8.12.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 326/26


ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1232/2011

z dnia 16 listopada 2011 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 207 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

Rozporządzenie Rady (WE) nr 428/2009 z dnia 5 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli wywozu, transferu, pośrednictwa i tranzytu w odniesieniu do produktów podwójnego zastosowania (2) wymaga, aby produkty podwójnego zastosowania (włącznie z oprogramowaniem i technologią) podlegały skutecznej kontroli podczas wywozu z Unii lub tranzytu przez Unię, lub dostawy do państwa trzeciego w wyniku usług pośrednictwa świadczonych przez pośrednika mającego miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii.

(2)

Pożądane jest doprowadzenie do jednolitego i konsekwentnego stosowania kontroli w całej Unii, aby uniknąć nieuczciwej konkurencji pomiędzy eksporterami unijnymi, zharmonizować zakres generalnych unijnych zezwoleń na wywóz i warunki korzystania z nich wśród eksporterów unijnych oraz zapewnić skuteczność i efektywność kontroli bezpieczeństwa w Unii.

(3)

W komunikacie z dnia 18 grudnia 2006 r. Komisja przedstawiła pomysł stworzenia nowych generalnych unijnych zezwoleń na wywóz w celu wzmocnienia konkurencyjności przemysłu oraz zapewnienia równych szans wszystkim eksporterom unijnym, gdy wywożą oni niektóre szczególne produkty podwójnego zastosowania do niektórych szczególnych miejsc przeznaczenia, przy jednoczesnym zapewnieniu wysokiego poziomu bezpieczeństwa i pełnej zgodności z zobowiązaniami międzynarodowymi.

(4)

Rozporządzenie (WE) nr 428/2009 uchyliło rozporządzenie Rady (WE) nr 1334/2000 z dnia 22 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli eksportu produktów i technologii podwójnego zastosowania (3) ze skutkiem od dnia 27 sierpnia 2009 r. Jednakże odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 1334/2000 nadal mają zastosowanie do zezwoleń na wywóz przyznanych przed tą datą.

(5)

W celu stworzenia nowych generalnych unijnych zezwoleń na wywóz w odniesieniu do wywozu niektórych szczególnych produktów podwójnego zastosowania do niektórych szczególnych miejsc przeznaczenia, należy zmienić odpowiednie przepisy rozporządzenia (WE) nr 428/2009 poprzez dodanie do niego nowych załączników.

(6)

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę, powinny mieć możliwość wprowadzenia zakazu stosowania generalnych unijnych zezwoleń na wywóz na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu (WE) nr 428/2009 zmienionym niniejszym rozporządzeniem.

(7)

Od czasu wejścia w życie Traktatu z Lizbony embarga na broń w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii są przyjmowane w drodze decyzji Rady. Zgodnie z art. 9 Protokołu (nr 36) w sprawie postanowień przejściowych skutki prawne wspólnych stanowisk przyjętych przez Radę na podstawie tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony mają zostać utrzymane do czasu uchylenia, unieważnienia lub zmiany tych aktów w wykonaniu postanowień Traktatów.

(8)

Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 428/2009,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 428/2009 wprowadza się następujące zmiany:

1)

art. 2 pkt 9 otrzymuje brzmienie:

„9)

»generalne unijne zezwolenie na wywóz« oznacza zezwolenie na wywóz w odniesieniu do wywozu do niektórych krajów przeznaczenia, dostępne dla wszystkich eksporterów spełniających warunki i wymogi dotyczące jego stosowania, wymienione w załącznikach IIa–IIf;”;

2)

w art. 4 ust. 2 słowa „ustanowionemu przez wspólne stanowisko lub wspólne działanie” zastępuje się słowami „nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska”;

3)

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a)

ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1.   Niniejsze rozporządzenie ustanawia generalne unijne zezwolenia na wywóz w odniesieniu do niektórych rodzajów eksportu, określone w załącznikach IIa–IIf.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma swoją siedzibę eksporter, mogą zakazać eksporterowi stosowania tych zezwoleń, jeżeli istnieją uzasadnione wątpliwości co do jego zdolności spełnienia warunków i wymogów takiego zezwolenia lub przestrzegania przepisów ustawodawstwa w zakresie kontroli wywozu.

Właściwe organy państwa członkowskiego wymieniają informacje na temat eksporterów pozbawionych prawa stosowania generalnego unijnego zezwolenia na wywóz, chyba że ustalą one, że eksporter nie będzie usiłował wywieźć produktów podwójnego zastosowania przez terytorium innego państwa członkowskiego. Do tego celu stosowany jest system, o którym mowa w art. 19 ust. 4.”;

b)

ust. 4 lit. a) otrzymuje brzmienie:

„a)

nie obejmują swoim zakresem produktów wymienionych w załączniku IIg”;

c)

w ust. 4 lit. c) słowa „ustanowionym na mocy wspólnego stanowiska” zastępuje się słowami „nałożonym na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska”;

4)

w art. 11 ust. 1 zdanie pierwsze odniesienie do załącznika II zastępuje się odniesieniem do załącznika IIa;

5)

w art. 12 ust. 1 lit. b) słowa „nałożonych przez wspólne stanowisko lub wspólne działanie” zastępuje się słowami „nałożone na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska”;

6)

art. 13 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6.   Wszystkie powiadomienia wymagane na mocy niniejszego artykułu muszą być składane za pomocą bezpiecznych środków elektronicznych, w tym za pośrednictwem bezpiecznego systemu, o którym mowa w art. 19 ust. 4.”;

7)

w art. 19 wprowadza się następujące zmiany:

a)

w ust. 2 lit. a) słowa „wspólnotowych generalnych zezwoleń na wywóz” zastępuje się słowami „generalnych unijnych zezwoleń na wywóz”;

b)

ust. 4 otrzymuje brzmienie:

„4.   Na potrzeby wymiany informacji między państwami członkowskimi, a także w stosownych przypadkach między państwami członkowskimi a Komisją, Komisja stworzy bezpieczny, szyfrowany system w porozumieniu z Grupą Koordynacyjną ds. Produktów Podwójnego Zastosowania, ustanowioną na mocy art. 23. Parlament Europejski otrzymuje informacje dotyczące budżetu tego systemu, jego rozwoju, tymczasowej i ostatecznej konfiguracji i funkcjonowania oraz kosztów sieci.”;

8)

w art. 23 dodaje się ustęp w brzmieniu:

„3.   Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu roczne sprawozdanie z działalności, badań i konsultacji Grupy Koordynacyjnej ds. Produktów Podwójnego Zastosowania, do którego ma zastosowanie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (4).

