DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/65/WE

z dnia 13 lipca 2009 r.

w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS)

(wersja przekształcona)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 47 ust. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (1),

a także mając na uwadze, co następuje:

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

SPIS TREŚCI

ROZDZIAŁ I

PRZEDMIOT, ZAKRES I DEFINICJE

Artykuł 1

1.   Niniejszą dyrektywę stosuje się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe (UCITS), mających swe siedziby na terytorium państw członkowskich.

2.   Do celów niniejszej dyrektywy oraz z zastrzeżeniem przepisów art. 3, UCITS oznacza przedsiębiorstwo:

Państwa członkowskie mogą zezwolić na to, by UCITS składało się z kilku subfunduszy.

3.   Przedsiębiorstwa, o których mowa w ust. 2, mogą być utworzone zgodnie z prawem zobowiązań (jako wspólne fundusze zarządzane przez spółki zarządzające), na podstawie prawa powierniczego (jako fundusze powiernicze), lub na podstawie statutu (jako spółki inwestycyjne).

Do celów niniejszej dyrektywy określenie:

4.   Spółki inwestycyjne, których aktywa inwestowane są za pośrednictwem spółek zależnych, głównie w inny sposób niż w zbywalne papiery wartościowe, nie podlegają niniejszej dyrektywie.

5.   Państwa członkowskie zabraniają UCITS objętym niniejszą dyrektywą przekształcania się w przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, których niniejsza dyrektywa nie dotyczy.

6.   Z zastrzeżeniem przepisów prawa wspólnotowego dotyczących przepływu kapitału oraz z zastrzeżeniem art. 91 i 92 oraz art. 108 ust. 1 akapit drugi, żadne z państw członkowskich nie stosuje innych przepisów w zakresie objętym niniejszą dyrektywą w stosunku do UCITS mających siedzibę w innym państwie członkowskim, ani w stosunku do jednostek wyemitowanych przez te UCITS, w przypadku gdy te UCITS wprowadzały do obrotu ich jednostki na terytorium tego państwa członkowskiego.

7.   Bez uszczerbku dla niniejszego rozdziału, państwo członkowskie może stosować do UCITS mających siedzibę na jego terytorium surowsze i dodatkowe wymagania w stosunku do wymagań określonych w niniejszej dyrektywie, pod warunkiem że obowiązują one w stosunku do wszystkich podmiotów i nie są sprzeczne z przepisami niniejszej dyrektywy.

Artykuł 2

1.   Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się poniższe definicje:

2.   Do celów ust. 1 lit. b) zasadniczy rodzaj działalności spółki zarządzającej obejmuje funkcje, o których mowa w załączniku II.

3.   Do celów ust. 1 lit. g) wszystkie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej utworzone w tym samym państwie członkowskim przez spółkę zarządzającą z główną siedzibą w innym państwie członkowskim uznaje się za jeden oddział.

4.   Do celów ust. 1 lit. i) ppkt (ii) zastosowanie mają następujące zasady:

5.   Do celów ust. 1 lit. j) uwzględniane są prawa głosu, określone w art. 9 i 10 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym (11).

6.   Do celów ust. 1 lit. l), art. 13–16 dyrektywy 2006/49/WE stosuje się odpowiednio.

7.   Do celów ust. 1 lit. n) do zbywalnych papierów wartościowych nie zalicza się technik i instrumentów określonych w art. 51.

Artykuł 3

Poniższe przedsiębiorstwa nie wchodzą w zakres niniejszej dyrektywy:

Artykuł 4

Do celów niniejszej dyrektywy przyjmuje się, że UCITS ma siedzibę w swoim macierzystym państwie członkowskim.

ROZDZIAŁ II

ZEZWOLENIE NA PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI PRZEZ UCITS

Artykuł 5

1.   Żadne UCITS nie będzie prowadzić swojej działalności jako przedsiębiorstwo zbiorowego inwestowania bez uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności zgodnie z niniejszą dyrektywą.

Zezwolenie takie jest ważne we wszystkich państwach członkowskich.

2.   Fundusz wspólny uzyska zezwolenie na prowadzenie działalności tylko wtedy, jeżeli właściwe organy jego macierzystego państwa członkowskiego zatwierdzą wniosek spółki zarządzającej w sprawie zarządzania tym wspólnym funduszem, regulamin funduszu i wybór depozytariusza. Spółka inwestycyjna uzyska zezwolenie tylko wtedy, jeżeli właściwe organy jej macierzystego państwa członkowskiego zatwierdzą zarówno jej dokumenty założycielskie, jak i wybór depozytariusza, oraz – w stosownych przypadkach – wniosek wyznaczonej spółki zarządzającej w sprawie zarządzania tą spółką inwestycyjną.

3.   Bez uszczerbku dla ust. 2, jeżeli UCITS nie ma siedziby w macierzystym państwie członkowskim spółki zarządzającej, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS podejmują decyzję dotyczącą wniosku spółki zarządzającej w sprawie zarządzania UCITS zgodnie z art. 20. Uzyskanie zezwolenia nie jest uzależnione od warunku, aby UCITS było zarządzane przez spółkę zarządzającą mającą swą siedzibę statutową w macierzystym państwie członkowskim UCITS ani aby prowadzenie jakichkolwiek działań przez spółkę zarządzającą lub upoważnianie do nich odbywało się w tym państwie członkowskim.

4.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie wydają zezwolenia na działalność UCITS, jeżeli:

Bez uszczerbku dla art. 29 ust. 2, spółka zarządzająca lub – w stosownych przypadkach – spółka inwestycyjna jest informowana w terminie dwóch miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o wydaniu lub odmowie wydania zezwolenia UCITS.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie zezwalają na działalność UCITS, jeżeli dyrektorzy depozytariuszy nie mają odpowiednio nieposzlakowanej opinii lub brakuje im doświadczenia, również w odniesieniu do zarządzania danym typem UCITS. W tym celu nazwiska dyrektorów depozytariuszy i każdej osoby przejmującej ich obowiązki zostaną bezzwłocznie podane do wiadomości właściwych organów.

Dyrektorzy depozytariuszy to osoby, które z mocy prawa lub na podstawie dokumentów założycielskich reprezentują depozytariuszy lub które faktycznie ustalają politykę depozytariuszy.

5.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie wydają zezwolenia, jeżeli UCITS zostaną pozbawione z przyczyn prawnych (na przykład na podstawie zapisu w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich) możliwości wprowadzania do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w państwach będących dla nich państwami macierzystymi.

6.   Bez zgody właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego UCITS nie można dokonać zmiany spółki zarządzającej ani depozytariusza, ani wnieść zmian do regulaminu funduszu lub dokumentów założycielskich spółki inwestycyjnej.

7.   Państwa członkowskie zapewniają łatwy dostęp na odległość i za pośrednictwem środków elektronicznych do pełnych informacji na temat przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych wdrażających niniejszą dyrektywę, które dotyczą założenia i funkcjonowania UCITS. Państwa członkowskie zapewniają, że takie informacje są dostępne przynajmniej w języku zwyczajowo używanym w dziedzinie finansów międzynarodowych, a także że są one jasne, niebudzące wątpliwości i aktualizowane.

ROZDZIAŁ III

OBOWIĄZKI DOTYCZĄCE SPÓŁEK ZARZĄDZAJĄCYCH

SEKCJA 1

Warunki podejmowania działalności gospodarczej

Artykuł 6

1.   Dostęp do prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę zarządzającą podlega wymogowi uzyskania wcześniejszego zezwolenia wydawanego przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej. Zezwolenie przyznane spółce zarządzającej na mocy niniejszej dyrektywy jest ważne we wszystkich państwach członkowskich.

2.   Spółka zarządzająca nie angażuje się w działalność inną niż zarządzanie UCITS, którym wydano zezwolenie na podstawie niniejszej dyrektywy, z wyjątkiem dodatkowego zarządzania przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania, które nie są objęte niniejszą dyrektywą i w odniesieniu do których spółka zarządzająca podlega nadzorowi ostrożnościowemu i których jednostki nie mogą być wprowadzane do obrotu w innych państwach członkowskich na mocy niniejszej dyrektywy.

Działalność związana z zarządzaniem UCTIS obejmuje, do celów niniejszej dyrektywy, obowiązki, o których mowa w załączniku II.

3.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 2, państwa członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na świadczenie, obok zarządzania UCTIS, następujących usług:

Spółkom zarządzającym nie zezwala się na mocy niniejszej dyrektywy na świadczenie wyłącznie usług, o których mowa w niniejszym ustępie lub świadczenie usług ubocznych, bez uzyskania przez te spółki zezwolenia na świadczenie usług określonych w lit. a) akapicie pierwszym.

4.   Artykuł 2 ust. 2 i art. 12, 13 oraz art. 19 dyrektywy 2004/39/WE stosuje się do świadczenia przez spółki zarządzające usług, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu.

Artykuł 7

1.   Bez uszczerbku dla innych warunków ogólnego stosowania przewidzianych w prawie krajowym, właściwe organy nie wydają zezwolenia spółce zarządzającej, chyba że spełnione zostały następujące warunki:

Do celów ustępu pierwszego lit. a), państwa członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na to, aby spółki te nie musiały uzupełniać funduszy do wysokości nie przekraczającej 50 % dodatkowej kwoty funduszy własnych, o której mowa w lit. a) ppkt (i), jeżeli spółki te korzystają z gwarancji tej kwoty udzielonej przez instytucję kredytową lub zakład ubezpieczeń; statutowa siedziba instytucji kredytowej lub zakładu ubezpieczeń musi się znajdować w państwie członkowskim lub w państwie trzecim, przy założeniu, że podmioty te są obowiązane do przestrzegania zasad ostrożnościowych uznawanych przez właściwe organy za równoważne zasadom ustanowionym w prawie wspólnotowym;

2.   W przypadku istnienia ścisłych powiązań między spółką zarządzającą a innymi osobami fizycznymi lub prawnymi, właściwe organy wydają zezwolenie wyłącznie wtedy, gdy powiązania te nie uniemożliwiają skutecznego sprawowania przez te podmioty funkcji nadzorczych.

Właściwe organy odmawiają wydania zezwolenia także wtedy, gdy przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne państwa trzeciego dotyczące jednej lub kilku osób fizycznych lub prawnych, z którymi spółka zarządzającą jest ściśle powiązana, lub trudności związane ze stosowaniem tych przepisów uniemożliwiają skuteczne sprawowanie przez te podmioty funkcji nadzorczych.

Właściwe organy wymagają od spółek zarządzających udostępnienia informacji, które są im niezbędne w celu stałego monitorowania zgodności z warunkami określonymi w niniejszym ustępie.

3.   Właściwe organy powiadamiają wnioskodawcę w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane. W każdym przypadku odmowy wydania zezwolenia, podaje się uzasadnienie.

4.   Spółka zarządzająca może rozpocząć działalność w chwili wydania zezwolenia.

5.   Właściwe organy mogą wycofać zezwolenie wydane spółce objętej niniejszą dyrektywą wyłącznie w przypadku, gdy spółka:

Artykuł 8

1.   Właściwe organy wydają zezwolenie na działalność przez spółkę zarządzającą dopiero wtedy, gdy organom tym zostaną przedstawione dane osobowe akcjonariuszy lub uczestników, bezpośrednich lub pośrednich, osób fizycznych lub prawnych, posiadających znaczne pakiety akcji i dane na temat wartości takich pakietów.

Właściwe organy odmawiają wydania zezwolenia, jeżeli biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia racjonalnego i ostrożnego zarządzania spółką zarządzającą, nie uznają za właściwych akcjonariuszy lub uczestników, o których mowa w akapicie pierwszym.

2.   W przypadku oddziałów spółek zarządzających, które posiadają statutowe siedziby poza Wspólnotą i prowadzą działalność lub ją rozpoczynają, państwa członkowskie nie stosują przepisów, które pozwalają na traktowanie korzystniejsze niż traktowanie oddziałów spółek zarządzających posiadających statutowe siedziby w państwach członkowskich.

3.   Konsultacje z właściwymi organami pozostałych zaangażowanych państw członkowskich przeprowadza się z wyprzedzeniem w sprawie wydania zezwolenia spółce zarządzającej, która jest jedną z poniższych jednostek:

SEKCJA 2

Stosunki z państwami trzecimi

Artykuł 9

1.   Stosunki z państwami trzecimi są regulowane zgodnie z odpowiednimi przepisami ustanowionymi w art. 15 dyrektywy 2004/39/WE.

Do celów niniejszej dyrektywy wyrażenia „przedsiębiorstwo inwestycyjne” i „przedsiębiorstwa inwestycyjne”, o których mowa w art. 15 dyrektywy 2004/39/WE, należy rozumieć odpowiednio jako „spółka zarządzająca” i „spółki zarządzające”; wyrażenie „świadczenie usług inwestycyjnych”, o których mowa w art. 15 ust. 1 dyrektywy 2004/39/WE, należy rozumieć jako „świadczenie usług”.

2.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o trudnościach, jakie UCITS napotykają w sprawie wprowadzania do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w państwach trzecich.

SEKCJA 3

Warunki działalności

Artykuł 10

1.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej stawiają spółce zarządzającej, której wydały zezwolenie na działalność, wymóg trwałego spełniania warunków ustanowionych w art. 6 i art. 7 ust. 1 i 2.

Fundusze własne spółki zarządzającej nie spadają poniżej poziomu określonego w art. 7 ust. 1 lit. a). Jeżeli sytuacja taka będzie jednakże miała miejsce, właściwe organy mogą, w uzasadnionych przypadkach, wyznaczyć okres, w którym przedsiębiorstwa te powinny poprawić swoją sytuację lub zaprzestać działalności.

2.   Za nadzór ostrożnościowy nad spółką zarządzającą odpowiedzialne są właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej, niezależnie od tego, czy spółka zarządzająca ustanowi czy nie ustanowi oddziału lub będzie lub nie będzie świadczyć usług w innym państwie członkowskim, bez uszczerbku dla tych przepisów niniejszej dyrektywy, które nakładają odpowiedzialność na właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą.

Artykuł 11

1.   Znaczne pakiety akcji w spółkach zarządzających podlegają tym samym regułom, co pakiety ustanowione w art. 10, 10a i 10b dyrektywy 2004/39/WE.

2.   Do celów niniejszej dyrektywy wyrażenia „przedsiębiorstwo inwestycyjne” i „przedsiębiorstwa inwestycyjne”, o których mowa w art. 10 dyrektywy 2004/39/WE, oznaczają odpowiednio „spółkę zarządzającą” i „spółki zarządzające”.

Artykuł 12

1.   Każde państwo członkowskie spółki zarządzającej opracowuje zasady ostrożnościowe, do których spółki zarządzające posiadające zezwolenie w tym państwie członkowskim, w zakresie zarządzania UCITS, które posiadają zezwolenie na działalność wydane na mocy niniejszej dyrektywy, są obowiązane zawsze się stosować.

W szczególności właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej, uwzględniając również charakter UCITS zarządzanych przez spółkę zarządzającą, wymagają, aby spółka taka:

2.   Każda spółka zarządzająca, posiadająca zezwolenie na działalność umożliwiającą również świadczenie usług w zakresie dyskrecjonalnego zarządzania portfelem, o których mowa w art. 6 ust. 3 lit. a):

3.   Bez uszczerbku dla art. 116, Komisja przyjmie do dnia 1 lipca 2010 r. środki wykonawcze określające procedury i ustalenia, o których mowa w ust. 1 lit. a) akapit drugi, oraz struktury i wymogi organizacyjne w celu zminimalizowania konfliktów interesów, o których mowa w ust. 1 lit. b) akapit drugi.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 13

1.   Jeżeli prawo macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej zezwala spółkom zarządzającym na upoważnianie stron trzecich, w celu efektywniejszego prowadzenia działalności spółki, do wypełniania w imieniu tych spółek jednego lub kilku ich obowiązków, muszą zostać spełnione wszystkie spośród następujących warunków wstępnych:

2.   Powierzenie przez spółkę zarządzającą obowiązków stronom trzecim nie może w żadnym przypadku wpływać na odpowiedzialność spółki zarządzającej lub depozytariusza. Spółka zarządzająca nie powierza swoich obowiązków w stopniu, który powodowałby, że spółka ta stałaby się podmiotem-skrzynką pocztową.

Artykuł 14

1.   Każde państwo członkowskie opracowuje zasady postępowania, które spółki zarządzające posiadające zezwolenie na działalność wydane w tym państwie członkowskim są obowiązane zawsze stosować. Zasady te muszą uwzględniać co najmniej zasady wymienione w niniejszym ustępie. Zasady te muszą zapewniać, aby spółka zarządzająca:

2.   Bez uszczerbku dla art. 116 Komisja przyjmie do dnia 1 lipca 2010 r. środki wykonawcze mające na celu zapewnienie, że spółka zarządzająca wywiązuje się z obowiązków określonych w ust. 1, a zwłaszcza w celu:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 15

Spółki zarządzające lub, w odpowiednich przypadkach, spółki inwestycyjne, podejmują środki zgodnie z art. 92 i ustanawiają odpowiednie procedury i ustalenia, aby zapewnić właściwe rozpatrywanie skarg inwestorów i niepodlegające żadnym ograniczeniom egzekwowania przez inwestorów swoich praw w przypadku, gdy spółka zarządzająca uzyskała zezwolenie w państwie członkowskim różnym od macierzystego państwa członkowskiego UCITS. Środki te zezwalają inwestorom na wnoszenie skarg w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych ich państwa członkowskiego.

Spółki zarządzające ustanawiają również odpowiednie procedury i czynią ustalenia w celu udostępniania informacji na żądanie obywateli lub właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego UCITS.

SEKCJA 4

Swoboda przedsiębiorczości i swoboda świadczenia usług

Artykuł 16

1.   Państwa członkowskie zapewniają, aby spółka zarządzająca posiadająca zezwolenie na działalność wydane przez jej macierzyste państwo członkowskie mogła prowadzić na terytoriach tych państw działalność, na której prowadzenie uzyskała zezwolenie albo poprzez ustanowienie oddziału, albo w ramach swobody świadczenia usług.

Jeżeli spółka zarządzająca, która uzyskała zezwolenie w powyższy sposób, zaproponuje, bez ustanowienia oddziału, wyłącznie na wprowadzanie do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS, którymi zarządza zgodnie z załącznikiem II, w państwie członkowskim innym niż macierzyste państwo członkowskie UCITS, bez podejmowania innej działalności lub świadczenia usług, takie wprowadzanie do obrotu podlega jedynie wymogom rozdziału XI.

