uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (3), uwzględniając wspólny projekt zatwierdzony w dniu 8 maja 2007 r. przez komitet pojednawczy,

1. Niniejsze rozporządzenie ustanawia instrument finansowy na rzecz środowiska („LIFE+”).

2. Ogólnym celem Life+ jest przyczynianie się do wdrażania, aktualizacji oraz rozwoju wspólnotowej polityki i prawodawstwa w dziedzinie środowiska, w tym w zakresie uwzględniania kwestii środowiskowych w innych politykach, a tym samym przyczynianie się do zrównoważonego rozwoju. LIFE+ wspiera w szczególności wdrożenie 6. EAP w tym strategii tematycznych, oraz finansuje środki i projekty z europejską wartością dodaną realizowane w państwach członkowskich.

W miarę możliwości projekty finansowane przez LIFE+ wspierają synergie pomiędzy różnymi priorytetami wyznaczonymi przez 6. EAP oraz integrację.

2. Ponadto, w celu zapewnienia europejskiej wartości dodanej oraz uniknięcia finansowania powtarzających się działań, projekty spełniają przynajmniej jedno z poniższych kryteriów:

2. Szczegółowymi celami komponentu „LIFE+ przyroda i różnorodność biologiczna” są:

3. Szczegółowymi celami komponentu „LIFE+ polityka i zarządzanie w zakresie środowiska” w związku z celami 6. EAP, w tym także w zakresie obszarów priorytetowych, takich jak: zmiana klimatu, wpływ środowiska na zdrowie i jakość życia, a także zasoby naturalne i odpady, są:

5. Załącznik I zawiera listę środków kwalifikujących się do finansowania.

2. Dotacje wspólnotowe mogą być udzielane w szczególnych formach, takich jak: umowy ramowe o partnerstwie, uczestnictwo w mechanizmach finansowych i funduszach, współfinansowanie dotacji operacyjnych lub dotacji na działania. Dotacje operacyjne dla podmiotów realizujących cele służące ogólnemu interesowi europejskiemu nie podlegają przepisom rozporządzenia finansowego dotyczącym stopniowego zmniejszania poziomu przyznawanych środków.

3. W przypadku dotacji na działania maksymalna stawka współfinansowania wynosi 50 % kwalifikujących się kosztów. Wyjątkowo jednak, maksymalna stawka współfinansowania dla komponentu „LIFE+ przyroda i różnorodność biologiczna” może wynosić do 75 % kwalifikujących się kosztów w przypadku projektów dotyczących siedlisk lub gatunków priorytetowych służących wdrożeniu dyrektywy 92/43/EWG lub gatunków ptaków uznanych jako priorytetowe w zakresie finansowania przez komitet ustanowiony zgodnie z art. 16 dyrektywy 79/409/EWG, jeżeli jest to niezbędne do osiągnięcia celu związanego z ochroną.

4. W przypadku zamówień publicznych, środki wspólnotowe mogą pokrywać koszty zakupu towarów i usług. Koszty te mogą obejmować, między innymi, wydatki na działania informacyjne i komunikacyjne, opracowanie, realizację, nadzór, kontrolę i ocenę projektów, polityk, programów i prawodawstwa.

5. Koszty wynagrodzeń urzędników publicznych mogą być finansowane tylko w takim zakresie, w jakim mają one związek z kosztami działań podejmowanych w celu realizacji projektu, których odpowiedni organ władzy publicznej nie wykonywałby, gdyby dany projekt nie był realizowany. Pracownicy, o których mowa, muszą być specjalnie oddelegowani do realizacji projektu i muszą oni generować dodatkowy koszt w stosunku do dotychczas stale zatrudnionych pracowników.

6. Komisja wykonuje niniejsze rozporządzenie zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

1. Przynajmniej 78 % zasobów budżetowych LIFE+ jest wykorzystywane na dotacje na działania w odniesieniu do projektów.

2. Komisja zapewnia proporcjonalny rozdział projektów poprzez określenie orientacyjnych rocznych krajowych przydziałów finansowych na lata 2007-2010 oraz 2011 - 2013 w oparciu o następujące kryteria:

Niezwłocznie po uzyskaniu stosownych danych dla wszystkich państw członkowskich Komisja dokonuje obliczeń dotyczących kryterium przyrody i różnorodności biologicznej na podstawie zarówno obszarów o szczególnym znaczeniu dla Wspólnoty, jak i specjalnych obszarów ochrony, unikając podwójnego naliczania.