9)

art. 25 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 25

1.   Każde z państw członkowskich informuje Komisję o przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przyjętych w celu wykonania niniejszego rozporządzenia, włącznie ze środkami, o których mowa w art. 24. Komisja przesyła informacje do pozostałych państw członkowskich.

2.   Co trzy lata Komisja dokonuje przeglądu wykonania niniejszego rozporządzenia i składa Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyczerpujące sprawozdanie z jego wykonania oraz oceny skutków, które może zawierać propozycje jego zmian. Państwa członkowskie dostarczają Komisji wszystkich stosownych informacji dla przygotowania tego sprawozdania.

3.   Szczególne części sprawozdania dotyczą:

a)

Grupy Koordynacyjnej ds. Produktów Podwójnego Zastosowania i jej działalności. Informacje, jakie Komisja przedstawia w sprawie prowadzonych przez Grupę Koordynacyjną ds. Produktów Podwójnego Zastosowania badań i konsultacji, są poufne zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001. Informacje są uważane za poufne w każdym przypadku, gdy ich ujawnienie może mieć znaczące niekorzystne skutki dla osoby dostarczającej informacje lub dla źródła tych informacji;

b)

wykonania art. 19 ust. 4; muszą zawierać sprawozdanie na temat etapu tworzenia bezpiecznego, szyfrowanego systemu wymiany informacji między państwami członkowskimi i Komisją;

c)

wykonania art. 15 ust. 1;

d)

wykonania art. 15 ust. 2;

e)

wyczerpujących informacji w sprawie środków podejmowanych przez państwa członkowskie na mocy art. 24, o których Komisja jest powiadamiana na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu.

4.   Nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r. Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające wykonanie niniejszego rozporządzenia, w którym szczególna uwaga zostanie poświęcona wykonaniu załącznika IIb – generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr EU002 – w stosownych przypadkach wraz z wnioskiem ustawodawczym dotyczącym zmiany niniejszego rozporządzenia, w szczególności w odniesieniu do przesyłek o niskiej wartości.”;

10)

dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 25a

Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących porozumień lub protokołów w sprawie wzajemnej pomocy administracyjnej w kwestiach celnych, zawartych między Unią i krajami trzecimi, Rada może upoważnić Komisję do wynegocjowania z krajami trzecimi porozumień mających na celu wzajemne uznawanie kontroli wywozu produktów podwójnego zastosowania objętych niniejszym rozporządzeniem, w szczególności w celu zlikwidowania wymogów posiadania zezwolenia na ponowny wywóz na terytorium Unii. Negocjacje te prowadzone są zgodnie z procedurami ustanowionymi w art. 207 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz, w stosownych przypadkach, Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.”;

11)

załącznik II zostaje oznaczony jako załącznik IIa i wprowadza się w nim następujące zmiany:

a)

tytuł otrzymuje brzmienie:

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU001

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Wywóz do Australii, Japonii, Kanady, Norwegii, Nowej Zelandii, Szwajcarii, wraz z Liechtensteinem, i Stanów Zjednoczonych

Podmiot wydający: Unia Europejska”;

b)

część 1 otrzymuje brzmienie:

Część 1

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje wszystkie produkty podwójnego zastosowania określone w którejkolwiek pozycji załącznika I do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem produktów wymienionych w załączniku IIg.”;

c)

skreśla się część 2;

d)

część 3 zostaje oznaczona jako część 2 i wprowadza się w niej następujące zmiany:

(i)

w pkt 1 słowo „Wspólnocie” zastępuje się słowem „Unii”;

(ii)

słowo „Szwajcaria” zastępuje się słowami „Szwajcaria, wraz z Liechtensteinem”;

(iii)

słowa „generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz” oraz „niniejsze generalne wspólnotowe zezwolenie na wywóz” zastępuje się słowami „niniejsze zezwolenie”;

(iv)

słowa „ustanowionym na mocy wspólnego stanowiska” zastępuje się słowami „nałożonym na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska”;

12)

dodaje się załączniki IIb–IIg, zgodnie z załącznikiem do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzydziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 16 listopada 2011 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego

J. BUZEK

Przewodniczący

W imieniu Rady

W. SZCZUKA

Przewodniczący


(1)  Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 27 września 2011 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 27 października 2011 r.

(2)  Dz.U. L 134 z 29.5.2009, s. 1.

(3)  Dz.U. L 159 z 30.6.2000, s. 1.

(4)  Dz.U. L 145 z 31.5.2001, s. 43.”;


ZAŁĄCZNIK

ZAŁĄCZNIK IIb

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU002

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Wywóz niektórych produktów podwójnego zastosowania do niektórych miejsc przeznaczenia

Podmiot wystawiający: Unia Europejska

Część 1 –   Produkty

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje następujące produkty podwójnego zastosowania wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

1A001

1A003

1A004

1C003b–c

1C004

1C005

1C006

1C008

1C009

2B008

3A001a3

3A001a6–12

3A002c–f

3C001

3C002

3C003

3C004

3C005

3C006

Część 2 –   Miejsca przeznaczenia

Niniejsze zezwolenie na wywóz jest ważne w całej Unii j w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

Argentyna

Chorwacja

Islandia

Republika Południowej Afryki

Korea Południowa

Turcja

Część 3 –   Warunki i wymogi dotyczące stosowania

1.