2.   Państwa członkowskie nie uzależniają ustanowienia oddziału lub świadczenia usług od wymogu uzyskania zezwolenia, wymogów kapitałowych jako wkładu lub zastosowania innego środka o skutku równoważnym.

3.   Na warunkach określonych w niniejszym artykule, UCITS może swobodnie wyznaczyć spółkę zarządzającą, która uzyskała zezwolenie w innym państwie członkowskim niż to macierzyste państwo członkowskie UCITS, lub być przez nią zarządzane, zgodnie z odpowiednimi przepisami niniejszej dyrektywy i pod warunkiem spełnienia przez spółkę zarządzającą przepisów:

Artykuł 17

1.   Oprócz spełnienia warunków wprowadzonych w art. 6 i 7, spółka zarządzająca zamierzająca utworzyć oddział na terytorium innego państwa członkowskiego celem prowadzenia działalności, na którą uzyskała zezwolenie, powiadamia odpowiednio właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego.

2.   Państwa członkowskie wymagają od każdej spółki zarządzającej zamierzającej utworzyć oddział na terytorium innego państwa członkowskiego udostępnienia następujących informacji i dokumentów, w związku z powiadomieniem przewidzianym w ust. 1:

3.   Jeżeli właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej nie będą miały powodu, aby podać w wątpliwość poprawność struktury administracyjnej lub sytuacji finansowej spółki zarządzającej, przy uwzględnieniu przewidzianych działań, organy te, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wszystkich informacji określonych w ust. 2, przekazują te informacje właściwym organom państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą i powiadamiają odpowiednio spółkę zarządzającą. Organy te przekazują również szczegóły dotyczące systemu rekompensat, przewidzianych w celu ochrony inwestorów.

W przypadku gdy właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej odmówią przekazania informacji, określonych w ust. 2, właściwym organom państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, władze te uzasadnią spółce zarządzającej, której to dotyczy, przyczyny takiej odmowy w terminie dwóch miesięcy od otrzymania wszystkich informacji. Odmowa lub brak odpowiedzi wiąże się z możliwością skierowania sprawy do sądu w macierzystym państwie członkowskim spółki zarządzającej.

Jeżeli spółka zarządzająca pragnie prowadzić działalność zarządzania zbiorowym portfelem, o którym mowa w załączniku II, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej załączają do dokumentacji wysłanej właściwym organom spółki zarządzającej goszczącego państwa członkowskiego zaświadczenie, że spółka zarządzająca uzyskała zezwolenie zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, opis zakresu zezwolenia spółki zarządzającej oraz szczegóły dotyczące ewentualnych ograniczeń co do typu UCITS, na zarządzanie którymi spółka zarządzająca ma zezwolenie.

4.   Spółka zarządzająca prowadząca działalność za pośrednictwem oddziału na terytorium goszczącego państwa członkowskiego stosuje się do przepisów ustanowionych przez państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą na podstawie art. 14.

5.   Właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą są odpowiedzialne za nadzorowanie zgodności z ust. 4.

6.   Zanim oddział spółki zarządzającej rozpocznie działalność, właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, w terminie dwóch miesięcy od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 2, przygotowują się do nadzorowania zgodności spółki zarządzającej z zasadami należącymi do ich obszaru odpowiedzialności.

7.   Z chwilą otrzymania powiadomienia ze strony właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą lub z chwilą upływu terminu przewidzianego w ust. 6 przy braku powiadomienia ze strony tych organów, oddział może zostać utworzony i rozpocząć działalność.

8.   W przypadku zmiany wszelkich danych przekazywanych zgodnie z ust. 2 lit. b), c) lub d) spółka zarządzająca przekazuje pisemne powiadomienie o tej zmianie właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej i państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą nie później niż miesiąc przed wprowadzeniem zmiany, w celu umożliwienia właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej podjęcia decyzji w sprawie zmiany na podstawie ust. 3, a właściwym organom państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą podjęcia tej decyzji na podstawie ust. 6.

9.   W przypadku zmiany danych, przekazywanych na podstawie ust. 3 akapit pierwszy, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej kierują do właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą odpowiednie powiadomienie.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej aktualizują informacje zawarte w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 3 akapit trzeci, i informują właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, jeżeli zmianie ulegnie zakres zezwolenia spółki zarządzającej lub szczegóły dotyczące ograniczeń co do typów UCITS, na zarządzanie którymi spółka zarządzająca ma zezwolenie.

Artykuł 18

1.   Jakakolwiek spółka zarządzająca, zamierzająca prowadzić działalność, na którą uzyskała zezwolenie, na terytorium innego państwa członkowskiego po raz pierwszy w ramach swobody świadczenia usług, przekazuje właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej następujące informacje:

2.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej, w terminie jednego miesiąca od otrzymania informacji, o których mowa w ust. 1, przesyłają te informacje właściwym organom państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej przekazują również szczegóły dotyczące stosowanych systemów rekompensat, przewidzianych w celu ochrony inwestorów.

Jeżeli spółka zarządzająca pragnie kontynuować działalność zarządzania zbiorowym portfelem, o których mowa w załączniku II, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej załączają do dokumentacji wysłanej właściwym organom państwa goszczącego spółki zarządzające zaświadczenie, że spółka zarządzająca uzyskała zezwolenie zgodnie z przepisami niniejszej dyrektywy, opis zakresu zezwolenia spółki zarządzającej oraz szczegóły dotyczące ewentualnych ograniczeń co do typu UCITS, na zarządzanie którymi spółka zarządzająca ma zezwolenie.

Nie naruszając art. 20 i 93, spółka zarządzająca może następnie rozpocząć działalność w państwie członkowskim goszczącym spółkę zarządzającą.

3.   Spółka zarządzająca prowadząca działalność w ramach swobody świadczenia usług stosuje się do przepisów ustanowionych przez macierzyste państwo członkowskie spółki zarządzającej na podstawie art. 14.

4.   W przypadku zmiany treści informacji przekazywanych na podstawie ust. 1 lit. b) spółka zarządzająca przekazuje pisemne powiadomienie o zmianie właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej i państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą przed wprowadzeniem zmiany. Właściwe organy państwa macierzystego spółki zarządzającej aktualizują informacje zawarte w zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 2, i informują właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, jeżeli zmianie ulegnie zakres zezwolenia spółki zarządzającej lub szczegóły dotyczące ograniczeń co do typów UCITS, na zarządzanie którymi spółka zarządzająca ma zezwolenie.

Artykuł 19

1.   Spółka zarządzająca prowadząca działalność w zakresie transgranicznego zbiorowego zarządzania portfelem poprzez ustanowienie oddziału lub w ramach swobody świadczenia usług stosuje się do przepisów macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej dotyczących organizacji spółki zarządzającej, w tym ustaleń dotyczących upoważnień, procedur zarządzania ryzykiem, zasad ostrożnościowych i nadzoru, procedur, o których mowa w art. 12, oraz wymogów sprawozdawczości spółki zarządzającej. Zasady te nie są bardziej restrykcyjne niż te odnoszące się do spółek zarządzających prowadzących działalność wyłącznie w swoim macierzystym państwie członkowskim.

2.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej odpowiadają za nadzorowanie zgodności z ust. 1.

3.   Spółka zarządzająca prowadząca działalność w zakresie transgranicznego zbiorowego zarządzania portfelem poprzez ustanowienie oddziału lub zgodnie ze swobodą świadczenia usług stosuje się do przepisów macierzystego państwa członkowskiego UCITS dotyczących założenia i funkcjonowania UCITS, w szczególności przepisów mających zastosowanie do:

4.   Spółka zarządzająca spełnia obowiązki określone w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich, a także obowiązki określone w prospekcie emisyjnym, zgodne z obowiązującym prawem, jak określono w ust. 1 i 3.

5.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS są odpowiedzialne za nadzorowanie zgodności z ust. 3 i 4.

6.   Spółka zarządzająca podejmuje decyzje i ponosi odpowiedzialność za przyjmowanie i wdrażanie wszystkich ustaleń i decyzji organizacyjnych, które są niezbędne do zapewnienia przestrzegania przepisów dotyczących założenia i funkcjonowania UCITS oraz wypełniania obowiązków określonych w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich i spełniania wymogów określonych w prospekcie emisyjnym.

7.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej są odpowiedzialne za nadzorowanie prawidłowości ustaleń i organizacji spółki zarządzającej, tak aby spółka zarządzająca była w stanie stosować się do obowiązków i przepisów związanych z założeniem i funkcjonowaniem wszystkich UCITS, którymi zarządza.

8.   Państwa członkowskie zapewniają, aby żadna spółka zarządzająca, która uzyskała zezwolenie w państwie członkowskim, nie podlegała dodatkowym wymogom ustanowionym w macierzystym państwie członkowskim UCITS dotyczącym kwestii objętych niniejszą dyrektywą, z wyjątkiem przypadków, o których wyraźnie wspomniano w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 20

1.   Bez uszczerbku dla art. 5, spółka zarządzająca, która wnioskuje o zarządzanie UCITS mającym siedzibę w innym państwie członkowskim, dostarcza właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS następujące dokumenty:

Jeżeli spółka zarządzająca zarządza już innym UCITS tego samego typu w macierzystym państwie członkowskim UCITS, wystarczające będzie odniesienie do już dostarczonej dokumentacji.

2.   Jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia zgodności z zasadami, za które odpowiedzialne są właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS, mogą one zażądać od właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej wyjaśnień i informacji dotyczących dokumentacji, o której mowa w ust. 1, oraz w oparciu o zaświadczenie, o którym mowa w art. 17 i 18, informacji dotyczących tego, czy rodzaj funduszu, dla którego wnosi się o zezwolenie, objęty jest zakresem zezwolenia spółki zarządzającej. W stosownych przypadkach właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej dostarczają swoją opinię w terminie 10 dni roboczych od pierwotnego wniosku.

3.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS mogą odrzucić wniosek spółki zarządzającej, tylko jeżeli:

Przed odrzuceniem wniosku właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS konsultują się z właściwymi organami macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej.

4.   Spółka zarządzająca powiadamia właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS o wszelkich dalszych istotnych zmianach w dokumentacji, o której mowa w ust. 1.

Artykuł 21

1.   Państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą może wymagać do celów statystycznych od wszystkich spółek zarządzających posiadających oddziały na ich terytoriach składania właściwym organom w państwie członkowskim goszczącym spółkę zarządzającą okresowych sprawozdań w sprawie działalności tych spółek zarządzających, w tym goszczącym państwie członkowskim.

2.   Państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą może wymagać od spółek zarządzających, prowadzących działalność na jego terytorium poprzez ustanowienie oddziału lub w ramach swobody świadczenia usług, przedstawienia im informacji niezbędnych dla monitorowania przestrzegania przez te spółki obowiązujących je przepisów, za które odpowiedzialne jest państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą.

Wymogi te nie mogą być bardziej restrykcyjne niż normy wprowadzane przez to samo państwo członkowskie wobec spółek zarządzających posiadających zezwolenie w tym państwie członkowskim w celu monitorowania przestrzegania przez nie tych samych norm.

Spółki zarządzające zapewniają za pośrednictwem procedur i ustaleń, o których mowa w art. 15, umożliwienie właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS otrzymania bezpośrednio od spółki zarządzającej informacji, o których mowa w niniejszym ustępie.

3.   W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą uznają, że spółka zarządzająca posiadająca oddział lub świadcząca usługi na terytorium tego państwa narusza jedną z zasad, za które są one odpowiedzialne, organy te żądają od danej spółki zarządzającej zaprzestania tych naruszeń i informują właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej.

4.   Jeżeli dana spółka zarządzająca odmówi przedstawienia państwu członkowskiemu goszczącemu spółkę zarządzającą informacji należących do zakresu jej odpowiedzialności lub nie podejmie niezbędnych czynności w celu zaprzestania naruszeń, o których mowa w ust. 3, właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą przekazują stosowne powiadomienie właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej. Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej, możliwie jak najwcześniej, zastosują wszelkie właściwe środki w celu zapewnienia, aby dana spółka zarządzająca przedstawiła informacje wymagane zgodnie z ust. 2 przez państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą lub zaprzestała naruszeń. Właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą są powiadamiane o charakterze tych środków.

5.   Jeżeli, pomimo zastosowania przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej środków lub w przypadku gdy środki te okażą się niewłaściwe lub nie będą dostępne w danym państwie członkowskim, spółka zarządzająca nadal odmawia przedstawienia informacji wymaganych zgodnie z ust. 2 przez państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą lub nadal narusza przepisy prawne i regulacje, o których mowa w tym samym ustępie i które obowiązują w państwie członkowskim goszczącym spółkę zarządzającą, właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą mogą, po powiadomieniu właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej, zastosować właściwe środki, włącznie ze środkami z art. 98 i 99, w celu zapobiegania dalszym naruszeniom lub w celu karania dalszych naruszeń i, stosownie do przypadku, uniemożliwienia tej spółce zarządzającej zawierania dalszych transakcji na terytorium tego państwa. Państwa członkowskie zapewniają możliwość doręczania na ich terytorium dokumentów prawnych, potrzebnych do zastosowania tych środków wobec spółek zarządzających. Jeżeli usługą świadczoną w państwie członkowskim goszczącym spółkę zarządzającą jest zarządzanie UCITS, goszczące państwo członkowskie może zażądać od tej spółki, aby zaprzestała ona zarządzania UCITS.

6.   Przyjęcie każdego środka na mocy ust. 4 lub 5, który wiąże się ze środkami lub karami, jest odpowiednio uzasadnione i podane do wiadomości danej spółki zarządzającej. Zastosowanie każdego tego rodzaju środka wiąże się z prawem skierowania sprawy do sądów w państwie członkowskim, które środek ten wprowadziło.

7.   Przed zastosowaniem procedury ustanowionej w ust. 3, 4 lub 5 właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą mogą, w nagłych przypadkach, zastosować wszelkie środki ostrożności niezbędne w celu ochrony interesów inwestorów i innych osób, wobec których świadczone są usługi. Komisja i właściwe organy innych zainteresowanych państw członkowskich są jak najszybciej poinformowane o takich środkach.

Po konsultacjach z właściwymi organami danych państw członkowskich, Komisja może zdecydować, czy takie państwo członkowskie musi zmienić lub uchylić te środki.

8.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej konsultują się z właściwymi organami macierzystego państwa członkowskiego UCITS przed wycofaniem zezwolenia udzielonego spółce zarządzającej. W takich przypadkach właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS stosują właściwe środki w celu zabezpieczenia interesów inwestorów. Środki te mogą obejmować decyzje mające na celu uniemożliwienie danej spółce zarządzającej dokonywanie jakichkolwiek dalszych transakcji na jego terytorium.

Co dwa lata Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące takich przypadków.

9.   Państwa członkowskie powiadamiają Komisję o liczbie i rodzaju przypadków odmowy wydania zezwolenia na podstawie art. 17 lub odrzucenia wniosku na podstawie art. 20 oraz o zastosowaniu wszelkich środków na podstawie ust. 5 niniejszego artykułu.

Co dwa lata Komisja przedstawia sprawozdanie dotyczące takich przypadków.

ROZDZIAŁ IV

OBOWIĄZKI DOTYCZĄCE DEPOZYTARIUSZA

Artykuł 22

1.   Aktywa funduszu wspólnego powierza się do przechowania depozytariuszowi.

2.   Odpowiedzialności depozytariusza, o której mowa w art. 24, nie narusza fakt, że powierzył on osobie trzeciej wszystkie lub niektóre z aktywów będących u niego na przechowaniu.

3.   Depozytariusz:

Artykuł 23

1.   Depozytariusz ma swoją statutową siedzibę albo prowadzi przedsiębiorstwo w macierzystym państwie członkowskim UCITS.

2.   Depozytariusz jest instytucją podlegającą ostrożnościowym przepisom i stałemu nadzorowi. Przedstawia on również wystarczające finansowe i zawodowe gwarancje na to, że jest w stanie prowadzić przedsiębiorstwo jako depozytariusz i wypełnić związane z tą funkcją zobowiązania.

3.   Państwa członkowskie ustalają, które kategorie instytucji określonych w ust. 2 są odpowiednie do pełnienia funkcji depozytariuszy.

4.   Depozytariusz umożliwia właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS otrzymanie na wniosek wszelkich informacji, jakie depozytariusz ten otrzymał w ramach wykonywania swoich obowiązków i które są niezbędne dla właściwych organów do kontroli przestrzegania przez UCITS niniejszej dyrektywy.

5.   Jeżeli macierzyste państwo członkowskie spółki zarządzającej nie jest macierzystym państwem członkowskim UCITS, depozytariusz podpisuje ze spółką zarządzającą umowę na piśmie, regulującą przepływ informacji uznawanych za niezbędne do umożliwienia mu przestrzegania obowiązków określonych w art. 22 i innych przepisach prawnych, wykonawczych lub administracyjnych, i które są przydatne dla depozytariuszy w macierzystym państwie członkowskim UCITS.

6.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze odnośnie do środków, jakie powinien podjąć depozytariusz, aby wywiązać się z obowiązków wobec UCITS, którym zarządza spółka zarządzająca prowadząca przedsiębiorstwo w innym państwie członkowskim, łącznie z danymi, które należy włączyć do umowy standardowej zawieranej przez depozytariusza i spółkę zarządzającą, zgodnie z ust. 5.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 24

Depozytariusz odpowiada, zgodnie z prawem krajowym macierzystego państwa członkowskiego UCITS, przed spółką zarządzającą i posiadaczami jednostek uczestnictwa za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku nieuzasadnionego niewykonania przez siebie obowiązków lub ich niewłaściwego wykonania.

Odpowiedzialność wobec posiadaczy jednostek uczestnictwa można egzekwować bezpośrednio lub pośrednio przez spółkę zarządzającą, w zależności od prawnego charakteru stosunków między depozytariuszem, spółką zarządzającą a posiadaczami jednostek uczestnictwa.

Artykuł 25

1.   Żadna spółka nie może prowadzić działalności jednocześnie jako spółka zarządzająca i depozytariusz.

2.   W kontekście pełnionych przez siebie ról, spółka zarządzająca i depozytariusz działają niezależnie i wyłącznie w interesie posiadaczy jednostek.