Ponadto Komisja może przyznawać dodatkowe środki finansowe państwom członkowskim nie posiadającym dostępu do morza. Kwota całkowita takich przyznanych środków nie przekracza 3 % całkowitych zasobów budżetowych przeznaczonych na dotacje na działania w odniesieniu do projektów.

Komisja zapewnia jednak, że żadnemu państwu członkowskiemu nie zostaną przyznane mniejsze środki niż środki w odpowiedniej wysokości minimalnej wynoszącej od 1 do 3 milionów EUR rocznie, uwzględniając gęstość zaludnienia, wydatki na ochronę środowiska, potrzeby w zakresie ochrony środowiska oraz zdolność absorpcji.

3. Wieloletni program strategiczny określony w załączniku II określa priorytetowe obszary działania dla finansowania wspólnotowego w związku z celami i kryteriami określonymi w art. 1, 3 i 4.

W odniesieniu do części budżetu przeznaczonej na dotacje na działania w odniesieniu do projektów państwa członkowskie mogą przedkładać Komisji roczne krajowe priorytety wybrane z załącznika II, które obejmują odpowiednio:

Jeżeli państwo członkowskie postanowiło przedłożyć Komisji roczne priorytety krajowe, może ono uwzględniać priorytety ponadnarodowe.

4. Jeżeli państwo członkowskie postanowi przedłożyć Komisji krajowe roczne priorytety, czyni to najszybciej, jak to możliwe i nie później niż w terminie określonym zgodnie z art. 14 ust. 2 lit. a). Nie przedkłada się priorytetów w związku z rocznym zaproszeniem do składania wniosków do budżetu na rok 2007.

5. Komisja ogłasza roczne zaproszenie do składania wniosków dotyczących komponentów wymienionych w art. 4 ust. 1, biorąc pod uwagę w szczególności wieloletni program strategiczny określony w załączniku II oraz wszelkie roczne priorytety krajowe przedłożone zgodnie z ust. 4 niniejszego artykułu.

6. Państwa członkowskie przekazują Komisji wszystkie wnioski dotyczące projektów, które mają być finansowane. W przypadku projektów ponadnarodowych wniosek przesyła państwo członkowskie, w którym beneficjent jest zarejestrowany. Projekt zalicza się proporcjonalnie do krajowego przydziału dla uczestniczących w nim państw członkowskich.

Państwa członkowskie mogą przedstawić na piśmie uwagi do poszczególnych wniosków dotyczących projektów. Mogą one w szczególności zgłosić uwagi co do zgodności wniosku z rocznymi priorytetami krajowymi wybranymi z załącznika II.

7. Komisja wybiera projekty na podstawie celów i kryteriów określonych w art. 1, 3 i 4 oraz w załącznikach I i II.

Przy sporządzaniu wykazów projektów branych pod uwagę do wsparcia finansowego zgodnie z krajowymi przydziałami ustalonymi zgodnie z ust. 2, Komisja nadaje priorytet tym projektom, które wnoszą największy wkład w osiągnięcie celów Wspólnoty, biorąc pod uwagę:

Komisja uwzględnia w szczególności projekty ponadnarodowe, w których współpraca ponadnarodowa ma zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania ochrony środowiska, w szczególności ochrony gatunkowej oraz dąży do tego, by co najmniej 15 % zasobów budżetowych na dotacje na działania w odniesieniu do projektów było przeznaczanych na projekty ponadnarodowe.

8. Jeżeli suma współfinansowania niezbędna na projekty znajdujące się na wykazie sporządzonym zgodnie z ust. 7 w odniesieniu do danego państwa członkowskiego jest niższa niż orientacyjny przydział dla tego państwa członkowskiego określony na podstawie kryteriów, o których mowa w ust. 2, Komisja wykorzystuje saldo do współfinansowania tych projektów przedłożonych przez inne państwa członkowskie, które wnoszą największy wkład w osiągnięcie celów Wspólnoty określonych w art. 1, 3 i 4 oraz załącznikach I i II.

9. Proponując komitetowi, o którym mowa w art. 13 ust. 1, wykaz projektów, które mają być współfinansowane, Komisja przedstawia pisemne wyjaśnienie, w jaki sposób wzięła pod uwagę kryteria przydziału określone zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu oraz roczne priorytety krajowe i uwagi przedłożone zgodnie z ust. 4 i 6, z jednoczesnym poszanowaniem celów i kryteriów określonych w art. 1, 3 i 4.

10. Komisja regularnie publikuje wykazy projektów finansowanych przez LIFE+, zawierające krótkie opisy celów, osiągniętych wyników i podsumowania wykorzystanych na nie funduszy. Wykorzystuje ona w tym celu odpowiednie media i technologie, w tym Internet.

