1.12.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 314/36


ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1170/2009

z dnia 30 listopada 2009 r.

zmieniające dyrektywę 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wykazów witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które można dodawać do żywności, w tym do suplementów żywnościowych

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych (1), w szczególności jej art. 4 ust. 5,

uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji (2), w szczególności jego art. 3 ust. 3,

po zasięgnięciu opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1)

W załącznikach I i II do dyrektywy 2002/46/WE ustanowiono wykazy witamin i minerałów oraz ich form chemicznych, które można stosować w produkcji suplementów żywnościowych. Zmiany do tych wykazów przyjmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 4 tej dyrektywy oraz zgodnie z procedurą, o której mowa w jej art. 13 ust. 3.

(2)

W załącznikach I i II do rozporządzenia (WE) nr 1925/2006 ustanowiono wykazy witamin i składników mineralnych oraz ich form chemicznych, które mogą być dodawane do żywności. Zmiany do tych wykazów przyjmuje się zgodnie z wymogami ustanowionymi w art. 3 tego rozporządzenia oraz zgodnie z procedurą, o której mowa w jego art. 14 ust. 3.

(3)

Europejski Urząd ds. Oceny Żywności poddał ocenie nowe formy chemiczne witamin i składników mineralnych. Substancje, które otrzymały pozytywną opinię naukową i które spełniają wymogi ustanowione w dyrektywie 2002/46/WE oraz w rozporządzeniu (WE) nr 1925/2006, powinny zostać włączone do odpowiednich wykazów w tych aktach prawnych.

(4)

Przeprowadzono konsultacje z zainteresowanymi stronami i uwzględniono otrzymane opinie.

(5)

W świetle oceny naukowej Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności należy wprowadzić specyfikacje dla niektórych witamin i substancji mineralnych w celu ich identyfikacji.

(6)

W związku z tym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 2002/46/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 1925/2006.

(7)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

Załączniki I i II do dyrektywy 2002/46/WE zastępuje się odpowiednio tekstami załączników I i II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

W rozporządzeniu (WE) nr 1925/2006 wprowadza się następujące zmiany:

1)

w załączniku I do wykazu w pkt 2 dodaje się słowo „Bor”;

2)

załącznik II zastępuje się tekstem załącznika III do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r.

W imieniu Komisji

Androulla VASSILIOU

Członek Komisji


(1)  Dz.U. L 183 z 12.7.2002, s. 51.

(2)  Dz.U. L 404 z 30.12.2006, s. 26.


ZAŁĄCZNIK I

„ZAŁĄCZNIK I

Witaminy i składniki mineralne, które można stosować w produkcji suplementów żywnościowych

1.   Witaminy

Witamina A (μg RE)

Witamina D (μg)

Witamina E (mg α-TE)

Witamina K (μg)

Witamina B1 (mg)

Witamina B2 (mg)

Niacyna (mg NE)

Kwas pantotenowy (mg)

Witamina B6 (mg)

Kwas foliowy (μg) (1)

Witamina B12 (μg)

Biotyna (μg)

Witamina C (mg)

2.   Minerały

Wapń (mg)

Magnez (mg)

Żelazo (mg)

Miedź (μg)

Jod (μg)

Cynk (mg)

Mangan (mg)

Sód (mg)

Potas (mg)

Selen (μg)

Chrom (μg)

Molibden (μg)

Fluorek (mg)

Chlorek (mg)

Fosfor (mg)

Bor (mg)

Krzem (mg)


(1)  Kwas foliowy to termin włączony do załącznika I dyrektywy Komisji 2008/100/WE z dnia 28 października 2008 r. zmieniającej dyrektywę Rady 90/496/EWG w sprawie oznaczania wartości odżywczej środków spożywczych w odniesieniu do zalecanego dziennego spożycia, współczynników przeliczeniowych energii oraz definicji dla celów oznaczania wartości odżywczej i obejmujący wszystkie formy folianów.”