Artykuł 26

Przepisy prawa lub regulamin funduszu ustanawiają warunki zmiany spółki zarządzającej i depozytariusza oraz zasady zapewnienia ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa w razie takiej zmiany.

ROZDZIAŁ V

OBOWIĄZKI DOTYCZĄCE FUNDUSZY INWESTYCYJNYCH

SEKCJA 1

Warunki podejmowania działalności gospodarczej

Artykuł 27

Dostęp do podejmowania działalności gospodarczej przez spółkę inwestycyjną podlega wymogowi uzyskania zezwolenia przyznawanego przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej.

Państwa członkowskie określają formę prawną, jaką spółka inwestycyjna musi przybrać.

Statutowa siedziba spółki inwestycyjnej znajduje się w macierzystym państwie członkowskim spółki inwestycyjnej.

Artykuł 28

Żadna spółka inwestycyjna nie może prowadzić innej działalności niż określona w art. 1 ust. 2.

Artykuł 29

1.   Bez uszczerbku dla innych ogólnie obowiązujących warunków przewidzianych w prawie krajowym, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej nie wydają zezwolenia na działalność spółce inwestycyjnej, która nie wyznaczyła spółki zarządzającej, chyba że spółka inwestycyjna posiada odpowiedni kapitał założycielski równy co najmniej 300 000 EUR.

Dodatkowo, jeżeli spółka inwestycyjna nie wyznaczyła spółki zarządzającej, która uzyskała zezwolenie na działalność na mocy niniejszej dyrektywy, stosuje się następujące zasady:

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej odmawiają wydania zezwolenia, jeżeli przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne państwa trzeciego dotyczące osób fizycznych lub prawnych, z którymi spółka inwestycyjna jest ściśle powiązana, lub trudności związane z ich stosowaniem uniemożliwiają skuteczne sprawowanie funkcji nadzorczych.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej wymagają od spółek inwestycyjnych przedstawienia tym organom potrzebnych im informacji.

2.   Jeżeli spółka inwestycyjna nie wyznaczyła spółki zarządzającej, spółka inwestycyjna jest powiadamiana w terminie sześciu miesięcy od złożenia kompletnego wniosku o tym, czy zezwolenie zostało wydane. W każdym przypadku odmowy wydania zezwolenia, podaje się uzasadnienie.

3.   Spółka inwestycyjna może rozpocząć działalność z chwilą wydania zezwolenia.

4.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej mogą wycofać zezwolenie wydane spółce inwestycyjnej podlegającej przepisom niniejszej dyrektywy wyłącznie, w przypadku gdy spółka ta:

SEKCJA 2

Warunki działalności

Artykuł 30

Artykuły 13 i 14 stosuje się odpowiednio wobec spółek inwestycyjnych, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej posiadającej zezwolenie na działalność wydane na mocy niniejszej dyrektywy.

Do celów artykułów, o których mowa w ust. 1, „spółka zarządzająca” oznacza „spółkę inwestycyjną”.

Spółki inwestycyjne zarządzają wyłącznie aktywami swoich własnych portfeli i, niezależnie od okoliczności, nie uzyskują zlecenia do zarządzania aktywami w imieniu strony trzeciej.

Artykuł 31

Macierzyste państwo członkowskie każdej spółki inwestycyjnej opracowuje zasady ostrożnościowe, których spółki inwestycyjne, które nie wyznaczyły spółki zarządzającej posiadającej zezwolenie na działalność wydane na mocy niniejszej dyrektywy, są obowiązane zawsze przestrzegać.

W szczególności właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej, uwzględniając również charakter spółki inwestycyjnej, wymagają, aby spółka ta stosowała właściwe procedury administracyjne i procedury księgowe, przepisy z zakresu kontroli i zabezpieczenia elektronicznego przetwarzania danych oraz odpowiednie wewnętrzne mechanizmy kontroli, w tym, w szczególności, zasady dotyczące osobistych transakcji dokonywanych przez swoich pracowników, lub utrzymywania lub zarządzania inwestycjami w instrumenty finansowe, w celu inwestowania własnego kapitału założycielskiego, zapewniając, co najmniej, aby każda transakcja, w której spółka bierze udział, mogła być zrekonstruowana, dostarczając informacji o jej pochodzeniu, biorących w niej udział stronach, jej charakterze oraz czasie i miejscu jej zawarcia, i aby aktywa spółki były inwestowane zgodnie z dokumentami założycielskimi i obowiązującymi przepisami prawnymi.

SEKCJA 3

Obowiązki dotyczące depozytariusza

Artykuł 32

1.   Aktywa spółki inwestycyjnej są powierzone do przechowania depozytariuszowi.

2.   Odpowiedzialność depozytariusza, o której mowa w art. 34, nie jest naruszona poprzez fakt, że depozytariusz powierzył osobie trzeciej wszystkie lub niektóre z aktywów będących u niego na przechowaniu.

3.   Depozytariusz zapewnia:

4.   Macierzyste państwa członkowskie spółek inwestycyjnych mogą podjąć decyzję, że spółki inwestycyjne mające swe siedziby na ich terytorium, wprowadzające do obrotu swoje jednostki wyłącznie za pośrednictwem jednej lub więcej giełd papierów wartościowych, na których ich jednostki są dopuszczone do oficjalnych notowań giełdowych, nie muszą posiadać depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Przepisów art. 76, 84 i 85 nie stosuje się do tych spółek inwestycyjnych. Jednakże zasady wyceny aktywów tych spółek inwestycyjnych są zawarte w mających zastosowanie przepisach prawa krajowego lub w dokumentach założycielskich tych spółek.

5.   Macierzyste państwo członkowskie spółki inwestycyjnej może podjąć decyzję, że spółki inwestycyjne mające swe siedziby na ich terytorium, wprowadzające do obrotu co najmniej 80 % swoich jednostek za pośrednictwem jednej lub kilku giełd papierów wartościowych wskazanych w ich dokumentach założycielskich, nie muszą posiadać depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że ich jednostki są dopuszczone do oficjalnych notowań giełdowych na giełdach papierów wartościowych tych państw członkowskich, na których terytorium te jednostki wprowadzane są do obrotu, oraz pod warunkiem że wszystkie transakcje, jakie dana spółka inwestycyjna realizuje poza giełdą papierów wartościowych, będą realizowane wyłącznie po cenach giełdowych.

Dokumenty założycielskie spółki inwestycyjnej wskazują giełdę papierów wartościowych w kraju, w którym jednostki danej spółki wprowadzane są do obrotu, których ceny określać będą ceny, po których spółka będzie realizować wszystkie transakcje pozagiełdowe w tym kraju.

Państwo członkowskie korzysta z odstępstwa przewidzianego w akapicie pierwszym tylko wtedy, jeżeli uzna, że interesy posiadaczy jednostek są chronione tak samo jak interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa w UCITS, posiadających depozytariuszy w rozumieniu niniejszej dyrektywy.

Spółki inwestycyjne, o których mowa w niniejszym ustępie oraz w ust. 4, w szczególności:

Przynajmniej dwa razy w miesiącu niezależny biegły rewident ustala, czy obliczanie wartości jednostek jest wykonywane zgodnie z przepisami prawa i dokumentami założycielskimi spółki inwestycyjnej.

Przy tej okazji biegły rewident zapewnia, aby aktywa spółki inwestycyjnej były inwestowane zgodnie z zasadami określonymi w przepisach prawa i w dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej.

6.   Państwa członkowskie informują Komisję o tym, które spółki inwestycyjne korzystają z odstępstw przewidzianych w ust. 4 i 5.

Artykuł 33

1.   Depozytariusz ma statutową siedzibę albo prowadzi przedsiębiorstwo w tym samym państwie członkowskim, w którym znajduje się siedziba spółki inwestycyjnej.

2.   Depozytariusz jest instytucją podlegającą ostrożnościowym przepisom i stałemu nadzorowi.

3.   Państwa członkowskie ustalają, które kategorie instytucji określonych w ust. 2 są odpowiednie do pełnienia funkcji depozytariuszy.

4.   Depozytariusz umożliwia właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS otrzymanie na wniosek wszelkich informacji, jakie otrzymał depozytariusz w ramach wykonywania swoich obowiązków i które są niezbędne dla właściwych organów do kontroli przestrzegania przez UCITS niniejszej dyrektywy.

5.   Jeżeli macierzyste państwo członkowskie spółki zarządzającej nie jest macierzystym państwem członkowskim UCITS, depozytariusz podpisuje ze spółką zarządzającą umowę na piśmie, regulującą przepływ informacji uznawanych za niezbędne do umożliwienia mu przestrzegania obowiązków określonych w art. 32 i innych przepisach prawnych, wykonawczych lub administracyjnych, i które są przydatne dla depozytariuszy w macierzystym państwie członkowskim UCITS.

6.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze odnośnie do środków, jakie powinien podjąć depozytariusz, aby wywiązać się z obowiązków wobec UCITS, którym zarządza spółka zarządzająca prowadząca przedsiębiorstwo w innym państwie członkowskim, łącznie z danymi, które należy włączyć do umowy standardowej zawieranej przez depozytariusza i spółkę zarządzającą, zgodnie z ust. 5.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 34

Depozytariusz odpowiada, zgodnie z prawem krajowym macierzystego państwa członkowskiego spółki inwestycyjnej, przed spółką inwestycyjną i posiadaczami jednostek uczestnictwa, za wszelkie straty poniesione przez nich w wyniku nieuzasadnionego niewykonania przez siebie obowiązków lub ich niewłaściwego wykonania.

Artykuł 35

1.   Żadna spółka nie może prowadzić działalności jednocześnie jako spółka inwestycyjna i depozytariusz.

2.   W kontekście pełnionej przez siebie roli, depozytariusz działa wyłącznie w interesie posiadaczy jednostek uczestnictwa.

Artykuł 36

Przepisy prawa lub dokumenty założycielskie spółki inwestycyjnej określają warunki zmiany depozytariusza oraz zasady zapewnienia ochrony interesów posiadaczy jednostek uczestnictwa w razie takiej zmiany.

ROZDZIAŁ VI

ŁĄCZENIE UCITS

SEKCJA 1

Zasady łączenia ucits, zezwolenie na łączenie i zatwierdzenie łączenia

Artykuł 37

Do celów niniejszego rozdziału pojęcie UCITS obejmuje jego subfundusze.

Artykuł 38

1.   Na warunkach określonych w niniejszym rozdziale oraz bez względu na sposób ustanowienia UCITS określony w art. 1 ust. 3, państwa członkowskie zezwalają na łączenie transgraniczne i krajowe, określone w art. 2 ust. 1 lit. q) i r), zgodnie z jedną lub wieloma metodami łączenia, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. p).

2.   Metody łączenia stosowane przy łączeniu transgranicznym, zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. q), muszą być przewidziane przepisami prawa macierzystego państwa członkowskiego łączonych UCITS.

Metody łączenia stosowane przy łączeniu krajowym, jak zdefiniowane w art. 2 ust. 1 lit. r), należy przewidzieć przepisami prawa tego państwa członkowskiego, w którym UCITS posiada swoją siedzibę.

Artykuł 39

1.   Łączenie jest uwarunkowane uzyskaniem uprzedniego zezwolenia od właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego.

2.   UCITS przejmowany udostępnia właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego następujące informacje:

Informacje te są przekazywane w taki sposób, aby zarówno właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego, jak i przejmującego mogły czytać je w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych tego lub tych państw członkowskich, lub też w języku zatwierdzonym przez te zainteresowane właściwe organy.

3.   Kiedy dokumenty zostaną skompletowane, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego bezzwłocznie przekazują kopie informacji, o których mowa w ust. 2, właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego. Odpowiednio właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego i przejmującego rozważają potencjalne skutki proponowanego łączenia dla posiadaczy zarówno jednostek uczestnictwa przejmowanego, jak i przejmującego UCITS, aby ocenić, czy posiadaczom jednostek uczestnictwa dostarczane są odpowiednie informacje.

Jeśli uznają to za konieczne, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego mogą zażądać na piśmie, by informacje przekazywane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego zostały doprecyzowane.

Jeśli uznają to za konieczne, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego mogą zażądać na piśmie, najpóźniej w terminie 15 dni roboczych od otrzymania kopii informacji, o których mowa w ust. 2, by przejmujący UCITS zmienił informacje, mające być przekazane posiadaczom jego jednostek.

W takim przypadku właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego kierują wyraz braku akceptacji do właściwych władz macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego. Informują one właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego, w terminie 20 dni roboczych od momentu powiadomienia, czy zaakceptowały po zmianach informację, jaką proponuje się przekazać posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego.

4.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego udzielają zezwolenia na proponowane łączenie, jeśli spełnione zostały następujące warunki:

5.   Jeżeli właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego uznają, że dokumenty nie są kompletne, żądają dodatkowych informacji najpóźniej w terminie 10 dni roboczych po otrzymaniu informacji, o których mowa w ust. 2.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego informują UCITS przejmowane o tym, czy wydały czy nie zezwolenie na łączenie, w terminie 20 dni roboczych od przedłożenia kompletnego wniosku, zgodnie z ust. 2.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego informują również o swojej decyzji właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego.

6.   Państwa członkowskie zezwalają UCITS przejmującemu, zgodnie z art. 57 ust. 1 akapit drugi, na odstępstwo od art. 52–55.

Artykuł 40

1.   Państwa członkowskie wymagają, by UCITS przejmowane i przejmujące przygotowały wspólny projekt warunków łączenia.

Wspólny projekt warunków łączenia określa następujące dane:

Właściwe organy nie żądają zawarcia dodatkowych informacji we wspólnym projekcie warunków łączenia.

2.   UCITS przejmowane oraz UCITS przejmujące mogą zadecydować o włączeniu do wspólnego projektu warunków łączenia innych elementów.

SEKCJA 2

Kontrola sprawowana przez osoby trzecie, informacje udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa oraz inne prawa posiadaczy jednostek uczestnictwa

Artykuł 41

Państwa członkowskie wymagają, by depozytariusze UCITS przejmowanego i przejmującego sprawdzali zgodność danych, o których mowa w art. 40 ust. 1 lit) a), f) i g), z wymogami niniejszej dyrektywy oraz regulaminem funduszu lub dokumentami założycielskimi poszczególnych UCITS.

Artykuł 42

1.   Prawo macierzystych państw członkowskich UCITS przejmowanych powierza depozytariuszowi albo niezależnemu biegłemu rewidentowi, uznanemu zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych (13), zatwierdzanie następujących kategorii:

2.   Do celów ust. 1 za niezależnych biegłych rewidentów uznaje się biegłych rewidentów przeprowadzających ustawowe badania sprawozdań finansowych UCITS przejmowanego i biegłych rewidentów przeprowadzających ustawowe badania sprawozdań finansowych UCITS przejmującego.

3.   Kopia sprawozdania niezależnego biegłego rewidenta, lub w stosownym przypadku sprawozdania depozytariusza, jest bezpłatnie udostępniana na żądanie zarówno posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, jak i UCITS przejmującego oraz ich odpowiednim właściwym organom.

Artykuł 43

1.   Państwa członkowskie wymagają, by UCITS przejmowane i przejmujące udostępniały odpowiednie i dokładne informacje na temat proponowanego łączenia odpowiednio posiadaczom swoich jednostek uczestnictwa, tak by umożliwić im świadomą ocenę skutków proponowanego łączenia dla ich inwestycji.

2.   Informacje te są udostępniane posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego i przejmującego wyłącznie po uprzednim zezwoleniu na proponowane łączenie, wydanym przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmowanego zgodnie z art. 39.

Są one przekazywane w terminie co najmniej 30 dni przed ostatecznym terminem wnioskowania o odkup lub umorzenie lub, w stosownych przypadkach, zamiany bez dodatkowych kosztów na mocy art. 45 ust. 1.

3.   Informacje, które powinny zostać udostępnione posiadaczom jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego i przejmującego, zawierają odpowiednie i dokładne informacje na temat proponowanego łączenia, umożliwiające im podjęcie świadomej decyzji w sprawie możliwych skutków łączenia dla ich inwestycji oraz skorzystanie z praw przysługujących im na mocy art. 44 i 45.

Przekazywane są informacje na temat:

4.   Jeżeli UCITS przejmowane lub przejmujące zostało powiadomione zgodnie z art. 93, informacje, o których mowa w ust. 3, udostępniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego goszczącego dane UCITS, lub też w języku zatwierdzonym przez jego właściwe organy. Odpowiedzialność za to tłumaczenie ponosi UCITS, od którego wymaga się udostępnienia informacji. Tłumaczenie to odzwierciedla wiernie zawartość oryginału.

5.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające szczegółową zawartość, format i sposób udostępnienia informacji, o których mowa w ust. 1 i 3.

Środki te, mające na celu zmianę elementów niniejszej dyrektywy innych niż istotne poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 44

Jeśli krajowe przepisy prawne państw członkowskich wymagają zatwierdzenia łączenia UCITS przez posiadaczy jednostek uczestnictwa, państwa członkowskie zapewniają, by zatwierdzenie to nie wymagało uzyskania więcej niż 75 % głosów oddanych przez obecnych lub reprezentowanych na walnym zgromadzeniu posiadaczy jednostek uczestnictwa.

Przepisy akapitu pierwszego nie stanowią uszczerbku dla jakichkolwiek przepisów dotyczących wymaganego kworum przewidzianych w krajowych przepisach prawnych. Państwa członkowskie nie stosują bardziej rygorystycznych wymogów dotyczących kworum w odniesieniu do łączeń transgranicznych niż w odniesieniu do łączeń krajowych, ani też nie nakładają bardziej rygorystycznych wymogów dotyczących kworum w stosunku do łączeń UCITS niż w przypadku łączeń przedsiębiorstw.

Artykuł 45

1.   Przepisy prawa państw członkowskich zapewniają posiadaczom zarówno jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego, jak i przejmującego prawo do żądania, bez żadnych dodatkowych opłat, poza tymi, które fundusz zazwyczaj pobiera na pokrycie kosztów dezinwestycji, odkupu lub umorzenia ich jednostek uczestnictwa, lub, gdy jest to możliwe, ich zamiany na jednostki uczestnictwa w innym UCITS o podobnej polityce inwestycyjnej i zarządzanym przez tę samą spółkę zarządzającą lub jakąkolwiek inną spółkę powiązaną ze spółką zarządzającą poprzez wspólne zarządzanie lub kontrolę, lub poprzez znaczny bezpośredni lub pośredni pakiet akcji. Prawo to staje się skuteczne z chwilą poinformowania posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmowanego i UCITS przejmującego o proponowanym łączeniu zgodnie z art. 43. Wygasa ono pięć dni roboczych przed datą wyliczenia stosunku wymiany, o której mowa w art. 47 ust. 1.