Finansowanie poprzez LIFE+ mogą otrzymywać jednostki, podmioty i instytucje publiczne lub prywatne.

Następujące kraje mogą uczestniczyć w programach finansowanych w ramach LIFE+ pod warunkiem uzyskania dodatkowych środków finansowych:

Niniejsze rozporządzenie nie przewiduje finansowania środków, które spełniają kryteria kwalifikacyjne innych wspólnotowych instrumentów finansowych, są objęte ich głównym zakresem zastosowania, lub otrzymują pomoc udzielaną na ten sam cel w ramach tych instrumentów, w tym w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich, programu ramowego na rzecz konkurencyjności i innowacji, Europejskiego Funduszu Rybackiego oraz siódmego programu ramowego w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji. Beneficjenci niniejszego rozporządzenia przekazują Komisji informacje na temat środków otrzymanych z budżetu wspólnotowego oraz bieżących wniosków o przyznanie finansowania. Komisja i państwa członkowskie podejmują kroki w celu zapewnienia koordynacji z innymi instrumentami wspólnotowymi i komplementarności względem takich instrumentów. Komisja składa sprawozdanie dotyczące tych kwestii w ramach przeglądu śródokresowego i oceny końcowej, o których mowa w art. 15.

1. Niniejsze rozporządzenie jest wdrażane w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

2. Koperta finansowa dla wdrożenia LIFE+ wynosi 2 143 409 000 EUR na okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

3. Środki budżetowe przydzielone na działania przewidziane w niniejszym rozporządzeniu ujmowane są w corocznym przydziale środków w ramach budżetu ogólnego Unii Europejskiej.

Władza budżetowa zatwierdza dostępne roczne środki finansowe w granicach ram finansowych.

4. Przynajmniej 50 % środków budżetowych przyznanych LIFE+ na dotacje na działania w odniesieniu do projektów przeznaczanych jest na wspieranie ochrony przyrody i różnorodności biologicznej.

1. W odniesieniu do projektów finansowanych przez LIFE+ beneficjent przekazuje Komisji sprawozdania techniczne i finansowe z postępu prac. W terminie trzech miesięcy od zakończenia każdego projektu przedkładane jest również sprawozdanie końcowe.

2. Bez uszczerbku dla kontroli przeprowadzanych przez Trybunał Obrachunkowy we współpracy z właściwymi krajowymi organami lub departamentami kontrolnymi zgodnie z art. 248 Traktatu lub dla jakiejkolwiek kontroli przeprowadzonej zgodnie z art. 279 ust. 1 lit. b) Traktatu, urzędnicy oraz z inni pracownicy Komisji przeprowadzają kontrole na miejscu, w tym kontrole wyrywkowe, projektów finansowanych w ramach LIFE+, zmierzające w szczególności do sprawdzenia zgodności z kryteriami kwalifikacyjnymi określonymi w art. 3.

3. Umowy lub porozumienia wynikające z niniejszego rozporządzenia przewidują w szczególności nadzór i kontrolę finansową ze strony Komisji lub upoważnionego przez nią przedstawiciela oraz kontrole przeprowadzane przez Trybunał Obrachunkowy, także na miejscu, jeśli zaistnieje taka potrzeba.

4. Beneficjent pomocy finansowej zobowiązany jest przez okres pięciu lat od ostatniej płatności z tytułu danego projektu przechowywać do wglądu Komisji wszelkie dokumenty potwierdzające wydatki poniesione na ten projekt.

5. W oparciu o wyniki sprawozdań i kontroli wyrywkowych, o których mowa w ust. 1 i 2, i jeśli zaistnieje taka potrzeba, Komisja odpowiednio dostosowuje wysokość początkowo zatwierdzonej pomocy finansowej lub warunki jej przyznawania oraz harmonogram płatności.

6. Komisja podejmuje wszelkie inne kroki konieczne w celu sprawdzenia, czy finansowane projekty realizowane są prawidłowo oraz zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia finansowego.

1. Podczas realizacji projektów finansowanych na mocy niniejszego rozporządzenia Komisja zapewnia ochronę interesów finansowych Wspólnoty poprzez zastosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i innym sprzecznym z prawem czynom w drodze skutecznych kontroli oraz odzyskiwania niesłusznie wypłaconych kwot, a w przypadku wykrycia nieprawidłowości – w drodze stosowania skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających kar, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (12), rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (13) oraz rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (14).

