektualnej oraz wymiana najlepszych praktyk, aby uzyskać pełny obraz sytuacji oraz umożliwić przygotowanie kompleksowych strategii, które należy opracować z myślą o zmniejszeniu liczby naruszeń praw własności intelektualnej.

(17)

Zadania, które powinien realizować Urząd, można powiązać ze środkami w zakresie egzekwowania przepisów i sprawozdawczości ustanowionymi w dyrektywie 2004/48/WE. Urząd powinien zatem świadczyć na rzecz krajowych organów lub podmiotów usługi dotyczące w szczególności jednolitego wdrożenia dyrektywy i mogące ułatwić jej stosowanie. Zadania Urzędu należy zatem uznać za ściśle powiązane z przedmiotem aktów prawnych służących zbliżeniu przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich.

(18)

Obserwatorium, którego posiedzenia miałby zwoływać Urząd, powinno stać się ważnym ośrodkiem eksperckim w zakresie informacji i danych dotyczących naruszeń praw własności intelektualnej, dzięki wykorzystaniu wiedzy fachowej, doświadczenia i zasobów Urzędu.

(19)

Urząd powinien udostępnić forum skupiające organy publiczne i sektor prywatny, zapewniające gromadzenie, analizę i rozpowszechnianie odpowiednich obiektywnych, porównywalnych i wiarygodnych danych dotyczących wartości praw własności intelektualnej oraz naruszeń tych praw, ustalanie i upowszechnianie najlepszych praktyk i strategii w zakresie egzekwowania praw własności intelektualnej, a także zwiększanie świadomości społeczeństwa w odniesieniu do skutków naruszeń tych praw. Urząd powinien ponadto realizować dodatkowe zadania, takie jak działania na rzecz lepszego zrozumienia wartości praw własności intelektualnej, propagowania wymiany informacji na temat nowych konkurencyjnych modeli biznesowych, które poszerzają legalną ofertę treści kulturalnych i twórczych, poszerzenia i pogłębienia wiedzy fachowej osób zaangażowanych w egzekwowanie praw własności intelektualnej dzięki właściwym szkoleniom, zwiększenia wiedzy na temat technik zapobiegania zjawisku podrabiania oraz polepszenia współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. Komisja powinna zostać włączona do działań podejmowanych przez Urząd na mocy niniejszego rozporządzenia.

(20)

Urząd powinien zatem ułatwiać i wspierać działalność organów krajowych, sektora prywatnego i instytucji Unii związaną z egzekwowaniem praw własności intelektualnej, a zwłaszcza działania podejmowane w celu zwalczania naruszeń tych praw. Wykonywanie przez Urząd jego uprawnień przyznanych na mocy niniejszego rozporządzenia nie uniemożliwia państwom członkowskim wykonywania ich kompetencji. Zadania Urzędu i jego działalność prowadzona na mocy niniejszego rozporządzenia nie obejmują udziału w indywidualnych operacjach ani dochodzeniach prowadzonych przez właściwe organy.

(21)

W celu wypełniania tych zadań w jak najskuteczniejszy sposób Urząd powinien konsultować się i współpracować z innymi organami na szczeblu krajowym, europejskim, a w stosownych przypadkach – międzynarodowym, stworzyć synergię w działalności prowadzonej przez takie organy i unikać jakiegokolwiek powielania środków.

(22)

Urząd powinien realizować zadania i działania dotyczące egzekwowania praw własności intelektualnej, korzystając z własnych środków budżetowych.

(23)

W odniesieniu do przedstawicieli sektora prywatnego, zwołując posiedzenia obserwatorium w ramach jego działalności, Urząd powinien w reprezentatywny sposób uwzględniać branże gospodarki, w tym również branże twórcze, w największym stopniu dotknięte problemem naruszeń praw własności intelektualnej lub posiadające najwięcej doświadczenia w ich zwalczaniu, w szczególności przedstawicieli posiadaczy praw, w tym autorów i innych twórców, a także pośredników usług internetowych. Należy również zapewnić właściwą reprezentację konsumentów oraz małych i średnich przedsiębiorstw.