2.   Bez uszczerbku dla przepisów ust. 1, w przypadku łączenia UCITS, w drodze odstępstwa od art. 84 ust. 1, państwa członkowskie mogą zezwolić właściwym organom na żądanie lub dopuszczenie czasowego zawieszenia subskrypcji, odkupu lub umorzenia jednostek uczestnictwa, pod warunkiem że zawieszenie to jest uzasadnione ochroną posiadaczy jednostek uczestnictwa.

SEKCJA 3

Koszty łączenia i jego dokonanie

Artykuł 46

Z wyjątkiem przypadku, gdy UCITS nie wyznaczyło spółki zarządzającej, państwa członkowskie zapewniają, aby ani UCITS przejmowane, ani UCITS przejmujące, ani żaden z posiadaczy ich jednostek uczestnictwa nie zostali obciążeni żadnymi kosztami prawnymi, doradczymi lub administracyjnymi związanymi z przygotowaniem i przeprowadzeniem łączenia.

Artykuł 47

1.   W przypadku łączeń krajowych prawo państw członkowskich określa datę, z którą połączenie staje się skuteczne, datę wyliczenia stosunku wymiany jednostek UCITS przejmowanego na jednostki UCITS przejmującego i, w danym przypadku, określenia odpowiedniej wartości netto aktywów do wypłaty gotówki.

W przypadku łączeń transgranicznych przepisy prawa macierzystych państw członkowskich UCITS przejmujących określają te daty. Państwa członkowskie czuwają nad tym, by, w stosownych przypadkach, daty te były wyznaczane po zatwierdzeniu łączenia UCITS przez posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS przejmującego lub UCITS przejmowanego.

2.   Dokonanie łączenia zostaje podane do wiadomości publicznej za pomocą wszelkich właściwych środków przewidzianych prawem macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego oraz do wiadomości właściwych organów macierzystego państwa członkowskiego UCITS przejmującego i przejmowanego.

3.   Łączenie, które dokonało się zgodnie z ust. 1, nie zostaje uznane za nieważne.

Artykuł 48

1.   Połączenie dokonane zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. p) ppkt (ii) ma następujące skutki:

2.   Połączenie dokonane zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. p) ppkt (ii) ma następujące skutki:

3.   Połączenie dokonane zgodnie z art. 2 ust. 1 lit. p) ppkt (iii) ma następujące skutki:

4.   Państwa członkowskie przewidują ustanowienie procedury, za pomocą której spółka zarządzająca UCITS przejmującego potwierdza depozytariuszowi UCITS przejmującego, że przeniesienie aktywów i, w odpowiednim przypadku, pasywów zostało zakończone. Jeżeli UCITS przejmujące nie wyznaczyło spółki zarządzającej, kieruje ono to potwierdzenie do depozytariusza UCITS przejmującego.

ROZDZIAŁ VII

OBOWIĄZKI DOTYCZĄCE POLITYKI INWESTYCYJNEJ UCITS

Artykuł 49

W przypadku gdy UCITS składa się z więcej niż jednego subfunduszu, do celów przepisów zawartych w niniejszym rozdziale każdy subfundusz uznaje się za oddzielne UCITS.

Artykuł 50

1.   Przedmiotem inwestycji UCITS jest wyłącznie jedna lub więcej spośród następujących kategorii:

2.   UCITS:

UCITS mogą posiadać pomocnicze aktywa płynne.

3.   Spółka inwestycyjna może nabywać majątek ruchomy lub nieruchomy, mający istotne znaczenie dla bezpośredniego prowadzenia jej działalności.

Artykuł 51

1.   Spółka zarządzająca lub spółka inwestycyjna stosuje proces zarządzania ryzykiem, który umożliwia jej monitorowanie i pomiar w dowolnym momencie ryzyka pozycji i ich udziału w ogólnym profilu ryzyka portfela.

Spółka stosuje proces dokładnej i niezależnej oceny wartości pozagiełdowych instrumentów pochodnych.

Spółka regularnie powiadamia właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego w odniesieniu do typów instrumentów pochodnych, ryzyk związanych z bazą instrumentu pochodnego, limitach ilościowych i metodach, które zostały wybrane w celu szacowania ryzyka związanego z transakcjami instrumentami pochodnymi w odniesieniu do każdego zarządzanego UCITS.

2.   Państwa członkowskie mogą zezwolić UCITS na posługiwanie się metodami i instrumentami związanymi ze zbywalnymi papierami wartościowymi i instrumentami rynku pieniężnego, zgodnie z warunkami i w granicach ustanowionych przez te państwa członkowskie, pod warunkiem że te metody i instrumenty wykorzystywane są w celu sprawnego zarządzania portfelem.

Jeżeli te czynności dotyczą stosowania instrumentów pochodnych, takie warunki i granice odpowiadają przepisom ustanowionym w niniejszej dyrektywie.

W żadnych okolicznościach takie czynności nie powodują odchodzenia UCITS od jej celów inwestycyjnych ustanowionych w regulaminie funduszu, dokumentach założycielskich lub prospekcie emisyjnym UCITS.

3.   UCITS zapewnia, aby jego ogólne narażenie na ryzyko odnoszące się do instrumentów pochodnych nie przekraczało całkowitej wartości netto jego portfela.

Narażenie na ryzyko oblicza się uwzględniając bieżącą wartość aktywów stanowiących bazę instrumentów pochodnych, ryzyko kontrahenta, przyszłe wahania rynku oraz dostępny czas na likwidację pozycji. Te przepisy stosuje się także do akapitu trzeciego i czwartego.

UCITS może inwestować, jako część swojej polityki inwestycyjnej oraz w ramach limitów ustanowionych w art. 52 ust. 5, w finansowe instrumenty pochodne, pod warunkiem że narażenie na ryzyko dotyczące aktywów stanowiących bazę instrumentów pochodnych łącznie nie przekracza limitów inwestycyjnych ustanowionych w art. 52. Państwa członkowskie mogą przewidzieć, w przypadku gdy UCITS inwestuje w oparte na indeksie finansowe instrumenty pochodne, aby te inwestycje nie musiały być połączone dla celów limitów określonych w art. 52.

W przypadku gdy zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego obejmują instrument pochodny, ten instrument pochodny jest uwzględniony przy spełnianiu wymogów niniejszego artykułu.

4.   Bez uszczerbku dla art. 116, Komisja przyjmuje do dnia 1 lipca 2010 r. środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 52

1.   UCITS inwestuje nie więcej niż:

Narażenie na ryzyko kontrahenta UCITS w transakcjach pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi nie przekracza ani:

2.   Państwa członkowskie mogą podwyższyć 5 % limit ustanowiony w ust. 1 akapit pierwszy do maksymalnie 10 %. W takim wypadku całkowita wartość posiadanych przez UCITS zbywalnych papierów wartościowych oraz instrumentów rynku pieniężnego emitentów, z których u każdego inwestuje więcej niż 5 % swoich aktywów, nie przekracza 40 % wartości aktywów UCITS. Tego ograniczenia nie stosuje się do lokat lub transakcji pozagiełdowymi instrumentami pochodnymi dokonywanych z instytucjami finansowymi podlegającymi nadzorowi ostrożnościowemu.

Niezależnie od indywidualnych limitów ustanowionych w ust. 1, UCITS nie łączy poniższych inwestycji, jeśli spowoduje to, iż ponad 20 % jego aktywów zostanie zainwestowanych w jednym podmiocie:

3.   Państwa członkowskie mogą podwyższyć limit 5 % ustanowiony w ust. 1 akapit pierwszy do maksymalnie 35 %, jeśli zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego są emitowane lub gwarantowane przez państwo członkowskie, przez jego organy lokalne, przez państwo trzecie lub przez międzynarodową instytucję publiczną, do której należy jedno lub więcej państw członkowskich.

4.   Państwa członkowskie mogą podwyższyć limit 5 % ustanowiony w ust. 1 akapit pierwszy do maksymalnie 25 %, w przypadku gdy obligacje zostały wyemitowane przez instytucję kredytową, która posiada statutową siedzibę w państwie członkowskim i podlega na mocy prawa szczególnemu nadzorowi publicznemu służącemu ochronie posiadaczy obligacji. W szczególności kwoty pochodzące z emisji tych obligacji są inwestowane zgodnie z prawem w aktywa, które podczas całego okresu ważności obligacji są w stanie pokryć roszczenia związane z obligacjami oraz które w przypadku niewypłacalności emitenta zostałyby wykorzystane na zasadzie pierwszeństwa w celu zwrotu kapitału i płatności narosłych odsetek.

Jeśli UCITS inwestuje więcej niż 5 % swoich aktywów w obligacje, o których mowa w akapicie pierwszym i wyemitowane przez jednego emitenta, całkowita wartość tych inwestycji nie przekracza 80 % wartości aktywów UCITS.

Państwa członkowskie przesyłają Komisji wykaz kategorii obligacji, o których mowa w akapicie pierwszym, wraz z kategoriami upoważnionych do emitowania obligacji emitentów, zgodnie z przepisami i uzgodnieniami w zakresie nadzoru wymienionymi w tym akapicie, odpowiadających kryteriom określonym w niniejszym artykule. Zawiadomienie określające status oferowanych gwarancji jest załączone do tych wykazów. Komisja niezwłocznie przesyła tę informację innym państwom członkowskim wraz z wszelkimi uwagami, które uznaje za właściwe, oraz podaje informacje do publicznej wiadomości. Takie informacje mogą być przedmiotem wymiany poglądów w ramach Europejskiego Komitetu Papierów Wartościowych, o którym mowa w art. 112 ust. 1.

5.   Zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego określone w ust. 3 i 4 nie są uwzględniane w celu stosowania limitu 40 %, o którym mowa w ust. 2.

Limity przewidziane w ust. 1–4 nie są łączone, a zatem inwestycje w zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego wyemitowane przez ten sam podmiot lub w lokaty lub instrumenty pochodne ustanowione w tym podmiocie, przeprowadzone zgodnie z ust. 1–4, nie przekraczają ogółem 35 % aktywów UCITS.

Spółki, które są ujęte w tej samej grupie do celów skonsolidowanych sprawozdań finansowych, określonych zgodnie z dyrektywą 83/349/EWG albo zgodnie z uznanymi międzynarodowymi regułami rachunkowości, uznaje się za jeden podmiot do celów obliczania limitów zawartych w niniejszym artykule.

Państwa członkowskie mogą zezwolić na kumulatywne inwestycje w zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego w ramach tej samej grupy do limitu w wysokości 20 %.

Artykuł 53

1.   Bez uszczerbku dla limitów ustanowionych w art. 56, państwa członkowskie mogą podwyższyć limity ustanowione w art. 52 do maksymalnie 20 % w odniesieniu do inwestycji w akcje lub papiery dłużne wyemitowane przez ten sam podmiot, jeżeli – zgodnie z regulaminem funduszu lub dokumentami założycielskimi – celem polityki inwestycyjnej UCITS jest odzwierciedleniem układu indeksu giełdowego lub papierów dłużnych, który jest uznawany przez właściwe organy, zgodnie z następującymi zasadami:

2.   Państwa członkowskie mogą podwyższać limit ustanowiony w ust. 1 do maksymalnie 35 %, w przypadku gdy jest to uzasadnione wyjątkowymi warunkami rynkowymi, w szczególności na rynkach regulowanych, na których niektóre zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego mają pozycję wysoce dominującą. Inwestycja do tego limitu jest dozwolona wyłącznie dla jednego emitenta.

Artykuł 54

1.   W drodze odstępstwa od art. 52 państwa członkowskie mogą zezwolić UCITS na inwestowanie zgodnie z zasadą dywersyfikacji ryzyka do 100 % swoich aktywów w różne zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego emitowane lub gwarantowane przez państwo członkowskie, przez jeden lub więcej z jego organów lokalnych, przez państwo trzecie lub przez międzynarodową instytucję publiczną, której członkiem jest jedno lub więcej państw członkowskich.

Właściwe organy UCITS państwa członkowskiego goszczącego UCITS udzielą takiego odstępstwa tylko wtedy, jeżeli uznają, że interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS mają zapewnioną taką samą ochronę jak interesy posiadaczy jednostek uczestnictwa UCITS spełniających wymogi limitów ustanowionych w art. 52.

Takie UCITS posiada papiery wartościowe przynajmniej sześciu różnych emisji, przy czym papiery wartościowe z pojedynczej emisji nie przekraczają 30 % całości aktywów tego UCITS.

2.   UCITS, o których mowa w ust. 1, wyraźnie wskazują w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej państwa członkowskiego, organy lokalne lub międzynarodowe instytucje publiczne, emitujące lub gwarantujące papiery wartościowe, w które zamierzają zainwestować więcej niż 35 % swoich aktywów.

Regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie wymagają przy tym zatwierdzenia przez właściwe organy.

3.   Każde UCITS określone w ust. 1 umieszcza w swoim prospekcie oraz informacjach reklamowych wyraźne oświadczenie w sprawie powyższego zezwolenia, ze wskazaniem państw członkowskich, organów lokalnych lub międzynarodowych instytucji publicznych, w których papiery wartościowe zamierza zainwestować lub już zainwestowało ponad 35 % swoich aktywów.

Artykuł 55

1.   UCITS może nabyć jednostki UCITS lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania określonych w art. 50 ust. 1 lit. e), pod warunkiem że nie więcej niż 10 % jego aktywów jest zainwestowanych w jednostki jednego UCITS lub innego przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania. Państwa członkowskie mogą podwyższyć ten limit do maksymalnie 20 %.

2.   Inwestycje dokonane w jednostki przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania inne niż UCITS nie mogą przekraczać, łącznie, 30 % aktywów UCITS.

Państwa członkowskie mogą, w przypadku gdy UCITS nabyło jednostki innego UCITS lub przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, stanowić, że aktywa danego UCITS lub innych przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania nie muszą być łączone do celów limitów ustanowionych w art. 52.

3.   W przypadku gdy UCITS inwestuje w jednostki innego UCITS lub przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania, które są zarządzane, bezpośrednio lub w formie przekazania uprawnień, przez tę samą spółkę zarządzającą lub przez inną spółkę, z którą spółka zarządzająca jest powiązana poprzez wspólne zarządzanie lub kontrolę, lub poprzez znaczny bezpośredni lub pośredni pakiet akcji, wówczas ta spółka zarządzająca lub inna spółka nie pobiera opłat za subskrypcję lub umorzenie z tytułu inwestycji UCITS w jednostki tego innego UCITS lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania.

UCITS, który inwestuje znaczną część swoich aktywów w inny UCITS lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, ujawnia w swoim prospekcie emisyjnym maksymalny poziom opłat administracyjnych, które mogą być poniesione zarówno przez UCITS, jak i inne UCITS lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w które zamierza ono zainwestować. UCITS wskazuje w swoim rocznym sprawozdaniu maksymalną część opłat administracyjnych poniesionych zarówno przez UCITS, jak i inne UCITS lub przedsiębiorstwa zbiorowego inwestowania, w które inwestuje.

Artykuł 56

1.   Spółka inwestycyjna lub spółka zarządzająca działająca w związku ze wszystkimi funduszami wspólnymi, którymi zarządza i które podlegają zakresowi niniejszej dyrektywy, nie nabywa żadnych akcji uprawniających do głosowania, które umożliwiłyby jej wywieranie istotnego wpływu na emitenta.

Do czasu wprowadzenia dalszych przepisów koordynujących państwa członkowskie biorą pod uwagę istniejące przepisy w prawie innych państw członkowskich określające zasadę, o której mowa w akapicie pierwszym.

2.   UCITS może nabyć nie więcej niż:

Limity ustanowione w lit. b), c) i d) można pominąć przy nabywaniu, jeżeli niemożliwe jest w tym momencie obliczenie sumy brutto papierów dłużnych lub instrumentów rynku pieniężnego lub sumy netto emitowanych papierów wartościowych.

3.   Państwo członkowskie może zrezygnować ze stosowania przepisów ust. 1 i 2 w odniesieniu do:

Odstępstwo, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. d) niniejszego ustępu, ma jednak zastosowanie tylko wtedy, jeżeli w swojej polityce inwestycyjnej spółka z państwa trzeciego przestrzega limitów ustanowionych w art. 52 i 55 oraz w ust. 1 i 2 niniejszego artykułu. W przypadku przekroczenia limitów określonych w art. 52 i 55 stosuje się odpowiednio art. 57.

Artykuł 57

1.   Nie wymaga się przestrzegania przez UCITS limitów ustanowionych w niniejszym rozdziale, wykonując prawa subskrypcji związane ze zbywalnymi papierami wartościowymi lub instrumentami rynku pieniężnego, stanowiącymi część jego aktywów.

Przestrzegając zasady dywersyfikacji ryzyka, państwa członkowskie mogą pozwolić UCITS, które dopiero niedawno uzyskały zezwolenie na prowadzenie działalności, na odstępstwo od przepisów art. 52–55 przez okres sześciu miesięcy od daty uzyskania zezwolenia.

2.   Jeżeli limity określone w ust. 1 zostaną przekroczone z powodów niezależnych od danego UCITS lub w wyniku wykonania praw subskrybcji, wówczas UCITS przyjmuje jako priorytetowy cel w swoich transakcjach sprzedaży poprawę tej sytuacji, uwzględniając interesy posiadaczy swoich jednostek.

ROZDZIAŁ VIII

MODELE FUNDUSZY PODSTAWOWYCH I POWIĄZANYCH

SEKCJA 1

Zakres i zatwierdzenie

Artykuł 58

1.   UCITS powiązane jest to UCITS lub jego subfundusz, któremu udzielono zgody na zainwestowanie, w drodze odstępstwa od art. 1 ust. 2 lit. a), art. 50, 52 i 55 oraz art. 56 ust. 2 lit. c), co najmniej 85 % swoich aktywów w jednostki uczestnictwa innego UCITS lub w jego subfundusz („UCITS podstawowego”).