ZAŁĄCZNIK II

„ZAŁĄCZNIK II

Witaminy i składniki mineralne, które mogą być stosowane w produkcji suplementów żywnościowych

A.   Witaminy

1.   WITAMINA A

a)

retinol

b)

octan retinylu

c)

palmitynian retinylu

d)

beta-karoten

2.   WITAMINA D

a)

cholekalcyferol

b)

ergokalcyferol

3.   WITAMINA E

a)

D-alfa-tokoferol

b)

DL-alfa-tokoferol

c)

octan D-alfa-tokoferylu

d)

octan DL-alfa-tokoferylu

e)

bursztynian D-alfa-tokoferylu

f)

mieszane tokoferole (1)

g)

mieszanina tokotrienolu i tokoferolu (2)

4.   WITAMINA K

a)

filochinon (fitomenadion)

b)

menachinon (3)

5.   WITAMINA B1

a)

chlorowodorek tiaminy

b)

monoazotan tiaminy

c)

chlorek monofosforanu tiaminy

d)

chlorek pirofosforanu tiaminy

6.   WITAMINA B2

a)

ryboflawina

b)

ryboflawiny 5′-fosforan sodu

7.   NIACYNA

a)

kwas nikotynowy

b)

amid kwasu nikotynowego

c)

heksanikotynian inozytolu

8.   KWAS PANTOTENOWY

a)

D-pantotenian wapnia

b)

D-pantotenian sodu

c)

dekspantenol

d)

pantetyna

9.   WITAMINA B6

a)

chlorowodorek pirydoksyny

b)

5′-fosforan pirydoksyny

c)

5′-fosforan pirydoksalu

10.   FOLIANY

a)

kwas pteroilomonoglutaminowy

b)

L-metylofolian wapnia

11.   WITAMINA B12

a)

cyjanokobalamina

b)

hydroksykobalamina

c)

5′-deoksyadenozylokobalamina

d)

metylokobalamina

12.   BIOTYNA

a)

D-biotyna

13.   WITAMINA C

a)

kwas L-askorbinowy

b)

L-askorbinian sodu

c)

L-askorbinian wapnia (4)

d)

L-askorbinian potasu

e)

6-palmitynian L-askorbylu

f)

L-askorbinian magnezu

g)

L-askorbinian cynku

B.   Minerały

octan wapnia

L-askorbinian wapnia

diglicynian wapnia

węglan wapnia

chlorek wapnia

cytrynian i jabłczan wapnia

sole wapniowe kwasu cytrynowego

glukonian wapnia

glicerofosforan wapnia

mleczan wapnia

pirogronian wapnia

sole wapniowe kwasu ortofosforowego

bursztynian wapnia

wodorotlenek wapnia

L-lizynian wapnia

jabłczan wapnia

tlenek wapnia

L-pidolan wapnia

L-treonian wapnia

siarczan wapnia

octan magnezu

L-askorbinian magnezu

diglicynian magnezu

węglan magnezu

chlorek magnezu

sole magnezowe kwasu cytrynowego

glukonian magnezu

glicerofosforan magnezu

sole magnezowe kwasu ortofosforowego

mleczan magnezu

L-lizynian magnezu

wodorotlenek magnezu

jabłczan magnezu

tlenek magnezu

L-pidolan magnezu

cytrynian magnezu-potasu

pirogronian magnezu

bursztynian magnezu

siarczan magnezu

taurynian magnezu

taurynian acetylu magnezu

węglan żelaza(II)

cytrynian żelaza(II)

cytrynian amonu-żelaza(III)

glukonian żelaza(II)

fumaran żelaza(II)

difosforan sodu-żelaza(III)

mleczan żelaza(II)

siarczan żelaza(II)

difosforan żelaza(III) (pirofosforan żelaza(III))

cukrzan żelaza (III)

żelazo elementarne (karbonyl + elektrolit + zredukowane wodorem)

diglicynian żelaza(II)

L-pidolan żelaza(II)

fosforan żelaza(II)

taurynian żelaza(II)

węglan miedzi(II)

cytrynian miedzi(II)

glukonian miedzi(II)

siarczan miedzi(II)