Niniejsze zezwolenie nie obejmuje wywozu produktów, w przypadku gdy:

1)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, określone w art. 9 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, że dane produkty są lub mogą być przeznaczone, w całości lub w częścic

a)

do stosowania w związku z rozwojem, wytwarzaniem, obsługą, eksploatacją, konserwacją, przechowywaniem, wykrywaniem, identyfikacją lub rozprzestrzenianiem broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej lub innych urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych, lub z rozwojem, wytwarzaniem, konserwacją lub przechowywaniem pocisków zdolnych do przenoszenia takiej broni;

b)

do końcowego zastosowania wojskowego, określonego w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w kraju, który podlega embargu na broń nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska przyjętych przez Radę lub decyzji Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie lub embargu na broń nałożonemu na mocy wiążącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych; lub

c)

do wykorzystania jako części lub podzespoły w produktach wojskowych wymienionych na krajowych listach uzbrojenia, które zostały wywiezione z terytorium danego państwa członkowskiego bez zezwolenia lub z naruszeniem zezwolenia przewidzianego przez ustawodawstwo krajowe tego państwa członkowskiego;

2)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy tego, że dane produkty są przeznaczone, w całości lub w części, do jakichkolwiek zastosowań, o których mowa w pkt 1;

3)

dane produkty są wywożone do strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego znajdującego się w miejscu przeznaczenia objętym zakresem niniejszego zezwolenia.

2.

Eksporterzy muszą podać numer referencyjny UE X002 oraz wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, że produkty są wywożone na mocy generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr UE002.

3.

Każdy eksporter stosujący niniejsze zezwolenie musi powiadomić właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on swoją siedzibę, o pierwszym zastosowaniu niniejszego zezwolenia nie później niż 30 dni po dniu pierwszego wywozu lub, ewentualnie, zgodnie z wymogami właściwego organu państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o trybie powiadamiania przyjętym w odniesieniu do niniejszego zezwolenia. Komisja publikuje przekazane jej informacje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane ze stosowaniem niniejszego zezwolenia oraz dodatkowe informacje, jakich mogłoby wymagać państwo członkowskie, z którego odbywa się wywóz, w odniesieniu do produktów wywożonych na podstawie niniejszego zezwolenia, określane są przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksporterów mających siedzibę na jego terytorium, aby zarejestrowali się przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Rejestracja jest automatyczna, a właściwe organy przesyłają eksporterowi jej potwierdzenie niezwłocznie, a w każdym razie nie później niż w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy ma to zastosowanie, wymogi ustanowione w akapitach drugim i trzecim opierają się na wymogach określonych przy stosowaniu krajowych zezwoleń generalnych na wywóz udzielanych przez te państwa członkowskie, które przyznają takie zezwolenia.

ZAŁĄCZNIK IIc

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU003

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Wywóz po naprawie/wymianie

Podmiot wystawiający: Unia Europejska

Część 1 —   Produkty

1.

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje: wszystkie produkty podwójnego zastosowania wymienione w którejkolwiek pozycji załącznika I do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem produktów wymienionych w pkt 2 w przypadku gdy:

a)

produkty zostały ponownie przywiezione na terytorium celne Unii Europejskiej w celu konserwacji, naprawy lub wymiany i zostają wywiezione lub ponownie wywiezione do kraju wysyłki bez jakichkolwiek zmian w ich cechach charakterystycznych w ciągu pięciu lat od dnia udzielenia pierwotnego zezwolenia na wywóz; lub

b)

produkty są wywożone do kraju wysyłki w zamian za produkty tej samej jakości i w tej samej ilości, które były ponownie przywiezione na terytorium celne Unii Europejskiej w celu konserwacji, naprawy lub wymiany w ciągu pięciu lat od dnia udzielenia pierwotnego zezwolenia na wywóz.

2.

Produkty wyłączone:

a)

wszystkie produkty określone w załączniku IIg;

b)

wszystkie produkty należące do grup D i E określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

c)

następujące produkty określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

1A002a

1C012a

1C227

1C228

1C229

1C230

1C231

1C236

1C237

1C240

1C350

1C450

5A001b5

5A002a2 do 5A002a9

5B002 następujący sprzęt:

a.

sprzęt przeznaczony do »rozwoju« lub »produkcji« sprzętu określonego w pozycjach od 5A002a2 do 5A002a9

b.

urządzenia pomiarowe zaprojektowane specjalnie do oceny i walidacji funkcji »ochrony informacji« sprzętu określonego w pozycjach od 5A002a2 do 5A002a9

6A001a2a1

6A001a2a5

6A002a1c

6A008l3

8A001b

8A001d

9A011

Część 2 —   Miejsca przeznaczenia

Niniejsze zezwolenie jest ważne w całej Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

 

Albania

 

Argentyna

 

Bośnia i Hercegowina

 

Brazylia

 

Chile

 

Chiny (wraz z Hongkongiem i Makao)

 

Chorwacja

 

Była jugosłowiańska Republika Macedonii

 

Francuskie terytoria zamorskie

 

Islandia

 

Indie

 

Kazachstan

 

Meksyk

 

Czarnogóra

 

Maroko

 

Rosja

 

Serbia

 

Singapur

 

Republika Południowej Afryki

 

Korea Południowa

 

Tunezja

 

Turcja

 

Ukraina

 

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Część 3 —   Warunki i wymogi dotyczące stosowania

1.

Niniejsze zezwolenie może być stosowane jedynie w przypadku, gdy pierwotny wywóz miał miejsce na podstawie generalnego unijnego zezwolenia na wywóz lub gdy pierwotne zezwolenie na wywóz zostało udzielone przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym pierwotny eksporter miał siedzibę, w celu wywozu produktów, które następnie zostały ponownie przywiezione na obszar celny Unii Europejskiej w celu konserwacji, naprawy lub wymiany. Niniejsze zezwolenie jest ważne jedynie w odniesieniu do wywozu do pierwotnego użytkownika końcowego.

2.