2.   UCITS powiązane może lokować do 15 % swoich aktywów w jednej lub kilku z następujących pozycji:

Dla celów zgodności z art. 51 ust. 3 UCITS powiązane wylicza ogólne ryzyko związane z finansowymi instrumentami pochodnymi poprzez połączenie własnego ryzyka bezpośredniego zgodnie z lit. b) akapite pierwszy albo:

3.   UCITS podstawowe jest to UCITS lub jego subfundusz, które:

4.   W odniesieniu do UCITS podstawowego stosuje się poniższe odstępstwa:

Artykuł 59

1.   Państwa członkowskie zapewniają, by inwestycje UCITS powiązanego w dane UCITS podstawowe, które przekracza limit inwestycji w jednostki innego UCITS określony w art. 55 ust. 1, podlegały uprzedniemu zatwierdzeniu przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego.

2.   UCITS powiązane jest informowane w terminie 15 dni roboczych po przedłożeniu kompletu dokumentów, czy właściwe organy zatwierdziły inwestycje tego UCITS powiązanego w UCITS podstawowe.

3.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego zatwierdzają inwestycje, jeżeli UCITS powiązane, jego depozytariusz i jego biegły rewident, a także UCITS podstawowe spełniają wszystkie wymogi określone w niniejszym rozdziale. W takich celach UCITS powiązane przedkłada właściwym organom swojego macierzystego państwa członkowskiego następujące dokumenty:

Jeżeli UCITS powiązane posiada siedzibę w innym państwie członkowskim niż państwo członkowskie macierzyste UCITS podstawowego, UCITS powiązane dostarcza również zaświadczenie wydane przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS podstawowego, że UCITS podstawowe jest UCITS, lub jego subfunduszem, które spełnia warunki określone w art. 58 ust. 3 lit. b) i c). UCITS powiązane przedkłada dokumenty w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego lub w języku zatwierdzonym przez jego właściwe organy.

SEKCJA 2

Wspólne przepisy dotyczące ucits powiązanego i podstawowego

Artykuł 60

1.   Państwa członkowskie wymagają, by UCITS podstawowe dostarczyło UCITS powiązanemu wszelkie dokumenty i informacje, które to drugie uzna za konieczne w celu spełnienia wymagań określonych w niniejszej dyrektywie. W tym celu UCITS powiązane zawiera umowę z UCITS podstawowym.

UCITS powiązane inwestuje, przekraczając limit określony w art. 55 ust. 1 w jednostki uczestnictwa UCITS podstawowego dopiero po wejściu w życie umowy, o której mowa w akapicie pierwszym. Umowa ta jest dostępna, na wniosek i nieodpłatnie, dla wszystkich posiadaczy jednostek.

Jeżeli zarówno UCITS podstawowe, jak i UCITS powiązane zarządzane są przez ten sam organ zarządzający, umowa może zostać zastąpiona wewnętrznymi zasadami prowadzenia działalności zapewniającymi zgodność z wymogami określonymi w niniejszym ustępie.

2.   UCITS podstawowe i powiązane podejmują odpowiednie środki w celu koordynowania terminu swych kalkulacji i publikacji wartości aktywów netto celem uniemożliwienia wykorzystania market timingu w swych jednostkach w celach arbitrażowych.

3.   Bez uszczerbku dla art. 84, jeżeli UCITS podstawowe czasowo zawiesza odkup, umarzanie lub subskrypcję swoich jednostek uczestnictwa albo z własnej inicjatywy, albo też na wniosek właściwych organów, każde z jego UCITS powiązanych jest uprawnione do zawieszenia odkupu, umarzania lub subskrypcji swoich jednostek uczestnictwa bez względu na warunki określone w art. 84 ust. 2 w tym samym okresie co UCITS podstawowe.

4.   Jeżeli UCITS podstawowe ulega likwidacji, UCITS powiązane również ulega likwidacji, chyba że właściwe organy jego macierzystego państwa członkowskiego zatwierdzą:

Bez uszczerbku dla szczegółowych krajowych przepisów dotyczących likwidacji obowiązkowej, likwidacja UCITS podstawowego następuje nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od chwili, kiedy poinformowało wszystkich posiadaczy swoich jednostek i właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanych o podjęciu wiążącej decyzji o likwidacji.

5.   Jeżeli UCITS podstawowe łączy się z innym UCITS lub zostaje podzielone na dwa lub więcej UCITS, UCITS powiązane ulega likwidacji, chyba że właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego zatwierdzą, że UCITS powiązane:

Połączenie lub podział UCITS podstawowego może wejść w życie wyłącznie pod warunkiem, że UCITS podstawowe udostępniło wszystkim posiadaczom swoich jednostek i właściwym organom swoich UCITS powiązanych informacje, o których mowa w art. 43, lub porównywalne z tymi, o których mowa w art. 43, w terminie 60 dni przed proponowaną datą wejścia w życie.

Jeżeli właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego nie zatwierdziły połączenia lub podziału zgodnie z akapitem pierwszym lit. a), UCITS podstawowe umożliwia UCITS powiązanemu odkupienie lub umorzenie wszystkich jednostek uczestnictwa UCITS podstawowego przed wejściem w życie połączenia lub podziału.

6.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

SEKCJA 3

Depozytariusze i biegli rewidenci

Artykuł 61

1.   Jeżeli UCITS podstawowe i UCITS powiązane mają różnych depozytariuszy, państwa członkowskie wymagają, by depozytariusze ci zawarli umowę dotyczącą wymiany informacji w celu zapewnienia wypełnienia obowiązków przez obydwu depozytariuszy.

UCITS powiązane inwestuje w jednostki uczestnictwa UCITS podstawowego dopiero po wejściu w życie takiej umowy.

Spełniając wymogi określone w niniejszym rozdziale, ani depozytariusz UCITS podstawowego, ani UCITS powiązanego nie może być uznany, iż narusza on jakiekolwiek zasady ograniczające ujawnianie informacji odnoszące się do ochrony, w przypadku gdy zasady te są określone w umowie lub w jakimkolwiek przepisie ustawodawczym, wykonawczym lub administracyjnym; spełnienie tych wymogów nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności takiego depozytariusza lub osoby występującej w jego imieniu.

Państwa członkowskie wymagają, by UCITS powiązane lub, w stosownych przypadkach, spółka zarządzająca UCITS powiązanego jest odpowiedzialne za przekazywanie depozytariuszowi UCITS powiązanego wszelkich informacji dotyczących UCITS podstawowego, niezbędnych do wypełnienia obowiązków depozytariusza UCITS powiązanego.

2.   Depozytariusz UCITS podstawowego niezwłocznie informuje właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS podstawowego, UCITS powiązanego lub, w stosownych przypadkach, spółkę zarządzającą i depozytariusza UCITS powiązanego o wszelkich wykrytych przez niego nieprawidłowościach w odniesieniu do UCITS podstawowego, które uznano za wywierające negatywny wpływ na UCITS powiązane.

3.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotnych niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 62

1.   Jeżeli UCITS podstawowe i powiązane mają różnych biegłych rewidentów, państwa członkowskie wymagają, by wspomniani biegli rewidenci zawarli umowę dotyczącą wymiany informacji w celu zapewnienia wypełnienia obowiązków przez obydwu biegłych rewidentów, łącznie z ustaleniami przyjętymi w celu spełnienia wymogów określonych w ust. 2.

UCITS powiązane inwestuje w jednostki uczestnictwa UCITS podstawowego dopiero po wejściu w życie takiej umowy.

2.   W swoim sprawozdaniu z audytu biegły rewident UCITS powiązanego uwzględnia sprawozdanie z audytu UCITS podstawowego. Jeżeli UCITS powiązane i UCITS podstawowe mają inne lata obrotowe, biegły rewident UCITS podstawowego sporządza sprawozdanie ad hoc w terminie, który obowiązuje UCITS powiązane.

Biegły rewident informuje w szczególności o wszelkich nieprawidłowościach wykrytych w sprawozdaniu z audytu UCITS podstawowego oraz o ich wpływie na UCITS powiązane.

3.   Spełniając wymogi określone w niniejszym rozdziale, ani biegły rewident UCITS podstawowego, ani UCITS powiązanego nie może być uznany, iż narusza on jakiekolwiek zasady ograniczające ujawnianie informacji lub odnoszące się do ochrony, w przypadku gdy zasady te są określone w umowie lub w jakimkolwiek przepisie ustawodawczym, wykonawczym lub administracyjnym; spełnienie tych wymogów nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności takiego depozytariusza lub osoby występującej w jego imieniu.

4.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające treść umowy, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

SEKCJA 4

Informacje reklamowe i informacje obowiązkowo udostępniane przez ucits powiązane

Artykuł 63

1.   Państwa członkowskie wymagają, by w uzupełnieniu informacji przewidzianych w załączniku I tabela A prospekt emisyjny UCITS powiązanego zawierał następujące informacje:

2.   Oprócz informacji przewidzianych w załączniku I tabela B, roczne sprawozdanie UCITS powiązanego zawiera oświadczenie w sprawie łącznych opłat UCITS powiązanego i UCITS podstawowego.

Roczne i półroczne sprawozdania UCITS powiązanego wskazują, jak można uzyskać odpowiednio roczne i półroczne sprawozdania UCITS podstawowego.

3.   Oprócz wymogów określonych w art. 74 i 82, UCITS powiązane wysyła prospekt emisyjny, kluczowe informacje dla inwestorów, o których mowa w art. 78, oraz wszelkie zmiany do nich, a także roczne i półroczne sprawozdania UCITS podstawowego do właściwych organów swojego macierzystego państwa członkowskiego.

4.   UCITS powiązane ujawnia we wszelkich odpowiednich informacjach reklamowych, że stale inwestuje co najmniej 85 % swoich aktywów w jednostki uczestnictwa takiego UCITS podstawowego.

5.   Na wniosek inwestorów UCITS powiązane dostarcza im nieodpłatnie drukowany egzemplarz prospektu emisyjnego oraz półroczne sprawozdania UCITS podstawowego.

SEKCJA 5

Przekształcenie istniejącego ucits w ucits powiązane i zmiana ucits podstawowego

Artykuł 64

1.   Jeżeli UCITS powiązane prowadzi już działalność jako UCITS, w tym jako UCITS powiązane innego UCITS podstawowego, państwa członkowskie wymagają, by udostępniało ono posiadaczom swoich jednostek następujące informacje:

Informacje te są udostępniane przynajmniej 30 dni przed datą, o której mowa w akapicie pierwszym lit. c).

2.   W wypadku gdy w odniesieniu do UCITS powiązanego przeprowadzono procedurę powiadamiania zgodnie z art. 93, informacje, o których mowa w ust. 1, udostępniane są w języku urzędowym lub w jednym z języków urzędowych państwa członkowskiego goszczącego UCITS powiązane, lub też w języku zatwierdzonym przez właściwe organy tego państwa. Za tłumaczenie odpowiedzialne jest UCITS powiązane. Tłumaczenie to odzwierciedla wiernie treść oryginału.

3.   Państwa członkowskie zapewniają, by UCITS powiązane nie inwestowało w jednostki danego UCITS podstawowego, przekraczając limit, mający zastosowanie na mocy art. 55 ust. 1, przed upływem okresu 30 dni, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi.

4.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

SEKCJA 6

Obowiązki i właściwe organy

Artykuł 65

1.   UCITS powiązane monitoruje działalność UCITS podstawowego. Podczas wykonywania tego obowiązku UCITS powiązane mogą opierać się na informacjach i dokumentach otrzymywanych od UCITS podstawowego lub, w stosownych przypadkach, od jego spółki zarządzającej, depozytariusza lub biegłego rewidenta, chyba że istnieją powody, by wątpić w dokładność tych dokumentów i informacji.

2.   Jeżeli w związku z zainwestowaniem w jednostki uczestnictwa UCITS podstawowego UCITS powiązane, jego spółka zarządzająca lub jakakolwiek osoba działająca w imieniu UCITS powiązanego albo jego spółki zarządzającej otrzymuje opłatę dystrybucyjną, prowizję lub inną korzyść pieniężną, opłata ta, prowizja lub korzyść pieniężna jest wpłacana na rzecz w aktywów UCITS powiązanego.

Artykuł 66

1.   UCITS podstawowe niezwłocznie informuje właściwe organy swojego macierzystego państwa członkowskiego o każdym UCITS powiązanym, które zainwestowało w jego jednostki uczestnictwa. Jeżeli UCITS podstawowe i UCITS powiązane mają siedziby w różnych państwach członkowskich, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS podstawowego informują niezwłocznie o takiej inwestycji właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego.

2.   UCITS podstawowe nie pobiera opłat za subskrypcję lub umorzenie w odniesieniu do inwestycji UCITS powiązanego w jednostki uczestnictwa UCITS podstawowego lub ich zbycia.

3.   UCITS podstawowe zapewnia terminowe udostępnienie wszelkich informacji, wymaganych zgodnie z niniejszą dyrektywą, innymi przepisami wspólnotowymi, obowiązującym prawem krajowym, regulaminem funduszu lub dokumentami założycielskimi, UCITS powiązanemu lub, w stosownych przypadkach, jego spółce zarządzającej, a także właściwym organom, depozytariuszowi i biegłemu rewidentowi UCITS powiązanego.

Artykuł 67

1.   Jeżeli UCITS podstawowe i UCITS powiązane mają siedziby w tym samym państwie członkowskim, właściwe organy niezwłocznie informują UCITS powiązane o wszelkich decyzjach, środkach, stwierdzeniu niespełniania warunków niniejszego rozdziału lub jakichkolwiek informacjach przekazanych zgodnie z art. 106 ust. 1 w odniesieniu do UCITS podstawowego lub, w stosownych przypadkach, jego spółki zarządzającej, depozytariusza lub biegłego rewidenta.

2.   Jeżeli UCITS podstawowe i UCITS powiązane mają siedziby w różnych państwach członkowskich, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS podstawowego niezwłocznie informują właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego o wszelkich decyzjach, środkach, stwierdzeniu niespełniania warunków niniejszego rozdziału lub jakichkolwiek informacjach przekazanych zgodnie z art. 106 ust. 1 w odniesieniu do UCITS podstawowego lub, w stosownych przypadkach, jego spółki zarządzającej, depozytariusza lub biegłego rewidenta. Właściwy organ macierzystego państwa członkowskiego UCITS powiązanego niezwłocznie przekazuje te informacje UCITS powiązanemu.

ROZDZIAŁ IX

OBOWIĄZKI DOTYCZĄCE INFORMACJI, JAKIE MAJĄ BYĆ UDOSTĘPNIANE INWESTOROM

SEKCJA 1

Publikacja prospektu emisyjnego i sprawozdań okresowych

Artykuł 68

1.   Spółka inwestycyjna oraz – w odniesieniu do każdego z funduszy wspólnych, którymi zarządza – spółka zarządzająca publikują następujące dokumenty:

2.   Sprawozdania roczne i półroczne są publikowane w następujących terminach, licząc od zakończenia okresu, którego dotyczą:

Artykuł 69

1.   Prospekt emisyjny zawiera informacje niezbędne inwestorom w celu wyrobienia sobie poglądu na temat proponowanych im inwestycji i, w szczególności, ryzyka z nimi związanego.

Prospekt zawiera, niezależnie od instrumentów, w które dokonywane są inwestycje, jasne i zrozumiałe wyjaśnienie profilu ryzyka funduszu.

2.   Prospekt emisyjny zawiera przynajmniej informacje przewidziane w załączniku I tabela A, o ile informacje te nie pojawiają się wcześniej w regulaminie funduszu lub dokumentach założycielskich, załączonych do prospektu emisyjnego zgodnie z art. 71 ust. 1.

3.   Sprawozdanie roczne zawiera bilans lub zestawienie aktywów i pasywów, szczegółowe rozliczenie dochodów i zysków na rok obrotowy, sprawozdanie dotyczące działalności w roku obrotowym i inne informacje przewidziane w załączniku I tabela B, jak również wszelkie istotne informacje, które umożliwią inwestorom wyrobienie sobie poglądu w sprawie rozwoju działalności UCITS i jego wyników.

4.   Półroczne sprawozdanie zawiera co najmniej informacje przewidziane w sekcjach I–IV załącznika I tabela B. W przypadku gdy UCITS wypłaciło lub proponuje wypłacenie dywidendy tymczasowej, liczby muszą wskazywać wyniki w danym półroczu, po potrąceniu podatku i wypłaconą lub zaproponowaną dywidendę tymczasową.

Artykuł 70

1.   Prospekt emisyjny wskazuje, w które kategorie aktywów UCITS jest uprawniony do inwestowania. Prospekt podaje, czy transakcje w finansowe instrumenty pochodne są dozwolone; w takim przypadku zawiera wyraźne oświadczenie wskazujące, czy te czynności mogą być prowadzone w celu zabezpieczenia lub w celu osiągnięcia celów inwestycji, oraz możliwy wpływ wykorzystania finansowych instrumentów pochodnych na profil ryzyka.

2.   Jeśli UCITS inwestuje zasadniczo w jakąkolwiek kategorię aktywów określonych w art. 50, inną niż zbywalne papiery wartościowe lub instrumenty rynku pieniężnego, lub gdy UCITS odzwierciedla indeks giełdowy lub papierów dłużnych zgodnie z art. 53, jego prospekt emisyjny oraz, w stosownych przypadkach, informacje reklamowe zawierają wyraźne stwierdzenie zwracające uwagę na politykę inwestycyjną.

3.   Jeśli wartość aktywów netto UCITS może wykazywać wysoką niestabilność ze względu na skład jego portfela lub techniki zarządzania portfelem, które mogą być stosowane, prospekt emisyjny oraz, w stosownych przypadkach, informacje reklamowe zawierają wyraźne stwierdzenie zwracające uwagę na tę cechę.

4.   Na wniosek inwestora spółka zarządzająca udostępnia również dodatkowe informacje dotyczące limitów ilościowych, które mają zastosowanie w zarządzaniu ryzykiem UCITS, wybranych w tym celu metod oraz aktualnego rozwoju ryzyka i dochodów w przypadku głównych kategorii instrumentów inwestycji.

Artykuł 71

1.   Regulamin funduszu lub dokumenty założycielskie spółek inwestycyjnych stanowią integralną część prospektu emisyjnego i są do niego załączane.

2.   Dokumenty określone w ust. 1 nie muszą jednakże być załączone do prospektu emisyjnego, pod warunkiem że inwestor zostanie poinformowany, że na jego żądanie dokumenty te zostaną mu przesłane lub będzie powiadomiony o miejscu, w którym – w każdym państwie członkowskim, w którym jednostki uczestnictwa są wprowadzane do obrotu – będzie miał do nich wgląd.