2. W przypadku projektów finansowanych przez LIFE+ pojęcie „nieprawidłowości”, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza każde naruszenie przepisów prawa wspólnotowego lub zobowiązań umownych, wynikające działania lub zaniechania podmiotu gospodarczego, które spowodowało lub mogło spowodować szkodę dla budżetu ogólnego Unii Europejskiej lub budżetów zarządzanych przez Wspólnoty poprzez poniesienie nieuzasadnionych wydatków.

3. Komisja ogranicza, zawiesza lub odzyskuje kwoty pomocy finansowej przyznane na projekt w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, w tym niezgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia lub danej decyzji, umowy lub porozumienia, na mocy których udzielono wsparcia finansowego, lub jeśli okaże się, że w projekcie wprowadzono zmiany niezgodne z charakterem lub warunkami realizacji danego projektu bez uprzedniego wystąpienia do Komisji o zgodę na ich wprowadzenie.

4. W przypadku niedotrzymania terminów lub gdy postęp w realizacji projektu jedynie w części uzasadnia przyznaną pomoc finansową, Komisja zwraca się do beneficjenta o przedstawienie wyjaśnień w wyznaczonym terminie. W przypadku gdy beneficjent nie udzieli satysfakcjonującej odpowiedzi, Komisja może cofnąć pozostałą pomoc finansową i zażądać zwrotu wypłaconych kwot.

5. Wszelkie niesłusznie wypłacone kwoty zwracane są Komisji. Od kwot, które nie zostały zwrócone w odpowiednim czasie, naliczane są odsetki zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu finansowym.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1 - 4 oraz art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 2 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

1. Następujące decyzje mające na celu zmianę elementów innych niż istotne niniejszego rozporządzenia są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 13 ust. 2:

2. Zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 13 ust. 3, podejmowane są decyzje wykonawcze mające na celu:

1. Komisja zapewnia regularne monitorowanie programów wieloletnich w celu oceny ich wpływu.

2. Nie później niż w dniu 30 września 2010 r. Komisja przedkłada wyniki przeglądu śródokresowego instrumentu LIFE+ Parlamentowi Europejskiemu oraz komitetowi, o którym mowa w art. 13 ust. 1. Przegląd śródokresowy zawiera ocenę wdrożania niniejszego rozporządzenia w latach 2007-2009. W odpowiednich przypadkach Komisja wnioskuje o zmianę decyzji wykonawczych zgodnie z art. 14.

3. Komisja dokonuje końcowej oceny realizacji niniejszego rozporządzenia, obejmującej całkowity i szczegółowy wkład, jaki działania i projekty finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia wniosły we wdrożenie, aktualizację i rozwój wspólnotowej polityki ochrony środowiska oraz prawodawstwa w tej dziedzinie a także sposobu wykorzystania przydzielonych funduszy. Komisja przedstawia końcową ocenę Parlamentowi Europejskiemu i Radzie najpóźniej do dnia 31 grudnia 2012 r., w odpowiednich przypadkach wraz z wnioskiem w sprawie dalszego rozwoju instrumentu finansowego przeznaczonego wyłącznie na rzecz środowiska, który byłby stosowany począwszy od roku 2014.

1. W celu uproszczenia i ujednolicenia uchyla się i zastępuje następujące instrumenty:

2. Środki, których realizację rozpoczęto przed dniem 31 grudnia 2006 r. na podstawie aktów, o których mowa w ust. 1, podlegają tym aktom do czasu zakończenia ich realizacji. Komitet, o którym mowa w art. 13 ust. 1, zastępuje komitety przewidziane w ramach tych aktów. Obowiązki wynikające z powyższych aktów w zakresie monitorowania i oceny są po ich wygaśnięciu finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia. Do czasu zakończenia ich realizacji środki podlegają przepisom technicznym określonym w aktach, o których mowa w ust. 1.

3. W odniesieniu do dotacji przyznanych w 2007 roku na podstawie lit. a) załącznika I, okres kwalifikowalności wydatków może rozpoczynać się dnia 1 stycznia 2007 r., pod warunkiem że wydatki te nie nastąpiły przed rozpoczęciem roku budżetowego beneficjenta. W odniesieniu do takich dotacji, umowy, o których mowa w art. 112 ust. 2 rozporządzenia finansowego mogą wyjątkowo zostać podpisane w terminie do dnia 31 października 2007 r.

4. Kwotę niezbędną w ramach koperty finansowej w celu zapewnienia środków monitorowania i audytu w okresie następującym po dniu 31 grudnia 2013 r. uznaje się za potwierdzoną, wyłącznie jeżeli jest ona zgodna z nową perspektywą finansową mającą zastosowanie od roku 2014.