(24)

Obowiązki informacyjne nakładane na państwa członkowskie i na sektor prywatny na mocy niniejszego rozporządzenia nie powinny stwarzać niepotrzebnych obciążeń administracyjnych oraz powinny zmierzać do uniknięcia powielania danych przekazanych już przez państwa członkowskie i przedstawicieli sektora prywatnego instytucjom Unii zgodnie z istniejącymi unijnymi wymogami w zakresie sprawozdawczości.

(25)

Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie powierzenie Urzędowi zadań związanych z egzekwowaniem praw własności intelektualnej, nie może zostać osiagnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

a)

poprawa zrozumienia wartości własności intelektualnej;

b)

poprawa zrozumienia zakresu i skutków naruszeń praw własności intelektualnej;

c)

zwiększanie wiedzy na temat najlepszych praktyk stosowanych w sektorach publicznym i prywatnym w celu ochrony praw własności intelektualnej;

d)

pomoc w podnoszeniu świadomości obywateli na temat skutków naruszeń praw własności intelektualnej;

e)

zwiększanie wiedzy fachowej osób zaangażowanych w egzekwowanie praw własności intelektualnej;

f)

zwiększanie wiedzy na temat narzędzi technicznych do zapobiegania naruszeniom praw własności intelektualnej oraz zwalczania tych naruszeń, w tym systemów śledzenia ruchu i pochodzenia, które umożliwiają rozróżnienie między produktami oryginalnymi a podrobionymi;

g)

zapewnienie mechanizmów, które przyczynią się do usprawnienia wymiany on-line – między organami państw członkowskich działającymi w dziedzinie praw własności intelektualnej – informacji związanych z egzekwowaniem takich praw, oraz wspieranie współpracy z tymi organami oraz współpracy między nimi;

h)

praca, w konsultacji z państwami członkowskimi, na rzecz wspierania współpracy międzynarodowej z urzędami właściwymi w dziedzinie własności intelektualnej w państwach trzecich celem sformułowania strategii i opracowania technik, umiejętności i narzędzi służących egzekwowaniu praw własności intelektualnej.

a)

określa przejrzystą metodologię gromadzenia, analizy i rozpowszechniania niezależnych, obiektywnych, porównywalnych i wiarygodnych danych dotyczących naruszeń praw własności intelektualnej;

b)

gromadzi, analizuje i rozpowszechnia odpowiednie obiektywne, porównywalne i wiarygodne dane dotyczące naruszeń praw własności intelektualnej;

c)

gromadzi, analizuje i rozpowszechnia odpowiednie obiektywne, porównywalne i wiarygodne dane dotyczące wartości ekonomicznej własności intelektualnej i jej wkładu we wzrost gospodarczy, dobrobyt, innowacje, kreatywność, różnorodność kulturową, tworzenie atrakcyjnych miejsc pracy oraz rozwijanie wysokiej jakości produktów i usług w Unii;

d)

przedstawia regularne oceny oraz szczegółowe sprawozdania dotyczące poszczególnych branż gospodarki, obszarów geograficznych i rodzajów naruszanych praw własności intelektualnej, w których dokonuje oceny między innymi skutków naruszeń praw własności intelektualnej dla społeczeństwa i dla gospodarki – w tym ocenę skutków dla małych i średnich przedsiębiorstw – a także dla zdrowia, środowiska i bezpieczeństwa;

e)

gromadzi i analizuje informacje dotyczące najlepszych praktyk oraz rozpowszechnia je wśród przedstawicieli biorących udział w posiedzeniach obserwatorium oraz w stosownych przypadkach opracowuje zalecenia dotyczące strategii w oparciu o te praktyki;

f)

przygotowuje sprawozdania i publikacje służące podniesieniu świadomości obywateli Unii na temat skutków naruszeń praw własności intelektualnej oraz organizuje w tym celu konferencje, wydarzenia i spotkania na szczeblu europejskim i międzynarodowym, a także wspiera działania na szczeblu krajowym i ogólnoeuropejskim, w tym również kampanie informacyjne w internecie i w innych formach, głównie poprzez dostarczanie danych i informacji;