Artykuł 72

Zasadnicze elementy prospektu emisyjnego są aktualizowane.

Artykuł 73

Informacje księgowe podawane w sprawozdaniu rocznym są sprawdzone przez jedną lub więcej osób uprawnionych na mocy prawa do sprawdzania ksiąg rachunkowych na podstawie dyrektywy 2006/43/WE. Sprawozdanie biegłych rewidentów, włącznie ze wszystkimi uwagami, zostaje przedrukowane w całości w sprawozdaniu rocznym.

Artykuł 74

UCITS przesyłają właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS swoje prospekty emisyjne i dane na temat zmian do nich wprowadzonych, jak również roczne i półroczne sprawozdania. Na wniosek UCITS przekazuje tę dokumentację właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej.

Artykuł 75

1.   Prospekt emisyjny i ostatnie opublikowane roczne i półroczne sprawozdanie są na żądanie bezpłatnie udostępniane inwestorom.

2.   Prospekt emisyjny może być udostępniany na trwałym nośniku informacji lub za pośrednictwem strony internetowej. Na wniosek inwestorom dostarczany jest nieodpłatnie egzemplarz drukowany.

3.   Roczne i półroczne sprawozdania udostępniane są inwestorom w sposób określony w prospekcie emisyjnym i w kluczowych informacjach dla inwestorów, o których mowa w art. 78. Jednakże na wniosek inwestorom dostarczany jest nieodpłatnie drukowany egzemplarz rocznych i półrocznych sprawozdań.

4.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające konkretne warunki, które muszą zostać spełnione w przypadku udostępniania prospektu emisyjnego na trwałym nośniku innym niż papier oraz za pośrednictwem strony internetowej, która nie stanowi trwałego nośnika informacji.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

SEKCJA 2

Publikacja innych informacji

Artykuł 76

Każde UCITS, w odpowiedni sposób, podaje do wiadomości publicznej informacje na temat ceny emisji, sprzedaży, odkupu lub umorzenia jednostek za każdym razem, gdy je emituje, sprzedaje, odkupuje lub umarza, nie rzadziej niż dwa razy w miesiącu.

Właściwe organy mogą jednakże wyrazić zgodę na publikowanie tych informacji przez UCITS tylko raz w miesiącu, pod warunkiem że takie odstępstwo pozostaje bez uszczerbku dla interesów posiadaczy jednostek.

Artykuł 77

Wszystkie informacje reklamowe dla inwestorów są w sposób niebudzący wątpliwości oznaczone jako takie informacje. Informacje te są uczciwe, jasne i niewprowadzające w błąd. W szczególności we wszelkich informacjach reklamowych, zawierających zaproszenie do nabycia jednostek uczestnictwa UCITS, wraz ze szczegółowymi informacjami o UCITS, nie przekazuje się treści, które są sprzeczne ze znaczeniem informacji zawartych w prospekcie emisyjnym i w kluczowych informacjach dla inwestorów, o których mowa w art. 78, lub umniejszają to znaczenie. Informują one o istnieniu prospektu emisyjnego oraz o dostępności kluczowych informacji dla inwestorów, o których mowa w art. 78. Określają one także, gdzie i w jakim języku inwestorzy lub potencjalni inwestorzy mogą otrzymać takie informacje lub dokumenty lub w jaki sposób mogą uzyskać do nich dostęp.

SEKCJA 3

Kluczowe informacje dla inwestorów

Artykuł 78

1.   Państwa członkowskie wymagają, by spółka inwestycyjna oraz – w odniesieniu do każdego z funduszy wspólnych, którymi zarządza – spółka zarządzająca sporządzały krótki dokument zawierający kluczowe informacje dla inwestorów. W niniejszej dyrektywie dokument ten jest określany jako „kluczowe informacje dla inwestorów”. Fraza „kluczowe informacje dla inwestorów” jest w wyraźny sposób umieszczona na tym dokumencie w jednym z języków, o których mowa w art. 94 ust. 1 lit. b).

2.   Kluczowe informacje dla inwestorów zawierają odpowiednie informacje o podstawowych cechach danego UCITS, które muszą zostać przedstawione inwestorom, tak aby mogli oni zrozumieć charakter oraz ryzyko związane z oferowanym im produktem inwestycyjnym oraz, w konsekwencji, podjąć świadome decyzje inwestycyjne.

3.   Kluczowe informacje dla inwestorów dostarczają informacje na temat następujących podstawowych cech w odniesieniu do danego UCITS:

Wspomniane kluczowe informacje powinny być podane w formie zrozumiałej dla inwestorów bez konieczności odniesień do innych dokumentów.

4.   Kluczowe informacje dla inwestorów jasno wskazują, gdzie i w jaki sposób można uzyskać dodatkowe informacje na temat oferowanych inwestycji, w tym, między innymi, gdzie i w jaki sposób można, na wniosek w każdej chwili i bezpłatnie otrzymać prospekt emisyjny, a także język, w jakim takie informacje są dostępne dla inwestorów.

5.   Kluczowe informacje dla inwestorów są napisane zwięźle, bez sformułowań z języka specjalistycznego. Są one przedstawiane w jednolitym formacie umożliwiającym porównanie oraz w sposób, który pozwala na ich zrozumienie przez inwestorów prywatnych.

6.   Kluczowe informacje dla inwestorów są wykorzystywane bez wprowadzania do nich zmian lub ich uzupełniania, z wyjątkiem tłumaczenia, we wszystkich państwach członkowskich, w których powiadomiono o wprowadzaniu do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS zgodnie z art. 93.

7.   Komisja przyjmuje środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 79

1.   Kluczowe informacje dla inwestorów stanowią informacje udzielane przed zawarciem umowy. Są one uczciwe, jasne i niewprowadzające w błąd. Są one spójne z odpowiednimi częściami prospektu emisyjnego.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by nikt nie ponosił odpowiedzialności cywilnej wyłącznie na podstawie kluczowych informacji dla inwestorów, w tym ich tłumaczenia, chyba że wprowadzają one w błąd, są nieprawdziwe lub niezgodne z odpowiednimi częściami prospektu emisyjnego. Kluczowe informacje dla inwestorów zawierają wyraźne ostrzeżenie w tym zakresie.

Artykuł 80

1.   Państwa członkowskie wymagają, by spółka inwestycyjna oraz – w odniesieniu do każdego z funduszy wspólnych, którymi zarządza – spółka zarządzająca, które sprzedają inwestorom jednostki UCITS bezpośrednio lub przez inną osobę fizyczną lub prawną, która działa w ich imieniu i za którą ponoszą pełną i bezwarunkową odpowiedzialność, dostarczały inwestorom kluczowe informacje dla inwestorów na temat tego UCITS w odpowiednim terminie przed proponowanym nabyciem przez inwestorów jednostek danego UCITS.

2.   Państwa członkowskie wymagają, by spółka inwestycyjna oraz – w odniesieniu do każdego z funduszy wspólnych, którymi zarządza – spółka zarządzająca, które nie sprzedają inwestorom jednostek UCITS bezpośrednio lub przez osobę, która działa w ich imieniu i za którą ponoszą pełną i bezwarunkową odpowiedzialność wobec inwestorów, dostarczały na żądanie kluczowych informacji dla inwestorów producentom lub pośrednikom, którzy sprzedają inwestorom inwestycje w takie UCITS lub w produkty oferujące możliwość inwestowania w takie UCITS lub którzy doradzają im w tym zakresie. Państwa członkowskie wymagają, by pośrednicy, którzy sprzedają inwestorom inwestycje w takie UCITS lub którzy doradzają im w tym zakresie, dostarczali swoim klientom lub potencjalnym klientom kluczowe informacje dla inwestorów.

3.   Kluczowe informacje dla inwestorów dostarczane są inwestorom nieodpłatnie.

Artykuł 81

1.   Państwa członkowskie zezwalają spółkom inwestycyjnym oraz – w odniesieniu do każdego z funduszy wspólnych, którymi zarządzają – spółkom zarządzającym na dostarczanie kluczowych informacji dla inwestorów na trwałym nośniku informacji lub za pośrednictwem strony internetowej. Jednakże na wniosek inwestorom dostarczany jest nieodpłatnie egzemplarz drukowany.

Ponadto na stronie internetowej spółki inwestycyjnej lub zarządzającej należy udostępnić zaktualizowaną wersję kluczowych informacji dla inwestorów.

2.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające konkretne warunki, które muszą zostać spełnione w przypadku dostarczania kluczowych informacji dla inwestorów na trwałym nośniku innym niż papier lub za pośrednictwem strony internetowej, która nie stanowi trwałego nośnika.

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 82

1.   UCITS przesyłają dotyczące ich kluczowe informacje dla inwestorów oraz zmiany do nich do właściwych organów swojego macierzystego państwa członkowskiego.

2.   Zasadnicze elementy kluczowych informacji dla inwestorów są aktualizowane.

ROZDZIAŁ X

OGÓLNE OBOWIĄZKI UCITS

Artykuł 83

1.   Następujące podmioty nie mogą zaciągać pożyczek:

UCITS może jednak pozyskiwać obcą walutę poprzez zaciąganie pożyczek typu „back-to-back”.

2.   W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, państwo członkowskie może zezwolić UCITS na zaciągnięcie pożyczki, pod warunkiem że takie zaciągnięcie pożyczki:

W przypadku gdy UCITS ma zezwolenie na zaciągnięcie pożyczki na podstawie lit. a) i b), takie zaciągnięcie pożyczki w żadnym razie nie przekracza 15 % całkowitej wartości jej aktywów.

Artykuł 84

1.   UCITS odkupuje lub umarza swoje jednostki na żądanie każdego z posiadaczy jednostek uczestnictwa.

2.   Na zasadzie odstępstwa od ust. 1:

Tymczasowe zawieszenie, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a) przewiduje się tylko w wyjątkowych przypadkach, w których wymagają tego okoliczności, i w wypadku gdy zawieszenie jest uzasadnione z uwagi na interesy posiadaczy jednostek.

3.   W przypadku tymczasowego zawieszenia na mocy ust. 2 lit. a) UCITS niezwłocznie powiadamia o swojej decyzji właściwe organy swojego macierzystego państwa członkowskiego oraz właściwe organy wszystkich państw członkowskich, w których prowadzi obrót swoimi jednostkami.

Artykuł 85

Zasady wyceny aktywów oraz zasady obliczania ceny sprzedaży lub kursu emisji oraz ceny odkupu lub umorzenia jednostek UCITS są zawarte w mających zastosowanie przepisach prawa krajowego, w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej.

Artykuł 86

Dystrybucja zysków funduszu oraz reinwestycja zysku UCITS dokonywane są zgodnie z zasadami zawartymi w przepisach prawa albo w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej.

Artykuł 87

Jednostka UCITS nie jest emitowana dopóki równowartość jej ceny emisyjnej netto nie zostanie pokryta w zwyczajowo przyjętym terminie. Nie wyklucza to możliwości rozprowadzania jednostek bezpłatnych.

Artykuł 88

1.   Bez uszczerbku dla stosowania art. 50 lub 51, następujące podmioty nie mogą udzielać pożyczek w imieniu osoby trzeciej:

2.   Przepisy ust. 1 nie stanowią przeszkody dla nabywania przez te przedsiębiorstwa zbywalnych papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych instrumentów finansowych, o których mowa w art. 50 ust. 1 lit. e), g) i h), które nie są całkowicie opłacone.

Artykuł 89

Następujące podmioty nie mogą prowadzić niepokrytej sprzedaży zbywalnych papierów wartościowych, instrumentów rynku pieniężnego lub innych instrumentów finansowych określonych w art. 50 ust. 1 lit. e), g) i h):

Artykuł 90

Przepisy prawa macierzystego państwa członkowskiego UCITS lub regulamin funduszu określają wynagrodzenie i wydatki, jakie spółka zarządzająca ma prawo ustalać dla funduszu wspólnego, jak również metodę obliczania takiego wynagrodzenia.

Przepisy prawa lub dokumenty założycielskie spółki inwestycyjnej określają charakter kosztów, jakie spółka ma ponosić.

ROZDZIAŁ XI

PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE UCITS WPROWADZAJĄCYCH SWOJE JEDNOSTKI W PAŃSTWACH CZŁONKOWSKICH INNYCH NIŻ TE, W KTÓRYCH MAJĄ SWOJE SIEDZIBY

Artykuł 91

1.   Państwa członkowskie goszczące UCITS zapewniają, by UCITS mogło prowadzić obrót swoimi jednostkami na ich terytorium po dokonaniu powiadomienia zgodnie z art. 93.

2.   Państwa członkowskie goszczące UCITS nie nakładają żadnych dodatkowych wymogów lub procedur administracyjnych na UCITS, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do zakresu niniejszej dyrektywy.

3.   Państwa członkowskie zapewniają łatwy dostęp na odległość i za pośrednictwem środków elektronicznych do pełnych informacji na temat przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych, które nie są objęte zakresem niniejszej dyrektywy, a które są szczególnie istotne w odniesieniu do zasad wprowadzania do obrotu na ich terytorium jednostek uczestnictwa UCITS posiadających swoją siedzibę w innym państwie członkowskim. Państwa członkowskie zapewniają, by informacje te były dostępne w języku zwyczajowo używanym w dziedzinie finansów międzynarodowych, a także aby były one jasne, niebudzące wątpliwości i aktualne.

4.   Do celów niniejszego rozdziału pojęcie UCITS obejmuje jego subfundusze.

Artykuł 92

UCITS, zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi obowiązującymi w państwie członkowskim, gdzie ich jednostki są wprowadzane do obrotu, podejmują środki niezbędne do stworzenia w tym państwie członkowskim ułatwień dla dokonywania płatności na rzecz posiadaczy jednostek, odkupu lub umorzenia jednostek oraz udostępniania informacji, do których dostarczania UCITS są zobowiązane.

Artykuł 93

1.   Jeżeli UCITS zaproponuje wprowadzenie do obrotu swoich jednostek uczestnictwa w państwie członkowskim innym niż jego macierzyste państwo członkowskie, przedkłada najpierw powiadomienie w formie pisemnej właściwym organom swojego macierzystego państwa członkowskiego.

Powiadomienie zawiera informacje na temat zasad wprowadzania do obrotu jednostek uczestnictwa UCITS w goszczącym państwie członkowskim, w stosownych przypadkach z uwzględnieniem kategorii jednostek. W świetle art. 16 ust. 1 powinno ono zawierać wskazanie, że jednostki UCITS są wprowadzane do obrotu przez spółkę zarządzającą UCITS.

2.   Do powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, UCITS załącza najnowszą wersję następujących dokumentów:

3.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS weryfikują, czy dokumenty przedłożone przez UCITS zgodnie z ust. 1 i 2 są kompletne.

Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS, nie później niż 10 dni roboczych po otrzymaniu powiadomienia, przekazują kompletne dokumenty, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz kompletną dokumentację określoną w ust. 2, właściwym organom państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzanie do obrotu swoich jednostek. Do dokumentów załączają one zaświadczenie potwierdzające, że UCITS spełnia warunki określone niniejszą dyrektywą.

Po przekazaniu dokumentów właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS niezwłocznie powiadamiają UCITS o ich przekazaniu. UCITS może wejść na rynek w goszczącym państwie członkowskim od daty tego powiadomienia.

4.   Państwa członkowskie zapewniają, by powiadomienie w formie pisemnej, o którym mowa w ust. 1, oraz zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały przedłożone w języku zwyczajowo używanym w dziedzinie finansów międzynarodowych, chyba że macierzyste państwo członkowskie UCITS i państwo członkowskie goszczące UCITS uzgodnią, iż powiadomienie w formie pisemnej oraz zaświadczenie będą przedkładane w języku urzędowym obu państw członkowskich.

5.   Państwa członkowskie zapewniają, by elektroniczne przekazywanie i składanie dokumentów, o których mowa w ust. 3, było akceptowane przez ich właściwe organy.

6.   W ramach procedury powiadamiania ustanowionej w niniejszym artykule właściwe organy państwa członkowskiego, w którym UCITS proponuje wprowadzać do obrotu swoje jednostki, nie żądają żadnych dodatkowych dokumentów, certyfikatów i informacji innych niż te określone w niniejszym artykule.

7.   Macierzyste państwo członkowskie UCITS dopilnowuje, by właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS miały elektroniczny dostęp do dokumentów, o których mowa w ust. 2, oraz, w stosownych przypadkach, do ich tłumaczeń. Dopilnowuje ono także, by UCITS aktualizowało te dokumenty i ich tłumaczenia. UCITS powiadamia właściwe organy goszczącego państwa członkowskiego o wszelkich zmianach wprowadzonych do dokumentów, o których mowa w ust. 2, i podaje, gdzie można znaleźć te dokumenty w formie elektronicznej.

8.   W przypadku zmiany informacji dotyczących zasad zbywania, przekazanych w powiadomieniu zgodnie z ust. 1, lub zmiany kategorii jednostek wprowadzanych do obrotu UCITS pisemnie powiadamia o tej zmianie właściwe organy goszczącego państwa członkowskiego przed wprowadzeniem tej zmiany.

Artykuł 94

1.   W przypadku gdy UCITS wprowadza do obrotu swoje jednostki w państwie członkowskim goszczącym UCITS, to udostępnia ono inwestorom na terytorium tego państwa członkowskiego wszystkie informacje i dokumenty, które na mocy rozdziału IX zobowiązane jest udostępniać inwestorom w swoim macierzystym państwie członkowskim.

Takie informacje i dokumenty są udostępniane inwestorom zgodnie z następującymi przepisami:

2.   Wymogi określone w ust. 1 obejmują również wszelkie zmiany wprowadzone do informacji i dokumentów wymienionych w ust. 1.

3.   Częstotliwość publikowania ceny emisji, sprzedaży, ponownego odkupu lub umorzenia jednostek uczestnictwa UCITS zgodnie z art. 76 podlega przepisom ustawowym, wykonawczym i administracyjnym macierzystego państwa członkowskiego UCITS.

Artykuł 95

1.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze określające:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy poprzez jej uzupełnienie, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

2.   Komisja może również przyjąć środki wykonawcze określające:

Powyższe środki przyjmowane są zgodnie z procedurą regulacyjną przewidzianą w art. 112 ust. 3.

Artykuł 96

Do celów prowadzonej przez siebie działalności UCITS może używać tego samego odniesienia do swojej formy prawnej (jak np. spółka inwestycyjna lub fundusz wspólny) w swojej nazwie w państwie członkowskim goszczącym UCITS, jakiej używa w swoim macierzystym państwie członkowskim.