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

(3) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 7 lipca 2005 r. (Dz.U. C 157 E z 6.7.2006, str. 451), wspólne stanowisko Rady z dnia 27 czerwca 2006 r. (Dz.U. C 238 E z 3.10.2006, str. 1) oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2006 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym). Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 22 maja 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 14 maja 2007 r.

ZAŁĄCZNIK II

WIELOLETNIE PROGRAMY STRATEGICZNE

PRZYRODA I RÓŻNORODNOŚĆ BIOLOGICZNA

1. Główny cel

Ochrona, zachowanie, przywrócenie, obserwacja i ułatwianie funkcjonowania naturalnych systemów, siedlisk oraz dzikiej flory i fauny, w celu zatrzymania utraty różnorodności biologicznej, w tym różnorodności zasobów genetycznych w UE do roku 2010.

1.1. Priorytetowe obszary działania:

—	przyczynianie się do wdrażania polityki i prawodawstwa Wspólnoty w zakresie przyrody i różnorodności biologicznej, w szczególności dyrektyw 79/409/EWG i 92/43/EWG, i promowanie ich integracji z innymi obszarami polityki;

—	wspieranie dalszego rozwoju i wdrażania sieci Natura 2000, w tym siedlisk i gatunków przybrzeżnych i morskich;

—

wspieranie projektowania i realizacji kierunków polityki i instrumentów monitorowania i oceny przyrody i różnorodności biologicznej oraz czynników, nacisków i reakcji, które mają na nie wpływ, w szczególności w odniesieniu do osiągania celu zatrzymania utraty różnorodności biologicznej na terytorium Wspólnoty do 2010 roku;

oraz

—	poprawa wiedzy o wpływie organizmów genetycznie modyfikowanych na ekosystemy i różnorodność biologiczną: metodologie oceny ryzyka.

POLITYKA ŚRODOWISKOWA I ZARZĄDZANIE ŚRODOWISKIEM

2. Główny cel „Zmiany klimatu”

Stabilizacja stężenia gazów cieplarnianych na poziomie zapobiegającym globalnemu ociepleniu o ponad 2 °C.

2.1. Priorytetowe obszary działania:

—	zapewnienie realizacji zobowiązań UE wynikających z protokołu z Kioto do Ramowej konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu oraz opracowanie strategii na okres po roku 2012 i programu realizacji;

—	zapewnienie dostosowania gospodarki i społeczeństwa, przyrody i różnorodności biologicznej, zasobów wodnych i zdrowia ludzkiego UE do negatywnych skutków zmian klimatu (do potencjalnego wzrostu temperatury o 2 °C wynikającego ze zwiększonych stężeń gazów cieplarnianych) i złagodzenie tych skutków;

—	zapewnienie wdrożenia i użycia instrumentów rynkowych, w szczególności handlu emisjami gazów cieplarnianych, w celu osiągnięcia efektywnego pod względem kosztów ograniczenia w ramach obejmujących okres po 2012 roku.

3. Główny cel „Woda”

Przyczynienie się do poprawy jakości wody przez opracowanie efektywnych pod względem kosztów środków zmierzających do osiągnięcia dobrego stanu ekologicznego w celu opracowania pierwszego planu zarządzania dorzeczem na podstawie dyrektywy 2000/60/WE (1) do 2009 roku.

3.1. Priorytetowe obszary działania:

—	wymiana informacji dotyczących polityki oraz najlepszych praktyk;

—

wzmocnienie integracji polityki z nauką i przekazywania wyników w celu wsparcia państw członkowskich w przygotowywaniu planów zarządzania dorzeczem, w tym przygotowanie programów środków na podstawie dyrektywy 2000/60/WE oraz środków integracyjnych z pokrewnych dyrektyw, takich jak: dyrektywa 91/271/EWG (2), dyrektywa 91/414/EWG (3), dyrektywa 91/676/EWG (4), dyrektywa 96/61/WE (5), dyrektywa 98/83/WE (6) oraz dyrektywa 2006/7/WE (7);

—	przyczynianie się do skutecznej realizacji strategii tematycznej na rzecz ochrony i zachowania środowiska morskiego;

—	cechy hydromorfologiczne, takie jak przywracanie terenów zalewowych i inne działania wspierające dyrektywę w sprawie oceny ryzyka powodzi i zarządzania nim.

4. Główny cel „Powietrze”

Osiągnięcie poziomów jakości powietrza, które nie powodowałyby znacznych negatywnych skutków i zagrożenia dla zdrowia ludzkiego i środowiska.

4.1 Priorytetowy obszar działania:

—	realizacja strategii tematycznej w sprawie zanieczyszczenia powietrza.