L-asparaginian miedzi

diglicynian miedzi

kompleks miedź-lizyna

tlenek miedzi(II)

jodek sodu

jodan sodu

jodek potasu

jodan potasu

octan cynku

L-askorbinian cynku

L-asparaginian cynku

diglicynian cynku

chlorek cynku

cytrynian cynku

glukonian cynku

mleczan cynku

L-lizynian cynku

jabłczan cynku

siarczan mono-L-metioniny cynku

tlenek cynku

węglan cynku

L-pidolan cynku

pikolinian cynku

siarczan cynku

askorbinian manganu

L-asparaginian manganu

diglicynian manganu

węglan manganu

chlorek manganu

cytrynian manganu

glukonian manganu

glicerofosforan manganu

pidolan manganu

siarczan manganu

diwęglan sodu

węglan sodu

chlorek sodu

cytrynian sodu

glukonian sodu

mleczan sodu

wodorotlenek sodu

sole sodowe kwasu ortofosforowego

diwęglan potasu

węglan potasu

chlorek potasu

cytrynian potasu

glukonian potasu

glicerofosforan potasu

mleczan potasu

wodorotlenek potasu

L-pidolan potasu

jabłczan potasu

sole potasowe kwasu ortofosforowego

L-selenometionina

drożdże wzbogacone w selen (5)

kwas selenowy(IV)

selenian(VI) sodu

wodoroselenian(IV) sodu

selenian(IV) sodu

chlorek chromu(III)

trójwodny mleczan chromu(III)

azotan chromu

pikolinian chromu

siarczan chromu(III)

molibdenian(VI) amonu

molibdenian(VI) potasu

molibdenian(VI) sodu

fluorek wapnia

fluorek potasu

fluorek sodu

monofluorofosforan sodu

kwas borowy

boran sodu

kwas ortokrzemowy stabilizowany choliną

ditlenek krzemu

kwas krzemowy (6)


(1)  Alfa-tokoferol < 20 %, beta-tokoferol < 10 %, gamma-tokoferol 50–70 % oraz delta-tokoferol 10–30 %.

(2)  Typowe poziomy poszczególnych tokoferoli i tokotrienoli:

115 mg/g alfa-tocoferolu (co najmniej 101 mg/g),

5 mg/g beta-tokoferolu (co najmniej < 1 mg/g),

45 mg/g gamma-tokoferolu (co najmniej 25 mg/g),

12 mg/g delta-tokoferolu (co najmniej 3 mg/g),

67 mg/g alfa-tokotrienolu (co najmniej 30 mg/g),

< 1 mg/g beta-tokotrienolu (co najmniej < 1 mg/g),

82 mg/g gamma-tokotrienolu (co najmniej 45 mg/g),

5 mg/g delta-tokotrienolu (co najmniej < 1 mg/g).

(3)  Menachinon występujący głównie jako menachinon-7 oraz, w mniejszym stopniu, menachinon-6.

(4)  Może zawierać do 2 % treonianu.

(5)  Drożdże wzbogacone w selen uzyskiwane na drodze hodowlanej w obecności selenianu(IV) sodu jako źródła selenu, zawierające w postaci wysuszonej, w której są wprowadzane do obrotu, nie więcej niż 2,5 mg Se/g. Główną organiczną postacią selenu w drożdżach jest selenometionina (60–85 % całkowitej zawartości selenu w produkcie). Zawartość innych związków selenoorganicznych, włącznie z selenocysteiną, nie może przekraczać 10 % całkowitej zawartości selenu. Poziom selenu nieorganicznego nie powinien przekraczać 1 % całkowitej zawartości selenu.

(6)  W postaci żelu.”.


ZAŁĄCZNIK III

„ZAŁĄCZNIK II

Formy chemiczne witamin i składników mineralnych, które mogą być dodawane do żywności

1.   Formy chemiczne witamin

WITAMINA A

retinol

octan retinylu

palmitynian retinylu

beta-karoten

WITAMINA D

cholekalcyferol

ergokalcyferol

WITAMINA E

D-alfa-tokoferol

DL-alfa-tokoferol

octan D-alfa-tokoferylu

octan DL-alfa-tokoferylu

bursztynian D-alfa-tokoferylu

WITAMINA K

filochinon (fitomenadion)

menachinon (1)