g)

monitoruje rozwój nowych konkurencyjnych modeli biznesowych, rozszerzających legalną ofertę treści kulturalnych i twórczych, oraz zachęca do wymiany informacji i podnosi świadomość konsumentów w tym zakresie;

h)

przygotowuje i organizuje szkolenia w internecie i w innych formach dla urzędników krajowych zaangażowanych w ochronę praw własności intelektualnej;

i)

organizuje spotkania ad hoc ekspertów, w tym spotkania ekspertów akademickich i spotkania odpowiednich przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, celem wsparcia prac prowadzonych na mocy niniejszego rozporządzenia;

j)

ustala i promuje narzędzia techniczne dla użytkowników profesjonalnych oraz techniki wzorcowe, w tym systemy śledzenia ruchu i pochodzenia, ułatwiające odróżnienie produktów oryginalnych od produktów podrobionych;

k)

wspólnie z organami krajowymi i Komisją pracuje nad stworzeniem sieci on-line służącej do ułatwienia wymiany informacji dotyczących naruszeń praw własności intelektualnej między publicznymi administracjami, organami i organizacjami w państwach członkowskich, zajmującymi się ochroną i egzekwowaniem tych praw;

l)

współpracuje oraz tworzy synergie z centralnymi urzędami zajmującymi się ochroną własności przemysłowej w państwach członkowskich, w tym z Urzędem Własności Intelektualnej Państw Beneluksu, i z organami innych państw członkowskich działającymi w dziedzinie praw własności intelektualnej, z myślą o opracowywaniu i propagowaniu technik, umiejętności i narzędzi związanych z egzekwowaniem praw własności intelektualnej, w tym programy szkoleń i kampanie informacyjne;

m)

opracowuje w konsultacji z państwami członkowskimi programy w zakresie dostarczania pomocy technicznej dla państw trzecich, jak również opracowuje i realizuje specjalne programy szkoleń oraz imprezy dla urzędników z państw trzecich zaangażowanych w ochronę praw własności intelektualnej;

n)

na wniosek Komisji, przedstawia jej zalecenia w kwestiach wchodzących w zakres niniejszego rozporządzenia;

o)

prowadzi podobne działania niezbędne dla umożliwienia Urzędowi realizacji zadań określonych w ust. 1.

a)

przedstawicieli administracji publicznej, organów i organizacji z państw członkowskich; lub

b)

przedstawicieli sektora prywatnego.

a)

informują Urząd o stosowanych przez siebie ogólnych strategiach i polityce w zakresie egzekwowania praw własności intelektualnej oraz wszelkich ich zmianach;

b)

dostarczają dostępne dane statystyczne dotyczące naruszeń praw własności intelektualnej;

c)

informują Urząd o ważnym orzecznictwie.

a)

informują Urząd o stosowanych przez siebie w swojej dziedzinie działalności strategiach i polityce w zakresie egzekwowania praw własności intelektualnej oraz wszelkich ich zmianach;

b)

przedstawiają dane statystyczne na temat naruszeń praw własności intelektualnej w swojej dziedzinie działalności.

a)

przegląd głównych działań prowadzonych w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego;

b)

wyniki osiągnięte w trakcie poprzedniego roku kalendarzowego, uzupełnione, w stosownych przypadkach, sprawozdaniami sektorowymi zawierającymi analizę sytuacji w odniesieniu do poszczególnych branż gospodarki lub produktów;

c)

ogólną ocenę realizacji zadań Urzędu przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz w programie prac sporządzonym zgodnie z ust. 1;

d)

zarys działań, jakie Urząd zamierza podjąć w przyszłości;

e)

obserwacje dotyczące egzekwowania praw własności intelektualnej oraz ewentualnych przyszłych strategii i przyszłej polityki, w tym w zakresie poprawy skuteczności współpracy z państwami członkowskimi oraz między nimi;

f)

ogólną ocenę należytej reprezentacji w obserwatorium wszystkich podmiotów wymienionych w art. 4 ust. 2.