5. Główny cel „Gleba”

Ochrona i zapewnienie zrównoważonego wykorzystania gleby przez zachowanie funkcji gleby, zapobieganie zagrożeniom dla gleby, łagodzenie ich skutków i rekultywację zdegradowanej gleby.

5.1. Priorytetowe obszary działania:

—	realizacja strategii tematycznej w sprawie ochrony gleby;

—	zapewnienie ochrony i przywrócenia różnorodności biologicznej gleby.

6. Główny cel „Środowisko miejskie”

Przyczynianie się do poprawy wpływu obszarów miejskich Europy na środowisko.

6.1. Priorytetowy obszar działania:

—	przyczynianie się do lepszego wdrożenia istniejących polityk Wspólnoty i prawodawstwa wspólnotowego dotyczących środowiska na poziomie lokalnym przez wspieranie i zachęcanie władz lokalnych do przyjęcia bardziej zintegrowanego podejścia do zarządzania miastami, w tym sektorami transportu i energii.

7. Główny cel „Hałas”

Przyczynianie się do rozwoju i realizowania polityki w zakresie hałasu środowiskowego.

7.1. Priorytetowe obszary działania:

—	zapobieganie szkodliwym skutkom narażenia na hałas środowiskowy i ograniczanie tych skutków.

8. Główny cel „Chemikalia”

Poprawa ochrony środowiska i zdrowia przed zagrożeniami związanymi z chemikaliami do roku 2020 przez wdrożenie prawodawstwa dotyczącego chemikaliów, w szczególności rozporządzenia nr 1907/2006 (8) (REACH) i strategii tematycznej w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów.

8.1. Priorytetowe obszary działania:

—	wymiana informacji istotnych z punktu widzenia polityki oraz najlepszych praktyk;

—	wzmacnianie integracji nauki z polityką i przekazywanie wyników w celu stworzenia solidnej podstawy technicznej dla wsparcia REACH;

—	realizacja strategii tematycznej w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów.

9. Główny cel „Środowisko i zdrowie”

Opracowanie bazy informacyjnej dla polityki w zakresie środowiska i zdrowia (plan działania w zakresie środowiska i zdrowia na lata 2004–2010).

9.1. Priorytetowy obszar działania:

—	obserwacja biologiczna człowieka i łączenie danych dotyczących środowiska i zdrowia,

—	ochrona warstwy ozonowej w celu ograniczenia negatywnych skutków dla zdrowia i środowiska.

10. Główny cel „Zasoby naturalne i odpady”

—

Rozwijanie i wdrażanie polityk mających na celu zapewnienie zrównoważonej gospodarki zasobami naturalnymi i odpadami oraz zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych i odpadów, poprawa wydajności środowiskowej produktów, zrównoważone modele produkcji i konsumpcji, zapobieganie powstawaniu odpadom, odzyskiwanie odpadów i recykling.

—	Przyczynianie się do skutecznej realizacji strategii tematycznej w sprawie zapobiegania powstawaniu i recyklingu odpadów.

10.1. Priorytetowe obszary działania:

—	opracowanie i wdrożenie zrównoważonych polityk w zakresie konsumpcji i produkcji, w tym zintegrowanej polityki produktu;

—	promowanie zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych, z podejściem opartym na cyklu życia, w tym aspektów środowiskowych, społecznych i ekonomicznych, w celu oddzielenia oddziaływania na środowisko od wzrostu gospodarczego;

—	promowanie zapobiegania powstawaniu odpadów, odzyskiwania odpadów i recyklingu z ukierunkowaniem na myślenie w kategorii cyklu życia, projektowanie ekologiczne i rozwój rynków recyklingu;

—

przyczynianie się do wdrożenia polityki i prawodawstwa Wspólnoty w sprawie odpadów, w szczególności dyrektywy 75/439/EWG (9), dyrektywy 91/689/WE (10), dyrektywy 96/59/WE (11), dyrektywy 1999/31/WE (12), dyrektywy 2000/53/WE (13), dyrektywy 2002/95/WE (14), dyrektywy 2002/96/WE (15), rozporządzenia (WE) nr 850/2004 (16), dyrektywy 2006/12/WE (17), dyrektywy 2006/21/WE (18) oraz rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 (19).

11. Główny cel „Lasy”

Utworzenie, w szczególności przez sieć koordynacji UE, zwięzłej i obszernej bazy informacji istotnych dla polityki dotyczącej lasów w odniesieniu do zmian klimatu (wpływ na ekosystemy leśne, jego łagodzenie, efekty zastąpienia), różnorodności biologicznej (informacja podstawowa i chronione obszary leśne), pożarów lasów, stanu lasów i ochronnych funkcji lasów (woda, gleba i infrastruktura), a także przyczynianie się do ochrony lasów przed pożarami.