ROZDZIAŁ XII

PRZEPISY DOTYCZĄCE ORGANÓW ODPOWIEDZIALNYCH ZA WYDAWANIE ZEZWOLEŃ I NADZÓR

Artykuł 97

1.   Państwa członkowskie wyznaczają właściwe organy, które będą wykonywać funkcje przewidziane w niniejszej dyrektywie. Informują o tym Komisję, określając, jak ustalony został jakikolwiek podział obowiązków.

2.   Właściwe organy są organami publicznymi lub podmiotami wyznaczonymi przez organy publiczne.

3.   Organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS są właściwe do nadzorowania tego UCITS, w tym, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 19 Natomiast organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS są właściwe do nadzorowania zgodności z przepisami niewchodzącymi w zakres objęty niniejszą dyrektywą oraz wymogami określonym w art. 92 i 94.

Artykuł 98

1.   Właściwym organom przyznaje się wszelkie uprawnienia nadzorcze i śledcze niezbędne do wykonywania ich zadań. Uprawnienia te wykonywane są:

2.   Na mocy ust. 1 właściwe organy mają, co najmniej, prawo do:

Artykuł 99

1.   Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące środków i kar nakładanych w przypadku naruszenia przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy i podejmują wszelkie środki konieczne do ich wykonania. Bez uszczerbku dla procedur cofnięcia zezwolenia lub prawa państw członkowskich do nakładania sankcji karnych państwa członkowskie gwarantują w szczególności, zgodnie z prawem krajowym, możliwość zastosowania środków administracyjnych lub nałożenia sankcji administracyjnych na odpowiedzialną osobę w przypadku naruszenia przepisów przyjętych w związku z wdrożeniem niniejszej dyrektywy.

Przewidziane środki i sankcje są skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

2.   Bez uszczerbku dla innych przepisów w sprawie środków i sankcji nakładanych w przypadku naruszenia innych przepisów krajowych przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy, państwa członkowskie ustanawiają w szczególności skuteczne, proporcjonalne i odstraszające środki i sankcje dotyczące obowiązku przedstawiania kluczowych informacji dla inwestorów w sposób, który pozwala na ich zrozumienie przez inwestorów prywatnych zgodnie z art. 78 ust. 5.

3.   Państwa członkowskie zezwalają, by właściwe organy mogły podać do publicznej wiadomości każdy środek lub sankcję, jakie zostaną nałożone za naruszenie przepisów przyjętych w ramach wdrażania niniejszej dyrektywy, chyba że takie ujawnienie poważnie zagroziłoby rynkom finansowym, wpłynęłoby negatywnie na interesy inwestorów lub wyrządziłoby nieproporcjonalną szkodę zaangażowanym stronom.

Artykuł 100

1.   Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie wydajnych i skutecznych procedur składania skarg i odwoływania się w celu pozasądowego rozstrzygania sporów konsumenckich dotyczących działalności UCITS, w stosownych przypadkach z wykorzystaniem istniejących podmiotów.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych organom, o których mowa w ust. 1, nie uniemożliwiano skutecznej współpracy w dziedzinie rozstrzygania sporów transgranicznych.

Artykuł 101

1.   Właściwe organy państw członkowskich współpracują ze sobą zawsze, gdy jest to konieczne w celu wykonywania obowiązków powierzonych im na mocy niniejszej dyrektywy lub w celu wykonywania ich uprawnień ustanowionych na mocy niniejszej dyrektywy lub prawa krajowego.

Państwa członkowskie podejmują konieczne środki administracyjne i organizacyjne, tak by ułatwić współpracę przewidzianą w niniejszym ustępie.

Właściwe organy wykonują swoje uprawnienia do celów współpracy nawet w przypadkach, gdy działanie podlegające dochodzeniu nie stanowi naruszenia jakichkolwiek przepisów obowiązujących w ich państwie członkowskim.

2.   Właściwe organy państw członkowskich bezzwłocznie wymieniają między sobą informacje niezbędne do celów wykonywania obowiązków powierzonych im na mocy niniejszej dyrektywy.

3.   Jeżeli właściwe władze jednego z państw członkowskich mają uzasadnione powody, by podejrzewać, że działania sprzeczne z przepisami niniejszej dyrektywy są lub były realizowane na terytorium innego państwa członkowskiego przez podmioty niepodlegające nadzorowi właściwego organu, powiadamia o tym właściwe organy innego państwa członkowskiego w jak najwłaściwszej dla nich formie. Organy, które otrzymały takie powiadomienie, podejmują stosowne działania, informują właściwy organ o wynikach tych działań i, w miarę możliwości, o istotnych zmianach sytuacji na poszczególnych etapach. Ustęp ten stosuje się bez uszczerbku dla uprawnień właściwego organu, który dokonał powiadomienia.

4.   W ramach swoich uprawnień na mocy niniejszej dyrektywy właściwe organy jednego państwa członkowskiego mogą zwrócić się o współpracę do właściwych organów innego państwa członkowskiego w zakresie działalności nadzorczej lub w odniesieniu do kontroli na miejscu lub dochodzenia na terytorium tego drugiego państwa członkowskiego. Jeżeli właściwy organ otrzyma wniosek dotyczący kontroli na miejscu lub dochodzenia, to:

5.   Jeżeli kontrola lub dochodzenie jest przeprowadzane na terytorium jednego państwa członkowskiego przez właściwy organ tego państwa członkowskiego, właściwy organ państwa członkowskiego, który zwrócił się o współpracę, może domagać się, by jego urzędnicy towarzyszyli urzędnikom przeprowadzającym kontrolę lub dochodzenie. Kontrola lub dochodzenie podlega jednak ogólnemu nadzorowi państwa członkowskiego, na którego terytorium są one przeprowadzane.

Jeżeli kontrola lub dochodzenie jest przeprowadzane na terytorium jednego państwa członkowskiego przez właściwy organ innego państwa członkowskiego, to właściwy organ państwa członkowskiego, na którego terytorium przeprowadzana jest kontrola lub dochodzenie, może domagać się, by jego urzędnicy towarzyszyli urzędnikom przeprowadzającym kontrolę lub dochodzenie.

6.   Właściwe organy państwa członkowskiego, w którym prowadzona jest kontrola lub dochodzenie, mogą odmówić wymiany informacji przewidzianej ust. 2 lub podjęcia działań na podstawie wniosku o współpracę w prowadzeniu dochodzenia lub kontroli na miejscu przewidzianych w ust. 4, wyłącznie jeżeli:

7.   Właściwe organy powiadamiają właściwe organy, które zwróciły się z wnioskiem, o wszelkich decyzjach podjętych na podstawie ust. 6. Powiadomienie to zawiera informacje na temat przyczyn podjęcia takiej decyzji.

8.   Właściwe organy mogą zwrócić uwagę Komitetu Europejskich Organów Nadzoru Papierów Wartościowych ustanowionego na mocy decyzji Komisji 2009/77/WE (15) na sytuacje, w których wniosek:

9.   Komisja może przyjąć środki wykonawcze dotyczące procedur w zakresie kontroli na miejscu i dochodzeń.

Powyższe środki przyjmowane są zgodnie z procedurą regulacyjną przewidzianą w art. 112 ust. 3.

Artykuł 102

1.   Państwa członkowskie zapewniają, by wszystkie osoby, które pracują lub pracowały we właściwych organach, oraz biegli rewidenci i eksperci powołani przez właściwe organy byli zobowiązani do zachowania tajemnicy zawodowej. Zobowiązanie to gwarantuje, że żadne poufne informacje, jakie osoby te otrzymują w trakcie wykonywania swoich obowiązków, nie są ujawnione jakimkolwiek osobom lub organom w innej formie niż skróconej lub zbiorczej, tak aby nie można było indywidualnie zidentyfikować UCITS, spółek zarządzających i depozytariuszy (przedsiębiorstwa wnoszące wkład w działalność UCITS), z wyjątkiem przypadków przewidzianych przepisami prawa karnego.

Jednakże w przypadku upadłości lub przymusowej likwidacji UCITS lub przedsiębiorstwa wnoszącego wkład do jego działalności informacje poufne niedotyczące stron trzecich zaangażowanych w próby ratowania mogą zostać ujawnione w postępowaniu cywilnym lub handlowym.

2.   Ustęp 1 nie stanowi przeszkody dla właściwych organów państw członkowskich w wymianie informacji zgodnie z niniejszą dyrektywą albo innym prawem wspólnotowym mającym zastosowanie do UCITS lub do przedsiębiorstw wnoszących wkład do ich działalności. Informacje te podlegają warunkom bez uszczerbku dla tajemnicy zawodowej ustanowionej w ust. 1.

Właściwe organy wymieniające informacje z innymi właściwymi władzami na podstawie niniejszej dyrektywy mogą wskazać w momencie przekazywania takich informacji, że informacji tych nie można ujawniać bez ich wyraźnej zgody, w którym to przypadku informacje te można wymieniać wyłącznie do celów, na które władze te wyraziły zgodę.

3.   Państwa członkowskie mogą zawierać umowy o współpracy zapewniające wymianę informacji z właściwymi organami państw trzecich lub z organami lub podmiotami z państw trzecich, zgodnie z ust. 5 niniejszego artykułu i art. 103 ust. 1, tylko wtedy, gdy ujawnione informacje objęte są gwarancjami tajemnicy zawodowej, co najmniej odpowiadającymi gwarancjom określonym w niniejszym artykule. Celem takiej wymiany informacji jest wykonywanie zadań nadzorczych przez wspomniane organy lub podmioty.

W przypadku gdy informacje pochodzą z innego państwa członkowskiego, nie mogą być ujawnione bez wyraźnej zgody właściwych organów, które ją ujawniły, a w stosownych przypadkach mogą zostać ujawnione jedynie do celów, na które te organy wyraziły swoją zgodę.

4.   Właściwe organy otrzymujące informacje poufne na mocy ust. 1 lub 2 mogą wykorzystać te informacje wyłącznie w trakcie wykonywania swoich obowiązków w celu:

5.   Ustępy 1 i 4 nie stanowią przeszkody dla wymiany informacji między państwem członkowskim lub państwami członkowskimi, w przypadku gdy wymiana taka ma mieć miejsce pomiędzy właściwym organem a:

W szczególności ust. 1 i 4 nie stanowią przeszkody dla wykonywania przez wymienione powyżej organy ich funkcji nadzorczych lub ujawniania organom administrującym systemami kompensacyjnymi informacji koniecznych do wykonywania ich funkcji.

Informacje wymieniane na podstawie akapitu pierwszego podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w ust. 1.

Artykuł 103

1.   Bez względu na art. 102 ust. 1–4 państwa członkowskie mogą zezwolić na wymianę informacji między właściwym organem a:

2.   Państwa członkowskie, które korzystają z odstępstwa przewidzianego w ust. 1, wymagają spełnienia co najmniej następujących warunków:

3.   Państwa członkowskie przekazują Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim nazwy organów, które mogą otrzymywać informacje na mocy ust. 1.

4.   Bez względu na art. 102 ust. 1–4, państwa członkowskie mogą, w celu wzmocnienia stabilności, w tym rzetelności, systemu finansowego, zezwolić na wymianę informacji między właściwymi organami i organami lub podmiotami z mocy prawa odpowiedzialnymi za wykrywanie i badanie naruszeń prawa spółek.

5.   Państwa członkowskie, które korzystają z odstępstwa przewidzianego w ust. 4, wymagają spełnienia co najmniej następujących warunków:

Do celów lit. c) organy lub władze, o których mowa w ust. 4, przedstawiają właściwym organom, które ujawniły informacje, nazwiska i dokładny zakres obowiązków osób, którym mają one zostać przesłane.

6.   W przypadku gdy w państwie członkowskim organy lub podmioty, o których mowa w ust. 4, wykonują swoje zadania dotyczące wykrywania lub badania z pomocą, uwzględniając ich szczególne kompetencje, osób wyznaczonych do tego celu i niezatrudnionych w sektorze publicznym, możliwość wymiany informacji określona w we wspomnianym ustępie może zostać rozszerzona na takie osoby na warunkach określonych w ust. 5.

7.   Państwa członkowskie przekazują Komisji oraz pozostałym państwom członkowskim nazwy organów lub podmiotów, które mogą otrzymywać informacje na mocy ust. 4.

Artykuł 104

1.   Artykuły 102 i 103 nie stanowią przeszkody dla właściwych organów w przekazywaniu bankom centralnym i innym podmiotom o podobnej funkcji, w ramach ich właściwości jako władz monetarnych, informacji związanych z wykonywaniem ich zadań, ani też artykuły te nie stanowią przeszkody dla takich organów lub podmiotów w przekazywaniu właściwym organom takich informacji, jakich mogą one potrzebować do celów określonych w art. 102 ust. 4. Informacje otrzymane w tym kontekście podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w art. 102 ust. 1.

2.   Artykuły 102 i 103 nie stanowią przeszkody dla właściwych organów w przekazywaniu informacji określonych w art. 102 ust. 1–4 izbie rozrachunkowej lub innemu podobnemu podmiotowi uznanemu na mocy prawa krajowego dla świadczenia usług rozrachunkowych lub rozliczeniowych dla jednego z rynków państw członkowskich, jeżeli uznają one, że konieczne jest przekazanie tych informacji w celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania tych podmiotów w związku z niewywiązywaniem się lub potencjalnym niewywiązywaniem się z obowiązków przez uczestników rynku.

Informacje otrzymane w tym kontekście podlegają warunkom tajemnicy zawodowej określonym w art. 102 ust. 1.

Jednakże państwa członkowskie zapewniają, by takie informacje otrzymane zgodnie z art. 102 ust. 2 nie były ujawniane w okolicznościach określonych w pierwszym akapicie niniejszego ustępu bez wyraźnej zgody właściwych organów, które je ujawniły.

3.   Nie naruszając art. 102 ust. 1 i 4 państwa członkowskie mogą, na mocy przepisów prawa, zezwolić na ujawnienie niektórych informacji innym działom centralnej administracji rządowej odpowiedzialnym za ustawodawstwo dotyczące nadzorowania UCITS i przedsiębiorstw wnoszących wkład do ich działalności, instytucji kredytowych, instytucji finansowych, przedsiębiorstw inwestycyjnych i zakładów ubezpieczeń oraz inspektorom upoważnionym przez te działy.

Ujawnienie tych informacji może jednakże być dokonane jedynie w przypadku, gdy jest to niezbędne ze względów kontroli ostrożnościowej.

Jednakże państwa członkowskie zapewniają, by informacje otrzymane na mocy art. 102 ust. 2 i 5 można było ujawnić w okolicznościach określonych w tym ustępie wyłącznie za wyraźną zgodą właściwych władz, które ujawniły te informacje.

Artykuł 105

Komisja może przyjąć środki wykonawcze dotyczące procedur wymiany informacji między właściwymi organami.

Powyższe środki przyjmowane są zgodnie z procedurą regulacyjną przewidzianą w art. 112 ust. 3.

Artykuł 106

1.   Państwa członkowskie zapewniają co najmniej, że każda osoba upoważniona w rozumieniu dyrektywy 2006/43/WE, wykonująca w UCITS lub w przedsiębiorstwie wnoszącym wkład do jego działalności ustawowe badanie przewidziane w art. 51 dyrektywy 78/660/EWG, art. 37 dyrektywy 83/349/EWG lub art. 73 niniejszej dyrektywy, albo jakiekolwiek inne zadanie ustawowe, zobowiązana jest do bezzwłocznego powiadamiania właściwych władz o jakichkolwiek stanach faktycznych lub decyzjach dotyczących tego przedsiębiorstwa, o których dowiaduje się w trakcie wykonywania swoich zadań i które mogą mieć następujące skutki:

Osoba ta jest zobowiązana do powiadomienia o jakichkolwiek stanach faktycznych lub decyzjach, o których dowiaduje się w trakcie wykonywania swoich zadań zgodnie z lit. a) w przedsiębiorstwie posiadającym bliskie powiązania wynikające ze stosunku kontroli z UCITS lub przedsiębiorstwem wnoszącym wkład do jego działalności, w którym osoba ta wykonuje wspomniane zadanie.

2.   Ujawnienie w dobrej wierze właściwym organom przez osoby upoważnione zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE jakichkolwiek stanów faktycznych lub decyzji określonych w ust. 1 nie stanowi naruszenia jakichkolwiek ograniczeń dotyczących ujawniania informacji określonych w umowie lub w jakimkolwiek przepisie ustawodawczym, wykonawczym lub administracyjnym, ani nie powoduje jakiejkolwiek odpowiedzialności tych osób.

Artykuł 107

1.   Właściwe organy uzasadniają na piśmie każdą decyzję o odmowie udzielenia zezwolenia oraz każdą negatywną decyzję podjętą w ramach wykonywania ogólnych środków podejmowanych w związku ze stosowaniem przepisów niniejszej dyrektywy oraz przekazują to uzasadnienie wnioskodawcom.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by każda decyzja podjęta zgodnie z przepisami ustawowymi, wykonawczymi i administracyjnymi przyjętymi zgodnie z niniejszą dyrektywą była należycie uzasadniona i by przysługiwało prawo odwoływania się na drodze sądowej, także w sytuacji gdy żadna decyzja nie zostanie podjęta w terminie sześciu miesięcy od złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia zawierającego wszelkie wymagane informacje.

3.   Państwa członkowskie zapewniają, by przynajmniej jeden z następujących podmiotów, określonych w prawie krajowym, mógł, w interesie konsumentów i zgodnie z prawem krajowym, wszcząć postępowanie przed sądami lub właściwymi organami administracyjnymi w celu zapewnienia stosowania przepisów krajowych wdrażających niniejszą dyrektywę:

Artykuł 108

1.   Tylko organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS mają prawo do podejmowania działań przeciw temu UCITS, jeżeli naruszy ono przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne, lub też przepisy ustanowione w regulaminie funduszu lub w dokumentach założycielskich spółki inwestycyjnej.

Niemniej jednak organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS mogą podjąć działania przeciw temu UCITS, jeśli naruszy ono przepisy ustawowe, wykonawcze lub administracyjne obowiązujące na terytorium tego państwa członkowskiego, ale niewchodzące w zakres niniejszej dyrektywy oraz nieobjęte wymogami określonymi w art. 92 i 94.