Niniejsze zezwolenie nie obejmuje wywozu produktów w przypadku gdy:

1)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, określone w art. 9 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, że dane produkty są lub mogą być przeznaczone, w całości lub w części,

a)

do stosowania w związku z rozwojem, wytwarzaniem, obsługą, eksploatacją, konserwacją, przechowywaniem, wykrywaniem, identyfikacją lub rozprzestrzenianiem broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej, lub innych urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych lub z rozwojem, wytwarzaniem, konserwacją lub przechowywaniem pocisków zdolnych do przenoszenia takiej broni;

b)

do końcowego zastosowania wojskowego, określonego w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy kraj nabywający lub kraj przeznaczenia podlega embargu na broń nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska przyjętych przez Radę lub decyzji Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, lub embargu na broń nałożonemu na mocy wiążącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych; lub

c)

do wykorzystania jako części lub podzespoły w produktach wojskowych wymienionych na krajowej liście uzbrojenia, które zostały wywiezione z terytorium danego państwa członkowskiego bez zezwolenia lub z naruszeniem zezwolenia przewidzianego przez ustawodawstwo krajowe tego państwa członkowskiego;

2)

eksporter jest świadomy tego, że dane produkty są przeznaczone, w całości lub w części, do jakichkolwiek zastosowań, o których mowa w pkt 1;

3)

dane produkty są wywożone do strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego znajdującego się w miejscu przeznaczenia objętym zakresem niniejszego zezwolenia;

4)

pierwotne zezwolenie zostało unieważnione, zawieszone, zmienione lub cofnięte;

5)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy tego, że zastosowanie końcowe danych produktów jest inne od zastosowania określonego w pierwotnym zezwoleniu na wywóz.

3.

Przy wywozie jakiegokolwiek produktu na podstawie niniejszego zezwolenia eksporter ma obowiązek:

1)

podać w zgłoszeniu wywozowym do urzędu celnego numer referencyjny pierwotnego zezwolenia na wywóz oraz nazwę państwa członkowskiego, które udzieliło zezwolenia, numer referencyjny UE X002 oraz wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, że produkty są wywożone na mocy generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr UE003;

2)

przekazać celnikom, jeśli tego zażądają, dokumentację zawierającą dowód daty przywozu produktów do Unii, każdej konserwacji, naprawy lub wymiany towarów przeprowadzonych w Unii oraz faktu, że produkty są zwracane użytkownikowi końcowemu i do kraju, z którego zostały przywiezione do Unii.

4.

Każdy eksporter stosujący niniejsze zezwolenie musi powiadomić właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on swoją siedzibę, o pierwszym zastosowaniu niniejszego zezwolenia nie później niż 30 dni po dniu pierwszego wywozu lub, ewentualnie, zgodnie z wymogami właściwego organu państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o trybie powiadamiania przyjętym w odniesieniu do niniejszego zezwolenia. Komisja publikuje przekazane jej informacje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane ze stosowaniem niniejszego zezwolenia oraz dodatkowe informacje, jakich mogłoby wymagać państwo członkowskie, z którego odbywa się wywóz, w odniesieniu do produktów wywożonych na podstawie niniejszego zezwolenia, określane są przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksportera mającego siedzibę na jego terytorium, aby zarejestrował się przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Rejestracja jest automatyczna, a właściwe organy przesyłają eksporterowi jej potwierdzenie niezwłocznie, a w każdym przypadku nie później niż w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy ma to zastosowanie, wymogi ustanowione w akapitach drugim i trzecim opierają się na wymogach określonych przy stosowaniu krajowych zezwoleń generalnych na wywóz udzielanych przez te państwa członkowskie, które przyznają takie zezwolenia.

5.

Niniejsze zezwolenie obejmuje produkty podlegające »naprawie«, »wymianie« i »konserwacji«. Może się to łączyć z przypadkowym ulepszeniem oryginalnych towarów, wynikającym na przykład z użycia nowoczesnych części zamiennych lub z zastosowania nowszych standardów wykonawczych związanych z niezawodnością lub bezpieczeństwem, pod warunkiem że jego wynikiem nie jest poprawa funkcjonalnych możliwości produktów lub nadanie im nowych lub dodatkowych funkcji.

ZAŁĄCZNIK IId

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU004

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Czasowy wywóz na wystawy lub targi

Podmiot wystawiający: Unia Europejska

Część 1 –   Produkty

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje wszystkie produkty podwójnego zastosowania określone w którejkolwiek pozycji załącznika I do niniejszego rozporządzenia, z wyjątkiem:

a)

wszystkich produktów wymienionych w załączniku IIg;

b)

wszystkich produktów należących do grupy D określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia (nie obejmuje oprogramowania niezbędnego do właściwego funkcjonowania sprzętu do celów demonstracji);

c)

wszystkich produktów należących do grupy E określonej w załączniku I do niniejszego rozporządzenia;

d)

następujących produktów określonych w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

1A002a

1C002.b.4

1C010

1C012.a

1C227

1C228

1C229

1C230

1C231

1C236

1C237

1C240

1C350

1C450

5A001b5

5A002a2 do 5A002a9

5B002 następujący sprzęt:

a.

sprzęt przeznaczony do »rozwoju« lub »produkcji« sprzętu określonego w pozycjach 5A002a2 do 5A002a9

b.

urządzenia pomiarowe specjalnie przeznaczone do oceny i walidacji funkcji »ochrony informacji« sprzętu określonego w pozycjach 5A002a2 do 5A002a9

6A001

6A002a

6A008l3

8A001b

8A001d

9A011

Część 2 –   Miejsca przeznaczenia

Niniejsze zezwolenie jest ważne w całej Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

Argentyna, Albania, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Brazylia, Chile, Chiny (wraz z Hongkongiem i Makao), była jugosłowiańska Republika Macedonii, francuskie terytoria zamorskie, Republika Korei, Islandia, Indie, Kazachstan, Meksyk, Czarnogóra, Maroko, Rosja, Serbia, Singapur, Republika Południowej Afryki, Tunezja, Turcja, Ukraina, Zjednoczone Emiraty Arabskie

Część 3 –   Warunki i wymogi dotyczące stosowania

1.