11.1. Priorytetowy obszar działania:

—	promowanie gromadzenia, analizy i rozpowszechniania informacji istotnych dla polityki dotyczących wzajemnego oddziaływania lasów i środowiska naturalnego;

—	promowanie harmonizacji i skuteczności działań i systemów gromadzenia danych w zakresie obserwacji lasów oraz wykorzystywanie synergii przez tworzenie połączeń pomiędzy mechanizmami obserwacji stworzonymi na poziomie regionalnym, krajowym, wspólnotowym i światowym;

—	stymulowanie synergii pomiędzy konkretnymi kwestiami dotyczącymi lasów a inicjatywami i prawodawstwem w dziedzinie środowiska (np. strategia tematyczna w sprawie ochrony gleby, Natura 2000, dyrektywa 2000/60/WE);

—

przyczynianie się do zrównoważonej gospodarki leśnej, w szczególności przez gromadzenie danych związanych z poprawionymi Paneuropejskimi Wskaźnikami Zrównoważonej Gospodarki Leśnej, przyjętymi na spotkaniu ekspertów Konferencji Ministerialnej w sprawie Ochrony Lasów w Europie (MCPFE) w dniach 7-8 października 2002 r. w Wiedniu;

—	budowanie potencjału na poziomie krajowym i wspólnotowym w celu umożliwienia koordynacji obserwacji lasów i nadzoru nad nią.

12. Główny cel „Innowacje”

Przyczynienie się do opracowania i demonstracji innowacyjnych kierunków polityki, technologii, metod i instrumentów wspierających wdrożenie planu działania w zakresie technologii środowiskowych (ETAP).

12.1. Priorytetowe obszary działania:

—	dalsze zdefiniowanie i optymalizacja realizacji ETAP przez ulepszone planowanie i koordynację, skuteczną obserwację postępów, terminowe rozpoznawanie i zmniejszanie luk w wiedzy oraz skuteczne wykorzystywanie informacji naukowych, gospodarczych i innych informacji istotnych dla wdrożenia polityki;

—	promowanie rozpoznawania, demonstracji i rozpowszechniania innowacyjnych technologii i praktyk przez działania uzupełniające działania z programu konkurencyjności i innowacji;

—	wymiana informacji i dobrych praktyk pomiędzy podmiotami UE w zakresie międzynarodowej wymiany technologii środowiskowych, odpowiedzialnych inwestycji w krajach rozwijających się oraz wdrażania działań WSSD związanych z technologiami środowiskowymi.

13. Główny cel „Kierunki strategiczne”

—	Promowanie skutecznego wdrożenia i przestrzegania prawodawstwa wspólnotowego w zakresie ochrony środowiska i poprawa wiedzy w zakresie polityki środowiskowej.

—	Zapewnienie wydajniejszych i spójniejszych polityk.

—	Poprawa wydajności ekologicznej MŚP.

—	Zapewnienie narzędzi służących opracowaniu polityki środowiskowej i prawodawstwa w dziedzinie środowiska.

—	Zapewnienie należytego nadzoru nad projektami przez Komisję.

13.1. Priorytetowe obszary działania:

—	poprawa oceny nowych środków polityki, w szczególności na etapie ich wstępnego formułowania lub późniejszego przeglądu;

—	wzmocnienie wiedzy niezbędnej do tworzenia polityki i jej wdrażania przez budowę wspólnego systemu informacji środowiskowej (SEIS) i wspieranie wdrożenia globalnej inicjatywy na rzecz monitorowania środowiska i bezpieczeństwa (GMES);

—	poprawa oceny realizacji i oceny ex post;

—	rozpoznawanie i stopniowa eliminacja dotacji szkodliwych dla środowiska;

—	zwiększenie wykorzystania instrumentów rynkowych w celu poprawy różnych polityk;

—	udostępnienie narzędzi w celu wsparcia polityk zrównoważonego rozwoju, w szczególności wskaźników;

—	realizacja programu wsparcia zgodności środowiskowej dla MŚP;

—	podjęcie właściwych kroków z wykorzystaniem pomocy zewnętrznej w celu opracowania i wdrożenia polityki środowiskowej;

—	udostępnienie narzędzi w celu uzyskania pomocy technicznej lub administracyjnej odnoszącej się do rozpoznawania i przygotowywania projektów, zarządzania nimi, ich obserwacji, audytu oraz nadzoru nad nimi, w tym projektów LIFE III i LIFE+.

