1.8.2008   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 205/22

(1)

Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2204/90 z dnia 24 lipca 1990 r. ustanawiające dodatkowe ogólne zasady wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w odniesieniu do sera (2) zostało uchylone rozporządzeniem (WE) nr 1234/2007 z dniem 1 lipca 2008 r.

(2)

Przepisy zawarte w art. 3 rozporządzenia (EWG) nr 2204/90, dotyczące wymiany informacji oraz kontroli i środków administracyjnych, nie zostały uwzględnione w rozporządzeniu (WE) nr 1234/2007. Na mocy art. 192 i 194 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przepisy te należy włączyć do rozporządzenia Komisji (WE) nr 1547/2006 z dnia 13 października 2006 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2204/90 (3).

(3)

W celu zachowania jasności i ze względów praktycznych rozporządzenie (WE) nr 1547/2006 należy uchylić i zastąpić nowym rozporządzeniem.

(4)

Artykuł 119 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że stosowanie kazeiny i kazeinianów w wyrobie sera podlega wymogowi uzyskania uprzedniego zezwolenia. Należy ustanowić szczegółowe zasady wydawania takich zezwoleń, przy uwzględnieniu wymogów dotyczących kontroli w przedsiębiorstwach. W celu ułatwienia stosowania i monitorowania odstępstw omawiane zezwolenia powinny być wydawane na określony czas.

(5)

Artykuł 121 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że maksymalne zawartości procentowe kazeiny i kazeinianów dodawanych do sera muszą być ustalone na podstawie obiektywnych kryteriów ustanowionych z uwzględnieniem wymogów technologicznych. Wspomniane zawartości procentowe należy ustalić na poziomie Wspólnoty na podstawie posiadanej wiedzy. W celu ułatwienia kontroli służących zapewnieniu zgodności z tym przepisem należy ustalić raczej całkowite zawartości procentowe niż zawartości procentowe dla poszczególnych produktów bez uszczerbku dla bardziej wymagających norm krajowych.

(6)

Przy stosowaniu kazeiny i/lub kazeinianów w serach należy przestrzegać norm międzynarodowych, w szczególności dotyczących stosunku ilości białek serwatkowych do ilości kazeiny (4).

(7)

Należy ustanowić szczegółowe przepisy dotyczące kontroli i kar, przy uwzględnieniu struktury branżowej. Wysokość kary należy określić w przypadku ponownego wprowadzenia dopłat na mocy art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

(8)

Bez uszczerbku dla wszelkich krajowych kar, jeśli stosowanie kazeiny i kazeinianów w wyrobie serów odbywa się bez zezwolenia, w przypadku gdy kwota dopłaty została ustalona zgodnie z art. 100 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, należy nałożyć karę określoną na podstawie – z jednej strony – wartości kazeiny i kazeinianów oraz – z drugiej strony – wartości odpowiadającej im ilości odtłuszczonego mleka w proszku, w celu zneutralizowania przynajmniej korzyści ekonomicznych wynikających z ich stosowania bez zezwolenia. Wysokości kary nie należy ustalać dopóki dopłaty do produkcji kazeiny i kazeinianów nie są wypłacane.

(9)

Artykuł 204 ust. 2 lit. f) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że rozporządzenie to stosuje się od dnia 1 lipca 2008 r. w odniesieniu do sektora mleka i przetworów mlecznych, z wyjątkiem przepisów zawartych w części II tytuł I rozdział III. Rozporządzenie to uchyla rozporządzenie (EWG) nr 2204/90 ze wspomnianą datą. Niniejsze rozporządzenie powinno być zatem stosowane od dnia 1 lipca 2008 r.

(10)

W celu umożliwienia przystosowania się sektora do stosowania nowych maksymalnych zawartości procentowych oraz do poszerzenia zakresu stosowania tych zawartości w odniesieniu do innych serów należy ustanowić odstępstwo na okres sześciu miesięcy.

(11)

Komitet Zarządzający ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,

a)

sera przetworzonego (sera topionego) objętego kodem CN 0406 30;

b)

przetworzonego sera tartego objętego kodem CN ex 0406 20, produkowanego w procesie ciągłym, bez dodatku już wyprodukowanego sera przetworzonego;

c)

przetworzonego sera proszkowanego objętego kodem CN ex 0406 20, produkowanego w procesie ciągłym, bez dodatku już wyprodukowanego sera przetworzonego.

a)

zgłasza właściwemu organowi ilości i rodzaje produkowanego sera oraz ilości kazeiny i kazeinianów zawartych w różnych produktach;

b)

prowadzi ewidencję zapasów umożliwiającą weryfikację ilości i rodzajów produkowanego sera, ilości zakupionej i/lub wyprodukowanej kazeiny oraz ilości zakupionych i/lub wyprodukowanych kazeinianów oraz ich przeznaczenia i/lub zużytkowania.

a)

częste, niezapowiedziane kontrole na miejscu w celu skonfrontowania ewidencji zapasów – z jednej strony – oraz odpowiednich dokumentów handlowych i zapasów faktycznie posiadanych – z drugiej strony; kontrole te dotyczą reprezentatywnej liczby zgłoszeń, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a);

b)

kontrole wyrywkowe w przedsiębiorstwach, które zajmują się produkcją sera i którym nie udzielono zezwolenia.

a)

liczby zezwoleń udzielonych i/lub cofniętych;

b)

ilości kazeiny i kazeinianów, zgłoszonych w ramach tych zezwoleń oraz ilości wyprodukowanego sera;

c)

przypadków, w których kazeina i/lub kazeiniany zostały zastosowane bez zezwolenia lub bez przestrzegania ustalonych wartości procentowych, przy czym należy podać informacje na temat ilości kazeiny i kazeinianów zastosowanych bez zezwolenia.