Niniejsze zezwolenie pozwala na wywóz produktów wymienionych w części 1, pod warunkiem że jest to wywóz czasowy na wystawy lub targi określone w pkt 6 oraz że produkty te zostaną ponownie przywiezione na obszar celny Unii Europejskiej w całości i w niezmienionej postaci w ciągu 120 dni po ich pierwotnym wywiezieniu.

2.

Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym eksporter ma swoją siedzibę, określone w art. 9 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, mogą na wniosek eksportera zwolnić go z wymogu, aby produkty zostały ponownie przywiezione, zgodnie z pkt 1. W celu zwolnienia z wymogu odpowiednio stosuje się procedurę indywidualnych zezwoleń ustanowioną w art. 9 ust. 2 i w art. 14 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

3.

Niniejsze zezwolenie nie obejmuje wywozu produktów, w przypadku gdy:

1)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, że dane produkty są lub mogą być przeznaczone, w całości lub w części:

a)

do stosowania w związku z rozwojem, wytwarzaniem, obsługą, eksploatacją, konserwacją, przechowywaniem, wykrywaniem, identyfikacją lub rozprzestrzenianiem broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej lub innych urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych, lub z rozwojem, wytwarzaniem, konserwacją lub przechowywaniem pocisków zdolnych do przenoszenia takiej broni;

b)

do końcowego zastosowania wojskowego, określonego w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy kraj nabywający lub kraj przeznaczenia podlega embargu na broń nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska przyjętych przez Radę lub decyzji Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, lub embargu na broń nałożonemu na mocy wiążącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych; lub

c)

do wykorzystania jako części lub podzespoły w produktach wojskowych wymienionych na krajowej liście uzbrojenia, które zostały wywiezione z terytorium danego państwa członkowskiego bez zezwolenia lub z naruszeniem zezwolenia przewidzianego przez ustawodawstwo krajowe tego państwa członkowskiego;

2)

eksporter jest świadomy tego, że dane produkty są przeznaczone, w całości lub w części, do jakichkolwiek zastosowań, o których mowa w pkt 1;

3)

dane produkty są wywożone do strefy wolnocłowej lub składu wolnocłowego znajdującego się w miejscu przeznaczenia objętym zakresem niniejszego zezwolenia;

4)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, lub w inny sposób (na przykład przez wytwórcę), że dane produkty zostały zaklasyfikowane przez właściwe organy jako odpowiednie do oznakowania krajową klauzulą tajności, równoważną klauzuli »CONFIDENTIEL UE/EU CONFIDENTIAL« lub wyższą;

5)

ich zwrot państwu pochodzenia bez usunięcia, powielenia lub upowszechnienia jakiegokolwiek podzespołu lub oprogramowania nie może zostać zagwarantowany przez eksportera, lub w przypadku gdy transfer technologii jest połączony z prezentacją;

6)

dane produkty mają być wywiezione w celu prywatnej prezentacji lub demonstracji (na przykład w prywatnych salach wystawowych);

7)

dane produkty mają zostać włączone w jakikolwiek proces produkcji;

8)

dane produkty mają zostać użyte zgodnie z ich przeznaczeniem, poza minimalnym wykorzystaniem wymaganym do celów skutecznej demonstracji, jednak bez udostępniania szczegółowych wyników testu stronom trzecim;

9)

wywóz odbędzie się w wyniku transakcji handlowej, w szczególności sprzedaży, wypożyczenia lub najmu danych produktów;

10)

dane produkty mają być zgromadzone na wystawie lub targach jedynie w celu sprzedaży, wypożyczenia lub najmu i nie dokonuje się ich prezentacji ani demonstracji;

11)

eksporter dokonuje jakichkolwiek ustaleń uniemożliwiających mu sprawowanie kontroli nad przetrzymywaniem danych produktów, w całym okresie czasowego wywozu.

4.

Eksporterzy muszą podać numer referencyjny UE X002 oraz wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, że produkty są wywożone na podstawie generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr UE004.

5.

Każdy eksporter stosujący niniejsze zezwolenie musi powiadomić właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on swoją siedzibę, o pierwszym zastosowaniu niniejszego zezwolenia nie później niż 30 dni po dniu pierwszego wywozu lub, ewentualnie, zgodnie z wymogami właściwego organu państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o trybie powiadamiania przyjętym w odniesieniu do niniejszego zezwolenia. Komisja publikuje przekazane jej informacje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane ze stosowaniem niniejszego zezwolenia oraz dodatkowe informacje, jakich mogłoby wymagać państwo członkowskie, z którego odbywa się wywóz, w odniesieniu do produktów wywożonych na podstawie niniejszego zezwolenia, określane są przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksporterów mających siedzibę na jego terytorium, aby zarejestrowali się przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Rejestracja jest automatyczna, a właściwe organy przesyłają eksporterowi jej potwierdzenie niezwłocznie, a w każdym przypadku nie później niż w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy ma to zastosowanie, wymogi ustanowione w akapitach drugim i trzecim opierają się na wymogach określonych przy stosowaniu krajowych zezwoleń generalnych na wywóz udzielanych przez te państwa członkowskie, które przyznają takie zezwolenia.

6.

Na użytek niniejszego zezwolenia »wystawa lub targi« oznaczają trwające przez określony czas wydarzenia komercyjne, podczas których wielu wystawców organizuje demonstracje swoich produktów dla klientów handlowych lub dla ogółu odbiorców.