2.   O każdej decyzji o cofnięciu zezwolenia lub o jakichkolwiek innych poważnych środkach podjętych wobec UCITS, lub o jakimkolwiek zawieszeniu emisji, odkupu lub umorzenia jego jednostek, organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS informują niezwłocznie organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS i jeżeli spółka zarządzająca UCITS ma siedzibę w innym państwie członkowskim, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej.

3.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej i organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS mogą podejmować odpowiednio działania przeciwko spółce zarządzającej, jeżeli narusza ona przepisy wynikające ze spoczywającej na niej odpowiedzialności.

4.   W przypadku gdy właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS posiadają jasne i wyraźne podstawy do domniemania, że UCITS, którego jednostki uczestnictwa znajdują się w obrocie na terytorium tego państwa członkowskiego, narusza zobowiązania wynikające z przepisów przyjętych na mocy niniejszej dyrektywy, z których nie wynikają uprawnienia dla właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego UCITS, organy te przekazują swoje ustalenia właściwym organom macierzystego państwa członkowskiego UCITS, które podejmuje odpowiednie środki.

5.   Jeżeli, pomimo środków podjętych przez właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS lub ponieważ środki te okazały się nieodpowiednie, lub też ponieważ macierzyste państwo członkowskie UCITS nie podjęło działań w rozsądnym terminie, dane UCITS nadal działa w sposób wyraźnie szkodliwy dla interesów inwestorów w państwie członkowskim goszczącego UCITS, to właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego UCITS mogą podjąć w związku z tym jedno z następujących działań:

Komisja jest niezwłocznie powiadamiana o wszelkich środkach podjętych na mocy akapitu pierwszego lit. a).

6.   Państwa członkowskie dopilnowują, by na ich terytorium istniała prawna możliwość dostarczania dokumentów prawnych koniecznych do celów środków, które mogą zostać podjęte przez państwo członkowskie goszczące UCITS zgodnie z ust. 2–5.

Artykuł 109

1.   W przypadku gdy w związku ze świadczeniem usług lub utworzeniem oddziału spółka zarządzająca działa w jednym lub kilku państwach członkowskich goszczących spółkę zarządzającą, właściwe organy wszystkich zainteresowanych państw członkowskich ściśle ze sobą współpracują.

Organy te przekazują sobie na żądanie wszelkie informacje dotyczące zarządzania i własności tego rodzaju spółek zarządzających, które mogłyby ułatwić nadzór nad nimi, i wszelkie informacje, które mogłyby ułatwić monitorowanie tych spółek. W szczególności organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej współpracują w celu zapewnienia, aby organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą gromadziły dane, określone w art. 21 ust. 2.

2.   W zakresie niezbędnym do wykonywania uprawnień nadzorczych macierzystego państwa członkowskiego, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej są powiadamiane przez właściwe organy państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą o wszelkich środkach podjętych przez państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą na podstawie art. 21 ust. 5, które wiążą się z nałożeniem na spółkę zarządzającą środków lub sankcji lub wprowadzeniem wobec spółki zarządzającej ograniczeń jej działalności.

3.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej powiadamiają niezwłocznie właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS o wszelkich stwierdzonych na poziomie spółki zarządzającej problemach, które w poważnym stopniu wpłynęłyby na jej zdolność właściwego wypełniania obowiązków związanych z funduszem, oraz o wszelkich naruszeniach wymogów określonych w rozdziale III.

4.   Właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego UCITS niezwłocznie powiadamiają właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej o wszelkich stwierdzonych na poziomie UCITS problemach, które mogłyby w poważnym stopniu wpłynąć na jej zdolność właściwego wypełniania obowiązków lub przestrzegania wymogów dyrektywy, za które odpowiedzialne jest macierzyste państwo członkowskie UCITS.

Artykuł 110

1.   Każde państwo członkowskie goszczące spółkę zarządzającą zapewnia, by w przypadku gdy spółka zarządzająca posiadająca zezwolenie na działalność wydane w innym państwie członkowskim prowadzi działalność na terytorium tego państwa poprzez oddział, właściwe organy macierzystego państwa członkowskiego spółki zarządzającej mogły, po powiadomieniu właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, samodzielnie lub przez pośredników poinstruowanych przez nie w tym celu, przeprowadzić na miejscu weryfikację informacji, określoną w art. 109.

2.   Ustęp 1 nie narusza prawa właściwych organów państwa członkowskiego goszczącego spółkę zarządzającą, w związku z wypełnianiem przez nie obowiązków wynikających z niniejszej dyrektywy, do przeprowadzania kontroli na miejscu oddziałów utworzonych na terytorium tego państwa członkowskiego.

ROZDZIAŁ XIII

EUROPEJSKI KOMITET PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH

Artykuł 111

Komisja może przyjąć zmiany techniczne do niniejszej dyrektywy w następujących obszarach:

Środki te, mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszej dyrektywy, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, przewidzianą w art. 112 ust. 2.

Artykuł 112

1.   Komisja jest wspierana przez Europejski Komitet Papierów Wartościowych ustanowiony decyzją Komisji 2001/528/WE (16).

2.   W przypadku odesłań do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

3.   W przypadku odesłań do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem jej art. 8.

Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące.

ROZDZIAŁ XIV

ODSTĘPSTWA, PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I PRZEPISY KOŃCOWE

SEKCJA 1

Odstępstwa

Artykuł 113

1.   Wyłącznie do celów duńskich UCITS, pantebreve emitowane w Danii traktowane są jako równoważne zbywalnym papierom wartościowym określonym w art. 50 ust. 1 lit. b).

2.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 22 ust. 1 i art. 32 ust. 1, właściwe organy mogą zezwolić tym UCITS, które w dniu 20 grudnia 1985 r. miały dwóch lub więcej depozytariuszy zgodnie ze swoim prawem krajowym, na zachowanie tej liczby depozytariuszy, jeżeli organy te mają gwarancje, że funkcje, jakie mają być wykonywane zgodnie z art. 22 ust. 3 i art. 32 ust. 3, będą rzeczywiście wykonywane.

3.   Na zasadzie odstępstwa od przepisów art. 16, państwa członkowskie mogą zezwolić spółkom zarządzającym na wydawanie świadectw na okaziciela, reprezentujących papiery wartościowe innych spółek.

Artykuł 114

1.   Przedsiębiorstwa inwestycyjne, określone w art. 4 ust. 1 lit. l) dyrektywy 2004/39/WE, posiadające zezwolenie wyłącznie na świadczenie usług przewidzianych w załączniku do tej dyrektywy, sekcja A pkt 4 i 5, mogą uzyskać zezwolenie na mocy niniejszej dyrektywy w celu zarządzania UCITS i klasyfikowania siebie jako „spółki zarządzające”. W takim przypadku tego rodzaju przedsiębiorstwa inwestycyjne zrzekają się zezwolenia uzyskanego na mocy dyrektywy 2004/39/WE.

2.   Spółki zarządzające posiadające zezwolenie na działalność wydane na mocy dyrektywy 85/611/EWG w swoim macierzystym państwie członkowskim już przed dniem 13 lutego 2004 r., zezwalające na zarządzanie UCITS, uważa się za spółki posiadające zezwolenie dla celów niniejszego artykułu, jeśli przepisy prawne tego państwa członkowskiego przewidują, że aby podjąć tego rodzaju działalność, spółki te muszą spełniać warunki nałożone w art. 7 i 8.

SEKCJA 2

Przepisy przejściowe i przepisy końcowe

Artykuł 115

Do dnia 1 lipca 2013 r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w sprawie stosowania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 116

1.   Państwa członkowskie przyjmą i opublikują najpóźniej do dnia 30 czerwca 2011 r. przepisy ustawowe wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania art. 1 ust. 2 akapit drugi, art. 1 ust. 3 lit. b), art. 2 ust. 1 lit. e), m), p) i q), art. 2 ust. 5, art. 4, art. 5 ust. 1–4, 6 i 7, art. 6 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 ust. 1 formuła wprowadzająca, art. 13 ust. 1 lit. a) i 13 ust. 1 lit. i), art. 15, art. 16 ust. 1 akapit drugi, art. 16 ust. 3, art. 17 ust. 1, art. 17 ust. 2 lit. b), art. 17 ust. 3 akapity pierwszy i trzeci, art. 17 ust. 4–7, art. 17 ust. 9 akapit drugi, art. 18 ust. 1 formuła wprowadzająca, art. 18 ust. 1 lit. b), art. 18 ust. 2 akapit trzeci i czwarty, art. 18 ust. 3 i 4 i art. 19 i 20, art. 21 ust. 2–6, 8 i 9, art. 22 ust. 1, art. 22 ust. 3 lit. a), d) i e), art. 23 ust. 1, 2, 4 i 5, art. 27 akapit trzeci, art. 29 ust. 2, art. 33 ust. 2, 4 i 5, art. 37–42, art. 43 ust. 1–5, art. 44–49, art. 50 ust. 1 zdanie wprowadzające, art. 50 ust. 3, art. 51 ust. 1 akapit trzeci, art. 54 ust. 3, art. 56 ust. 1, art. 56 ust. 2 akapit pierwszy, zdanie wprowadzające, art. 58 i 59, art. 60 ust. 1–5, art. 61 ust. 1 i 2, art. 62 ust. 1, 2 i 3, art. 63, art. 64 ust. 1, 2 i 3, art. 65, 66 i 67, art. 68 ust. 1 zdanie wprowadzające i lit. a), art. 69 ust. 1 i 2, art. 70 ust. 2 i 3, art. 71, art. 72, art. 74, art. 75 ust. 1, 2 i 3, art. 77–82, art. 83 ust. 1 lit. b), art. 83 ust. 2 lit. a) tiret drugie, art. 86, art. 88 ust. 1 lit. b), art. 89 lit. b), art. 90, art. 91–94, art. 96–100, art. 101 ust. 1–8, art. 102 ust. 2 akapit drugi, art. 102 ust. 5, art. 107, art. 108, art. 109 ust. 2, 3 i 4, art. 110 i załącznik I. Niezwłocznie przekażą one Komisji tekst tych przepisów.

Państwa członkowskie stosują te przepisy od dnia 1 lipca 2011 r.

Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie takie towarzyszy ich urzędowej publikacji. Przepisy te zawierają także wskazanie, że w istniejących przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odniesienia do dyrektyw uchylonych niniejszą dyrektywą należy odczytywać jako odniesienia do niniejszej dyrektywy. Metody dokonywania takiego odniesienia i formułowania takiego wskazania określane są przez państwa członkowskie.

2.   Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 117

Dyrektywa 85/611/EWG, zmieniona dyrektywami wymienionymi w załączniku III część A, traci moc od dnia 1 lipca 2011 r., bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów przeniesienia do prawa krajowego i zastosowania dyrektyw określonych w załączniku III część B.

Odesłanie do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłanie do niniejszej dyrektywy, zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Odniesienia do uproszczonego prospektu emisyjnego są rozumiane jako odniesienia do kluczowych informacji dla inwestorów, o których mowa w art. 78.

Artykuł 118

1.   Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 1 ust. 1, art. 1 ust. 2 akapit pierwszy, art. 1 ust. 3 lit. a), art. 1 ust. 4–7, art. 2 ust. 1 lit. a)–d), f)–l), n) i o), art. 2 ust. 2, 3 i 4, art. 2 ust. 6 i 7, art. 3, art. 5 ust. 5, art. 6 ust. 2, 3 i 4, art. 7–11, art. 12 ust. 2, art. 13 ust. 1 lit. b)–h), art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 1, art. 16 ust. 2, art. 17 ust. 2 lit. a), c) i d), art. 17 ust. 3 akapit drugi, art. 17 ust. 8 i art. 17 ust. 9 akapit pierwszy, art. 18 ust. 1 z wyjątkiem zdania wprowadzającego i lit. a), art. 18 ust. 2 akapit pierwszy i drugi, art. 21 ust. 1 i 7, art. 22 ust. 2, art. 22 ust. 3 lit. b) i c), art. 23 ust. 3, art. 24, art. 25 i 26, art. 27 akapit pierwszy i drugi, art. 28, art. 29 ust. 1, 3 i 4, art. 30, 31 i 32, art. 33 ust. 1 i 3, art. 34, 35 i 36, art. 50 ust. 1 lit. a)–h), art. 50 ust. 2, art. 51 ust. 1 akapit pierwszy i drugi, art. 51 ust. 2 i 3, art. 52 i 53, art. 54 ust. 1 i 2, art. 55, art. 56 ust. 2 akapit pierwszy, art. 56 ust. 2 akapit drugi, art. 56 ust. 3, art. 57, art. 68 ust. 2, art. 69 ust. 3–4, art. 70 ust. 1 i 4, art. 73 i 76, art. 83 ust. 1 z wyjątkiem lit. b), art. 83 ust. 2 lit. a) z wyjątkiem tiret drugiego, art. 84, 85 i 87, art. 88 ust. 1 z wyjątkiem lit. b), art. 88 ust. 2, art. 89 z wyjątkiem lit. b), art. 102 ust. 1, art. 102 ust. 2 akapit pierwszy, art. 102 ust. 3 i 4, art. 103–106, art. 109 ust. 1, art. 111, 112, 113 i 117 oraz załączniki II, III i IV obowiązują od dnia 1 lipca 2011 r.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, by UCITS jak najszybciej, a najpóźniej w terminie dwunastu miesięcy od wygaśnięcia terminu transpozycji do prawa krajowego wszystkich środków wykonawczych, o których mowa w art. 78 ust. 7, zastąpiły swoje uproszczone prospekty emisyjne sporządzone zgodnie z przepisami dyrektywy 85/611/EWG kluczowymi informacjami dla inwestorów sporządzonymi zgodnie z art. 73. W tym okresie właściwe organy goszczącego państwa członkowskiego UCITS nadal akceptują uproszczone prospekty emisyjne w przypadku UCITS wprowadzających swoje jednostki do obrotu na terytoriom tych państw członkowskich.

Artykuł 119

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

(1)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 stycznia 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 22 czerwca 2009 r.

(2)  Dz.U. L 375 z 31.12.1985, s. 3.

(3)  Zob. załącznik III, część A.

(4)  Dz.U. L 145 z 30.4.2004, s. 1.

(5)  Dz.U. L 24 z 29.1.2004, s. 1.

(6)  Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 1.

(7)  Dz.U. L 177 z 30.6.2006, s. 201.

(8)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

(9)  Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.

(10)  Dz.U. L 193 z 18.7.1983, s. 1.

(11)  Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.

(12)  Dz.U. L 84 z 26.3.1997, s. 22.

(13)  Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87.

(14)  Dz.U. L 222 z 14.8.1978, s. 11.

(15)  Dz.U. L 25 z 29.1.2009, s. 18.

(16)  Dz.U. L 191 z 13.7.2001, s. 45.

ZAŁĄCZNIK I

TABELA A

Informacje dotyczące depozytariusza:

2.1.   Nazwa lub firma, forma prawna, siedziba statutowa i siedziba zarządu, jeżeli mieści się gdzie indziej niż siedziba statutowa.

2.2.   Główna działalność.

Informacje dotyczące zewnętrznych przedsiębiorstw doradczych lub zewnętrznych doradców inwestycyjnych, którzy świadczą usługi w zakresie doradztwa w ramach kontraktu, rozliczanego z aktywów UCITS:

3.1.   Nazwa, firma albo nazwisko doradcy.

3.2.   Istotne przepisy kontraktu ze spółką zarządzającą lub spółką inwestycyjną, które mogą mieć znaczenie dla posiadaczy jednostek, z wyłączeniem przepisów dotyczących wynagrodzenia.

3.3.   Inna istotna działalność.

4.   Informacje dotyczące ustaleń w celu dokonania wypłat na rzecz posiadaczy jednostek uczestnictwa, odkupu lub umorzenia jednostek i udostępniania informacji dotyczących UCITS. Informacje takie muszą być w każdym przypadku podawane w tym państwie członkowskim, w którym dane UCITS ma swoją siedzibę. Ponadto jeżeli jednostki znajdują się w obrocie w innym państwie członkowskim, wspomniane informacje odnoszące się do tego państwa członkowskiego podawane są w publikowanym w danym państwie prospekcie emisyjnym.

Inne informacje na temat inwestycji:

5.1.   Dotychczasowe wyniki UCITS (jeśli ma to zastosowanie) — tego rodzaju informacja może być zawarta w prospekcie emisyjnym albo do niego dołączona.

5.2.   Profil typowego inwestora, do którego jest skierowana oferta UCITS.

Informacje ekonomiczne:

6.1.   Możliwe wydatki lub opłaty, inne niż opłaty wymienione w pkt 1.17, z podziałem na opłaty uiszczane przez posiadaczy jednostek uczestnictwa i opłaty pokrywane z aktywów UCITS.

TABELA B

Informacje, które muszą być zawarte w sprawozdaniach okresowych

I.   Bilans aktywów i pasywów

II.   Liczba jednostek w obrocie

III.   Wartość aktywów netto na jedną jednostkę

IV.   Portfel papierów wartościowych z wyszczególnieniem:

przeanalizowanych według najbardziej odpowiednich kryteriów w świetle polityki inwestycyjnej UCITS (np. według kryteriów ekonomicznych, geograficznych lub walutowych), jako procent aktywów netto; przy czym dla każdej z powyższych inwestycji należy podać, jaką część ogółu aktywów UCITS ona stanowi.

Sprawozdanie dotyczące zmian struktury portfela, jakie nastąpiły podczas okresu referencyjnego.

V.   Sprawozdanie dotyczące rozwoju stanu aktywów UCITS podczas okresu referencyjnego, obejmujące:

VI.   Tabela porównawcza obejmująca ostatnie trzy lata obrotowe, wskazująca następujące dane na koniec każdego roku obrotowego:

VII.   Szczegóły dotyczące kwot wynikających ze zobowiązań powstałych w wyniku transakcji realizowanych przez UCITS podczas okresu referencyjnego, w podziale na kategorie transakcji w rozumieniu art. 51.

(1)  Fundusze inwestycyjne w rozumieniu art. 32 ust. 5 dyrektywy powinny również podawać:

ZAŁĄCZNIK II

Funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem:

ZAŁĄCZNIK III

CZĘŚĆ A

Uchylona dyrektywa wraz z wykazem jej kolejnych zmian

(o której mowa w art. 117)

CZĘŚĆ B

Wykaz terminów transpozycji do prawa krajowego i rozpoczęcia stosowania

(o której mowa w art. 117)

ZAŁĄCZNIK IV

Tabela korelacji