14. Główny cel „Zarządzanie”

Osiągnięcie lepszego zarządzania ochroną środowiska, w tym poprawy świadomości na temat kwestii środowiskowych i udział obywateli europejskich w podejmowaniu decyzji dotyczących środowiska.

14.1. Priorytetowy obszar działania:

—	Rozszerzenie udziału zainteresowanych podmiotów, w tym grup konsumenckich i organizacji pozarządowych, w opracowywaniu i wdrażaniu polityki i prawodawstwa w zakresie środowiska.

15. Główny cel „Organizacje pozarządowe”

Promowanie organizacji pozarządowych działających przede wszystkim w sektorze ochrony środowiska na poziomie europejskim.

15.1. Priorytetowe obszary działania:

—	wzmocnienie udziału organizacji pozarządowych w procesie dialogu w ramach podejmowania decyzji dotyczących środowiska i w ich wykonywaniu;

—	wzmocnienie udziału organizacji pozarządowych w procesie standaryzacji europejskiej w celu zapewnienia zrównoważonego udziału zainteresowanych podmiotów i systematycznej integracji kwestii środowiskowych.

INFORMACJA I KOMUNIKACJA

16. Główny cel

Zapewnienie regularnego i skutecznego przepływu informacji w celu stworzenia podstawy dla decyzji politycznych dotyczących środowiska oraz zapewnienie obywatelom dostępu do informacji na temat stanu i tendencji w środowisku.

16.1. Priorytetowy obszar działania:

—	rozpowszechnianie informacji, ekoetykietowanie, zwiększanie świadomości i rozwijanie konkretnych umiejętności dotyczących kwestii środowiskowych, w tym dotyczących zapobiegania pożarom lasów.

(1) Dyrektywa 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2000 r. ustanawiająca ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej (Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1). Dyrektywa zmieniona decyzją nr 2455/2001/WE (Dz.U. L 331 z 15.12.2001, str. 1).

(2) Dyrektywa Rady 91/271/EWG z dnia 21 maja 1991 r. dotycząca oczyszczania ścieków komunalnych (Dz.U. L 135 z 30.5.1991, str. 40). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

(3) Dyrektywa Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2007/21/WE (Dz.U. L 97 z 12.4.2007, str. 42).

(4) Dyrektywa Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz.U. L 375 z 31.12.1991, str. 1). Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(5) Dyrektywa Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotycząca zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli (Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, str. 1).

(6) Dyrektywa Rady 98/83/WE z dnia 3 listopada 1998 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, str. 32). Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(7) Dyrektywa 2006/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lutego 2006 r. dotycząca zarządzania jakością wody w kąpieliskach (Dz.U. L 64 z 4.3.2006, str. 37).

(8) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH), utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów (Dz.U. L 396 z 30.12.2006, str. 1).

(9) Dyrektywa Rady 75/439/EWG z dnia 16 czerwca 1975 r. w sprawie unieszkodliwiania olejów odpadowych (Dz.U. L 194 z 25.7.1975, str. 23). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2000/76/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91).

(10) Dyrektywa Rady 91/689/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. w sprawie odpadów niebezpiecznych (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20). Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, str. 1).

(11) Dyrektywa Rady 96/59/WE z dnia 16 września 1996 r. w sprawie unieszkodliwiania polichlorowanych bifenyli i polichlorowanych trifenyli (PCB/PCT) (Dz.U. L 243 z 24.9.1996, str. 31).

(12) Dyrektywa Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1). Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

(13) Dyrektywa 2000/53/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 września 2000 r. w sprawie pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz.U. L 269 z 21.10.2000, str. 34). Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Rady 2005/673/WE (Dz.U. L 254 z 30.9.2005, str. 69).

(14) Dyrektywa 2002/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 19). Dyrektywa ostatnio zmieniona decyzją Komisji 2006/692/WE (Dz.U. L 283 z 14.10.2006, str. 50).

(15) Dyrektywa 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 37 z 13.2.2003, str. 24). Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2003/108/WE (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 106).

(16) Rozporządzenie (WE) nr 850/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. dotyczące trwałych zanieczyszczeń organicznych (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, str. 7). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 323/2007 (Dz.U. L 85 z 27.3.2007, str. 3).

(17) Dyrektywa 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 9).

(18) Dyrektywa 2006/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. sprawie gospodarowania odpadami pochodzącymi z przemysłu wydobywczego(Dz.U. L 102 z 11.4.2006, str. 15).

(19) Rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz.U. L 190 z 12.7.2006, str. 1).