ZAŁĄCZNIK IIe

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU005

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Telekomunikacja

Podmiot wystawiający: Unia Europejska

Część 1 –   Produkty

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje następujące produkty podwójnego zastosowania określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

a)

następujące produkty należące do kategorii 5 część 1:

(i)

produkty określone w pozycjach 5A001b2 oraz 5A001c i d, włącznie ze specjalnie przeznaczonymi lub wyprodukowanymi do nich podzespołami lub akcesoriami;

(ii)

produkty określone w pozycjach 5B001 i 5D001 w odniesieniu do urządzeń testujących, kontrolnych i produkcyjnych oraz oprogramowanie dla produktów wymienionych w ppkt (i);

b)

technologia kontrolowana przez 5E001a, w przypadku gdy jest wymagana dla instalacji, eksploatacji, konserwacji i naprawy produktów określonych w lit. a), oraz przeznaczona dla tego samego ostatecznego użytkownika.

Część 2 –   Miejsca przeznaczenia

Niniejsze zezwolenie jest ważne w całej Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

Argentyna, Chiny (wraz z Hongkongiem i Makao), Chorwacja, Indie, Republika Korei, Rosja, Republika Południowej Afryki, Turcja, Ukraina.

Część 3 –   Warunki i wymogi dotyczące stosowania

1.

Niniejsze zezwolenie nie obejmuje wywozu produktów, w przypadku gdy:

1)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, określone w art. 9 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, że są lub mogą one być przeznaczone, w całości lub w części:

a)

do stosowania w związku z rozwojem, wytwarzaniem, obsługą, eksploatacją, konserwacją, przechowywaniem, wykrywaniem, identyfikacją lub rozprzestrzenianiem broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej lub innych urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych, lub z rozwojem, wytwarzaniem, konserwacją lub przechowywaniem pocisków zdolnych do przenoszenia takiej broni;

b)

do końcowego zastosowania wojskowego, określonego w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy kraj nabywający lub kraj przeznaczenia podlega embargu na broń nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska przyjętych przez Radę lub decyzji Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, lub embargu na broń nałożonemu na mocy wiążącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych,

c)

do wykorzystania jako części lub podzespoły w produktach wojskowych wymienionych na krajowej liście uzbrojenia, które zostały wywiezione z terytorium danego państwa członkowskiego bez zezwolenia lub z naruszeniem zezwolenia przewidzianego przez ustawodawstwo krajowe tego państwa członkowskiego; lub

d)

do wykorzystania w związku z łamaniem praw człowieka, zasad demokracji lub wolności słowa określonych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, przy użyciu technologii przechwytywania i urządzeń do transferu danych cyfrowych do monitorowania telefonów komórkowych i wiadomości tekstowych oraz ukierunkowanego nadzoru korzystania z Internetu (na przykład przez centra monitoringu i bramy sieciowe do legalnego przechwytywania danych);

2)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy tego, że dane produkty są przeznaczone, w całości lub w części, do jakichkolwiek zastosowań, o których mowa w pkt 1;

3)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy tego, że dane produkty zostaną ponownie wywiezione do jakiegokolwiek miejsca przeznaczenia innego niż miejsca wymienione w części 2 niniejszego załącznika lub w części 2 załącznika IIa lub innego niż państwa członkowskie;

4)

dane produkty są wywożone do stref wolnocłowych lub składów wolnocłowych, które znajdują się w miejscu przeznaczenia objętym zakresem niniejszego zezwolenia.

2.

Eksporterzy muszą podać numer referencyjny UE X002 oraz wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, że produkty są wywożone na mocy generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr UE005.

3.

Każdy eksporter stosujący niniejsze zezwolenie musi powiadomić właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on swoją siedzibę, o pierwszym zastosowaniu niniejszego zezwolenia nie później niż 30 dni po dniu pierwszego wywozu lub, ewentualnie, zgodnie z wymogami właściwego organu państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o trybie powiadamiania przyjętym w odniesieniu do niniejszego zezwolenia. Komisja publikuje przekazane jej informacje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane ze stosowaniem niniejszego zezwolenia oraz dodatkowe informacje, jakich mogłoby wymagać państwo członkowskie, z którego odbywa się wywóz, w odniesieniu do produktów wywożonych na podstawie niniejszego zezwolenia, określane są przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksportera mającego siedzibę na jego terytorium, aby zarejestrował się przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Rejestracja jest automatyczna, a właściwe organy wysyłają eksporterowi jej potwierdzenie niezwłocznie, a w każdym przypadku nie później niż w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy ma to zastosowanie, wymogi ustanowione w akapitach drugim i trzecim opierają się na wymogach określonych przy stosowaniu krajowych zezwoleń generalnych na wywóz udzielanych przez te państwa członkowskie, które przyznają takie zezwolenia.

ZAŁĄCZNIK IIf

GENERALNE UNIJNE ZEZWOLENIE NA WYWÓZ NR EU006

(o którym mowa w art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia)

Związki chemiczne

Część 1 –   Produkty

Niniejsze generalne zezwolenie na wywóz obejmuje następujące produkty podwójnego zastosowania określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia:

 

1C350:

1.

Tiodiglikol (111–48–8);

2.

Tlenochlorek fosforu (10025–87–3);

3.

Metylofosfonian dimetylu (756–79–6);

5.

Dichlorek metylotiofosfonowy (676-97-1).

6.

Fosforyn dimetylu (DMP)(868–85–9);

7.

Trichlorek fosforu (7719–12–2);

8.

Fosforyn trimetylu (TMP)(121–45–9);

9.

Chlorek tionylu (7719–09–7);

10.

3-Hydroksy-1-metylopiperydyna (3554–74–3);

11.

N,N-diizopropylo-(beta)-chloroetyloamina (96–79–7);

12.

N,N–diizopropylo–(beta)–tioloetanoamina (5842–07–9);

13.

Chinuklidyn-3-ol (1619-34-7);

14.

Fluorek potasu (7789–23–3);

15.

2-Chloroetanol (107–07–3);

16.

Dimetyloamina (124–40–3);

17.

Etylofosfonian dietylu (78–38–6);

18.

N,N-dimetylofosforoamidan dietylu (2404–03–7);

19.

Fosfonian dietylu (762–04–9);

20.

Chlorowodorek dimetyloaminy (506–59–2);

21.