WITAMINA B1

chlorowodorek tiaminy

monoazotan tiaminy

WITAMINA B2

ryboflawina

ryboflawiny 5′-fosforan sodowy

NIACYNA

kwas nikotynowy

amid kwasu nikotynowego

KWAS PANTOTENOWY

D-pantotenian wapnia

D-pantotenian sodu

dekspantenol

WITAMINA B6

chlorowodorek pirydoksyny

5′-fosforan pirydoksyny

dipalmitynian pirydoksyny

KWAS FOLIOWY

kwas pteroilomonoglutaminowy

L-metylofolian wapnia

WITAMINA B12

cyjanokobalamina

hydroksykobalamina

BIOTYNA

D-biotyna

WITAMINA C

kwas L-askorbinowy

L-askorbinian sodu

L-askorbinian wapnia

L-askorbinian potasu

6-palmitynian L-askorbylu

2.   Formy chemiczne składników mineralnych

węglan wapnia

chlorek wapnia

cytrynian i jabłczan wapnia

sole wapniowe kwasu cytrynowego

glukonian wapnia

glicerofosforan wapnia

mleczan wapnia

sole wapniowe kwasu ortofosforowego

wodorotlenek wapnia

jabłczan wapnia

tlenek wapnia

siarczan wapnia

octan magnezu

węglan magnezu

chlorek magnezu

sole magnezowe kwasu cytrynowego

glukonian magnezu

glicerofosforan magnezu

sole magnezowe kwasu ortofosforowego

mleczan magnezu

wodorotlenek magnezu

tlenek magnezu

cytrynian magnezu-potasu

siarczan magnezu

diglicynian żelaza(II)

węglan żelaza(II)

cytrynian żelaza(II)

cytrynian amonu-żelaza(III)

glukonian żelaza(II)

fumaran żelaza(II)

difosforan sodu-żelaza(III)

mleczan żelaza(II)

siarczan żelaza(II)

difosforan żelaza(III) (pirofosforan żelaza(III))

cukrzan żelaza(III)

żelazo elementarne (karbonyl + elektrolit + zredukowane wodorem)

węglan miedzi(II)

cytrynian miedzi(II)

glukonian miedzi(II)

siarczan miedzi(II)

kompleks miedź-lizyna

jodek sodu

jodan sodu

jodek potasu

jodan potasu

octan cynku

diglicynian cynku

chlorek cynku

cytrynian cynku

glukonian cynku

mleczan cynku

tlenek cynku

węglan cynku

siarczan cynku

węglan manganu

chlorek manganu

cytrynian manganu

glukonian manganu

glicerofosforan manganu

siarczan manganu

diwęglan sodu

węglan sodu

cytrynian sodu

glukonian sodu

mleczan sodu

wodorotlenek sodu

sole sodowe kwasu ortofosforowego

drożdże wzbogacone w selen (2)

selenian(VI) sodu

wodoroselenian(IV) sodu

selenian(IV) sodu

fluorek sodu

fluorek potasu

diwęglan potasu

węglan potasu

chlorek potasu

cytrynian potasu

glukonian potasu

glicerofosforan potasu

mleczan potasu

wodorotlenek potasu

sole potasowe kwasu ortofosforowego

chlorek chromu(III) i jego sześciowodzian

siarczan chromu(III) i jego sześciowodzian

molibdenian(VI) amonu

molibdenian(VI) sodu

kwas borowy

borek sodu


(1)  Menachinon występujący głównie jako menachinon-7 oraz, w mniejszym stopniu, menachinon-6.

(2)  Drożdże wzbogacone w selen uzyskiwane na drodze hodowlanej w obecności selenianu(IV) sodu jako źródła selenu, zawierające w postaci wysuszonej, w której są wprowadzane do obrotu, nie więcej niż 2,5 mg Se/g. Główną organiczną postacią selenu w drożdżach jest selenometionina (60–85 % całkowitej zawartości selenu w produkcie). Zawartość innych związków selenoorganicznych, włącznie z selenocysteiną, nie może przekraczać 10 % całkowitej zawartości selenu. Poziom selenu nieorganicznego nie powinien przekraczać 1 % całkowitej zawartości selenu.”