Dichloro(etylo)fosfina (1498–40–4);

22.

Dichlorek etylofosfonowy (1066–50–8);

24.

Fluorowodór (7664–39–3);

25.

Benzilan metylu (76–89–1);

26.

Dichloro(metylo)fosfina (676–83–5);

27.

N,N-diizopropylo-(beta)-amino etanol (96–80–0);

28.

Alkohol pinakolinowy (464–07–3);

30.

Fosforyn trietylu (122–52–1);

31.

Trichlorek arsenu (7784–34–1);

32.

Kwas benzilowy (76–93–7);

33.

Metylofosfonin dietylu (15715–41–0);

34.

Etylofosfonian dimetylu (6163–75–3);

35.

Etylodifluorofosfina (430–78–4);

36.

Metylodifluorofosfina (753–59–3);

37.

3-chinuklidynon (3731–38–2);

38.

Pentachlorek fosforu (10026–13–8);

39.

Pinakolon (75–97–8);

40.

Cyjanek potasu (151–50–8);

41.

Wodorofluorek potasu (7789–29–9);

42.

Wodorofluorek amonu lub bifluorek amonu (1341–49–7);

43.

Fluorek sodu (7681–49–4);

44.

Wodorofluorek sodu (1333–83–1);

45.

Cyjanek sodu (143–33–9);

46.

Trietanoloamina (102–71–6);

47.

Pentasiarczek fosforawy (1314–80–3);

48.

Di-izopropyloamina (108–18–9);

49.

Dietyloaminoetanol (100–37–8);

50.

Siarczek sodu (1313–82–2);

51.

Monochlorek siarki (10025–67–9);

52.

Dichlorek siarki (10545–99–0);

53.

Chlorowodorek trietanoloaminy (637–39–8);

54.

N,N-diizopropylo-(beta)-chloroetyloamino chlorowodorek (4261–68–1);

55.

Kwas metylofosfonowy (993–13–5);

56.

Metylofosfonian dietylu (683–08–9);

57.

Dichlorek N,N-dimetylofosforoamidowy (677–43–0);

58.

Fosforyn triisopropylu (116–17–6);

59.

Etylodietanoloamina (139–87–7);

60.

O,O,O-dietylo fosforotionian (2465–65–8);

61.

O,O,O-dietylo fosforoditionian (298–06–6);

62.

Heksafluorokrzemian sodu (16893–85–9);

63.

Dichlorek metylotiofosfonowy (676–98–2).

 

1C450 a:

4.

Fosgen: dichlorek karbonylu (75–44–5)

5.

Chlorocyjan (506–77–4)

6.

Cyjanowodór (74–90–8)

7.

Chloropikryna: trichloronitrometan (76–06–2)

 

1C450 b:

1.

Związki chemiczne inne niż określone w Wykazie uzbrojenia lub w pozycji 1C350, zawierające atom fosforu, z którym związana jest jedna grupa metylowa, etylowa, propylowa lub izopropylowa, lecz nie dalsze atomy węgla;

2.

Dihalogenki N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) fosforoamidowe, inne niż dichlorek N,N-dimetylofosforoamidowy, który został określony w pozycji 1C350.57;

3.

N,N-dialkilo [metylo, etylo lub propylo (normalny lub izopropylo)] fosforoamidany dialkilu (metylu, etylu lub propylu (normalny lub izopropylu), inny niż N,N-dimetylofosforoamidanu dietylu, który został określony w pozycji 1C350;

4.

Chlorki 2-N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetylu i odpowiednie protonowane sole, inne niż chlorek N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetylu lub chlorowodorek N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetylo chlorku, które zostały określone w pozycji 1C350;

5.

N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetan-2-ole i odpowiednie protonowane sole, różne od N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetanolu (96-80-0) i N,N-dietyloaminoetanolu (100-37-8), które zostały określone w pozycji 1C350;

6.

N,N-dialkilo (metylo, etylo, propylo lub izopropylo) aminoetano-2-tiole i odpowiednie protonowane sole, inne niż N,N-diizopropylo-(beta)-aminoetanootiol, które zostały określone y w pozycji 1C350;

8.

Metylodietanoloamina (105–59–9);

Część 2 –   Miejsca przeznaczenia

Niniejsze zezwolenie jest ważne w całej Unii w przypadku wywozu do następujących miejsc przeznaczenia:

Argentyna, Chorwacja, Islandia, Republika Korei, Turcja, Ukraina.

Część 3 –   Warunki i wymogi dotyczące stosowania

1.

Niniejsze zezwolenie nie obejmuje wywozu produktów, w przypadku gdy:

1)

eksporter został poinformowany przez właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on siedzibę, określone w art. 9 ust. 6 niniejszego rozporządzenia, że są lub mogą one być przeznaczone, w całości lub w części:

a)

do stosowania w związku z rozwojem, wytwarzaniem, obsługą, eksploatacją, konserwacją, przechowywaniem, wykrywaniem, identyfikacją lub rozprzestrzenianiem broni chemicznej, biologicznej lub jądrowej lub innych urządzeń do przeprowadzania wybuchów jądrowych, lub z rozwojem, wytwarzaniem, konserwacją lub przechowywaniem pocisków zdolnych do przenoszenia takiej broni;

b)

do końcowego zastosowania wojskowego, określonego w art. 4 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w przypadku gdy kraj nabywający lub kraj przeznaczenia podlega embargu na broń nałożonemu na mocy decyzji lub wspólnego stanowiska przyjętych przez Radę lub decyzji Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, lub embargu na broń nałożonemu na mocy wiążącej rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych; lub

c)

do wykorzystania jako części lub podzespoły w produktach wojskowych wymienionych na krajowej liście uzbrojenia, które zostały wywiezione z terytorium danego państwa członkowskiego bez zezwolenia lub z naruszeniem zezwolenia przewidzianego przez ustawodawstwo krajowe tego państwa członkowskiego;

2)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy tego, że dane produkty są przeznaczone, w całości lub w części, do jakichkolwiek zastosowań, o których mowa w pkt 1;

3)

eksporter, uwzględniając spoczywający na nim obowiązek zachowania należytej staranności, jest świadomy, że dane produkty zostaną ponownie wywiezione do miejsca przeznaczenia innego niż miejsca wymienione w części 2 niniejszego załącznika lub w części 2 załącznika IIa lub innego niż państwa członkowskie; lub

4)

dane produkty są wywożone do stref wolnocłowych lub składów wolnocłowych, które znajdują się w miejscu przeznaczenia objętym zakresem niniejszego zezwolenia.

2.

Eksporterzy muszą podać numer referencyjny UE X002 oraz wskazać w polu 44 jednolitego dokumentu administracyjnego, że produkty są wywożone na mocy generalnego unijnego zezwolenia na wywóz nr UE006.

3.

Każdy eksporter stosujący niniejsze zezwolenie musi powiadomić właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma on swoją siedzibę, o pierwszym zastosowaniu niniejszego zezwolenia nie później niż 30 dni po dniu pierwszego wywozu lub, ewentualnie, zgodnie z wymogami właściwego organu państwa członkowskiego, w którym eksporter ma siedzibę, przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Państwa członkowskie przekazują Komisji informacje o trybie powiadamiania przyjętym w odniesieniu do niniejszego zezwolenia. Komisja publikuje przekazane jej informacje w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Wymogi dotyczące sprawozdawczości związane ze stosowaniem niniejszego zezwolenia oraz dodatkowe informacje, jakich mogłoby wymagać państwo członkowskie, z którego odbywa się wywóz, w odniesieniu do produktów wywożonych na podstawie niniejszego zezwolenia, określane są przez państwa członkowskie.

Państwo członkowskie może wymagać od eksporterów mających siedzibę na jego terytorium, aby zarejestrowali się przed pierwszym zastosowaniem niniejszego zezwolenia. Rejestracja jest automatyczna, a właściwe organy przesyłają eksporterowi jej potwierdzenie niezwłocznie, a w każdym przypadku nie później niż w terminie 10 dni roboczych od otrzymania wniosku o rejestrację, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia.

W przypadku gdy ma to zastosowanie, wymogi ustanowione w akapitach drugim i trzecim opierają się na wymogach określonych przy stosowaniu krajowych zezwoleń generalnych na wywóz udzielanych przez te państwa członkowskie, które przyznają takie zezwolenia.

ZAŁĄCZNIK IIg

(Wykaz, o którym mowa w art. 9 ust. 4 lit. a) niniejszego rozporządzenia oraz w załącznikach IIa, IIc i IId do niniejszego rozporządzenia)

Poszczególne pozycje nie zawsze zawierają pełny opis produktów i związanych z nimi uwag z załącznika I. Jedynie załącznik I zawiera pełny opis produktów.

Wymienienie towaru w niniejszym załączniku nie wpływa na stosowanie Uwagi ogólnej do oprogramowania (UOdO) w załączniku I.

Wszystkie towary określone w załączniku IV.

0C001 »Uran naturalny« lub »uran zubożony« lub tor w formie metalu, stopu, związku chemicznego lub koncentratu i każdego innego materiału zawierającego jeden lub więcej z powyższych materiałów.

0C002 »Specjalne materiały rozszczepialne«, inne niż określone w załączniku IV.

0D001 »Oprogramowanie« specjalnie opracowane lub zmienione z przeznaczeniem do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« towarów określonych w kategorii 0 w zakresie, w jakim odnosi się do produktów z pozycji 0C001 lub do produktów określonych w pozycji 0C002, które są wyłączone z załącznika IV.

0E001 »Technologia«, według uwagi do technologii jądrowej, do »rozwoju«, »produkcji« lub »użytkowania« towarów wyszczególnionych w kategorii 0 w zakresie, w jakim odnosi się do produktów z pozycji 0C001 lub do produktów określonych w pozycji 0C002, które są wyłączone z załącznika IV.

1A102 Elementy z przesyconego pirolizowanego materiału typu węgiel-węgiel przeznaczone do kosmicznych pojazdów nośnych określonych w pozycji 9A004 lub do rakiet meteorologicznych określonych w pozycji 9A104.

1C351 Ludzkie czynniki chorobotwórcze, choroby przenoszone przez zwierzęta oraz »toksyny«.

1C352 Zwierzęce czynniki chorobotwórcze.

1C353 Elementy genetyczne i organizmy zmodyfikowane genetycznie.

1C354 Szczepy chorobotwórcze.

1C450a.1. amiton: O,O-dietylo-S-[2-(dietyloamino) etylo] fosforotiolan (78-53-5) oraz odpowiednie alkilowane lub protonowane sole.

1C450a.2. PFIB: 1,1,3,3,3–pentafluoro–2–(trifluorometylo)–1–propen (382–21–8).

7E104 »Technologia« scalania danych z systemów sterowania lotem, naprowadzania i napędu w system zarządzania lotem w celu optymalizacji toru lotu rakiet.

9A009.a. Hybrydowe systemy napędowe rakiet o impulsie całkowitym powyżej 1,1 MNs.

9A117 Mechanizmy do łączenia stopni, mechanizmy do rozłączania stopni oraz mechanizmy międzystopniowe, nadające się do wykorzystania w »pociskach rakietowych«.


OŚWIADCZENIE KOMISJI

Do dnia 31 grudnia 2013 r. Komisja zamierza dokonać przeglądu niniejszego rozporządzenia, w szczególności w zakresie warunków oceny ewentualnego wprowadzenia generalnego zezwolenia na eksport w odniesieniu do wysyłek o niewielkiej wartości.


OŚWIADCZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO, RADY I KOMISJI W SPRAWIE WYSYŁEK O NIEWIELKIEJ WARTOŚCI

Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na generalne krajowe zezwolenia na eksport w odniesieniu do wysyłek o niewielkiej wartości, wydawane przez państwa członkowskie na podstawie art. 9 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 428/2009.